Χώρες που ΔΕΝ θα έχουν νερό τα επόμενα χρόνια. Eύκολοι και πρακτικοί τρόποι εξοικονόμησης νερού

 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό (World Water Day) καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Το νερό είναι το βασικό δομικό στοιχείο της ζωής. Αλλά είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητo για να ξεδιψάσετε ή να προστατεύσει την υγεία. Tο νερό είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη στήριξη της οικονομικής, κοινωνικής και ανθρώπινης ανάπτυξης.

Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα είναι η έλλειψη πόσιμου νερού. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι άνθρωποι σπαταλάνε πολύ περισσότερο από όσο χρειάζονται. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν την πρόσβαση στο νερό βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, οι οικονομικοί σχεδιαστές αγωνίζονται να εξισορροπήσουν την έννοια αυτή με τους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης.

Οι πηγές και τα αποθέματα πόσιμου νερού λιγοστεύουν, λόγω κοινωνικών και οικολογικών εξελίξεων: από την αλόγιστη χρήση, τη αύξηση της ζήτησης στις πόλεις, τη συγκεντροποίηση των πληθυσμών σε μερικές βιομηχανικές περιοχές, τη μόλυνση των επιφανειακών-υπόγειων υδάτων και την μείωση της ποιότητάς του, τη ξηρασία σε κάποιες περιοχές που εντείνεται λόγω κλιματικών αλλαγών, την θερμοκηπιακή θέρμανση και άρα τη μείωση των χιονιών, κ.λπ.. 


Το πρόβλημα γίνεται κοινωνικό από τη στιγμή που υπάρχει από τη μια αλόγιστη χρήση στις περιοχές που υπάρχουν αποθέματα και από την άλλη αύξηση των αναγκών εκεί που δεν υπάρχουν. Αυτό θα οδηγεί σε κοινωνικές συγκρούσεις και μερικές φορές και σε συγκρούσεις κρατών(μερικοί προβλέπουν και πολέμους με αιτία το νερό). 

Εξαιτίας των αλλαγών που επιφέρει η κλιματική αλλαγή το νερό θα γίνεται όλο και πιο σπάνιο σε ξηρές περιοχές.

Σύμφωνα με την έρευνα το μεγαλύτερο πρόβλημα θα αντιμετωπίσουν 33 χώρες, εκ των οποίων οι 14 βρίσκονται στη Μέση Ανατολή και εννιά από τις οποίες βρίσκονται κυριολεκτικά το «κόκκινο». Αυτές ήταν το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, η Παλαιστίνη, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, το Ομάν και ο Λίβανος.

Άλλες χώρες οι οποίες δεν διατρέχουν τόσο μεγάλο κίνδυνο αλλά είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν έλλειψη νερού είναι η Ισπανία και και η Χιλή.

Μάλιστα τις μεγαλύτερες αυξήσεις στην έλλειψη νερού αναμένεται να αντιμετωπίσουν μεταξύ του 2024 και 2040 η Μποτσουάνα, η Εσθονία και η Αλβανία.

Κάτι τέτοιο βέβαια θα έχει ως αποτέλεσμα να επηρεαστεί σημαντικά η βιομηχανία αλλά και ο αγροτικός τους τομέας.

Από την άλλη υπάρχουν χώρες που έχουν επάρκεια νερού και όμως αντιμετωπίζουν προβλήματα. 

Η Βραζιλία και οι ΗΠΑ μαζί έχουν το ένα πέμπτο των αποθεμάτων γλυκού νερού στον κόσμο, κι όμως και οι δύο αντιμετωπίζουν ιστορικές κρίσεις νερού.

Εάν κάποια χώρα θα έπρεπε να εφησυχάζει, αυτή θα ήταν η Βραζιλία. Στην πραγματικότητα, η έλλειψη νερού από την οποία υποφέρει η χώρα οφείλεται εν μέρει στην αδράνεια της πόλης και των περιφερειακών σχεδιαστών. Για χρόνια, ανέχτηκαν τις διαρροές στο δίκτυο σωληνώσεων – μια μελέτη του 2014 από το μη-κερδοσκοπικό Instituto Trata Brasil διαπίστωσε ότι περισσότερο από το ένα τρίτο του νερού της πόλης του Σάο Πάολο χάθηκε μεταξύ των μονάδων επεξεργασίας νερού και των βρυσών των καταναλωτών.

Το Σάο Πάολο και η Καλιφόρνια «τυφλώθηκαν» από το ίδιο πράγμα που προκάλεσε κρίση νερού στην Ισπανία και την Αυστραλία τα τελευταία χρόνια: μια ξαφνική αλλαγή στις καιρικές συνθήκες. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τώρα, η Βραζιλία και η Καλιφόρνια θα πρέπει να υιοθετήσουν κάποιες από τις λύσεις που εφάρμοσαν οι χώρες αυτές. Και η Βραζιλία μπορεί να προχωρήσει ακόμη περισσότερο, επιταχύνοντας τις προσπάθειες για να αξιοποιήσει τα νερά από τις περιοχές του Αμαζονίου στα δυτικά της σύνορα προς όφελος του πυκνοκατοικημένου νοτιοανατολικού μέρους της χώρας.

Στην Ιρλανδία τον Νοέμβριο του 2013, το δίκτυο νερού του Δουβλίνου αντιμετώπισε υπερβάλλουσα ζήτηση, η οποία οδήγησε στην επιβολή δελτίου στη χρήση νερού.

Η Αυστραλία έχει επενδύσει σημαντικά σε υποδομές νερού, όπως μονάδες αφαλάτωσης και καθιέρωσε μια εθνική αγορά για το νερό, όπου οι επενδυτές και οι χρήστες μπορούν πλέον να αγοράζουν και να πωλούν συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης νερού, σαν του πετρελαίου ή άλλων σπανίων εμπορευμάτων.
 

Δείτε το χάρτη αναλυτικά με τις προβλέψεις

Πριν τη βιομηχανική εποχή, οι κοινότητες των ανθρώπων έστηναν οικισμούς σε τοποθεσίες που είχαν κοντά τους νερό και οργάνωναν στη βάση των μικρών αποστάσεων τη διαχείρισή του ( ύδρευση και άρδευση). Ήταν δηλαδή το νερό στα χέρια των τοπικών κοινοτήτων. 
 Στη συνέχεια, κατά τη περίοδο της βιομηχανικής ανάπτυξης, όπου η περιφέρεια συρρικνώθηκε λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης των πληθυσμών στις πόλεις, μέσα κυρίως από την κρατική διαχείριση του πόσιμου νερού μέσω δικτύων και τη μεταφορά του σε μεγάλες αποστάσεις για τις ανάγκες των πόλεων, οι κοινότητες έχασαν τη δυνατότητα που είχαν για τη διαχείρισή του. Η όλη αυτή διαδικασία μετέτρεψε το νερό από φυσικό και δημόσιο αγαθό σε εμπορικό και αγοραίο και στη συνέχεια του έδωσε το χαρακτηριστικό της σπανιότητας, παρόλο που είναι ίσως ο πιο άφθονος φυσικός πόρος σε αυτό τον πλανήτη.


    Μπορούμε με εύκολους και πρακτικούς τρόπους να εξοικονομήσουμε νερό:

1. Ελέγξετε τυχόν διαρροές που μπορεί να υπάρχουν στο σπίτι.

2.  Όταν πλένετε τα πιάτα είναι προτιμότερο να γεμίζετε το νεροχύτη ή μια λεκάνη με νερό και το ανάλογο απορρυπαντικό. Ξεβγάλτε γρήγορα με χαμηλή ροή. Για ακόμη μεγαλύτερη εξοικονόμηση νερού, χρησιμοποιήστε τον ένα νεροχύτη για το πλύσιμο των πιάτων και τον άλλο για το ξέβγαλμα.

3.  Χρησιμοποιείστε το πλυντήριο πιάτων και ρούχων μόνο όταν έχει γεμίσει πλήρως.

4. Προτιμήστε να πλένετε τα φρούτα και τα λαχανικά σε μία λεκάνη με νερό, αντί κάτω από συνεχώς ανοικτή βρύση.

5.  Μην αφήνετε τη βρύση ανοικτή όταν βουρτσίζετε τα δόντια σας ή όταν πλένετε το πρόσωπο και τα χέρια σας.

6.  Όταν κάνετε μπάνιο, μην αφήνετε τη βρύση ανοικτή την ώρα που σαπουνίζεστε. Επίσης προτιμήστε το ντους παρά να γεμίζετε τη μπανιέρα με νερό.

7.  Κατά το πλύσιμο του αυτοκινήτου μην έχετε συνεχώς το λάστιχο ανοικτό αλλά προτιμήστε ένα κουβά με νερό.

8. Ποτίζετε τον κήπο σας νωρίς το πρωί, όταν η θερμοκρασία και η ταχύτητα του αέρα είναι χαμηλότερες. Αυτό μειώνει τις απώλειες νερού από την εξάτμιση.

Διαβάστε επίσης
Καλύτερο Νερό – Καλύτερες Δουλειές. Το νερό είναι μέρος της καθημερινής μας εργασίας (video)

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη στην υγεία. Ποιες είναι οι ευάλωτες ομάδες;

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε καθημερινά; Συμπτώματα και πρόληψη της αφυδάτωσης

PhD
του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D.,medlabnews.gr iatrikanea

Το νερό στον οργανισμό μας, από την μια εμποδίζει τις απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας του σώματος που θα απέβαιναν καταστρεπτικές για τον οργανισμό, και από την άλλη επιτρέπει την απομάκρυνση θερμότητας με τον ιδρώτα.

Παρόλο που δεν έχει θρεπτική αξία, εντούτοις παίζει σημαντικό ρόλο στη διατροφή. Επιπλέον αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ρυθμιστικούς παράγοντες του σωματικού βάρους. Είναι απαραίτητο για τις χημικές διαδικασίες του μεταβολισμού και την πρόληψη της αφυδάτωσης και παίζει καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που ο οργανισμός διαχειρίζεται τα αποθέματα λίπους. Όταν γεννιόμαστε είμαστε κατά το 75% του βάρους μας νερό, όσο μεγαλώνουμε ανάλογα με το φύλο και την ηλικία το νερό μειώνεται περίπου στο 60%. Αν και το ανθρώπινο σώμα παράγει καθημερινά ορισμένη ποσότητα νερού, αυτή δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες του. Γι' αυτό, είναι απαραίτητη η επιπλέον πρόσληψη υγρών μέσω της διατροφής. Οι καθημερινές ανάγκες ενός ατόμου σε νερό ποικίλουν και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις συνθήκες ζωής του, αλλά και από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οργανισμού του.

Σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, η πρόσληψη νερού πρέπει να κυμαίνεται περίπου στο 1 ml ανά θερμίδα ενεργειακής κατανάλωσης για άτομα που ζουν σε περιβάλλοντα με κανονική θερμοκρασία. 

Σε έναν άνδρα που καταναλώνει κατά μέσο όρο 3.000 θερμίδες (Kcal) την ημέρα, συνιστάται η καθημερινή πρόσληψη 3 λίτρων υγρών.

Η περιεκτικότητα του ανθρώπινου οργανισμού σε νερό και μεταλλικά άλατα εξαρτάται από την ηλικία, το φύλο και τη σωματική διάπλαση. Γενικά, ένα παχύσαρκο άτομο έχει λιγότερο νερό στον οργανισμό του σε σύγκριση με ένα λιπόσαρκο άτομο. Για τον ίδιο λόγο οι άνδρες έχουν μεγαλύτερη ποσότητα νερού στο σώμα τους σε σύγκριση με τις γυναίκες, αφού έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε λίπος. Φυσιολογικά η ποσότητα του νερού που προσλαμβάνεται από τον οργανισμό πρέπει να είναι ίση με τη ποσότητα που αποβάλλεται.

Η πρόσληψη νερού επιτυγχάνεται: 

• με την πρόσληψη νερού στη φυσική του μορφή, 
• με την πρόσληψη τροφών ( το κρέας περιέχει κατά 70% νερό, ενώ τα φρούτα και τα λαχανικά κατά 95%, ) και 
• με τη «καύση» των θρεπτικών συστατικών των τροφών( π.χ από την διάσπαση ενός γραμμαρίου λίπους παράγεται 1 ml νερού).

Κύριοι παράγοντες ρύθμισης της ενυδάτωσης του οργανισμού είναι: 

• το αίσθημα της δίψας αλλά και 
• η αντιδιουρητική ορμόνη που παράγεται στον εγκέφαλο, 
• οι νεφροί και 
• η ορμόνη αλδοστερόνη. 

Τα κύρια μεταλλικά στοιχεία στον οργανισμό είναι το νάτριο και το κάλιο. Το νάτριο είναι το στοιχείο που υπάρχει και στο αλάτι το οποίο ευθύνεται για την κατακράτηση των υγρών στο σώμα ενώ το κάλιο έχει αντίθετη δράση από το νάτριο (η πρόσληψη του είναι περίπου 1,43-6,54 γραμ. την ημέρα).

Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες ο άνθρωπος προσλαμβάνει και αποβάλλει περίπου 2-2,5 λίτρα ημερησίως. Η κύρια οδός αποβολής είναι τα ούρα και σε μικρότερο βαθμό τα κόπρανα και ο ιδρώτας. Φυσικά τα δεδομένα αλλάζουν σε ένα ιδιαίτερο θερμό περιβάλλον όπου ο ιδρώτας παίζει σημαντικότερο ρόλο στην αποβολή νερού καθώς είναι κύριας σημασίας για τη διαδικασία της θερμορύθμισης, δηλαδή της διατήρησης σταθερής σε ένα συγκεκριμένο εύρος, της θερμοκρασίας του σώματος, γιατί χωρίς αυτή τη διαδικασία δεν θα ζούσαμε.

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε;

Μέχρι και πολύ πρόσφατα είχαμε τη σύσταση για κατανάλωση νερού τουλάχιστον 8 ποτηριών τη μέρα (συνολικά 2-2,5 λίτρα). 
Σήμερα αυτό δεν ισχύει για διάφορους λόγους: η ποσότητα αυτή περιλαμβάνει όλη την πρόσληψη νερού που παίρνουμε με την διατροφή μας, συμπεριλαμβανομένης της τροφής και των υγρών (εκτός του νερού). Επίσης, δεν αναφέρεται καθόλου στο σωματικό βάρος του ατόμου που αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα για να υπολογίσουμε πόσο νερό χρειάζεται κάποιος. 

Το 80% των αναγκών μας καλύπτεται από 

• πόσιμο νερό, 
• αναψυκτικά, 
• χυμούς, 
• καφέ, 
• τσάι κ.α 
• και το υπόλοιπο 20% από τρόφιμα. 

Νερό επίσης προσλαμβάνουμε και από τα μη αλκοολούχα ροφήματα που καταναλώνουμε καθημερινά. 

• Γάλα,
• χυμοί, 
• παγωμένα ροφήματα, 
• καφές χωρίς περιττές θερμίδες όπως ο στιγμιαίος, 
• τσάι, 
• ακόμη και αναψυκτικά όπως τα light συνεισφέρουν σημαντικά στην ενυδάτωσή μας. 

• Φρούτα και ιδιαίτερα τα καλοκαιρινά (καρπούζι, πεπόνι, κορόμηλα, δαμάσκηνα, μούρα κ.α.), λαχανικά, γιαούρτι, σούπες είναι τρόφιμα πλούσια σε νερό. Η ντομάτα για παράδειγμα, που είναι μια στερεή τροφή, προσφέρει στο σώμα μας περισσότερο νερό από ότι το γάλα που θεωρείται μια υγρή τροφή. Η δράση της καφεΐνης είναι πρόσκαιρη και μικρή, χωρίς να αλλοιώνει τη διαδικασία της σωστής ενυδάτωσης του οργανισμού. Η πρόσληψη καφέ, τσαγιού, ή αναψυκτικών με καφείνη συμβάλλει στο θετικό ισοζύγιο υγρών για τον οργανισμό μας.

Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ανάγκες σε υγρά γενικότερα και όχι μόνο σε νερό.

Επιπλέον, η ποσότητα που έχει ανάγκη ο καθένας ποικίλει ανάλογα με το αν είναι άρρωστος ή αν γυμνάζεται. Ούτε είναι καλό να πίνετε νερό όταν διψάτε, γιατί μέχρι τότε έχετε ήδη αφυδατωθεί.

Ο πυρετός, ο εμετός και η διάρροια προκαλούν απώλεια υγρών από το σώμα, τα οποία πρέπει να αντικατασταθούν (ακόμα και με ενδοφλέβια χορήγηση στο νοσοκομείο, εάν είναι αναγκαίο). 
  
Εξάλλου, ασθένειες όπως οι ουρολοιμώξεις και η νεφρολιθίαση απαιτούν πρόσθετη κατανάλωση υγρών για να αντιμετωπισθούν καλύτερα. Αντιθέτως, ασθένειες όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και ορισμένες νόσοι των νεφρών, του ήπατος και των επινεφριδίων μπορεί να εμποδίσουν την αποβολή υγρών, οπότε οι ασθενείς πρέπει να περιορίζουν την κατανάλωση υγρών. Για όλες αυτές τις ασθένειες οι γιατροί ενημερώνουν τους ασθενείς τι ακριβώς πρέπει να κάνουν. 
  
  Άτομα με αυξημένο σωματικό λίπος έχουν στο σώμα τους λιγότερο νερό, ο στόχος για αυτά προσδιορίζεται στα 12 ποτήρια νερό ημερησίως ή και περισσότερα – όχι βέβαια «μαζεμένα», αλλά σχεδόν ομοιόμορφα κατανεμημένα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι έγκυοι και οι γυναίκες που θηλάζουν τα μωρά τους χρειάζονται πρόσθετες ποσότητες υγρών για να παραμείνουν ενυδατωμένες. Συνιστάται στις εγκύους να πίνουν καθημερινά 2,4 λίτρα υγρών (περίπου 10 φλιτζάνια) και στις γυναίκες που θηλάζουν 3 λίτρα (περίπου 12,5 φλιτζάνια) την ημέρα. 
  

Το νερό πρέπει να πίνεται δροσερό, περίπου στους 18ο Κελσίου.
Ζεστό χάνει την γεύση του ενώ παγωμένο συχνά προκαλεί επώδυνες συσπάσεις του οισοφάγου και του στομάχου λόγω της μεγάλης διαφοράς θερμοκρασίας που προκαλεί. Το ίδιο πρόβλημα δημιουργεί και η γρήγορη, απότομη λήψη του. Aν το νερό που πίνουμε δεν είναι «καθαρό και ασφαλές», η αυξημένη κατανάλωσή του μπορεί επιβαρύνει τον οργανισμό μας με επιπλέον μικρόβια, χημικά και άλλες δυνητικά επικίνδυνες ουσίες. Για αυτό, πρέπει να ελέγχουμε όχι μόνο πόσο νερό πίνουμε αλλά και τι πίνουμε. Το νερό της βρύσης είναι το ασφαλέστερο αλλά και το εμφιαλωμένο είναι εξίσου ασφαλές, εάν βέβαια αποθηκεύεται και διατηρείται σωστά. Αν βρίσκουμε το νερό της βρύσης «γευστικά άσχημο» (φυσιολογικά, το νερό δεν έχει ούτε γεύση ούτε μυρωδιά), μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φίλτρο καθαρισμού ή να προσθέσουμε στο ποτήρι μας μία φέτα λεμονιού ή λίγες σταγόνες φυσικό χυμό φρούτων και παγάκια. Επίσης, ο οζονισμός του νερού (εμπλουτισμός με ενεργό οξυγόνο μέσω ειδικής συσκευής) αλλά και ο ιονισμός του, είναι πρακτικές που αυξάνουν κατά πολύ την ασφάλεια του νερού.

Συμπτώματα και πρόληψη της αφυδάτωσης

Η υπερβολικά έντονη άσκηση, η έντονη εφίδρωση, ο εμετός και η διάρροια αποτελούν συνήθεις αιτίες αφυδάτωσης, η οποία μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη, κυρίως για τα μωρά και τους ηλικιωμένους. 
  
 Συμπτώματα: 
  
 
Ήπια έως έντονη δίψα 
 
Κόπωση 
 
Πονοκέφαλος 
 
Ξερό στόμα 
 
Περιορισμένη ή ανύπαρκτη διούρηση 
 
Μυϊκή αδυναμία 
 
Ζάλη 
 
Ίλιγγος

Πρόληψη της αφυδάτωσης

Να πίνετε ένα ποτήρι νερό με κάθε γεύμα και μεταξύ δυο γευμάτων.

Να πίνετε νερό πριν, στη διάρκεια και μετά την άσκηση.

Πιείτε αρκετά ροφήματα μέσα στην ημέρα σας, μην ξεχνάτε ότι το τσάι, ο καφές και οι χυμοί βοηθούν στην πρόσληψη υγρών από τον οργανισμό. Απλά προσέξτε τη ζάχαρη που περιέχεται σε κάποια αναψυκτικά.

Όταν ξεκινάμε μια νέα συνήθεια, συνήθως, μας βοηθάει το να σημειώνουμε πότε την κάνουμε. Έτσι, το συνειδητοποιούμε και επιβεβαιώνουμε στον εαυτό μας ότι δεν έχουμε χάσει το στόχο μας. Κρατήστε ένα μικρό ημερολόγιο (ίσως σε κάποιο σημειωματάριο), το οποίο μπορεί να είναι αρκετά απλό και στο οποίο θα γράφετε πόσα ποτήρια νερό έχετε πιει.

Η αίσθηση δίψας προκαλείται όταν έχετε ήδη αφυδατωθεί, είναι λοιπόν σημαντικό να πίνετε πριν διψάσετε.

Αυξήστε την ποσότητα φρέσκων φρούτων και λαχανικών, καθώς περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.

Μπορείτε να καταλάβετε εάν παίρνετε ικανοποιητική ποσότητα υγρών από το χρώμα των ούρων. Aν το χρώμα είναι ανοιχτόχρωμα, τότε μάλλον η ποσότητα υγρών που λαμβάνετε είναι καλή. Aν το χρώμα είναι έντονο κίτρινο τότε χρειάζεστε περισσότερα υγρά ή νερό.

Διαβάστε επίσης

• Μήπως ιδρώνετε υπερβολικά; Ποιες παθολογικές καταστάσεις προκαλούν υπεριδρωσία; Τι πρέπει να προσέξετε και πότε να πάτε στον γιατρό;
• Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση. Διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης

Έρευνα δείχνει με ποιον απλό τρόπο μπορούν να αφαιρεθούν τα μικροπλαστικά από το νερό που πίνετε

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ενώ οι μέχρι τώρα έρευνες για τα πλαστικά σωματίδια στο νερό είχαν εγείρει ανησυχίες για τη δημόσια υγεία, πρόσφατες έρευνες δεν επιβεβαιώνουν αυτό τον κίνδυνο και δείχνουν πως τα μεγάλα σωματίδια και τα περισσότερα από τα μικρά σωματίδια που βρίσκονται στο νερό δεν απορροφώνται από το ανθρώπινο σώμα.

 Μικροσκοπικά θραύσματα μικροπλαστικών, βρίσκουν τον δρόμου τους μέσα στο σώμα μας σε ικανές ποσόστητες, μέσω των τροφών και του νερού που πίνουμε. Τώρα οι επιστήμονες βρήκαν ένα απλό και αποτελεσματικό τρόπο για να τα αφαιρέσουμε, τουλάχιστον από το νερό μας

Μια ομάδα από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Guangzhou και το Πανεπιστήμιο Jinan της Κίνας, πραγματοποίησε δοκιμές τόσο σε μαλακό όσο και σε σκληρό νερό βρύσης, το οποίο είναι μάλιστα πλούσιο σε μέταλλα. Σε αυτό πρόσθεσε μικροπλατικά και νανοπλαστικά (NMP) και αφού το έβρασαν στην συνέχεια το φίλτραραν. Ανακάλυψαν πως έως το 90% των νανοπλαστικών αφαιρέθηκε μετά βράσιμο και το φιλτράρισμα.

Η αποτελεσματικότητα διέφερε ανάλογα με την σκληρότητα του νερού, όμως το μεγάλο όφελος είναι πως οι περισσότεροι μπορούν να κάνουν την διαδικασία χρησιμοποιώντας υλικά που έχουν ήδη στην κουζίνα τους.

«Αυτή η απλή στρατηγική για το βραστό νερό μπορεί να «αποπλύνει» τα NMP από το οικιακό νερό της βρύσης και έχει τη δυνατότητα να μετριάσει τον κίνδυνο για την ανθρώπινη πρόσληψη NMPs μέσω της κατανάλωσης νερού», γράφουν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.

Μια μεγαλύτερη συγκέντρωση NMPs αφαιρέθηκε από δείγματα σκληρού νερού βρύσης, το οποίο φυσικά σχηματίζει μια συσσώρευση αλάτων (ή ανθρακικού ασβεστίου ) καθώς θερμαίνεται. Συνήθως εμφανίζεται μέσα στους βραστήρες κουζίνας, η λευκή ουσία σχηματίζεται στην επιφάνεια του πλαστικού καθώς οι αλλαγές στη θερμοκρασία αναγκάζουν το ανθρακικό ασβέστιο να βγει από το διάλυμα, παγιδεύοντας αποτελεσματικά τα πλαστικά θραύσματα σε μια κρούστα. Η λευκή ουσία είναι αυτό που συνήθως αποκαλούμε άλατα μέχρι σήμερα, αν και δεν είναι ακριβώς άλατα. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται ένα στρώμα γύρω από τα μικροπλαστικά που αυξάνει δραματικά το μέγεθός τους, ώστε να φιλτράρονται πολύ πιο εύκολα, χωρίς κάποιο ειδικό φίλτρο.

Ακόμη και σε μαλακό νερό, όπου διαλύεται λιγότερο ανθρακικό ασβέστιο, περίπου το ένα τέταρτο των NMPs αφαιρέθηκε από το νερό. Οποιαδήποτε κομμάτια πλαστικού επικαλυμμένου με ασβέστη θα μπορούσαν στη συνέχεια να αφαιρεθούν μέσω ενός απλού φίλτρου όπως το πλέγμα από ανοξείδωτο χάλυβα που χρησιμοποιείται για το στραγγίγμα του τσαγιού , λένε οι ερευνητές. Εμείς θα το πηγαίναμε ακόμα πιο μακριά, κάνοντας χρήση φίλτρων γαλλικού καφέ

Προηγούμενες μελέτες έχουν μετρήσει θραύσματα πολυστυρενίου, πολυαιθυλενίου, πολυπροπυλενίου και τερεφθαλικού πολυαιθυλενίου σε πόσιμο νερό της βρύσης, το οποίο καταναλώνουμε καθημερινά σε διάφορες ποσότητες. Για να βάλουν τη στρατηγική στην απόλυτη δοκιμή, οι ερευνητές πρόσθεσαν ακόμη περισσότερα νανοπλαστικά σωματίδια, τα οποία ουσιαστικά μειώθηκαν σε αριθμό μετά την διαδικασία.

Το να πίνουμε βρασμένο νερό, είναι προφανώς μία μακροπρόθεσμη στρατηγική για να μειώσουμε την παγκόσμια έκθεση σε NMPs. Η κατανάλωση βρασμένου νερού όμως συχνά θεωρείται μία τοπική παράδοση και επικρατεί μόνο σε ορισμένες περιοχές του κόσμου.

Η ερευνητική ομάδα ελπίζει ότι η κατανάλωση βρασμένου νερού μπορεί να γίνει πιο διαδεδομένη πρακτική καθώς τα πλαστικά συνεχίζουν να κυριαρχούν στον κόσμο.

Ανησυχητική αύξηση των μικροπλαστικών που ανιχνεύονται στον ανθρώπινο πλακούντα

Αν και δεν είναι ακόμα σίγουρο πόσο βλαβερά είναι τα μικροπλαστικά για το σώμα μας, έχουν ήδη συνδεθεί με αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου και την αντίσταση του οργανισμού στα αντιβιοτικά.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Environmental Science & Technology Letters.

Διαβάστε επίσης:

• Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε; Τι ανάγκες έχει ο οργανισμός μας σε υγρά;
• Προληπτικά μέτρα υγείας για τον καύσωνα. Χρήσιμες οδηγίες για ομάδες ατόμων υψηλού κινδύνου.
• Δροσιστείτε με καρπούζι, κατάλληλο για την καρδιά, κατά του καρκίνου, για δίαιτα αλλά και τη λίμπιντο.

Πίνουμε νερό με δηλητήριο στο ποτήρι μας. Δείτε αναλυτικά τις περιοχές

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Μια κρυφή απειλή για τη δημόσια υγεία αλλά και για το ελληνικό περιβάλλον αποτελούν τα μεγάλα επίπεδα ρύπανσης από την υπερβολική χρήση λιπασμάτων, η οποία επηρεάζει συνολικά 30 αγροτικές περιοχές της Ελλάδας.

Πρόκειται για ένα ζήτημα για το οποίο η χώρα μας έχει καταδικαστεί από την Κομισιόν ήδη από τον Φεβρουάριο του 2020 να πληρώσει πρόστιμο ύψους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, καθώς η ολιγωρία των ελληνικών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν την κακή πρακτική των Ελλήνων αγροτών είναι διαχρονική.

Η νιτρορύπανση, όπως ονομάζεται η υπερβολική χρήση λιπασμάτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε νιτρικά ιόντα, έχει εντοπιστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα επιβάρυνσης των υδάτων, ήδη από τη δεκαετία του 1980.

Η Ε.Ε. έχει προβλέψει από το 1991 με ειδική Κοινοτική Οδηγία την ανάγκη περιορισμού της χρήσης λιπασμάτων, τον προσδιορισμό των πιο ευάλωτων ζωνών στις χώρες-μέλη και την υλοποίηση προγραμμάτων απονιτροποίησης για τις επιβαρυμένες περιοχές.

Παρότι έχουν περάσει 32 χρόνια από τότε, η Ελλάδα έχει αποτύχει να εφαρμόσει πλήρως τη σχετική Κοινοτική Οδηγία. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν περιοχές, από τον Εβρο μέχρι και την Κρήτη, οι οποίες αντιστοιχούν στο 70% των συνολικών αγροτικών εκτάσεων της χώρας, όπου το αρδευτικό νερό κρίνεται προβληματικό ως προς τη χρήση του.

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης όπου οι μετρήσεις χτύπησαν κόκκινο. Για πράδειγμα στη Λητή Συγκρότημα Καμάρη έφτασαν τα 113 mg/l, στο Μελισσοχώρι τα 74,3 mg/l.

Υψηλές συγκεντρώσεις καταγράφονται στην Ορεστιάδα, στον Έβρο καθώς μέτρηση στα Ρίζια έδειξε 42,2 mg/l. Επίσης στα 42 mg/l είναι οι συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων και στον Άγιο Μάμα Μυλοποτάμου Ρεθύμνης και στην Κομοτηνή στη ΔΕ Νέου Σιδηροχωρίου Παγούρια 40,3 mg.

Πρόκειται για περιοχές οι οποίες θεσπίστηκαν μόλις τον Μάιο του 2019 και μετά από καθυστέρηση πολλών ετών ως «Ζώνες ευπρόσβλητες σε νιτρορύπανση», καθώς τα στοιχεία δείχνουν ότι μπορούν να προσεγγίσουν ή και να υπερβούν το προβλεπόμενο όριο ασφαλείας των 50 mg νιτρικών ιόντων ανά λίτρο αρδευτικού νερού.

Οι ευπρόσβλητες περιοχές από την νιτρορρύπανση

Δυτική και Ανατολική Θεσσαλία, Κωπαϊδικό και Αργολικό πεδίο, λεκάνη Πηνειού Ηλείας, κάμπος Θεσσαλονίκης - Πέλλας - Ημαθίας, λεκάνη Στρυμώνα, περιάδα Άρτας - Πρέβεζας, λεκάνη Ασωπού Βοιωτίας, νότιο τμήμα ποταμού Έβρου, περιάδα ανατολικά και δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας, λεκάνη απορροής Αγγίτη, Βόρεια Κορινθία, οροπέδιο Τρίπολης, Λιλιατρά Κυπαρισσίας, λεκάνη απορροής ποταμού Λαρισσού Αχαΐας, Μαραθώνας Αττικής, Μεσόγεια Αττικής, βόρειο τμήμα ποταμού Έβρου, Σπερχειός Φθιώτιδας, Πάμισος Μεσσηνίας, Τροιζηνία, Άστρος - Άγιος Ανδρέας Αρκαδίας, Μέγαρα Αλεποχώρι Αττικής, Αταλάντη Φθιώτιδας, Αλμυρός Μαγνησίας, Πτολεμαϊδα Κοζάνης, Επανομή Μουδανιών Χαλκιδικής, υπολεκάνη Γεροποτάμου Μεσσαράς Κρήτης Αρτάκη Εύβοιας.

Τι πρέπει να κάνουν οι γεωργοί

Τον περασμένο Ιούλιο δημοσιεύτηκε σχετική δράση για τις περιοχές που είναι ευάλωτες σε νιτρορρύπανση. Τι όμως πρέπει να κάνουν οι δικαιούχοι; Οι υποχρεώσεις των δικαιούχων ξεκίνησαν από την 16η Φεβρουαρίου 20 22 και λήγει στις 15 Φεβρουαρίου του 2024.

Οι γεωργοί μεταξύ άλλων απαγορεύεται να χρησιμοποιούν αζωτούχα λιπάσματα ή κτηνοτροφικά απόβλητα κοντά σε υδάτινους όγκους ή να προβαίνουν σε υδροληψίες υπόγειου νερού. Επιπλέον, απαγορεύεται η απευθείας απόρριψη αζωτούχων λιπασμάτων και κτηνοτροφικών αποβλήτων σε επιφανειακά και υπόγεια νερά ενώ σε κτηνοτροφικά απόβλητα απαγορεύεται να διατίθενται στους εδαφικούς αποδέκτες σε ανεπεξέργαστη μορφή.

Στο πλαίσιο της δέσμευσης οι δικαιούχοι δεσμεύονται ετησίως να θέτουν σε αγρανάπαυση γεωργική έκταση η οποία αντιστοιχεί τουλάχιστον στο 30% της συνολικά ενταγμένης έκτασης στη δέσμευση. Ωστόσο το ποσοστό αυτό δύναται να αυξηθεί ετησίως έως 50%.

Νέα δράση του υπουργείου για περιοχές ευπρόσβλητες από τη νιτρορύπανση

Πέντε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως ευπρόσβλητες από τη νιτρορύπανση, έχουν επιλεγεί στη νέα δράση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, «Μείωση της ρύπανσης του νερού από γεωργική δραστηριότητα».

Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις εξής περιοχές:

1. Θεσσαλικό Πεδίο

2. Περιοχή Αλμυρού Μαγνησίας

3. Πεδιάδα Ανατολικά & Δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας

4. Περιοχή του Νότιου Τμήματος του ποταμού Έβρου

5. Περιοχή του Βόρειου Τμήματος του ποταμού Έβρου

Μέσα στο πρώτο τετράμηνο του νέου έτους θα γίνει έκδοση της πρόσκλησης. Οι όροι και οι προϋποθέσεις ένταξης των δικαιούχων περιγράφονται αναλυτικά στις ιστοσελίδες του ΥπΑΑΤ www.minagric.gr και του ΠΑΑ www.agrotikianaptixi.gr

«Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και η κυβέρνηση, εκφράζουν έμπρακτα τη στήριξή τους σε περιοχές που επλήγησαν από θεομηνίες, ενισχύοντας με κάθε τρόπο και αξιοποιώντας κάθε δυνατό μέσο και πόρο για την αναγέννηση του πρωτογενούς τομέα» τόνισε ο ΥπΑΑΤ, Λευτέρης Αυγενάκης και πρόσθεσε: «Παράλληλα, όμως, φροντίζουμε και για την προστασία του περιβάλλοντος, ενεργοποιώντας δράσεις όπως η 10. 1.04. που αποτελεί μια τονωτική «ένεση» για την αγροτική παραγωγή. Στόχος μας είναι η ανάταξη των συγκεκριμένων περιοχών και η ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής να γίνει σωστά

Ενυδάτωση για τρέξιμο; Στη γραμμή της εκκίνησης με φουλ το ρεζερβουάρ του οργανισμού.

του Γιάννη Γεωργίου, medlabnews.gr iatrikanea

Κάποια μέτρα πίσω από τους υπόλοιπους φαίνεται ότι θα βρεθούν όσοι ξεκινήσουν να τρέξουν στον Μαραθώνιο ή στο ημιμαραθώνιο χωρίς να έχουν ενυδατωθεί σωστά, είτε πρόκειται για τον αγώνα των 5 ή των 10 χιλιομέτρων είτε φυσικά για τον κλασικό μαραθώνιο. Οι διαθέσιμες μελέτες υπογραμμίζουν την άμεση σχέση μεταξύ της αφυδάτωσης και της γρηγορότερης κόπωσης σε όλες τις μορφές άσκησης, ακόμα κι όταν η αφυδάτωση είναι ήπια. Υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι, που είναι ακόμα και ελαφρώς υπο-υδατωμένοι ξεκινώντας την άσκηση, ή έρχονται σε κατάσταση υπο-υδάτωσης, κατά τη διάρκειά της, αντιλαμβάνονται την άσκηση ως δυσκολότερη και εγκαταλείπουν νωρίτερα.

Σχετική έρευνα παρουσίασε πρόσφατα ο εργοφυσιολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου του Loughborough στη Μεγάλη Βρετανία, Ron Maughan, ο οποίος μάλιστα βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα. Σε ομιλία του στο 8ο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Συλλόγων Διαιτολόγων (European Federation of the Associations of Dietitians-EFAD), μετέφερε στους συμμετέχοντες τα συμπεράσματα από τις μελέτες του, σύμφωνα με τα οποία η ενυδάτωση μπορεί να είναι σημαντική τόσο για εκείνον που αθλείται ερασιτεχνικά όσο φυσικά και για έναν κορυφαίο αθλητή.

Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι ακόμη και εκείνοι, που ασκούνται μόνο για 30 λεπτά, μπορούν να ωφεληθούν από την κατανάλωση υγρών, και την καλή κατάσταση ενυδάτωσης.

Οι διαπιστώσεις του καθηγητή Maughan αποτελούν πολύτιμα tips για τους αθλητές, αλλά και όλους όσοι συμμετέχουν την Κυριακή στον Κλασικό Μαραθώνιο Αθηνών, ή στους αγώνες των 5 και 10 χιλιομέτρων ερασιτεχνικά.

Και επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και αυτό ισχύει και για το μαραθώνιο, οι ειδικοί θεωρούν πρωταρχικής σημασίας την καλή ενυδάτωση του οργανισμού πριν φτάσει κανείς στη γραμμή της εκκίνησης.

Όσον αφορά δε στις ποσότητες που έχει ανάγκη ο οργανισμός σε υγρά, οι ανάγκες κάθε δρομέα εξαρτώνται από διαφόρους παράγοντες, όπως η θερμοκρασία περιβάλλοντος, η διάρκεια και η ένταση τρεξίματος, η ίδια η φυσιολογία του κάθε οργανισμού, ο ρυθμός εφίδρωσής. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι γενικοί κανόνες, που σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν όλους να φτάσουν μέχρι το νήμα του τερματισμού. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητικής Ιατρικής και τον Αμερικανικό Σύλλογο Διαιτολόγων, η διατροφή του αθλητή πρέπει να περιλαμβάνει επαρκείς ποσότητες υγρών (περίπου 1 ποτήρι υγρών ανά 20 λεπτά άσκησης). Και είναι σημαντικό να γνωρίζουν όλοι οι αθλούμενοι ότι όλα τα υγρά συμβάλλουν στην ενυδάτωση του οργανισμού, από το πόσιμο νερό που αποτελεί την πρώτη επιλογή, μέχρι και τους χυμούς, το γάλα, τα αναψυκτικά, το τσάι κτλ. Επιπλέον, για άσκηση που διαρκεί 1 ώρα ή και περισσότερο, ο οργανισμός μπορεί να ωφεληθεί από την κατανάλωση αθλητικών ποτών, που εκτός από νερό προσφέρουν υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες που βοηθούν στην καλύτερη αναπλήρωση αυτών των συστατικών κατά τη διάρκεια της έντονης άσκησης.

Η σωστή ενυδάτωση επομένως, ενισχύει την "άμυνα" έναντια στην κόπωση και είναι το απαραίτητο συστατικό για το «Νενικήκαμεν». 

Διαβάστε επίσης

• Ενυδάτωση ενόψει Μαραθωνίου: Στη γραμμή της εκκίνησης με φούλ το ρεζερβουάρ του οργανισμού
• Στραμπούληγμα αστραγάλου ή διάστρεμμα ποδοκνημικής, τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται
• Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη ή κύστεις του baker.
• Πόνος στη φτέρνα, πελματιαία απονεύρωση, άκανθα πτέρνας. Θεραπευτική αντιμετώπιση και ασκήσεις για το σπίτι.
• Απλά βήματα για να βάλετε την άσκηση στην ζωή σας. Η εξαντλητική άσκηση είναι επικίνδυνη για την υγεία
• Τι πρέπει να προσέξετε όταν γυμνάζεστε τρέχοντας στην παραλία. Ποια τα οφέλη που προσφέρει το τρέξιμο στην άμμο
• Μπανάνα, για το άγχος, την αναιμία, τις κράμπες, το έντερο, τις καούρες, την διάθεση, την σωματική και πνευματική κόπωση. Μπανάνα ή μήλο;
• Μην ξεχνάτε να ελέγχετε το μαγνήσιο. Η έλλειψη του προκαλεί μουδιάσματα, κράμπες, ημικρανίες, κόπωση. Σε ποιες τροφές υπάρχει το μαγνήσιο; 
• Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση. Διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης 

Μερικές χρήσεις του πράσινου σαπουνιού που ΔΕΝ έχετε σκεφτεί

 

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το πράσινο σαπούνι θεωρείτε ξεπερασμένο από πολλούς καθώς το έχουν συνδυάσει με παππούδες και γιαγιάδες στο χωριό και προτιμούν τα πιο αρωματικά κρεμοσάπουνα με τις πολύχρωμες μοντέρνες συσκευασίες.

Σε άλλο άρθρο μας έχουμε γράψει για την αξία του πράσινου σαπουνιού που λίγοι γνωρίζουν.

Αυτό που αγνοούν όμως οι περισσότεροι είναι ότι τα «μοντέρνα» σαπούνια και απορρυπαντικά που αγοράζουν είναι προϊόντα καθαρά χημικής προέλευσης, επικίνδυνα για την υγεία, αφού έχει αποδειχθεί από επιστήμονες ότι μπορούν να προκαλέσουν από αλλεργικές αντιδράσεις μέχρι καρκίνο.

Εδώ γράφουμε μερικές χρήσεις του πράσινου σαπουνιού, εντελώς φυτικής προέλευσης, για τις οποίες ίσως… δεν είχατε ιδέα!

Καθαριστικό πατώματος
Με διάλυμα πράσινου σαπουνιού και νερού.
Αφρός ξυρίσματος
Για όσους επιμένουν στο ξύρισμα χωρίς μηχανή, μια δοκιμή θα σας πείσει. Το πράσινο σαπούνι αφήνει το δέρμα χωρίς ερεθισμούς και κοκκινίλες.
Καθαριστικό τζαμιών
Κάνει τα τζάμια να μοιάζουν με… κρύσταλλα!
Φυτοφάρμακο
Διάλυμα με σαπούνι και νερό αντιμετωπίζει τη μελίγκρα στα φυτά σας. 3 κουταλιές της σούπας τρίμμα σε νερό φτιάχνουν ένα διάλυμα, το οποίο με δυο-τρεις ψεκασμούς ανά πέντε ημέρες, διώχνει τη μελίγκρα από τη λεμονιά του κήπου σας και κάνει την άρρωστη δάφνη στο μπαλκόνι να συνέλθει θεαματικά.
Καθαριστικό ρούχων
Καθαρίζει σε βάθος με αντισηπτικές ιδιότητες.
Αντισηπτικό για μπάνιο και κουζίνα
Καθαρίστε με σαπουνάδα και λευκό ξίδι για να κάνετε καταπληκτική φυσική απολύμανση σε κουζίνα και μπάνιο.
Εντομοαπωθητικό
Τοποθετήστε κομμάτια από πράσινο σαπούνι σε διάφορα σημεία του σπιτιού και θα δείτε τα ενοχλητικά έντομα να εξαφανίζονται!
Λιπαντικό επιφανειών
Τρίψτε πράσινο σαπούνι σε όλα σημεία που υπάρχουν ράγες και θα δείτε τα παράθυρα, τα ντουλάπια και τις πόρτες να ξεφρακάρουν μαγικά!
Αρωματικό χώρου
Μια μπάρα αρωματικού σαπουνιού δίνει ευχάριστο άρωμα σε βαλίτσες, ντουλάπες και συρτάρια, διατηρώντας παράλληλα την φρεσκάδα των ρούχων σας.
Ανακούφιση από έντομα
Ανακουφιστείτε από τα τσιμπήματα τρίβοντας μια βρεγμένη πλάκα τοπικά.
Απολυμαντικό σκευών
Το πράσινο σαπούνι έχει απολυμαντική δράση, ξεπλένεται εύκολα, δεν αφήνει χημικά κατάλοιπα και είναι ιδανικό για ανοξείδωτα σκεύη και κατσαρόλες
Κρατά μακριά τις βρωμιές από τα νύχια
Ξύστε τα νύχια σας πάνω από ένα σαπούνι, πριν κάνετε οποιαδήποτε δουλειά στον κήπο σας. Η ποσότητα του σαπουνιού που θα εισχωρήσει θα κρατήσει τη βρωμιά μακριά.
Απομακρύνει τους λεκέδες
Πριν αγοράσετε οποιοδήποτε σπρέι κατά των λεκέδων δοκιμάστε να τους τρίψετε με πράσινο σαπούνι και θα τους δείτε να εξαφανίζονται.
Δεν χαράζει κρύσταλλα και τζάμια
Πλένετε τα κρύσταλλα χρησιμοποιώντας μαλακό σφουγγάρι με κρύο νερό και πράσινο σαπούνι και δείτε τα να λάμπουν χωρίς να χαράζονται.
Ξεκολλάει τα φερμουάρ και τα δαχτυλίδια
Τρίψτε τα σκαλωμένα φερμουάρ με σαπούνι και πλύνετε τα δάχτυλά σας με νερό και σαπούνι και δείτε τα φερμουάρ και τα δαχτυλίδια να γλιστράνε.

Διαβάστε επίσης

Η αξία του πράσινου σαπουνιού που λίγοι γνωρίζουν

Eχει αλλεργία στο νερό. Πώς μπορεί να ζει η 25χρονη που το νερό της προκαλεί πληγές;

medlabnews.gr iatrikanea

Μια νεαρή γυναίκα από το Φρέσνο της Καλιφόρνια μιλάει ανοιχτά για την «αόρατη ασθένειά» της με την ελπίδα να βοηθήσει και άλλους συνανθρώπους της με χρόνιες παθήσεις.

Η Tessa Hansen-Smith είναι αλλεργική στο νερό, μια αλλεργία που αναπτύχθηκε στον οργανισμό της από όταν ήταν περίπου 8 ετών και με την πάροδο των χρόνων επιδεινώθηκε.

Όπως εξομολογείται: «Έβγαινα από το ντους και είχα τεράστιες πληγές στο δέρμα μου και το κεφάλι μου αιμορραγούσε. Έτσι, το πρώτο που σκεφτήκαμε ήταν να πετάξουμε τα σαμπουάν, το μαλακτικό και τα σαπούνια που χρησιμοποιούσα».

Περίεργα εξανθήματα

Όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας της, έπαιζε, κολυμπούσε, έκανε μπάνιο και έπινε πολύ νερό όπως κάθε άλλο παιδί, μέχρι που άρχισε να εμφανίζει μυστηριώδη συμπτώματα.

Οποιαδήποτε επαφή με το νερό άρχιζε να της προκαλεί φαγούρα, εξανθήματα και κνίδωση στο δέρμα της. Σήμερα, αν πιεί νερό, μπορεί να νιώσει ένα αίσθημα καψίματος στο λαιμό και το σώμα της.

Έτσι, πίνει κυρίως γάλα, επειδή η περιεκτικότητα σε νερό αντισταθμίζεται από τις πρωτεΐνες, τα λίπη και τα σάκχαρα. «Αισθάνομαι λίγο ένοχη ως μητέρα που δεν είχα δει ότι όταν έβγαινε από το ντους ότι είχε κνίδωση και κατάλαβα πολύ νωρίτερα ότι επρόκειτο για αλλεργία στο νερό», δήλωσε η Dr. Karen Hansen-Smith, η μητέρα της Tessa. «Είναι σοκαριστικό (..) Δεν ζει τη ζωή που θα ήθελε», δήλωσε η Karen.

Ωστόσο, η Tessa δεν το βάζει κάτω και προσπαθεί να πραγματοποιήσει τα όνειρα της με την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων της. «Αυτό που κάνει τη διαφορά, είναι το να έχεις γύρω σου ανθρώπους πιστεύουν σε εσένα και σε βοηθούν», είπε.

Το νερό δεν είναι η μόνη αιτία του πόνου της Tessa, καθώς, όπως είπε, η νοοτροπία των ανθρώπων επίσης την πληγώνει. «Όταν έλεγα στους ανθρώπους στο κολέγιο την ιστορία μου, προσπαθούσαν σκόπιμα να με πιτσιλίσουν με νερό ή μου πετούσαν παγάκια», είπε η Tessa.

Παρά τα τραυματικά περιστατικά που βίωσε, η Tessa τα πήγε πολύ καλά στις σπουδές της. Φοίτησε στο UC Davis αφού αποφοίτησε από το λύκειο Buchanan του Clovis Unified.

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι η αναφυλαξία. Τι πρέπει να κάνετε σε αναφυλακτικό shock, πώς γίνεται η ένεση και μέτρα πρόληψης (video). 
• Δερματικά προβλήματα που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία

Πόσο ασφαλής για την υγεία είναι η χλωρίωση του πόσιμου νερού; Υπάρχει κίνδυνος καρκίνου από τα παράγωγα του χλωρίου;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η χλωρίωση είναι η βασική απολυμαντική διεργασία κατά την επεξεργασία του πόσιμου νερού. Πολύ μεγάλες ποσότητες χλωρίου διοχετεύονται στο φυσικό νερό που έρχεται από τους ταμιευτήρες προκειμένου να καταστραφούν οι παθογόνοι μικροοργανισμοί που η παρουσία τους στα νερά των αποταμιευτήρων τις τελευταίες δεκαετίες είναι ανησυχητικά μεγάλη, γεγονός ενδεικτικό της πιθανής εισροής αστικών αποχετευτικών υδάτων.

Γενικά η απολύμανση δεν χρησιμοποιείται για σκοπούς ¨αποστείρωσης¨ του νερού, αυξάνει απλώς τον συντελεστή ασφαλείας. Δεν αναπληρώνει τα έργα υγειονομικής προστασίας ή ενδεχόμενη επεξεργασία καθαρισμού του νερού και αποτελεί προληπτικό μόνο μέτρο προστασίας του πόσιμου νερού από κινδύνους μολύνσεως

Όταν προστίθεται Χλώριο (Cl2) στο νερό συμβαίνει το εξής:
Cl2 (Χλώριο) + H2O (νερό) -> HOCl (Υποχλωριώδες Οξύ) + HCl (Υδροχλωρικό οξύ).

Το ΗΟCl είναι η ενεργή θανατηφόρα ουσία του Χλωρίου. Με αυτό γίνεται η απολύμανση. Το Xλώριο που βρίσκεται στο νερό συνδέεται με βακτήρια, αφήνοντας έτσι μόνο ένα μέρος του αρχικού Xλωρίου να συνεχίσει την απολυμαντική του δράση. Τα άτομα του Χλωρίου ή τα ιόντα σκοτώνουν τους μικροοργανισμούς εισχωρώντας στα κυτταρικά περιβλήματα και καταστρέφοντας τα ένζυμα, την δομή και την παραγωγική τους διαδικασία. Όταν αυτό συμβεί, το κύτταρο απενεργοποιείται ή οξειδώνεται. Τα άτομα του ΗΟCl συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο έως ότου ενωθούν με ενώσεις Aζώτου ή Aμμωνίας (Χλωραμίνες) ή απενεργοποιηθούν από μόνα τους.

Το χλώριο αντιδρά οξειδωτικά με ανόργανες και οργανικές ενώσεις που  δεσμεύουν το απαιτούμενο και παραμένει το υπολειμματικό χλώριο. 

Η μικροβιοκτόνος δράση του χλωρίου εξαρτάται από:

• τη μορφή (ελεύθερο ελεύθερο, χλωραμίνες)

• το pH

• Τη συγκέντρωση (δόση δόση)

• Τη θερμοκρασία και

• Το είδος των μικροβίων

Ωστόσο ένα μέρος της ποσότητας του χλωρίου δεν καταναλώνεται για την καταστροφή των μικροβίων αλλά παραμένει ως υπολειμματικό στο νερό για την πρόληψη όπως λένε οι ειδικοί μελλοντικών μικροβιακών μολύνσεων του νερού. 

Όμως σοβαρό πρόβλημα για την υγεία μας δεν είναι μόνο το υπολειπόμενο χλώριο αλλά και τα χλωροπαράγωγα που δημιουργούνται κατά τις αντιδράσεις του χλωρίου με οργανικές ενώσεις (πχ με τους υδρογονάνθρακες) που υπάρχουν μέσα στο νερό. Τα χλωροπαράγωγα αυτά έχουν επισημανθεί ως τοξικότατες και καρκινογόνες ουσίες. 

Μέχρι πρότινος, οι παρενέργειες από την παρουσία του χλωρίου στο νερό που χρησιμοποιούμε, δεν ήταν γνωστές ή δεν τους είχε δοθεί η πρέπουσα σημασία. Σήμερα, πολλές επιδημιολογικές μελέτες επισημαίνουν τον κίνδυνο από τα παραπροϊόντα του χλωρίου και συνδέουν την παρουσία τέτοιων χημικών ουσιών με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου.

Όπως έχει προαναφερθεί, η χλωρίωση του πόσιμου νερού ως τεχνική απολύμανσής του, έχει περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις ασθένειες οι οποίες προκαλούνται από παθογόνους μικροοργανισμούς κατά την κατάποση του πόσιμου νερού. Παρόλα αυτά, ο σχηματισμός ενός μεγάλου αριθμού παραπροϊόντων χλωρίωσης, αποτελεί απειλή για τη δημόσια υγεία, καθώς ορισμένα από αυτά παρουσιάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου όπως επίσης οξείες και χρόνιες αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Μέχρι και το έτος 2009, μέσω τοξικολογικών και επιδημιολογικών ερευνών έγινε η μελέτη των επιδράσεων περίπου τριάντα παραπροϊόντων χλωρίωσης τόσο στην ανθρώπινη υγεία όσο και σε πειραματόζωα. Μετά την ανίχνευση τον τριαλογονομεθανίων στο πόσιμο νερό το 1974 από τον Rook, ακολούθησε η μελέτη ενός μεγάλου αριθμού παραπροϊόντων χλωρίωσης όπως είναι τα αλογονοοξικά οξέα (HAAs), τα αλογονομένα ακετονιτρίλια (HANs) και οι αλογονοακετόνες (HKs) (Chowdhury et al 2009). 

Το πλέον πλέον χαρακτηριστικό οργανοχλωροπαράγωγο που βρίσκεται στην υψηλότερη συγκέντρωση συνήθως είναι το καρκινογόνο χλωροφόρμιο,το οποίο είναι ένωση του χλωρίου και του μεθανίου (κύριο συστατικό της οργανικής ουσίας).

Τα τριαλογονομεθάνια (THM's).

Τα τριαλογονομεθάνια είναι μία ομάδα οργανικών πτητικών ενώσεων (Volatile Organic Compounds, VOCs), τα οποία σχηματίζονται κατά την αντίδραση του χλωρίου με οργανική ύλη που υπάρχει στη φύση (κυρίως χουμικά και φουλβικά οξέα). Παραδείγματα τέτοιων τοξικών ουσιών είναι το χλωροφόρμιο, το βρωμοδιχλωρομεθάνιο, το χλωροδιβρωμομεθάνιο και το βρωμοφόρμιο.

Επιπτώσεις των τριαλογονομεθανιών στην υγεία του ανθρώπου

Από το 1974, που ανακαλύφθηκαν τα παραπροϊόντα της χλωρίωσης του πόσιμου νερού, διεξάχθηκε πλήθος τοξικολογικών μελετών για την επίδρασή τους στην υγεία του ανθρώπου. Οι μελέτες έδειξαν ότι πολλά από αυτά τα παραπροϊόντα είναι καρκινογόνα σε πειραματόζωα, χωρίς να υπάρχουν όμως ξεκάθαρα δεδομένα για τον άνθρωπο.

Ο Διεθνής Οργανισμός για την έρευνα στον Καρκίνο προχώρησε σε εξέταση της καρκινικής δράσης του χλωριωμένου πόσιμου νερού και των τριαλογονομεθανίων. Το χλωριωμένο πόσιμο νερό κατατάχθηκε στην κατηγορία 3, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να καταταχτεί ως καρκινογόνο ούτε στα ζώα ούτε στους ανθρώπους. Το διβρωμοχλωρομεθάνιο και το τριβρωμομεθάνιο εντάχθηκαν επίσης στην ίδια κατηγορία. Όμως, το χλωροφόρμιο και το βρωμοδιχλωρομεθάνιο κατατάχθηκαν στην κατηγορία 2Β, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιθανά καρκινογόνα για τον άνθρωπο.

Επιδημιολογικές μελέτες δίνουν ενδείξεις για καρκίνο του ορθού εντέρου και της ουροδόχου κύστης αλλά και καρκίνο του πνεύμονα και μελάνωμα. Μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν καρκινογένεση νεφρών και ήπατος.

Τα THM’s συνδέονται άμεσα με μεταλλαξιογόνες δράσεις, καρδιακές παθήσεις, αρτιοσκλήρυνση, υψηλή πίεση, αλλεργικές αντιδράσεις δέρματος, αλλά κυρίως την εμφάνιση πολλών ειδών καρκίνου όπως του στομάχου,του συκωτιού, του εντέρου και του αίματος. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και πρέπει να τονισθεί ότι πέρα από την τοξικότητα αυτή κάθε αυτή των παραπροϊόντων της χλωρίωσης,πολύ μεγάλο ρόλο διαδραματίζει στην εμφάνιση ασθενειών η καθημερινή μας έκθεση (long time exposure) σε όλα αυτά τα στοιχεία. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η έκθεση στα παραπροϊόντα του χλωρίου με την λήψη καυτών ντους,είναι ένας υπολογίσιμος παράγοντας κινδύνου υγείας σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων ετών. Τα ντους και τα λουτρά με ζεστό νερό οδηγούν σε μια μεγάλη έκθεση στις τοξικές χημικές ουσίες που εξατμίζονται από το νερό και εισπνέονται ή απορροφώνται από το δέρμα μας!

ΠΑΡΑΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΣΤΟ ΝΕΡΟ 

1) ΠΑΡΑΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΧΛΩΡΙΟΔΟΥΣ ΝΑΤΡΙΟΥ (NaOCl) 

Α) ΤΡΙΑΛΟΓΟΝΟΜΕΘΑΝΙΑ (ΤΗΜ) Είναι οι πιο επικίνδυνες ουσίες που δημιουργούνται κατά την προχλωρίωση: 

1) ΧΛΩΡΟΦΟΡΜΙΟ: Είναι το πιο επικίνδυνο από όλα τα τριαλογομεθάνια, είναι τοξικό και προκαλεί βλάβες στο συκώτι και τα νεφρά καθώς και όγκους στα όργανα αυτά. Αν και από την φύση του δεν είναι γονοτοξικό το IARC (Διεθνής Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο) το έχει κατατάξει σαν καρκινογόνο. 

2) ΒΡΩΜΟΔΙΧΛΩΡΟΜΕΘΑΝΙΟ: Μελέτες σε τρωκτικά έχουν δείξει ότι σε υψηλές δόσεις είναι τοξικό. Δεν είναι βέβαιο αν είναι γονοτοξικό, αλλά έχει καταταχθεί σαν πιθανό καρκινογόνο από το IARC. 

3) ΧΛΩΡΟΔΙΒΡΩΜΟΜΕΘΑΝΙΟ: Προκαλεί βλάβες στο συκώτι και στα νεφρά. Δεν έχει καταταχθεί σε κάποια κατηγορία επικινδυνότητας από το IARC. 

4) ΒΡΩΜΟΦΟΡΜΙΟ: Προκαλεί βλάβες στο συκώτι και τα νεφρά καθώς και μικρή αύξηση στους όγκους, αλλά ερωτηματικά υπάρχουν ως προς την γονιδιοτοξική του ικανότητα. Το IARC δεν το έχει κατατάξει σε κάποια κατηγορία επικινδυνότητας. 

Β) ΧΛΩΡΙΩΜΕΝΑ ΟΞΙΚΑ ΟΞΕΑ Από τα ποιο σημαντικά αυτά παραπροϊόντα της χλωρίωσης είναι τα χλωριωμένα οξικά οξέα όπως το διχλωροοξικό οξύ που θεωρείται υπογλυκαιμικός παράγοντας. Τα όρια του Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) για το πόσιμο νερό είναι 0,05 mg/l για το διχλωροοξικό οξύ και 0,1mg/l για το τριχλωροοξικό οξύ. 

Γ) ΑΛΟΓΟΝΟ-ΑΚΕΤΟ-ΝΙΤΡΙΛΙΑ Το διχλωροακετονιτρίλιο, το διβρωμοακετονιτρίλιο και το βρομοχλωρο- ακετονιτρίλιο αποτελούν μια κατηγορία παραπροϊόντων που έχουν ανιχνευθεί στο χλωριωμένο νερό, σε συγκεντρώσεις λίγων μg/l. Τα διαθέσιμα τοξικολογικά στοιχεία είναι πολύ περιορισμένα. Τα όρια που ορίζει ο Π.Ο.Υ. είναι 0,090 μg/l για το διχλωροακετονιτρίλιο και 0,100 μg/l για το διβρωμοακετονιτρίλιο. 

Δ) ΑΛΛΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ Οι χλωροφαινόλες, οι χλωριωμένες κετόνες, οι χλωριωμένες αλδέυδες και η χλωριομένη φουρανόνη (ΜΧ), έχουν ανιχνευθεί στο χλωριωμένο νερό. Ορισμένες από τις ενώσεις αυτές έχουν παρουσιάσει μεταλλακτικές ιδιότητες σε επίπεδο βακτηρίων αλλά όλοι οι εθνικοί και διεθνείς Οργανισμοί συγκλίνουν ότι δεν υπάρχουν επαρκεί δεδομένα για να εκτιμηθεί η επικινδυνότητα τους για τον άνθρωπο και να τεθούν τα όρια. 

Το 1992, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Public Health, ερευνητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Wisconsin ανέφεραν ότι όσοι έπιναν νερό με αυξημένη περιεκτικότητα σε παραπροϊόντα χλωρίου, εμφάνιζαν σημαντικά συχνότερα καρκίνο της ουροδόχου κύστης και του εντέρου από όσους έπιναν αποχλωριωμένο νερό. Η μελέτη εκτιμά ότι περίπου 9% των περιπτώσεων καρκίνου της ουροδόχου κύστης και 18% αυτών του εντέρου, αποδίδονται ευθέως σε μακρόχρονη κατανάλωση των παραπροϊόντων αυτών στο νερό τους.

Τα παραπροϊόντα του χλωρίου δημιουργούνται όταν το χλώριο που προστίθεται από τις εταιρίες ύδρευσης στο νερό, αντιδρά με οργανικά απορρίμματα όπως φύλλα και κλαδιά δέντρων, απορροές γεωργικών εκμεταλλεύσεων κ.λπ.

Στη συνέχεια, το νερό διέρχεται από πολλά χιλιόμετρα σωληνώσεων, δίνοντας πολλές ευκαιρίες στο χλώριο του νερού να σχηματίσει τις ενώσεις αυτές και να μεταφερθούν μέχρι τη βρύση μας. 

Συμπερασματικά, η χλωρίωση του νερού είναι μεν απαραίτητη για την προστασία της δημόσιας υγείας, εν τούτοις, όμως, δεν είμαστε πια αναγκασμένοι να πίνουμε το νερό όπως μας διανέμεται, αφού υπάρχουν αξιόπιστες και πολύ προσιτές λύσεις για να το επεξεργαζόμαστε στη βρύση μας, λίγο πριν το πιούμε.

Πάντως καλό είναι να βάλετε το νερό πριν το πιείτε σε μια γυάλινη κανάτα και το χλώριο θα εξατμιστεί εάν το αφήσετε για 1-2 ώρες.

Διαβάστε επίσης

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε, την ημέρα; Τι ανάγκες έχει ο οργανισμός μας σε υγρά; Συμπτώματα αφυδάτωσης.

Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση. Διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης

Αγγελικής Μήλιου
MSc