Για τους πάσχοντες από Δρεπανοκυτταρική Νόσο, η 19η Ιουνίου δεν είναι Ημέρα εορτασμού

Στις 22 Δεκεμβρίου 2008, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε για πρώτη φορά τη Δρεπανοκυτταρική αναιμία ως ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτής της απόφασης, A/63/L63, ήταν και ο καθορισμός της 19ης Ιουνίου, εκάστου έτους, ως «Παγκόσμια Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου». Μία παγκόσμια ημέρα αφιερωμένη σε εκστρατείες ευαισθητοποίησης τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Ο πρώτος εορτασμός της Παγκόσμιας ημέρας Δρεπανοκυτταρικής νόσου, στις 19 Ιουνίου 2009, έγινε στη Νέα Υόρκη, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO - World Health Organization), το Ταμείο Έκτακτης Ανάγκης Παιδιών των Ηνωμένων Εθνών (UNICEF - United Nations Children's Emergency Fund) και τα Ηνωμένα Έθνη (UN - United Nations).

Η Θέση της ∆ιεθνούς Οµοσπονδίας Θαλασσαιµίας

Η Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας (Thalassaemia International Federation) καταγράφει τις Θέσεις της για την Δρεπανοκυτταρική Νόσο στην Ελλάδα, με επίσημο έγγραφο της που κατατέθηκε στο Υπουργείο Υγείας. Συνοπτικά, οι Θέσεις της ΔΟΘ έχουν ως εξής:

Η ∆ιεθνής Οµοσπονδία Θαλασσαιµίας (∆.Ο.Θ.) παραθέτει την πάγια θέση της σε ότι αφορά την αντιµετώπιση της Δρεπανοκυτταρικής Νόσου στην Ελλάδα:

1)Ο διαχωρισµός  στην  ονοµασία  των  µορφών  ∆Ν (∆ρεπανοκυτταρική Αναιμία  και  Μικροδρεπανοκυτταρική Αναιμία),  µε  βάση  τη σοβαρότητα  της κλινικής  έκβασης  συγκρούεται  άµεσα  µε  τα  διαθέσιµα  επιστηµονικά στοιχεία,  και  ως  εκ  τούτου χρειάζεται  άµεσα  η  αλλαγή  αυτής  της  διάκρισης, και η υιοθέτηση µιας  διεθνούς  ορολογίας  που είναι: 

∆ρεπανοκυτταρική  Νόσος (∆Ν).

Εκεί  που  υπάρχει  διαχωρισµός  είναι  στην  κλινική αντιµετώπιση  της  ∆Ν,  στους  ενήλικες  και  στα  παιδιά,  αφού  οι  σοβαρές  επιπλοκές  είναι διαφορετικές  στις  νεαρές  ηλικίες  από  αυτές  που  συµβαίνουν  στους  ενήλικες. Ήδη έχουν εκδοθεί και  κυκλοφορούν  διεθνείς κατευθυντήριες  γραµµές,  που  έχουν  ετοιµαστεί  από  τις  ιατρικές κοινότητες  του  Ηνωµένου  Βασιλείου  και  των  Ηνωµένων  Πολιτειών  Αµερικής  και  έχουν  υιοθετηθεί από  τις  ιατρικές  υπηρεσίες  των  χωρών  τους,  αντίστοιχα  και  διαχωρίζονται  σε:

(ι)Κατευθυντήριες Γραµµές  για  την  Κλινική  Αντιµετώπιση  της  ∆ρεπανοκυτταρικής  Νόσου  για  Παιδιά, και

(ιι) Κατευθυντήριες  Γραµµές  για  την  Κλινική  Αντιµετώπιση  της ∆ρεπανοκυτταρικής  Νόσου  για Ενήλικες.

2)  Είναι  εξαιρετικά  σηµαντικό  βήµα,  η  ενδυνάµωση  της  ενηµέρωσης  τόσο  των  κλινικών  ιατρών  των Μονάδων παρακολούθησης των ασθενών µε ∆Ν, για όλες τις νέες εξελίξεις, και την αναγκαιότητα χρήσης  των  ίδιων  κατευθυντήριων  γραµµών  σε  κάθε  Μονάδα,  καθώς  και  του  ιατρικού προσωπικού των τµηµάτων επειγόντων  περιστατικών όλων των Γενικών Νοσοκοµείων,  για τις πιθανές επιπλοκές που µπορούν να συναντήσουν σε ασθενείς µε ∆Ν.

Οι  προαναφερθείσες Κατευθυντήριες Γραµµές του Ηνωµένου Βασιλείου έχουν µεταφραστεί,  από  τη ∆.Ο.Θ., µε τη συνεργασία Ελλήνων ιατρικών εµπειρογνωµόνων και ειδικευµένων στελεχών  του

Συλλόγου “Πανελλήνια  Κίνηση για τη Μεσογειακή Αναιµία και τη ∆ρεπανοκυτταρική  Νόσο”.  Έγινε µία προσπάθεια δε, προσαρµογής  τους στα Ελληνικά δεδοµένα, µε στόχο και σκοπό την  καλύτερη αποδοχή και εφαρµογή τους από τους ιατρούς των Μονάδων.

Επισυνάπτουµε  αντίγραφο  του  µεταφρασµένου  κειµένου,  µε  τη  θερµότατη  παράκληση  όπως

διερευνηθεί  από  εσάς  η  πιθανότητα  να  υιοθετηθεί  το  κείµενο  αυτό  από  το  Υπουργείο Υγείας  της Ελλάδος, µε σκοπό τη χρήση του από την ιατρική κοινότητα προς όφελος των ασθενών µε ∆Ν,  οι οποίοι πολλές φορές δεν τυγχάνουν της καλύτερης ιατρικής φροντίδας, λόγω των περιορισµένων

γνώσεων και εµπειριών στο χώρο αυτό.

Η. ∆.Ο.Θ. προσβλέπει στη στήριξη του Υπουργείου Υγείας της Ελλάδος ως προς την υιοθέτηση και

εφαρµογή των προαναφερθέντων κατευθυντήριων γραµµών και ευελπιστεί ότι το Υπουργείο Υγείας θα  συµβάλλει  θετικά  στην  οποιαδήποτε  βελτίωση  του προαναφερθέντος εγγράφου (Κατευθυντήριες Γραµµές),θεωρεί χρήσιµη ή αναγκαία.

Το υπουργείο Υγείας

Το υπουργείο Υγείας καθιέρωσε  την 19η Ιουνίου εκάστου έτους, ως επίσημη Ημέρα Δρεπανοκυτταρικής Νόσου στη χώρα μας. Η Δρεπανοκυτταρική νόσος γνώρισε πολλά στον αιώνα που πέρασε. Το υπουργείο Υγείας προτρέπει το κοινό να ευαισθητοποιηθεί και να αναθεωρήσει τις επιβλαβείς προκαταλήψεις που συνδέονται με την ασθένεια και να γνωρίσει ότι ο επί 35ετία επιτυχής προληπτικός έλεγχος των αιμοσφαιρινοπαθειών στη χώρα μας οδήγησε στην ελαχιστοποίηση γεννήσεων πασχόντων παιδιών.

Τα νέα ζευγάρια καλούνται να απευθύνονται έγκαιρα σε Ειδικές Μονάδες Πρόληψης Αιμοσφαιρινοπαθειών. Σε περίπτωση που είναι και οι δύο φορείς, θα πρέπει επίσης έγκαιρα, να απευθυνθούν στα Ειδικά Κέντρα Προγεννητικού ελέγχου Θαλασσαιμίας και Δρεπανοκυτταρικής Νόσου, για γενετική συμβουλή.

Το υπουργείο Υγείας κάνει έκκληση σε όλους να συμμετάσχουν στον Προληπτικό έλεγχο του κληρονομικού νοσήματος που λέγεται Δρεπανοκυτταρική Νόσος και να προμηθευτούν τα ενημερωτικά έντυπα που διανέμονται δωρεάν από τα Ειδικά Κέντρα.

Πολλά τα προβλήματα των πασχόντων

Οι πάσχοντες από Δρεπανοκυτταρική Νόσο αντιμετωπίζουν πλήθος προβλημάτων, τόσο ως προς τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας όσο και ως προς τις προνοιακές παροχές.

1)Στις Μονάδες Μεσογειακής Αναιμίας και Δρεπανοκυτταρικής Νόσου όπου παρακολουθούνται οι πάσχοντες από Δρεπανοκυτταρική Νόσο (μαζί με τους πάσχοντες από Μεσογειακή Αναιμία), παρουσιάζεται επικίνδυνη έλλειψη ιατρικού προσωπικού, με αποτέλεσμα σε μερικές Μονάδες να μην υπάρχουν γιατροί και σε άλλες με εκατοντάδες πάσχοντες να προσπαθούν δύο γιατροί να φέρουν σε πέρας το δύσκολο έργο της ιατρικής παρακολούθησης. Αποτέλεσμα, πέντε (5) λεπτά ανά πάσχοντα για παρακολούθηση του ιατρικού του φακέλλου.

2)Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η ελλιπής παρακολούθηση των πασχόντων από ειδικότητες γιατρών στο νοσοκομείο που βρίσκεται η Μονάδα που παρακολουθούνται, εξ'αιτίας πολλών επιπλοκών. Αναζήτηση γιατρών ειδικοτήτων, με αποτέλεσμα πολλές φορές την οικονομική τους επιβάρυνση για να αποφύγουν τις πολύχρονες αναμονές.

3)Η αναζήτηση γιατρού ΠΕΔΥ (πρώην ΕΟΠΥΥ) για την συνταγογράφηση των φαρμάκων τόσο της κύριας πάθησης όσο και των επιπλοκών της, είναι ένα καθημερινό “παιχνίδι” πολύωρης αναμονής σε επαναλαμβανόμενη βάση, δια βίου.

Ας μην επεκταθούμε στις τραγικές καταστάσεις που βιώνουν με τις ουρές για εξέταση από Υγειονομική Επιτροπή στα ΚΕΠΑ, που μόνο ως κόλαση μπορεί να χαρακτηριστεί.

Η ανθρωπιστική κρίση δεν “χτυπάει” μόνο τους άνεργους και ανασφάλιστους, αλλά κυρίως τους πάσχοντες από χρόνιες παθήσεις, όπως είναι οι πάσχοντες από Δρεπανοκυτταρική Νόσο.

Η κρίση στην υγεία είναι αφόρητη

Η κρίση στην υγεία από τότε που άρχισαν να εφαρμόζονται οι μημονιακές πολιτικές είναι αφόρητη, ειδικότερα για τους πάσχοντες από χρόνιες παθήσεις. Αυτή η κρίση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν υπάρχουν οι λεγόμενες “ευάλωτες ομάδες”. Υπάρχουν Έλληνες πολίτες που απαιτούν δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους.

ΕΙΝΑΠ. Προς τον Υπουργό Υγείας, για την Ιατρική Μετανάστευση

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

κ. ΜΑΚΗ ΒΟΡΙΔΗ Αθήνα, 17/06/14

Κοινοποίηση: Αν. Υπουργό, κ. Λεωνίδα Γρηγοράκο

Υφυπουργό, κ. Κατερίνα Παπακώστα

Γ.Γ. Υγείας, κ. Π. Καλλίρη

ΠΙΣ

ΙΣΑ

ΙΣΠ

ΟΕΝΓΕ

Διοικητές Νοσοκ. Αθήνας-Πειραιά

3μελείς, 5μελείς Επιτροπές ΕΙΝΑΠ

Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ διαπιστώνει ότι τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά την κρίση του 2009, τεράστιος είναι ο αριθμός των γιατρών που μεταναστεύει σε χώρες του εξωτερικού, ειδικά σε χώρες της ΕΕ και κυρίως σε Γερμανία, Αγγλία και Γαλλία. Ενδεικτικά αναφέρουμε, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, ότι το 2012 μετανάστευσαν από τη χώρα μας 1800 γιατροί εκ των οποίων οι 400 ειδικευόμενοι, ενώ περίπου ο ίδιος αριθμός αντιστοιχεί και στο 2013.

Πολλοί συνάδελφοι, τελειώνοντας τις σπουδές τους, δεν αρχίζουν καν ειδικότητα στη χώρα μας, και ταυτόχρονα πολλοί, μόλις τελειώσουν την ειδικότητα, βρίσκουν όλες τις πόρτες κλειστές και μεταναστεύουν κατά χιλιάδες κάθε χρόνο.

Οι αιτίες είναι γνωστές:

1. Κανένας διορισμός τα τελευταία χρόνια στο Δημόσιο. Μόνο στις δημόσιες δομές των Κέντρων Υγείας και των νοσοκομείων, οι ελλείψεις σε ειδικευμένους γιατρούς ξεπερνούν τις 5000! Δεν έχουν διοριστεί ακόμα ούτε καν οι 1300 συνάδελφοι που έχουν κριθεί από το 2011 για να καταλάβουν κάποια θέση στα νοσοκομεία! Η κυβέρνηση προσπαθεί να «μπαλώσει» τις τραγικές ελλείψεις με διορισμό ελάχιστων επικουρικών, κοροϊδεύοντας γιατρούς και ασθενείς.

2. Το μισθολόγιο είναι απαράδεκτο και δεν ξεπερνά τα όρια της φτώχειας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο νεοδιοριζόμενος ειδικευόμενος δεν φτάνει τα 1000€ το μήνα, ενώ ο αγροτικός γιατρός μόλις τα 800€. Και μιλάμε για επιστήμονες με τεράστιο όγκο σπουδών και αντίστοιχη κοινωνική ευθύνη λόγω του ρόλου τους.

3. Οι συνθήκες εργασίας θυμίζουν είλωτες, αφού αναγκάζονται να κάνουν μέχρι και 12 εφημερίες το μήνα, που σε πολλές περιπτώσεις είναι απλήρωτες.

Αυτός ο ξεριζωμός έχει σαν αποτέλεσμα να οικειοποιούνται την επιστημονική ικανότητα χιλιάδων νέων ανθρώπων τα οικονομικά μεγαθήρια της Ευρώπης, στερώντας από το λαό μας πολύτιμο δυναμικό.

Είναι γνωστή η τακτική της ΕΕ να χρησιμοποιεί έτοιμους επιστήμονες για τους οποίους δεν έχει ξοδέψει τίποτα για τις σπουδές τους -απεναντίας η ελληνική πολιτεία έχει ξοδέψει πάρα πολλά- για να συμπληρώσει κενά με φτηνό ευέλικτο και αναλώσιμο δυναμικό, χωρίς να βάζει διαδικασίες αξιολόγησης, μιας και μας θεωρούν καλούς γιατρούς. Αντίθετα, η κυβέρνηση βάζοντας αξιολόγηση και ποσοστό 15% προς απόλυση, θα στείλει και άλλες χιλιάδες γιατρών στο εξωτερικό.

Ευθύνη φυσικά έχουν και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους αντίστοιχους Υπουργούς (Λοβέρδο, Λυκουρέντζο, Γεωργιάδη) που υλοποίησαν τα σχέδια της τρόικας εναντίον της υγείας με τον καλύτερο γι’ αυτούς τρόπο. Δεν έχουμε καμία ψευδαίσθηση ότι οποιοσδήποτε ανασχηματισμός ή οποιαδήποτε κυβέρνηση, από τη στιγμή που κινείται στην κατεύθυνση του σχεδίου της ΕΕ «Υγεία 2020», δεν θα αλλάξει την κατάσταση. Έφτασαν στο σημείο να διαπραγματεύονται «εξαγωγή» ιατρικού δυναμικού στην Τουρκία ή και να καυχώνται ότι η Ελλάδα είναι πρόθυμη να καλύψει ανάγκες των πιο αναπτυγμένων χωρών της ΕΕ σε ιατρικό δυναμικό.

Ανάμεσα στους τόσους φραγμούς και δυσκολίες που βάζουν στους νέους γιατρούς, μελετούν και την καθιέρωση εξετάσεων πριν από την έναρξη της ειδικότητας!

Η κατάσταση είναι προφανές ότι θα έχει τραγικές συνέπειες στην υγεία των πολιτών, πισωγύρισμα στο βιοτικό επίπεδο του λαού δεκαετίες πριν και, προφανώς, τραγικές επιπτώσεις στο ιατρικό δυναμικό που εξακολουθεί με ηρωισμό να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα δημόσια νοσοκομεία. Ταυτόχρονα, οι νέοι συνάδελφοι θα κατηγοριοποιούνται και μόνο μια μικρή μερίδα γιατρών θα αποτελεί την «ελίτ» στην υγεία.

Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι στις ειδικότητες καρδιοχειρουργικής, θωρακοχειρουργικής, αγγειοχειρουργικής, αναισθησιολογίας και αιματολογίας, υπάρχουν μηδενικές λίστες αναμονής για έναρξη ειδικότητας, με συνέπεια πολλές κλινικές να απειλούνται με κλείσιμο.

Πιστεύουμε ότι όσοι αγωνιούν για το μέλλον της υγείας στη χώρα, θα πρέπει να προσπαθήσουν ώστε η κατάσταση αυτή να αρχίσει να βελτιώνεται τώρα!

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                       O ΕΙΔ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΜΑΤΙΝΑ ΠΑΓΩΝΗ                       ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ

Φλεβική Ανεπάρκεια, Φλεβοθρόμβωση και Θρομβοεμβολική Νόσος. Τι πρέπει να γνωρίζουμε; 21 Ιουνίου στο Δήμο Χίου

Oι φλέβες των κάτω άκρων είναι εξωτερικές (επιφανειακές, δηλ. φαίνονται κάτω από το δέρμα) και εσωτερικές (μέσα στους μύες και στα οστά, δεν είναι εμφανείς).

Όλες οι φλέβες έχουν βαλβίδες που επιτρέπουν τη ροή μόνο προς την κατεύθυνση της καρδιάς.

Συνήθη προβλήματα των φλεβών είναι:

• η διεύρυνσή τους (κιρσοί), 
• η δημιουργία πηγμάτων αίματος (φλεβική θρόμβωση), 
• η δημιουργία εντελώς επιφανειακών αντιαισθητικών μικρών φλεβών στο δέρμα (τελεαγγειεκτασίες ή ευρυαγγείες) και 
• η σοβαρή, μερικές φορές, ενόχληση από την κακή λειτουργία των φλεβών (φλεβική ανεπάρκεια κάτω άκρων).

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ΔΗΜΟΣ ΧΙΟΥ και το
ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΥΓΙΩΝ ΠΟΛΕΩΝ – ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
με τη συνεργασία και υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου Χίου,
και με την υποστήριξη της εταιρείας Leo Ελλάς
διοργανώνουν:

Ενημερωτική Εκδήλωση με θέμα

«Φλεβική Ανεπάρκεια, Φλεβοθρόμβωση

Και Θρομβοεμβολική Νόσος.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε»

το Σάββατο, 21 Ιουνίου 2014, ώρα 18:30
στο ΟΜΗΡΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΧΙΟΥ
Ηρ. Πολυτεχνείου 5, Χίος.

 Χορηγός Επικοινωνίας: www.medlabnews.gr, www.iatrikanea.gr

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Τι είναι η κρυοθεραπεία; Πως αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πόνους κακώσεων, μυών, μέσης και αρθρώσεων;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr

Ο πόνος που συνήθως ακολουθεί τους τραυματισμούς ή τις παθήσεις μπορεί να διαταράξει τη  λειτουργικότητα του ατόμου στα επίπεδα: της φυσιολογίας του οργανισμού, σε ψυχολογικό, κοινωνικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Συνεπώς η προσέγγιση του πόνου οφείλει να είναι πολυπαραγοντική, δίνοντας σημασία σε όλες τις προαναφερθείσες πτυχές και κυρίως στη λειτουργική ικανότητα του πάσχοντος που μειώνεται λόγω του πόνου.

Ιστορικά η χρήση των φυσικών μέσων για τη θεραπεία του πόνου ήταν εμπειρική. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις στη νευροφυσιολογία για την αντίληψη και τη ρύθμιση του πόνου παρέχουν εγκυρότερες πληροφορίες για τη χρήση των φυσικών μέσων και της άσκησης

Το βίωμα του πόνου κάθε ατόμου περιλαμβάνει την αντίληψη της αίσθησης του πόνου και την αντίδραση (απόκριση) σ’ αυτή την αντίληψη. Η αντίληψη του πόνου γίνεται στον φλοιό (γνωστική - αξιολογική λειτουργία). Αυτό το συνθετικό σκέψης –αίσθησης του πόνου είναι υποκειμενικό, εξαιρετικά́ πολύπλοκο και εξατομικευμένο. Επηρεάζεται από παράγοντες που επιδρούν στον ερεθισμό των αλγοϋποδοχέων και στη διαβίβαση της ώσης, καθώς επίσης και τη δεκτικότητα και ερμηνεία του φλοιού.

Κρυοθεραπεία

Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του κρύου είναι ως επί το πλείστον αντίθετα από εκείνα της θερμότητας, με κύριο χαρακτηριστικό την τοπική μείωση της θερμοκρασίας. Η εφαρμογή τοπικού ψύχους με οποιαδήποτε μορφή, θεωρείται δικαιολογημένα μία πολύ δημοφιλής και αποτελεσματική μέθοδος για την αντιμετώπιση των κακώσεων στα μαλακά μόρια. Το τοπικό ψύχος χρησιμοποιείται επίσης με επιτυχία για την ανακούφιση του πόνου και σε τραυματισμούς από καταπόνηση. Ο στόχος είναι άλλωστε να ελαττωθεί η εσωτερική αιμορραγία και το οίδημα και έτσι να διευκολυνθεί η εξέλιξη της επούλωσης. Το ψύχος προκαλεί σπασμό στους μύες του τοιχώματος των αρτηριδίων, γεγονός που οδηγεί σε στένωση του αυλού τους και κατ' επέκταση σε καθυστέρηση της αιματικής κυκλοφορίας.

Η δεύτερη, εξίσου σημαντική συνέπεια, είναι η ελάττωση της ταχύτητας της νευρικής αγωγιμότητας και του πόνου. Έχει τέλος διαπιστωθεί ότι το ψύχος προκαλεί μείωση της ενζυματικής δραστηριότητας του μεταβολισμού στις ψυχόμενες περιοχές, ελαττώνει το μυϊκό σπασμό, ενώ οδηγεί και σε τοπική αντίδραση αγγειοδιαστολής.

Η κρυοθεραπεία στο κεφάλαιο των αθλητικών κακώσεων θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετική, γιατί ο ασθενής ανακουφίζεται σύντομα από τα συμπτώματά του και αισθάνεται έτοιμος να επιστρέψει στις δραστηριότητές του.

Επιπλέον εφαρμόζεται εύκολα, γίνεται ανεκτή χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, στερείται αντενδείξεων και είναι ουσιαστικά ανέξοδη. Η αρχική θεραπεία μίας οποιασδήποτε κάκωσης ακολουθεί το ακρωνύμιο ICE το οποίο προέρχεται από τα αρχικά των αγγλόφωνων λέξεων «Ice» (πάγος), «Compression» (συμπίεση) και «Elevation» (ανύψωση). Αυτό σημαίνει ότι η πρώτη φροντίδα ενός τραυματισμένου μέλους είναι να εφαρμοστεί τοπικά ψυχρό επίθεμα, να ασκηθεί συμπίεση -με την εφαρμογή συνήθως ελαστικής περίδεσης- και να ανυψωθεί σε ανάρροπη θέση.

Έρευνες, που έχουν γίνει σε αθλητές, οι οποίοι είχαν μεγάλου βαθμού κάκωση, έδειξαν ότι αν υπάρξει, επιπλέον, επιμέρους επίδεση- και μάλιστα αρκετά πιεστική- τα αποτελέσματα είναι καλύτερα, καθώς ελαττώνεται, σε μεγάλο βαθμό, ο μεταβολισμός. Με την άμεση χρήση στον τραυματισμό προκαλείται τοπική αγγειοσυστολή, προλαμβάνοντας την αιμορραγία και το αποκαλούμενο οίδημα. Η κρυοθεραπεία, στα πρώτα στάδια της κάκωσης, χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πόνο και τον αντανακλαστικό μυϊκό σπασμό, έχοντας αναλγητική δράση. Κατά τη διάρκεια της κάκωσης ή χτυπήματος, ο αθλητής οφείλει να βάλει αμέσως πάγο. Αυτός μπορεί να τοποθετηθεί είτε μέσω μιας παγοκύστης, είτε ενός μεγάλου κομματιού πάγου, τυλιγμένου σε μια πετσέτα ή χαρτοπετσέτα. Σε καμία περίπτωση δεν συνίσταται ο πάγος να έρχεται σε επαφή με το δέρμα, καθώς υπάρχει κίνδυνος εγκαύματος. Για το λόγο αυτό, καθώς και για καλύτερα – ταχύτερα αποτελέσματα αλλά και ευκολία χρήσης, προτείνονται ειδικά προϊόντα Κρυοθεραπείας που κυκλοφορούν στα φαρμακεία.

Η χρήση της κρυοθεραπείας είναι επιτακτική για τα πρώτα στάδια του τραυματισμού και κυρίως για τις πρώτες 48 ώρες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις έχει εφαρμοστεί η κρυοθεραπεία και για 72 ώρες. Η επανάληψη εστιάζεται ανά 2-3 ώρες, αν και η χρήση κάθε μισή ώρα, που ορισμένοι αναφέρουν, όχι μόνο θεωρείται υπερβολική, αλλά μάλλον είναι και αναποτελεσματική. Καλό είναι, η τραυματισμένη περιοχή να τοποθετείται ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα. Επίσης, ο αθλητής που υπέστη κάκωση πρέπει να ξεκουράζεται για να αποφύγει την επιπλέον φόρτιση και την επέκταση της βλάβης σε περισσότερους ιστούς, ενώ παράλληλα θα πρέπει να δοθεί χρόνος στον οργανισμό για να ξεκινήσει τη διαδικασία της επούλωσης.

Επισημαίνεται ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αντικαθιστά τον ορθοπαιδικό, που πρέπει να επιληφθεί αμέσως του θέματος για να κάνει σαφή διάγνωση και σαφές προγραμματισμό, βάζοντας στόχους στην προπόνηση που πρέπει να ακολουθήσει ο αθλητής, ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η κρυοθεραπεία δεν περιορίζεται μόνο σε επώδυνες τραυματικές καταστάσεις, αλλά δρα και ως μέσο χαλάρωσης και ξεκούρασης, ύστερα από μια προπόνηση. Αρκετά προγράμματα αποβλέπουν σ’ ένα είδος κρυοθεραπείας με παγωμένο νερό, έπειτα από παραμονή σε ζεστό μέρος (σάουνα ή χαμάμ), έχοντας ως στόχο την πλήρη αναζωογόνηση του οργανισμού.

Θα λέγαμε λοιπόν ότι με την κρυοθεραπεία επιτυγχάνουμε:

1)     Μείωση του κυτταρικού μεταβολισμού

2)     Αγγειοσυστολή των τριχοφόρων αγγείων (αρχικά)

3)     Μείωση της ροής του αίματος (αρχικά)

4)     Μείωση στην ταχύτητα της νευρικής αγωγιμότητας

5)     Μείωση στην μεταφορά λευκοκυττάρων και κυρίως φαγοκυττάρων

6)     Μείωση της φλεβικής και λεμφικής παροχέτευσης

7)     Μείωση της εκπόλωσης της μυϊκής ίνας

8)     Μείωση της μυϊκής αντίδρασης (σπασμός).

Οι διάφορες θεραπείες με εφαρμογή ψύξης σπάνια χρησιμοποιούνται μόνες τους. Συνήθως συνδυάζονται με κατάλληλες ασκήσεις όπως διάταση για αύξηση του βαθμού κινητικότητας και ενδυνάμωση. Οι θεραπείες αυτές δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με επηρεασμένο επίπεδο συνείδησης, σε περιοχές του σώματος που είναι αναισθητοποιημένες ή η αιματική κυκλοφορία είναι μειωμένη.

Αποτελέσματα κρυοθεραπείας:

• αγγειοσύσπαση
• μείωση αιματικής παροχής
• ελάττωση μεταβολισμού
• ελάττωση του πόνου και της ταχύτητας νευρικής αγωγιμότητας
• ελάττωση μυϊκού σπασμού
• σκληρότητα αρθρώσεων

Ενδείξεις κρυοθεραπείας:

• σε οξείες φλεγμονές, οποιασδήποτε αιτιολογίας
• σε επώδυνους οξείς ή χρόνιους μυϊκούς σπασμούς
• σε εγκαύματα
• σε μετεγχειρητικό οίδημα ή πόνο
• σε σπαστικότητα από βλάβη του ΚΝΣ

Εφαρμογές Κρυοθεραπείας

• Μυαλγίες
• Πόνοι αρθρώσεων
• Πόνοι μέσης, πλάτης, ώμου, αυχένα, γόνατος, ισχίου, αγκώνα & αστράγαλου.
• Πόνοι αρθρίτιδας & τενοντίτιδας
• Επώδυνοι μύες & σύνδεσμοι
• Πόνοι από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια σπορ και άθλησης
• Κακώσεις, διαστρέμματα, τραβήγματα & θλάσεις

Αντενδείξεις:

• περιφερική αγγειοπάθεια και γενικότερα κυκλοφορική ανεπάρκεια
• δυσκαμψία αρθρώσεων (πριν την ακινητοποίησή τους)
• δυσανεξία ασθενή στο κρύο και με προσοχή σε περιπτώσεις καρδιαγγειακών και αναπνευστικών προβλημάτων
• σε ανοιχτό τραύμα

Μέσα κρυοθεραπείας

Ψυχρά επιθέματα: θήκες κατασκευασμένες, συνήθως, από πλαστικό και μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτές και το δέρμα κάποιο μονωτικό υλικό (πετσέτα ή χαρτοβάμβακας) για την πρόληψη εγκαύματος. Διάρκεια εφαρμογής 10-15 λεπτά.

Μάλαξη με πάγο: με τη χρήση μικρών τεμαχίων πάγου γίνεται μάλαξη στην πάσχουσα περιοχή με μικρές, συνεχείς, κυκλικές κινήσεις. Διάρκεια εφαρμογής 5-10 λεπτά.

Εμβύθιση του μέλους σε κρύο νερό: με τη βοήθεια πάγου, ψύχεται νερό και βυθίζεται σε αυτό το πάσχον μέλος για 10-15 περίπου λεπτά.

Ψυκτικά σπρέι: γίνεται ψεκασμός με σπρέι ή εφαρμογή προϊόντος κρυοθεραπείας σε μορφή τζελ, σε περιπτώσεις οξέων τραυματισμών. 

Διαβάστε επίσης

Κρυοθεραπεία, μια πρωτοποριακή θεραπεία για την Ανακούφιση των Πρησμένων Ποδιών

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;

Πλατυποδία, για μικρούς και μεγάλους, αιτία για προβλήματα στο γόνατο και εκφυλιστική αρθροπάθεια.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr

Πλατυποδία είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή μιας πάθησης του ποδιού, όπου η «καμάρα» είναι τόσο ελαττωμένη, ώστε όταν στεκόμαστε να είναι κοντά ή να εφάπτεται στο έδαφος (πρηνισμός). Η ποδική καμάρα αναπτύσσεται μετά την ηλικία των 12-18 μηνών αφού δηλαδή το βρέφος αρχίσει να περπατάει και ολοκληρώνεται γύρω στα 5-6 χρόνια.

Όλα τα παιδιά γεννιούνται πλατύποδα, η ποδική καμάρα, τα οστά, οι σύνδεσμοι και οι τένοντες που την στηρίζουν αναπτύσσονται σταδιακά μέχρι την ηλικία των 4-5 ετών.

Συνεπώς μέχρι την ηλικία αυτή δεν χρειάζεται κανενός είδους θεραπεία αφού η καμάρα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί. Υπάρχει βέβαια και η πραγματική πλατυποδία που αφορά μικρό ποσοστό στον γενικό παιδικό πληθυσμό. Εδώ στη στήριξη το πέλμα είναι τελείως επίπεδο και η πτέρνα προς τα έξω, ενώ στη βάδιση στα δάκτυλα δεν υπάρχει αλλαγή στη μορφή του πέλματος. Επίσης και χωρίς στήριξη όταν το παιδί είναι ξαπλωμένο δεν υπάρχει καμάρα. Αυτά και μόνο τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπισθούν θεραπευτικά με τη χρήση ειδικών υποδημάτων που κατασκευάζονται για το λόγο αυτό και διαθέτουν ειδικό ενσωματωμένο πέλμα και ανύψωση του έσω χείλους τόσο του τακουνιού όσο και της σόλας ώστε κατά την στήριξη να επικρατούν συνθήκες διόρθωσης των ανατομικών ανωμαλιών του πέλματος και της πτέρνας.

Τις περισσότερες φορές είναι κληρονομικής αιτιολογίας, αλλά μπορεί και να οφείλεται σε αδυναμία ή σύσπαση κάποιων μυών, ή σε λανθασμένη στάση ύπνου, ή σε αντιστάθμιση κάποιου μυοσκελετικού προβλήματος.

* To 85% των καυκάσιων πληθυσμών παρουσιάζουν πλατυποδία.

* Η πλατυποδία επηρεάζει την ανατομική ευθυγράμμιση των κάτω άκρων & κατ' επέκταση επηρεάζει την άρθροιση των φορτίων & των μυοσκελετικών προσαρμογών στον άνθρωπο.

Πλατυποδία μπορεί να έχει το ένα από τα δύο μας πόδια ή και τα δύο. 

Η πλατυποδία αναπτύσσεται σε μικρή ηλικία και οφείλεται :

•   Στην ύπαρξη χαλαρών συνδέσμων ανάμεσα στις αρθρώσεις και

•   Στο λίπος που έχουν τα παιδιά μεταξύ των οστών του ποδιού.

Όλα τα μωρά αρχικά φαίνεται να έχουν πλατυποδία διότι η καμάρα στο πόδι διαμορφώνεται στην ηλικία των δύο με τριών ετών ενώ οι σημαντικότερες αλλαγές στην φυσιολογία του ποδιού συμβαίνουν στην ηλικία των 1,5-5 ετών.

Σε μία μελέτη 1900 ενηλίκων ηλικίας πάνω από 50 ετών παρατηρήθηκε ότι όσοι παρουσίαζαν πλατυποδία είχαν κατά 43% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν εκφυλιστική αρθροπάθεια στο σύστοιχο γόνατο. Σύμφωνα με τους συγγραφείς αυτό είναι λογικό διότι η αλλαγή του άξονα του άκρου ποδός, λόγω της πλατυποδίας, επηρεάζει και τον άξονα του γόνατος τόσο ώστε η μία πλευρά του αρθρικού χόνδρου να υφίσταται συνεχή και έντονη πίεση συγκριτικά με την άλλη πλευρά. Αυτό και μόνο το γεγονός μπορεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για μια χρόνια εκφύλιση του. Οι λόγοι που αναπτύσσεται η εκφυλιστική αρθροπάθεια του γόνατος στους ηλικιωμένους είναι πολλοί, η μελέτη αυτή έρχεται να προσθέσει έναν ακόμη, την πλατυποδία, που φαίνεται ότι στα άτομα πάνω από 65 ετών η συχνότητά της ανέρχεται σε ποσοστό 19% με τάση αύξησης λόγω της προοδευτικής χαλάρωσης των μυών που συγκρατούν τον άκρο πόδα αλλά και λόγω της συνήθους αύξησης του βάρους του σώματος σε αυτή την ηλικία.

Η πλατυποδία μπορεί να προκαλεί λίγα ή καθόλου προβλήματα στους ανθρώπους που την εμφανίζουν. Ωστόσο, σε άλλους, η πλατυποδία μπορεί να προκαλέσει πόνο που καθιστά την κίνηση ή την ορθοστασία δύσκολη.

Η Αμερικανική Ακαδημία Χειρούργων Ορθοπεδικών σημειώνει ότι θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό αν η πλατυποδία σας προκαλεί οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα:

•   Πέλματα που κουράζονται εύκολα ή πονάνε μετά από πολύωρη ορθοστασία

•   Δυσκολία στο να στέκεστε στα δάχτυλα του ποδιού, στην κίνηση της φτέρνας ή στη μέση του πέλματος

•   Πόνο στη φτέρνα ή στην καμάρα ή οίδημα κατά μήκος του εσωτερικού του πέλματος

•   Ανικανότητα στην άσκηση ή στα αθλήματα λόγω πόνου στο πέλμα

Πόνο στο πέλμα και ρευματοειδή αρθρίτιδα. Περίπου μισοί από τους ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα εμφανίζουν παραμόρφωση στο πέλμα που πάσχει από πλατυποδία, η οπόια χειροτερεύει.

Η κλινική εξέταση του παιδιού με πλατυποδία περιλαμβάνει:

• Επισκόπηση του άκρου πόδα στην καθιστική αλλά και στην όρθια θέση
• Tip-toe test
• Έλεγχος χαλαρότητας συνδέσμων.
• Έλεγχος αχιλλείου τένοντος
• Σωματομετρική μελέτη (Β.Μ.Ι)
• Έλεγχος σπονδυλικής στήλης
• Έλεγχος ανατομικού και μηχανικού άξονα των κάτω άκρων
• Επισκόπηση των υποδημάτων του παιδιού

Στόχος της κλινικής εξέτασης είναι να διαγνώσουμε έγκαιρα τον τύπο της πλατυποδίας και να δώσουμε τις κατάλληλες οδηγίες στο παιδί και στους γονείς.

Σε μεγαλύτερα παιδιά άνω των 10 ετών που ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες είναι απαραίτητο η κλινική εξέταση να συμπληρώνεται με στατικό αλλά κυρίως με δυναμικό πελματογράφημα. Πρόκειται για μια ειδική αναίμακτη, ανώδυνη και χωρίς ακτινοβολία εξέταση κατά την οποία το παιδί στέκεται και κατόπιν βαδίζει σε ένα δυναμοδάπεδο με αισθητήρες πίεσης. (Eικόνα 5). Σκοπός αυτής της εξέτασης είναι ανάλυση της βάδισης, η καταγραφή των δυνάμεων και των πιέσεων στο πόδι κατά την βάδιση, και η κατασκευή ορθοτικών εξατομικευμένων πελμάτων όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Η πλατυποδία διακρίνεται σε χαλαρή και δύσκαμπτη.

 Η χαλαρή ή εύκαμπτη πλατυποδία , κατά την οποία η εξάλειψη της ποδικής καμάρας είναι εμφανής μόνο κατά την όρθια στάση και κατά την βάδιση. Φαίνεται να είναι η αντανάκλαση μιας γενικεύμένης συνδεσμικής χαλαρότητας.

Η εύκαμπτη (χαλαρή) πλατυποδία είναι πολύ συχνή. Περίπου το 90% των παιδιών έχει κάποιας μορφής πλατυποδία, που διορθώνεται καθώς μεγαλώνουν, έτσι ώστε, στην ηλικία των 10 ετών μόνο το 4% να έχει ακόμα πλατυποδία. Η λειτουργία των μυών αλλά και των αρθρώσεων στην περιοχή είναι άριστη. Επομένως, η χαλαρή πλατυποδία είναι μια φυσιολογική παραλλαγή στον άκρο πόδα, και όχι μια παραμόρφωση. Συνήθως είναι ασυπτωματική. Ωστόσο μερικές φορές, σπάνια, τα άτομα με χαλαρή, εύκαμπτη πλατυποδία αναφέρουν:

•          Πόνο στη φτέρνα, στη ποδική καμάρα, στον αστράγαλο και στο έξω τμήμα του ποδιού (5ο μετατάρσιο)
•          Στροφή του αστραγάλου προς τα μέσα
•          Εύκολη κόπωση κατά της αθλητικές δραστηριότητες.

Η χαλαρή πλατυποδία οφείλεται σε χαλαρότητα των συνδέσμων του άκρος ποδός. Περιπτώσεις πλατυποδίας ελαφρού μέχρι μέτριου βαθμού είναι ανώδυνες και δεν χρειάζονται θεραπεία.

Η χρήση των εξατομικευμένων πελμάτων ειδικής κατασκευής, ωστόσο έχει θέση σε παιδιά που παρουσιάζουν πόνο, σε παιδιά υπέρβαρα, και τέλος σε αυτά που έχουν έντονη αθλητική δραστηριότητα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ κ.τ.λ) ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα τραυματισμού.
Η φυσικοθεραπεία με διατατικές ασκήσεις έχει ένδειξη στις περιπτώσεις που η πλατυποδία οφείλεται σε βραχύ αχίλλειο τένοντα (το παιδί δεν μπορεί να βαδίσει πατώντας μόνο στις φτέρνες).

Τέλος, σε περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα δεν υποχωρούν με την συντηρητική αντιμετώπιση έχει ένδειξη η χειρουργική θεραπεία.

Η δύσκαμπτη ή σκληρή πλατυποδία, κατά την οποία η εξάλειψη της ποδικής καμάρας παραμένει σταθερή χωρίς να μεταβάλλεται ανάλογα με τον αν φορτίζεται ή όχι το σκέλος. Οφείλεται συνήθως σε ανωμαλίες ή παθήσεις των οστών του ταρσού (συνοστέωση των οστών του ταρσού, συγγενής κάθετος αστράγαλος κ.τ.λ).

Στην δύσκαμπτη πλατυποδία ο ασθενής είναι έφηβος ή άτομο μεγαλύτερης ηλικίας και έχουν πόνο και δυσκαμψία στα πόδια.

Τα αίτια της διακρίνονται σε συγγενή και επίκτητα.

Στα συγγενή ανήκουν:

• οστική ή χόνδρινη γέφυρα που συνδέει την πτέρνα με το σκαφοειδές ή τον αστράγαλο και
• κάθετος αστράγαλος

Στα επίκτητα ανήκουν

• κατάγματα ενδαρθρικά της πτέρνας ή του αστραγάλου και
• φλεγμονές της αστραγαλοπτερνικής άρθρωσης

Στην βιβλιογραφία αναφέρεται επίσης και η αντισταθμιστική πλατυποδία. Πρόκειται για δευτεροπαθή παραμόρφωση, οφείλεται δηλαδή σε κάποια άλλη διαταραχή, όπως βράχυνση Αχίλλειου τένοντα, ήπια δύσκαμπτη ιπποποδία, κάτω άκρα σε εξωτερική στροφή (the Charlie Chaplin look) ή ακόμα στην παρουσία επικουρικού σκαφοειδούς (επιπλέον οστάριο στον ταρσό).


ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ
Ενδιαφέρον είναι επίσης, εάν η πλατυποδία είναι εύκαμπτη ή δύσκαμπτη», επισημαίνουμε πως η πλατυποδία, διορθώνεται είτε με συντηρητικές μεθόδους σε κάποιες περιπτώσεις, με ειδικά πέλματα που γίνονται μετά από πελματογράφημα και σε συνδυασμό ή μη με σωστά υποδήματα, είτε χειρουργικά με μία καινούρια μέθοδο πολύ μικρής επεμβατικότητας με τομή μόλις 2εκ που το παιδί μπορεί να βαδίσει αμέσως σε χωρίς να χρειασθεί να παραμείνει στο νοσοκομείο (βγαίνει την ίδια ημέρα) έχει ένδειξη σε παιδιά άνω των 10 ετών και σε ενήλικες.

Διαβάστε επίσης

Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη ή κύστεις του baker.

Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.

Που οφείλεται ο πόνος στα πέλματα; Απλές συμβουλές για να τα προστατεύσεις

18 προβλήματα των ποδιών μας, που μας προειδοποιούν για τη συνολική μας υγεία;