MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Λέμφωμα

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λέμφωμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λέμφωμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ήταν μόλις 16 χρονών όταν της είπαν ότι έχει λέμφωμα Hodgkin και της δίνουν 2 μέρες ζωής.

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Είσαι 16 ετών, μόλις ξεκίνησες τη Β’ Λυκείου κι εκεί που ονειρεύεσαι έρωτες, ταξίδια και τρέλες νεανικές, μια επίμονη αδιαθεσία σε οδηγεί στον γιατρό. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων σκάνε ως κεραυνός εν αιθρία: λέμφωμα Hodgkin. Η πρόγνωση ακόμα χειρότερη: 48 ώρες… Η απόφαση δική σου. Μα εσύ είσαι ακόμα ένα παιδί. Πώς μπορείς να ξέρεις; Πώς μπορείς να διαχειριστείς μια κατάσταση ζωής και θανάτου; Εσύ απλά θα έπρεπε να λύνεις προβλήματα Μαθηματικών και Χημείας…

Εκτός κι αν είσαι μια θαρραλέα Κρητικοπούλα, με μια μάνα οπλισμένη με πίστη στην Παναγιά, αποφασισμένη να σε κρατήσει στη ζωή, αρνούμενη κατηγορηματικά να χάσει ένα ακόμα παιδί. Εκτός κι αν μέσα σου ξέρεις πως έχεις ακόμα πολλά να δεις και να ζήσεις. Εκτός κι αν σε λένε Μαίρη Τσουβαλάκη.

Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά, το κορίτσι με την τρομακτική διάγνωση και την απελπιστική πρόγνωση είναι ακόμα εδώ, υγιέστατη και δυναμική, με πλήθος ιστορίες να διηγηθεί από μια ζωή γεμάτη ρίσκα και γνωριμίες με σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Nick Bolkus.

Η Μαίρη Τσουβαλάκη είναι νομική σύμβουλος του Υπουργείου Υγείας της Βικτώριας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Πειραματικών Θεραπειών για το Μελάνωμα και τους Δερματικούς Καρκίνους. Έχει έναν γιο 13 ετών, λίγους αλλά πολύ καλούς φίλους και μια απέραντη αισιοδοξία και διάθεση για ζωή που μεταδίδεται αμέσως σε όποιον βρίσκεται στον ίδιο χώρο μαζί της.

Η Μαίρη είναι έμπνευση και ζωντανό παράδειγμα δύναμης και αποφασιστικότητας, καθώς μετέτρεψε τον πόνο και το τραύμα που βίωσε, σε δύναμη και αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους. «Όλα μπορεί ο άνθρωπος να τα ξεπεράσει και να επιστρέψει πιο δυνατός», λέει η ίδια στον «Νέο Κόσμο».

Η ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ

Αντικρίζοντας τη Μαίρη Τσουβαλάκη, αισθάνθηκα αμέσως την θετική αύρα της και με τίποτα δεν θα υποψιαζόμουν το πόσο νωρίς στη ζωή της γνώρισε τον πόνο και το φόβο του θανάτου, της απώλειας. Στα 5 της πήρε την πρώτη λαχτάρα όταν η μητέρα της, Αντωνία, είχε ένα τραγικό ατύχημα στο μετρό.

«Ήταν τότε που πρωτοξεκίνησαν οι ηλεκτρικές πόρτες στα τρένα. Σε κάποια στάση, η τσάντα κάποιου δικηγόρου πιάστηκε στην πόρτα και η μητέρα μου, που βρισκόταν στο βαγόνι προσπάθησε να την ξεκολλήσει θέλοντας να βοηθήσει τον συνάνθρωπό της. Κάποια στιγμή η πόρτα άνοιξε και η μητέρα μου πετάχτηκε έξω και χτύπησε στην πλατφόρμα του σταθμού με αποτέλεσμα να ανοίξει κυριολεκτικά το κεφάλι της», περιγράφει η Μαίρη. Η γυναίκα χρειάστηκε να νοσηλευτεί για τρεις μήνες και για το υπόλοιπο της ζωής της υπέφερε από φοβερές ημικρανίες που συχνά την έφερναν στα όρια της απελπισίας κάνοντάς την να πιστεύει πως θα πεθάνει.

Η καρδούλα της 5χρονης τότε Μαίρης έσπαγε κάθε φορά που άκουγε τη μανούλα της να λέει: «Θα πεθάνω, θα πεθάνω». Αυτή η αγωνία κράτησε αρκετές δεκαετίες κι όταν πια χρόνια αργότερα μάνα και κόρη κουβέντιασαν γι΄αυτό, η μητέρα της Μαίρης τής εξομολογήθηκε: «Ήθελα να σε προετοιμάσω, παιδί μου».

Η Μαίρη, όμως, ξέρει πως δεν υπάρχει τρόπος αλλά ούτε και λόγος για να προετοιμάζεται κανείς για τα κακά που ίσως του συμβούν. «Δεν πρόκειται ούτε να πονέσουμε λιγότερο, ούτε και να απογοητευτούμε περισσότερο αν προετοιμαζόμαστε για κάτι. Ας πιστέψουμε απλά πως δεν θα συμβεί ποτέ. Αν συμβεί, τότε συνέβη», είναι η φιλοσοφία της.

Έτσι δεν υπήρχε τρόπος να είναι προετοιμασμένη για τη δοκιμασία που της χτύπησε την πόρτα στο απόγειο της εφηβείας της. ωστόσο, όπως απέδειξε η ιστορία της, ήταν πανέτοιμη να την αντιμετωπίσει.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ

Μετά τις χημειοθεραπείες στις οποίες υποβλήθηκε η Μαίρη στα 16 της, ο καρκίνος υποχώρησε αυθόρμητα και αυτό κράτησε μέχρι τα 21 της. Τότε εμφανίστηκε ξανά και ο αγώνας που ακολούθησε για την καταστολή του διήρκεσε δύο χρόνια.

Η ίδια περιγράφει με τον χαρακτηριστικό της τρόπο πως υποβλήθηκε σε τόσες ακτινοβολίες που «τα καλοκαίρια στη θάλασσα όταν το αλάτι ακουμπούσε στο «καμένο» δέρμα μου μύριζα σαν μπάρμπεκιου»…

Οι επιλογές που προσφέρονταν εκείνη την εποχή για την καλυτέρευση των δραματικών αλλαγών που επιφέρουν οι χημειοθεραπείες στην εξωτερική εμφάνιση δεν ήταν και οι καλύτερες. «Οι περούκες δεν ήταν όμορφες με ξανθά μαλλιά όπως σήμερα και μου έδωσαν μια με γκρίζα μαλλιά 80ρας», ίσως για να ταιριάζει καλύτερα στο δωμάτιο με τους ηλικιωμένους καρκινοπαθείς που την έβαλαν. «Αυτές οι εικόνες δεν φεύγουν ποτέ από το μυαλό μου», λέει και προσθέτει: «Το όλο σύστημα ήταν τραγικό τότε».

Θυμάται με αγάπη και σεβασμό, τον Έλληνα γενικό γιατρό κ. Μέλιο, που διέγνωσε αμέσως τη σοβαρότητα της κατάστασής της από τα συμπτώματα αλλά και το κίτρινο χρώμα του δέρματός της. «Ήταν πολύ καλός μαζί μου. Όλοι όσοι ακολούθησαν είχαν απαίσια συμπεριφορά. Θυμάμαι τον αιματολόγο που μου είπε πως η πρόγνωσή μου ήταν έξι μήνες χωρίς χημειοθεραπεία και πέντε χρόνια με χημειοθεραπεία. Όταν του απάντησα πως αν είναι να ζήσω πέντε άθλια χρόνια λόγω των παρενεργειών της χημειοθεραπείας –που εκείνα τα χρόνια ήταν τρομερά– προτιμώ τους έξι μήνες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απάντησή του: ‘Τότε μπορείς απλά να βγεις έξω, να ξαπλώσεις στο δρόμο και να περιμένεις μέχρι ένα λεωφορείο να περάσει από πάνω σου’. Έτσι απάντησε σε ένα δεκαεξάχρονο παιδί που, όπως θεώρησε ο ίδιος, τόλμησε να αμφισβητήσει την αυθεντία του», λέει και το βλέμμα της σκοτεινιάζει.

ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

Από το συγκλονιστικό ταξίδι της από το σκοτάδι στο φως κι από τον πόνο στη λύτρωση, η Μαίρη Τσουβαλάκη συνειδητοποίησε πως ό,τι αξίζει είναι η συμπόνια προς τον συνάνθρωπο και η δίψα για τη ζωή. Και τα δύο, όπως λέει η ίδια, της φάνηκαν πολύ χρήσιμα στη ζωή.

«Η μητέρα μου ήταν πολύ συμπονετικός άνθρωπος και νοιαζόταν για όλους. Το ίδιο έγινα κι εγώ. Πιστεύω ότι πρέπει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να βιώνει τα συναισθήματα στο μέγιστο βαθμό, όπως την αγάπη ή ακόμα και τον πόνο. Έχω απογοητευθεί πολλές φορές, αλλά δεν πρόκειται να αλλάξω την πεποίθησή μου ότι αν δεν μπορείς να αισθανθείς με όλο σου το είναι, τότε δεν είσαι άνθρωπος», λέει με πάθος.

Με αυτή τη δυναμική και με την πίστη της μητέρας της που ακόμα και στις πιο δύσκολες φάσεις των εντατικών θεραπειών που ακολούθησαν όταν εμφανίστηκε ο καρκίνος στα 16 της, δεν έπαψε να λέει στην πολυαγαπημένη της κόρη: «Οι γιατροί δεν είναι Θεοί. Θα ζήσεις. Η Παναγία δεν θα μου πάρει κι άλλο παιδί», εννοώντας την 10 μηνών κόρη της και αδελφή της Μαίρης που είχε χάσει στο παρελθόν μάλλον από μηνιγγίτιδα. Έτσι κι έγινε. Η Μαίρη διέψευσε όλες τις προγνώσεις και οι δύο μέρες ζωής έγιναν χρόνια, δεκαετίες.

Σήμερα, πιο ώριμη, αναπολώντας τις εμπειρίες της πιστεύει σε κάτι πέρα και πάνω από εμάς. «Πιστεύω στα θαύματα γιατί τα έχω δει και τα έχω ακούσει», λέει και συμπληρώνει πως «πρέπει να ζούμε τη ζωή στο έπακρο γιατί κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει».

Εκτός από το θαύμα της ζωής, η Μαίρη Τσουβαλάκη απολαμβάνει και το θαύμα της μητρότητας μεγαλώνοντας τον 13χρονο γιο της, Πάρη, που ήρθε ως δώρο γι’ αυτήν καθώς οι γιατροί της είχαν μειώσει τις ελπίδες για μια εγκυμοσύνη ύστερα από τις τόσες χημειοθεραπείες στις οποίες είχε υποβληθεί. «Το μόνο που με φοβίζει είναι να μην συμβεί κάτι στο παιδί μου. Τίποτε άλλο», λέει στον «Νέο Κόσμο» και τα μάτια της βουρκώνουν.

Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Στα 24 της και μόλις είχε βγει νικήτρια από τον μεγάλο της αγώνα για να κερδίσει τη ζωή της, η Μαίρη Τσουβαλάκη γνωρίζει τον άνθρωπο που, όπως η ίδια δηλώνει, «μου άλλαξε τη ζωή», τον Μίκη Θεοδωράκη. Η γυναίκα που ανέκαθεν αγαπούσε τα ρίσκα αποφασίζει να φέρει τον μεγάλο συνθέτη για μια περιοδεία στην Αυστραλία, σε μια εποχή που οι συγκυρίες δεν ήταν καθόλου ευνοϊκές. Ήταν τότε που οι πολιτικές επιλογές του Θεοδωράκη, με δεδομένη την ιστορία του, είχε ενοχλήσει αρκετούς εντός της Ελλάδας αλλά και στη Διασπορά.

«Όλοι μου έλεγαν να μην το κάνω γιατί δεν θα ερχόταν κανείς. Όλοι, εκτός από τη μητέρα μου που επέμενε: ‘Να το κάνεις, παιδί μου και θα δεις που δεν θα μείνει καρέκλα αδειανή’». Και η Μαίρη την άκουσε και το έκανε και πραγματικά δεν έμεινε κάθισμα κενό. «Θυμάμαι πως εκείνη τη βραδιά βρήκα μια θέση και πήγα και κάθισα και απόλαυσα τη συναυλία σαν απλή θεατής. Αυτό ήθελα να κάνω», λέει η Μαίρη.

Εκτός από τη μητέρα της που είχε αυτή την τεράστια πίστη στην κόρη της, η Μαίρη αναφέρεται και στον πατέρα της Νικόλαο ο οποίος, όπως λέει η ίδια, «ήταν πολύ υποστηρικτικός σε όλες τις περιοδείες που διοργάνωσα και ήταν εξαιρετικά υπερήφανος που έφερα τον Θεοδωράκη στην Αυστραλία. Ο πατέρας μου και ο Μίκης μιλούσαν για την κοινή κρητική τους κληρονομιά και την αγάπη τους για τον τόπο τους. Είμαστε κι εμείς από τα Χανιά. Ο Πάρις και εγώ θα τιμήσουμε τον Μίκη και θα επισκεφθούμε την τελευταία του κατοικία στον Γαλατά στα Χανιά φέτος. Αυτό θα είναι μια πολύ συγκινητική εμπειρία για μένα, καθώς ο Μίκης είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή μου. Με εμπιστεύτηκε και συμφώνησε να έρθει στην Αυστραλία σε περιοδεία με μια 25χρονη κοπέλα».

«Ο Μίκης Θεοδωράκης έφερε τους μεγάλους ποιητές στον απλό λαό. Ήταν μοναδικός. Κουβέντιαζες μαζί του και σε έκανε να αισθάνεσαι σα να ήσουν το μοναδικό πρόσωπο μέσα στο δωμάτιο. Η γνωριμία και η συναναστροφή μου μαζί του ήταν για μένα σταθμός στη ζωή μου», καταλήγει.

«ΖΟΡΜΠΑΣ – ΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ»

Το 2002 η Ελλάδα, εμπιστεύεται τη Μαίρη Τσουβαλάκη αποκλειστικά για να φέρει στην Αυστραλία το Μπαλέτο «Ζορμπάς» που αποτελούνταν από 215 χορευτές. «Ήξερα πως μπορούσα να το κάνω όμως δεν είχα τα χρήματα που απαιτούνταν. Τότε ζήτησα από την Ελληνική Κοινότητα να το κάνει, που είχε τα χρήματα, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν», λέει στον «Νέο Κόσμο».

Όπως προανέφερα, η Μαίρη αγαπά το ρίσκο κι έτσι προχώρησε μόνη της. Και με τη βοήθεια του τότε γερουσιαστή, Nick Bolcus, που της δάνεισε τα χρήματα που χρειαζόταν για να καλύψει τα έξοδα διαμονής των μελών του μπαλέτου, τα κατάφερε ξανά.

«Ο Nick Bolcus είναι ο άνθρωπος που θαυμάζω περισσότερο στον κόσμο. Έλεγε πως θα κάνει κάτι και το έκανε», λέει η Μαίρη.

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ 54 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Ο πρώην πολιτικός ταξίδεψε κι αυτός με το σκάφος που έφερε τη Μαίρη Τσουβαλάκη και μερικές ακόμα επιφανείς προσωπικότητες στη Μακρόνησο, για τη μεγάλη συναυλία του Μίκη στο νησί της εξορίας του τον Αύγουστο του 2003. Ήταν η πρώτη φορά που ο μεγάλος συνθέτης επισκεπτόταν τον τόπο του μαρτυρίου του όπου μαζί με άλλους αγωνιστές της Αριστεράς, βασανίστηκε λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών του από το φθινόπωρο του 1948 μέχρι τον Αύγουστο του 1949.

«Οι στιγμές ήταν μοναδικές ήταν όλοι εκεί. Δεν θα ξεχάσω όλο τον κόσμο όρθιο να κλαίει και να τραγουδά: «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις», «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας», «Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου…»», θυμάται η Μαίρη που στη συνέχεια αλλάζει την ατμόσφαιρα διηγούμενη ένα ευτράπελο που συνέβη στην ίδια εκείνη την ημέρα.

«Μπήκαμε στο σκάφος για να περάσουμε στη Μακρόνησο και μαζί μας ταξίδευε και ο πρέσβης του Ισραήλ, κάτι το οποίο εγώ αγνοούσα. Όταν έκλεισα τις θέσεις δήλωσα μόνο το δικό μου όνομα και όχι και του πρώην συζύγου μου ο οποίος με συνόδευε. Έτσι δεν μας επέτρεψαν να επιβιβαστούμε στο ίδιο σκάφος με τον Ισραηλινό πρέσβη και μείναμε εκτός», λέει γελώντας.

Μένοντας στα ευτράπελα από τις μέρες των συναυλιών και των περιοδειών που διοργάνωνε, κοπελίτσα ακόμη, μού περιγράφει μια σκηνή από τότε που είχε φέρει το μπαλέτο «Ζορμπάς».

«Είχα κλείσει ξενοδοχείο στην οδό Exhibition και με καλούσαν συνέχεια οι υπεύθυνοι να κατέβω στο ξενοδοχείο για να πείσω τους χορευτές και τα μέλη της αποστολής να μην καπνίζουν στο λόμπι και στο δρόμο. Φαντάζεσαι τι γινόταν».

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ-ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ-ΑΓΑΠΕΣ

Η Μαίρη αισθάνεται συμφιλιωμένη με το χρόνο και δεν αγχώνεται για να προλάβει πράγματα. «Θέλω μόνο να μπορέσω να απολαύσω πάρα πολύ χρόνο στην Ελλάδα. Σε συναυλίες, στην παραλία. Να τρώω και να πίνω καφέ κάτω από την Ακρόπολη και γενικά να αποκτήσω αληθινές εμπειρίες. Θα μου άρεσε να κάνω κάποιες συναυλίες ξανά και πιστεύω ότι θα γίνει κάτι», λέει στον «Νέο Κόσμο».

Αν δεν ήταν δικηγόρος θα ήθελε πολύ να είχε σπουδάσει γιατρός, γιατί αυτή ήταν η επιθυμία της πριν η ασθένεια της αλλάξει τα σχέδια αναγκαστικά. Ό,τι κι αν είχε γίνει, σίγουρα το τραγούδι και η μουσική θα ήταν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής της, αν όχι και της καριέρας της.

Λατρεύει τη λογοτεχνία και την ποίηση και ο αγαπημένος της ποιητής είναι ο Καβάφης. «Ξεχωρίζω την «Ιθάκη» γιατί με συγκλονίζει ο τρόπος με τον οποίο ο Καβάφης κλείνει μέσα σε αυτό το ποίημα όλα τα νοήματα της ζωής», λέει.

ΑΓΑΠΗ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ

Ολοκληρώνοντας απρόθυμα την κουβέντα μας, ζήτησα από τη Μαίρη Τσουβαλάκη να μοιραστεί με τους αναγνώστες του «Νέου Κόσμου» το απαύγασμα της μέχρι τώρα πορείας της στη ζωή, με τις δυσκολίες, τις προκλήσεις αλλά και τις μοναδικές στιγμές που έζησε συναναστρεφόμενη προσωπικότητες του βεληνεκούς του Μίκη Θεοδωράκη.

«Μόνο μια απλή λέξη με τεράστια έννοια: Αγάπη. Αγάπη πλήρης, αγάπη άνευ όρων. Και η ζωή σας θα αλλάξει. Ας μην αγαπάμε μόνο τους ανθρώπους. Ας αγαπάμε τη ζωή, ας αγαπάμε τη φύση, ας αγαπάμε τα ζώα. Αγαπήστε το σύντροφό σας. Αγαπήστε το παιδί σας πραγματικά και νιώστε ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχετε και δείτε πώς θα αλλάξει αμέσως η ζωή σας. Αυτό είναι που θεωρώ ως το πιο σπουδαίο, γιατί πιστεύω ότι η αγάπη είναι το μόνο που υπάρχει», απαντά η Μαίρη στωικά και συμπληρώνει: “μην τα παρατάτε ποτέ! Δεν ξέρετε τι σας επιφυλάσσει το αύριο. Και μην επιτρέπετε στις δοκιμασίες της ζωής να σας τσακίσουν. Μην φοβάστε ότι θα πληγωθείτε. Κάθε φορά που ένα κομμάτι της καρδιάς μας “σπάει”, πιστέψτε με, εμείς γινόμαστε πιο δυνατοί”.

Η Μαίρη πιστεύει στο κάρμα αλλά όχι με τη μορφή της εκδίκησης. Η θεωρία της είναι “αν κάνω καλό, το καλό θα γυρίσει σε μένα. Μπορεί εσύ να με πληγώσεις αλλά κάποιος άλλος εκεί έξω που δεν περιμένω δεν θα με απογοητεύσει”.

ΜΙΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ

Με τη Μαίρη Τσουβαλάκη είπαμε κι άλλα πολλά. Μιλήσαμε για την ιστορία των γονιών της, για το κάρμα, για την «μπέσα», για τις τόσες προσωπικότητες που γνώρισε κατά την ενασχόλησή της με τα καλλιτεχνικά και πόσα άλλα που, δυστυχώς, ήταν αδύνατον να χωρέσουν σε ένα άρθρο εφημερίδας.

Είναι πράγματι εντυπωσιακό το πώς οι «δυο μέρες μόνο» που οι γιατροί πρόβλεψαν για τη Μαίρη πριν κάποια χρόνια, εξελίχθηκαν σε μια τόσο γεμάτη και πλούσια ζωή. Μόνο η ίδια η γενναία Κρητικιά κι ο Θεός το ξέρουν…

Εμείς δεν μένει παρά να συμφωνήσουμε μαζί της πως “η ζωή είναι απλά υπέροχη. Είναι ένα τεράστιο δώρο”.

Πηγή neoskosmos.com

Διαβάστε επίσης

Πρωτοποριακή αντικαρκινική θεραπεία νικά το λέμφωμα

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea


Πρωτοποριακή αντικαρκινική θεραπεία κατά του λεμφώματος έλαβαν για πρώτη φορά ασθενείς του βρετανικού κρατικού συστήματος υγείας. Η θεραπεία έχει την ικανότητα να «προγραμματίσει» εκ νέου το ανοσοποιητικό τους σύστημα, έτσι ώστε αυτό να καταπολεμά τον καρκίνο.

 Η μέθοδος CAR-T χαρακτηρίζεται «ζωντανό φάρμακο», ειδικά διαμορφωμένο για κάθε ασθενή, με την αξιοποίηση των κυττάρων του σώματός του. Οι ιατροί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο King’s College του Λονδίνου ανέφεραν ότι ορισμένοι ασθενείς πέτυχαν πλήρη ίαση. Η ιατρική ομάδα αφαιρεί τα λευκά αιμοσφαίρια από το αίμα των ασθενών, τα οποία ψύχει σε υγρό υδρογόνο. Εργαστήριο στις ΗΠΑ τροποποιεί γενετικώς τα λευκά αιμοσφαίρια, έτσι ώστε, αντί να σκοτώνουν βακτήρια και ιούς, να αναζητούν και να εξοντώνουν καρκινικά κύτταρα. Τα τροποποιημένα λευκά αιμοσφαίρια παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο σώμα και συνεχίζουν να επιτελούν την αντικαρκινική λειτουργία τους.

 Οι κλινικές μελέτες έδειξαν ότι 40% των πασχόντων από θανατηφόρο λέμφωμα απαλλάχθηκαν από κάθε ίχνος καρκίνου σε διάστημα 15 μηνών. Ασθενείς ανέφεραν όμως ότι οι παρενέργειες της μεθόδου είναι χειρότερες από εκείνες της συμβατικής χημειοθεραπείας. Η βραχυπρόθεσμη νευροτοξικότητα, που επηρεάζει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα, μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση, δυσκολίες στην ομιλία και λιποθυμία.

 Το κόστος της θεραπείας, που καλύπτεται από το βρετανικό ΕΣΥ, ανέρχεται σε 313.125 ευρώ. Το CAR-T έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση του λεμφώματος, αλλά και ορισμένων μορφών λευχαιμίας. Οι «συμπαγείς καρκίνοι», όμως, που δημιουργούν όγκους όπως το μελάνωμα και ο καρκίνος του πνεύμονα, είναι πιο επίμονοι και δεν γίνεται να αντιμετωπισθούν από το CAR-T.

 Ένας λόγος της επιτυχίας του νέου φαρμάκου είναι το ότι η καταστροφή μέρους του ανοσοποιητικού συστήματος θεωρείται αποδεκτή παράπλευρη απώλεια για τη σωτηρία του ασθενούς. Δεν ισχύει, ωστόσο, το ίδιο για καρκίνους όπως αυτός του πνεύμονα, όπου η καταστροφή των πληγέντων οργάνων θα σημάνει τον θάνατο του ασθενούς.

Πηγή REUTERS

Διαβάστε επίσης

Λέμφωμα. Νέα κυτταρική CAR-T θεραπεία αυξάνει την επιβίωση κατά 38%.

Δεν υπάρχουν σχόλια 0
Λέμφωμα: Νέα κυτταρική CAR-T θεραπεία αυξάνει την επιβίωση κατά 38%

medlabnews.gr iatrikanea

Περισσότερο από το 30% των λεμφωμάτων μη Hodgkin είναι περιστατικά λεμφώματος μεγάλων β κυττάρων, τα οποία αποτελούν την πιο συχνή μορφή λεμφώματος.

Στην Ευρώπη, μόνο το 2020, εκτιμάται ότι διαγνώστηκαν περίπου 37.000 νέες περιπτώσεις της νόσου.

Η πρώτης γραμμής θεραπεία για το συγκεκριμένο λέμφωμα είναι αποτελεσματική μόνο για το 60% των ασθενών. Δυστυχώς όμως, για τους μισούς από τους ασθενείς που ανταποκρίνονται στην κλασσική  ανοσοχημειοθεραπεία, η νόσος θα επιστρέψει.

Σε αυτήν την περίπτωση, όπως και στην περίπτωση που η καθιερωμένη θεραπεία δεν είχε αποτέλεσμα  επειδή η νόσος χαρακτηρίζεται ως ανθεκτική (πρωτοπαθώς ανθεκτική νόσος), οι ασθενείς δεν είχαν μέχρι πρότινος κάποια άλλη θεραπευτική επιλογή.

Τον περασμένο Οκτώβριο, εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μια κυτταρική CAR-T θεραπεία – το axicabtagene ciloleucel – για τη θεραπεία ενηλίκων με διάχυτο λέμφωμα μεγάλων β κυττάρων και προχωρημένο λέμφωμα β κυττάρων, όταν οι δυο αυτές μορφές διαπιστώνονται ανθεκτικές στην κλασική θεραπεία ή υποτροπιάζουν εντός του πρώτου έτους από την ολοκλήρωση της πρώτης γραμμής ανοσοχημειοθεραπείας.

Το axicabtagene ciloleucel είχε ήδη εγκριθεί από τον Αύγουστο του 2018 για τη θεραπεία ενηλίκων με υποτροπιάζον ή ανθεκτικό διάχυτο λέμφωμα μεγάλων β κυττάρων και πρωτογενές λέμφωμα μεγάλων β κυττάρων μεσοθωρακίου, μετά από δύο και πλέον συστηματικές θεραπείες.

Τώρα, διαπιστώνεται πως η συγκεκριμένη CAR-T θεραπεία, αποτελεί την πρώτη – μετά από 30 χρόνια – αγωγή που δείχνει σημαντική βελτίωση στην επιβίωση των ασθενών με υποτροπιάζον ή ανθεκτικό λέμφωμα μεγάλων β κυττάρων.

Η σχετική μελέτη ZUMA-7 φάσης ΙΙΙ για το axicabtagene ciloleucel που παρουσιάστηκε στο Διεθνές Συνέδριο για το κακόηθες λέμφωμα – το οποίο που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Ελβετία –  έδειξε ότι μετά από μέση παρακολούθηση 4 ετών, μία μόνο θεραπεία με το συγκεκριμένο CAR-T, οδήγησε σε μείωση του κινδύνου θανάτου κατά 27,4%, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 38% βελτίωση της επιβίωσης κατά τον πρώτο χρόνο μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας πρώτης γραμμής.

Η μέση επιβίωση ήταν μεγαλύτερη με axicabtagene ciloleucel έναντι της καθιερωμένης θεραπείας και οι εκτιμήσεις για επιβίωση στην τετραετία έφτασε το 54,6% έναντι 46%, αντίστοιχα. Το όφελος ήταν αντίστοιχο σε όλες τις υποομάδες της μελέτης, με ασθενείς υψηλού κινδύνου όπως ανθεκτικό ή προχωρημένο λέμφωμα β κυττάρων και ηλικία άνω των 65 ετών.

Αντίστοιχη ήταν και η θετική έκβαση στην πορεία των ασθενών χωρίς εξέλιξη της νόσου στο 41,8% των ασθενών, έναντι 24,4% της καθιερωμένης θεραπείας. Χαρακτηριστικό ήταν ότι από τους ασθενείς που εξ αρχής έλαβαν την καθιερωμένη θεραπεία, μόνο το 40% αυτών μπόρεσε να φτάσει να ολοκληρώσει την εφαρμογή της κυτταρικής θεραπείας, σε αντίθεση με το 94% των ασθενών της μελέτης που πήραν εξαρχής axicabtagene ciloleucel.

Η μελέτη, που θεωρείται η μεγαλύτερη και πιο μακροχρόνια του είδους, συμπεριέλαβε 359 ασθενείς σε 77 ερευνητικά κέντρα διεθνώς στους οποίους χορηγήθηκε axicabtagene ciloleucel ή καθιερωμένη θεραπεία δεύτερης γραμμής.

Η χορήγηση axicabtagene ciloleucel αύξησε κατά 2,5 φορές τους ασθενείς που ήταν ζωντανοί στα δύο έτη, χωρίς πρόοδο της νόσου και οι οποίοι δεν χρειάστηκαν πρόσθετη αντικαρκινική θεραπεία, φτάνοντας το 40,5% των ασθενών έναντι 16,3% της καθιερωμένης θεραπείας.

Επίσης τετραπλασίασε τον διάμεσο χρόνο επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου στους 8,3 μήνες έναντι 2 μηνών.

Τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, οδήγησαν τελικά τον τριπλασιασμό των ασθενών που πήραν axicabtagene ciloleucel, φτάνοντας το 94% έναντι εκείνων που τυχαιοποιήθηκαν στην καθιερωμένη θεραπεία

Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κεντρικός ερευνητής της μελέτης Καθηγητής Jason Westin από το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο MD Anderson του Texas, η θεραπεία αυτή με CAR-T cells χορηγούμενη στη 2η γραμμή σε ασθενείς με πρώιμα υποτροπιάζον/ανθεκτικό λέμφωμα από μεγάλα β-κύτταρα, αναμένεται να αλλάξει το πρότυπο φροντίδας για αυτούς τους ασθενείς, οι οποίοι προηγουμένως είχαν πολύ περιορισμένες επιλογές για επιτυχή θεραπευτική έκβαση.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ύστερα από τη διάμεση αυτή παρακολούθηση των ασθενών στη μελέτη για 47,2 μήνες, τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν ισοδυναμούν με θεραπεία ίασης.

Από την πλευρά του ο καθηγητής Αιματολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Γιάννης Κοτσιανίδης αναφερόμενος στα νέα δεδομένα επεσήμανε στο in.gr ότι «Για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 30 έτη μια τυχαιοποιημένη μελέτη δεύτερης  γραμμής θεραπείας καταδεικνύει όφελος στην συνολική επιβίωση ασθενών με επιθετικό λέμφωμα.

Επιπλέον, το πιθανώς ευνοϊκότερο προφίλ ασφάλειας του axicabtagene ciloleucel και η βελτίωση στην ποιότητα της ζωής των  ασθενών που έλαβαν το φάρμακο έναντι αυτών που προχώρησαν σε αυτόλογη μεταμόσχευση,  συνηγορούν περαιτέρω στην καθιέρωση του axicabtagene ciloleucel ως θεραπεία εκλογής δεύτερης γραμμής ασθενών με επιθετικό λέμφωμα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σημαντική δραστικότητα του axicabtagene ciloleucel σε ασθενείς με ογκώδη νόσο, δηλαδή  μεγάλο φορτίο νόσου, οι οποίοι είχαν δυσμενέστερη πρόγνωση με την κλασική αντιμετώπιση.  Ιδιαίτερη σημασία έχει και το  γεγονός πως ηλικιωμένοι ασθενείς , που παραδοσιακά αποκλείονται  από την αυτόλογη μεταμόσχευση, μπορούν να λάβουν το axicabtagene ciloleucel χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Βάσει των ομολογουμένως σημαντικών αποτελεσμάτων της μελέτης, ίσως μελλοντικά το πρώτο ερώτημα στους ανθεκτικούς ασθενείς με λέμφωμα μεγάλων β κυττάρων στην κλασική ανοσοχημειοθεραπεία να μην είναι η επιλεξιμότητα για αυτόλογη μεταμόσχευση, αλλά ο χρόνος της υποτροπής. Αν η υποτροπή συμβαίνει σε λιγότερο από ένα χρόνο, όπως δηλαδή στο περίπου 75% των ασθενών, φαίνεται πως το axicabtagene ciloleucel μάλλον θα εξελιχθεί σε θεραπεία εκλογής δεύτερης γραμμής ασθενών με λέμφωμα μεγάλων β κυττάρων,

Ασφαλώς το υψηλό κόστος του axicabtagene ciloleucel προκαλεί δικαιολογημένη ανησυχία για τη διαχειρισιμότητα του από το ήδη επιβαρυμένο σύστημα υγείας της χώρας μας. Ωστόσο, η διαφορά κόστους με την κλασική αντιμετώπιση δε φαίνεται να είναι σημαντική, σύμφωνα με πρόσφατη φαρμακοοικονομική μελέτη. Άλλωστε τίποτα δεν κοστίζει περισσότερο από μια χαμένη ευκαιρία, όπως πολύ εύστοχα είπε κάποτε ένας Αμερικανός συγγραφέας».

Διαβάστε επίσης

Ο Τζεφ Μπρίτζες βγήκε νικητής από το μη Hodgkin λέμφωμα. Αγωνίστηκα να σταθώ όρθιος

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

 Ο Τζεφ Μπρίτζες αποκάλυψε ότι τα πάντα στη ζωή έγιναν «υπερπολύτιμα» για εκείνον, μετά τα πρόσφατα και πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε με την υγεία του.

Ο 72χρονος διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες το 2020 και νόσησε βαριά από τον κοροναϊό αποκαλύπτοντας πως γλίτωσε τον θάνατο στο παρά πέντε.

Είδε τη ζωή με άλλο μάτι

Ο ηθοποιός που το 2009 κέρδισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Crazy Heart» πιστεύει τώρα ότι η διετής περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του, τον βοήθησε πραγματικά να δει τη ζωή με άλλο μάτι.

Σε μια συνέντευξη εφ’όλης της ύλης στον Independent, ο κορυφαίος ηθοποιός Jeff Bridges άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει και τον αγώνα που έδωσε προκειμένου να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του και να συνοδεύσει την κόρη του, Hayley Roselouise Bridges, στον γάμο της, τον Αύγουστο του 2021.

Πέρασαν τρια χρόνια από τότε που χρησιμοποιώντας μια γνωστή ατάκα από τον ρόλο του ως «Dude στην ταινία των αδελφών Κοέν «Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι» ο 72χρονος Αμερικανός ηθοποιός Τζεφ Μπρίτζες ανακοίνωσε μέσω Twitter ότι διαγνώστηκε με λέμφωμα, μια μορφή καρκίνου και πως ξεκινά θεραπεία.

Ο Bridges διαγνώστηκε με μη Hodgkin λέμφωμα τον Οκτώβριο του 2020, ενώ νόσησε με κοροναϊό τον Ιανουάριο του 2021. Ωστόσο, πριν από έναν χρόνο ανακοίνωσε, ότι ο καρκίνος του βρίσκεται σε ύφεση.

Πριν τον γάμο της κόρης του, “Ο πρώτος μου στόχος ήταν να μπορέσω να σταθώ όρθιος”, είπε ο ίδιος στον Independent.

Σύμφωνα με τον 72χρονο, μπορούσε μόνο να σταθεί στα πόδια του για 45 δευτερόλεπτα. Αποφάσισε, λοιπόν, να δουλέψει με έναν προπονητή για να αυξήσει τον αριθμό των βημάτων που θα μπορούσε να κάνει και να σταθεροποιήσει την αναπνοή του, χρησιμοποιώντας μηχάνημα οξυγόνου. Η βοήθεια αυτή του προπονητή τον οδήγησε να προσπαθεί ακόμα περισσότερο.

“Τελικά, μια μέρα είπα, ίσως να μπορέσω να το κάνω. Και όπως αποδείχθηκε, όχι μόνο τη συνόδευσα στην εκκλησία, αλλά χόρεψα κιόλας. Ήταν φανταστικό.”

Η κόρη του παντρεύτηκε τον μεγάλο της έρωτα, τον Justin Shane, στην Santa Ynez της Καλιφόρνια.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός είπε στο People τον Μάιο του 2022, ότι πέρασε σχεδόν 5 μήνες στο νοσοκομείο, όταν τα προβλήματα υγείας του ήταν στα χειρότερά τους. Δεν είχα άμυνες. Αυτό κάνει η χημειοθεραπεία: σου στερεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Δεν είχα τίποτα να το παλέψω. Ο COVID έκανε τον καρκίνο να μοιάζει σαν ένα τίποτα”.

Πρόσθεσε, ότι δεν μπορούσε ούτε να αλλάξει πλευρό στο κρεβάτι χωρίς τη βοήθεια του οξυγόνου: «Έφτασα κοντά στο θάνατο. Οι γιατροί μου έλεγαν, Jeff, πρέπει να αγωνιστείς. Δεν αγωνίζεσαι. Είχα παραδοθεί. Ήμουν έτοιμος να φύγω. Χόρευα με τη θνητότητά μου».

Διαβάστε επίσης

Σοκαρίστηκε η 19χρονη. Τα hangover που πάθαινε ήταν από τον καρκίνο. Είχε λέμφωμα Hodgkin.

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Μια γυναίκα άρχισε να παθαίνει hangover αφού έπινε μόνο δύο ποτά, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα από το να είναι απλώς ένας πονοκέφαλος.

Τον Απρίλιο του 2022, όταν η Poppy Beguely ήταν 19 ετών, παρατήρησε ότι το hangover μετά την έξοδο ήταν ανελέητο – με συμπτώματα όπως έμετο, εμφάνιση πληγής στη μύτη της και εξάνθημα στο πρόσωπο.

Στην αρχή, πίστευε ότι ήταν απλώς ο απόηχος του μιας έντονης βραδινής εξόδου, αλλά η νοοτροπία της άλλαξε όταν τα συμπτώματα επέμεναν και άρχισε να βήχει αίμα.

«Αν έβγαινα έξω για να πιω, θα χρειαζόμουν δύο ποτά για να νιώσω πολύ πιο μεθυσμένη από τους περισσότερους ανθρώπους της ηλικίας μου και ίσως τρία, τέσσερα ποτά πριν αρχίσω να νιώθω πολύ άρρωστη», περιέγραψε η Beguely στο NeedToKnow.co.uk.

«Σχεδόν κάθε βράδυ που έβγαινα έξω, κατέληγα να κάνω εμετό το ίδιο βράδυ ή το επόμενο πρωί», πρόσθεσε.

Χρειάστηκε να μπει στο νοσοκομείο 3 φορές Μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου 2022, η Beguely, από το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, νοσηλεύτηκε τρεις φορές μετά από έξοδο.

Υποστήριξε ότι οι γιατροί της πίστευαν ότι πιθανώς είχε εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT), έναν θρόμβο αίματος σε μια φλέβα που βρίσκεται βαθιά μέσα στο σώμα, συνήθως στο πόδι, σύμφωνα με την κλινική του Κλίβελαντ. Οι γιατροί χορήγησαν αραιωτικά αίματος και φέρεται να αγνόησαν τις ανησυχίες της Beguely ότι συνέβαινε κάτι πιο σοβαρό.

Τον Δεκέμβριο του 2022, πήγε να δει έναν γιατρό με πόνο στον αυχένα και εξήγησε όλα τα συμπτώματα που αντιμετώπιζε, κάτι που προκάλεσε ανησυχία στον γιατρό.

Μια βιοψία ενός όγκου στον λαιμό της και μια σάρωση PET διαπίστωσαν ότι η Beguely είχε λέμφωμα Hodgkin σταδίου 3 και έναν όγκο 6 εκατοστών στο στήθος της.

Το λέμφωμα Hodkin είναι ένας καρκίνος του λεμφικού ιστού, που επηρεάζει το λεμφικό σύστημα, το οποίο αποτελεί μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος που καταπολεμά τα μικρόβια, σύμφωνα με την Mayo Clinic . διάγνωση για λέμφωμα Hodkin – «Είχα περάσει τόσο καιρό ανησυχώντας για το τι δεν πήγαινε καλά» «Ήταν πολύ γλυκόπικρο – είχα περάσει τόσο καιρό ανησυχώντας για το τι δεν πήγαινε καλά με εμένα και φοβόμουν ότι κάτι μπορεί να ήταν σοβαρά λάθος, και κανείς δεν επρόκειτο να μάθει τι ήταν», παραδέχτηκε η Beguely στο Kennedy News.

«Ένα μέρος του εαυτού μου ήταν χαρούμενο που δεν έπρεπε πια να ανησυχώ για το τι ακριβώς δεν πήγαινε καλά. Αλλά τότε, το άλλο μέρος του εαυτού μου ήταν προφανώς πολύ αναστατωμένο που θα έπρεπε να κάνω χημειοθεραπεία και να χάσω τα μαλλιά/βλεφαρίδες/φρύδια μου», είπε ξεκάθαρα. Η Beguely ξεκίνησε τη χημειοθεραπεία λίγο μετά τα 20α γενέθλιά της, τον Φεβρουάριο του 2023.

«Ήμουν μοντέλο για μερικά χρόνια, οπότε ήταν πολύ δύσκολο να το σκεφτώ, αλλά στο τέλος της ημέρας κάτι κερδίζεις και άλλα χάνεις», τόνισε.

«Οι γιατροί με καθησύχασαν ότι ήταν απίθανο να είναι θανατηφόρο, εφόσον δεν έπαθα μολύνσεις ενώ έκανα χημειοθεραπεία – έχουν υψηλό ποσοστό ύφεσης για το λέμφωμα Hodgkin, [έτσι] ευτυχώς έπαθα το μικρότερο από όλα τα κακά». Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία , το ποσοστό πενταετούς σχετικής επιβίωσης για ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin είναι περίπου 89%.

«Αυτή ήταν η μόνη φορά που φοβήθηκα πραγματικά για τη ζωή μου» Η χημειοθεραπεία της διήρκεσε τέσσερις μήνες και πέρασε αρκετό διάστημα ως εσωτερική ασθενής στο νοσοκομείο λόγω μιας σοβαρής και σπάνιας αντίδρασης σε μετάγγιση αίματος, η οποία της έδωσε «τον χειρότερο πόνο που έχω βιώσει ποτέ στη ζωή μου – στα κόκαλά μου».

Η Beguely έπαιρνε τόσα πολλά παυσίπονα που επηρεάστηκαν το στομάχι και τα έντερά της και το βάρος της έπεσε περίπου στα 77 κιλά, αφήνοντάς της ένα σωλήνα σίτισης.

Όσο ήταν ασθενής, δεν της επέτρεπαν να βγει έξω για εβδομάδες επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα της ήταν εξασθενημένο και κινδύνευε με λοιμώξεις, αλλά μόλις κατάφερε να βγει έξω, «ο ήλιος ήταν στο πρόσωπό μου, άρχισα να κλαίω και δεν μπορούσα να σταματήσω».

Ευτυχώς, η Beguely είναι τώρα σε ύφεση και επέστρεψε στη δουλειά της αφού ασχολήθηκε με τη θεραπεία της για το μεγαλύτερο μέρος του έτους.

Διαβάστε επίσης

Λέμφωμα ο 5ος πιο συχνός καρκίνος. Ποιοι οι τύποι του; Ποια τα συμπτώματα; Υπάρχουν θεραπείες; (video)

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

Το λέμφωμα είναι ο 5ος πιο συχνός καρκίνος στην Ευρώπη και η 7η αιτία θανάτου. 

Η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Λέμφωμα (World Lymphoma Awareness Day) καθιερώθηκε το 2004, με πρωτοβουλία του Συνασπισμού κατά του Λεμφώματος (Lymphoma Coalitiom), ενός διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού, που περιλαμβάνει στις τάξεις του 49 σωματεία πασχόντων από λέμφωμα από 36 χώρες.

Το λέμφωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που μπορεί να αναπτυχθεί όταν προκύψει σφάλμα στον τρόπο παραγωγής ενός λεμφοκυττάρου. Αυτό οδηγεί σε ένα μη φυσιολογικό κύτταρο που λόγω του ανεξέλεγκτου, μη φυσιολογικού πολλαπλασιασμού του με μεγάλη ταχύτητα καθίσταται καρκινικό. Όπως τα φυσιολογικά λεμφοκύτταρα, έτσι και τα καρκινικά λεμφοκύτταρα μπορούν να αναπτυχθούν σε πολλά μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων, του σπλήνα, του μυελού των οστών, του αίματος ή άλλων οργάνων.

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι καρκίνου στο λεμφικό σύστημα:

• Νόσος Hodgkin
• Μη-Hodgkin λέμφωμα


Η νόσος Hodgkin ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Άγγλου ιατρού Τόμας Χόντζκιν που πρώτος περιέγραψε τη νόσο το 1832. Απαντάται κυρίως στις νεαρές ηλικίες με μια δεύτερη κορύφωση στα 50 και προσβάλλει τους άνδρες συχνότερα από τις γυναίκες. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία συγκεκριμένων κυττάρων που ονομάζονται κύτταρα Reed-Sternberg. Σήμερα πλέον αποτελεί πρότυπο ιάσιμου καρκίνου.

Τα λεμφώματα μη Hodgkin προσβάλλουν κυρίως τη μέση ηλικιακή ομάδα και επίσης προσβάλλουν συχνότερα τους άνδρες. Παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλομορφία από τη νόσο Hodgkin και ταξινομούνται ανάλογα με τα κύτταρα που ανευρίσκονται στο μικροσκόπιο. Κυμαίνονται από ήπια νόσο που μπορεί να χρειάζεται μόνο παρακολούθηση έως αρκετά επιθετική κακοήθεια. Ακόμη όμως, και οι επιθετικές μορφές συχνά απαντούν καλά στη θεραπεία. Τα λεμφώματα μη Hodgkin αφορούν στα Β και τα Τ κύτταρα.

Παράγοντες κινδύνου

Μέχρι στιγμής δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια τι προκαλεί την εμφάνιση του λεμφώματος, παρόλο που είναι γνωστό ότι δεν είναι μεταδοτικό και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται για κληρονομικό νόσημα. Ορισμένοι κοινοί παράγοντες φαίνονται να επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης. Η νόσος είναι πιο συχνή σε άτομα με  εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και σε άτομα που εκτίθενται σε περιβαλλοντικά καρκινογόνα, φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα, ιούς και ορισμένα βακτήρια. 
Non-Hodgkin's Lymphoma

Συμπτώματα και διάγνωση του λεμφώματος


Τα συμπτώματά του λεμφώματος συχνά συγχέονται με απλές καθημερινές ασθένειες, όπως ένα κρυολόγημα ή γρίπη. Καθώς όλα τα συμπτώματα του λεμφώματος εμφανίζονται επίσης και σε άλλες καταστάσεις, αφενός ο ασθενής μπορεί να μην δώσει ιδιαίτερη σημασία και να μην απευθυνθεί σε ιατρό, αφετέρου για την έγκαιρη διάγνωση οι εξετάσεις είναι κρίσιμης σημασίας.

Το λέμφωμα έχει 6 απλά συμπτώματα:

1. Ανώδυνη διόγκωση στο λαιμό, στη μασχάλη ή στην περιοχή των γεννητικών οργάνων
2. Νυχτερινή εφίδρωση
3. Ανεξήγητος πυρετός
4. Απώλεια βάρους και κόπωση
5. Βήχας ή δυσκολία στην αναπνοή
6. Επίμονη φαγούρα σε όλο το σώμα

Δεν υπάρχουν διαγνωστικές μέθοδοι για την πρώιμη ανίχνευση του λεμφώματος και αν τα συμπτώματα αυτά επιμένουν, απαιτείται επίσκεψη σε ιατρό.

Η κλινική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει διογκωμένους λεμφαδένες σε διάφορες περιοχές του σώματος. Ο γιατρός προχωρεί σε εξετάσεις αίματος και βιοψία ενός διογκωμένου λεμφαδένα, κατά την οποία ο λεμφαδένας μελετάται στο παθολογοανατομικό (ειδικό αιμοπαθολογοανατομικό) εργαστήριο για να ταυτοποιηθεί η νόσος.

Μετά από την ταυτοποίηση του ακολουθεί μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων για να εντοπιστούν τα σημεία της νόσου (στάδιο νόσου). 
Αυτές μπορεί να είναι:
Απλές αιματολογικές εξετάσεις.
Απεικονιστικές εξετάσεις (τομογραφία, μαγνητική κ.ά.), ώστε να εντοπιστούν τυχόν άλλοι λεμφαδένες και να ελεγχθεί το συκώτι, ο σπλήνας ή οι πνεύμονες.
Ίσως χρειαστούν πιο ειδικές εξετάσεις όπως παρακέντηση του μυελού των οστών.

Θεραπεία του λεμφώματος

Οι στόχοι της θεραπείας διαφέρουν για κάθε ασθενή και εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες καθώς υπάρχουν πολλοί τύποι της νόσου. Απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν είναι η εξατομίκευση της θεραπείας για κάθε ασθενή, που πραγματοποιείται από εξειδικευμένο και έμπειρο αιματολόγο ή ογκολόγο, λαμβάνοντας υπόψη το είδος του λεμφώματος, την επιθετικότητά του, την έκταση της νόσου, τα συμπτώματα, την ηλικία και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Οι πρόσφατες εξελίξεις της τεχνολογίας και των διαθέσιμων θεραπειών κάνουν την αντιμετώπιση του λεμφώματος να είναι ολοένα και πιο ελπιδοφόρα. Ορισμένες μορφές της νόσου θεραπεύονται πλήρως, ενώ άλλες ελέγχονται επαρκώς, ώστε η ποιότητα ζωής των ασθενών να μην επηρεάζεται αρνητικά.

Θεραπευτικές δυνατότητες

Ο καθηγητής σημείωσε πως «σήμερα διαθέτουμε πολλές και αποτελεσματικές θεραπευτικές επιλογές για την θεραπεία των κακοήθων λεμφωμάτων.

Κορμός της θεραπείας στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η χημειοθεραπεία, που συχνά συνδυάζεται με ανοσοθεραπεία, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα της αγωγής.

Η ακτινοθεραπεία αποτελεί κυρίως επικουρική θεραπευτική προσέγγιση.

Νεότερες μορφές ανοσοθεραπείας και κυτταρικές θεραπείες έχουν δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα σε ασθενείς που στο πρόσφατο παρελθόν είχαν εξαιρετικά δυσμενή πρόγνωση.

Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων, κυρίως η αυτόλογη (από τον ίδιο τον ασθενή) αλλά και η αλλογενής (από άλλον δότη) έχουν ιδιαίτερη θέση σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική στη θεραπεία νόσο και συγκεκριμένους υποτύπους λεμφωμάτων και αποτελούν επιλογές που μπορεί να οδηγήσουν επίσης σε οριστική ίαση ασθενών, που επίσης θα είχαν δυσμενή πρόγνωση.

Πρόσβαση των ασθενών σε θεραπεία

«Στην Ελληνική πραγματικότητα», σημείωσε ο καθηγητής, «η πρόσβαση των ασθενών στις νεότερες θεραπείες είναι πολύ ικανοποιητική, ενδεχομένως και καλύτερη σε σχέση με άλλες πιο εύρωστες χώρες.

Η πρόσβαση είναι απρόσκοπτη στις εγκεκριμένες θεραπείες, που είναι εμπορικά διαθέσιμες.

Πρόσβαση όμως υπάρχει και σε επερχόμενες, μη εγκεκριμένες αλλά υποσχόμενες θεραπείες. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της ανάπτυξης στον τομέα των κλινικών μελετών, αλλά και της παροχής προγραμμάτων πρώιμης πρόσβασης.

Κυτταρικές θεραπείες CAR-T

Εξαίρεση αποτελούν προς το παρόν οι κυτταρικές θεραπείες (CAR-T), για τις οποίες υπάρχουν περιορισμοί που αφορούν τις υπάρχουσες υποδομές.

Τα CAR-Tκύτταρα αποτελούν μια καινοτόμο θεραπευτική επιλογή που αφορά τα λεμφώματα υψηλής κακοήθειας από Β-κύτταρα (λεμφώματα από μεγάλα κύτταρα, πρωτοπαθή λεμφώματα μεσοθωρακίου, μετατροπή χαμηλής κακοηθείας Β-λεμφωμάτων) και το λέμφωμα μανδύα. Ασθενείς στους οποίους μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η αγωγή είναι οι ασθενείς με υποτροπιάζουσα – ανθεκτική νόσο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις που σχετίζονται με τις θεραπείες που έχουν ήδη χορηγηθεί και τη γενική κατάσταση των ασθενών και τις συνυπάρχουσες παθήσεις.

Κέντρα με εξειδικευμένες υποδομές

Για την εφαρμογή των κυτταρικών θεραπειών CAR T, απαιτούνται εξειδικευμένοι χώροι, κλίνες σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, υποστήριξη από άλλες ειδικότητες και εξειδικευμένες διαδικασίες. Για το λόγο αυτό, απαιτείται και πιστοποίηση των εξειδικευμένων κέντρων που παρέχουν τις συγκεκριμένες θεραπείες. Οι διαδικασίες πιστοποίησης είναι πολύπλοκες και απαιτούν σημαντική επιπρόσθετη εργασία από το προσωπικό των μονάδων, καθώς επίσης και πρόσθετο κόστος.

Μέχρι στιγμής έχουν πιστοποιηθεί 7 Κέντρα και συγκεκριμένα 4 στην Αθήνα, ένα στη Θεσσαλονίκη, ένα στην Πάτρα και ένα στην Κρήτη (Ηράκλειο, ΠΑ.Γ.Ν.Η), ενώ προ μηνών ήταν μόνο 3.

Η αυξανόμενη δυνατότητα απορρόφησης ασθενών με την ήδη υφιστάμενη επέκταση της πιστοποίησης Κέντρων για κυτταρικές θεραπείες πιστεύω ότι θα επαρκέσει για την απορρόφηση των ασθενών που πληρούν τις εγκεκριμένες ενδείξεις και τις επιπρόσθετες αναγκαίες προϋποθέσεις για να λάβουν CAR T κύτταρα.

Διαβάστε επίσης

Tο λέμφωμα Hodgkin καρκίνος στο λεμφικό σύστημα. Ποιες οι διαφορές από το μη Hodgkin’s; Θεραπεία με νεοβλάστες. Η μέθοδος car-t

Δεν υπάρχουν σχόλια 0

Το Hodgkin’s είναι μορφή καρκίνου που επηρεάζει το λεμφικό σύστημα και είναι γνωστό με την ονομασία λέμφωμα. Υπάρχουν δύο μορφές λεμφωμάτων, το Hodgkin’s και το non-Hodgkin’s. 

Το Hodgkin’s, όπως και τα άλλα είδη καρκίνου, είναι ασθένεια των κυττάρων του σώματος. Τα κύτταρα, στα διάφορα μέρη του σώματος, λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο, όμως η ανάπλαση και η αναπαραγωγή τους γίνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Φυσιολογικά, αυτή η λειτουργία γίνεται με ένα ρυθμικό και ελεγχόμενο τρόπο. Όταν για κάποιο λόγο διασαλευτεί ο ρυθμός και ο έλεγχος ανάπλασης και αναπαραγωγής τους, δημιουργούν όγκους ή αδενώματα.
Γενικά τα λεμφατικά κύτταρα αναπτύσσονται μέσα στα λεμφαγγεία που αποτελούν μέρος του λεμφικού συστήματος μερικές φορές τα λεμφατικά κύτταρα ξεφεύγουν από τον αρχική τους θέση και επηρεάζουν άλλους λεμφαδένες, όπου περιστασιακά μπορεί να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος και να καταλήξουν σε διάφορα όργανα. Συνήθως η ασθένεια Hodgkin’s παρουσιάζεται σε ομάδες από γειτονικούς λεμφαδένες. Η διάγνωση της ασθένειας γίνεται με την χειρουργική αφαίρεση και βιοψία κάποιου λεμφαδένα.

Η θεραπεία της ασθένειας Hodgkin’s έστω κι’ αν έχει επηρεάσει διάφορες άλλες περιοχές, είναι συνήθως επιτυχής. Αρκετοί ασθενείς τώρα μπορούν να θεραπευθούν ή να έχουν κάτω από έλεγχο την αρρώστια τους για πολλά χρόνια.

Το λεμφικό σύστημα

Το λεμφικό σύστημα είναι η φυσιολογική ασπίδα του σώματος κατά των μολύνσεων. Είναι περίπλοκο σύστημα και περιλαμβάνει λεμφικά όργανα όπως είναι ο μυελός των οστών (bone marrow), οι αμυγδαλές, ο θύμος και η σπλήνα και επίσης λεμφαδένες οι οποίοι καταλήγουν και σχηματίζουν λεπτά λεμφαγγεία. Οι λεμφαδένες βρίσκονται συνήθως στο λαιμό, στην μασχάλη και στην βουβωνική χώρα (σκέλη). Ο αριθμός των λεμφαδένων που βρίσκονται στα διάφορα μέρη του σώματος είναι διαφορετικός μεταξύ τους, για παράδειγμα, στη μασχάλη υπάρχουν 20-50 αδένες, ενώ σε άλλα σημεία είναι ελάχιστοι.
Μέσα στα λεμφαγγεία κυκλοφορεί ένα γαλακτώδες υγρό, η λέμφος, που περιέχει λεμφοκύτταρα. Τα λεμφοκύτταρα είναι λευκά αιμοσφαίρια και είναι υπεύθυνα για την προστασία του οργανισμού από τις μολύνσεις και τις ασθένειες. Όταν για παράδειγμα πονάτε το λαιμό σας, θα προσέξετε ότι οι λεμφαδένες σας στο λαιμό είναι διογκωμένοι κι’ αυτό είναι σημάδι ότι ο οργανισμός καταπολεμά την μόλυνση. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι λεμφοκυττάρων, τα Β-κύτταρα και τα Τ-κύτταρα. Όλα τα λεμφοκύτταρα παράγονται αρχικά από τον μυελό των οστών υπό μορφή ανώριμων κυττάρων (stem cells). Τα λεμφοκύτταρα τα οποία ωριμάζουν στον θύμο αδένα που βρίσκεται πίσω από τα οστά του μαστού, ονομάζονται Τ-κύτταρα. Τα άλλα λεμφοκύτταρα που ωριμάζουν μέσα στο μυελό των οστών ή στα άλλα όργανα του λεμφικού συστήματος ονομάζονται Β-κύτταρα.

Ποια η διαφορά μεταξύ Hodgkin’s και non-Hodgkin’s λέμφωμα;

Είναι δύο είδη λεμφώματος με εμφανή διαφορετική εικόνα μεταξύ των δύο καρκίνων, κι’ αυτό σημαίνει πως έχουν διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση. Ένα συγκεκριμένο ανώμαλο κύτταρο γνωστό σαν Reed-sternberg εντοπίζεται στο Hodgkin’s ενώ δεν εντοπίζεται συνήθως στο non-Hodgkin’s.

Τι προκαλεί το Hodgkin’s λέμφωμα;

Η αιτία που προκαλεί την ασθένεια Hodgkin’s είναι ακόμη άγνωστη, γι’ αυτό και οι έρευνες συνεχίζονται.
Η ασθένεια Hodgkin’s, όπως και οι άλλες μορφές καρκίνου δεν είναι μεταδοτική από άτομο σε άτομο, αλλά ούτε και κληρονομική.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ασθένειας Hodgkin’s;

Το πρώτο σύμπτωμα της ασθένειας Hodgkin’s είναι ο πόνος και η διόγκωση στο λαιμό, στην μασχάλη ή στην βουβώνη (σκέλη). Άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνυπάρχουν είναι οποιαδήποτε από τα πιο κάτω:

Το λέμφωμα Hodgkin παρουσιάζει τα εξής συμπτώματα:

  • ανώδυνη διόγκωση λεμφαδένων (τράχηλο, μασχάλη βουβώνες, μεσοθωράκιο)
  • πυρετός
  • νυχτερινή εφίδρωση
  • απώλεια βάρους
  • αναιμία
  • έντονο αίσθημα καταβολής
  • σπληνομεγαλία
  • πόνος στα κόκαλα
  • φαγούρα

Το λέμφωμα ΜΗ Hodgkin παρουσιάζει παρόμοια συμπτώματα με τις εξής διαφορές

  • μπορεί να μην συνοδεύεται από πυρετό
  • ο μυελός των οστών προσβάλλεται από καρκινικά κύτταρα (λευχαιμική εικόνα)
προσβάλλεται το πεπτικό σύστημα Αν εσείς ή κάποιο από τα παιδιά σας παρουσιάσετε οποιοδήποτε από τα πιο πάνω συμπτώματα θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την ασθένεια Hodgkin’s και να είναι απλώς συνηθισμένα συμπτώματα κάποιας άλλης ασθένειας.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου
• μόλυνση από συγκεκριμένους ιούς (HIV/AIDS, HTLV-1, EBV)
• ασθένειες και φάρμακα που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα
• μεταμοσχευμένοι ασθενείς
Πώς γίνεται η διάγνωση;
O γιατρός πρέπει να πάρει το ιατρικό ιστορικό του ασθενή και να κάνει μια σχολαστική κλινική εξέταση. Θα γίνουν επίσης αναλύσεις αίματος και ακτινολογικός έλεγχος θώρακα, οστών, ήπατος και σπλήνα. Η τελική διάγνωση θα τεθεί μετά από την χειρουργική αφαίρεση μέρους ενός διογκωμένου λεμφαδένα και στην συνέχεια η μικροσκοπική του εξέταση (βιοψία). Είναι μικρή επέμβαση και συνήθως γίνεται με γενική νάρκωση του ασθενή.
Άλλες ιατρικές εξετάσεις
Όταν το αποτέλεσμα της βιοψίας καθορίσει την ασθένεια Hodgkin’s, ο γιατρός σας θα προγραμματίσει μια σειρά από άλλες ιατρικές εξετάσεις για να ελέγξει το ακριβές στάδιο της ασθένειας. Η σταδιοποίηση της ασθένειας στοχεύει στην διάγνωση της επέκτασης και της διήθησης του καρκίνου σε άλλα όργανα του σώματος, απ’ όπου θα εξαρτηθεί ο τύπος της θεραπείας που θα σας χορηγηθεί.

Οι διάφορες συμπληρωματικές εξετάσεις που θα γίνουν με σκοπό την σταδιοποίηση και την χορήγηση της καλύτερης θεραπευτικής αγωγή που αρμόζει για σας, είναι οι ακόλουθες:
Αιματολογικές Εξετάσεις: Δείγματα αίματος θα δίνετε συχνά σε όλη την διάρκεια της θεραπείας σας για έλεγχο της γενικής κατάστασης της υγείας σας, τα επίπεδα των ερυθρών και των λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα, τα αιμοπετάλια και την λειτουργικότητα των νεφρών και του ήπατος (συκώτι).
Ακτινογραφία θώρακος: Η ακτινογραφία αυτή γίνεται για εντοπισμό πιθανής διήθησης της ασθένειας στους λεμφαδένες του θώρακα.
Υπερηχογράφημα (Ultra Sound Scan): Η εξέταση αυτή αποσκοπεί στον έλεγχο των εσωτερικών οργάνων της κοιλιάς, τα οποία απεικονίζονται στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή με την βοήθεια των υπερήχων που εκπέμπονται από ειδικό πομπό. 

Αξονική τομογραφία (CT Scan):
Η αξονική τομογραφία, είναι εξειδικευμένη ακτινογραφία η οποία απεικονίζει σε τρεις διαφορετικές τομές τα εσωτερικά όργανα του σώματος. Είναι ανώδυνη εξέταση και διαρκεί συνήθως από 10 ́ – 20 ́. Στην αξονική τομογραφία χρησιμοποιείται ελαφριά δόση ακτινοβολίας που δεν επηρεάζει ούτε εσάς αλλά ούτε και τους γύρω σας. Πριν από την εξέταση θα πρέπει να μείνετε χωρίς τροφή και υγρά για 4 ώρες.
Για καλύτερη απεικόνιση των ευρημάτων θα σας χορηγηθεί σκιαγραφική ουσία υπό μορφή ροφήματος ή και ενδοφλέβια πριν από την εξέταση. Η ενδοφλέβια σκιαγραφική ουσία συνήθως σε ορισμένους ασθενείς προκαλεί ένα αίσθημα αύρας σ’ όλο το σώμα. Όμως αν έχετε αλλεργία στο ιώδιο ή αν υποφέρετε από άσθμα θα πρέπει οπωσδήποτε να το αναφέρετε στη νοσηλεύτρια του τμήματος ή τον ακτινολόγο.
Mαγνητική τομογραφία (MRI):
Αυτή η εξέταση είναι παρόμοια με την αξονική τομογραφία με την διαφορά ότι χρησιμοποιείται μαγνητισμός αντί ακτίνες Χ. Χορηγείται συνήθως σκιαγραφική ουσία ενδοφλέβια και διαρκεί περίπου 30’. Ο μαγνητικός τομογράφος είναι ένα θορυβώδες μηχάνημα γι’ αυτό θα σας χορηγηθούν ωτοασπίδες για περιορισμό της ενόχλησης από τους κρότους.  Άτομα με χειρουργικά μεταλλικά κλιπς ή με καρδιακούς βηματοδότες δυστυχώς δεν μπορούν να υποβληθούν σε μαγνητική τομογραφία.

Mετά τη συμπλήρωση όλων των απαραίτητων εξετάσεων θα σας δοθεί ραντεβού με τον ιατρό σας ο οποίος και θα σας ανακοινώσει τα αποτελέσματα των ευρημάτων και μαζί θα συζητήσετε για το είδος και τον προγραμματισμό της δικής σας θεραπείας..
Γάλιον (Gallium Scan):
Η εξέταση αυτή γίνεται στο τμήμα ραδιο-ισοτόπων και δίδει χρήσιμες πληροφορίες στην επεξήγηση των τυχών ανωμαλιών που διαφαίνονται στις απλές ακτινογραφίες και στην αξονική τομογραφία. Πριν από την εξέταση χορηγείται ενδοφλέβια ραδιενεργός σκιαγραφική ουσία με την ονομασία Γάλιον και επανέρχεστε το τμήμα ραδιοϊσοτόπων 3-4 μέρες αργότερα για να γίνει η εξέταση κάτω από ειδικό απεικονιστικό μηχάνημα.

Ποια είναι η θεραπεία της ασθένειας Hodgkin’s;

Η κύρια θεραπεία της ασθένειας Hodgkin’s είναι η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία, είτε σε συνδυασμό, είτε το ένα είδος από τις δύο.
Αρκετοί ασθενείς έχουν αποθεραπευτεί από την ασθένεια Hodgkin’s, ακόμη και όταν η ασθένεια είχε επηρεάσει άλλα όργανα.
Όταν η ασθένεια βρίσκεται στα αρχικά στάδια I & II ο γιατρός θα χορηγήσει ακτινοθεραπεία, αν και συχνά συνηθίζεται ο συνδυασμός και με χημειοθεραπεία. Στα προχωρημένα στάδια της ασθένειας, III & IV, η χημειοθεραπεία είναι η μόνη θεραπευτική αγωγή που επιλέγεται.
Όταν η καθιερωμένη θεραπευτική αντιμετώπιση με κυτταροστατικά φάρμακα (χημειοθεραπεία) δεν έχει θετικά αποτελέσματα στην ασθένεια Hodgkin’s ή όταν μετά από την θεραπεία με κυτταροστατικά φάρμακα η ασθένεια επανέρχεται, τότε μπορεί να χορηγηθεί χημειοθεραπεία με πολύ ψηλές δόσεις κυτταροστατικών φαρμάκων ή να υποστηριχθεί ο ασθενής με μεταμόσχευση νεαρών κυττάρων (stem cells). Περιστασιακά τα θεραπευτικά σχήματα που χορηγούνται στην ασθένεια Hodgkin’s μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές και μακροχρόνιες παρενέργειες. Kάποια κυτταροστατικά φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη στείρωση, ενώ τα νεότερα φάρμακα που άρχισαν να κυκλοφορούν περιορίζουν στο ελάχιστο αυτή την παρενέργεια. Η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία μπορεί σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις να προκαλέσουν άλλο είδος καρκίνου σε κατοπινό στάδιο. Όμως τα νέα σχήματα και η θεραπευτική αντιμετώπιση για την θεραπεία της ασθένειας Hodgkin’s έχουν σχεδιαστεί για να περιορίσουν στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο αυτές τις ανεπιθύμητες παρενέργειες. Ίσως να προσέξετε πως κάποιοι άλλοι ασθενείς παίρνουν διαφορετική θεραπεία από εσάς. Αυτό συμβαίνει συχνά, και ο λόγος είναι γιατί η ασθένεια τους έχει διαφορετική μορφή από την δική σας.

Υψηλές δόσεις θεραπείας με την υποστήριξη μυελού των οστών ή νεαρών κυττάρων (νεοβλάστες):

Για κάποιους ασθενείς πιθανόν να είναι αναγκαία η χορήγηση υψηλών δόσεων χημειοθεραπείας ή και ακτινοθεραπείας και στη συνέχεια η ενίσχυσή τους με μεταμόσχευση μυελού των οστών ή με νεοβλάστες. Η θεραπευτική αγωγή με αυτή την μέθοδο εφαρμόζεται, στις περιπτώσεις ασθενών, που, η ανταπόκριση τους στο θεραπευτικό σχήμα που προηγήθηκε ήταν πενιχρή, και όταν μετά από τη θεραπεία το λέμφωμα επανεμφανίζεται.
Οι νεοβλάστες είναι τα καινούργια κύτταρα που μόλις αρχίζουν να αναπλάθονται και που δεν έχουν επηρεαστεί από το λέμφωμα, και παίρνονται είτε από το αίμα, είτε από το μυελό των οστών του ασθενή. Ο μυελός των οστών είναι το περιεχόμενο του εσωτερικού μέρους των οστών (μυελούδι) όπου παράγονται τα κύτταρα του αίματος. Οι υψηλές δόσεις χημειοθεραπείας καταστρέφουν τον μυελό των οστών και για να σωθεί η ζωή του ασθενή θα πρέπει να του γίνει μεταμόσχευση. Φυσικά ο όρος «μεταμόσχευση» έχει τροποποιηθεί με την φράση «υποστήριξη με νεοβλάστες» (stem cell support), διότι χορηγούνται πιο συχνά νεοβλάστες που παίρνονται απευθείας από το αίμα, παρά από τον μυελό των οστών.

Πώς παίρνονται οι νεοβλάστες και πώς χορηγούνται;

Mετά την χημειοθεραπεία χορηγούνται καθημερινά με ενέσεις, υποδόρια, αιμοποιητικοί παράγοντες (growth factor). Οι αιμοποιητικοί παράγοντες είναι ειδικές πρωτεΐνες που βοηθούν τους νεοβλάστες να πολλαπλασιάζονται με γοργό ρυθμό και να διοχετεύονται από τον μυελό των οστών στο αίμα.
Όταν τα κύτταρα του αίματος αυξηθούν στα φυσιολογικά επίπεδα, τότε θα αρχίσει η διαδικασία επιλογής των κυττάρων (νεοβλάστες) και που διαρκεί περίπου 3-4 ώρες. Αυτή η διαδικασία προβλέπει, ο ασθενείς να είναι ξαπλωμένος και να γίνει φλεβοκέντηση και στα δύο χέρια υπό μορφή ενδοφλέβιας χορήγησης. Από το σημείο της φλεβοκέντησης του ενός χεριού θα αφαιρείται αίμα από τον ασθενή το οποίο θα συλλέγεται σε ένα ειδικό μηχάνημα, θα διαχωρίζονται και θα περισυλλέγονται οι νεοβλάστες και το υπόλοιπο αίμα θα επιστρέφει στον ασθενή διαμέσου της φλεβοκέντησης του άλλου χεριού.
Οι νεοβλάστες που θα περισυλλεγούν θα τοποθετηθούν σε κατάψυξη και θα βρίσκονται εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια που ο ασθενής θα παίρνει τις υψηλές δόσεις της χημειοθεραπείας. Μετά αφού ξεπαγώσουν τους νεοβλάστες θα χορηγηθούν στον ασθενή υπό μορφή μετάγγισης αίματος.
Για μερικούς ασθενείς μπορεί να είναι αναγκαίο να κάνουν την μεταμόσχευση με κύτταρα από κάποιο δότη, «αλλογενής μεταμόσχευση», αντί με τα δικά τους κύτταρα, «αυτόλογος μεταμόσχευση».
Αυτού του είδους οι μεταμοσχεύσεις με νεοβλάστες ή με μυελό των οστών είναι σχετικά νέες θεραπευτικές διαδικασίες που περικλείουν κάποιους κινδύνους. Γι’ αυτό το λόγο οι ασθενείς παραπέμπονται σε εξειδικευμένα νοσοκομεία.

Θεραπεία με κορτικοειδή φάρμακα (κορτιζόνες)

Τα κορτικοειδή φάρμακα χορηγούνται συχνά σε συνδυασμό με την χημειοθεραπεία και βοηθούν στην θεραπεία του Hodgkin’s και παράλληλα μειώνουν τα συμπτώματα της ναυτίας και του εμετού.
Παρενέργειες
Τα κορτικοειδή χορηγούνται για μικρό χρονικό διάστημα συνήθως όμως μπορεί να παρουσιάσουν κάποιες παρενέργειες, όπως αύξηση της ενεργητικότητας και της όρεξης για φαγητό και επίσης αϋπνία.
Αν εσείς θα πρέπει να πάρετε κορτικοειδή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ίσως να έχετε και κάποιες άλλες παροδικές όμως παρενέργειες όπως φούσκωμα στα βλέφαρα, τα χέρια, τα πόδια και τα δάκτυλα, ανωμαλίες στην αρτηριακή πίεση και ευάλωτος στις μολύνσεις. Επίσης μπορεί να παρουσιάσετε ψηλά επίπεδα ζαχάρου στο αίμα οπόταν ο γιατρός σας θα χρειαστεί να σας χορηγήσει ειδικά φάρμακα για να ρυθμίζεται το ζάχαρο στο αίμα. Γι’ αυτό θα πρέπει να κάνετε συχνά έλεγχο ζαχάρου στο αίμα και στα ούρα. Ο έλεγχος ζαχάρου στα ούρα γίνεται καθημερινά, οι νοσηλεύτριες θα σας καθοδηγήσουν για να κάνετε αυτό τον έλεγχο στο σπίτι σας, ενώ για τον έλεγχο στο αίμα θα σας δώσει οδηγίες ο γιατρός σας κάθε πόσο θα πρέπει να ελέγχεται. Mια άλλη παρενέργεια που πιθανόν να έχετε είναι η αύξηση του βάρους σας, όμως να θυμάστε πως όλες αυτές οι παρενέργειες είναι παροδικές και εξαφανίζονται σταδιακά μετά την συμπλήρωση της θεραπείας.
Είναι καλό εν όσο θα παίρνετε θεραπεία με στεροειδή να έχετε πάντα μαζί σας ένα σημείωμα ή κάρτα που να επισημαίνει ότι παίρνετε κορτικοειδή.
Η ιατρική παρακολούθηση
Mετά την συμπλήρωση της θεραπείας σας, ο γιατρός στην αρχή θα σας εξετάζει κάθε μήνα και αργότερα σταδιακά θα αραιώσει τις επισκέψεις σας.
Η μέθοδος CAR-T
Η μέθοδος CAR-T χαρακτηρίζεται «ζωντανό φάρμακο», ειδικά διαμορφωμένο για κάθε ασθενή, με την αξιοποίηση των κυττάρων του σώματός του. Οι ιατροί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο King’s College του Λονδίνου ανέφεραν ότι ορισμένοι ασθενείς πέτυχαν πλήρη ίαση. Η ιατρική ομάδα αφαιρεί τα λευκά αιμοσφαίρια από το αίμα των ασθενών, τα οποία ψύχει σε υγρό υδρογόνο. Εργαστήριο στις ΗΠΑ τροποποιεί γενετικώς τα λευκά αιμοσφαίρια, έτσι ώστε, αντί να σκοτώνουν βακτήρια και ιούς, να αναζητούν και να εξοντώνουν καρκινικά κύτταρα. Τα τροποποιημένα λευκά αιμοσφαίρια παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο σώμα και συνεχίζουν να επιτελούν την αντικαρκινική λειτουργία τους.
Διαβάστε επίσης

Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων