Μούσμουλα για εντερικά προβλήματα, πίεση, χοληστερίνη, δέρμα, μάτια, δόντια, αδυνάτισμα και κατά του καρκίνου

Κλεοπατρα Ζουμπουρλη

της Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα μούσμουλα ή μέσπουλα ή μέσπιλο ή δέσπολα ή νέσπολα είναι ο καρπός της μουσμουλιάς. Η μουσμουλιά είναι ένα όμορφο δέντρο μέτριου μεγέθους που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 6-9 μέτρα. Ο καρπός είναι στρογγυλός ή ωοειδής ανάλογα με την ποικιλία και όταν ωριμάσει αποκτά κίτρινο χρώμα.

Περιέχει 1-2 μεγάλα ή 2-4 μικρότερα σπόρια, χρώματος σκούρου καφέ, τα οποία θεωρούνται μειονέκτημα γιατί αφήνουν λίγο χώρο για την σάρκα. Η γεύση τους είναι γλυκιά ή υπόξινη, ανάλογα με την ωριμότητα, όταν, όμως, συγκομίζονται υπερώριμα, απελευθερώνουν όλα τους τ’ αρώματα. Για το λόγο αυτό αναπτύχθηκαν κάποιες ποικιλίες με πολύ μικρά σπόρια. Είναι από τα πιο σημαντικά φρούτα της άνοιξης, που υπάρχει διαθέσιμο λίγες βδομάδες προτού κάνουν την εμφάνισή τους στην αγορά τα καλοκαιρινά φρούτα. Η παραγωγική σεζόν στην Ελλάδα κυμαίνεται κάθε χρόνο σε μέτρια επίπεδα και ο κύριος όγκος της εγχώριας παραγωγής εντοπίζεται στο νομό Κορινθίας. Ωστόσο, τα μούσμουλα έχουν αρχίσει να γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλή στις διεθνείς αγορές, γεγονός που έχει προκαλέσει τον πολλαπλασιασμό του όγκου παραγωγής, σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα σε μόλις δύο δεκαετίες.

Η επιστημονική ονομασία της μουσμουλιάς είναι Mespilus Japonica, μια ονομασία που προδίδει ότι το φυτό κατάγεται από τη νοτιοανατολική Ασία. Οι μουσμουλιές είναι γνωστές στη Νοτιοανατολική Κίνα και στην Ιαπωνία εδώ και πολλούς αιώνες. Λέγεται, μάλιστα, ότι καλλιεργείται στην Ιαπωνία περισσότερα από 1.000 χρόνια. 

Διατροφική αξία των μούσμουλων


• Τα μούσμουλα είναι πολύ χαμηλά σε θερμιδική αξία.  Παρέχουν μόλις 47 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Είναι πλούσια σε αδιάλυτες φυτικές ίνες και σε  πηκτίνη. Η πηκτίνη διατηρεί την υγρασία στο παχύ έντερο, κατά την διάρκεια διαφόρων  λειτουργιών και δρα ως υπακτικό. Είναι μια καλή επιλογή για άτομα που πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Βοηθάει επίσης στην προστασία του βλεννογόνου  του παχέος εντέρου, μειώνοντας το χρόνο έκθεσης σε τοξικές ουσίες. Έχει  αποδειχθεί ότι η πηκτίνη, μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, μειώνοντας την επαναπορρόφηση της στο παχύ έντερο, επειδή δεσμεύεται από τα χολικά οξέα  με αποτέλεσμα στην αποβολή της από το σώμα.

• Τα μούσμουλα είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης-Α (παρέχει περίπου 1528 IU ανά 100g), και φαινολικών φλαβονοειδών αντιοξειδωτικών, όπως είναι το χλωρογενικό οξύ, το νεο-χλωρογενικό οξύ, το υδροξυβενζοϊκό οξύ, το φερουλοκυκουινικο οξύ (feruloylquinic), το προτοκατεχουικό (protocatechuic) οξύ, η  επικατεχίνη, το κουμαρικό οξέα και το φερουλικό οξύ. Τα ώριμα φρούτα έχουν υψηλότερη  συγκέντρωση  χλωρογενικού οξέος. Η βιταμίνη Α  βοηθάει στην διατήρηση της ακεραιότητας των βλεννογόνων και του δέρματος. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση φυσικών τροφών και φρούτων πλουσίων σε βιταμίνη-Α και σε φλαβονοειδή βοηθά στην προστασία των πνευμόνων και από ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως είναι ο καρκίνος της στοματικής κοιλότητας. 

• Επίσης η βιταμίνη Α παίζει σημαντικό ρόλο στην όραση και στην οδοντική υγεία. Βελτιώνουν την όραση: τα φρέσκα μούσμουλα περιέχουν μια καλή ποσότητα βιταμίνης Α, η οποία βοηθά στην υγεία των ματιών. Τα μούσμουλα προστατεύουν λοιπόν τα μάτια μας από τις ελεύθερες ρίζες και βοηθούν στην πρόληψη της βλάβης του αμφιβληστροειδούς που προκαλείται από τις ελεύθερες ρίζες. Έτσι βελτιώνουν την όραση και προστατεύουν από τον καταρράκτη και την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας 

• Τα φρέσκα φρούτα περιέχουν και  βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως είναι το φυλλικό οξύ, η βιταμίνης Β-6 και η νιασίνη και  επίσης περιέχουν μικρές ποσότητες  βιταμίνης-C.

• Τα μούσμουλα, είναι επίσης  πλούσια σε κάλιο και μια καλή πηγή ασβεστίου, σιδήρου, χαλκού, μαγγανίου και άλλων μέταλλων. Το κάλιο είναι ένα σημαντικό συστατικό των κυττάρων και των σωματικών υγρών, και βοηθά στην φροντίδα του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης. Το μαγγάνιο χρησιμοποιείται από το σώμα ως συν-παράγοντας του αντιοξειδωτικού ενζύμου, δισμουτάση του υπεροξειδίου. Ο σίδηρος και χαλκός χρειάζονται για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

• Βοηθούν  την απώλεια βάρους: Εκτός του ότι  έχουν λίγες θερμίδες. Επίσης περιέχουν ένα καλό ποσοστό διαιτητικών ινών. Η πλούσια σε φυτικές ίνες διατροφή, καταστέλλει την όρεξη και αυξάνει το μεταβολισμό. Έτσι, προωθεί την υγιή απώλεια βάρους. 

• Μια σειρά από ωφέλιμες ιδιότητες για την υγεία προσφέρουν επίσης  τα φύλλα της Μουσμουλιάς όπως την καταπολέμηση ηπατικών διαταραχών,  στην θεραπεία φλεγμονών του δέρματος, στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος, παρέχουν δε μέτρια κατασταλτική επίδραση στον ιό HIV. Βέβαια, τα φύλλα της μουσμουλιάς φύλλα περιέχουν βιοδραστικές ενώσεις, πράγμα που σημαίνει ότι πίνοντας τσάι από τα φύλλα μπορεί να προκύψουν παρενέργειες ή αλληλεπίδραση με φάρμακα. Για παράδειγμα, πίνοντας συχνά μεγάλη ποσότητα αφεψήματος από φύλλα μουσμουλιάς μπορεί να προκύψει τοξική μυοπάθεια, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από σοβαρή μυϊκή αδυναμία.

Μούσμουλο διατροφική αξία 

Δεδομένου είναι κάτω από την ποσότητα των θρεπτικών συστατικών ανά 100 g μούσμουλο:

Περιεκτικότητα σε νερό – 87%

Ενέργεια 47 Kcal 

Υδατάνθρακες 12.14 g 

Πρωτεΐνες 0.43 g 

Ολικά λιπαρά 0.20 g 

Χοληστερόλη 0 mg 

Διαιτητικές ίνες 1.70 g  

Ωμέγα 3 λιπαρά οξέα 19,4 mg

Ωμέγα 6 Λιπαρά Οξέα 115 mg

Μέταλλα

Ασβέστιο – 16 mg

Σίδηρος – 0,3 mg

Μαγνήσιο – 13 mg

Φωσφόρος – τα 27 mg

Σελήνιο 0.6 µg

Ψευδάργυρος 0.05 mg

Μαγγάνιο 0.148 mg

Χαλκός 0.040 mg

Ηλεκτρολύτες

Κάλιο – 266 mg

Νάτριο – του 1 mg

Βιταμίνες

Βιταμίνη C – 1 mg

Βιταμίνη Α – 1.528 IU

Θειαμίνη 0.019 mg

Ριβοφλαβίνη 0.024 mg

Πυριδοξίνη 0.100 mg

Νιασίνη 0.180 mg

Φυλλικό οξύ 14 µg

Η ευεργετική τους επίδραση

• Προστατεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου

• Βελτιώνουν την υγεία του δέρματος

• Προστατεύουν από τον καρκίνο του πνεύμονα και της στοματικής κοιλότητας

• Διατηρούν ομαλή αρτηριακή πίεση

• Προάγουν την απώλεια βάρους

• Βοηθούν στη διαδικασία σχηματισμού του αίματος

• Βελτιώνουν την όραση

• Ενισχύουν τα οστά και τα δόντια

Το μούσμουλο τρώγεται νωπό ως φρούτο και δεν δέχεται περαιτέρω επεξεργασία γιατί είναι πολύ ευαίσθητο. Είναι πολύ πλούσιο σε βιταμίνη C.

Στη μακρινή Ανατολή, πίνεται επίσης και το τσάι από τα φύλλα της μουσμουλιάς.

Εκτός από να τα τρως σαν φρούτο, μπορείτε να τα κάνετε μαρμελάδα, αλλά και λικέρ πολύ εύγευστο!!

Προσοχή

Μην καταναλώνετε τα κουκούτσια διότι περιέχουν τοξικά αλκαλοειδή όπως κυανογόνους γλυκοζίτες που αν καταναλωθούν μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητα συμπτώματα. Οι σπόροι  περιλαμβάνουν πολλά τοξικά αλκαλοειδή όπως κυάνιο-γλυκοζίτες που το μάσημα τους μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως εμετός, δυσκολία στην αναπνοή, καθώς επίσης και το θάνατο.

Πώς προέρχεται η φράση «ξίνισε τα μούτρα του» που λέμε συχνά για κάποιον

Για να καταλάβει κάποιος την έκφραση, πρέπει να λάβει υπόψη του το συναίσθημα που δοκιμάζει όταν τρώει ξινά μούσμουλα. Από δω έχουμε και τις φράσεις: «του ξινοφάνηκε» και «σαν τ’ άκουσε, ξίνισε τα μούτρα του». Έφαγε, λοιπόν, μούσμουλα, σημαίνει πως τόσο δυσαρεστήθηκε, όσο δυσάρεστα νιώθει αυτός που τρώει ξινά μούσμουλα.

Διαβάστε επίσης

• Αχλάδια για την δίαιτα, τον διαβήτη, την χοληστερίνη, το πεπτικό, την αρθρίτιδα. Διατροφική αξία
• Φραγκόσυκα και η μεγάλη διατροφική τους αξία. Κατάλληλα κατά της χοληστερίνης, της αρθρίτιδας, του πονοκέφαλου, του διαβήτη, της παχυσαρκίας, του καρκίνου, της άμμου στα νεφρά
• Η διατροφική αξία του πεπονιού. Δεν παχαίνει, έχει αντιπηκτικές ιδιότητες, πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και ιχνοστοιχεία. Πώς το πεπόνι βοηθά στο αδυνάτισμα
• Καρπούζι, για την καρδιά, τον καρκίνο, την δίαιτα αλλά και τη λίμπιντο
• Σύκα, φρέσκα ή αποξηραμένα, για το έντερο, την αναιμία, την οστεοπόρωση, την πίεση, τον διαβήτη και την λίμπιντο
• Σταφύλια και η σημαντική διατροφική τους αξία. Κάνουν καλό σε πολλές παθήσεις. Έχουν αντικαρκινικές και αντιγηραντικές ιδιότητες. Μύθος ότι το σταφύλι παχαίνει
• Κεράσια, βύσσινα, ροδάκινα, καρπούζι, πεπόνι, τι μας προσφέρουν και πως θα τα διαλέξουμε.
• Ρόδια για πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων, εγκεφαλικών, καρκίνου, χοληστερίνης, δυσλειτουργία στύσης. Πως τα καθαρίζουμε;
• Λωτός: "Το μήλο της Ανατολής" με αντιοξειδωτικές και αντιγηραντικές ιδιότητες, πλούσιος σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία
• Γκρέιπ φρουτ κατάλληλο για δίαιτα αλλά και για την αποτροπή του διαβήτη. Τι πρέπει να προσέξετε

Έπαθε καρκίνο του παχέος εντέρου με αυτά που έτρωγε. Αδιαφόρησε για τα συμπτώματα. Υποβλήθηκε σε 11 επεμβάσεις

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο 34χρονος σήμερα Τζο Φαράτζις, από το Λος Άντζελες, διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου, τετάρτου σταδίου, το 2019, αφού πέρασε χρόνια αγνοώντας τα συμπτώματα, όπως έναν αμβλύ πόνο στην κοιλιά, αλλά και τον εντοπισμό κηλίδων αίματος στο χαρτί τουαλέτας.

Ο Τζο Φαράτζις είναι ένα από τα θύματα της μυστηριώδους αύξησης των κρουσμάτων καρκίνου παχέος εντέρου μεταξύ ενηλίκων κάτω των 50 ετών, την οποία πολλοί γιατροί αποδίδουν στην κακή διατροφή και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.

«Πιστεύω πως εγώ προκάλεσα τον καρκίνο του παχέος εντέρου μου» Μιλώντας στην «Daily Mail», ο Φαράτζις είπε: «Πραγματικά, πιστεύω ότι εγώ προκάλεσα τον καρκίνο του παχέος εντέρου μου. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Η διατροφή μου βασιζόταν σε επεξεργασμένα τρόφιμα και κόκκινο κρέας. Υπήρχαν πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα, σάντουιτς και σνακ μέχρι αργά το βράδυ, και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Επίσης, έκανα γενετικές εξετάσεις και δεν έχω προδιάθεση για καρκίνο του παχέος εντέρου».

Και πρόσθεσε: «Είναι πολύ δύσκολο να το δεχτείς, όταν πιστεύεις πως τα προβλήματά σου οφείλονται σε πράγματα που έχεις κάνει άμεσα. Αλλά όταν σκέφτομαι ότι ο γιατρός μου είπε ότι ήταν εκεί για περίπου τρία χρόνια… Τότε ήμουν 25 και δεν φρόντιζα τον εαυτό μου. Έκανα πολύ κακή διατροφή. Έτρωγα έτοιμα σάντουιτς, ασταμάτητα, ήμουν πολύ τεμπέλης για να μαγειρέψω. Και έτρωγα κόκκινο κρέας, λες και δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Κάθε φορά που είχα την ευκαιρία να φάω μία μπριζόλα... ποιος δεν λατρεύει τις διαολεμένες μπριζόλες; Δυστυχώς, όμως, πιστεύω ότι η διατροφή μου ήταν αυτή που τελικά προκάλεσε τον καρκίνο του παχέος εντέρου».

Τι δείχνουν έρευνες

Πολυάριθμες μελέτες έχουν συνδέσει μια διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα -όπως τα ψωμιά μαζικής παραγωγής και τα έτοιμα γεύματα- με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται κατά 29% μεταξύ των ανδρών που τρώνε τα περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα, σε σύγκριση με εκείνους που τρώνε τα λιγότερα.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι χημικές ουσίες, οι χρωστικές, τα γλυκαντικά και τα συντηρητικά που προστίθενται στα προϊόντα για να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο, προκαλώντας μεταλλάξεις στο DNA.

Η Καλιφόρνια έγινε η πρώτη πολιτεία στις ΗΠΑ που άρχισε φέτος να απαγορεύει τα πρόσθετα τροφίμων, που ήταν νόμιμα επί δεκαετίες στην Αμερική ακόμη και μετά την απαγόρευσή τους στην Ευρώπη.

Ο Φαράτζις δήλωσε: «Δεν μου το έχουν πει ποτέ συγκεκριμένα, το έχουν υπαινιχθεί... Δεν έχω τίποτα γενετικά που να προκαλεί καρκίνο του παχέος εντέρου. Επομένως, νομίζω ότι πρέπει να το θεωρήσω ότι είναι δικό μου λάθος, δυστυχώς. Ελπίζω να κάνω λάθος, αλλά αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει».

Τα συμπτώματα που αγνόησε

Ο Φαράτζις άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα στην ηλικία των 29 ετών, όταν παρατήρησε ότι ένιωθε έναν αμβλύ και ήπιο πόνο στο στήθος του κάθε φορά που έσκυβε. Πήγε στο γιατρό, ο οποίος ζήτησε αξονική τομογραφία, αλλά ο νεαρός τότε άνδρας -που εργάζεται στη βιομηχανία του θεάματος- δεν έδωσε ποτέ συνέχεια, λέγοντας ότι πίστευε πως ήταν περιττή και πολύ δαπανηρή.

Περίπου έξι μήνες αργότερα, παρατήρησε ότι υπήρχαν κηλίδες αίματος στο χαρτί τουαλέτας του μία ή δύο φορές την εβδομάδα, κάτι που, όπως υπέθεσε, ίσως να ήταν αιμορροΐδες. «Ως ένας 28χρονος άνδρας, νόμιζα ότι ήμουν ανίκητος, οπότε δεν έκανα τίποτα γι’ αυτό. Επιπλέον, δεν ήθελα να πάω στον γιατρό για να κάνω μια κολονοσκόπηση. Η όλη κατάσταση μου φαινόταν άβολη και ντροπιαστική».

Λίγους μήνες αργότερα, όμως, καθόταν στον καναπέ όταν ξαφνικά είδε αίμα στο ύφασμα. Έτρεξε στην τουαλέτα, όπου περίπου μισό φλιτζάνι αίμα βγήκε από το σώμα του. Έκλεισε κατευθείαν ραντεβού σε γιατρούς, οι οποίοι ζήτησαν αξονική τομογραφία και κολονοσκόπηση, οι οποίες αποκάλυψαν ότι είχε αυτό που οι γιατροί πίστευαν τότε ότι ήταν καρκίνος δεύτερου σταδίου, ή καρκίνος που δεν είχε εξαπλωθεί από το παχύ έντερο.

Υποβλήθηκε σε σειρά χημειοθεραπειών και 11 επεμβάσεις

Υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία για να μειωθεί το μέγεθος του όγκου και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του τμήματος του παχέος εντέρου που περιείχε καρκινικό ιστό, στις αρχές του 2020.

Εκείνη την εποχή, του τοποθετήθηκε ένας σάκος κολοστομίας -όπου το λεπτό έντερο ανακατευθύνεται ώστε να αδειάζει σε έναν σάκο, αντί για το παχύ έντερο, για να δοθεί χρόνος στο συγκεκριμένο όργανο να επουλωθεί.

Στη συνέχεια, ο Φαράτζις υποβλήθηκε σε περισσότερες απεικονιστικές εξετάσεις, οι οποίες αποκάλυψαν πως ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στους πνεύμονες και το συκώτι του. Αυτό οδήγησε σε άλλους τρεις μήνες χημειοθεραπείας και, τα τελευταία χρόνια, σε 11 χειρουργικές επεμβάσεις στους πνεύμονες για την αφαίρεση καρκινικών ιστών που εμφανίζονταν συνεχώς.

Ο Φαράτζις λέει ότι έχει περάσει τώρα ένας χρόνος χωρίς να εμφανιστεί κανένας νέος καρκίνος, αλλά ότι εξακολουθεί να πηγαίνει στους γιατρούς για εξετάσεις κάθε τρεις μήνες.

«Τίποτα δεν έχει εμφανιστεί οπουδήποτε τον τελευταίο χρόνο, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αναπτύσσονται οποιουδήποτε είδους όγκοι. Αλλά ο καρκίνος εξαπλώθηκε είτε μέσω του αίματος είτε μέσω του λεμφικού συστήματος, οπότε μπορεί να κυκλοφορούν ακόμη κάποια καρκινικά κύτταρα», αναφέρει ο ίδιος.

Διαβάστε επισης

Ποιοι κινδυνεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου; Ποιες τροφές βοηθούν στην πρόληψη;

Συμπτώματα που προειδοποιεί ο καρκίνος του παχέος εντέρου. Ποιοι κινδυνεύουν και ποια η πρόληψή του;

Ινομυαλγία με πόνο στους μύες, πονοκέφαλο, κόπωση, αφηρημάδα, διαταραχές ύπνου και πόνο σε αυχένα, μέση

του Aλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

H ινομυαλγία (fibromyalgia) είναι μια ασθένεια κατά την οποία οι μυς και οι ινώδεις ιστοί εκδηλώνουν πόνο (άλγος) και ευαισθησία.

Η ινομυαλγία είναι ένα σύνδρομο, δηλαδή ένα σύνολο συμπτωμάτων, που προσβάλει τους μύες (κυρίως ώμων, γλουτών, αυχένα και μέσης), τους συνδέσμους και του τένοντες, αλλά όχι τις αρθρώσεις, και προκαλεί πόνο σε διάφορα μέρη του σώματος, παράλληλα με ένα αίσθημα κόπωσης.

Ο ασθενής νιώθει να υποφέρει από τις κομμάρες που προκαλεί η χειρότερη μορφή γρίπης, ξυπνάει κάθε μέρα στην κατάσταση αυτή και δυσκολεύεται να κάνει ακόμη και απλά πράγματα. 


Δεν προκαλεί μόνιμες βλάβες, είναι πιθανό όμως να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια. 

Υπολογίζεται ότι μπορεί να προσβάλλει 2-8% του πληθυσμού (αμερικανικού απ’όπου και οι μελέτες). Η ινομυαλγία είναι πιο συχνή στις ηλικίες μεταξύ 35 και 55, ενώ φαίνεται να προσβάλλει περισσότερο γυναίκες, σε ποσοστό περίπου 80%. 

Το πιο συνηθισμένο διαγνωστικό σύμπτωμα είναι η ευαισθησία κάποιων σημείων σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος. Η άσκηση πίεσης στα σημεία αυτά προκαλεί ιδιαίτερη ένταση και πόνο. Οι ασθενείς με ινομυαλγία έχουν μειωμένο όριο αντοχής στον πόνο, λόγω αυξημένης ευαισθησίας του εγκεφάλου σε μηνύματα πόνου που προέρχονται από διάφορα μέρη του σώματος μέσω του νευρικού συστήματος. 

Ο πόνος της ινομυαλγίας χειροτερεύει από το στρες, τις αλλαγές του καιρού, τους θορύβους και το άγχος. 

Οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του ασθενούς δεν αντιλαμβάνονται τον πόνο και το αίσθημα κόπωσης που τον βασανίζουν, γιατί δεν υπάρχουν σοβαρά εξωτερικά σημεία της νόσου. Τα άτομα που πάσχουν από ινομυαλγία συνήθως φαίνονται καλά στην όψη, ενώ αισθάνονται πολύ άσχημα. Η ινομυαλγία είναι μια πάθηση η οποία δεν είναι ορατή και συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή από το περιβάλλον του ασθενούς.

Το άτομο με ινομυαλγία αντιμετωπίζεται με δυσπιστία και σκεπτικισμό και/ή θεωρείται ως τεμπέλης και υπερβολικός από το περιβάλλον του και ενίοτε από επαγγελματίες της υγείας, γεγονός το οποίο προσθέτει επιπλέον ψυχολογικό και σωματικό πόνο.

Ως εκ τούτου συνήθως ταλαιπωρείται αρκετά χρόνια προτού λάβει τη σωστή διάγνωση.

Τα Συμπτώματα της Ινομυαλγίας

• Πόνος και δυσκαμψία σε μύες, τένοντες, συνδέσμους και σε περιοχές γύρω από τις αρθρώσεις, αλλά και σε ένα μέρος του σώματος ή διάφορες περιοχές όπως τα άκρα, ο αυχένας ή η πλάτη. Αρχίζουν νωρίς το πρωί και χειροτερεύουν κατά την διάρκεια της ημέρας, καθώς εντείνονται οι δραστηριότητες του ατόμου

• Αίσθημα κόπωσης σε όλο το σώμα

• Έλλειψη ενέργειας και αντοχής

• Διαταραχή του ύπνου και αίσθημα ανεπαρκούς ξεκούρασης και ανανέωσης από τον ύπνο

Άλλα συμπτώματα:

• αιμωδία (μούδιασμα), κακή κυκλοφορία ή πρήξιμο στα χέρια και τα πόδια 

• Πονοκέφαλος, ευερεθιστότητα, μελαγχολική διάθεση 

• Αφηρημάδα και δυσκολία συγκέντρωσης 

• Ευαισθησία στις μυρωδιές, τους έντονους θορύβους και τις αλλαγές του καιρού 

• Ξηροστομία

• Ξηροδερμία

• Ρινίτιδα

• Συχνή ανάγκη ούρησης ή ξαφνικό και επιτακτικό αίσθημα ανάγκης για ούρηση 

• σύνδρομο ανήσυχων ποδιών 

• Έντονος πόνο στην περίοδο ή κατά την σεξουαλική πράξη 

• Ευερέθιστο έντερο (δυσπεψία, πόνο στην κοιλιά, δυσκοιλιότητα η διάρροια)

Τι Προκαλεί την Ινομυαλγία;

• Διαταραχή του βαθέως και χωρίς όνειρα ύπνου (non REM) που αναπαύει και ανανεώνει τον οργανισμό

• Υπερβολικό στρες, άγχος

• Τραυματισμός (σωματικός, ψυχικός)


Τα αίτια που προκαλούν την Ινομυαλγία δεν είναι γνωστά. Θεωρείται ότι υπάρχει μια γεννητική προδιάθεση και στην οποία ένα τραύμα φυσικό η ψυχικό, ακόμα και φαινομενικά μη αξιολογούμενο ως σημαντικό όπως χειρουργείο η και ίωση, μπορεί να προκαλέσει την έναρξη της. Τα συμπτώματα παρουσιάζονται εξαιτίας μιας υπερδραστηριοποίησης του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος κυρίως του Συμπαθητικού λόγω της μειωμένης παρουσίας μιας ορμόνης της σεροτονίνης η οποία παράγεται από το ίδιο μας το σώμα (Η γυμναστική και το ηλιακό φως αυξάνουν την παραγωγή της ). Αυτή η υπερδραστηριότητα προκαλεί μείωση της αιμάτωσης των μυών και κάποιων περιοχών του εγκεφάλου. Αυτό προκαλεί μεταξύ των άλλων υποχώρηση της αιδούς εμφάνισης του πόνου. Υπενθυμίζουμε ότι οι ασθενείς που πάσχουν από ινομυαλγία είναι άτομα που αναφέρουν συχνά ότι κρυώνουν, κυρίως στα χέρια και τα πόδια. Ο κλασικός ρευματολογικός έλεγχος είναι αρνητικός. Τα συνήθη σημεία τα οποία είναι συνδεδεμένα με την ινομυαλγία είναι η βάση της κεφαλής , το επίπεδο Α5-Α7 του αυχένα, το μέσο του άνω ορίου του τραπεζοειδούς, η γωνία η/και η άνω επιφάνεια της ωμοπλάτης (υπερκανθιος μυς), ο επικόνδυλος, το άνω τεταρτημόριο του γλουτού, η οπίσθια επιφάνεια του μείζονος τροχαντήρα και η έσω επιφάνεια του γόνατος.

Η ΙΝΜ ονομάζεται πρωτοπαθής όταν δε συνοδεύεται από άλλες παθήσεις και δευτεροπαθής σε περιπτώσεις όπου προϋπάρχει άλλη πάθηση όπως: ρευματοειδής αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, Σύνδρομο Sjogren κ.α.

Έρευνες σε ασθενείς με ΙΝΜ έχουν δείξει:

• Δυσλειτουργία νευροδιαβιβαστών και μεταβολές στην νευροενδοκρινική δραστηριότητα.

• Χαμηλότερα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών σεροτονίνη και νοραδρεναλίνη που σχετίζονται με την αντίληψη του πόνου, ρύθμιση του ύπνου, διάθεση, άγχος

• Ιδιαίτερα υψηλή συγκέντρωση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ασθενών, της ουσίας Ρ που ευθύνεται με τη σειρά της για τη μεγιστοποίηση του πόνου και την υπεραισθησία του δέρματος και των μυών, όσον αφορά στα επώδυνα ερεθίσματα.




Η διάγνωση της Ινομυαλγίας γίνεται από εξειδικευμένο ρευματολόγο ή ειδικό παθολόγο ιατρό που θα αποκλείσει άλλες παθήσεις που μπορεί να έχουν συμπτώματα παρόμοια της ινομυαλγίας 




Το 1990, το Αμερικανικό Κολέγιο Ρευματολογίας καθιέρωσε τα διαγνωστικά κριτήρια της λεγόμενης «αόρατης» μέχρι τότε πάθησης, ως εξής:

• Ιστορικό διάχυτου άλγους, που διαρκεί τουλάχιστον 3 μήνες, και αφορά και στα τέσσερα τεταρτημόρια του σώματος και στον αξονικό σκελετό

• Ύπαρξη 11 - 18 ευαίσθητων σημείων (tender points) όπου όποια πίεση βάρους 4 κιλών προκαλεί πόνο

Αντιμετώπιση και Θεραπεία της Ινομυαλγίας 


Η ινομυαλγία δε θεραπεύεται πλήρως. Η κατάσταση αυτή μπορεί να βελτιωθεί πάρα πολύ με τη βοήθεια του γιατρού και της οικογένειας. 


Πολλές φορές η ασθένεια μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της, συνήθως, μετά από μήνες ή και χρόνια. 


Ο γιατρός θα βοηθήσει αρχικά κάνοντας τη διάγνωση της ινομυαλγίας και καθησυχάζοντας τον ασθενή βεβαιώνοντάς τον ότι, παρά τον πόνο που νιώθει, δεν έχει μια πάθηση που θα προκαλέσει μόνιμες αναπηρίες.

Φαρμακευτική αγωγή

• Παυσίπονα και τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

• Αντιεπιληπτικά (αναλγητικά φάρμακα)

• Τρικυκλικά σκευάσματα (αντικαταθλιπτικά σε μικρή δόση)

• Φάρμακα για την αντιμετώπιση της διαταραχής του ύπνου.

• Ειδική αντικαταθλιπτική αγωγή που, εκτός από τη βελτίωση της διάθεσης, χορηγείται κυρίως για τη μείωση της αίσθησης του πόνου.

Φυσιοθεραπεία 

Η φυσιοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο για την μείωση των πόνων στο μυοσκελετικό σύστημα  με ειδικές μαλάξεις για ανακούφιση του ασθενή.   Ο βελονισμός έχει δείξει ότι προσφέρει πολλά όχι μόνο για την αναλγησία του ασθενούς αλλά και την γενικότερη ψυχική του διάθεση (στρες, άγχος, αϋπνίες κτλ).  Ακόμα αναφέρεται αποδεδειγμένα ότι οι γνωσιακές θεραπείες και  η υπνοθεραπεία βοηθάει στην θεραπεία του ασθενούς.

Ο ασθενής με ινομυαλγία θα πρέπει να μάθει να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του, να χαλαρώνει το μυαλό και το σώμα.  Θα πρέπει επίσης να βάλει την άσκηση στην καθημερινότητά του.  


Το κολύμπι θεωρείται μια θαυμάσια μορφή άσκησης αλλά και άλλες αερόβιες ασκήσεις έχουν θετικό αποτέλεσμα (περπάτημα, τζόκινγκ). Η άσκηση δε θα πρέπει να υπερβαίνει τις αντοχές του ασθενούς για αυτό ξεκινάμε με ένα ήπιο πρόγραμμα αρχικά 3’- 5’ και αυξάνουμε μέχρι τα 20’-30’.  Αποφεύγουμε δε τις ασκήσεις με βάρη και λάστιχα. Η συνεχής επαφή με τον θεράποντα ιατρό και τον φυσικοθεραπευτή θα συμπληρώσουν την θεραπεία ώστε να υπάρχει μια ομαλή πορεία και καλή εξέλιξη της νόσου.

Γυμναστική 


Ειδικές ασκήσεις ήπιας σωματικής αερόβιας άσκησης (άσκηση που κάνουμε όταν η αναπνοή μας γίνεται πιο έντονη και νιώθουμε τους παλμούς της καρδιάς μας να αυξάνονται) όπως το κολύμπι. 


Συμπληρωματικά σε όποια φαρμακευτική αγωγή, η συμβουλευτική θεραπεία, με τη μορφή της γνωστικής/συμπεριφορικής μεθόδου, έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα. Πολλοί επιλέγουν να υιοθετήσουν απλά μια σωστή διατροφή, τεχνικές χαλάρωσης και εναλλακτικές θεραπείες τα αποτελέσματα των οποίων όμως είναι παροδικά (μασάζ, κρανιοιερή θεραπεία, χειροπρακτική, μυοπεριτονιακή θεραπεία). Φυσικά, η θετική και αισιόδοξη σκέψη, αποδεδειγμένα βοηθάει! 

Διατροφή

Πίνετε 

- χυμούς λαχανικών και σούπες, 

- γάλα καρύδας και νερό καρύδας, 

- άφθονα υγρά και

να τρώτε 

- μαγειρεμένα λαχανικά, 

- πράσινες σαλάτες και 

κάντε χρήση μπαχαρικών όπως 

- το κύμινο, 

- κόλιανδρο, 

- το τζίντζερ, 

- κουρκούμη και 

- το σκόρδο 

να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σας σύστημα. 

Πρέπει να αποφεύγονται το πάρα πολύ τσάι, ο καφές, το αλκοόλ, το γιαούρτι και ζεστά πικάντικα  τα τηγανητά, και τα γλυκά. 

Ο ύπνος είναι απαραίτητος για να αφήσετε το σώμα σας να αναρρώσει. 

Διαβάστε επίσης

• Νιώθετε έντονη κούραση, εξάντληση, πονοκεφάλους, διαταραχές ύπνου; Πολύ πιθανό να έχετε Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (ΣΧΚ)
• Φουσκώματα, πόνος και κράμπες στην κοιλιά, διάρροια ή δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλονται σε ευερέθιστο έντερο ή σπαστική κολίτιδα. Πως η δίαιτα, το στρες και η άσκηση επηρεάζουν την λειτουργία του εντέρου;
• Κουρκουμάς ή κιτρινόριζα ως αντιφλεγμονώδες, αντικαρκινικό, για τον διαβήτη, την χοληστερινη, το Αλτσχάιμερ, την ακμή, τις πανάδες
• Βάλσαμο ή βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο για την κατάθλιψη, τα τραύματα, το στομάχι, το άσθμα, τον καρκίνο. 
• Ρόφημα από τζίντζερ (πιπερόριζα) με λεμόνι και κανέλα για το στομάχι, αποτοξίνωση και απώλεια βάρους

Πολύποδες παχέος εντέρου. Παράγοντες που συμβάλουν στην ανάπτυξη τους. Τροφές που συμβάλλουν στην πρόληψη

https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ
του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

 

Ο πολύποδας είναι ένα επιπλέον κομμάτι ιστού που αναπτύσσεται μέσα στο σώμα μας. Ο πολύποδας παχέος εντέρου αναπτύσσεται μέσα στο παχύ έντερο. Το παχύ έντερο είναι ένας μακρύς σωλήνας που έχει σαν λειτουργία του, το σχηματισμό και την αποθήκευση των κοπράνων.

Οι περισσότεροι πολύποδες είναι καλοήθεις (δηλαδή δεν είναι καρκίνος) και επομένως δεν είναι επικίνδυνοι. Με τον καιρό βέβαια ορισμένα είδη πολυπόδων μπορεί να γίνουν καρκίνος. Συνήθως πολύποδες που είναι μικρότεροι από 2 εκατοστά δεν είναι επικίνδυνοι. Μεγάλοι όμως πολύποδες μπορεί κάποια μέρα να γίνουν καρκίνος εάν δεν είναι κιόλας καρκίνος. Για να είναι σίγουρος κανείς, ύστερα από συμβουλή του γιατρού του, βγάζει τον πολύποδα που εξετάζεται από παθολογοανατόμο για να δει το είδος των κυττάρων και εάν υπάρχει ή όχι καρκίνος.

Υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά είδη  καλοήθων  πολυπόδων παχέος.

- Ο αδενωματώδης πολύποδας προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων των αδένων

του Lieberkühn. Η  ταξινόμηση  από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας διακρίνει τρεις τύπους ιστολογικά:

α)σωληνώδες αδένωμα (75%)

β)σωληνολαχνωτό αδενώμα (20%)

γ)λάχνωτό αδένωμα (5%).

Το αδένωμα είναι το μόνο που μπορεί να μετατραπεί σε καρκίνο. Η δυσπλασία  έχει προηγηθεί  του καρκίνου. Ο μόνος τρόπος να προληφθεί η ανάπτυξη καρκίνου πάνω σε αδενωματώδη πολύποδα είναι αν αυτός αφαιρεθεί πιο πριν.

Τα αδενώματα διακρίνονται με βάση την ιστολογική τους εικόνα σε τρεις τύπους. Τα σωληνωτά αδενώματα, τα μικτά ( σωληνώδη και λαχνωτά ) και στα λαχνωτά αδενώματα. Η διάκριση τους μας ενδιαφέρει επειδή έχουν διαφορετική πιθανότητα να εξελιχθούν σε καρκίνο (σωληνωτά 5%, μικτά 22%, λαχνωτά 40%)

Περιγράφονται δύο βαθμοί δυσπλασίας: χαμηλού βαθμού  και υψηλού βαθμού. Η παρουσία των αδενωμάτων αυξάνεται με την ηλικία, φθάνοντας να είναι 30% σε ατόμα ηλικίας 65 ετών.
-Ο υπερπλαστικός πολύποδας είναι απλή προέκταση των κρυπτών των οποίων το περίγραμμα  στο εσωτερικό τοίχωμα του παχέος παίρνει scalloped εμφάνιση.

-Ο νεανικός πολύποδας σχηματίζεται από κύστεις που αναπτύχθηκαν στο χορίου που είναι συχνά φλεγμονώδης.

- Ο ψευδο-φλεγμονώδης πολύποδας σχηματίζεται  από  βλεννογόνο και κοκκιώδη ιστό. Υπάρχει  νησίδα υγιούς ιστού μετά την επούλωση των ελκών της ελκώδης κολίτιδας και της νόσο του Crohn.

Το 15% των ασθενών έχουν περισσότερους από ένα πολύποδες, ενώ στο 25% των ατόμων που  στην πρώτη τους κολονοσκόπηση  βρίσκονται πέντε ή περισσότεροι πολύποδες, έχουν ήδη καρκίνο  σε κάποιο σημείο του εντέρου.

Η πιθανότητα να αναπτυχθεί καρκίνος πάνω σε έναν  αδενωματώδη πολύποδα αυξάνεται όσο αυξάνει το μέγεθος του. Ένα αδένωμα μικρότερο του ενός εκατοστού έχει 1% πιθανότητα να έχει καρκίνο,  σε μέγεθος 1-2 εκ.  η πιθανότητα είναι 10%, ενώ αδένωμα μεγαλύτερο από 2 εκ. έχει 45% πιθανότητα να έχει καρκίνο ήδη την στιγμή της διάγνωσης. 

Υπάρχουν παράγοντες που συμβάλουν στην ανάπτυξη πολυπόδων;

Διάφοροι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στο σχηματισμό πολυπόδων και κατ’ επέκταση καρκίνου στο παχύ έντερο.  Τέτοιοι είναι:

Η ηλικία Οι περισσότεροι άνθρωποι με πολύποδες στο παχύ έντερο είναι άνω των 50 ετών.

Το οικογενειακό ιστορικό. Είναι πιθανότερο να αναπτύξει κάποιος  πολύποδες παχέος εντέρου ή και καρκίνο, αν έχει  ο ένας γονέας, ο αδελφός ή το παιδί του. Εάν έχουν πολύποδες πολλά μέλη της οικογένειάς του, ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος. 

Η διατροφή, πλούσια σε κόκκινο κρέας, σε λίπος και χαμηλή σε φυτικές ίνες.

Η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή  και το κάπνισμα είναι επίσης επιβαρυντικοί παράγοντες.

Μπορεί να συμμετέχουν γενετικοί παράγοντες όπως αλλαγές (μεταλλάξεις) σε γονίδια που είναι υπεύθυνα για  κάποιες σημαντικές πρωτεΐνες των κυττάρων.  Όσο μάλιστα περισσότερες είναι οι μεταλλάξεις στα  γονίδια  των κυττάρων, τόσο πιο πιθανό είναι αυτά να εξελιχθούν σε καρκινικά. Κάποιες από τις μεταλλάξεις αυτές κληρονομούνται και σε επόμενα μέλη της οικογένειας. Σπάνια κληρονομικά  είδη καρκίνων μπορούν να εμφανισθούν και από πολύ λίγες μεταλλάξεις,  όπως εκείνη  του γονιδίου APC στη λεγόμενη οικογενή αδενωματώδη πολυποδιάση  στην οποία βρίσκουμε εκατοντάδες πολύποδες στο έντερο από την ηλικία των 20 ετών.

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται οι πολύποδες:

Σε πολλές περιπτώσεις οι πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί και αποκαλύπτονται σε τυχαίο έλεγχο.Σε λιγότερες περιπτώσεις μπορεί το πρώτο σύμπτωμα να είναι αιμορραγία από το ορθό αιμορραγία από το ορθό με ζωηρό κόκκινο ή σκούρο κόκκινο αίμα ανάλογα με το που εντοπίζεται ο πολύποδας. Η αιμορραγία εμφανίζεται κατά διαστήματα και  συνήθως δεν είναι πολύ μεγάλη. Τις περισσότερες φορές είναι απλώς λίγο αίμα ανακατεμένο με βλέννες.

Μία  αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου (εναλλαγή διάρροιας – δυσκοιλιότητας) μπορεί να οφείλεται σε πολύποδες . Ένας μεγάλος πολύποδας μπορεί να αποφράζει περιοδικά το αυλό  και να προκαλεί κωλικούς στο έντερο. Επίσης ένας μεγάλος λαχνωτός πολύποδας μπορεί να παράγει μεγάλες ποσότητες βλέννας με αποτέλεσμα να προκαλεί διάρροιες.   

Μερικοί ασθενείς έχουν συμπτώματα που είναι:

• πρόσφατες διαταραχές του εντέρου
• λειτουργικές διαταραχές του εντέρου
• αιμορραγία από το ορθό
• σιδηροπενική αναιμία
• θετική  εξέταση για αίμα στα κόπρανα
• έλεγχος σε άτομα με υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Οι εξετάσεις του προσυμπτωματικού ελέγχου του παχέος εντέρου και του ορθού περιλαμβάνουν:

1)Με την δακτυλική εξέταση του ορθού. Ο γιατρός φορά γάντια, βάζει ξυλοκαίνη(αναισθητικό) στο δείκτη(δάκτυλο) και ελέγχει το ορθό που είναι το τελευταίο τμήμα του εντέρου. Εάν θέλουμε να ελέγξουμε παραπάνω το έντερο πρέπει να γίνουν τα παρακάτω.

2)Διάβαση παχέος εντέρου. Με τη χρησιμοποίηση ενός υγρού που λέγεται βάριο και κάνει το παχύ έντερο να φαίνεται άσπρο σε ακτινογραφίες. Έτσι παίρνονται πολλές φωτογραφίες. Ο πολύποδας φαίνεται μαύρος, έτσι είναι σχετικά εύκολο να τον δει κανείς.

3)Σιγμοειδοσκόπηση ή κολονοσκόπηση: Αυτή τη μέθοδος θεωρείται η καλύτερη γιατί μπορεί ο γιατρός να δει εσωτερικά το έντερο, τμήμα του ή όλο το παχύ έντερο άμεσα σε οθόνη, υπάρχει δυνατότητα λήψης βιοψιών ή ακόμη αφαίρεση του ίδιου του πολύποδα κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις (συνήθως σε κλινική).

4)Τεστ κοπράνων. Το τεστ αυτό χρησιμοποιείται για να ελεγχθεί ο γενικός πληθυσμός για καρκίνο παχέος εντέρου. Το τεστ ελέγχει την παρουσία αίματος σε δείγματα κοπράνων. Επί θετικής εξέτασης, διενεργείται στη συνέχεια κολονοσκόπηση για έλεγχο καρκίνου. Το τεστ έχει χαμηλή ευαισθησία και δεν συνιστάται σε ασθενείς με συμπτώματα ή με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου παχέος εντέρου. Προτιμότερη εξέταση παραμένει η κολοσκόπηση (ή κολονοσκόπηση)

Πώς γίνεται η θεραπεία;

Aν διαγνωσθεί πολύποδας ενδείκνυται η άμεση ενδοσκοπική αφαίρεση, μόνο εφόσον αυτό κριθεί τεχνικά εφικτό και ασφαλές. Η άποψη αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι 80% των πολυπόδων του παχέος εντέρου είναι αδενώματα, τα οποία εν δυνάμει έχουν την τάση για κακοήθη εξαλλαγή.

Τελευταία, ιδιαίτερη προσοχή επιδίδεται στους μικρούς (μέχρι 10 mm) και στους μικροσκοπικούς (μέχρι 5 mm) πολύποδες. Έχει βρεθεί ότι 30%-80% των μικρών αυτών πολυπόδων είναι νεοπλασματικής φύσεως. Αν και η συχνότητα της κακοήθους εξαλλαγής είναι μικρή (0,1% έως 3,2%), υπάρχει πλέον ομοφωνία μεταξύ των ερευνητών ότι οι μικροί και οι μικροσκοπικοί πολύποδες πρέπει να αφαιρούνται ενδοσκοπικά, μόλις διαγνωσθούν.

Πολύποδες, των οποίων η βάση εκτείνεται σε μήκος πάνω από 25% της περιμέτρου του εντερικού αυλού, δεν δύνανται να αφαιρεθούν ενδοσκοπικά. Παρομοίως, η ενδοσκοπική προσέγγιση και αφαίρεση των πολυπόδων με ευρεία βάση, η οποία εκτείνεται σε όλο το μήκος μεταξύ των βλεννογόνιων πτυχών μιας κολικής κυψέλης, είναι σχεδόν αδύνατη. Τα λαχνώδη αδενώματα, που εκτείνονται σε μήκος πάνω από το μισό της περιμέτρου τού εντερικού αυλού, δεν πρέπει να αφαιρούνται ενδοσκοπικά, γιατί σε 30% των περιπτώσεων υπάρχει ήδη διηθητικό καρκίνωμα.

Ο γαστρεντερολόγος μπορεί να αφαιρέσει τον πολύποδα ενδοσκοπικά ή εάν ο πολύποδας είναι μεγάλος ή υπάρχει υποψία ή ένδειξη καρκίνου τότε είναι προτιμότερη η χειρουργική μέθοδος-άνοιγμα δηλαδή της κοιλιάς και αφαίρεση του πολύποδα. Εάν έχει κανείς πολύποδα χρειάζεται τακτική παρακολούθηση στο μέλλον.

Ποια είναι η κατάλληλη διατροφή για να προληφθούν οι πολύποδες;

Δεν υπάρχει βέβαια απόλυτος τρόπος προφύλαξης αλλά μπορεί κανείς να περιορίσει τον κίνδυνο εάν κάνει τα παρακάτω.

1) τρώει περισσότερα φρούτα και λαχανικά και λιγότερα λιπαρά φαγητά

2) δεν καπνίζει

3) αποφεύγει την κατανάλωση αλκοόλ.

4) κάνει καθημερινή άσκηση

5) χάσει βάρος εάν είναι υπέρβαρος

6) Παίρνοντας περισσότερο φυλλικό οξύ και ασβέστιο.

Μερικές τροφές που είναι πλούσιες σε ασβέστιο είναι: το γάλα , το τυρί και το μπρόκολο. Μερικές τροφές που είναι πλούσιες σε φυλλικό είναι; Τα εντόσθια από το κοτόπουλο , το σπανάκι.

Επίσης υποστηρίζεται ότι ή λήψη ασπιρίνης βοηθά στην πρόληψη των πολυπόδων. Γι αυτό γίνονται πολλές μελέτες.

Συμπερασματικά λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η εκτομή των πολυπόδων είναι μια χρήσιμη πράξη που προλαμβάνει συχνά τον καρκίνο, αλλά και συνήθως απλή στην εφαρμογή της. Επίσης, έχει αντικαταστήσει τις χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονταν στο παρελθόν.      

Διαβάστε επίσης

• Ποιοι κινδυνεύουν από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, ποιες είναι οι προειδοποιητικές ενδείξεις και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του;
• Βρέθηκε χαμηλός αιματοκρίτης; Σε τι μπορεί να οφείλεται η αναιμία χρόνιας νόσου ή φλεγμονής και ποια συμπτώματα προκαλεί;
• Ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ποιους προσβάλλει, πώς γίνεται η διάγνωση και πώς μπορεί να προληφθεί; Πόσο σημαντική είναι η σωστή διατροφή;
• Φουσκώματα, πόνος και κράμπες στην κοιλιά, διάρροια ή δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλονται σε ευερέθιστο έντερο ή σπαστική κολίτιδα. Πως η δίαιτα, το στρες και η άσκηση επηρεάζουν την λειτουργία του εντέρου;