MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΠΡΟΛΗΨΗ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΡΟΛΗΨΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΡΟΛΗΨΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τραυματιστήκατε; Πότε κινδυνεύετε από τέτανο; Τι είναι ο τέτανος; Πότε πρέπει να κάνετε εμβόλιο;.

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο τέτανος (tetanus) είναι μια οξεία νευρολογική νόσος που προκαλείται από την εξωτοξίνη τετανοσπασμίνη του κλωστηριδίου του τετάνου (clostridium tetani), το οποίο αναπτύσσεται αναερόβια στην περιοχή του τραύματος.

Ο τέτανος οφείλεται στο κλωστηρίδιο του τετάνου, το οποίο είναι θετικό κατά Gram αναερόβιο μικρόβιο που παράγει σπόρους. Το κλωστηρίδιο του τετάνου είναι ευαίσθητο στη θερμότητα και καταστρέφεται παρουσία οξυγόνου. Αντίθετα οι σπόροι είναι πολύ ανθεκτικοί στη θερμότητα και τα συνήθη αντισηπτικά. Αντέχουν στους 1210 C για 10-15 λεπτά και είναι επίσης σχετικά ανθεκτικοί στη φαινόλη και άλλους χημικούς παράγοντες.

Βρίσκεται άφθονο στο έδαφος, την σκόνη και τις κοπριές .


Η μόλυνση γίνεται κυρίως με τον τραυματισμό και αφορά όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται, μετά από χρόνο επώασης 1 ημέρας – έως τις 3 εβδομάδες και είναι η σύσπαση ομάδων μυών και ειδικά των σκελετικών μυών, όπως της γνάθου ,των μασητήρων, του προσώπου (σαρδόνιο γέλιο), και των αναπνευστικών μυών. Ο πυρετός, ο σπασμός των αναπνευστικών μυών, οι σπασμοί στον αυχένα και οι κυκλοφορικές διαταραχές αποτελούν σημεία επιβάρυνσης .

Για τις πρώτες 6 έως 7 ημέρες ο ασθενής που έχει μολυνθεί από τέτανο δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα και δεν αντιλαμβάνεται τη μόλυνση. Μετά από 6 έως 7 ημέρες (αν και έχουν παρουσιαστεί περιστατικά στα οποία το πρώτο σύμπτωμα εμφανίστηκε μετά από 20 μέρες) ο ασθενής θα διαπιστώσει:

- Δυσκολία στην κίνηση του σαγονιού και τρίξιμο των δοντιών το οποίο προκαλείται από την σύσπαση των μασητήριων μυών.
- Κατόπιν, και καθώς προχωράει η μόλυνση, προκαλείται ο γνωστός σαρδόνιος γέλωτας από τη σύσπαση των μυών του προσώπου

Στην συνέχεια αρχίζουν:

- Σπασμοί στον αυχένα.
- Στα αργότερα στάδια της νόσου προκαλούνται σπασμοί των μυών των άκρων και του υπόλοιπου σώματος καθώς και αδυναμία στήριξης στα κάτω άκρα.
- Κατά τη διάρκεια αυτών των σπασμών το σώμα του ασθενή παίρνει σχήμα τόξου (αυτό είναι γνωστό και ως οπισθότονος), στη συνέχεια η κατάποση γίνεται αδύνατη και η αναπνοή αδυνατίζει καθώς οι σπασμοί "χτυπούν" τον φάρυγγα και τους αναπνευστικούς μύες και συνεπώς μπορεί να προκληθεί ασφυξία και θάνατος. Η ανάγκη για Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και Μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής είναι άκρως επιτακτική.

Επιδημιολογία - Στατιστική

Ο Τέτανος αποτελεί ακόμη σοβαρό ιατρικό πρόβλημα στην Αφρική, την Ινδία, την Ινδοκίνα, την Κίνα, κλπ, λόγω ανεπαρκών προγραμμάτων εμβολιασμού και λόγω των ανεπαρκών ιατρικών δομών. Πρακτικά επικρατεί η άποψη ότι ο Τέτανος δήθεν εξαφανίσθηκε από την Ιατρική, τουλάχιστον στον αναπτυγμένο "δυτικό" κόσμο. Δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα. Παρά το ευρύ πρόγραμμα υποχρεωτικού προληπτικού εμβολιασμού πού εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1960, δυστυχώς λοιμώξεις από Clostridium Tetani αναφέρονται και δηλώνονται σποραδικά στο Ελληνικό Υπουργείο Υγείας Πρόνοιας και την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας.

Γι´αυτό, χρειάζεται προσοχή τόσο στα προληπτικά μέτρα όσο και στη διαφορική διάγνωση ασθενών με ύποπτη για Τέτανο εικόνα. Το πρόβλημα πρέπει να αποδοθεί στο ότι ο Εμβολιασμός για Τέτανο πρέπει να γίνεται κάθε 10 χρόνια και δυστυχώς στην Ελλάδα εγκαταλείπεται μετά τη σχολική ηλικία ή στους άνδρες μετά τη στρατιωτική θητεία.

Προφύλαξη από τέτανο σε περίπτωση τραυματισμού:

Η πρόληψη του τετάνου γίνεται με χορήγηση αντιτετανικού εμβολίου. Το εμβόλιο περιέχει 10μον. Lf τοξοειδούς του τετάνου που είναι συνήθως προσροφημένα σε άλατα αλουμινίου και πλεονεκτούν γιατί επιμηκύνουν τη διάρκεια ανοσίας. Κυκλοφορεί ως μονοδύναμο, διδύναμο (DT) σε συνδυασμό με διφθερίτιδα και τριδύναμο (DTaP/ Tdap) με διφθερίτιδα και κοκκύτη και χορηγείται ενδομυϊκά. Πρακτικά χρησιμοποιείται το τριδύναμο εμβόλιο που προστατεύει και εναντίον του κοκκύτη και της διφθερίτιδας. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου του τετάνου φθάνει το 100% και η διάρκεια ανοσίας τα 10 χρόνια

Σε εργαζόμενους σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου προσβολής από τέτανο, η αναμνηστική δόση του εμβολίου επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια.

Παιδιά 7-10 ετών, έφηβοι και ενήλικες με ατελή ή άγνωστο εμβολιαστικό ιστορικό θα πρέπει να λάβουν 3 δόσεις του εμβολίου ξεκινώντας με μία δόση Tdap ακολουθούμενη από μια δόση Td τουλάχιστον 4 εβδομάδες αργότερα και μια δεύτερη δόση Td μετά από 6-12 μήνες.

Ενήλικες, ακόμη και άνω των 65 ετών, που δεν έχουν εμβολιαστεί με Tdap θα πρέπει να εμβολιαστούν και στην συνέχεια να τους χορηγείται αναμνηστική δόση Td κάθε 10 έτη

Σε τραυματισμό

Ο Τέτανος δεν αφήνει μόνιμη ανοσία, αυτό σημαίνει πως ακόμα και αν ένα άτομο νοσήσει και ιαθεί, μπορεί κάποτε πάλι να ασθενήσει. Γι´αυτό θα πρέπει να κάνει Αντιτετανικό Εμβόλιο. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ο Τέτανος δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ανεξάρτητα από το επίπεδο ανοσοποίησης του ατόμου (αν έχει κάνει εμβόλιο ή όχι), κάθε επιμολυσμένο τραύμα θα πρέπει να απολυμαίνεται σωστά καθώς και να απομακρύνονται τυχόν νεκρωμένοι ιστοί. Τα μικρά τραύματα τα πλένουμε με σαπούνι και νερό και να βάζουμε αντισηπτικό.

Παθητική ανοσοποίηση με τουλάχιστον 250 i.u. υπεράνοσης αντιτετανικής γ-σφαιρίνης (TIG) χορηγούνται ενδομυϊκά, ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς, σε ασθενείς με ρυπαρά και βαθιά τραύματα και ιστορικό μη εμβολιασμού ή άγνωστο ιστορικό ή εμβολιασμό με λιγότερες από 3 δόσεις του εμβολίου.

* Εκτός αν έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια από την τελευταία δόση.

** Εκτός αν έχουν περάσει περισσότερα από 5 χρόνια από την τελευταία δόση.


Προσοχή

Τραύματα να εκτιμηθούν λάθος ως απλά και ότι δεν χρειάζονται ιατρική φροντίδα

Αντενδείξεις:

Οξείες λοιμώδεις ασθένειες.

Σοβαρές αντιδράσεις σε προηγούμενη χορήγηση.

Yπερευαισθησία σε οποιοδήποτε συστατικό του εμβολίου.

Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση:

Αν και σπανίως προκαλείται αναφυλαξία, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την αντιμετώπισή της κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού. Δεν πρέπει να χορηγείται ενδοδερμικά. Schick δοκιμασίες δεν είναι απαραίτητες πριν τον εμβολιασμό.

Το εμβόλιο δεν πρέπει να χορηγείται ενδοαγγειακά.

Οι έφηβοι και οι ενήλικες που χρειάζονται ανοσοποίηση κατά της διφθερίτιδας/τετάνου πρέπει να λαμβάνουν πάντα εμβόλιο που περιέχει χαμηλή δόση διφθεριτικού αντιγόνου (όχι περισσότερο των 2 Lf).

Επαναληπτική δόση του προσροφημένου εμβολίου διφθερίτιδας και τετάνου (ενηλίκων) που χορηγείται σε λιγότερο διάστημα των 10 χρόνων μπορεί να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις.

Σε άτομα με ανοσοκαταστολή αναμένεται μειωμένη ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο.

Εάν έχει εμφανιστεί σύνδρομο Guillain - Barré ή βραχιόνια νευρίτιδα μετά τη λήψη άλλου εμβολίου που περιείχε τετανική ανατοξίνη, η απόφαση να χορηγηθεί οποιοδήποτε εμβόλιο που περιέχει τετανική ανατοξίνη θα πρέπει να ληφθεί με προσοχή λαμβάνοντας υπόψη τα πιθανά οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους, όπως για παράδειγμα το αν έχει ή όχι ολοκληρωθεί το αρχικό σχήμα ανοσοποίησης.

Το εμβόλιο δεν ενδείκνυται σε έγκυες γυναίκες παρόλο που δεν έχουν καταγραφεί αντιδράσεις τερατογένεσης.

Εάν είναι απαραίτητο να εμβολιάσετε μια έγκυο γυναίκα η οποία έχει ένα τραύμα επιρρεπές στο τέτανο, είναι προτιμότερο να χορηγηθεί ένα προσροφημένο εμβόλιο έναντι του τετάνου. Το εμβόλιο δεν πρέπει να χορηγείται κατά την εγκυμοσύνη ή το θηλασμό.

Ποιες μυρωδιές ελκύουν και ποιες απωθούν τα κουνούπια; Γιατί προκαλεί φαγούρα το τσίμπημα των κουνουπιών;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα κουνούπια που μας κάνουμε να υποφέρουμε την θερινή, κυρίως περίοδο είναι τα θηλυκά. Αυτό σημαίνει πως τα κουνούπια δεν μας τσιμπούν απλά και μόνο για να τραφούν (αν ήταν έτσι θα μας τσιμπούσαν και τα αρσενικά), αλλά χρειάζονται το ανθρώπινο αίμα για να γεννήσουν εύφορα αυγά. Και φυσικά όχι όποιο και όποιο αίμα!

Ποιόν αγαπούν περισσότερο τα κουνούπια; Είναι τα κουνούπια τελικά τόσο εκλεκτικά;

Έχουμε όλοι μας παρατηρήσει πως τα συγκεκριμένα αιμοβόρα έντομα δείχνουν μια προτίμηση όσον αφορά τον "στόχο" που θα επιτεθούν π.χ. σε έναν χώρο που βρίσκονται 10 άτομα, ένα ή δύο από αυτά θα αποτελέσουν τον ιδανικό στόχο!


Υπάρχουν σε εξέλιξη πολλές διεθνείς έρευνες για την απομόνωση εκείνων των χημικών ουσιών από τις χιλιάδες που εκκρίνει το ανθρώπινο δέρμα, που έλκουν ή που απωθούν τα κουνούπια. 

Είναι διαπιστωμένο, ότι τα έλκει το γαλακτικό οξύ που περιέχει ο ιδρώτας και το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε. Αυτό το τελευταίο τα αποπλανεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε ο ξηρός πάγος, δηλαδή οι παγίδες με κατεψυγμένο διοξείδιο του άνθρακα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές εναντίον τους.
 

Επιβεβαίωσαν επίσης ότι τα κουνούπια προτιμούν εκείνους, που το δέρμα τους αποβάλλει μεγαλύτερη του μέσου όρου ποσότητα στεροειδών και χοληστερίνης. 

Τα κουνούπια τα έλκει η γλυκιά οσμή, που μπορεί να είναι κολόνια, λακ μαλλιών ή αποσμητικό. 

Απέδειξαν επίσης ότι βρίσκουν πιο ελκυστικές τις έγκυες γυναίκες. Το κάτω μέρος του σώματος των εγκύων γυναικών έχει κατά 0,7 βαθμούς Κελσίου ψηλότερη θερμοκρασία από τις μη έγκυες: έτσι είναι πιο ελκυστικές αφ’ ενός λόγω της θερμοκρασίας, αφ’ ετέρου τις αυξημένες εκκρίσεις του δέρματος τους.
  

Τα κουνούπια λατρεύουν επίσης τους ανθρώπους που παράγουν υπερβολικά ποσά ορισμένων οξέων, όπως για παράδειγμα το ουρικό οξύΑυτές οι ουσίες προκαλούν τις οσφρητικές αισθήσεις των κουνουπιών με αποτέλεσμα να "προσγειώνονται" πάνω στα ανυποψίαστα θύματά τους. Αλλά η διαδικασία της έλξης αρχίζει πολύ πριν από την προσγείωση. 

Επίσης ο κινούμενος άνθρωπος είναι πιο ελκυστικός, καθ’ ότι αυξάνεται ο ρυθμός της αναπνοής του, κι έτσι η εκπνοή μεγαλύτερης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα. Τα κουνούπια μπορούν να μυρίσουν το γεύμα τους από μια εντυπωσιακή απόσταση μέχρι 50 χιλιομέτρων, ιδιαίτερα αν υποψιαστούν πως σε αυτή την ακτίνα εντοπίζεται και διοξείδιο του άνθρακα. Οι ενήλικες (και οι έγκυες) εκπέμπουν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, οπότε γίνονται καλύτερος στόχος απ' ότι τα μικρά παιδιά.

Η μετακίνηση και η θερμότητα προσελκύουν επίσης τα κουνούπια. Συνεπώς αν θέλετε να αποφύγετε μια πιθανή επίθεση κουνουπιών αποφύγετε τα νυχτερινά αθλήματα σε υπαίθρια γήπεδα, αφού το λαχάνιασμα από το τρέξιμο αλλά και το γαλακτικό οξύ που αναπόφευκτα θα εκκριθεί από τους ιδρωτοποιούς αδένες σας θα είναι μιας πρώτης τάξεως "πρόσκληση" για τα κουνούπια!

Από τα οπτικά ερεθίσματα επιβεβαίωσαν ότι τα σκούρα ρούχα, που απορροφούν το φως, έλκουν περισσότερο τα κουνούπια από τα λευκά ρούχα. Βέβαια, όταν χιλιάδες κουνούπια βουίζουν γύρω μας, δεν έχει την παραμικρή σημασία το χρώμα των ρούχων που φοράμε. 

Βλέπουμε ότι ένα σύνολο παραγόντων δημιουργούν στο κάθε άτομο διάφορες φυσικές χημικές ενώσεις που ευθύνονται ή όχι, για ένα ελκυστικό περιβάλλον, για τα κουνούπια. Μερικοί είναι τυχεροί, διότι έχουν ουσίες που καλύπτουν οτιδήποτε είναι ελκυστικό για τα κουνούπια και έτσι δεν τα προσελκύουν.  

Γιατί προκαλεί φαγούρα το τσίμπημα των κουνουπιών;

Μόνο τα θηλυκά κουνούπια ζουν με το αίμα. Αφού ανοίγουν μια μικρή πληγή στο θύμα τους, την ψεκάζουν με μια σταγόνα του σάλιου τους εμποδίζοντας έτσι την πήξη του αίματος. Έπειτα την ρουφάνε έως ότου γεμίσουν το στομάχι τους και αποχωρούν πετώντας αθόρυβα.


 Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αναγνωρίζει τις ξένες πρωτεΐνες που περιέχει το σάλιο του κουνουπιού και ακολουθεί μια ονομαζόμενη πρώτου τύπου αντίδραση ή άμεση αντίδραση υπερευαισθησίας. Η ουσία αυτής της αντίδρασης είναι η εξάλειψη της «εισβάλλουσας», δηλαδή της ξένης πρωτεΐνης. Σ’ αυτό πρωταγωνιστεί η ισταμίνη που απελευθερώνεται από τους ιστούς των λιποκυττάρων.


Η ισταμίνη προωθεί την διαστολή των αγγείων και την εμφάνιση των λεμφοκυττάρων στην περιοχή του τσιμπήματος (τρύπημα) έτσι βοηθάει την ταχύτερη απομάκρυνση της ξένης πρωτεΐνης. Συνάμα η ισταμίνη έχει και μια ισχυρή ερεθιστική επίδραση στους ιστούς, λόγω το ότι αυξάνεται η διαπερατότητα των τοιχωμάτων των αγγείων θα έχουμε διαρροή υγρού στο σημείο του τσιμπήματος που θα προκαλέσει ένα εξόγκωμα και ο ερεθισμός των νεύρων του δέρματος θα έχει σαν αποτέλεσμα την φαγούρα. Για το κοκκίνισμα του δέρματος υπεύθυνη είναι η διαστολή των γύρω αγγείων, που προκαλείται από την ισταμίνη.

Τι πρέπει να κάνει κανείς σε τσιμπήματα κουνουπιών;

Όσο περισσότερο ξύνομε τα τσιμπήματα τόσο αυξάνεται η πιθανότητα τραυματισμού της επιδερμίδας, της βακτηριδιακής επιμόλυνσης, να γίνουν πυώδη πληγές.

«Επειδή η αίσθηση της φαγούρας παρουσιάζεται ιδιαίτερα στη ζέστη του κρεβατιού και κατά τη διάρκεια της νύχτας ελέγχουμε λιγότερο τις πράξεις μας, είναι συχνό φαινόμενο ότι μέχρι το πρωί έχουμε ματώσει με το ξύσιμο τα τσιμπήματα»


Να φροντίζουμε τα τσιμπήματα!

Τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται καμία αγωγή. Πρακτικές οδηγίες για την ανακούφιση από τον κνησμό είναι επάλειψη με μαγειρική σόδα (3 κουταλιές σόδας σε μία κουταλιά νερό) ή τρίψιμο της περιοχής του τσιμπήματος με ένα δισκίο ασπιρίνης. Ορισμένα άτομα εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στο τσίμπημα κουνουπιών και μπορεί να σχηματισθεί μικρή φυσαλίδα, μεγαλύτερο από το σύνηθες ερύθημα (κοκκινίλα) και εντονότερο πρήξιμο. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται επάλειψη τοπικά με κορτιζονούχο κρέμα και εάν απαιτηθεί λήψη αντιϊσταμινικών. Τα αντιϊσταμινικά είναι ορθότερο να λαμβάνονται από το στόμα (σε χάπια ή σιρόπι ή σταγόνες) και όχι σε τοπική εφαρμογή με τη μορφή γέλης (ζελέ) ή κρέμας. Σπάνια μπορεί να απαιτηθεί κορτιζόνη από του στόματος, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για τσίμπημα από μεγάλη μύγα (τάβανος) επειδή εκεί η δερματική τοπική αντίδραση μπορεί να επιμείνει για μερικές ημέρες. Εάν σχηματισθεί φυσαλίδα με υγρό, καλό είναι να μην την πειράζουμε και σπάσει διότι υπάρχει κίνδυνος επιμόλυνσης και τότε μόνο μπορεί να χρειασθούν αντιβιοτικά.
Σπανίως έχουν αναφερθεί περιπτώσεις αλλεργικού shock από τσίμπημα κουνουπιών. Εάν ένα άτομο αντιδρά υπερβολικά στο τσίμπημα κουνουπιών, δηλαδή με σχηματισμό μεγάλων φυσαλίδων κλπ, τότε πρέπει να ελεγχθεί για ενδεχόμενη διαταραχή του ανοσιακού του συστήματος.

Αποφύγετε τις επαλείψεις στο παιδικό δέρμα με χημικά εντομοαπωθητικά όπως και με αρώματα, λοσιόν ή άλλα καλλυντικά προϊόντα διότι τα κουνούπια έλκονται από τις ευχάριστες οσμές όπως και τα έντονα χρώματα και τον ιδρώτα.

Μην αλείφουμε με εντομοαπωθητικό μωρά κάτω των 3 μηνών. Τα μωρά κάτω των 3 μηνών καλύτερα να τα προστατεύσουμε με κουνουπιέρα, με τούλι ή με ρουχισμό

Για πολλούς ίσως είναι άβολη η σκέψη, αλλά με τα σκευάσματα αξίζει να αλείψουμε και το πρόσωπο, ακριβέστερα κάθε τετραγωνικό εκατοστό της εκτεθειμένης περιοχής, διότι τα κουνούπια μας την έχουν στημένη, και αρέσκονται στα τσιμπήματα πίσω απ’ τα αφτιά, στους λοβούς των αφτιών, στα βλέφαρα, επίσης και σε κάθε εσοχή του σώματος.

ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΑ; XΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ. ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ

του Aλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


ΓENIKEΣ OΔHΓIEΣ ΓIA TOYΣ AΣΘENEIΣ  ΠOY ΠAIPNOYN AΠO TOY ΣTOMATOΣ ANTIΠHKTIKA ΦAPMAKA


Σίγουρα θα έχετε συναντήσει άτομα που χρειάζεται να παίρνουν αντιπηκτική αγωγή. Αρκετός κόσμος χρειάζεται να παίρνει αντιπηκτική αγωγή είτε γιατί είναι απαραίτητο λόγω της πάθησής του, είτε για προληπτικούς λόγους. Τα  αντιπηκτικά από του στόματος και μάλιστα της κουμαρίνης, χορηγούνται σε άτομα με αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης θρομβώσεων. Διάφορες κλινικές καταστάσεις μπορούν να κάνουν το αίμα σας να σχηματίζει θρομβώσεις πολύ εύκολο και γρήγορα. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα υγείας γιατί οι θρομβώσεις μπορούν να σταματήσουν την ροή του αίματος στην καρδιά ή στον εγκέφαλο.

Tα από του στόματος αντιπηκτικά φάρμακα κάνουν το αίμα να πήζει βραδύτερα αναστέλλοντας τη δράση της βιταμίνης K η οποία χρησιμοποιείται από το συκώτι για τη σύνθεση μερικών παραγόντων της πήξης και έτσι βοηθούν στην πρόληψη της θρόμβωσης. 

H κύρια παρενέργεια των αντιπηκτικών που λαμβάνονται από το στόμα είναι οι αιμορραγίες. Mε την αντιπηκτική αγωγή θέλουμε να μειώσουμε την ικανότητα του αίματος να πήζει σε τέτοιο βαθμό ώστε να μειωθούν οι κίνδυνοι της θρόμβωσης αλλά και να μην προκληθεί αιμορραγία. 
Aπαιτείται ακριβής ρύθμιση της αντιπηκτικής σας αγωγής από υπεύθυνο ιατρό αλλά και γνώση και τήρηση από τον ασθενή όλων των οδηγιών

Σε τι συνίσταται ο έλεγχος-ρύθμιση της αντιπηκτικής αγωγής.

Mε ειδική εργαστηριακή εξέταση  μετράται ο χρόνος που χρειάζεται το αίμα για να πήξει.  Για την δυνατότητα σύγκρισης των αποτελεσμάτων ήδη από το 1982 ο Παγκόσμιος Oργανισμός Yγείας πρότεινε ενιαίο τρόπο έκφρασης με βάση την ευαισθησία του κάθε αντιδραστηρίου θρομβοπλαστίνης. Έτσι σήμερα το αποτέλεσμα του εργαστηριακού ελέγχου της αντιπηκτικής αγωγής εκφράζεται ως INR τα όρια του οποίου είναι διαφορετικά για κάθε ασθενή ανάλογα με την αιτία για την οποία κάνει την αντιπηκτική αγωγή και τα οποία αναγράφονται στην κάρτα παρακολούθησης του. 

Πώς λαμβάνoνται τα από του στόματος αντιπηκτικά:
H δοσολογία των αντιπηκτικών φαρμάκων είναι εξατομικευμένη (δηλαδή δεν είναι όπως τα άλλα φάρμακα αλλά για κάθε ασθενή είναι ιδιαίτερη) με αυστηρή ρύθμιση από τον αρμόδιο γιατρό ανάλογα με τα αποτελέσματα του εργαστηριακού ελέγχου, τον προσδιορισμό του INR. 
Λαμβάνονται  μία φορά την ημέρα, το απόγευμα στις 6.00μμ (ή όποια άλλη ώρα διευκολύνει τον ασθενή), για να είναι δυνατή η αυθημερόν τροποποίηση της δόσης αν αυτό είναι απαραίτητο.
Aν παρόλα αυτά ξεχάσετε να πάρετε την προγραμματισμένη δόση σας την συνήθη ώρα μπορείτε να την πάρετε αργότερα την ίδια μέρα. ΠOTE όμως δεν επιτρέπεται να πάρετε διπλή δόση την επόμενη ημέρα. 

Aπό του στόματος αντιπηκτική αγωγή και διατροφή
Aν κάνετε αντιπηκτική αγωγή μπορείτε να τρώτε απ’όλα αποφεύγοντας όμως τις υπερβολές. Tα από του στόματος αντιπηκτικά φάρμακα είναι αντιβιταμίνες K, επομένως κάθε αύξηση ή μείωση της καθημερινής πρόσληψης της βιταμίνης K  από τον οργανισμό θα επηρεάσει το χρόνο προθρομβίνης. Έτσι το διαιτολόγιο σας θα πρέπει να είναι ισορροπημένο ως προς την περιεκτικότητα της βιταμίνης K αποφεύγοντας το λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολο, λαχανάκια Bρυξελών,  κάστανα, καρότο, σοκολάτα, γλυκοπατάτες, αμύγδαλα, μαρούλι, σπανάκι, μπύρα. Tο αλκοόλ μεταβολίζεται στο συκώτι όπως τα αντιπηκτικά φάρμακα γι’ αυτό επιτρέπεται η μέτρια μόνο χρήση αυτού και κατά τη διάρκεια των γευμάτων. O καπνός είναι πλούσιος σε βιταμίνη K, ανταγωνίζεται τη δράση των αντιπηκτικών φαρμάκων και συνεπώς δεν επιτρέπεται το κάπνισμα που ούτως ή άλλως προκαλεί σοβαρές βλάβες στην υγεία.

Aπό του στόματος αντιπηκτική αγωγή και άλλα φάρμακα.
Tα φάρμακα που αναγράφονται παρακάτω δεν πρέπει να χορηγούνται ποτέ σε συνδυασμό με την αντιπηκτική αγωγή χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τον ιατρό που παρακολουθεί την αντιπηκτική σας αγωγή.
Φάρμακα που προκαλούν παράταση του χρόνου προθρομβίνης (I.N.R) δηλαδή ενισχύουν τη δράση των αντιπηκτικών.
  • Aναλγητικά: (ασπιρίνη, egicalm, neospir, salospir)
  • Aντιφλεγμονώδη: (indocid, naprosyn, feldene, voltaren, niflamol, brufen, ponstan,)
  • Aντιβιοτικά: (Bactrimel, septrin, ciproxin,flagyl, dactarin, mandocef, mefoxil, zinacef)
  • Φάρμακα που μειώνουν τη χοληστερίνη
  • Φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα για τον διαβήτη: rastinon, diabinese.
  • Aντικαταθλιπτικά φάρμακα:   saroten, notrilen, largactil, chlotimipramin
  • Φάρμακα που μειώνουν το ουρικό οξύ: zyloric
  • Aντιαρρυθμικά φάρμακα: angoron, κινιδίνη
  • Φάρμακα κατά του έλκους: tagamet, losec
  • Φάρμακα που προκαλούν βράχυνση του χρόνου προθρομβίνης (I.N.R) δηλαδή ανταγωνίζονται τη δράση των από του στόματος αντιπηκτικών 
  • Yπνωτικά και βαρβιτουρικά: gardenal, tegretol
  • Άλλα: rifadin, haloperidol, questran
Mην παίρνετε ποτέ κανένα φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή και χωρίς ενημέρωση του ιατρού σας ότι βρίσκεστε υπό αντιπηκτική αγωγή. Για την αντιμετώπιση πόνου π.χ. κεφαλαλγίες, πονόδοντοι, μπορείτε να πάρετε χωρίς αλλαγή της αντιπηκτικής σας αγωγής, παρακεταμόλη (αpotel, panadol, lonarid, depon). 

Η μέτρηση του ΙΝR στο ΜΕDLAB γίνεται με ένα από τα πιό σύγχρονα μηχανήματα που υπάρχουν στην παγκόσμια αγορά της εταιρίας ΗΟSPITEX DIAGNOSTICS,  με το οποίο η μέτρηση είναι αυτόματη και με μεγάλη ακρίβεια αφού δεν επηρεάζεται από τον ανθρώπινο παράγοντα.

Πηγή: ΜΕDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Διαβάστε επίσης

Αλκοόλ, χόρτα, λαχανικά, επηρεάζουν την αντιπηκτική αγωγή.

Καρδιακή αρρυθμία. Τι είναι; Πόσο επικίνδυνη είναι; Πώς αντιμετωπίζεται; Πώς προλαμβάνεται;Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή; Ποια τα συμπτώματά της, πως σχετίζεται με την άνοια, το εγκεφαλικό επεισόδιο και το αλκοόλ; Ποια η θεραπεία και ποια η σωστή διατροφή; (video)

Το περπάτημα είναι η καλύτερη άσκηση για το στρες και την καθιστική ζωή


του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr  iatrikanea


Παγκόσμια Ημέρα Φυσικής Δραστηριότητας σήμερα και στο προσκήνιο έρχονται οι συνέπειες από την καθιστική ζωή και τα οφέλη της συστηματικής άσκησης, ακόμα κι αν πρόκειται για έναν μεγάλο περίπατο την ημέρα

Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο 5 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από την καθιστική ζωή. Και αυτό διότι η κακή φυσική κατάσταση αυξάνει κατά 20% έως 30% τον κίνδυνο θανάτου από οποιοδήποτε νόσημα.
Από την άλλη στην κανονικότητά μας οι έντονοι ρυθμοί της σύγχρονης ζωής σίγουρα αποτελούν ένα εμπόδιο καθώς περιορίζουν τους περισσότερους από εμάς να βρούμε ελεύθερο χρόνο για να δούμε τους φίλους μας, να ασχοληθούμε με πράγματα που μας ευχαριστούν, να ξεκουραστούμε. Πόσο μάλλον να ασκηθούμε.

Το περπάτημα, αποτελεί μίας πρώτης τάξεως άσκηση για το σώμα, -όπως και όλες οι αεροβικές ασκήσεις- που μπορεί να γίνει εύκολα από τον καθένα και θεωρείται απαραίτητη τόσο για όσους κάνουν δουλειά γραφείου και έχουν γενικότερα μία καθιστική ζωή, όσο και για τους ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που δεν έχουν τη δυνατότητα πολλών εναλλακτικών δραστηριοτήτων για να ασκήσουν το σώμα τους, όπως συμβαίνει με τους νέους σε ηλικία ανθρώπους.

Όποιος θέλει να κάνει ένα πολύ μεγάλο δώρο στον εαυτό του, ας αρχίσει να περπατάει με γρήγορο βήμα για 30 λεπτά την ημέρα. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να ελαττώσει σημαντικά τις πιθανότητες που έχει να αναπτύξει όχι ένα, ούτε δύο, αλλά 24 νοσήματα!

Γιατί το περπάτημα είναι τόσο καλό για την υγεία;

Σύμφωνα με την ανάλυση, που δημοσιεύεται στην «Διεθνή Επιθεώρηση Κλινικής Πρακτικής», όσοι άνθρωποι φροντίζουν να είναι δραστήριοι 30 λεπτά την ημέρα διατρέχουν, μεταξύ άλλων, μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν:
  • Κάθε είδους καρδιαγγειακό νόσημα (μεταξύ αυτών καρδιοπάθεια, ισχαιμικά εγκεφαλικά, αιμορραγικά εγκεφαλικά).
  • Καρκίνο (γενικώς και διάφορες επιμέρους μορφές, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του μαστού).
  • Οστεοπόρωση
  • Τύπου 2 διαβήτη
  • Κατάθλιψη
  • Παχυσαρκία
  • Υπέρταση
  • Στυτική δυσλειτουργία
  • Άνοια
  • Οσφυαλγία
Ένα από τα εμφανέστερα οφέλη που προκύπτουν, αφορά στη διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Το βάδισμα είναι ο ιδανικότερος, πιο ξεκούραστος και εύκολος τρόπος για να χαθούν τα περιττά κιλά, καθώς η συνεχής κίνηση συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του μεταβολισμού και στην καύση του λίπους, διατηρώντας το δείκτη μάζας σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Ένας περίπατος μέτριας έντασης, μπορεί να σας βοηθήσει να καταναλώσετε περίπου 300 θερμίδες την ώρα. 

H καλύτερη πρόληψη και θεραπεία για την οστεοπόρωση μετά την σωστή διατροφή σε γαλακτοκομικά είναι η γυμναστική. Και δεν εννοούμε κάτι δύσκολο. Αρκεί περπάτημα ή κολύμπι. Περπάτημα τόσο όσο δεν θα κουραστείτε. Καταργείστε το ασανσέρ ανεβείτε σκάλες, αφήστε το αυτοκίνητο λίγο πιο μακριά από εκεί που έχετε να πάτε. Έχει βρεθεί ότι οι φαντάροι μετά από την άσκηση που κάνουν στην φάση της βασικής τους εκπαίδευσης αυξάνει η οστική τους πυκνότητα. Έχει βρεθεί ότι οι κολυμβητές αυξάνουν την οστική του πυκνότητα. Άρα καθιερώστε την κίνηση στην καθημερινότητά σας και θα απομακρύνετε τον κίνδυνο των καταγμάτων.

Επιπλέον, το περπάτημα βελτιώνει αισθητά την καρδιαγγειακή λειτουργία. Συμβάλλει στην αύξηση της καρδιακής συχνότητας, μειώνει την αρτηριακή πίεση και αποτρέπει πιθανό κίνδυνο αρτηριοσκλήρυνσης και θρομβώσεων, σε όλες τις ευπαθείς ομάδες, ειδικότερα δε, στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες οι οποίες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε ανάλογες παθήσεις.

Το καθημερινό βάδισμα άλλωστε, συνιστάται ακόμα και σε ασθενείς οι οποίοι έχουν υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή πάσχουν από άλλα καρδιαγγειακά νοσήματα, προκειμένου να αυξήσουν το προσδόκιμο επιβίωσης τους.

Επιπλέον, συντελεί στη διατήρηση της καλής διανοητικής κατάστασης των ηλικιωμένων ατόμων, σύμφωνα με έρευνα νευρολόγων του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια. Όπως οι επιστήμονες υποστηρίζουν τα άτομα τα οποία κάνουν τακτικούς περιπάτους, παρουσιάζουν μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν σταδιακή απώλεια μνήμης και εκφυλισμό των εγκεφαλικών τους κυττάρων, συμπτώματα τα οποία συσχετίζονται άμεσα με το γήρας. Ένας χρόνος απλό περπάτημα ή ανεβοκατέβασμα σκαλοπατιών μπορεί να κάνει θαύματα για τη μνήμη των μεσηλίκων και να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση του εγκεφάλου, σύμφωνα με μια νέα έρευνα των πανεπιστημίων Πίτσμπουργκ, Ιλινόις, Ράις και Οχάιο.

Όσον αφορά στην ψυχική υγεία του ατόμου το περπάτημα συμβάλλει στην έκκριση ενδορφινών οι οποίες δημιουργούν μια γενικότερη αίσθηση ευεξίας και χαλάρωσης, καθώς έχουν δράση αγχολυτική και ηρεμιστική.

Στην περίπτωση όμως που έχετε ξεπεράσει το 40ο έτος της ηλικίας σας, και αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, όπως αναπνευστικές δυσλειτουργίες, καρδιακές αρρυθμίες, αυξημένη αρτηριακή πίεση ή υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας πριν εντάξετε το περπάτημα στο καθημερινό σας πρόγραμμα. Φυσικά δε θα σας αποτρέψει από το να υιοθετήσετε αυτή τη συνήθεια. Απλά θα σας δώσει κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες, όσον αφορά στο χρόνο ή στην απόσταση την οποία ενδείκνυται να διανύσετε προκειμένου να μην υπάρξουν τυχόν βλαπτικές συνέπειες για την υγεία σας.

Επιπλέον, ολοένα περισσότερα στοιχεία δείχνουν ότι ακόμα κι αν αρρωστήσει κανείς, η συστηματική φυσική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει την ανάρρωσή του, ακόμα κι αν έχει καρδιοπάθεια, καρκίνο, αρθρίτιδα, οστεοπόρωση ή άνοια.

Το περπάτημα συγκαταλέγεται στην κατηγορία των αερόβιων ασκήσεων. Αερόβια άσκηση ονομάζεται η άσκηση που επιτυγχάνει να διατηρεί το σώμα σε διαρκή κίνηση, 15 λεπτά τουλάχιστον, και να διατηρείται η καρδιακή συχνότητα, όλο αυτό το διάστημα, περίπου στο 70% της μέγιστης φυσιολογικής.
Το περπάτημα, για να έχει σημαντικά και ουσιαστικά οφέλη θα πρέπει να ξεπερνά τα 20 λεπτά την ημέρα και να γίνεται σε καθημερινή βάση ή εάν όχι σε καθημερινή, τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα. Από κει και πέρα εξαρτάται και από τη φυσική κατάσταση που βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος το κατά πόσο μπορεί να επεκτείνει το χρόνο περπατήματος

Η ένταση και η διάρκεια του περπατήματος θα πρέπει να είναι ανάλογη με τη φυσική κατάσταση του ατόμου και με τις συνθήκες που υπάρχουν (π.χ. ζέστη, υγρασία, ντύσιμο, γεμάτο στομάχι κτλ). Ένας πρακτικός κανόνας για να μπορείτε να βρείτε πώς να προσαρμόσετε την ένταση και τη διάρκεια του βαδίσματος στις αντοχές του οργανισμού σας είναι με το να αισθάνεστε ότι μπορείτε ανά πάσα στιγμή ενώ περπατάτε, να μιλήσετε χωρίς να λαχανιάσετε. Ένας δεύτερος τρόπος είναι με το να ελέγχετε κατά τη διάρκεια του περπατήματος τους παλμούς της καρδιάς σας, έχοντας υπόψη σας ότι ο καρδιακός ρυθμός ενόσω ασκήστε, καλό είναι να βρίσκεται μεταξύ του 50-85% της Μέγιστης Καρδιακής σας Συχνότητας (ΜΚΣ). Για να βρείτε τη Μέγιστη Καρδιακή σας Συχνότητα δεν έχετε παρά να αφαιρέσετε από τον αριθμό 220 την ηλικία σας (π.χ. ένας 50χρονος έχει ΜΚΣ 220-50=170, όποτε όταν περπατάει, οι παλμοί της καρδιάς του –εφόσον δεν έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και εφόσον βρίσκεται σε μία μέτρια φυσική κατάσταση δε θα πρέπει να ξεπεράσουν τους 143).

ΠΡΟΣΟΧΗ:
Το περπάτημα μετά το φαγητό, όχι απευθείας αλλά μετά από 10-15 λεπτά, δεν μας βοηθά μόνο να κάψουμε κάποιες θερμίδες αλλά βοηθά και στην διαδικασία της πέψης, κάνοντας τα όργανα του σώματος να λειτουργούν καλύτερα. Επίσης, το περπάτημα μετά το φαγητό αυξάνει τη κίνηση του φαγητού μέσα στον οργανισμό μας και βοηθά τους ανθρώπους με έλκη στομάχου, ενώ η Mayo Clinic απέδειξε πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα βοηθά το άτομο να κοιμηθεί γρηγορότερα και ελαττώνει τις λιγούρες για γλυκά και λιπαρά φαγητά αργά τη νύχτα.

Tο περπάτημα μπορεί να μην ενδείκνυται για όλους. ‘Oσοι έχουν εκφυλιστική πάθηση στα κάτω άκρα, όπως αρθρίτιδα ή καρδιαγγειακή νόσο να δουν τον γιατρό τους πριν αρχίσουν κάποιο πρόγραμμα άσκησης. Ορισμένα συμπτώματα αρθρίτιδας μπορεί να χειροτερεύσουν. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί ενδεχομένως να θέλετε να περπατήσετε σε μαλακή επιφάνεια όπως ή να αποφασίσετε να κολυμπήσετε ή να χρησιμοποιήσετε ένα στατικό ποδήλατο.

Οι αρχάριοι καλό θα είναι να ξεκινήσουν σταδιακά, με τριάντα λεπτά τη μέρα για τρεις ή τέσσερις φορές την εβδομάδα, τα οποία θα αυξήσουν σε σαράντα πέντε μετά τον πρώτο μήνα. Ο ρυθμός πρέπει να είναι ταχύτερος από ό,τι στο καθημερινό περπάτημα και η ένταση να ανεβαίνει μετά τα πρώτα δέκα λεπτά και στη συνέχεια έπειτα από κάθε πέντε. Η ταχύτητα δεν πρέπει να προκαλεί λαχάνιασμα, αλλά να επιτρέπει τη φυσιολογική αναπνοή.

Τι είδους άλλη δραστηριότητα μπορεί να επιλέξει κανείς πέρα από το περπάτημα; Ποδήλατο, τζόκινγκ, αεροβική, χορό, κολύμπι, ανάβαση σκάλας, ασκήσεις στο γυμναστήριο και έντονη κηπουρική, είναι μερικές καλές επιλογές.

Διαβάστε επίσης

Το αυτιστικό παιδί και ο δάσκαλος. Οδηγίες για την εκπαιδευτική προσέγγιση. Γνωστικά χαρακτηριστικά διαταραχών αυτιστικού φάσματος


της Βικτωρίας Πολύζου, συμβούλου ψυχικής υγείας, medlabnews.gr iatrikanea

Ο αυτισμός είναι σοβαρή, νευροψυχιατρική διαταραχή, που οφείλεται σε δυσλειτουργία του εγκεφάλου, εκδηλώνεται νωρίς και διαρκεί ολόκληρη τη ζωή. Χαρακτηρίζεται από ποιοτικές αποκλίσεις στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στη δημιουργία σχέσης, στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και στο παιχνίδι-σκέψη-φαντασία. Οι αποκλίσεις αυτές επηρεάζουν βαθιά τον τρόπο με τον οποίο το άτομο αντιλαμβάνεται και βιώνει τον εαυτό του και τον κόσμο, τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει, τη συμπεριφορά, την προσαρμογή και τη λειτουργικότητά του στην καθημερινή ζωή. Επηρεάζουν επίσης, την πορεία της ανάπτυξης, που αποκλίνει από το φυσιολογικό, ενώ η ανάπτυξη επηρεάζει την κλινική εικόνα του αυτισμού.

Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μια ισόβια διαταραχή που επηρεάζει το πως το άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο, επεξεργάζεται τις πληροφορίες που λαμβάνει και αλληλεπιδρά με άλλα άτομα. Αποτελεί όπως και ο κλασικός αυτισμός μια «διαταραχή φάσματος» επειδή επηρεάζει τα άτομα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και σε ποικίλο βαθμό.
Το σύνδρομο Asperger είναι μια ήπια παραλλαγή αυτισμού, που επηρεάζει κυρίως την ικανότητα επικοινωνίας και τις κοινωνικές σχέσεις του ατόμου. Ανήκει στις διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές και για καιρό υπήρχαν διαφωνίες σχετικά με το αν αποτελεί ξεχωριστή διαταραχή ή πρόκειται για αυτισμό σε ελαφριά μορφή.
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων