Βερίκοκο. Βερίκοκκα για αναιμία, δυσκοιλιότητα, όραση, ομορφιά υγεία, τα κουκούτσια τους για καρκίνο

της Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr ιατρικάνεα

Το βερίκοκο (ορθότερα "βερίκοκκο") είναι ο καρπός της βερικοκιάς. Η μακρόχρονη ιστορία της βερικοκιάς αποτελούσε το χρυσόμηλο των Ρωμαίων και η επιστημονική ονομασία του βερίκοκου είναι prunus armeniaca.

Προέρχεται από την Κίνα και λέγεται ότι καλλιεργείται τα τελευταία τουλάχιστον 4.000 χρόνια. Το φρούτο είναι σαρκώδης, σφαιρικό, με αυλακωτή κοιλιακή ραφή, ενώ ο πυρήνας του (κουκούτσι), είναι ξυλώδης και στο εσωτερικό του περιέχει ένα με δύο σπόρια, που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Μάλιστα, υπάρχει ένας λαός, που λέγεται ότι είναι από τους μακροβιότερους στον κόσμο και όχι μόνο καταναλώνουν τόνους βερίκοκων, αλλά τρώνε και τα κουκούτσια, που είναι πολύ πικρά. Πρόκειται για τη φυλή Χούνζα, που ζει στο Πακιστάν και αυτοαποκαλούνται απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 

Λέγεται πως η ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο! Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου, που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό σαν φρούτο, αλλά και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ και χυμός. 

Διατροφική αξία του βερίκοκου

Το βερίκοκο έχει χαμηλή θερμιδική αξία, 47 θερμίδες τα δύο, ενώ η κατανάλωση του καλοκαιρινού αυτού φρούτου, καταπραΰνει- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικής πάθησης, αϋπνίας, φαρυγγίτιδας και ήπια κατάθλιψης.

Πλούσια σε βιταμίνη Α, τα βερίκοκα συμβάλλουν στην καλή υγεία των ματιών. Kαταναλώνοντας περίπου 3 βερίκοκα, καλύπτουμε σχεδόν το 100% της καθημερινής μας ανάγκης σε βιταμίνη Α. Εμπεριέχουν επίσης καροτενοειδή (β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη), στα οποία οφείλεται και το πορτοκαλί τους χρώμα-  τα ώριμα καθώς και τα αποξηραμένα βερίκοκα έχουν μάλιστα μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε καροτενοειδή. Το λυκοπένιο μάλιστα έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C και φλαβονοειδών, ως εκ τούτου έχουν ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, προστατεύουν τα αγγεία, και εμποδίζουν την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης.

Στα διατροφικά πλεονεκτήματα πρέπει να περιληφθεί η βιταμίνη Β3, (νιασίνη), ο σίδηρος, το κάλιο και οι φυτικές ίνες του βερίκοκου, απαραίτητες για την υγεία του πεπτικού συστήματος και την καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας.

Μέση Διατροφική Ανάλυση 100g βερίκοκων

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

Φυλλικό οξύ 9 μg 2%

Νιασίνη 0.600 mg 4%

Παντοθενικό οξύ 0.240 mg 5%

Πυριδοξίνη 0.054 mg 5%

Ριβοφλαβίνη 0.040 mg 3%

Θειαμίνη 0.030 mg 2.5%

Βιταμίνη A 1926 IU 64%

Βιταμίνη C 10 mg 16%

Βιταμίνη K 3.3 μg 3%

ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ

Νάτριο 1 mg 0%

Κάλιο 259 mg 5.5%

ΜΕΤΑΛΛΑ

Ασβέστιο 13 mg 1.3%

Χαλκός 

Σίδηρος 0.39 mg 5%

Μαγνήσιο 10 mg 2.5%

Μαγγάνιο 0.077 mg 3%

Φώσφορος 23 mg 3%

Ψευδάργυρος 0.2 mg 2%

ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ

α-Καροτένιο 19 μg --

β-Καροτένιο 1094 μg --

β-Κρυπτο ξανθίνη 104 μg --

Λουτείνη-ζεαξανθίνη 89 μg --

ΠΗΓΗ: USDA National Nutrient data base

Μερικά από τα σπουδαιότερα οφέλη που προσφέρουν τα βερίκοκα είναι τα ακόλουθα:

Με όλα τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά σε κάθε βερίκοκο, το φρούτο αυτό αναπόφευκτα παρουσιάζει διάφορα οφέλη για τους καταναλωτές του, όπως:

-Κάνει καλό στην αναιμία: Η περιεκτικότητά του σε σίδηρο (5% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης στα 2 βερίκοκα) μπορεί να δράσει βοηθητικά σε όσους πάσχουν από αναιμία. Ακόμη, η μικρή αλλά σημαντική περιεκτικότητα του φρούτου σε χαλκό, βοηθάει το σίδηρο να διατεθεί σε όλο το σώμα.

-Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα: H κυτταρίνη και η πηκτίνη που συναντάμε στα βερίκοκα αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά και φέρνουν αποτελέσματα σε όσους πάσχουν από δυσκοιλιότητα. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

-Βοηθά την πεπτική λειτουργία: Λόγω του ότι παρουσιάζει αλκαλική αντίδραση στο πεπτικό σύστημα, το βερίκοκο μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη πέψη, ενώ εξαιρετικά βοηθητικές είναι και οι φυτικές του ίνες, που βοηθούν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας και άλλων πεπτικών διαταραχών. Κάποιοι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν να τρώτε ένα βερίκοκο πριν το φαγητό, για καλύτερα αποτελέσματα.

-Ευεργετεί την όραση: Η έλλειψη της βιταμίνης Α μπορεί να προκαλέσει κακή νυχτερινή και γενικότερα αποδυναμωμένη όραση, ενώ αντιθέτως η επαρκής λήψη της βιταμίνης (στην οποία είναι πλούσιο το βερίκοκο) μπορεί να διατηρήσει την υγεία της όρασής μας (αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη στο μέλλον) ή ακόμη και να τη βελτιώσει σε ορισμένες περιπτώσεις.

-Ρίχνει τον πυρετό: Κι όμως! Σε περίπτωση που ο πυρετός σας… χτυπήσει την πόρτα εν μέσω άνοιξης ή καλοκαιριού, το βερίκοκο μπορεί να σας δώσει τη λύση. Πολτοποιήστε μερικά βερίκοκα μαζί με μέλι και νερό και πιείτε το χυμό τους. Θα σας ενυδατώσει, θα σας χαρίσει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και θα μειώσει τις τοξίνες του σώματος.

-Μειώνει τη χοληστερίνη: Το αρωματικό αυτό φρούτο είναι πλούσιο σε βήτα-καροτίνη, η οποία μετατρέπεται σε βιταμίνη Α και παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία της καρδιάς, καθώς καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες, μειώνει την LDL (κακή) χοληστερόλη κι έτσι μας προστατεύει από μελλοντικό έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εμφάνιση στεφανιαίας νόσου.

-Βελτιώνει την επιδερμίδα: Η βήτα-καροτίνη, και πάλι, γνωστή και ως προβιταμίνη Α που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α στο σώμα μας, είναι σημαντική και για την υγεία του δέρματός μας. Ο λόγος είναι ότι παίζει σημαντικό ρόλο στη βελτίωση και την ανάπτυξη ιστών, καταπολεμώντας τα εξανθήματα και βελτιώνοντας την υφή του δέρματος. Μάλιστα, από κάποιους ειδικούς συστήνεται η χρήση των φύλλων της βερικοκιάς: πάρτε το χυμό τους και εφαρμόστε τον σε ηλιακά εγκαύματα, στις φαγούρες, τα εκζέματα κ.ο.κ. για να ανακουφιστείτε.

Το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;

Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα. Έχει παρατηρηθεί ότι η αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17) έχει κάποια (ευεργετική για τον άνθρωπο) δράση πάνω στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο δεν θεωρείται φάρμακο κατά του καρκίνου, όταν αυτός έχει ήδη εκδηλωθεί. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρησιμοποίηση της αμυγδαλίνης( Β17) είναι περισσότερο προληπτική παρά θεραπευτική. Πιστεύεται ότι η χρόνια ανεπάρκεια σε αμυγδαλίνη ( Β17) οδηγεί σε μείωση της αντίστασης του οργανισμού στην ανάπτυξη κακοήθειας. Από την άλλη δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από κατανάλωση μεγάλων δόσεων αμυγδαλίνης( Β17). Παρόλα αυτά συνίσταται η μέγιστη πρόσληψη αμυγδαλίνης( Β17) να μην υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια την ημέρα.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης

Αναζητήστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).

Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα. 

Φυσικά πριν την κατανάλωσή τους, πρέπει να τα ξεπλένεται με άφθονο νερό και κατά προτίμηση ζεστό. Προτιμάτε πάντα τα ώριμα βερίκοκα αλλά όχι τα ζαρωμένα καθώς και χωρίς γδαρσίματα.

Διαβάστε επίσης

ΚΕΡΑΣΙ. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΚΗΣΗ.

Διάβασμα, εξετάσεις και διατροφή. Τα κεράσια απαραίτητα στους μαθητές για τις εξετάσεις.

Κλεοπατρα Ζουμπουρλη
MSc test_event_code: TEST5125

Κεράσια πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Για αναιμία, δίαιτα, αϋπνία, μυϊκή αποκατάσταση και περίοδο εξετάσεων

της Kλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η κερασιά είναι αγγειόσπερμοδικότυλο φυτό που ανήκει στο γένος Προύμνη (Prunus), στην οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae), και είναι δε συγγενής της βυσσινιάς. Είναι φυλλοβόλο δέντρο με ύψος που φτάνει και τα 20 μέτρα. Έχει την επιστημονική ονομασία Prunus avia (προύνος των πτηνών).

Καταγωγή του είναι η περιοχή του Καυκάσου και έφτασε στην Ευρώπη πολύ γρήγορα ενώ όλες οι ποικιλίες της προέρχονται από την αγριοκερασιά, που χρησιμοποιείται για τον πολλαπλασιασμό της και σήμερα μέσω εμβολιασμού. 

Τα κεράσια είναι νόστιμα και πολύ θρεπτικά. Ο καρπός είναι πλούσιος σε:

• Αντιοξειδωτικά
• μεταλλικά άλατα
• ελαγικό οξύ
• Βιταμίνη C
• Βιταμίνη Α
• Μελατονίνη
• κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό
• Βιοφλαβονοειδή
• Ανθοκυανίνες
• φυτοστερόλες

Ένα κεράσι αποδίδει 4 θερμίδες, ενώ μια μερίδα κερασιών (100 γραμμάρια) αποδίδει 47 θερμίδες.

Στα 100 gr	κεράσια	Σ.Η.Δ.
Kcal	47	2300 - 3100
Kj	201
Πρωτεΐνες (gr)	06	56 - 70
Λίπη (gr)	Ίχνη	76 - 103
Υδατάνθρακες (gr)	11,9	287 - 387
Νερό (gr)	81,5	1500 - 2000
Φυτικές ίνες (gr)	1,7	30
Καροτίνη (μg)	120
Βιταμίνη Β 1 (mg)	0,05	1,3
Βιταμίνη Β 2 (mg)	0,07	1,6
Βιταμίνη Β 3 (mg)	0,4	19
Βιταμίνη Β 6 (mg)	0,05	1,6
Βιταμίνη C (mg)	5	75
Νάτριο (mg)	3	1100 - 3300
Κάλιο (mg)	280	1875 - 5625
Ασβέστιο (mg)	16	800
Μαγνήσιο (mg)	10	350
Φωσφόρος (mg)	17	800
Σίδηρος (mg)	0,4	9
Ψευδάργυρος (mg)	0,1	9

Μια μέτρια μερίδα κεράσια 73 γρ. περιέχει:
 
 Νερό 
(gr.)
57.6
 Ενέργεια
(Kcal)
44
 Πρωτεΐνες
(gr.)
0.74
 Λιπαρά
(gr.)
0.14
 Υδατάνθρακες
(gr.)
11.21
 Φυτικές Ίνες
(gr.)  
1.5
 Ασβέστιο
(mg)
9
 Σίδηρο
(mg)
0.25
 Μαγνήσιο
(mg)
8
 Φώσφορο
(mg)
15
 Κάλιο
(mg)
155
 Νάτριο
(mg)
0
 Ψευδάργυρο
(mg)
0.05
 Βιταμίνη C 
(mg)
4.9
 Θειαμίνη 
(mg)
0.02
 Ριβοφλαβίνη
(mg)
0.02
 Νιασίνη
(mg)
0.1
 Βιταμίνη B-6
(mg)
0.03
 Βιταμίνη A  
(IU)
45

Πηγή: http://www.mydiatrofi.gr
Σε περίπτωση αναδημοσίευσης αυτού του άρθρου, ο παραπάνω σύνδεσμος ΠΡΕΠΕΙ να είναι ενεργός και ΔΕΝ επιτρέπεται να αφαιρεθεί.

Τα οφέλη στην υγεία από τα κεράσια:

Υπάρχουν πολλά οφέλη για την υγεία που συνδέονται με το κεράσι. Τα κυριότερα είναι:

• Τα κερασιά είναι αντικείμενο έρευνας στην ανθρώπινη μάχη κατά του καρκίνου. Έρευνες, μέχρι σήμερα, αποκαλύπτουν ότι η κατανάλωση των κερασιών είναι ιδιαίτερα επωφελής για την καταπολέμηση του καρκίνου σε διάφορα όργανα. Τα κεράσια είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάποιες φυτικές χημικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυανίνες οι οποίες τους δίνουν και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Μια πρώτη δράση των ανθοκυανίδων είναι η εξουδετέρωση καρκινογόνων ουσιών.
• Τα αντιοξειδωτικά στα κεράσια καθαρίζουν τις ελεύθερες ρίζες που είναι υπεύθυνες για την φθορά των κυττάρων στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό πιστεύεται ότι επιβραδύνει την διαδικασία γήρανσης.
• Δρουν αποτοξινωτικά, για το ήπαρ, τη χολή, τους αδένες και γενικότερα τον οργανισμό. Ακόμη, ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι διουρητικά και χωνευτικά.
• Ευνοούν την καλή λειτουργικότητα του εντέρου, ενώ δρουν ως καθαρτικά και ως υπακτικά, κυρίως λόγω των φυτικών ινών και των οργανικών οξέων, που περιέχουν. 
• Η έρευνα αποκαλύπτει ότι η ανθοκυάνη  στα κεράσια βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Αυξάνουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού προς τις ασθένειες ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε φλεγμονές και λοιμώξεις (J Nutr. 2006). 
• Μία έρευνα σχετικά με τη θεραπευτική αξία των κερασιών υποστηρίζει ότι ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.
• Άλλη μια σημαντική δράση των κερασιών είναι η εξής: Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. 
• Αντίστοιχη δράση έχουν και στη σωματική κόπωση κυρίως λόγω των μεταλλικών αλάτων που περιέχουν, αυξάνοντας τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού (Br J Sports Med. 2006)
• Λόγω των μεταλλικών αλάτων και ιχνοστοιχείων, που περιέχουν, δρουν, ανακουφιστικά, σε ρευματικούς πόνους και την ουρική αρθρίτιδα (J Nutr. 2003). Ενα φλιτζάνι χυμός κεράσι έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει και να ανακουφίσει προβλήματα που συνδέονται με την αρθρίτιδα και την ουρική αρθρίτιδα. 
• Τα κεράσια είναι χαμηλά σε λιπαρά και υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Η τακτική κατανάλωση συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων ενέργειας και μπορεί να τροποποιήσει το μεταβολισμό για την αποτελεσματική απώλεια βάρους. Επίσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φυσική θεραπεία για την ινομυαλγία..
• Η υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο στα κεράσια ελέγχει την κατακράτηση του νερού και βοηθά στη θεραπεία των αυτοάνοσων νευρο-εκφυλιστικών παθήσεων και νόσων του συνδετικού ιστού.
• Τα κεράσια είναι εύκολα διαθέσιμα, νωπά, χυμός και σε κονσέρβα. Πλούσια σε μερίδες των φρούτων εξασφαλίζει την ημερήσια πρόσληψη των βασικών σίδηρο, κάλιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φυτικές ίνες και φυλλικό οξύ. Ενδείκνυνται στην αναιμία, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο καθώς προάγουν την αιμοποίηση
• Τα κεράσια μπορούν να συμβάλουν στη διαδικασία απώλειας βάρους. Το κεράσια είναι χαμηλά σε λιπαρά και σε υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Η τακτική κατανάλωση συμβάλλει στην αύξηση των επιπέδων ενέργειας και μπορεί να τροποποιήσει το μεταβολισμό για την αποτελεσματική απώλεια βάρους. Επίσης, οι υδατάνθρακες, που περιέχουν, ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να προσδίδουν πολλές θερμίδες.
• Τα κεράσια είναι πλούσια σε φυτοστερόλες, που ανήκουν στην ομάδα των στερολών και αποτελούν φυσικά συστατικά των φυτών. Είναι ουσίες που δεν αποδίδουν ενέργεια κι έτσι δεν συνεισφέρουν στη θερμιδική πρόσληψη του οργανισμού. Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε με τη μείωση της εντερικής απορρόφησης της χοληστερόλης που προσλαμβάνεται από την τροφή είτε με αλλαγές στον μεταβολισμό της χοληστερόλης στα εντερικά κύτταρα.
• Σε άλλες μελέτες (University of Michigan) βρέθηκε ότι αυξάνουν κατά 50% την παραγωγή ινσουλίνης από τα κύτταρα του παγκρέατος. Επομένως η κατανάλωση κερασιών πιθανόν να βοηθά εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και στην πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη. Πιο συγκεκριμένα, οι ανθοκυανίνες, λόγω αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης θα μπορούσαν να προδίδουν ένα καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο αποτρέποντας την υπερ- ή υπό-γλυκαιμία και κατά συνέπεια το διαβήτη.

Πώς να τα συντηρείτε
Καλύτερα να βάζετε τα κεράσια στο ψυγείο άπλυτα για να διατηρηθούν μερικές μέρες. Τα πλένετε προτού τα σερβίρετε. Μπορείτε, επίσης, να αφαιρείτε τα κοτσάνια τους και να τα βάλετε στην κατάψυξη. Πρέπει πάντα να πλένονται πριν από την κατανάλωση (κατά προτίμηση με νερό χλιαρό).

Διαβάστε επίσης

• ΚΕΡΑΣΙ. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΚΗΣΗ.
• Όπως ο καλός ο αθλητής πρέπει να έχει σωστή διατροφή, έτσι και ο καλός μαθητής πρέπει να προσέξει τι τρώει σε περίοδο εξετάσεων
• Τι πρέπει να τρώτε σε περίοδο εξετάσεων; Η σωστή διατροφή στο διάβασμα είναι σημαντική
• Φθείρες (ψείρες) και κόνιδα στο κεφάλι. Αντιμετώπιση και πρόληψη με φυσικά μέσα.

Γιατί όταν τρώτε πατατάκια, τσιπς, κινδυνεύει η υγεία σας; Υγιείς εναλλακτικές λύσεις;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Για να κατανοήσετε τη φύση των τσιπς που «στοιβάζονται» σε μια σακούλα, ξεχάστε την πεποίθηση ότι πρόκειται για προϊόν που παρασκευάζεται από πραγματικές πατάτες με οποιονδήποτε αναγνωρίσιμο τρόπο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν μερικά χρόνια μια εταιρεία στις ΗΠΑ, για να αποφύγει τους φόρους που επιβάλλονται εναντίον των πολυτελών τροφίμων χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι η περιεκτικότητα των τσιπς σε πατάτες είναι τόσο χαμηλή που τεχνικά δεν είναι καν τσιπς φτιαγμένα από πατάτες. 
Αν, όμως, τα πατατάκια δεν είναι φτιαγμένα από πατάτες, τότε από τι ακριβώς είναι φτιαγμένα;

1. Τα πατατάκια είναι γεμάτα χημικά

Ένα από τα πιο «ύποπτα» συστατικά στα πατατάκια δεν προστίθεται σκοπίμως, αλλά είναι ένα υποπροϊόν της επεξεργασίας τους. Μια πιθανώς καρκινογόνα νευροτοξίνη, το ακρυλαμίδιο δημιουργείται όταν οι τροφές που είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες μαγειρεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες, είτε τηγανητές είτε ψητές. Κατά γενικό κανόνα η χημική αυτή ουσία σχηματίζεται όταν το τρόφιμο θερμαίνεται αρκετά για να παράγει μία αρκετά ξηρή και καφε-κίτρινη επιφάνεια. Ως εκ τούτου, μπορεί κάλλιστα να βρεθεί στα πατατάκια.

2. Τα πατατάκια είναι πλούσια σε θερμίδες

Εάν έχετε ποτέ ελέγξει το μέγεθος της μερίδας των τσιπς, θα παρατηρήσετε πως συνήθως 10 κομμάτια περιέχουν 145 θερμίδες. Ποιος, όμως, τρώει μόνο 10 κομμάτια τσιπς; Ξέρετε ότι κανείς δεν το κάνει αυτό. Τα τσιπς μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα στην υγεία, όπως φραγμένες αρτηρίες, ασθενέστερη καρδιά και δεκάδες άλλες καταστάσεις. Αν, αντίθετα, σταματήσετε να τρώτε τσιπς θα έχετε περισσότερες πιθανότητες να απαλλαγείτε από το λίπος της κοιλιάς. Σίγουρα δεν το ακούτε πρώτη φορά, ούτε πρόκειται να σας εκπλήξει πως η έρευνα έχει δείξει ότι όσο μεγαλύτερες ποσότητες τσιπς περιλαμβάνετε στην διατροφή σας, τόσο περισσότερο βάρος μπορείτε να πάρετε.

3. Τα πατατάκια δεν έχουν κανένα θρεπτικό όφελος

Εάν καταναλώνετε συχνά πατατάκια ως μέρος της διατροφής σας, δεν παίρνετε θρεπτικά συστατικά όπως συμβαίνει με άλλες τροφές. Τα τσιπς είναι στην πραγματικότητα χαμηλής περιεκτικότητας σε βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, δεν έχουν βιταμίνη C και περιέχουν μόλις μία μικρή ποσότητα πρωτεΐνης, ενώ τείνουν να εκτοπίζουν άλλα πράγματα στη διατροφή σας που είναι γεμάτα θρεπτικά συστατικά. Αν τρώτε υγιεινά σνακ μπορείτε να καλύψετε οποιαδήποτε έλλειψη θρεπτικών συστατικών που δεν πήρατε με το κύριο γεύμα σας. Αν, όμως, επιλέξετε τσιπς αντί για υγιεινά σνακ, τότε δεν θα πάρετε αυτά τα οφέλη.

4. Τα πατατάκια ανεβάζουν την αρτηριακή πίεση

Η περιεκτικότητα των τσιπς σε νάτριο, επηρεάζει αρνητικά την καρδιαγγειακή σας υγεία. Η υψηλή πρόσληψη νατρίου προκαλεί αύξηση στην πίεση του αίματος που μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία, καρδιακή και νεφρική νόσο. Τα πατατάκια έχουν σε γενικές γραμμές μεταξύ 130-170 χιλιοστόγραμμα νατρίου ανά 30 γραμμάρια. Μια σακούλα τσιπς, μικρή ή μεγαλύτερη, περιέχει σαφώς περισσότερα από 30 γραμμάρια, οπότε μπορείτε να συνειδητοποιήσετε πόσο περισσότερο νάτριο απ’ όσο χρειάζεστε προσλαμβάνετε τρώγοντας τσιπς. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση αλατιού στα 2.200 mg ανά ημέρα, ενώ τα άτομα άνω των 50 ετών και ο καθένας με υψηλή αρτηριακή πίεση, διαβήτη και νεφρική νόσο δεν πρέπει να τρώνε περισσότερα από 1.400 mg την ημέρα.

5. Τα πατατάκια ανεβάζουν την χοληστερίνη

Η συχνή κατανάλωση τσιπς μπορεί να συμβάλλει στην άνοδο των επιπέδων χοληστερόλης, λόγω της ποσότητας και του είδους του λίπους που βρίσκεται στα τσιπς. Τα περισσότερα τσιπς τηγανίζονται πολύ, σε μια διαδικασία που δημιουργεί τρανς λιπαρά οξέα, που είναι τα πιο επικίνδυνα λιπαρά. Επιπλέον, τα έλαια που χρησιμοποιούνται για το τηγάνισμα των τσιπς, είναι συχνά κορεσμένα λίπη που συμβάλλουν επίσης σε υψηλά επίπεδα χοληστερόλης. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2001 διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα των τρανς λιπαρών στην κυκλοφορία του αίματος συνδέθηκαν με τα υψηλά επίπεδα της LDL («κακή» χοληστερόλη) και με αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου.

6. Τα πατατάκια προκαλούν αφυδάτωση

Σύμφωνα με μελέτες, τα πατατάκια μπορούν να προκαλέσουν αφυδάτωση, ακόμα και πονόλαιμο. Γι’ αυτό αν κάποιος τρώει πατατάκια θα πρέπει να πίνει περισσότερο νερό απ’ ό,τι συνήθως, ανεξάρτητα από το αν διψάει ή όχι.

Υπάρχουν εταιρείες που διατείνονται ότι είναι το προϊόν που παρασκευάζουν από πραγματικές πατάτες. Ας εμπιστευτούμε τουλάχιστον επώνυμα προϊόντα που ελέγχονται και έχουν κάθε λόγο να είναι αξιόπιστα στους καταναλωτές τους. 

Υγιείς εναλλακτικές λύσεις 

Επιλέξτε πιο υγιεινούς τρόπους μαγειρέματος, όπως το ψήσιμο, το ψήσιμο στον ατμό ή τη σάλτσα, για να βελτιώσετε τη γεύση και να αποφύγετε τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των τηγανητών τροφίμων. Σε σύγκριση με μια φριτέζα, η χρήση μιας φριτέζας αέρος μπορεί να μειώσει την ποσότητα λίπους, θερμίδων και δυνητικά επιβλαβών ενώσεων στο φαγητό σας και να συμβάλει στη μείωση του βάρους σας. 

Τα ψημένα πατατάκια και τα τσιπς τορτίγιας τείνουν να έχουν χαμηλότερες θερμίδες και λίπος από τα τηγανητά πατατάκια, αν και μπορεί να εξακολουθούν να περιέχουν υψηλά επίπεδα νατρίου. Τα ανάλατα κουλούρια ολικής αλέσεως και τα ποπ κορν με αέρα είναι επιλογές χαμηλών λιπαρών, χαμηλών θερμίδων που παρέχουν επίσης επιπλέον φυτικές ίνες, καθιστώντας τις καλύτερες επιλογές σνακ από τα πατατάκια. Άλλες υγιεινές εναλλακτικές λύσεις περιλαμβάνουν χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο, ψημένα τσιπς λαχανικών ή τσιπς μήλου.

Διαβάστε επίσης

Προσέχουμε το καρκινογόνο Ακρυλαμίδιο στις τηγανητές πατάτες, πατατάκια, τοστ

Είναι υγιεινό το μαγείρεμα με φριτέζα αέρος; Βοηθά η φριτέζα αέρος στο αδυνάτισμα;

H εξέταση CRP, C αντιδρώσα πρωτεΐνη για διάγνωση φλεγμονής και πρόληψη καρδιακής προσβολής

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Μια υψηλή ή αυξανόμενη τιμή της CRP στο αίμα σημαίνει ότι έχετε οξεία λοίμωξη ή φλεγμονή. Αν τα επίπεδα της CRP στο αίμα μειωθούν, αυτό σημαίνει ότι αναρρώνετε και ότι η φλεγμονή μειώνεται.

Άτομα με αυξημένα επίπεδα CRP αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε σχέση με εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα.

Η C Αντιδρώσα Πρωτεΐνη  (C-Reactive Protein ή CRP) είναι μια από τις κυριότερες πρωτεΐνες οξείας φάσης που συνθέτει ο οργανισμός μας όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με μια φλεγμονώδη κατάσταση. Πρόκειται δηλαδή για μια σημαντική συνιστώσα του ανοσολογικού συστήματος του οργανισμού μας. Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίζεται ως πρωτεΐνη οξείας φάσης, όρος που χαρακτηρίζει εκείνες τις πρωτεΐνες που η συγκέντρωση τους αυξάνει κατά τουλάχιστον 25% κατά την διάρκεια της φλεγμονής.

Ονομάζεται έτσι επειδή διαπιστώθηκε το 1930 από τους Tillet και Francis ότι στο αίμα ασθενούς με οξεία πνευμονία σχηματιζόταν ίζημα παρουσία του πολυσακχαρίτη C της μεμβράνης του πνευμονόκοκκου και των ιόντων ασβεστίου.

Η CRP συντίθεται στο ήπαρ κατά την εξέλιξη οξέων επεισοδίων, όπως λοιμώξεις, κακοήθειες, αρθρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις και τα επίπεδά της αντανακλούν τον βαθμό της ιστικής βλάβης ή το μέγεθος της φλεγμονώδους κατάστασης. Η CRP απελευθερώνεται συνήθως μέσα σε 6 ώρες από το ερέθισμα, το οποίο αν σταματήσει να επιδρά τότε οι τιμές της επανέρχονται στα φυσιολογικά επίπεδα εντός περίπου 4 ημερών.

Ο προσδιορισμός της CRP χρησιμεύει στη διάγνωση μολυσματικών και φλεγμονωδών καταστάσεων. Οι γρήγορες χαρακτηριστικές αυξήσεις της CRP συμβαίνουν μετά από φλεγμονή, μόλυνση, τραύμα, νέκρωση ιστού, κακοήθειες και αυτοάνοσες διαταραχές.

Λόγω της ευαισθησίας της, η CRP έχει καθιερωθεί σαν ένας δείκτης ύπαρξης φλεγμονώδους κατάστασης στους ιστούς του σώματος.

Λόγω του μεγάλου αριθμού των συνθηκών που μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα της CRP η αύξηση της CRP δεν υποδεικνύει μια συγκεκριμένη ασθένεια. Π.χ. αυξάνει στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, στη ρευματική πολυμυαλγία ή στη γιγαντοκυτταρική αρτηρίτιδα.

Ο κατάλογος των νοσημάτων, που προκαλούν αυξημένη CRP είναι μακρύς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1. Αποστήματα οδόντων και φλεγμονές στόματος

2. Συστηματικές λοιμώξεις

3. Εστιακές φλεγμονές

4. Ρευματολογικά νοσήματα

5. Φλεγμονώδη νοσήματα εντέρου

6. Καρκινώματα

7. Αυτοάνοσα νοσήματα

8. Νοσήματα αίματος

9. Κοκκιωματώδεις νόσοι

10. Τραύματα

Ορισμένα άτομα έχουν φυσιολογικώς αυξημένα επίπεδα CRP.

Παρόλο που η εξέταση CRP δεν είναι ειδική αρκετά ώστε να διαγνώσει κάποια συγκεκριμένη ασθένεια, εξυπηρετεί σαν ένας γενικός δείκτης για λοίμωξη και φλεγμονή, έτσι ώστε να θέτει σε επαγρύπνηση τους ιατρούς για περαιτέρω εξετάσεις και θεραπεία οι οποίες μπορεί να είναι απαραίτητες.

Τα επίπεδα της CRP μπορούν να αυξηθούν στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης καθώς και με την χρήση χαπιών ελέγχου της κύησης ή με την θεραπεία ορμονικής αποκατάστασης (πχ. Οιστρογόνα). Υψηλότερα επίπεδα της CRP έχουν επίσης παρατηρηθεί και σε παχύσαρκους.

Υψηλότερες τιμές CRP σχετίζονται με αυξημένο δείκτη σωματικής μάζας, με την ινσουλινοαντοχή και με το μεταβολικό σύνδρομο. Η τιμή της CRP είναι προγνωστική, ως ανεξάρτητος παράγοντας, για την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, ενώ μειώνεται με την βελτίωση της ινσουλινοαντοχής, την απώλεια βάρους και την σωματική άσκηση. Οι στατίνες ελαττώνουν την τιμή της CRP, ανεξαρτήτως της επίδρασης τους στο λιπιδαιμικό προφίλ, γεγονός που πιθανώς να εξηγεί την καδιοπροστατευτική δράση τους σε άτομα με φυσιολογικές τιμές LDL αλλά υψηλές τιμές CRP.

Μία άλλη εξέταση για την παρακολούθηση της φλεγμονής ονομάζεται  ταχύτητα καθίζησης των ερυθρών (ESR). Και στις δύο εξετάσεις η CRP είναι αυξημένη παρουσία φλεγμονής. Ωστόσο, η μεταβολή των επιπέδων της CRP μπορεί να γίνεται πιο σύντομα σε σχέση την μεταβολή στην ESR. Έτσι, η CRP ίσως πέσει σε φυσιολογικά επίπεδα αν γίνει η θεραπεία επιτυχώς, όπως σε μία αρθρίτιδα, αλλά η ESR μπορεί να παραμένει μη φυσιολογική για περισσότερο χρόνο.

Μεγάλη η σημασία που διαδραματίζει η CRP και στα καρδιαγγειακά νοσήματα, αναδεικνύοντας τον ρόλο της στις διεργασίες αθηροσκλήρωσης και αθηροθρομβογένεσης, με αποτέλεσμα την αύξηση των πιθανοτήτων ανάπτυξης καταστροφικών καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Σχεδόν 50% των καρδιακών προσβολών και των εγκεφαλικών επεισοδίων, συμβαίνουν σε άτομα που είναι φαινομενικά υγιή και έχουν κανονικά ή ακόμη και χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης.

Άτομα με αυξημένα επίπεδα CRP αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιακής προσβολής σε σχέση με εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα.

Τα επίπεδα της CRP έχουν αποδειχθεί σε πολλές έρευνες ότι έχουν προγνωστική αξία για μελλοντικό κίνδυνο καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου, ξαφνικού καρδιακού θανάτου και αρτηριακών προβλημάτων. Επίσης, τα επίπεδα της έχουν προγνωστική αξία σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενα επεισόδια στεφανιαίας νόσου και για αυτούς στην οξεία φάση εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Πρόσφατα, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) των Ηνωμένων Πολιτειών και η Αμερικανική Εταιρεία Καρδιολογίας (AHA) εξέδωσαν οδηγίες για τη μέτρηση της Υψηλής Ευαισθησίας CRP (hs-CRP) ως μέρος της πρόληψης σφαιρικού κινδύνου για μελλοντικά καρδιαγγειακά προβλήματα.

Τα κριτήρια που τοποθετήθηκαν για τη μέτρηση της hs-CRP είναι τα ακόλουθα:

•   Επίπεδα χαμηλότερα από 1 mg/dl ο κίνδυνος για μελλοντικό καρδιαγγειακό επεισόδιο είναι χαμηλός.

•   Επίπεδα από 1-3 mg/dl ο κίνδυνος είναι μέτριος.

•   Επίπεδα μεγαλύτερα από 3 mg/dl ο κίνδυνος είναι ψηλός.

Ως εκ τούτου, οι ειδικοί θεωρούν ότι η μέτρηση της «υψηλής ευαισθησίας» CRP (hs-CRP) μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον ως ένας πρώιμος διαγνωστικός δείκτης κινδύνου εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, παράλληλα με τον έλεγχο και των άλλων παραγόντων κινδύνου (σακχάρου, χοληστερίνης, ομοκυστεΐνης, κάπνισμα, υψηλή πίεση κλπ.)

Η πιο σημαντική όμως χρήση της CRP είναι η ανίχνευση του ψηλού κινδύνου σε άτομα που δεν έχουν άλλο παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακό πρόβλημα.

Διαβάστε επίσης

• Σε ποιες παθήσεις αυξάνεται και σε ποιες μειώνεται η αλκαλική φωσφατάση; Πόσο σημαντική είναι η παρακολούθησή της;
• Τι είναι η γ-GT, τι μας δείχνει η αύξηση και τι η μείωση της, στο αίμα;
• Η σημασία του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στον καρκίνο του προστάτη και σε άλλες παθολογικές καταστάσεις.
• Μην ξεχνάτε να ελέγχετε το μαγνήσιο. Η έλλειψη του προκαλεί μουδιάσματα, κράμπες, ημικρανίες, κόπωση. Σε ποιες τροφές υπάρχει το μαγνήσιο;
• Τι είναι η ουρία; Τι σημαίνει η αυξημένη και τι η μειωμένη τιμής της στο αίμα;
• Για να κάνετε γενική αίματος χρειάζεται να είστε νηστικοί; Για ποιες εξετάσεις δεν πρέπει να πιείτε ή να φάτε τίποτα πριν;
• Έχετε τριγλυκερίδια; Τι πρέπει να αλλάξετε στην διατροφή και τον τρόπο ζωής σας για να τα μειώσετε;

PhD
https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ