MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Στομάχι

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στομάχι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στομάχι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Φράουλες για πίεση, μάτια, αναιμία, αρθρίτιδα, μνήμη, καρκίνο. Τι προσέχουμε στην αγορά και συντήρηση τους;



της Kλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό η φράουλα ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae) με 15 περίπου είδη ιθαγενή των βόρειων εύκρατων περιοχών. Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της είναι από τη Χιλή. Ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή φράουλα που βρίσκεται και αυτοφυής σε λοφώδεις και δασώδεις και ημιδασώδεις περιοχές.

Ο καρπός της άγριας αυτής φράουλας είναι μικρός, εξαιρετικά γλυκός και νόστιμος. Οι σύγχρονες καλλιέργειες οδήγησαν στο να δημιουργηθεί μία ποικιλία με μεγάλους καρπούς γνωστή με την ονομασία Φράουλα Ανανάσα.


Οι καλλιεργήσιμες φράουλες προέρχονται από τις μικρές αγριοφράουλες, πολύ μικρά ευωδιαστά φρούτα του δάσους, που φυτρώνουν σε χώρες με εύκρατο κλίμα και οι οποίες μεταφυτεύθηκαν στους κήπους σχεδόν από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Οι φράουλες ήταν το αγαπημένο φρούτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της φράουλας είναι από τη Χιλή. Ξεκίνησαν να καλλιεργούνται λίγο πριν τη χριστιανική εποχή και τύγχαναν ιδιαίτερης εκτίμησης από πολλούς αρχαίους Ρωμαίους. Οι γυναίκες στην αρχαία Ρώμη έφτιαχναν μάσκες ομορφιάς χρησιμοποιώντας τις μικρές, ιδιαίτερα αρωματικές άγριες φράουλες των δασών της Ευρώπης.
Το 14o αιώνα, οι Γάλλοι ήταν φανατικοί λάτρεις της φράουλας. Ωστόσο, έπειτα από 100 χρόνια αρχίζουν να σερβίρονται οι φράουλες συνοδευμένες με σαντιγί. Η αρχή έγινε στην Αγγλία, σε μια δεξίωση του καρδινάλιου Γούλσι, το 1509.
Εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, την εποχή του Μεσαίωνα και κατά την περίοδο αυτή είχαν εκτιμηθεί περισσότερο για τις ιατρικές τους ιδιότητες, παρά για τη μαγειρική τους αξία. Οι καλλιεργήσιμες φράουλες που απολαμβάνουμε σήμερα χρονολογούνται από το 19o αιώνα. Προέρχονται από τις μικρές κατακόκκινες άγριες φράουλες της Βιρτζίνια, που διασταυρώθηκαν με μεγαλύτερες κιτρινωπές κωνικές φράουλες από τη Χιλή, τις οποίες έφερε στη Βρετάνη (διοικητική περιοχή της Γαλλίας) ο Γάλλος καπετάνιος Φρεζιέ (Captain Frezier) το 1712, γι' αυτό και οι φράουλες στα γαλλικά λέγονται fraises. Όταν πέτυχαν την τέλεια ισορροπία γεύσης και μεγέθους, ο ενθουσιασμός για τις καλλιεργήσιμες φράουλες επικράτησε παντού. Από τότε είναι από τα πιο αγαπημένα φρούτα στον κόσμο.


Τις βρίσκουμε όλο το χρόνο ωστόσο η κορύφωση της παραγωγής τους είναι από τον Απρίλη μέχρι τον Ιούλιο.  Υπάρχουν περισσότερες από 600 ποικιλίες φράουλας, κάθε μια από τις οποίες διαφέρει σε γεύση, μέγεθος και υφή.


Στον παρακάτω πίνακα παρουσιάζεται η θρεπτική αξία της φράουλας:

Διατροφική Αξία μιας κούπας (240ml) φράουλες:

 


Ποσότητα
Συνιστώμενη Ημερήσια Δόση (%)
Θερμίδες (1 κούπα)
43kcal

Βιταμίνη C
81,65mg
136,1%
Βιταμίνη Κ
20,16mcg
25,2%
Μαγγάνιο
0,42mg
21,0%
Φυτικές Ίνες
3,31γρ
13,2%

Οι φράουλες έχουν πλούσια αντιοξειδωτική δράση, αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ένα φλιτζάνι την ημέρα, που αντιστοιχεί σε 5-8 μεγάλες φράουλες προσδίδει περισσότερη βιταμίνη C από την συνιστώμενη ημερήσια δόση.

Η αντιφλεγμονώδης δράση της φράουλας είναι γεγονός καθώς οι φαινόλες που περιέχει μειώνουν τη δράση του ενζύμου COX που προκαλεί την φλεγμονή. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα εμποδίζουν τη δράση αυτού του ενζύμου περιορίζοντας έτσι τη φλεγμονή που συναντάμε σε παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, το άσθμα και ο καρκίνος.

Η γαστρίτιδα και οι φλεγμονές της βλεννώδους μεμβράνης του στομάχου, σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ. Μπορούν όμως να προκληθούν και από ιογενείς λοιμώξεις ή από τη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων όπως π.χ. η ασπιρίνη αλλά και αντιβιοτικών που χορηγούνται για την αντιμετώπιση του ελικοβακτηρίου του πυλωρού. Στην περίπτωση του έλκους οι συμβατικές θεραπείες πρέπει να λαμβάνονται σε συνδυασμό με φάρμακα τα οποία διαθέτουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Έτσι οι φράουλες μπορούν να αποτελέσουν μια φυσική αντιοξειδωτική λύση για το πρόβλημα.

Οι φράουλες έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε κάλιο και μαγνήσιο, τα οποία είναι πολύ αποτελεσματικά στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης που προκαλείται από νάτριο. Είναι φρούτο πλούσιο σε πεκτίνη, η οποία ως διαλυτή φυτική ίνα που είναι συντελεί στη μείωση της χοληστερίνης.

Περιέχουν πολυφαινόλες, που μπορούν να προστατεύσουν τον εγκέφαλό μας από τη γήρανση και την απώλεια μνήμης. Οι πολυφαινολές, έχουν άριστα αποτελέσματα για γερή μνήμη, υγεία και τόνωση
Εκτός από τα πολύτιμα αντιοξειδωτικά, οι φράουλες έχουν πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά και συμβάλλουν αποτελεσματικά για την πρόληψη πολλών ασθενειών. Ανάμεσα στα οφέλη της φράουλας για τον οργανισμό μας, περιλαμβάνεται η προστασία των ματιών, η σωστή λειτουργία του εγκεφάλου και η προστασία από την υψηλή αρτηριακή πίεση, την αρθρίτιδα, την ουρική αρθρίτιδα και τις καρδιοπάθειες.

Η βιταμίνη C, το φολικό οξύ και η ανθοκυάνη, μερικά από τα πολλά φλαβονοειδή που περιέχονται στις φράουλες, τα οποία έχουν εξαιρετικές αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες, αποτελούν μια εξαιρετική «ασπίδα» για την καταπολέμηση του καρκίνου και των όγκων. Η ημερήσια πρόσληψη φράουλας, φαίνεται πως μειώνει σημαντικά την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων.

Ομορφιά και υγεία.

Οι φράουλες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες που τις καθιστά μια καλή επιλογή για απώλεια βάρους. Μια διετής μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Nutrition έδειξε ότι άτομα που κατανάλωναν επιπλέον 8 γραμμάρια φυτικών ινών ανά 1.000 θερμίδες την ημέρα έχασαν περίπου 4 1/2 κιλά. Ένα φλιτζάνι φράουλες έχει 3γρ. φυτικών ινών και περισσότερο από τη συνιστώμενη ημερήσια δόση βιταμίνης C, ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά το δέρμα να παραμένει υγιές.

Ως πλούσια πηγή φυτικών ινών βοηθούν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας, και έχουν καθαρτική, αιμοστατική, διουρητική και μαλακτική δράση, ενώ παράλληλα συμβάλλούν στην αποτοξίνωση του οργανισμού.

Η φράουλα είναι ένα από τα καλύτερα καθαριστικά των δοντιών μας με άριστες λευκαντικές ιδιότητες ειδικά για τις κηλίδες που αφήνουν ο καφές, το τσάι, το τσιγάρο, ενώ παράλληλα τα προστατεύει από την συσσώρευση οδοντικής πλάκας. Απλά συνθλίβουμε τις φράουλες και τρίβουμε τα δόντια μας πολύ καλά με τον πολτό.

Τα αντιοξειδωτικά που περιέχουν, είναι γνωστό ότι επαναφέρουν την επιδερμίδα και έχουν αντιγηραντικές ιδιότητες.

Προσοχή στην αγορά τους

Θεωρούνται από τις πλέον επιβαρυμένες με φυτοφάρμακα τροφές. Προσέχετε να μην έχουν ζαρώματα και κακώσεις, να είναι καθαρές, ομοιόμορφες, με λαμπερό χρώμα, πράσινα φυλλαράκια στην κορυφή και ευδιάκριτες μικρές τρίχες στην επιφάνειά τους. Αγοράζετε όσες έχουν μικρό, ή και κανονικό μέγεθος. Μην υπερβάλλετε σε ποσότητες, καθώς χαλούν εύκολα. Προτιμάτε να τις καταναλώνετε στην εποχή τους, καθώς το υπόλοιπο διάστημα οι ποικιλίες διεγείρονται τεχνητά.

Οι βιολογικές φράουλες είναι καλή λύση, απλώς κοστίζουν περισσότερο.


Η κατανάλωση δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις έλκους, φλεγμονής των εντέρων και σπαστικής κολίτιδας. Ενδέχεται να ευθύνονται για αλλεργικά εξανθήματα, εξαιτίας του χνουδιού στην επιφάνειά τους.
Προσοχή στην κατανάλωσή της πρέπει να δίνουν και όσοι πάσχουν από νεφρική νόσο, θυρεοειδή ή αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη χοληδόχο κύστη και δεν παίρνουν φάρμακα.
Οι φράουλες είναι αλλεργιογόνο τρόφιμο για αυτό τα άτομα με αλλεργίες πρέπει να είναι προσεχτικά όταν τις καταναλώνουν ή τις χρησιμοποιούν...

Προσοχή στην συντήρηση τους

Οι φράουλες είναι ευαίσθητο φρούτο, μην τις αφήνετε σε θερμοκρασία δωματίου παρά μόνον λίγες ώρες. Μπορείτε, ωστόσο, να τις διατηρήσετε ολόκληρες με το πράσινο φυλλαράκι τους - αν προηγουμένως δεν τις έχετε πλύνει - σε γυάλινο αεροστεγές δοχείο, στο ψυγείο, μέχρι και δύο ημέρες.

Οι φράουλες πρέπει να αποθηκεύονται στο ψυγείο σε πλαστικό σκεύος με τρυπημένο κάλυμμα για να επιτρέπεται η διέλευση του κρύου αέρα.

Χρειάζεται να πλένονται καλά πριν καταναλωθούν διότι η τραχιά επιφάνεια τους ευνοεί τη συσσώρευση σκόνης και λιπασμάτων.

Μην τις αφήνετε να μουλιάσουν, όταν τις πλένετε: θα χάσουν το άρωμα και το χρώμα τους. Είναι προτιμότερο να τις βάλετε σε σουρωτήρι, και να ρίξετε άφθονο νερό (μαζί με τα κοτσανάκια τους). Φροντίστε να τις καταναλώσετε αμέσως μετά το πλύσιμο.

Διαβάστε επίσης

Γλυκόριζα για καταρροή, βρογχίτιδα, βήχα, καούρες, έλκος, δυσπεψία, υπόταση, ευερέθιστο έντερο, μελαγχολία.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr

Η γλυκόριζα (Glycyrrhiza glabra) έχει ισχυρή αντιμικροβιακή δράση στον στρεπτόκοκκο (Streptococcus mutans) και το μυκοβακτήριδιο (Mycobacterium smegmatis), ακόμα και στο σταφυλόκοκκο που είναι ανθεκτικός στα αντιβιοτικά. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα. (Staphylococcusaureus)

Η γλυκόριζα, Glycyrrhiza glabra (γλυκύρριζα η λεία, ρεγκολίτσα και αγλυκόριζα, Αγγλικά: licorice, yashtimadhu, mithi-lakdi, mulathi, liquorice, sweetwood, licorice root) ανήκει στην οικογένεια Fabaceae. Η λέξη γλυκόριζα προέρχεται από την Ελληνική γλυκύρριζα, που σημαίνει γλυκιά ρίζα και προέρχεται από τις λέξεις "γλυκύς" + "ρίζα", ονομασία που δόθηκε από τον Διοσκουρίδη. 

Η Γλυκόριζα ή γλυκύρριζα είναι πολυετής αυτοφυής πόα, ιδιαίτερα ανθεκτική στην ξηρασία. Οι ρίζες του φυτού φτάνουν σε μήκος τα δύο ή και περισσότερα μέτρα και έχουν σαρκώδη υφή. Είναι θάμνος ύψους 50-100 εκ., με ρίζες που φτάνουν τα 1-2 μέτρα, κυλινδρικές, διακλαδισμένες και σαρκώδεις. Αυτές είναι που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Οι βλαστοί του φυτού είναι όρθιοι, ραβδωτοί, ισχυροί και χνουδωτοί, τα φύλλα είναι πτεροειδή, τα άνθη του φυτού έχουν συνήθως χρώμα κυανό και εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού. Τη γλυκόριζα την συναντούμε σε μεγάλες αποικίες σε χαμηλό υψόμετρο και σε εδάφη χέρσα και ακαλλιέργητα. Διάφορες ενδείξεις δηλώνουν τη συνήθεια του φυτού αυτού να δεσμεύει το ατμοσφαιρικό άζωτο, όπως κάνουν πολλά άλλα της ίδιας οικογένειας. Η γλυκόριζα αναπτύσσεται καλύτερα σε αμμώδες έδαφος κοντά σε ρέματα και κοντά σε νερό. Συνήθως στη φύση δεν θα τη βρούμε να απέχει περισσότερο των 50 μέτρων από διαθέσιμο νερό. Δεν θα ανθίσει σε πηλώδη εδάφη και προτιμά το πλούσιο, καλό χώμα της γης κάτω από κοιλάδες ποταμών, όπου υπάρχει αφθονία υγρασίας στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αλλά όπου το έδαφος γίνεται σκληρό εξαιτίας της ζέστης, στα τέλη του καλοκαιριού, όταν η ξηρή θερμότητα είναι πολύ ευνοϊκή για το σχηματισμό των γλυκών συστατικών της.

Προέρχεται από τη νότια Ευρώπη, Αίγυπτο και μέρη της Ασίας. Φυτό αυτοφυές που συναντάται στη Μακεδονία, τη Μικρά Ασία, τη Ρωσία, την Ισπανία την Ελλάδα και την Ιταλία. Καλλιεργείται παντού στην Ευρώπη εκτός της Σκανδιναβίας καθώς και σε Αμερική, Αυστραλία, Κίνα.
Η Γλυκόριζα είναι γνωστή από την αρχαιότητα, και την χρησιμοποιούσαν στην ιατρική.
Αρχαίοι Έλληνες, Βαβυλώνιοι, Κινέζοι και Ινδοί, την περιελάμβαναν σε διάφορα παρασκευάσματα που έφτιαχναν, προκειμένου να θεραπεύσουν το άσθμα, τα προβλήματα του λάρυγγα, τις καούρες του στομάχου, τα προβλήματα του πεπτικού, τις παθήσεις του θώρακα και του ήπατος, τις λοιμώξεις του αναπνευστικού, τις τροφικές δηλητηριάσεις.
Το χρησιμοποιούσαν επίσης σαν τονωτικό και ηρεμιστικό.  Έχει βρεθεί ένας κατάλογος φαρμάκων στην Μεσοποταμία που την περιλαμβάνει και χρονολογείται από το 1200 π.Χ.  Αναφέρεται από το Θεόφραστο τον 3ο αιώνα π.Χ. ως φάρμακαο για το άσθμα. Τα φυτά της γλυκόριζας ήταν γνωστά στην κινεζική ιατρική ήδη από το 2800 π.Χ. Στο Θιβέτ θεωρήθηκε ως ένα κλασικό φαρμακευτικό. Η θεραπευτική δύναμη των ριζών της γλυκόριζας περιγράφεται στον τάφο του Αιγύπτιου φαραώ Tutanchamon (1350 π.Χ.). Η χρήση των παρασκευασμάτων γλυκόριζας για την ανακούφιση του πονόλαιμου και των βρογχικών λοιμώξεων τεκμηριώνεται για περισσότερα από 2.000 χρόνια! Ο Μέγας Αλέξανδρος προμήθευε τα στρατεύματά του με μερίδες γλυκόριζας, στη διάρκεια της πορείας του, λόγω της ιδιότητάς της να καταστέλλει τη δίψα. Αναφέρεται ότι ο Μέγας Ναπολέων για να αντιμετωπίσει το πεπτικό πρόβλημα από το οποίο υπέφερε, μασούσε σε καθημερινή βάση, ρίζες γλυκόριζας. Λέγεται μάλιστα ότι τα δόντια του είχαν μαυρίσει από το μάσημα τους.


Τον Ιούνιο του 2003, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet μια μελέτη για την ανασταλτική δράση της γλυκόριζας κατά του SARS (Αιφνίδιου Οξέος Αναπνευστικού Συνδρόμου) και τη γρίπη των πτηνών που σχετίζεται με τους κορονοϊούς. Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι η γλυκυριζίνη (βασικό συστατικό από της ρίζες της γλυκόριζας) ήταν η πλέον δραστική ουσία στην αναστολή της αντιγραφής του ιού SARS. Επίσης, είναι μια από τις πιο ισχυρές αντιϊκές ενώσεις που έχει μελετηθεί ποτέ. Σε άλλη κλινική δοκιμή, η γλυκόριζα επέδειξε ελπιδοφόρα δραστηριότητα κατά της ατοπικής δερματίτιδας, με τοπική εφαρμογή. Επιπροσθέτως, μπορεί να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της υπερλιπιδαιμίας (υψηλό ποσό λιπών στο αίμα). Και στη θεραπεία φλεγμονών που προκαλούν υπέρχρωση του δέρματος. Ακόμη, μπορεί να είναι χρήσιμη στην πρόληψη νευροεκφυλιστικών διαταραχών και κατά της τερηδόνας.
Η σύγχρονη επιστήμη αποδίδει τις θεραπευτικές ιδιότητες του γλυκόριζου, στη γλυκυριζίνη, που περιέχει, μια ουσία που δρα ως αντιικό.

Η γλυκυριζίνη έχει βρεθεί ότι είναι 60 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.

Με ειδική διαδικασία, από τις ρίζες της γλυκόριζας παράγεται ένα ανοιχτόχρωμο εκχύλισμα, με γλυκιά γεύση, με πολλές εφαρμογές στη σύγχρονη βιομηχανία, όπως ανέφερα πιο πάνω.
Ιδιαίτερα χρησιμοποιείται στη Βρετανία, την Ολλανδία, και τις σκανδιναβικές χώρες στην παραγωγή καραμέλας, που ανακουφίζει από τον βήχα.

Συστατικά γλυκόριζας:

-ΓΛΥΚΥΡΙΖΙΝΗ
-ΤΑΝΝΙΝΗ
-ΓΛΥΚΟΖΗ
-ΚΑΛΑΜΟΣΑΚΧΑΡΟ
-ΓΛΥΚΟΡΡΙΖΙΚΟ ΟΞΥ
-ΓΛΥΚΥΡΙΤΙΝΗ
-ΑΛΑΤΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ, ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
-ΑΣΠΑΡΑΓΙΝΗ
-ΟΙΣΤΡΟΓΟΝΑ (ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ)
-ΕΛΑΙΑ
-ΚΕΤΟΝΕΣ
-ΚΟΥΜΑΡΙΝΕΣ

Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, αντιφλεγμονώδες, επενεργεί στα επινεφρίδια, είναι αντισπασμωδικό και ήπιο υπακτικό. Το βότανο είναι ωφέλιμο σε προβλήματα σπλήνας, γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, κολικούς και πρωτοπαθή αδρενοκορτικοειδική ανεπάρκεια. Έχει θετική δράση σε βρογχική καταρροή, βρογχίτιδα, πνευμονία και βήχα. Επίσης, επενεργεί θετικά σε προβλήματα στρες. Σε προβλήματα αρθρίτιδας όπου λαμβάνονται κορτικοειδή σκευάσματα, βοηθά για την καλύτερη λειτουργία των επινεφριδίων. Είναι διουρητική και συστήνεται κατά του διαβήτη και της χοληστερίνης.

Δράσεις της Γλυκόριζας:

  • Αντιφλεγμονώδης
  • Αποχρεμπτική
  • Αντιβηχικό
  • Πνευμονία
  • Βρογχίτιδα
  • Βήχα
  • Ρινοφαρυγγίτιδα
  • Άσθμα
  • Γαστρικό έλκος
  • Σπασμολυτικό
  • Ευερέθιστο έντερο
  • Σύνδρομο Crohn
  • Αεροφαγία
  • Δυσπεψία
  • Πολυκυστικές ωοθήκες
  • Διουρητικό
  • Πέτρα στο νεφρό
  • Υπερκαλιαιμία
  • Χολοκυστίτιδα
  • Υδρωπικία
  • Βαριά μελαγχολία
  • Σκληρόδερμα
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα
  • Ερπης
  • Μείωση λιπώδους ιστού
  • Φρεσκάδα αναπνοής

Αν και δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη, η γλυκόριζα μπορεί όχι μόνο να «διώξει» την καούρα αλλά να επιλύσει το πρόβλημα. Έχει φυσικές θεραπευτικές ιδιότητες για το στομάχι, καθώς είναι ουσιαστικά ένα φυτικό αντιόξινο, αν και η κατάχρηση βέβαια μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις, ανεβάζοντας την πίεση λόγω της μεγάλης περιεκτικότητάς της σε γλυκοριζικό οξύ. Ένα από τα πιο δραστικά αφεψήματα που υπάρχουν για την αντιμετώπιση της γαστρίτιδας είναι η γλυκόριζα. Το βότανο αυτό παράγει μια βλέννα στο στομάχι η οποία επικάθεται στα τοιχώματά του, περιορίζοντας τις εκκρίσεις των οξέων. Η γλυκόριζα είναι ήπιο υπακτικό. Μειώνει τα επίπεδα των οξέων του στομάχου, ανακουφίζοντας έτσι από τις καούρες. Έχει σημαντική ικανότητα να θεραπεύει τα έλκη του στομάχου , επειδή επικαλύπτει με προστατευτική γέλη τα τοιχώματα. Διευκολύνει επίσης τις κινήσεις του παχέος εντέρου. Αυξάνει τη ροή τnς χολής και μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα.
Η γλυκόριζα είναι μαλακτικό, εμετικό και με ήπια χαλαρωτική δράση. Περιέχει (όπως και το φασκόμηλο) ουσίες που μοιάζουν με οιστρογόνα. Στην κινέζικη ιατρική το βότανο αυτό έχει το παρατσούκλι «ο συμφιλιωτής», γιατί μπορεί να συνδυαστεί με όλα τα υπόλοιπα βότανα. Αυξάνει τις θεραπευτικές ιδιότητες των υπόλοιπων βοτάνων και μειώνει την πικρή γεύση μερικών από αυτά.

Ο χυμός από τις ρίζες δίνει την εμπορική γλυκόριζα. Χρησιμοποιείται για την κάλυψη της δυσάρεστης γεύσης άλλων φαρμάκων ή για τn δική της κατευναστική επίδραση στον επίμονο βήχα. Η αποξηραμένη ρίζα, αφού αφαιρεθεί ο πικρός φλοιός της, συστήνεται για κρυολογήματα, ερεθισμένο λαιμό και βρογχικό κατάρρου.   

Η καραμέλα γλυκόριζας σε Αγγλία και Ολλανδία  είναι μία από τις πιο δημοφιλείς μορφές ζαχαρωτών, με λίγες να περιέχουν γλυκάνισο, ενώ κυρίως περιέχουν δυόσμο, μέντα, δάφνη ή χλωριούχο αμμώνιο. Η πιο δημοφιλής γλυκόριζα στην Ολλανδία είναι γνωστή ως Zoute drop (αλμυρή γλυκόριζα), περιέχει πραγματικά πολύ λίγο αλάτι, δηλαδή χλωριούχο νάτριο. 

Η αλμυρή γεύση της είναι πιθανόν να οφείλεται στο χλωριούχο αμμώνιο και στην γλυκυριζίνη. Τα αλμυρά γλυκά είναι διαδεδομένα κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες.

Χρησιμοποιείται ως αρωματική ουσία στον καπνό, σε τσιγάρα. Η γλυκόριζα προσθέτει στα προϊόντα καπνού μια φυσική γλυκύτητα και μια ξεχωριστή γεύση που συνδυάζεται εύκολα με τα φυσικά και τεχνητά αρωματικά συστατικά που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία καπνού. Καταστέλλει τη σκληρότητα και δεν είναι ανιχνεύσιμη ως γλυκόριζα από τον καταναλωτή. Επίσης, διευκολύνει την εισπνοή του καπνού, δημιουργώντας βρογχοδιασταλτικά, που ανοίγουν τους πνεύμονες. Το μάσημα του καπνού απαιτεί σημαντικά υψηλότερα επίπεδα από το εκχύλισμα της γλυκόριζας, καθώς η έμφαση στη γλυκιά γεύση, είναι πολύ επιθυμητή.

Μασώντας τις ρίζες βοηθά στην απεξάρτηση από το τσιγάρο.

Η αποξηραμένη ρίζα της γλυκόριζας μπορεί να μασηθεί σαν γλυκό. 
Η μαύρη γλυκόριζα περιέχει περίπου 100 θερμίδες ανά ουγγιά (15 kJ / g). 

Η γλυκόριζα χρησιμοποιείται επίσης από τους ζυθοποιούς για να προσθέσει γεύση και χρώμα σε κάποιες κατηγορίες μπύρας, ενώ τα ένζυμα της ρίζας βοηθούν στην σταθεροποιήση του αφρού σε όσες μπίρες παράγονται με αυτήν.


Συνταγές με γλυκόριζα

Ζεστό ρόφημα για: βραχνάδα, κρυολόγημα, για επίμονο βήχα πονεμένο λαιμό και φαρυγγίτιδα
Σκόνη για το έλκος στομάχου, τρία κουταλάκια την μέρα
Σαν κρύο αφέψημα την πίνουν για μελαγχολία και βραχνάδα

Αφέψημα: Σιγόβρασε 30 γρ. γλυκόριζας επί 20 λεπτά σε 2 κούπες νερό. Πάρε τρεις ή τέσσερις φορές τη μέρα από 1/4 της κούπας. Μπορείς να προσθέσεις την ίδια ποσότητα και σε άλλου είδους τσάι ή αφέψημα.
Χαλαρωτικό: 1 κουταλάκι του τσαγιού σκόνη γλυκόριζας αναμειγμένη με ζάχαρη.
Γλυκόριζα για τη γαστρίτιδα και τα προβλήματα με το στομάχι:  Για να το παρασκευάσετε, θα αναμείξετε σε 1/2 λίτρο βραστό νερό μία κουταλιά της σούπας γλυκόριζα σε μορφή σκόνης, θα την αφήσετε για 10 λεπτά και ύστερα θα τη σουρώσετε. Πίνετε αυτό το τσάι κρύο, 2-3 φορές τη μέρα πριν από τα γεύματα.
Για τη ρύθμιση πεπτικών προβλημάτων μάσησε την αποξηραμένη ρίζα.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Πριν χρησιμοποιήσουμε κάποιο βότανο πρέπει να ενημερώσουμε τον γιατρό μας για αυτό πηγαίνοντας του μια λίστα με τα φάρμακα που παίρνουμε και λέγοντας τους τον λόγο που θέλουμε να πάρουμε. Η κατάχρηση προκαλεί αδυναμία στο μυϊκό σύστημα και πονοκεφάλους, είναι τοξική στο συκώτι, ρίχνει την τεστοστερόνη, κάνει κατακράτηση υγρών, πόνο στην κοιλιά. Μερικοί άνθρωποι που έτρωγαν τακτικά και σε μεγάλη ποσότητα γλυκόριζα απέκτησαν αυξημένη πίεση, πονοκεφάλους και μυϊκή αδυναμία. Δεν πρέπει να λαμβάνεται μαζί με διουρητικά, φάρμακα για την καρδιά, το σάκχαρο, μυοχαλαρωτικά, κορτικοστεροειδή, χάπια που επιδρούν στη σεροτονίνη, αντισυλληπτικά, αντιπηκτικά, λίθιο, ιντερφερόνη.  Γι' αυτό έχει καταγραφεί στον κατάλογο της αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων για να μελετηθεί αν είναι ασφαλής η χρήση της.

Διαβάστε επίσης

GENESIS Pharma: Αποκλειστική συνεργασία με την Deciphera Pharmaceuticals για την εμπορική διάθεση του Ripretinib

GENESIS Pharma: Αποκλειστική συνεργασία με την Deciphera Pharmaceuticals για την εμπορική διάθεση του Ripretinib

medlabnews.gr iatrikanea

H GENESIS Pharma, ηγέτιδα εταιρεία φαρμακευτικής βιοτεχνολογίας που δραστηριοποιείται στην Ευρώπη, και η Deciphera Pharmaceuticals, Inc. (NASDAQ: DCPH), μια βιοφαρμακευτική εταιρεία που επικεντρώνεται στην ανακάλυψη, ανάπτυξη και εμπορική διάθεση σημαντικών νέων θεραπειών για τη βελτίωση της ζωής ασθενών με καρκίνο, ανακοινώνουν συμφωνία αποκλειστικής διάθεσης του RIPRETINIB (ριπρετινίμπη) σε 14 αγορές της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Με βάση τους όρους της συμφωνίας, η GENESIS Pharma αναλαμβάνει την εμπορική διάθεση της ριπρετινίμπης για τη θεραπεία τέταρτης γραμμής του γαστρεντερικού στρωματικού όγκου (GIST) στην Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και σε: Βουλγαρία, Εσθονία, Κροατία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία και Τσεχία.

Η ριπρετινίμπη είναι εγκεκριμένη στην ΕΕ για τη θεραπεία ενήλικων ασθενών με προχωρημένο γαστρεντερικό στρωματικό όγκο (GIST) που έχουν λάβει προηγούμενη θεραπεία με τρεις ή περισσότερους αναστολείς της κινάσης, συμπεριλαμβανομένης της ιματινίμπης.

Η Margarida Duarte, Senior Vice President, Head of International της Deciphera Pharmaceuticals ανέφερε: «Είμαστε χαρούμενοι που συνεργαζόμαστε με την GENESIS Pharma για τη διάθεση του RIPRETINIB, διασφαλίζοντας ότι οι ασθενείς με GIST τέταρτης γραμμής στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη θα έχουν πρόσβαση σε αυτή τη θεραπεία. Στην Deciphera δεσμευόμαστε το RIPRETINIB να καταστεί διαθέσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο. Η συμφωνία μας με την GENESIS Pharma ενισχύει περαιτέρω τη σημαντική πρόοδο που έχουμε σημειώσει με την έναρξη της κυκλοφορίας του στην Ευρώπη και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για συνεχή ανάπτυξη, καθώς εργαζόμαστε μαζί για να βελτιώσουμε τη ζωή των ασθενών με GIST».

Ο Κωνσταντίνος Ευριπίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της GENESIS Pharma δήλωσε: «Με ιδιαίτερη χαρά ενισχύουμε το δίκτυο των διεθνών συνεργατών μας και είναι τιμή μας που η Deciphera αναγνώρισε τη μακροχρόνια εμπειρία και τεχνογνωσία μας στη διάθεση καινοτόμων θεραπειών για σοβαρές και σπάνιες ασθένειες. Η συμφωνία αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την επέκταση της γεωγραφικής μας εμβέλειας και ενισχύει τη δέσμευσή μας να εργαζόμαστε ώστε θεραπείες αιχμής να φθάνουν στους ασθενείς στις χώρες που λειτουργούμε. Θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας με την Deciphera ώστε να διασφαλίσουμε πρόσβαση στους ασθενείς που μπορούν να επωφεληθούν από αυτή τη σημαντική καινοτόμο θεραπεία στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη».

Σχετικά με τον γαστρεντερικό στρωματικό όγκο (GIST)

Ο γαστρεντερικός στρωματικός όγκος (GIST) είναι ένα σπάνιο νεόπλασμα του γαστρεντερικού σωλήνα που εντοπίζεται στην πεπτική οδό ή εντός της κοιλιακής χώρας, και εμφανίζεται συχνότερα στο στομάχι ή το λεπτό έντερο. Ο όγκος GIST είναι το πιο συχνό σάρκωμα του γαστρεντερικού σωλήνα, με αναφερόμενη συχνότητα εμφάνισης 10-15 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο ετησίως. Η πλειονότητα των γαστρεντερικών στρωματικών όγκων προκαλείται από μεταλλάξεις στα γονίδια των δύο ογκογόνων πρωτεϊνικών κινασών, ΚΙΤ και PDGFRA. Οι πιο συχνές πρωτογενείς μεταλλάξεις εντοπίζονται στην κινάση KIT, στο 80% περίπου των περιπτώσεων, ή στην κινάση PDGFRA, στο 10-15% περίπου των περιπτώσεων. Οι διαθέσιμες θεραπείες δεν είναι σε θέση να αναστείλουν το πλήρες φάσμα των πρωτογενών και δευτερογενών μεταλλάξεων, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται αντίσταση στους περισσότερους αναστολείς της τυροσινικής κινάσης (TKIs) και η νόσος να εξελίσσεται. Οι εκτιμήσεις για το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης κυμαίνονται από 48% έως 90%, ανάλογα με το στάδιο της νόσου κατά τη διάγνωση.

Διαβάστε επίσης:

Καρκίνος του στομάχου. Μέτρα πρόληψης; Ποια η κατάλληλη διατροφή;

Ποιοι οι παράγοντες κινδύνου στον καρκίνο παχέος εντέρου; Ποιος ο ρόλος της ασπιρίνης, του ασβεστίου, των τροφών στην πρόληψη;

Πεπτικό έλκος με καούρες, πόνο, δυσφορία ψηλά στη κοιλιά. Τι ΔΕΝ κάνει να τρώτε; Ροφήματα που ωφελούν


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Το πεπτικό έλκος είναι η διάβρωση του βλεννογόνου του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου. 

Βαρυστομαχιά, καούρες, δυσφορία, μεθύσι, hangover, κάψιμο, ξένο σώμα στο μάτι. Πρώτες βοήθειες.


της Κασσιανής Τσώνη, medlabnews.gr iatrikanea

Για τους περισσότερους ανθρώπους, το μεγαλύτερο ατύχημα που μπορεί να συμβεί τις εορτές είναι η βαρυστομαχιά από το οικογενειακό τραπέζι, ωστόσο, υπάρχουν μερικά συνήθη ατυχήματα που μπορεί να χαλάσουν τη γιορτινή διάθεση.


Ατυχήματα που μπορεί να συμβούν είναι μικροεγκαύματα από τον φούρνο ή το τζάκι, ιδιαίτερα τώρα που παρα χρησιμοποιείται. Επίσης μπορεί να συμβεί να πεταχτεί κάτι στα μάτια κόβοντας το κρέας ή από το κλαρί του Χριστουγεννιάτικου δένδρου ή από κάποιο παιχνίδι. Ακόμα κόβοντας τα διάφορα καλούδια μπορεί να συμβούν κοψίματα με μαχαίρι.


Τέλος το hangover από την κατανάλωση αλκοόλ ή από την κατανάλωση νοθευμένου ποτού είναι από τα συνηθέστερα προβλήματα των εορταστικών ημερών


Διαβάστε λοιπόν από τα άρθρα του medlabnews.gr τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση που συμβεί κάτι από τα παραπάνω.

Έχετε δυσφορία, βαρυστομαχιά από το πολύ φαγητό; Τι μπορεί να κάνετε;

Τα πολλά και βαριά φαγητά και γλυκά, η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και φαγητών με πολλά λιπαρά, τα νυχτερινά βαριά γεύματα στα πάρτι και τα ρεβεγιόν, δεν αποτελούν τον καλύτερο σύμμαχο για το στομάχι και την υγεία μας.
Αυτή η υπερβολική κατανάλωση φαγητών –που χαρακτηρίζει την περίοδο των γιορτών- είναι μια από τις κυριότερες αιτίες της δυσπεψίας, δηλαδή της κατάσταση κακής λειτουργίας του πεπτικού συστήματος που δημιουργεί δυσχέρειες κατά την πέψη. Τα συνήθη συμπτώματά της είναι: βάρος στο στομάχι, φούσκωμα, πόνος στο στομάχι, ναυτία, άσχημη γεύση, ξινίλες, ρεψίματα, κάποιες φορές διάρροια, πονοκέφαλος, πόνο στα κάτω άκρα (από τα γόνατα και κάτω), τοξιναιμία, αδυναμία, ατονία, καούρες. Διαβάστε την συνέχεια.....


Υποφέρετε από καούρες; Τι είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και τι πρέπει να κάνετε;

1 στους 5 παθαίνουν καούρες μια φορά την εβδομάδα. To πάχος, το κάπνισμα , το αλκοόλ επιδεινώνουν τις καούρες. Διαβάστε την συνέχεια...


Οδηγίες για το μεθύσι και το hangover

Γιορτές και η κατανάλωση αλκοόλ αυξάνεται. Καλό λοιπόν θα ήταν να γνωρίσουμε απλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, για να προλάβουμε την μέθη αλλά και δεν τα καταφέρουμε για να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα της.  Διαβάστε την συνέχεια...





Τι πρέπει να κάνετε αν κοπείτε;

Η σημαντικότερη ασπίδα προστασίας από τα μικρόβια είναι το δέρμα μας. Αποτελεί ένα φραγμό για το εξωτερικό περιβάλλον ενώ συγχρόνως βοηθά στη διατήρηση των συνθηκών στο εσωτερικό του σώματος. Το δέρμα ως εξωτερικό όργανο υπόκειται συχνά σε μηχανικές κακώσεις δηλαδή σπάει η συνέχειά του - και το αποτέλεσμα είναι ένα τραύμα. Διαβάστε την συνέχεια...


Τι πρέπει να κάνετε αν καείτε

Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ρίξετε άφθονο τρεχούμενο νερό ή φυσιολογικό ορό (για 10 λεπτά τουλάχιστον) πάνω από την επιφάνεια με το έγκαυμα. Αυτό θα ρίξει τη θερμοκρασία της περιοχής, περιορίζοντας το έγκαυμα και θα σας ανακουφίσει από τον πόνο. Αν θέλετε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ειδική αλοιφή για εγκαύματα. Καλύψτε στη συνέχεια με μια αποστειρωμένη γάζα για να αποφύγετε περαιτέρω μόλυνση. Όλα τα υπόλοιπα, απλώς, θα αλλοιώσουν το τραύμα και ενδεχομένως θα το μολύνουν. Εάν η περιοχή εγκαύματος είναι μεγάλη σε έκταση ή σε βαθμό, τότε πρέπει να επισκεφθείτε άμεσα την πλησιέστερη μονάδα υγείας

Τι πρέπει να κάνετε αν μπει κάτι στο μάτι σας. Τραυματισμός και πρώτες βοήθειες.


Σχεδόν οι μισοί τραυματισμοί στα μάτια συμβαίνουν στο σπίτι και όχι στην εργασία. Τι είναι το ξένο σώμα;Ο ιατρικός όρος για το «κάτι» που μπήκε στο μάτι σας είναι ξένο σώμα. Αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε, από κόκκος σκόνης και άμμου, φυτικό υλικό, ακίδα ξύλου, ρινίσματα μετάλλου, γυαλί έως και μικρά έντομα. Τα ξένα σώματα μπορεί να μετακινηθούν, να κολλήσουν στην επιφάνεια του ματιού ή να μπουν κάτω από το βλέφαρο. Διαβάστε την συνέχεια...

Mοσχοκάρυδο. Μπαχαρικό για στομάχι, ναυτία, δυσπεψία, διάρροια, διαβήτη, κατάθλιψη. Αρωματικό αφέψημα. Προσοχή είναι παραισθησιογόνο

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Ο γνωστός καρπός του μοσχοκάρυδου προέρχεται από δέντρο που καλλιεργείται στις τροπικές χώρες από το οποίο παίρνουν το μοσχοκάρυδο και το μασίς που αν και λανθασμένα, είναι γνωστό ως άνθος μοσχοκάρυδου και είναι μπαχαρικό εξαιρετικής ποιότητας. Το μοσχοκάρυδο ως μπαχαρικό δίνει μοναδικό άρωμα και γεύση στα φαγητά.
Το παίρνουμε από ένα αειθαλές, τροπικό δέντρο με πατρίδα τα νησιά Banda της Ινδονησίας. Οι πρώτες ιστορικές γραπτές αναφορές που υπάρχουν είναι από το Ρωμαίο συγγραφέα Πλίνιο και τοποθετούνται χρονικά στον 1ο αιώνα. Οι Ινδοί το χρησιμοποιούσαν για πυρετό, κακή αναπνοή και πονοκεφάλους και οι Άραβες ως αφροδισιακό και για τη θεραπεία του στομάχου. Το μοσχοκάρυδο ήρθε στην υπόλοιπη Ευρώπη το Μεσαίωνα από τους Άραβες διαμέσου της Βενετίας. Ήταν εξαιρετικά ακριβό μπαχαρικό. Ενδεικτικό της πολύ υψηλής τιμής του είναι το γεγονός ότι την περίοδο αυτή κάποιοι απατεώνες πλούτιζαν πουλώντας ψεύτικες απομιμήσεις μοσχοκάρυδου στο δρόμο.  Στα τέλη του 1400 οι Πορτογάλοι έφτασαν στο Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας και πήραν τον έλεγχο του εμπορίου μοσχοκάρυδου. Οι Πορτογάλοι ναύτες το έφεραν στην Ευρώπη, γύρω στο 1512, αποκτώντας τη φήμη ως μπαχαρικό το οποίο θεραπεύει ενώ το έτρωγαν πολύ για τονωτικό. Κατάφεραν να ρίξουν τις τιμές και να υπερισχύσουν στον ανταγωνισμό, διότι μείωσαν το κόστος του μοσχοκάρυδου. Μετά τη διάνοιξη θαλάσσιων οδών κόστιζε πολύ λιγότερο η μεταφορά μπαχαρικών από τη θάλασσα παρά από την ξηρά. Όταν απέκτησαν οι Βρετανοί τον έλεγχου του νησιού Run, άρχισαν να φυτεύουν μοσχοκαρυδιές στη Γρενάδα και τη Ζανζιβάρη. Κατά αυτό τον τρόπο, αυξήθηκε η παραγωγή μοσχοκάρυδου παγκοσμίως και μειώθηκε η τιμή του. Προέλευση Ασία (Ινδία, Ινδονησία, Μαλαισία, Σρι Λάνκα), Νέα Γουινέα και Γρενάδα ή όπως αλλιώς καλείται «το Νησί του Μοσχοκάρυδου».  

Στην Κίνα, γνωστό ως rou dou kou, χρησιμοποιείται από τον 7ο αιώνα για στομαχικά προβλήματα. Χρησιμοποιείται πολύ στην Ευρώπη όπου ενισχύει μοναδικά πλήθος εδεσμάτων από τη Γαλλική μπεσαμέλ και τα ραγκού μέχρι το Σκανδιναβικό κρασί glogg, στο οποίο χαρίζει το ζεστό άρωμά του. Είναι ιδανικό μπαχαρικό για το σπανάκι, γιατί ισορροπεί τη μεταλλική του γεύση. Συνδυάζεται άψογα με μπαχάρι, κανέλα, γαρίφαλο, κόλιανδρο (σπόροι) και τζίντζερ.
Οι Άραβες το χρησιμοποιούν σε πιάτα με αρνίσιο κρέας και στη Βόρεια Αφρική αποτελεί συστατικό στο περίφημο Μαροκινό μίγμα μπαχαρικών Ras el hanout. 

Η μοσχοκαρυδιά είναι ένα ψηλό δέντρο ύψους 7‐10 μέτρα, το οποίο έχει γυαλιστερά φύλλα. Χρειάζεται 15 χρόνια για να ωριμάσει πλήρως και παράγει καρπούς για 40 χρόνια. Έχει κιτρινωπούς καρπούς που μοιάζουν με βερίκοκα. Η συγκομιδή των καρπών γίνεται όταν ωριμάσουν. Απομακρύνεται η εξωτερική φλούδα του καρπού, η λευκή σάρκα και το πορτοκαλοκόκκινο δαντελωτό περίβλημα που είναι γνωστό ως «ανθός του μοσχοκάρυδου» ή «μασίς» (mace). Στη συνέχεια, οι σπόροι, οι οποίοι καλύπτονται από ένα καστανόμαυρο, σκληρό κέλυφος, αποξηραίνονται για 6‐8 εβδομάδες μέχρι ο πυρήνας, δηλαδή το μοσχοκάρυδο, να κροταλίσει ενώ βρίσκεται μέσα στο κέλυφός του. Όταν συμβεί αυτό σπάει το κέλυφος και απομακρύνεται το μοσχοκάρυδο που είναι έτοιμο για χρήση. 


Ευεργετικές ιδιότητες

Το μοσχοκάρυδο έχει αποδεδειγμένα ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και εξουδετερώνει παθογόνα βακτήρια του στομάχου, ενώ από μελέτες σε πειραματόζωα φαίνεται ότι μπορεί να έχει και αντικαταθλιπτική δράση. Επιπλέον, νδοί ερευνητές από το Sinhgad College of Pharmacy μελέτησαν (σε πειραματόζωα) το μοσχοκάρυδο σε σχέση με το διαβήτη και διαπίστωσαν ότι συμβάλλει στη μείωση της γλυκόζης του αίματος και τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ. 

Ο καρπός του μοσχοκάρυδου χαρακτηρίζεται ως γιατρικό του πεπτικού για τη ναυτία, τον έμετο, τη δυσπεψία και για τη διάρροια, ιδίως αν οφείλεται σε τροφική δηλητηρίαση. Συγχρόνως, κλινικές μελέτες απέδειξαν την επιτυχία του στη θεραπεία της νόσου του Crohn.


Το αιθέριο έλαιο και οι αλοιφές που φτιάχνονται από το μοσχοκάρυδο θεωρείται ότι έχουν αναλγητικές και αντισηπτικές ιδιότητες αλλά και εμμηναγωγό και χωνευτική δράση. Θεωρούνται επίσης χρήσιμα στην αντιμετώπιση των ρευματικών πόνων, των κολικών του νεφρού και της πέτρας της χολής αλλά και για την τόνωση του νευρικού συστήματος, καθώς και για την ανακούφιση από χρόνια κόπωση.  

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επείγουσα θεραπεία για να κατευνάσει τον πονόδοντο.


Αρωματικό αφέψημα
Μουλιάστε μισό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο σε ένα φλιτζάνι νερό για δέκα λεπτά και σουρώστε ή εναλλακτικά ρίξτε δύο-τρεις σταγόνες από το αιθέριο έλαιο του μοσχοκάρυδου σε μέλι ή σε αφέψημα άλλων βοτάνων.


ΠΡΟΣΟΧΗ
Το μοσχοκάρυδο δεν πρέπει να λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις (έως 3 γρ. στο φαγητό ημερησίως), επειδή είναι παραισθησιογόνο και τοξικό. Η ουσία μυριστικίνη που περιέχει ανήκει σε μια οικογένεια σύνθετων ουσιών με ψυχοδραστικές ιδιότητες.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων