Αφιέρωμα: Δρεπανοκυτταρική νόσος, οι κρίσεις πόνου που προκαλεί και αληθινές μαρτυρίες ασθενών.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Κάθε χρόνο στις 19 Ιουνίου εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Nόσου. Η Δρεπανοκυτταρική Νόσος είναι μία βαριά αιμολυτική αναιμία η οποία έχει από την παιδική ηλικία σοβαρές επιπτώσεις τόσο σε όργανα και συστήματα όσο και στην ανάπτυξη του οργανισμού. Επιπρόσθετα οι ασθενείς εμφανίζουν "κρίσεις πόνου" και συχνές λοιμώξεις. Οι ασθενείς χρειάζονται συνεχή ιατρική παρακολούθηση και συχνές επισκέψεις στα Ειδικά Τμήματα των νοσοκομείων.

Η ιστορία της δρεπανοκυτταρικής νόσου

Το δρεπανοκυτταρικό γονίδιο εμφανίστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια σε πληθυσμούς που ζούσαν σε περιοχές όπου ήταν εξαπλωμένη και συνεχίζει να εξαπλώνεται η ελονοσία. Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι το δρεπανοκυτταρικό γονίδιο μπορεί να σε προστατέψει από την ελονοσία. Καθώς οι πληθυσμοί αυτοί άρχισαν να μετακινούνται ή να μεταναστεύουν από τη χώρα προέλευσής τους σε άλλες χώρες, η δρεπανοκυτταρική νόσος άρχισε να εξαπλώνεται σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο όπως η Βόρεια και Νότια Αμερική και η Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι άτομα μεσογειακής, μεσανατολικής, καυκάσιας, ινδικής, ισπανικής, ινδιάνικης ή άλλης καταγωγής μπορούν επίσης να προσβληθούν.

Η δρεπανοκυτταρική νόσος είναι μία κληρονομική διαταραχή του αίματος

Κληρονομική διαταραχή του αίματος σημαίνει ότι αν κάποιος πάσχει από δρεπανοκυτταρική νόσο, αυτό είναι γιατί κληρονόμησε την πάθηση, μέσω γονιδίων, από τους βιολογικούς γονείς του. Κληρονομείτε ένα γονίδιο αιμοσφαιρίνης (Hb) από κάθε γονέα. Τα άτομα που φέρουν το δρεπανοκυτταρικό χαρακτηριστικό διαθέτουν ένα φυσιολογικό γονίδιο αιμοσφαιρίνης (HbA) και ένα γονίδιο δρεπανοκυτταρικής αιμοσφαιρίνης (HbS). Άτομα με ένα φυσιολογικό γονίδιο αιμοσφαιρίνης, δεν έχουν δρεπανοκυτταρική νόσο.

Στην δρεπανοκυτταρική νόσο, τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι λιγότερο σταθερά

Εξαιτίας του γονιδίου HbS, τα ερυθρά αιμοσφαίρια γίνονται δύσκαμπτα και έχουν το σχήμα δρεπανιού. Αυτό κάνει τα κύτταρα:

• Ασταθή

• Λιγότερο αποτελεσματικά κατά τη μεταφορά οξυγόνου

• Ικανά να καταστρέψουν τα αιμοφόρα αγγεία, πράγμα που δημιουργεί κρίσεις πόνου.

H διάσπαση των ερυθρών αιμοσφαιρίων ονομάζεται αιμόλυση. Ενώ η αιμόλυση είναι κάτι το φυσιολογικό, συμβαίνει συχνότερα και ταχύτερα σε άτομα που πάσχουν από δρεπανοκυτταρική νόσο.

Εξαιτίας αυτής της πάθησης, το σώμα δυσκολεύεται να αναπαράγει αρκετά γρήγορα τα αιμοσφαίρια που χρειάζεται. Αυτό προκαλεί αναιμία και κάνει το άτομο να νιώθει αδύναμο και κουρασμένο.

Κρίσεις πόνου και δρεπανοκυτταρική νόσος

Εκατομμύρια άνθρωποι με δρεπανοκυτταρική νόσο, σε όλο τον κόσμο, αντιμετωπίζουν κρίσεις πόνου, οι οποίες και αποτελούν βασικά συμπτώματα της νόσου:

-  Η δρεπανοκυτταρική νόσος είναι μία σιωπηρή, συνεχιζόμενη ασθένεια που δεν επηρεάζει μόνο τα ερυθρά αιμοσφαίρια αλλά και τα αγγεία, όπως και άλλα κύτταρα π.χ. τα λευκά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια

-  Η συνεχιζόμενη αυτή επίδραση στα αιμοφόρα αγγεία και τα αιμοσφαίρια μπορεί να δημιουργήσει συμπλέγματα, τα οποία, εάν είναι αρκετά μεγάλα, μπορούν να αποφράξουν τα αιμοφόρα αγγεία, προκαλώντας έντονα και απρόβλεπτα συμβάντα πόνου.

- Η δρεπανοκυτταρική νόσος και οι κρίσεις πόνου μπορούν να έχουν μόνιμες επιπτώσεις στο σώμα, το νου και τη συνολική υγεία.

Η επίδραση της δρεπανοκυτταρικής νόσου και των κρίσεων πόνου συνδέεται με οξείες και χρόνιες επιπλοκές όπως η καταστροφή οργάνων και η οργανική ανεπάρκεια.

Δρεπανοκυτταρική νόσος και ψυχική υγεία

Η επίπτωση της δρεπανοκυτταρικής νόσου στην ψυχική υγεία τόσο του ασθενούς όσο και της οικογενείας του είναι αδιαμφισβήτητη. Οι ασθενείς με δρεπανοκυτταρική νόσο παρουσιάζουν αυξημένη συχνότητα ψυχιατρικών διαταραχών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Ειδικά οι ασθενείς με αυξημένη συχνότητα επώδυνων κρίσεων και περιορισμένη κοινωνική ζωή, καθώς και οι μητέρες τους, παρουσιάζουν κατάθλιψη και αυξημένα επίπεδα άγχους.

Διάγνωση και θεραπεία

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις ή μοριακή ανάλυση. Προγεννητικά, η ανίχνευση του γονιδίου γίνεται μέσω της αμνιοπαρακέντησης.

Οριστική θεραπεία για την πάθηση δεν υπάρχει. Οι υπάρχουσες στοχεύουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και στην ελαχιστοποίηση των ενδεχόμενων επιπλοκών. Ως πάγια θεραπευτική μέθοδος εφαρμόζεται η μετάγγιση είτε η απλή είτε η αφαιμαξομετάγγιση.

Όταν παρουσιάζονται κρίσεις απαιτείται ενυδάτωση του ασθενή και ταυτόχρονη χορήγηση αναλγητικών για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Συνιστάται ο εμβολιασμός του ασθενούς για την πρόληψη της ηπατίτιδας Β, του πνευμονιόκοκκου, του μικροβίου που προκαλεί την μηνιγγίτιδα και του αιμόφιλου της ινφλουέντσας. Σε ορισμένες, λίγες στον αριθμό, περιπτώσεις προτείνεται η μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Η γονιδιακή θεραπεία θα καθορίσει την τελική θεραπεία που θα δοθεί στον ασθενή που πάσχει από την εν λόγω νόσο. Επιπλέον, νέα φάρμακα αναμένονται τα οποία θα δώσουν λύση κυρίως στα συμπτώματα πόνου τα οποία και επιβαρύνουν εξαιρετικά την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Πρόληψη 

Για την πρόληψη της νόσου καλούνται όλοι όσοι επιθυμούν να τεκνοποιήσουν να υποβληθούν σε ειδικά αιματολογικά τεστ για να διαπιστωθεί αν φέρουν το γονίδιο που ευθύνεται για την πρόκληση της νόσου. Αν και οι δύο γονείς εντοπιστούν με το εν λόγω γονίδιο, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί με δρεπανοκυτταρική αναιμία.

Παγκόσμια έρευνα αξιολόγησης της δρεπανοκυτταρικής νόσου (SWAY)

Μια διεθνής, συγχρονική μελέτη για την αξιολόγηση του αντικτύπου της δρεπανοκυτταρικής νόσου στην καθημερινή ζωή των ασθενών που διεξήχθη σε πολλές χώρες, έδωσε μεταξύ άλλων τα παρακάτω σημαντικά αποτελέσματα:

 

·   Οι ασθενείς που ολοκλήρωσαν την έρευνα ανέφεραν σημαντικά υψηλότερο

αριθμό αγγειοαποφρακτικών κρίσεων (VOC) σε σχέση με τα επί του παρόντος δημοσιευμένα δεδομένα, υποδεικνύοντας ότι οι VOC δεν αναφέρονται επαρκώς. Πιο συγκεκριμένα, το 90% των ερωτηθέντων ασθενών εμφάνισε τουλάχιστον 1 VOC κατά τους τελευταίους 12 μήνες, ενώ κατά μέσο όρο, οι ασθενείς εμφάνισαν 5,3 VOC κατά το τελευταίο έτος.

·   Συχνά, οι άνθρωποι που ζουν με δρεπανοκυτταρική νόσο δεν αναζητούν

φροντίδα παρά την εμφάνιση συμπτωμάτων και επιπλοκών. Από το σύνολο των περισσότερων από 11.000 VOC που αναφέρθηκαν από τους συμμετέχοντες στην έρευνα, το 33% οδήγησε σε νοσηλεία ενώ σχεδόν το ένα τέταρτο των κρίσεων αντιμετωπίστηκε στο σπίτι.

·  Όταν οι ασθενείς ερωτήθηκαν γιατί δεν αναζήτησαν ιατρική βοήθεια για τις VOC:

-  Το 39% ανέφερε ότι ο κύριος λόγος που επέλεξε να αντιμετωπίσει την VOC στο σπίτι ήταν κάποια προηγούμενη κακή εμπειρία στα επείγοντα ή το νοσοκομείο.

-  Το 26% ανέφερε ότι δεν αναζήτησε βοήθεια διότι πιστεύει ότι οι επαγγελματίες υγείας δεν γνωρίζουν την δρεπανοκυτταρική νόσο.

-  Το 19% ανέφερε ότι οι VOC αντιμετωπίζονται κατ' οίκον διότι ο πόνος είναι τόσο σοβαρός που δεν μπορεί να φύγει από το σπίτι.

·  Η δρεπανοκυτταρική νόσος έχει σημαντικό αντίκτυπο στη συναισθηματική ευζωία και την καθημερινότητα των ασθενών, με το 44% των ερωτηθέντων ασθενών να αναφέρει ότι αισθάνεται κατάθλιψη

·  Η δρεπανοκυτταρική νόσος έχει και οικονομικές επιπτώσεις καθώς επηρεάζει την ικανότητα των ασθενών να εργαστούν ή/και να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους. Οι ερωτηθέντες ασθενείς αναφέρουν κατά μέσο όρο απώλεια εργασίας σχεδόν 1 ημέρα την εβδομάδα (1 ώρα ανά ημέρα) λόγω της ασθένειάς τους

 

Χρήσιμες συμβουλές για ασθενείς: Τα μικρά βήματα κάνουν τη διαφορά

 

Λάβετε θεραπεία

• Επισκεφτείτε έναν αιματολόγο που γνωρίζει για την δρεπανοκυτταρική νόσο και που εξειδικεύεται στις αιματολογικές διαταραχές όπως είναι η δρεπανοκυτταρική νόσος. Εάν δεν έχετε πρόσβαση σε έναν τέτοιο ιατρό, συνεργαστείτε στενά με τον ιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψής σας

• Συζητήστε τακτικά με τον ιατρό σας τρόπους διαχείρισης της ασθένειάς σας

• Επικοινωνήστε αμέσως με τον ιατρό σας εάν νιώσετε κάποια κρίση πόνου

 

Παραμείνετε υγιείς

• Πλύνετε τα χέρια σας, φάτε υγιεινό φαγητό που ετοιμάστηκε υπό ασφαλείς συνθήκες και κάντε εμβόλια για να μην αρρωστήσετε

• Προσπαθήστε να αποφύγετε τις υπερβολικά ζεστές ή κρύες θερμοκρασίες

• Μείνετε ενυδατωμένοι (πίνετε 8 με 10 ποτήρια νερό την ημέρα)

 

Φροντίστε τον εαυτό σας

• Θυμηθείτε ότι δεν είστε μόνοι σας — η οικογένεια και οι φίλοι σας μπορούν να σας βοηθήσουν με τις συναισθηματικές και κοινωνικές προκλήσεις της ασθένειας

• Εξετάστε το ενδεχόμενο να ενταχθείτε σε κάποια ομάδα υποστήριξης και να μοιραστείτε συμβουλές συμβίωσης με την δρεπανοκυτταρική νόσο

• Προσπαθήστε να περιορίζετε το στρες και να ξεκουράζεστε. Συνεργαστείτε με τον ιατρό σας για να σχεδιάσετε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα ασκήσεων

Εάν είστε γονέας παιδιού με δρεπανοκυτταρική νόσο, ένα πρόγραμμα μετάβασης στο σύστημα φροντίδας ενηλίκων θα βοηθήσει τα παιδιά σας να κατανοήσουν τα στάδια του συστήματος καλύτερα. Συζητήστε με τον παιδίατρο έχοντας προετοιμαστεί κατάλληλα:

• Μιλήστε για το ιστορικό μετάγγισης του παιδιού σας και έχετε διαθέσιμες τις πληροφορίες του ιατρού πρωτοβάθμιας περίθαλψής σας

• Μάθετε τα ονόματα των φαρμάκων και τις δόσεις που παίρνει το παιδί σας. Φέρτε τα φάρμακα μαζί σας. 

• Συζητήστε οποιαδήποτε συμπτώματα που τυχόν παρουσιάζει το παιδί σας.

 

Αληθινές μαρτυρίες ασθενών 

Το μέγεθος του προβλήματος που προκαλεί στην καθημερινότητα των ασθενών ο πόνος που σχετίζεται με την πάθηση, μπορεί να γίνει κατανοητό μέσω μαρτυριών των ίδιων των ασθενών, όπως αυτές που ακολουθούν παρακάτω:

Teonna, 27 ετών, Η.Π.Α.: «Η ασθένεια είναι πραγματικά απρόβλεπτη, κάποιες μέρες όταν ξυπνάω έχω έντονο πόνο και δεν μπορώ ούτε να κουνηθώ, ενώ η κούραση είναι τόσο έντονη που δυσκολεύομαι να ξεκινήσω τη μέρα μου. Άλλες μέρες αισθάνομαι πολύ καλά. Αποκαλούμε τους εαυτούς μας μαχητές της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας. Πρέπει να μαχόμαστε καθημερινά με τον πόνο και την κούραση, με την απομόνωση που έχουμε ήδη από όταν είμαστε παιδιά αφού δεν μπορούμε να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες όπως τα άλλα παιδιά. Αλλά δεν το βάζουμε κάτω.»

Nana, Γκάνα: «Το πιο συχνό και ενοχλητικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι ο πόνος. Γιατί όταν πονάς δυσκολεύεσαι να είσαι ενεργός. Έχασα τη δουλειά μου λόγω της ασθένειας γιατί υπάρχει δυστυχώς προκατάληψη και στίγμα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η δρεπανοκυτταρική αναιμία δεν είναι θανατική ποινή. Τίποτα δεν πρέπει να μας σταματάει στη ζωή, είτε έχουμε μία ασθένεια σαν τη δρεπανοκυτταρική αναιμία είτε είμαστε υγιείς. Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει ελπίδα για όλους.»

Emmanuel, 41 ετών, Ηνωμένο Βασίλειο: «Όταν ήμουν μικρός μου είπαν ότι δεν μπορώ να παίξω ποδόσφαιρο, ότι δεν μπορώ να κάνω αθλήματα. Και εγώ, σαν μικρό παιδί, ήθελα να είμαι σαν τους συμμαθητές μου. Μου είπαν ότι θα πέθαινα πριν γίνω 30 χρονών. Και εγώ έβγαινα και έπαιζα ποδόσφαιρο, έβγαινα και έπαιζα στο κρύο και δε με ενδιέφερε αν θα πάθαινα κρίση γιατί ήθελα να αισθάνομαι φυσιολογικό παιδί. Στα 13 μου, μετά από μία έντονη κρίση που με έριξε σε κώμα, αναγκάστηκα να μάθω να περπατάω από την αρχή. Ειλικρινά, δε θα ευχόμουν τον πόνο αυτό ούτε στον χειρότερο εχθρό μου. Ο πόνος είναι αφόρητος, δεν είναι σαν να σε πονάνε οι μυς σου απλά, είναι σαν ο πόνος να βρίσκεται στα κόκκαλά σου. Είναι σαν κάποιος να χρησιμοποιεί ένα καλέμι και να το χτυπά βίαια με σφυρί στα κόκκαλά σου. Εάν θα έπρεπε να πω ένα πράγμα στους «αδερφούς» και στις «αδερφές» μου που νοσούν είναι ότι ξέρω τι έχετε περάσει, ξέρω τι περνάτε, και όλο αυτό που περνάτε χτίζει τη δύναμη, τον χαρακτήρα και την αντοχή σας. Και όταν πέφτετε πρέπει πάντα να ξανασηκώνεστε.»

Caroline, Βραζιλία: «Διαγνώστηκα με δρεπανοκυτταρική αναιμία όταν ήμουν 2 μηνών. Τα καλύτερα πράγματα στη ζωή μου μου συνέβησαν όταν τελικά αποδέχθηκα την ασθένειά μου. Αισθάνομαι ότι ζω καλύτερα πλέον με την ασθένειά μου, καλύτερα από όταν ήμουν παιδί. Θυμάμαι όταν είχα την πρώτη μου κρίση, είπα στη γιαγιά μου ότι θέλω να πεθάνω. Θέλω πραγματικά να πεθάνω γιατί δε σου αξίζει να το βλέπεις αυτό. Εκείνη στεναχωρήθηκε πολύ και μου είπε να μην το ξαναπώ αυτό και ότι θα γινόμουν καλύτερα. Μετά από αυτό προσπάθησα να είμαι ήρεμη και αυτό βοήθησε πολύ με τον πόνο. Η μητέρα μου είναι ο καλύτερος άνθρωπος στη ζωή μου, γιατί παράτησε όλα όσα ήθελε να κάνει και αφιερώθηκε στο να κάνει τη ζωή μου καλύτερη. Όταν πρωτοέμαθε ότι πάσχω έκλαψε πάρα πολύ αλλά μετά αποφάσισε να κάνει ότι χρειάζεται για να κάνει τη ζωή μου καλύτερη και να δώσει σε όλους να καταλάβουν ότι ναι μεν έχω μία ασθένεια, αλλά είμαι φυσιολογικό παιδί. Μου λέει ότι είμαι δυνατή και πάντα με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα.»

Yran, 16 ετών, Βραζιλία: «Αισθάνομαι πόνο κυρίως στην σπονδυλική μου στήλη. Μέσα στα κόκκαλά μου. Πολύ, πολύ έντονο πόνο. Ο μεγάλος μου αδερφός είναι το μόνο άλλο άτομο που ξέρω να πάσχει από δρεπανοκυτταρική αναιμία. Τον βλέπω να είναι ενεργός, να αθλείται, να συνεχίζει τη ζωή του και αυτό αποτελεί μεγάλη έμπνευση για εμένα γιατί με κάνει να σκέφτομαι ότι μπορώ και εγώ να κάνω το ίδιο.»

Διαβάστε επίσης:

Δρεπανοκυτταρική Αναιμία. Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας ευχαριστεί τους εθελοντές αιμοδότες: «Ζούμε επειδή ΕΣΥ προσφέρεις»

Γράφεται ιστορία για τη Δρεπανοκυτταρική Αναιμία: Έγκριση από τον FDA δύο καινοτόμων γονιδιακών θεραπειών.

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Σε μια πρωτοφανή κίνηση προχώρησε την Παρασκευή ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) με την ταυτόχρονη αδειοδότηση όχι μίας, αλλά δύο καινοτόμων γονιδιακών θεραπειών για άτομα με δρεπανοκυτταρική αναιμία, δημιουργώντας για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία βάσιμες ελπίδες ριζικής αντιμετώπισης της σοβαρής αυτής αιματολογικής νόσου.

Πρόκειται για τις  θεραπείες Casgevy (exa-cel) των Vertex Pharmaceuticals και CRISPR Therapeutics, το πρώτο φάρμακο που εγκρίνεται στον κόσμο και χρησιμοποιεί το επαναστατικό σύστημα επεξεργασίας γονιδίων CRISPR, το οποίο χάρισε στους εφευρέτες του το Νόμπελ Χημείας το 2020, και Lyfgenia (lovo-cel) της εταιρείας bluebird bio, για τη θεραπεία ασθενών 12 ετών και άνω με ιστορικό αγγειοαποφρακτικών επεισοδίων, το κυριότερο και ιδιαίτερα επώδυνο σύμπτωμα της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας.

Και οι δύο θεραπείες, αν και διαθέτουν διαφορετικό μηχανισμό δράσης, περιλαμβάνουν την τροποποίηση των βλαστικών κυττάρων του αίματος των ίδιων των ασθενών και τη χορήγησή τους ως εφάπαξ έγχυση μίας δόσης, με στόχο να αρχίσει ο οργανισμός να παράγει υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια.

Η δρεπανοκυτταρική νόσος είναι μια χρόνια κληρονομική αιματολογική διαταραχή όπου τα ερυθρά αιμοσφαίρια αναπτύσσονται ανώμαλα και αποκτούν δύσκαμπτο, δρεπανοειδές σχήμα, με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ομαλής ροής του αίματος και τη μειωμένη ικανότητα μεταφοράς οξυγόνου στους ιστούς και τα όργανα. Επηρεάζει τουλάχιστον 100.000 άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες και εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου. Η συχνότητα του γενετικού ελλείμματος που είναι υπεύθυνο για αυτή τη χρόνια αναιμία είναι υψηλότερη σε άτομα αφρικανικής και μεσογειακής καταγωγής.

Η έγκριση του Casgevy στην Αμερική έρχεται δύο εβδομάδες αφότου το Ηνωμένο Βασίλειο έγινε η πρώτη χώρα που έδωσε το «πράσινο φως» στη θεραπεία, τόσο για τη δρεπανοκυτταρική αναιμία όσο και για τη β-θαλασσαιμία, ενώ μια εβδομάδα αργότερα  η εν λόγω θεραπεία έλαβε άδεια κυκλοφορίας και από το Μπαχρέιν. Το Casgevy παραμένει ακόμη υπό τυπική εξέταση στις ΗΠΑ για τη μεταγγισιοεξαρτώμενη β-θαλασσαιμία, με την τελική απόφαση να αναμένεται τον Μάρτιο του 2024, ενώ εντός της ερχόμενης χρονιάς θα αποφανθεί επί της χρήσης ή μη της θεραπείας και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων.

«Ζούμε πραγματικά ιστορικές στιγμές, αφού αυτές οι εγκρίσεις όχι μόνο αντιπροσωπεύουν μια σπουδαία πρόοδο για τα άτομα που ζουν με δρεπανοκυτταρική νόσο, αλλά σηματοδοτούν την έλευση μιας καθόλα νέας εποχής στη θεραπεία πολλών εξουθενωτικών γενετικών παθήσεων», σημειώνει η Δρ. Ανδρούλλα Ελευθερίου, Εκτελεστική Διευθύντρια της Διεθνούς Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας (ΔΟΘ), συμπληρώνοντας, ωστόσο, πως «τα επαναστατικά αυτά προϊόντα δεν έρχονται χωρίς προκλήσεις, αφού η υλικοτεχνική πολυπλοκότητα των γονιδιακών θεραπειών, οι υψηλές τους τιμές και η γραφειοκρατική δυσκαμψία και ανετοιμότητα αρκετών εθνικών συστημάτων υγείας για την ένταξη και αποζημίωσή τους ενδέχεται να δημιουργήσουν προσκόμματα μέχρι να καταστεί εφικτό να διατεθούν τελικά σε όσους τις έχουν ανάγκη».

Η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας, ως οργανισμός που ΔΟΘ εργάζεται άοκνα για τη στήριξη, επιμόρφωση και προώθηση των δικαιωμάτων και των αναγκών των ασθενών με θαλασσαιμία και αιμοσφαιρινοπάθειες σε ολόκληρο τον πλανήτη, επαναλαμβάνει την πάγια θέση της οι ασθενείς πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλες τις διαθέσιμες, εγκεκριμένες και ελεγμένες για την ασφάλειά τους θεραπευτικές επιλογές, ανεξαρτήτως του κόστους τους, για να διαφυλαχθεί το δικαίωμα των πασχόντων στη ζωή και την αξιοπρεπή διαβίωση. Είναι επιτακτική, πλέον, ανάγκη να εγκύψουν οι κυβερνήσεις στα θέματα που αφορούν τη διάθεσιμότητα και την προσβασιμότητα των ασθενών στις νέες, καινοτόμες θεραπείες.

Η χάραξη πολιτικών υγείας χωρίς αποκλεισμούς, η προληπτική ανάπτυξη υποδομών και πιο ώριμων ρυθμιστικών περιβαλλόντων καθώς και ο καθορισμός νέων, ευέλικτων μοντέλων χρηματοδότησης και στρατηγικών αποζημίωσης θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην αύξηση της πρόσβασης σε πρωτοπόρες, σωτήριες θεραπείες.

Διαβάστε επίσης:

Δρεπανοκυτταρική Αναιμία. Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία.

Η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας ευχαριστεί τους εθελοντές αιμοδότες: «Ζούμε επειδή ΕΣΥ προσφέρεις»

Δρεπανοκυτταρική Αναιμία. Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα δρεπανοκυτταρικά σύνδρομα χαρακτηρίζονται από την παρουσία παθολογικής αιμοσφαιρίνης S. 

 Ως Δρεπανοκυτταρικά Σύνδρομα, ICD-10 D57, χαρακτηρίζονται μια ομάδα διαταραχών του Αίματος, όπως η ομόζυγος Δρεπανοκυτταρική Αναιμία, η Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία κ.α. Η Δρεπανοκυτταρική Αναιμία και Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία χαρακτηρίζονται από την παρουσία της παθολογικής αιμοσφαιρίνης S. Τα ερυθροκύτταρα με αιμοσφαιρίνη S γίνονται δύσκαμπτα και παίρνουν το σχήμα δρέπανου προκαλώντας απόφραξη των μικρών αγγείων, ελλιπή οξυγόνωση του αίματος και βλάβη στους ιστούς.

Δρεπανοκυτταρική Αναιμία: (ΔΑ)Πρόκειται για βαριά αιμολυτική αναιμία η οποία έχει από την παιδική ηλικία σοβαρές επιπτώσεις σε πολλά όργανα και συστήματα, αλλά και στην ανάπτυξη του οργανισμού. Επιπρόσθετα οι ασθενείς εμφανίζουν "κρίσεις πόνου" και συχνές λοιμώξεις. Οι ασθενείς χρειάζονται συνεχή ιατρική παρακολούθηση, συχνές επισκέψεις στα Ειδικά Τμήματα των νοσοκομείων.

Η δρεπανοκυτταρική αναιμία είναι μία κληρονομικού χαρακτήρα νόσος που κληροδοτείται στα παιδιά αν ένας από τους δύο γονείς ή και οι δύο έχουν το γονίδιο. Εάν ένα παιδί κληρονομήσει το γονίδιο μόνο από τον ένα γονιό του, τότε έχει το στίγμα της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, και είναι δυνατό, ακόμη κι αν δεν εκδηλώσει κανένα σύμπτωμα να κληροδοτήσει το γονίδιο στο παιδί του.

Η μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία είναι η μεικτή ετεροζυγωτία δρεπανοκυτταρικού και β θαλασσαναιμικού γονυλλίου.

Στην Ιταλία, στην Ελλάδα και στην Αφρική  παρατηρείται μια μορφή συγγενούς αιμολυτικής αναιμίας που μοιάζει με την δρεπανοκυτταρική στις επώδυνες και αναιμικές κρίσεις, αλλά έχει διαφορετικά αιματολογικά χαρακτηριστικά.

Αιτία της ασθένειας είναι η παθογόνος (σημειακή) μετάλλαξη στο γονίδιο της β-σφαιρίνης. Αυτή προκαλεί τη σύνθεση της μεταλλαγμένης β-σφαιρίνης(β s ) και της αντίστοιχης HbS (α 2 β s 2 ) αντί της φυσιολογικής HbA (α 2 β Α 2 ). Όταν και τα δύο γονίδια που κληρονομούνται από τους γονείς έχουν την παθογόνο μετάλλαξη (ομόζυγη Δρεπανοκυτταρική Αναιμία) τότε στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος υπάρχει μόνο η HbS που προκαλεί τη δημιουργία δρεπανόμορφων κυττάρων. Τα κύτταρα αυτά ευθύνονται για την αναιμία και τα υπόλοιπα σοβαρά κλινικά συμπτώματα. Τα ερυθροκύτταρα με την αιμοσφαιρίνη S γίνονται δύσκαμπτα και μοιάζουν με δρεπάνι (απ’ όπου και προέρχεται το όνομα δρεπανοκυτταρική αναιμία) προκαλώντας απόφραξη των μικρών αγγείων, ελλιπή οξυγόνωση του αίματος και βλάβη στους ιστούς.

Η νόσος είναι κληρονομική. Εάν οι γονείς φέρουν το υπεύθυνο γονίδιο, το παιδί έχει πολλές πιθανότητες να εκδηλώσει την εν λόγω αναιμία. Οι πάσχοντες παρουσιάζουν μετάλλαξη της αιμοσφαιρίνης, η οποία είναι η βασική αιτία δρεπανοκυτταρικής αναιμίας. Η μετάλλαξη αυτή απαντάται στο έκτο αμινοξύ της Β-πολυπεπτιδικής αλυσίδας και διαταράσσει την ισορροπία των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στη συνέχεια προκαλείται απόφραξη των αγγείων, δυσκολία οξυγόνωσης του αίματος και γενικότερη βλάβη στους ιστούς. Έχει παρατηρηθεί ότι η νόσος απαντάται συχνά σε τροπικές περιοχές και στη μαύρη φυλή

Συμπτώματα

Η κλινική εικόνα των ασθενών με δρεπανοκυτταρική θαλασσαιμία κυμαίνεται από ελαφριά ως και βαρύτατη. Οι πάσχοντες σε γενικές γραμμές εμφανίζουν αναστολή της ανάπτυξης και διαταραχές θρέψης. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι:

Επώδυνες κρίσεις: Το άλγος αφορά την κοιλιακή χώρα δίνοντας ακόμη και την εντύπωση οξείας κοιλίας, το θώρακα και τις αρθρώσεις. Συχνά οι κρίσεις αρχίζουν χωρίς σαφή αιτιολογία. Στο 30% των περιστατικών προηγείται κάποια λοίμωξη ενώ σε άλλες περιπτώσεις ενοχοποιούνται μεταβολές του καιρού, αφυδάτωση, αλλαγή υψόμετρου. Ειδική αναφορά γίνεται στον πριαπισμό που αποτελεί επώδυνη στύση πέρα των έξι ωρών και αφορά κυρίως νεαρά άτομα.

• Βλάβες οργάνων λόγω αγγειακής απόφραξης: Τα αλλεπάλληλα έμφρακτα οδηγούν προοδευτικά σε βλάβες των ιστών και των οργάνων. Παραδειγματικά τα έμφρακτα του σπληνός οδηγούν σε ατροφία του οργάνου, τα έμφρακτα των πνευμόνων καταλήγουν σε πνευμονική υπέρταση και εκδηλώσεις χρόνιας πνευμονικής καρδίας και τα έμφρακτα του ήπατος σε ίνωση του οργάνου. Αξίζει να αναφέρουμε πως οι αποφράξεις των εγκεφαλικών αγγείων καταλήγουν σε σπασμούς, κεφαλαλγίες, τύφλωση, ακόμη και σε κώμα και ημιπληγία. Οι νεφροί υφίστανται και αυτοί τις συνέπειες της παθολογικής αιμοσφαιρίνης και συμμετέχουν συχνά με εκδηλώσεις που κυμαίνονται από απλή ισοσθενουρία ως και νεφρική ανεπάρκεια.

• Ευπάθεια στις λοιμώξεις: Κατά μεγάλο μέρος οφείλεται στην υπολειτουργία του σπληνός και στην ατελή οψωνοποίηση και φαγοκυττάρωση των μικροβίων. Συχνότερα αίτια προσβολής είναι ο πνευμονιόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, ο αιμόφιλος, η σαλμονέλλα και το μυκόπλασμα.

• Εκδηλώσεις αναιμίας: Είναι αιμολυτικού τύπου και ποικίλης βαρύτητας. Χαρακτηριστική είναι η προσαρμογή των ασθενών σε χαμηλές τιμές αιμοσφαιρίνης.

• Επιπτώσεις στο σκελετό: Η άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου, η αμφίκοιλη παραμόρφωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων και η καθυστερημένη σύγκλειση των επιφύσεων είναι μερικές από αυτές.

• Υποτροπιάζοντα έλκη: Συνήθως εντοπίζονται στο κάτω τριτημόριο και στην εσωτερική επιφάνεια της κνήμης εξαιτίας πτωχής παράπλευρης κυκλοφορίας.

Tα συμπτώματα της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας είναι παρόμοια με αυτά της απλής αναιμίας:

•    Ζάλη
•    Αίσθημα κόπωσης
•    Ταχυκαρδία
•    Δύσπνοια
•    Τάση λιποθυμίας και αδυναμίας
•    Θωρακικός πόνος
•    Ωχρότητα των ματιών και του δέρματος
•    Απλαστική κρίση (διακοπή παραγωγής ερυθρών αιμοσφαιρίων από το μυελό των οστών)
•    Δακτυλίτιδα
•    Κοιλιαλγία
•    Εγκεφαλικό επεισόδιο
•    Ευκολία λοίμωξης
•    Βλάβες στα νεφρά
•    Καθυστέρηση ανάπτυξης στα παιδιά

Δρεπανοκυτταρική αναιμία και ψυχική υγεία

Η επίπτωση της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας στην ψυχική υγεία τόσο του ασθενούς όσο και της οικογενείας του είναι αδιαμφισβήτητη. Παρά την εκτεταμένη καταγραφή των ψυχικών προβλημάτων σε ασθενείς με δρεπανοκυτταρική αναιμία δεν έχει δοθεί η πρέπουσα έμφαση στην πρόληψη, στην αιτιολογική και ολιστική αντιμετώπιση και στην θωράκιση των οικογενειών στην καθημέρα κλινική πράξη. 

Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι τα παιδιά με δρεπανοκυτταρική αναιμία έχουν χαμηλότερο ΙQ κατά περίπου 5 βαθμούς συγκρινόμενα με το γενικό πληθυσμό. Οι ασθενείς με δρεπανοκυτταρική αναιμία παρουσιάζουν επίσης αυξημένη συχνότητα ψυχιατρικών διαταραχών και ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Ειδικά οι ασθενείς με αυξημένη συχνότητα επώδυνων κρίσεων και περιορισμένη κοινωνική ζωή καθώς και οι μητέρες τους παρουσιάζουν κατάθλιψη και αυξημένα επίπεδα άγχους. Είναι μάλιστα ενδιαφέρον ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του βαθμού της κατάθλιψης του παιδιού και του βαθμού της κατάθλιψης και της προσαρμογής στο γάμο της μητέρας του. Παιδί και μητέρα λειτουργούν ως μία αναπόσπαστη μονάδα επηρεάζοντας ο ένας τον άλλο. Οι ίδιες μάλιστα οι μητέρες θεωρούν ότι τα παιδιά τους όχι μόνο πάσχουν από κατάθλιψη σε αυξημένα ποσοστά αλλά και ότι έχουν πολύ μειωμένες ικανότητες σε σχέση με τους συμμαθητές τους. Είναι σημαντικό ότι η κατάθλιψη και το άγχος που βιώνει ένα παιδί είναι ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση της οικογένειας και εξαρτάται μόνο από την σοβαρότητα της νόσου.

Διάγνωση 

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με ειδικές αιματολογικές εξετάσεις(ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης) ή μοριακή ανάλυση. Προγεννητικά, η ανίχνευση του γονιδίου γίνεται μέσω της αμνιοπαρακέντησης.

Από το οικογενειακό ιστορικό ο ένας γονέας έχει δρεπανοκυτταρικό γονύλλιο και ο άλλος θαλασσαναιμικό.

Υπάρχουν οι θαλασαναιμικές μορφολογικές αλλοιώσεις των ερυθροκυττάρων, που λείπουν από την ομόζυγη δρεπανοκυτταρική αναιμία.

Η δοκιμασία δρεπανώσεως είναι θετική

Στην ηλεκτροφόρηση υπάρχει 70% HbS, λίγη Hb F και αυξημένη HbA2 χαρακτηριστική του θαλασσαναιμικού γονυλλίου. Ως προς την HbA, αν το θαλασσαναιμικό γονύλλιο είναι β+, τότε αυτή υπάρχει σε ποσοστό 10-25%, εάν όμως το θαλασσαναιμικό γονύλλιο είναι β0, τότε η HbA λείπει τελείως, οπότε η διάκριση από την δρεπανοκυτταρική αναιμία γίνεται δυσχερώς και θα στηριχθεί στις θαλασσαναιμικές μορφολογικές αλλοιώσεις και την αυξημένη HbA2.

Οριστική θεραπεία για την πάθηση δεν υπάρχει. Οι υπάρχουσες στοχεύουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και στην ελαχιστοποίηση των ενδεχόμενων επιπλοκών. Ως πάγια θεραπευτική μέθοδος εφαρμόζεται η μετάγγιση είτε η απλή είτε η αφαιμαξομετάγγιση. Σε περιπτώσεις χρόνιων μεταγγίσεων ο οργανισμός λαμβάνει υπερβολικές ποσότητες σιδήρου, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την αποσιδήρωσή του.

Οι μεταγγίσεις ενδείκνυνται σε χαμηλές τιμές του αιματοκρίτη κυρίως κάτω από 20 μονάδες και σε αντιμετώπιση σοβαρών επιπλοκών όπως η βαριά απλαστική κρίση, το σύνδρομο παγίδευσης ερυθρών στο σπλήνα και η σηψαιμία.

Όταν παρουσιάζονται κρίσεις απαιτείται ενυδάτωση του ασθενή και ταυτόχρονη χορήγηση αναλγητικών για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Συνιστάται ο εμβολιασμός του ασθενούς για την πρόληψη της ηπατίτιδας Β, του πνευμονιόκοκκου, του μικροβίου που προκαλεί την μηνιγγίτιδα και του αιμόφιλου της ινφλουέντσας. Σε ορισμένες, λίγες στον αριθμό, περιπτώσεις προτείνεται η μεταμόσχευση μυελού των οστών. Η γονιδιακή θεραπεία θα καθορίσει την τελική θεραπεία που θα δοθεί στον ασθενή που πάσχει από την εν λόγω νόσο.

Πρόληψη 

Για την πρόληψη της νόσου καλούνται όλοι όσοι επιθυμούν να τεκνοποιήσουν να υποβληθούν σε ειδικά αιματολογικά τεστ για να διαπιστωθεί αν φέρουν το γονίδιο που ευθύνεται για την πρόκληση της νόσου. Αν και οι δύο γονείς εντοπιστούν με το εν λόγω γονίδιο, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί με δρεπανοκυτταρική αναιμία.

Αν έχει ήδη διαγνωστεί η νόσος επιβάλλεται η ιδιαίτερη προσοχή στις λοιμώξεις και εμβολιασμός του παιδιού. Οι άνθρωποι που πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής. Εάν ο πάσχων φροντίζει σωστά την υγεία του και ακολουθεί τις ιατρικές συμβουλές μπορεί να ζήσει και για περισσότερα από 50 χρόνια.

Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου

Στις 22 Δεκεμβρίου 2008, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε για πρώτη φορά τη Δρεπανοκυτταρική αναιμία ως ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτής της απόφασης, A/63/L63, ήταν και ο καθορισμός της 19ης Ιουνίου, εκάστου έτους, ως «Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου». Μία παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Ο πρώτος εορτασμός της Παγκόσμιας ημέρας Δρεπανοκυτταρικής νόσου, στις 19 Ιουνίου 2009, έγινε στη Νέα Υόρκη, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO - World Health Organization), το Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης Παιδιών των Ηνωμένων Εθνών (UNICEF - United Nations Children's Emergency Fund) και τα Ηνωμένα Έθνη (UN - United Nations).

Διαβάστε επίσης

• Αντιμετώπιση της σιδηροπενικής αναιμίας. Τροφές με σίδηρο. Ο ρόλος της βιταμίνης C
• Σιδηροπενική αναιμία: τι είναι, που οφείλεται, τι προκαλεί, ποιοι κινδυνεύουν, πώς γίνεται η διάγνωση.
• Πόσο απαραίτητη είναι η φερριτίνη στον έλεγχο της σιδηροπενικής αναιμίας;
• Δυναμώνοντας το αίμα σας με σίδηρο. Πότε και πώς πρέπει να παίρνετε χάπια σιδήρου.

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή
MSc

Συγκλονίζει το βίντεο του Δημήτρη Σταρόβα που ο ίδιος με μεγάλη προσπάθεια περιγράφει την κατάσταση του μετά το εγκεφαλικό. Στο επόμενο παίζει κιθάρα

 medlabnews.gr iatrikanea

Πριν λίγες ημέρες βαθιά συγκινημένος εμφανίστηκε στο πρώτο του βίντεο μετά τη σοβαρή περιπέτεια της υγείας του ο Δημήτρης Σταρόβας. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης, αρχικά φαίνεται ότι ακόμα έχει κάποιες δυσκολίες στην ομιλία του μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη, όμως όπως λέει κάθε μέρα βελτιώνεται.

Με αυτόν τον τρόπο θέλησε να γνωστοποιήσει ο ίδιος για την πορεία της υγείας του.

Ταυτόχρονα, με δάκρυα στα μάτια, θέλησε να ευχαριστήσει όλους όσους βρίσκονται δίπλα του όλο αυτό το διάστημα της σοβαρής περιπέτειας της υγείας του, κάνοντας ειδική αναφορά στη σύντροφο του «την Αννούλα μου».

Τα όσα είπε στο βίντεο του ο Δημήτρης Σταρόβας:

«Γεια σας. Ένας μήνας έχει περάσει από την περιπέτεια μου. Δεν ήθελα να κάνω το βίντεο αυτό για να μη με δείτε έτσι πως έχετε συνηθίσει αλλά σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να κρυβόμαστε. Μέσα στην ζωή είναι όλα. Θέλω να πάρετε πληροφορίες από πρώτο χέρι ότι είμαι καλά, κάθε μέρα βελτιώνομαι όλο και καλύτερα πάνε τα πράγματα. Θέλω να σας πω τόσα πολλά και να ευχαριστήσω τόσους ανθρώπους αλλά δεν γίνεται θα μας πάρει δύο μέρες το βίντεο. Οπότε επιφυλάσσομαι για αργότερα. Προς στιγμήν θέλω να ευχαριστήσω την Αννούλα μου και όλους εσάς για την αγάπη που μου δείξατε όλη αυτή την περίοδο και συνεχίζετε ακόμη. Θα τα πούμε σύντομα σας φιλώ. Ευχαριστώ».

View this post on Instagram

A post shared by Dimitris Starovas (@dstarovas_official)

Για πρώτη φορά παίζει κιθάρα

Ένα βίντεο που τον δείχνει να παίζει κιθάρα, ανέβασε το μεσημέρι της Τρίτης ο Δημήτρης Σταρόβας, ο οποίος φαίνεται πως επανέρχεται σιγά- σιγά στην καθημερινότητα του μετά το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε πριν από λίγο καιρό. Συγκλονίζει ο Δημήτρης Σταρόβας έναν μήνα μετά την περιπέτεια υγείας: «Κάθε μέρα βελτιώνομαι» Λίγες μέρες μετά το βίντεο που ανάρτησε, στο οποίο μιλούσε για την περιπέτεια με την υγεία του και συγκίνησε το Instagram, ο μουσικός επανήλθε με νέα ανάρτηση. Στο κλιπ που ανέβασε μέσω Instagram, κατέγραψε τον εαυτό του να σολάρει με την κιθάρα του ένα κομμάτι, που όπως σημείωσε ο ίδιος το έπαιξε «έτσι κι έτσι».

View this post on Instagram

A post shared by Dimitris Starovas (@dstarovas_official)

Γιατί υπάρχει το πρόβλημα της δυσαρθρίας

Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να προκαλέσει διάφορα νευρολογικά προβλήματα ανάλογα με το κέντρο του εγκεφάλου που σταματά να αιματώνεται. Αν αντιμετωπιστεί γρήγορα τότε υπάρχει μεγάλη ελπίδα τα κύτταρα του εγκεφάλου να ανανεωθούν και να μπορούν να αποκαταστήσουν το πρόβλημα.

Σε αυτήν την περίπτωση χρειάζεται να ξαναμάθει ο ασθενής από την αρχή να ομιλεί όπως μαθαίνει ένα μικρό παιδί. Πολλές φορές αλλάζει ο τόνος και η χροιά της φωνής. 

Μία τέτοια διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από μήνες έως και δύο χρόνια. Μεγάλη βοήθεια προσφέρουν οι ειδικοί λογοθεραπευτές. 

Διαβάστε επίσης

• Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση εγκεφαλικού επεισοδίου. Πρώτες βοήθειες για εγκεφαλικό
• Ισχαιμικά και Αιμορραγικά Εγκεφαλικά Επεισόδια και οι αιτίες που τα προκαλούν
• Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικών Επεισοδίων. Αναγνωρίστε το εγκεφαλικό γρήγορα F.A.S.T. (video).
• Δύο εκατομμύρια Έλληνες πάσχουν από υπέρταση. Τι είναι η υπέρταση; Τι μπορείτε να κάνετε για να ελέγξετε την πίεση σας;
• XOΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΒΛΑΒΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΑΓΓΕΙΑ
• Το περπάτημα, η καλύτερη άσκηση για τους έντονους και στρεσογόνους ρυθμούς που ζούμε
• Συμπτώματα που μπορεί να σημαίνουν εγκεφαλικό και δεν πρέπει να αγνοείτε
• Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση εγκεφαλικού επεισοδίου. Πρώτες βοήθειες για εγκεφαλικό
• Πώς θα προλάβουμε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή ένα νέο εγκεφαλικό
• ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ και ΟΞΕΟΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Απόστολος Λύτρας. Βλέποντας ο γιατρός την σοβαρά τραυματισμένη γυναίκα ειδοποίησε την αστυνομία. Αφέθηκε ελεύθερος αλλά......

 medlabnews.gr iatrikanea

Τα ξημερώματα του Σαββάτου προς την Κυριακή η Αστυνομία ενημερώθηκε από γιατρό ιδιωτικής κλινικής στους Αμπελοκήπους ότι υπάρχει περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας.

Η τραυματισμένη γυναίκα, που είναι επίσης δικηγόρος και ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, ανέφερε στους γιατρούς ότι τα τραύματα στο κεφάλι της προήλθαν από πτώση σε σκάλα.

Ο γιατρός, όμως, που την εξέτασε διέγνωσε ότι τα χτυπήματα ήταν από ανθρώπινο χέρι. Δεν έχει διευκρινιστεί εάν ο γιατρός στην κατάθεση, που έδωσε στους αστυνομικούς αναφέρει ότι η γυναίκα χτυπήθηκε από τα χέρια τορρυ συζύγου της ή εάν χτυπήθηκε και με κάποιο αντικείμενο.

Συγκεκριμένα, η 37χρονη γυναίκα, σύμφωνα με πληροφορίες φέρει κατάγματα στη μύτη της, στο χέρι της, στο πρόσωπό της και έχει ένα βαθύ κόψιμο στη γλώσσα της.

Όταν έφτασαν εκεί αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης είδαν τον 52χρονο δικηγόρο και την σύζυγο του. Το ζευγάρι ανέφερε πως η σύζυγος του δικηγόρου είχε πέσει από τις σκάλες.

Ο γιατρός επέμεινε ότι τα τραύματα αυτά έχουν προκληθεί από ανθρώπινο χέρι και όχι από πτώση, ενώ σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στην κατάθεσή του δηλώνει ότι και η γυναίκα παραδέχθηκε κατά τη διάρκεια της εξέτασης ότι την είχε χτυπήσει ο άνδρας της, πράγμα που όμως, ανακάλεσε ενώπιον της αστυνομίας στη συνέχεια.

Η εικόνα, που έδωσε στην κατάθεση του ο γιατρός του νοσοκομείου, που εξέτασε την τραυματισμένη σύζυγο του δικηγόρου, δεν επέτρεψαν στην εισαγγελέα να τον αφήσει ελεύθερο, όπως - σύμφωνα με πληροφορίες - ζητούσε ο ίδιος όταν οδηγήθηκε ενώπιον του.

Ο κατηγορούμενος δικηγόρος, που αντιμετωπίζει αδίκημα για ενδοοικογενειακή βία σε βαθμό κακουργήματος, υποστήριξε ότι η σύζυγος του τραυματίστηκε από πτώση. Το ίδιο ισχυρίστηκε και η ίδια στην δική της κατάθεση.

Ωστόσο η εισαγγελέας ενδοοικογενειακής βίας, σύμφωνα με πληροφορίες, έλαβε υπόψη της τα όσα αναφέρει στην κατάθεση του ο γιατρός, ο οποίος μιλάει για βαριές κρανιογκεφαλικές κακώσεις τραυματισμό από ξυλοδαρμό!

Ο δικηγόρος έχει οδηγηθεί στην 18η ανακρίτρια και προς το παρόν παραμένει κρατούμενος.

Σε βάρος του ποινικολόγου, που παραμένει κρατούμενος στη ΓΑΔΑ μέχρι την απολογία του αύριο, ενώπιον της 18ης Τακτικής Ανακρίτριας, ασκήθηκε νωρίτερα σήμερα ποινική δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα για το αδίκημα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης, κινήθηκε ήδη πειθαρχική διαδικασία ελέγχου και από τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας.

Η σύζυγος του δικηγόρου, ενώ συντάχθηκε με την εκδοχή του ατυχήματος στο σπίτι για να εξηγήσει τα τραύματά της, τελικά, δέχθηκε το panic button, την ειδική εφαρμογή για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας με την οποία γυναίκες σε κίνδυνο ενημερώνουν άμεσα την αστυνομία.

Σημειώνεται, επίσης, πως ο ποινικολόγος κατείχε δύο νόμιμα όπλα, τα οποία, όμως κατασχέθηκαν από τις αρχές, όπως είθισται σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας.

Και η πρώην σύζυγος του ποινικολόγου είχε καταθέσει μήνυση εναντίον του

Νωρίτερα σήμερα έγινε γνωστό πως μήνυση σε βάρος του δικηγόρου είχε υποβάλει και η πρώην σύζυγός του.

Όπως αποκαλύπτει το protothema.gr, στις 16 Οκτωβρίου του 2017, η πρώην σύζυγος του ποινικολόγου είχε υποβάλει σε βάρος του μήνυση για ενδοοικογενειακή βία στο Αστυνομικό Τμήμα των Βριλησσίων.

Η γυναίκα είχε καταγγείλει ότι είχε υποστεί βία από τον δικηγόρο και πρώην σύζυγό της το μεσημέρι της 14ης Οκτωβρίου του 2017, στα Βριλήσσια. Η μήνυση είχε υποβληθεί στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και είναι άγνωστο έως αυτή τη στιγμή πώς εξελίχθηκε η υπόθεση.

Ο Λύτρας ομολόγησε τον ξυλοδαρμό της συζύγου του, δήλωσε ότι έχει ψυχολογικά και αφέθηκε ελεύθερος

Υπενθυμίζεται πως ο ποινικολόγος αφέθηκε ελεύθερος μετά την απολογία του για τον ξυλοδαρμό της σύζυγου του, απόφαση που προκάλεσε απορία αλλά και την ανησυχία αν μπορεί οποιοσδήποτε να προχωρά σε άσκηση βίας και μετά να κυκλοφορεί ανενόχλητος, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι έχει ψυχολογικό θέμα και χρειάζεται βοήθεια. Στην πρώτη του δήλωση μετά την απόφαση της ανακρίτριας και του εισαγγελέα παραδέχθηκε ότι ξυλοκόπησε τη σύζυγό του και υποστήριξε ότι «δεν μπορώ να δώσω εξήγηση» για το περιστατικό προσθέτοντας ότι θα αναζητήσει βοήθεια για να θεραπευτεί.

Σύμφωνα με πληροφορίες στον Απόστολο Λύτρα επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος να μην πλησιάζει τη σύζυγό του. Αναλυτικά οι όροι που επιβλήθηκαν στο Λύτρα είναι η υποχρέωση μετοίκησης από το κοινό σπίτι, όπου διαμένει με τη σύζυγο του, απαγόρευση να την πλησιάζει και υποχρέωση να παρακολουθήσει ειδικό πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης.

«Ομολόγησα την πράξη μου, ζήτησα συγγνώμη από τη σύζυγό μου που την υπεραγαπώ και τις τρεις κόρες μου. Δυστυχώς βρέθηκε σε μια κατάσταση που έγινε αυτό το περιστατικό. Κι εγώ ακόμα δεν μπορώ να δώσω εξήγηση. Όπως και εκείνη κατέθεσε δεν έχω υπάρξει ποτέ βίαιος. Θα κοιτάξω να δω με ποιον τρόπο μπορώ να θεραπευτώ, να ζητήσω βοήθεια» είπε αρχικά στη δήλωσή του ο Απόστολος Λύτρας.

Παρέμβαση του Αρείου Πάγου γιατί αφέθηκε ελεύθερος μετά τον ξυλοδαρμό

Άμεση ήταν η παρέμβαση τόσο της προέδρου του Αρείου Πάγου, Ιωάννας Κλάπα όσο και της Εισαγγελέως του Ανωτάτου Ποινικού Δικαστηρίου, Γεωργίας Αδειλίνη, στην υπόθεση του δικηγόρου Απόστολου Λύτρα, και συγκεκριμένα για την το ότι αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους παρά τον άγριο ξυλοδαρμό της συζύγου του.

Ειδικότερα, η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου διέταξαν κατεπείγουσα προκαταρκτική πειθαρχική έρευνα για τις ενδεχόμενες ευθύνες δικαστικού και εισαγγελικού λειτουργού, αναφορικά με τις ενέργειες τους στο στάδιο της προδικασίας στην υπόθεση του δικηγόρου, ο οποίος είναι κατηγορούμενος για ενδοοικογενειακή βία.

Η παρέμβαση των δύο ανωτάτων δικαστών έγινε, καθώς ο Απόστολός Λύτρας αφέθηκε ελεύθερος, ενώ η πράξη για την οποία κατηγορείται είναι σε βαθμό κακουργήματος.

Η πρόεδρος και η εισαγγελέας ζητούν να ερευνηθεί εάν υπάρχουν πειθαρχικές ευθύνες σε βάρος της ανακρίτριας και της εισαγγελέως που αποφάσισαν να αφεθεί ελεύθερος ο ποινικολόγος με περιοριστικούς όρους παρά τον κακουργηματικό χαρακτήρα του αδικήματος που του αποδόθηκε και την ιδιαίτερη βαρύτητα της πράξης που καθ ομολογία τέλεσε.