Ρευματικός πυρετός. Ποια είναι τα αίτια του; Πώς μεταδίδεται; Μεταστρεπτοκοκκική Αρθρίτιδα;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ρευματικός Πυρετός (ΡΠ) είναι ένα νόσημα που εμφανίζεται μετά από λοίμωξη που οφείλεται σε στρεπτόκοκκο. Προκαλείται από φλεγμονή που οφείλεται στο β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α,

Η νόσος μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στην καρδιά και παρουσιάζεται με παροδική αρθρίτιδα, καρδίτιδα ή με κινητικές διαταραχές που ονομάζονται χορεία, μαζί με δερματικά εξανθήματα ή δερματικά οζίδια.

Προσβάλλονται συνήθως παιδιά ηλικίας 5-15 ετών, ενώ σπάνια εκδηλώνεται σε παιδιά ηλικίας μικρότερης των δύο χρόνων.

Η προσβολή των ενήλικων είναι σπάνια.

Η νόσος προσβάλλει κατά κύριο λόγο την καρδιά αλλά και αλλά όργανα όπως οι αρθρώσεις, οι τένοντες, οι περιτονίες, οι μύες, ο υποδόριος ιστός, οι αρτηρίες, οι ορογόνοι υμένες, οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος.

Ο ρυθμός ανάπτυξης του ρευματικού πυρετού σε άτομα με λοίμωξη από στρεπτόκοκκο χωρίς θεραπεία υπολογίζεται ότι είναι 3%. Η συχνότητα της υποτροπής, με επακόλουθη θεραπεία λοιμώξεων είναι πολύ μεγαλύτερη (περίπου 50%). Ο ρυθμός ανάπτυξης είναι πολύ χαμηλότερος σε άτομα που έχουν λάβει θεραπεία με αντιβιοτικά.

Ποια είναι τα αίτια του ρευματικού πυρετού; 


Η νόσος είναι η συνέπεια μιας μη φυσιολογικής απάντησης του ανοσιακού συστήματος σε λοίμωξη του φάρυγγα από στρεπτόκοκκο σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα. Στα άτομα αυτά η ανοσιακή απάντηση στρέφεται όχι μόνο κατά του στρεπτόκοκκου αλλά και κατά ορισμένων συστατικών (ιστών) του ίδιου του οργανισμού του παιδιού. Πράγματι, στις περισσότερες περιπτώσεις ΡΠ προηγείται μια λοίμωξη του αναπνευστικού με μεσολάβηση μιας ασυμπτωματικής περιόδου που μπορεί να ποικίλλει. 
Αυτή η μοναδική του σχέση με μία προηγούμενη λοίμωξη αποτελεί τη βάση της θεραπείας και της πρόληψης. Η στρεπτοκοκκική λοίμωξη του φάρυγγα (αμυγδαλίτιδα, φαρυγγίτιδα) είναι συνηθισμένη στο γενικό πληθυσμό, αλλά μόνο μία μικρή μειονότητα ασθενών θα αναπτύξει ΡΠ. Ο κίνδυνος αυξάνεται σε ασθενείς με προηγούμενη προσβολή, κυρίως κατά τα 3 πρώτα χρόνια από την έναρξη της νόσου.

Γενετικοί παράγοντες. Ο ΡΠ φαίνεται ότι έχει γενετική προδιάθεση, δεδομένου ότι :

• Παρατηρείται συχνότερα στα μέλη της οικογένειας των πασχόντων από ρευματικό πυρετό

• Απαντάται συχνότερα σε μονοζυγώτες, παρά σε διζυγώτες, διδύμους

• Είναι πιθανώς συχνότερος σε ορισμένες φυλετικές και εθνικές ομάδες

• Συνδέεται με ένα αλλοαντιγόνο των Β-λεμφοκυττάρων, μη σχετιζόμενο με MHC, σε διάφορους γενετικά ιδιαίτερους και ποικίλης εθνικότητας πληθυσμούς.

Μεταδίδεται;


Ο ίδιος ο ΡΠ δεν είναι μεταδοτικός. Αυτό που είναι μεταδοτικό είναι η στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα. Οι στρεπτόκοκκοι μεταδίδονται από ένα άτομο στο άλλο και για αυτό το λόγο σχετίζεται με την πολυκοσμία στο σπίτι, στο σχολείο, στα μέσα μεταφοράς, στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κ.λ.π. Οι παθογόνοι μικρο-οργανισμοί μεταδίδονται μέσω των στοματικών ή αναπνευστικών εκκρίσεων και παραμένουν πολλές εβδομάδες μετά την συμπτωματική ύφεση της λοίμωξης, αποτελώντας πηγή μετάδοσής της στο περιβάλλον.

Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα του ρευματικού πυρετού; 

Ο ΡΠ εμφανίζεται συνήθως με ένα συνδυασμό χαρακτηριστικών εκδηλώσεων, που μπορεί να είναι μοναδικός σε κάθε ασθενή. Ακολουθεί τη στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα ή αμυγδαλίτιδα που δεν θεραπεύθηκε ή που δεν θεραπεύθηκε σωστά.
 Η φαρυγγίτιδα ή η αμυγδαλίτιδα μπορεί να αναγνωρισθεί από τον πυρετό, τον πονόλαιμο, τον πονοκέφαλο, την κόκκινη υπερώα και την αμυγδαλίτιδα με πυώδεις εκκρίσεις, με διογκωμένους και επώδυνους τους υπογνάθιους λεμφαδένες. Ωστόσο, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ ήπια ή να λείπουν τελείως σε παιδιά σχολικής ηλικίας και εφήβους. 


Ο ρευματικός πυρετός μπορεί να εκδηλωθεί με τα παρακάτω συμπτώματα:

•    Δύσπνοια


•    Θωρακικό πόνο


•    Αρθρίτιδα


•    Πόνο στις αρθρώσεις


•    Πρήξιμο στις αρθρώσεις


•    Πυρετό


•    Αίσθημα κόπωσης και καταβολής

•    Σπάνια δερματικό εξάνθημα κυρίως με τη μορφή διαλείποντος δακτυλιοειδούς ερυθήματος κορμού και σπανιότερα άκρων.

•    Πολυαρθριτις: Προσβάλλονται οι μεγάλες αρθρώσεις των ακρών. Η αρθρίτις είναι μεταναστευτική δηλαδή μόλις η φλεγμονή υποχωρεί από την μια άρθρωση προσβάλλεται η άλλη.

•    Καρδίτις: α) προσβολή του περικαρδίου και εμφάνιση περικαρδίτιδας που εκδηλώνεται με οπισθοστερνικό πόνο πυρετό και ταχυκαρδία. β) Προσβολή του μυοκαρδίου η οποία εάν είναι σοβαρή μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια. γ)Προσβολή του ενδοκαρδίου η οποία είναι η σοβαρότερη επιπλοκή λόγω προσβολής των βαλβίδων. Στην οξεία φάση μπορεί να προκληθεί ανεπάρκεια των βαλβίδων ιδιαίτερα της μιτροειδούς. Σε απώτερο χρόνο η φλεγμονή προκαλεί στένωση των βαλβίδων.

Ο ρευματικός πυρετός μπορεί να οδηγήσει σε κάποιες επικίνδυνες επιπλοκές όπως η περικαρδίτιδα, η ενδοκαρδίτιδα, η μυοκαρδίτιδα ή η καρδιακή ανεπάρκεια.

Πως γίνεται η διάγνωση του ρευματικού πυρετού

• Από το ιστορικό και την κλινική εικόνα

• Ηλεκτροκαρδιογράφημα: Καταγράφεται πολλές φορές επιμήκυνση του διαστήματος PR.

• Υπερηχοκαρδιογράφημα: Διαπιστώνεται η προσβολή της καρδιάς.

• Από τις εργαστηριακές εξετάσεις: Αύξηση του τίτλου της αντιστρεπτολυσίνης (ASTO), αύξηση της ταχύτητας καθίζησης των ερυθρών (ΤΚΕ) και αύξηση της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP).


Ποια η θεραπεία του ρευματικού πυρετού

Ο ρευματικός πυρετός αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων. Συνήθως χορηγείται αντιβιοτική αγωγή (πενικιλίνη), ασπιρίνη και κορτιζόνη. Η ερυθρομυκίνη αποτελεί εναλλακτική λύση στους ασθενείς που είναι αλλεργικοί στην πενικιλίνη.

• Καταπολέμηση του στρεπτόκοκκου με την χορήγηση πενικιλίνης η άλλων αντιβιοτικών.

• Καταστολή της ανοσολογικής αντίδρασης με την χορήγηση ασπιρίνης σε μεγάλες δόσεις (6-8 γραμμάρια την ημέρα) ή κορτιζόνης.

• Πρόληψη υπότροπων: Ο ρευματικός πυρετός μπορεί να υποτροπιάσει γι΄αυτό χρειάζεται μακροχρόνια θεραπεία με πενικιλίνη

Η θεραπεία περιλαμβάνει επίσης κατάκλιση μέχρι την πλήρη υποχώρηση σημείων ενεργού ρευματικού πυρετού.


Πρόληψη υποτροπής

Οι ασθενείς που είναι γνωστό ότι έχουν καρδίτιδα και πρόκειται να υποστούν οδοντιατρική ή χειρουργική επέμβαση (ειδ. αυτές που περιλαμβάνουν όργανα της ουροφόρου οδού, του ορθού ή του κόλου) θα πρέπει να καλυφθούν πρόσθετα με αντιβιοτικά την ημέρα της επέμβασης και αρκετές ημέρες μετά. Για την παρεμπόδιση επανεμφάνισης του ρευματικού πυρετού σε έναν ασθενή που έχει νοσήσει, απαιτείται λήψη πενικιλίνης, ερυθρομυκίνης ή σουλφοναμιδών επί τουλάχιστον 5 έτη από την αρχική λοίμωξη (10 έτη για ασθενείς με συμμετοχή των καρδιακών βαλβίδων).

Η σημασία της διατήρησης μιας δίαιτας πτωχής σε αλάτι και της προσήλωσης στη θεραπεία με διουρητικά, διγοξίνη ή φάρμακα μείωσης του μεταφορτίου τονίζεται στους ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.

Πρόληψη του ρευματικού πυρετού

Η πρόληψη του ρευματικού πυρετού έγκειται στην πρόληψη των στρεπτοκοκκικών λοιμώξεων με τη λήψη αντιβιοτικών. Η νόσος απαντάται συχνά σε αναπτυσσόμενες χώρες, επειδή εκεί δεν είναι διαθέσιμα τα αντιβιοτικά. 

Συγκεκριμένα πρέπει να τηρούνται τα μέτρα προφύλαξης από αναπνευστικές λοιμώξεις:

• Αποφύγετε τον συγχρωτισμό

• Πλένετε συχνά και με επιμέλεια τα χέρια

• Αερίζετε τακτικά τους χώρους

• Φροντίζετε το ανοσοποιητικό σας με καλή διατροφή, αποφυγή του καπνίσματος, κατάχρηση αλκοόλ και καθιστική ζωή.

ΜΕΤΑΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ


Σε εφήβους και ενήλικες, ως περιπτώσεις στρεπτόκοκκου που σχετίζονται με αρθρίτιδα περιγράφονται αυτές που δεν πληρούν τα κριτήρια του ρευματικού πυρετού. Η αρθρίτιδα αναπτύσσεται στην πρώιμη φάση της νόσου και μπορεί να προσβάλλει τις αρθρώσεις των χεριών, απαντά ανεπαρκώς στη θεραπεία με αντιφλεγμονώδη και συνήθως διαρκεί για μήνες. Εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών, μοιάζει με άλλες μορφές αρθρίτιδας. Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά ευρήματα σε συνδυασμό με ένδειξη πρόσφατης στρεπτοκοκκικής λοίμωξης. 
Έχει παρατηρηθεί ότι μερικοί από τους ασθενείς αυτούς αναπτύσσουν αργότερα καρδίτιδα. Οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούν ότι η μεταστρεπτοκοκκική αρθρίτιδα είναι μία παραλλαγή του ρευματικού πυρετού. Για αυτό το λόγο, συνιστάται η πρόληψη με αντιβιοτικά καθώς και η αξιολόγηση της καρδιάς για την έγκαιρη εντόπιση καρδίτιδας.

Διαβάστε επίσης

Ένας πονόλαιμος μπορεί να οφείλεται σε αμυγδαλίτιδα. Πώς θα το καταλάβουμε και πώς αντιμετωπίζεται;

Ξενοφώντα Τσούκαλη
Dr.
PhD

Ξυπνάτε από βήχα; Πότε θα πρέπει να ανησυχήσετε; Πώς θεραπεύεται ο βήχας; Βότανα και Ροφήματα

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο βήχας είναι ένα σημαντικό αντανακλαστικό που βοηθά τον ανθρώπινο οργανισμό να ‘καθαρίσει’ τους αεραγωγούς του (το σύνολο των βρόγχων που οδηγούν στους πνεύμονες).  Αποτελεί την ασπίδα του αναπνευστικού μας συστήματος απέναντι στα βλαβερά σωματίδια και τους μικροοργανισμούς που προσπαθούν να διεισδύσουν στους πνεύμονες. Συχνά, όμως, γίνεται ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό σύμπτωμα, που δυσχεραίνει την καθημερινότητά μας και συχνά απειλεί τον ύπνο μας. 

Τι συμβαίνει και ξυπνάτε βήχοντας;

Αν η μύτη σας είναι «μπουκωμένη» και έχετε φλέματα, τότε είναι πολύ πιθανό οι εκκρίσεις να κατεβαίνουν από το πίσω μέρος της μύτης στο λαιμό (τον οποίο ερεθίζουν), με αποτέλεσμα να προκαλείται αντανακλαστικός βήχας. Όταν, λοιπόν, είστε ξαπλωμένοι, διευκολύνεται η οπισθορρινική έκκριση και επιδεινώνεται ο βήχας. Για να γλιτώσετε την ταλαιπωρία και να μη χάσετε τον ύπνο σας, αρκεί να «συμπεριφερθείτε καλά» στη μύτη σας! Πρέπει να την καθαρίζετε συχνά και να βάζετε φυσιολογικό ορό ή σπρέι με θαλασσινό νερό. Αν δεν έχετε άλλα συμπτώματα κρυολογήματος, ελέγξτε αν το πρόβλημα προέρχεται από το στομάχι σας: Ο βήχας είναι πιθανό να οφείλεται σε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Το υγρό που παλινδρομεί από το στομάχι προς τον οισοφάγο ερεθίζει κάποιους νευρικούς υποδοχείς στην περιοχή του γαστροοισοφαγικού στομίου, οι οποίοι με τη σειρά τους προκαλούν αντανακλαστικό βήχα. Σε αυτή την περίπτωση, καλό είναι να μην ξαπλώνετε για τουλάχιστον 2 ώρες μετά το φαγητό και να προτιμάτε πολλά και μικρά γεύματα.

Όταν ο βήχας συνοδεύεται από φλέματα τότε θα πρέπει να προσέξετε:

 Αν και τα φλέματα, ιδίως όταν έχουν πρασινοκίτρινο χρώμα, πρέπει να σας οδηγήσουν στον γιατρό.
Ένας «παραγωγικός» βήχας (δηλαδή, με φλέματα) μπορεί να οφείλεται σε μια ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, οπότε και απαιτείται καλή υγιεινή της μύτης, ενώ δεν αποκλείεται να πρόκειται για μικροβιακή λοίμωξη (πνευμονία), αν συνοδεύεται μάλιστα και από υψηλό πυρετό για 2-3 ημέρες και αδυναμία. 
Είναι πιθανό, ωστόσο, να αποτελεί μια πρώτη εκδήλωση κάποιας σοβαρότερης κατάστασης στους πνεύμονες, ιδιαίτερα στην περίπτωση που ο πάσχων είναι καπνιστής.

Δεν είναι πάντα κατάλληλο το αντιβηχικό σιρόπι.

Το κατά πόσο χρειάζεται να πάρετε αντιβηχικό σιρόπι, αλλά και το είδος του, είναι κάτι που αποφασίζει ο γιατρός και δεν πρέπει να γίνεται με δική σας πρωτοβουλία. 
Επειδή τα αντιβηχικά καλύπτουν ουσιαστικά την αιτία του βήχα, δεν συνιστώνται στη χρόνια βρογχίτιδα και το άσθμα. Γι’ αυτό και ο γιατρός είναι ο μόνος αρμόδιος για τη χορήγησή τους, εφόσον αποκλείσει το ενδεχόμενο ο βήχας να σχετίζεται με αυτές τις δύο νόσους. 
Το αντιβηχικό σιρόπι συμβάλλει στην ανακούφιση από τον ξερόβηχα (μη παραγωγικό βήχα) και το αποχρεμπτικό ή βλεννολυτικό βοηθά όταν ο βήχας είναι παραγωγικός. Στην πραγματικότητα, τα αποχρεμπτικά-βρογχοδιασταλτικά σιρόπια βοηθούν στη ρευστοποίηση των εκκρίσεων και, επομένως, στην απομάκρυνσή τους από τους πνεύμονες. Το ίδιο αποτέλεσμα, όμως, μπορεί να πετύχει ο ασθενής αν καταναλώνει αρκετή ποσότητα υγρών (νερό, χυμό, καφέ, τσάι κλπ.).

Αν το παιδί σας βήχει, χωρίς να έχει άλλα συμπτώματα, πρέπει να το δει παιδίατρος. Ένας ξερόβηχας ίσως αποτελεί μια πρώιμη εικόνα άσθματος, που μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε παιδική ηλικία. Παρατηρήστε αν το παιδί σας βήχει ενώ παίζει ή τρέχει και ρωτήστε το αν το «πιάνει» βήχας στο σχολείο. Ενδεχομένως, ο βήχας να οφείλεται σε κάποια ήπια ρινική αλλεργία ή να πρόκειται ακόμα και για βήχα ψυχογενούς αιτιολογίας (ορισμένα παιδιά βήχουν όταν δεν τους κάνουν το χατίρι, όταν αγχώνονται ή στενοχωριούνται). Επισκεφτείτε παιδίατρο, αν ο βήχας του παιδιού σας παρατείνεται για 4-5 ημέρες, αν φεύγει και έρχεται (π.χ. έβηχε 3 ημέρες την προηγούμενη εβδομάδα, σταμάτησε και τώρα άρχισε να βήχει πάλι) ή αν βήχει κάθε φορά που τρέχει (οπότε και υπάρχει υποψία «άσθματος άσκησης»). 

Είναι αποτελεσματική η αντιβίωση στον βήχα;

Αντιβίωση δεν παίρνει κανείς μόνο και μόνο επειδή έχει έντονο βήχα. Αυτό που μετρά είναι η «συνολική» εικόνα του, π.χ. ο πυρετός, η «μπουκωμένη» μύτη, τα ακροαστικά ευρήματα, αλλά και τυχόν επιβαρυντικοί παράγοντες, όπως το κάπνισμα. Όλα αυτά εκτιμώνται από το γιατρό, ο οποίος καταφεύγει στη λύση της αντιβίωσης μόνο όταν το κρίνει απαραίτητο, π.χ. όταν πλέον η πιθανότητα της μικροβιακής λοίμωξης είναι υψηλότερη από εκείνη της ίωσης. Ένας ασθενής, για παράδειγμα, που είναι καπνιστής, είναι κακοδιάθετος, εμφανίζει ανορεξία και καταβολή, ενώ έχει και πυρετό για περισσότερο από 3-4 ημέρες, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί αντιβίωση. Αντίθετα, κάποιος με συμπτώματα όπως βήχα, χαμηλό πυρετό (δέκατα), ρινική συμφόρηση, πονόλαιμο και κακοδιαθεσία ταλαιπωρείται κατά πάσα πιθανότητα από μια ίωση και επομένως τα συμπτώματα μπορούν να μειωθούν με συντηρητική θεραπευτική αγωγή, δηλαδή αντιπυρετικά, αντιβηχικό σιρόπι, αποσυμφορητικό μύτης, και να αποφευχθεί η αντιβίωση, πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού! 

Πότε θα πρέπει να ανησυχήσετε με τον βήχα;

Ένας βήχα που συνεχίζεται για ένα μήνα δεν αποκλείεται να οφείλεται σε μια ίωση δεν πρόλαβε να σας περάσει και να κολλήσατε κάποια άλλη. Ο ιός της γρίπης δεν είναι ο μοναδικός, υπάρχουν πολλοί ακόμη τύποι ιών που προκαλούν κοινές ιώσεις στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, που συνήθως τις ονομάζουμε «κρύωμα», «συνάχι» ή «γρίπη». Ένας ευαίσθητος, λοιπόν, οργανισμός (π.χ. ένας καπνιστής ή ένας ασθενής με άσθμα) μπορεί να «κολλήσει» έναν ή και περισσότερους ιούς. Μια άλλη πιθανή αιτία είναι η ιγμορίτιδα, η οποία, όταν δεν θεραπεύεται σωστά, υποτροπιάζει και αποτελεί αιτία ενός βήχα που επιμένει. Αν, για παράδειγμα, δεν πάρετε αντιβίωση όσες ημέρες σας πει ο γιατρός και η ιγμορίτιδα δεν αντιμετωπιστεί καλά, παραμένει μια φλεγμονώδης εστία, που θα υποτροπιάζει κάθε φορά που θα παθαίνετε μια απλή ίωση. Αν ο βήχας σας ξεπεράσει τους 2 μήνες, πρέπει, εκτός από την κλινική εξέταση από τον πνευμονολόγο, να κάνετε μία ακτινογραφία θώρακος και ένα λειτουργικό έλεγχο της αναπνοής (σπιρομέτρηση), ίσως και βρογχοσκόπηση. 

Πώς θεραπεύεται ο βήχας;

Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτιολογία. Για παράδειγμα: Κάποιες λοιμώξεις θεραπεύονται με αντιβιοτικά.  Εάν η λοίμωξη οφείλεται σε μικρόβιο, ο γιατρός σας μπορεί να σας χορηγήσει αντιβιοτικά.  Εάν η λοίμωξη οφείλεται σε κάποιο ιό (π.χ. κοινό κρυολόγημα), ο γιατρός σας δεν μπορεί να σας χορηγήσει αντιβιοτικά, διότι οι ιοί δεν καταπολεμούνται μέσω αντιβίωσης.

• Οι οπισθορινικές εκκρίσεις θεραπεύονται με διάφορα μέσα π.χ. χάπια από το στόμα ή ρινικά σπρέυ.
• Το άσθμα και η ΧΑΠ συνήθως θεραπεύονται με φάρμακα τα οποία ο ασθενής εισπνέει.
• Η  Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση μπορεί να θεραπευτεί με αγωγή η οποία μειώνει ή και εξουδετερώνει το οξύ στο στομάχι.
• Εάν πάσχετε από βήχα εξαιτίας κάποιου αντιυπερτασικού φαρμάκου, ο γιατρός σας μπορεί να σας αλλάξει την ήδη λαμβάνουσα φαρμακευτική σας αγωγή.
• Αν η αιτία του βήχα δεν διευκρινιστεί, πιθανόν ο γιατρός σας να σας συνταγογραφήσει φάρμακα για να σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από το βήχα, ή να μειωθεί η ένταση του.  Εντούτοις ο γιατρός σας ενδεχομένως να προβεί σε αυτή την ενέργεια μόνο όταν τα προηγούμενα μέσα δεν έχουν ήδη βοηθήσει.

Αν βασανίζεστε από κρυολόγημα ή άλλη ασθένεια του αναπνευστικού που προκαλεί βήχα, υπάρχουν βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ανακουφίσετε τον βήχα.

• Διακόψτε το κάπνισμα
• Αποφύγετε ουσίες που μπορούν να ερεθίσουν τους πνεύμονες και να επιδεινώσουν το βήχα όπως ατμοσφαιρική ρύπανση, καπνός, αλλεργιογόνα και δυνατές οσμές.
• Λάβετε όλα τα φάρμακα όπως έχουν συνταγογραφηθεί από τον γιατρό σας.
• Ακολουθήστε την αγωγή που σας υπέδειξε ο γιατρός σας.
• Λάβετε φάρμακα για τον βήχα, αν σας έχουν συσταθεί από τον γιατρό.

Είναι αποτελεσματικά τα ζεστά ροφήματα, το μέλι και οι καραμέλες στην καταπολέμηση του βήχα; 

Αν ο βήχας αποτελεί σύμπτωμα κρυολογήματος, πρέπει να γνωρίζετε ότι η ίωση θα κάνει έτσι κι αλλιώς «τον κύκλο της» και, επομένως, οτιδήποτε «πάρετε» (είτε φαρμακευτική αγωγή είτε κάποιο γιατροσόφι) ενδέχεται απλώς να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων ή τη διάρκειά τους. Αν και δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των ζεστών ροφημάτων, η εμπειρία δείχνει ότι ένα χλιαρό τσάι ή ένα φλιτζάνι γάλα με 1 κουταλιά μέλι (πλούσιο σε αντιοξειδωτικά) είναι ιδανικά για το λαιμό σας. Τα αφεψήματα δρουν μαλακτικά στο λαιμό και μαλακώνουν τον βήχα. Μια ιδέα είναι να φτιάξετε ένα ρόφημα από θυμάρι και φασκόμηλο, μέσα στο οποίο θα διαλύσετε μια κουταλιά μέλι. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, κάνετε επίσης εισπνοές πάνω από νερό μέσα στο οποίο βράζετε χαμομήλι ή ευκάλυπτο. Ο ατμός ενυδατώνει τις εκκρίσεις των βρόγχων, τις ρευστοποιεί και βοηθά στην αποβολή τους.

Eναλλακτικά
Η εχινάκεια κατά του βήχα! Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι η εχινάκεια συμβάλλει σε ένα βαθμό στη μείωση της διάρκειας του κρυολογήματος και στην ανακούφιση από τα συμπτώματά του, όπως ο βήχας, ο πονόλαιμος και ο πυρετός, ενώ ίσως να έχει και προληπτική δράση, αφού θεωρείται ότι τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Για την ανακούφιση του πονόλαιμου, κάντε γαργάρες με αφέψημα εχινάκειας 3 φορές την ημέρα, ενώ για καλύτερα αποτελέσματα συνδυάστε το βότανο με βιταμίνη C, πρόπολη και ψευδάργυρο

Πότε χρειάζεται να συμβουλευτείτε τον ιατρό σας;

• Όταν αναπνέετε με δυσκολία ή έχετε θορυβώδη αναπνοή (συριγμός).
• Όταν έχετε πόνο στο στήθος ή πυρετό.
• Όταν με το βήχα  αποβάλλετε αίμα, κίτρινα ή πράσινα φλέγματα.
• Όταν ο βήχας είναι τόσο επίμονος ώστε σας προκαλεί εμετό.
• Όταν ο βήχας σας χειροτερεύει ή επιμένει πάνω από 10 ημέρες.
• Όταν επιπλέον χάνετε βάρος παρά το ότι δεν προσπαθείτε γι᾽αυτό.

Τρία χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι ο βήχας μάλλον δεν είναι σύμπτωμα COVID-19

1. Δεν έχετε φλέγμα

Μιλώντας στο BestLife, ο δρ. Nate Favini λέει ότι ένα σημάδι που πρέπει να προσέξετε είναι το φλέγμα. Εάν δεν βγάζετε φλέγμα όταν βήχετε, υπάρχει πιθανότητα να μην είναι σύμπτωμα που σχετίζεται με τον κοροναϊό. Σύμφωνα με μερικές μελέτες, πάνω από το 60% των ασθενών με COVID-19 εμφανίζουν ξηρό βήχα. Αυτό γενικά σημαίνει βήχας χωρίς παραγωγή φλέγματος. Υπολογίζεται ότι μόνο στο 33% των περιπτώσεων ο κοροναϊός εκδηλώνεται με βήχα που συνοδεύεται από βλέννα, γνωστός και ως “υγρός” ή “παραγωγικός» βήχας.

2. Δεν έχετε συριγμό

Στο BestLife μίλησε σχετικά και η δρ. Sara Narayan, αλλεργιολόγος στο Emerson Hospital, η οποία λέει ότι ο βήχας που συνοδεύεται από συριγμό πιθανότατα δεν αποτελεί ένδειξη COVID-19:

Η δρ. Narayan σημειώνει ότι αν και ο κοροναϊός έχει πολλά κοινά με τις αλλεργίες, υπάρχουν μερικά πράγματα που διαφοροποιούν τα δύο, συμπεριλαμβανομένου του συριγμού. “Σε ασθενείς με άσθμα, οι αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν βήχα, συριγμό και δύσπνοια. Μόνο δύο από αυτά σχετίζονται με την COVID-19. Ο κοροναϊός συνήθως δεν προκαλεί συριγμό”.

Ένας ξηρός βήχας μπορεί επίσης να ακούγεται διαφορετικά από έναν υγρό βήχα. “Έχει πολύ σταθερό ήχο”, λέει ο δρ. Subinoy Das. Ο βήχας αυτός συχνά προκαλείται από ένα “γαργάλημα στο πίσω μέρος του λαιμού”, με βραχνό ήχο, ή με ήχο σαν γαύγισμα σκύλου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο αεραγωγός δεν αλλάζει συνεχώς με τον βήχα. Στον υγρό βήχα, συσσωρεύεται βλέννα στον λαιμό, στη συνέχεια φεύγει, οπότε αυτό αλλάζει συνεχώς την κατάσταση στους αεραγωγούς.

3. Δεν έχετε φαγούρα

Υπάρχει επίσης η πιθανότητα ο βήχας σας να οφείλεται σε αλλεργίες. Έτσι, θα πρέπει να δώσετε προσοχή στο αν ο βήχας σας συνοδεύεται με οποιοδήποτε είδος κνησμού (φαγούρα). Εάν ναι, τότε μάλλον δεν είναι κοροναϊός, καθώς η φαγούρα δεν σχετίζεται με μια ιογενή ασθένεια, όπως ο κοροναϊός.

Διαβάστε επίσης

• Ο βήχας που έχετε μπορεί να είναι από κοροναϊό;

• Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;
• O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;
• Υποφέρετε από καούρες; Τι είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και τι πρέπει να κάνετε

Και

-Κρυολόγημα ή γρίπη; Τι πρέπει να κάνουμε; Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε ασπιρίνη στα παιδιά με γρίπη;

-Εποχική γρίπη. Ποιες είναι οι ομάδες υψηλού κινδύνου, που πρέπει να εμβολιαστούν και ποια είναι η καλύτερη περίοδος εμβολιασμού;

-Έχει το παιδί σας πυρετό; Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε.

-Οι θεραπευτικές ιδιότητες του ευκάλυπτου, από το κρυολόγημα και την ιγμορίτιδα μέχρι την ψωρίαση και την ακμή.
-Εχινάκεια για το κρυολόγημα. Εχει ανοσοδιεγερτική, αντιφλεγμονώδη, αντιβακτηριακή δράση.

Σε ηλικία 88 ετών πέθανε ο Γάλλος ηθοποιός Αλέν Ντελόν (video)

medlabnews.gr 

Σε ηλικία 88 ετών πέθανε ο Γάλλος ηθοποιός Αλέν Ντελόν, όπως μεταδίδει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro.

Τα τρία παιδιά του Ντελόν ανακοίνωσαν τον θάνατό του σήμερα με δελτίο Τύπου στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Ο Αλέν Φαμπιέν, η Ανούσκα, ο Άντον καθώς και ο (σκύλος του) Loubo, ανακοινώνουν με απέραντη θλίψη την εκδημία του πατέρα τους. Πέθανε ειρηνικά στο σπίτι του στο Ντουσί. Η οικογένειά του σας ζητά ευγενικά να σεβαστείτε την ιδιωτικότητά του, σε αυτή την εξαιρετικά οδυνηρή στιγμή πένθους», ανέφερε το δελτίο τύπου.

Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου 1935, ο Αλέν Φαμπιάν Μορίς Μαρσέλ Ντελόν, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, έζησε δύσκολη παιδική ηλικία, αλλά άφησε εποχή ως ένας από τους διασημότερους Γάλλους ηθοποιούς και σύμβολα του σεξ της Ευρώπης τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Ο Ντελόν υπηρέτησε στο γαλλικό Πολεμικό Ναυτικό και στη συνέχεια τον κέρδισε η υποκριτική εντυπωσιάζοντας από τα πρώτα κιόλας βήματα, με την εντυπωσιακή εμφάνισή του.

Απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για τους ρόλους του σε ταινίες όπως: «Γυμνοί στον ήλιο» (1960), «Η Έκλειψη» (1962), «Ο Γατόπαρδος» (1963), «Ο δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο» (1967), «Η Πισίνα» (1969), «Ο Κόκκινος Κύκλος» (1970), «Ο Μπάτσος» (1972) και «Ο Κύριος Κλάιν« (1976). Ο Αλέν Ντελόν συνεργάστηκε στη διάρκεια της καριέρας του με πολλούς διάσημους σκηνοθέτες, όπως ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ, ο Λουί Μαλ, ο Ζαν Πιερ Μελβίλ, ο Λουκίνο Βισκόντι και ο Μικελάντζελο Αντονιόνι.

Το 1985 ο Ντελόν τιμήθηκε με το Βραβείο Σεζάρ Α΄Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Η Ιστορία Μας» (1984). Έξι χρόνια αργότερα τιμήθηκε με το παράσημο της Λεγώνας της Τιμής, ενώ το 1997 ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την ηθοποιία σε ηλικία 62 ετών.

Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου απονεμήθηκε στον Ντελόν η τιμητική Χρυσή Άρκτος, ενώ το 2019 ο Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών για τη συνολική προσφορά του στην Έβδομη Τέχνη. Τα τελευταία χρόνια τη ζωή του Ντελόν σημάδεψαν οι έριδες μεταξύ των παιδιών του.

Τα πεύκα στην Ελλάδα τα φύτεψαν οι Ρωμαίοι; Ποια είναι η αλήθεια; Βιβλιογραφικές αναφορές

επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea 

Το τελευταίο διάστημα διακινείται η πληροφορία ότι τα πεύκα στην Ελλάδα τα έφεραν οι Ρωμαίοι προκειμένου να τα χρησιμοποιούν ως μέσον καταστολής σε περιπτώσεις ταραχών, καίγοντας ολόκληρα χωριά. Συγκεκριμένα λένε ότι τα πεύκα τα χρησιμοποιούσαν σε τέτοιο εύρος οι Ρωμαίοι, διότι αφενός τα φύτευαν παντού για ξυλεία και ως καύσιμη ύλη, αφετέρου έκαιγαν τα δάση ως στρατιωτική τακτική για έλεγχο των υπόδουλων και έμενε μόνο πευκοδάσος, αφού έκοβαν τα Κυπαρίσσια και τον δρυ και άλλα δένδρα, και έβαζαν το εύφλεκτο Πεύκο πυκνά έξω από κάθε πόλη, ώστε αν γίνονταν εξέγερση, να έκαιγαν όλο το χωριό ή την εξεγερθείσα πόλη.

Για δούμε την αλήθεια αυτής της πληροφορίας ανατρέξαμε στην βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης και ρωτήσαμε το chatGPT από που προήλθαν τα πεύκα στην Ελλάδα;

Η ιδέα ότι οι Ρωμαίοι έφεραν τα πεύκα στην Ελλάδα δεν είναι ακριβής. Τα πεύκα, και συγκεκριμένα το είδος Pinus halepensis (χαλέπιος πεύκη), ήταν ενδημικά στην περιοχή της Μεσογείου πολύ πριν από την άφιξη των Ρωμαίων. Τα πευκοδάση υπήρχαν ήδη στην Ελλάδα από τους προϊστορικούς χρόνους, και αποτελούσαν βασικό μέρος της ελληνικής χλωρίδας.

Οι Ρωμαίοι, ωστόσο, πιθανόν να συνέβαλαν στην ευρύτερη εξάπλωση και διαχείριση των δασών, καθώς ήταν γνωστοί για την ικανότητά τους στη δασοκομία και τη χρήση των δασών για ξυλεία, κατασκευές και άλλες ανάγκες τους. Αυτό μπορεί να οδήγησε σε μια πιο συστηματική εκμετάλλευση των δασών και ίσως σε μικρές αλλαγές στη σύσταση των δασών μέσω της εισαγωγής συγκεκριμένων ειδών σε περιοχές όπου προηγουμένως δεν υπήρχαν.

Ωστόσο, το πεύκο είναι ένα εγγενές είδος της περιοχής, και η παρουσία του στην Ελλάδα προηγήθηκε κατά πολύ της ρωμαϊκής περιόδου.

Μπορεί οι Ρωμαίοι να φύτεψαν τα πεύκα στην Ελλάδα για να τα χρησιμοποιούν ως μέτρο καταστολής εξεγέρσεων καίγοντας χωριά ολόκληρα για καταστολή ταραχών;

Η άποψη ότι οι Ρωμαίοι φύτεψαν πεύκα στην Ελλάδα με σκοπό να τα χρησιμοποιούν ως μέσο καταστολής εξεγέρσεων, καίγοντας χωριά, δεν στηρίζεται σε ιστορικές πηγές ή αρχαιολογικά ευρήματα και είναι μάλλον ένας μύθος παρά μια τεκμηριωμένη ιστορική πραγματικότητα. Ακολουθούν μερικά επιχειρήματα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να απαντήσεις σε αυτόν τον ισχυρισμό:

1. Ενδημικότητα των Πεύκων στην Ελλάδα

Όπως προαναφέρθηκε, τα πεύκα είναι ενδημικά στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο πολύ πριν την άφιξη των Ρωμαίων. Υπάρχουν γεωλογικές και παλαιοντολογικές ενδείξεις που δείχνουν ότι τα πευκοδάση υπήρχαν στην περιοχή ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους. Η παρουσία τους στην Ελλάδα δεν είναι αποτέλεσμα ρωμαϊκών φυτεύσεων αλλά φυσική.

2. Έλλειψη Ιστορικών Πηγών

Δεν υπάρχει καμία ιστορική πηγή ή αρχαίο κείμενο που να υποστηρίζει την ιδέα ότι οι Ρωμαίοι φύτεψαν πεύκα με σκοπό να τα χρησιμοποιούν για καύση χωριών ως μέσο καταστολής. Οι Ρωμαίοι ήταν γνωστοί για τη στρατιωτική τους πειθαρχία και την κατασκευή υποδομών, και χρησιμοποιούσαν διαφορετικές τακτικές καταστολής, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι φυτεύανε δάση για αυτόν τον σκοπό. 

3. Περίπτωση Υπερβολής ή Παρερμηνείας

Ο ισχυρισμός αυτός μπορεί να προέρχεται από υπερβολική ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων. Οι Ρωμαίοι ήταν γνωστοί για την αυστηρότητα με την οποία αντιμετώπιζαν εξεγέρσεις, αλλά οι τακτικές τους βασίζονταν κυρίως στη χρήση στρατιωτικής ισχύος και όχι στην καύση δασών. Το κάψιμο χωριών θα ήταν μεμονωμένη πρακτική σε περιπτώσεις ακραίων εξεγέρσεων, αλλά δεν ήταν ο κανόνας ούτε σχετιζόταν με την καλλιέργεια δασών.

 4. Πρακτικότητα και Οικονομία

Η καύση ολόκληρων χωριών ή περιοχών δεν ήταν ούτε πρακτική ούτε οικονομικά συμφέρουσα για τους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι, ως κατακτητές, ήθελαν να διατηρήσουν τις περιοχές που κατέκτησαν παραγωγικές και υπό τον έλεγχό τους. Η καταστροφή μεγάλων περιοχών θα μπορούσε να υπονομεύσει τη δυνατότητά τους να εκμεταλλευτούν οικονομικά την περιοχή. 

5. Ρωμαϊκή Χρησιμοποίηση Ξυλείας

Οι Ρωμαίοι εκμεταλλεύονταν τα δάση για την ξυλεία τους, χρησιμοποιώντας την σε κατασκευές, πλοία, και για άλλες στρατιωτικές ανάγκες. Η συστηματική καύση των δασών θα ήταν αντίθετη με την ανάγκη τους για ξυλεία, που ήταν ένα πολύτιμο αγαθό.

Συνοψίζοντας, η ιδέα ότι οι Ρωμαίοι φύτεψαν πεύκα στην Ελλάδα ως μέτρο καταστολής είναι ένας αναπόδεικτος και αβάσιμος ισχυρισμός. Η παρουσία των πευκοδασών στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα φυσικής εξέλιξης και όχι στρατιωτικής στρατηγικής. Οι Ρωμαίοι είχαν άλλους, πιο αποδοτικούς τρόπους να ελέγχουν τις εξεγέρσεις και να διατηρούν την εξουσία τους στις κατακτημένες περιοχές.

Βιβλιογραφία

Οι παρακάτω πηγές συμφωνούν ότι τα πεύκα ήταν ήδη ένα ενδημικό στοιχείο της ελληνικής χλωρίδας προτού έρθουν οι Ρωμαίοι. Ενώ οι Ρωμαίοι ίσως επέδρασαν στη διαχείριση και εκμετάλλευση των δασών, δεν ήταν οι πρώτοι που εισήγαγαν τα πεύκα στην περιοχή. Οι βιβλιογραφικές αναφορές που παρουσιάζονται μπορούν να προσφέρουν την απαραίτητη επιστημονική βάση για την κατανόηση της φυσικής κατανομής των πευκοδασών στην Ελλάδα. Ακολουθούν πιο αναλυτικές πληροφορίες για τις πηγές που μπορούν να υποστηρίξουν την ιστορική παρουσία των πεύκων στην Ελλάδα και γενικά στη Μεσόγειο:

1. Dafis, S. (1973). Τα δάση της Ελλάδας (The Forests of Greece)

Περιεχόμενο: Αυτό το έργο είναι μια σημαντική πηγή για τη μελέτη των ελληνικών δασών, καλύπτοντας τόσο τη φυσική χλωρίδα όσο και την ιστορική διαχείριση των δασών. Ο συγγραφέας αναλύει την κατανομή των δασών στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των πευκοδασών, και προσφέρει πληροφορίες για την ιστορική τους παρουσία πριν και μετά την έλευση των Ρωμαίων. Επίσης, εξετάζεται η ανθρώπινη επίδραση στην εξέλιξη και διατήρηση αυτών των δασών.

Σημασία: Το βιβλίο παρέχει μια τεκμηριωμένη άποψη σχετικά με την ενδημική φύση των πευκοδασών στην Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι τα πεύκα ήταν ήδη παρόντα πριν τη ρωμαϊκή εποχή.

2. Quezel, P., & Medail, F. (2003). Ecology and biogeography of Mediterranean ecosystems in the Western Mediterranean (Ecological Studies)

Περιεχόμενο: Αυτή η έκδοση προσφέρει μια βαθιά κατανόηση της οικολογίας και βιογεωγραφίας των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Περιλαμβάνει αναλύσεις για την εξέλιξη της χλωρίδας στην περιοχή της Μεσογείου, αναφέροντας συγκεκριμένα είδη όπως τα πεύκα, και εξηγεί την προσαρμογή τους στις κλιματικές και γεωλογικές συνθήκες της περιοχής.

Σημασία: Οι συγγραφείς αναλύουν πώς η φυσική διασπορά και εξέλιξη των ειδών, συμπεριλαμβανομένων των πεύκων, δεν περιορίζεται στην ανθρώπινη παρέμβαση αλλά είναι προϊόν μακροχρόνιων φυσικών διεργασιών. Αυτό υποστηρίζει την ιδέα ότι τα πεύκα υπήρχαν στην Ελλάδα πριν την άφιξη των Ρωμαίων.

3. Θεοδωρακόπουλος, Γ. (1981). Τα ελληνικά δάση: εξέλιξη και διαχείριση (Greek Forests: Evolution and Management)

Περιεχόμενο: Το βιβλίο αυτό εστιάζει στην ιστορία των ελληνικών δασών και εξετάζει πώς τα δάση αυτά επηρεάστηκαν από διάφορους πολιτισμούς, συμπεριλαμβανομένων των Ρωμαίων. Καλύπτει τη διαχείριση των δασών κατά την αρχαιότητα και την περίοδο της ρωμαϊκής κυριαρχίας, προσφέροντας πληροφορίες για τις πιθανές επιδράσεις των Ρωμαίων στη διαχείριση των πευκοδασών.

Σημασία: Αν και αναγνωρίζει τη ρωμαϊκή επιρροή στη διαχείριση των δασών, υποστηρίζει ότι τα πεύκα ήταν ήδη παρόντα ως μέρος της ελληνικής χλωρίδας.

4. Blondel, J., Aronson, J., Bodiou, J. Y., & Boeuf, G. (2010). The Mediterranean Region: Biological Diversity in Space and Time

Περιεχόμενο: Το βιβλίο αυτό προσφέρει μια συνολική εικόνα της βιοποικιλότητας της Μεσογείου, με έμφαση στη γεωλογική ιστορία, το κλίμα, και την εξέλιξη των οικοσυστημάτων. Ειδικά κεφάλαια αναφέρονται στη χλωρίδα της περιοχής και στην παρουσία δασικών ειδών όπως τα πεύκα.

Σημασία: Η ανάλυση της μακροχρόνιας παρουσίας της χλωρίδας, συμπεριλαμβανομένων των πεύκων, δείχνει ότι αυτά τα είδη είναι ενδημικά στη Μεσόγειο και υπήρχαν πολύ πριν από την ανθρώπινη επέμβαση.

Ο πλανήτης καίγεται. Ποιες χώρες κατέγραψαν θερμοκρασίες πάνω από 50 C φέτος;

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο κορυφαίος οργανισμός παρακολούθησης του κλίματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus, ανέφερε πρόσφατα ότι ο Ιούνιος ήταν ο 13ος συνεχόμενος μήνας που σημειώνει μηνιαίο ρεκόρ θερμοκρασίας, με θερμοκρασίες 1,5 C πάνω από τον προβιομηχανικό μέσο όρο, φέρνοντας πιο έντονους καύσωνες, ακραία φαινόμενα βροχοπτώσεων και ξηρασίες, μειώσεις στα στρώματα πάγου, θαλάσσιους πάγους και παγετώνες, καθώς και επιταχυνόμενη άνοδο της στάθμης της θάλασσας και θέρμανση των ωκεανών.

Ο WMO ανέφερε επίσης ότι τουλάχιστον 10 χώρες έχουν καταγράψει θερμοκρασίες πάνω από 50 C μέχρι στιγμής φέτος.

Δεν υπάρχει τέλος για τα ανεπιθύμητα ρεκόρ, σύμφωνα με τον Κάρλο Μπουοντέμπο, τον επικεφαλή της Υπηρεσίας για την Κλιματική αλλαγή Copernicus: «Ακόμα κι αν αυτό το συγκεκριμένο σερί ακραίων φαινομένων τελειώσει κάποια στιγμή, είναι βέβαιο ότι θα δούμε νέα ρεκόρ να καταρρίπτονται καθώς το κλίμα συνεχίζει να θερμαίνεται».

Οι ελπίδες για δροσιά έχουν μέχρι στιγμής αποδειχθεί άπιαστες. Τα προκαταρκτικά δεδομένα από τον δορυφόρο Copernicus ERA5 υποδηλώνουν ότι η 22η Ιουλίου ήταν η πιο ζεστή ημέρα στην καταγεγραμμένη ιστορία της Γης , με μέση παγκόσμια θερμοκρασία επιφανειακής ατμόσφαιρας 17,15 βαθμούς Κελσίου.

Ο Ερέρα είπε ότι ελπίζει ότι οι προειδοποιήσεις για ακραία καιρικά φαινόμενα θα μπορούσαν να προετοιμάσουν τον κόσμο για αυτό που έρχεται και να μειώσουν τις απειλές για ζωές, υποδομές και οικονομίες.

Τα ρεκόρ θερμοκρασίας που κατέγραψαν 15 χώρες

Στις 28 Φεβρουαρίου τα νησιά Κόκος σημείωσαν την υψηλότερη θερμοκρασία όλων των εποχών με 32,8 βαθμούς Κελσίου. Ιδια θερμοκρασία κατέγραψε στις 29 Φεβρουαρίου και στις 7 Απριλίου .

6 Μαρτίου Η Κόστα Ρίκα κατέρριψε το εθνικό της ρεκόρ με 41 βαθμούς Κελσίου στο Σέρο Χουακαλίτο. Το ρεκόρ καταρρίφθηκε ξανά με 41,5 βαθμούς Κελσίου στις 23 Μαρτίου στην ίδια τοποθεσία.

12 Μαρτίου Οι Κομόρες έσπασαν το εθνικό τους ρεκόρ με 36,2 C στο αεροδρόμιο Hahaya.

13 Μαρτίου Το Κονγκό κατέρριψε το εθνικό του ρεκόρ με 39,6 C στο Impfondo.

24 Μαρτίου Οι Μαλδίβες έσπασαν το εθνικό τους ρεκόρ με 35,1 C στο Hanimadhoo. Το ισοφάρισε ξανά στις 11 Απριλίου .

31 Μαρτίου Το Τόγκο κατέρριψε το εθνικό του ρεκόρ με 44 βαθμούς Κελσίου στο Mango.

3 Απριλίου Το Μάλι κατέρριψε το εθνικό του ρεκόρ με 48,5 βαθμούς Κελσίου στο Kayes..

10 Απριλίου Η Μπελίζ έσπασε το εθνικό της ρεκόρ με 42,3 C στο Barton Creek. Αυτή η θερμοκρασία συνδέθηκε αργότερα στις 17 Μαΐου στο Chaa Creek.

24 Απριλίου Το Τσαντ ισοφάρισε το εθνικό του ρεκόρ με 48 βαθμούς Κελσίου στο Faya. Αυτό ισοφαρίστηκε ξανά στις 5 Ιουνίου .

27 Απριλίου Η Καμπότζη κατέρριψε το εθνικό της ρεκόρ με 42,8 βαθμούς Κελσίου στο Preah Viehar και στο Svay Leu.

Την 1η Μαΐου η Γκάνα κατέρριψε το εθνικό της ρεκόρ με 44,6 C στο Navrongo.

1 Μαΐου Το Λάος κατέρριψε το εθνικό του ρεκόρ με 43,7 βαθμούς Κελσίου στο Τα Νγκόν.

29 Μαΐου Το Παλάου ισοφάρισε το εθνικό του ρεκόρ με 35 βαθμούς Κελσίου στο διεθνές αεροδρόμιο Babelthuap. Στις 2 Ιουνίου το κέρδισε με 35,6C.

7 Ιουνίου Η Αίγυπτος κατέρριψε το εθνικό της ρεκόρ με 50,9 βαθμούς Κελσίου στο Ασουάν.

20 Ιουνίου το Μεξικό ισοφάρισε το εθνικό του ρεκόρ με 52 C στο Tepache.

Στη διαπίστωση ότι το φετινό καλοκαίρι θα είναι το πιο θερμό που έχουμε ζήσει ποτέ, αναμένεται να καταλήξουν οι ειδικοί, τυπικά μετά και το τέλος του Αυγούστου, σύμφωνα με όσα ανέφερε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, ο Κώστας Λαγουβάρδος, μετεωρολόγος στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου Αθηνών.

Το φετινό καλοκαίρι είναι ένα ακραίο καλοκαίρι εξήγησε, καθώς είχαμε τον πιο θερμό Ιούνιο που είχαμε καταγράψει ποτέ, τον πιο θερμό Ιούλιο που έχουμε καταγράψει ποτέ και ο Αύγουστος, σημείωσε, θα είναι σίγουρα μέσα στους πιο θερμούς, επομένως πρόκειται συνολικά για ένα καλοκαίρι, πιθανότατα, το πιο ζεστό που έχουμε ζήσει ποτέ. Χωρίς να έχει ακραία συμπεριφορά, βλέπουμε όμως καθημερινά πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες, πολύ πάνω από τα κανονικά και πολύ υψηλές ελάχιστες θερμοκρασίες.

Άρα, πιθανολογεί ο κ. Λαγουβάρδος, θα είναι το πιο ζεστό καλοκαίρι που έχουμε ζήσει ποτέ ως σύνολο, σε διάρκεια και σε μέσο όρο.

«Το χειρότερο και για μένα αυτό είναι το αποτύπωμα της κλιματικής αλλαγής, είναι ότι οι μέσοι όροι έχουν ανέβει πάρα πολύ. Έβλεπα χθες το βράδυ τους σταθμούς που λειτουργούμε μέσα στο λεκανοπέδιο, 11 το βράδυ να έχεις 32-33 βαθμούς στα νότια προάστια, στον Πειραιά, στη Νίκαια, είναι θερμοκρασίες απίστευτα υψηλές και δημιουργούν ένα θερμικό στρες όλο το 24ωρο στους κατοίκους κυρίως των μεγάλων πόλεων. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου από την κλιματική αλλαγή. Οι καύσωνες και κυρίως τι συμβαίνει μέσα στις μεγάλες πόλεις και σε μεγάλες πόλεις που έχουν και λίγο πράσινο» είπε χαρακτηριστικά.

Ειδικά στην Αττική, το λίγο πράσινο τείνει να εξανεμιστεί, αν σκεφτεί κανείς ότι στην πάροδο οκτώ ετών έχουν καεί 450.000 στρέμματα δασών και 700.000 συνολικά περίπου καμένες εκτάσεις. Για τις περιοχές που έχουν καεί, το πρόβλημα είναι τόσο περιβαλλοντικό όσο και αισθητικό, αλλά και πρακτικά, πολύ κοντά στις περιοχές που έχουν καεί προφανώς υπάρχουν και άλλες επιπτώσεις όπως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας.

«Δεν επηρεάζει προφανώς τη θερμοκρασία του κέντρου της Αθήνας, αλλά επηρεάζει πολύ τη θερμοκρασία στις περιοχές που έχει χαθεί το πράσινο. Από κει και πέρα είναι η απώλεια της βιοποικιλότητας, το αισθητικό κομμάτι είναι πάρα πολύ σημαντικό και επίσης σε κάποιες περιοχές, ειδικά σε μεγάλες κλίσεις, η απώλεια των δέντρων των θάμνων κάνει λίγο πιο επικίνδυνη την κατάσταση για πλημμυρικά επεισόδια, για πιο έντονη επιφανειακή απορροή των νερών όταν έχουμε μια ισχυρή βροχόπτωση. (…) Η Πεντέλη, για παράδειγμα, έχει καεί πολύ μεγάλο κομμάτι, πολύ πριν και πριν από 20 χρόνια, σε πολύ μεγάλες πυρκαγιές. Η διαδρομή από την Πεντέλη προς τη Νέα Μάκρη ήταν κάποτε ολοπράσινη. Έχει αποκατασταθεί, έχει θάμνους, έχει κάποια δένδρα αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό το δάσος το οποίο είχαμε πριν. Επομένως κάποια σημεία αποκαθίστανται και κάποια όχι. Επομένως μιλάμε για σημαντική υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ειδικά στην Αττική που είναι πάρα πολύς πληθυσμός μαζεμένος» τόνισε ο κ. Λαγουβάρδος.