MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Τι σημαίνει να ζεις με μια ασθένεια, που δεν έχει θεραπεία;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


«Όλοι μπορούν να μεταφέρουν το βάρος τους, όσο βαρύ κι αν είναι, μέχρι να πέσει η νύχτα. Όλοι μπορούν να βγάλουν την εργασία τους, όσο σκληρή κι αν είναι, για μία μέρα.
Όλοι μπορούν να ζουν με υπομονή, με τρυφερότητα, με αγάπη και αγνότητα, μέχρι ο ήλιος να φύγει. Και αυτό σημαίνει να ζεις» – Robert Louis Stevenson
Η ζωή με χρόνια, εκφυλιστική ασθένεια δεν είναι τα καθαρά σεντόνια, τα φρέσκα λουλούδια, το αγαπημένο σου φαγητό και οι ευχάριστες επισκέψεις όπως με τις οξείες ασθένειες.
Ορισμένες φορές, είναι μία κρύα, σκληρή πραγματικότητα – όπως ο απόηχος μιας απώλειας, όταν όλη η βοήθεια, η στήριξη και οι επισκέψεις έχουν μειωθεί. Είναι μια απότομη, ξαφνική πραγματικότητα από την οποία δεν υπάρχει διέξοδος. Είναι το πρωινό ξύπνημα και εκείνη η στιγμή που όποια γαλήνη είχες καταφέρει στον ύπνο σου ξεθωριάζει από ένα «χαλασμένο» σώμα που σου υπενθυμίζει ότι δεν ήταν απλά ένας εφιάλτης.
Τις περισσότερες μέρες είναι δύσκολο ακόμα και το να σηκωθείς από το κρεβάτι και να ξεκινήσεις τη μέρα σου. Πολλοί άνθρωποι χάνουν κάθε κίνητρο και θέλουν απλά η μέρα να τελειώσει. Προσπαθείς να λειτουργήσεις και να συνεχίσεις, να συμμετέχεις στη ζωή και να ζήσεις σύμφωνα με τις αξίες και τα θέλω σου, αλλά υπάρχει πάντα μια υποβόσκουσα αίσθηση αποτυχίας και παραίτησης.
Είναι μόνο ζήτημα χρόνου μέχρι οι απαιτήσεις του σώματός σου να υπερισχύσουν οτιδήποτε άλλου. Αποτρέπεις την κατάρρευση όσο περισσότερο μπορείς. «Διαχειρίζεσαι» την ενέργεια και αντοχή σου όσο καλύτερα μπορείς.
Κι όμως, κάποιες μέρες απλά μπαίνεις στη λειτουργία της απλής επιβίωσης. Το φως και η ελπίδα τρεμοσβήνουν. Κρατιέσαι και αρχίζεις να προχωράς με νύχια και με δόντια πίσω στη ζωή, προσεκτικά για να μην το παρακάνεις. Προσπαθείς να είσαι ευτυχισμένος/η με λιγότερα και εύχεσαι και φιλοδοξείς για τα λιγότερα. Προσπαθείς να ζεις προβλέψιμα και μετρημένα.
Ζώντας με χρόνια πάθηση, κάποιες μέρες στερούνται πλήρους έμπνευσης – σαν ένα ατέλειωτο τίποτα και μια βαρεμάρα. Μπορεί να νιώθεις σαν να είναι φυλακισμένος στο ίδιο σου το σώμα.
Μπορείς όμως να ζήσεις με σκοπό και νόημα: Χρειάζεται να δουλέψεις με τη συνειδητή, σκληρή αποφασιστικότητα, να την κρατήσεις ξύπνια. Εμένα αυτή με πιέζει να σκύψω βαθύτερα, να προσπαθήσω σκληρότερα, να είμαι πιο θαρραλέα.
Ασχέτως του πόσο το αναλύετε ή το περιγράφετε, και ασχέτως της στήριξης που παίρνετε, κάποιες μέρες, φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να βοηθήσει – ειδικά αν δεν υπάρχει θεραπεία. Πρέπει όμως να σώσετε τον εαυτό σας. Όσοι σας στηρίζουν, σας βοηθούν και σας στηρίζουν παίρνουν ένα μέρος του βάρους σας. Δεν θα ήμουν τίποτα χωρίς αυτούς.
Παρ’ όλα αυτά, αυτή είναι η πραγματικότητά μου. Πρέπει να βρω τον δικό μου δρόμο και κανείς άλλος δεν θα το κάνει για μένα. Με μια χρόνια ασθένεια, το μονοπάτι δεν είναι ξεκάθαρο μπροστά μας. Το μόνο που ξέρω είναι ότι εκεί βρίσκεται ένα μονοπάτι παρά τις δυσκολίες. Και το αύριο μπορεί και να είναι διαφορετικό.
Gina Baker
Διαβάστε επίσης

    Τι είναι κατάκλιση; Οι κατακλίσεις έχουν τέσσερα στάδια. Πώς μπορεί να προληφθούν; Η πρωτοποριακή Φωτοδυναμική Θεραπεία


    του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

    Κατάκλιση (bedsore - pressure sore) χαρακτηρίζεται η κυτταρική νέκρωση μιας περιοχής του σώματος που προκαλείται από διακοπή της μικροκυκλοφορίας στους ιστούς αυτής της περιοχής.

    Η κατάκλιση είναι μια εντοπισμένη καταστροφή περιοχής του δέρματος και υποκείμενων ιστών που αναπτύσσεται σαν αποτέλεσμα της παρατεταμένης ισχαιμίας των ιστών λόγω πίεσης του δέρματος. Αυτό συμβαίνει σε κατακεκλιμένους ασθενείς που τοποθετούνται στην ίδια θέση για πολύ χρόνο.
    Η κατάκλιση σχηματίζεται όταν η εξωτερική πίεση που ασκείται στο δέρμα υπερβαίνει την πίεση της μικροκυκλοφορίας (32mmHg) με αποτέλεσμα τη διακοπή του εφοδιασμού των ιστών της περιοχής με θρεπτικές ουσίες, την αδυναμία απομάκρυνσης των προϊόντων του μεταβολισμού από τους ιστούς στα απεκκριτικά όργανα και κατά συνέπεια τη νέκρωση της ισχαιμικής περιοχής. Οι ιστοί οι οποίοι βρίσκονται πάνω από οστικές προεξοχές παρουσιάζουν διαφορετική αντοχή στην υποξία σε σχέση με άλλους ιστούς που βρίσκονται μακριά από οστά. Το γεγονός αυτό εξηγεί την υψηλή συχνότητα δημιουργίας κατακλίσεων στις περιοχές αυτές.

    Τα έλκη σχηματίζονται συνήθως στα προεξέχοντα μέρη του σώματος όπως είναι οι πτέρνες, η ιερά χώρα, οι αγκώνες, η ωμοπλάτη, το ινίο, τα σφυρά, ο μείζων τροχαντήρας, οι πλευρές, το ακρώμιο, τα αυτιά, τα δάκτυλα, τα γόνατα, τα γεννητικά όργανα στους άνδρες, το στήθος στις γυναίκες, τα ζυγωματικά, το πιγούνι, ανάλογα με τη θέση στην οποία τοποθετείται ο ασθενής.

    Οι κατακλίσεις έχουν τέσσερα στάδια:

    ΣΤΑΔΙΟ Ι: Ερυθρότητα χωρίς εντύπωμα σε ανέπαφο δέρμα. Αποχρωματισμός δέρματος, θερμότητα, οίδημα και σκλήρυνση μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως δείκτες ειδικά σε άτομα με σκούρο δέρμα.
    ΣΤΑΔΙΟ ΙΙ: Απώλεια μερικού πάχους δέρματος, στην οποία εμπλέκεται η επιδερμίδα, το χόριο ή και τα δύο. Το έλκος είναι επιφανειακό και κλινικά εμφανίζεται με τη μορφή γδαρσίματος ή φλύκταινας.
    ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΙ: Απώλεια ολικού πάχους δέρματος, η οποία περιλαμβάνει καταστροφή ή νέκρωση υποκείμενων ιστών, χωρίς σπήλαιο.
    ΣΤΑΔΙΟ ΙV: Εκτεταμένη καταστροφή δέρματος, νέκρωση ιστών ή καταστροφή μυών και οστών, σχηματισμός σπηλαίου.

    Η δημιουργία της κατάκλισης εξαρτάται από τη συνέργεια εξωγενών αλλά και ενδογενών παραγόντων

    Οι εξωγενείς παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν παράγοντες που επηρεάζουν τα εξωτερικά στρώματα του δέρματος και είναι οι εξής:
    Πίεση στα προεξέχοντα μέρη του σώματος.
    Διατμητική δύναμη, η οποία είναι η πίεση που ασκείται όταν το σώμα γλιστράει ή κινείται χωρίς να ανυψώνεται. Το δέρμα παραμένει στο ίδιο σημείο ενώ το σώμα γλιστράει σε άλλη κατεύθυνση, κάτι που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό.
    Τριβή.
    Υγρασία από ακράτεια ούρων ή κοπράνων, εφίδρωση ή άλλα απεκκρίματα, η οποία σύμφωνα με μελέτες αποδείχθηκε ότι πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης κατάκλισης.

    Οι ενδογενείς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν τη λειτουργία της απορροφητικής ικανότητας των υποστηρικτικών δομών του δέρματος και ειδικότερα του κολλαγόνου και της ελαστίνης, είναι οι εξής:
    Ακινησία.
    Κακή διατροφή. Οι κατακλίσεις συνδέονται με την υπολευκωματιναιμία αλλά και την ανεπαρκή πρόσληψη θερμίδων, βιταμινών και αλάτων.
    Προχωρημένη ηλικία. Με την αύξηση της ηλικίας επέρχεται προοδευτική μείωση των ελαστικών ινών του υποδόριου λίπους και του όγκου των μυών. Επίσης η ξηρότητα του δέρματος σε συνδυασμό με τη μείωση της συχνότητας των λουτρών του σώματος, συμβάλλει στη δημιουργία των κατακλίσεων.
    Διανοητική κατάσταση. Η διανοητική κατάσταση επηρεάζει την κινητικότητα καθώς και τη συνεργασία του ατόμου στην παρεχόμενη νοσηλευτική φροντίδα.
    Αυξημένη θερμοκρασία. Όταν αυξάνεται η θερμοκρασία του ιστού που ήδη βρίσκεται σε κίνδυνο για ισχαιμία λόγω πίεσης, η περιοχή γίνεται περισσότερο ευπαθής στη νέκρωση.
    Ελαττωμένη αρτηριακή πίεση και ινότροπα που οδηγούν σε πτωχή αιμάτωση των ιστών.
    Υποκείμενη νόσος. Νεοπλάσματα, νευρολογικές, ορθοπεδικές και κυκλοφορικές παθήσεις είναι επιβαρυντικοί παράγοντες για δημιουργία κατάκλισης.
    Ψυχολογικοί παράγοντες. Όταν το άτομο βρίσκεται σε κατάσταση stress, τα επινεφρίδια αυξάνουν την έκκριση γλυκοστεροειδών οπότε αναστέλλεται η σύνθεση κολλαγόνου και ο ιστός γίνεται επιρρεπής για δημιουργία κατάκλισης.
    Έλλειψη αισθητικότητας. Σε παραπληγικά και τετραπληγικά άτομα λόγω της ακινησίας και της απώλειας αισθητικότητας του δέρματος αυξάνεται ο κίνδυνος για δημιουργία κατάκλισης

    ΟΜΑΔΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

    α)Οι ηλικιωμένοι με μειωμένη κινητικότητα.
    β)Ασθενείς με μειωμένη κινητικότητα και διαταραχή θρέψης, βαριά αναιμία, χρόνιοι αναπνευστικοί, καρκινοπαθείς, διαβητικοί κλπ.
    γ)Ορθοπεδικοί ασθενείς με κατάγματα λεκάνης, σπονδυλικής στήλης και κάτω άκρων.
    δ)Νευροχειρουργικοί ασθενείς σε ακινησία.
    ε)Ασθενείς εντατικών μονάδων (ΜΕΘ).
    στ)Τετραπληγικοί, παραπληγικοί ασθενείς.



    ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

    Η πρόληψη είναι η θεραπεία εκλογής των κατακλίσεων. Η επιτυχία της εξαρτάται άμεσα από τις ικανότητες των νοσηλευτών να αναγνωρίζουν τους ασθενείς που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο. Η γνώση των παραγόντων κινδύνου που αναφέρθηκαν είναι απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθεί πλήρως η εκτίμηση του προβλήματος.
    Οι στρατηγικές πρόληψης των κατακλίσεων σύμφωνα με την European Pressure Ulcers Advisory Panel (EPUAP) και την National Pressure Ulcers Advisory Panel (NPUAP), περιλαμβάνουν την αναγνώριση ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο για ανάπτυξη κατάκλισης, τη διατήρηση και βελτίωση της ανοχής των ιστών στην πίεση για την πρόληψη της καταστροφής τους, την προστασία του σώματος από τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα των εξωτερικών μηχανικών δυνάμεων όπως πίεση, τριβή και σύρσιμο, τη διατροφική υποστήριξη των ασθενών σύμφωνα με τις ανάγκες τους, τον έλεγχο και την αποφυγή της υπερβολικής υγρασίας

    Στρατηγικές πρόληψης κατακλίσεων της EPUAP
    ·      Αναγνώριση ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο για ανάπτυξη κατάκλισης
    ·      Διατήρηση και βελτίωση της ανοχής των ιστών στην πίεση για την πρόληψη της καταστροφής τους
    ·      Προστασία σώματος από τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα των εξωτερικών μηχανικών δυνάμεων: πίεση, τριβή και σύρσιμο
    ·      Διατροφική υποστήριξη των ασθενών σύμφωνα με τις ανάγκες τους
    ·      Έλεγχος και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας (απώλεια ούρων, κοπράνων, εκκρίσεις τραυμάτων, ιδρώτας)



    Τα μέτρα πρόληψης που προτείνονται από την EPUAP και την NPUAP, βασισμένα σε αποτελέσματα πολυάριθμων μελετών, περιλαμβάνουν τα εξής:
    • Συστηματική παρακολούθηση, τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα, του δέρματος του ασθενή δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στα προεξέχοντα μέρη του σώματος.
    • Αλλαγή θέσεως κάθε 2 ώρες χρησιμοποιώντας όλες τις θέσεις (ύπτια, πρηνής, δεξιά, πλάγια, αριστερή πλάγια) εκτός αν υπάρχει αντένδειξη.
    • Μετατόπιση του βάρους σώματος τουλάχιστον κάθε 30 λεπτά, με ανάλογες κινήσεις του κρεβατιού.
    • Παραμονή στη θέση ημι - fowler όχι πάνω από 30 λεπτά.
    • Ελαφρό μασάζ γύρω από τα σημεία ερυθρότητας ανά 2 ώρες.
    • Χρησιμοποίηση συστημάτων υποστήριξης για να ελαττωθεί η πίεση στο δέρμα όπως επιστρώματα αφρού και συσκευές γεμισμένες με νερό, ζελέ, αέρα, κόκκων άμμου, μαξιλάρια και στρώματα εναλλασσόμενης πίεσης και υγροποιημένου αέρα.
    • Κατάλληλη τοποθέτηση του ασθενή με τα αναγκαία μαξιλάρια και υποστηρίγματα.
    • Συνεχής αξιολόγηση της αιμάτωσης της περιοχής. Αν ο χρόνος που χρειάζεται η εξέρυθρη περιοχή για να γίνει ωχρή μετά από άρση πίεσης είναι μεγαλύτερη από 15 λεπτά, απαιτείται φροντίδα για την αύξηση της συχνότητας των αλλαγών θέσεως και φροντίδα για πιο αποτελεσματικές μεθόδους τοποθέτησης των μαξιλαριών, των υποστηριγμάτων και της θέσεως του ασθενή.
    • Φροντίδα ώστε οι περιδέσεις και οι επίδεσμοι να είναι κατάλληλα τοποθετημένοι και όχι σφιχτά εφαρμοσμένοι.
    • Τα σεντόνια πρέπει να διατηρούνται στεγνά και χωρίς πτυχώσεις.
    • Επαρκής χορήγηση υγρών στον ασθενή.
    • Χρησιμοποίηση ουδέτερου σαπουνιού καθαριότητας.
    • Τοποθέτηση λεπτού στρώματος κρέμας, γαλακτώματος ή λοσιόν ενυδάτωσης μια φορά την ημέρα.
    • Διατήρηση καλού επιπέδου θρέψης.
    • Διατήρηση του δέρματος στεγνού και καθαρού.
    • Προστασία του δέρματος από εκκρίσεις τραυμάτων.
    • Προστασία του δέρματος από την επαφή με ούρα και κόπρανα. Άμεση απομάκρυνση αυτών μετά από ούρηση και κένωση αντίστοιχα.
    • Αύξηση σωματικής δραστηριότητας, ενεργητικής και παθητικής.
    • Φροντίδα για μείωση οιδημάτων εάν υπάρχουν.
    • Εάν υπάρχει κνησμός εφαρμογή μέτρων ύφεσης του όπως ψυχρά επιθέματα στα σημεία κνησμού, αντιισταμινικά βάσει οδηγιών και κομμένα νύχια για αποφυγή τραυματισμού του ασθενή.

    ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

    Οι στρατηγικές θεραπείας των κατακλίσεων σύμφωνα με την European Pressure Ulcers Advisory Panel (EPUAP) και την National Pressure Ulcers Advisory Panel (NPUAP), περιλαμβάνουν την εκτίμηση της κατάκλισης, τον καθαρισμό του τραύματος και την απομάκρυνση των νεκρωμένων ιστών, τη χρησιμοποίηση κατάλληλου επιθέματος έτσι ώστε να διατηρείται η κατάλληλη υγρασία του τραύματος και η φροντίδα για μείωση της πίεσης στο σημείο της κατάκλισης.
    Για τον καθαρισμό του έλκους της κατάκλισης, ανεξαρτήτου σταδίου, το διάλυμα που ενδείκνυται είναι ο φυσιολογικός ορός (N/S 0,9%). Για τον έλεγχο της σήψης ενδείκνυται το υπέρτονο διάλυμα N/S 7,5%. Αντενδείκνυται η χρήση του διαλύματος ιωδιούχου ποβιδόνης, αλκοολούχων διαλυμάτων και του διαλύματος υπεροξειδίου του υδρογόνου γιατί μελέτες έχουν δείξει ότι καταστρέφουν τα τριχοειδή αγγεία του νέο-σχηματιζόμενου κοκκιώδους ιστού, εμποδίζουν τη σύνθεση του κολλαγόνου και κατά συνέπεια καθυστερούν τη διεργασία της επούλωσης.
    Η επιλογή του κατάλληλου επιθέματος γίνεται με βάση το στάδιο της κατάκλισης, την ένταση της εκροής του τραύματος και των χαρακτηριστικών των διαφόρων επιθεμάτων. Η διατήρηση υγρού περιβάλλοντος είναι:

    Στρατηγικές θεραπείας κατακλίσεων της EPUAP

    ·      Εκτίμηση της κατάκλισης
    ·      Καθαρισμός του τραύματος και απομάκρυνση των νεκρωμένων ιστών
    ·      Χρησιμοποίηση του κατάλληλου επιθέματος έτσι ώστε να διατηρείται η κατάλληλη υγρασία του τραύματος
    ·      Φροντίδα για μείωση της πίεσης στο σημείο της κατάκλισης



    Α) Συντηρητική:
Βασίζεται στην πρόληψη και επιτυγχάνεται με:

    1) Τη φροντίδα και τη συντήρηση της γενικής φυσικής και διανοητικής κατάστασης του ασθενούς.

    2) Τη φροντίδα και την συντήρηση καλής κατάστασης του δέρματος.

    3) Την αντιμετώπιση της ακράτειας.

    4) Την καταπολέμηση λοιμώξεων και φλεγμονών (συστηματικών ή τοπικών).

    5) Την διατήρηση καλής θρεπτικής κατάστασης του ασθενούς.

    6) Την ρύθμιση και την διόρθωση συνυπαρχόντων παθήσεων (Αναιμία, διαβήτη… κλπ.).

    7) Φυσικοθεραπεία όταν χρειάζεται.

    8) Τον χειρουργικό καθαρισμό των μαλακών μορίων και την αφαίρεση των νεκρωμάτων. Σε ορισμένα περιστατικά γίνεται και αφαίρεση των οστικών προεξοχών.
    9) Την χρήση τοπικών υλικών (επιθέματα) όταν χρειάζεται.

    Β) Χειρουργική αποκατάσταση:


    Ενδείξεις της χειρουργικής αποκατάστασης.

    1) Αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας.

    2) Μεγάλη κατάκλιση με αδυναμία επούλωσης σε εύλογο χρονικό διάστημα.

    3) Κατάκλιση 3ου ή 4ου σταδίου.

    4) Εξέλκωση με κακοήθη εξαλλαγή.

    5) Ασθενείς με καλή φυσική και διανοητική κατάσταση.


    Οι στόχοι της χειρουργικής αποκατάστασης είναι:

    1. σύγκλιση του χειρουργικού τραύματος

    2. Ελάττωση απώλειας υγρών και πρωτεϊνών από το έλκος

    3. Πρόληψη της εξάπλωσης της φλεγμονή

    4. Διευκόλυνση στην φροντίδα του ασθενούς

    5. Συντόμευση του χρόνου θεραπείας και ελάττωση των
εξόδων νοσηλείας


    Οι βασικές αρχές της χειρουργικής αποκατάστασης είναι:

    1) Πλήρης αφαίρεση του έλκους, του ουλώδους ιστού και των αποτιτανώσεων των μαλακών μορίων.

    2) Αφαίρεση της οστικής προεξοχής.

    3) Σωστή κάλυψη των οστέινων προεξοχών με υγιές μύες.

    4) Σωστός σχεδιασμός κρημνών με καλή αιμάτωση. Η αποκατάσταση γίνεται με την χρήση κρημνών. Οι κρημνοί που θα χρησιμοποιούνται είναι δερματικοί, δερμοπεριτονιακοί και μυοδερματικοί. Η επιλογή του κρημνού εξαρτάται από τη θέση της κατάκλισης.

    Γίνεται ευρύς χειρουργικός καθαρισμός με αφαίρεση όλων των νεκρωμάτων και κατά περίπτωση τμήματος της οστικής προεξοχής και κάλυψη της περιοχής με υγιή ιστό αποτελούν την ενδεικνυόμενη λύση. Υπάρχει μία ποικιλία επιλογών ανάλογα με την ανατομική θέση της κατάκλισης. Συνήθως χρησιμοποιούνται περιτονιοδερματικοί ή μυοδερματικοί κρημνοί (κρημνός του γλουτιαίου μυός, του οπίσθιου μηριαίου, του τείνοντος την πλατεία περιτονία, του ισχνού προσαγωγού κτλ.) Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο μεταφερόμενος ιστός να έχει άριστη αιμάτωση, ώστε να βοηθήσει στην επούλωση τού έλκους. Η καθήλωση τού ασθενούς σε θέση ώστε να μην πιέζεται η περιοχή αποκατάστασης για τις πρώτες 10-20 μετεγχειρητικές ημέρες, είναι απαραίτητη.

    Φωτοδυναμική Θεραπεία για τις κατακλίσεις

    Η φωτοδυναμική θεραπεία έχει πολλές εφαρμογές στην ιατρική και κυρίως στην δερματολογία. Αρχικά η μέθοδος, χρησιμοποιήθηκε, με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα σε καρκινικές βλάβες του δέρματος. Με μία μόνο συνεδρία θεραπεύεται η καρκινική βλάβη και μάλιστα αναπλάθει το δέρμα χωρίς να αφήνει σημάδια. Στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε, για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων, με πολύ μεγάλη βοήθεια στην ανάπλαση του δέρματος αλλά και στην αντιμετώπιση του πόνου. 

    Η μέθοδος της φωτοδυναμικής θεραπείας προσφέρεται στην αντιμετώπιση κατακλίσεων, εξελκώσεων ή τραυμάτων, που πυορροούν, με εξαιρετικά αποτελέσματα. 
    Έλκη που δεν έχουν επουλωθεί με συμβατικές μεθόδους, αντιμετωπίζονται με την συσκευή φωτοδυναμικής θεραπείας, q-light, και το ειδικό φίλτρο για την ανάπλαση το wound q-light. 
    Η μέθοδος είναι ανώδυνη και αποτελεσματική.
    Eίναι χαρακτηριστικό ότι πολλές φορές η μέθοδος είναι εξαιρετικά αποτελεσματική εκεί που οι άλλες μέθοδοι έχουν αποτύχει. 

    Σε περιπτώσεις που ο ασθενής είναι κλινήρης και παθαίνει συχνά κατάκλιση, υπάρχει το q-light μηχάνημα για χρήση στο σπίτι. 

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
    Οι κατακλίσεις αποτελούν ένα μείζον κλινικό πρόβλημα με τεράστιο κοινωνικοοικονομικό κόστος. Η εμφάνιση των κατακλίσεων αντανακλά την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας υγείας και η συχνότητα των κατακλίσεων χρησιμοποιείται ως δείκτης ποιότητάς της.
    Η πρόληψη των κατακλίσεων αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπισης του προβλήματος. Η δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων με γνωστικά αντικείμενα όπως η παθοφυσιολογία και οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης των κατακλίσεων, τα εργαλεία αξιολόγησης του κινδύνου και οι εφαρμογές τους, τα μέτρα πρόληψης και τα μέτρα θεραπείας των κατακλίσεων, θεωρούνται απαραίτητα προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα από τους νοσηλευτές και τους επαγγελματίες υγείας.


    Aν ΔΕΝ πλένετε τα σεντόνια μια φορά την εβδομάδα, τι μπορεί να κολλήσετε;

     επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

    Το κρεβάτι είναι το πιο κόζι σημείο του σπιτιού μας, είναι το καταφύγιο στο οποίο θέλετε να αφεθείτε κάθε φορά που επιστρέφετε μετά από μια κουραστική ημέρα και εκεί θα απολαύσετε τον πιο αναπαυτικό ύπνο σας.


    Μάλιστα μέσα από ένα γρήγορο υπολογισμό, θα μετρήσετε περίπου 49 ώρες συνολικού ύπνου την εβδομάδα, με μέσο όρο επτά ώρες ύπνου ημερησίως, αλλά πόσο ασφαλές από άποψη υγιεινής είναι το κρεβάτι σας;

    Ένα κρεβάτι που μοσχοβολάει φρεσκάδα είναι ότι πιο ποθητό αυτές τις πολύτιμες ώρες ύπνου, εντούτοις το πλύσιμο και η καθαριότητα των κλινοσκεπασμάτων αποδεικνύονται χρονοβόρα και ανιαρή διαδικασία για όλους, κάτι που ωστόσο κρίνεται επιζήμιο για την υγεία σας.

    Η δρ. Lisa Ackerley, γιατρός και εμπειρογνωμόνων της Dettol, αποκαλύπτει ότι αν δεν πλένετε τα σεντόνια σας κάθε εβδομάδα, βάζετε σε κίνδυνο τον εαυτό σας, λόγω του ότι εκτίθεται σε σοβαρούς ιούς και λοιμώξεις.

    Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει πως το κρεβάτι μπορεί να αποτελέσει εστία μικροβίων εξαιτίας πολλών παραγόντων, όπως για παράδειγμα από το αν φοράτε τις πιτζάμες σας ή τα ρούχα όταν ξαπλώνετε σε αυτό, από το πόσο καθαροί είστε οι ίδιοι, από το αν κοιμάται επάνω του το κατοικίδιο σας.

    Το ανθρώπινο σώμα φέρει πάνω του πολλά είδη βακτηριδίων και μυκήτων και το κρεβάτι αποτελεί εξαιρετικό μέρος, για να αναπαραχθούν αυτά, ειδικά εξαιτίας της υγρασίας που συσσωρεύεται επάνω του κατά τον ύπνο, είτε λόγω του ιδρώτα είτε λόγω του σάλιου.

    Ένα από τα βακτήρια που μπορούν να αναπτυχθούν επάνω στα σεντόνια είναι ο σταφυλόκοκκος, που βρίσκεται στο ανθρώπινο δέρμα. Αν αυτός εισέλθει στο ανθρώπινο σώμα, θα προκαλέσει λοιμώξεις του δέρματος και του κατώτερου αναπνευστικού, βακτηριαιμία και άλλες λοιμώξεις όπως του ουροποιητικού.

    Επίσης, αν εσείς ή ο σύντροφος σας έχετε το «πόδι του αθλητή», δηλαδή τη μυκητιασική λοίμωξη όπως ο λειχήνας, είναι πιθανό να παραμονεύει και στο κρεβάτι σας. Ακόμα κι αν προσπαθείτε να το θεραπεύσετε, θα πρέπει να θυμόσαστε πάντοτε που άφησε το σημάδι του – ακόμα και στο χαλί – και να καθαρίζετε το σημείο. Πλύνετε τα σεντόνια σε πολύ υψηλή θερμοκρασία, για να καταπολεμήσετε το μύκητα, διαφορετικά αυτός θα παραμείνει και στο πλυντήριο και θα μεταδοθεί στις επόμενες πλύσεις. Το ίδιο επικίνδυνη είναι και η κάντιντα άλμπικανς που μπορεί να μείνει στα σεντόνια σας.

    Επιπλέον, παρότι μπορεί να μην το έχετε σκεφτεί, ένα κρυολόγημα αποτελεί σοβαρό λόγο για να ανανεώσετε τα κλινοσκεπάσματα σας πιο συχνά, προκειμένου να προστατεύσετε και τον άνθρωπο που μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι.

    Για να διατηρήσετε το κρεβάτι πεντακάθαρο και ασφαλές και να το απαλλάξετε από μικρόβια:

    Διώξτε τη σκόνη από παντού. Σκουπίστε όλο το χώρο γύρω και κάτω από αυτό.

    Προτιμήστε το στεγνό καθάρισμα των μαξιλαριών.

    Χρησιμοποιήστε προστατευτικά τόσο για το στρώμα, όσο και για τα μαξιλάρια σας.

    Ψεκάστε τακτικά τα κλινοσκεπάσματα με απολυμαντικό σπρέι.

    Πλύνετε όλα τα είδη του κρεβατιού στο πλυντήριο, βάζοντας τα σε πρόγραμμα με θερμοκρασία άνω των 60 βαθμών.

    Ανανεώστε τα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες κάθε δύο εβδομάδες το πολύ.

    Μην ξεχνάτε να πλένετε και να απολυμαίνετε τα χέρια σας, πριν τον ύπνο, ή ιδανικά, να κάνετε μπάνιο.

    Βάλτε τις πιτζάμες για πλύσιμο ανά τρεις ημέρες.

    Αν έχετε κατοικίδιο και του επιτρέπετε να κοιμάται μαζί σας, φροντίστε ώστε τουλάχιστον να ξαπλώνει σε μια δική του κουβέρτα, που θα απολυμαίνετε ανά εβδομάδα.

    Τροφές με αντικαρκινική δράση. Τρόφιμα με καρκινογόνους παράγοντες


    της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής Βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

    Σήμερα είναι γενικώς αποδεκτό, ότι τα 2/3 έως και τα 4/5 των κακοηθών νεοπλασιών του ανθρώπου οφείλονται σε παράγοντες του περιβάλλοντος. Σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες, παράγοντες της διατροφής ευθύνονται για τα 50% των κακοηθών νεοπλασμάτων και για πάνω από το 1/3 των καρκίνων στους άντρες.
    Ο προσδιορισμός του ρόλου που διαδραματίζουν οι παράγοντες διατροφής στη διαδικασία της καρκινογένεσης είναι δυσχερής. Η πορεία που διανύεται από την έναρξη της νεοπλασματικής εκτροπής μέχρι τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου είναι μακρά. Εξάλλου, οι διαιτητικοί παράγοντες δε δρουν πάντοτε μεμονωμένα, αλλά αποκτούν καρκινογόνες ιδιότητες σε συνεργασία με άλλους παράγοντες ή κάτω από ορισμένες συνθήκες. Πολλές από τις καρκινογόνες ουσίες προστίθενται στις τροφές ή δημιουργούνται από την επίδραση μικροοργανισμών στην τροφή. Επιπλέον, η περιεκτικότητα της τροφής σε λίπη, πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία μπορεί να προδιαθέτει σε καρκίνο ή να παρεμποδίζει την καρκινογένεση.

    ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ 

    Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C

    Συγκεκριμένα η βιταμίνη C ή ασκορβικό οξύ είναι υδατοδιαλυτή αντιοξειδωτική ουσία που υπάρχει στον άνθρωπο. Η αντιοξειδωτική της δράση στην αναστολή σχηματισμού νιτροζαμινών.
    Η βιταμίνη C βρίσκεται, κυρίως, στα φρούτα (πορτοκάλι, ακτινίδιο, λεμόνι, φράουλες), αλλά και σε ορισμένα πράσινα λαχανικά (πιπεριά, λάχανο).
    Έρευνες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη C μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης, κυρίως του καρκίνου του στομάχου και λιγότερο του καρκίνου της στοματικής κοιλότητας , του οισοφάγου, του παγκρέατος του πνεύμονα και του τραχήλου της μήτρας. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για την ταυτοποίηση της πραγματικής της δράσης.

    Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες

    Σχετικές μελέτες έδειξαν ότι η διατροφή, πλούσια σε φυτικές ίνες, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, του παγκρέατος και του ενδομητρίου.

    Λόγω της ύπαρξης και άλλων αναγνωρισμένων ωφελειών που σχετίζονται με την κατανάλωση τροφών, πλούσιων σε φυτικές ίνες  -μείωση της συχνότητας των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του διαβήτη τύπου ΙΙ – πρέπει ο πληθυσμός να ενθαρρυνθεί στην καθημερινή κατανάλωση ποικιλίας λαχανικών, φρούτων και ολικής αλέσεως δημητριακών και αρτοποιημάτων.

    Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και καροτενοειδή

    Τα σκούρα πράσινα λαχανικά (σπανάκι, μπρόκολο) και τα κιτρινοκόκκινα φρούτα και λαχανικά (βερίκοκο, καρότο, ντομάτα, γλυκοπατάτα) περιέχουν πάνω από 40 είδη καροτενοειδών, περιλαμβανομένου του Β-καροτενίου , της λυκοπένης και της λουτεΐνης. Τα συστατικά αυτά φαίνεται να ασκούν προστατευτική δράση ενάντια στον καρκίνο του πνεύμονα, του οισοφάγου, του στομάχου, του παχέος εντέρου, του μαστού και του τραχήλου της μήτρας.
    Από τα πιο υποσχόμενα καροτενοειδή είναι η λυκοπένη, που βρίσκεται, κυρίως, στη ντομάτα και τα προϊόντα της, με δράση ενάντια στον καρκίνο του προστάτη, του πνεύμονα και του στομάχου.  

    Τροφές που περιέχουν φυτοοιστρογόνα  

    Πηγές των φυτοοιστρογόνων περιλαμβάνουν τα όσπρια, τη σόγια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα φρούτα.

    Τα φυτοοιστρογόνα περιλαμβάνουν δύο μεγάλες κατηγορίες: τα ισοφλαβονοειδή και τις λιγνάνες.
    Επιδημιολογικές έρευνες έδειξαν ότι άτομα που καταναλώνουν συχνά τρόφιμα που περιέχουν ισοφλαβονοειδή (κυρίως σόγια) εμφανίζουν μειωμένη συχνότητα καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη. Ο ρόλος των λιγνανών ως καρκινοπροστατευτικών βρίσκεται υπό έρευνα.  

    Τροφές που περιέχουν οργανοσουλφίδια 

    Έρευνες έχουν υποστηρίξει την προστατευτική δράση ορισμένων οργανοσουλφιδικών συστατικών.  Το σκόρδο, που είναι πλούσιο σε οργανοσουλφίδια, φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και του δέρματος.
    Ορισμένα λαχανικά, όπως είναι το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο, και τα λαχανάκια Βρυξελλών, τα οποία επίσης είναι πλούσια σε οργανοσουλφίδια φαίνεται να συντελούν στην αποτροπή ανάπτυξης αρκετών μορφών καρκίνου.

    Τροφές που περιέχουν σελήνιο

    Το σελήνιο είναι ένα ακόμη φυσικό αντικαρκινογόνο. Αναστέλλει σε σημαντικό βαθμό την επαγωγή καρκίνου του δέρματος από μια σειρά γνωστές καρκινογόνες ουσίες ή ιούς, καθώς και του ήπατος, του παχέος εντέρου και του μαστού στα πειραματόζωα. Χαμηλές συγκεντρώσεις σεληνίου στον ανθρώπινο οργανισμό φαίνεται να σχετίζονται με υψηλούς κινδύνους καρκινογένεσης. Το σελήνιο αποτελεί την ενεργό θέση ενός από τα σπουδαιότερα ένζυμα που συμμετέχουν στην καταστροφή των διαφόρων μορίων που είναι πρόδρομα των ριζών οξυγόνου.

    Τροφές που περιέχουν φαινόλες

    Σχεδόν όλα τα φρέσκα φρούτα, λαχανικά, και δημητριακά περιέχουν σημαντικές ποσότητες φαινολών, μερικές μορφές των οποίων παρουσιάζουν αντικαρκινικές ιδιότητες:  

    -Μονοφαινόλες – Διφαινόλες: βρίσκονται κυρίως στους ξηρούς καρπούς και στα μούρα

    -Φλαβονοειδή: βρίσκονται, κυρίως , στα εσπεριδοειδή

    -Πολυφαινόλες: στο πράσινο τσάι, φαίνεται να ασκούν προστατευτική δράση κατά του καρκίνου του πνεύμονα, του οισοφάγου, του στομάχου και του δέρματος.

    -Ρεσβερατόλη: βρίσκεται κυρίως στα σταφύλια, το κόκκινο κρασί και τα φυστίκια

    -Κουρκουμίνη: κύριο συστατικόν του μπαχαρικού κάρυ, φαίνεται να ασκεί προστασία κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου και του μαστού. Περιέχει ένα μόριο, την χρυσόρριζα ή κουρκούμη, με κύριο μόριο την κουρκουμίνη, η οποία:
    •   Είναι ισχυρός ανταγωνιστής του παράγοντα NF-Kappa B, ουσία που εκκρίνεται από τα καρκινικά κύτταρα για την ανάπτυξη φλεγμονής και την περαιτέρω ανάπτυξη και εξάπλωση του όγκου,
    •   Στο εργαστήριο, αναστέλλει την ανάπτυξη πολλών μορφών καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου, του ήπατος, του στομάχου, του μαστού, των ωοθηκών καθώς και της λευχαιμίας
    •   Επιδρά στην αγγειογένεση και προκαλεί κυτταρική απόπτωση του όγκου
    Επιθετικοί όγκοι, όπως το γλοιοβλάστωμα είναι πιο ευαίσθητοι στη χημειοθεραπεία όταν οι ασθενείς παίρνουν ταυτόχρονα και κουρκουμίνη.

    Άλλες τροφές

    Ορισμένα συστατικά, που βρίσκονται κυρίως σε φρούτα και λαχανικά, φαίνεται να παρουσιάζουν αντικαρκινικές ιδιότητες:

    -Τα μονοτερπένια, κυρίως στα έλαια των εσπεριδοειδών

    -Οι ινδόλες (indoles) και τα ισοθειοκυανικά (isothiokyanates), κυρίως στα λαχανικά μπρόκολο, κουνουπίδι και λάχανο

    -Αναστολείς πρωτεασών, κυρίως στη σόγια. Περιέχει ισοφλαβόνες, ιδιαίτερα τη γενιστεϊνη, τη δαϊδζενίνη και τη γλυκετεϊνη ( φυτο-οιστρογόνα, με βιολογική δράση στο ένα χιλιοστό αυτών των γυναικείων ορμονών ), οι οποίες αναστέλλουν την αγγειογένεση και μειώνουν την υπερδιέγερση του οργανισμού από τα οιστρογόνα, κι έτσι μπορεί να επιβραδύνουν την ανάπτυξη οιστρογονοεξαρτώμενων όγκων

    -Ρεσβερατόλη, κυρίως στο κόκκινο κρασί. Περιέχει πολλές πολυφαινόλες, ανάμεσά τους και την ρεσβερατρόλη, εξάγονται από τη ζύμωση των σακχάρων του σταφυλιού και προέρχονται από τη φλούδα και τους σπόρους του. Γι’ αυτό και το λευκό κρασί δεν περιέχει τόσες πολλές πολυφαινόλες. Ιδιαίτερα η ρεσβερατρόλη επιδρά στα γονίδια ( τις λεγόμενες σιρτουίνες ) που προστατεύουν τα υγιή κύτταρα από τη γήρανση και μπορεί να επιβραδύνει τα τρία στάδια ανάπτυξης του καρκίνου αναστέλλοντας τη δράση του NF-kappa B

    Ελαιόλαδο

    Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το ελαιόλαδο ίσως να έχει μία προστατευτική επίδραση κατά περιπτώσεων καρκίνου όπως του μαστού, του οισοφάγου και του στομάχου.
    Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το ολεϊκό οξύ, το κύριο συστατικό του ελαιόλαδου, αναστέλλει τη δράση του ογκογονιδίου HER-2/eu που εντοπίζεται στο 30% των ασθενών με καρκίνο του μαστού. 

    Τέλος, η φυσική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο του καρκίνου του παχέος εντέρου και ενδεχομένως άλλων μορφών καρκίνου.

    ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ

    Είναι φανερό, ότι όσο σαφέστερες είναι οι γνώσεις μας για τη συμβολή των παραγόντων διατροφής, και γενικότερα του περιβάλλοντος, στην ανάπτυξη νεοπλασιών, τόσο αποτελεσματικότερα θα είναι και τα προστατευτικά μέτρα που θα μπορούν να ληφθούν.
    Επιγραμματικά, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι πιο σημαντικοί διαιτητικοί παράγοντες που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν στη δημιουργία κακοηθών νεοπλασιών, στον μαστό, στο ήπαρ και κυρίως στο πεπτικό σύστημα (στομάχι – έντερο – φάρυγγας – οισοφάγος) είναι:

    •   Τα αλκοολούχα ποτά (κυρίως σε συνδυασμό με το κάπνισμα) αυξάνουν τον πρόκλησης καρκίνου του οισοφάγου.
    •   Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος και κορεσμένου λίπους ζωικής προέλευσης φαίνεται, ότι αυξάνει τον κίνδυνο κακοήθους νεοπλασίας στο παχύ έντερο και στον προστάτη αντίστοιχα.
    •   Οι ξηροί καρποί ή τα δημητριακά που έχουν μολυνθεί από αφλατοξίνες (ισχυρές καρκινόγονες ενώσεις) εξαιτίας της αποθήκευσής τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.
    •   Η υπερκατανάλωση μαγειρικού άλατος φαίνεται, ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα στην καρκινογένεση του στομάχου.

    Βλαπτική δράση έχουν επίσης τα διάφορα πρόσθετα των τροφίμων. Αυτά τα οποία είναι πλούσια σε νιτρικά και νιτρώδη άλατα επιδρούν με αμίνες προερχόμενες από την πέψη του κρέατος στο στομάχι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό νιτροζαμινών και άλλων νιτροζοενώσεων. Οι ουσίες αυτές είναι ύποπτες για πρόκληση καρκίνου του στομάχου και του οισοφάγου, καθώς πειράματα σε ζώα έδειξαν έντονη καρκινογόνα δράση. Σημαντικές ποσότητες νιτρικών ενώσεων βρίσκονται στα λαχανικά όπως το μαρούλι και το σπανάκι, καθώς επίσης και διάφορες άλλες βλαβερές ουσίες προερχόμενες κυρίως από τα φυτοφάρμακα.
    Ο ραγδαίος ρυθμός σωματικής αύξησης στα πρώτα χρόνια της ζωής, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της ενδομήτριας ζωής, φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο για αρκετές μορφές καρκίνου.
    Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για το μετεμμηνοπαυσιακό καρκίνο του μαστού, καθώς και τους καρκίνους του ενδομητρίου, του νεφρού και της χοληδόχου κύστης.

    Διαβάστε επίσης

    Kαρκινογόνες ουσίες, που βρίσκονται στο φαγητό μας. Αφλατοξίνες, μούχλα προκαλούν καρκίνο

    της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

    Σήμερα είναι γενικώς αποδεκτό, ότι τα 2/3 έως και τα 4/5 των κακοηθών νεοπλασιών του ανθρώπου οφείλονται σε παράγοντες του περιβάλλοντος.

    Σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες, παράγοντες της διατροφής ευθύνονται για τα 50% των κακοηθών νεοπλασμάτων και για πάνω από το 1/3 των καρκίνων στους άντρες. Ο προσδιορισμός του ρόλου που διαδραματίζουν οι παράγοντες διατροφής στη διαδικασία της καρκινογένεσης είναι δυσχερής. Η πορεία που διανύεται από την έναρξη της νεοπλασματικής εκτροπής μέχρι τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου είναι μακρά. Εξάλλου, οι διαιτητικοί παράγοντες δε δρουν πάντοτε μεμονωμένα, αλλά αποκτούν καρκινογόνες ιδιότητες σε συνεργασία με άλλους παράγοντες ή κάτω από ορισμένες συνθήκες.

    Πολλές από τις καρκινογόνες ουσίες προστίθενται στις τροφές ή δημιουργούνται από την επίδραση μικροοργανισμών στην τροφή. Επιπλέον, η περιεκτικότητα της τροφής σε λίπη, πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία μπορεί να προδιαθέτει σε καρκίνο ή να παρεμποδίζει την καρκινογένεση.
    Είναι φανερό, ότι όσο σαφέστερες είναι οι γνώσεις μας για τη συμβολή των παραγόντων διατροφής, και γενικότερα του περιβάλλοντος, στην ανάπτυξη νεοπλασιών, τόσο αποτελεσματικότερα θα είναι και τα προστατευτικά μέτρα που θα μπορούν να ληφθούν.
    Επιγραμματικά, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι πιο σημαντικοί διαιτητικοί παράγοντες που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν στη δημιουργία κακοηθών νεοπλασιών, στον μαστό, στο ήπαρ και κυρίως στο πεπτικό σύστημα (στομάχι – έντερο – φάρυγγας – οισοφάγος) είναι:

    Τα αλκοολούχα ποτά (κυρίως σε συνδυασμό με το κάπνισμα) αυξάνουν τον πρόκλησης καρκίνου του οισοφάγου.
    Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος και κορεσμένου λίπους ζωικής προέλευσης φαίνεται, ότι αυξάνει τον κίνδυνο κακοήθους νεοπλασίας στο παχύ έντερο και στον προστάτη αντίστοιχα.
    Οι ξηροί καρποί ή τα δημητριακά που έχουν μολυνθεί από αφλατοξίνες (ισχυρές καρκινόγονες ενώσεις) εξαιτίας της αποθήκευσής τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.
    Η υπερκατανάλωση μαγειρικού άλατος φαίνεται, ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα στην καρκινογένεση του στομάχου.

    Η μούχλα και οι αφλατοξίνες

    Ορισμένα είδη μούχλας είναι επικίνδυνα για την υγεία. Προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις και αναπνευστικά προβλήματα. Μερικές μορφές μούχλας, κάτω από κατάλληλες συνθήκες παράγουν μυκοτοξίνες που προκαλούν ασθένειες στους ανθρώπους.

    Οι μυκοτοξίνες της μούχλας όπως οι αφλατοξίνες είναι σε θέση να προκαλούν οξεία τοξίκωση με ηπατικές βλάβες ή χρόνια τοξίκωση με ηπατικά προβλήματα, κίρρωση και καρκίνο του ήπατος. 

    Στα επικίνδυνα είδη μούχλας, οι δηλητηριώδεις μυκοτοξίνες, ιδιαίτερα οι αφλατοξίνες, εντοπίζονται μέσα ή γύρω από αυτές τις βαθιές ρίζες των μυκήτων εντός των τροφίμων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι τοξίνες μπορεί να διασκορπίζονται σε όλο το τρόφιμο.


    Οι αφλατοξίνες είναι οι πιο επικίνδυνες μυκοτοξίνες. Οι κυριότερες αφλατοξίνες είναι αφλατοξίνες B 1, B 2, G 1 και G 2. Οι αφλατοξίνες M 1 και M 2 είναι μεταβολικά προϊόντα της αφλατοξίνης B 1 και έχουν εντοπισθεί κυρίως στο γάλα και στα ούρα ζώων που έχουν καταναλώσει τρόφιμα ή ζωοτροφές που περιείχαν αφλατοξίνες. Το γράμμα Β της ονομασίας των αφλατοξινών Β1 και Β2 προέρχεται από τον μπλε φθορισμό που έχουν όταν εκτεθούν στο υπεριώδες φως, ενώ το γράμμα G αναφέρεται στο κιτρινοπράσινο φθορισμό των σχετικών δομών υπό το υπεριώδες φως. Επιπλέον, δύο μεταβολικά προϊόντα, οι αφλατοξίνες Μ1 και Μ2, οι οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές ως άμεσα συστατικά των τροφίμων και των ζωοτροφών, απομονώθηκαν πρώτα από το γάλα (milk) των γαλακτοφόρων ζώων που κατανάλωναν αφλατοξίνες: εξ' ού και ο προσδιορισμός Μ.

    Η αφλατοξίνη είναι δηλητήριο που προκαλεί καρκίνο. Παράγεται από μύκητες (Aspergillus flavus και parasiticus) που αναπτύσσονται σε τρόφιμα ή σε ζωοτροφές ιδιαίτερα στο καλαμπόκι και στα φιστίκια.

    Επίσης αφλατοξίνη είναι δυνατόν να ανιχνευτεί στο γάλα, γαλακτοκομικά προϊόντα, παγωτά, προϊόντα με βάση καλαμποκιού ή φιστικιών, σε άλλους ξηρούς καρπούς όπως καρύδια, φιστίκια Αιγίνης (χαλεπιανά).

    Η αφλατοξίνη έχει συσχετισθεί με διάφορες ασθένειες όπως η αφλατοξίκωση (δηλητηρίαση ή τοξίκωση από αφλατοξίνες) σε ζώα φάρμας, σε οικόσιτα ζώα και σε ανθρώπους παντού στον κόσμο. Οι αφλατοξίνες έχουν συνδεθεί με διάφορες ασθένειες όπως η αφλατοξίκωση, στα εκτρεφόμενα ζώα, τα κατοικίδια ζώα και τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η εμφάνιση των αφλατοξίνων επηρεάζεται από ορισμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες και, ως εκ τούτου, η έκταση της μόλυνσης ποικίλει με τη γεωγραφική θέση, τις γεωργικές και αγρονομικές εφαρμογές, και την ευαισθησία των προϊόντων στη μυκητιακή εισβολή στις περιόδους πριν τη συγκομιδή, της αποθήκευσης, ή/και των περιόδων επεξεργασίας. Οι αφλατοξίνες έχουν λάβει τη μεγαλύτερη προσοχή από οποιεσδήποτε άλλες μυκοτοξίνες λόγω της καταδειγμένης ισχυρής καρκινογόνου επίδρασής τους σε ευαίσθητα πειραματόζωα και των οξέων τοξικολογικών αποτελεσμάτων τους στους ανθρώπους.

    Η αφλατοξίνη μπορεί να προκαλεί οξεία νέκρωση του ήπατος (αφλατοξίκωση), κίρρωση και καρκίνο του ήπατος σε διάφορα ζώα. Κανένα είδος ζώου δεν είναι ανθεκτικό στις οξείες τοξικές επιδράσεις της αφλατοξίνης. Είναι λογικό ότι και οι άνθρωποι επηρεάζονται με ανάλογο τρόπο.

    Οι αφλατοξίνες εμφανίζονται συχνά στις σοδειές στα χωράφια πριν από τη συγκομιδή. Μετά τη συγκομιδή, μόλυνση μπορεί να εμφανιστεί εάν η ξήρανση της σοδειάς καθυστερήσει ή κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης της σοδειάς εάν το νερό επιτραπεί να υπερβεί τις κρίσιμες τιμές για την ανάπτυξη μούχλας. Οι εισβολές από έντομα ή τρωκτικά διευκολύνουν την προσβολή από μούχλα (ζύμες) μερικών υποθηκευμένων προϊόντων.

    Οι αφλατοξίνες ανιχνεύονται περιστασιακά στο γάλα, το τυρί, το καλαμπόκι, τα φιστίκια, το βαμβακόσπορο, τα καρύδια, τα αμύγδαλα, τα σύκα, τα καρυκεύματα, και σε διάφορα άλλα τρόφιμα και ζωοτροφές. Το γάλα, τα αυγά, και τα προϊόντα κρέατος είναι μερικές φορές μολυσμένα λόγω της κατανάλωσης από τα ζώα μολυσμένων με αφλατοξίνη ζωοτροφών. Εντούτοις, τα προϊόντα με τον υψηλότερο κίνδυνο προσβολής από αφλατοξίνη είναι το καλαμπόκι, τα φιστίκια και ο βαμβακόσπορος

    Δεν έχει ακόμη αποδειχθεί αιτιακή σχέση μεταξύ καρκίνου του ήπατος στον άνθρωπο και αφλατοξίνης. Τα στοιχεία που υπάρχουν δείχνουν συσχετισμό έκθεσης των αθρώπων στην αφλατοξίνη και καρκίνου του ήπατος.

    Βλαπτική δράση έχουν επίσης τα διάφορα πρόσθετα των τροφίμων. Αυτά τα οποία είναι πλούσια σε νιτρικά και νιτρώδη άλατα επιδρούν με αμίνες προερχόμενες από την πέψη του κρέατος στο στομάχι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό νιτροζαμινών και άλλων νιτροζοενώσεων. Οι ουσίες αυτές είναι ύποπτες για πρόκληση καρκίνου του στομάχου και του οισοφάγου, καθώς πειράματα σε ζώα έδειξαν έντονη καρκινογόνα δράση. Σημαντικές ποσότητες νιτρικών ενώσεων βρίσκονται στα λαχανικά όπως το μαρούλι και το σπανάκι, καθώς επίσης και διάφορες άλλες βλαβερές ουσίες προερχόμενες κυρίως από τα φυτοφάρμακα.
    Ο ραγδαίος ρυθμός σωματικής αύξησης στα πρώτα χρόνια της ζωής, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της ενδομήτριας ζωής, φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο για αρκετές μορφές καρκίνου.
    Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για το μετεμμηνοπαυσιακό καρκίνο του μαστού, καθώς και τους καρκίνους του ενδομητρίου, του νεφρού και της χοληδόχου κύστης.

    Διαβάστε επίσης


    Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
    Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων