Τα ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν είναι μέθοδος διακοπής του καπνίσματος

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν είναι καλύτερο για τη διακοπή του καπνίσματος από την απλή ενημέρωση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 23 Μαΐου στο «New England Journal of Medicine», αναφέρειστο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Μαντουβάλου «104,9 Μυστικά Υγείας» ο καθηγητής Πνευμονολογίας - Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος.

   «Η μελέτη που εκπονήθηκε σε δείγμα 6.000 καπνιστών από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και άλλα ερευνητικά κέντρα, συνέκρινε τρόπους διακοπής καπνίσματος και υπήρχε μέχρι και χρηματικό βραβείο για όσους διέκοπταν το κάπνισμα και διατηρούσαν τη διακοπή για ένα εξάμηνο».

   Υπάρχει μία πολύ λανθασμένη άποψη ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι μέθοδος διακοπής του καπνίσματος, επισημαίνει ο κ. Βασιλακόπουλος επικαλούμενος το συμπέρασμα της μελέτης. «Η απλή ενημέρωση ότι το κάπνισμα κάνει κακό, όταν συγκρίθηκε με το ηλεκτρονικό τσιγάρο σαν μέθοδος διακοπής καπνίσματος, δεν έδειξε καμία διαφορά. Άρα λοιπόν δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το ηλεκτρονικό τσιγάρο σαν μέθοδο διακοπής. Πέραν του ότι συνεχίζει να κάνει κακό στην υγεία, δεν αλλάζει την βασική συνήθεια του εθισμού της κίνησης». 

   Το ηλεκτρονικό τσιγάρο δεν είναι ένα μόνο πράγμα. Είναι πολλά διαφορετικά πράγματα εξαρτώμενα από το υγρό που χρησιμοποιεί κανείς. Υπάρχουν υγρά που έχουν νικοτίνη, οπότε διατηρείται και ο εθισμός στη νικοτίνη, και υπάρχουν και άλλα που δεν έχουν.

   «Όλα τα υγρά όμως έχουν διαλύτες, γλυκερόλη, η οποία είναι καρκινογόνος. Και πάρα πολλά έχουν αρώματα, τα οποία επίσης είναι καρκινογόνα και ερεθιστικά για το αναπνευστικό. Άρα θα πρέπει να ξεχάσουμε το ηλεκτρονικό τσιγάρο και πολύ σωστά η Πολιτεία ψήφισε πρόσφατα νόμο που απαγορεύει και το άτμισμα σε κλειστούς χώρους».

   Τα δέκα χρόνια γνώσης δεν αρκούν για ασφαλή συμπεράσματα

   Και το ερώτημα εύλογο για το αν τα δέκα χρόνια γνώσης πάνω στο ηλεκτρονικό τσιγάρο αποτελούν ικανή και αναγκαία συνθήκη για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα. «Τα δέκα χρόνια δεν αρκούν για ασφαλή συμπεράσματα. Αυτό είναι σαφές και δεν χωρεί καμία αμφιβολία, ότι είναι πάρα πολύ μικρός χρόνος για να μάθουμε για τις μακροχρόνιες συνέπειες που μπορεί να έχει», αναφέρει ο καθηγητής και προσθέτει: «Για το τσιγάρο χρειαστήκαμε μελέτες 30, 40 και 50 ετών προκειμένου να μάθουμε τι πραγματικά κάνει στην υγεία μας και ανακαλύψαμε τα άπειρα κακά τα οποία προκαλεί. Η πρόβλεψη με βάση τα χημικά συστατικά που περιέχει το ηλεκτρονικό τσιγάρο, είναι ότι σίγουρα κάνει κακό. Κανείς σοβαρός επιστήμων δεν λέει ότι το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι αβλαβές».

   Το μη χείρον δεν είναι πάντα βέλτιστο

   Η μοναδική συζήτηση που ίσως έχει κάποιο νόημα να γίνει μακροχρόνια είναι αν είναι λιγότερο βλαβερό από το τσιγάρο ή όχι, επισημαίνει ο κ. Βασιλακόπουλος. «Όμως και αυτή η συζήτηση είναι παραπλανητική. Γιατί πχ σε έναν άνθρωπο που είναι εξαρτημένος από ουσίες τι θα διαλέγαμε; Να κάνει αποτοξίνωση με πρόγραμμα διακοπής τα ναρκωτικά ή να του δώσουμε ελαφρύτερο ναρκωτικό; Προφανώς θα πρέπει να του διακόψουμε τη συνήθεια αυτή που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του. Δεν είναι λογικό να πάμε σε ένα ηπιότερο ναρκωτικό, ώστε να του κάνει λιγότερο κακό».

   Άρα, λοιπόν, σαν κοινωνία δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το ηλεκτρονικό τσιγάρο σαν κάτι που κάνει λιγότερο κακό, πρώτον διότι ακόμα και λιγότερο, κάνει κακό σε κάθε περίπτωση, και δεύτερον το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι σπανίως οι άνθρωποι παραμένουν μόνιμα στο ηλεκτρονικό τσιγάρο, τονίζει ο κ. Βασιλακόπουλος.

   Το παθητικό κάπνισμα μπορεί να προκαλέσει ΧΑΠ

   «Όσον αφορά το παθητικό κάπνισμα, πρόσφατη μελέτη του 2015 που δημοσιεύτηκε και αυτή στο New England Journal of Medicine απέδειξε ότι δεν παθαίνουν Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια μόνο οι καπνιστές, αλλά και άτομα που κάπνιζαν οι γονείς τους στην παιδική τους ηλικία, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην αναπτυχθεί σωστά ο πνεύμονας τους, να έχουν μικρότερο πνεύμονα που είναι ανεπαρκής», λέει ο κ. Βασιλακόπουλος.

   Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν μέσα στην εβδομάδα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος, το παθητικό κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου κατά 20 με 30%. (Η καρδιαγγειακή νόσος είναι η πρώτη αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως και το 12% των θανάτων από αυτήν αποδίδεται στο κάπνισμα.) «Άρα θα πρέπει δια ροπάλου να κόψουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους και διότι κάνουμε κακό στους συνανθρώπους μας, με τα παιδιά να είναι η πιο ευπαθής ομάδα, και διότι αν κόψουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους, όπως έχει δείξει η εμπειρία από το εξωτερικό, θα μειωθεί συνολικά η καπνιστική συνήθεια», επισημαίνει.

   Μέθοδος διακοπής ή ξεκινήματος στην εφηβεία;

   Σύμφωνα με τον κ. Βασιλακόπουλο στην Ελλάδα έχουμε μία καπνιστική συνήθεια 35-40%, του πληθυσμού, όταν στις χώρες της Βορείου Αμερικής φτάνει μόλις στο 15%. Επισημαίνει ακόμη ότι στις ΗΠΑ το 17% των ατόμων που καταλήγει να καπνίζει, ξεκίνησε σε νεαρή εφηβική ηλικία το άτμισμα, επειδή οι συσκευές ατμίσματος είναι γκάτζετς. «Και μάλιστα αυτή τη στιγμή το FDA εξετάζει την πιθανότητα τα ηλεκτρονικά τσιγάρα να χορηγούνται ως φάρμακα από τα φαρμακεία, έτσι ώστε να σταματήσει η συνήθεια να αντιμετωπίζονται ως γκάτζετς», καταλήγει ο κ. Βασιλακόπουλος.

   * Ο κ. Βασιλακόπουλος MD, PhD είναι επίσης Διευθυντής Γ' Κλινικής Εντατικής Θεραπείας στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο και Σύμβουλος Πνευμονολόγος στο .Λαϊκό Νοσοκομείο.

ΑΠΕ ΜΠΕ

Ιατρεία Διακοπής Καπνίσματος σε όλη την Ελλάδα

31 Μαΐου 2018: Παγκόσμια Μέρα Κατά του Καπνίσματος

«Το Κάπνισμα Ραγίζει Καρδιές!»

Κάθε χρόνο, η 31 Μαΐου ορίζεται, από το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας  και  άλλους συνεργαζόμενους οργανισμούς, ως Παγκόσμια Μέρα Κατά του Καπνίσματος.

Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία υποστηρίζει και αυτή τη χρονιά τις δράσεις για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τους κινδύνους για την Υγεία και όχι μόνο, που σχετίζονται με τη χρήση καπνού και συμμετέχει στο διάλογο για το σχεδιασμό και την εφαρμογή πολιτικών με στόχο την ελάττωση της κατανάλωσης του καπνού.

Στο πλαίσιο των δράσεων αυτών, θα πραγματοποιήσει σχετική Συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα 4 Ιουνίου 2018 τονίζοντας ότι ο επιστημονικός σχεδιασμός και η υλοποίηση προγραμμάτων πρόληψης και διακοπής του καπνίσματος, σε συνδυασμό με την εφαρμογή στην πράξη βασικών πολιτικών κατά του καπνίσματος, μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην αλλαγή της κουλτούρας των Ελλήνων και να μειώσουν το υψηλό φορτίο νοσηρότητας και θνησιμότητας εξαιτίας του καπνίσματος. Παράλληλα θα παρουσιάσει και τις θέσεις της για τα νέα καπνικά προϊόντα. 

Με πρωτοβουλία και δράσεις της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας (ΕΠΕ) λειτουργούν σχεδόν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας σε κρατικά νοσοκομεία, Ιατρεία Βοήθειας Διακοπής Καπνίσματος με στόχο: 

• Τη θεραπεία των καπνιστών από την νόσο του καπνίσματος

• Την ενημέρωση τόσο των καπνιστών όσο και του κοινωνικού συνόλου για τις επιπτώσεις του καπνίσματος στη υγεία.

• Την πρόληψη του καπνίσματος σε ευαίσθητους πληθυσμούς,  όπως είναι οι μαθητές/έφηβοι/ νέοι  (προγράμματα ενημέρωσης σε σχολεία, κοινωνικές δομές, κλπ.)

ΙΑΤΡΕΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ Ε.Π.Ε:

Αττική:

Μονάδα Πνευμονολογίας και Αναπνευστικής Ανεπάρκειας, Κ.Ε.Θ. Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός» Υψηλάντου 45-47, 10676 Αθήνα, Τηλ: 1535 Κωδικός Ιατρείου: 04965, Υπεύθυνη: Επικ. Καθ. Π. Κατσαούνου / Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος Μονάδας Νοσημάτων Θώρακος, Κλινική Εντατικής Θεραπείας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών στο Ευγενίδειο Θεραπευτήριο Παπαδιαμαντοπούλου 20, 15128 Ιλίσια, Τηλ.: 210 7293407, Υπεύθυνη: Αν. Καθ. Χρ. Γκράτσιου / Iατρείο Διακοπής Καπνίσματος του ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», Μεσογείων 152, 11527, Αθήνα, Τηλ.: 1535, Υπεύθυνη: ΛιαπίκουΑδ./ Γ.Ν. «Σισμανόγλειο», Σισμανογλείου 1, 15126, Μαρούσι, Τηλ.: 1535, 213 2058868, Υπεύθυνη: Mελεμένη & Λεκάκου / Αντικαρκινικό-Ογκολογικό Ν.Α. «Άγιος Σάββας», Λεωφ. Αλεξάνδρας 171, 11522 Αθήνα, Τηλ.: 1535 Κωδικός Ιατρείου:01147, Υπεύθυνος: Μαρκέτος Χαρ. / Περιφερειακό Γ.Ν. Νίκαιας «Ο Άγιος Παντελεήμων», Δ. Μαντούβαλου 3, 18454, Νίκαια, Τηλ.: 1535 Κωδικός Ιατρείου:00810, Υπεύθυνη: Eυαγγελοπούλου / Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (Ν.Ι.Μ.Τ.Σ.), Μονής Πετράκη 10-12, 11521, Αθήνα, Τηλ.: 210 7288367 / 251 Γ.Ν. Αεροπορίας, Παν. Κανελλόπουλου 3, 11525, Αθήνα,
Τηλ.: 210 7464008 / Υγειονομική Μονάδα ΕΟΠΥΥ, Θεάτρου 18, 10552 Αθήνα, Τηλ: 210 3316202, Υπεύθυνος: Φράγκος Κων/νος / Πνευμονολογική Κλινική Ε.Σ.Υ. Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός», Υψηλάντου 45-47, 10676, Αθήνα, Τηλ:1535 / Δήμος Αγίου Δημητρίου, Δυρραχείου 11,ΑΓ.Δημήτριος, τηλ:2109754035, Υπεύθυνη: Δ. Μπουσίου

Θεσσαλονίκη:

Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος της Μονάδας Αναπνευστικής, Ανεπάρκειας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Γεώργιος Παπανικολάου», Εξοχή, 57010 Θεσσαλονίκης, Τηλ.: 1535, Υπεύθυνη: Καθ. Π. Αργυροπούλου-Πατάκα / Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Παπαγεωργίου», Περιφ. Οδός Θεσσαλονίκης - Νέας Ευκαρπίας, 56403 Θεσσαλονίκη, Τηλ.: 2313323263 ή 2313323333 ή 14741, Υπεύθυνος: Bογιατζής Στ.

Πελοπόννησος:

Π.Γ.Ν. Πατρών, 26504 Ρίο, Τηλ.: 2142147200 / Ειδικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Ο Άγιος Λουκάς», Γηροκομείου 118, 26226 Πάτρα, Τηλ.: 2613 600320 / Γενικό Νοσοκομείο Σπάρτης, 23100 Σπάρτη Λακωνίας, Τηλ: 14970, Υπεύθυνη: Λαμπρινή Τίνα

Θεσσαλία:

Iατρείο Διακοπής Καπνίσματος Πνευμονολογικής Κλινικής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Πανεπιστημιακό Γ.Ν. Λάρισας, Μεζουρλό, 41110 Λάρισα, Τηλ.: 1535, Υπεύθυνη: Επ.Καθ. Χρ.Χατζόγλου / Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας, Τέρμα Ταυρωπού, 43100, Καρδίτσα, Τηλ.: 2441 351212 / Κέντρο Υγείας Φαρκαδόνας Τρικάλων, Γ. Γεννηματά 3, 42031, Φαρκαδόνας, Τηλ.: 2433 350200, Υπεύθυνη: Ροκά

Μακεδονία: 

Ιατρείο Κοινωνικής Μέριμνας Δήμου Σερρών, Σέρρες, Τηλ.: 6932466411, Υπεύθυνη:Tσιούδα Θ. / Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας - Άγιος Σίλας, 65500 Καβάλα, Τηλ.: 2513 501342 & 2513 501343 / Γενικό Νοσοκομείο Βεροίας, Ασωμάτων, Συνοικισμός Παπάγου, 59100, Βέροια, Τηλ.: 2331 351400 (7:15-14:15), Υπεύθυνος: Boγιατζής / Γ.Ν. Πέλλας, Νοσοκομείο Γιαννιτσών, Τέρμα Σεμερτζίδη,58100, Γιαννιτσά, Τηλ:2382 350555 ή 2382350556 (κάθε Δευτέρα και Παρασκευή) / Γ.Ν. Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο», Θέση Κουρί, 50200, Πτολεμαΐδα, Τηλ.: 2463 022222 (Τρίτη & Πέμπτη), Υπεύθυνη:Παπαδοπούλου

Θράκη:

Π.Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης, Δραγάνα, 68100 Αλεξανδρούπολη / Γ.Ν. Κομοτηνής, Σισμάνογλου 45, 69100, Κομοτηνή, Τηλ.: 2531 351513 & 2531 35534, Υπεύθυνος: Πατλάκας Γ.

Κρήτη:

Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος Πνευμονολογικής Κλινικής Πανεπιστημιακού Γ.Ν. Ηρακλείου Κρήτης, Διασταύρωση Βουτών-Σταυρακίων, 71110, Ηράκλειο,
Τηλ.: 2810 392469, Υπεύθυνη Διευθύντρια: Ι. Μητρούσκα / Γ.Ν. Ηρακλείου «Βενιζέλειο-Πανάνειο», Λεωφ. Κνωσσού, Τ.Θ. 44,Ηράκλειο, Τηλ.: 2810 368189 & 2810 368193, Υπεύθυνοι: Nτιντάκης& Μελέτης / Γ.Ν. Ρεθύμνου, Τρανταλίδου 17, 74100, Ρέθυμνο, Τηλ.: 2831 087194, Υπεύθυνος: Kαλλέργης / Γ.Ν. Χανίων «Άγιος Γεώργιος», Μουρνιές.73300, Χανιά, Τηλ: 2821022936

Στερεά Ελλάδα:

Ιατρείο Διακοπής Καπνίσματος Γ.Ν Χαλκίδας, Γαζέπη 48, 34100, Χαλκίδα, Τηλ.: 222 1350447, Υπεύθυνη: Επ. Ε.Νικολοπούλου / Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, Παπασιοπούλου Τέρμα, 35100 Λαμία, Τηλ.: 2231 356310, Υπεύθυνος: Επ. Μ. Εμμανουήλ

Νησιά:

Γενικό Νοσοκομείο Χίου «Σκυλίτσειο», Έλενας Βενιζέλου 2, 82100, Χίος,
Τηλ.: 2271 350208

Ο συνδυασμός του nivolumab με χαμηλή δόση ipilimumab μειώνει τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα

Με την πάροδο του χρόνου, τα καρκινικά κύτταρα συσσωρεύουν μεταλλάξεις που δεν παρατηρούνται στα φυσιολογικά κύτταρα του οργανισμού. Το φορτίο μεταλλάξεων του όγκου, ή TMB, είναι ένας ποσοτικός βιολογικός δείκτης που αντιπροσωπεύει το συνολικό αριθμό μεταλλάξεων που φέρουν τα καρκινικά κύτταρα. Τα καρκινικά κύτταρα με υψηλό TMB έχουν υψηλότερα επίπεδα νεοαντιγόνων, τα οποία πιστεύεται ότι βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίσει τους όγκους και να υποκινήσει μια αύξηση στα Τ κύτταρα καταπολέμησης του καρκίνου και την εκδήλωση αντινεοπλασματικής ανταπόκρισης. Το TMB είναι ένας τύπος βιολογικού δείκτη που ενδέχεται να βοηθήσει στην πρόβλεψη της πιθανότητας που έχει ένας ασθενής να ανταποκριθεί στις ανοσοθεραπείες.

Η Bristol-Myers Squibb ανακοίνωσε τα αρχικά αποτελέσματα από την βασική μελέτη Φάσης 3 CheckMate -227, για την αξιολόγηση του συνδυασμού του nivolumab 3 mg/kg με χαμηλή δόση ipilimumab, 1 mg/kg στη θεραπεία πρώτης γραμμής σε ασθενείς με προχωρημένο μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC) και υψηλό φορτίο μεταλλάξεων του όγκου (TMB) ≥10 μεταλλάξεις/ μεγαβάση (mut/Mb). Στη μελέτη, ο συνδυασμός επέδειξε ανώτερο όφελος όσον αφορά το συν-πρωτεύον καταληκτικό σημείο της επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) έναντι της χημειοθεραπείας (HR 0,58, 97,5% CI: 0,41 έως 0,81, p=0,0002). Το όφελος για την PFS παρατηρήθηκε ανεξάρτητα από τα επίπεδα έκφρασης του PD-L1, καθώς και σε αμφότερους τους ιστολογικούς τύπους εκ πλακωδών και εκ μη πλακωδών κυττάρων. Επιπλέον, με βάση μία πρώιμη περιγραφική ανάλυση, παρατηρήθηκε ενθαρρυντική συνολική επιβίωση με τον συνδυασμό έναντι της χημειοθεραπείας σε ασθενείς με υψηλό TMB ≥10 mut/Mb (HR 0,79, 95% CI: 0,56 έως 1,10).

«Η CheckMate-227 είναι η πρώτη μελέτη Φάσης 3 που καταδεικνύει το σημαντικό κλινικό όφελος του συνδυασμού δύο ανοσοθεραπευτικών παραγόντων για τη θεραπεία πρώτης γραμμής ασθενών με NSCLC και υψηλό TMB», δήλωσε ο Matthew D. Hellmann, M.D., ερευνητής της μελέτης, Ογκολόγος στο Memorial Sloan Kettering Cancer Center. «Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η θεραπεία πρώτης γραμμής με nivolumab και ipilimumab μπορεί να προσφέρει ανταποκρίσεις με αυξημένη διάρκεια, βάθος και συχνότητα σε σύγκριση με τη χημειοθεραπεία σε ασθενείς με NSCLC οι οποίοι έχουν TMB ≥10 mut/Mb. Η μελέτη επίσης υποστηρίζει το σκεπτικό για τη διενέργεια μοριακού ελέγχου για τον προσδιορισμό πιθανών βιολογικών δεικτών σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα».

Αυτά τα στοιχεία παρουσιάστηκαν στις 16 Απριλίου κατά τη διάρκεια του επίσημου προγράμματος τύπου στην Ετήσια Συνάντηση της Αμερικάνικης Εταιρείας Έρευνας για τον Καρκίνο (AACR) 2018 στο Σικάγο (Περίληψη #CT077). Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν λίγο αργότερα την ίδια ημέρα , κατά τη διάρκεια της Ολομελούς Συνεδρίας Κλινικών Μελετών, Συνδυασμοί Ανοσοθεραπείας: The New Frontier in Lung Cancer, ενώ δημοσιεύθηκανταυτόχρονα και στο The New England Journal of Medicine.

«Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι μία εξαιρετικά περίπλοκη νόσος, που περιλαμβάνει πολλαπλούς υποτύπους, καθιστώντας ολοένα και πιο σημαντικό τον καθορισμό θεραπευτικής προσέγγισης ακριβείας για τη νόσο», δήλωσε η Sabine Maier, επικεφαλής ανάπτυξης του τομέα καρκίνων του θώρακος στη Bristol-Myers Squibb. «Είμαστε ενθουσιασμένοι που εξελίξαμε την επιστήμη αναδεικνύοντας σε αυτή τη μελέτη το TMB σε σημαντικό βιολογικό δείκτη που προέβλεψε ποιοι ασθενείς πρώτης γραμμής με καρκίνο του πνεύμονα εμφάνισαν κλινικά σημαντικό όφελος ως προς την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου με τον συνδυασμό του nivolumab με χαμηλή δόση ipilimumab, χωρίς τη χορήγηση χημειοθεραπείας. Τα αποτελέσματα αυτά αποτελούν παράδειγμα του στόχου μας που είναι να κατανοήσουμε κάθε τύπο ασθενούς μέσω των υψηλών δυνατοτήτων μας στη μεταφραστική έρευνα.»

Τα σχετιζόμενα με τη θεραπεία ανεπιθύμητα συμβάντα (AE) Βαθμού 34 με τον συνδυασμό ήταν δερματικές αντιδράσεις (34%), ενδοκρινικά συμβάντα (23%), συμβάντα από το γαστρεντερικό (18%), ηπατικά συμβάντα (15%), συμβάντα από το αναπνευστικό (8%), υπερευαισθησία (4%) και νεφρικά συμβάντα (4%). Συνολικά, σχετιζόμενοι με τη θεραπεία θάνατοι σημειώθηκαν στο 1% των ασθενών που αντιμετωπίστηκαν στα σκέλη του συνδυασμού και της χημειοθεραπείας.

Πρόσθετα δεδομένα από τη μελέτη CheckMate -227 που παρουσιάστηκαν στο AACR 2018

Τα πρόσθετα δεδομένα από τη μελέτη CheckMate -227 που παρουσιάστηκαν στο AACR 2018 περιλαμβάνουν αναλύσεις υποομάδων με βάση την έκφραση του PD-L1 στον όγκο σε ασθενείς με TMB ≥10 mut/Mb. Σε αυτές τις αναλύσεις ο χρόνος μέχρι την υποτροπή της νόσου ( PFS ) εμφάνισε σημαντική βελτίωση με τον συνδυασμό έναντι της χημειοθεραπείας σε ασθενείς με PD-L1

Πνευμονική υπέρταση, μια σπάνια σοβαρή νόσος. Παγκόσμια ημέρα

Επιμέλεια Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr

Η Πνευμονική Υπέρταση (ΠΥ)

Η Πνευμονική Υπέρταση (ΠΥ) είναι μια σπάνια, σοβαρή, προοδευτική και απειλητική για τη ζωή νόσος της καρδιάς και των πνευμόνων, στην οποία η πίεση του αίματος στις πνευμονικές αρτηρίες είναι πάνω από 25 mm Hg (χιλιοστά στήλης υδραργύρου) και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε  ανεπάρκεια της δεξιάς κοιλίας της καρδιάς και θάνατο. H νόσος αυτή εξελίσσεται ταχύτατα με σοβαρό αντίκτυπο στους πάσχοντες και στις οικογένειές τους. Επειδή πολλά από τα αρχικά συμπτώματα της ΠΥ – 

• δύσπνοια, 
• λαχάνιασμα, 
• αίσθημα σύσφιξης στον θώρακα, 
• μελάνιασμα χειλιών και άκρων καθώς και 
• κόπωση -

είναι ήπια και μη ειδικά, με αποτέλεσμα να μπερδεύονται με κοινές διαγνώσεις, όπως π.χ το άσθμα, η διάγνωση γίνεται συχνά όταν η νόσος έχει γίνει ήδη πολύ σοβαρή.

Το ευτύχημα είναι ότι η ιδιοπαθής πνευμονική υπέρταση είναι σπάνια νόσος. Υπολογίζεται ότι στη χώρα μας σήμερα πάσχουν περί τα 1.000 άτομα.

H Πνευμονική Υπέρταση ταξινομείται κλινικά σε 5 ομάδες σύμφωνα με το αίτιο στο οποίο οφείλεται. Η επίδραση της νόσου σε κάθε ασθενή διαφοροποιείται ανάλογα με το υποκείμενο αίτιο της νόσου, την έγκαιρη διάγνωση και την ουσιαστική έναρξη θεραπείας. 

Η Χρόνια Θρομβοεμβολική ΠΥ, κατά την οποία υπάρχει θρομβοεμβολική απόφραξη των πνευμονικών αγγείων, είναι η μόνη μορφή η οποία έχει ενδεδειγμένη θεραπεία σε ποσοστό 60%, την Πνευμονική Ενδαρτηρεκτομή, μία χειρουργική επέμβαση κατά την οποία τα αγγεία των πνευμόνων καθαρίζονται από θρόμβους και ουλώδη ιστό. Στους ασθενείς αυτούς που χειρουργούνται , αλλά εξακολουθεί να υπάρχει εμμένουσα ή υποτροπιάζουσα ΧΘΠΥ μετά τη χειρουργική θεραπεία, καθώς και σε εκείνους που έχουν κριθεί ως μη χειρουργήσιμοι από εξειδικευμένα κέντρα, υπάρχει πλέον εγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή. 

Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση ΠΑΥ είναι μία σπάνια νόσος και επηρεάζει περίπου 15-52 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι πιο διαδεδομένη σε νέες γυναίκες από ότι σε άνδρες και σε ποσοστό 30-50%, η ΠΑΥ είναι άγνωστης αιτιολογίας. Πέντε γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση ΠΑΥ ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα.
Με μόνη θεραπευτική επιλογή τη μεταμόσχευση πνευμόνων, μια εξαιρετικά δύσκολη επέμβαση η οποία δεν πραγματοποιείται στην Ελλάδα και η δυνατότητα πρόσβασης των Ελλήνων ασθενών στο αρμόδιο μεταμοσχευτικό κέντρο στην Ευρώπη να μην είναι εφικτή, ακόμα και σήμερα η θνησιμότητα των ασθενών με ΠΑΥ παραμένει σε υψηλά επίπεδα και εξακολουθεί να είναι 15 % στο 1 έτος και 32 % στα 3 χρόνια μετά τη διάγνωση. 

Η πνευμονική υπέρταση είναι ανίατη κατάσταση, αλλά η θεραπεία μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα και να βοηθήσει να την διαχειριστείτε όσο καλύτερα γίνεται.

Όμως, όλα τα είδη της ΠΥ αντιμετωπίζονται και πολλές φορές αντιμετωπίζονται ουσιαστικά με τη θεραπεία του βασικού αιτίου που την προκαλεί. Σήμερα ευτυχώς με τα νεότερα φάρμακα που χρησιμοποιούνται, φαίνεται ότι και η ποιότητα ζωής των αρρώστων και το προσδόκιμο επιβίωσής τους βελτιώνονται. Βασικά φάρμακα θεωρούνται η προστακυκλίνη και τα συνθετικά ανάλογά της καθώς και οι ανταγωνιστές της ενδοθηλίνης. Τα φάρμακα αυτά, με το να προκαλούν αγγειοδιαστολή ή να δεσμεύουν τους παράγοντες που προκαλούν αγγειοσύσπαση, βοηθούν στην καλύτερη αιμάτωση των πνευμόνων.

Ένα φάρμακο πολύ γνωστό η σιδεναλφίλη (Viagra) έχει αποδειχτεί ότι βελτιώνει τα ενοχλήματα των αρρώστων με πρωτοπαθή πνευμονική υπέρταση και την ποιότητα της ζωής τους και πιθανόν να αποδειχθεί στο μέλλον ότι επηρεάζει και το προσδόκιμο επιβίωσης, ανάλογα με τη δοσολογία.

Τέλος, ριζική θεραπευτική αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς (ιδιοπαθούς) υπέρτασης αποτελεί η καρδιοπνευμονική μεταμόσχευση.

Η μεταμόσχευση των πνευμόνων συνδυάζεται συνήθως με μεταμόσχευση καρδιάς, εάν η καρδιά έχει υποστεί βλάβες λόγω της πνευμονικής υπέρτασης. Η επιβίωση των μεταμοσχευμένων είναι εντυπωσιακή και κυμαίνεται περί το 70%.

Με απλά λόγια, σήμερα ο άρρωστος με πρωτοπαθή (ιδιοπαθή) πνευμονική υπέρταση όχι μόνο δεν είναι καταδικασμένος όπως άλλοτε, αλλά προσβλέπει στο μέλλον με αισιοδοξία.

5η Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης

Η Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης στρέφει την παγκόσμια προσοχή στην σημασία της βελτίωσης της ποιότητας ζωής και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής των περισσότερων από 25 εκατομμύρια ανθρώπων, που ζουν με πνευμονική υπέρταση παγκοσμίως. Η 5η Μαίου επιλέχθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης, επειδή είναι η ημέρα μνήμης του θανάτου του πρώτου παιδιού στην Ισπανία από πνευμονική υπέρταση πάνω από 30 χρόνια πριν. Σκοπός σε κάθε Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης είναι να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του καθενός μας, ξεχωριστά, και της κοινωνίας στο σύνολό της, σχετικά με αυτήν την σοβαρή ασθένεια που τόσο συχνά διαγιγνώσκεται λανθασμένα, ή με πολύ μεγάλη καθυστέρηση.

Νέα δεδομένα αλλάζουν το «τοπίο» στην αντιμετώπιση του καρκίνου του πνεύμονα

Νέα δεδομένα που αναμένεται ότι θα αλλάξουν τη θεραπευτική αντιμετώπιση μιας εκ των πιο σοβαρών μορφών καρκίνου του πνεύμονα ανακοινώθηκαν στο πρόσφατο αμερικανικό συνέδριο για την Έρευνα του Καρκίνου.
Συγκεκριμένα, η προσθήκη του pembrolizumab σε καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τον μεταστατικό μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα πέτυχε σημαντική βελτίωση στη συνολική επιβίωση των ασθενών ανεξάρτητα από την έκφραση του βιοδείκτη PD-L1 και μείωσε κατά 51% τον κίνδυνο θανάτου, συγκριτικά με το σχήμα της χημειοθεραπείας. Παράλληλα, ο συνδυασμός πέτυχε σημαντική βελτίωση στο διάστημα ελεύθερο υποτροπής με τον κίνδυνο υποτροπής ή θανάτου να μειώνεται επίσης στο μισό (48%) σε σχέση με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία.
Tα παραπάνω είναι ευρήματα της μελέτης KEYNOTE-189 που παρουσιάστηκαν στο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας για την Έρευνα του Καρκίνου στο Σικάγο, ενώ ταυτόχρονα δημοσιεύθηκαν και στην ιατρική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine.

Η μελέτη KEYNOTE-189 είναι μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή και ελεγχόμενη με placebo μελέτη φάσης 3 για την αξιολόγηση του συνδυασμού pembrolizumab με πεμετρεξίδη και σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη ως θεραπεία πρώτης γραμμής σε ασθενείς με μεταστατικό μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα σε σύγκριση με πεμετρεξίδη και σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη μόνο. Η μελέτη συμπεριέλαβε 616 ασθενείς με μεταστατικό μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα ανεξαρτήτου έκφρασης του βιοδείκτη PD-L1, χωρίς γενετικές μεταλλάξεις EGFR ή ALK και οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγουμένως συστηματική θεραπεία για τη νόσο.
Τα δύο πρωτεύοντα καταληκτικά σημεία της μελέτης ήταν η συνολική επιβίωση και το διάστημα ελεύθερο υποτροπής, ενώ τα δευτερεύοντα περιελάμβαναν ποσοστά συνολικής ανταπόκρισης, διάρκεια ανταπόκρισης και ασφάλεια.
Κατά τη διάμεση παρακολούθηση διάρκειας 10,5 μηνών, ο συνδυασμός του pembrolizumab με τη χημειοθεραπεία με πεμετρεξίδη και σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη επέφερε 51% μείωση του κινδύνου θανάτου, συγκριτικά με την χημειοθεραπεία με πεμετρεξίδη και σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη ως μονοθεραπεία. Επιπλέον, υπολογίζεται ότι το 69,2% των ασθενών που έλαβαν τον συνδυασμό ήταν εν ζωή στους 12 μήνες, συγκριτικά με το 49,9% της ομάδας ελέγχου.

Το όφελος στη συνολική επιβίωση παρατηρήθηκε ανεξάρτητα από την έκφραση του βιοδείκτη PD-L1 και στις τρεις κατηγορίες ασθενών που αξιολογήθηκαν (ασθενείς των οποίων οι όγκοι είχαν αρνητική έκφραση του PD-L1, ασθενείς μεTPS από 1-49% και ασθενείς με TPS μεγαλύτερο ή ίσο του 50%) .
Αξιοσημείωτη ήταν και η βελτίωση ως προς την ελεύθερη επιδείνωσης επιβίωση στην ομάδα της συνδυαστικής αγωγής, με 48% μειωμένο κίνδυνο επιδείνωσης ή θανάτου, συγκριτικά με μόνο την χημειοθεραπεία. Το διάμεσο διάστημα ελεύθερο υποτροπής ήταν 8,8 μήνες με τον συνδυασμό pembrolizumab και χημειοθεραπείας, ενώ μόνο με χημειοθεραπεία ήταν 4,9 μήνες. Το ποσοστό των ασθενών χωρίς εξέλιξη της νόσου στο 12μηνο ήταν 34,1% με τη νέα συνδυαστική θεραπεία, σχεδόν διπλάσιο του ποσοστού 17,3% στην ομάδα των ασθενών που έλαβε μόνο χημειοθεραπεία.

Η χορήγηση του παραπάνω συνδυασμού ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τον μεταστατικό μη πλακώδη μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα αναμένεται να εγκριθεί στην Ευρώπη το ερχόμενο φθινόπωρο, ενώ στις ΗΠΑ έχει ήδη εγκριθεί.

Ψήφισμα της Κ.Σ. του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ανάγκη αντιμετώπισης της φυματίωσης

Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση που συνεδρίασε αυτή την εβδομάδα στο Στρασβούργο, καλεί με ψήφισμα τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να διασφαλίσουν ότι όλοι οι ασθενείς με φυματίωση εξετάζονται αποτελεσματικά και έχουν πρόσβαση σε κατάλληλη και δωρεάν - ή τουλάχιστον οικονομικά προσιτή - θεραπεία και περίθαλψη, καθώς και ψυχοκοινωνική υποστήριξη.

Το ψήφισμα που εγκρίθηκε ομόφωνα σήμερα, βάσει της έκθεσης του βουλευτή Serhi Kiral (Ουκρανία, ΕΛΚ) παροτρύνει τα κράτη-μέλη να παρέχουν «ολοκληρωμένες και ανθρωποκεντρικές υγειονομικές υπηρεσίες», στις οποίες θα συμμετέχουν κυβερνητικές υπηρεσίες, τοπικές αρχές και οργανώσεις πολιτών, ώστε να καλύπτονται και περιπατητικές εξω-νοσοκομειακές περιθάλψεις.

Η Συνέλευση συστήνει επίσης τη βελτίωση των μηχανισμών έγκαιρης ανίχνευσης της φυματίωσης μεταξύ των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων και την επένδυση στην έρευνα και ανάπτυξη νέων φαρμάκων, διαγνωστικών μεθόδων και εμβολίων.

Τέλος, ενθαρρύνει τους αρχηγούς κρατών να παραστούν στη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της φυματίωσης, που θα λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο του 2018.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι το 2016 η φυματίωση προκάλεσε 1,7 εκατομμύρια θανάτους σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για μία «κοινωνική» ασθένεια, όπως επισημαίνεται, που επηρεάζει δυσανάλογα κοινωνικά και οικονομικά μειονεκτούσες ομάδες, όπως αστέγους και ανθρώπους που χρησιμοποιούν ναρκωτικά. Έχει συχνά θανατηφόρες επιπτώσεις στη ζωή των ασθενών και στην καλύτερη περίπτωση έχει μακροχρόνιες παρενέργειες στην υγεία των ασθενών.

Εφιστάται επίσης η προσοχή στο γεγονός ότι ένας από τους κυριότερους λόγους μετάδοσης της ασθένειας είναι ο μεγάλος αριθμός των μη διαγνωσμένων ασθενών. Εξίσου σημαντική είναι όμως και η σημαντική έλλειψη επενδύσεων για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων κατά της φυματίωσης, διαγνωστικών εργαλείων και εμβολίων. Σημειώνεται ότι το σημερινό μοντέλο φαρμακευτικής καινοτομίας δεν προσφέρει αρκετά κίνητρα για επενδύσεις σε μια ασθένεια όπως η φυματίωση, καθώς για τη συγκεκριμένη ασθένεια επιβάλλεται συνδυαστική θεραπεία η οποία είναι δαπανηρή και ασύμφορη, δεδομένου ότι η νόσος αγγίζει τα φτωχότερα στρώματα και μέρη του κόσμου, που συχνά δεν συνεισφέρουν με εισφορές έτσι ώστε να υπάρξει απόσβεση της δαπάνης.

Δωρεάν σπιρομετρήσεις από τον Δήμο Θεσσαλονίκης

Δωρεάν σπιρομετρήσεις για καπνιστές ή πρώην καπνιστές ή άτομα με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, άνω των 40 ετών, διενεργεί ο δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με κλιμάκιο πνευμονολόγων, με στόχο την έγκαιρη διάγνωση της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας.

Οι σπιρομετρήσεις θα γίνουν σήμερα Τετάρτη 18 Απριλίου 2018 στο χώρο της Διεύθυνσης Κοινωνικής Προστασίας και Δημόσιας Υγείας, του Δήμου Θεσσαλονίκης (Μοναστηρίου 53-55, 3ος όροφος), από τις 13.00 έως τις 16.00 κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού

Φως στο γενετικό υπόβαθρο της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης

Πέντε γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης, ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα.

   Πρόκειται για μία σπάνια νόσο των αρτηριών των πνευμόνων, η οποία επηρεάζει και την καρδιά. Προσβάλλει περίπου 25-50 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού και εμφανίζεται με διπλάσια συχνότητα στις γυναίκες από ό,τι στους άντρες. Εκδηλώνεται σε οποιαδήποτε ηλικία και περίπου στο ένα πέμπτο των περιπτώσεων δεν υπάρχει κάποια προφανής αιτιολογία.

   Οι πνευμονικές αρτηρίες εμφανίζουν πάχυνση και στένωση, πράγμα που οδηγεί σε αύξηση της πίεσής τους, με αποτέλεσμα η καρδιά σταδιακά να καταπονείται και οι ασθενείς να εμφανίζουν τελικά καρδιακή ανεπάρκεια. Η πάθηση οδηγεί στο θάνατο τους μισούς ασθενείς μέσα σε πέντε χρόνια και μπορεί να θεραπευθεί μόνο με μεταμόσχευση καρδιάς ή πνεύμονα, αν και συχνά το σώμα του ασθενούς απορρίπτει το μόσχευμα, ιδίως των πνευμόνων.

   Η καλύτερη κατανόηση των γενετικών παραγόντων κινδύνου θα βοηθήσει τους γιατρούς να κάνουν πιο έγκαιρη διάγνωση και τελικά να αναπτύξουν νέες θεραπείες.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Νίκολας Μόρελ του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", σύμφωνα με το BBC, έκαναν τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα γενετική μελέτη για την πάθηση, αναλύοντας το γονιδίωμα 1.038 ασθενών.

   Εντοπίσθηκαν πέντε γονίδια, οι μεταλλάξεις των οποίων προκαλούν την πάθηση. Τέσσερα από τα γονίδια είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτονται.

ΑΠΕ

Από ανθεκτική φυματίωση προσβλήθηκαν τρεις Έλληνες

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΟ ΠΟΥ
Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (ΕΠΕ) προειδοποιεί ότι η δημόσια υγεία της Ελλάδας απειλείται από την υπερανθεκτικές μορφές φυματίωσης

Η νέα, συχνά θανατηφόρα, υπερανθεκτική μορφή φυματίωσης (XDR-TB) υπάρχει και στην Ελλάδα. Μόνο το 2017, τρεις Έλληνες προσβλήθηκαν από αυτήν και νοσηλεύονται σε απομόνωση.

Σύμφωνα με την ΕΠΕ, στην Ελλάδα κατά την πενταετία 2013-2017, μόνο στο αντιφυματικό τμήμα του Νοσοκομείου Σωτηρία, αντιμετωπίσθηκαν 1.604 ασθενείς. Εκτιμάται ότι ο αριθμός των ασθενών πανελλαδικά είναι 2-3 φορές μεγαλύτερος.

Το 2016, 10,4 εκατομμύρια άνθρωποι εμφάνισαν ενεργό φυματίωση και 1,6 εκατομμύρια απεβίωσαν από αυτή σε όλο τον κόσμο.

Σημαντικά προβλήματα στη διαχείριση της φυματίωσης, με κυριότερο την ανυπαρξία ενιαίου και οργανωμένου αντιφυματικού προγράμματος που έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική υποδήλωση της νόσου, ανεπάρκεια οργανωμένων δομών για την πρόληψη και αντιμετώπισή της και κατάλληλων χώρων για τη νοσηλεία των ασθενών με ανθεκτικές μορφές, διαπιστώνει η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (ΕΠΕ), με αφορμή την 24η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης, που σκοπό έχει να υπενθυμίζει κάθε χρόνο τις δυσμενείς ιατρικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της νόσου.

Όπως αναφέρει, το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για την επίλυση του προβλήματος της υποδήλωσης και την αξιόπιστη αποτύπωση της επιδημιολογικής εικόνας της νόσου στη χώρα. «Παρά τις επανειλημμένες σχετικές εισηγήσεις, δυστυχώς δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί σε αυτή την κατεύθυνση».

«Ο αγώνας κατά της φυματίωσης δεν περιορίζεται στην εξατομικευμένη προσπάθεια των μονάδων υγείας να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους. Αντίθετα, αποτελεί κυρίως πολιτικό ζήτημα. Ελπίζουμε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης θα συμβάλει ενεργά στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και των πολιτικών φορέων για την καταπολέμηση της φυματίωσης» τονίζει η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία.

Η φυματίωση σήμερα «έχει αλλάξει πρόσωπο», λόγω της εμφάνισης ανθεκτικών μορφών, επισημαίνουν οι επιστήμονες. Προσθέτουν ότι, ενώ η «απλή» φυματίωση είναι νόσος που συνήθως θεραπεύεται, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, η ανθεκτική, η πολυανθεκτική (MDR-TB) και ιδίως η υπερανθεκτική φυματίωση (XDR-TB) είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, πολύ πιο δύσκολη στην αντιμετώπισή της, και απαιτεί μακροχρόνια, δύσκολη και ακριβή θεραπεία. Επίσης, σύμφωνα με την ΕΠΕ, η φυματίωση μπορεί να προσβάλει κάθε άνθρωπο, αλλά «προσβάλλει ιδιαίτερα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τους φτωχούς, τους περιθωριοποιημένους, τους υποσιτισμένους, όσους δηλαδή ζουν κάτω από δυσμενείς συνθήκες, και στην Ελλάδα της κρίσης οι ομάδες αυτές αυξάνονται».

Η φυματίωση είναι μία λοιμώδης νόσος, γνωστή από την αρχαιότητα, που εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από λοιμώδες νόσημα παγκοσμίως. Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω του αναπνευστικού, από άτομα με ενεργό νόσο του αναπνευστικού συστήματος. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα άτομα που μολύνονται δεν το γνωρίζουν, δε νοσούν και δε μεταδίδουν τη νόσο. Ωστόσο, 10% όσων έχουν μολυνθεί μπορεί να εμφανίσουν ενεργό νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ακόμη και πολλά χρόνια μετά τη μόλυνση.

Η φετινή καμπάνια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας έχει ως τίτλο «Αναζητούνται ηγέτες για την καταπολέμηση της φυματίωσης», στοχεύοντας στο να δεσμεύσει πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, ασθενείς και επαγγελματίες υγείας, σε μία από κοινού συντονισμένη προσπάθεια για την εξάλειψη της νόσου.

dikaiologitika.gr

Τουλάχιστον 1,8 εκατομμύρια παιδιά και νέοι παθαίνουν φυματίωση κάθε χρόνο

Τουλάχιστον 1,8 εκατομμύρια παιδιά και νέοι, ηλικίας δέκα έως 24 ετών, παθαίνουν φυματίωση κάθε χρόνο, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, με τη συμμετοχή και ενός Έλληνα επιστήμονα, του επιδημιολόγου δρος Χαράλαμπου Σισμανίδη, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

   Είναι η πρώτη παγκόσμια εκτίμηση που γίνεται για τα περιστατικά φυματίωσης ειδικά στους νέους και δείχνει ότι τον μεγαλύτερο κίνδυνο αντιμετωπίζουν τα άτομα ηλικίας 20 έως 24 ετών.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αυστραλή δρα Κάθριν Σνόου, του Τμήματος Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας "European Respiratory Journal", υπολόγισαν ότι κάθε χρόνο υπάρχουν τουλάχιστον 1,05 εκατομμύρια νέες λοιμώξεις φυματίωσης σε νέους 20 έως 24 ετών, 535.000 σε εφήβους 15 έως 19 ετών και 192.000 σε παιδιά δέκα έως 14 ετών.

   Λόγω έλλειψης αξιόπιστων στοιχείων σε πολλές χώρες, οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι τα πραγματικά νέα περιστατικά μεταξύ παιδιών και νέων μπορεί να είναι πολύ περισσότερα, έως και τρία εκατομμύρια ετησίως.

   Οι περισσότερες νέες λοιμώξεις σε άτομα δέκα έως 14 ετών καταγράφονται στη Νότια Ασία (721.000 ετησίως) και ακολουθεί η Υποσαχάρια Αφρική (534.000 νέα περιστατικά).

   Η φυματίωση μεταδίδεται από μολυσμένα σταγονίδια που εκτοξεύονται με τον βήχα ή το φτάρνισμα των ασθενών. Μπορεί να θεραπευθεί με αντιβιοτικά, αλλά χωρίς την κατάλληλη θεραπεία συχνά αποβαίνει θανατηφόρα.

ΑΠΕ

Oι νεότερες θεραπευτικές εξελίξεις στον καρκίνο του πνεύμονα, νεφρού, κεφαλής - τραχήλου, μελάνωμα, λέμφωμα Hodgkin

Αφιέρωμα από την συντακτική ομάδα του medlabnews.gr
Επιλέξαμε την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου να σας παρουσιάσουμε πέντε ομιλίες που αφορούν τις νεότερες θεραπευτικές εξελίξεις στην μάχη με το καρκίνο και παρουσιάζονται από πέντε κορυφαίους παθολόγους ογκολόγους της χώρας μας. Αναφέρονται πολλές αλήθειες και πάντως αποδεικνύουν ότι στην χώρα μας παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και στο σύστημα υγείας, υπάρχουν Πανεπιστημιακές κλινικές που δίνουν την μάχη με τον καρκίνο παρουσιάζοντας μεγάλες επιτυχίες.

Οι καθηγητές όπως θα δείτε και στα video παρουσιάζουν τα νεότερα δεδομένα στον τομέα της Ανοσο-ογκολογίας.

Ο καρκίνος παραμένει από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως και αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για την ιατρική κοινότητα. H χειρουργική αντιμετώπιση, η ακτινοθεραπεία και οι κυτταροτοξικές ή στοχεύουσες θεραπείες αποτελούν τις βασικές θεραπευτικές επιλογές στην αντιμετώπιση του καρκίνου τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά η μακροχρόνια επιβίωση και η βελτίωση της ποιότητας ζωής, παραμένουν μη επιτεύξιμοι στόχοι για πολλούς ασθενείς με προχωρημένη νόσο, σύμφωνα με μελέτες.

Για την αντιμετώπιση αυτής της ανεκπλήρωτης ιατρικής ανάγκης, έρχεται να συμβάλει η ανοσο-ογκολογία, η οποία περιλαμβάνει παράγοντες, των οποίων ο πρωταρχικός στόχος είναι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού για την καταπολέμηση του καρκίνου.

Καρκίνος του πνεύμονα
Μεγάλες Αλήθειες 

Ο Καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών & Δ/ντής της Γ. Παθολογικής Κλινικής Γ.Ν.Ν.Θ.Α «Η Σωτηρία», κος Κωνσταντίνος Συρίγος δήλωσε σχετικά με τον καρκίνο του πνεύμονα πως «αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως με μεγάλο ποσοστό των ασθενών να διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, αφού η νόσος δεν δίνει συνήθως πρώιμα συμπτώματα. Στην Ελλάδα έχει υπολογισθεί ότι 6.500 άτομα χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από αυτή τη μορφή καρκίνου, που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο κάπνισμα».


Επίσης ανέφερε «Είναι σημαντικό πως η χώρα μας βρίσκεται στην πρωτοπορία της έρευνας στον καρκίνο του πνεύμονα με τις περισσότερες από τις νεότερες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των ανοσοθεραπειών, να είναι διαθέσιμες και στην Ελλάδα σε εξειδικευμένα ογκολογικά κέντρα. Ειδικότερα, με την εισαγωγή της ανοσοθεραπείας έχουν σημειωθεί σημαντικές βελτιώσεις τόσο στην επιβίωση ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα - με τα ποσοστά να ανέρχονται στο 16-18% στην τριετία - όσο και στην ποιότητα ζωής τους, με διαχειρίσιμο προφίλ ασφάλειας».


Μελάνωμα



Στη συνέχεια η Καθηγήτρια Παθολογίας Ογκολογίας, Α’ Παθολογική Κλινική, Γ.Ν. «Λαϊκό», κα Έλενα Γκόγκα μίλησε για το μελάνωμα που αποτελεί μία μορφή καρκίνου του δέρματος και δήλωσε «Το μεταστατικό μελάνωμα αποτελεί την πιο θανατηφόρο μορφή της νόσου και παρουσιάζεται όταν ο καρκίνος εξαπλωθεί πέραν της επιφάνειας του δέρματος σε άλλα όργανα. Η επίπτωση του μελανώματος αυξάνεται σταθερά τα τελευταία 30 έτη. Το μελάνωμα είναι κυρίως ιάσιμο όταν αντιμετωπιστεί στα πρώιμα στάδια. Ωστόσο, ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα Σταδίου IV ιστορικά έχουν ποσοστό πενταετούς επιβίωσης 15% έως 20% και δεκαετούς επιβίωσης περίπου 10% έως 15%. Με την εισαγωγή της ανοσοθεραπείας, τα δεδομένα αυτά αλλάζουν. Η πενταετής επιβίωση διαμορφώνεται στο 35-40% με τη μονοθεραπεία anti-PD1 παραγόντων, ενώ συνδυάζοντας ανοσοθεραπευτικούς παράγοντες, σημειώνονται ποσοστά τριετούς επιβίωσης κοντά στο 60%».

Επίσης πρόσθεσε πως «Πολύ σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί και για τους ασθενείς με εξαιρέσιμο μελάνωμα υψηλού κινδύνου, οι οποίοι μπορεί να λάβουν επικουρική θεραπεία. Οι εν λόγω ασθενείς, παρά τη χειρουργική παρέμβαση και την πιθανή επικουρική θεραπεία, παρουσιάζουν υποτροπή και εξέλιξη σε μεταστατική νόσο.

Σε διάστημα πέντε ετών, η πλειοψηφία των ασθενών με νόσο Σταδίου IIIb και IIIc (68% και 89%, αντίστοιχα) εμφανίζουν υποτροπή και αποτελούν μια ακάλυπτη ανάγκη. Ωστόσο, πολύ πρόσφατα ανακοινώθηκαν δεδομένα που αναδεικνύουν τη συνεισφορά της ανοσοθεραπείας και σε αυτήν την κατηγορία των ασθενών. Δεδομένα που ανακοινώθηκαν στο ESMO, δείχνουν πως ο αναστολέας του PD-1 βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου, επιδεικνύοντας ανώτερα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης ανοχής, σε σύγκριση με ένα δραστικό φάρμακο ελέγχου, στο πλαίσιο της επικουρικής θεραπείας για το μελάνωμα».


Καρκίνος του νεφρού


Στην εισήγησή του ο Καθηγητής Θεραπευτικής Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ.Ν. «Αλεξάνδρα», κος Αριστοτέλης Μπάμιας αναφέρθηκε στην ελπίδα που έφερε η ανοσοθεραπεία στον καρκίνο του νεφρού. Ο κ. Μπάμιας τόνισε ότι «ο καρκίνος του νεφρού είναι ο 12ος πιο συχνός καρκίνος παγκοσμίως και εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες, συνήθως στην έκτη και έβδομη δεκαετία της ζωής. Παρόλο που οι εξελίξεις στις στοχεύουσες θεραπείες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του νεφρού από το 2006 έως σήμερα ήταν ραγδαίες, υπάρχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Από τον Απρίλιο του 2016 η μοντέρνα ανοσοθεραπεία έχει εμπλουτίσει τη θεραπευτική φαρέτρα στη μάχη των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο νεφρού». Παρουσίασε πολύ σημαντικά στοιχεία κλινικής μελέτης, που έδειξαν ότι η ανοσοθεραπεία εκτός από μακροχρόνιο όφελος στη συνολική επιβίωση έναντι της καθιερωμένης θεραπείας, πρόσφερε στους ασθενείς και καλύτερης ποιότητας επιβίωση η οποία, όπως τόνισε, βελτιωνόταν κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα δεδομένα αυτά, επεσήμανε ο κ. Μπάμιας, κατέταξαν δικαίως την ανοσοθεραπεία στις κατευθυντήριες οδηγίες, ως θεραπεία εκλογής επί αποτυχίας προηγούμενης θεραπείας στο νεφροκυτταρικό καρκίνωμα.

«Σε αντίθεση με τον καρκίνο του νεφρού, τα τελευταία 15 χρόνια χαρακτηρίσθηκαν από πενιχρά αποτελέσματα στην προσπάθεια ανεύρεσης νέων φαρμάκων για τον καρκίνο του ουροθηλίου», σύμφωνα με τον κ. Μπάμια.

Όπως ανέφερε, «το ουροθηλιακό καρκίνωμα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος καρκίνου της ουροδόχου κύστης και είναι ο πέμπτος πιο συχνός τύπος καρκίνου που διαγιγνώσκεται στην Ευρώπη». Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελετών που παρουσίασε, ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με μεταστατικό καρκίνο ουροθηλίου μπορεί να ωφεληθεί σήμερα από την ανοσοθεραπεία. «Η ανοσοθεραπεία, η οποία βοηθάει σημαντικά ασθενείς με πρώιμο ουροθηλιακό καρκίνο, με τη μοντέρνα της μορφή πλέον, προσφέρει μια αποτελεσματική θεραπεία και σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου, η οποία μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν από ένδεια θεραπευτικών επιλογών».



Καρκίνος κεφαλής και τραχήλου


Η Αν. Καθηγήτρια Παθολογίας - Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Β. Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Γ.Π.Ν. «Αττικόν», κα Αμάντα Ψυρρή δήλωσε «Οι τύποι του καρκίνου που είναι γνωστοί ως καρκίνοι της κεφαλής και του τραχήλου συνήθως εξορμώνται από πλακώδη κύτταρα που επικαλύπτουν το βλεννογόνο στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου, όπως η εσωτερική επιφάνεια της στοματικής κοιλότητας και του φάρυγγα. Ο καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου αποτελεί τον 7ο συχνότερο καρκίνο παγκοσμίως, με έναν εκτιμώμενο αριθμό 600.000 νέων περιπτώσεων ανά έτος και 223.000-300.000 θανάτων ανά έτος. Η παγκόσμια επίπτωση του καρκινώματος της κεφαλής και του τραχήλου εκ πλακωδών κυττάρων (SCCHN) αναμένεται να αυξηθεί κατά 17% μέχρι και το 2022. Το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης αναφέρεται ως χαμηλότερο από 4% για τη μεταστατική νόσο Σταδίου IV».

Επίσης, τόνισε ότι «Για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία, μία νέα κατηγορία φαρμάκων, οι ανοσοθεραπευτικοί παράγοντες, προστίθενται στη θεραπευτική φαρέτρα της ογκολογίας, καθιστώντας το μέλλον της θεραπείας του προχωρημένου καρκίνου κεφαλής και τραχήλου πιο ελπιδοφόρο. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η θεραπεία με anti-PD1 παράγοντα αυξάνει την ολική επιβίωση ασθενών με προχωρημένο καρκίνο κεφαλής και τραχήλου, σταθεροποιώντας τα συμπτώματα και την ποιότητα ζωής των ασθενών, συμπεριλαμβανομένων της καθημερινής δραστηριότητας και της κοινωνικής επάρκειας».



Λέμφωμα Hodgkin


Στην εισήγησή του σχετικά με τις εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας του λεμφώματος Hodgkin ο κος Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Αιματολογίας της Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α στην Αιματολογική Κλινική του Γ. Ν. «Λαϊκό», ανέφερε ότι «το λέμφωμα Hodgkin αποτελεί μια από τις συχνότερες αιματολογικές κακοήθειες με σχετικά χαμηλή, ουδόλως όμως αμελητέα θνητότητα. Περίπου 20-30% των ασθενών υποτροπιάζουν μετά από τη χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής με ή χωρίς ακτινοθεραπεία, οπότε ο θεραπευτικός αλγόριθμος περιλαμβάνει χημειοθεραπεία διάσωσης και ακολούθως μεγαθεραπεία με αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Δυστυχώς μόνο οι μισοί περίπου από αυτούς τους ασθενείς ιώνται, με τους υπόλοιπους μισούς να απαιτούν περαιτέρω θεραπεία με γενικώς πτωχά αποτελέσματα. Ακριβώς στο σημείο αυτό, η εισαγωγή της ανοσοθεραπείας έναντι των μορίων CD30 και PD-1 έχει δώσει νέα ελπίδα στους ασθενείς με υποτροπιάζον ή ανθεκτικό λέμφωμα Hodgkin μετά την αυτόλογη μεταμόσχευση».

Αναφερόμενος στη χορήγηση των αναστολέων PD1 σε αυτούς τους ασθενείς που έχουν αστοχήσει τόσο η αυτόλογη μεταμόσχευση όσο και η ανοσοθεραπεία έναντι του CD30 σχολίασε ότι «τα ποσοστά ελέγχου της νόσου είναι περίπου 70% με τη μέση διάρκεια των υφέσεων να ξεπερνά τους 12-18 μήνες και με συνολική επιβίωση περίπου 90% στους 18 μήνες έναντι περίπου 60% με τις συμβατικές θεραπείες. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι πολλοί ασθενείς, στους οποίους το φορτίο της νόσου δεν ελαττώνεται σε ικανό βαθμό, παρουσιάζουν σημαντικό κλινικό όφελος με παρατεταμένη σταθεροποίηση της νόσου και ποιοτική επιβίωση». Κλείνοντας τόνισε ότι «διεξάγονται κλινικές μελέτες για την αξιολόγηση του θεραπευτικού οφέλους των ανοσοθεραπειών και σε πρωιμότερες γραμμές θεραπείας και ιδίως σε νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin».

Οι παραπάνω ομιλίες έγιναν στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργανώθηκε από την Bristol-Myers Squibb.