Πώς μπορεί να διατηρηθούν οι μπανάνες χωρίς να μαυρίζουν; (video)

της Κασσιανής Τσώνη, medlabnews.gr iatrikanea

Πώς μπορούν να διατηρηθούν οι μπανάνες στον πάγκο της κουζίνας κίτρινες και να μην γίνουν μαύρες;

Οι μπανάνες περιέχουν τρία φυσικά σάκχαρα (σακχαρόζη, φρουκτόζη και γλυκόζη) σε συνδυασμό με ίνες.

Μια μπανάνα δίνει μια άμεση, διαρκή και ουσιαστική ώθηση ενέργειας. Για τον λόγο αυτό είναι το νούμερο ένα φρούτο στη διατροφή των κορυφαίων αθλητών στον κόσμο.

Το μόνο πρόβλημα με τις μπανάνες είναι ότι μετά από λίγες μόνο μέρες μαυρίζουν.

Βέβαια οι πολύ ώριμες μπανάνες, δηλαδή εκείνες που έχουν πολλές μαύρες πιτσίλες πάνω τους, είναι πολύ καλύτερες για την υγεία μας από τις κίτρινες ή τις ελαφρώς πράσινες. Ο λόγος είναι ότι τότε είναι πιο εύκολες στην πέψη τους από τον οργανισμό, ενώ έχει αποδειχθεί πως μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό.

Υπάρχει ένα πολύ εύκολο κόλπο για να διατηρούνται οι μπανάνες στον πάγκο της κουζίνας σου κίτρινες, και χωρίς μαύρα σημάδια, όσο το δυνατόν περισσότερο. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τις ξεχωρίσεις μία μία από το τσαμπί και στη συνέχεια να τυλίξεις το κοτσάνι καθεμιάς με ένα κομμάτι διαφανούς μεμβράνης. Με τον τρόπο αυτό, το αιθυλένιο που απαιτείται για την ωρίμαση της μπανάνας, δεν μπορεί να δράσει και έτσι το κίτρινο φρούτο παραμένει λαχταριστό για περισσότερο καιρό.

Διαβάστε επίσης

Μπανάνα, για άγχος, αναιμία, κράμπες, έντερο, καούρες, διάθεση, σωματική και πνευματική κόπωση

Kάππαρη. Έχει μεγάλη διατροφική αξία και πολλές θεραπευτικές ιδιότητες η κάπαρη.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η κάππαρη, το περίεργο αυτό φυτό με την αψιά μυρωδιά και τη γεύση, που ευδοκιμεί πάνω στις πέτρες, στα βράχια και τους γκρεμούς και φημίζεται για τις ευεργετικές ιδιότητες του που έχει στον ανθρώπινο οργανισμό, μας δίνει με τα μπουμπούκια, τους καρπούς και τα φύλλα του ένα εξαίσιο τουρσί.

Στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, η κάππαρη κάνει την εμφάνισή της σε όλα τα ελληνικά νησιά, αλλά συναντάται κατά κύριο λόγο στα διάσπαρτα, ξερά νησιά των Κυκλάδων. Μπορεί κανείς να τις δει παντού να ξεφυτρώνουν από βράχους και τοίχους, να ανθίζουν κατά μήκος του δρόμου, περιμένοντας κάποιον να τις μαζέψει.

Η κάππαρη είναι γένος, αγγειόσπερμων, δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Καππαροειδών και στην τάξη των Καππαρωδών, με 200 είδη θάμνων. Τα περισσότερα είδη φέρουν αγκάθια και βρίσκονται σε βραχώδεις και άνυδρες περιοχές των τροπικών και εύκρατων περιοχών της γης. Ορισμένα από τα είδη είναι έρποντα ή αναρριχητικά.

Η επίσημη ονομασία της είναι Capparis spinosa, και πρόκειται για έναν θάμνο, τα μπουμπούκια και τα φύλλα του οποίου, (καππαρόφυλλα), συλλέγονται, γίνονται τουρσί- και καταναλώνονται έτσι όλο τον χρόνο. Η συλλογή της κάππαρης γίνεται κατά τους μήνες Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο, όταν ακόμα τα μπουμπούκια της δεν έχουν ανοίξει. Τα μπουμπούκια της κάππαρης και τα καππαρόφυλλα χρησιμοποιούνται σε πολλές συνταγές κυρίως μέσα σε σαλάτες και κρύα ορεκτικά πιάτα.

Στην κάππαρη, αποδόθηκαν θεραπευτικές ιδιότητες. Ο φλοιός της ρίζας χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαφόρων παθήσεων όπως αρθρίτιδες, ρευματισμοί, πονόδοντοι και σε παθήσεις του δέρματος. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι το φυτό έχει θεραπευτικές αλλά και μαγικές ιδιότητες.
Ο αρχαίος γιατρός Διοσκουρίδης συνιστούσε τα φύλλα και τη ρίζα του φυτού για να εξαφανίζονται τα πρηξίματα.

Στη φαρμακευτική χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αδυναμίας, ως διεγερτικό της κυκλοφορίας και των αναπνευστικών λειτουργιών.
Δίνεται στις έγκυες πριν από τη γέννα για να προκαλέσει συσπάσεις στη μήτρα. 
Σταματά τη διάρροια και τους σπασμούς στο στομάχι και το έντερο, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της ανικανότητας. 
Τέλος, χρησιμοποιείται στα τσιμπήματα από σφήκες και στα δαγκώματα φιδιών.
Ανακουφίζει από πόνους στο στομάχι και φουσκώματα. Επιπλέον, αυτά τα πικάντικα μπουμπούκια τρώγονται για τη βελτίωση της όρεξης.

Βοηθά στη διατήρηση του διαβήτη υπό έλεγχο. 

Η κάππαρη βοηθά στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.

Είναι επίσης γνωστή για την πρόληψη της συμφόρησης στο στήθος.

Τα οφέλη του δέρματος από την κάππαρη

• Η κάππαρη είναι καλή για το ξηρό δέρμα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα στο δέρμα για να το κρατήσει ενυδατωμένο.
• Επίσης χρησιμοποιείται στη θεραπεία διαταραχών του δέρματος όπως η ερυθρότητα του δέρματος, τον ερεθισμό και σπυράκια. Ως εκ τούτου, η κάππαρη που χρησιμοποιείται στα προϊόντα φροντίδας του δέρματος. Επιπλέον βοηθά να επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης, χάρη στις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες.

Τα οφέλη των μαλλιών από την κάππαρη

Η κάππαρη χρησιμοποιείται ευρέως σε προϊόντα περιποίησης μαλλιών πάρα πολύ, δεδομένου ότι είναι πλούσια σε βιταμίνη Β και σίδηρο. Και οι δύο είναι γνωστές για την προώθηση της ανάπτυξης των μαλλιών. Η βιταμίνη Β βοηθά την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα μας. Έτσι, στηρίζει τη συνολική υγεία των μαλλιών από την κυκλοφορία του αίματος που είναι βασική προϋπόθεση για υγιή και λαμπερά μαλλιά. Ο σίδηρος βοηθά στην πρόληψη της τριχόπτωσης.

Η κάππαρη έχει ελάχιστη θερμιδική αξία, μόνο 8 θερμίδες ανά 4 κ. Σούπας κάτι που την καθιστά υπέροχη τροφή για όσους θέλουν να χάσουν ή να διατηρήσουν τα κιλά τους. Αν και έχει τόσο λίγες θερμίδες, διαθέτει πληθώρα αντιοξειδωτικών και βιταμινών πολύ ωφέλιμων για την υγεία μας. 
Πιο συγκεκριμένα περιέχει:
Aρκετή ποσότητα πρωτεΐνης, (2 γρ. ανά κουταλιά σούπας)
Bιταμίνες Α, Ε, C, K, Nιασίνη, Ριβοφλαβίνη & Φολικό οξύ
Aσβέστιο,
μαγγάνιο,
σίδηρο,
μαγνήσιο & χαλκό και το σελήνιο
Λιπαρά οξέα,
κατά κύριο λόγο λινολεϊκό οξύ
Φλαβονοειδή: Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που καθιστά την κάππαρη σπουδαία τροφή είναι η υψηλή περιεκτικότητά της σε φλαβονοειδή (ουσίες με έντονη αντιοξειδωτική -και όχι μόνο- δράση), όπως η κερκετίνη, η ρουτίνη και η καμφερόλη. Η κερκετίνη δρα σαν αντιισταμινικό (υποβοηθώντας έτσι σε καταστάσεις αλλεργίας), ενώ παράλληλα παρουσιάζει αντιβακτηριδιακές. αντιυπερτασικές, αναλγητικές, αντικαρκινικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Τα αντιοξειδωτικά είναι γνωστά για την πρόληψη των ελεύθερων ριζών, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο και ασθένειες που σχετίζονται με το δέρμα. Η ρουτίνη φαίνεται πως έχει την ικανότητα να ενδυναμώνει τα τριχοειδή αγγεία και να παρεμποδίζει τον σχηματισμό συσσωματωμάτων, στα αιμοφόρα αγγεία. Έτσι, συμβάλλει στην ομαλή κυκλοφορία του αίματος στα πολύ μικρά αγγεία.
Ερευνητικές μελέτες αναφέρουν ότι η κερσετίνη έχει αντιβακτηριδιακές, αναλγητικές , αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και πιθανόν, να συμβάλλει στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου

Η καμπφερόλη (kaempferol) που εντοπίζεται στην κάππαρη. αναστέλλει την ενεργότητα του HIF-1 σε κύτταρα ηπατοκαρκινώματος. Αποτέλεσμα της αναστολής ήταν τα καρκινικά κύτταρα να μην μπορούν να επιβιώσουν σε συνθήκες υποξίας. Η δράση της στην αναστολή του HIF-1 είχε όντως το αναμενόμενο αποτέλεσμα, κάτι που αυξάνει τις ελπίδες τους για την ανάπτυξη φαρμακευτικής αγωγής για το λιπώδες ήπαρ.

Η κάππαρη είναι ισχυρή πηγή φυτικών ινών. Οι φυτικές ίνες βοηθούν στην δυσκοιλιότητα λόγω των ιδιοτήτων τους. Μια κουταλιά της σούπας κάππαρη περιέχει 0,3 γραμμάρια φυτικών ινών, περίπου 3 τοις εκατό της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης φυτικών ινών.
Νάτριο: Λόγω της επεξεργασίας της περιέχει αρκετό νάτριο (αλάτι) και αυτό θα έλεγα ότι είναι το μοναδικό μειονέκτημα αυτής της τροφής. Σε περίπτωση που θέλετε να μειώσετε το νάτριο που περιέχει ξεπλύνετέ την πριν την κατανάλωση ή αφαιρέστε το αλάτι ή μέρος του αλατιού από το φαγητό σας.

Μέση διατροφική Ανάλυση 100g κάππαρης επεξεργασμένης (Κονσερβοποιημένη σε βάζο)
Θρεπτικό στοιχείο	Τιμή	% της ΣΗΠ
Ενέργεια	23 Kcal	1%
Υδατάνθρακες	4.89 g	4%
Πρωτεΐνες	2.36 g	4%
Ολικά λιπαρά	0.86 g	3%
ΔιαιτητικέςΦυτικές Ινες	3.2 g	8%
Βιταμίνες
Φυλλικό οξύ	23 μg	6%
Νιασίνη	0.652 mg	4.5%
Παντοθενικόοξύ	0.027 mg	0.5%
Πυριδοξίνη	0.023 mg	2%
Ριβοφλαβίνη	0.139 mg	11%
Θειαμίνη	0.018 mg	1.5%
Βιταμίνη A	138 IU	4%
Βιταμίνη C	4.3 mg	7%
Βιταμίνη E	0.88 mg	6%
Βιταμίνη K	24.6 μg	20.5%
Ηλεκτρολύτες
Νάτριο	2954 mg	197%
Κάλιο	40 mg	1%
Μέταλλα
Ασβέστιο	40 mg	4%
Χαλκός	0.374 mg	42%
Σίδηρος	1.67 mg	21%
Μαγνήσιο	33 mg	8%
Μαγγάνιο	0.078 mg	3%
Φώσφορος	10 mg	1%
Σελήνιο	1.2 μg	2%
Ψευδάργυρος	0.32 mg	3%
Φυτοχημικά
ß-καροτένιο	83 μg	--

Μαγειρικές χρήσεις
Xρησιμοποιείται σε διάφορα πιάτα, και κυρίως στην μεσογειακή κουζίνα
Η πικάντικη ιδιαίτερη γεύση της προσθέτει ξεχωριστή νότα στα πιάτα
• Ως τουρσί, χρησιμοποιείται σε πολλές σαλάτες, σε ορεκτικά, σε σάλτσες και ως επικάλυψη σε πίτσες.
• Η κάππαρη δίνει ιδιαίτερη γεύση στα λαχανικά, στο κρέας, και στο ψάρι (ειδικά σε συνταγές που συνδυάζεται με σάλτσα αντζούγιας)
• Χρησιμοποιείται επίσης σε διάφορα dressings, όταν αναζητούμε λίγο πιο πικάντικη και ιδιαίτερη γεύση (π.χ. σε μαγιονέζα, αγιολί κ.α.)

ΠΡΟΣΟΧΗ

• Η χρήση της, ίσως πρέπει να περιοριστεί στην εγκυμοσύνη (παραδοσιακά αναφέρεται ότι χρησιμοποιείτο για πρόκληση συσπάσεων)
• Ασθενείς που υποβάλλονται σε οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση μπορεί να χρειαστεί να αποφεύγουν, την κάππαρη καθώς 
• επίσης παραδοσιακά- χρησιμοποιείτο σαν φυσικό αντιπηκτικό και πιθανόν να οδηγήσει σε υπερβολική αιμορραγία

Συνεπώς, για την χρήση κατά την εγκυμοσύνη και μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ.

Διαβάστε επίσης

• Μελισσόχορτο για την μνήμη, την κατάθλιψη, την πίεση, χωνευτικό, τονωτικό, τον πυρετό, τις ημικρανίες, τους πόνους, τον έρπητα
• Τσουκνίδα, για την αναιμία, τις πέτρες, την πίεση, τις αιμορροΐδες, τον διαβήτη, την ακμή
• Ρίγανη και ριγανέλαιο, με ισχυρές αντιβακτηριακές, αντιοξειδωτικές και αντικαρκινικές ιδιότητες (Origanum vulgare)
• Βάλσαμο ή βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο για την κατάθλιψη, τα τραύματα, το στομάχι, το άσθμα, τον καρκίνο. 
• Το οπλοστάσιο της φύσης: Βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες ανά ασθένεια
• Πέτρες στα νεφρά (νεφρολιθίαση). Τι είναι και πώς δημιουργούνται; Τι πρέπει να κάνετε για να την προλάβετε; Ποια η κατάλληλη διατροφή και ποια βότανα μπορούν βοηθήσουν στην αντιμετώπιση;
• Πιπερόριζα (τζίντζερ) ένα ωφέλιμο βότανο κατάλληλο για την βαρυστομαχιά, το κρυολόγημα, την χοληστερίνη, την αρθρίτιδα, τον διαβήτη και τις δίαιτες

Προδιαβήτης. Μπορεί να προληφθεί και θεραπευτεί; Η σημασία της διατροφής και της άσκησης

Ξενοφώντα Τσούκαλη
Dr.
PhD
του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η παχυσαρκία και ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελούν τη σύγχρονη παγκόσμια πανδημία, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Μόνο στις Η.Π.Α ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη ανέρχεται σε 21,1 εκατομμύρια, παρουσιάζοντας αύξηση κατά περίπου 3 εκατομμύρια τα δύο τελευταία χρόνια ενώ, τουλάχιστον το 25% των ατόμων με διαβήτη στις Η.Π.Α, δεν γνωρίζουν ότι έχουν ΣΔ. Καθώς ο επιπολασμός του διαβήτη συνεχώς αυξάνει, οι σχετιζόμενες με τον διαβήτη νοσηρότητα και θνητότητα έχουν εξελιχθεί σε μείζονα ζητήματα της δημόσιας υγείας. Στη σύγχρονη εποχή, εκτός από τις κοινωνικές παραμέτρους της νόσου, υπάρχει ακόμα μια σημαντική παράμετρος, η οικονομική πλευρά του ζητήματος. Ο διαβήτης είναι μια ακριβή νόσος.
Οι ασθενείς με διαβήτη είναι επιρρεπείς σε πολλαπλές και σύνθετες επιπλοκές. Αυτές οι επιπλοκές περιλαμβάνουν τόσο την καρδιαγγειακή νόσο (καρδιακές παθήσεις, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και περιφερική αγγειακή νόσο), όσο και την μικροαγγειακή νόσο (αμφιβληστροειδοπάθεια, νευροπάθεια και μικροαλβουμινουρία). 

Επιδημιολογικά δεδομένα της τελευταίας 5ετίας έχουν αποδείξει ότι οι επιπλοκές στον διαβήτη ξεκινούν νωρίς κατά τη «διαδρομή» από τη φυσιολογική ανοχή στη γλυκόζη έως την εμφάνιση του διαβήτη. Υπάρχει ένα διάστημα στη γλυκαιμική κατάσταση μεταξύ της φυσιολογικής ανοχής της γλυκόζης και του διαβήτη, οι τιμές του οποίου δεν είναι «αθώες», αλλά αποτελούν τον προάγγελο του διαβήτη και των επιπλοκών του.
Η πρώιμη διαπίστωση και θεραπευτική παρέμβαση των ατόμων τα οποία βρίσκονται σε αυτήν τη γλυκαιμική κατάσταση έχει την δυναμική της μείωσης ή καθυστέρησης της εξέλιξης σε διαβήτη και της εμφάνισης των σχετιζομένων με αυτόν μακροαγγειακών και μικροαγγειακών επιπλοκών.

Ο προδιαβήτης

Ο προδιαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αντίσταση στην ινσουλίνη και πρωτογενή ή δευτερογενή δυσλειτουργία των β κυττάρων του παγκρέατος. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα κύτταρα του οργανισμού δεν ‘αναγνωρίζουν’ την ορμόνη ινσουλίνη, με αποτέλεσμα η γλυκόζη να μην μπορεί να εισέλθει στα κύτταρα για να μεταβολιστεί.
Τα β κύτταρα του παγκρέατος είναι τα κύτταρα από τα οποία εκκρίνεται η ινσουλίνη. Αποτέλεσμα αυτών των δύο δυσλειτουργιών είναι η αδυναμία των κυττάρων του οργανισμού να χρησιμοποιούν τη γλυκόζη και έτσι να εμφανίζεται υπεργλυκαιμία (υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα), μια κατάσταση επιβαρυντική και μακροπρόθεσμα τοξική για τον οργανισμό μας.
Η ύπαρξη είτε διαταραγμένης γλυκόζης νηστείας (Impaired Fasting Glucose, IFG), είτε διαταραγμένης ανοχής στη γλυκόζη (Impaired Glucose Tolerance, IGT), είτε συνδυασμού των δύο, εξηγείται ως ένδειξη παρουσίας προδιαβήτη.
Ως προδιαβήτης χαρακτηρίζεται η διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας (IFG) με σάκχαρο νηστείας 100-125mg/dl, και η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (IGT) με σάκχαρο νηστείας εντός των φυσιολογικών ορίων και μετά τη δίωρη καμπύλη ανοχής γλυκόζης (OGTT) με σάκχαρο 140-199mg/dl. Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να εμφανίζονται ξεχωριστά ή και να συνυπάρχουν. Η διάγνωση του διαβήτη στις μέρες μας τίθεται όταν το σάκχαρο νηστείας σε
τουλάχιστον δύο μετρήσεις είναι μεγαλύτερο από 126mg/dl, όταν είναι μεγαλύτερο από 200mg/dl 2 ώρες μετά από φόρτιση με γλυκόζη, όταν είναι >200mg/dl σε τυχαία μέτρηση ή όταν η HbA1c είναι ≥ 6,5% σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση ομοφωνίας της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADA).
Ο προδιαβήτης είναι αρχικό στάδιο στην εξέλιξη της φυσικής ιστορίας του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Η συγκεκριμένη μεταβολική διαταραχή, αν και δεν έχει κλινική συμπτωματολογία και δεν αποτελεί ιδιαίτερη νοσολογική οντότητα, πρέπει και να ανιχνεύεται έγκαιρα και να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη σοβαρότητα, διότι εξελίσσεται σε σακχαρώδη διαβήτη και συνδέεται με καρδιαγγειακά συμβάματα.

Έχοντας προδιαβήτη δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα αναπτύξετε διαβήτη, αλλά σίγουρα βρίσκεστε σε αυξημένο κίνδυνο. Ο προδιαβήτης είναι επίσης ένας παράγοντας κινδύνου για καρδιακή νόσο. Όπως και οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2, τα άτομα με προδιαβήτη τείνουν να είναι υπέρβαρα, να έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης.

Συμπτώματα

Ο προδιαβήτης είναι συχνά μια «σιωπηλή» κατάσταση επειδή συνήθως δεν εμφανίζει συμπτώματα. Μπορείτε να έχετε προδιαβήτη για χρόνια χωρίς να το γνωρίζετε. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου αυξάνουν την πιθανότητα να έχετε προδιαβήτη. Αυτοί είναι:
▪ Να είστε υπέρβαρος
▪ Να είστε 45 ετών και άνω
▪ Να έχετε οικογενειακό ιστορικό διαβήτη
▪ Να έχετε χαμηλά επίπεδα υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (HDL χοληστερόλη – «καλή» χοληστερόλη)
▪ Να έχετε υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων
▪ Να έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση
▪ Να είχατε διαβήτη κύησης

Έλεγχος προδιαβήτη: 

Το πρόβλημα του προδιαβήτη είναι μεγάλο και κατά τα πρότυπα του διαβήτη λαμβάνει σταδιακά διαστάσεις επιδημίας. Παγκοσμίως ο αριθμός των ατόμων με προδιαβήτη είναι περίπου 314 εκατομμύρια, ενώ υπολογίζεται ότι το 2025 ο αριθμός των ατόμων με προδιαβήτη θα ανέρχεται σε 418 εκατομμύρια. Είναι γνωστό ότι ο προδιαβήτης αυξάνει τον βραχυπρόθεσμο κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2) από 3 έως 10 φορές με κάποιους πληθυσμούς να παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλους. 
Ο έλεγχος για προδιαβήτη πρέπει να γίνεται στον πληθυσμό εκείνο ο οποίος έχει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη που είναι:
- τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό Σ. Δ.
- τα άτομα με καρδιαγγειακή νόσο
- τα άτομα με παχυσαρκία ή καθιστική ζωή
- τα άτομα με υπέρταση ή υπερλιπιδαιμία
- τα άτομα που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα
- οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Από τη στιγμή που θα διαπιστωθεί κάποιο από τα παραπάνω, θα πρέπει να υπάρχει τακτικότερος έλεγχος (τουλάχιστον μια φορά το χρόνο ή το 6/μηνο). Οι καταστάσεις αυτές δεν είναι μόνιμες. Συνήθως μπορούν (και πρέπει) να υποχωρήσουν, κυρίως με σωστή δίαιτα, απώλεια βάρους και συστηματικό πρόγραμμα άσκησης, έτσι ώστε να μην προχωρήσουν σύντομα σε «επίσημο» διαβήτη.

Φυσιολογικές τιμές
Για τη γλυκόζη νηστείας
▪ Κανονική - Κάτω από 100 mg/dL
▪ Προδιαβήτης - Μεταξύ 100 και 125 mg/dL
▪ Διαβήτης - 126 mg/dL ή υψηλότερο

Από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη

▪ Κανονική - Κάτω από 140 mg/dL
▪ Προδιαβήτης - Μεταξύ 140 mg/dL και 199 mg/dL
▪ Διαβήτης - 200 mg/dL ή υψηλότερο

Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη HbA1c

▪ Κανονική – 5,6% ή χαμηλότερα

Θεραπευτική παρέμβαση:
Σε άτομα που έχουν διαγνωσθεί με προδιαβήτη, αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να καθυστερήσουν ή και να αποτρέψουν την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη. Περίπου το 30% των ατόμων με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη θα αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη μέσα στα επόμενα 5 χρόνια.

Η υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση είναι απαραίτητη σε όλες τις ηλικιακές ομάδες με εξατομικευμένες αλλαγές και προσαρμογές. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως, όπως άλλωστε έχουν αποδείξει πρόσφατες μελέτες, ότι για να έχει αποτέλεσμα η υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις πτυχές της (διατροφή, άσκηση, απώλεια βάρους), αφού φαίνεται ότι αν χαθεί ένας κρίκος από την αλυσίδα της παρέμβασης, τότε τα οφέλη της ειδικά σε περιπτώσεις διαταραχής ανοχής γλυκόζης είναι αμφιλεγόμενα.
Πέραν από τους όποιους προβληματισμούς για την θεραπευτική αντιμετώπιση του προδιαβήτη, σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας, η χρήση μετφορμίνης συνίσταται μόνο όταν εκτός του προδιαβήτη (IFG + IGT) συνυπάρχει κάποιος παράγοντας κινδύνου, όπως ηλικία < 60έτη, ΒΜΙ > 30Kg/m2, οικογενειακό ιστορικό διαβήτη σε α’ βαθμού συγγενείς, αυξημένα τριγλυκερίδια, μειωμένη HDL, αρτηριακή υπέρταση και HbA1c>6%

Η καθημερινή διατροφή χρειάζεται σωστό προγραμματισμό. Είναι απαραίτητο να θυμόμαστε ότι τα μικρά και τακτικά γεύματα -από τέσσερα έως έξι την ημέρα- βοηθούν να διατηρηθεί η γλυκόζη στο αίμα σε σταθερά επίπεδα.

Απαραίτητη είναι και η ισορροπημένη διατροφή. Δεν χρειάζεται να αποκλειστεί κάποια ομάδα τροφών. Καλύτερα είναι τα τρόφιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος, ενώ πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών οξέων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση ελαιολάδου, την αντικατάσταση του κόκκινου κρέατος από λευκό κρέας ή ψάρι κλπ. Επιπλέον, θα πρέπει να προσλαμβάνετε όσο το δυνατό μεγαλύτερες ποσότητες φυτικών ινών στο καθημερινό διαιτολόγιό σας.

Ελαχιστοποιήστε την κατανάλωση ζάχαρης. Δεν είναι απαραίτητο να την αποκλείσετε από τη διατροφή σας αλλά χρειάζεται μέτρο και έλεγχος. Περιορίστε επίσης την κατανάλωση αλατιού ώστε η ποσότητα που τρώτε κάθε μέρα να μην ξεπερνά το ένα κουταλάκι του γλυκού. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε χυμό λεμονιού ή διάφορα καρυκεύματα.

Ασκηθείτε λίγες ώρες την εβδομάδα. Εκτός από την απώλεια βάρους, η σωματική άσκηση μειώνει την αντίσταση του οργανισμού στην ινσουλίνη κάτι που σε βάθος χρόνου κάνει πιο αποτελεσματική τη χρησιμοποίηση της γλυκόζης από τον οργανισμό.

Πως μπορείς να προλάβεις και να θεραπεύσεις τον προδιαβήτη;

Η πρόληψη του προδιαβήτη (και του διαβήτη τύπου ΙΙ) είναι εφικτή ακόμη και αν υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση. Στα περισσότερα άτομα με προδιαβήτη η εξέλιξη προς διαβήτη μπορεί να αποφευχθεί με αλλαγές στον τρόπο ζωής που περιλαμβάνει:

1. διατροφή ισορροπημένη χαμηλή σε λιπαρά και υψηλή σε φρούτα, λαχανικά και πιτυρούχα δημητριακά.
2. Κανονική φυσική δραστηριότητα (1/2 h 5 φορές την εβδομάδα).

Διαβάστε επίσης

• Η δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης (καμπύλη σακχάρου), ο προδιαβήτης και ο διαβήτης.
• Τα πολλά γλυκά δεν φέρνουν διαβήτη. Η σημασία της μεσογειακής διατροφής και της άσκησης στον διαβήτη.
• Ποιοί κινδυνεύουν από διαβήτη; Τι συμπτώματα μπορεί να έχει και τι εξετάσεις πρέπει να κάνει ο διαβητικός;
• H καλή διατροφή του διαβητικού. Οδηγίες διατροφής για διαβητικούς.

Αρώνια για στομαχικές διαταραχές, χοληστερίνης, διαβήτη, ουρολοιμώξεις, κατά του καρκίνου.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η Αρώνια είναι φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 1-3 μέτρα, που καλλιεργείται είτε για καλλωπιστικούς είτε για φαρμακευτικούς σκοπούς. Ανήκει στην οικογένεια των ροδοειδών (Rosaceae). Ο καρπός του είναι μικρός, μαύρος και συνήθως είναι στρογγυλός ή οβάλ. 

Είδη αρώνιας (σε παγκόσμιο επίπεδο) 

 Aronia melanocarpa (Photinia melanocarpa) (Black chokeberry) (Αρώνια η μελανόκαρπη)
Aronia prunifolia • Aronia prunifolia (Purple chokeberry) (Αρώνια η ροδόχρους)
Aronia arbutifolia * Aronia arbutifolia (Red chokeberry) (Αρώνια η κόκκινη)

Από τα τρία είδη, η μελανόκαρπη θεωρείται φαρμακευτικό, ενώ η ροδόχρους και η κόκκινη είναι καλλωπιστικά.

Ανθίζει τον Ιούλιο ή Αύγουστο, τα άνθη είναι άσπρα και φύονται σε μικρές ταξιανθίες. Στην Ελλάδα ωριμάζει νωρίτερα (Αύγουστος - αρχές Σεπτεμβρίου, ανάλογα με το κλίμα). Η παραγωγή καρπών αρχίζει από το τρίτο έτος και σταδιακά αυξάνεται. Στην Ευρώπη η αρώνια καλλιεργείται σε διάφορες χώρες (Ρωσία, Λιθουανία, Βουλγαρία, Σουηδία, Τσεχία), και σε ευρεία έκταση στην Πολωνία. Στη Λιθουανία παρασκευάζεται κρασί (από τους καρπούς της αρώνιας) που ονομάζεται “Aronijos” που συνιστάται για πρόληψη από καρδιοπάθειες. Η αρώνια εισάχθηκε από την Αμερική στην Ανατολική Ευρώπη, πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως καλλωπιστικό φυτό.

Όμως, μετά τον πόλεμο, χρησιμοποιήθηκε σαν φαρμακευτικό φυτό από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και είναι χαρακτηριστικό πως εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργούνται σήμερα στη Σιβηρία, ενδεικτικό ότι αντέχει και στο πολύ ψυχρό κλίμα. Στις χώρες αυτές οι μεγαλύτερες ποσότητες χρησιμοποιούνται στη φαρμακολογία, αλλά και για την παρασκευή χυμού, ο οποίος είναι πλούσιος σε φαινόλες, κατεχίνες, φλαβονόλες κ.ά. Στις γειτονικές βαλκανικές χώρες τους χρησιμοποιούν για να παρασκευάσουν μαρμελάδα ή γλυκά.
Οι μαύροι, στρογγυλοί καρποί του φυτού είναι που ενδιαφέρουν καθώς είναι πλούσιοι σε ουσίες όπως ανθοκυανίνες, πηκτίνη, βιοφαινόλες, τανίνες και κατεχίνες και μετά από επεξεργασία είναι εύγευστοι στην κατανάλωση.

Οι καρποί είναι γεμάτοι φλαβονοειδή (επικατεχίνη, κερσετίνη), ιχνοστοιχεία και φαινολικές ενώσεις  (παράγωγα καφεϊκού οξέος), και ανθοκυανίνες (γαλακτοζίτης της 3-κυανιδίνης, δελφινιδίνη, μαλβιδίνη, πετουνιδίνη, πελαργονιδίνη και πεονιδίνη). Η περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνες είναι από τις υψηλότερες από οποιοδήποτε άλλο γνωστό φυτό (αρκετές φορές υψηλότερη από το χυμό του κράνμπερι). Οι καρποί της αρώνιας είναι πλούσιοι σε προκυανιδίνες (τανίνες), ανθοκυανίνες και φαινολικά οξέα. Από τους καρπούς απομονώνεται η αμυγδαλίνη, ένας κυανογενετικός γλυκοζίτης, που είναι υπεύθυνος για την οσμή πικραμύγδαλου των φρέσκων φρούτων.

Σε συνδυασμό, αυτά τα ειδικά συστατικά, προσδίδουν στο φρούτο, αντι-βακτηριακές, αντι-ιικές και αντι-διαβητικές ιδιότητες. Μπορούν να καταπολεμήσουν το σχηματισμό αρτηριακής πλάκας, της λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (LDL – κακή χοληστερίνη) , και προστατεύουν το ήπαρ έναντι τοξινών και προσβολών. Στη ολοένα και πιο “διαβητική” κοινωνία μας, οι ουσίες που περιέχονται στο φρούτο βοηθούν στη μείωση του σακχάρου στο αίμα και στη βελτίωση της φυσικής παραγωγής του σώματος σε ινσουλίνη.

Δράση κατά της αθηροσκλήρωσης και των καρδιακών παθήσεων:

 Οι ανθοκυανίνες και άλλες πολυφαινόλες από την αρώνια μπορούν δυνητικά να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες με σκοπό την πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων. Τα αντιοξειδωτικά είναι χρήσιμα στην προστασία της ενδοθηλιακής λειτουργίας, την προαγωγή της αγγειοχάλασης και τη βελτίωση της συσσωμάτωσης αιμοπεταλίων. Η χρήση μετρίων δόσεων των στατινών σε συνδυασμό με φυσικά αντιοξειδωτικά μπορεί να αντιπροσωπεύει μία εναλλακτική θεραπευτική προσέγγιση.

Αντικαρκινική δράση: 

Μελέτες σε πειραματόζωα απέδειξαν ότι οι ανθοκυανίνες της αρώνιας μπορούν να επηρεάσουν την γενοτοξική δράση και να ενεργήσουν ως αντιμεταλλαξιγόνα. Αρκετά από τα συστατικά στην Αρώνια είναι αντικαρκινικά, και προστατεύουν ενάντια στην ανάπτυξη των όγκων της ουροδόχου κύστης, του στήθους, του παχέος εντέρου, των πνευμόνων, των ωοθηκών και του δέρματος. Προκαταρκτικές μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι  μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη στην επιβράδυνση της ανάπτυξης του γλοιοβλαστώματος – μια μορφή θανατηφόρου καρκίνου του εγκεφάλου.

Νευροπροστατευτική δράση:

Τα εκχυλίσματα που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, όπως εκείνα της αρώνιας, φαίνεται πως είναι αποτελεσματικά στην αντιστροφή πιθανών ανεπαρκειών που σχετίζεται με την ηλικία και αφορούν νευρωνικές και συμπεριφορικές παραμέτρους..

Δράση για την οθφαλμική υγεία:

 Φαρμακευτικά αφεψήματα από τους καρπούς και τα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσουν ανθρώπους να διατηρήσουν οπτική τους οξύτητα. Κατά συνέπεια, γι’ αυτό το σκοπό συνιστάται μια διατροφή πλούσια σε καρπούς αρώνιας.

Δράση κατά του διαβήτη: 

Η κατανάλωση μιας δίαιτας χαμηλής σε λιπαρά και πλούσιας σε αντιοξειδωτικά μειώνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και αντίστασης στην ινσουλίνη. Τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν τα παγκρεατικά βήτα-κύτταρα από το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από τη γλυκόζη. Μερικές μελέτες δείχνουν ότι οι ανθοκυανίνες διεγείρουν την έκκριση ινσουλίνης. Το χλωρογενικό οξύ (που υπάρχει στους καρπούς της αρώνιας) επιβραδύνει την απορρόφηση των υδατανθράκων με την αναστολή της εντερικής μεταφοράς της γλυκόζης. Η τακτική πρόσληψη χλωρογενικού οξέος μπορεί να συμβάλλει στην αποτροπή ή την καθυστέρηση της έναρξης του διαβήτη.

Δράση κατά των πεπτικών προβλημάτων:

 Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική, τόσο η διάρροια όσο και η δυσκοιλιότητα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την κατανάλωση καρπών (μύρτιλλα, βατόμουρα, και αρώνια). Σύγχρονες μελέτες επιβεβαιώνουν ότι οι περιεχόμενες τανίνες βοηθούν στη μείωση φλεγμονών του πεπτικού σωλήνα.

Αντιφλεγμονώδης δράση: 

Τα αποτελέσματα από πολλές μελέτες δείχνουν την αντι-φλεγμονώδη ιδιότητα των ανθοκυανινών. Προτείνεται οι ασθενείς που πάσχουν από αρθρίτιδα και πόνους που σχετίζονται με το έντερο να ακολουθούν μία δίαιτα που να περιλαμβάνει την κατανάλωση καρπών  πλούσιων σε ανθοκυανίνες .

Είναι το μοναδικό φρούτο που έχει την ιδιότητα να απομακρύνει τα βαρέα μέταλλα από τον οργανισμό και να μειώνει τους θρόμβους στο αίμα.

Η πλειοψηφία των ευεργετικών ιδιοτήτων των καρπών της οφείλονται στην υψηλή συγκέντρωση πολυφαινολικών ενώσεων (φλαβονοειδών, ανθοκυανίνης και τανίνης) που απολυμαίνουν το αίμα αφαιρούν τις τοξικές ουσίες από το σώμα, προάγουν την επούλωση των πληγών, τη μείωση των φλεγμονών, βελτιώνουν την ελαστικότητα των αιμοφόρων αγγείων  και προλαμβάνουν την καρδιακή προσβολή.

Η περιεκτικότητά τους σε φλαβονοειδή φυσικά αντιοξειδωτικά, βιταμίνη Ρ είναι από τις υψηλότερες όλων των φρούτων.

Επιπρόσθετα, οι καρποί αρώνιας είναι πηγές προβιταμίνης Α (β καρωτένιο) και βιταμινών Β2, Β6, Β9, C, E, K.

Περιέχει ράδιο, μολυβδαίνιο, βόριο και ιώδιο που σπάνια το συναντούμε σε φυτά , καθώς και πηκτίνη σε υψηλότατες συγκεντρώσεις που βοηθά στην απορρόφηση και την προστασία των οργανισμών από την ραδιενέργεια.

Για αυτό τον λόγο στις Ανατολικές χώρες της Ευρώπης και στην Ρωσία ο καρπός της αρωνίας χορηγείται σε εργάτες πυρηνικών εργοστασίων και κοσμοναύτες, πριν και μετά τις διαστημικές τους αποστολές.

Η αρώνια περιέχει καταμετρημένες 277 αντιοξειδωτικές ουσίες, περισσότερες από οποιαδήποτε άλλα berries, εσπεριδοειδή, λαχανικά, δημητριακά και μπαχαρικά. Ο φρέσκος καρπός έχει τη μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση από όλα τα φρούτα που μετρήθηκαν με την κλίμακα ORAC. 

Χαρακτηριστικοί είναι και οι παρακάτω πίνακες που δείχνουν το ποσοστό αντιοξειδωτικών που περιέχεται στο φρούτο Αρώνια (O.R.A.C. Value) καθώς και ο αριθμός διαφορετικών πολυφαινόλων σε αυτό.

Τα στοιχεία είναι από μετρήσεις του Υπουργείου Γεωργίας της Αμερικής (U.S.D.A)

Πίνακας για το ποσοστό αντιοξειδωτικών που περιέχεται στα Aronia berries

ΔΕΙΚΤΕΣ Ριζικής ικανότητας απορρόφησης οξυγόνου (O.R.A.C.)		ΣΥΝΟΛΟ ΠΟΛΥΦΑΙΝΟΛΩΝ
Φρούτο	Μονάδες	Φρούτο	Μονάδες
Αρώνια (Chokeberry – Aronia berries)	16062	Αρωνια (Chokeberry)	2010
Κρανμπερυ (Cranberry)	9090	Σύκο (Fig)	960
Δαμάσκηνo (Plum)	6100	Κρανμπερυ (Cranberry)	503
Βατόμουρο (Blackberry)	5905	Βατόμουρο (Blackberry)	477
Μύρτιλο (Blueberry)	4669	Ροδι (Pomegranate)	338
Ροδι (Pomegranate)	4479	Δαμάσκηνo (Plum)	332
Γκότζι μπέρυ (Goji berry)	3290	Μύρτιλο (Blueberry)	311
Πορτοκάλι (Orange)	2103	Πορτοκάλι (Orange)	57

               Περιεκτικότητα σε ανθοκυανίνες

       Aronia                1,480 mg/100 gr

       blueberry              558 mg/100gr  

       red raspberry        365 mg/100gr

       κεράσια                 350-400 mg/100gr

      acaiberry            320 mg/100gr

Ο χυμός συνιστάται ιδιαίτερα για τους ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο που έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Η κατανάλωση χυμού χωρίς προσθήκη ζάχαρης προλαμβάνει  και ενισχύει την θεραπεία του διαβήτη (σακχαρώδη διαβήτη τύπου II)(Simeonov et al, 2002).

Κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι η κατανάλωση 50ml χυμού 3 φορές την ημέρα για 2 μήνες ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση και ρυθμίζει τα επίπεδα της γλυκόζης και των τριγλυκεριδίων στο αίμα με αποτέλεσμα την καλύτερη λειτουργία του ήπατος και της χοληδόχου κύστης. (Kowalczyk et al. (2003)  Kuźniakt et al. (2009)).

Η αρώνια ενδείκνυται να καταναλώνετε από αθλητές, ιδιαίτερα για όσους επιβαρύνουν και καταπονούν το μυϊκό τους σύστημα η μεγάλη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες αυξάνουν την ζωτικότητα του σώματος διεγείροντας την ανάπλαση των μυών και των ιστών και προάγουν την επούλωση μυϊκών τραυματισμών.

Είναι ωφέλιμη για τις εγκύους, παιδιά, διαβητικούς, προλαμβάνει τις ρυτίδες, επιβραδύνει τη γήρανση του σώματος και του δέρματος. Παρατηρήθηκαν θετικές επιδράσεις της αρώνιας στην αιμόσταση διότι βοηθά στη πήξη του αίματος και στην μετέπειτα δημιουργίας θρόμβου.(Sikora et al.2010).

Δεδομένου ότι τα αντιοξειδωτικά είναι ένα βασικό συστατικό στην πρόληψη του καρκίνου και τη μείωση του όγκου (παχέος εντέρου και μαστού) , η αρώνια παρέχει φυσική ισχυρή προστασία, και απαλύνει τους έντονους πόνους (Kedziersk et al., 2010).

Οι ανθοκυανίνες του φυτού έχουν σημαντική προστατευτική δράση στις στομαχικές διαταραχές όπως το έλκος και η γαστρίτιδα. (Matsumoto et al. 2004). Τα φλαβονοειδή της αρώνιας ασκούν θετική δράση και στους ασθενείς που πάσχουν από σκλήρυνση κατά πλάκας.(Broncel et al. 2010).

Σημαντικά στοιχεία προέκυψαν για το εκχύλισμα από καρπούς της  αρώνιας και την δράση του απέναντι στο οξειδωτικό στρες. Βρέθηκε θετική επίδραση στην αναστολή του, πρέπει να τονίσουμε ότι το οξειδωτικό στρες προκαλεί διάφορα νοσήματα όπως παχυσαρκία, ελκώδη κολίτιδα, νόσο Alzheimer, νόσο Parkison κ.α. (www.healthmad.com and Harold Stewart, 2012).

Αποτελεσματικές δράσεις του φυτού απέναντι στη νόσο της παγκρεατίτιδας εντόπισαν σε μελέτες που πραγματοποίησαν οι Jankowski et al. (2000).

Μπορεί επίσης να βελτιώσει τη χοληστερόλη σας και τα επίπεδα των λιπιδίων, βοηθώντας τον οργανισμό να παράγει καλή χοληστερόλη.(Morosanu et al.2011).Η αρώνια περιέχει μεγάλη ποσότητα καροτίνης η οποία προστατεύει τα κύτταρα από βλάβη και τα μάτια από σχηματισμό καταρράκτη.

Επίσης, είναι πλούσια σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά όπως λουτεΐνη και Ζεαξανθίνη που φιλτράρει την ηλιακή ακτινοβολία και έτσι προστατεύει τα μάτια από ασθένειες που σχετίζονται με την ωχρά κηλίδα στους ηλικιωμένους (ARMD) και φλεγμονή του οφθαλμού (ραγοειδίτιδα).

Λόγω της υψηλότερης περιεκτικότητας σε κινικό οξύ έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να εμποδίσει λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος, όπως το E.coli (βακτήριο Escherichia coli).

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε ιώδιο, έχει σημαντικές αντισηπτικές ιδιότητες βοηθά στην καταπολέμηση της γρίπης.

Η αρώνια θεωρείται εξαιρετικά ωφέλιμος για τον ανθρώπινο οργανισμό αφού:

- Ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση

- Βοηθά στην καταπολέμηση της υπέρτασης 50ml χυμό 3 φορές την ημέρα. (Κλινικές δοκιμές)

- Προλαμβάνει και αντιμετωπίζει μια σειρά από καρδιαγγειακά νοσήματα

- Ενισχύει τους συνδετικούς ιστούς

- Μειώνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες

- Βοηθά την θεραπεία του καρκίνου

- Έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές δράσεις

- Αυξάνει την ζωτικότητα του σώματος, υπερνικά νευρικές διαταραχές και κόπωση, διεγείρει την ανάπλαση των μυών και των ιστών, το σχηματισμό του αίματος και το μεταβολισμό

- Έχει αντισηπτικές ιδιότητες και είναι ισχυρό εργαλείο για την καταπολέμηση του ιού της γρίπης. Ανακουφίζει από βρογχίτιδα

- Είναι επωφελής για εγκύους, παιδιά, διαβητικούς, αθλητές και για ασθενείς που υποβάλλονται σε πολύπλοκες αγωγές

- Αντιμετωπίζει τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος

- Έχει υποαλλεργικά αποτελέσματα: Χρησιμοποιείται σε γαστρίτιδα, αιμορραγία, αναιμία, ρευματισμούς

Για νωπή κατανάλωση δεν παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον επειδή έχουν πολύ στυφή γεύση, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε κοκτέιλ χυμών, αλκοολούχων ή ενεργητικών ποτών, σε τσάι, σιρόπια, ζελέ, σε φαρμακευτικά σκευάσματα και σαν χρωστικές τροφίμων.

Ποιες μπορεί να είναι οι παρενέργειες.

Τρώγοντας νωπούς καρπούς βάφεται η γλώσσα έντονα και φεύγει μετά από αρκετές ώρες, κάτι που πρέπει να γνωρίζετε αν έχετε να βρεθείτε με κόσμο. Ενώ δεν υπήρξαν αναφορές για παρενέργειες μετά την κατάποση, δεδομένου ότι είναι ένα φυτό οπότε θα μπορούσαν να υπάρξουν ορισμένες αλλεργικές αντιδράσεις σε μερικούς ανθρώπους. Εκείνοι που χρησιμοποιούν αρώνια παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με το γιατρό τους εάν υποπτεύονται κάποια δυσφορία.

Συνταγή για Σπιτική Μαρμελάδα Αρώνιας

ΥΛΙΚΑ:

• 1 κιλό αρώνια
• 3/4 του κιλού ζάχαρη άσπρη ή 1/2 του κιλού ζάχαρη καστανή
• 1/2 λίτρο νερό
• Χυμό από 1/2 λεμόνι

1. Πλένουμε καλά την αρώνια και την βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα.
2. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και βράζουμε σε σιγανή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν οι καρποί της αρώνιας.
3. Όταν μαλακώσουν οι καρποί, πολτοποιούμε με το μπλέντερ μέχρι να αποκτήσουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
4. Ξαναβάζουμε την μαρμελάδα στη φωτιά μέχρι να γίνει όσο πηχτή θέλουμε.
5. Αποστειρώνουμε γυάλινα βάζα με όποια μέθοδο θέλουμε, τα γεμίζουμε με την μαρμελάδα μας όταν είναι ακόμη ζεστή και τα τοποθετούμε σε στεγνό μέρος ανάποδα (με το καπάκι προς τα κάτω) μέχρι να κρυώσει τελείως.
6. Την επόμενη μέρα η μαρμελάδα μας είναι έτοιμη να αποθηκευτεί για να την έχουμε το χειμώνα ή ακόμη και να καταναλωθεί άμεσα.

Αναφορές σχετικά με τις φαρμακευτικές ιδιότητες της αρώνιας στό παρακάτω link. :

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=aronia

Διαβάστε επίσης

• Κρανιά - κράνα μια ελληνική υπερτροφή, φάρμακο για την καρδιά, τον διαβήτη, το έντερο, την διάρροια, αντιπυρετικό. Οι διαφορές με τα κράνμπερι
• Μύρτιλα (blueberries) και άγρια μύρτιλα (bilberries) για το μεταβολικό σύνδρομο, την παχυσαρκία, τον διαβήτη, την καρδιά, τον καρκίνο, τα μάτια, την αντιγήρανση.
• Βερίκοκο για την υγεία, την αναιμία, την δυσκοιλιότητα, την όραση, την ομορφιά και τα κουκούτσια τους για τον καρκίνο.
• ΚΕΡΑΣΙ. ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ. ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΚΕΡΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΠΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΚΗΣΗ.
• Διάβασμα, εξετάσεις και διατροφή. Τα κεράσια απαραίτητα στους μαθητές για τις εξετάσεις.

Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή