Θανάσης Τριαρίδης, o καρκινοπαθής γιατρός που το πρωί έκανε χημειοθεραπείες και μετά χειρουργούσε τους ασθενείς του στο Θεαγένειο

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο Θανάσης Τριαρίδης, ο γιατρός που την τελευταία δεκαετία δημιούργησε έναν ιδιότυπο αστικό θρύλο, «έναν υπερ-ήρωα της ιατρικής». Ο άνθρωπος με τη μαγνητική προσωπικότητα, την εμμονική ανιδιοτέλεια, που ήξερε τη μυστική συνταγή για το χάπι κατά του Φόβου.

Είναι ο καρκινοπαθής γιατρός του Θεαγενείου που το πρωί έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες και αμέσως μετά έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του.

Και στη συνέχεια, στα εξωτερικά ιατρεία έβλεπε τους εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν, ειδικά αυτόν. Και για να μην αφήσει κανέναν χωρίς εξέταση, έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ.

Ενώ, λόγω της αρρώστιας του, μπορούσε να πάρει ατέλειωτες άδειες, αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του.

Όσοι ακούγανε τη φήμη υπέθεταν πως είναι ψέματα, πως είναι μια υπερβολή: δεν μπορεί, έλεγαν, να υπάρχει κάποιος άνθρωπος που αντέχει αυτό το πρόγραμμα μετά από μια χημειοθεραπεία.

Κι έπειτα μια δεύτερη πληροφορία διασταύρωνε την πρώτη φήμη και μια τρίτη την επικύρωνε.

Ο Θανάσης αναποδογύριζε τους νόμους της λογικής, δίνοντας σε όλους μας, στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας, ένα σπάνιο υπόδειγμα δοτικότητας, αλληλεγγύης και προσφοράς.

Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή να το εξαργυρώσει με άλλον τρόπο.

Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά), εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν ανάγκη.

Έμπρακτα έδειξε αυτό που θεωρούν άλλοι,οτι δεν μπορούν να κάνουν !

Θανάσης Τριαρίδης: «Φοβάσαι;» ρώτησε την ξαδέλφη του Αγγελική Τριαρίδου. «Κοίτα», της είπε, «δεν είναι κακό να φοβάσαι. Αλλά μην σταματήσεις ούτε στιγμή να βάζεις κόντρα».

Ο γιατρός του Θεαγενείου Θανάσης Τριαρίδης έδειξε με τον πιο έμπρακτο τρόπο την μεγαλοψυχία του. Για μια δεκαετία το όνομα του είχε ταυτιστεί με «έναν υπερ-ήρωα της ιατρικής». Ήταν ο άνθρωπος με τη μαγνητική προσωπικότητα,την ανιδιοτέλεια δίχως όφελος, ο άνθρωπος που έδιωχνε κάθε αρνητική σκέψη και φόβο.

Ο Τριαρίδης ήταν καρκινοπαθής αλλά και γιατρός του Θεαγενείου. Τα πρωινά έκανε τις πιο βαριές χημειοθεραπείες, αμέσως μετά έβαζε τη στολή και έμπαινε στα χειρουργεία να χειρουργήσει τους ασθενείς του και στη συνέχεια, πήγαινε στα εξωτερικά ιατρεία για να εξετάσει εκατοντάδες αρρώστους που τον περίμεναν. Ειδικά ερχόντουσαν μόνο για εκείνον.

Θανάσης Τριαρίδης: Έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ

Για να μην αφήσει ούτε έναν πολίτη χωρίς εξέταση, έβαζε εθελοντικά εξωτερικά ιατρεία το απόγευμα μέχρι αργά το βράδυ. Ενώ, λόγω της αρρώστιας του, μπορούσε να πάρει αδιάκοπες άδειες, αυτός πολλαπλασίασε τις ώρες της δουλειάς του για να καλύψει κάθε ανάγκη.

Θανάσης Τριαρίδης: Δεν ζητούσε ποτέ αμοιβή

Ο Θανάσης έκανε το αδύνατο δυνατό, δίνοντας σε όλους μας, στους καιρούς της παροντικής μικροψυχίας, ένα σπάνιο παράδειγμα δοτικότητας, αλληλεγγύης και προσφοράς. Και όλα αυτά δίχως να διανοηθεί ποτέ να ζητήσει οποιοδήποτε αντάλλαγμα ή χρηματικές απολαβές. Ακόμη και όταν του φέρνανε διάφορα δώρα ευγνωμοσύνης (τρόφιμα ή κρασιά), εκείνος τα μοίραζε γελώντας στις νοσηλεύτριες ή τα έδινε σε άλλους ασθενείς που είχαν πραγματική ανάγκη.

Έμπρακτα έδειξε αυτό που θεωρούν άλλοι, ότι δεν μπορούν να κάνουν !

Ήταν γιατί το Ήθελε !

Για το πως να αντιμετωπίζουν την Α-Σθένεια !

Να μην χάνουν το ΣΘΕΝΟΣ τους !

Η Α-Σθένεια είναι αποκοπή από την Ζωή !

Ο Θεός μας δίνει ότι Θέλουμε…

Όχι ότι Νομίζουμε ότι Θέλουμε…

Και αυτός ο άνθρωπος έδειχνε καθημερινά σε συμΠάσχοντες τη Δύναμη που έχει μέσα του ο Άνθρωπος όταν Θέλει!

Ο Θανάσης Τριαρίδης έφυγε από τη ζωή στα 45 του χρόνια, την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου του 2013. Έχασε μετά από δεκαετή συνεχή αγώνα τη μάχη με τον καρκίνο. Παράδειγμα προς μίμηση για τους Ίδιους,τους ασθενείς του !

Πρωτοφανής "καταγγελία" από τον Ετεοκλή Παύλου για γνωστό πρόσωπο της τηλεόρασης

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ετεοκλής Παύλου έκανε μία αποκάλυψη στην εκπομπή «Breakast@Star», σήμερα, Παρασκευή, το πρωί, για το μπούλινγκ που βίωσε, τόσο για τα κιλά του, όσο και για την αναπηρία του, με αφορμή τη συνέντευξη της Ανθής Βούλγαρη στο «Night Out». Η συνέντευξη της Ανθής Βούλγαρη στο Night Out προβλήθηκε στην εκπομπή του STAR, Breakfast at Star, το πρωί της Παρασκευής 9/6 και με αφορμή την εξομολόγηση της δημοσιογράφου για το bullying που δέχθηκε όταν ήταν μικρότερη για τα κιλά της, ο Ετεοκλής Παύλου θέλησε να κάνει μία αποκάλυψη για τον ίδιο.

Πιο συγκεκριμένα, δήλωσε πως και εκείνος έχει υποστεί άσχημες συμπεριφορές και μάλιστα όταν ήταν μεγαλύτερος, εξαιτίας των κιλών που μπορεί να είχε, αλλά κυρίως λόγω της αναπηρίας του. Επισήμανε, ακόμη, πως πρόκειται για πρόσωπα του χώρου και πολύ γνωστά.

Ο Ετεοκλής Παύλου έχει βιώσει μπούλινγκ για τα κιλά και την αναπηρία του

Όπως υπογράμμισε ο παρτενέρ της Ελένης Χατζίδου, στη ζωή και στη δουλειά, «να σας αποκαλύψω κάτι. Στα πλαίσια του μπούλινγκ και πως πιέζεται ο κάθε άνθρωπος και πως τον ζορίζει λανθασμένα. Εμένα σε χώρο εργασίας και για το θέμα των κιλών και για το θέμα της αναπηρίας που έχω, με έχουν κοροϊδέψει πάνω από δύο φορές. Ξεκάθαρα κι έχω δει μηνύματα. Δεν χρειάζεται να πούμε, γιατί θα στοχοποιήσουμε. Ήταν σε ομάδα και με κορόιδευε ότι δεν μπορώ να κάνω κάποια πράγματα λόγω της αναπηρίας. Είναι πολύ κοντά μας στους χώρους της θέασης».

Η αποκάλυψη της Ελένης Χατζίδου για το μπούλινγκ στον Ετεοκλή Παύλου

Από την πλευρά της, η Ελένη Χατζίδου εξομολογήθηκε ότι έλαβαν ένα συγκεκριμένο μήνυμα για αυτό κατά λάθος και που ήταν για να πάει σε άλλη ομάδα στα social.

Δεν σας φτάνει ο αέρας, έχετε δύσπνοια; Αιτίες που την προκαλούν; Πότε πρέπει να πάτε σε νοσοκομείο;

του Κώστα Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Δύσπνοια είναι το δυσάρεστο συναίσθημα που περιγράφει ο άρρωστος ότι δεν του "φτάνει ο αέρας" που αναπνέει. Φυσιολογικά συμβαίνει στην έντονη άσκηση. Μπορεί να ξεκινήσει αιφνίδια (οξεία δύσπνοια) ή μπορεί να έχει βαθμιαία εγκατάσταση (εβδομάδες ή και μήνες), χρόνια δύσπνοια.

Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης, Γιάννης Μαρκόπουλος, πέθανε σε ηλικία 84 ετών. Το ιατρικό ανακοινωθέν

 επιμέλεια medlabnews.gr

Την τελευταία πνοή του σε ηλικία 84 ετών άφησε ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Στις 5 Μαΐου είχε εισαχθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Αλεξάνδρα».

Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, ο Γιάννης Μαρκόπουλος πέθανε από επιπλοκές λόγω καρκίνου.

Το ιατρικό ανακοινωθέν:

«Στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» κατέληξε απογευματινές ώρες του Σαββάτου ο νοσηλευόμενος από τις 5/5/’23, συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος, γεννηθείς το 1939.

Ειδικότερα, ο ασθενής είχε τεθεί σε διασωλήνωση και είχε εισαχθεί στη ΜΕΘ του νοσοκομείο.

Διάγνωση: αιμορραγία κοιλίας επί εδάφους χρόνιας νόσου.

Αιτία θανάτου: επιπλοκές από προαναφερόμενο αίτιο».

Η οικογένειά του το βράδυ του Σαββάτου (10/6), λίγες ώρες μετά τον θάνατό του, εξέδωσε μια λιτή ανακοίνωση με την οποία επιβεβαίωσε το δυσάρεστο συμβάν.

Η ανακοίνωση:

«Με θλίψη ανακοινώνουμε ότι σήμερα το απόγευμα απεβίωσε, μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο μεγάλος εθνικός μας συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος. Η μουσική ψυχή της Ελλάδας σίγησε. Όμως, θα μένει ζωντανή στη μνήμη μας, μέσα από τα τραγούδια του, που τραγουδήθηκαν και θα τραγουδιούνται από γενιές και γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων».

Ποιος ήταν ο Γιάννης Μαρκόπουλος

Γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Μαρκόπουλος, πρώην νομάρχης Λασιθίου και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη από τη Σητεία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ιεράπετρα, στο ωδείο της οποίας παίρνει τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί. Οι πρώτες του επιδράσεις προέρχονται από την τοπική μουσική με τους γρήγορους χορούς και τα επαναλαμβανόμενα μικρά μοτίβα τους, από τη κλασική μουσική, καθώς και από τη μουσική της ευρύτερης ανατολικής Μεσογείου – και ιδιαίτερα της κοντινής Αιγύπτου.

Το 1956 συνεχίζει τις μουσικές σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, με τον συνθέτη Γεώργιο Σκλάβο και τον καθηγητή του βιολιού Joseph Bustidui. Την ίδια εποχή εισάγεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για κοινωνικές και φιλοσοφικές σπουδές ενώ παράλληλα συνθέτει για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το χορό. Το 1963 βραβεύεται για την μουσική του στις Μικρές Αφροδίτες του Νίκου Κούνδουρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και τον ίδιο χρόνο ανεβαίνουν από νέα χορευτικά σύνολα τα μουσικά του έργα Θησέας (χορόδραμα), Χιροσίμα (σουίτα μπαλέτου) και τα Τρία σκίτσα για χορό.

Φυγή στο Λονδίνο

Το 1967 επιβάλλεται στην Ελλάδα η δικτατορία και ο Γιάννης Μαρκόπουλος αναχωρεί στο Λονδίνο. Εκεί, Σύμφωνα με το wikipedia, εμπλουτίζει τις μουσικές του γνώσεις με την Αγγλίδα συνθέτρια Elisabeth Lutyens. Επίσης συνθέτει την κοσμική καντάτα Ήλιος ο πρώτος, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη (που τιμάται με το βραβείο Νόμπελ το 1979), και τη μουσική για τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (για το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν). Παράλληλα ολοκληρώνει τη μουσική τελετή Ιδού ο Νυμφίος, έργο που κρατά ανέκδοτο, εκτός ενός τμήματος, του περίφημου Ζάβαρα-κάτρα-νέμια, που αποτελεί ένα τα πιο διάσημα κομμάτια του. Την ίδια περίοδο γνωρίζεται με τους συνθέτες Ιάννη Ξενάκη και Γιάννη Χρήστου και έρχεται σε επαφή με τα πλέον πρωτοποριακά μουσικά έργα. Στο Λονδίνο συνθέτει ακόμα τους Χρησμούς, για συμφωνική ορχήστρα, και τους πρώτους Πυρρίχιους χορούς Α, Β, Γ, (από τους 24 που ολοκλήρωσε το 2001), οι οποίοι παίζονται, το 1968, από την ορχήστρα Concertante του Λονδίνου στο Queen Elizabeth Hall. Τότε γράφει και τη μουσική για την Τρικυμία του Σαίξπηρ, που ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, σε σκηνοθεσία David Jones.

Το 1969 επιστρέφει στην Αθήνα για να συμβάλει με τα έργα του στην πορεία για την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Δημιουργεί μια νέα κίνηση για την τέχνη και τη χρησιμότητά της και αναζητεί την βαθύτερη ενότητα του ανθρώπου με το φυσικό και κοινωνικό του περιβάλλον.

Συνθετικό έργο

Με την είσοδο της δεκαετίας του ’70 υλοποιεί το μουσικό του όραμα: καταθέτει μουσικά έργα που χαρακτηρίζονται στο σύνολό τους ως νέα πρόταση και τομή για τη μέχρι τότε ελληνική μουσική πραγματικότητα· έργα με ενότητα της αισθητικής και της φιλοσοφικής άποψης του συνθέτη ως προς τις θεμελιακές αρχές τους, με το καθένα όμως από αυτά να είναι διαφορετικό. Ιδρύει ένα νέο και ιδιόμορφο ορχηστικό σχήμα, καθιερώνοντας, με τις συνθέσεις του, την ουσία της μουσικής συμβίωσης και τους συσχετισμούς έκφρασης μεταξύ συμφωνικών και τοπικών οργάνων, μέσω του μελωδικού και ρυθμικού του ορίζοντα, των αρμονικών του δομών και των ηχοχρωμάτων της διάφανης ενορχήστρωσής του. Παράλληλα, προτείνει εμφατικά την «Επιστροφή στις Ρίζες», εννοώντας τον «σχεδιασμό του μέλλοντος, με ενδοσκόπηση, μελέτη και πλησίασμα των άφθαρτων πηγών της ζωντανής τέχνης του κόσμου και επιλεγμένες σύγχρονες πληροφορίες τέχνης». Η πρότασή του αυτή παίρνει τις διαστάσεις ενός κινήματος τέχνης.

Λίγο αργότερα ιδρύει την ορχήστρα Παλίντονος αρμονία, που αποτελείται από όργανα συμφωνικά και ελληνικά. Παρουσιάζει τα έργα του στο στούντιο Λήδρα και αργότερα στη μπουάτ «Κύτταρο», με νέους τραγουδιστές και μουσικούς. Διδάσκει τον τρόπο της ερμηνείας της μουσικής και των τραγουδιών του, στην αισθητική κατεύθυνση που πάντοτε επιζητούσε. Μαζί με τα θεατρικά στιγμιότυπα και τον εικαστικό διάκοσμο στήνει μια πολύτροπη μουσική παράσταση. Διανοούμενοι και φοιτητές γεμίζουν καθημερινά τους χώρους της δραστηριότητάς του, παρά τα εμπόδια της τότε εξουσίας. Τα τραγούδια του, όπως οι Οχτροί, τα Λόγια και τα χρόνια, τα Χίλια μύρια κύματα, η Λένγκω (Ελλάδα), ο Γίγαντας, το Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι, το Καφενείον η Ελλάς, το Ο τόπος μας είναι κλειστός, τα Παραπονεμένα λόγια, το Μιλώ για τα παιδιά μου και πολλά άλλα, γίνονται σύμβολα και μύθοι. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει με τα μουσικά του έργα Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Στράτης ο Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους, Ήλιος ο Πρώτος, Χρονικό, Ιθαγένεια, Οροπέδιο, Θητεία και Μετανάστες – σε ποίηση και στίχους Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Κ.Χ. Μύρη, Μιχ. Κατσαρού, Ελευθερίου, Σκούρτη, Θεοδωρίδη αλλά και δικούς του.

Το 1976 συνθέτει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά του BBC Who pays the Ferryman?, και η επιτυχία του μουσικού θέματος παραμένει στην κορυφή του βρετανικού Hit-Parade για μήνες, ενώ κάνει τον συνθέτη διεθνώς γνωστό.

Στα επόμενα χρόνια η δημοφιλία αυτή εκφράζεται με πολλές μετακλήσεις για συναυλίες, και ο Μαρκόπουλος πραγματοποιεί αλλεπάλληλα ταξίδια ανά τον κόσμο. Επισκέπτεται διαδοχικά, δίνοντας συναυλίες με τα έργα του, τη Νέα Υόρκη, τη Φιλαδέλφεια, το Σικάγο, το Σαν Φρανσίσκο, το Τορόντο, το Μόντρεαλ, τη Στοκχόλμη, το Άμστερνταμ, τη Νάπολη, το Παρίσι, το Βερολίνο, το Μόναχο, τη Φρανκφούρτη, τις Βρυξέλλες, το Λονδίνο καθώς και διάφορες πόλεις της Ρωσίας και της Αυστραλίας.

Στην καλλιτεχνική του παραγωγή, βέβαια, σημαντική θέση έχει η μουσική του για το θέατρο και τον κινηματογράφο: μουσική για έργα του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη, του Μενάνδρου, του Σαίξπηρ, του Τσέχωφ, του Μπέκετ αλλά και σύγχρονων Ελλήνων δραματουργών, και για ταινίες του Κούνδουρου, του Ντασέν, του Κοσμάτου, του Μανουσάκη, του Σκαλενάκη, του Γρηγορίου και άλλων.

Τον Ιανουάριο του 1981 ενώνεται και στη ζωή με την τραγουδίστρια και συνεργάτιδά του Βασιλική Λαβίνα. Γεννιέται η κόρη τους Ελένη. Για μια περίοδο ο συνθέτης αποζητεί μια πιο ιδιωτική ζωή με την οικογένειά του, ενώ ξεκινά η προετοιμασία του για το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στη μουσική του: στον κορμό των νέων συνθέσεών του εμφανίζονται μελωδικά ξεσπάσματα στηριγμένα στην εκτεταμένη πολυτονικότητα της αρμονικής του δομής –καρποί της φαντασίας του–, που ενισχύονται από το πάθος μιας ανεξάντλητης ζωτικότητας.

Από τις συνθέσεις αυτής της περιόδου σημειώνουμε έργα μουσικής δωματίου, τέσσερα κουαρτέτα, δύο σονάτες, πέντε κομμάτια για βιολί και πιάνο. Από τα έργα ενόργανης μουσικής, το Κονσέρτο-Ραψωδία για λύρα και συμφωνική ορχήστρα,τα Μητρώα για ορχήστρα εγχόρδων,τη Συμφωνία της Ίασης, επίσης δύο ορατόρια και δύο κύκλους τραγουδιών. Το 1994 συνθέτει ένα από τα πιο σημαντικά του έργα,τη Λειτουργία του Ορφέα – για φωνή, χορωδία και ορχήστρα –, που απευθύνεται φιλοσοφικά στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση. Ακολουθούν η Ανα-γέννηση Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη, μουσικό ταξίδι σε 4 ενότητες, η όπερα Ερωτόκριτος και Αρετή, τα Σχήματα σε κίνηση, κονσέρτο για πιάνο εμπνευσμένο από τον Πυθαγόρα, τα Ευήλια τοπία, φαντασία για σόλο φλάουτο, ο Νόμος της Θαλπωρής, ορατόριο-μουσικό θέαμα για φωνές, χορωδία, ορχήστρα πνευστών, μπαλέτο και εικόνες, 16 Πυρρίχιοι χοροί 1980-2001, Τρίπτυχο για φλάουτο έγχορδα και άρπα (2007).

H μουσική μου μιλάει στο DNA του Έλληνα

«Θα ορίζατε το έργο σας ως “πολιτικό” ή είναι περιοριστικός αυτός ο όρος;» ρωτάει το 2011 ο Οδυσσέας Ιωάννου τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη σε μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Καθημερινή.

«Αν το “πολιτικό στοιχείο” έχει πλατιά έννοια, προερχόμενο από την “πολιτεία” δεν συγκρούεται με περιοριστικό όρο. Η σύνθεση ενός έργου -στην περίπτωση μου- περνάει εκτός απ’ τα υπερβατικά τοπία της φαντασίας και από τα καθημερινά συμβάντα μέσα στις πόλεις, στην παγκόσμια επικοινωνία, στη φύση, στην ανάγκη και στο ταξίδι. Όλα είναι πολιτική. Κι έτσι πρέπει. Στην αρχαία Ελλάδα οι μη ασχολούμενοι με την πολιτική ονομάζονταν “ιδιώτες” και τους χλεύαζαν. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη μας αυτή για τους Ευρωπαίους (Idiot) σημαίνει τον βλάκα» απαντάει ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ενώ τρία χρόνια πριν, σε μία συνέντευξή του στον Κοσμά Βίδο και την εφημερίδα Το Βήμα απάντησε το εξής στην ερώτηση « Τι θα λέγατε για κάποιες αντιδράσεις, για κάποιες επιθέσεις που δέχθηκε η μουσική σας;»: «Οι αντιδράσεις και οι ηθελημένες ή αθέλητες επιθέσεις ίσως προέρχονται από τη διαφορετική αισθητική που έχει το έργο μου σε σχέση με τα έργα των άλλων Ελλήνων συνθετών. Θα υπενθυμίσω στους αναγνώστες ότι οι φιλοσοφικές παράμετροι που εμφανίζει το μουσικό κίνημα “επιστροφή στις ρίζες” δημιούργησαν σ’ εμένα τρομερές αντιπαραθέσεις από ορισμένους κύκλους που ενδιαφέρονταν κυρίως για την παγκοσμιοποίηση της μουσικής. Θα επαναλάβω ότι ουδέποτε το μουσικό αυτό κίνημα σήμαινε επιφανειακά ή παρελθοντολογικά θέματα. Αλλά όπως έχω πει, σημαίνει έναν μόνιμο σχεδιασμό του μέλλοντος με άφθαρτα στοιχεία από την παράδοση, σε συνδυασμό με τις σύγχρονες επιλεγμένες μουσικές πληροφορίες της παγκόσμιας μουσικής».

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος μίλησε για την Ελλάδα μέσα από την μουσική του με έναν μοναδικό, αταξινόμητο και ιδιοσυγκρασιακό τρόπο, με αγάπη στην διαχρονικότητα της παράδοσης και στα «τοπικά ιδιώματα» όπως τα περιγράφει ο Οδυσσέας Ιωάννου και συνεχίζει:

«Ο Μαρκόπουλος έγραψε μουσική και τραγούδια για περισσότερες από 30 κινηματογραφικές ταινίες, την περίοδο 1961-1969, πριν κυκλοφορήσει το πρώτο μεγάλο έργο του, το «Χρονικό». Ακούγοντας κανείς προσεκτικά εκείνα τα τραγούδια, που φανέρωναν τη στόφα μεγάλου λαϊκού μελωδού, θα περίμενε πως η συνέχειά του θα ήταν στο πεδίο του αμιγώς λαϊκού τραγουδιού, παρά τους όποιους “υπαινιγμούς” παραδοσιακής μουσικής περιείχαν».

«Ζαβαρακατρανέμια». Ένα τραγούδι που ερμήνευσε ο Νίκος Ξυλούρης και γράφτηκε στα χρόνια της Χούντας. Το μήνυμά του; Αντιδικτατορικό.

Τους στίχους και τη μουσική είχε γράψει ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο οποίος έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικίας 84 ετών. Το τραγούδησε για πρώτη φορά ο Νίκος Ξυλούρης το 1968 στο δίσκο «Επιχείρησις Απόλλων».

Τα λόγια του ακούγονται ακαταλαβίστικα. Πολλές ήταν οι εκδοχές για το τι μπορεί να σημαίνουν.

Τελικά χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Γιάννης Μαρκόπουλος έλυσε το «μυστήριο» εξηγώντας:

«αλληλούια» = αλληλουχία

«ζάβαρα» = λάβαρα

«κάτρα» = μαύρα

«νάμα» = βάπτισμα

«λάμα» = το μαχαίρι

«νέμια» = Ανέμισαν

«ίλεος» = Έλεος

«Ζάβαρα κάτρα νέμια» = Λάβαρα Μαύρα Ανέμισαν

«Ίλεος Ίλεος» = Έλεος, Έλεος

«Λάμα Λάμα Νάμα Νάμα Νέμια» = Το μαχαίρι, το μαχαίρι μάνα μάνα Ανέμισαν

Ανδρόπαυση. Η κλιμακτήριος «χτυπά» και τους άνδρες

medlabnews.gr iatrikanea

Τα συμπτώματα της ανδρόπαυσης, ή της ανδρικής κλιμακτηρίου οφείλονται στη μείωση των επιπέδων των ανδρικών ορμονών, ή ανδρογόνων και εμφανίζεται στους άνδρες, ως αποτέλεσμα της γήρανσης.

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης; Ποιοι κινδυνεύουν από διαβήτη; Εξετάσεις που πρέπει να κάνει ο διαβητικός; (video)

του Ευάγγελου Φραγκουλόπουλου, ενδοκρινολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης; 


Πρόκειται για μία αρκετά συχνή διαταραχή του μεταβολισμού η οποία χαρακτηρίζεται από αυξημένη γλυκόζη (σάκχαρο) αίματος.

Θαύμα στην Κολομβία. Βρέθηκαν μετά από 40 ημέρες τα τρία παιδιά και ένα μωρό που είχαν χαθεί στην ζούγκλα

 medlabnews.gr

Βρέθηκαν ζωντανά μετά από 40 μέρες τα 4 παιδιά από την Κολομβία, ηλικίας 13, 9, 4 ετών και 1 έτους, που επέζησαν όταν συνετρίβη το μικρό αεροπλάνο με το οποίο ταξίδευαν, και είχαν χαθεί μέσα στη ζούγκλα του Αμαζονίου.

«Τα τέσσερα παιδιά που χάθηκαν πριν από 40 ημέρες στην ζούγκλα βρέθηκαν ζωντανά», επιβεβαίωσε ο πρόεδρος της Κολομβίας Γκουστάβο Πέτρο μέσω Twitter, συνοδεύοντας την ανάρτηση με φωτογραφία στρατιωτικών και ιθαγενών από την τοποθεσία όπου εντόπισαν τα αδέλφια.

«Ναι, βρήκαν τα παιδιά, χρειάζομαι μια πτήση, ένα ελικόπτερο να πάω να τα βρω επειγόντως», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο παππούς των παιδιών, ο Φιδένσιο Βαλένσια.

Τα παιδιά στην πραγματικότητα δεν είχαν απομακρυνθεί πολύ από τον τόπο της συντριβής, εξήγησε ο Βαλένσια. «Τα βρήκε ιθαγενής Αραρακουάρα που τα έψαχνε από την αρχή, ο Χένρι Γκερέρο», πρόσθεσε ο παππούς.

Μέλη της φυλής αυτοχθόνων Ουιτότο, εξοικειωμένα με τη ζωή στη ζούγκλα, τα τέσσερα παιδιά περιπλανιούνταν στην πυκνή βλάστηση από την 1η Μαΐου, την μέρα που το Cessna 206 στο οποίο επέβαιναν, μαζί με τη μητέρα τους, τον πιλότο κι έναν συγγενή τους, συνετρίβη. Οι τρεις ενήλικοι επιβαίνοντες στο αεροσκάφος βρέθηκαν νεκροί από τον στρατό στον τόπο της καταστροφής.

«Ήταν μαζί, είναι αδύναμα, ας αφήσουμε να τα εξετάσουν γιατροί. Τα βρήκαν, αυτό με χαροποιεί πολύ», είπε ο πρόεδρος Πέτρο σε δημοσιογράφους, υπογραμμίζοντας πως τα έβγαλαν πέρα μόνα τους μέσα στη ζούγκλα.

Ο κολομβιανός στρατός δημοσιοποίησε μέσω Twitter περισσότερες φωτογραφίες από το σημείο όπου βρέθηκαν τα αδέλφια, καθισμένα πάνω σε λινάτσες, πλαισιωμένα από στρατιωτικούς και ιθαγενείς που τους πρόσφεραν να φάνε και να πιούνε. Τα δυο μεγαλύτερα φόραγαν σκισμένα παντελόνια τζιν και μακρυμάνικα μπλουζάκια, με τα πόδια τυλιγμένα με λωρίδες υφάσματος.

Πάνω από 100 στρατιωτικοί, με τη βοήθεια ειδικά εκπαιδευμένων σκυλιών, και δεκάδες αυτόχθονες έψαχναν τα παιδιά στη ζούγκλα στα όρια των νομών Γουαβιάρε και Κακετά, μετά τον εντοπισμό του αεροπλάνου με τη μύτη καρφωμένη στο έδαφος μέσα στην πυκνή βλάστηση.

«Μαγική μέρα»

Οι πιθανότητες να βρεθούν ζωντανά τα παιδιά έμοιαζαν να μειώνονται κάθε ημέρα που περνούσε στο εξαιρετικά εχθρικό περιβάλλον όπου αναζητούν λεία ιαγουάροι, πούμα, ερπετά και άλλα αρπακτικά. Υπάρχουν επίσης αδηφάγα έντομα κάθε λογής, ενώ υπήρχε επίσης το κρίσιμο ζήτημα της εύρεσης πόσιμου νερού.

Στην περιοχή αυτή εξάλλου δρουν διαφωνούντες της πρώην οργάνωσης ανταρτών FARC, συγκεκριμένα ομάδα με την οποία διακόπηκαν πρόσφατα οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.

Η είδηση της εξαφάνισης των παιδιών έκανε τον γύρο του κόσμου, όπως και τα βίντεο και οι φωτογραφίες από την επιχείρηση διάσωσης του στρατού. Στην πορεία βρέθηκαν μπιμπερό, ψαλίδι, παπούτσια, μισοφαγωμένα φρούτα, ίχνη και ακόμη αυτοσχέδια καταλύματα.

«Σήμερα είναι μέρα μαγική, που, χωρίς καμιά αμφιβολία μας γεμίζει χαρά», επέμεινε ο κολομβιανός πρόεδρος μετά την επιστροφή του από την Κούβα, όπου η κυβέρνησή του και ο Στρατός Εθνικής Απελευθέρωσης (ELN), επισήμως η τελευταία οργάνωση ανταρτών που συνεχίζει τον ένοπλο αγώνα στην Κολομβία, κατέληξαν στην υπογραφή εξάμηνης εκεχειρίας.

«Επιστρέφω και η πρώτη είδηση που μαθαίνω είναι πως οι αυτόχθονες και τα μέλη των ένοπλων δυνάμεων που συμμετείχαν στην έρευνα βρήκαν τα παιδιά 40 μέρες αργότερα», πρόσθεσε.

«Ήταν μόνα, τα κατάφεραν μόνα τους. Είναι απόλυτο παράδειγμα επιβίωσης, θα μείνει στην ιστορία. Αυτά τα παιδιά είναι σήμερα τα παιδιά της ειρήνης και τα παιδιά όλης της Κολομβίας», επέμεινε.

Άφαντος ο σκύλος ερευνών

Ο Πέτρο εξήρε επίσης «τον αποτελεσματικό συντονισμό μεταξύ των στρατιωτικών και των ιθαγενών» στις έρευνες, «παράδειγμα συμμαχίας από το οποίο πρέπει να αντλήσει διδάγματα η χώρα». οι γιατροί συστήσουν να τα μεταφέρουμε στην Μπογκοτά ή στη Βιγιαβισένσιο (κεντρικά), θα εξαρτηθεί από το τι θα αποφασίσουν. Θα προσπαθήσω να μιλήσω μαζί τους», ανέφερε,

Στο μεταξύ ο Ουίλσον, βελγικός ποιμενικός που χάθηκε κατά τη διάρκεια της αναζήτησης των παιδιών μέσα στη ζούγκλα, συνεχίζει να μην έχει βρεθεί ακόμη, σημείωσε με λύπη ο πρόεδρος.

Τα παιδιά –το μεγαλύτερο και το νήπιο είναι κορίτσια– ξέρουν πώς να επιβιώσουν στη ζούγκλα, είχαν επισημάνει συγγενείς τους κατά τη διάρκεια των ερευνών.

Η πολεμική αεροπορία πήρε μέρος στην επιχείρηση με τρία ελικόπτερα. Στο ένα ήταν εγκατεστημένος τηλεβόας, που αναπαρήγαγε μήνυμα της γιαγιάς των παιδιών.

Χρησιμοποιήθηκαν επίσης δορυφόροι την προσπάθεια να βρεθεί η πορεία που θα μπορούσαν να είχαν ακολουθήσει τα παιδιά μέσα στη ζούγκλα.

Το Τσέσνα με τους 7 επιβαίνοντες πήγαινε από την Αραρακουάρα, στην επαρχία Αμαζόνας, στη Σαν Χοσέ ντελ Γκουαβιάρε, στην επαρχία Γκουαβιάρε, όταν εξέπεμψε σήμα κινδύνου λόγω μηχανικής βλάβης τις πρώτες πρωινές ώρες της 1ης Μαΐου, προτού χαθεί από τα ραντάρ.