Free website traffic generator MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Κίνδυνος πολυνοσηρότητας για όσους κοιμούνται λιγότερο από πέντε ώρες και είναι άνω των 50

Κίνδυνος πολυνοσηρότητας για όσους κοιμούνται λιγότερο από πέντε ώρες και είναι άνω των 50
επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Οι άνθρωποι άνω των 50 ετών που κοιμούνται λιγότερες από πέντε ώρες το βράδυ, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την εμφάνιση πολυνοσηρότητας, δηλαδή ταυτόχρονα τουλάχιστον δύο χρονίων παθήσεων (π.χ. καρδιοπάθειας, καρκίνου, διαβήτη κ.α.), σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους που κοιμούνται πάνω από επτά ώρες, δείχνει μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα. Είναι άλλη μία μελέτη που αναδεικνύει τη σημασία του επαρκούς ύπνου για την υγεία, ιδίως κατά τη μέση και τρίτη ηλικία.

Οι ερευνητές από τη Γαλλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τη δρα Σεβερίν Σαμπιά του Πανεπιστημίου Cite του Παρισιού, καθώς και του Ινστιτούτου Επιδημιολογίας & Υγείας του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “PLoS Medicine”, ανέλυσαν στοιχεία για 7.864 υγιείς ανθρώπους που παρακολουθήθηκαν σε βάθος 25ετίας σε σχέση με το ιατρικό ιστορικό τους (διάγνωση ασθενειών).

Διαπιστώθηκε ότι, σε σύγκριση με όσους κοιμούνταν επτά ώρες, εκείνοι που κοιμούνταν πέντε ή λιγότερες ώρες στα 50 τους, είχαν κατά μέσο όρο 20% μεγαλύτερη πιθανότητα να διαγνωστούν με μια χρόνια πάθηση και 40% μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστούν με δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις μέσα στα επόμενα 25 χρόνια.

Οι 60άρηδες με ύπνο έως πέντε ώρες είχαν 32% μεγαλύτερο κίνδυνο για πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, ενώ οι 70άρηδες 40% μεγαλύτερο κίνδυνο. Ο λιγοστός ύπνος στα 50 σχετιζόταν ακόμη με μια αύξηση κατά 25% του κινδύνου πρόωρου θανάτου, κυρίως λόγω των αυξημένων χρονίων παθήσεων.

Από την άλλη, στις ηλικίες των 60 και 70 ετών ο ύπνος πάνω από εννέα ώρες το βράδυ σχετιζόταν επίσης με μια αυξημένη κατά 35% πιθανότητα πολυνοσηρότητας, αν και ο πολύς ύπνος σε ορισμένες περιπτώσεις θα έπρεπε να αποδοθεί στις ίδιες τις χρόνιες παθήσεις τους.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι όσο αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής στις ανεπτυγμένες χώρες, γίνεται ολοένα πιο συχνή η ζωή με πολλαπλά προβλήματα υγείας, ιδίως αν συνυπάρχει έλλειψη ύπνου. Η Σαμπιά ανέφερε ότι “η πολυνοσηρότητα εμφανίζει αύξηση στις χώρες υψηλού εισοδήματος και πλέον περισσότεροι από τους μισούς ηλικιωμένους έχουν τουλάχιστον δύο χρόνιες παθήσεις. Κάτι που εξελίσσεται σε μείζονα πρόκληση για τη δημόσια υγεία, καθώς η πολυνοσηρότητα σχετίζεται με συχνή χρήση των υπηρεσιών υγείας, περισσότερες νοσηλείες και αναπηρίες. Καθώς οι άνθρωποι γερνάνε, οι συνήθειες του ύπνου τους αλλάζουν. Όμως συνίσταται να κοιμούνται επτά έως οκτώ ώρες, καθώς οι διάρκειες ύπνου κάτω ή πάνω από το όριο αυτό έχουν συσχετιστεί με διάφορες χρόνιες ασθένειες. Τα ευρήματα μας επίσης δείχνουν ότι η σύντομη διάρκεια του ύπνου σχετίζεται με πολυνοσηρότητα. 

Για να διασφαλίσουμε έναν καλύτερο βραδινό ύπνο, είναι σημαντικό να λάβουμε ορισμένα μέτρα υγιεινής, όπως να σιγουρέψουμε, προτού κοιμηθούμε, ότι το δωμάτιο είναι ήσυχο, σκοτεινό και έχει άνετη θερμοκρασία. Επίσης συμβουλεύουμε να απομακρύνονται οι ηλεκτρονικές συσκευές και να αποφεύγονται τα μεγάλα γεύματα πριν την κατάκλιση. Η σωματική δραστηριότητα και η έκθεση στο φως στη διάρκεια της μέρας επίσης προάγουν τον καλό ύπνο”.

Διαβάστε επίσης:

Γενική ούρων. Πότε γίνεται; Τι δείχνει; Οδηγίες για την συλλογή. Τι προετοιμασία χρειάζεται;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το ουροποιητικό σύστημα είναι ανοικτό στο περιβάλλον. Παρά την επαφή του με το εξωτερικό περιβάλλον, και εκτός από τελικό τμήμα της ουρήθρας, σε φυσιολογική κατάσταση, είναι στείρο.
Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος είναι αρκετά συχνές.
Τα ούρα επιμολύνονται εύκολα κατά την έξοδό τους από την ουρήθρα και το περίνεο. Επιπλέον αποτελούν αρκετά καλό θρεπτικό υλικό για την ανάπτυξη πολλών βακτηρίων. Κατά συνέπεια απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στη διάκριση επιμόλυνσης – λοίμωξης. Η αποφυγή διαγνωστικού σφάλματος, λόγω επιμόλυνσης, στηρίζεται αφενός στη σωστή αξιολόγηση της μικροβιολογικής εξέτασης των ούρων, και αφετέρου στη σωστή λήψη και αποστολή των ούρων στο εργαστήριο.

Η γενική ούρων είναι μία απλή εργαστηριακή εξέταση ενός δείγματος ούρων που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό  παθήσεων που αφορούν σε πολλά μέρη του σώματος. Πιο συγκεκριμένα για παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος (νεφρά, ουρητήρες, ουροδόχο κύστη, ουρολοιμώξεις), του ήπατος και του σακχαρώδη διαβήτη.



Τι μπορεί να δείξει η εξέταση της γενικής ούρων;

Η εξέταση της γενικής ούρων είναι χρήσιμη σε πολλές περιπτώσεις, όπως:
• Ως έλεγχος ρουτίνας στο πλαίσιο προληπτικού ελέγχου τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά.
• Σε συμπτώματα ουρολοίμωξης (δυσουρία, συχνουρία).
• Σε αιματουρία.
Άτομα με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση νεφρικής νόσου θα πρέπει να κάνουν προληπτικά γενική ούρων με συχνότητα που θα καθορίσει ο ιατρός τους. Ο κίνδυνος αυτός σχετίζεται με:
• Ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη.
• Υψηλή αρτηριακή πίεση.
• Οικογενειακό ιστορικό χρόνιας νεφρικής νόσου.
• Ηλικιωμένα άτομα.

Η λήψη της γενικής ούρων

Τα ούρα πρέπει να συλλέγονται σε καθαρό ουροδοχείο και χρειάζεται μία μικρή ποσότητα περίπου 20ml. Επίσης, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο φρέσκα.

Η ποιότητα της μικροβιολογικής εξέτασης εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την τήρηση των κανόνων σωστής λήψης και αποστολής των ούρων στο εργαστήριο.
Για τη μικροβιολογική εξέταση προτιμώνται τα πρώτα πρωινά ούρα που είναι πυκνά.
 Η λήψη γίνεται από το μέσο ρεύμα της ούρησης
 Η προετοιμασία είναι διαφορετική για τις περιπτώσεις ανδρών, γυναικών και βρεφών.

Γενικές οδηγίες
Πλύνετε τα έξω γεννητικά όργανα, πολύ καλά με σαπούνι και νερό (μην χρησιμοποιήσετε αντισηπτικό. Ξεπλυθείτε με άφθονο νερό. Σκουπιστείτε με καθαρή πετσέτα. 
• Σε ευρύστομο αποστειρωμένο δοχείο συλλέξτε ούρα από το μέσο της ούρησης. Δηλαδή, αφού αφήσετε τα πρώτα ούρα να τρέξουν στη λεκάνη της τουαλέτας, συλλέξτε το μεσαίο ρεύμα ούρων στο στείρο δοχείο και τα υπόλοιπα αφήστε να πέσουν στη τουαλέτα.
• Κατά προτίμηση μαζέψτε τα πρώτα πρωινά ούρα. Δεν πειράζει όμως να είναι οποιασδήποτε άλλης ούρησης.
Πρέπει να παραδοθούν στο εργαστήριο εντός μισής ώρας από τη λήψη, ειδάλλως τοποθετούνται στο ψυγείο ή σε δοχείο με παγάκια μέχρι να δοθούν στο εργαστήριο. 
• Η καλλιέργεια ούρων θα πρέπει να πραγματοποιείται πριν τη λήψη αντιβιοτικής θεραπείας. Εάν έχει προηγηθεί η λήψη κάποιου αντιβιοτικού πρέπει να ενημερώσετε τον γιατρό.

Οδηγίες για Γυναίκες

  Καλό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό, ξέβγαλμα και σκούπισμα με πετσέτα.
  Με το ένα χέρι απομακρύνονται τα μικρά και μεγάλα χείλη. Πλύσιμο του αιδοίου με άφθονο νερό. Το πλύσιμο γίνεται μία μόνο φορά, με κατεύθυνση από πάνω προς τα κάτω.
  Απορρίπτονται τα πρώτα 20 – 25 ml της ούρησης και τα υπόλοιπα συλλέγονται σε αποστειρωμένο δοχείο με πώμα.

Οδηγίες για Άνδρες
  Πλύσιμο των χεριών όπως προηγούμενα.
  Πλύσιμο του πέους με σαπούνι και ξέβγαλμα με νερό.
  Λήψη των ούρων, κατά το μέσο της ούρησης, σε στείρο δοχείο με πώμα.

Βρέφη και μικρά παιδιά
  Η λήψη γίνεται σε πλαστικά, αποστειρωμένα σακουλάκια τα οποία κολλάμε στην περιοχή, αφού έχει προηγηθεί καλό πλύσιμο.
  Τα σακουλάκια δεν πρέπει να παραμένουν κολλημένοι περισσότερο από 30 λεπτά.
  Αν χρειαστεί, μετά τα 30 λεπτά, τοποθετούμε άλλο σακουλάκι αφού προηγουμένως πλύνουμε το περίνεο.
  Η συλλογή μπορεί να γίνει εναλλακτικά και όπως δείχνει το σχήμα:  

 Η συλλογή μπορεί να γίνει και από υπερηβική παρακέντηση της κύστης, με εισαγωγή βελόνας, μετά από αντισηψία της περιοχής. Η μέθοδος αυτή είναι χρήσιμη για παιδιά στα οποία είναι δύσκολο να πάρουμε δείγμα από το μέσο ρεύμα της ούρησης.

Άτομα με μόνιμο καθετήρα
Παίρνουμε ούρα του καθετηριασμένου ασθενή από το σωλήνα του καθετήρα, και όχι από το σάκο, αφού πρώτα απολυμάνουμε την περιοχή.

Ποια είναι τα αποτελέσματα της εξέτασης της γενικής ούρων;

Τα αποτελέσματα της γενικής ούρων ομαδοποιούνται σε 3 κατηγορίες:

Γενικοί χαρακτήρες των ούρων

Χρώμα: Φυσιολογικά τα ούρα έχουν κίτρινη χροιά.
• Όψη: Θα πρέπει να είναι διαυγή. Η θολερότητα εμφανίζεται, αν περιέχουν πύον, αίμα ή άλατα.
• Οσμή: Χαρακτηρίζεται ως ιδιάζουσα. Αν είναι δυσάρεστη, συνηγορεί στην ύπαρξη λοίμωξης.
• Ειδικό βάρος: Κυμαίνεται από 1010-1025.
• Ph: Φυσιολογικά είναι γύρω στο 6.

Μικροσκοπικά ευρήματα
Αιματουρία. Η παρουσία ερυθρών αιμοσφαιρίων στα ούρα έχει μεγάλη διαγνωστική σημασία. Μπορεί να σχετίζεται με την ύπαρξη λίθου στα νεφρά, με λοιμώξεις, με όγκους κλπ..
• Πυουρία. Η παρουσία πύου συνήθως σχετίζεται με λοιμώξεις του ουροποιητικού.
Μικροοργανισμοί. Η παρουσία μικροοργανισμών στα ούρα μπορεί να σχετίζεται με λοίμωξη. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις, όπου τα μικρόβια δεν είναι παθογόνα.
• Κρύσταλλοι. Σχηματίζονται χημικά στα ούρα  και, αν μεγαλώσουν αρκετά, μπορεί να σχηματίσουν λίθους στο ουροποιητικό.
Συστατικά των ούρων
Φυσιολογικά στα ούρα δεν ανευρίσκονται σάκχαρο, πρωτεΐνη, κετόνες, αιμοσφαιρίνη και χολοχρωστικές. Η παρουσία τους είναι παθολογική και θα πρέπει να εκτιμηθεί από τον γιατρό σας. 

EΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ!
1. Στην περίπτωση μονοβακτηριακής λοίμωξης πρέπει να επαναλαμβάνουμε τις εξετάσεις διότι:
α. πρέπει να αποκλεισθεί η επιλοίμωξη (στις επιλοιμώξεις δεν υπάρχει συνήθως πυουρία), 
β. αν είναι αρχόμενη ή επισυμβαίνει σε απλασικούς ασθενείς, επίσης δεν υπάρχει πυουρία.
Στην περίπτωση πολυμικροβιακής μικροβιουρίας η  ύπαρξη ουρολοίμωξης από 2 μαζί βακτήρια είναι δυνατή, ουρολοιμώξεις όμως από 3 βακτήρια είναι πολύ σπάνιες.

2. Πολυμικροβιακές είναι συνήθως οι ουρολοιμώξεις σε αρρώστους που έχουν χρόνια καθετηριασμό ουρήθρας.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στις περιπτώσεις ασθενών που άλλοτε εμφανίζουν μόνο πυουρία (χωρίς βακτηριουρία) και άλλοτε μόνο βακτηριουρία. 
Στις περιπτώσεις αυτές η βακτηριουρία πρέπει να φτάνει τα 107 βακτήρια / ml για να θεωρηθεί ουρολοίμωξη.

Στις γυναίκες το δείγμα μπορεί να επιμολυνθεί από μικροοργανισμούς του κόλπου. Ενδεικτικό είναι η παρουσία επιθηλιακών κυττάρων και των μικροβίων της φυσιολογικής χλωρίδας.

Διαβάστε επίσης

Πώς επιλέγουν ποιον θα τσιμπήσουν τα κουνούπια; Τι βρηκαν οι ερευνητές;

Νέα μελέτη αποκαλύπτει με ποιον τρόπο μας εντοπίζουν και αποφασίζουν να μας τσιμπήσουν τα κουνούπια
 

medlabnews.gr iatrikanea

Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι τα κουνούπια βρίσκουν τους ανθρώπινους στόχους τους πρώτα μυρίζοντας το διοξείδιο του άνθρακα που εκπνέουμε και στη συνέχεια βλέποντάς μας μόλις πλησιάσουν.

Το γιατί τα κουνούπια αποφασίζουν να κυνηγήσουν τα πόδια και τα χέρια σας σε σχέση με τον ομοίως εκτεθειμένο άνθρωπο που κάθεται δίπλα σας είναι ένα ερώτημα που η επιστήμη δεν έχει ακόμη απαντήσει οριστικά. Αλλά χάρη στα νέα δεδομένα μπορεί να είμαστε ένα βήμα πιο κοντά.

Τα θηλυκά κουνούπια φαίνεται να επιλέγουν τους στόχους τους πρώτα με την όσφρηση και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας τα μάτια τους για να ζουμάρουν για να επιτεθούν μόλις το θήραμά τους βρεθεί σε κοντινή απόσταση, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε online στις 18 Ιουλίου στο περιοδικό Current Biology.

Προηγούμενες έρευνες διαπίστωσαν ότι τα κουνούπια χρειάζονται τόσο μυρωδιές όσο και οπτικές ενδείξεις για να βρουν ξενιστές - και ότι τα κουνούπια έλκονται από τις μυρωδιές που εκπέμπουμε (όπως το διοξείδιο του άνθρακα [CO2] που εκπνέουμε), αλλά η νέα μελέτη ρίχνει περισσότερο φως στο πώς τα έντομα το κάνουν αυτό. Τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι τα κουνούπια βρίσκουν ευκολότερα ξενιστές αν μυρίσουν πρώτα το CO2 και ακολουθήσουν τη μύτη τους μέχρι να πλησιάσουν αρκετά ώστε να δουν τον στόχο τους- και ότι η όσφρηση των εντόμων φαίνεται να παίζει μεγαλύτερο ρόλο στο να πλησιάσουν τον στόχο τους από ό,τι η όρασή τους.

"Η αναπνοή μας είναι απλώς εμπλουτισμένη με CO2", λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Jeffrey RiffellPhD, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Τα κουνούπια μπορεί να προσελκύονται από τη μυρωδιά από απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων, εξηγεί.

Για να ελέγξουν πώς τα κουνούπια θα μπορούσαν να ακολουθήσουν ένα ίχνος CO2 προς την τροφή τους, οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στο Aedes aegypti, ένα είδος που μερικές φορές αποκαλείται κουνούπι του κίτρινου πυρετού και που μπορεί επίσης να μεταδώσει τον δάγκειο πυρετό και άλλους ιούς, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα από περίπου 250 θηλυκά κουνούπια (τα αρσενικά κουνούπια δεν τρέφονται με αίμα), παρακολουθώντας τη συμπεριφορά τους και καταγράφοντας σε πραγματικό χρόνο τους εγκεφάλους των κουνουπιών κατά τη διάρκεια μιας σειράς πειραμάτων που διεξήχθησαν σε μια κυλινδρική αρένα διαμέτρου περίπου 7 ιντσών. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να μετρήσουν τις κινήσεις των φτερών των κουνουπιών (χρησιμοποιώντας έναν ειδικό τύπο οπτικού αισθητήρα) ως απάντηση σε διαφορετικές οσμές και οπτικά ερεθίσματα.

Εκπνοές αέρα διάρκειας ενός δευτερολέπτου που περιείχαν 5% CO2 - οι ανθρώπινες εκπνοές είναι συνήθως 4,5% CO2 - ώθησαν τα κουνούπια να χτυπήσουν τα φτερά τους ταχύτερα.

Τα κουνούπια χτυπούσαν επίσης τα φτερά τους ταχύτερα σε απόκριση στο οπτικό σύνθημα μιας ράβδου που κινούνταν οριζόντια σε μια οθόνη γύρω από την αρένα. Τα κουνούπια προσπαθούσαν να κινηθούν προς την κατεύθυνση της κινούμενης ράβδου. Όμως η αύξηση της ταχύτητας χτυπήματος των φτερών ήταν πιο έντονη όταν τα κουνούπια μύριζαν το διοξείδιο του άνθρακα πριν δουν την κινούμενη ράβδο, σε σύγκριση με το να βλέπουν μόνο την κίνηση της ράβδου.

Οι ερευνητές επανέλαβαν τα πειράματα με ένα γενετικά τροποποιημένο στέλεχος του κουνουπιού Aedes aegypti του οποίου τα κύτταρα του κεντρικού νευρικού συστήματος σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να φωσφορίζουν με πράσινο φθορίζον χρώμα όταν πυροδοτούνται.

Τα δεδομένα αποκάλυψαν ότι περιοχές του εγκεφάλου των κουνουπιών που συνδέονται με οπτικές ενδείξεις φωτίζονταν (και ήταν ενεργές) όταν τα κουνούπια έβλεπαν την οριζόντια μπάρα να κινείται κατά τη διάρκεια του πειράματος, καθώς και όταν απελευθερωνόταν CO2. Ωστόσο, δεν ίσχυε το αντίστροφο. Το να δουν τη μπάρα πριν μυρίσουν το CO2 δεν άλλαξε τη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την όσφρηση, εξηγεί ο Riffell. Αυτό δείχνει ότι για αυτά τα κουνούπια, όπως αναφέρει: "Η όσφρηση ενεργοποιεί την όραση, αλλά η όραση δεν ενεργοποιεί την αίσθηση της όσφρησης".

Πηγή: everydayhealth.com

Διαβάστε επίσης:

Λίγα λόγια για τις σκνίπες και τα κουνούπια και πώς αντιμετωπίζεται, το τσίμπημα τους, φαρμακευτικά ή με φυσικό τρόπο

Ενοχλητικά έντομα - Επώδυνα τσιμπήματα

Τα κουνούπια προτιμούν τους ανθρώπους με χοληστερίνη και ουρικό οξύ

Κύστη κόκκυγα. Ποιες οι αιτίες; Πώς προλαμβάνεται; Τι να κάνετε για να περιορίσετε τον πόνο;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η κύστη κόκκυγα ή δερμοειδής κύστη ή τριχοφωλεακό συρίγγιο ή κοκκυγικό συρίγγιο είναι μία πάθηση που αφορά σε μεγάλο ποσοστό του εφηβικού, νεανικού πληθυσμού. Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονή στην περιοχή του κόκκυγα.
Για πρώτη φορά περιγράφηκε το 1880 από τον Hodges . Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα μεταξύ 15-30 ετών. Η πάθηση της κύστης κόκκυγα έγινε επίσης γνωστή και ως "νόσος Jeep" διότι κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1941-1945) πολλοί Αμερικανοί στρατιώτες (περί τους 80.000) υπέφεραν από την νόσο αυτή διότι είτε οδηγούσαν επί ώρες στους ανώμαλους κατεστραμμένους από τον πόλεμο δρόμους τα στρατιωτικά εκείνα οχήματα τζιπ, φορτηγά και βυτία καυσίμων είτε καθόντουσαν σε αυτά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους με αποτέλεσμα να υποβληθούν σε επεμβατικές (χειρουργικές) θεραπείες κύστης κόκκυγα σε στρατιωτικά νοσοκομεία των Η.Π.Α..
δερμοειδής κύστη
Σπάνια εμφανίζεται πριν την εφηβεία ή μετά τα 40. Η συχνότητα εμφάνισης της κύστης κόκκυγα είναι περίπου 0,7%. Οι άνδρες επηρεάζονται 2,2 με 4 φορές συχνότερα από τις γυναίκες. Η έναρξη της νόσου είναι νωρίτερα στις γυναίκες, η οποία μπορεί να οφείλεται στην έναρξη της εφηβείας στις γυναίκες γρηγορότερα.

Τα αίτια της κύστης κόκκυγα δεν είναι ακόμα απόλυτα επιβεβαιωμένα.

Σαν κύριες αιτίες περιγράφονται:
   Οι ορμόνες
   Η τριχοφυΐα
   Η τριβή
   Η φλεγμονή
Επιβαρυντικοί παράγοντες:
   Η ασχολία
   Το οικογενειακό περιβάλλον
   Η παχυσαρκία
Ο τοπικός ερεθισμός ή τραύμα πριν την φλεγμονή

Πώς εκδηλώνεται η Κύστη κόκκυγα;

Η παλιά θεωρία ότι η αιτία της κύστης κόκκυγα ήταν οι τρίχες στην κοκκυγική περιοχή έχει λοιπόν αλλάξει. Η μηχανική τριβή, το παρατεταμένο κάθισμα και άλλοι παράγοντες μαζί με τις ορμόνες, έχουν σαν αποτέλεσμα την διαστολή και ρήξη των διευρυμένων θυλακίων, την φλεγμονή και την δημιουργία της κύστης κόκκυγα.
Η παρουσία τριχών στην κύστη κόκκυγα γίνεται μετά την διεύρυνση των θυλακίων και υπάρχει μόνο στις μισές περιπτώσεις.

Η κύστη μπορεί να παραμένει για πολλά χρονιά χωρίς ιδιαιτέρα ενοχλήματα (λίγος πόνος στην περιοχή όταν ο ασθενής κάθεται σε σκληρό κάθισμα).

Έντονα ενοχλήματα εμφανίζονται συνήθως όταν μολυνθεί :
Στην οξεία φάση η κύστη μετατρέπεται σε απόστημα (συλλογή από πύον) και ο ασθενής νιώθει –πόνο, Πρήξιμο, ερυθρότητα και πυρετό.

Στην χρόνια φράση, το απόστημα μετατρέπεται σε συρίγγιο (ένα καναλάκι που ξεκινά από την κύστη και τελειώνει σε μια μικρή τρύπα στο δέρμα πάνω η κοντά στην κύστη), όσο είναι ανοιχτό το συρίγγιο, η κύστη αδειάζει και ο ασθενής νιώθει ελάχιστα ενοχλήματα (φαγούρα και λερώνεται από το πύον που βγαίνει από την κύστη μέσω συριγγίου). Αν φράξει το συρίγγιο, τότε το πύον μαζεύεται στην κύστη και μετατρέπεται ξανά σε απόστημα.

Πώς αντιμετωπίζεται η Κύστη κόκκυγα;

Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου επιτυγχάνεται με βάση την κλινική εκδήλωσή της. Ασφαλώς οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται μόνο χειρουργικά.

Συνηθέστερα παρατηρούνται τρεις μορφές της νόσου:

  • Απλή παρουσία ψηλαφητού ογκιδίου με ή χωρίς στόμιο. Θεωρείται ιδανική η στιγμή για χειρουργική εξαίρεση. Εάν αφεθεί αθεράπευτη μπορεί να μεταπέσει στην επόμενη μορφή.
  • Παρουσία αποστήματος με γενικά σημεία και συμπτώματα, όπως πυρετό, λευκοκυττάρωση, ανορεξία. Στην περίπτωση αυτή προτείνεται σε πρώτη φάση η χειρουργική διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος κι ακολούθως η εκτομή της βλάβης σε δεύτερο χρόνο μετά την υποχώρηση των οξέων φαινομένων.
  • Τοπικός πόνος κι ερυθρότητα χωρίς ψηλαφητό εύρημα. Ίσως είναι η πρωϊμότερη μορφή, αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική αγωγή και θερμά λουτρά. Ενδεχομένως η θεραπεία να είναι οριστική. Άλλοτε υποτροπιάζει κι επανεμφανίζεται με τη μια ή την άλλη μορφή.                                                                                                  
Στην οξεία φάση (απόστημα) απαιτείται άμεση χειρουργική διάνοιξη και χειρουργικός καθαρισμός.

Αν χειρουργικά αφαιρεθεί και η κύστη μαζί με το πύον, τότε η κύστη αφήνεται ανοιχτή και γίνονται τακτικές αλλαγές μέχρι να κλείσει. Για να κλείσει οριστικά μπορεί να χρειαστούν αλλαγές για τουλάχιστον δυο μήνες.

Αν δεν αφαιρεθεί με την διάνοιξη, μετατρέπεται στην χρόνια φάση (συρίγγιο) τότε αφαιρείται σε δεύτερο χρόνο, και μπορεί να κλειστεί με ράμματα από τον χειρουργό, τα ράμματα αφαιρούνται μετά από 10 ημέρες και η κύστη έχει θεραπευθεί οριστικά.

Η αφαίρεση της κύστης γίνεται με νυστέρι η με το LASER (προτιμάται) και το χειρουργικό τραύμα μπορεί :

1. Να μείνει ανοιχτό (ανοιχτή μέθοδο), όπου ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει αρκετές αλλαγές (ενάμισι έως δυο μήνες) μέχρι να κλείσει το τραύμα.

2. Να κλειστεί με ράμματα από τον χειρουργό (κλειστή μέθοδο), όπου ο ασθενής θα χρειαστεί να κάνει δυο αλλαγές και στην δέκατη ημέρα αφαιρούνται τα ράμματα και η κύστη έχει θεραπευθεί οριστικά.
Πλεονέκτημα: Μικρή σχετικά όχληση του αρρώστου και γρήγορη επάνοδο στην δουλεία και στις κοινωνικές εκδηλώσεις

Σήμερα με την χρήση RF και Laser η ενδεδειγμένη τεχνική, εκτός ειδικών περιπτώσεων, είναι η κλειστή μέθοδος. Ο άρρωστος παρουσιάζει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο με ταχεία επούλωση τραύματος και το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Η αποτυχία της επέμβασης (να εμφανιστεί ξανά η κύστη) οφείλεται κυρίως στην ατελή αφαίρεση της κύστης και όχι στην μέθοδο που χρησιμοποιεί ο χειρουργός.

Τι να κάνετε για να περιορίσετε τον πόνο στην Κύστη κόκκυγα;

- Καθαριότητα της περιοχής.
- Μην κάθεστε για μεγάλο χρονικό διάστημα, γιατί θα επιδεινώσετε τα φλεγμονή
- Ξαπλώνετε για να αποσυμφορείτε την περιοχή από την πίεση του σώματος
- Χρησιμοποιείστε μαξιλάρι όταν κάθεστε, για να περιορίσετε την πίεση
- Χρησιμοποιείστε για μικρό χρονικό διάστημα, τοπικά, πάγο, τυλιγμένο σε ένα πανί, για να περιορίσετε τη φλεγμονή
- Χάστε βάρος
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων