Περιφερική νευροπάθεια. Προκαλεί μούδιασμα, πόνο, δυσκολία στην κίνηση, απώλεια αίσθησης, διαταραχές στα μάτια

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η περιφερική νευροπάθεια πρόκειται για διαταραχή των νεύρων στη μεταφορά εντολών από το νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο προς τις περιφερειακές μονάδες. Πρόκειται για παθήσεις των περιφερικών νεύρων οφειλόμενες σε διάφορα αίτια τα οποία συχνότερα είναι τοξικά, μεταβολικά και κληρονομικά.

Συμπτώματα της περιφερικής νευροπάθειας

Στα κύρια συμπτώματα της περιφερικής νευροπάθειας αναφέρονται το μούδιασμα, ο πόνος, η δυσκολία στην κίνηση, οι διαταραχές ούρησης, η στυτική δυσλειτουργία, οι διαταραχές στα μάτια και στο έντερο.

Πόνος, κάψιμο, μυρμηγκιάσματα, μούδιασμα, απώλεια της αίσθησης, μυϊκή αδυναμία, δερματικά έλκη (ανοικτές πληγές) στην περιφερική πολυνευροπάθεια που επηρεάζει την αισθητικότητα κυρίως αλλά και την κινητικότητα σε μικρότερο βαθμό των ποδιών και των χεριών. Πολλοί ασθενείς το μόνο που νιώθουν είναι απώλεια της αίσθησης στα πόδια. Εξαιτίας αυτής της απώλειας της αίσθησης στα πόδια μπορεί να τραυματισθούν εύκολα και να μην το καταλάβουν. Δημιουργούνται λοιπόν πληγές που αν δεν θεραπευτούν γίνονται δερματικά έλκη τα οποία παθαίνουν μόλυνση και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε γάγγραινα και ακρωτηριασμό.

Απώλεια του ελέγχου της κύστης, ακράτεια ούρων, αδυναμία κένωσης της κύστης, συχνές ουρολοιμώξεις, φούσκωμα στην κοιλιά,ναυτία, έμετοι, διάρροια, δυσκοιλιότητα, προβλήματα στύσης στον άνδρα και σεξουαλικά προβλήματα στη γυναίκα, ζάλη όταν περνάτε από την καθιστή στην όρθια θέση (ορθοστατική υπόταση), υπερβολική εφίδρωση ή πολύ λίγη εφίδρωση στην αυτόνομη νευροπάθεια η οποία επηρεάζει την κύστη, το έντερο, τα γεννητικά όργανα, τους ιδρωτοποιούς αδένες, τα μάτια και την καρδιά.

Που οφείλεται η περιφερική νευροπάθεια

Η περιφερική νευροπάθεια μπορεί να οφείλεται σε κληρονομικές ασθένειες όπως η νόσος Charcot- Marie- Tooth και η αταξία του Φρίντριχ. Άλλοι παράγοντες που φαίνεται ότι ευθύνονται είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η κατάχρηση αλκοόλ, το Aids, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος, πιθανός τραυματισμός νεύρων, έλλειψη βιταμινών κ. ά. Επίσης επίκτητες νεοπλασίες, παρανεοπλασματικά σύνδρομα.

H διαβητική νευροπάθεια είναι η βλάβη που παθαίνουν τα νεύρα από τα υψηλά επίπεδα του σακχάρου στο αίμα στους διαβητικούς ασθενείς. Όλα τα νεύρα στο σώμα μπορεί να πάθουν βλάβη. Διαβητική νευροπάθεια κινδυνεύουν να πάθουν πιο εύκολα άτομα που έχουν διαβήτη για πολλά χρόνια ή άτομα με διαβήτη που δεν ελέγχεται καλά (με υψηλό σάκχαρο). Η διαβητική νευροπάθεια δεν δίνει πάντα συμπτώματα. Μπορεί κάποιος να έχει διαβητική νευροπάθεια και να μην το γνωρίζει.

Διάγνωση της περιφερικής νευροπάθειας

Προηγείται η λεπτομερής καταγραφή του ιστορικού του ασθενούς. Αν χρειαστεί απαιτούνται ακτινολογικές και μικροβιολογικές εξετάσεις για τον αποκλεισμό λοιμωδών παθήσεων.
Η διάγνωση για την περιφερική νευροπάθεια γίνεται μέσω ειδικών νευρολογικών εξετάσεων, ηλεκτρομυογραφήματος, ηλεκτροφυσιολογικού ελέγχου (ταχύτητες αγωγής νεύρων, ηλεκτρομυογράφημα), για την αποκάλυψη της βαρύτητας, της κατανομής  αλλά και του τύπου βλάβης (αξονική, απομυελινωτική)

Υπέρηχος των περιφερικών νεύρων και του βραχιονίου πλέγματος, για την αποκάλυψη δομικών βλαβών του νευρικού συστήματος (οίδημα, ατροφία, υπετροφία), αλλά και χαρακτηριστικών ευρημάτων που μπορεία να οδηγήσουν στη διάγνωση μίας φλεγμονώδους πολυνευροπάθειας (π.χ. CIDP, Guillain-Barre)

Αιματολογικός έλεγχος, για την αποκάλυψη συχνότερα μεταβολικών (π.χ. έλλειψη βιταμινών) ή φλεγμονωδών (νόσος του Lyme, αγγειίτιδα) αιτιών

Ανά περίπτωση και ανάλογα με την ύπαρξη ή όχι σαφούς αιτίας της πολυνευροπάθειας, μπορεί να διευρυνθεί ο διαγνωστικός έλεγχος με βιοψία νεύρων ή απεικονιστικό έλεγχο με μαγνητική τομογραφία.

Θεραπεία της περιφερικής νευροπάθειας

Σημαντικό ρόλο για τη θεραπεία της περιφερικής νευροπάθειας παίζει η αντιμετώπιση της βασικής νόσου. Συχνά συνιστώνται φυσικοθεραπείες και αναλγητικά φάρμακα.

Στις ελλείψεις βιταμινών, η χορήγηση των ανάλογων βιταμινούχων σκευασμάτων που χρειάζεται ο οργανισμός μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση. Παράλληλα η υγιεινή διατροφή είναι η καλύτερη διασφάλιση για παροχή στον οργανισμό των βιταμινών που χρειάζεται καθημερινά.

Στους αλκοολικούς, εκτός από την υγιεινή διατροφή και τη χορήγηση βιταμινών που χρειάζονται στον οργανισμό τους, επιβάλλεται η διακοπή κατανάλωσης αλκοόλ.

Στους διαβητικούς, ο έλεγχος της γλυκόζης αίματος είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη βελτίωση της κατάστασης των νεύρων του ασθενούς. Οι διαβητικοί πρέπει να γνωρίζουν ότι οι βλάβες που δημιουργούνται στον οργανισμό τους λόγω ψηλής γλυκόζης στο αίμα δεν είναι αναστρέψιμες. Για αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στη θεραπεία τους για πρόληψη σοβαρών βλαβών που πιθανόν να απειλούν τη ζωή τους.

Για την αντιμετώπιση του πόνου που συνοδεύει τις περιφερικές νευροπάθειες, χρησιμοποιούνται φάρμακα αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, και νευροληπτικά φάρμακα, όπως ορισμένα αντιεπιληπτικά και αντικαταθλιπτικά. Στην τελευταία κατηγορία περιλαμβάνεται ένας μεγάλος αριθμός ουσιών που έχουν πάρει ένδειξη για το νευροπαθητικό πόνο με ιδιαίτερα ικανοποιητικά αποτελέσματα ή ακόμα και για συγκεκριμένες παθήσεις, όπως είναι η νευραλγία τριδύμου νεύρου. Χαρακτηριστικά μπορούν να αναφερθούν η καρβαμαζεπίνη (Tegretol) και η οξκαρβαζεπίνη (Trileptal), το βαλπροϊκό (Depakine), η γκαμπαπεντίνη (Neurontin), η λεβατιρασετάμη (Keppra), η πρεγκαμπαλίνη (Lyrica), η ντουλοξετίνη (Cymbalta) κ.α.

Επιπλοκές της περιφερικής νευροπάθειας

Στις επιπλοκές για την περιφερική νευροπάθεια αναφέρονται η νευρολογική δυσλειτουργία και η αδυναμία αισθητικότητας και κινητικότητας.

Οδηγίες για ασθενείς με περιφερική νευροπάθεια

Οι ασθενείς που έχουν στην οικογένειά τους ιστορικό περιφερικής νευροπάθειας πρέπει να υιοθετούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής, με διακοπή του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ και κατανάλωση υγιεινής διατροφής.

Προληπτικά μέτρα για να αποφύγετε επιπλοκές της νευροπάθειας

Για να αποφύγετε τα έλκη (πληγές) στα πόδια και τους ακρωτηριασμούς και να προστατεύσετε τα  πόδια σας, θα πρέπει να ελέγχετε τα πόδια σας κάθε μέρα, να φοράτε πάντα παπούτσια ή παντόφλες (να μην περπατάτε ποτέ ξυπόλυτοι) και καθαρές, στεγνές κάλτσες, να αγοράζετε πάντα παπούτσια που σας είναι βολικά και άνετα (να μην σας πληγώνουν), να ζητήσετε πάντα βοήθεια αν χρειάζεται από ειδικό γιατρό. Επιπλέον, καλό είναι να πλένετε, να στεγνώνετε και να ελέγχετε τα πόδια σας κάθε μέρα, να κοιτάτε πάντα για κάλους, εκδορές, πληγές, κοψίματα, ερυθρότητα ή οιδήματα στα πόδια σας, να κόβετε τα νύχια σας τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, να βάζετε κρέμα για ξηροδερμία, αλλά όχι ανάμεσα στα δάκτυλα.

Διαβάστε επίσης

• Η Περιφερική αγγειακή νόσος μπορεί να προκαλεί χωλότητα, πόνο, κράμπες, μούδιασμα στα πόδια σας. Πώς γίνεται η διάγνωση και πώς θεραπεύεται;
• Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.
• Αλγοδυστροφία ή σύνδρομο σύμπλοκου περιοχικού πόνου που προκαλεί πόνο και αίσθημα καψίματος σε πόδια ή χέρια
• Γιατί ο διαβήτης είναι επικίνδυνος; Αναγνωρίστε τα συμπτώματα, μειώστε τον κίνδυνο.
• Που οφείλεται ο πόνος στα πέλματα; Απλές συμβουλές για να τα προστατεύσεις

Παράγοντες κινδύνου στον καρκίνο παχέος εντέρου; Ποιος ο ρόλος της ασπιρίνης, του ασβεστίου, των τροφών στην πρόληψη;.

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι νεοπλασματικές παθήσεις του παχέος εντέρου εμφανίζουν τις τελευταίες δεκαετίες αυξανόμενη συχνότητα. Οι σημαντικότερες αιτίες για την αύξηση αυτή είναι οι σύγχρονες διατροφικές συνήθειες, ο «δυτικός» τρόπος διαβίωσης, καθώς και η σημαντική αύξηση του ορίου ηλικίας του πληθυσμού.

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο 3ος σε συχνότητα καρκίνος στον Δυτικό κόσμο και ο 2ος σε θνητότητα. Προσβάλλει όλες τις ηλικίες, όμως η επίπτωση αυξάνει ιδιαίτερα μετά τα 40 έτη. Τουλάχιστον το 50% των περιπτώσεων αφορούν στο ορθό.   Δυστυχώς και παρά τις μεγάλες διαγνωστικές εξελίξεις που έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια, η καθυστερημένη διάγνωση βρίσκεται σε υψηλά ποσοστά επί του συνόλου, με αποτέλεσμα τουλάχιστον στο 10% του συνόλου των περιπτώσεων, ο όγκος να μην είναι εξαιρέσιμος χειρουργικά και σε ποσοστό πλέον του 20% να υφίστανται ηπατικές μεταστάσεις.

Οι περισσότερες περιπτώσεις καρκίνου παχέος εντέρου (65-85%) θεωρούνται σποραδικές περιπτώσεις (χωρίς γενετική προδιάθεση). Στο 5% θεωρείται σίγουρη η προδιάθεση και στο υπόλοιπο 30% η παρουσία γονιδίων με μειωμένη διεισδυτικότητα καθιστά πιθανή μία γενετική επιβάρυνση (οικογενής καρκίνος). 

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου παχέος εντέρου;

• η ηλικία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου εμφάνισης της νόσου. Όλα τα άτομα, ανεξαρτήτως φύλου, και χωρίς κάποιο ιστορικό κινδυνεύουν να εμφανίσουν καρκίνο του παχέος εντέρου μετά την ηλικία των 50 ετών. Αν και ο κίνδυνος αυτός υπάρχει και πριν τα 50 έτη, οι περισσότεροι από το 90% των ανθρώπων που εμφανίζουν καρκίνο του παχέος εντέρου είναι μεγαλύτεροι των 50 ετών. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο είναι:
• η παρουσία ενός ή περισσότερων συγγενών α’ βαθμού με καρκίνο ή πολύποδες του παχέος εντέρου
• η παρουσία αδενωματωδών πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου στο παρελθόν
• η οικογενής πολυποδίαση του παχέος εντέρου και το σύνδρομο μη πολυποδιασικού καρκίνου του παχέος εντέρου
• το ιστορικό μακροχρόνιας και εκτεταμένης Ιδιοπαθούς Φλεγμονώδους νόσου του παχέος εντέρου (Ελκώδης κολίτιδα, ν. Crohn).
• η έλλειψη φυσικής άσκησης
• η παχυσαρκία
• το κάπνισμα
• ομάδες υψηλού κινδύνου

Σήμερα διαχωρίζονται δύο βασικές κατηγορίες κινδύνου, η ομάδα μέσου κινδύνου και η ομάδα υψηλού κινδύνου.

Ομάδα μέσου κινδύνου:
Τα άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών θεωρούνται μέσου κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου. Μετά την ηλικία αυτή η συχνότητα της νόσου διπλασιάζεται για κάθε δεκαετία ζωής. Σύμφωνα µε τις διεθνείς οδηγίες, τα άτομα που δεν έχουν κανένα σύμπτωμα αλλά ανήκουν στην ομάδα μέσου κινδύνου, δηλαδή όταν η ηλικία τους είναι μεγαλύτερη από 50 έτη, πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα κάθε χρόνο και σε εύκαμπτη σιγμοειδοσκόπηση κάθε 3 με 5 χρόνια, η σε ολική κολονοσκόπηση ανά 10ετία, αν δεν υπάρξουν ευρήματα. Όταν δεν είναι δυνατή η ολική κολονοσκόπηση πρέπει να γίνεται βαριούχος υποκλυσμός με διπλή αντίθεση.

Ομάδα υψηλού κινδύνου:

• άτομα με ατομικό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου
• άτομα με οικογενειακό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνου του παχέος εντέρου
• ασθενείς με μακροχρόνια Ελκώδη κολίτιδα ή νόσο του Crohn.
• Το οικογενειακό ιστορικό μπορεί να μας βοηθήσει να ξεχωρίσουμε τις οικογένειες που έχουν βλάβες στα γονίδιά τους, που κληρονομούνται και προδιαθέτουν στην εμφάνιση του καρκίνου του παχέος εντέρου. Ορισμένα άτομα που ανήκουν σε αυτές τις οικογένειες μπορεί να εμφανίσουν καρκίνο σε ποσοστό που φτάνει το 100%. Τα άτομα που ανήκουν στην ομάδα αυτή μπορεί να εμφανίσουν καρκίνο σε μικρότερη ηλικία.

Από το 1985 η επίπτωση αλλά και η θνητότητα του καρκίνου του παχέος εντέρου έχει ελαφρά μειωθεί και αυτό οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων όπως:
• Η έγκαιρη διάγνωση των πολυπόδων και η εκτομή τους (πολυποδεκτομή)
• Η έγκαιρη διάγνωση καρκίνου με τις δοκιμασίες ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα. 
• Η συχνότερη χρησιμοποίηση της κολονοσκόπησης σε συμπτωματολογία από το παχύ έντερο. Οι οδηγίες για την πρόληψη και πρώιμη διάγνωση της νόσου στο γενικό πληθυσμό, περιλαμβάνουν την κολονοσκόπηση από την ηλικία των 50 ετών και έκτοτε κάθε δέκα χρόνια ή τη σιγμοειδοσκόπηση κάθε πέντε χρόνια. Για άτομα υψηλού κινδύνου ο έλεγχος πρέπει να αρχίζει από μικρότερη ηλικία

Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις του ΚΠΕ είναι τα Αδενώματα, σποραδικά ή στο πλαίσιο οικογενούς πολυποδίασης και η Επιθηλιακή Δυσπλασία (ΕΔ) στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους (ΙΦΝ)


Οι ισχυρότεροι προγνωστικοί δείκτες, ήτοι τα βιολογικά, αντικειμενικά μετρήσιμα, χαρακτηριστικά, που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την έκβαση του ΚΠΕ είναι η πλήρης εξαίρεση και η ανατομική επέκταση του όγκου.


Η τοπική επέκταση της νόσου στο τοίχωμα του εντέρου (Τ), οι μεταστάσεις στους επιχώριους Λεμφαδένες (Ν) οι μακρινές Μεταστάσεις (Μ) και η Αγγειακή Διασπορά (V), όπως διαγιγνώσκονται και καταγράφονται στην ιστοπαθολογική μελέτη του εξαιρεθέντος νεοπλάσματος, είναι τα ευρήματα που καθορίζουν την πρόγνωση και τη θεραπεία της νόσου, σταδιοποιώντας την.

Το πρώτο μέτρο πρόληψης είναι η εντόπιση γενετικών ή περιβαλλοντικών παραγόντων, υπεύθυνων για καρκίνο του παχέος εντέρου. 

Δεύτερο μέτρο είναι η εντόπιση και η εκρίζωση
προκαρκινικών βλαβών. 

Για τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, αν και δεν είναι ακόμη απόλυτα τεκμηριωμένοι, το Εθνικό Ινστιτούτο
του Καρκίνου των ΗΠΑ εξέδωσε οδηγίες διατροφής.

1. ελάττωση της κατανάλωσης λίπους
2. αύξηση των φυτικών ινών στα 20-30 γραμμάρια ημερησίως
3. αύξηση κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών
4. αποφυγή της παχυσαρκίας.
5. ελαφρά έως μέση κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και
σωματική άσκηση.


Για το δεύτερο μέρος, της έγκαιρης εντόπισης των προκαρκινικών καταστάσεων, υπάρχουν δύο κατηγορίες πληθυσμού: αυτοί που είναι υψηλού κινδύνου και αυτοί που είναι σχετικού κινδύνου.

Για τους πληθυσμούς σχετικού κινδύνου προτείνονται τα εξής:
1. ετήσια δακτυλική εξέταση του ορθού για ηλικία άνω των 40.
2. εξέταση κοπράνων για Hb κάθε χρόνο για ηλικία πάνω από
50 ετών.
3. ορθοσιγμοειδοσκόπηση με εύκαμπτο όργανο κάθε 3-5
χρόνια μετά τα 50.

Η θεραπεία
Σημαντικές εξελίξεις έχουν επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια και στη χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού. Ιδιαίτερα σημαντική πρόοδος καταγράφεται στην αντιμετώπιση του καρκίνου του εντέρου με ελάχιστα επεμβατικές (τραυματικές) μεθόδους δια μέσου του πρωκτού. Με τις μεθόδους αυτές που εφαρμόζονται σήμερα και στη χώρα μας μπορεί σε συγκεκριμένες και επιλεγμένες περιπτώσεις αρχόμενων καρκίνων να αποφευχθούν αρκετές ανοιχτές επεμβάσεις κολεκτομής με εξίσου καλά αποτελέσματα.

Η εξέλιξη της χειρουργικής σε συνδυασμό με την υψηλή τεχνολογία του 21ου αιώνα δίνει τη δυνατότητα στη χειρουργική του παχέος εντέρου να επεμβαίνει με τον ελάχιστο δυνατό τρόπο. Η λαπαροσκοπική κολεκτομή προσφέρει περισσότερα πλεονεκτήματα για τον ασθενή, έναντι της ανοικτής χειρουργικής.
Η γρήγορη έξοδος από το νοσοκομείο και η σημαντική μείωση του μετεγχειρητικού πόνου, συνηγορούν για τη σπουδαιότητα της λαπαροσκοπικής κολεκτομής με μεγάλα οφέλη για τον ασθενή.
Πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής κολεκτομής είναι το ελάχιστο τραύμα- μικρές τομές, η περιορισμένη καταστροφή ιστών από την στιγμή που υπάρχει μικρό χειρουργικό τραύμα, η ελάχιστη απώλεια αίματος με αποτέλεσμα μικρότερο ποσοστό μεταγγίσεων, το μικρότερο ποσοστό ενδοκοιλιακών συμφύσεων, αποφεύγονται οι μετεγχειρητικές κήλες (λόγω του μικρού χειρουργικού τραύματος) και ο μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος. 

Σε περιπτώσεις τοπικά προχωρημένων καρκίνων του τελικού τμήματος του παχέος εντέρου, δηλαδή του ορθού, η εφαρμογή πριν το χειρουργείο συνδυασμού ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας οδηγεί στις περισσότερες περιπτώσεις σε ελάττωση ή και εξαφάνιση του όγκου και σε δραματική μείωση της ανάγκης για τη δημιουργία «παρά φύσιν έδρας» (κολοστομίας) για τους πάσχοντες. 

Πρόληψη
Οι συστάσεις που δίνονται από την παγκόσμια οργάνωση υγείας σε συνεργασία με έγκυρα διεθνή αντικαρκινικά κέντρα όσον αφορά την δίαιτα και τον τρόπο ζωής στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου.

Μειωμένη κατανάλωση ζωικού λίπους (λιγότερο από 20% του συνόλου των λαμβανόμενων θερμίδων). Η καθημερινή διατροφή να περιλαμβάνει ικανή ποσότητα φρέσκων λαχανικών και φρούτων, ψωμιού ολικής αλέσεως, δημητριακών, οσπρίων και ελαιόλαδου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η λήψη σημαντικών συστατικών που έχουν αντικαρκινική δράση. Τα λαχανικά και τα φρούτα περιέχουν πολλές ουσίες με αντινεοπλασματικές ιδιότητες όπως: βιταμίνες C και Ε, καροτενοειδή, φυλικό οξύ, φυτικές ίνες, φαινόλες και φλαβονοειδή. Τα λαχανικά λόγω της διαφορετικής τους σύστασης (περισσότερα καροτενοειδή, φυλικό οξύ και βιταμίνη Β6) φαίνεται οτι ασκούν ισχυρότερη προστατευτική δράση από τα φρούτα (περισσότερα σάκχαρα, θερμίδες και βιταμίνη C).
 Ιδιαίτερη σημασία έχει δοθεί στο σκόρδο και ειδικά στην ουσία τρανσφεράση της S-γλουταθειόνης που περιέχει το σκόρδο σε μεγάλη ποσότητα. Η ουσία αυτή εμπλέκεται στην εξουδετέρωση αρκετών δυνητικών καρκινογόνων. Σε μία πρόσφατη μεγάλη επιδημιολογική μελέτη, φάνηκε ότι η κατανάλωση μιας τουλάχιστον κεφαλής σκόρδου την εβδομάδα, έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση κατά 30% του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου, σε σύγκριση με τα άτομα που δεν κατανάλωσαν σκόρδο.


Υπάρχουν ενδείξεις ότι το ασβέστιο των γαλακτοκομικών προϊόντων ασκεί προφυλακτική δράση. 

Το παραπάνω διαιτολόγιο αντιπροσωπεύει τη λεγόμενη Μεσογειακή δίαιτα. Το παραπάνω προτεινόμενο διαιτολόγιο και ο δραστικός περιορισμός του δυτικού
τρόπου διατροφής με τις τροφές του τύπου fast food που είναι πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος, είναι πιθανώς ευεργετικό, όταν εφαρμόζεται από την παιδική και νεαρή ηλικία.
Συμπερασματικά είναι χρήσιμη η διατροφή που είναι φτωχή σε ζωικό λίπος και πλούσια σε συστατικά φυτικής προέλευσης.

Ο ρόλος της ασπιρίνης στη μακροχρόνια πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου

Η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη μπορεί να βοηθήσουν στην προστασία από τον καρκίνο του παχέος εντέρου.
Η λήψη κάθε μέρα ασπιρίνης στη δόση των 300 mg ή
περισσότερο για περίπου 5 χρόνια, βρέθηκε να είναι αποτελεσματική για την πρωτογενή πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου σε τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες έρευνες που έδειξαν τα ευεργετικά
αποτελέσματα να διαρκούν για 10 χρόνια. Η ασπιρίνη μειώνει τα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου κατά το ένα τέταρτο, και τους θανάτους από καρκίνο του παχέος εντέρου κατά το ένα τρίτο. Η προστατευτική δράση της πιστεύεται ότι οφείλεται στο ότι καταστέλλει ένα ένζυμο (COX-2) που βοηθά στον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.

Η καθιστική ζωή και το αυξημένο στρες, δεν είναι σύμμαχοι στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, ενώ η τάση να ελέγχουμε το κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας ( προσωπικότητα τύπου Α στην ψυχιατρική ) που μας κάνει control freaks είναι παράγοντας κινδύνου λένε οι ειδικοί για την εμφάνιση γαστρεντερικού καρκίνου στο μέλλον .

Τέλος όταν εμφανίζονται ύποπτα συμπτώματα, όπως η αλλαγές στον τρόπο που συμπεριφέρεται το έντερο μας, ή αιμορραγία, η αναιμία και η κόπωση , ή απώλεια βάρους και ο πόνος στην κοιλιά, αμέσως θα πρέπει να πάτε σε ειδικό γιατρό.

Διαβάστε επίσης

• Πολύποδας παχέος εντέρου. Τι είναι, ποια τα συμπτώματα, ποιοι κινδυνεύουν και ποια η κατάλληλη διατροφή για πρόληψη;
• Συμπτώματα που προειδοποιεί ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Ποιοι κινδυνεύουν και ποια η πρόληψή του;
  
• Βρέθηκε χαμηλός αιματοκρίτης; Σε τι μπορεί να οφείλεται η αναιμία χρόνιας νόσου ή φλεγμονής και ποια συμπτώματα προκαλεί;
• Ποιοι κινδυνεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, ποιες είναι οι προειδοποιητικές ενδείξεις και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του;
• Φουσκώματα, πόνος και κράμπες στην κοιλιά, διάρροια ή δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλονται σε ευερέθιστο έντερο ήσπαστική κολίτιδα. Πως η δίαιτα, το στρες και η άσκηση επηρεάζουν τηνλειτουργία του εντέρου;

Βρέθηκε φάρμακο που εξαφανίζει πλήρως τον καρκίνο του εντέρου.

medlabnews.gr iatrikanea 

Ένα φάρμακο ανοσοθεραπείας θα μπορούσε να απαλλάξει τους ασθενείς με καρκίνο του ορθού από την ανάγκη για χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία, αφού τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ήταν αποτελεσματικό στο 100% των περιπτώσεων.

Το Jemperli (ονομάζεται επίσης dotarlimab) από την GSK έδειξε «πρωτοφανή αποτελέσματα», είπε η εταιρεία, χωρίς στοιχεία ασθένειας σε όλους τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία.

Όλοι όσοι έπαιρναν το φάρμακο είχαν τοπικά προχωρημένο καρκίνο του ορθού, μια μορφή καρκίνου του εντέρου, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) στο Σικάγο.

Το Jemperli είναι ήδη εγκεκριμένο στο NHS για γυναίκες με ορισμένους τύπους προχωρημένου ή υποτροπιάζοντος καρκίνου της μήτρας.

Τα δεδομένα που δεν δείχνουν καμία ένδειξη νόσου σε 42 ασθενείς είναι αξιοσημείωτα

Τα δεδομένα έδειξαν ότι και οι 42 ασθενείς σε μια δοκιμή που διεξήχθη από το Memorial Sloan Kettering Cancer Center στις ΗΠΑ είχαν πλήρη ανταπόκριση στη θεραπεία, χωρίς ενδείξεις όγκων στις σαρώσεις.

Οι πρώτοι 24 ασθενείς έχουν παρακολουθηθεί μέχρι στιγμής για 26,3 μήνες κατά μέσο όρο.

Μελέτες δείχνουν ότι ο καρκίνος του ορθού (dMMR) ευθύνεται για το 5-10% όλων των καρκίνων του ορθού.

Ο Hesham Abdullah, ανώτερος αντιπρόεδρος της GSK, δήλωσε: «Τα δεδομένα που δεν δείχνουν καμία ένδειξη ασθένειας σε 42 ασθενείς είναι αξιοσημείωτα.

«Αυτά τα αποτελέσματα μας φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση των δυνατοτήτων του dotarlimab σε αυτό το θεραπευτικό περιβάλλον για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του ορθού dMMR.

«Ανυπομονούμε να αξιολογήσουμε το dotarlimab σε ορισμένους καρκίνους του παχέος εντέρου στις συνεχιζόμενες μελέτες εγγραφής AZUR-1 και AZUR-2».

Το τρέχον πρότυπο περίθαλψης για ασθενείς με αυτόν τον τύπο καρκίνου είναι η χημειοθεραπεία συν ακτινοβολία, ακολουθούμενη από χειρουργική επέμβαση.

Ο Andrea Cercek, κύριος ερευνητής για τη μελέτη φάσης ΙΙ, είπε ότι η νέα θεραπεία έδειξε «διαρκή πλήρη υποχώρηση του όγκου χωρίς την ανάγκη θεραπείας που αλλάζει τη ζωή», όπως η χημειοθεραπεία και η χειρουργική επέμβαση.

Και πρόσθεσε: «Ως κλινικός ιατρός, έχω δει από πρώτο χέρι την εξουθενωτική επίδραση της καθιερωμένης θεραπείας του καρκίνου του ορθού dMMR και είμαι ενθουσιασμένη με τις δυνατότητες του dotarlimab σε αυτούς τους ασθενείς».

Διαβάστε επίσης

• Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ποιους προσβάλλει, πώς γίνεται η διάγνωση και πώς μπορεί να προληφθεί; Πόσο σημαντική είναι η σωστή διατροφή;
• Πολύποδας παχέος εντέρου. Τι είναι, ποια τα συμπτώματα, ποιοι κινδυνεύουν και ποια η κατάλληλη διατροφή για πρόληψη;
• Φουσκώματα, πόνος και κράμπες στηνκοιλιά, διάρροια ή δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλονται σε ευερέθιστο έντερο ήσπαστική κολίτιδα. Πως η δίαιτα, το στρες και η άσκηση επηρεάζουν τηνλειτουργία του εντέρου;

Αμύγδαλα για χοληστερίνη, οστεοπόρωση, κρυολόγημα, μνήμη, δίαιτα, καρδιακών παθήσεων. Αμυγδαλέλαιο. Αμυγδαλόγαλο.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η αμυγδαλιά, Prunus amygdalus

Καρποφόρο δένδρο φυλλοβόλο της οικογένειας ροδιδών (Rosaceae) που περιλαμβάνει επίσης το μήλο, το αχλάδι, το ροδάκινο, το κεράσι, το δαμάσκηνο, το νεκταρίνι, το βερίκοκο, και τη φράουλα.

 Το δένδρο αυτό, παρόλο το μικρό μέγεθος του καρπού του, αποτελεί σύμβολο Αναγέννησης, υγείας, ελπίδας, καλοτυχίας. Συμβολίζει ακόμα τον πλούτο, την ευμάρεια, τη σοφία, τη γονιμότητα αλλά και βίο ανθόσπαρτο. Γι’ αυτό και το αμύγδαλο προσφέρεται σε γάμους με μέλι ή ζάχαρη. Οι Ρωμαίοι ξεκίνησαν το έθιμο της ρίψης αμυγδάλων στις νύφες, για να ευλογηθούν με πολλούς απογόνους, ένα έθιμο που συνεχίζεται σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Τα άνθη του εκπτύσσονται πριν από τα φύλλα, είναι εντυπωσιακά, λευκά με ευχάριστη οσμή και με πέταλα ελαφρά ρόδινα. 


Η αμυγδαλιά κατάγεται από την Δυτική Ασία. Σήμερα η αμυγδαλιά καλλιεργείται σε 44 χώρες ενώ τα 10 τελευταία χρόνια παρατηρείται μία αύξηση των καλλιεργούμενων στρεμμάτων.  Είναι ένα δέντρο που φθάνει τα 3—8 μέτρα ύψος. Είναι φυλλοβόλο δέντρο. Έχει φύλλα απλά, λογχοειδή, οδοντωτά, γυαλιστερά. Οι οφθαλμοί της διακρίνονται σε ξυλοφόρους και ανθοφόρους. Τα άνθη της έχουν χρώμα  άσπρο ή ροζ ανοιχτό. Ο καρπός της είναι δρύπη και αποτελείται από το εξωκάρπιο, το μεσοκάρπιο και το ενδοκάρπιο που περικλείει το σπέρμα.


Η αμυγδαλιά είναι ένα από τα ανθεκτικότερα δένδρα στην ξηρασία, αντέχει στους δυνατούς ανέμους, αναπτύσσεται σε ασβεστώδη εδάφη, ακόμα και σε πετρώδη εδάφη και με μεγάλη κλίση. Αγαπά τα πολύ ζεστά κλίματα, μπορούν όμως μερικές ποικιλίες γλυκοπύρηνων αμυγδάλων να καλλιεργηθούν και σε βορειότερες περιοχές. Έχει μεγάλη σπουδαιότητα στη μελισσοκομία, δίνει άφθονη γεύση και νέκταρ.

Η θρεπτική αξία του αμύγδαλου είναι σημαντική, όχι τόσο σε θεραπευτικό επίπεδο, όσο για την πρόληψη σημαντικών ασθενειών, πρόωρης γήρανσης του οργανισμού από τοξίνες και έλλειψη βιταμινών και τη διατήρηση της υγιούς λειτουργίας του καρδιαγγειακού, γαστρεντερικού και αναπνευστικού συστήματος. Η θρεπτική τους αξία, λοιπόν, είναι σημαντική και η δράση του απλώνεται σε ένα μεγάλο πεδίο καταστάσεων, από τις οποίες ακολουθούν οι 10 σημαντικότερες.

1. Eπιδρούν θετικά στα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και μειώνουν την «κακή»


2. Μειώνουν τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων


3. Βοηθούν στην οικοδόμηση γερών δοντιών και οστών


4. Βοηθούν τον εγκέφαλο να λειτουργεί σωστά


5. Σας προστατεύουν από την οστεοπόρωση


6. Βοηθούν στην απώλεια βάρους


7. Χαρίζουν στον οργανισμό σας καλά λίπη 


8. Εμποδίζουν την αύξηση του σακχάρου στο αίμα


9. Μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ


10. Ενισχύουν την άμυνα του ανοσοποιητικού συστήματος

Διατροφική αξία στα 100γρ περιέχονται

Ενέργεια	755 θερμίδες
Πρωτεΐνη	7,1 γραμμάρια
Υδατάνθρακές	23,3 γραμμάρια
Ολικό Λίπος	52,1 γραμμάρια
Κορεσμένα	8,6%
Μονοακόρεστα	59,7%
Πολυακόρεστα	31,7%
ω-3	0,5%
ω-6	31,2%
Νερό	5,2 γραμμάρια
Ασβέστιο	405 mg
Κάλλιο	4,7 mg
Μαγνήσιο	720 mg
Νάτριο	2,5 mg
Σίδηρος	3,0 mg
Φώσφορος	1235 mg
Χρώμιο	14,3 mg
Βιταμίνη E	25.87 mg
Φυλλικό οξύ	29 mcg

Το αμύγδαλο έχει σημαντικές αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές και προστατευτικές ιδιότητες, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε βιταμίνη Ε. Προστατεύει από εκφυλιστικές ασθένειες τον οργανισμό και προλαμβάνει την γήρανση των ιστών και των κυττάρων. Η βιταμίνη Ε είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό διαλυτό σε λιπαρά, που απαιτείται για τη διατήρηση της ακεραιότητας της κυτταρικής μεμβράνης, των βλεννογόνων των μεμβρανών και του δέρματος και συμβάλλει στην προστασία από τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες οξυγόνου. Περιέχουν επίσης πολλές σημαντικές βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως ριβοφλαβίνη, νιασίνη, θειαμίνη, παντοθενικό οξύ, βιταμίνη Β-6, και φυλλικό οξύ. Αυτές οι βιταμίνες λειτουργούν ως συν-παράγοντες ενζύμων, που εμπλέκονται στον κυτταρικό μεταβολισμό .

Τα αμύγδαλα, δεν περιέχουν γλουτένη και χρησιμοποιούνται πολύ για την παραγωγή τροφίμων «ελευθέρων γλουτένης». Όπως είναι ευνόητο, είναι μια εξαιρετική επιλογή για τα άτομα με αλλεργία ή δυσανεξία στη γλουτένη , άτομα που πάσχουν από κοιλιοκάκη. Περιέχουν αρκετά μέταλλα, όπως μαγγάνιο, κάλιο, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σελήνιο

Περιέχουν επίσης ασβέστιο, πρωτεΐνες, κάλιο, φώσφορο, σίδηρο και μαγνήσιο. Στοιχεία τα οποία συντελούν στη διατήρηση της καλής υγείας. 

Μια σημαντική ιδιότητα των αμυγδάλων, είναι η μείωση των επιπέδων της κακής χοληστερίνης, της λεγόμενης LDL, ενώ παράλληλα ρυθμίζει τη συνολική χοληστερίνη. Αποτέλεσμα είναι η προστασία της καρδιάς από καρδιαγγειακά νοσήματα. Παράλληλα, οι φυτικές ίνες που περιέχονται, συμβάλλουν στη σωστή λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος.

Επίσης από ορισμένες μελέτες φαίνεται ότι υπάρχει κάποια προστατευτική δράση σε περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου.

Η συστηματική βρώση αμυγδαλών, προστατεύει τον οργανισμό από ιώσεις και κρυολογήματα, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα. Ενώ παράλληλα καταπολεμά τα συμπτώματα κρυολογήματος και συμβάλλει στη γρήγορη ανάρρωση κατά τη διάρκεια κρυολογήματος.

Τα μονοακόρεστα λίπη που περιέχει το αμύγδαλο, συμβάλλουν στη ρύθμιση και σταθεροποίηση του βάρους, ενώ παράλληλα η περιεκτικότητα του σε πρωτεΐνη, προστατεύει και ενισχύει τη δομή των μυών όπως επίσης το ασβέστιο που περιέχει συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι να αμύγδαλα έχουν αντιφλεγμονώδεις και επουλωτικές ιδιότητες, αν και υπάρχουν βότανα στην ελληνική φύση που έχουν τις ίδιες ιδιότητες με πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Η πυκνότητα σε θρεπτικά στοιχεία στα αμύγδαλα, όπως είναι οι φυτικές ίνες, οι πρωτεΐνες και τα μονοακόρεστα λιπαρά, τα κάνουν πολύ καλή τροφή για τους διαιτούντες, καθώς προκαλούν εύκολα το αίσθημα του κορεσμού και της ικανοποίησης, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται λιγότερες τάσεις για λαιμαργία. Τέλος, η περιεκτικότητά τους σε Β βιταμίνες και ψευδάργυρο, μειώνει σημαντικά τις λιγούρες για κάτι γλυκό, βοηθώντας έτσι σημαντικά στην απώλεια κιλών

Αμυγδαλέλαιο

Τo αμυγδαλέλαιο – το λάδι που παραλαμβάνεται από τα αμύγδαλα - θεωρείται εξαιρετικά μαλακτικό. Βοηθά το δέρμα να διατηρεί την απαλή υφή του και προστατεύει από την ξηρότητα. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική, αλλά και ως "φορέας ή έλαιο βάσης" τόσο για παραδοσιακά όσο και για σύγχρονα φάρμακα, στην αρωματοθεραπεία, στην βιομηχανία καλλυντικών.

Αμυγδαλόγαλο

Το αμυγδαλόγαλο είναι ένα πολύ θρεπτικό και εύπεπτο φυτικό γάλα που περιέχει 50% περισσότερο ασβέστιο από τα ζωικά γάλατα με καλύτερη απορρόφηση από το σώμα μας και χωρίς καθόλου τοξίνες. 

Τα αμύγδαλα είναι καλύτερα ωμά από ψητά


Όταν αγοράζετε συσκευασμένα αμύγδαλα να προτιμάτε αυτά που είναι ωμά γιατί τα ψητά μπορεί να έχουν ψηθεί σε ανθυγιεινά λίπη.

Τα ωμά αμύγδαλα δεν είναι «ακριβώς ωμά»


Δεδομένου ότι έχουν παρουσιαστεί κάποια δείγματα σαλμονέλας, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ο FDA έχει εγκρίνει διάφορες μεθόδους παστερίωσης που να είναι αποτελεσματικοί στην επίτευξη της μείωσης πιθανής μόλυνσης των αμυγδάλων, ενώ παράλληλα δεν επηρεάζει την ποιότητα τους.

Αλλεργία στα Αμύγδαλα

Τα αμύγδαλα μπορεί να προκαλούν αλλεργία σε ορισμένα άτομα. Αναφέρεται ότι η αλλεργία στα αμύγδαλα δεν είναι τόσο κοινή, όπως αυτή σε άλλους ξηρούς καρπούς, όπως το καρύδι, το κάσιους, το φιστίκι κλπ. Ο τύπος και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων μπορεί να ποικίλει από άτομο σε άτομο. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν έμετο, διάρροια, πόνο στην κοιλιά, πρήξιμο στα χείλη, πρήξιμο στο λαιμό που ίσως οδηγεί σε δυσκολία στην αναπνοή, αίσθηση δυσφορίας και άλλα πιο σοβαρά προβλήματα. Ως εκ τούτου, πρέπει να δίνεται προσοχή σε άτομα με αλλεργία στο καρύδι ή στους ξηρούς καρπούς γενικότερα κατά τη χρήση παρασκευασμάτων διατροφής που πιθανόν περιέχουν αμύγδαλο ή προϊόντα τους.  Η δριμύτητα των αλλεργικών αντιδράσεων εξαρτάται από ποια πρωτεΐνη του αμυγδάλού ο ασθενής έχει γίνει αλλεργικός.

Διαβάστε επίσης

• Καρύδια για την υγεία των αγγείων, την καρδιά, την μνήμη, την χοληστερίνη, τον διαβήτη, τον καρκίνο, τον ύπνο και την αντρική γονιμότητα.
• Τα κάστανα, ρίχνουν την χοληστερίνη, κάνουν καλό στην καρδιά, στο γαστρεντερικό, περιέχουν πολλές βιταμίνες και μέταλλα

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή
MSc

Επεμβάσεις του παχέος εντέρου: Πως μπορεί να εξασφαλισθεί η ποιότητα ζωής;

medlabnews.gr iatrikanea

Τη σημερινή εποχή, η χειρουργική του πεπτικού συστήματος έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, που συνήθεις πρακτικές της προηγούμενης δεκαετίας τείνουν να αντικατασταθούν. Μετράμε περισσότερα από 200 χρόνια μετά την 1η επέμβαση παχέος εντέρου το 1823 στη Lyon της Γαλλίας και τώρα οι ασθενείς μπορούν πλέον να νιώθουν ότι υπάρχει και ελπίδα και λύση στο πρόβλημα τους. Οι κακοήθειες του εντέρου βρίσκονται πλέον στη 2η θέση θνησιμότητας και 3η συχνότητας (10% όλων των κακοηθειών) μετά τη νόσο του πνεύμονα, οπότε και αυτό καθιστά επιτακτική την ανάγκη της χρήσης όλο και πιο σύγχρονων τεχνικών και τεχνολογιών.

Τις περασμένες δεκαετίες οι χειρουργικές επεμβάσεις ήταν ακρωτηριάστηκες στο βωμό του φόβου της υποτροπής, ελλείψει σύγχρονων χειρουργικών αλλά και επικουρικών θεραπειών και σίγουρα λόγω ελλιπούς κατανόησης της γενετικής.

Στις μέρες μας, η χειρουργική των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών (Ρομποτική & Λαπαροσκοπική), με ελάχιστο ή καθόλου τραύμα, με ασθενείς που αφαιρείται μόνο το προσβάλλον μέρος του οργάνου και λεμφαδένων αυτού, με χρήση χρωστικών ICG και σπάνιες μετεγχειρητικές επιπλοκές, αποτελεί ή οφείλει να αποτελεί την καθημέρα ιατρική πράξη.

«Νεότερες Τεχνικές και Τεχνολογίες στη χειρουργική του παχέος εντέρου μειώνουν σημαντικά την πιθανότητα ένας ασθενής να καταλήξει με σακουλάκι κολοστομίας μετά από μεγάλες επεμβάσεις στο πεπτικό σωλήνα. Ασθενείς που δεν υποβάλλονται πλέον σε πολύωρα χειρουργεία, που σε 1-2 ημέρες παίρνουν εξιτήριο, επιστρέφουν στην εργασία τους σε λίγες ημέρες, χωρίς εκτεταμένες ουλές στο σώμα τους και σίγουρα χωρίς τον κίνδυνο των μελλοντικών μεγχειρητικών κηλών από τις τομές», επισημαίνει ο Άρης Πλαστήρας, Χειρουργός Ογκολόγος Πεπτικού, Επιμελητής Α΄ στη Χειρουργική Ογκολογική Κλινική ΓΑΟΝΑ «Άγιος Σάββας» και το Ιατρικό Κέντρο Ψυχικού, τ. Διδάσκων King’s College London (www.arisplastiras.com) και συνεχίζει:

«Όλα αυτά συνθέτουν μια ελπιδοφόρα πραγματικότητα που πρέπει να γνωρίζουν οι ασθενείς με σοβαρά προβλήματα του πεπτικού τους συστήματος και να μην εκφράζουν άρνηση, ακόμη και σε ένα ραντεβού στο χειρουργικό ιατρείο, ώστε να ενημερωθούν για το πρόβλημά τους και την πληθώρα νέων θεραπειών που είναι πλέον διαθέσιμες. Οι χειρουργοί που γνωρίζουν καλά το αντικείμενο τους, δεν προτείνουν πάντα το χειρουργείο σα μόνη λύση, αλλά εξατομικεύουν τη θεραπεία ανάλογα τον ασθενή και το εν λόγω πρόβλημα (tailor-made surgery)».

Οι ερωτήσεις των ασθενών που πρωτοδιαγιγνώσκονται με κακοήθεια του εντέρου είναι διαχρονικά σταθερές. Αν υπάρχει επιβίωση, πόσο θα επηρεαστεί η ποιότητα της ζωής τους και αν αξίζει τον κόπο να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες / ακτινοβολίες και ένα μεγάλο χειρουργείο.

Η προσέγγιση οφείλει να είναι προς το συμφέρον του ασθενούς με μια ολιστική προσέγγιση από πολλές ειδικότητες οι οποίες από κοινού (ογκολογικό συμβούλιο) θα αποφασίσουν τη θεραπεία που πρέπει να ακολουθηθεί.

Τι πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής πριν την έναρξη της θεραπείας

Όπως τονίζει ο κ. Πλαστήρας, ο ασθενής προτού συναινέσει στην έναρξη της θεραπείας που υποδεικνύει ο ιατρός του, πρέπει να γνωρίζει τα εξής:

1. Είναι σημαντικό να ληφθεί λεπτομερές ιστορικό για στενούς συγγενείς με παρόμοια προβλήματα, καθώς και ιστορικό με άλλα προβλήματα υγείας, ώστε να υπολογιστεί το ρίσκο και το όφελος της θεραπείας. Οι ασθενείς σε προχωρημένη ηλικία δεν έχουν καμία αντένδειξη από τις κατευθυντήριες οδηγίες να μη χειρουργηθούν, τουναντίον είναι πολύ πιο ευάλωτοι σε ισχυρές χημειοθεραπείες.

2. Είναι επιτακτική η επαρκής χαρτογράφηση της έκτασης του προβλήματος (χρήση Αξονικών και Μαγνητικών Τομογραφιών), αλλά και τα γενετικά χαρακτηριστικά του όγκου (Μικροδορυφορική Αστάθεια/ MSI, BRAF, KRAS-NRAS, HER-2, DΥPD). Όλα αυτά πρέπει να λαμβάνουν χώρα προ του χειρουργείου και όχι ελέω φόβου του ασθενούς να αποφασιστεί χειρουργείο της επόμενης ημέρας. Πλην αποφρακτικών όγκων όλες οι άλλες περιπτώσεις πρέπει να εξετάζονται ξεχωριστά.

3. Ένα μικρό ποσοστό (~15%) των ασθενών είναι υποψήφιο να λάβει ανοσοθεραπεία εξαρχής σε όγκους του κατώτερου τμήματος του εντέρου. Σε αυτούς, η ανοσοθεραπεία μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τη χημειοθεραπεία, και μάλιστα με ελάχιστες παρενέργειες.

4. Μικρό ποσοστό ασθενών αλλά υπαρκτό, μπορούν να λάβουν επικουρικές θεραπείες -ανοσοθεραπεία, χημειοθεραπεία και ακτινοβολία- και να επιτευχθεί πλήρη ανταπόκριση της νόσου. Αυτοί οι ασθενείς μπορούν να μπουν -αφού ενημερωθούν καταλλήλως- σε πρωτόκολλο στενής παρακολούθησης (watch & wait) και να μην υποβληθούν εξαρχής σε ένα μεγάλο χειρουργείο, αλλά μόνο σε περίπτωση επανεμφάνισης της νόσου με συγκρίσιμα ποσοστά επιβίωσης.

5. Η ποιότητα ζωής και η ύπαρξη κολοστομίας – σακουλάκι παρά φύσιν έδρας- είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που στις μέρες μας μπορεί κατά πολύ να αποφευχθεί. Με τη βοήθεια προηγμένης απεικόνισης και των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών (δηλαδή της Ρομποτικής και της Λαπαροσκοπικής προσέγγισης), αναγνωρίζονται και προστατεύονται ζωτικές δομές όπως αγγεία, νεύρα και σφιγκτήρες του πρωκτού με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να αποφύγουν τη μόνιμη κολοστομία, ακόμη και με όγκους πολύ κοντά στον πρωκτό ή ακόμη και όταν εμπλέκονται μερικώς οι σφιγκτήρες αυτού.

«Με τον κατάλληλο συνδυασμό απεικόνισης, γενετικής, προηγμένης χειρουργικής και στοχευμένων θεραπειών, οι ασθενείς στις μέρες μας έχουν πιο πολλές επιλογές από ποτέ, μπορούν να αποφύγουν τις παλιές και επώδυνες εγχειρήσεις και να αντιμετωπίσουν με αισιοδοξία όποιο σοβαρό πρόβλημα και αν εμφανιστεί στη ζωή τους. Ζητούμενο πλέον δεν είναι μόνο η ζωή, αλλά και η ποιότητα αυτής», καταλήγει ο κ. Πλαστήρας.

Άρης Πλαστήρας, Χειρουργός Ογκολόγος Πεπτικού, Επιμελητής Α΄ στη Χειρουργική Ογκολογική Κλινική ΓΑΟΝΑ «Άγιος Σάββας» και το Ιατρικό Κέντρο Ψυχικού, τ. Διδάσκων King’s College London

Γιατί αυξάνονται τα περιστατικά καρκίνου στους νέους;

medlabnews.gr iatrikanea  

Ο καρκίνος δεν φαίνεται να είναι πια θέμα ηλικίας. Ορισμένοι τύποι καρκίνου που παλαιότερα διαγιγνώσκονταν κυρίως σε ηλικιωμένους ενήλικες, σήμερα εντοπίζονται συχνότερα σε άτομα κάτω των 50 ετών.

Ο καρκίνος του μαστού, της μήτρας, των νεφρών και του παχέος εντέρου έχει αρχίσει να διαγιγνώσκεται συχνότερα σε νέους Αμερικανούς κάτω των 50 ετών την τελευταία δεκαετία.

Έρευνα που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος, εξέτασε περισσότερα από δύο εκατομμύρια περιστατικά καρκίνου, διαγνωσμένα σε άτομα ηλικίας 15 έως 49 ετών, την περίοδο 2010-2019.

Από τους 33 τύπους καρκίνου, 14 παρουσίασαν αύξηση των ποσοστών σε τουλάχιστον μία νεότερη ηλικιακή ομάδα, με περίπου το 63% των περιπτώσεων πρώιμης εμφάνισης να συνδέονται με γυναίκες.

Ωστόσο, οι ερευνητές νέας, ξεχωριστής επιστημονικής μελέτης υποδηλώνουν ότι μεγάλο μέρος αυτής της αύξησης μπορεί να οφείλεται στην έγκαιρη διάγνωση και όχι σε πραγματική αύξηση των περιπτώσεων.

Στη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine, οι ερευνητές εξέτασαν τους οκτώ τύπους καρκίνου με την ταχύτερη αύξηση της συχνότητας εμφάνισης – θυρεοειδούς, νεφρού, παχέος εντέρου, λεπτού εντέρου, πρωκτού, ενδομητρίου, παγκρέατος και μυέλωμα – σε ενήλικες κάτω των 50 ετών.

Όπως αναφέρουν, ενώ οι διαγνώσεις αυτών των καρκίνων έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 1992, τα ποσοστά θνησιμότητας έχουν παραμείνει αξιοσημείωτα σταθερά. Αυτό υποδηλώνει ότι η αύξηση των αναφερόμενων περιπτώσεων αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την αυξημένη ανίχνευση και την έγκαιρη διάγνωση και όχι μια πραγματική αύξηση σε νέες περιπτώσεις καρκίνου.

Για παράδειγμα, παρατήρησαν σημαντική αύξηση στις διαγνώσεις για τους καρκίνους του θυρεοειδούς και των νεφρών, χωρίς όμως αντίστοιχη αύξηση των θανάτων, γεγονός που πιθανόν υποδηλώνει ότι πολλές από τις περιπτώσεις που έχουν ανακαλυφθεί ενδέχεται να μην προκάλεσαν βλάβη.

Ομοίως, οι καρκίνοι του μαστού σε πρώιμο στάδιο σε γυναίκες κάτω των 50 ετών έχουν αυξηθεί, ωστόσο η θνησιμότητα έχει μειωθεί κατά το ήμισυ τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, χάρη σε βελτιώσεις στη θεραπεία.

Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις. Οι καρκίνοι του παχέος εντέρου και του ενδομητρίου έχουν παρουσιάσει μικρή αλλά σταθερή αύξηση των θανάτων, γεγονός που υποδηλώνει μια μέτρια αύξηση των κλινικά σημαντικών ασθενειών, πιθανώς συνδεόμενη με παράγοντες όπως η παχυσαρκία.

Ωστόσο, για τους περισσότερους άλλους καρκίνους που μελετήθηκαν, η αύξηση της συχνότητας εμφάνισης φαίνεται να είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα πιο ευαίσθητων μεθόδων ανίχνευσης, όπως ο προληπτικός έλεγχος, η απεικόνιση και τα τυχαία ευρήματα, και όχι πραγματική αύξηση των περιπτώσεων.

Μερικοί ογκολόγοι λένε ότι η γενετική δεν είναι η κύρια αιτία.

«Το γονιδίωμά μας απλά δεν αλλάζει τόσο γρήγορα μέσα σε αρκετές δεκαετίες», δήλωσε στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου η Δρ. Ούλρικε Πίτερς του Κέντρου Καρκίνου Fred Hutch στο Σιάτλ.

Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να συμπεριφέρεται διαφορετικά στους νέους, σημείωσε η Δρ. Ριχάμπ Γιασίν.

Μπορεί να έχει φυσικά χαρακτηριστικά επιθετικών όγκων και ο αριθμός των θανάτων από αυτόν τον καρκίνο έχει αυξηθεί.

Πέρυσι, υπήρξαν περίπου 152,810 νέα κρούσματα και 53,010 θάνατοι, σε σύγκριση με 52,550 θανάτους το 2023, σύμφωνα με τη Συμμαχία για τον Καρκίνο του Παχέος Εντέρου. Φέτος, η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία προβλέπει πάνω από 154,000 νέα κρούσματα.

Δεκάδες προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει την αύξηση των ποσοστών καρκίνου στους νέους με την παχυσαρκία, την κατανάλωση αλκοόλ και τη μικροπλαστική ρύπανση. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τα βακτήρια του εντέρου και να προκαλέσουν επιβλαβή φλεγμονή. Η κακή υγεία του εντέρου και η φλεγμονή συνδέονται με τον καρκίνο.

«Τα στοιχεία που συνδέουν την παχυσαρκία, την κατανάλωση αλκοόλ και την κακή διατροφή με τον πρώιμο καρκίνο είναι αρκετά ισχυρά», δήλωσε στους New York Times ο Yin Cao, αναπληρωτής καθηγητής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Washington στο St. Louis.

Οι γυναίκες πίνουν περισσότερο αλκοόλ από ό,τι πριν από 20 χρόνια, και η παχυσαρκία και η έκθεση σε μικροπλαστικά βρίσκονται σε άνοδο. Περίπου το 40% των Αμερικανών θεωρούνται παχύσαρκοι, ενώ τα μικροπλαστικά βρίσκονται παντού, στον αέρα, στο νερό και στα ανθρώπινα όργανα.

Η Δρ. Y. Nancy You, ειδικός στον καρκίνο του παχέος εντέρου στο Κέντρο Καρκίνου MD Anderson, δήλωσε στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου ότι πιστεύει ότι η αιτία είναι ένα «ολόκληρο πακέτο κοινών παραγόντων». «Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ένα ενιαίο «όπλο». Αλλά αυτό είναι το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων που θέτουν όλοι. Αλλά η απάντηση είναι μακροπρόθεσμη», είπε.

Διαβάστε επίσης

Θεριζει ο καρκίνος στην Κρήτη δείχνει μελέτη του ΠΑΓΝΗ. Βαρύ το αποτύπωμα της καραντίνας

Θερίζουν επιθετικοί καρκίνοι προχωρημένου σταδίου μετά την πανδημία. Τι φταίει;