Τι είναι η θρομβοφιλία; Aιτία για εγκεφαλικό, έμφραγμα, θρομβοφλεβίτιδα, αυτόματες αποβολές. Τι συμβαίνει στην εγκυμοσύνη;

των  Γιώργου Μονεμβασίτη *, M.D, Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Θρομβοφιλία σημαίνει προδιάθεση του αίματος για παθολογική δημιουργία θρόμβου και είναι ένας ιατρικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την υπερπηκτική συνθήκη που επικρατεί σε μια ετερόκλητη ομάδα καταστάσεων και διαταραχών και που δυνητικά μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβωση.

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1965 από τον Egeberg, για να περιγράψει οικογένεια με τάση για θρόμβωση που αργότερα αποδείχθηκε ότι είχαν έλλειψη αντιθρομβίνης. Από τότε μέχρι σήμερα με την ανάπτυξη της βιοχημείας και της μοριακής βιολογίας, συνεχώς προστίθενται νέοι παράγοντες που ενοχοποιούνται για θρομβοφιλική διάθεση.

Η δεσπόζουσα κλινική εκδήλωση της θρομβοφιλίας είναι η φλεβική θρόμβοεμβολική νόσος, η οποία είναι η τρίτη σε συχνότητα αγγειακή νόσος και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Άλλες κλινικές εκδηλώσεις είναι οι θρομβώσεις σε ασυνήθεις θέσεις, οι καθ’ έξιν αποβολές καθώς και άλλες επιπλοκές της κύησης όπως γέννηση νεκρού εμβρύου ή αποκόλληση πλακούντα. Σπάνια μπορεί να εκδηλωθεί ως νέκρωση δέρματος σχετιζόμενη με τα κουμαρινικά αντιπηκτικά ή ως νεογνική πορφύρα. Ωστόσο είναι σαφές πλέον ότι η θρομβοφιλία δεν είναι νόσος αυτή καθεαυτή, αφού τα περισσότερα άτομα με θρομβοφιλία δεν αναπτύσσουν θρόμβωση. Γι’ αυτό και η θρομβοεμβολική νόσος γίνεται καλύτερα κατανοητή ως πολυπαραγοντική νόσος, όπου περισσότεροι του ενός γενετικοί ή περιβαλλοντικοί παράγοντες (όπως ο καρκίνος, οι μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις, η λήψη αντισυλληπτικών, ή καταστάσεις όπως η κύηση ή λοχεία) πρέπει να συμπέσουν για να εκδηλωθεί κλινικά η νόσος. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις ένας άνθρωπος ενδέχεται να έχει θρομβοφιλία, αλλά να μην υποστεί θρόμβωση ποτέ. Επίσης κάποιος να κάνει θρόμβωση χωρίς να έχει θρομβοφιλία. Η θρομβοφιλία απλώς αυξάνει την πιθανότητα θρόμβωσης σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Περίπου 40% των ασθενών με θρόμβωση έχουν θρομβοφιλία και το 10-15% του υγιούς πληθυσμού

Αφορά εξίσου τις γυναίκες και τους άνδρες. Απλώς η κύηση, σαν επιβαρυντικός παράγων, αφορά μόνο τις γυναίκες. Υπολογίζεται ότι περίπου τα δύο τρίτα των αυτόματων αποβολών του πρώτου τριμήνου της κύησης οφείλονται σε θρομβοφιλική προδιάθεση της εγκύου. 

Ενώ η δημιουργία θρόμβου αποτελεί μια φυσιολογική διαδικασία άμυνας και περιορισμού της αιμορραγίας, στην θρομβοφιλία πυροδοτείται σε θέσεις και στιγμές που κανονικά το αίμα θα έπρεπε να συνεχίζει ανεμπόδιστο την ροή του σε υγρή μορφή. Έτσι, προκαλείται η παθολογική δημιουργία θρόμβου, δηλαδή στέρεου πήγματος αίματος εντός του αγγειακού δικτύου, που δυσχεραίνει ή αποφράσσει την ομαλή αιματική ροή και συνεπώς την τροφοδοσία και οξυγόνωση ιστών και οργάνων (ισχαιμία, στηθάγχη, έμφραγμα, εμβολή, κ.ά.). Η θρόμβωση έχει άλλοτε άλλες συνέπειες (άμεσες, σταδιακές ή μακροχρόνιες)που ο χαρακτήρας και η βαρύτητά τους εξαρτώνται κυρίως από την θέση και το όργανο που προσβάλλεται. 

Με τον όρο «θρομβοφιλία» αναφερόμαστε σε δύο μεγάλες ομάδες καταστάσεων που δημιουργούν προδιάθεση για θρόμβωση. Μπορεί να είναι κληρονομική (συγγενής) ή επίκτητη (εμφανίζεται στη διάρκεια της ζωής).

1 Κληρονομική θρομβοφιλία –Η θρομβοφιλία οφείλεται κυρίως σε κληρονομικά αίτια, δηλαδή σε μεταλλαγές ή πολυμορφισμούς DNA σε γονίδια που κωδικοποιούν ορισμένους παράγοντες πήξεως του αίματος, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες περιβαλλοντικούς, διατροφικούς και συμπεριφοράς. Έτσι, για παράδειγμα ένας καπνιστής με κληρονομική προδιάθεση θρομβοφιλίας, αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, υπέρταση, και σε συνεχές στρες έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες θρομβωτικού επεισοδίου απ' όσες θα είχε με μόνο έναν από αυτούς τους παράγοντες. Έχουν ανακαλυφθεί κάποιες παραλλαγές γονιδίων, που θεωρείται ότι εμπλέκονται στην αυξημένη προδιάθεση για θρόμβωση. Αυτά τα γονίδια ελέγχονται με αιματολογικές εξετάσεις. Τα βασικά είναι ο παράγων VLeiden και η παραλλαγή G20210A της προθρομβίνης. Υπάρχουν και άλλα γονίδια που ελέγχουν άλλες πρωτεΐνες της πήξης και ενδέχεται να αφορούν θρομβοφιλική προδιάθεση.  Εκτός από τα γονίδια υπάρχουν και άλλες αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν παράγοντες της πήξης και μπορούν να εξετασθούν όπως οι πρωτεΐνες C, S, η ATIII κλπ.

2 Επίκτητη θρομβοφιλία. Ονομάζουμε μία ομάδα νοσημάτων ή παθολογική παρουσία ουσιών στον οργανισμό , που δημιουργούν αυξημένη προδιάθεση θρόμβωσης, διότι εμπλέκονται άμεσα στον μηχανισμό πήξης.  Κατ, ουσίαν αναφερόμαστε στην παθολογική παρουσία του «αντιπηκτικού του λύκου» και στην παρουσία αντισωμάτων έναντι της καρδιολιπίνης και της β2 γλυκοπρωτείνης. Τα αντισώματα αυτά αποτελούν εργαστηριακό μέρος του λεγομένου «αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου».

Καθώς η θρομβοφιλία είναι μια «μη πάθηση», δηλαδή προδιάθεση που μπορεί να οδηγήσει σε πάθηση, δεν έχει τα γνωστά χαρακτηριστικά των νόσων : συμπτώματα, κλινικά ευρήματα, διαγνωστικές εργαστηριακές εξετάσεις. Με άλλα λόγια, η θρομβοφιλία είναι μια «μη πάθηση – φάντασμα» που κανείς δεν μπορεί να την διαγνώσει από το ιστορικό, την φυσική κατάσταση και τον συνήθη εργαστηριακό έλεγχο. Η θρομβοφιλία δεν φαίνεται πουθενά και δεν δίνει κανένα σημάδι προτού εκδηλωθεί η επιπλοκή της, η θρόμβωση.

Δύο παράγοντες κάνουν επιτακτική την ανάγκη για διάγνωση της θρομβοφιλίας, ειδικά σε ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού: η συχνότητα και η επικινδυνότητα. Ο ένας στους επτά ανθρώπους έχει κάποια μορφή θρομβοφιλίας, δηλαδή στις μισές οικογένειες υπάρχει κάποιος κλινικά σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας. 

Πόσοι και ποιοι από τους ανθρώπους αυτούς θα εκδηλώσουν κάποιας μορφής θρομβωτική επιπλοκή, αλλά και πόσο σοβαρή θα είναι αυτή, είναι ένα θέμα που μελετάται επειδή σχετίζεται με πλειάδα εξωγενών παραγόντων (τρόπος ζωής, ατομικές συνήθειες, άλλα νοσήματα, φαρμακευτικές αγωγές, τραύματα, κακώσεις, κύηση) οι οποίοι πολλαπλασιάζουν τον όποιο κίνδυνο προδιάθεσης υπάρχει. Τελικά πάντως, στις δυτικού τύπου κοινωνίες, ένας στους είκοσι ανθρώπους νοσεί σε κάποια στιγμή της ζωής του από φλεβική θρόμβωση, ενώ η πνευμονική εμβολή (σοβαρή επιπλοκή της θρόμβωσης) αναδεικνύεται σε πρώτη αιτία αιφνίδιου ενδονοσοκομειακού θανάτου.

Οι βασικές όμως αιματολογικές εξετάσεις είναι:

Γενική εξέταση αίματος, μέτρηση του χρόνου προθρομβίνης και του χρόνου ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης, Πρωτείνη C, Πρωτείνη S, ATIII, APCR, Ομοκυστείνη, FVIII, LAC, και τα γονίδια VLeiden, FIIG20210A, MTHFR και για την επίκτητη θρομβοφιλία τα αντισώματα καρδιολιπινών.

Οι Πρωτεΐνες S και C (PrS και PrC): αντανακλούν την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος. Χαμηλές τιμές τους δείχνουν πιθανή μακροχρόνια εξάντληση του ανοσοποιητικού συστήματος (πιθανό μακροχρόνιο αυτοάνοσο νόσημα) και την αυξημένη πιθανότητα σχηματισμού θρόμβων. 

Το Αντιπηκτικό λύκου (ptt-la): ανιχνεύει την ύπαρξη αυτοάνοσου λύκου που ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου θρομβοτικών επεισοδίων.

Οι Αντικαρδιολιπίνες (αCL IgG, αCL IgM, αCL IgA): είναι αυτοαντισώματα υπεύθυνα για το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. Τα συγκεκριμένα αυτοαντισώματα επηρεάζουν τα αγγεία και δίνουν αυξημένη πιθανότητα σχηματισμού θρόμβων.

Η σημειακή μετάλλαξη FV-Leiden (G1691A ή R506Q) αποτελεί τον κυριότερο γενετικό παράγοντα θρομβοφιλίας στο γενικό πληθυσμό. Το μεταλλαγμένο γονίδιο ισοεπικρατεί του φυσιολογικού, γεγονός που οδηγεί σε διαφορική έκφραση της νόσου (ήπια μορφή στους φορείς, 10 φορές βαρύτερη στους ομοζυγώτες). 

Το ένζυμο MTHFR είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία του φολικού οξέος που βρίσκεται στην κυκλοφορία του αίματος. Το φολικό οξύ είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της ομοκυστείνης. Ανωμαλίες στο ένζυμο αυτό μπορεί έμμεσα να οδηγήσουν σε αυξημένα επίπεδα ομοκυστείνης. Η μετάλλαξη C677T στο γονίδιο MTHFR μπορεί να προκαλέσει αύξηση στα επίπεδα ομοκυστείνης σε ασθενείς με μειωμένα επίπεδα φολικού οξέος, ειδικά όταν υπάρχει και δεύτερη μετάλλαξη. Η A1298C μετάλλαξη δεν σχετίζεται με αυξημένα επίπεδα ομοκυστείνης απουσία της C677T μετάλλαξης. Αυξημένα επίπεδα ομοκυστείνης στον ορό σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για cerebrovascular disease, coronary artery disease, myocardial infarction and venous thrombosis. Σε γυναίκες, επιπλοκές της κύησης και αυξημένος κίνδυνος of fetal open neural tube defects έχουν παρατηρηθεί. Η σχέση ανάμεσα σε αυτές τις καταστάσεις και την MTHFR μετάλλαξη είναι αμφιλεγόμενη.

Θρομβοφιλία και εγκυμοσύνη

Η συνύπαρξη και άλλων επιβαρυντικών παραγόντων αυξάνουν την πιθανότητα θρόμβωσης, στην κύηση. Η θρόμβωση αφορά τα αγγεία (φλέβες, αρτηρίες ) της μητέρας και όχι του εμβρύου. Σε ποιο αγγείο θα εκδηλωθεί η θρόμβωση δεν μπορεί να προβλεφθεί. Αν θρομβωθεί φλέβα του κάτω άκρου, τότε η κύηση και το έμβρυο δεν πάσχουν. Αν όμως θρομβωθεί κάποιο αγγείο του ενδομητρίου ή του πλακούντα τότε υπάρχει πιθανότητα αποβολής ή ενδομητρίου θανάτου.

Η εγκυμοσύνη χαρακτηρίζεται από μια κατάσταση υπερπηκτικότητας οφειλόμενη ίσως στη δράση των οιστρογόνων. 

Συγκεκριμένα έχουμε: α) αύξηση των επιπέδων των προπηκτικών παραγόντων, β) μείωση των επιπέδων των φυσιολογικών αντιπηκτικών παραγόντων και γ) μείωση της ινωδόλυσης. Αυτές οι αλλαγές σκοπό έχουν να προστατέψουν την έγκυο από σοβαρή αιμορραγία κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Όταν τα αιμοφόρα αγγεία του αναπτυσσόμενου χορίου εισέρχονται στα τριχοειδή του ενδομητρίου, γίνεται ενεργοποίηση της εξωγενούς οδού της πήξης. Αυτό εξηγεί την παρουσία των θρόμβων που ανακαλύπτονται είτε ιστολογικά μετά από μια αποβολή, είτε εξετάζοντας τον πλακούντα μετά τον τοκετό.

Τα επίπεδα των παραγόντων VII, VIII, X και ινωδογόνου αυξάνονται κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής εγκυμοσύνης, ήδη από τη 12η εβδομάδα της κύησης. Η αύξηση των παραγόντων πήξης, δεν εξισορροπείται από την αύξηση των αντιπηκτικών παραγόντων (όπως η αντιθρομβίνη III και η πρωτεΐνη C και S). Στην πραγματικότητα τα επίπεδα της πρωτεΐνης S μειώνονται κατά 40-50%. Τα επίπεδα της αντιθρομβίνης III και της πρωτεΐνης C μένουν σταθερά. Η ινωδολυτική λειτουργία διαταράσσεται επίσης, με τα επίπεδα του αναστολέα του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου 1 (PAI-1) και του αναστολέα του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου 2 (PAI-2) να αυξάνονται προοδευτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο PAI-1 παράγεται από τα κύτταρα του ενδοθηλίου και αναστέλλει την απελευθέρωση του ενεργοποιητή του πλασμινογόνου. Ο PAI-2 παράγεται από την τροφοβλάστη και βοηθά στη ρύθμιση της πλακούντιας ανάπτυξης. Επίσης, παρατηρείται ενεργοποίηση της λειτουργίας των αιμοπεταλίων, πράγμα που συντελεί στη προθρομβωτική κατάσταση της εγκυμοσύνης. Παρατηρείται δηλαδή, αύξηση της παραγωγής θρομβοξάνης από τα αιμοπετάλια και μείωση της ευαισθησίας των αιμοπεταλίων στη αντι-συγκεντρωτική δράση της προστακυκλίνης.

Αυτές οι φυσιολογικές αλλαγές περιορίζουν την απώλεια αίματος κατά αφαίρεση του πλακούντα στον τοκετό. Ωστόσο, συμβάλλουν και στον αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης, που παρουσιάζουν γυναίκες με θρομβοφιλία. 

Έχει υποστηριχθεί από μελέτες ότι οι καθ’ έξιν αποβολές αντιπροσωπεύουν μια υπερβολική αιμοστατική αντίδραση στην εγκυμοσύνη, οδηγώντας σε απώλεια του εμβρύου. Εκτός από επαναλαμβανόμενες αποβολές, η θρομβοφιλία μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα σε μια έγκυο γυναίκα. 

Καθ’έξιν αποβολές ορίζονται 3 ή περισσότερες αποβολές στην σειρά. Περίπου 1- 2% των γυναικών παρουσιάζουν καθ’έξιν αποβολές.

Καθ’έξιν αποβολές μπορεί να οφείλονται σε:

• Χρωμοσωμικές ανωμαλίες

• Ορμονικές διαταραχές, πχ ανεπάρκεια ωχρινικής φάσης ή νοσήματα θυρεοειδή

• Μεταβολικές διαταραχές , πχ πολυκυστικές ωοθήκες ή διαβήτης

•  Ανωμαλίες της μήτρας , πχ ουλές στο ενδομήτριο

• Λοιμώξεις

• Αυτοάνοσες διαταραχές, π.χ αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (APS-επίκτητη θρομβοφιλία)

• Συγγενής (κληρονομική) θρομβοφιλία

Ορμονικές διαταραχές, αποτελούν το αίτιο στο 15-20 % των αποβολών,υπερπηκτικότητα (θρομβοφιλία), αυξημένη προδιάθεση για δημιουργία θρόμβων αίματος, 15-20%, ανωμαλίες της μήτρας 10-15%, χρωμοσωμικές μεταλλάξεις από την μητέρα 2-5 %, και σε 0.5-5 % των περιπτώσεων λοιμώξεις μπορεί να προκαλούν αποβολές.

 Θεραπευτική αντιμετώπιση θρομβοεμβολικής νόσου στην κύηση

Προκειμένου να αποφασίσουμε το είδος της αντιπηκτικής αγωγής που θα δώσουμε για τη θεραπεία ή την προφύλαξη κατά τη διάρκεια της κύησης πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας την ασφάλεια του αντιπηκτικού που δίνουμε για το έμβρυο και τη μητέρα, την αποτελεσματικότητα του αντιπηκτικού φαρμάκου και το δοσολογικό σχήμα για τη θεραπεία του οξέος επεισοδίου ή για την προφύλαξη σε γυναίκες υψηλού κινδύνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό αλλά και κατά τον θηλασμό. Ειδικότερα:

α) Ασφάλεια του χορηγούμενου αντιπηκτικού για το έμβρυο και τη μητέρα 

Τόσο η κλασική ηπαρίνη όσο και οι χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνες δε διέρχονται τον πλακούντα και συνεπώς θεωρούνται ασφαλείς για το έμβρυο. Αντιθέτως, τα κουμαρινικά διέρχονται τον πλακούντα και μπορούν να προκαλέσουν εμβρυϊκές ανωμαλίες και αιμορραγική διάθεση. Οι μητρικές επιπλοκές από τα αντιπηκτικά περιλαμβάνουν την αιμορραγία, την οστεοπόρωση και θρομβοπενία από την ηπαρίνη και τη νέκρωση δέρματος από τα κουμαρινικά. 

β) Αποτελεσματικότητα αντιπηκτικών στην κύηση 

Τόσο η ηπαρίνη όσο και οι χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνες φαίνεται να είναι αποτελεσματικές στη θεραπεία και την προφύλαξη από θρομβοεμβολικά επεισόδια στην κύηση, με κάποιες επιφυλάξεις για τις γυναίκες με προσθετικές καρδιακές βαλβίδες. Οι χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνες φαίνεται ότι πλεονεκτούν από την κλασσική ηπαρίνη, γιατί δε χρειάζεται τακτικός αιματολογικός έλεγχος. 

Χειρισμός αντιπηκτικής αγωγής κατά τον τοκετό 

Η ηπαρίνη ή οι χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνες πρέπει να διακόπτονται 24ώρες προ της πρόκλησης τοκετού ή προγραμματισμένης καισαρικής. Σε γυναίκες υψηλού κινδύνου μπορεί να συνεχισθούν μέχρι 4 - 6ώρες προ του τοκετού. Επί αυτομάτου τοκετού δίνονται ειδικά φάρμακα που προφυλάσσουν από την αιμορραγία. Σημειώνεται ότι στις περιπτώσεις αυτές απαγορεύεται η επισκληρίδιος αναισθησία. Τόσο η ηπαρίνη όσο και οι χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνες επαναχορηγούνται 12 ώρες μετά τον τοκετό. Όλα τα αντιπηκτικά φάρμακα είναι ασφαλή σε θηλάζουσες μητέρες. 

Οι ασθενείς με θρομβοφιλία σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο, εκτός από την περίοδο της εγκυμοσύνης, όπως η ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης σε περίπτωση μιας κατάστασης που έλαβαν θεραπεία με ηπαρίνη. Η εγκυμοσύνη, όπως χειρουργική επέμβαση ή αδράνειας θα αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης αθηροσκλήρωσης σε περιπτώσεις προφυλακτική θεραπεία με ηπαρίνη ξεκινήσει πριν

Βιβλιογραφία

Brouwer JL, Veeger NJ, Kluin-Nelemans HC, Van Der Meer J. The pathogenesis of venous thromboembolism: evidence for multiple interrelated causes. Ann Intern Med. 2006; 145:807–815.

Kahn SR. The post-thrombotic syndrome: progress and pitfalls. Br J Haematol. 2006; 134:357–365.

Centers for Disease Control and Prevention. Venous throm- boembolism in adult hospitalizations-United States, 2007- 2009 MMWR. Morb Mortal Wkly Rep. 2012; 61:401-404.

Geerts WH, Bergqvist D, Pineo GF, et al. Prevention of venous thromboembolism: American College of Chest Physicians Evidence-Based Clinical Practice Guidelines. Chest. 2008; 133:381-453.

Cohen AT, Agnelli G, Anderson FA, et al. Venous throm- boembolism (VTE) in Europe. The number of VTE events and associated morbidity and mortality. VTE Impact As- sessment Group in Europe (VITAE). Thromb Haemost. 2007; 98:756-764.

* Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.

Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α., 
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.

Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα

Διαβάστε επίσης

Σε ποια άτομα πρέπει να γίνεται η ανίχνευση μεταλλάξεων για την θρομβοφιλία. Η μοριακή - γονιδιακή ανάλυση της Θρομβοφιλίας.

Prof

Αισθάνεστε καθημερινά, κούραση, δυσφορία, υπνηλία; Ποια τα πιο κοινά αίτια;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Αρκετοί άνθρωποι αισθάνονται καθημερινά κούραση και δυσφορία, έχουν δυσκολία συγκέντρωσης και νιώθουν συνεχώς υπνηλία, ακόμα και αν δεν καταβάλλουν κάποια ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια. Συνήθως το αποδίδουν στους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής αλλά πολλές φορές μπορεί να κρύβεται και κάτι περισσότερο πίσω από αυτό το σύμπτωμα. 

Τα πιο κοινά αίτια που αισθάνεστε καθημερινά κούραση είναι:

ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ

Όταν το αίμα δεν μεταφέρει αρκετό οξυγόνο στο σώμα μας τότε ίσως έχουμε την αίσθηση κόπωσης. «Η αναιμία είναι περισσότερο σύμπτωμα παρά ασθένεια», όπως πολλοί γιατροί συνηθίζουν να λένε. Μπορεί να είναι σημάδι ότι χάνετε μεγάλη ποσότητα σιδήρου κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως ή ότι δεν λαμβάνετε αρκετές βιταμίνες και μέταλλα μέσω της διατροφής σας.

Τι πρέπει να κάνετε: κάντε μία εξέταση αίματος για σιδηροπενική αναιμία ώστε να ελέγξετε εάν πάσχετε από αυτή ή αν υπάρχει κάποιο άλλο ιατρικό πρόβλημα που επηρεάζει τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η λύση μπορεί να είναι πολύ απλή, π.χ. ίσως πρέπει να λάβετε συμπληρώματα σιδήρου ή Βιταμίνης Β.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ

Ο θυρεοειδής – ένας αδένας σε σχήμα πεταλούδας στο λαιμό σας – παράγει τις ορμόνες που ρυθμίζουν το πώς ο οργανισμός μας καίει «καύσιμα» για να παράγει ενέργεια. Μπορεί να υπερλειτουργεί ή να υπολειτουργεί, αλλά και στις δύο περιπτώσεις προκαλεί υπνηλία.

Τι πρέπει να κάνετε: ειδικές εξετάσεις μπορούν να σας δείξουν αν θα πρέπει να λάβετε φαρμακευτική αγωγή, είτε μιμητικό της θυρεοειδούς ορμόνης ώστε να ενεργοποιήσετε τον θυρεοειδή που υπολειτουργεί, ή αντιθυρεοειδικά φάρμακα ώστε να καλμάρετε έναν θυρεοειδή που υπερλειτουργεί.

ΚΑΡΔΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

 «Θεωρούμε ότι πρόκειται για ανδρικό πρόβλημα αλλά αυτό είναι μύθος», υποστηρίζουν πολλοί γιατροί. Στην πραγματικότητα, οι καρδιακές παθήσεις είναι μία σοβαρή απειλή και για τις γυναίκες – πιο σοβαρή και από τον καρκίνο, ακόμα και από τον καρκίνο του μαστού – παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες γυναίκες ανησυχούν κυρίως για τον καρκίνο.

Όταν η καρδιά μας δεν αντλεί φυσιολογικά δε διοχετεύεται αρκετό αίμα στο σώμα μας με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε κόπωση. Όπως υποστηρίζουν πολλοί γιατροί η κούραση είναι ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα για το οποίο παραπονιούνται οι γυναίκες με καρδιακές παθήσεις.

Τι πρέπει να κάνετε: εάν βρίσκεστε σε ομάδα υψηλού κινδύνου, αν δηλαδή έχετε παχυσαρκία, υψηλή πίεση ή οικογενειακό ιστορικό καρδιακής πάθησης, πρέπει να ελέγξετε την καρδιά σας. Η μέτρηση της πίεσης και απλά τεστ όπως το ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορούν να υποδείξουν αν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D

Τις τελευταίες δεκαετίας υπάρχει μία «επιδημία» ανεπάρκειας Βιταμίνης D λόγω της προφύλαξής μας από τον ήλιο. Άλλοι λόγοι περιλαμβάνουν τη δυσανεξία στο γάλα που οδηγεί σε συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες και το σκουρότερο δέρμα (η μελανίνη μειώνει την ικανότητα του δέρματος να παράγει Βιταμίνη D). Επίσης κάποιοι άνθρωποι λόγω πεπτικών διαταραχών έχουν μειωμένη ικανότητα πρόσληψης Βιαταμίνης D από την τροφή. Όποιος και να είναι ο λόγος, με βάση τελευταίες έρευνες η ανεπάρκεια της Βιταμίνης αυτής συνδέεται με την ανάπτυξη συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.

Τι πρέπει να κάνετε: Μία εξέταση αίματος θα δείξει αν τα επίπεδα της βιταμίνης αυτής στον οργανισμό σας είναι ικανοποιητικά. Αν όχι είναι συνήθως εύκολη η εξισορρόπησή τους είτε με κάποιες διατροφικές αλλαγές ή μέσω λήψης κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής.

ΥΠΝΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ

Ο σύζυγός σας αστειεύεται ότι όταν κοιμάστε ακούγεστε σας ηλεκτρικό πριόνι, αλλά το ροχαλητό δεν είναι αστεία υπόθεση. Μπορεί να είναι ένα σημάδι υπνικής άπνοιας, μία κατάσταση που διακόπτει την αναπνοή ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Κάθε φορά που η αναπνοή σας σταματάει ο εγκέφαλός σας «ξυπνάει» έτσι ώστε να αναπνεύσετε. Με αυτό τον τρόπο ο ύπνος σας δεν είναι επαρκής οπότε αισθάνεστε κούραση.

Τι πρέπει να κάνετε:  η παχυσαρκία πολλές φορές επιδεινώνει το πρόβλημα, άρα συνήθως η πρώτη συμβουλή είναι το χάσιμο βάρους. Επίσης υπάρχουν ειδικές συσκευές που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με την συνεχόμενη παροχή αέρα. Μιλήστε με το γιατρό σας για το πρόβλημά σας.

ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Η κατάθλιψη και η κούραση είναι κοινές στις γυναίκες και οι δύο αυτές καταστάσεις φαίνεται να πυροδοτούν η μία την άλλη. Το στρες και η ανησυχία μπορούν να σας κρατήσουν ξύπνια το βράδυ με αποτέλεσμα το πρωί να αισθάνεστε ακόμα χειρότερα.

Τι πρέπει να κάνετε:  Μιλήστε στον γιατρό σας για το πώς αισθάνεστε. Θα θέλει να ξέρει πότε ξεκίνησαν τα συμπτώματά σας και πόσο έντονα είναι. Μαζί μπορείτε να καθορίσετε τον καταλληλότερο τρόπο θεραπείας που μπορεί να περιλαμβάνει αντικαταθλιπτική αγωγή ή ψυχοθεραπεία ή και τα δύο.

Διαβάστε επίσης

• Πόνος στους μύες, αίσθημα κόπωσης, πονοκέφαλος, αφηρημάδα, διαταραχές του ύπνου, μπορεί να οφείλονται σε μια ρευματική πάθηση την ινομυαλγία.
• Σιδηροπενική αναιμία: τι είναι, που οφείλεται, τι προκαλεί, ποιοι κινδυνεύουν, πώς γίνεται η διάγνωση.
• Κούραση, υπνηλία, κατάθλιψη και δυσκοιλιότητα, μπορεί να οφείλεται σε θυρεοειδίτιδα Hashimoto;
• Πόσο σημαντική για τον οργανισμό μας είναι η βιταμίνη D; Τι μπορεί να προκαλέσει η έλλειψή της; Σε ποιες τροφές την βρίσκουμε;
• Δεν μπορείτε να πάρετε τα πόδια σας, νιώθετε κούραση; Τι πρέπει να κάνετε; Ποια η σωστή διατροφή και πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή

Αναιμία σε μεγάλες ηλικίες. Με ποια νοσήματα σχετίζεται η αναιμία χρόνιας νόσου, της χρόνιας φλεγμονής;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου,  medlabnews.gr iatrikanea

Η αναιμία στις μεγάλες ηλικίες τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι συχνό εύρημα και οι επιπτώσεις της στην νοσηρότητα και θνησιμότητα των ατόμων αυτών δεν έχει επαρκώς εκτιμηθεί.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) ως αναιμία ορίζουμε την κατάσταση του αίματος κατά την οποία η τιμή της αιμοσφαιρίνης είναι χαμηλότερη των 13,5g% στους άνδρες και χαμηλότερη των 12g% στις γυναίκες.

H αναιμία χρόνιας νόσου ή όπως αλλιώς ονομάζεται η αναιμία της χρόνιας φλεγμονής αρχικά συσχετίστηκε με λοιμώδη, φλεγμονώδη και νεοπλασματικά νοσήματα. Αργότερα όμως, παρατηρήθηκε ότι η αναιμία χρονίας νόσου συναντάται και σε άλλες καταστάσεις όπως, στο βαρύ τραύμα, στα καρδιαγγειακά νοσήματα, στο σακχαρώδη διαβήτη, στον υπερ/υπoθυρεοειδισμό και στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Τα συνηθέστερα νοσήματα που μπορεί να συνοδεύονται από αναιμία χρόνιας νόσου είναι: 

1) οι λοιμώξεις (HIV, φυματίωση, μυκητιάσεις, ελονοσία, οστεομυελίτιδα, χρόνια αποστήματα, σήψη), 
2) τα φλεγμονώδη νοσήματα (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικές αγγειίτιδες, φλεγμονώδης νοσήματα εντέρου, σαρκοείδωση) και 
3) τα κακοήθη νεοπλάσματα συμπαγών οργάνων, τα λεμφώματα και το πολλαπλούν μυέλωμα.

Η διάγνωση της αναιμίας χρόνιας νόσου τίθεται κατά κανόνα εξ’ αποκλεισμού. Συνήθως είναι ορθοκυτταρική, ορθόχρωμη, αλλά σε ποσοστό 25% μπορεί να είναι μικροκυτταρική, ειδικά όταν υπάρχει σιδηροπενία λόγω ταυτόχρονης απώλειας αίματος. Είναι συνήθως ηπίου προς μετρίου βαθμού και συχνά απαιτείται εξέταση του μυελού των οστών προκειμένου να αποκλειστούν άλλα αίτια για την ύπαρξη της αναιμίας. Από τον εργαστηριακό έλεγχο δείκτες όπως, οι MCV και MCHC βρίσκονται συνήθως σε φυσιολογικά επίπεδα, ενώ η φεριτίνη αυξημένη. Η σιδηροδεσμευτική ικανότητα (TBIC) είναι ελαττωμένη και ο μυελός των οστών εμφανίζει αιμοσιδηρίνη με φυσιολογική κυτταροβρίθεια και αυξημένα πλασματοκύτταρα.

H αναιμία χρόνιας νόσου είναι συνήθως ορθόχρωμη, και δεν επηρεάζει τις άλλες κυτταρικές σειρές. Η διαφορική διάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνει: 
α) τη χρόνια σιδηροπενία, 
β) τα θαλασσαιμικά σύνδρομα, 
γ) τις σιδηροβλαστικές παραλλαγές των μυελοδυσπλαστικών συνδρόμων, 
δ) η φαρμακογενής καταστολή του μυελού. Η μέτρηση του σιδήρου, της τρανσφερίνης και της φεριτίνης δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση. Το ιστορικό του ασθενούς (οξεία ή χρόνια φλεγμονώδη νόσος) και στοιχεία που να μην αναφέρουν απώλεια αίματος συνηγορούν για την εν λόγω αναιμία.

Η φλεγμονή, γενικά, είναι παθολογική διεργασία, που μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία. Οι σχετιζόμενες με τη φλεγμονή κυτταροκίνες, όπως αναφέρθηκε επάγουν την παραγωγή πρωτεϊνών οξείας φάσης, που αντικατοπτρίζουν την ενεργότητα της φλεγμονής. Η απουσία απόκρισης των προδρόμων μορφών των ερυθροκυττάρων στο ερέθισμα της ερυθροποιητίνης, που είναι μειωμένη, καθώς και
η ελαττωμένη κινητοποίηση του σιδήρου από τα μακροφάγα ευθύνονται κυρίως για την αναιμία της φλεγμονής.
Οι κύριες αιματολογικές διαταραχές που εμφανίζονται στα χρόνια φλεγμονώδη ρευματικά νοσήματα μπορεί να είναι η αναιμία διαφόρου αιτιολογίας, οι διαταραχές των λευκοκυττάρων, των αιμοπεταλίων και της πηκτικότητας και τα αιματολογικά κακοήθη νοσήματα. Τα χρόνια φλεγμονώδη ρευματικά νοσήματα που σχετίζονται με αναιμία χρόνιας νόσου είναι κυρίως η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ), ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ), η πολυμυοσίτιδα, η οζώδης πολυαρτηρίτιδα καθώς και τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (νόσος του Crohn και ελκώδης κολίτις).

Συμπτώματα προκαλούμενα από αναιμία.

• Καταβολή
• Ζάλη
• Κεφαλαλγία
• Διαταραχές του ύπνου
• Ψυχρά άκρα
• Ανορεξία
• Αδυναμία συγκέντρωσης
• Αίσθημα παλμών και δύσπνοια μετά από μικρή κόπωση
• Κατάθλιψη

Θεραπεία της αναιμίας χρόνιας νόσου

Έχει αναφερθεί ήδη ότι η αναιμία γενικά θα πρέπει να θεωρείται σύμπτωμα υποκείμενης νόσου και στις περισσότερες φορές δεν έχει νόημα η ανάταξή της χωρίς την αντιμετώπιση του παράγοντος που την προκάλεσε.
Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις η ανάταξη της αναιμίας χωρίς την αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου θεωρείται σοβαρό ιατρικό λάθος. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα σχετικά είναι ανάπτυξη σιδηροπενικής αναιμίας από νεόπλασμα του παχέος εντέρου (ιδιαίτερα του ανιόντος). Η χορήγηση σιδήρου στην μεθαιμορραγική αυτή αναιμία μόνο, χωρίς την διερεύνηση χειρουργικής επέμβασης στερεί στον ασθενή την δυνατότητα πλήρους ίασης.

Για τους ασθενείς με αναιμία χρονίας νόσου η χορήγηση ερυθροποιητίνης με συγχορήγηση σιδήρου είναι η θεραπεία επιλογής για επιλεγμένους ασθενείς της ομάδος αυτής. Στους ασθενείς με χρονία νεφρική ανεπάρκεια η χορήγηση ερυθροποιητίνης με σίδηρο έχει καθιερωθεί από δεκαετίας σχεδόν και έχουν εκδοθεί σχετικά οι κατευθυντήριες οδηγίες. Για τους ασθενείς με χρονία φλεγμονή η χορήγηση ερυθροποιητίνης είναι μια επιλογή αλλά δεν έχει καθιερωθεί, ούτε υπάρχουν κατευθυντήριες οδηγίες. Για τους ασθενείς με χρονία καρδιακή ανεπάρκεια σε μία πρόσφατη μελέτη από το National Heart and Lung Institute του Λονδίνου, αναφέρεται ότι στους ασθενείς με χρονία καρδιακή ανεπάρκεια η χαμηλή αιμοσφαιρίνη συνδέεται με λειτουργικούς περιορισμούς και η ανάταξη της αναιμίας σε τιμές υψηλότερες από 11,5gr με ερυθροποιητίνη και σίδηρο έχει ως αποτέλεσμα την βελτίωση του ασθενούς τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα.

Διαβάστε επίσης

• Δυναμώνοντας το αίμα σας με σίδηρο. Πότε και πώς πρέπει να παίρνετε χάπια σιδήρου.
• Αντιμετώπιση της σιδηροπενικής αναιμίας. Τροφές με σίδηρο. Ο ρόλος της βιταμίνης C
• Αντιμετώπιση σιδηροπενικής αναιμίας με σωστή διατροφή.

Κεφίρ γαλακτοκομικό, προβιοτικό, για έντερο, πίεση, αναιμία, δίαιτα, αρθρίτιδα, διαβήτη. Οδηγίες παρασκευής (video)

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το κεφίρ ή αλλιώς κεφύριο, είναι ένα παραδοσιακό προβιοτικό γαλακτοκομικό προϊόν, ρόφημα. Παρασκευάζεται κυρίως από γάλα αιγοπροβάτων το οποίο έχει υποστεί γαλακτική και αλκοολική ζύμωση με την προσθήκη κόκκων κεφυριού, που έχουν την μορφή αφυδατωμένων κόκκων μεγέθους μπιζελιού.

Το κεφίρ, όπως και η γιαούρτη, πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στις περιοχές γύρω από τον Καύκασο και έχει συνδεθεί με την εκπληκτική μακροζωία των φυλών που ζουν εκεί. Ο Elie Metchnikoff (Βραβείο Νόμπελ ιατρικής το 1908) που εργάστηκε στη Γαλλία, απέδιδε την μακροζωία των Βαλκανικών λαών στην άφθονη κατανάλωση ζυμούμενων προϊόντων γάλακτος, δηλαδή Κεφίρ, κουμίς, ξυνόγαλου και γιαουρτιού. Η περίφημη θεωρία του υπήρξε η αιτία να προσελκυστεί το ενδιαφέρον των λαών της Δυτικής Ευρώπης με αποτέλεσμα να αυξηθεί η κατανάλωση όλων των όξινων προϊόντων γάλακτος!

Ανάλογα με την περιοχή έχει και διαφορετικό όνομα, όπως kephir, kiaphur, kefer, knapon, kepi, kippi. Είναι το πιο δημοφιλές ζυμούμενο γαλακτοκομικό προϊόν στις Παρευξείνιες χώρες. Ωστόσο, παράγεται και σε άλλες χώρες, όπως είναι η Τουρκία, η Ελλάδα, η Τσεχία, η Πολωνία, η Σουηδία, η Γαλλία, η Πορτογαλία, αλλά και η Αργεντινή, η Ταϊβάν.

Τα βακτήρια προκαλούν γαλακτική ζύμωση και δίνουν στο προιόν την γεύση γιαούρτης. Έχει παχύρρευστη υφή, είναι εύγευστο, εύπεπτο και πλούσιο σε προβιοτικά. Ο όρος προβιοτικά περιγράφει τα τρόφιμα εκείνα τα οποία περιέχουν ωφέλιμους για την υγεία μικροοργανισμούς. Η υψηλή περιεκτικότητα του κεφίρ σε προβιοτικά (υψηλότερη από του γιαουρτιού) δρα ανασταλτικά στην ανάπτυξη παθογόνων και τοξικών μικροοργανισμών του παχέος εντέρου και επαναφέρει σε ισορροπία την φυσιολογική χλωρίδα του εντέρου.

Παράγεται από οποιονδήποτε τύπο γάλακτος αγελαδινό, πρόβειο, κατσικίσιο στο οποίο έχει προστεθεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα καλλιέργεια από νωπούς σπόρους κεφίρ, προκαλώντας ζύμωση. Οι σπόροι κεφίρ, που οπτικά δίνουν την εντύπωση σφουγγαριού ή μικρού κουνουπιδιού, αποτελούνται από μια μάζα οξυγαλακτικών βακτηριδίων φιλικών για τον ανθρώπινο οργανισμό ζύμης που ονομάζεται kefiran.

Το κεφίρ παρασκευάζεται αποκλειστικά με κόκκους κεφίρ. Οι κόκκοι του κεφίρ έχουν ακανόνιστο σχήμα και ανώμαλη επιφάνεια. Μοιάζουν με μικρές συμπαγείς μάζες κουνουπιδιού. Παρουσιάζουν ελαστικότητα στη δομή τους και πολλές φορές σχηματίζουν συσσωματώματα. Το χρώμα τους είναι λευκό έως υποκίτρινο και έχουν χαρακτηριστική όξινη γεύση. Οι κόκκοι του κεφίρ είναι αποτέλεσμα μίας συμβίωσης βακτηρίων και ζυμών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Έχουν πάντα καθορισμένη δομή και συμπεριφέρονται ως ζωντανοί οργανισμοί. Αυξάνονται σε μέγεθος, πολλαπλασιάζονται και μεταβιβάζουν τις ιδιότητές τους στις επόμενες γενιές των κόκκων.

Στην πραγματικότητα, οι κόκκοι του κεφίρ αποτελούνται από μικρότερα τμήματα με την ίδια σύσταση και μορφολογία. Στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο φαίνονται πυκνά συνυφασμένα νημάτια που σχηματίζουν τη βασική δομή των κόκκων μέσα στην οποία παγιδεύονται οι μικροοργανισμοί.

Οι κόκκοι διατηρούνται σε γάλα υπό ψύξη για να χρησιμοποιηθούν σε επόμενο εμβολιασμό γάλακτος. Το κεφίρ είναι έτοιμο για κατανάλωση και διατηρείται στους 4οC για περιορισμένο χρόνο.

Το κεφίρ είναι ένα φυσικό τρόφιμο που περιέχει προβιοτικούς μικροοργανισμούς. Ως προβιοτικοί χαρακτηρίζονται οι ζωντανοί μικροοργανισμοί, οι οποίοι δρουν ευεργετικά στην υγεία του ανθρώπου. Για το λόγο αυτό τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλο ενδιαφέρον για αυτά τα προβιοτικά είδη τόσο από τους επιστήμονες όσο και από τους καταναλωτές.

Τι περιέχει το κεφίρ;

Περιέχει ευεργετικά βακτηρίδια, ζύμες, μέταλλα και αμινοξέα που βοηθούν τον οργανισμό του ανθρώπου στις λειτουργίες θεραπείας και συντήρησης. Οι πλήρεις πρωτεΐνες του κεφίρ, αφομοιώνονται ευκολότερα στο σώμα. Τα αμινοξέα του είναι γνωστά για τη χαλάρωση του νευρικού συστήματος.

Θρεπτική αξία

Ένα φλιτζάνι κεφίρ αποτελεί πηγή πρωτεΐνης, με 8 έως 11g/ φλιτζάνι. Το κεφίρ παρέχει επίσης το 10% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη Α και το 25% της βιταμίνης D. Το Κεφίρ είναι επίσης μια καλή πηγή ασβεστίου, παρέχοντας στον οργανισμό περίπου το 30% της ημερήσιας απαιτούμενης ενεργειακής πρόσληψης/φλιτζάνι, με βάση μία τυπική δίαιτα αξίας 2.000 θερμίδων.

Προβιοτικά

Το κεφίρ περιέχει συγκεκριμένα βακτήρια, ωφέλιμα για την υγεία , τα οποία δεν τα βρίσκουμε στο γιαούρτι, συμπεριλαμβανομένων των Lactobacillus Caucasus, Leuconostoc, Acetobacter species, Streptococcus species, Saccharomyces kefir και Τorula kefir. Αυτοί οι ευεργετικοί μικροοργανισμοί συμβάλλουν την ενίσχυση της υγείας του πεπτικού συστήματος και παράλληλα εμποδίζουν την ανάπτυξη των παθογόνων βακτηριδίων στο έντερο.

Βιταμίνες

Η βιταμίνη Κ και Β12, παράγονται στο έντερο και τα προβιοτικά που βρίσκονται στο κεφίρ συμμετέχουν στην παραγωγή των βιταμινών αυτών.

Ποια είναι τα οφέλη του κεφίρ;

Η ιδιαιτερότητα του κεφίρ είναι ότι αφομοιώνεται εύκολα από τον οργανισμό περισσότερο από το γιαούρτι!

• Καθαρίζει το έντερο, παρέχει ευεργετικά βακτηρίδια, ζύμες, βιταμίνες, ανόργανα άλατα και πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας. Η φυσική μικροχλωρίδα του κεφίρ περιέχει ζωντανούς μικροοργανισμούς, οι οποίοι έχουν αντιμικροβιακή δράση έναντι των παθογόνων μικροοργανισμών, επαναποικίζουν το πεπτικό σύστημα και βοηθούν στην πέψη.
• Επίσης, η κατανάλωση του κεφίρ βοηθάει στην καταπολέμηση των εντερικών διαταραχών, στην κινητικότητα του εντέρου, μειώνει το φούσκωμα και συμβάλλει σε ένα πιο υγιές πεπτικό σύστημα. Βοηθάει στην ισορροπία του εσωτερικού οικοσυστήματος ώστε ο οργανισμός να έχει καλύτερη υγεία.
• Οι μικροοργανισμοί του κεφίρ υδρολύουν τις πρωτεΐνες και τη λακτόζη. Οι ευεργετικές ζύμες και τα φιλικά βακτηρίδια του κεφίρ καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος της λακτόζης του γάλακτος. Έτσι είναι ιδανικό για άτομα που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη.
• Οι μικροβιακοί πολυσακχαρίτες που παράγονται από τη μικροχλωρίδα του κεφίρ δεσμεύουν τοξικές ουσίες και έχουν την ιδιότητα να μειώνουν το επίπεδο της χοληστερόλης στο αίμα προστατεύοντας έτσι από καρδιαγγειακές παθήσεις.
• Σύμφωνα με έρευνες, το κεφίρ και η κεφιράνη (πολυσακχαρίτης του κεφίρ) έχουν εμφανίσει αντικαρκινική δράση.
• Βοηθάει για μια ισορροπημένη τροφή.
• Συμβάλει σε ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα.
• Ανακουφίζει όλες τις εντερικές διαταραχές, προωθεί την κίνηση των εντέρων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα υγιέστατο πεπτικό σύστημα απαλλαγμένο από τη δυσκοιλιότητα.
• Προσφέρει αφθονία ασβεστίου, μαγνησίου, φωσφόρου, για την σωστή αύξηση των κυττάρων, τη συντήρηση του σώματος και την άφθονη ενέργεια. Είναι πλούσιο σε βιταμίνη Β12, Β1 και C. Άριστη πηγή βιοτίνης που βοηθά την αφομοίωση των άλλων βιταμινών Β από το σώμα.
• Βελτιώνει καταστάσεις όπως η αναιμία.
• Το Κεφίρ σαν «φυσικό φάρμακο» προλαμβάνει και καταπολεμά προβλήματα υγείας! Οι καρδιακοί, οι ρευματοπαθείς και οι πάσχοντες από χρόνιες εντερίτιδες ευνοούνται από τη λήψη του
• Βοηθά στην πρόληψη και καταπολέμηση ασθενειών όπως αλλεργίες, αρθριτικά, εντερικά, κολίτιδες, ημικρανίες, στομαχικές διαταραχές
• Βοηθά σε ασθένειες του πεπτικού συστήματος, χρόνιες εντερίτιδες, ασθένειες νεφρών και συκωτιού.
• Έχει διουρητικές ιδιότητες.
• Υποβοηθά την ανάρρωση από διάφορες αρρώστιες και γενικά επιδρά ευεργετικά στον ανθρώπινο οργανισμό.
• Είναι ένα άριστο διαιτητικό προϊόν με πολύ χαμηλά λιπαρά και λίγες θερμίδες.
• Αποτελεί ιδανικό προϊόν με υψηλή διατροφική αξία για όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό και τα σπορ.
• Με συχνή χρήση υποβοηθά την καταπολέμηση της αρτηριοσκλήρωσης και της υπέρτασης.
• Βοηθά στην επαναφορά του εσωτερικού οικοσυστήματος μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά.
• Συνιστάται ιδιαίτερα σε μωρά, εγκύους και ηλικιωμένους. Είναι εξαιρετική τροφή για έγκυες γυναίκες ή γυναίκες που θηλάζουν, για την τρίτη ηλικία και για τα άτομα με προβλήματα στο ανοσοποιητικό σύστημα. (Βοηθά τις γυναικείες οδύνες και τους ενοχλητικούς εμετούς των εγκύων)
• Ελάττωση αυξημένης χοληστερόλης αίματος.
• Βοηθά ανθρώπους που έχουν καταναλώσει αλκοολούχα ποτά να ανακουφιστούν και άτομα που έχουν μεθύσει να συνέλθουν γρήγορα
• Ενώ λέγεται πως μπορεί να θεραπεύσει και να επουλώσει εξανθήματα κ εκζέματα τοποθετώντας κεφίρ επάνω στην πάσχουσα περιοχή.
• Το Κεφίρ είναι δροσιστικό. Μπορούμε να ξεδιψάσουμε το καλοκαίρι πίνοντας μισό λίτρο την ημέρα
• Είναι ανεκτό από όλους τους ανθρώπους, μπορεί να πίνετε από διαβητικούς και εξασθενημένα άτομα
• Βοηθά στην καταπολέμηση της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας
• Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι όταν λαμβάνεται προληπτικά έχει αντικαρκινική δράση. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Cancer Management and Research,» το Φεβρουάριο του 2011, βρέθηκε ότι το κεφίρ παρεμποδίζει αποτελεσματικά την ανάπτυξη των κακοηθών Τ-κύτταρων, τα οποία παίζουν ρόλο σε ορισμένους τύπους κυτταρικού καρκίνου.

Έλεγχος σωματικού βάρους

Ένα φλιτζάνι απλό κεφίρ περιέχει 150 θερμίδες και 8g λίπους, 5g εκ των οποίων είναι κορεσμένα. Εάν προσέχετε το βάρος σας, επιλέξτε χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά κεφίρ, καθώς ένα φλιτζάνι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά κεφίρ περιέχει μόνο 110 θερμίδες και 2 g λίπους, εκ των οποίων τα 1,5 g είναι κορεσμένα. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Curtin της Αυστραλίας βρήκαν σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2009 ότι τα άτομα που κατανάλωναν πέντε μερίδες γαλακτοκομικών καθημερινά, σε υποθερμιδική δίαιτα, έχασαν περισσότερο βάρος και κοιλιακό λίπος από αυτούς που κατανάλωναν μόλις τρεις μερίδες γαλακτοκομικών ημερησίως. Ένα φλιτζάνι κεφίρ υπολογίζεται ως μία μερίδα γαλακτοκομικών προϊόντων.

Κεφίρ και κοροναϊός

Το κεφίρ σύμφωνα με έρευνα, είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και πιθανόν χαμηλώνουν τα επίπεδα ACE2, ενός ενζύμου που εντοπίζεται στα πνευμονικά κύτταρα και χρησιμοποιείται από τον SARS-COV-2 ως σημείο εισόδου στο σώμα.

«Το γάλα που έχει υποστεί ζύμωση, για παράδειγμα, έχει αναγνωριστεί ως ένας φυσικός ανασταλτικός παράγοντας του ACE2. Ο κοροναϊός δένεται στα συγκεκριμένα ένζυμα, προκαλώντας οξειδωτικό στρες και φλεγμονώδεις δράσεις. Οι τροφές που έχουν υποστεί ζύμωση έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και μπορούν να προστατεύσουν από τον COVID-19» επεσήμανε ο Μπουσκέ. Μία σημαντική Μελέτη από τον Zhou et al που δημοσιεύτηκε το Φεβρουάριο στο περιοδικό Νature καταδεικνύει τον ρόλο των υποδοχέων ACE 2 ως των υποδοχέων πρόσδεσης του ιού για την είσοδο του κυψελιδικά επιθηλιακά κύτταρα. 

Που μπορούμε να το προμηθευτούμε;

Πλέον και στην χώρα μας κυκλοφορεί στην αγορά και είναι πολύ εύκολο να το βρείτε.

Πέρα από το να το πίνετε, χρησιμοποιήστε το κεφίρ σε milk shake, λουκουμάδες, κρέπες, κέικ και σε συνταγές στη θέση της γιαούρτης.

Οδηγίες για παρασκευή κεφίρ στο σπίτι

Βάλτε 50 γραμμάρια κόκκους κεφίρ σε ένα γυάλινο βάζο. Προσθέστε 1/2 λίτρο γάλα της προτίμησής σας και κλείστε καλά το καπάκι.

Αφήστε το σε θερμοκρασία δωματίου 24 ώρες. Αν το θέλετε ποιο αραιό αφήστε το 12 ώρες.

Όσο πιο πολύ το αφήνετε τόσο πιο πηχτό και όξινη η γεύση θα γίνεται. Γενικά μην το αφήνεται πάνω από τρεις μέρες και λιγότερο από 12 ώρες. Φροντίστε επίσης να είναι μακριά από το άμεσο ηλιακό φως.

Περάστε το από πλαστικό σουρωτήρι (όχι μεταλλικό). Αυτό που θα περάσει είναι το πόσιμο κεφίρ, ότι μείνει στο σουρωτήρι είναι οι δραστικοί κόκκοι τους οποίους θα ξαναχρησιμοποιήσετε για την επόμενη καλλιέργεια.

Ξεβγάλτε καλά το βάζο, και τους κόκκους όπως είναι μέσα στο πλαστικό σουρωτήρι, με φρέσκο γάλα ή με κρύο νερό προσέχοντας να στραγγίσει καλά και επαναλαμβάνετε την ίδια διαδικασία παρασκευής από την αρχή.

Πότε θα καταλάβετε ότι ήρθε η ώρα να το σουρώσετε και να το καταναλώσετε;

Ένα ενδεικτικό σημείο ότι το κεφίρ είναι έτοιμο προς κατανάλωση, είναι ότι οι σπόροι αρχικά μένουν ψηλά και επιπλέουν, ενώ όταν το ρόφημα αρχίζει να ετοιμάζεται, οι σπόροι πάνε στον πάτο. Συνήθως, θέλει από 1-2 ημέρες. Επίσης, αρχίζει να διαχωρίζεται το γάλα από το νερό, σαν να υπάρχει διαστρωμάτωση των υγρών. Το πόσο σύντομα θα συμβεί αυτό, εξαρτάται από την ποσότητα των σπόρων και από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Αναπτύσσεται πιο γρήγορα τους θερμούς μήνες. Μόλις δείτε ότι αρχίζει να διαχωρίζεται το υγρό, το βάζετε στο ψυγείο. Μετά, αν θέλετε να το πιείτε σε θερμοκρασία δωματίου, το αφήνετε λίγο εκτός ψυγείου και σουρώνετε. Αν το βάλετε πρόωρα στο ψυγείο, θα καθυστερήσει πολύ να γίνει.

Πότε πρέπει να το χαρίσετε;

Όταν σε μισό λίτρο γάλα που χρησιμοποιείτε καθημερινά, οι σπόροι έχουν γίνει πολλοί (4-5 κ. σ. και παραπάνω) τότε, ήρθε η ώρα είτε να μοιράσετε τους σπόρους σε 2 βάζα, είτε να χαρίσετε λίγο. Αυτό θα συμβεί περίπου σε ένα μήνα, αν το καλλιεργείτε συχνά.

Υπάρχει άλλος τρόπος συντήρησης;

Μπορείτε να φυλάξετε τους σπόρους στην κατάψυξη, αλλά για να επανέρθουν οι σπόροι στη φυσική τους κατάσταση, τους βάζουμε σε μικρή ποσότητα γάλακτος και αλλάζουμε συχνά το γάλα αυτό χωρίς να το πίνουμε για λίγες μέρες. Μετά από 4-5 μέρες, το κεφίρ μας θα πρέπει να έχει τη συνηθισμένη του μορφή και συμπεριφορά. Αν όχι, τότε δεν κάνει πια. Πολλοί λένε ότι δεν πρέπει να τους καταψύχετε, γιατί μπορεί να μην μπορείτε να τους επαναφέρετε.

Με την συνεχή καλλιέργεια ο αριθμός των κόκκων πολλαπλασιάζετε και, η τους αφήνετε και με την ίδια ποσότητα γάλατος θα γίνει πιο πυκνό η το απομακρύνεται. Δείτε στο παρακάτω βίντεο με πολύ απλό τρόπο την διαδικασία καλλιέργειας κεφίρ

Διαβάστε επίσης

• Οι ευεργετικές ιδιότητες του γιαουρτιού. Βοηθήστε την δίαιτα σας τρώγοντας γιαούρτι
• Η θρεπτική - διατροφική αξία που έχει το γάλα. Παγκόσμια ημέρα γάλακτος
• Το κατσικίσιο γάλα συμβάλει στην θεραπεία του γαστρικού έλκους, της οστεοπόρωσης, της σιδηροπενίας, της αρτηριοσκλήρυνσης.

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή
MSc