MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Σε πόση ώρα μετά το φαγητό μπορείτε να Κολυμπήσετε; Τι να προσέξετε;


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


Δεν πρέπει να μπείτε στη θάλασσα αν δεν έχουν περάσει δυόμισι με τρεις ώρες από τη στιγμή που φάγατε ή αν έχετε καταναλώσει αλκοόλ, καθώς επίσης και σε περίπτωση που είστε κουρασμένοι ή αδιάθετοι. 


Tο γεμάτο στομάχι καθιστά το κολύμπι προβληματικό και επικίνδυνο, γιατί η καρδιά σας αναγκάζεται να δουλέψει εντατικά, τόσο για να συνεχίσει την πέψη όσο και για να αντεπεξέλθει στους ρυθμούς της κολύμβησης, και κινδυνεύετε να λιποθυμήσετε. 

Kάτι ιδιαίτερα επικίνδυνο, αν συμβεί στη θάλασσα, αφού ισοδυναμεί με σοβαρό ενδεχόμενο πνιγμού. Βέβαια, δεν είναι καλό να κολυμπάτε ούτε με εντελώς άδειο στομάχι, γιατί μπορεί να εξαντληθείτε. 

Φροντίστε λοιπόν λίγο πριν να έχετε φάει κάτι πολύ ελαφρύ (μία φρυγανιά, ένα φρούτο, λίγη σοκολάτα κλπ.). H κατανάλωση, επίσης, οινοπνευματωδών ποτών μειώνει σημαντικά τα αντανακλαστικά σας. Aν μάλιστα βρίσκεστε σε κατάσταση μέθης ή ημιμέθης, μπορεί να υποτιμήσετε κάποιους κινδύνους.


Διαβάστε
Οδηγίες για τους κολυμβητές. Ο πνιγμός είναι η δεύτερη αιτία θανάτων λόγω ατυχημάτων στα μικρά παιδιά

Μπορεί το νερό της πισίνας, να κάνει ζημιά στα δόντια σας;


του Γιώργου Κουτσικάκη, Χειρουργού Οδοντιάτρου Μ.Sc., medlabnews.gr iatrikanea

Οι χημικές ουσίες στις πισίνες μπορεί να οδηγήσουν στο δυσχρωματισμό των δοντιών αν κολυμπάτε πολλές ώρες.

 Έρευνες  έδειξαν  ότι παραμονή στο νερό για πάνω από 6 ώρες την εβδομάδα κατέληξαν σε δυσχρωματισμό των προσθίων δοντιών. 
Η αιτία είναι το αυξημένο pH του νερού με συνέπεια να διασπώνται οι πρωτεΐνες του σάλιου και  να δημιουργούνται σκούρες κηλίδες στα δόντια.
Επιπρόσθετα η αδαμαντίνη των δοντιών ‘’μαλακώνει’’ με αποτέλεσμα ευπάθεια στην τερηδόνα και την καταστροφή.

Η επίσκεψη στον οδοντίατρο για καθαρισμό , φθορίωση και λεύκανση των δοντιών μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

 Σε αθλητές της κολύμβησης συχνά είναι αναγκαία  η προστασία των δοντιών με στεφάνες, ανθεκτικής στα χημικά, πορσελάνης.

Συμπέρασμα: χαρείτε το κολύμπι στην πισίνα και αθληθείτε γιατί τα ωφελήματα είναι πολλά. Λάβετε όμως και τα μέτρα σας για να προστατέψετε την υγεία των δοντιών σας.

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.
τηλ 210-8056112
E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com
Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

Η αδιάκοπη κακή χρήση των κλιματιστικών βλάπτει, πέρα από την τσέπη μας, σοβαρά την υγεία. Η νόσος των λεγεωνάριων

της Κασσιανής Τσώνη,  medlabnews.gr iatrikanea

Η αδιάκοπη χρήση των κλιματιστικών ενέχει κινδύνους, για την υγεία μας. Λοιμώξεις του αναπνευστικού, κρυολογήματα, ψύξεις είναι μερικά από τα προβλήματα υγείας που προκαλεί η χρήση των κλιματιστικών συστημάτων, όταν αυτά δεν συντηρούνται τακτικά και δεν χρησιμοποιούνται σωστά.

Η κακή χρήση του κλιματιστικού ελλοχεύει κινδύνους, ειδικά όταν κάποιος περνάει πολλές ώρες της ημέρας σε χώρο με air condition, μπαινοβγαίνει στο κρύο και στη ζέστη αλλά και δεν καθαρίζει το φίλτρο και δεν αερίζει τους χώρους του είναι ευάλωτος.  

Μπορεί να εμφανίσει ψύξη

Η ψύξη είναι συνηθισμένο φαινόμενο από την κατάχρηση του κλιματιστικού, και προκαλείται από τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Πολύ πιθανόν να εμφανίσει ξήρανση στο δέρμα και στους βλεννογόνους, και να κολλήσει κάποια μεταδοτική μολυσματική ασθένεια μέσω του κλιματιστικού. Επίσης, επικίνδυνοι είναι οι μύκητες και η σκόνη που επικάθονται και αναπτύσσονται στα συστήματα κλιματισμού που ενδεχομένως να προκαλέσουν αλλεργίες. Φαινόμενα ρινίτιδας και ερεθισμού του λαιμού είναι συνηθισμένα όπως επίσης η επιπεφυκίτιδα και η  βλεφαρίτιδα καθώς και τα προβλήματα σε χρήστες φακών επαφής. O μη επαρκής εξαερισμός σε κλειστά κτίρια ή αίθουσες μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο ρινικό επιθήλιο και κατ’ επέκταση να δυσχεράνει την αναπνοή. Επίσης έχει φανεί, πως η υπερβολική χρήση κλιματιστικών μπορεί να καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό τον φυσιολογικό μηχανισμό φίλτρου της ρινικής αναπνοής. Άλλες αιτίες για την εμφάνιση αλλεργικής ρινίτιδας πλην της κακής χρήσης των κλιματιστικών είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος, το άγχος και η κακή διατροφή.


Ένα μεγαλύτερο κίνδυνο εγκυμονεί η ελλιπής συντήρηση των υδρόψυκτων κεντρικών συστημάτων κλιματισμού στους μεγάλους χώρους, καθώς στις δεξαμενές νερού ενδέχεται να αναπτυχθεί το μικρόβιο της λεγιωνέλας, που προκαλεί μια επικίνδυνη ασθένεια, γνωστή ως «νόσο των λεγεωναρίων».

Η νόσος των λεγεωνάριων οφείλεται σε βακτήριο που προσβάλει τους πνεύμονες προκαλώντας λοίμωξη ή πνευμονία. Δεν είναι μεταδοτική και δεν κολλάει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται μεταξύ της 2ης και 10ης ημέρας μετά την έκθεση στο βακτήριο. Η νόσος ξεκινά σαν μια τυπική γρίπη με:
  • κατάπτωση, 
  • υψηλό πυρετό, 
  • πονοκέφαλο, 
  • πόνο μυών και 
  • ξερό βήχα. 

Όσο εξελίσσεται η πνευμονία, μπορεί να υποφέρει από 
  • πόνους στο στήθος, 
  • δύσπνοια, 
  • εμετούς, 
  • διάρροια ακόμη και 
  • ψευδαισθήσεις. 
Χρειάζεται μια κατάλληλη αγωγή με αντιβιοτικά. Το ρίσκο όμως της μόλυνσης από την νόσο ελαχιστοποιείται με την σωστή συντήρηση των πιθανών πηγών μόλυνσης όπως είναι τα συστήματα κλιματισμού.

Tα κλιματιστικά των αυτοκινήτων έχουν ενοχοποιηθεί για οξείες παραρρινοκολπίτιδες (ιγμορίτιδα), κυρίως όταν το ψυχρό ρεύμα έχει κατεύθυνση προς το πρόσωπο των επιβατών.

Οι μικρές μονάδες που χρησιμοποιούμε στα σπίτια μας μπορεί να “ενοχλήσουν” το αναπνευστικό σύστημα από τη συσσώρευση ξένων σωματιδίων ή και μικροβίων. Εφόσον τα φίλτρα τους είναι καθαρά και γίνεται λελογισμένη χρήση, δεν προκύπτουν κίνδυνοι. Μεγάλη σημασία, συνεπώς, έχει ο τακτικός καθαρισμός τους.

Είναι ενδεικτικό ότι στο κέντρο της Αθήνας, όπου η ρύπανση της ατμόσφαιρας είναι μεγαλύτερη, τα φίλτρα των αιρ κοντίσιον χρειάζονται πολύ συχνότερη συντήρηση, σχεδόν δύο φορές συχνότερα σε σχέση με άλλες περιοχές. Ακόμη όμως και με σωστή χρήση, άτομα με ευαισθησία στο ανώτερο αναπνευστικό, αλλεργικές ρινίτιδες κ.λπ. μπορεί να παρουσιάσουν ενοχλήσεις και για το λόγο αυτό συνιστάται να αποφεύγουν, κατά το δυνατόν, την παρατημένη έκθεση σε τεχνητό κλιματισμό. Σε όλες τις περιπτώσεις, χρειάζεται προσοχή στη ρύθμιση της θερμοκρασίας προκειμένου να μην υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος. Σαν γενικός κανόνας, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι να μην υπάρχει διαφορά μεγαλύτερη των πέντε έως έξι βαθμών Kελσίου. Δηλαδή, εάν το θερμόμετρο δείχνει έξω 38 βαθμούς Kελσίου, θα πρέπει να ρυθμίζουμε το κλιματιστικό περίπου στους 32–33 βαθμούς Kελσίου.

Σε μεγάλους χώρους, όπως κτίρια επιχειρήσεων, ξενοδοχεία, νοσοκομεία, ο σωστός καθαρισμός συχνά δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. H συνάθροιση πολλών ατόμων, το κάπνισμα και σε πολλές περιπτώσεις ο πεπαλαιωμένος κεντρικός κλιματισμός των κτιρίων είναι παράγοντες που επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα και δημιουργούν προϋποθέσεις για τη μετάδοση μικροβίων. Ειδικά στα μεγάλα κλιματιστικά συστήματα που χρησιμοποιούν το νερό για ψύξη, εάν δεν γίνεται σωστός καθαρισμός και χλωρίωση μπορούν να αναπτυχθούν μικρόβια με πιο επικίνδυνο από όλα το μικρόβιο της λεγιωνέλας. Ως σύνδρομο του νοσούντος κτιρίου έχει περιγραφεί η κατάσταση που οφείλεται στην κακή ποιότητα του αέρα σ΄ ένα κτίριο μη αεριζόμενο με πλημμελή λειτουργία του κεντρικού κλιματισμού. Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ένοικοι είναι σημεία φλεγμονής (κοκκίνισμα) στα μάτια, ρινική συμφόρηση, φαρυγγίτιδα και ευρήματα στο δέρμα ή σε παραμελημένες καταστάσεις, ενοχλήματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα (αδυναμία συγκέντρωσης, αδιαθεσία, εκνευρισμός).

Παιδιά και κλιματιστικά μηχανήματα

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται και με τη χρήση των κλιματιστικών, καθώς το παιδιά συνήθως δεν αντιδρούν όταν «χτυπάει» επάνω τους η ψύξη, παρ' ότι μπορεί να τα βλάψει.
Τα αποτελέσματα είναι συχνά δυσάρεστα, και η σοβαρότητά τους εξαρτάται από την περίπτωση. Για παράδειγμα, τα πράγματα είναι επικίνδυνα όταν το παιδί παίζει και ιδρώνει και, εν αγνοία του, το κλιματιστικό μηχάνημα είναι στραμμένο πάνω του. Γι' αυτό, λοιπόν, πρέπει να φροντίζετε να χρησιμοποιείτε σωστά και με μεγάλη προσοχή τα κλιματιστικά και τους ανεμιστήρες, ώστε πραγματικά να ανακουφίζουν το παιδί από τη ζέστη και να μην του προκαλούν μεγαλύτερα προβλήματα.

Το κλιματιστικό του σπιτιού μας δεν πρέπει να μας δροσίζει μονάχα, αλλά και να μας προφυλάσσει από όσα αναφέρθηκαν. Αυτό προϋποθέτει τακτική και σωστή συντήρηση. 
  • Αλλάζετε τα φίλτρα συχνά, ανάλογα με την χρήση τους. 
  • Ρυθμίζετε την θερμοκρασία σε λογικές τιμές (όχι στους 18 βαθμούς Κελσίου), έτσι ώστε να μην ζεσταίνεστε, αλλά ούτε και να κρυώνετε. 
  • Αφήνετε πάντα ένα παράθυρο μισάνοιχτο στον χώρο που κλιματίζεται, έτσι ώστε να ανανεώνεται ο αέρας και να μην ξηραίνεται η ατμόσφαιρα, ιδιαίτερα όταν κοιμάστε με ανοικτό κλιματιστικό. 
  • Αερίζετε συχνά τους χώρους του σπιτιού και ξεσκονίζετε τακτικά έπιπλα και υφάσματα που μπορεί να πιάσουν σκόνη. 
  • Το κλιματιστικό ανακυκλώνει την σκόνη που υπάρχει στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο εκδήλωσης αλλεργιών. 
  • Mην κάθεστε εκεί που «χτυπάει» το κλιματιστικό για πολύ ώρα. Το πιθανότερο είναι την επόμενη μέρα να υποφέρετε από ψύξη, πονοκέφαλο ή μυϊκούς σπασμούς.
  • Δοκιμάστε και τους ανεμιστήρες οροφής ή δαπέδου. Καταναλώνουν λιγότερο και επιπλέον σας δίνουν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα, ενώ διώχνουν και τα κουνούπια.

Ανακάλυψε ένα γυάλινο μπουκάλι με γράμμα από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. «Ένας μικρός θησαυρός» (video)

medlabnews.gr

Ένα γράμμα που γράφτηκε το 1945 από μια ναυτική βάση στη Βιρτζίνια κατέληξε σε ένα γυάλινο μπουκάλι 800 και πλέον μίλια μακριά, στη Φλόριντα, όπου βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα – σχεδόν οκτώ δεκαετίες αργότερα – μετά τον τυφώνα Ντέμπι που σάρωσε ένα τμήμα της πολιτείας.

Το γράμμα απευθυνόταν σε κάποιον Lee από κάποιον Chris. Αλλά ήταν η Suzanne Flament-Smith, 46 ετών, από την Τάμπα της Φλόριντα, που το βρήκε την Τετάρτη.

Περίμενε να ανοίξει το μπουκάλι στο σπίτι της

Μέχρι τότε, η καταιγίδα είχε περάσει από τη Φλόριντα, αφήνοντας στο πέρασμά της ένα μονοπάτι από συντρίμμια. Σε συνέντευξή της τη Δευτέρα, η Flament-Smith είπε ότι βρισκόταν στο Safety Harbor της Φλόριντα, δυτικά της Τάμπα, την Τετάρτη όταν είδε πόσα σκουπίδια είχε αφήσει πίσω της η καταιγίδα.

«Υπήρχαν τόσα πολλά σκουπίδια», είπε, «μπουκάλια νερού, μπουκάλια αντηλιακού, Crocs, πολλά τυχαία αντικείμενα, επίσης».

Η Flament-Smith, η οποία διατηρεί σακούλες σκουπιδιών στο αυτοκίνητό της, δήλωσε ότι είχε επιπλέον χρόνο την Τετάρτη, ενώ η κόρη της ήταν στην προπόνηση βόλεϊ, και έτσι αποφάσισε να καθαρίσει. Γέμιζε μια τρίτη σακούλα όταν βρήκε ένα μπουκάλι με ένα γράμμα μέσα. Αποφάσισε να περιμένει μέχρι να πάει σπίτι για να ανοίξει το μπουκάλι.

«Δεν ξέραμε πραγματικά τι είχαμε βρει», δήλωσε η Flament-Smith. «Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν πίστευα ότι θα ήταν ένα μήνυμα από 80 χρόνια πριν»

4 Μαρτίου 1945

«Δεν ήθελα να το ανοίξω εκεί», είπε. «Ήθελα να σεβαστώ αυτό που είχε μέσα. Δεν ήξερα τι ακριβώς είχε μέσα, οπότε ήθελα να σιγουρευτώ ότι όταν το άνοιγα, θα ήμουν κάπου όπου θα μπορούσα να κρατήσω όλο το περιεχόμενό του».

Αυτό που βρήκε ήταν η επιστολή του Chris προς τον Lee, με ημερομηνία 4 Μαρτίου 1945. Στην κορυφή του μηνύματος υπήρχε ένα επιστολόχαρτο από την Αμφίβια Εκπαιδευτική Βάση του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στο Little Creek.

«Δεν ξέραμε πραγματικά τι είχαμε βρει», δήλωσε η Flament-Smith. «Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν πίστευα ότι θα ήταν ένα μήνυμα από 80 χρόνια πριν».

Τα ταξίδι στον Ατλαντικό Ωκεανό

Μέσα στο μπουκάλι βρέθηκαν επίσης ένας κάλυκας σφαίρας και μια μικρογραφία σφαίρας κανονιού, δήλωσε η Flament-Smith. «Αναστατωθήκαμε», είπε.

Η επιστολή, η οποία ήταν γραμμένη με καλλιγραφικά γράμματα, είναι φθαρμένη, τσαλακωμένη και μουχλιασμένη σε σημεία, καθιστώντας τα μέρη της δυσανάγνωστα. Ο Chris ξεκινά την επιστολή προς τον Lee γράφοντας: «Έλαβα το γράμμα σου χθες, χάρηκα που σε άκουσα».

Ο Chris συνεχίζει γράφοντας: «Πηγαίνω πάλι στο σχολείο, στο σχολείο ραδιοφώνου».

Προς το παρόν, ελάχιστα είναι γνωστά για το ποιοι ήταν ο Chris και ο Lee ή πώς το μπουκάλι κατέληξε στη Φλόριντα. Αν το μπουκάλι επέπλευσε εκεί από μόνο του, θα έπρεπε να ταξιδέψει στον Ατλαντικό Ωκεανό κατά μήκος της ανατολικής ακτής, προτού φτάσει στη δυτική ακτή της Φλόριντα και στη συνέχεια στον κόλπο της παλιάς Τάμπα κατά μήκος των ακτών του Safety Harbor της Φλόριντα.

«Υπάρχουν πάντα μικροί θησαυροί στη ζωή»

Η Flament-Smith δήλωσε ότι επικοινώνησε με το Ναυτικό με την ελπίδα να μάθει περισσότερα για το από ποιον ήταν η επιστολή ή να την επιστρέψει στην οικογένεια του Chris ή του Lee.

Η βάση στο Little Creek χτίστηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τέθηκε σε λειτουργία στις 10 Αυγούστου 1945, σύμφωνα με το Ναυτικό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, περισσότεροι από 200.000 εργαζόμενοι του Ναυτικού μαζί με 160.000 του Στρατού και των Πεζοναυτών εκπαιδεύτηκαν στη βάση, η οποία είναι γνωστή σήμερα ως Κοινή Εκστρατευτική Βάση Little Creek-Fort Story.

Η Flament-Smith δήλωσε ότι ελπίζει ότι η επιστολή μπορεί να βρει το κατάλληλο σπίτι και ότι χαίρεται που αφιέρωσε λίγο χρόνο για να μαζέψει τα σκουπίδια.

«Υπάρχουν πάντα μικροί θησαυροί στη ζωή», είπε. «Μερικές φορές πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια να τους αναζητήσεις».

Πηγή nytimes.com

Ιαπωνία. Προετοιμάζονται για τρομακτικό μέγα σεισμό. Χιλιάδες ακυρώσεις σε ξενοδοχεία

 medlabnews.gr

Το ενδεχόμενο ενός «μεγασεισμού» στην Ιαπωνία οδήγησε σε χιλιάδες ακυρώσεις κρατήσεων σε ξενοδοχεία που βρίσκονται σε ζώνες, οι οποίες κρίνονται υψηλού κινδύνου, πλήττοντας τον τουριστικό τομέα εν μέσω της περιόδου του καλοκαιριού, δήλωσαν σήμερα επαγγελματίες του χώρου.

Το ενδεχόμενο ενός «μεγασεισμού» στην Ιαπωνία οδήγησε σε χιλιάδες ακυρώσεις κρατήσεων σε ξενοδοχεία που βρίσκονται σε ζώνες, οι οποίες κρίνονται υψηλού κινδύνου, πλήττοντας τον τουριστικό τομέα εν μέσω της περιόδου του καλοκαιριού, δήλωσαν σήμερα επαγγελματίες του χώρου.

Η Ιαπωνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (JMA) εξέδωσε την Πέμπτη μια προειδοποίηση, έπειτα από μία σεισμική δόνηση μεγέθους 7,1, που προκάλεσε τον τραυματισμό 15 ανθρώπων στο νότιο τμήμα της χώρας.

«Η πιθανότητα να συμβεί ένας νέος ισχυρός σεισμός είναι υψηλότερη απ’ ό,τι σε κανονικές συνθήκες, όμως αυτό δεν σημαίνει πως θα συμβεί με βεβαιότητα ένας σεισμός», σύμφωνα με την υπηρεσία.

Η προειδοποίηση της JMA αφορά τη “ζώνη υποβύθισης” στην τάφρο Νανκάι, που βρίσκεται μεταξύ δύο τεκτονικών πλακών του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου έχουν παραχθεί ισχυροί σεισμοί, μεγέθους 8 ή 9 βαθμών, κατά το παρελθόν, κάθε έναν ή δύο αιώνες.

Στο δυτικό Κόσι, μια από τις περιοχές που θα μπορούσαν να πληγούν περισσότερο, τουλάχιστον 9.400 άνθρωποι ακύρωσαν τις κρατήσεις τους σε ξενοδοχεία μετά την προειδοποίηση, έγινε γνωστό από την τοπική ομοσπονδία ξενοδοχειακών επιχειρήσεων.

Οι ακυρώσεις για το διάστημα 9-18 Αυγούστου ισοδυναμούν με απώλειες ύψους 140 εκατομμυρίων γεν (περίπου 868.500 ευρώ), είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Σουσούμου Νισιτάμι, ένας εκπρόσωπος του κλάδου.

Η προειδοποίηση ενός μεγασεισμού συμπίπτει με τις ετήσιες διακοπές, κατά τη διάρκεια των οποίων πολλοί Γιαπωνέζοι επιστρέφουν στις οικογένειές τους και επισκέπτονται τις γενέτειρές τους.

«Κανονικά, όλα τα ξενοδοχεία και τα πανδοχεία της πόλης μας θα ήταν γεμάτα αυτήν την περίοδο του έτους», σημείωσε ο Νισιτάνι.

Η προειδοποίηση αναμένεται να αρθεί την Πέμπτη, εφόσον δεν καταγραφεί καμία μη φυσιολογική σεισμική δραστηριότητα, μεταδίδουν τοπικά ΜΜΕ.

«Διατηρούμε μια μικρή ελπίδα να δούμε νέες κρατήσεις να έρχονται σιγά σιγά όταν η προειδοποίηση αρθεί», τόνισε ο Νισιτάνι.

Ο κίνδυνος για μεγάλο σεισμό

Τελικά, η κυβέρνηση ήρε τις περισσότερες συστάσεις και δεν ανέφερε σημαντικές ζημιές από τον σεισμό των 7,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ωστόσο, μεγάλο μέρος της χώρας παραμένει σε κατάσταση συναγερμού, προετοιμαζόμενο για μία πιθανή έκτακτη ανάγκη κατά τη διάρκεια της περιόδου αιχμής των ταξιδιών στην περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών.

Όμως, ορισμένοι εμπειρογνώμονες έχουν εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον μία τέτοια συμβουλή είναι απαραίτητη ή ακόμη και ακριβής – και κατά πόσον κινδυνεύει να απομακρύνει πόρους από κοινότητες που θεωρούνται χαμηλότερου κινδύνου. Η Ιαπωνία δεν είναι άγνωστη σε σοβαρούς σεισμούς. Βρίσκεται στον Δακτύλιο της Φωτιάς, μία περιοχή με έντονη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα και στις δύο πλευρές του Ειρηνικού Ωκεανού.

«Η Ιαπωνία βρίσκεται στα όρια τεσσάρων τεκτονικών πλακών, γεγονός που την καθιστά μία από τις πλέον σεισμογενείς περιοχές στον κόσμο», υπογράμμισε ο Σόιτσι Γιοσιόκα, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Kobe της Ιαπωνίας. «Περίπου το 10% των παγκόσμιων σεισμών μεγέθους 6 ή μεγαλύτερων συμβαίνουν στην Ιαπωνία ή γύρω από αυτήν, οπότε ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι σε μέρη όπως η Ευρώπη ή οι ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι σεισμοί είναι σπάνιοι», προσέθεσε.

Το πικρό μάθημα του 2011

Ο χειρότερος σεισμός στην πρόσφατη ιστορία της Ιαπωνίας ήταν ο σεισμός του Τοχόκου, μεγέθους 9,1 βαθμών το 2011, ο οποίος προκάλεσε μεγάλο τσουνάμι και πυρηνική καταστροφή. Περίπου 20.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Στη συνέχεια, υπάρχει η διαφαινόμενη απειλή του σεισμού στη λεκάνη Nankai –πηγή των ισχυρότατων σεισμών, με μεγέθη που μπορεί να ξεπεράσουν τα 9.

Οι σεισμολόγοι λένε ότι αυτός θα μπορούσε να έρθει δυνητικά μέσα σε λίγες δεκαετίες, αν και η επιστημονική κοινότητα παραμένει διχασμένη. Η κυβέρνηση της Ιαπωνίας έχει προειδοποιήσει για τον πιθανό σεισμό στη λεκάνη Nankai εδώ και πολλά χρόνια.

Αλλά είναι επίσης αμφιλεγόμενο – με ορισμένους επιστήμονες να υποστηρίζουν ότι είναι αναποτελεσματικό να εστιάζουμε αποκλειστικά στις μικρές πιθανότητες ενός υποθετικού σεισμού σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της Ιαπωνίας, ειδικά όταν άλλα τμήματα της χώρας αντιμετωπίζουν παρόμοιες απειλές αλλά λαμβάνουν πολύ λιγότερη προσοχή.

Η «μεγάλη» λεκάνη Nankai είναι μία ζώνη καταβύθισης μήκους 700 χιλιομέτρων, η οποία αναφέρεται στην ολίσθηση των τεκτονικών πλακών η μία κάτω από την άλλη. Οι περισσότεροι από τους σεισμούς και τα τσουνάμι στον κόσμο προκαλούνται από τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών – και οι πιο ισχυροί συχνά συμβαίνουν σε ζώνες υποβύθισης.

Στην προκειμένη περίπτωση, η τεκτονική πλάκα κάτω από τη θάλασσα των Φιλιππίνων ολισθαίνει αργά κάτω από την ηπειρωτική πλάκα όπου βρίσκεται η Ιαπωνία, μετακινούμενη κατά μερικά εκατοστά κάθε χρόνο, σύμφωνα με έκθεση του 2013 της κυβερνητικής Επιτροπής Έρευνας Σεισμών. Στην κοιλάδα Nankai, έχουν καταγραφεί σοβαροί σεισμοί κάθε 100 έως 200 χρόνια, σύμφωνα με την επιτροπή.

Οι τελευταίοι τέτοιοι σεισμοί έλαβαν χώρα το 1944 και το 1946, και οι δύο μεγέθους 8,1 Ρίχτερ– «χτύπησαν» την Ιαπωνία, με τουλάχιστον 2.500 συνολικά νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, καθώς και δεκάδες χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα. Υπολογίζοντας τα χρονικά διαστήματα μεταξύ κάθε μεγάλου σεισμού, η ιαπωνική κυβέρνηση έχει προειδοποιήσει ότι υπάρχει 70% έως 80% πιθανότητα η Ιαπωνία να συγκλονιστεί από άλλον ένα σεισμό στην λεκάνη Nankai μέσα σε 30 χρόνια, ο οποίος αναμένεται να είναι μεγέθους 8 έως 9 βαθμών. Ωστόσο, οι προβλέψεις αυτές, καθώς και η χρησιμότητα ακόμη και των μακροχρόνιων ανακριβών προβλέψεων, έχουν αντιμετωπίσει έντονες αντιδράσεις από ορισμένες πλευρές.

Ο Γιοσιόκα, από το Πανεπιστήμιο Kobe, δήλωσε ότι το ποσοστό του 70%–80% είναι πιθανότατα πολύ υψηλό και ότι τα δεδομένα αντλούνται από μία συγκεκριμένη θεωρία, γεγονός που τα καθιστά ενδεχομένως πιο επιρρεπή σε σφάλματα. Ωστόσο, δεν είχε καμία αμφιβολία ότι «ένας μεγάλος σεισμός θα συμβεί σε αυτή την περιοχή] στο μέλλον.

Λέκκας: Τρομακτική πρόβλεψη του γνωστού σεισμολόγου – «Εάν γίνει σεισμός 9 Ρίχτερ, ίσως χαθούν 200.000 άνθρωποι» Για τις ισχυρές σεισμικές δονήσεις που σημειώνονται τα τελευταία 24ωρα στην Ιαπωνία μίλησε ο καθηγητής Γεωλογίας και πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμιος Λέκκας.

Ο Ευθύμιος Λέκκας σχολιάζοντας τον μεγάλο σεισμό 7 Ρίχτερ στην Ιαπωνία την περασμένη Πέμπτη (8/8) τόνισε μιλώντας στην ΕΡΤ ότι «η Ιαπωνία είναι μια σεισμογενής χώρα. Έχει βιώσει μέγα – σεισμούς. Ας μην ξεχνάμε τον σεισμό του 2011 μεγέθους 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με το μεγάλο τσουνάμι και το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα.

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα σεισμό που εκδηλώθηκε πριν δύο 24ωρα της τάξεως των 7,1 βαθμών και αμέσως μετά σήμανε συναγερμός για επικείμενο μέγα – σεισμό. Πού στηρίχθηκαν για να εκφράσουν μια τέτοια αντίληψη; Πρώτον, ουσιαστικά στηριζόμαστε στο μέγεθος και στα χαρακτηριστικά των σεισμών που ακολουθούν το μεγάλο σεισμό των 7,1 Ρίχτερ.

Υπάρχουν μερικοί δείκτες οι οποίοι δείχνουν ουσιαστικά μετά από πολλαπλή επεξεργασία εάν πρόκειται για τον κύριο σεισμό ή όχι. Αυτοί οι δείκτες μάλλον έδειχναν ότι δεν είναι ο κύριος σεισμός. Ο κύριος σεισμός είναι ένας άλλος σεισμός, ο οποίος μπορεί να εκδηλωθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά κυρίως όμως δεν είναι αυτό.

Κυρίως είναι ότι το 2011, στις 9 Μαρτίου, εκδηλώθηκε ένας σεισμός της τάξεως των 7,1 βαθμών ανοικτά του Σεντάι και στη συνέχεια, μετά δύο εικοσιτετράωρα εκδηλώθηκε ο μέγα- σεισμός των 9 βαθμών που είχε τα γνωστά αποτελέσματα».

Ο Λέκκας πρόσθεσε ότι «υπάρχει προηγούμενη εμπειρία πριν 13 χρόνια και γενικότερα οι μεγά – σεισμοί ουσιαστικά προαναγγέλλονται στην Ιαπωνία από σεισμούς μικρότερου μεγέθους. Όχι όλοι, αλλά ένας μεγάλος αριθμός. Έτσι λοιπόν, με βάση αυτό το δεδομένο, τέθηκαν βέβαια σε συναγερμό όλες οι υπηρεσίες, τα ερευνητικά ινστιτούτα αλλά και η Πολιτική Προστασία.

Εάν γίνει ένας σεισμός της τάξεως των 9 βαθμών σε αυτό το βάθος που έγινε και ο σεισμός των 7,1, δηλαδή σε ένα βάθος της τάξεως των 25 χιλιομέτρων, αυτό σημαίνει ότι σύμφωνα με τα σενάρια τα οποία έχουν αναπτύξει και τα οποία είναι σε πολύ προηγμένο επίπεδο, ενδεχομένως θα σημάνει ότι θα έχουμε απώλεια 200 χιλιάδων ανθρώπων στη συγκεκριμένη περιοχή[…]».

Οι εκκλησίες της Παναγίας στην Ανατολική Μακεδονία και Ξάνθη


Παντού υπάρχει μια εκκλησία της Παναγίας· πάνω στο βουνό ή δίπλα στη θάλασσα, μέσα στην πόλη ή σε κάποια εξοχή. Όπου κι αν τιμάται η χάρη Της, χιλιάδες προσκυνητές αυτές τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου θα διανύσουν χιλιόμετρα για να Την προσκυνήσουν ή να εκπληρώσουν ο καθένας το δικό του προσωπικό τάμα...
Κάθε χρόνο παραμονές, αλλά και ανήμερα της μεγάλης Θεομητορικής γιορτής, πιστοί κάθε ηλικίας θα αναζητήσουν τη δική τους εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία ή εκείνη τη θαυματουργή εικόνα, με την οποία θα επιχειρήσουν να συνδέσουν την προσωπική τους ιστορία. Αυτές τις ημέρες, η πίστη του κάθε ανθρώπου θα «ταξιδέψει» σε βουνό ή θάλασσα για να αναζητήσει το προσωπικό του θαύμα καθώς θα διαβαίνει την πόρτα της εκκλησίας της Παναγίας.
Από τις αρχές Αυγούστου πλήθος πιστών προσέρχεται και στα ιερά προσκυνήματα της Παναγίας που υπάρχουν σε πολλές περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας και της Ξάνθης- από τις παρυφές της οροσειράς του Παγγαίου και της Ροδόπης, μέχρι τα γυαλοχώρια του Δήμου Παγγαίου και την πόλη της Καβάλας.

Η Παναγία της Εικοσιφοίνισσας

Στη βόρεια πλευρά του Παγγαίου, σε υψόμετρο 743μ. βορειοδυτικά της Καβάλας, μέσα σε μια κατάφυτη τοποθεσία απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. που προκαλεί τον θαυμασμό του επισκέπτη, βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα μοναστικά συγκροτήματα της Ελλάδας, η Ιερά Μονή της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας. Η Παναγία της Εικοσιφοίνισσας είναι η δεύτερη σημαντικότερη μονή της Μακεδονίας, όπου κάθε χρόνο, τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου, συρρέουν χιλιάδες πιστοί για να προσκυνήσουν τη χάρη Της και να ασπαστούν την αχειροποίητο θαυματουργή εικόνα της.
Δεν υπάρχει ακριβής ημερομηνία για την ίδρυση της ιστορικής μονής καθώς αυτή χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ωστόσο, πολλές ιστορικές παραδόσεις αναφέρουν ως πρώτο κτήτορα της μόνης τον Άγιο Γερμανό, που ήρθε το 518 μ.Χ. στο Παγγαίο από την Παλαιστίνη ύστερα από όραμα αγγέλου. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Γερμανός αναζήτησε στο δάσος ένα ξύλο κατάλληλο για να εικονίσει την Παναγία ως ένδειξη ευχαριστίας. Όταν το επεξεργάστηκε και το ετοίμασε το ξύλο ράγισε, ο άγιος λυπήθηκε και σκέφτηκε να το αφήσει. Τότε ένα «φοινικούν», δηλαδή κοκκινωπό φως, έλουσε το σχισμένο ξύλο και φάνηκε η Παναγία μαζί με το Χριστό και μια φωνή ακούστηκε να λέει «Παιδί μου ήλπισε. Εγώ είμαι εδώ» και αμέσως εντυπώθηκε η Παναγία πάνω στο ξύλο. Αυτό το φως έδωσε μάλλον και το όνομα της αχειροποιήτου εικόνας.
Την περίοδο της Τουρκοκρατίας, η συμβολή της μονής υπήρξε ανεκτίμητη. Η δράση των μονάχων στην περιοχή προκάλεσε την οργή των Τούρκων, οι οποίοι το 1507 θανάτωσαν και τους 172 μοναχούς. Το 1917, οι Βούλγαροι κατακτητές άρπαξαν τα περισσότερα κειμήλια και τα μετέφεραν στη χώρα τους, όπου σήμερα φυλάσσονται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Σόφιας. Την περίοδο αυτής της δεύτερης βουλγαρικής κατοχής των επιθέσεων και των αρπάγων, ένα Βούλγαρος αξιωματικός επιχείρησε να συλήσει την ιερή εικόνα της Παναγίας και να την απομακρύνει από το τέμπλο όπου βρίσκονταν. Τότε, μια δύναμη εκτινάσσει μακριά τον Βούλγαρο στρατιώτη, ο οποίος εξέπνευσε. Όμως -όπως λέγεται- η μπότα του και το πιστόλι του αποτυπώθηκαν στις μαρμάρινες πλάκες του δαπέδου στο κέντρο του ναού θυμίζοντας μέχρι σήμερα το θαύμα.
Κατά την τρίτη και τελευταία βουλγαρική κατοχή το 1943, οι στρατιώτες εκδίωξαν και πάλι τους μονάχους, έβαλαν φωτιά και κάηκε όλο το μοναστήρι εκτός από το ναό. Η μονή αφέθηκε έρημη μέχρι την επαναλειτουργία της το 1967, αυτή τη φορά ως γυναικείο μοναστήρι. Ο εντυπωσιακός τετράγωνος ναός της μονής, το καθολικό, είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου και διαθέτει ξυλόγλυπτο επίχρυσο τέμπλο του 11ου αιώνα, μέσα στο οποίο φυλάσσεται η θαυματουργή αχειροποίητη εικόνα της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας. Τέλος, μοναδικής αρχιτεκτονικής αξίας είναι οι αγιογραφίες στους εξωτερικούς τοίχους και στον εσωτερικό νάρθηκα του ιερού ναού.

Η Παναγία της Αρχαγγελιώτισσας

Βορειοανατολικά της Ξάνθης, στις παρυφές του ορεινού όγκου της Ροδόπης, με θέα προς τον κάμπο της Ξάνθης, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Αρχαγγελιώτισσα. Το μοναστήρι αυτό καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου γίνεται τόπος πανθρακικού προσκυνήματος. Χιλιάδες προσκυνητές, όλη τη νύχτα της παραμονής της Κοιμήσεως αλλά και ανήμερα προσέρχονται σε ατέλειωτες γραμμές για να προσκυνήσουν τη Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Το σημερινό κτίσμα του μοναστηριού χρονολογείται από το 1841, ωστόσο το μοναστήρι προϋπήρχε από εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα. Καταστράφηκε όμως από δύο μεγάλους σεισμούς που έπληξαν το μοναστήρι και την πόλη της Ξάνθης το 1829. Το μόνο ενδεικτικό στοιχείο από πλευράς κτισμάτων για την προ του 1821 εποχή είναι μια κρύπτη του μοναστηριού που βρίσκεται πίσω και κάτω από το ιερό βήμα, η οποία ανάγεται στα 1000 έως 1100 μ.Χ.
Από παλαιούς κώδικες και εκκλησιαστικά βιβλία πληροφορούμαστε ότι το μοναστήρι υπήρχε και έφερε το ίδιο όνομα ακόμα και κατά το 1559. Έτσι, σε έναν κώδικα υπήρχε η ενθύμηση: «Το παρόν μηνιαιον εστίν της υπεραγίας Θεοτόκου της κεκλημένης Αρχαγγελιότισσας, άνωθεν της πόλεως Ξάνθης». Κατά μια εκδοχή, το μοναστήρι πήρε το όνομά του από τη μικρή θαυματουργή εικόνα του 16ου αιώνα πού παριστάνει τη Θεοτόκο να παραστέκεται από τους αρχαγγέλους Γαβριήλ και Μιχαήλ και η οποία έχει την επιγραφή: Αρχαγγελιώτισσα. Ανεξάρτητα πάντως από την ονομασία του μοναστηριού, όπως φαίνεσαι από το πέρασμα των αιώνων, αυτό υπήρξε φάρος πνευματικής ακτινοβολίας και παρηγοριάς για όλους τους κατοίκους της περιοχής και φυτώριο από το οποίο αναδείχθηκαν και φωτισμένοι αρχιερείς κατά τα δύσκολα εκείνα χρόνια.

Η Παναγία Φανερωμένη της Νέας Περάμου

Η παράδοση και οι γραφές θέλουν το λιμάνι της Ν. Περάμου να χρησιμοποιείται το 1919 για την επιβίβαση του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος με προορισμό τα παράλια της Μικράς Ασίας. Ένα από τα τελευταία βράδια πριν από την αναχώρηση ένας στρατιώτης ονειρεύτηκε την εικόνα της Παναγίας στον τόπο όπου κατασκήνωσαν. Το όνειρο κρίθηκε ως θεϊκό σημάδι και την επόμενη μέρα σκάβοντας βρέθηκε μια μικρή εικόνα σε οβάλ σχήμα που αναπαριστούσε τη Θεοτόκο βρεφοκρατούσα.
Οι πρόσφυγες που το 1922 ήρθαν από την παλιά Πέραμο στην Καβάλα για να εγκατασταθούν και να δημιουργήσουν μια νέα πατρίδα, κατασκεύασαν ένα μικρό εξωκλήσι ώστε εκεί μέσα να φυλάξουν την εικόνα της Παναγίας. Το 1945 στην ίδια θέση με χρήματα των κατοίκων της περιοχής ανεγέρθη ένα μεγαλύτερο παρεκκλήσι. Δυστυχώς, η οβάλ εικόνα της Παναγίας κλάπηκε το 1977 μαζί με τάματα και αφιερώματα κι έκτοτε κανείς δεν την είδε.
Η μοναδική αυτή ιστορία συνδέεται με την ιστορία μας άλλης εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης, που βρίσκονταν στο Μοναστήρι της Λανγκάδας, στην παλιά Πέραμο, την οποία οι κάτοικοι τιμούσαν στις 15 Αυγούστου. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης ή Περαμιώτισας μετά την καταστροφή του 1922 μεταφέρθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Οι πρόσφυγες, όταν εγκαταστάθηκαν στη Ν. Πέραμο, συνέδεσαν την οβάλ εικόνα της Παναγίας με τη δική τους εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης που δεν μπόρεσαν να φέρουν μαζί τους. Έτσι, αποφάσισαν να τιμούν την εκκλησία που ανέγειραν στην είσοδο της Ν. Περάμου στην ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το 1938, ο αείμνηστος ιερέας Δημοσθένης Θεοδωρίδης αγιογράφησε ένα πιστό αντίγραφο της Παναγίας Φανερωμένης, μικρότερων διαστάσεων που όμως για τους κατοίκους της Ν. Περάμου έχει ιδιαίτερη συναισθητική και θρησκευτική αξία. Κάθε χρόνο, την παραμονή της εορτής της Κοιμήσεως, με λιτανεία, η εικόνα μεταφέρεται για προσκύνημα από το ναό του Αγίου Νικολάου, όπου φυλάσσεται στην εκκλησία, στην είσοδο της Ν. Περάμου.

Η Παναγία Φανερωμένη της Νέας Ηρακλείτσας

Ακόμα πιο εντυπωσιακή και θαυματουργή είναι η ιστορία της εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης της Νέας Ηρακλείτσας. Η παράδοση θέλει τρεις μοναχές να εγκαθίσταται το 1700 σε έναν ερειπωμένο πύργο στην παλιά Ηρακλείτσα, έναν πύργο που οι κάτοικοι της περιοχής θεωρούσαν στοιχειωμένο γιατί τα βράδια ακούγονταν θόρυβοι και εμφανίζονταν οπτασίες γυναικών.
Ο φόβος και η ανησυχία των τριών μοναχών έδωσαν τη θέση τους στο δέος και τον θαυμασμό, όταν καθώς έσκαψαν σ' έναν τοίχο του πύργου διαπίστωσαν ότι εκεί υπήρχε μια μικρή κρύπτη και μέσα εκεί, πίσω από ένα καντήλι, μια εικόνα της Θεοτόκου. Για την Παναγία τη Φανερωμένη ή Παναγία της Κρύπτης η παράδοση, οι γραφές αλλά και τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία θέλουν να έχει αγιογραφηθεί από τα χέρια του Ευαγγελιστή Λουκά.
Προς τιμήν της Παναγίας Φανερωμένης, ο ερειπωμένος πύργος μετατράπηκε σε παρεκκλήσι. Το 1922, η εικόνα μαζί με όλα τα κειμήλια μεταφέρθηκαν στην Μονή Ιβήρων ώστε να προστατευτούν από τη θηριωδία των Οθωμανών. Το 1932, η εικόνα μεταφέρθηκε από τη Μονή Ιβήρων στο λιμανάκι της Ν. Ηρακλείτσας. Τότε, πλήθος κόσμου με βαθιά συγκίνηση υποδέχθηκαν την Παναγία Φανερωμένη στη νέα της πατρίδα. Η εικόνα τοποθετήθηκε στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου και σύμφωνα με την παράδοση γιορτάζεται στις 23 Αυγούστου, δηλαδή εννέα μέρες μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου.

Η Παναγία της παλιάς πόλης

Στην έδρα του Δήμου Καβάλας, στην ομώνυμη πόλη, ανατολικά της Νέας Ηρακλείτσας οι προσευχές των πιστών απευθύνονται στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου στους δυο ιερούς ναούς που τιμώνται στη χάρη Της. Ο πρώτος είναι ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην άκρη της χερσονήσου, που φέρει το όνομά της, στην παλιά πόλη κάτω από τη σκιά του μεσαιωνικού φρουρίου. Ο δεύτερος είναι ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον παραθαλάσσιο οικισμό του Παληού, που σχεδόν ακτινοβολεί μέσα στο λευκό του χρώμα.
Η εκκλησία της Παναγίας έδωσε το όνομά της σε μια ολόκληρη συνοικία της πόλης. Η πρώτη εκκλησία χρονολογείτο από το 1700 και μέχρι το 1864 ήταν η μοναδική εκκλησία που διέθεταν οι υπόδουλοι χριστιανοί - Ρωμιοί της Καβάλας, οπότε τότε ζήτησαν και έλαβαν άδεια από το Σουλτάνο για έξοδο από τα τείχη και επέκταση της πόλης πιο δυτικά. Ωστόσο, η παλιά και ταπεινή αυτή εκκλησία κατεδαφίστηκε το 1957 και στη θέση της οικοδομήθηκε ένας νέος, σύγχρονος ναός, που αγναντεύει το απέραντο γαλάζιο μέσα από τις φυλλωσιές των πεύκων και των κυπαρισσιών. Μόνο το καμπαναριό έχει διασωθεί για να θυμίζει την ιστορική συνέχεια του ναού.
Κάθε χρόνο, την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, εκατοντάδες πιστοί ανηφορίζουν το λιθόστρωτο κεντρικό δρόμο της παλιάς πόλης για να επισκεφθούν την εκκλησία, περιμένοντας υπομονετικά να ανάψουν το κερί και να προσκυνήσουν την εικόνα. Κάποιοι θα παραμείνουν στην ολονύχτια αγρυπνία και κάποιοι άλλοι θα περπατήσουν λίγα μέτρα ακόμα μέχρι το νοτιότερο άκρο της χερσονήσου για να θαυμάσουν από τον φάρο την υπέροχη θέα της νυχτερινής Καβάλας.

Η Παναγία του Παληού

Μεγάλη όμως είναι η προσέλευση των πιστών και στη δεύτερη εκκλησία της Παναγίας στο Παληό Καβάλας. Εκεί, τα αυτοκίνητα σχηματίζουν ουρά χιλιομέτρων πάνω στην επαρχιακή οδό από τους προσκυνητές που σπεύδουν να λάβουν τη χάρη της Παναγίας «ντυμένη» στα λευκά, ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Σαν εικόνα βγαλμένη από κάποιο νησιωτικό τοπίο, η Παναγία του Παληού κατασκευάστηκε πριν από περίπου 80 χρόνια και έκτοτε αποτέλεσε τοπόσημο μιας ολόκληρης περιοχής αλλά και σημείο αναφοράς της θρησκευτικής πίστης εκατοντάδων μόνιμων κατοίκων και τουριστών που ζουν ή επισκέπτονται το όμορφο παραθαλάσσιο τουριστικό προάστιο της Καβάλας.

Η μοναδική ιστορία της Παναγίας Σουμελά

 medlabnews.gr

Η μοναδική ιστορία της Παναγίας Σουμελά.

Έργο του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά είναι σύμφωνα με την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που σήμερα βρίσκεται στον ομώνυμο Ιερό Ναό στο Βέρμιο. Το όνομα Σουμελά ετυμολογείται από το όρος Mελά και το ποντιακό ιδίωμα «σού», που σημαίνει «εις το», και έγινε Σουμελά «εις του Μελά».

Το 386 μ.Χ, οι Αθηναίοι μοναχοί Bαρνάβας και Σωφρόνιος ίδρυσαν το μοναστήρι στο όρος Mελά στον Πόντο, ύστερα από αποκάλυψη της Παναγίας. Εκεί, σύμφωνα με την παράδοση, είχε μεταφερθεί από αγγέλους η Ιερή Εικόνα της Παναγίας της Aθηνιώτισσας, την οποία είχε εικονογραφήσει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Κατά καιρούς έκαναν επιδρομές στη Μονή κλέφτες και αλλόθρησκοι λόγω του πλούτου και της φήμης της. Υπάρχουν σχετικές αναφορές για θαυματουργικές επεμβάσεις της Παναγίας για τη σωτηρία του μοναστηριού.

Το 1922, εποχή που οι Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου διώχτηκαν από τα εδάφη των προγόνων τους, οι μοναχοί έκρυψαν την εικόνα της Mεγαλόχαρης, τον σταυρό του αυτοκράτορα Mανουήλ Γ΄ Kομνηνού και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστοφόρου, στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας. Τότε, η Ιερή Εικόνα θάφτηκε για τριάντα περίπου χρόνια στα αγιασμένα χώματα της. Ο Πολύκαρπος Ψωμιάδης, και ο Λεωνίδας Ιασονιδης, Μητροπολίτης Ξάνθης και υπουργός αντίστοιχα επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, ζήτησαν τη μεσολάβηση του πρωθυπουργού για την απελευθέρωση της εικόνας.

Το αίτημα εγκρίθηκε από τον τότε Τούρκο πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού. Ο Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος, από τους τελευταίους μοναχούς της μονής, ταξίδεψε στον Πόντο και έπειτα από πολλές προσπάθειες βρήκε την εικόνα, τον πολύτιμο Σταυρό με το Τίμιο Ξύλο , το χειρόγραφο Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστόφορου που είχαν ενταφιαστεί μαζί με την εικόνα. Αμέσως τα μετέφερε στην Αθήνα ,όπου εναποτέθηκαν στο βυζαντινό μουσείο Αθηνών, έως το 1951 όπου ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το σωματείο Παναγία Σουμελά από τον γιατρό Φίλωνα Κτενίδη.

Τον Αύγουστο του 1952, η εικόνα της Παναγίας ενθρονίστηκε επίσημα στον Ιερό Ναό που χτίστηκε προς τιμήν Της στο όρος Βέρμιο. Περίπου σαράντα χρόνια μετά, τον Αύγουστο του 1993 παραδόθηκαν από το βυζαντινό μουσείο Αθηνών ο Σταύρος και το Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστόφορου. Η Εικόνα της Παναγίας Σουμελά, αποτελεί το σύμβολο των Ελλήνων του Πόντου οι οποίοι καταφεύγουν σε Αυτή για να τους απαλλάξει από τα προβλήματα και τις συμφορές.

Στην Μονή της Παναγίας στο Όρος Μελά του Πόντου, τον Δεκαπενταύγουστο του 2010, ακούστηκαν για πρώτη φορά ύμνοι και ικεσίες ύστερα από 88 χρόνια. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με ενέργειες του οποίου κατέστη δυνατή αυτή η μοναδική για τον Ελληνισμό δυνατότητα.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων