Νόσος Paget καρκίνος μαστού, που μοιάζει με μαστίτιδα

του Γιώργου Μονεμβασίτη, M.D.*, medlabnews.gr iatrikanea

Η νόσος Paget του μαστού είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου μαστού, που υπολογίζεται σε λιγότερο από 5% όλων των καρκίνων μαστού, μιμείται την μαστίτιδα και αρχίζει από τους πόρους του μαστού και επεκτείνεται στο δέρμα της θηλής και της θηλαίας άλου γύρω από τη θηλή.

Η νόσος Paget του μαστού ΔΕΝ σχετίζεται με την νόσο Paget των οστών, που είναι μια μεταβολική νόσος των οστών.

Η νόσος Paget του μαστού πιο συχνά συμβαίνει σε γυναίκες ηλικίας άνω των 50 ετών που οι περισσότερες έχουν υποκείμενο διηθητικό πορογενή καρκίνο μαστού. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις ο καρκίνος ανευρίσκεται μόνο στη θηλή.

Πιο συγκεκριμένα, στις περισσότερες περιπτώσεις νόσου Paget ( 82-92% σε διάφορες μελέτες) τα κύτταρα του όγκου έχουν διασπαρεί στο δέρμα της θηλής και της θηλαίας άλου από ένα υποκείμενο διηθητικό καρκίνωμα ή κάποιο πορογενές καρκίνωμα in situ. Μόνο 15 – 17 σπάνιες περιπτώσεις φαίνεται να έχουν ξεκινήσει πρωταρχικά μέσα στην επιδερμίδα της θηλής.

Tο νεόπλασμα που σχετίζεται με την νόσο Paget του μαστού, μπορεί και να μην είναι ψηλαφητό, συνήθως βρίσκεται κεντρικά (μέσα σε 2 cm από τη θηλαία άλω), αλλά περιστασιακά μπορεί να βρίσκεται πιο περιφερικά. Στις περιπτώσεις που υπάρχει ψηλαφητή μάζα, συνήθως ανιχνεύεται διηθητικό καρκίνωμα. Αντιθέτως, περιπτώσεις νόσου Paget του μαστού χωρίς καμία ψηλαφητή μάζα είναι περισσότερο πιθανό να έχουν πορογενές καρκίνωμα in situ μόνο (66% των περιπτώσεων σε μια μελέτη). Η νεοπλασματική νόσος μέσα στο μαστό λέγεται ότι είναι πιο συχνά πολυεστιακή, αν στον μαστό υπάρχει νόσος Paget.

Όπως αναφέρθηκε η νόσος Paget του μαστού προσβάλλει τη θηλή και τη θηλαία άλω. Είναι πάρα πολύ εύκολο να μπερδευτεί με ερεθισμό δέρματος (δερματίτιδα) ή με άλλη μη καρκινωματώδη (καλοήθη) κατάσταση του δέρματος της θηλής. 

Τα πιθανά συμπτώματα και σημεία της νόσου Paget του μαστού είναι τα ακόλουθα:

• Ξεφλουδισμένο ή Δέρμα με εφελκίδες , που στάζει ή σκληρό που μοιάζει με έκζεμα πάνω στη θηλή , στη θηλαία άλω ή και στα δύο.
• Ερυθρότητα
• Φαγούρα
• Μια αίσθηση καψίματος
• Αιματηρό έκκριμα θηλής
• Επιπεδωμένη ή ανεστραμμένη θηλή
• Προσβεβλημένες περιοχές κάτω από τη θηλή και τη θηλαία άλω
• Ένα ευδιάκριτο μικρό ογκίδιο κάτω από τη θηλή και τη θηλαία άλω
• Το δέρμα και η θηλή συνήθως αλλάζουν μόνο στον έναν από τους δύο μαστούς
• Το κλυδάζον δέρμα αλλάζει στα αρχικά στάδια , και φαίνεται έτσι σαν το δέρμα να αυτοιάται
• Εξέλκωση θηλής ή θηλαίας άλου
• Εσχαροποιημένη αλλοίωση με ανώμαλα όρια

Κατά μέσο όρο μια γυναίκα μπορεί να έχει αυτά τα συμπτώματα και τα σημεία για τουλάχιστον έξι με οκτώ μήνες πριν τεθεί η οριστική διάγνωση.

Ένα μικρό ποσοστό περιπτώσεων νόσου Paget στον μαστό είναι κλινικά λανθάνον και ανιχνεύεται μόνο ιστολογικά, όταν παραχωρείται ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι από τη θηλή και τη θηλαία άλω μετά από μαστεκτομή.

Διαφοροδιάγνωση
Η διαφορική κλινική διάγνωση συμπεριλαμβάνει τις γενικευμένες φλεγμονώδεις καταστάσεις του μαστού, όπως είναι το έκζεμα και η ψωρίαση, καθώς επίσης την διαβρωτική αδενωμάτωση, μια κατάσταση που προσβάλει αποκλειστικά την θηλή.

Αιτίες

Δεν είναι γνωστό το τι προκαλεί τη νόσο Paget του μαστού. Όμως είναι ευρέως αποδεκτή η θεωρία ότι είναι συνήθως αποτέλεσμα ενός πορογενούς ή διηθητικού καρκίνου του μαστού.

Καρκινικά κύτταρα από τον πρωτοπαθή όγκο μεταφέρονται μέσω των πόρων γάλακτος στην θηλή και στο δέρμα που την περιβάλλει (θηλαία άλως).

Μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι τα φυσιολογικά κύτταρα στην επιφάνεια της θηλής αυθόρμητα μετατρέπονται σε καρκινικά κύτταρα. Σε σπάνιες περιπτώσεις νόσου Paget του μαστού, δεν ανευρίσκεται κανένας υποκείμενος καρκίνος μαστού

Οι παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν την πιθανότητα κάποιος να αναπτύξει νόσο Paget του μαστού είναι οι ίδιοι παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο να αναπτύξουμε οποιοδήποτε άλλο είδος καρκίνου του μαστού.

Μερικοί παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο μαστού είναι:

 Ηλικία: η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνει καθώς αυξάνει και η ηλικία

 Προσωπικό ιστορικό καρκίνου του μαστού: η παρουσία καρκίνου του μαστού στον έναν από τους δύο μαστούς αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού και στον άλλον μαστό

 Οικογενειακό ιστορικό: ιστορικό καρκίνου μαστού ή ωοθηκών μεμονωμένα ή ταυτόχρονα, στην μητέρα, αδερφή , θυγατέρα ή ακόμα η παρουσία καρκίνου μαστού σε κάποιον άνδρα συγγενή αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού σ’ ένα άτομο

 Γενετική προδιάθεση: ελλείμματα σε ένα από διάφορα γονίδια, κυρίως στα BRCA1 και BRCA2 γονίδια προδιαθέτουν σε ανάπτυξη καρκίνου μαστού καθώς και σε ανάπτυξη καρκίνου ωοθηκών και παχέος εντέρου

 Έκθεση σε ακτινοβολία: η ακτινοθεραπεία στην περιοχή του στήθους κατά την παιδική ηλικία ή κατά την νεαρή ενήλικη ζωή προδιαθέτει σε ανάπτυξη καρκίνου μαστού σε μεγαλύτερη ηλικία

 Περίσσεια βάρους: η απόκτηση βάρους πάνω από το κανονικό για την ηλικία και το ύψος μιας γυναίκας αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού – ειδικά όταν η πρόσληψη βάρους γίνεται μετά την εμμηνόπαυση. Επίσης , σημαντική πρόσληψη βάρους κατά την εφηβεία συνδυάζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου

μαστού στην ενήλικο ζωή.

 Έκθεση σε οιστρογόνα: όσο πιο μεγάλο χρονικό διάστημα εκτίθεται μια γυναίκα σε οιστρογόνα – των οποίων οι τιμές διακυμαίνονται κατά τη διάρκεια του εμμηνορρυσιακού κύκλου, από την εμμηναρχή μέχρι την εμμηνόπαυση – τόσο μεγαλύτερος κίνδυνος για καρκίνο μαστού υπάρχει. Η πρώιμη εμμηναρχή, που  συμβαίνει σε ηλικία μικρότερη των 12 ετών, ή η καθυστερημένη εμμηνόπαυση, μετά την ηλικία των 55 ετών, επιμηκύνουν την έκθεσή μιας γυναίκας στα οιστρογόνα. Η λήψη οιστρογόνων, όπως είναι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, αυξάνει επίσης τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού σε μερικές γυναίκες.

 Φυλή: Οι γυναίκες της Λευκής φυλής έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο μαστού συγκριτικά με τις γυναίκες της Μαύρης ή της Ισπανικής φυλής.

Ωστόσο οι Μαύρες γυναίκες είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από τη νόσο.

Το να έχει μια γυναίκα έναν ή περισσότερους προδιαθεσιακούς παράγοντες δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει απαραίτητα και καρκίνο μαστού. Οι περισσότερες γυναίκες με καρκίνο μαστού δεν έχουν κανέναν γνωστό προδιαθεσιακό παράγοντα.

Η Μαστογραφία ή οι υπέρηχοι (όπου αυτοί είναι κατάλληλοι) συνηγορούν σε όλες τις μαστικής νόσου Paget στο να εντοπίσουν έναν συνυπάρχοντα καρκίνο , αλλά αυτές οι ανιχνευτικές μέθοδοι μπορεί να αποτύχουν στο να αναγνωρίσουν ανώμαλο μαζικό

ιστό σε ασθενείς με μη ψηλαφητή μάζα και μπορεί να υποτιμήσουν την έκταση της πολυεστιακής νόσου . Θεωρείται ότι ασθενείς με μαστική νόσο Paget και με μια ψηλαφητή μάζα έχουν πολύ μεγαλύτερη επίπτωση για διηθητικό καρκίνωμα , πολυεστιακές αλλοιώσεις και λεμφαδενικές μεταστάσεις και χειρότερο ποσοστό επιβίωσης από ασθενείς στις οποίες ο όγκος δεν δείχνει επιδερμική διασπορά . Παρόλα αυτά, άλλες μελέτες σύγκριναν ασθενείς με διηθητικό καρκίνωμα με ή χωρίς μαστική νόσο Paget και βρήκαν ότι ο πιο σημαντικός προγνωστικός παράγοντας ήταν η παρουσία ή η απουσία των μεταστάσεων στην μασχάλη, παρά η παρουσία συμμετοχής του δέρματος.

Η νόσος Paget του μαστού έχει αναφερθεί στον αντρικό μαστό και δεν υπάρχει κάποιο αποδεικτικό στοιχείο που να συνηγορεί στο ότι η νόσος συμπεριφέρεται διαφορετικά, παρόλο που ο αριθμός των περιπτώσεων που έχουν αναφερθεί είναι μικρός.

Θεραπεία

Η νόσος Paget συνήθως απαιτεί εγχείρηση. Το είδος της εγχείρησης που χρειάζεται εξαρτάται από την κατάσταση του δέρματος γύρω από τη θηλή και από το πόσο προχωρημένος είναι ο υποκείμενος καρκίνος.

 Απλή μαστεκτομή: γίνεται αφαίρεση όλου του μαστού χωρίς όμως να γίνεται αφαίρεση των λεμφαδένων της μασχαλιαίας κοιλότητας . Γίνεται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει υποκείμενος μη διηθητικός    καρκίνος μαστού, που δεν έχει όμως διασπαρεί στους λεμφαδένες .

 Χειρουργική εξαίρεση της μάζας: η εγχείρηση διατήρησης του μαστού περιλαμβάνει μόνο την αφαίρεση του τμήματος του μαστού που νοσεί . Ο χειρουργός μετακινεί την θηλή και την θηλαία άλω μαζί με μια σφήνα ή σχήματος κώνου τμήμα του μαστού . Ο χειρουργός επικεντρώνεται στο να αφαιρέσει όσο γίνεται λιγότερο μαζικό ιστό , ενώ παράλληλα πρέπει να είναι σίγουρος ότι ο ιστός που αφαίρεσε περιέχει ένα εξωτερικό όριο που είναι ελεύθερο καρκινικών κυττάρων, έτσι ώστε να παραμείνουν μόνο τα υγιή κύτταρα. Η χειρουργική εξαίρεση της μάζας πάντα απαιτεί ακτινοθεραπεία ως συμπληρωματική θεραπεία.

Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορεί να γίνει ακτινοθεραπεία, δεν πρέπει να γίνει χειρουργική εξαίρεση της μάζας. Μετά τη θεραπεία ακολουθεί ανακατασκευή της θηλής.

Βιοψία φρουρού λεμφαδένα με λεπτή βελόνα

Σε οποιαδήποτε περίπτωση υπάρχει διηθητικός καρκίνος μαστού πρέπει να ακολουθήσει βιοψία των λεμφαδένων μασχάλης για να δούμε αν ο καρκίνος έχει επεκταθεί στην περιοχή.

Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως βιοψία φρουρού λεμφαδένα με λεπτή βελόνα.

Συμπληρωματική θεραπεία

Μετά την επέμβαση μπορεί να προταθεί να γίνει επιπρόσθετη συμπληρωματική θεραπεία με αντικαρκινικά φάρμακα ή ορμονοθεραπεία, ώστε να εμποδιστεί η επανεμφάνιση του καρκίνου του μαστού. Βέβαια, αυτό εξαρτάται από την έκταση του καρκίνου του μαστού και εάν οι εξετάσεις για όγκο είναι θετικές για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως είναι η παρουσία οιστρογονικών ή υποδοχέων προγεστερόνης.

25η Οκτωβρίου: Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου του μαστού

Η 25η Οκτωβρίου μπορεί να σηματοδοτεί την παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου του μαστού αλλά οι αγώνες για την καταπολέμησή του μετρούν δεκαετίες.

Ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνή μορφή εμφάνισης καρκίνου στις γυναίκες παγκοσμίως, με πάνω από 1,7 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις το χρόνο σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία (του 2012) αποτελώντας ουσιαστικά το δεύτερο πιο συχνό τύπο καρκίνου συνολικά. Ο αριθμός αυτός αποτελεί το 12% του συνόλου των νέων περιπτώσεων καρκίνου και το 25% των περιπτώσεων καρκίνου στις γυναίκες συνολικά. Ο καρκίνος του μαστού είναι η πέμπτη πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο στις γυναίκες.

Σύμφωνα με το World Cancer Research Fund International, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού διπλασιάζεται κάθε δεκαετία μέχρι την εμμηνόπαυση.

Βιβλιογραφία

1. Paget J. Disease of the mammary areola proceeding cancer of the mammary gland. St. Bart Hosp Rep 1874;10:87–9

2. Dixon AR, Gaea MH, Ellis IO, Elston CW, Blancy RW. Paget's disease of the nipple. Br J Surg 1991;78:722–3 ↵ Peison B, Benisch B. Paget's disease of the nipple simulating malignant melanoma in a black woman. Am J Dermatopthol 1985;7:165–9

3. Meyer-Gonzalez T, Alcaide-Martin A, Contreras-Steyls M, Mendiola M, Herrera-Acosta E, Herrera E. Pigmented mammary Paget disease mimicking cutaneous melanoma. Int J Dermat 2010;49:59–61

* Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.

Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α., 

Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.

Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα

Διαβάστε επίσης

• Nόσος Paget των οστών με πόνο, παραμόρφωση οστών αλλά και ζαλάδες, ίλιγγο, κώφωση. Συμβουλές μείωσης κινδύνου επιπλοκών

• Ο καρκίνος του μαστού, στα αρχικά του στάδια, μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία. Μπορεί να υπάρξει εγκυμοσύνη και θηλασμός μετά από μαστεκτομή
• Τι είναι ο φρουρός λεμφαδένας; Σε τι χρησιμεύει και πώς γίνεται η ανίχνευση του; Ποια τα οφέλη της βιοψίας και ποια η διαγνωστική ακρίβεια της μεθόδου;
• YΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΜΑΣΤΟΥ. ΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ; ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ;
• Νόσος Paget, μια σπάνια μορφή καρκίνου μαστού

Ψώρα ιδιαίτερα μεταδοτική δερματική νόσος. ΔΕΝ έχει καμία σχέση με ψωρίαση (φωτο).

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ψώρα, μια επικίνδυνη δερματική νόσος, ιδιαίτερα μεταδοτική που προκαλείται από ένα παρασιτικό, που λέγεται άκαρι της ψώρας.

Το παράσιτο Sarcoptes scabiei παρασιτεί στον άνθρωπο εδώ και τουλάχιστον 2,500 χρόνια, το οποίο ζει και αναπαράγεται στο δέρμα του ανθρώπου, η ονομαζόμενη ψώρα (scabies), μια άκρως μεταδοτική νόσος.  Είναι μικροσκοπικό αραχνοειδές παρασιτικό, συχνά δύσκολο να βρεθεί και προκαλεί μια νόσο με πολύ κνησμό (φαγούρα) που λέγεται ψώρα. Η ψώρα δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την ψωρίαση. Η σύγχυση ίσως οφείλεται στο παρεμφερές όνομα, την φαγούρα και τις δερματικές

Yπολογίζεται ότι πάνω από 300.000.000 περιπτώσεις ψώρας συμβαίνουν κάθε χρόνο παγκοσμίως. 

Προσβάλλεται οποιαδήποτε φυλή ή ηλικία ανεξαρτήτως από συνθήκες προσωπικής υγιεινής. Αν και για πολλά χρόνια είχε σταματήσει να ακούγεται, με την εξάπλωση και στην Ελλάδα αυτής της ξεχασμένης νόσου, ξαναμπαίνει στη ζωή των σημερινών σύγχρονων κοινωνιών. Στους πρόσφυγες και στους καταυλισμούς που διαμένουν έχουν εμφανιστεί κρούσματα ψώρας αλλά και άλλων μεταδιδόμενων ασθενειών.

Το μικροσκοπικό άκαρι που προκαλεί τη ψώρα έχει μήκος περίπου 0.4 χιλιοστά και δεν είναι ορατό με το μάτι. Έχει στρογγυλό σώμα και 8 πόδια και σκάβει το δέρμα δημιουργώντας μια αλλεργική αντίδραση. Η συνέπεια είναι έντονη φαγούρα, μερικές φορές τόσο δυνατή κατά τη νύκτα, που κρατάει άγρυπνο τον πάσχοντα.

Συχνά το ξύσιμο οδηγεί δε δευτερογενή επιμόλυνση. Από την έντονη φαγούρα, προκαλείται τοπική φλεγμονή, με σοβαρές βλάβες στο δέρμα από το ξύσιμο άλλα και είσοδο βακτηριδίων που οδηγούν στην μορφή του Μολυσματικού κηρίου (του Κέλσου), μια πολύ φλεγμονώδης μυκητιακή λοίμωξη.

Η ψώρα μεταδίδεται σχεδόν πάντα από άνθρωπο σε άνθρωπο με στενή επαφή. Μπορεί να είναι ένα παιδί, ένας φίλος ή άλλο μέλος της οικογένειας. Το θηλυκό άκαρι ελκύεται από τη θερμότητα και την οσμή του δέρματος, σκάβει μια σήραγγα μέσα στην οποία εναποθέτει τα αυγά του και παράγει εκκρίσεις που προκαλούν αλλεργική αντίδραση. Οι νύμφες εκκολάπτονται από τα αυγά, προχωράνε στην επιφάνεια του δέρματος και ενηλικιώνονται μέσα σ' αυτό. Ο χρόνος επώασης είναι περίπου 20 ημέρες κι έτσι μπορεί να περάσει και ένας μήνα μέχρι ένα άτομο που έχει "κολλήσει" να αρχίσει να έχει κνησμό. Χωρίς ξενιστή μπορεί να ζήσει από 5 ημέρες έως 2 εβδομάδες. Αντιθέτως στον ανθρώπινο οργανισμό επιζεί επί περίπου ένα μήνα και μπορούν να βαδίσουν σε μεγάλες αποστάσεις. Έτσι τα συμπτώματα της ψώρας μπορεί να διαρκέσουν μήνες ή και χρόνια.

Μεταδίδεται η ψώρα με το σεξ;

Η νόσος μπορεί να μεταδοθεί με σεξουαλική επαφή όταν το ζευγάρι περάσει πολύ ώρα μαζί (για παράδειγμα όλη τη νύχτα).

Συμπτώματα 

Η πρώτη και η πιο συχνή ένδειξη της νόσου, είναι ο κνησμός, ιδίως τις νυκτερινές ώρες. Το εξάνθημα μπορεί να αποτελείται από μικρά σπυράκια στην αρχή ενώ αργότερα μπορεί εκζεματοποιηθεί να εμφανιστεί δηλαδή απολέπιση ή εφελκίδες.

Συνήθως αρχίζουν από τις πτυχές και ιδίως ανάμεσα στα δάκτυλα των χεριών, στους αγκώνες ή στη περιοχή των καρπών, στους γοφούς ή στην περιοχή της ζώνης, γύρω από τις θηλές στις γυναίκες ή στα γεννητικά όργανα στους άνδρες. Τα ακάρεα έχουν την τάση επίσης να κρύβονται μέσα ή και πάνω στο δέρμα που βρίσκεται κάτω από δακτυλίδια, βραχιόλια, ρολόγια ή και κάτω από τα νύχια. 

Στα παιδιά υπάρχει μια πιο γενικευμένη φαγούρα και η μόλυνση μπορεί να συμπεριλάβει όλο το σώμα συμπεριλαμβανομένων των παλαμών - πελμάτων και το τριχωτό της κεφαλής. Το παιδί μπορεί να είναι κουρασμένο και ευερέθιστο λόγω της αϋπνίας από την έντονη φαγούρα.

Η δευτερογενής μικροβιακή επιμόλυνση συχνά αποτελεί ένα επιπρόσθετο πρόβλημα, ιδίως στα ζεστά κλίματα. Είναι πιο συχνή σε κοινότητες ή οικογένειες με φτωχές συνθήκες υγιεινής.

Εφελκιδοποιημένη ή "Νορβηγική Ψώρα"

Η Νορβηγική ψώρα (πρωτοπεριγράφτηκε σε λεπρούς στην Νορβηγία), είναι μια μορφή ψώρας που εμφανίζεται κυρίως σε ηλικιωμένους και σε άτομα με αδύναμο ανοσολογικό σύστημα (π.χ. ασθενείς με AIDS).

Εδώ τα συμπτώματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Οι προσβεβλημένες εκτάσεις δέρματος είναι μεγάλες, έχουν εφελκίδες και είναι λεπιδώδεις. Κάτω από αυτές κρύβονται πολλές χιλιάδες παράσιτα με τα αυγά τους και είναι περιπτώσεις εξαιρετικά μεταδοτικές.

Η θεραπεία στην μορφή αυτή της ψώρας είναι δύσκολη διότι τα συνήθως χρησιμοποιούμενα σε υγρή μορφή φάρμακα, δεν διαπερνούν το παχύ και ξεραμένο δέρμα ώστε να φθάσουν στα ακάρεα και να τα σκοτώσουν.

Είναι εξαιρετικά μεταδοτικές περιπτώσεις.

Διάγνωση

Τη διάγνωση θα την θέσει σχετικά εύκολα με μια κλινική εξέταση ο δερματολόγος. Μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθούν και ανώδυνες, απλές εξετάσεις.

Θεραπεία

Με την έναρξη της κατάλληλης θεραπείας στον χώρο διαμονής, εκτός από τα κλινοσκεπάσματα και ρούχα, πρέπει υποχρεωτικά να γίνουν  εφαρμογές απορρύπανσης με αναζωογόνηση και εξυγίανση του περιβάλλοντα χώρου, διοτι θα μπορούσε να αποφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην εκτελεσθείσα θεραπευτική αγωγή.

Το βενζοϊκό βενζύλιο (ένα φτηνό γαλάκτωμα) είναι παγιωμένη από χρόνια θεραπεία που συνδυάζει την χαμηλή τιμή με την αποτελεσματικότητα.

Μαζί με τον ασθενή πρέπει να υποβάλλονται σε ταυτόχρονη θεραπεία όλα τα μέλη της οικογένειας του. Επίσης άτομα που συγκατοικούν ή είχαν σεξουαλική επαφή με τον ασθενή, όχι μόνο πρόσφατα, αλλά και 1-2 μήνες πριν την εμφάνιση του εξανθήματος, ακόμη και όταν δεν παρουσιάζουν κλινικά σημεία ψώρας. Δεν είναι απαραίτητο να υποβληθούν σε θεραπεία άτομα που είχαν οποιαδήποτε τυχαία επαφή (π.χ. χειραψία) με τον ψωρικό ασθενή.                                                                      

Η θεραπεία πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση βραδινές ώρες, ούτως ώστε να παραμείνει  το  φάρμακο  για  να δράσει όλη  τη νύχτα (12 ώρες). Η  χρήση  του   να γίνεται  σε   καλά  αεριζόμενο  χώρο  μακριά  από φλόγες ή  άλλη  πηγή  θερμότητας (π.χ. ηλεκτρική συσκευή σε λειτουργία, τσιγάρο). Να εφαρμόζεται σε όλο το σώμα εκτός από το πρόσωπο και το τριχωτό της κεφαλής από απόσταση 20 εκατοστών, με κατεύθυνση από πάνω προς τα κάτω. Πρώτα απλώνεται στον κορμό του σώματος και μετά στα άκρα, κατά τρόπο ώστε να καλύπτονται όλες οι επιφάνειες, συμπεριλαμβανομένων και των γεννητικών οργάνων, χωρίς δηλαδή να μένει κάποια έκταση ακάλυπτη. Οι περιοχές ανάμεσα στα δάκτυλα, ακόμη και κάτω από τα νύχια(αφού κοπούν προηγούμενα με νυχοκόπτη), οι πτυχώσεις του δέρματος και οι επιφάνειες του δέρματος όπου τα συμπτώματα είναι πιο έντονα πρέπει να ψεκάζονται (εάν χρησιμοποιείται το Spregal) ή να επαλείφονται (εάν έχει συνταγογραφηθεί το Benzyl Benzoate) περισσότερο (μασχάλες, αγκώνες, περιοχή κοιλιάς, γεννητικές περιοχές, γόνατα). Ο ψεκασμός ή η επάλειψη δεν πρέπει να γίνεται σε υγρό δέρμα ή σε δέρμα με εκτεταμένες διαβρώσεις ή επιμολύνσεις, γιατί όλοι αυτοί οι παράγοντες διευκολύνουν την απορρόφηση του φαρμάκου.    

Το φάρμακο θα πρέπει να παραμείνει σε επαφή με το δέρμα για 12 ώρες. Μην πλύνετε ακόμη και τα χέρια σας εάν δεν περάσουν τουλάχιστον 12 ώρες. Εάν από απροσεξία πλυθεί με νερό κάποια περιοχή(π.χ. χέρια) θα πρέπει να επαναληφθεί η εφαρμογή του φαρμάκου. Μετά από πάροδο 12 ωρών, το σώμα ξεπλένεται με σαπούνι και άφθονο νερό. 

Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις

Στα βρέφη και τα μικρά παιδιά, η μύτη, το στόμα και τα μάτια πρέπει να προφυλάσσονται κατά την διάρκεια της χρήσης του φαρμάκου με ένα μαντήλι, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανός ερεθισμός των βλεννογόνων

Σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων της ασθένειας στο πρόσωπο, επαλείφεται η προσβεβλημένη περιοχή με ένα βαμβάκι εμποτισμένο με το φάρμακο.

Η χρήση μεγάλων ποσοτήτων φαρμάκου, η μη έγκαιρη απομάκρυνση του με λουτρό και η χρήση του για περισσότερες φορές από τις προβλεπόμενες, μπορεί να προκαλέσουν δερματίτιδα και ενδεχόμενα τοξικά συμβάματα.

Παρά την σωστή θεραπεία, μπορεί να επιμένει ο κνησμός και η ανησυχία του ασθενή είτε από χημικό ερεθισμό του φαρμάκου είτε από μια κατάσταση υπερευαισθησίας που οφείλεται σε παρατεταμένη αλλεργική αντίδραση. Στην περίπτωση αυτή να ζητηθεί η βοήθεια του δερματολόγου. Γενικά, ενδέχεται να επιμένει βέβαια ο κνησμός για μερικές μέρες, αλλά εξαφανίζεται πλήρως σε 2 βδομάδες. Σε μερικές περιπτώσεις δημιουργούνται  τα λεγόμενα κοκκιώματα της ψώρας (σαν τσιμπήματα από κουνούπια), τα οποία προκαλούν κνησμό, επιμένουν για μερικούς μήνες, αλλά δεν μεταδίδουν την νόσο, άρα δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από ψώρα;

Η ψώρα προσβάλλει πλούσιους και φτωχούς, νέους και γέρους. Παρ' όλα αυτά είναι συχνότερη σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Είναι πιο συχνή σε αυτούς που έχουν στενότερη φυσική επαφή με άλλους, ιδίως παιδιά, μητέρες βρεφών και ηλικιωμένοι σε διάφορα ιδρύματα.

Μέσα στην οικογένεια: τα παιδιά ηλικίας < 2 ετών έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, ακολουθούν οι μητέρες και τα μεγαλύτερα θήλεα αδέλφια και τέλος τα άλλα μέλη της οικογένειας. Η ψώρα είναι λιγότερο συχνή στους ενήλικες άρρενες, ίσως γιατί ξοδεύουν λιγότερη ώρα στην επαφή τους με τα προσβεβλημένα παιδιά.

Πρόσφυγες, στρατιώτες και τρόφιμοι ιδρυμάτων (φυλακές, hot spot κλπ), λόγω συνθηκών διαβίωσης είναι ομάδες υψηλού κινδύνου.

Οι ηλικιωμένοι τρόφιμοι ιδρυμάτων είναι υψηλή ομάδα και για άλλους λόγους:

Χαμηλή ανοσολογική άμυνα

Συχνή, στενή φυσική επαφή μέσω των καθημερινών συνηθειών φροντίδας (πλύσιμο, ντύσιμο κ.ά.) που τους παρέχει το προσωπικό του ιδρύματος.

Καθυστερημένη διάγνωση, γιατί η ψώρα μοιάζει συχνότατα με άλλες δερματοπάθειες όπως η ξηροδερμία, το έκζεμα, η δερματίτις εξ' επαφής, το μολυσματικό κηρίο, το φαρμακευτικό εξάνθημα ή άλλες καταστάσεις συχνές σε ηλικιωμένους.

Σταθερή θεραπεία εδώ και χρόνια, είναι το βενζοϊκό βενζύλιο, ένα πολύ φτηνό γαλάκτωμα που τις οδηγίες χρήσεως θα σας τις πει ο δερματολόγος σας.

Άλλες θεραπείες είναι η κρέμα με crotamiton 10% και η αλοιφή με θείο, μοναδική θεραπεία που μπορούμε να εφαρμόσουμε σε εγκύους.

Εκείνο που έχει μεγάλη σημασία σε οικογένειες και κοινότητες, είναι η ταυτόχρονη θεραπεία όλων όσων συγχρωτίζονται στον ίδιο χώρο, ανεξαρτήτως αν έχουν φαγούρα ή όχι.

Διαβάστε επίσης

• Ακάρεα βρίσκονται παντού στο σπίτι, στην σκόνη, στο στρώμα. Προκαλούν άσθμα, ρινίτιδα, καταρροή, φαγούρα, επιπεφυκίτιδα, αναπνευστικά προβλήματα
• Ψείρες και κόνιδα. Τι είναι, πώς προλαμβάνονται και πώς αντιμετωπίζονται;
• Ψύξη, ρινίτιδα, κατάπτωση, πονοκέφαλο, βήχα μπορεί να προκαλέσει η κακή χρήση των κλιματιστικών.
• Τι είναι η αλλεργία; Με ποιόν τρόπο εκδηλώνεται μια αλλεργική αντίδραση και πώς αντιμετωπίζεται;
• Κοριός. Που και πώς βρίσκεται το έντομο και τι προκαλεί στον άνθρωπο το τσίμπημα του; Φυσικά απωθητικά και τρόποι αντιμετώπισης του

Τι να τρώτε για την τριχόπτωση, για υγιή και εμφανίσιμα μαλλιά

της Θάλειας Γούτου, αισθητικού - κοσμετολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Όλοι ενδιαφερόμαστε για την εμφάνιση των μαλλιών μας. Από τον καιρό που ο άνθρωπος ζούσε σε σπηλιές, χρησιμοποιούσε τα μαλλιά του για να δηλώσει δύο πράγματα: για να δείξει ότι είναι υγιής και δυνατός και για να φλερτάρει! Ακόμα και μεγάλοι πολιτικοί έχουν εκλεχθεί λόγω της όμορφης κόμης τους!

Ότι θρέφει το σώμα μας θρέφει επίσης και τους περίπου 150.000 θύλακες των τριχών στο κεφάλι μας. Δοκιμάστε τις παρακάτω τροφές που περιέχουν  σημαντικές ουσίες για την υγεία των μαλλιών. Για να δείχνουν τα μαλλιά σας ότι είστε όσο νέοι αισθάνεστε, ή ακόμα και νεότεροι!

1. Πράσινο τσάι, καρύδια  και σολομός: Τα τρόφιμα αυτά είναι πλούσια σε πολυφαινόλες και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που ευνοούν την υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου. Επίσης προσδίδουν λάμψη στα μαλλιά! Εάν παλεύετε με τη πιτυρίδα, δοκιμάστε να ξεπλύνετε τα μαλλιά σας με πράσινο τσάι. Επίσης βοηθούν στην πρόληψη των μυκήτων που προκαλούν πιτυρίδα.

2. Φρούτα: Τα φρούτα που έχουν φωτεινό χρώμα, όπως τα ροδάκινα, οι φράουλες, το μάνγκο, τα πορτοκάλια, το ακτινίδιο και η ντομάτα (Ναι! Και η ντομάτα είναι φρούτο!) είναι πλούσια σε Βιταμίνη C, που είναι απαραίτητα για τη δημιουργία του κολλαγόνου το οποίο δομεί τα μαλλιά. Η Βιταμίνη C προσδίδει επίσης σφριγηλότητα στο δέρμα!

3. Φασόλια, δημητριακά ολικής αλέσεως και άλλες τροφές με Βιταμίνες Β: Οι Βιταμίνες Β (ειδικά η Β6 και το φολικό οξύ) διασφαλίζουν τη σωστή παροχή αίματος και οξυγόνου στους θύλακες των τριχών, η οποία βοηθά την ανάπτυξη και πιθανόν μειώνει την απώλεια τριχών. Άλλες τροφές πλούσιες σε Βιταμίνες Β είναι ο αρακάς, τα καρότα, η σόγια, οι ξηροί καρποί και τα αβγά.

4. Σκουρόχρωμα πράσινα λαχανικά όπως το σπανάκι, το μπρόκολο και τα σέσκουλα: είναι εξαιρετικές πηγές Βιταμινών Α και C, οι οποίες ευνοούν την παραγωγή σμήγματος. Τα σμήγμα αποτελεί ένα φυσικό «conditioner» ή αλλιώς «μαλακτικό» για τα μαλλιά.

5. Μαύρο σουσάμι: οι κινέζοι ορκίζονται ότι το μαύρο σουσάμι διατηρεί τα μαύρα μαλλιά στους άνδρες περισσότερο! 

6. Πείτε ναι στο αβοκάντο! Το αβοκάντο και το λάδι από αβοκάντο πιθανόν εμποδίζουν τη διϋδροτεστοστερόνη (DHT) να βρει τον στόχο της. Η ορμόνη αυτή σκοτώνει τους θύλακες της τρίχας.

Και ποιες τροφές πρέπει να προσέχετε για να έχετε υγιή μαλλιά;  

Αποφύγετε το ζωικό λίπος από το κόκκινο κρέας εάν έχετε απώλεια μαλλιών καθώς φαίνεται ότι προκαλεί μεγαλύτερη παραγωγή της DHT και βλάβες στους θύλακες της τρίχας. Η ορμόνη DHT συρρικνώνει τους θύλακες της τρίχας στους άνδρες που έχουν γενετική προδιάθεση για απώλεια μαλλιών.

Διαβάστε επίσης

• Αιτίες τριχόπτωσης. Τροφές που βοηθούν στην υγεία των μαλλιών
• Tροφές – βάλσαμο για τα μαλλιά σας
• Η τριχόπτωση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μύθοι και αλήθειες και απλοί τρόποι για γερά μαλλιά
• Ψευδάργυρος, η έλλειψή του προκαλεί λοιμώξεις, δερματοπάθειες, λευκά σημάδια στα νύχια, τριχόπτωση, υπογονιμότητα, διαταραχές στον ύπνο

• Μυστικά για υγιή μαλλιά

Βάζουμε αντηλιακό και τον χειμώνα. Και μην ξεχνάτε τα παιδιά. Τα χειρότερα εγκαύματα γίνονται στα χιόνι.

του Aλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ηλιόλουστη χειμωνιάτικη ημέρα σήμερα. Βάλτε αντηλιακό! Ο ήλιος πια είναι δυνατός και επικίνδυνος και τον χειμώνα... Χρειάζεται να βάζετε αντηλιακό ακόμα και τώρα.  Σε όλα τα ακάλυπτα σημεία του σώματος, πρόσωπο, χέρια, ντεκολτέ, φαλάκρα είναι απαραίτητη η χρήση του αντηλιακού εφόσον έχετε να περπατήσετε εκτεθειμένοι στον ήλιο.
Για τους περισσότερους το αντιηλιακό έχει συνδυαστεί μόνο με την θάλασσα και την ηλιοθεραπεία στην παραλία. Όμως έτσι όπως έχει αλλάξει το κλίμα, έχουμε πολύ περισσότερες μέρες το χρόνο με ηλιοφάνεια και ο ήλιος πια έχει γίνει πολύ δυνατός. Έτσι δεν σημαίνει ότι το αντηλιακό χρησιμοποιείται μόνο στην θάλασσα και μόνο το καλοκαίρι. Δυστυχώς και τον χειμώνα είναι απαραίτητη η προστασία από τον ήλιο.

Ο καθένας θα πρέπει να χρησιμοποιεί τα αντηλιακά το χειμώνα για τον απλούστατο λόγο ότι ο ήλιος λάμπει όλο το χρόνο. Δεν έχει σημασία αν η θερμοκρασία είναι πιο χαμηλή ή υπάρχουν  συννεφιασμένες μέρες. Το γεγονός είναι ότι οι υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου βομβαρδίζουν τη γη όλο το χρόνο και μπορούν να διεισδύσουν μέσα από τα πολλά σύννεφα, που την καλύπτουν. Αυτό σημαίνει ότι το δέρμα είναι συνεχώς εκτεθειμένο στις ακτίνες του ήλιου.
 
Δεν καλύπτουν τα ρούχα πλήρως όλο το σώμα. Τα σημεία λοιπόν που μένουν ακάλυπτα θα πρέπει να τα προστατεύουμε από την ηλιακή ακτινοβολία.

Η φθορά της επιδερμίδας από την έκθεση στον ήλιο, γίνεται σταδιακά, ανεξάρτητα από το αν προκαλείται ηλιακό έγκαυμα. Εκτός από τον καρκίνο του δέρματος και τα εγκαύματα, υπάρχουν και άλλες επιπτώσεις, όπως η πρόκληση ρυτίδων, η πρόωρη γήρανση και η "τραχιά" εμφάνιση του δέρματος. Μελέτες, επίσης, δείχνουν πως η διαρκής έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού.

Τα ηλιακά εγκαύματα σχετίζονται με τα μικρότερα μήκη κύματος της υπεριώδους ακτινοβολίας, που είναι γνωστά και ως ακτίνες UVB. Τα μεγαλύτερα μήκη κύματος της υπεριώδους ακτινοβολίας, γνωστά και ως UVA μπορούν να διαπεράσουν το δέρμα και να βλάψουν τους συνδετικούς ιστούς, σε μεγαλύτερα επίπεδα, ακόμα και όταν η επιφάνεια του δέρματος είναι δροσερή. Είναι σημαντικό να περιορίσουμε την έκθεσή μας στις ακτίνες UVA και UVB.

Τα πιο ευάλωτα σημεία του σώματός σας κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι το πρόσωπο και τα χέρια. Το χειμώνα, η θερμότητα του ήλιου είναι λιγότερη λόγω της γωνίας του ηλιακού φωτός, αλλά οι υπεριώδεις Α και Β ακτίνες εξακολουθούν να είναι αρκετά ισχυρές ώστε να προκαλέσουν βλάβες στο δέρμα.

Η χρήση αντηλιακών καλλυντικών το χειμώνα είναι σημαντική για πολλούς λόγους. Ακόμα κι αν δεν αναπτύξετε καρκίνο του δέρματος, υπάρχει μια σειρά από άλλα προβλήματα που σχετίζονται με το δέρμα και που ο ήλιος μπορεί να προκαλέσει. Ο ήλιος ξηραίνει το δέρμα και μπορεί να προκαλέσει πρόωρη γήρανση.

Οι άνθρωποι που έχουν ξοδέψει πολύ χρόνο στον ήλιο χωρίς αντηλιακή προστασία είναι συνήθως εύκολο να τους εντοπίσουμε. Έχουν βαθιές ρυτίδες στο δέρμα τους. Ο ήλιος μπορεί επίσης να προκαλέσει καφέ κηλίδες γήρανσης και δερματικά εξανθήματα.

Το χειμώνα, ακόμη και αφού φορέσετε ζεστά ρούχα, το πρόσωπο, τα αυτιά και τα χέρια εξακολουθούν να εκτίθενται στον ήλιο. Ο καθένας θα πρέπει να χρησιμοποιήσει μια ενυδατική κρέμα που περιέχει επίσης αντηλιακό. Η ζημία που προκαλείται στο δέρμα από τον ήλιο είναι αθροιστική. 
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το μαύρισμα είναι η ορατή απόδειξη της φθοράς στο δέρμα μας κάθε φορά που εκτίθεται στον ήλιο. Τα κύτταρά του, για να αμυνθούν, εκκρίνουν  μελανίνη ενώ παράλληλα προστατεύουν την επιδερμίδα αυξάνοντας τους ρυθμούς κερατινοποίησής τους με αποτέλεσμα η επιφάνειά της να γίνεται πιο τραχιά. Στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, η ηλιακή ακτινοβολία επιτίθεται μειώνοντας ή εξασθενώντας σταδιακά τα κύτταρα- «φρουρούς» που ειδοποιούν να σημάνει συναγερμός και να ενεργοποιηθεί ο αμυντικός μηχανισμός της επιδερμίδας.

Παράλληλα, η εκφύλιση του κολλαγόνου και της ελαστίνης στερεί την επιδερμίδα από το «δομικό της σκελετό», ο οποίος την κρατά σφριγηλή και ελαστική. Η φωτογηρασμένη επιδερμίδα χαρακτηρίζεται από το βάθος των ρυτίδων και το κιτρινωπό της χρώμα. 

Στη βασική στοιβάδα, τέλος, παρατηρείται – ιδιαίτερα μετά τα 30 μας χρόνια – μείωση του αριθμού των μελανοκυττάρων. Για το λόγο αυτό, μεγαλώνοντας, μαυρίζουμε πιο δύσκολα. Η πυκνότητα όμως των μελανοσωμάτων αυξάνεται με την ηλικία με αποτέλεσμα να κατανέμεται άνισα η μελανίνη και να εμφανίζονται στην επιφάνεια της επιδερμίδας οι γνωστές πανάδες ή ηλιακές κηλίδες.

Τι θα πρέπει να προσέχουμε:

1. Στην ετικέτα των αντηλιακών υπάρχει ο δείκτης προστασίας, γνωστός και ως SPF (Sun Protection Factor). Όσο πιο υψηλός είναι αυτός ο δείκτης, τόσο μεγαλύτερη είναι η προστασία που προσφέρεται. Τα αντηλιακά εμποδίζουν τη διείσδυση των επικίνδυνων ακτίνων, αλλά κανένα δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη προφύλαξη. Ακόμα και αυτά με τον μεγαλύτερο δείκτη, επιτρέπουν ελάχιστη έκθεση στις ακτίνες UVA και UVB. Θα πρέπει να γίνεται χρήση αντιηλιακού ιδιαίτερα σε μεγάλο υψόμετρο και ειδικά κατά την ενασχόληση με δραστηριότητες όπως ορειβασία, σκι ή πεζοπορία.
2. Δεν θα πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός από μια συννεφιασμένη ή και βροχερή μέρα δεδομένου ότι οι ακτίνες του ήλιου είναι και τότε επιβλαβείς.
3. Ιδιαίτερα τα άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την εμφάνιση μελλοντικά βλαβών από την ηλιακή ακτινοβολία ή/και καρκίνου του δέρματος όπως άνθρωποι με ανοικτό χρώμα δέρματος, μαλλιών, ματιών, θα πρέπει να χρησιμοποιούν καθημερινά αντιηλιακό.
4. Προσοχή στις αντανακλώσες επιφάνειες! Το χιόνι, το νερό της θάλασσας, αντανακλούν την ακτινοβολία του ηλίου. Κατά συνέπεια, το να κάθεται κάποιος στη σκιά μιας ομπρέλας ή ενός δένδρου, δεν θεωρείται επαρκής προστασία.

Και μην ξεχνάτε τα παιδιά!

EΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝO ΗΛΙΑΚΟ ΕΓΚΑΥΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΟΤΑΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΕΙ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, Η ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΗΛΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 12 ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΙΩΝΕΙ ΚΑΤΑ 80% ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ

Βιβλιογραφία:

American Academy of Dermatology 

Διαβάστε επίσης

• Αντηλιακά, πώς και πότε μπορεί να χρησιμοποιούνται; Μύθοι και αλήθειες
• Η πρόληψη του καρκίνου του δέρματος.
• Καρκίνος του δέρματος. Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές
• Θεραπεία ηλιακού εγκαύματος.