MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Το συνάχι ή το μπούκωμα που έχετε προέρχεται από πολλές αιτίες. Είναι κρυολόγημα, γρίπη ή κοροναϊός;

 



Το απλό συνάχι που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο μπορεί να προέρχεται από πολλές αιτίες;


Επειδή και το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη, έχουν αρκετά κοινά συμπτώματα, μερικές φορές είναι δύσκολο ή και αδύνατο να γίνει σωστή διάγνωση μόνο από τα συμπτώματα. Ειδικά τεστ πρέπει να γίνουν τις πρώτες μέρες, για να μπορέσουμε να πούμε με βεβαιότητα αν κάποιος έχει γρίπη.

Ομως με βάση τα επιδημιολογικά στοιχεία του ΕΟΔΥ για τον Νοέμβριο του 2023  η θετικότητα για γρίπη στην κοινότητα παραμένει κάτω του 10%. Δεν καταγράφηκε νέο σοβαρό κρούσμα με νοσηλεία σε ΜΕΘ, ούτε νέος θάνατος από εργαστηριακά επιβεβαιωμένη γρίπη. Επίσης ΔΕΝ ανευρέθηκαν θετικά δείγματα στην κοινότητα για Αναπνευστικό συγκυτιακό ιό - RSV. Τέλος από κοροναϊό η θετικότητα στο σύνολο των ελεγχθέντων δειγμάτων παρουσίασε μείωση σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα.

Θυμίζουμε

Συμπτώματα γρίπης

Τα συμπτώματα της γρίπης αρχίζουν ξαφνικά με
  • υψηλό πυρετό 39°C ή πυρετός με ρίγη ,
  • πόνους στους μύες και τα κόκαλα,
  • αδιαθεσία,
  • αδυναμία και
  • ατονία.
Αυτά τα γενικά συμπτώματα συνήθως συνοδεύονται από ρινική συμφόρηση, καταρροή, πονόλαιμο, βήχα και μερικές φορές διάρροια (στα παιδιά).

Η γρίπη στην πλειονότητα των περιπτώσεων είναι καλοήθης πάθηση που αυτοϊάται.

Σπάνια, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές κυρίως από το αναπνευστικό σύστημα (πνευμονία, βρογχίτιδα).

Συμπτώματα κρυολογήματος

Τα συμπτώματα δεν είναι βαριά, είναι όμως βασανιστικά για τις ημέρες που διαρκεί το κρυολόγημα και διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Συνήθως περιλαμβάνουν
  • πονόλαιμο την πρώτη ημέρα,
  • ρινική συμφόρηση,
  • καταρροή και
  • φτερνίσματα από τη δεύτερη ημέρα και ακολουθεί αργότερα
  • ο βήχας, ενώ συνοδεύονται από
  • πονοκέφαλο και
  • κακουχία.
Πυρετός στους ενηλίκους σπάνια εμφανίζεται, ενώ είναι συχνότερος στα παιδιά.

Τα συμπτώματα συνήθως είναι πιο ελαφριά, περιορίζονται στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, διαρκούν λίγο, ενώ σπάνια οδηγούν σε επιπλοκές.
Διάρκεια από λίγες ημέρες έως μια εβδομάδα
Ο βήχας όμως μπορεί να επιμένει για αρκετό χρονικό διάστημα.
Προσοχή – τις πρώτες 3 ημέρες μπορεί να μεταδώσετε τον ιό σε άλλα άτομα, αν η άμυνα τους είναι πεσμένη  

Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης Covid-19

Γνωρίζουμε ότι ο κοροναϊός δεν είναι εποχικός όπως η γρίπη και το άλλο που γνωρίζουμε είναι ότι ο ασυμπτωματικός μεταδίδει χωρίς να έχει κανένα σύμπτωμα. Επίσης άλλος ασθενής μπορεί να έχει μόνο δέκατα, άλλος ανοσμία, άλλος αγευσία και άλλος απλά κόπωση. Αυτό σαν γνώση κάνει αρκετά πιο δύσκολη τη διάγνωση. 

Ενα πολύ χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι :

  • ο έντονος πονοκέφαλος που διαρκεί μέρες ενώ επιστρέφει και 
  • ο πυρετός ο οποίος σε πολλούς ασθενείς είναι υψηλός δηλαδή κοντά στους 38o C ή και υψηλότερος. 
  • Επίσης καταγράφεται πολύ μεγάλη κόπωση και κακή διάθεση.

Κάθε ασθενής βιώνει τη λοίμωξη covid διαφορετικά ανάλογα και με το απόλυτα εξατομικευμένο προφίλ του: Από τι παθήσεις πάσχει, σε τι κατάσταση βρίσκεται, ποια είναι η ηλικία του, ενώ φαίνεται ότι όσοι έχουν κάνει την τρίτη δόση και την τέταρτη δόση των εμβολίων έναντι του κοροναϊού, στην πλειονότητα τους περνούν τη λοίμωξη ήπια. Φυσικά όπως ισχύει για κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις, με ασθενείς που θα ταλαιπωρηθούν για αρκετές μέρες κατά τις οποίες θα παραμείνουν στο σπίτι τους έχοντας έντονα συμπτώματα.


Αν τα συμπτώματα είναι σοβαρά και εφόσον υποψιάζεστε κοροναϊό γιατί ήρθατε σε επαφή με διαγνωσμένους ασθενείς από κοροναϊό σε αυτή την περίπτωση συστήνεται η άμεση επικοινωνία με τον ΕΟΔΥ τηλ: 210.52.12.054 ή τον ιατρός σας

Διαβάστε επισης

ΣΦΕΕ, ΠΕΦ & ΕΦΕΧ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων

ΣΦΕΕ, ΠΕΦ & ΕΦΕΧ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων
medlabnews.gr iatrikanea

Σύσσωμη η φαρμακευτική βιομηχανία στην Ελλάδα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λύματών. Η υιοθέτηση της Οδηγίας για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων απειλεί να πυροδοτήσει ένα κύμα ελλείψεων σε όλες τις κατηγορίες φαρμάκων σε όλη την Ευρώπη, καθώς επιβάλει τεράστιες οικονομικές επιβαρύνσεις στον τομέα των φαρμάκων.

Η νέα οδηγία προβλέπει την μονομερή επιβάρυνση των ευρωπαϊκών βιομηχανιών φαρμάκων και καλλυντικών με τουλάχιστον 80% του πρόσθετου κόστους της επεξεργασίας των αστικών λυμάτων, μέσω ενός συστήματος διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την αρχή της Διευρυμένης Ευθύνης του Παραγωγού (ΔΕΠ) όπως αυτή καθορίζεται στην Οδηγία ο φαρμακευτικός κλάδος θα χρηματοδοτεί την απομάκρυνση των μικρορύπων από τα λύματα, ανεξάρτητα από το εάν αυτά προέρχονται από τον τομέα της φαρμακοβιομηχανίας.

Η φαρμακοβιομηχανία επισημαίνει ότι η νέα οδηγία για την επεξεργασία των αστικών λυμάτων θα θέσει σε κίνδυνοτην πρόσβαση των ασθενών σε φάρμακα χωρίς να συμβάλει στην επίτευξη του ευρωπαϊκού στόχου για την πράσινη μετάβαση. Ακόμη, τονίζεται ότι το κόστος διαχείρισης των λυμάτων δεν είναι δυνατό να αφορά σε μόνο δύο βιομηχανίες. Οποιαδήποτε εφαρμογή ενός συστήματος διευρυμένης ευθύνης παραγωγού πρέπει να γίνει με δίκαιο, προβλέψιμο, αναλογικό και αμερόληπτο τρόπο, ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση σε φάρμακα από τους Έλληνες ασθενής.

Το αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο για τα φάρμακα στην ΕΕ διασφαλίζει ότι είναι ασφαλή και αποτελεσματικά για ανθρώπινη χρήση, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων για το περιβάλλον. Στο πλαίσιο αυτό, η εισαγωγή αυστηρών ρυθμίσεων για την απομάκρυνση μικρορύπων από τα αστικά λύματα είναι αναγκαία και σημαντική γι’ αυτό και η φαρμακευτική βιομηχανία στην Ελλάδα υποστηρίζει τους γενικούς στόχους της νέας οδηγίας της ΕΕ και δεσμεύεται να συμβάλει αποτελεσματικά στην εφαρμογή της. Ωστόσο αυτό απαιτεί μια προσέγγιση βασισμένη σε επιστημονικά δεδομένα και μεθόδους που θα επιτρέπουν την ανάλυση του πραγματικού περιβαλλοντικού αποτυπώματος όλων των προϊόντων που μπορεί να προκαλούν μικρορύπους και όχι μόνο των φαρμάκων και καλλυντικών.

ΙΣΑ: Κάλεσμα προς τα μέλη του Συλλόγου για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν στη συνταγογράφηση

ΙΣΑ: Κάλεσμα προς τα μέλη του Συλλόγου για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν στη συνταγογράφηση
medlabnews.gr iatrikanea

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών (ΙΣΑ) ενημερώθηκε από τα μέλη του για προβλήματα στο σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και στις 4 Νοεμβρίου απέστειλε σχετική επιστολή προς την ΗΔΙΚΑ, με κοινοποίηση στο Υπουργείο Υγείας επισημαίνοντας ότι τέτοια προβλήματα παρατηρούνται συνήθως στις αρχές κάθε μήνα, όταν ο όγκος της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Η ΗΔΙΚΑ δημοσιοποίησε την επόμενη ημέρα ανακοίνωση στην οποία διέψευσε τους ισχυρισμούς για δυσλειτουργία στο σύστημα, υπογραμμίζοντας ότι δεν έχει εντοπιστεί κανένα τεχνικό πρόβλημα και ότι οι συνταγές φαρμάκων εκδίδονται κανονικά.

Η απάντηση του ΙΣΑ:

«Όπως χαρακτηριστικά και αποδεδειγμένα μας ενημέρωσαν εγγράφως ιατροί- μέλη μας, την Παρασκευή 1/11 αιφνιδιαστικά η ΗΔΙΚΑ ΑΕ τροποποίησε το σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης, ώστε όλα τα φάρμακα μιας συνταγής να πρέπει να αντιστοιχούν σε ενεργό βήμα θεραπευτικού πρωτοκόλλου και την ακριβή δραστική ουσία (η συνδυασμό ουσιών)! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να εκδοθούν οι ηλεκτρονικές συνταγές. Παράλληλα υπήρχαν συνεχείς καθυστερήσεις του συστήματος (η ανταπόκριση ήταν πολύ πιο αργή από ότι συνήθως με αποτέλεσμα τεράστια αναμονή ασθενών!!). Όπως αναφέρουν συνάδελφοι χρειάζεται περισσότερος χρόνος για συνταγογράφηση παρά για εξέταση ασθενούς.

Κατόπιν των ανωτέρω, καλούμε όλα τα μέλη μας, τα οποία αντιμετώπισαν αδυναμία κατά την εκτέλεση του λειτουργήματός τους, να αποστείλουν στο email του ΙΣΑ (isathens1@isathens.gr) αναφορά με τα προβλήματα που αντιμετώπισαν για να ενημερώσουμε αρμοδίως.

Εν συνεχεία, θα ενημερώσουμε δημοσίως κατά πόσον «η εφαρμογή της Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης είναι απολύτως λειτουργική».

Βότανα κατάλληλα για παθήσεις του αναπνευστικού. Aποχρεμπτική, αντιβηχική, βλεννολυτική δράση


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με ερεθιστικούς και επιβλαβείς μικροοργανισμούς όπως σκόνη, καυσαέριο, μούχλα, μύκητες και τοξίνες που απειλούν την υγεία των πνευμόνων μας. Οι παθήσεις που παρουσιάζουν αύξηση τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της ρύπανσης της ατμόσφαιρας είναι η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το άσθμα, η βρογχίτιδα, το εμφύσημα και η πνευμονία είναι μερικές από αυτές.

Η φύση έχει φροντίσει και για το αναπνευστικό σύστημα. Στο φαρμακείο της μπορεί κανείς να βρει μεγάλη ποικιλία βοτάνων που αναπτύσσουν αποχρεμπτική και αντιβηχική δράση και άλλα που καταπολεμούν τις λοιμώξεις των πνευμόνων, το άσθμα, τις φλεγμονές και άλλες συναφείς παθήσεις.

H χρήση των βοτάνων δεν υποκαθιστά τυχόν φαρμακευτική αγωγή και η χρήση τους πρέπει να γίνεται με προσοχή, αφού αλόγιστη κατανάλωση μπορεί να επιφέρει αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ακόμη δε και βλάβη της υγείας μας.



ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ 


Είναι ένα θαυματουργό βότανο, που χρησιμοποιείται ενάντια στις φλεγμονές του αναπνευστικού συστήματος, καταπραΰνει τον βήχα, ρευστοποιεί τα φλέματα και καταπολεμά το άσθμα. Το αιθέριο έλαιο που περιέχεται στα φύλλα του, το ευκαλυπτέλαιο, αναπτύσσει αντιβιοτική δράση κατά των μολύνσεων του αναπνευστικού, ενώ χρησιμοποιείται και κατά της φυματίωσης. Εισπνοές ατμού (5-10 σταγόνες ευκαλυπτέλαιου σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό) βοηθούν στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος και της καταρροής ενώ για την καταπολέμηση του βήχα συστήνονται εντριβές με διάλυμα στο στήθος. Εισπνοές προτείνονται και σε περιπτώσεις βρογχίτιδας και ιγμορίτιδας.

ΘΥΜΑΡΙ


Κατευναστικό στη βρογχίτιδα, τον κοκίτη και γενικά σε περιπτώσεις έντονου βήχα. Το θυμάρι, γνωστό από την αρχαιότητα για τις ιαματικές ιδιότητές του, είναι ένα φυτό με έντονη μυρωδιά, που περιέχει αιθέριο έλαιο (θυμέλαιο), στυπτικές και αντιβιοτικές ουσίες. Η θυμόλη που περιέχεται κατά 40% στο αιθέριο έλαιο του θυμαριού χρησιμοποιείται κατά των παθήσεων του αναπνευστικού συστήματος σε γαργάρες και κατά της χρόνιας βρογχίτιδας, της φυματίωσης και του κοκίτη με μορφή διαλύματος σε κομπρέσες. Το θυμέλαιο χρησιμοποιείται από τον 16ο αιώνα ενώ οι Ρωμαίοι στρατιώτες συνήθιζαν να κάνουν μπάνιο σε νερό με θυμάρι πιστεύοντας ότι έτσι αποκτούν ενεργητικότητα.




ΙΝΟΥΛΑ

Είναι ένα σπάνιο φυτό που μοιάζει με χοντρή μαργαρίτα. Μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι και τα 2 μέτρα και συναντάται και στη χώρα μας, σε ορεινούς και σκιερούς τόπους. Η ίνουλα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τα αναπνευστικά προβλήματα. Οι αντιβακτηριδιακές και οι αποχρεμπτικές της ιδιότητες την καθιστούν ιδανική για αναπνευστικά νοσήματα όπως το άσθμα και τις πνευμονικές λοιμώξεις. Επίσης, από τη ρίζα της κατασκευάζονται φάρμακα ενάντια στη βρογχίτιδα και τη φυματίωση. Για τις ιδιότητές της αυτές χρησιμοποιείτο από τον Χείρωνα, τον Ιπποκράτη και την εποχή του Μεσαίωνα.

ΜΟΛΟΧΑ


Είναι ένα αποτελεσματικό μαλακτικό. Η μολόχα βοηθά στη ρευστοποίηση του φλέματος, ανακουφίζει από τον βήχα και καταπολεμά την καταρροή των βρόγχων. Σύμφωνα με τη βοτανολογία τα φύλλα της, τα οποία περιέχουν, μεταξύ άλλων, ίχνη από βιταμίνες Α, Β1, Β2 και C χορηγούνται σε περιπτώσεις καταρροών και φλεγμονών των αναπνευστικών οδών. Η κατανάλωση αρκετών φλιτζανιών αφεψήματος από τη ρίζα μολόχας ευνοεί τις αποχρέμψεις και καταπραΰνει τις φλογώσεις του αναπνευστικού συστήματος. Τη μολόχα τη χρησιμοποιούσαν πολύ ως τροφή οι αρχαίοι Ελληνες και οι Αιγύπτιοι ενώ οι θεραπευτικές της ιδιότητες είχαν γίνει γνωστές στους Ρωμαίους από το 700 π.Χ.

ΚΡΕΜΜΥΔΙ


Aπαραίτητο συστατικό της ελληνικής κουζίνας, ωμό, ψητό, τηγανητό ή βραστό, το κρεμμύδι εκτός από τη γεύση που χαρίζει στο φαγητό χαρακτηρίζεται από πλούσιες θεραπευτικές ιδιότητες. Μεταξύ άλλων, επιδρά ευνοϊκά στο αναπνευστικό σύστημα και είναι πολύτιμο για το άσθμα, τη βρογχίτιδα και τη λαρυγγίτιδα. Στη λαϊκή ιατρική το κρεμμύδι χρησιμοποιείται κατά της φαρυγγίτιδας ενώ θεωρείται το θρεπτικό φάρμακο για κάθε περίπτωση λόγω της μεγάλης θρεπτικής του αξίας. Το κρεμμύδι περιέχει φθόριο, ιώδιο, βιταμίνες Α, Β και C.

ΠΕΥΚΟ


Αποχρεμπτικές και αντικαταρροϊκές είναι οι ιδιότητες του πεύκου που το καθιστούν ευεργετικό για το αναπνευστικό σύστημα. Τα φρέσκα φύλλα του μαζί με τα αρσενικά άνθη του σε βραστό νερό αποτελούν σημαντικό ίαμα που όταν εισπνέεται ωφελεί σε περιπτώσεις βήχα, ιγμορίτιδας, βρογχίτιδας και κρυολογήματος.

ΠΟΥΛΜΟΝΑΡΙΑ


Επειδή τα παρδαλά φύλλα της έμοιαζαν με πνεύμονες, τον 16ο και 17ο αιώνα η πουλμονάρια θεωρήθηκε ότι είναι βότανο που ενισχύει τους πνεύμονες. Οι εικασίες της εποχής- παρά την παράδοξη προέλευσή τους- τελικά επιβεβαιώθηκαν καθώς πρόκειται για ένα αποχρεμπτικό και αντιβηχικό φυτό. Σύμφωνα με τη βοτανοθεραπευτική, το έγχυμα από τα φύλλα της καταπολεμά τις παθήσεις της αναπνευστικής οδού και των πνευμόνων. Η πουλμονάρια περιέχει σε σημαντικά ποσοστά βλεννώδεις ουσίες, μία σαπωνίνη, πυρίτιο, τανίνη και ανόργανα άλατα. Στη χώρα μας συναντάται κυρίως στις Σέρρες και σε σκιερά μέρη της Βορείου Ελλάδας.

ΓΛΥΚΟΡΙΖΑ


Είναι ένας θάμνος που φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο και έχει χοντρές διακλαδισμένες ρίζες. Χάρη σε αυτές κατατάσσεται στα φαρμακευτικά φυτά. Δρα ως μαλακτικό των πνευμόνων, αποχρεμπτικό και αντιφλεγμονώδες. Επίσης ελαττώνει τον βήχα και σύμφωνα με τους βοτανολόγους δρα ευεργετικά στο στήθος σε περιπτώσεις κρυολογήματος και πνευμονίας. Ενδεικτικό των ιδιοτήτων της είναι το γεγονός ότι από τον χυμό της ρίζας του φυτού, ο οποίος ονομάζεται γιάμπολη, παρασκευάζονται οι μαύρες παστίλιες για τον λαιμό και το βήχα. Το γλυκοριζικό οξύ που περιέχεται στη γλυκόριζα είναι αντιφλεγμονώδες.

ΝΕΡΟΚΑΡΔΑΜΟ


Είναι φάρμακο κατά της βρογχίτιδας. Ενα βότανο διεγερτικό και αντιβηχικό που δρα, επίσης, ως αποχρεμπτικό σε περιπτώσεις χρόνιου κατάρρου των πνευμόνων. Το νεροκάρδαμο παλαιότερα αξιοποιείτο από τη φαρμακοβιομηχανία, πλέον, όμως χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη λαϊκή ιατρική. Το βότανο αυτό περιέχει μεταξύ άλλων ιώδιο και σίδηρο, βιταμίνη C και Ε, αιθέριο έλαιο, κάλιο, θείο, φώσφορο, μαγγάνιο και ασκορβικό οξύ.

ΒΕΡΒΕΡΙΔΑ


Η λεμονάδα που φτιάχνεται με τον χυμό των καρπών της συστήνεται από τους βοτανολόγους κατά των αναπνευστικών παθήσεων ενώ το αφέψημα και το σιρόπι τους χρησιμοποιούνται κατά του βήχα. Οσοι καταφύγουν σε αυτό το βότανο για να ανακουφίσουν το αναπνευστικό τους σύστημα, θα το κάνουν με αρκετή ευχαρίστηση, αφού η βερβερίδα έχει μια ευχάριστη ξινή γεύση και ο χυμός από τις ρόγες της διαλυμένος σε κρύο νερό καταναλώνεται και ως καλοκαιρινό ποτό. Στα χωριά από βερβερίδα φτιάχνουν ζελέ και γλυκά. Οι καρποί και οι σπόροι της είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C, σάκχαρα, πηκτίνη, κιτρικό και μηλικό οξύ.

ΜΠΟΡΑΝΤΖΑ


Είναι ένα φαρμακευτικό φυτό κατά της πνευμονίας. Η μποράντζα ή βόραγο όπως την ονόμαζαν οι αρχαίοι Ελληνες δρα, επίσης, ως αντιβηχικό και κατά των πνευμονικών κατάρρων. Το έγχυμα των ανθέων της βοηθά στην αντιμετώπιση της βρογχίτιδας ενώ σιρόπι από τον χυμό της καταπολεμά την πνευμονία. Ο Πλίνιος αποκαλούσε το βότανο αυτό «ευφρόσυνο» γιατί πίστευε ότι διώχνει τη μελαγχολία και καθιστά τους ανθρώπους χαρούμενους.

ΦΛΟΜΟΣ


Είναι ένα φυτό που πολλαπλασιάζεται μόνο του στην Ελλάδα και φυτρώνει σε χέρσα εδάφη, αναχώματα, ξερά λιβάδια, στις άκρες αγροτικών δρόμων ή ανάμεσα σε βράχους. Τα φύλλα και τα άνθη του συστήνονται κατά του πνευμονικού κατάρρου, του βήχα και της αιμόπτυσης. Το έγχυμα από τα άνθη του φυτού δρα ως αποχρεμπτικό και αποσυμφορητικό του ρινικού συστήματος. Εγχυμα από τις ρίζες του συστήνεται κατά του βήχα και των φλεγμονών του λάρυγγα. Ο φλόμος περιέχει πολλές βλεννώδεις ουσίες και σαπωνίνες.




ΙΠΕΚΑ 

Αποχρεμπτικό, σπασμολυτικό στον χρόνιο πνευμονικό κατάρρου, στο ξερό ή υγρό άσθμα, στον κοκίτη και την αιμόπτυση, η ιπέκα κατέχει περίοπτη θέση στο φαρμακείο της φύσης για την ανακούφιση του αναπνευστικού συστήματος. Πολλά φάρμακα κατά της βρογχίτιδας που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχουν ως βάση τους την ιπέκα ενώ το βότανο διατίθεται και σε μορφή παρασκευασμάτων όπως σιροπιού ή βάμματος. Σε μεγάλες δόσεις προκαλεί εμετό. Η χρήση της γενικεύτηκε στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα και είναι ένα από τα παλαιότερα βότανα που χρησιμοποίησαν οι Ινδιάνοι στη Βραζιλία.

Η ΛΕΒΑΝΤΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟ


Με την εξαιρετική αντιμικροβιακή δράση της θεωρείται ότι εξουδετερώνει τον πνευμονιόκοκκο, ενώ εισπνοές και εντριβή με το αιθέριο έλαιο που παράγει καταπολεμούν βήχα, άσθμα, βρογχίτιδα και λαρυγγίτιδα. Η λεβάντα πήρε το όνομά της από το λατινικό ρήμα lavare (πλένω) και έχει αναρίθμητες θε­ραπευτικές ιδιότητες λόγω της σύνθετης σύστασης του αιθέριου ελαίου της. Οι ανθισμένες κορυφές της λεβάντας περιέχουν αιθέριο έλαιο, ρητίνη, τανίνη και πικρή ουσία.

Διαβάστε επίσης

Τι σοβαρό μπορεί να κρύβει η κακοσμία του στόματος; Πρέπει να λέγεται σε κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του; Φυσικοί τρόποι πρόληψης.


του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η κακοσμία του στόματος αποτελεί ένα μεγάλο παράγοντα αφαίρεσης αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης για πολλά άτομα, εφόσον δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η χρόνια κακοσμία του στόματος και της δύσοσμης εκπνοής ορισμένων ατόμων αποτέλεσε πυροδοτικό μηχανισμό διάλυσης σχέσεων και γάμων.

Συνεπώς οι ασθενείς με κακοσμία του στόματος πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή, να τους αφιερώνει κανείς πολύ χρόνο, παίρνοντας προσεκτικότατο ιστορικό και να τους οδηγεί σε ασφαλή μόνιμη λύση του προβλήματος.

Υπολογίζεται ότι το 80%-90% των περιπτώσεων κακοσμίας του στόματος ή δύσοσμης εκπνοής έχει άμεση σχέση με αιτίες που υπάρχουν μέσα στη στοματική κοιλότητα και αντιμετωπίζεται από τον οδοντίατρο

Το κάπνισμα μπορεί να αποτελεί άμεσο ή έμμεσο αιτιολογικό παράγοντα κακοσμίας. Τα κατάλοιπα του καπνού ανευρίσκονται στο σάλιο. Επίσης η εκπνοή του καπνιστή που προέρχεται από τους πνεύμονες συμβάλλει στην κακοσμία του στόματος. Γενικά, η γλώσσα των καπνιστών είναι οιδηματώδης στην άνω επιφάνεια της με υπερτροφία των θηλών και την εμφάνιση τριχών ποικίλου μεγέθους, συνήθως καφεοειδούς χρώματος. Στα άτομα αυτά το στόμα τους είναι μόνιμα έντονα δύσοσμο. Οι καπνιστές παθαίνουν συχνότερα και ευκολότερα περιοδοντική νόσο ή οποία συμμετέχει στην κακοσμία.

Η κακοσμία του στόματος, εφόσον μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους τρίτους αποτελεί γεγονός, που χρειάζεται διερεύνηση και αντιμετώπιση. Μια κακοσμία του στόματος διερευνάται από τον οδοντίατρο, το στοματολόγο, τον ωτορινολαρυγγολόγο, οι οποίοι μπορεί να χρειαστεί να συνεργαστούν και με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως ο γαστρεντερολόγος, παθολόγος, πνευμονολόγος, διαβητολόγος, νεφρολόγος κλπ., προκειμένου να τεθεί η ακριβής διάγνωση και ο εντοπισμός των αιτίων της.
Η συνεργασία αυτή είναι επιβεβλημένη διότι, αν αποκλειστούν τα καθαρώς στοματικά αίτια (τερηδονισμένοι οδόντες, ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα, κλπ., παθήσεις του βλεννογόνου του στόματος, κλπ), τότε πρέπει να ερευνηθούν προσεκτικά ο στοματοφάρυγγας, ο ρινοφάρυγγας, το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα με τις παραρρίνιες κοιλότητες, το κατώτερο αναπνευστικό και το γαστρεντερικό σύστημα και η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Πρέπει να λέγεται σε κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του;

Όσοι τολμήσουν να πληροφορήσουν κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του ή αναπνοή του, κινδυνεύουν να γίνουν αντιπαθείς. Το να πεις σε κάποιον ότι μυρίζει άσχημα το στόμα του είναι ψυχοτραυματικό και γιαυτό ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να το πληροφορηθεί κανείς είναι να το μάθει από το γιατρό του. Βεβαίως οι ασφαλέστεροι πληροφοριοδότες είναι οι γονείς, ο σύζυγος ή η σύζυγος ή οι στενοί σύντροφοι και συνεργάτες. Οι μητέρες αντιλαμβάνονται οποιαδήποτε αλλαγή των οσμών του παιδιού τους. Όλες οι δύσοσμες εκπνοές από τη μύτη σε παιδιά που αναφέρονται στους ΩΡΛ, κατά κανόνα υποκρύπτουν κάποιο ξένο σώμα που έχει βάλει το παιδί στη ρινική του κοιλότητα και έχει αρχίσει να σήπεται ή να δημιουργεί μια οξεία λοίμωξη και φλεγμονή

Η κακοσμία του στόματος αποτελεί ένα μεγάλο παράγοντα αφαίρεσης αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης για πολλά άτομα, εφόσον δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η χρόνια κακοσμία του στόματος και της δύσοσμης εκπνοής ορισμένων ατόμων αποτέλεσε πυροδοτικό μηχανισμό διάλυσης σχέσεων και γάμων. Συνεπώς οι ασθενείς με κακοσμία του στόματος πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξαιρετική προσοχή, να τους αφιερώνει κανείς πολύ χρόνο, παίρνοντας προσεκτικότατο ιστορικό και να τους οδηγεί σε ασφαλή μόνιμη λύση του προβλήματος.

Η στοματικής αιτιολογίας κακοσμία προέρχεται από την ανεξέλεγκτη οδοντική πλάκα, την περιοδοντική νόσο, την ξηροστομία, τις κακές προσθετικές εργασίες και ιδιαιτέρως τη βακτηριδιακή υπερανάπτυξη στο οπίσθιο τριτημόριο της γλώσσας.
Η ράχη της γλώσσας, εξαιτίας των θηλών που είναι εγκατεστημένες, κυρίως στο οπίσθιο τριτημόριό της, διαμορφώνουν μια πολύ εκτεταμένη επιφάνεια, η οποία παγιδεύει νεκρωμένα επιθηλιακά κύτταρα, λευκοκύτταρα και κατάλοιπα τροφίμων.

Όλα αυτά εξασφαλίζουν το υπόστρωμα πάνω στο οποίο γίνεται η βακτηριδιακή διάσπαση και η παραγωγή των πτητικών θειούχων δύσοσμων ενώσεων.

Το βούρτσισμα της ράχης της γλώσσας με την οδοντόβουρτσα θα ήταν πολύ επωφελές, αν ήταν εφικτό το βούρτσισμα της οπίσθιας μοίρας της ράχης της γλώσσας. Οι περισσότεροι αποφεύγουν να βουρτσίζουν τη γλώσσα τους σε βάθος, διότι τους διεγείρεται το αντανακλαστικό του εμέτου.
Ο καθαρισμός της ράχης της γλώσσας είναι πραγματοποιήσιμος, όταν αρχίζει από τη μέση της ράχης της γλώσσας και συνεχίζεται προς τα έξω, αλλά αυτό δεν συνεισφέρει στον πλήρη καθαρισμό της. Παρά τούτο βρέθηκε ότι η καθημερινή απόξεση της γλώσσας επί 7 ημέρες έχει σημαντικό αποτέλεσμα στην απομάκρυνση των βακτηριδίων Mutans streptococci και Lactobacili , καθώς και στην ελάττωση της κακοσμίας του στόματος.

Παθολογικές καταστάσεις του ανώτερου αναπνευστικού, που συνοδεύονται από κακοσμία

Μια χρόνια ρινοκολπίτιδα επηρεάζει τη δυνατότητα της φυσιολογικής λειτουργίας του κροσσωτού επιθηλίου που καλύπτει τις ρινικές και παραρρίνιες κοιλότητες. Αυτή η δυσλειτουργία επηρεάζει την καθαριστική ιδιότητα των κροσσών, πράγμα που επιτρέπει τη στάση και λίμναση των εκκρίσεων, τον υπερπολλαπλασιασμό των παθογόνων βακτηριδίων. Η χρόνια λίμναση των εκκρίσεων στους παραρρίνιους κόλπους και ο χρόνιος οπισθορρινικός κατάρρους δύσοσμων εκκρίσεων προκαλεί την αναπαραγωγή δύσοσμης απόπνοιας κυρίως από τη μύτη αλλά και από το στόμα.
Το μπούκωμα της μύτης που συνοδεύει μια ρινοκολπίτιδα και η στοματική αναπνοή του αρρώστου με τη συνοδό ξηροστομία ευνοούν την εκδήλωση κακοσμίας από το στόμα, ιδίως της πρωινές ώρες. Η πρωινή κακοσμία αυτού του τύπου διαφέρει από την φυσιολογική πρωινή κακοσμία που παρατηρείται στην πλειοψηφία των ανθρώπων. Η πρωινή κακοσμία του στόματος είναι καλοήθης και υποχωρεί μόλις πάρει κανείς πρωινό και πλύνει το στόμα του.

Συστηματικές καταστάσεις που συνοδεύονται από κακοσμία του στόματος

Μερικές συστηματικές νόσοι συνοδεύονται από κακοσμία του στόματος, η οποία στην ουσία είναι μια χαρακτηριστική για τη νόσο δυσοσμία του εκπνεόμενου αέρα. Η παρουσία μιας δύσοσμης εκπνοής που διαρκεί αρκετές ημέρες μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει κάποια παθολογοανατομική οντότητα σε κάποιο σημείο του κατώτερου αναπνευστικού, στο οποίο παράγονται δύσοσμα πτητικά αέρια.
Τα προϊόντα του μεταβολισμού που παράγονται σε ορισμένες συστηματικές παθήσεις είναι δύσοσμες πτητικές χημικές ενώσεις, οι οποίες αφού εισέλθουν στην κυκλοφορία εξέρχονται δια των πνευμόνων, προσδίδοντας στην εκπνοή του ασθενούς τη χαρακτηριστική για τη νόσο δύσοσμη απόπνοια.
Σε περιπτώσεις μιας βρογχικής ή πνευμονικής κακοήθειας ο ασθενής μπορεί να έχει έντονα δύσοσμη εκπνοή, την οποία αισθάνεται αμέσως ο εξεταστής. Αν κάτι τέτοιο γίνει αντιληπτό απαιτείται αμέσως ακτινογραφικός έλεγχος του θώρακος και λεπτομερής εξέταση από πνευμονολόγο.
Μερικές οσμές που εκπέμπονται με την εκπνοή από το στόμα ασθενών είναι παθογνωμονικές, όπως η "φρουτώδης" απόπνοια της διαβητικής κετοξέωσης, λόγω υπερπαραγωγής στο ήπαρ και συσσώρευσης κετονικών σωμάτων (ακετοξικό β-υδροξυβουτυρικό και ακετόνη) στο αίμα της συστηματικής κυκλοφορίας και της αποβολής τους δια των πνευμόνων.
Στην κίρρωση υπάρχει χαρακτηριστική απόπνοια μούχλας ή μπαγιατίλας (foetor hepaticus).
Oι υγιείς άνθρωποι δεν έχουν κακοσμία στόματος γαστρεντερικής αιτιολογίας, καθώς τα αέρια από την ανώτερη μοίρα του γαστρεντερικού σωλήνα δεν αναμειγνύονται με τον εκπνεόμενο αέρα. Ο εμετός , η ερυγές επιτρέπουν μεν την αποβολή οσμών, οι οποίες όμως αντικειμενικά δεν διαρκούν επί μακρόν.
Η κατακράτηση, η λίμναση και η σήψη άπεπτων ή τροφών, που μερικώς έχουν πεφθεί, όπως τούτο συμβαίνει, όταν υπάρχει οισοφαγοφαρυγγικό εκκόλπωμα συνοδεύεται από κακοσμία του στόματος.
Υπάρχει επιβεβαιωμένη σχέση της γαστροισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ) και της κακοσμίας του στόματος
Μια λοίμωξη, μια φλεγμονή ή μια κακοήθεια σε κάποια περιοχή του γαστρεντερικού σωλήνα ή των κατωτέρων αναπνευστικών οδών περιλαμβανομένου και στοματοφάρυγγα, των παρίσθμιων αμυγδαλών και της γλωσσικής αμυγδαλής μπορεί να συνοδεύεται από επίμονη δύσοσμη στοματική απόπνοια.
Οι εξελκώσεις στο φάρυγγα, η χρονία αμυγδαλίτιδα, οι τραυματικές εσχάρες μετά από αμυγδαλεκτομή η χρονία βρογχίτιδα, η πνευμονία, η βρογχεκτασία και η φυματίωση όλα έχουν αναφερθεί ότι συνοδεύονται από κακοσμία του στόματος ή δύσοσμη εκπνοή από το στόμα.

Αποκλεισμός της μη οργανικής αιτιολογίας ή ψυχογενούς κακοσμίας του στόματος

Η κακοσμία του στόματος μπορεί να είναι μια φανταστική κατάσταση ή να μεγαλοποιείται στη σκέψη μερικών ανθρώπων που δεν έχουν ψυχική ισορροπία η υγεία.
Η κατάθλιψη, το σωματοποιημένο άγχος το οργανικό εγκεφαλικό σύνδρομο, η επιληψία του κροταφικού λοβού και η σχιζοφρένεια έχουν συσχετιστεί με την ψυχογενή κακοσμία του στόματος.
Σε μερικές περιπτώσεις αναφέρεται και η στοματοκακοσμική φοβία, δηλαδή η παρουσία παθολογικού φόβου που αναφέρει κάποιος ότι πιθανόν μυρίζει άσχημα το στόμα του. Ακόμη και επί απουσίας ψυχικής νόσου, η παρουσία κακοσμίας του στόματος σε κάποια άτομα είναι φανταστική.

Αντιμετώπιση της κακοσμίας του στόματος 

Η αναζήτηση οδοντιατρικών προβλημάτων, περιοδοντικής νόσου, προσφάτων στοματικών ή ΩΡΛ επεμβάσεων, η ρινοκολπίτιδα, ρινοφαρυγγίτιδα, χρονία αμυγδαλίτιδα, οπισθορρινικός κατάρρους, αν υπάρχουν μπορεί να αποκαλύψουν το αίτιο της κακοσμίας του στόματος.
Η κακοσμία του στόματος με κλειστά τα ρουθούνια του ασθενούς είναι στοματικής, στοματοφαρυγγικής ή βρογχοπνευμονικής προέλευσης και γίνεται αντιληπτή από τον εξεταστή, ο οποίος βεβαίως βρίσκεται πλησίον του στόματος του ασθενούς σε απόσταση αναπνοής.
Στη συνέχεια κλείνει ο ασθενής το στόμα του και εκπνέει από τη μύτη. Αν γίνει αντιληπτή η δυσοσμία του εκπνεόμενου αέρα η αιτία της εντοπίζεται στις ρινικές κοιλότητες ή μία από τις δυο ρινικές κοιλότητες, κάποιον από τους παραρρινίους κόλπους ή το ρινοφάρυγγα ή τους πνεύμονες.
Αν είναι δύσοσμος ο εκπνεόμενος αέρας από τη μύτη και το στόμα πρέπει οπωσδήποτε να αποκλείεται κάποιο παθολογικό πρόβλημα στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα (βρόγχοι, πνεύμονες) και να αποκλείεται η συστηματική αιτιολογία και η χρονία ή λανθάνουσα ρινοφαρυγγίτιδα.

Δοκιμάστε τους παρακάτω φυσικούς τρόπους πρόληψης ή περιορισμού της κακοσμίας του στόματος:


  • Βουρτσίζετε και τη γλώσσα σας. Η γλώσσα (ιδιαίτερα η ρίζα της) αποτελεί ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη βακτηριδίων. Επομένως, όταν πλένετε τα δόντια σας, καλό θα ήταν να βουρτσίζετε και τη γλώσσα κινώντας την οδοντόβουρτσα απαλά προς τα πίσω.
  • Φροντίζετε το στόμα σας να είναι πάντα ενυδατωμένο. Η ξηρή στοματική κοιλότητα αποτελεί αιτία δυσάρεστης αναπνοής. Καταναλώνετε πολλά φρούτα και λαχανικά και πίνετε πολύ νερό.
  • Αναζωογονήστε το στόμα σας. Χρησιμοποιήστε ένα στοματικό καθαριστικό με βότανα, όπως το τσάι με μέντα ή το κάρδαμο (μασήστε χωρίς να καταπιείτε). Μασήστε λίγο μαϊντανό που εξουδετερώνει τις δυσάρεστες οσμές από τις άλλες τροφές.
  • προσοχή στο τι τρώμε. Ένα στόμα με άσχημη οσμή, γίνεται ακόμη πιο...κάκοσμο, όταν τρώμε τροφές όπως το σκόρδο, το κρεμμύδι, το κουνουπίδι, κ.α. Πρέπει να εντάξουμε περισσότερες τροφές με υδατάνθρακες, περισσότερα λαχανικά, και φρούτα και να πίνουμε τσάι. Ειδικά το τσάι με τις πολυφαινόλες που περιέχει εμποδίζει την ανάπτυξη των βακτηρίων που ευθύνονται για την κακοσμία
  • Οι τσίχλες χωρίς ζάχαρη είναι μια λύση αλλά δεν λύνει το πρόβλημα.
  • Κόψτε το κάπνισμα ή ελαττώστε το τσιγάρο. Επίσης και το αλκοόλ δεν βοηθά.
  • Παλιά πιπίλιζαν μπαχαρικό γαρίφαλο που βοηθούσε στην όμορφη αναπνοή.
  • Θα πρέπει να πλένετε τα δόντια μετά από κάθε γεύμα και να χρησιμοποιείτε οδοντικό νήμα καθημερινά.

Καλό είναι πάντως να μάθετε την αιτία της κακοσμίας πηγαίνοντας στον γιατρό..... 

Η σπουδαιότητα της φυσικοθεραπείας στην αποκατάσταση, τη διατήρηση και ενίσχυση της πνευμονικής λειτουργίας. Παγκόσμια ημέρα κατά της Πνευμονίας

medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Νοεμβρίου υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO). 

Η Πνευμονία είναι φλεγμονή του πνευμονικού παρεγχύματος κυρίως των πνευμονικών κυψελίδων (μικροσκοπικοί αερόσακοι) από μικροοργανισμούς που εμποδίζουν τη φυσιολογική λειτουργία των πνευμόνων με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. 

Η διάγνωση βασίζεται σε συμπτώματα και ενδείξεις οξείας λοίμωξης του κατώτερου αναπνευστικού όπως κακουχία, βήχας, πτύελα, πυρετός, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, ταχυκαρδία, κυάνωση και επιβεβαιώνεται με την ακτινογραφία θώρακος. 

H ιατρική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη χορήγηση αντιβιοτικών ανάλογα με τη σοβαρότητα της πνευμονίας και το βαθμό ανθεκτικότητας του βακτηρίου στα αντιβιοτικά.

Η σπουδαιότητα της φυσικοθεραπείας είναι μεγάλη διότι συμβάλλει στη βελτίωση της οξυγόνωσης της περιοχής, στη διαχείριση της δύσπνοιας, στον έλεγχο των συμπτωμάτων, στη βελτίωση της υποκινητικότητας και της μειωμένης λειτουργικότητας από την κατάκλιση, της κάθαρσης των αεραγωγών και στην εκπαίδευση του βήχα. Η αναπνευστική φυσικοθεραπεία προλαμβάνει και αντιμετωπίζει ατελεκτασίες. Ο φυσικοθεραπευτής, ως εξειδικευμένος επαγγελματίας υγείας, αξιολογεί και επιλέγει μέσα από τεχνικές που διευκολύνουν την αναπνοή, ανακουφίζουν τον πόνο, απομακρύνουν τα πτύελα, ενδυναμώνουν το αναπνευστικό σύστημα και συμβάλλουν στη βελτίωση της λειτουργικότητας του ασθενούς.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.), με το Επιστημονικό Τμήμα Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας-Αποκατάστασης (Ε.Τ.Κ.Α.Φ.Α), προάγουν, υποστηρίζουν και ενημερώνουν για τη σπουδαιότητα της φυσικοθεραπείας στην αποκατάσταση, τη διατήρηση και ενίσχυση της πνευμονικής λειτουργίας, καθώς επίσης την ικανότητα για άσκηση και την βελτίωση της ποιότητας ζωής ατόμων που έχουν νοσήσει με πνευμονία.

Διαβάστε επίσης

Πνευμονία. Τι είναι; Τύποι πνευμονίας; Πώς μεταδίδεται; Ποια τα συμπτώματα; Πρόληψη της πνευμονίας;


Η πνευμονία είναι η λοίμωξη των πνευμόνων, η οποία προκαλεί βήχα, πυρετό και δυσκολία στην αναπνοή. Είναι μία σοβαρή κατάσταση, ειδικά στα μικρά παιδιά, στα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και στα άτομα που έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. 

Η πνευμονία είναι η πιο γνωστή νόσος του αναπνευστικού από την αρχαιότητα. Πρώτος  ο Ιπποκράτης(460-370π.Χ) αναφέρεται στη νόσο και τα συμπτώματά της. Στους αιώνες η πνευμονία θεωρείται κύρια αιτία νοσηρότητος και θνητότητος. Το 1918 ο εξέχων ιατρός Ουίλιαμ Όσλερ χαρακτηρίζει την πνευμονία ως ΄΄κυβερνήτη΄΄ των αιτιών θανάτου εκείνη την εποχή. Το 1929 ο Άγγλος ερευνητής Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακαλύπτει την πενικιλλίνη, το πρώτο αντιβιοτικό σκεύασμα. Έκτοτε η αλματώδης εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης μείωσε τη θνησιμότητα της πνευμονίας στον ανεπτυγμένο κόσμο.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας (World Pneumonia Day) καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά της Παιδικής Πνευμονίας μετά από τη σύμπραξη 125 μη κυβερνητικών οργανώσεων, κινημάτων πολιτών και κυβερνητικών οργανώσεων, προκειμένου να υποστηριχθούν οι προσπάθειες όλων των εμπλεκομένων φορέων για την αντιμετώπιση της νόσου. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας παρέχει μια καλή ευκαιρία για να επιστήσουμε την προσοχή στην παιδική επιβίωση, καθώς σήμερα η πνευμονία αποτελεί τη μοναδική κυριότερη αιτία θανάτου παιδιών κάτω των πέντε ετών παγκοσμίως και είναι αιτία για το 18% των περίπου 6,9 εκατομμυρίων θανάτων παιδιών ετησίως - ή περίπου 1,3 εκατομμύρια παιδιά.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Νοεμβρίου υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO). 


Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της πνευμονίας, η χρήση των εμβολίων κατά της πνευμονίας, καθώς και η πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, σώζουν ζωές, με απλά μέτρα, όπως ο έγκαιρος και αποκλειστικός μητρικός θηλασμός, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι, καθαρό οικιακό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του ασφαλούς πόσιμου νερού και βελτιωμένων εγκαταστάσεων υγιεινής, και η παροχή θρεπτικών ιχνοστοιχείων συμβάλλουν ώστε να μειωθούν τα περιστατικά πνευμονίας.

Συνήθως προκαλείται από βακτήρια, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από ιούς και άλλους μικροοργανισμούς.

Παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν πνευμονία:

Βακτήρια 
  • Streptococcus pneumoniae (~40%) 
  • Haemophilus influenzae 
  • Moraxella catarrhalis 
  • Pseudomonas aeruginosa 
Εντεροβακτηριακά 
  • Escherichia coli, 
  • Klebsiella pneumoniae 
  • Staphylococcus aureus

Άτυπα παθογόνα 
  • Mycoplasma pneumoniae 
  • Chlamydophila pneumoniae 
  • Legionella sp. 

Ιοί 
  • Influenza A and B 
  • Coronavirus
  • Respiratory syncytial virus (RSV)

Ποια είναι τα συμπτώματα της πνευμονίας;

Τα συχνότερα είναι τα εξής:
• Βήχας
• Πυρετός
• Δύσπνοια
• Πόνος στο στήθος κυρίως κατά τη βαθιά ανάσα
• Ταχυκαρδία
• Ρίγος
• Απόχρεμψη πυωδών ή βλεννωδών φλεγμάτων

Τύποι πνευμονίας

Πνευμονία της κοινότητας (ΠΚ): Είναι ο συνηθέστερος τύπος πνευμονίας και οφείλεται συνήθως σε βακτήρια ή ιούς, ωστόσο το πιο συχνό βακτηριακό αίτιο είναι ο πνευμονιόκοκκος.

Πνευμονία σχετιζόμενη με χώρους παροχής φροντίδας υγείας (HCAP): Αυτή η πνευμονία προσβάλλει άτομα που βρίσκονται σε χώρους παροχής φροντίδας υγείας εκτός νοσοκομείων, όπως γηροκομεία, κέντρα αιμοκάθαρσης και εξωτερικά ιατρεία.

Ενδονοσοκομειακή πνευμονία (HAP): Η ενδονοσοκομειακή πνευμονία αφορά συγκεκριμένα ασθενείς που νοσηλεύονται σε νοσοκομείο για άλλο αίτιο.

Πνευμονία από εισρόφηση: Οφείλεται στην είσοδο τροφής, υγρών ή σάλιου στους πνεύμονες.

Πώς μεταδίδεται;
Τα άτομα που είναι φορείς ιών που προκαλούν πνευμονία ή του βακτηρίου του στρεπτόκοκκου στη ρινική κοιλότητα και στον φάρυγγα μπορούν να μολύνουν άλλους μέσω του αέρα με το φτέρνισμα ή τον βήχα.

Παράγοντες κινδύνου
Το  κάπνισμα  είναι  ο  μοναδικός  σημαντικός αναγνωρισμένος  και  προλήψιμος  παράγοντας κινδύνου για  την  πνευμονία της κοινότητας.
 Η μεγαλύτερη ηλικία,  η  χρόνια  αποφρακτική  πνευμονοπάθεια  (ΧΑΠ), προηγούμενες  λοιμώξεις  του  αναπνευστικού αυξάνουν επίσης  τους  κινδύνους  για  εκδήλωση πνευμονίας της κοινότητας.
 Σε  ηλικιωμένους  ασθενείς, ο αλκοολισμός, το άσθμα, οι ανοσοκατασταλτικές  θεραπείες,  οι παθήσεις  του  πνεύμονα,  οι καρδιακές  παθήσεις, η παραμονή  σε  ιδρύματα  και  η  μεγαλύτερη  ηλικία  είναι συνδεμένα  με  τον  κίνδυνο  να  ασθενήσουν  από πνευμονία.
Καταστάσεις  όπου  πολλοί  άνθρωποι  βρίσκονται  σε στενή  επαφή  (π.χ.  σε σχολεία,  στρατώνες,  φυλακές, καταφύγια  για  άστεγους)  διευκολύνουν  την εξάπλωση μερικών  από  τις  πιο  λοιμώδεις  αιτίες  της πνευμονίας, και  οδηγούν  σε  τοπικές  επιδημίες.
Ορισμένα  επαγγέλματα  (π.χ.  αγρότες)  είναι συνδεμένα με  μερικές  από  τις  πιο  συνηθισμένες  αιτίες  της πνευμονίας.

Χρειάζεται να επισκεφτώ το γιατρό μου αν έχω πνευμονία;

Ναι. Το συντομότερο. Μπορεί η πνευμονία να είναι ήπια, αλλά αρκετές φορές μπορεί να είναι σοβαρότατη και να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενή, ειδικά εάν δεν γίνει η έναρξη της θεραπείας σύντομα. 
Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται η πνευμονία από την κοινότητα είναι κοινά και με άλλες νόσους του αναπνευστικού συστήματος, με αποτέλεσμα η διαφορική διάγνωση εκτός νοσοκομείου να είναι συχνά δύσκολη. Κατά την αρχική εκτίμηση του ασθενούς πρέπει να τίθεται το ερώτημα εάν τα συμπτώματα είναι αποτέλεσμα τυπικής πνευμονίας, πνευμονίας εξ εισροφήσεως ή άλλης μη λοιμώδους νόσου (άσθμα, ΧΑΠ, καρδιακή ανεπάρκεια, πνευμονική εμβολή). Η υποψία ανάπτυξης πνευμονίας εξ εισροφήσεως πρέπει να τίθεται σε ασθενείς με διαταραχές στην κατάποση, ήτοι ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, νευρομυϊκά νοσήματα, ορισμένες ψυχιατρικές νόσους και άλλα χρόνια νοσήματα που επηρεάζουν την κατάποση. Η υποψία πνευμονικής εμβολής πρέπει να τίθεται σε ασθενείς με ιστορικό εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης ή πνευμονικής εμβολής, σε όσους είναι σε ακινησία για διάστημα άνω των 4 εβδομάδων και σε ασθενείς με κακοήθεια. Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι δύσκολο να αξιολογηθεί εκτός νοσοκομείου. Υποψία της νόσου πρέπει να τίθεται σε ασθενείς ηλικίας >65 ετών, σε όσους έχουν ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου και σε όσους εμφανίζουν ορθόπνοια. Στο ερώτημα αν πρόκειται για απλή οξεία βρογχίτιδα ή πνευμονία, ισχυρή υποψία για πνευμονία τίθεται εάν ο ασθενής εμφανίζει οξεία εμφάνιση βήχα και δύσπνοια, ταχύπνοια ή πυρετό που επιμένουν περισσότερο από 4 ημέρες. Η συνύπαρξη συμπτωμάτων από το ανώτερο αναπνευστικό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ιογενούς λοίμωξης. Σε όλες τις περιπτώσεις η ακτινογραφία θώρακα (πρόσθια και πλάγια) επιβεβαιώνει τη διάγνωση.

Επισκεφτείτε το γιατρό σας όταν:

• Ο βήχας χειροτερεύει
• Δυσκολεύεστε να αναπνεύσετε
• Υπάρχει υψηλός πυρετός ( >38.8°C )
• Πονάτε το στήθος ειδικά όταν παίρνετε βαθιά ανάσα
• Μετά από ένα κοινό κρυολόγημα, και ενώ αρχικά είχατε βελτιωθεί, αρχίζετε ξαφνικά να επιδεινώνεστε.
Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι ενδεχομένως παρουσιάζετε πνευμονία, πιθανότατα θα σας συστήσει να υποβληθείτε σε ακτινογραφία θώρακας. Αυτή εξάλλου είναι και η εξέταση εκλογής για τη διάγνωση της πνευμονίας.

Διάγνωση στο νοσοκομείο
Κατά την εισαγωγή του ασθενούς 
• Ακτινογραφία θώρακα (πρόσθια και πλάγια) 
• Μέτρηση αερίων αρτηριακού αίματος ή παλμική οξυμετρία 
• Γενική αίματος 
• Βιοχημικός έλεγχος 
• Μικροβιολογικός έλεγχος

Ποια είναι η θεραπεία της πνευμονίας;

Η πνευμονία θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Η φαρμακευτική  με  αντιβιοτικά  αγωγή  στα  αρχικά στάδια  μπορεί  να  θεραπεύσει  τη  βακτηριακή πνευμονία.  Ακόμη  δεν  υπάρχει  γενική  θεραπεία  για την  ιογενή  πνευμονία,  αν  και  φάρμακα  κατά  των  ιών μπορεί  να  φανούν  χρήσιμα  σε  μερικές  περιπτώσεις. Ασθενείς με σοβαρή πνευμονία πρέπει να λαμβάνουν εντατική θεραπεία και μπορεί  να  χρειασθούν  μηχανική υποστήριξη  της  αναπνοής. 
Η ανάρρωση από την πνευμονία είναι αργή. Μεταξύ 19-31% των ασθενών με πνευμονία της κοινότητας, είτε δεν επιστρέφουν στην εργασία τους ή δεν αναρρώνουν πλήρως μέσα σε 6-8 εβδομάδες, και αυτό το ποσοστό αυξάνει στο 55% στους ηλικιωμένους.
Στους ενήλικες, η θνησιμότητα αυξάνει με την ηλικία, με τους περισσότερους θανάτους να εμφανίζονται στους ηλικιωμένους.
 Ο συνολικός αριθμός θανάτων ανά κράτος ποικίλλει πάρα πολύ, υποδηλώνοντας ότι η  πλημμελής καταγραφή περιπτώσεων πνευμονίας είναι ίσως συχνή.
Είναι πολύ σημαντικό να λάβει κανείς τελικά όλη τη θεραπεία όπως του έχει προτείνει ο γιατρός του, παρά το γεγονός ότι ενδεχομένως να αρχίσει να νιώθει καλύτερα πριν ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες δόσεις των φαρμάκων.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ 

Η απάντηση της πνευμονίας στη θεραπεία παρακολουθείται με κλινικά κριτήρια που περιλαμβάνουν τη βελτίωση της πορείας του πυρετού, τη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και τη βελτίωση των αιμοδυναμικών παραμέτρων. Η ακτινολογική λύση της πνευμονίας απαιτεί μακρύτερο χρονικό διάστημα. Η αλλαγή του θεραπευτικού σχήματος συνιστάται στην περίπτωση που επιδεινώνεται η κατάσταση του ασθενούς, μετά από 48 ώρες από την έναρξη της χορήγησής του, ή εάν μετά από 72 ώρες δεν υποχωρεί ο πυρετός. Η απόφαση για χορήγηση εξιτηρίου στον ασθενή προϋποθέτει την πλήρη σταθεροποίηση του.

Μετά από πόσο καιρό θα αισθανθώ καλύτερα;
Μπορεί να νιώθετε βελτίωση 3-5 μέρες μετά την έναρξη των αντιβιοτικών. Οι περισσότεροι ασθενείς επανέρχονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες μετά από μία εβδομάδα από την έναρξη της θεραπείας. Ακόμη και τότε όμως, υπάρχει το ενδεχόμενο να αισθάνεται κανείς κούραση και αδυναμία ή και να έχει βήχα μέχρι και ένα μήνα από την έναρξη της φαρμακευτικής του αγωγής.

Τι πρέπει να κάνετε εάν πάσχετε από  πνευμονία;

Χρειάζεται αρχικά ξεκούραση, περιορισμός των δραστηριοτήτων και άφθονα υγρά. Μετά από 4-6 εβδομάδες ενδεχομένως να χρειαστεί να σας επανεκτιμήσει ο γιατρός σας.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της πνευμονίας περιλαμβάνει:
• Ανάπαυση
• Καλή ενυδάτωση
• Αναλγητικά-αντιπυρετικά
• Αντιβιοτικά και σε κάποιες περιπτώσεις ειδικά αντιιϊκά φάρμακα
• Αποχρεμπτικά-βλεννολυτικά
• Εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά και αντιφλεγμονώδη
• Διακοπή καπνίσματος

Τι μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τις πιθανότητες να ξαναπάθετε πνευμονία;

Πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι ή αλκοολούχο αντισηπτικό. Έτσι προστατεύεστε έστω και μερικώς από τους άφθονους μικροοργανισμούς. Επίσης υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο κατά του συχνότερου μικροβίου που προκαλεί πνευμονία. Εντούτοις, αυτό δεν έχει ένδειξη για τον καθένα. Ρωτήστε το γιατρό σας εάν μπορείτε και είναι απαραίτητο να το κάνετε. Επίσης οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να εμβολιαστούν κατά του ιού της γρίπης κάθε χρόνο.
Τα εμβόλια πρόληψης της πνευμονίας είναι το εμβόλιο της γρίπης και του πνευμονιόκοκκου. Περιέχουν, αντίστοιχα, αντιγόνα γρίπης και πνευμονιόκοκκου, τα οποία έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία, ώστε να διεγείρουν την ανοσοποιητική απάντηση του οργανισμού, χωρίς να προκαλούν νόσο. Τα εμβόλια προκαλούν έντονη ανοσολογική διέγερση, με παραγωγή αντισωμάτων, τα οποία προσφέρουν στο άτομο ανοσία. Παρά ταύτα, υπάρχουν και αρκετά άτομα “non responders”, τα οποία δεν αντιδρούν αποτελεσματικά. Επίσης δεν παρέχουν προστασία έναντι όλων των μορφών πνευμονίας. Το εμβόλιο της γρίπης προστατεύει από την πνευμονία από γρίπη και το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου από την πνευμονιοκοκκική πνευμονία. Η ανοχή και η ασφάλεια των εμβολίων είναι υψηλή, με λίγες παρενέργειες που περιλαμβάνουν πρήξιμο, πόνο στην θέση της ένεσης, μυϊκά άλγη, κακουχία, ελαφρό γριπώδες σύνδρομο για λίγες ημέρες μετά την ένεση. Είναι απαγορευτικά, ωστόσο, για ορισμένες κατηγορίες ατόμων (π.χ. θανατηφόρες αλλεργίες σε συστατικά του εμβολίου).

Διαβάστε επίσης
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων