MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Πολλαπλή Σκλήρυνση

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολλαπλή Σκλήρυνση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πολλαπλή Σκλήρυνση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Βιταμίνη D. Που κάνει καλό; Τι προκαλεί η έλλειψή της; Σε ποιες τροφές βρίσκεται;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr

Η βιταμίνη D είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη που συντίθεται στο σώμα μας. Η Βιταμίνη D έχει εξαιρετικά μεγάλη αξία για τον οργανισμό.

Είναι γνωστό ότι προστατεύει τα οστά από τα κατάγματα και την οστεοπόρωση αλλά έχει ρόλο κλειδί και σε πολλές άλλες παθήσεις όπως η φυματίωση, η ψωρίαση, η πολλαπλή σκλήρυνση, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, ο διαβήτης τύπου 1, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η μυοπάθεια, ο καρκίνος του μαστού και άλλοι τύποι καρκίνου και γενικά αυξημένη θνησιμότητα

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για βιταμίνη αλλά για μία προ-στεροειδή ορμόνη, η οποία έχει άμεση δράση στα γονίδια μας. Το τελικό προϊόν του μεταβολισμού της, η Καλσιτριόλη (1,25-dihydroxyvitamin D), είναι μια σεκοστεροειδής ορμόνη που αλληλεπιδρά με περισσότερα από 2,500 γονίδια στο ανθρώπινο σώμα.

Η βιταμίνη D που μεταξύ άλλων φαίνεται να έχει ισχυρή επίδραση στους μηχανισμούς του συστήματος άμυνας του ανθρώπινου οργανισμού (ανοσολογικό σύστημα), σε έρευνες κατά τις τελευταίες δεκαετίες, βρέθηκε ότι πιθανόν να έχει σχέση με προστατευτική δράση εναντίον ασθενειών που οφείλονται σε διαταραχές του ανοσολογικού συστήματος (αυτοάνοσες ασθένειες) όπως σκλήρυνση κατά πλάκας και ο καρκίνος.    

Βρέθηκε ότι οι γυναίκες που είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα Βιταμίνης D, λιγότερο από 25 nmol/L (10 ng/ml), είχαν κατά 6 φορές υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν επιθετικό καρκίνο του μαστού, σε σχέση με τις γυναίκες που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα Βιταμίνης D, δηλαδή υψηλότερα από 50 nmol/L (20 ng/ml). 

Σε μελέτες μεταξύ των λευκών, εκείνοι με τα ψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D, είχαν 62% λιγότερες πιθανότητες να προσβληθούν από σκλήρυνση κατά πλάκας  σε σύγκριση με εκείνους με τα χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα τους. Η βιταμίνη D μπορεί είτε να προλάβει, είτε να μετριάσει τα συμπτώματα της νευροεκφυλιστικής πάθησης. Οι πρώτες υποψίες των επιστημόνων ότι η συγκεκριμένη βιταμίνη μπορεί να έχει ευεργετικό ρόλο, προέκυψαν όταν παρατηρήθηκε πως η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι συνηθέστερη στις χώρες με μικρή ηλιοφάνεια, καθώς ο ήλιος αποτελεί φυσική πηγή της D. Όσο μακρύτερα από τον Ισημερινό και τους τροπικούς είναι μια χώρα, τόσα περισσότερα περιστατικά πολλαπλής σκλήρυνσης εμφανίζονται στον πληθυσμό της. Τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D μπορούν να επιδεινώσουν τη σοβαρότητα της σκλήρυνσης κατά πλάκας και να επιταχύνουν την εξέλιξη της πάθησης που βρίσκεται σε αρχικό στάδιο. Οι ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας σε πρόωρα στάδια, θα μπορούσαν να κατευνάσουν τα συμπτώματα της πάθησης παίρνοντας συμπληρώματα βιταμίνης D.

Κατάθλιψη και βιταμίνη D

Τα μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D μπορεί να προάγουν την εμφάνιση κατάθλιψης στα ηλικιωμένα άτομα, σύμφωνα με τα συμπεράσματα αναρτημένης ανακοίνωσης, στο 45ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Σακχαρώδους Διαβήτη . Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, τα τελευταία χρόνια η ανεπάρκεια, ή η έλλειψη βιταμίνης D στους ηλικιωμένους, εκτός από αυξημένη συχνότητα εμφάνισης σκελετικών διαταραχών, συνδέεται και με διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές.


Έχει φανεί ότι περίπου το 90% της βιταμίνης D που χρειαζόμαστε το παίρνουμε από τον ήλιο. Πώς; 
Η υπεριώδης ακτινοβολία διασπά τη χοληστερίνη που βρίσκεται στο δέρμα και έτσι συντίθεται η βιταμίνη D. Έχει μάλιστα υπολογιστεί ότι 20 λεπτά καθημερινής έκθεσης στον ήλιο (των άνω άκρων και του προσώπου) είναι αρκετά για να πάρουμε την ποσότητα που χρειαζόμαστε. Το υπόλοιπο 10% της βιταμίνης D που έχουμε ανάγκη το παίρνουμε από τις τροφές (γαλακτοκομικά, αυγά και λιπαρά ψάρια). Επομένως, είναι προφανές ότι η σημαντικότερη πηγή βιταμίνης D είναι ο ήλιος και η διατροφή λειτουργεί επικουρικά.

Στην χώρα μας έχει βρεθεί ότι παρουσιάζεται σε σημαντικό αριθμό έλλειψη της βιταμίνης D. Η ανεπάρκεια της βιταμίνης D λαμβάνει σήμερα διαστάσεις επιδημίας. ("Μεσογειακό παράδοξο" η ανεπάρκεια βιταμίνης D σε υψηλά ποσοστά πληθυσμών ηλιόλουστων χωρών).

Τα ευρήματα από τις μελέτες στη χώρα μας είναι συντριπτικά. Σε όλες τις ομάδες ηλικιών, σε υγιείς και ασθενείς, ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας (σε αστικά κέντρα ή αγροτικές περιοχές), μικροί και μεγάλοι δεν εκτίθενται στον ήλιο όσο χρειάζεται ώστε να παραχθούν επαρκή επίπεδα της βιταμίνης αυτής.

Πού μπορεί να οφείλεται η έλλειψη;

Ο κυριότερος παράγοντας φαίνεται πως είναι ότι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας σε κλειστούς χώρους. 
Όπως είχαν γράψει στην επιθεώρηση «Hormones» οι επιστήμονες του Αγίου Σάββα, οι εθελοντές τους (ως επί το πλείστον φοιτητές, νοικοκυρές, εργαζόμενοι γραφείων και υπάλληλοι) παρέμεναν σε κλειστούς χώρους στο μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας και απέφευγαν την έκθεση στον ήλιο το καλοκαίρι για να προστατευθούν από τον καρκίνο του δέρματος. 
Η χρήση αντηλιακών επίσης μπορεί να συμβάλλει στο πρόβλημα. Είναι καλά γνωστό πως ένα αντηλιακό με δείκτη προστασίας 15 μειώνει την περιφερειακή συγκέντρωση βιταμίνης D έως και 26 φορές ή κατά σχεδόν 99%.
Αλλοι παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση που δρα ως φυσικό φίλτρο της υπεριώδους ακτινοβολίας Β (UVB), η φθίνουσα ικανότητα παραγωγής βιταμίνης D από το δέρμα με την πάροδο της ηλικίας, αλλά και το σκούρο χρώμα δέρματος.

Ας δούμε κάποια από τα πιθανά αίτια: 
• Στη Μεσόγειο υπάρχουν άνθρωποι με πιο σκούρο δέρμα από ό,τι στη βόρεια Ευρώπη, οπότε η σύνθεση της βιταμίνης D από τον ήλιο στο δέρμα δυσχεραίνεται λόγω της μελανίνης. 
• Γενικά, αν και έχουμε ηλιοφάνεια αρκετούς μήνες το χρόνο, το περισσότερο διάστημα έχουμε καλυμμένα τα χέρια μας 
-το σημείο του σώματος όπου συντίθεται η βιταμίνη D
- με ρούχα. 
- Τα τελευταία χρόνια αποφεύγουμε τελείως τον ήλιο, επειδή φοβόμαστε τον καρκίνο του δέρματος. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατη ελληνική μελέτη σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, το 28,6% των γυναικών αυτών εκτίθενται στον ήλιο λιγότερο από 20 λεπτά την ημέρα και αυτές οι γυναίκες έχουν στατιστικά μεγαλύτερο κίνδυνο για οστεοπορωτικό κάταγμα. 
• Χρησιμοποιούμε αντιηλιακά με πολύ υψηλό δείκτη προστασίας, που εμποδίζουν τη σύνθεση της βιταμίνης D στο δέρμα. 
• Η μόλυνση της ατμόσφαιρας στις μεγάλες πόλεις όπου κινούμαστε καθημερινά εμποδίζει την ηλιακή ακτινοβολία να φτάσει τελικά στο δέρμα μας. 
• Oι άνθρωποι μετά τα 70 τους χρόνια παρουσιάζουν μείωση της ικανότητας παραγωγής της βιταμίνης D στο δέρμα κατά 30%. 
• Στις μεσογειακές χώρες δεν καταναλώνουμε τόσο τις λιπαρές τροφές που περιέχουν βιταμίνη D, αφού το κύριο λίπος της διατροφής μας είναι το ελαιόλαδο, που δεν μας δίνει βιταμίνη D. 
- Ίσως υπάρχει μια γενετική προδιάθεση σε ορισμένους ανθρώπους που εμποδίζει τη σύνθεση επαρκούς ποσότητας βιταμίνης D. 

Πότε μπορεί κανείς να υποψιασθεί ανεπάρκεια της βιταμίνης D;

Μερικά προβλήματα υγείας αυξάνουν τον κίνδυνο να ανακαλυφθεί συνυπάρχουσα ανεπάρκεια βιταμίνης, καθώς μπορεί να είναι το αίτιο ή και το αποτέλεσμα της έλλειψης. Ο γιατρός σας ίσως ζητήσει να εξετασθείτε σχετικά αν πάσχετε από:
• Οστεοπόρωση
• Μακροχρόνια νόσο των νεφρών ή του ήπατος
• Δυσαπορρόφηση (κακή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών στο έντερο) λόγω
 - Κυστικής ίνωσης
- Νόσου του Crohn ή άλλης φλεγμονώδους νόσου του εντέρου
- Βαριατρικής επέμβασης (χειρουργείο για απώλεια βάρους)
- Θεραπεία ακτινοβολίας  που περιλαμβάνει το  έντερο
• Υπερπαραθυρεοειδισμό (Υπερπαραγωγή μιας ορμόνης που ελέγχει το επίπεδο του ασβεστίου στο αίμα)
• Σαρκοείδωση, φυματίωση, ιστοπλάσμωση, ή άλλα κοκκιωματώδη νόσήματα (νόσοι με κοκκιώματα, δηλαδή συλλογές των κυττάρων που προκαλούνται από χρόνια φλεγμονή)
• Κάποια λεμφώματα (ένας τύπος καρκίνου)

Επίσης αυξημένες πιθανότητες να βρεθεί ανεπάρκεια της βιταμίνης D είναι σε:
• Άτομα με σκούρο δέρμα
• Εγκυμοσύνη και θηλασμό
• Χρήση ορισμένων φαρμάκων που επηρεάζουν το μεταβολισμό της βιταμίνη D όπως χολεστυραμίνη, αντιεπιληπτικά, γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη κλπ), αντιμυκητιασικά, φάρμακα του AIDS
• Ηλικιωμένους με συχνά επεισόδια με πτώσεις, ή άτομα κάθε ηλικίας με μη-τραυματικό κάταγμα (κάταγμα χωρίς να δικαιολογείται από τη σφοδρότητα του τραυματισμού).
• παχυσαρκία (η βιταμίνη D μπορεί να πάρει «παγιδευτεί» στο λίπος του σώματος)

Ποιοι διατρέχουν κίνδυνο για έλλειψη Βιταμίνης D;

Αυτοί που διατρέχουν κίνδυνο για έλλειψη βιταμίνης D είναι:
Άτομα με περιορισμένη έκθεση στο φως του ήλιου.
Υπερβολική χρήση αντηλιακών.
Άτομα με σκουρόχρωμο δέρμα.
Η αστικοποίηση και η τάση της εργασίας σε κλειστούς χώρους, καθώς και κάποιες συνήθειες ένδυσης σε ορισμένους λαούς.
Βρέφη που θηλάζουν και παιδιά που βρίσκονται στην ανάπτυξη.
Οι έγκυες γυναίκες και αυτές που θηλάζουν.
Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι οποίες έχουν αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης.
Άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών, επειδή η ικανότητα σύνθεσης της βιταμίνης D μειώνεται με την ηλικία.
Άτομα με παθήσεις δυσαπορρόφησης λίπους όπως κοιλιοκάκη, νόσος του Crohn, κυστική ίνωση και παγκρεατίτιδα.
Άτομα με ηπατικές και νεφρικές παθήσεις ή ενζυμικές ανεπάρκειες.
Άτομα που ζουν στο βόρειο ημισφαίριο (γεωγραφικό πλάτος μεγαλύτερο από 35°) ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Υποπαραθυρεοειδισμός
Παχύσαρκα άτομα.

Πώς ανακαλύπτουμε την ανεπάρκεια βιταμίνης D;

Ο καλύτερος τρόπος για να ελεγθεί η επάρκεια της βιταμίνης D στο σώμα σας είναι με ειδική εξέταση αίματος (επίπεδα 25-υδροξυβιταμίνης D ορού). Αν και δεν αντανακλά τα επίπεδα της τελικής δραστικής ορμόνης, ωστόσο αποτελεί την μόνη σχετικά αξιόπιστη εξέταση των αποθηκών στον οργανισμό. Δεν συνιστάται σε όλους να κάνουν αυτό τον έλεγχο, παρά μόνο όσοι το χρειάζονται. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλέψει ανάλογα.

Τιμές βιταμίνης < 20ng/mL (50 nmol/lt) δείχνουν ήπια ανεπάρκεια, ενώ τιμές< 5 ng/ml (12,5 nmol/lt) υποδεικνύουν σοβαρή ανεπάρκεια με διαταραχές στην επιμετάλλωση των οστών. Μπορεί να χρειαστεί να επαναλάβετε την εξέταση κατά τη διάρκεια της θεραπείας υποκατάστασης, ώστε να αποδειχθεί η ανταπόκριση στη θεραπεία.

Πόσο βιταμίνη D χρειάζεστε;

Σύμφωνα με τις ισχύουσες αμερικανικές συστάσεις, ο οργανισμός των ατόμων ηλικίας 1 έως 70 ετών χρειάζεται 600 διεθνείς μονάδες βιταμίνης D την ημέρα, ενώ μετά τα 71 χρειαζόμαστε 800 μονάδες ημερησίως.

Γιατί όμως δεν φτάνει η διατροφή; 

Το 90% από αυτές τις ποσότητες προέρχεται από την έκθεση στον ήλιο, η οποία συνιστάται να είναι επί 20 λεπτά την ημέρα, με γυμνά χέρια και πόδια (λ.χ. αμάνικα μπλουζάκια και σορτσάκια), νωρίς το πρωί (πριν τις 11) ή μετά τις 5 το απόγευμα. Το υπόλοιπο 10% προέρχεται από τη διατροφή, κυρίως από τα λιπαρά ψάρια, τα αυγά, το γάλα και τα γαλακτοκομικά, και φυσικά από τα ειδικά εμπλουτισμένα τρόφιμα του εμπορίου.
Επειδή οι ποσότητές της που βρίσκονται στα διάφορα τρόφιμα είναι μάλλον περιορισμένες. Έτσι, αν δεν μας έβλεπε καθόλου ο ήλιος, για να πάρουμε τη δόση βιταμίνης D που χρειαζόμαστε καθημερινά, θα έπρεπε να φάμε 20 αυγά ή 7,5 λίτρα γάλα ή 2 πιάτα σαρδέλες. Και όπως είναι προφανές, κάτι τέτοιο είναι μάλλον αδύνατο. 

Τι μπορούμε να κάνουμε; 

Σίγουρα ο ήλιος μπορεί να γίνει επικίνδυνος, κυρίως αν δεχόμαστε τις ακτίνες του πολλή ώρα και μάλιστα χωρίς αντιηλιακό. Γι’ αυτό και πρέπει να φοράμε καπέλο, να χρησιμοποιούμε αντιηλιακό και να αποφεύγουμε την υπερβολική έκθεση στον ήλιο τις επικίνδυνες ώρες (11.00-16.00). Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία είναι πολύ σημαντική όχι μόνο για τη σύνθεση της βιταμίνης D, αλλά και για την καλύτερη λειτουργία ολόκληρου του οργανισμού (όταν καθόμαστε στον ήλιο, βελτιώνεται η διάθεσή μας, διάφορα δερματικά νοσήματα κ.ά.).

Έτσι, μπορούμε να φροντίζουμε να βρισκόμαστε καθημερινά για 15-20 λεπτά στον ήλιο έχοντας το πρόσωπο και τα χέρια μας εκτεθειμένα. Ας μην ξεχνάμε ότι όσο πιο σκουρόχρωμο δέρμα έχουμε, τόσο πιο πολλή ώρα έχουμε ανάγκη να μας «βλέπει» ο ήλιος για να παραχθεί η απαραίτητη βιταμίνη D, παρακάμπτοντας τη μελανίνη του δέρματος που την εμποδίζει. Αυτό δεν είναι απαραίτητο να γίνει στην παραλία· μπορούμε να «πάρουμε» τον ήλιο που χρειαζόμαστε στη βεράντα ή στον κήπο του σπιτιού μας, στο δρόμο καθώς περπατάμε κλπ. Όσο για το αντιηλιακό, μπορούμε για εκείνα τα 20 λεπτά να το αποφύγουμε ή να χρησιμοποιούμε ένα με χαμηλό δείκτη προστασίας (μέχρι 8) και στη συνέχεια να βάζουμε -ανάλογα με τις ανάγκες μας- το αντιηλιακό που θέλουμε. 

Για να αποφευχθεί η ανεπάρκεια βιταμίνης D, βεβαιωθείτε ότι έχετε τουλάχιστον τη συνιστώμενη ημερήσια δόση με τη διατροφή.

Τρόφιμα με φυσική βιταμίνη D περιλαμβάνουν:

Ορισμένα ψάρια: σολομός, οι σαρδέλες, το σκουμπρί, ο τόνος (ο μαγειρεμένος σολομός περιέχει 447, το μαγειρεμένο σκουμπρί 390)
Μουρουνέλαιο. Μακράν η καλύτερη φυσική πηγή βιταμίνης D είναι το μουρουνέλαιο (περιέχει 8.400 μονάδες ανά 100 γραμμάρια ή 1.360 σε μια κουταλιά της σούπας)
ορισμένα είδη μανιταριών (πχ Shiitake). Τα μανιτάρια πορτομπέλο περιέχουν 446 μονάδες ανά 100 γρ
Κρόκοι αυγών (ο κρόκος αυγού 196). 
Συκώτι βοδινό

Επίσης μπορεί να υπάρχουν τρόφιμα τεχνητά εμπλουτισμένα με βιταμίνη D, τα οποία το αναφέρουν στη συσκευασία τους όπως γαλακτοκομικά, βρεφικό γάλα, δημητριακά κλπ. Το εμπλουτισμένο γάλα (1 φλιτζάνι) περιέχει 125 μονάδες, το εμπλουτισμένο ολίγων λιπαρών γιαούρτι (ανά κεσέ) 126 και μια μερίδα (30 γρ.) εμπλουτισμένα δημητριακά πρωινού ολικής 100 μονάδες.

Πότε είναι απαραίτητα τα συμπληρώματα 

Τα ειδικά συμπληρώματα βιταμίνης D είναι απαραίτητα κυρίως για όσους πάσχουν από οστεοπόρωση ή είναι μεγαλύτεροι από 65 ετών. Στην αγορά υπάρχουν σκευάσματα που περιέχουν ασβέστιο και βιταμίνη D.

Όσον αφορά τις παρενέργειες, θα πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής: 
• Η απλή βιταμίνη D, για να δημιουργήσει παρενέργειες, πρέπει να ληφθεί σε τεράστιες δόσεις, τέτοιες που είναι αδύνατον να χορηγηθούν από το γιατρό! 
• Μια ειδική μορφή βιταμίνης D (αλφακαλσιδόλη), αν ληφθεί χωρίς τη συμβουλή γιατρού και σε μεγάλες δόσεις, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αύξηση του ασβεστίου στα ούρα και στο αίμα, και αν αυτό χρονίσει, να δημιουργηθούν πέτρες στα νεφρά. Έτσι, οι ειδικοί συνιστούν ειδικές εξετάσεις ένα μήνα μετά την έναρξη της λήψης του σκευάσματος.

Διαβάστε επίσης

Συμπεράσματα από την εσπερίδα με θέμα «Ολιστική προσέγγιση του ασθενούς με Πολλαπλή Σκλήρυνση» στον Άγιο Δημήτριο

Συμπεράσματα από την εσπερίδα με θέμα «Ολιστική προσέγγιση του ασθενούς με Πολλαπλή Σκλήρυνση» στον Άγιο Δημήτριο

medlabnews.gr iatrikanea

Τους κύριους άξονες του κοινωνικού προγράμματός του παρουσίασε στο πλαίσιο εσπερίδας με θέμα: «Ολιστική προσέγγιση του ασθενούς με Πολλαπλή Σκλήρυνση» η δημοτική παράταξη «Αγαπάμε την πόλη μας» και ο επικεφαλής αυτής Γιώργος Παπατριανταφύλλου. Η εν λόγω εσπερίδα πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 13 Ιουνίου 2023 στο Δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου και διοργανώθηκε σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας.

Ανοίγοντας την εκδήλωση, ο υποψήφιος Δήμαρχος Αγίου Δημητρίου κ. Γιώργος Παπατριανταφύλλου αναφερόμενος στους κύριους άξονες του κοινωνικού προγράμματός του, μεταξύ άλλων, τόνισε:

* Τη δημιουργία της δομής Στηρίξου Πάνω Μου, όπου οι πολίτες θα μπορούν να ενημερώνονται για τις μετακινήσεις τους, αλλά και για όλα τα δικαιώματα και τις παροχές που τους αφορούν. Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε, «μόλις το 4% των ασθενών και των φροντιστών γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και τις κοινωνικές παροχές, τις απαλλαγές και τις φορολογικές ελαφρύνσεις που δικαιούνται».

* Ένα Κέντρο Ενημέρωσης και Βοήθειας, ώστε να κυκλοφορούν όλοι στην πόλη ανεμπόδιστα.

* Στήριξη στην καθημερινότητα των ασθενών.

* Πρωτοβάθμια Νοσηλεία

* Δομές Ψυχικής Υγείας

* Τοποθέτηση αισθητήρων και τεχνολογιών, ώστε κάποιος να μην παρκάρει στα σημεία από τα οποία περνούν τα άτομα με κινητικά προβλήματα.

* Προσβασιμότητα ΠΑΝΤΟΥ.

Στην ομιλία του, ο Καθηγητής Νευρολογίας του ΑΠΘ, Υπεύθυνος Κέντρου Πολλαπλής Σκλήρυνση στην Κλινική Άγιος Λουκάς της Θεσσαλονίκης και μέλος Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας για τη ΣκΠ, κ. Αναστάσιος Ωρολογάς, χαρακτήρισε τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣκΠ) νόσο «προσωπική» σαν το δαχτυλικό αποτύπωμα του κάθε ανθρώπου και εξήγησε πως «Δεν υπάρχουν παγκοσμίως δύο ίδιες ακριβώς περιπτώσεις Σκλήρυνσης κατά Πλάκας».

Επιπροσθέτως, ο κ. Ωρολογάς, έκανε λόγο για την περιβαλλοντική τοξικότητα ως παράγοντα που μπορεί να πυροδοτήσει τη νόσο τονίζοντας ότι «εδώ και έναν χρόνο έχουμε εντοπίσει έναν σημαντικό εξωγενή παράγοντα, τον ιό Epstein Barr».  «Η σχετική αμερικανική μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 10.000.000 Αμερικανούς στρατιώτες έδειξε ότι όσοι εμφάνισαν Πολλαπλή Σκλήρυνση αργότερα στη ζωή τους ήταν κατά 99.9% θετικοί στον συγκεκριμένο ιό», εξήγησε. Μάλιστα, όπως επεσήμανε, η εξέταση ανίχνευσης του ιού (IGG) είναι ο τρόπος για να επιβεβαιώσουμε μια διάγνωση ΣκΠ, υπογραμμίζοντας ότι ένας στους πέντε ανθρώπους που λαμβάνουν θεραπεία για ΣκΠ και επιληψία, δεν πάσχουν!

Σήμερα, πρόσθεσε, στο οπλοστάσιο των γιατρών υπάρχουν περίπου 20 φάρμακα. Ωστόσο, θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να επιλέγεται τι θα δοθεί πρώτο, τι δεύτερο κ.ο.κ. Επίσης, ανέφερε ότι στο τελευταίο ECTRIMS, τα τελευταία χρόνια επικρατεί η άποψη ότι θα πρέπει να είμαστε επιθετικοί από την αρχή της διάγνωσης. Έτσι, τα ενέσιμα φάρμακα που παλιά αποτελούσαν θεραπείες δεύτερης και τρίτης γραμμής τείνουν να χορηγούνται ως πρώτης γραμμής και μετά να επιστρέφουμε σε αυτά τα φάρμακα, τα οποία άλλοτε χρησιμοποιούσαμε ως πρώτης γραμμής. «Οι τροποποιητικές θεραπείες της νόσου θα πρέπει να ξεκινούν από χθες», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ωρολογάς.

Για τη σημασία της ισορροπημένης διατροφής, τόσο για την πρόληψη όσο και για τη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων της νόσου, αναφέρθηκε στη συνέχεια η Διαιτολόγος –Διατροφολόγος, κα Λουκία Δραγαδινάκη. Η ειδικός αναφέρθηκε στην υψηλή θέση της μεσογειακής διατροφής και τόνισε τη σημασία της καλής ενυδάτωσης, αλλά και της φυσικής δραστηριότητας, της διατήρησης ενός κανονικού σωματικού βάρους, της μείωσης της κατανάλωσης κορεσμένων λιπαρών και επεξεργασμένων τροφίμων, της μειωμένης κατανάλωσης αλκοόλ, των συχνών γευμάτων και της διακοπής του καπνίσματος.

Παρέθεσε, επίσης, τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για τον ασθενή με Πολλαπλή Σκλήρυνση: τη βιταμίνη D, τις φυτικές ίνες, τα αντιοξειδωτικά, τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά.

Περισσότερες οδηγίες για την άσκηση του ατόμου με Πολλαπλή Σκλήρυνση έδωσε ο Γυμναστής Ειδικής Φυσικής Αγωγής και Προσαρμοσμένης Άσκησης κ. Μάριος Τάτσης, επισημαίνοντας ότι «οι ασθενείς με Πολλαπλή Σκλήρυνση θα πρέπει να γυμνάζονται με το δικό τους ρυθμό, με τη δική τους ένταση, χωρίς να φοβούνται να αθληθούν και χωρίς να φοβούνται ότι θα κουραστούν, σημειώνοντας ότι θα πρέπει να υπάρχει επαρκής χρόνος ξεκούρασης μεταξύ των επαναλήψεων για την αποφυγή της κόπωσης».

Ακολούθως, για την ανάγκη της ψυχολογικής θεραπευτικής προσέγγισης, τόσο του ασθενούς με Πολλαπλή Σκλήρυνση όσο και της οικογένειάς του, αναφέρθηκε η Κλινική Ψυχολόγος, κα Γεωργία Τσιρούκη.

Η κα Τσιρούκη επεσήμανε χαρακτηριστικά την ανάγκη της ύπαρξης μιας διεπιστημονικής ομάδας, η οποία θα προσεγγίσει τον ασθενή και θα του δώσει τη στήριξη που χρειάζεται, σημειώνοντας ότι η μεγαλύτερη πρόκληση τόσο για τον ασθενή, όσο και την οικογένειά του είναι να αποδεχθούν τη νόσο. «Ο ασθενής πρέπει να κατανοήσει ότι πρέπει να φροντίζει και να αγαπά τον εαυτό του, θα πρέπει να αποδεχθεί την ασθένεια χωρίς αυτή να τον ακινητοποιήσει, θα πρέπει να νοηματοδοτεί την κάθε του μέρα και να διατηρήσει την ελπίδα του», σημείωσε η κα Τσιρούκη.

Μελέτες, άλλωστε, έχουν δείξει ότι οι ασθενείς που παρακολουθούνται από ψυχολόγο έχουν πολύ καλύτερη πορεία από εκείνους που το απορρίπτουν.

Η Εικαστικός-Ζωγράφος, κα Μαργαρίτα Ντονικιάν μίλησε για την αξία και τη σπουδαιότητα της τέχνης, αλλά και της ζωγραφικής στη ζωή των ασθενών με Σκλήρυνση κατά Πλάκας.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με θεραπευτική ζωγραφική από τη Gallery Mta-ART και τον Ζωγράφο, κ. Σπύρο Κατσίκη, ο οποίος αφού  είχε σχεδιάσει σε καμβά ένα υπέροχο ζωγραφικό θέμα κάλεσε όλους τους συμμετέχοντες να ζωγραφίσουν με πραγματικά χρώματα τον πίνακα. Στη συνέχεια, ο  ζωγραφικός αυτός πίνακας προσφέρθηκε ως δώρο στον πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, καθηγητή κ. Αναστάσιο Ωρολογά.

Διαβάστε επίσης:

Πολλαπλή σκλήρυνση, Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Μύθοι και αλήθειες;

Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Σημάδια που υποδηλώνουν υποτροπή. Πώς αντιμετωπίζονται;

Σκλήρυνση κατά Πλάκας, η ασθένεια με τα 1000 πρόσωπα! Παγκόσμια Ημέρα για την Πολλαπλή Σκλήρυνση


Ενημερωτική εκδήλωση για την Πολλαπλή Σκλήρυνση στον Άγιο Δημήτριο με ελεύθερη είσοδο

Ενημερωτική Ημερίδα για την Πολλαπλή Σκλήρυνση στον Άγιο Δημήτριο με ελεύθερη είσοδο

medlabnews.gr iatrikanea

Η Ελληνική Εταιρία για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας και η υποψήφια δημοτική παράταξη «Αγαπάμε την Πόλη μας τον Άγιο Δημήτριο» με επικεφαλής τον Γιώργο Παπατριανταφύλλου, σας προσκαλούν στην εσπερίδα με θέμα

«Ολιστική προσέγγιση του ασθενούς με Πολλαπλή Σκλήρυνση. Προτάσεις για δομές, δράσεις και Κοινωνικό Έργο στον Άγιο Δημήτριο»

που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 13 Ιουνίου 2023 και ώρα 18:00

Στο Δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη / Δημαρχείο Αγίου Δημητρίου Λεωφ. Αγίου Δημητρίου 55 - Τ.Κ. 17343

ΟΜΙΛΗΤΕΣ & ΘΕΜΑΤΑ

18:00 - 18:30 – Προσέλευση

Εισαγωγή - Γιώργος Παπατριανταφύλλου, Επικοινωνιολόγος

Θέμα: «Οι ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας στον Άγιο Δημήτριο. Προτάσεις και κοινωνικές δομές»

Αναστάσιος Ωρολογάς, Ομ. Καθηγητής Νευρολογίας ΑΠΘ, Πρόεδρος Δ.Σ. της

ΕΕΣΚΠ, Υπεύθυνος Κέντρου Πολλαπλής Σκλήρυνσης, Κλινική «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ»

Τσιρούκη Γεωργία, Κλινική ψυχολόγος

Θέμα: «Ψυχοθεραπεία για ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας»

Δραγανιδάκη Λουκία, Διαιτολόγος, Διατροφολόγος

Θέμα: «Διατροφή για την Σκλήρυνση Κατά Πλάκας»

Μαργαρίτα Ντονικιάν, Εικαστικός

Θέμα: «Τα οφέλη της εικαστικής τέχνης για τον ασθενή που πάσχει απο ΣΚΠ»

Τάτσης Μάριος, Γυμναστής Ειδικής Φυσικής Αγωγής - Προσαρμοσμένης Άσκησης

Δραστηριότητα: Θεραπευτική μουσική

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Διαβάστε επίσης:                         

Σκλήρυνση κατά Πλάκας, η ασθένεια με τα 1000 πρόσωπα! Παγκόσμια Ημέρα για την Πολλαπλή Σκλήρυνση

Πολλαπλή σκλήρυνση (Σκλήρυνση κατά Πλάκας). Μύθοι και αλήθειες;

Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Σημάδια που υποδηλώνουν υποτροπή. Πώς αντιμετωπίζονται;

Συγκινητική ομιλία της Κριστίνα Άπλγκεϊτ. Δίνω αγώνα για να περπατήσω και να κινηθώ

 medlabnews.gr iatrikanea

Η Κριστίνα Άπλγκεϊτ απείχε για αρκετό καιρό από τα φώτα του Χόλιγουντ, αλλά έκανε ένα ηχηρό come back το 2021, με μία αποκάλυψη που μοιράστηκε δημόσια για την υγεία της.

Τον Αύγουστο, η ηθοποιός ανακοίνωσε ότι διαγνώστηκε με σκλήρυνση κατά πλάκας και έκτοτε, με την εικόνα της να είναι πλέον αρκετά διαφορετική, στις δημόσιες εμφανίσεις της.

Πρόσφατα παρευρέθη στο Variety TV Fest του Λος Άντζελες για να παραλάβει ειδικό βραβείο, για το σύνολο της προσφοράς της στην τηλεόραση. Η ομιλία της εκτυλίχθηκε σε κύμα συγκίνησης, με την ηθοποιό να περιγράφει τον καθημερινό αγώνα που δίνει.

«Το μισώ τόσο πολύ, αλλά σας ευχαριστώ πολύ που με υποστηρίξατε και με κατανοήσατε καθώς μπαίνω σε αυτό το νέο κομμάτι της ζωής μου και χωρίς να ξέρω αν θα συνεχίσω να παίζω πια. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξαναπαίξω. Θα ήθελα πολύ, μου λείπει, μου λείπει τόσο πολύ. Απλώς δεν ξέρω» είπε αρχικά.

«Δίνω καθημερινό αγώνα για να περπατήσω και να κινηθώ» τόνισε και στο τέλος, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της που το τελευταίο πρότζεκτ στο οποίο και συμμετείχε ήταν το «Dead to Me» στο Netflix.

Δείτε το βίντεο

Σε συνέντευξη που έδωσε στο Variety, τον Νοέμβριο του 2022, είχε πει πως πιθανότατα ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη σειρά «Dead to Me» να είναι και ο τελευταίος για εκείνη, αφού η πάθησή της τη δυσκολεύει αρκετά.

«Η Τζεν Χάρντινγκ θα είναι μάλλον, ο τελευταίος μου ρόλος. Με την ασθένειά μου, δεν ξέρω κατά πόσο είμαι ικανή. Αλλά αυτό ήταν ένα δώρο για εμένα» είχε πει συγκεκριμένα.

Πολλαπλή σκλήρυνση, Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Μύθοι και αλήθειες;

multiple sclerosis

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι πάσχουν περίπου 12.000 ασθενείς, κυρίως άτομα παραγωγικής ηλικίας από 20 χρόνων και πάνω.

Η σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλείται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα εκλαμβάνει λανθασμένα ένα μέρος του εγκεφάλου ως εχθρικό εισβολέα με αποτέλεσμα να του επιτίθεται. Καταστρέφει έτσι τα μονωτικά καλύμματα των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο μην επιτρέποντας τη σωστή μετάδοση ηλεκτρικών σημάτων μέσω του νευρικού συστήματος. Αποτέλεσμα αυτού είναι προβλήματα στη βάδιση, κόπωση, θολή όραση. Για την ώρα δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία για την ασθένεια, αν και υφίστανται αγωγές για την υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα σκλήρυνση κατά πλάκας.
Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια νευροεκφυλιστική πάθηση που συχνά πρωτοεμφανίζεται σε ηλικία 20 έως 40 ετών, όταν οι ασθενείς βρίσκονται στην πλέον παραγωγική τους ηλικία. Οι γυναίκες έχουν διπλάσια πιθανότητα να εκδηλώσουν 
Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) σε σχέση με τους άνδρες, ενώ στην παγκόσμια βιβλιογραφία έχουν καταγραφεί και περιστατικά σε παιδιά 9 ετών, καθώς και σε ηλικιωμένους 70 χρόνων. Με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται απώλεια της εγκεφαλικής μάζας σε όλους τους ανθρώπους, όμως στους ασθενείς με ΠΣ η διαδικασία αυτή επιταχύνεται, επηρεάζοντας τις πνευματικές δυνάμεις των ασθενών. Παρά το γεγονός ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι εξαιρετικά σπάνια στα παιδιά, εντούτοις, φαίνεται να είναι πολύ πιο συχνή στα υπέρβαρα και παχύσαρκα κορίτσια.
Είναι, μάλιστα, σχεδόν τετραπλάσια η συχνότητά της στα εξαιρετικά παχύσαρκα κορίτσια, πιθανόν λόγω των επιπέδων των βιταμινών στον οργανισμό τους ή εξ’ αιτίας φλεγμονής που σχετίζεται με την παχυσαρκία.

Οικονομική κρίση και Σκλήρυνση κατά Πλάκας.

Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης, η ανεργία και το άγχος που προκαλούν, αποτελούν εκλυτικό αλλά όχι και αιτιολογικό παράγοντα της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας και των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Το άγχος και η οικονομική κατάσταση επιδεινώνει τη νοσηρότητα. Οι υποτροπές της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας σχετίζονται πολύ συχνά με έντονο άγχος. Σε κάποιους ανθρώπους το stress επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα και δυνητικά αυξάνει τον κίνδυνο υποτροπής.  Άρα το άγχος είναι πάρα πολύ πιθανόν να παίξει ένα ρόλο κυρίως στην έξαρση της νόσου.

Η συμπτωματολογία της είναι τόσο ποικιλόμορφη που θα μπορούσαμε να την παρουσιάσουμε ως την «ασθένεια με τα 1000 πρόσωπα». Η κλινική πορεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι εξαιρετικά ετερογενής, δηλαδή, η πάθηση φαίνεται ίδια σε κάθε πάσχοντα, αλλά στην πραγματικότητα εκδηλώνεται με τελείως διαφορετικό τρόπο. Τα συμπτώματα της Σκλήρυνσης κατά πλάκας προκαλούνται από την απομυελίνωση και τη καταστροφή των αξόνων των νεύρων στο κεντρικό νευρικό σύστημα και περιλαμβάνουν όλα τα συμπτώματα τα οποία μπορεί να εκδηλωθούν από βλάβη του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ). Έτσι, η ποικιλομορφία των κλινικών εκδηλώσεων εξαρτάται από τις περιοχές που κάθε φορά θίγονται. Ακόμα και στο ίδιο άτομο, τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλλουν από καιρό σε καιρό. Στατιστικώς όμως, μερικές περιοχές του ΚΝΣ, προσβάλλονται συχνότερα και δίνουν σημεία και συμπτώματα που χαρακτηρίζουν τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Τα συχνότερα συμπτώματα αποτελούν οι παραισθησίες ενός ή περισσότερων άκρων, με μουδιάσματα στα άκρα και ιδιαίτερα στα δάκτυλα των χεριών, όπως επίσης του κορμού ή του προσώπου, αστάθεια και μυϊκή αδυναμία με αδεξιότητα ή εύκολη κόπωση ενός ποδιού ή χεριού, διαταραχές της όρασης, όπως έκπτωση της οπτικής οξύτητας ενός οφθαλμού, σκοτώματα ή και πόνος στο ένα μάτι. Μια από τις κλασικότερες αρχικές εκδηλώσεις (25% του συνόλου των ασθενών) της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι η οπτική νευρίτιδα. Συχνά επίσης συμπτώματα αποτελούν οι παρέσεις των οφθαλμοκινητικών νεύρων με αποτέλεσμα την εμφάνιση διπλωπίας, παροδικές αδυναμίες ή ασυνήθης εύκολη κόπωση ενός άκρου, ήπια αστάθεια, ίλιγγος, διαταραχές ελέγχου των σφιγκτήρων, διαταραχές κένωσης της κύστης, ανικανότητα, καθώς και ψυχικές διαταραχές (αφασία, ευφορία, άνοια). Σπανιότερα: νευραλγία τριδύμου, πάρεση προσωπικού. Τα συμπτώματα τείνουν να ενισχύονται μετά από έκθεση σε θερμό περιβάλλον, ζεστό λουτρό, και πυρετό.

ΝΕΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΣ

Η Διεθνής Ιατρική και Επιστημονική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας για την ΠΣ (MSIF) ανακάλυψε νέα διαγνωστικά κριτήρια έτσι ώστε να βοηθήσει τους ειδικούς να ξεχωρίζουν την ΠΣ από άλλες καταστάσεις που μπορεί να παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα. Τα νέα κριτήρια επιτρέπουν στα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας (MRI) να συμπεριληφθούν, έτσι είναι πιθανό να γίνει διάγνωση όταν κάποιος είχε μόνο μία κλινική εκδήλωση. Όταν χρησιμοποιούνται τα νέα κριτήρια, ένα άτομο μπορεί να χαρακτηριστεί ως ασθενής με ΠΣ, πιθανή ΠΣ ή και όχι ΠΣ.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Αρχικά η ΠΣ μπορεί να παρουσιάζεται σαν μια ιστορία ακαθόριστων συμπτωμάτων, τα οποία μπορεί να συμβούν σποραδικά σε μια παρατεταμένη περίοδο και μπορεί να αποδοθούν σε διάφορες άλλες καταστάσεις. Αόριστα ή υποκειμενικά συμπτώματα είναι δύσκολα να εξηγηθούν από τους γιατρούς και τους ειδικούς κάτι το οποίο δεν είναι ξεχωριστά αντιληπτό και για τους ασθενείς με ΠΣ, με αποτέλεσμα να μην χορηγείται η κατάλληλη θεραπεία στα πολύ αρχικά στάδια της νόσου.

Ακόμη και όταν ένα άτομο παρουσιάζει έναν κλασικό τύπο συμπτωμάτων της ΠΣ, τα συμπτώματα πρέπει να συμφωνούν με τα κριτήρια προτού ο γιατρός ή ο νευρολόγος μπορέσει να διαγνώσει, κλινικά, «σίγουρη ΣκΠ». Αυτά τα κριτήρια είναι:

« Δύο διαφορετικές περιοχές του ΚΝΣ είναι επηρεασμένες, και ότι αυτές οι επιρροές έχουν παρουσιαστεί χωριστές τουλάχιστον σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις με ένα μήνα διαφορά, καθώς και αν το άτομο βρίσκεται μέσα στα συνήθη πλαίσια ηλικίας για την έναρξη της ΠΣ. Έτσι ωστόσο είναι πιθανό να διαγνώστε «σίγουρη» ΠΣ στην πρώτη σας επίσκεψη στον νευρολόγο, είναι όμως επίσης πιθανόν η διάγνωση να μην είναι σίγουρη, και το άτομο θα πρέπει να το παραπέμψει σε περαιτέρω εξετάσεις.

Συχνότερα χρησιμοποιούμενα φάρμακα
Δεν υπάρχει σίγουρη θεραπεία για την πολλαπλή σκλήρυνση καθώς δεν  υπάρχει μέχρι στιγμής ούτε πλήρης ίαση της ασθένειας. Οι πρόσφατες εξελίξεις στη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν φέρει πια πολλές θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση τόσο της ίδιας της νόσου όσο και των πιο σημαντικών συμπτωμάτων της. Η θεραπεία στοχεύει στην επιστροφή της λειτουργίας του σώματος ύστερα από ένα επεισόδιο, αποφυγή νέων επεισοδίων και αποφυγή της αναπηρίας. Yπάρχουν αρκετές διαθέσιμες θεραπείες που επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και μειώνουν τις υποτροπές. Νέες επιστημονικές έρευνες φαίνεται ότι έχουν συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της ΠΣ, διευρύνοντας τις θεραπευτικές επιλογές, πάρα ταύτα κάποιες ανάγκες ως προς τη θεραπευτική αντιμετώπιση παραμένουν ανεκπλήρωτες για τον ασθενή με ΠΣ.


Για τη θεραπεία κάποιου επεισοδίου οι ασθενείς χορηγούνται μεγάλες δόσεις κορτικοστεροειδών. Yπάρχουν διάφορα φάρμακα διαθέσιμα τα οποία μπορούν να επιβραδύνουν την επιδείνωση και να ελαττώσουν τις ώσεις. Δεν υπάρχουν θεραπείες διαθέσιμες που να ανατρέπουν την καταστροφή των ιστών που προκαλείται από τη σκλήρυνση. Η παρηγορητική-συμπτωματική θεραπεία συνήθως γίνεται αναγκαία για την αντιμετώπιση της σπαστικότητας, της κόπωσης, της ατονικής κύστης, κτλ. Επίσης προτείνονται γενικές συμβουλές όπως αρκετός ύπνος, υγιεινή διατροφή, όχι αλκοόλ και όχι νικοτίνη (κάπνισμα).

Η κατάλληλη διατροφή
Τα θρεπτικά συστατικά που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση της ΠΣ είναι τα ακόλουθα: Τα ω-3 λιπαρά οξέα, το Λινολεϊκό οξύ, τα Μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (ελαικό οξύ), η βιταμίνη D, η Βιταμίνη Β12, η βιταμίνη Ε, η Βιταμίνη C, το β- καροτένιο και το Σελήνιο. Οι δίαιτες με ολοκληρωμένα γεύματα, που περιλαμβάνουν ιχθυέλαια και βιταμίνη D, μπορεί να αντιπροσωπεύουν την πρακτική λύση για την πρόληψη, αλλά και την αντιμετώπιση της ΠΣ. Παράλληλα, πέρα από την πιθανή πρακτική σχέση τους με τη νόσο, αποδεδειγμένα συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου προσβολής από άλλες χρόνιες εκφυλιστικές ασθένειες, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, τα καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λπ. Σημαντική επίσης είναι και η πρόσληψη αντιοξειδωτικών ουσιών.
Νέες Θεραπείες
Ελπιδοφόρα είναι τα μηνύματα για τους πάσχοντες από πολλαπλή σκλήρυνση, καθώς η φαρέτρα των γιατρών εμπλουτίζεται με νέες θεραπείες που στοχεύουν στη μείωση της ενεργότητας της νόσου. Συνολικά 13 φάρμακα, παλαιά και καινοτόμα, υπάρχουν αυτή τη στιγμή για την πολλαπλή σκλήρυνση και η συζήτηση πλέον επικεντρώνεται στο χρόνο έναρξης της θεραπείας με ισχυρά φάρμακα «ώστε να ταπεινώνεται τελείως η νόσος και να μην υπάρχει καμιά εξέλιξη»

Στο θεραπευτικό κομμάτι «περιμένουμε νέα δεδομένα και αλλαγή ενδείξεων σε κάποια φάρμακα από τα υπάρχοντα. Είναι πολλές μελέτες που τρέχουν διεθνώς και αυτό ενδεχομένως να αλλάξει και το τοπίο προς την ένδειξη χορήγησης των φαρμάκων ή ως προς το χρόνο που θα χορηγούνται τα φάρμακα και, απ' ό,τι φαίνεται, «οι καινούργιες δυναμικές θεραπείες πρέπει να μπαίνουν νωρίτερα».

Αυτό που γενικώς τα τελευταία χρόνια αλλάζει είναι οι απαιτήσεις που έχουμε από τις θεραπείες. Παλιότερα θεωρούσαμε λίγο πολύ δεδομένο, ότι με τις αρχικές θεραπείες που είχαν εφαρμοστεί στη νόσο τα πράγματα ενδεχομένως δεν θα πάνε και τόσο καλά, συνεπώς ο στόχος ήταν να επιβραδύνουμε την εξέλιξη και την εμφάνιση της αναπηρίας. Τώρα ο στόχος είναι να μην έχεις καθόλου ενεργότητα της νόσου. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και οι νέες θεραπείες σε μεγάλο βαθμό το εξασφαλίζουν αυτό. Η συνεχής παρακολούθηση πρέπει να γίνεται, καθώς ακόμα και αν ο ασθενής δεν εκδηλώνει συμπτώματα, η ενεργότητα της νόσου (φλεγμονή, απομυελίνωση, αξονική καταστροφή), είναι συνεχής.
Εξατομικευμένη θεραπεία
Άλλο ζητούμενο της επιστημονικής κοινότητας είναι ποια θεραπεία ταιριάζει σε ποιον ασθενή και οι γνώσεις μας εμπλουτίζονται και οι θεραπείες αυξάνονται με τρόπο θεαματικό και επαναστατικό, δηλαδή οι σύγχρονες θεραπείες πλέον είναι υπερδιπλάσιας αποτελεσματικότητας σε σχέση με τις παλιότερες.

Σε εξέλιξη είναι μελέτη όπου επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Rochester στις ΗΠΑ αξιοποίησαν τις τελευταίες εξελίξεις στην έρευνα των βλαστικών κυττάρων  και είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι για τα αποτελέσματα. Συγκεκριμένα πήραν ένα δείγμα ανθρώπινων κυττάρων από δέρμα και το μετέτρεψαν σε βλαστικά κύτταρα. Στην συνέχεια μετέτρεψαν τα βλαστοκύτταρα σε ανώριμες εκδόσεις των κυττάρων του εγκεφάλου που παράγουν μυελίνη και τα τοποθέτησαν σε ποντίκια που είχαν γεννηθεί χωρίς μυελίνη.

Σύμφωνα με τους ερευνητές «με τον τρόπο αυτό παρήχθη μυελίνη σε όλο το μήκος του νευρικού συστήματος και μερικά πειραματόζωα πέτυχαν να αγγίξουν φυσιολογικούς κλινικούς δείκτες αλλά και να ζήσουν περισσότερο. Στόχος μας, λοιπόν, τώρα, είναι να καλύψουμε και πάλι με μυελίνη τις βασικές νευρικές ίνες των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας».

Μύθοι για την Πολλαπλή Σκλήρυνση


Μύθος 1 – Η ΠΣ είναι θανατηφόρος νόσος


Δεν είναι. Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι πιο πολλοί ασθενείς με ΠΣ έχουν συνήθως φυσιολογικό προσδόκιμο επιβίωσης. Οι πιο πολλοί θάνατοι που σχετίζονται με την ΠΣ οφείλονται σε επιπλοκές στα πιο προχωρημένα στάδια της νόσου. Η αποτελεσματική και έγκαιρη θεραπεία της ΠΣ μπορεί να βοηθήσει ώστε να αποτραπούν τέτοιες επιπλοκές.


Μύθος 2 – Κάθε ασθενής με ΠΣ θα καταλήξει σε αναπηρική καρέκλα αργά ή γρήγορα


Δεν είναι αλήθεια. Πολλοί ασθενείς με ΠΣ παραμένουν σε θέση να περπατούν χωρίς βοήθεια ακόμα και μετά από χρόνια που πάσχουν από τη νόσο. Η πιθανότητα πάντως να υπάρξει η ανάγκη χρήσης βοηθητικής συσκευής για τη βάδιση αυξάνει όσο περισσότερα χρόνια πάσχει κάποιος από τη νόσο. Επιπρόσθετα ακόμα και ασθενείς που είναι σε θέση να περπατήσουν, μπορεί να χρησιμοποιήσουν τη βοήθεια ενός μπαστουνιού ή ενός αμαξιδίου ώστε να ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα πτώσης και τραυματισμού. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες έρευνες μόνο το 25% των ασθενών με ΠΣ θα χρησιμοποιήσει αναπηρικό αμαξίδιο ή θα μείνει στο κρεβάτι επειδή δεν μπορεί να περπατήσει.

Μύθος 3 – Αφού δεν υπάρχει θεραπεία για την ΠΣ, δεν μπορεί να γίνει τίποτα και για μένα


Μπορεί να είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει ακόμα θεραπεία για την ΠΣ, αλλά υπάρχουν πλέον θεραπείες οι οποίες τροποποιούν την πορεία της νόσου προς όφελος του ασθενούς καθώς επιβραδύνουν την εξέλιξή της. Επιπρόσθετα πολυάριθμες θεραπευτικές και τεχνολογικές εξελίξεις είναι πλέον σε θέση να βοηθήσουν τους ασθενείς να αντιμετωπίζουν καλύτερα τα συμπτώματά και τις επιπλοκές τους.

Μύθος 4 – Θα πρέπει να σταματήσω να δουλεύω. Το στρες της δουλειάς μπορεί να επιδεινώσει την νόσο μου.


Δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι το φυσιολογικό στρες της εργασίας έχει οποιαδήποτε επίδραση στην ΠΣ. Παρ’όλα αυτά συμπτώματα όπως η κόπωση μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στην επίδοση στον εργασιακό χώρο. Περίπου το 30% των ασθενών με ΠΣ είναι σε θέση να δουλεύουν πλήρες ωράριο για 20 χρόνια μετά την έναρξή των συμπτωμάτων τους. Το ποσοστό αυτό θα μπορούσε να είναι υψηλότερο αν τόσο οι ασθενείς και οι οικογένειες τους όσο και οι εργοδότες είχαν καλύτερη ενημέρωση και μπορούσαν να προσαρμόζουν τις εργασιακές απαιτήσεις στις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή. Οι πάσχοντες από ΠΣ θα πρέπει να παρακινούνται να συνεχίσουν την εργασία τους.

Μύθος 5 – Δεν θα πρέπει να κάνω παιδιά, μιας και αφού πάσχω από ΠΣ δεν θα είμαι καλός γονιός.


Οι πιο πολλές γυναίκες με ΠΣ παρουσιάζουν ελάττωση των συμπτωμάτων τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Στη συνέχεια ο κίνδυνος μίας ώσης είναι σε μικρό βαθμό αυξημένος για τους πρώτους έξι μήνες μετά τον τοκετό. Συνολικότερα όμως τόσο η εγκυμοσύνη όσο και ο τοκετός δεν φαίνεται να έχουν καμία μακροπρόθεσμη επίπτωση στην πορεία της ΠΣ. Επίσης η ΠΣ δεν είναι μία κληρονομική νόσο. Ο κίνδυνος να παρουσιάσουν τη νόσο τα παιδιά ενός ασθενούς είναι πολύ μικρός και κυμαίνεται από 1% με 5%. Τα παιδιά δεν είναι τόσο ευαίσθητα όσο νομίζουμε και μπορούν να διαχειριστούν επώδυνα προβλήματα με τρόπο πολύ καλύτερο από ότι πιστεύουμε. Παράλληλα, η συζήτηση των προβλημάτων και των συναισθημάτων ενώνει περισσότερο μία οικογένεια. Ακόμα και αν ο γονιός δυσκολεύεται να συμμετέχει σε αθλητικές δραστηριότητες υπάρχουν πάρα πολλές ακόμα δραστηριότητες που μπορεί να κάνει μία οικογένεια μαζί.

Μύθος 6 – Κανείς δε θα με θέλει πια τώρα που πάσχω από ΠΣ


Η συζήτηση των προβλημάτων και η εξεύρεση λύσεων μπορεί πραγματικά να βαθύνει την κατανόηση μεταξύ των ζευγαριών. Παράλληλα η σεξουαλικότητα δεν λείπει από τις ζωές ανθρώπων που πάσχουν από ΠΣ. Αντίθετα οι σύντροφοι μπορούν να βρουν λύσεις ακόμα και με τη βοήθεια φαρμάκων ώστε να ξεπεράσουν προβλήματα που θέτει κάποιες φορές η νόσος.

Μύθος 7 – Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι περνάω

Η σκλήρυνση κατά πλάκας προσβάλει περίπου 2.5 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Στη Βόρεια Αμερική περίπου 200 άνθρωποι διαγιγνώσκονται με ΠΣ κάθε εβδομάδα. Ακόμα και στη χώρα μας άρχισε να προωθείται η κοινωνική μέριμνα αλλά και εξατομικευμένη υποστήριξη σε ασθενείς με ΠΣ.

Μύθος 9 – Δεν έχει γίνει καμία πρόδος στην έρευνα για την αντιμετώπιση της ΠΣ


Μόλις μία δεκαετία πριν δεν υπήρχε κανένα φάρμακο που μπορούσε να αναχαιτίσει τη νόσο. Σήμερα υπάρχουν αρκετά εγκεκριμένα φάρμακα τα οποία μπορούν να τροποποιήσουν την πορεία της νόσου, ενώ καινούριες έρευνες υπόσχονται σύντομα και νέα αποτελεσματικότερα.

Και λίγα λόγια για την για την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας:

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (ΠΟΑμΣΚΠ), η οποία εδρεύει στο Ελληνικό στην Αθήνα, ιδρύθηκε το 2008, είναι δευτεροβάθμιος φορέας στον οποίο εντάσσονται 8 Πρωτοβάθμιοι Σύλλογοι Ασθενών από όλη την Ελλάδα. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΟΑμΣΚΠ, καθώς και οι αντιπρόσωποι των Σωματείων-μελών της που συμμετέχουν στην Γενική Συνέλευση είναι αποκλειστικά ασθενείς με ΠΣ-ΣΚΠ. Από τον Ιούλιο του 2015 η ΠΟΑμΣΚΠ είναι επίσης μέλος της ΕΣΑμεΑ (Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία), και εκπροσωπείται και από αυτή. Σκοπός του είναι η προάσπιση των δικαιωμάτων των ασθενών με Πολλαπλή Σκλήρυνση(ΠΣ) -Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ), καθώς η βελτίωση της ποιότητας της καθημερινής ζωής, τόσο των ίδιων όσο και των οικογενειών τους.


Διαβάστε επίσης



Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων