MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΟΜΟΡΦΙΑ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΜΟΡΦΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΟΜΟΡΦΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ας μιλήσουμε για τη λεύκανση των δοντιών. Πώς αλλοιώνεται το χρώμα και πώς επανέρχεται;

του Γιώργου Κουτσικάκη Χειρουργού Οδοντιάτρου Μ.Sc., medlabnews.gr iatrikanea

Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ιδιαίτερο χρώμα δοντιών. Το χρώμα αυτό αλλοιώνεται με το κάπνισμα, την κατανάλωση πολλών καφέδων, τσαγιού, αναψυκτικών τύπου cola, κόκκινου κρασιού, φαγητών με σάλτσες, όπως επίσης και με την πάροδο της ηλικίας. 

Το καλό βούρτσισμα των δοντιών και ο οδοντιατρικός καθαρισμός μπορούν  μερικές φορές να επαναφέρουν τα δόντια στην προηγούμενη κατάστασή τους.

Μερικές φορές όμως οι χρωστικές έχουν ‘’ποτίσει’’ τη δομή του δοντιού με αποτέλεσμα αυτό να παραμένει δυσχρωμικό.

Αν θέλετε  να αλλάξετε το χρώμα των δοντιών και να το κάνετε λευκότερο, έρχεται η οδοντιατρική λεύκανση να σας βοηθήσει. 

Επεμβαίνουμε μόνο στα δόντια που φαίνονται στο χαμόγελο συνήθως στα 8 μπροστινά στην πάνω και στην κάτω γνάθο.

Γίνεται στο ιατρείο, αφού προηγηθεί καθαρισμός,  με την τοποθέτηση ενός λευκαντικού ζελέ υψηλής περιεκτικότητας  πάνω στα δόντια. 

Γίνεται εφάπαξ με 4 διαδοχικές 8λεπτες επαλείψεις του λευκαντικού.  Μερικές φορές το ζελέ φωτίζεται με ειδική λάμπα. Η μέθοδος μπορεί να επαναληφθεί μετά από μία εβδομάδα.

Γίνεται στο σπίτι με ειδικά εύχρηστα ’μασελάκια’’ γεμάτα με λευκαντικό χαμηλής περιεκτικότητας για 1 ώρα την ημέρα για 10 ημέρες.

Ο συνδυασμός των δύο μεθόδων φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα.

Μετά τη λεύκανση πρέπει να αποφύγετε για ένα τουλάχιστον εικοσιτετράωρο  τις  δυσχρωμικές ουσίες που προαναφέραμε.
Η μέθοδος είναι απόλυτα ασφαλής και εφαρμόζεται για πολλά χρόνια.
Τα δόντια σας θα γίνουν σίγουρα λευκότερα αλλά δεν μπορούμε να σας πούμε  πόσο.  Εξαρτάται από τη δομή του κάθε δοντιού όπως προαναφέραμε.
Το αποτέλεσμα παραμένει  για 1-4 χρόνια ανάλογα και με τις συνήθειές σας. Στη διατήρηση του αποτελέσματος μπορεί να σας βοηθήσει η εξάμηνη επανάληψη της λεύκανσης με τα ‘’μασελάκια’’ για 5 ημέρες.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι τα σφραγίσματά σας δεν αλλάζουν χρώμα και θα χρειαστεί να τα επαναλάβετε μετά τη λεύκανση. Για τα μπροστινά μιλάμε.
Αν παρ’ όλα τα καλά αποτελέσματα της λεύκανσης επιθυμείτε δόντια ολόλευκα σαν αυτά κάποιων celebrities,  μπορούμε να σας τα παρέχουμε με όψεις  σύνθετης ρητίνης ή κεραμικές  και άλλες τεχνικές. Με αυτές τις μεθόδους το χρώμα διατηρείται για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ειδικά αν ακολουθείτε καλή στοματική υγιεινή. 
Επίσης μπορούμε να  σας κατασκευάσουμε όψεις στα πάνω δόντια και να σας κάνουμε λεύκανση στα κάτω. 

Σε κάθε περίπτωση πέρα από την ομορφιά της ψυχής ένα όμορφο χαμόγελο προσθέτει στον άνθρωπο, τονώνει την αυτοπεποίθησή του και είναι ένα καλό διαβατήριο για επιτυχία στη ζωή!

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.
τηλ 210-8056112
E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com
Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

Μειώνουν τη χοληστερίνη τα ακόρεστα λιπαρά, που περιέχουν φρούτα, σπόροι, καρύδια, λαχανικά. Αποφύγετε τα trans λιπαρά


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Μία χρήσιμη συμβουλή, που έχει μόνιμη βάση σε ένα υγιεινό διαιτολόγιο είναι η αντικατάσταση των κορεσμένων (κακών) λιπαρών οξέων με ακόρεστα (καλά). Δεν είναι όλα τα λιπαρά κακά, και δεν είναι σωστό να απορρίψουμε τελείως την κατανάλωση λιπών από τη διατροφή μας, φοβούμενοι είτε την αύξηση βάρους, είτε την εμφάνιση κάποιας ασθένειας (π.χ., καρδιαγγειακής πάθησης). Το μυστικό είναι να γνωρίζουμε το είδος των λιπαρών που πρέπει να καταναλώνουμε και ποια να αποφεύγουμε, καθώς και την ποσότητα των λιπαρών που πρέπει να περιλαμβάνεται στο καθημερινό μας διατροφικό πρόγραμμα.
Τα λιπαρά αποτελούν βασικό στοιχείο της διατροφής (30-35% του συνόλου των θερμίδων στη μεσογειακή διατροφή), παρέχουν ενέργεια (9 θερμίδες ανά γραμμάριο), γεύση και περιέχουν τα απαραίτητα λιπαρά οξέα και τις λιποδιαλυτές βιταμίνες Α, D και Ε. Επίσης, βοηθούν στην απορρόφηση μετάλλων, όπως το ασβέστιο και ο φωσφόρος. Ανάλογα με τη χημική τους δομή, τα λιπαρά διακρίνονται σε τρεις κύριες κατηγορίες: στα κορεσμένα, στα μονοακόρεστα και στα πολυακόρεστα.


Ανθυγιεινά λίπη και έλαια
Προσπαθήστε να τα μειώσετε γιατί μπορεί να ανεβάσουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα.

 H αυξημένη πρόσληψή τους σχετίζεται με τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας και με την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου και άλλων καρδιαγγειακών νοσημάτων, με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού, του προστάτη, του ενδομητρίου και του παχέος εντέρου, και με την ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης και άλλων εκφυλιστικών ασθενειών.

Κορεσμένα λιπαρά οξέα περιέχονται:

  • στο βούτυρο, 
  • στα λιπαρά μέρη των κρεάτων, 
  • στα λιπαρά παράγωγα του κρέατος, 
  • στα γλυκά, 
  • στα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα και 
  • στα έτοιμα γεύματα.


Από τα κορεσμένα λίπη δεν πρέπει να προέρχεται ποσότητα μεγαλύτερη του 1/3 του συνολικού λίπους της διατροφής.

Transfats Λιπαρά οξέα (Υδρογονωμένα φυτικά έλαια): φυτικά έλαια που έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία για να είναι σκληρά (στερεά σε θερμοκρασία δωματίου), με αποτέλεσμα να γίνονται ανθυγιεινά, όπως τα κορεσμένα λιπαρά οξέα.
 Τα τρανς λιπαρά αυξάνουν τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης και μειώνουν τα επίπεδα της HDL χοληστερόλης.
Βρίσκονται στα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως γλυκά, κέικ και μπισκότα. Θα πρέπει να μειώσετε την κατανάλωσή τους.
Ενώ μέχρι πριν μια δεκαετία τα τρανς λιπαρά οξέα περιέχονταν και στις μαργαρίνες του εμπορίου, πλέον η διαδικασία παραγωγής τους έχει αλλάξει και δεν χρησιμοποιείται πια η υδρογόνωση των φυτικών ελαίων που περιέχουν προκειμένου να μην εμπεριέχουν πια τρανς λιπαρά οξέα.


Τα καλά λίπη και έλαια είναι αυτά που πρέπει να προτιμάτε, γιατί μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερόλης και την τάση του αίματος να πήζει. Η πρόσληψη υψηλών ποσοτήτων μονοακόρεστων λιπαρών (κυρίως από το ελαιόλαδο) έχει συσχετιστεί με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, διότι το ελαιόλαδο περιέχει υψηλά ποσά αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως φαινόλες και βιταμίνη Ε, οι οποίες προστατεύουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης (η οξειδωμένη μορφή είναι αθηρογόνος). Μάλιστα, η κατανάλωση 25 ml ελαιόλαδου την ημέρα αυξάνει την αντίσταση της LDL στην οξείδωση. Επιπρόσθετα, τα λιπαρά αυτής της κατηγορίας, εκτός από την αντιθρομβωτική και αντιαθηρογόνο δράση τους, δρουν προστατευτικά και απέναντι στον καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Το ελαιόλαδο έχει και αντιυπερτασικές ιδιότητες, ενώ δρα κατά των μικροβίων στο πεπτικό σύστημα.

Ακόρεστα Λίπη /Έλαια: είναι πιο υγιεινά λίπη και βρίσκονται γενικά στις φυτικές τροφές, δηλαδή 

•   σε φρούτα, 
•   σπόρους, 
•   καρύδια και 
•   λαχανικά. 

Μπορούν να διαιρεθούν σε πολυακόρεστα (PUFA) και μονοακόρεστα (MUFA) λιπαρά οξέα και καθένα από αυτά πρέπει να συνιστά περίπου το 1/3 της συνολικής μας πρόσληψης σε λιπαρά οξέα.
- Πολυακόρεστα λιπαρά οξέα: περιλαμβάνονται 
•   στο ηλιέλαιο, 
•   τη σόγια, 
•   το σησαμέλαιο και 
•   το καλαμποκέλαιο.
Μονοακόρεστα λιπαρά οξέα: περιλαμβάνονται 
•   στο ελαιόλαδο και 
•   τα κραμβέλαιο.

Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα διακρίνονται σε Ωμέγα 3 και Ωμέγα 6 λιπαρά οξέα. Ο συνιστώμενος στόχος για την κατανάλωση πολυακόρεστων λιπαρών είναι έως 10% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας
Τα Ωμέγα 6 λιπαρά οξέα απαντώνται στο αραβοσιτέλαιο, το σογιέλαιο, το ηλιέλαιο, το καρδαμέλαιο και σε μαργαρίνες πλούσιες σε πολυακόρεστα. Όλα αυτά τα έλαια δεν έχουν τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου, και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να θεωρούνται απαραίτητο στοιχείο της διατροφής μας όσο το αγνό παρθένο ελαιόλαδο.
Τα Ωμέγα 3 λιπαρά Οξέα είναι μια κατηγορία ακόρεστων λιπαρών οξέων που αποκαλούνται απαραίτητα λιπαρά οξέα, αφού δεν μπορούν να παραχθούν στο σώμα σε επαρκείς ποσότητες.


Τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός, οι σαρδέλες και το σκουμπρί είναι πολύ καλές πηγές ωμέγα 3 λιπαρών. Σε μικρότερες ποσότητες βρίσκονται σε φυτά, όπως καρυδιά, σόγια, λιναρόσπορο και λινέλαιο. Οι γιατροί και οι διαιτολόγοι συνιστούν την πρόσληψη αυτών των υγιεινών λιπαρών οξέων, τα οποία διατηρούν την καρδιά σε καλή κατάσταση, ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι γενικά έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία.

Διαβάστε επίσης

Τι να τρώτε για την τριχόπτωση, για υγιή και εμφανίσιμα μαλλιά

της Θάλειας Γούτου, αισθητικού - κοσμετολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Όλοι ενδιαφερόμαστε για την εμφάνιση των μαλλιών μας. Από τον καιρό που ο άνθρωπος ζούσε σε σπηλιές, χρησιμοποιούσε τα μαλλιά του για να δηλώσει δύο πράγματα: για να δείξει ότι είναι υγιής και δυνατός και για να φλερτάρει! Ακόμα και μεγάλοι πολιτικοί έχουν εκλεχθεί λόγω της όμορφης κόμης τους!

Ότι θρέφει το σώμα μας θρέφει επίσης και τους περίπου 150.000 θύλακες των τριχών στο κεφάλι μας. Δοκιμάστε τις παρακάτω τροφές που περιέχουν  σημαντικές ουσίες για την υγεία των μαλλιών. Για να δείχνουν τα μαλλιά σας ότι είστε όσο νέοι αισθάνεστε, ή ακόμα και νεότεροι!


1. Πράσινο τσάι, καρύδια  και σολομός: Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε πολυφαινόλες και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που ευνοούν την υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου. Επίσης προσδίδουν λάμψη στα μαλλιά! Εάν παλεύετε με τη πιτυρίδα, δοκιμάστε να ξεπλύνετε τα μαλλιά σας με πράσινο τσάι. Επίσης βοηθούν στην πρόληψη των μυκήτων που προκαλούν πιτυρίδα.

2. Φρούτα: Τα φρούτα που έχουν φωτεινό χρώμα, όπως τα ροδάκινα, οι φράουλες, το μάνγκο, τα πορτοκάλια, το ακτινίδιο και η ντομάτα (Ναι! Και η ντομάτα είναι φρούτο!) είναι πλούσια σε Βιταμίνη C, που είναι απαραίτητα για τη δημιουργία του κολλαγόνου το οποίο δομεί τα μαλλιά. Η Βιταμίνη C προσδίδει επίσης σφριγηλότητα στο δέρμα!

3. Φασόλια, δημητριακά ολικής αλέσεως και άλλες τροφές με Βιταμίνες Β: Οι Βιταμίνες Β (ειδικά η Β6 και το φολικό οξύ) διασφαλίζουν τη σωστή παροχή αίματος και οξυγόνου στους θύλακες των τριχών, η οποία βοηθά την ανάπτυξη και πιθανόν μειώνει την απώλεια τριχών. Άλλες τροφές πλούσιες σε Βιταμίνες Β είναι ο αρακάς, τα καρότα, η σόγια, οι ξηροί καρποί και τα αβγά.

4. Σκουρόχρωμα πράσινα λαχανικά όπως το σπανάκι, το μπρόκολο και τα σέσκουλα: είναι εξαιρετικές πηγές Βιταμινών Α και C, οι οποίες ευνοούν την παραγωγή σμήγματος. Τα σμήγμα αποτελεί ένα φυσικό «conditioner» ή αλλιώς «μαλακτικό» για τα μαλλιά.

5. Μαύρο σουσάμι: οι κινέζοι ορκίζονται ότι το μαύρο σουσάμι διατηρεί τα μαύρα μαλλιά στους άνδρες περισσότερο! 

6. Πείτε ναι στο αβοκάντο! Το αβοκάντο και το λάδι από αβοκάντο πιθανόν εμποδίζουν τη διϋδροτεστοστερόνη (DHT) να βρει τον στόχο της. Η ορμόνη αυτή σκοτώνει τους θύλακες της τρίχας.

Και ποιες τροφές πρέπει να προσέχετε για να έχετε υγιή μαλλιά;  

Αποφύγετε το ζωικό λίπος από το κόκκινο κρέας εάν έχετε απώλεια μαλλιών καθώς φαίνεται ότι προκαλεί μεγαλύτερη παραγωγή της DHT και βλάβες στους θύλακες της τρίχας. Η ορμόνη DHT συρρικνώνει τους θύλακες της τρίχας στους άνδρες που έχουν γενετική προδιάθεση για απώλεια μαλλιών.

Ποια είναι η κατάλληλη άσκηση, για να χαθεί το σωσίβιο από την κοιλιά;


του Δημήτρη Ψυρρόπουλου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Όταν κάποιος βλέπει ότι πήρε κιλά, το πρώτο σημείο του σώματος που παρατηρεί είναι η κοιλιά του. Βλέπει, λοιπόν, την κοιλιά του να ‘πετάει’ περισσότερο από πριν, δυσκολεύεται να κουμπώσει τα παντελόνια του ενώ ‘ξεχνάει’, σε αυτή τη φάση, τις πιο εφαρμοστές μπλούζες…

Είναι η ώρα να προσέξει την διατροφή του και να αρχίσει γυμναστήριο. Όμως τελικά ποιος τύπος άσκησης βοηθάει περισσότερο; Τα ατέλειωτα σετ κοιλιακών θα βοηθήσουν την κατάσταση ή μήπως ο διάδρομος θα αποδειχτεί καλύτερος σύμμαχος;

Σε αυτό το ερώτημα φαίνεται ότι απαντάει μια έρευνα των Slentz και συνεργατών, που δημοσιεύτηκε στο ‘American Journal of Physiology Endocrinology and Metabolism’. Οι ερευνητές μελέτησαν την επίδραση 3 διαφορετικών τύπων άσκησης στο κοιλιακό λίπος (υποδόριο και σπλαχνικό). Το υποδόριο λίπος είναι αυτό που βρίσκεται κάτω από το δέρμα, ενώ το σπλαχνικό εντοπίζεται στο εσωτερικό της κοιλιακής κοιλότητας και περιβάλλει τα όργανα (π.χ. ήπαρ). Το σπλαχνικό λίπος είναι αυτό που ενοχοποιείται για την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης, υπερλιπιδαιμιών, δηλαδή των εκδηλώσεων του μεταβολικού συνδρόμου.
   Το δείγμα αποτελούνταν από 144 άτομα (άνδρες και γυναίκες), ηλικίας 18-70 ετών που ήταν υπέρβαρα. Αυτά χωρίστηκαν σε 3 ομάδες που περιλάμβαναν περίπου τον ίδιο αριθμό ατόμων.
   Η πρώτη ομάδα έκανε αερόβια άσκηση υψηλής έντασης. Τα άτομα της ομάδας αυτής έτρεχαν σε διάδρομο για περίπου 120 λεπτά την βδομάδα, στο 75-80% της μέγιστης έντασης.
   Η δεύτερη ομάδα έκανε άσκηση αντίστασης. Αυτή περιλάμβανε 3 εβδομαδιαίες προπονήσεις. Η προπόνηση περιλάμβανε 8 ασκήσεις που γύμναζαν όλες τις κύριες μυϊκές ομάδες του σώματος. Για την κάθε άσκηση πραγματοποιούνταν 3 σετ 8-12 επαναλήψεων.
   Η τρίτη ομάδα, ήταν η ομάδα της μικτής άσκησης και η προπόνησή της ήταν ο συνδυασμός της προπόνησης που έκανε η ομάδα της αερόβιας άσκησης και της ομάδας της άσκησης αντίστασης.
Το πρόγραμμα διήρκησε για 8 μήνες.
1.            Τελικά, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ομάδα της αερόβιας άσκησης παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση σπλαχνικού λίπους, καθώς και σημαντική μείωση συνολικού κοιλιακού λίπους (υποδόριου και σπλαχνικού).
2.            Η ομάδα της μικτής άσκησης παρουσίασε τη μεγαλύτερη μείωση συνολικού κοιλιακού λίπους, αλλά μικρότερη μείωση σπλαχνικού λίπους σε σύγκριση με την ομάδα της αερόβιας άσκησης.
3.            Τέλος, η ομάδα της άσκησης αντίστασης παρουσίασε μια μικρή μείωση του συνολικού κοιλιακού λίπους (μικρότερη και από τις 2 άλλες ομάδες).
4.            Παράλληλα, οι ομάδες της αερόβιας άσκησης και της μικτής άσκησης φάνηκε να βελτιώνουν τόσο την ινσουλινοαντίσταση όσο και το συνολικό σκορ του μεταβολικού συνδρόμου. Στην ομάδα της άσκησης αντίστασης δεν παρατηρήθηκαν τέτοιες επιδράσεις.
Ο μηχανισμός στον οποίο οφείλονται αυτές οι διαφορές, δεν αποσαφηνίστηκε από τους ερευνητές. Εκτιμούν ότι αυτό που κάνει τη διαφορά μεταξύ της αερόβιας άσκησης και της άσκησης αντίστασης είναι η ενεργειακή δαπάνη. Υποστηρίζουν ότι ακόμα και ένας πολύ έντονος και απαιτητικός κύκλος με ασκήσεις αντίστασης διάρκειας περίπου 1 ώρας, οδηγεί σε κατανάλωση περίπου 250 - 300 θερμίδων, ενώ τρέξιμο διάρκειας 1 ώρας οδηγεί σε διπλάσια δαπάνη ενέργειας. Σίγουρα πάντως χρήζει διερεύνησης ο μηχανισμός της διαφορετικής επίδρασης που έχουν οι 2 τύποι άσκησης στη μείωση του κοιλιακού λίπους, και γενικότερα στον ανθρώπινο μεταβολισμό.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι η άσκηση αντίστασης δεν είναι χρήσιμη. Κάθε άλλο. Μπορεί να αυξήσει τη μυϊκή δύναμη (μέσω της ενδυνάμωσης του μυϊκού ιστού), πράγμα που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό αν θέλουμε να είμαστε ανεξάρτητοι στις δραστηριότητές μας ακόμα και στα γεράματα. Όσο περνούν τα χρόνια (και όσο δεν γυμναζόμαστε) τόσο αυξάνεται και η απώλεια μυϊκού ιστού.

Συμπερασματικά, όσοι θέλουν να ξεφορτωθούν το ‘σωσιβιάκι’ που έχουν γύρω από την κοιλιά τους ας αρχίσουν να επισκέπτονται τα κοντινά τους γήπεδα για τρέξιμο ή έστω ας κάνουν ένα μεγάλο καθημερινό περίπατο. 
Παράλληλα με αυτό να μην παραμελούν την άσκηση αντίστασης γιατί αυτή θα τους δώσει ανεξαρτησία κίνησης για όλη τους τη ζωή, ενώ θα βοηθήσει σίγουρα για τη δημιουργία ενός πιο σφριγηλού και καλλίγραμμου σώματος.

Δρ Δημήτρης Ψυρρόπουλος, kardiologika.blogspot.gr

Πηγές: 1) Slentz CA et al. Effects of aerobic vs. resistance training on visceral fat stores, liver enzymes and insulin resistance by HOMA in overweight adults from STRRIDE AT/RT. American Journal of Physiology, Endocrinology and Metabolism. 2011 Nov; 301(5): 1033-1039. 
2) Bateman LA et al. Comparison of aerobic vs. resistance exercise training on metabolic syndrome (from the studies of a Targeted Risk Reduction Intervention through Defined Exercise – STRRIDE – AT/RT). American Journal of Cardiology. 2011 Sep; 108(6): 838-844, 

Διαβάστε επίσης

Pίξτε την χοληστερίνη σας με τροφές, που περιέχουν, τα καλά, ακόρεστα λιπαρά.


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Μία χρήσιμη συμβουλή, που έχει μόνιμη βάση σε ένα υγιεινό διαιτολόγιο είναι η αντικατάσταση των κορεσμένων (κακών) λιπαρών οξέων με ακόρεστα (καλά). Δεν είναι όλα τα λιπαρά κακά, και δεν είναι σωστό να απορρίψουμε τελείως την κατανάλωση λιπών από τη διατροφή μας, φοβούμενοι είτε την αύξηση βάρους, είτε την εμφάνιση κάποιας ασθένειας (π.χ., καρδιαγγειακής πάθησης). Το μυστικό είναι να γνωρίζουμε το είδος των λιπαρών που πρέπει να καταναλώνουμε και ποια να αποφεύγουμε, καθώς και την ποσότητα των λιπαρών που πρέπει να περιλαμβάνεται στο καθημερινό μας διατροφικό πρόγραμμα.

Η χοληστερόλη ή κοινώς χοληστερίνη είναι μια λιπαρή ουσία απαραίτητη στον οργανισμό, που συμμετέχει στη λειτουργία των κυττάρων και των ορμονών. Όμως η υπερβολική αύξηση της στο αίμα και η εναπόθεσή της στα τοιχώματα των αρτηριών είναι επικίνδυνη, γιατί δημιουργεί αθηρωματοσκλήρυνση. Ένα μεγάλο μέρος της χοληστερόλης παράγεται από τον ίδιο τον οργανισμό, στο συκώτι. Επιπλέον, προσλαμβάνουμε χοληστερόλη και από ορισμένα τρόφιμα, όπως τα αυγά, το κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Η αύξηση της χοληστερόλης στο αίμα αποτελεί τη σημαντικότερη αιτία της στεφανιαίας νόσου, δηλαδή της στηθάγχης και του εμφράγματος.
Τα λιπαρά αποτελούν βασικό στοιχείο της διατροφής (30-35% του συνόλου των θερμίδων στη μεσογειακή διατροφή), παρέχουν ενέργεια (9 θερμίδες ανά γραμμάριο), γεύση και περιέχουν τα απαραίτητα λιπαρά οξέα και τις λιποδιαλυτές βιταμίνες Α, D και Ε. Επίσης, βοηθούν στην απορρόφηση μετάλλων, όπως το ασβέστιο και ο φωσφόρος. Ανάλογα με τη χημική τους δομή, τα λιπαρά διακρίνονται σε τρεις κύριες κατηγορίες: στα κορεσμένα, στα μονοακόρεστα και στα πολυακόρεστα.

Ανθυγιεινά λίπη και έλαια
 

Προσπαθήστε να τα μειώσετε γιατί μπορεί να ανεβάσουν τα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα.

 H αυξημένη πρόσληψή τους σχετίζεται με τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας και με την εμφάνιση στεφανιαίας νόσου και άλλων καρδιαγγειακών νοσημάτων, με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού, του προστάτη, του ενδομητρίου και του παχέος εντέρου, και με την ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, υπέρτασης και άλλων εκφυλιστικών ασθενειών.

Κορεσμένα λιπαρά οξέα περιέχονται:

  • στο βούτυρο, 
  • στα λιπαρά μέρη των κρεάτων, 
  • στα λιπαρά παράγωγα του κρέατος, 
  • στα γλυκά, 
  • στα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα και 
  • στα έτοιμα γεύματα.

Από τα κορεσμένα λίπη δεν πρέπει να προέρχεται ποσότητα μεγαλύτερη του 1/3 του συνολικού λίπους της διατροφής.

Transfats Λιπαρά οξέα (Υδρογονωμένα φυτικά έλαια): φυτικά έλαια που έχουν υποστεί κάποια επεξεργασία για να είναι σκληρά (στερεά σε θερμοκρασία δωματίου), με αποτέλεσμα να γίνονται ανθυγιεινά, όπως τα κορεσμένα λιπαρά οξέα.
 Τα τρανς λιπαρά (trans fatty acids) αυξάνουν τα επίπεδα της LDL χοληστερόλης και μειώνουν τα επίπεδα της HDL χοληστερόλης.
Βρίσκονται στα επεξεργασμένα τρόφιμα όπως γλυκά, κέικ και μπισκότα. Θα πρέπει να μειώσετε την κατανάλωσή τους.
 Ενώ μέχρι πριν μια δεκαετία τα τρανς λιπαρά οξέα περιέχονταν και στις μαργαρίνες του εμπορίου, πλέον η διαδικασία παραγωγής τους έχει αλλάξει και δεν χρησιμοποιείται πια η υδρογόνωση των φυτικών ελαίων που περιέχουν προκειμένου να μην εμπεριέχουν πια τρανς λιπαρά οξέα.


Τα καλά λίπη και έλαια είναι αυτά που πρέπει να προτιμάτε, γιατί μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερόλης και την τάση του αίματος να πήζει. Η πρόσληψη υψηλών ποσοτήτων μονοακόρεστων λιπαρών (κυρίως από το ελαιόλαδο) έχει συσχετιστεί με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, διότι το ελαιόλαδο περιέχει υψηλά ποσά αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως φαινόλες και βιταμίνη Ε, οι οποίες προστατεύουν την οξείδωση της LDL χοληστερόλης (η οξειδωμένη μορφή είναι αθηρογόνος). Μάλιστα, η κατανάλωση 25 ml ελαιόλαδου την ημέρα αυξάνει την αντίσταση της LDL στην οξείδωση. Επιπρόσθετα, τα λιπαρά αυτής της κατηγορίας, εκτός από την αντιθρομβωτική και αντιαθηρογόνο δράση τους, δρουν προστατευτικά και απέναντι στον καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Το ελαιόλαδο έχει και αντιυπερτασικές ιδιότητες, ενώ δρα κατά των μικροβίων στο πεπτικό σύστημα.


Ακόρεστα Λίπη /Έλαια: είναι πιο υγιεινά λίπη και βρίσκονται γενικά στις φυτικές τροφές, δηλαδή 

•   σε φρούτα, 
•   σπόρους, 
•   καρύδια και 
•   λαχανικά. 

Μπορούν να διαιρεθούν σε πολυακόρεστα (PUFA) και μονοακόρεστα (MUFA) λιπαρά οξέα και καθένα από αυτά πρέπει να συνιστά περίπου το 1/3 της συνολικής μας πρόσληψης σε λιπαρά οξέα. 


- Πολυακόρεστα λιπαρά οξέα: περιλαμβάνονται 

•   στο ηλιέλαιο, 
•   τη σόγια, 
•   το σησαμέλαιο και 
•   το καλαμποκέλαιο.
Μονοακόρεστα λιπαρά οξέα: περιλαμβάνονται 
•   στο ελαιόλαδο και 
•   τα κραμβέλαιο.

Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα διακρίνονται σε Ωμέγα 3 και Ωμέγα 6 λιπαρά οξέα. Ο συνιστώμενος στόχος για την κατανάλωση πολυακόρεστων λιπαρών είναι έως 10% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας
Τα Ωμέγα 6 λιπαρά οξέα απαντώνται στο αραβοσιτέλαιο, το σογιέλαιο, το ηλιέλαιο, το καρδαμέλαιο και σε μαργαρίνες πλούσιες σε πολυακόρεστα. Όλα αυτά τα έλαια δεν έχουν τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου, και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να θεωρούνται απαραίτητο στοιχείο της διατροφής μας όσο το αγνό παρθένο ελαιόλαδο.

Τα Ωμέγα 3 λιπαρά Οξέα είναι μια κατηγορία ακόρεστων λιπαρών οξέων που αποκαλούνται απαραίτητα λιπαρά οξέα, αφού δεν μπορούν να παραχθούν στο σώμα σε επαρκείς ποσότητες.


Τα λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός, οι σαρδέλες και το σκουμπρί είναι πολύ καλές πηγές ωμέγα 3 λιπαρών. Σε μικρότερες ποσότητες βρίσκονται σε φυτά, όπως καρυδιά, σόγια, λιναρόσπορο και λινέλαιο. Οι γιατροί και οι διαιτολόγοι συνιστούν την πρόσληψη αυτών των υγιεινών λιπαρών οξέων, τα οποία διατηρούν την καρδιά σε καλή κατάσταση, ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι γενικά έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία.

Διαβάστε επίσης

Ακτινίδια για πέψη, πίεση, χοληστερίνη, όραση, δέρμα, πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά

ακτινίδιο

της Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Το ακτινίδιο είναι ένα εξωτικό φρούτο το οποίο μπορούμε να βρούμε στη χώρα μας σε κάθε εποχή. Το ακτινίδιο είναι ένα φρούτο γεμάτο βιταμίνες και πολύτιμα για το σώμα μας στοιχεία. Τρώγεται ευχάριστα όλο το χρόνο. 

Το ακτινίδιο είναι θάμνος με άνθη χρώματος κόκκινου ή λευκού. Τα φύλλα του έχουν ωοειδές σχήμα και στο κάτω μέρος τους έχουν χνούδι. Ο καρπός του είναι ράγα και είναι εδώδιμος, με γλυκόξινη γεύση. Το εξωτερικό του μέρος είναι χρώματος καφέ και το εσωτερικό είναι χυμώδες, με πράσινο χρώμα και μικρά σποράκια, χρώματος μαύρου. Η Κίνα θεωρείται επικρατέστερη πατρίδα του ακτινιδίου, από τα αρχαία χρόνια. Το γνωστότερο είδος που καλλιεργείται στην Ελλάδα ονομάζεται ακτινίδιον το σινικό

Το φυτό ήταν αυτοφυές στην Κίνα και ταξίδεψε μετά το 19ο αιώνα στη Βρετανία και το 1906 στη Νέα Ζηλανδία. Η ονομασία του όμως κίουι (Kiwi) προέρχεται από το ομώνυμο πτηνό, το οποίο είναι εθνικό σύμβολο της Νέας Ζηλανδίας, όπου ζει αποκλειστικά. Την ονομασία αυτή την πήρε το ακτινίδιο από το φυτοκόμο Hayward Wright (1873-1959), ο οποίος πειραματίστηκε με τα φυτά και κατόρθωσε να δημιουργήσει την ποικιλία που είναι γνωστή σήμερα. Με τη σημερινή μορφή του, το ακτινίδιο καλλιεργείται από το 1950.

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της κατανάλωσής του, άρχισαν να διαφαίνονται οι θεραπευτικές του ιδιότητες, οι οποίες κυρίως οφείλονται στα υψηλής περιεκτικότητάς του θρεπτικά συστατικά, όπως βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και νερό. Στη σημερινή εποχή, η κατανάλωσή του έχει αυξηθεί σημαντικά λόγω των πολύτιμων συστατικών που περιέχει, αλλά και λόγω της χαμηλής θερμιδικής του αξίας.
Ο καρπός του ακτινιδίου είναι πλούσιος σε κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, φυτικές ίνες και ιχνοστοιχεία. Επίσης, διαθέτει περισσότερη βιταμίνη C σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο φρούτο, αρκεί μόνο να καταναλωθεί αμέσως μετά την κοπή, για να μη χαθούν οι βιταμίνες. Η βιταμίνη C αποτελεί ισχυρό αντιοξειδωτικό, το οποίο βοηθά στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών, καθώς επίσης και στην παραγωγή κολλαγόνου, για τη διατήρηση της υγείας του δέρματος. Η ύπαρξη πολλών βιταμινών καθιστά το ακτινίδιο ως το καλύτερο μέσο για την άμυνα κατά των μικροβίων. Επίσης, απομακρύνει τον κίνδυνο θρομβώσεων στο κυκλοφορικό σύστημα και διασφαλίζει τη σωστή πέψη και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Τέλος, συντελεί στη βελτίωση της όρασης, εξαιτίας του αντιοξειδωτικού λουτεΐνη που περιέχει.

Το ακτινίδιο αποτελεί εξαίρετη πηγή των λιποδιαλυτών βιταμινών Α και Ε, οι οποίες με την σειρά τους επιβραδύνουν την διαδικασία της γήρανσης και προστατεύουν τα κύτταρα από φθορές. Άλλες πολύ σημαντικές βιταμίνες που βρίσκουμε στο ακτινίδιο, είναι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, οι οποίες βοηθούν σε μεγάλο βαθμό στην υγιή λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και το φυλλικό οξύ, το οποίο παρεμποδίζει τις γενετικές ανωμαλίες στα έμβρυα.
Παράλληλα με τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία κατέχουν υψηλή θέση στην θρεπτική αξία του ακτινιδίου. Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι το κάλιο, το μαγνήσιο, το ασβέστιο, ο φώσφορος, ο σίδηρος, ο χαλκός και ο ψευδάργυρος. Το κάλιο βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και περιέχεται στο ακτινίδιο σχεδόν στην ίδια ποσότητα που περιέχεται και στην μπανάνα. Ο φώσφορος και το μαγνήσιο δρουν συνεργικά, για την καλύτερη υγεία των οστών και των δοντιών. Επιπλέον, η βιταμίνη C που περιέχει το ακτινίδιο, βοηθάει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.


Άλλα συστατικά τα οποία περιέχονται στα ακτινίδια, είναι οι φυτικές ίνες, το νερό, τα ω3 και ω6 λιπαρά και πολλά ισχυρά αντιοξειδωτικά. Μια από τις πιο διαδεδομένες ευεργετικές ιδιότητες του ακτινιδίου είναι η διουρητική δράση του, η οποία οφείλεται κατά κύριο λόγο στις φυτικές ίνες που περιέχει.
Οι φυτικές ίνες βοηθούν στην διατήρηση της υγείας του εντέρου και στην απομάκρυνση των τοξικών ουσιών από αυτό. Μια μερίδα ακτινιδίου (76γρ.) παρέχει το 10% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας σε φυτικές ίνες (3γρ). Επομένως, η συστηματική κατανάλωση του ακτινιδίου, μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας αλλά και του φουσκώματος.

Αυτό το μοναδικό φρούτο αποτελεί μια πολύτιμη πηγή ω3 και ω6 λιπαρών οξέων, τα οποία είναι ευρέως διαδεδομένα για την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως επίσης και για τον καλύτερο έλεγχο των φλεγμονών στο σώμα. Τα λιπαρά αυτά οξέα, συναντώνται κυρίως στα μικρά μαύρα σπόρια του ακτινιδίου.

Η λουτεΐνη είναι ένα ακόμη συστατικό που ξεχωρίζει στο ακτινίδιο. Είναι μια χρωστική ουσία, η οποία προστατεύει την όραση και βοηθά στην καλύτερη υγεία του δέρματος. Αξίζει να αναφέρουμε πως, όπως όλα τα φρούτα και τα λαχανικά, έτσι και η συστηματική κατανάλωση ακτινιδίου, έχει αποδειχθεί από έρευνες ότι βοηθά στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, της παχυσαρκίας, του διαβήτη τύπου 2, στη μείωση της χοληστερόλης, καθώς και άλλων χρόνιων εκφυλιστικών ασθενειών.

Το ακτινίδιο κάνει καλό στην επιδερμίδα.

Το ακτινίδιο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Ε, ένα πολύ σημαντικό αντιοξειδωτικό που προστατεύει και χαρίζει ένα υγιές και φωτεινό δέρμα, αποτρέποντας την εμφάνιση τυχόν ανεπιθύμητων παθήσεων

Οι πολυφαινόλες είναι φυτικές ουσίες που βρίσκονται κάτω από την φλούδα του φυτού και συμβάλλουν στην άμυνά του απέναντι στις μολύνσεις από παθογόνους παράγοντες. Πολλές μελέτες τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει ότι οι ουσίες αυτές λειτουργούν προστατευτικά και στον άνθρωπο, προάγοντας την καλή κατάσταση της υγείας και παρατείνοντας τον μέσο όρο ζωής. 

Αναστέλλουν ή περιορίζουν την οξείδωση των λιπιδίων του αίματος, αυξάνουν τα επίπεδα της «καλής» (προστατευτικής για την υγεία) χοληστερόλης HDL ενώ ταυτόχρονα ρίχνουν τα επίπεδα της «κακής» χοληστερόλης LDL, η οποία συνδέεται με την δημιουργία αθηρωματικών πλακών. Οι πολυφαινόλες μειώνουν την πιθανότητα δημιουργίας θρόμβων, έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τις οξειδωτικές βλάβες στους ιστούς, απομακρύνοντας έτσι κατά την εκτίμηση των επιστημόνων και την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.



Διατροφική αξία καρπού ακτινιδίου (ανά 100 gr)


Νερό
81.2%
Θερμίδες
66
Πρωτεΐνη
0.79gr
Λίπη
0.07gr
Υδατάνθρακες
17.5gr
Βιταμίνη Α
174(I.U)
Βιταμίνη Β1
0.02mg
Βιταμίνη Β2
0.05mg
Βιταμίνη C
150mg
Ασβέστιο
16mg
Φώσφορος
64mg
Σίδηρος
0.51mg
Νάτριο
7mg
Κάλιο
264mg

Επιλέξτε ακτινίδια με ανέπαφη επιδερμίδα, χωρίς κηλίδες ή σχιμές. Τα ώριμα ακτινίδια πιέζονται εύκολα και είναι πολύ μαλακά. Έχουν μικρή διάρκεια ζωής αν παραμείνουν ανοικτά σε θερμοκρασία δωματίου. Διατηρείστε τα στο ψυγείο.
Η κατανάλωση των ακτινιδίων πρέπει να γίνεται αμέσως μετά την κοπή του φρούτου διότι αν το αφήσετε πολύ ώρα οξειδώνονται οι βιταμίνες του και κυρίως η βιταμίνη C με αποτέλεσμα να καταστρέφονται!
Διαβάστε επίσης
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων