Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι κακοήθης όγκος στους ιστούς του τραχήλου της μήτρας.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΛΠΙΤΙΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΛΠΙΤΙΔΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πώς αναπτύσσεται ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας; Η σημασία της πρόληψης και του τεστ ΠΑΠ
Πόνος και δυσκολία στην ούρηση; Πώς αντιμετωπίζεται η δυσουρία;
Δυσουρία είναι η δυσκολία στην έξοδο των ούρων από την ουροδόχο κύστη. Η δυσουρία πρόκειται για πάθηση κατά την οποία η ούρηση γίνεται με μεγάλη δυσκολία ή και πόνο. Η έναρξη καθυστερεί, η ροή των ούρων είναι μικρή και το βεληνεκές μειωμένο, ενώ σε σοβαρότερες περιπτώσεις το άτομο δεν ουρεί παρά μόνο λίγες σταγόνες ούρων.
Η μείωση του βεληνεκούς (ακτίνας) των ούρων είναι συνήθως απότοκος υποκυστικού κωλύματος (υπερπλασία προστάτη, στένωμα ουρήθρας κ.λπ.). Στα αρχικά στάδια η αύξηση της ενδοκυστικής πίεσης κατά τη διάρκεια της ούρησης εξουδετερώνει τις αυξημένες αντιστάσεις με αποτέλεσμα το βεληνεκές των ούρων να μη μεταβάλλεται σημαντικά. Με την πάροδο όμως του χρόνου ανατρέπεται αυτή η αντιρρόπηση και η ροή μειώνεται.
Ο πόνος, ή γενικότερα η παρουσία μιας δυσάρεστης αίσθησης κατά την ούρηση αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.
Ο πόνος συνηθέστερα είναι έντονος, καυστικός, διαξιφιστικός και σπανιότερα μόνο ήπιος και βύθιος. Μπορεί να εκδηλωθεί στην αρχή, κατά τη διάρκεια ή στο τέλος της ούρησης. Στον άνδρα το επώδυνο αίσθημα εντοπίζεται συνήθως κατά μήκος της ουρήθρας ή στην περιοχή της βαλάνου, ενώ στις γυναίκες ο πόνος αφορά συχνά στην περιοχή του υπογαστρίου, δηλαδή χαμηλά στην κοιλιά. Σε πολλές περιπτώσεις η επώδυνη αίσθηση παραμένει και μεταξύ των ουρήσεων, ενώ αρκετά συχνά είναι βασανιστική για τον ασθενή, προκαλώντας έντονη ανησυχία.
Συχνά, εμφανίζεται με τη μορφή διακοπών της ούρησης, με αποτέλεσμα να παρατείνεται ο συνολικός χρόνος της ούρησης.
Ο πόνος στην ούρηση είναι ένα μη ειδικό σύμπτωμα, μπορεί δηλαδή να σχετίζεται με μεγάλο εύρος παθήσεων του ουροποιητικού ή και του γεννητικού συστήματος. Είναι γεγονός ότι συνηθέστερα, η παρουσία δυσουρίας σχετίζεται με την ύπαρξη φλεγμονής σε κάποιο σημείο του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.
Πρέπει ωστόσο να υπογραμμιστεί ότι σε ένα αξιόλογο ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 15% και 25% το αίτιο του πόνου κατά την ούρηση δεν είναι φλεγμονώδες, αλλά σχετίζεται με λιθίαση της κύστης ή του ουρητήρα, νεοπλάσματα της κύστεως ή του προστάτη, διάμεση κυστίτιδα, τραύματα ή άλλες λιγότερο συχνές καταστάσεις. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη επαρκούς διερεύνησης με απεικονιστικές ή άλλες εξετάσεις σε περιπτώσεις επώδυνης ούρησης.
Τα αίτια που την προκαλούν την δυσουρία είναι πολλά και μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:
• Υπερτροφία προστάτη
• Λοιμώξεις στο ουροποιητικό
• Διάμεση κυστίτιδα
• Πέτρα στο ουροποιητικό σύστημα
• Καρκίνος κύστης
• Τραύματα στην περιγεννητική περιοχή
• Ουρηθρίτιδα
• Ουρηθρική στένωση
• Κολπίτιδα, προστατίτιδα
• Ακτινοβολία στην περιοχή της κύστης, π.χ. για θεραπεία καρκίνου τραχήλου μήτρας
Πώς γίνεται η Διάγνωση;
Η διάγνωση της νόσου γίνεται με κλινική εξέταση από τον αρμόδιο γιατρό και λεπτομερή καταγραφή των συμπτωμάτων του ασθενούς. Ο ασθενής που πάσχει από δυσουρία πρέπει να ενημερωθεί από το γιατρό για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να συλλέξει τα ούρα για την καλλιέργεια που θα ζητηθεί. Επίσης, θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες επιπλέον διαγνωστικές εξετάσεις, όπως οι πυελικές.
Πως γίνεται η σωστή λήψη των ούρων
1. Τοπική αντισηψία με αντισηπτικό διάλυμα που δεν αφρίζει
2. Σκούπισμα με μια αποστειρωμένη γάζα για να αποφευχθεί ανάμιξη του αντισηπτικού με τα ούρα.
3. Για να μην έρθουν σε επαφή τα ούρα με τον βλεννογόνο, απαγωγή των μεγάλων χειλέων στις γυναίκες και τράβηγμα προς τα πίσω της πόσθης στους άνδρες
4. Η λήψη από το μέσο της ούρησης Τα ούρα έξω από το ψυγείο διατηρούνται μόνο μία ώρα. Μέσα στο ψυγείο 24 ώρες
Πώς αντιμετωπίζεται η δυσουρία
Ο πάσχων από δυσουρία πρέπει να καταναλώνει άφθονα υγρά ώστε να ανακουφιστεί από τα συμπτώματα του ερεθισμού στην περιοχή. Η θεραπεία θα είναι ανάλογη των συμπτωμάτων και της υποκείμενης νόσου.
Η θεραπεία της επώδυνης ούρησης είναι αιτιολογική, στοχεύει δηλαδή στην ανεύρεση και αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και συμπτωματική θεραπεία με ισχυρά παυσίπονα, τοπικά αναισθητικά σκευάσματα ή διάφορους επεμβατικούς χειρισμούς προκειμένου να προσφερθεί ανακούφιση στον ασθενή μέχρι να δράσει η θεραπεία για την υποκείμενη πάθηση.
Αν συνυπάρχει και κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, ο γιατρός θα συστήσει αντιβιοτική αγωγή. Αν υπάρχει διάγνωση μυκητίασης θα χορηγηθούν αντιμυκητιασικά φάρμακα.
*Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.
Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α.,
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.
Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα
*Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.
Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α.,
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.
Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα
Διαβάστε επίσης
- Ποια η προετοιμασία για την σωστή λήψη και αποστολή των ούρων για μικροβιολογική εξέταση και καλλιέργεια;
- Ουρολοίμωξη. Που οφείλεται, ποια τα συμπτώματα σε γυναίκες, άντρες, παιδιά και ποιοι οι τρόποι μετάδοσης;
- Πόνος στην λεκάνη, στην ούρηση, στην επαφή, δύσοσμες εκκρίσεις, φαγούρα, μπορεί να οφείλονται σε ουρολοίμωξη ή σε κολπίτιδα
Βακτηριακή κόλπωση με κολπικές εκκρίσεις, πόνο, δυσοσμία, φαγούρα. Σε τι διαφέρει από την κολπίτιδα;.
Η βακτηριακής αιτιολογίας κόλπωση αποτελεί το συχνότερο αίτιο κολπικής έκκρισης (έως και 50% των περιπτώσεων). Λόγω της απουσίας φλεγμονής καλείται κόλπωση (vaginosis) αντί για κολπίτιδα (vaginitis). Ακολουθούν η κολπίτιδα από τον μύκητα Candida και οι κολπίτιδες από τριχομονάδες ή χλαμύδια.
Ο γυναικείος κόλπος αποικείται από πληθώρα μικροοργανισμών που στο σύνολό τους ονομάζονται με δύο λέξεις ‘φυσιολογική χλωρίδα’. Επικρατούν οι μικροοργανισμοί με την ονομασία γαλακτοβάκιλλοι. Στην βακτηριακή κόλπωση οι γαλακτοβάκιλλοι μειώνονται και αυξάνεται η συγκέντρωση άλλων μικροοργανισμών, κυρίως αναερόβιων, μέσω της αύξησης του pH του κόλπου. Η βακτηριακή κόλπωση (ΒΚ) οφείλεται στην αντικατάσταση σε μεγάλο βαθμό της φυσιολογικής κολπικής μικροβιακής χλωρίδας από άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς, όπως η Gardnerella vaginalis, το Mycoplasma hominis και άλλα αναερόβια βακτήρια.
Τα αναερόβια παράγουν μεγάλες ποσότητες από ένζυμα, τα οποία ευθύνονται για τις ουσίες που δίνουν μία χαρακτηριστική άσχημη οσμή στα κολπικά υγρά.
Συμπτώματα
Έως και 3 στις 4 γυναίκες με βακτηριακή κόλπωση είναι ασυμπτωματικές. Η νόσος είναι συνηθέστερα πολυμικροβιακή και εκδηλώνεται με:
- αύξηση των κολπικών εκκρίσεων,
- αλλοίωση της οσμής των γεννητικών οργάνων,
- ανάπτυξη κολπικού ερεθισμού,
- τοπικής φαγούρας,
- πόνου
- δυσοσμίας.
- Το ph του κόλπου αυξάνεται.
- Γενικό αίσθημα κακουχίας μπορεί να συνυπάρχει.
- Η νόσος μπορεί να συνοδεύεται από χλαμυδιακή ή γονοκοκκική τραχηλίτιδα.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται κλινικά και εργαστηριακά. Απαραίτητο είναι να διαχωριστεί από την τριχομοναδική ή ατροφική κολπίτιδα και από την αποφολιδωτική φλεγμονώδη κολπίτιδα.
Ο καλύτερος τρόπος για πρόληψη της βακτηριακής κόλπωση δεν είναι γνωστός. Παρ’ όλα αυτά, μπορούν να γίνουν κάποιες συστάσεις:
• Αποφυγή κολπικών πλύσεων με αντισηπτικά. Κάποιες γυναίκες δοκιμάζουν αυτές τις πλύσεις για να νιώθουν ‘καθαρές’. Ο γυναικείος κόλπος έχει την ικανότητα να διατηρεί μία υγιή ισορροπία ανάμεσα στους μικροοργανισμούς του. Οι πλύσεις με αντισηπτικά μπορούν να διαταράξουν αυτήν την ισορροπία και να προκαλέσουν αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό.
• Αναφέρθηκε ήδη ότι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν βακτηριακή κόλπωση ενώ είναι γνωστό ότι η βακτηριακή κόλπωση συνδέεται με μεγαλύτερο ποσοστό μετάδοσης του ιού HIV, πιο γνωστού ως ο του ιού που προκαλεί το AIDS.
• Όταν γίνεται λήψη θεραπείας για βακτηριακή κόλπωση θα πρέπει να ολοκληρώνεται όλη η αγωγή, ακόμη κι αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν μετά από λίγες δόσεις.
Η νόσος λύεται αυτόματα σε μεγάλο ποσοστό (30%-50%).
Για την θεραπεία της βακτηριακής κόλπωση υπάρχουν σκευάσματα για λήψη από το στόμα ή από τον κόλπο, η οποία προτιμάται καθώς η λήψη από το στόμα έχει περισσότερες συστηματικές παρενέργειες. Δεν χρειάζεται να γίνεται θεραπεία και του συντρόφου καθώς η βακτηριακή κόλπωση δεν είναι νόσημα που μεταδίδεται σεξουαλικά.
Επειδή η βακτηριακή κόλπωση μπορεί να αποτελεί μια χρόνια διαταραχή μπορεί να θεωρηθεί σαν αίτιο καθ’ έξιν αποβολών αλλά δεν υπάρχει καμία έρευνα στη διεθνή βιβλιογραφία που να το τεκμηριώνει αυτό.
* Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.
Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α.,
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.
Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα
Διαβάστε επίσης
- Ουρολοίμωξη. Που οφείλεται, ποια τα συμπτώματα σε γυναίκες, άντρες, παιδιά και ποιοι οι τρόποι μετάδοσης
- Τριχομονάδες, πως μεταδίδονται, τι προκαλούν σε γυναίκες και άντρες, τρόποι πρόληψης
- ΠΑΠ ΤΕΣΤ, ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
- Πόσο σοβαρή μπορεί να είναι η τραχηλίτιδα της μήτρας, τι την προκαλεί και πώς αντιμετωπίζεται;
- Κολπίτιδες του καλοκαιριού. Ποιες οι αιτίες και τα συμπτώματά τους; Χρήσιμες συμβουλές πρόληψης
Ουρολοίμωξη, κολπίτιδα με Πόνο, στην ούρηση, επαφή, λεκάνη, και δύσοσμες εκκρίσεις, φαγούρα
Το καλοκαίρι είναι μια περίοδος που τα κρούσματα κολπικών λοιμώξεων αυξάνονται αρκετά. Οι συχνές επισκέψεις στην θάλασσα, στην πισίνα, αλλά και η ηλιοθεραπεία στην άμμο θεωρούνται από τους βασικούς υπευθύνους για την αύξηση αυτή. Αν μάλιστα έχετε αντιμετωπίσει και παλιότερα πρόβλημα, τότε γνωρίζετε καλά πόσο εξαντλητικές είναι οι λοιμώξεις αυτές.
Γιατί συμβαίνουν οι κολπίτιδες το καλοκαίρι; Ποιες οι αιτίες; Πώς μπορούν να προληφθούν
του Γιώργου Μονεμβασίτη, M.D.*, medlabnews.gr iatrikanea
Xρήσιμες συμβουλές που προστατεύουν τη γυναίκα τους καλοκαιρινούς μήνες
Διανύουμε ήδη τους πιο ζεστούς μήνες του
καλοκαιριού και καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει, αλλάζει και η επιδημιολογία των
παθογόνων μικροοργανισμών που εμπλέκονται στην εμφάνιση λοιμώξεων.
Ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες η εμφάνιση
των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων αυξάνει. Τα μπάνια στην θάλασσα ή στην
πισίνα, η επαφή με την άμμο, η παραμονή του μαγιό στο σώμα μας για αρκετές ώρες
κ.α. συντελούν στην εμφάνιση παθογόνων παραγόντων αλλά και στην ανάπτυξη
μυκητιάσεων, φλεγμονών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, στην εμφάνιση
κολπίτιδας ή τραχηλίτιδας κ.α.
Θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικές κατά
τη διάρκεια του καλοκαιριού και των διακοπών μας ούτως ώστε να προλάβουμε την
ανάπτυξη ή την υποτροπή κάποιας κολπίτιδας ή τραχηλίτιδας. Η υγρασία και η
ζέστη δημιουργούν ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη μικροβίων και μυκήτων
μετά το μπάνιο στην πισίνα ή στη θάλασσα.
Παραθέτω κάποιες χρήσιμες
συμβουλές που προστατεύουν τη γυναίκα από όλα τα ανωτέρω:
- Kαθημερινή πλύση της ευαίσθητης περιοχής ιδιαίτερα τις ημέρες της εμμήνου ρύσεως (περιόδου),
- Καθημερινή αλλαγή εσωρούχων,
- Καθαρισμός της γεννητικής περιοχής με προϊόντα που δεν διαταράσσουν την φυσιολογική χλωρίδα και το pH της,
- Σκούπισμα μετά από αφόδευση που θα πρέπει να γίνεται με κατεύθυνση από τον κόλπο προς τον πρωκτό δηλ. από εμπρός προς τα πίσω και όχι το αντίθετο,
- Χρησιμοποίηση του προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή εκτός μόνιμης σχέσης,
- Αποφυγή της συχνής αλλαγής ερωτικών συντρόφων,
- Αλλαγή του μαγιό αμέσως μετά το μπάνιο στη θάλασσα ή στην πισίνα,
- Προστασία του σώματος από την άμεση επαφή με την άμμο,
- Αποφυγή επαναχρησιμοποίησης πετσετών θαλάσσης.
Οφείλουμε να φροντίζουμε για
την καλή μας υγεία. Αυτό εξάλλου το οφείλουμε στον εαυτό μας. Επισκεπτόμαστε το
γυναικολόγο μας αμέσως μετά τις διακοπές. Αν όμως διαπιστώσουμε κάποιο πρόβλημα
κατά τη διάρκεια των διακοπών ζητάμε αμέσως τη γνώμη του.
ΠΗΓΗ
Η ζεστή άμμος, τα βρεγμένα μαγιό ευνοούν τις καλοκαιρινές μυκητιάσεις. Τι πρέπει να προσέξετε;
Του Γιώργου Μονεμβασίτη, γυναικολόγου, medlabnews.gr
Η μυκητιασική κολπίτιδα αποτελεί το 20% περίπου των κολπίτιδων. Ειδικά το καλοκαίρι, η συχνότητα των μυκητιάσεων είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού η ζέστη και η τοπική υγρασία που αυξάνεται από την έντονη εφίδρωση, είναι παράγοντες που ευνοούν την υπερανάπτυξη των μυκήτων. H ζεστή άμμος της θάλασσας περιέχει μικροοργανισμούς (μύκητες, παράσιτα, κόκκους), τα οποία μπορεί να προέρχονται από ούρηση και αφόδευση ζώων (σκύλοι, γάτες, πουλιά), που μπορεί να μεταφερθούν στα εξωτερικά και εσωτερικά όργανα της γυναίκας με άσχημες συνέπειες.
Οι μύκητες είναι ένα από τα πλέον συνηθισμένα γυναικολογικά προβλήματα, με το οποίο όλες οι γυναίκες θα έρθουν κάποια στιγμή αντιμέτωπες. Σύμφωνα με μελέτες μάλιστα, τρεις στις τέσσερις γυναίκες παρουσιάζουν κολπική μυκητίαση τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Γίνονται αντιληπτοί από τη φαγούρα, το τσούξιμο και τον ερεθισμό στην περιοχή του κόλπου και συνήθως, οφείλονται στη μακροχρόνια λήψη αντιβιοτικών, στη μείωση της άμυνας του οργανισμού και σε ορμονικές διαταραχές, επίσης εμφανίζεται συχνά σε γυναίκες που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Ωστόσο, το καλοκαίρι, πίσω από τους μύκητες κρύβονται τα στενά και συνθετικά ρούχα και εσώρουχα, τα βρεγμένα μαγιό που στεγνώνουν πάνω μας, καθώς και τα σερβιετάκια σε καθημερινή βάση. Οι μυκητιασικές κολπίτιδες οφείλονται συνήθως στον μύκητα Candida albicans. Η τοπικά αυξημένη υγρασία και η θερμοκρασία του καλοκαιριού δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για ανάπτυξη κολπικής μυκητίασης.
Είναι λανθασμένη η εντύπωση ότι οι γυναίκες ‘κολλούν’ τους μύκητες από τη θάλασσα. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η περιοχή όπου κολυμπούν να είναι πολύ μολυσμένη, ουσιαστικά δηλαδή να απαγορεύεται η κολύμβηση. Υπάρχουν βέβαια και συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων, όπως η λήψη αντιβιοτικών ή αντισυλληπτικών.
Τι τις προκαλεί
Οι μυκητιάσεις ευνοούνται από:
• τα στενά και εφαρμοστά ρούχα και, κυρίως, τα τζιν,
• τα εφαρμοστά συνθετικά εσώρουχα,
• τα βρεγμένα μαγιό για πολλή ώρα πάνω στο δέρμα,
• την άμμο, η οποία μπορεί να έχει μολυνθεί από άλλα άτομα,
• την υγρασία που παρατηρείται στο δάπεδο, στα ντους και τις καμπίνες των πλαζ.
Έχουν προδιάθεση στις μυκητιάσεις όσοι:
• χρησιμοποιούν αντιβιοτικά ή κορτιζόνη για πολύ χρόνο ή ανοσοκατασταλτικά φάρμακα,
• πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη
Πώς θα τις προλάβετε;
-Ακολουθείτε τους κανόνες υγιεινής, αποφεύγοντας την χρήση αντισηπτικών και κολπικών πλύσεων (χωρίς ιατρική οδηγία).
-Αποφεύγετε τα συνθετικά εσώρουχα, τα πολύ στενά παντελόνια και τα σερβιετάκια.
Καλό είναι να φοράτε βαμβακερά εσώρουχα και να αποφεύγετε τα συνθετικά που ευνοούν την υγρασία λόγω ιδρώτα.
-Βεβαιωθείτε ότι οι πετσέτες του μπάνιου που χρησιμοποιείτε είναι προσωπικές και ότι αλλάζονται συχνά
-Διατηρείτε την υγιεινή της περιοχής με τοπικές πλύσεις με χαμομήλι, αποφεύγοντας τα αφρόλουτρα ή τα αντισηπτικά προϊόντα που πιθανόν να αλλάξουν το pΗ της ευαίσθητης περιοχής σας.
-Στην παραλία χρησιμοποιούμε πάντα πετσέτα και δεν καθόμαστε πάνω στην άμμο ή την ξαπλώστρα απευθείας.
-Κάνετε ντους τουλάχιστον σε καθημερινή βάση και ιδιαίτερα μετά το κολύμπι και την παραλία.
-Επιλέγουμε καθαρές θάλασσες και πισίνες για το μπάνιο μας. Πολλά μικρόβια μπορεί να μεταφερθούν από τα μολυσμένα νερά τους.
-Αν κολυμπάτε σε πισίνα, κάνετε ντους επιμελώς πριν ντυθείτε, ώστε να απαλλαγείτε από το χλωριωμένο νερό και ανεπιθύμητα μικρόβια.
-Αλλάζετε το βρεγμένο μαγιό με στεγνό.
-Διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και γιαούρτι θωρακίζει την άμυνα του οργανισμού.
-Σιδερώνετε τα εσώρουχα σας.
-Αν και η χρήση ταμπόν μπορεί να σας εξασφαλίσει μερικές παραπάνω μέρες στην παραλία, αποφεύγετε το κολύμπι όταν η ροή της περιόδου είναι μεγάλη και αλλάζετε τα ταμπόν συχνότερα από ότι συνήθως.
-Δεν ξεχνάμε να χρησιμοποιούμε προφυλακτικό στις σεξουαλικές μας επαφές.
Οι μύκητες στους άνδρες:
Οι μύκητες δεν κάνουν διακρίσεις, μεταξύ ανδρών και γυναικών. Στους άνδρες ωστόσο, εμφανίζονται σε μικρότερη συχνότητα από ότι στις γυναίκες. Εάν παρατηρήσετε τσούξιμο ή φαγούρα, ή αντιληφθείτε ότι εμφανίστηκε κάποιο εξάνθημα ή ερυθρότητα στην περιοχή, τότε μάλλον πρόκειται για μύκητες. Οφείλονται κατά κύριο λόγο στην πτώση της άμυνας του οργανισμού, ή στα επίπεδα του σακχάρου. Ενώ μεταδίδονται και μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Θεραπεία
Για τις μυκητιάσεις του κόλπου ο γυναικολόγος συνιστά συνήθως κολπικά υπόθετα, μια πομάδα ή λοσιόν για τοπική επάλειψη και χάπια.
Τι πρέπει να προσέξετε
Προτού χορηγηθεί θεραπεία για μία κολπίτιδα θα πρέπει να έχει προηγηθεί καλλιέργεια του κολπικού υγρού για να εντοπιστεί ακριβώς το μικρόβιο που την προκαλεί, καθώς και η κατάλληλη θεραπεία, και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να συνυπάρχουν περισσότερα από ένα μικρόβια.
Να σημειωθεί πως αν κατά την διάρκεια μιας κολπίτιδας έχουν υπάρξει σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλακτικό, είναι πολύ πιθανόν να έχουν μεταφερθεί μικρόβια και στον σύντροφο, τα οποία μπορεί να μην του δημιουργούν κάποια συμπτώματα, αλλά σε μια επόμενη επαφή να τα ξαναμεταφέρει στον κόλπο, μειώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
ΠΑΠ ΤΕΣΤ, ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
Συντάκτης Γιώργος Μονεμβασίτης, γυναικολόγος, medlabnews.gr
Δεν υπάρχει πιο γνωστή και πιο καθιερωμένη εξέταση στην συνείδηση του κόσμου, από το ΠΑΠ ΤΕΣΤ. Σε συνδυασμό με την γυναικολογική εξέταση είναι η σημαντικότερη προληπτική εξέταση μιας γυναίκας. Συνήθως υπάρχουν απορίες για τον υπέρηχο του μαστού, που έγραψα χθες και μπορεί να τίθεται θέμα αξιοπιστίας ή συσχέτισης με άλλες εξετάσεις, για το ΠΑΠ ΤΕΣΤ δεν υπάρχει καμιά. Παρά ταύτα θα θέσω εδώ μερικά απλά ζητήματα και ας επαναλαμβάνω τα ήδη γνωστά.
Δεν υπάρχει πιο γνωστή και πιο καθιερωμένη εξέταση στην συνείδηση του κόσμου, από το ΠΑΠ ΤΕΣΤ. Σε συνδυασμό με την γυναικολογική εξέταση είναι η σημαντικότερη προληπτική εξέταση μιας γυναίκας. Συνήθως υπάρχουν απορίες για τον υπέρηχο του μαστού, που έγραψα χθες και μπορεί να τίθεται θέμα αξιοπιστίας ή συσχέτισης με άλλες εξετάσεις, για το ΠΑΠ ΤΕΣΤ δεν υπάρχει καμιά. Παρά ταύτα θα θέσω εδώ μερικά απλά ζητήματα και ας επαναλαμβάνω τα ήδη γνωστά.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας.
O καρκίνος του τραχήλου της μήτρας αποτελούσε ένα από τους κύριους λόγους θνησιμότητας των γυναικών εξ' αιτίας καρκίνου. Σήμερα χάρις στο ΠΑΠ ΤΕΣΤ και στη θεραπεία των καταστάσεων εκείνων που μπορούν να οδηγήσουν στον καρκίνο αυτό, η θνησιμότητα που προκαλεί έχει μειωθεί σημαντικά.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας (ΚΤΜ) είναι ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος των γυναικείων γενετικών οργάνων μετά από τον καρκίνο της ωοθήκης. Μετά από αυτόν ακολουθεί ο καρκίνος του ενδομητρίου που έχει λίγο χαμηλότερη συχνότητα.
Ο μέσος όρος ηλικίας στην οποία παρατηρείται είναι γύρω στα 52 χρόνια αλλά έχει παρουσιαστεί μια αύξηση σε γυναίκες μικρότερης ηλικίας.
Ο τράχηλος της μήτρας είναι το μέρος εκείνο του γυναικείου γενετικού συστήματος που βρίσκεται στο κάτω στενότερο μέρος της μήτρας και ενώνει την μήτρα με τον κόλπο.
Ο ΚΤΜ εκδηλώνεται όταν κύτταρα του τραχήλου αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται αναρχικά και δημιουργούν ένα νέο ιστό, ένα όγκο στην περιοχή.
Μπορεί να δημιουργηθεί στην περιοχή αυτή είτε ένας κακοήθης είτε ένας καλοήθης όγκος. Οι συχνότερες μορφές ΚΤΜ είναι ο επιθηλιακός καρκίνος (90% των περιπτώσεων) που αναπτύσσεται στο έξω μέρος του τραχήλου και το αδενοκαρκίνωμα (10% των περιπτώσεων) που εμφανίζεται στο εσωτερικό μέρος του τραχηλικού καναλιού (ενδοτράχηλος).
Ποιες είναι αιτίες του καρκίνου τραχήλου της μήτρας;
Οι αιτίες που προκαλούν τον ΚΤΜ, όπως και σε πολλούς άλλους καρκίνους δεν είναι απόλυτα γνωστές.
Όμως υπάρχουν ορισμένοι συσχετισμοί και ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση του καρκίνου αυτού και οι σημαντικότεροι από αυτούς είναι:
- Μόλυνση από ιούς: Ο ιός των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων, γνωστός σαν Human Papilloma Virus ή HPV, θεωρείται σαν μια πιθανή αιτία του ΚΤΜ. Συχνά είναι ανιχνεύσιμος στον τράχηλο γυναικών που πάσχουν από τον καρκίνο αυτό. Υπάρχουν 80 τύποι του ιού HPV ·
- Σεξουαλική δραστηριότητα: Οι γυναίκες που ήσαν σεξουαλικά δραστήριες σε μια νεαρή ηλικία και που είχαν πολλούς ερωτικούς συντρόφους έχουν περισσότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν τον καρκίνο αυτό. Όσο νωρίτερα στην ηλικία αρχίσει την σεξουαλική δραστηριότητα μια γυναίκα τόσο περισσότερο είναι αυξημένος ο κίνδυνος της για την ασθένεια. Το ίδιο επίσης ισχύει με τον αριθμό των ερωτικών συντρόφων με αποτέλεσμα, αυτές με πολλούς να έχουν περισσότερο κίνδυνο. Να σημειωθεί ότι ο καρκίνος αυτός είναι σπάνιος στις παρθένες. Πιστεύεται ότι ο αυξημένος κίνδυνος στις γυναίκες με πολλούς ερωτικούς συντρόφους και σ΄ αυτές που αρχίζουν σε μικρή ηλικία το σεξ, έχει σχέση με την μόλυνση με τον ιό HPV ·
- H Ηλικία: Οι καρκίνοι που ανιχνεύονται επί του τραχήλου, οι οποίοι δεν έχουν ξαπλωθεί στα υπόλοιπα μέρη του σώματος είναι αυξημένοι στις ηλικίες από 20 έως 30 ετών. Μετά από τα 25, αυξάνονται ανάλογα με την ηλικία τα περιστατικά διεισδυτικού καρκίνου. Στις γυναίκες μαύρου χρώματος αυξάνονται περισσότερο.
- To Κάπνισμα: Το κάπνισμα έχει την δυνατότητα να δημιουργεί χημικές ενώσεις οι οποίες προκαλούν βλάβες στα κύτταρα του τραχήλου με αποτέλεσμα να δημιουργούν ένα υπόστρωμα στο οποίο μπορεί να να αναπτυχθεί ο ΚΤΜ
- Η απουσία ελέγχου ΠΑΠ ΤΕΣΤ: Οι γυναίκες που δεν έκαναν ποτέ τεστ Παπανικολάου ή δεν το κάνουν όσο θα έπρεπε, έχουν ψηλότερο κίνδυνο να παρουσιάσουν ΚΤΜ. Σε πολλές περιπτώσεις το τεστ μπορεί να ανιχνεύσει προκαρκινικές αλλοιώσεις. Υπάρχουν 3 ειδών αυξανόμενης σοβαρότητας αλλοιώσεις, CIN I, CIN II και CIN III ·
- To AIDS: Οι γυναίκες που πάσχουν από AIDS
Το ΠΑΠ ΤΕΣΤ, ονομάζεται έτσι προς τιμή του ιατρού Γ. Παπανικολάου που το ανακάλυψε, είναι μια εξέταση που έχει σκοπό την ΠΡΟΛΗΨΗ του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Μπορεί να ανιχνεύσει βλάβες των κυττάρων του τραχήλου, οι οποίες αν δεν θεραπευθούν, θα οδηγήσουν στον καρκίνο. Κάθε γυναίκα πρέπει να εξετάζεται μια φορά το χρόνο. Η ηλικία έναρξης ορίζεται το αργότερο ένα έτος μετά την πρώτη σεξουαλική επαφή. Αν το τεστ Παπανικολάου δεν είναι τελείως φυσιολογικό, μπορεί να χρειαστούν πρόσθετες εξετάσεις.
Τι είναι το ΠΑΠ ΤΕΣΤ;
Είναι ένας τρόπος εξέτασης κυττάρων που πάρθηκαν από τον τράχηλο της μήτρας. Ο κύριος σκοπός του τεστ είναι να βρει καρκινικά κύτταρα ή αλλαγές στα κύτταρα που μακροπρόθεσμα θα οδηγήσουν σε καρκίνο αν δεν θεραπευτούν έγκαιρα. Πιθανόν επίσης είναι να βρει και άλλες καταστάσεις που δεν συνδέονται με καρκίνο (π.χ. μύκητες, κόκκους κλπ) αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός της εξέτασης.
Τι Δεν είναι το ΠΑΠ ΤΕΣΤ;
Το τεστ ΔΕΝ είναι η κύρια μέθοδος για να ανιχνευθούν μικρόβια στον κόλπο (κολπίτις), ΔΕΝ είναι η κύρια εξέταση για να βρεθούν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, ΔΕΝ χρησιμεύει γιά να βρεθεί η αιτία πόνων «χαμηλά», ΔΕΝ ελέγχει γιατί δεν είναι τακτική η περίοδος, ΔΕΝ βρίσκει τoν καρκίνο των ωοθηκών ή του ενδομητρίου, ΔΕΝ βρίσκει ινομυώματα, ΔΕΝ βρίσκει κύστεις στις ωοθήκες, ΔΕΝ βρίσκει αν είστε έγκυος κλπ. Για όλες αυτές τις καταστάσεις υπάρχουν ειδικές εξετάσεις που γίνονται ανάλογα.
Τι προετοιμασία χρειάζεται για το ΠΑΠ ΤΕΣΤ;
Τα τελευταία δύο 24ωρα πριν το τεστ δεν πρέπει να υπάρχει επαφή, χρήση κολπικής κρέμας ή ταμπόν και να μην έχει γίνει κολπική πλύση. Επίσης, δεν πρέπει να υπάρχει αίμα ή περίοδος. Πριν πάτε στον Γυναικολόγο πάρτε μαζί σας προηγούμενα τεστ Παπανικολάου που ΔΕΝ ήταν φυσιολογικά. Επίσης, να θυμηθείτε να του αναφέρετε αν κάτι σχετικό υπάρχει στο ιστορικό σας (προηγούμενη κρυοπηξία, «καυτηριασμός», κολποσκόπηση κλπ).
Πότε είναι οι καλύτερες ημέρες για το ΠΑΠ ΤΕΣΤ;
Όχι τις ημέρες περιόδου. Δύο ημέρες πριν το τεστ δεν πρέπει να γίνεται ενδοκολπική πλύση ή να χρησιμοποιείται ενδοκολπική κρέμα ή να υπάρχει σεξουαλική επαφή.
Ποιες γυναίκες δεν χρειάζεται να κάνουν ΠΑΠ ΤΕΣΤ;
Α) Γυναίκες μετά την ηλικία των 70, που τα τρία τελευταία ετήσια τεστ ήταν φυσιολογικά.
Β) Γυναίκες που έχουν υποστεί ολική υστερεκτομή, αλλά όχι για καρκίνο ή προκαρκινικές βλάβες.
Aν έχει αφαιρεθεί η μήτρα πρέπει να γίνεται ΠΑΠ ΤΕΣΤ;
Eφόσον η μήτρα αφαιρέθηκε εξαιτίας καρκίνου ή προκαρκινικών βλαβών, πρέπει να γίνεται. Πρέπει επίσης να γίνεται αν έχει αφαιρεθεί η μήτρα αλλά δεν έχει αφαιρεθεί ο τράχηλος (υφολική υστερεκτομή). Δεν χρειάζεται στην περίπτωση που έχει αφαιρεθεί η μήτρα και ο τράχηλος εξαιτίας καρκίνου ή προκαρκινικών βλαβών.
Αξιολόγηση του ΠΑΠ
Τα αποτελέσματα του τεστ Παπ ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες:
- Τύπος Ι: Αρνητικό για κακοήθεια.
- Τύπος ΙΙ: Άτυπο με σημεία φλεγμονής ή παρουσία κυττάρων ενδομητρίου.
- Τύπος ΙΙΙ: Παρουσία δυσπλασίας ήπιας, μέτριας ή σοβαρής.
- Τύπος ΙV: Ενδοεπιθηλιακό καρκίνωμα (in situ).
- Τύπος V: Ύποπτο για διηθητικό καρκίνο.
Εάν το ΠΑΠ ΤΕΣΤ δείξει κακοήθεις ή προκαρκινικές αλλοιώσεις, θα χρειαστεί να επαναλάβετε την εξέταση προκειμένου να διασταυρωθεί το αποτέλεσμα.
Τι σημαίνει το μη φυσιολογικό αποτέλεσμα; Ότι τα κύτταρα της επιφανείας του τραχήλου της μήτρας δεν είναι φυσιολογικά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καρκίνος. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το μη φυσιολογικό αποτέλεσμα συνήθως σημαίνει ότι αν δεν θεραπευθεί σωστά και έγκαιρα, τότε ίσως στο μέλλον οδηγήσει σε καρκίνο. Σε κάθε περίπτωση ο Γυναικολόγος θα σας εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει το αποτέλεσμα του τεστ Παπανικολάου. Υπάρχουν διάφοροι όροι που χρησιμοποιούνται γιά να περιγραφεί ένα μη φυσιολογικό αποτέλεσμα:
Δυσπλασία: δεν είναι καρκίνος, αλλά μπορεί να γίνει αν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Ταξινομείται σε ελαφριά, μέτρια, βαριά και καρκίνωμα in situ. Η ταξινόμηση εξαρτάται από το πόσο έντονες κυτταρικές αλλαγές εμφανίζονται στο μικροσκόπιο.
Πλακώδης ενδοεπιθηλιακή βλάβη (SIL): δεν είναι καρκίνος, αλλά μπορεί να γίνει αν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Ταξινομείται σε χαμηλού βαθμού (LGSIL) που σημαίνει πολύ αρχικές βλάβες, και υψηλού βαθμού (HGSIL) που σημαίνει σοβαρότερες βλάβες – προκαρκινικές.
Τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (CIN): δεν είναι καρκίνος. Συνοδεύεται από ένα αριθμό από 1 έως 3 ανάλογα τη βαρύτητα. Το CIN1 συνήθως είναι πολύ ελαφριά βλάβη που συνήθως επανέρχεται μόνη της, ενώ το CIN3 θεωρείται προκαρκινική βλάβη.
Άτυπα κύτταρα: είναι ένα μη φυσιολογικό εύρημα στο ΠΑΠ ΤΕΣΤ, που σίγουρα δεν είναι καρκίνος, αλλά χρειάζεται διερεύνηση.
Τραχηλικός καρκίνος ή διηθητικός καρκίνος: Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα που δηλώνει σαφή κακοήθη βλάβη. Ακόμα και τότε η διάγνωση γίνεται όχι από το τεστ Παπανικολάου αλλά με βιοψία.
Πώς αντιμετωπίζεται ένα μη φυσιολογικό αποτέλεσμα; Ανάλογα με το αποτέλεσμα ο Γυναικολόγος θα προτείνει κάποιες περαιτέρω ενέργειες.
Πιθανό να δοθεί κάποια τοπική θεραπεία και μετά να γίνει έλεγχος με κολποσκόπηση (περιπτώσεις με HPV, ASC-US, ASC-H, LGSIL, HGSIL, CIN1, CIN2, CIN3). Αν συνυπάρχει κάποια φλεγμονή, είναι πιθανό να ζητηθεί μικροβιολογικός έλεγχος και θεραπεία, πριν επανελεγχθεί ο τράχηλός σας. Αν είστε σε εμμηνόπαυση, και η ατροφία είναι έντονη, πιθανό να χρειαστεί να πάρετε για λίγο καιρό τοπικά οιστρογόνα και μετά να ξαναεξεταστείτε.
Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η διάγνωση του ΠΑΠ ΤΕΣΤ και ο περαιτέρω έλεγχος και θεραπεία:
Αποτέλεσμα ΠΑΠ ΤΕΣΤ
|
Περαιτέρω έλεγχος – θεραπεία
|
ASC-US
|
Κολποσκόπηση (αν χρειάζεται και βιοψία)
|
ASC-H
|
Κολποσκόπηση και βιοψία
|
AGC
|
Κολποσκόπηση και βιοψία και ενδοτραχηλική διαγνωστική απόξεση
|
AIS
|
Κολποσκόπηση και βιοψία και ενδοτραχηλική διαγνωστική απόξεση
|
LGSIL ή CIN1 ή ήπια δυσπλασία
|
Κολποσκόπηση και βιοψία
|
HGSIL ή CIN2 ή CIN3 ή μέτρια ή βαριά δυσπλασία ή καρκίνωμα in situ
|
Κολποσκόπηση και βιοψία ή/και ενδοτραχηλική διαγνωστική απόξεση. Θεραπεία με Laser ή LLETZ ή κωνοειδή εκτομή.
|
Διαβάστε επίσης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Είμαστε Ειδησεογραφικό Μέσο για Ειδήσεις και Ιατρικά Νέα, Διαπιστευμένο στο Υπουργείο Υγείας, ένα από τα μεγαλύτερα portal υγείας της χώρας. Γράφουν και Υπογράφουν Ιατροί, υγειονομικοί, συντάκτες υγείας μέλη σε Ενώσεις Συντακτών. Η εγκυρότητα ελέγχεται από το ΙΕΚΕΤΥ - Ινστιτούτο Ενημέρωσης και Επικοινωνίας της Υγείας
