Ψήφισμα της Κ.Σ. του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ανάγκη αντιμετώπισης της φυματίωσης

Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση που συνεδρίασε αυτή την εβδομάδα στο Στρασβούργο, καλεί με ψήφισμα τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να διασφαλίσουν ότι όλοι οι ασθενείς με φυματίωση εξετάζονται αποτελεσματικά και έχουν πρόσβαση σε κατάλληλη και δωρεάν - ή τουλάχιστον οικονομικά προσιτή - θεραπεία και περίθαλψη, καθώς και ψυχοκοινωνική υποστήριξη.

Το ψήφισμα που εγκρίθηκε ομόφωνα σήμερα, βάσει της έκθεσης του βουλευτή Serhi Kiral (Ουκρανία, ΕΛΚ) παροτρύνει τα κράτη-μέλη να παρέχουν «ολοκληρωμένες και ανθρωποκεντρικές υγειονομικές υπηρεσίες», στις οποίες θα συμμετέχουν κυβερνητικές υπηρεσίες, τοπικές αρχές και οργανώσεις πολιτών, ώστε να καλύπτονται και περιπατητικές εξω-νοσοκομειακές περιθάλψεις.

Η Συνέλευση συστήνει επίσης τη βελτίωση των μηχανισμών έγκαιρης ανίχνευσης της φυματίωσης μεταξύ των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων και την επένδυση στην έρευνα και ανάπτυξη νέων φαρμάκων, διαγνωστικών μεθόδων και εμβολίων.

Τέλος, ενθαρρύνει τους αρχηγούς κρατών να παραστούν στη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της φυματίωσης, που θα λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο του 2018.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι το 2016 η φυματίωση προκάλεσε 1,7 εκατομμύρια θανάτους σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρόκειται για μία «κοινωνική» ασθένεια, όπως επισημαίνεται, που επηρεάζει δυσανάλογα κοινωνικά και οικονομικά μειονεκτούσες ομάδες, όπως αστέγους και ανθρώπους που χρησιμοποιούν ναρκωτικά. Έχει συχνά θανατηφόρες επιπτώσεις στη ζωή των ασθενών και στην καλύτερη περίπτωση έχει μακροχρόνιες παρενέργειες στην υγεία των ασθενών.

Εφιστάται επίσης η προσοχή στο γεγονός ότι ένας από τους κυριότερους λόγους μετάδοσης της ασθένειας είναι ο μεγάλος αριθμός των μη διαγνωσμένων ασθενών. Εξίσου σημαντική είναι όμως και η σημαντική έλλειψη επενδύσεων για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων κατά της φυματίωσης, διαγνωστικών εργαλείων και εμβολίων. Σημειώνεται ότι το σημερινό μοντέλο φαρμακευτικής καινοτομίας δεν προσφέρει αρκετά κίνητρα για επενδύσεις σε μια ασθένεια όπως η φυματίωση, καθώς για τη συγκεκριμένη ασθένεια επιβάλλεται συνδυαστική θεραπεία η οποία είναι δαπανηρή και ασύμφορη, δεδομένου ότι η νόσος αγγίζει τα φτωχότερα στρώματα και μέρη του κόσμου, που συχνά δεν συνεισφέρουν με εισφορές έτσι ώστε να υπάρξει απόσβεση της δαπάνης.

Δωρεάν σπιρομετρήσεις από τον Δήμο Θεσσαλονίκης

Δωρεάν σπιρομετρήσεις για καπνιστές ή πρώην καπνιστές ή άτομα με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα, άνω των 40 ετών, διενεργεί ο δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με κλιμάκιο πνευμονολόγων, με στόχο την έγκαιρη διάγνωση της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας.

Οι σπιρομετρήσεις θα γίνουν σήμερα Τετάρτη 18 Απριλίου 2018 στο χώρο της Διεύθυνσης Κοινωνικής Προστασίας και Δημόσιας Υγείας, του Δήμου Θεσσαλονίκης (Μοναστηρίου 53-55, 3ος όροφος), από τις 13.00 έως τις 16.00 κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού

Φως στο γενετικό υπόβαθρο της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης

Πέντε γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης, ανακάλυψε μια διεθνής επιστημονική ομάδα.

   Πρόκειται για μία σπάνια νόσο των αρτηριών των πνευμόνων, η οποία επηρεάζει και την καρδιά. Προσβάλλει περίπου 25-50 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού και εμφανίζεται με διπλάσια συχνότητα στις γυναίκες από ό,τι στους άντρες. Εκδηλώνεται σε οποιαδήποτε ηλικία και περίπου στο ένα πέμπτο των περιπτώσεων δεν υπάρχει κάποια προφανής αιτιολογία.

   Οι πνευμονικές αρτηρίες εμφανίζουν πάχυνση και στένωση, πράγμα που οδηγεί σε αύξηση της πίεσής τους, με αποτέλεσμα η καρδιά σταδιακά να καταπονείται και οι ασθενείς να εμφανίζουν τελικά καρδιακή ανεπάρκεια. Η πάθηση οδηγεί στο θάνατο τους μισούς ασθενείς μέσα σε πέντε χρόνια και μπορεί να θεραπευθεί μόνο με μεταμόσχευση καρδιάς ή πνεύμονα, αν και συχνά το σώμα του ασθενούς απορρίπτει το μόσχευμα, ιδίως των πνευμόνων.

   Η καλύτερη κατανόηση των γενετικών παραγόντων κινδύνου θα βοηθήσει τους γιατρούς να κάνουν πιο έγκαιρη διάγνωση και τελικά να αναπτύξουν νέες θεραπείες.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Νίκολας Μόρελ του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", σύμφωνα με το BBC, έκαναν τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα γενετική μελέτη για την πάθηση, αναλύοντας το γονιδίωμα 1.038 ασθενών.

   Εντοπίσθηκαν πέντε γονίδια, οι μεταλλάξεις των οποίων προκαλούν την πάθηση. Τέσσερα από τα γονίδια είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτονται.

ΑΠΕ

Από ανθεκτική φυματίωση προσβλήθηκαν τρεις Έλληνες

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΟ ΠΟΥ
Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (ΕΠΕ) προειδοποιεί ότι η δημόσια υγεία της Ελλάδας απειλείται από την υπερανθεκτικές μορφές φυματίωσης

Η νέα, συχνά θανατηφόρα, υπερανθεκτική μορφή φυματίωσης (XDR-TB) υπάρχει και στην Ελλάδα. Μόνο το 2017, τρεις Έλληνες προσβλήθηκαν από αυτήν και νοσηλεύονται σε απομόνωση.

Σύμφωνα με την ΕΠΕ, στην Ελλάδα κατά την πενταετία 2013-2017, μόνο στο αντιφυματικό τμήμα του Νοσοκομείου Σωτηρία, αντιμετωπίσθηκαν 1.604 ασθενείς. Εκτιμάται ότι ο αριθμός των ασθενών πανελλαδικά είναι 2-3 φορές μεγαλύτερος.

Το 2016, 10,4 εκατομμύρια άνθρωποι εμφάνισαν ενεργό φυματίωση και 1,6 εκατομμύρια απεβίωσαν από αυτή σε όλο τον κόσμο.

Σημαντικά προβλήματα στη διαχείριση της φυματίωσης, με κυριότερο την ανυπαρξία ενιαίου και οργανωμένου αντιφυματικού προγράμματος που έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική υποδήλωση της νόσου, ανεπάρκεια οργανωμένων δομών για την πρόληψη και αντιμετώπισή της και κατάλληλων χώρων για τη νοσηλεία των ασθενών με ανθεκτικές μορφές, διαπιστώνει η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (ΕΠΕ), με αφορμή την 24η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φυματίωσης, που σκοπό έχει να υπενθυμίζει κάθε χρόνο τις δυσμενείς ιατρικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της νόσου.

Όπως αναφέρει, το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για την επίλυση του προβλήματος της υποδήλωσης και την αξιόπιστη αποτύπωση της επιδημιολογικής εικόνας της νόσου στη χώρα. «Παρά τις επανειλημμένες σχετικές εισηγήσεις, δυστυχώς δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί σε αυτή την κατεύθυνση».

«Ο αγώνας κατά της φυματίωσης δεν περιορίζεται στην εξατομικευμένη προσπάθεια των μονάδων υγείας να διαγνώσουν και να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους. Αντίθετα, αποτελεί κυρίως πολιτικό ζήτημα. Ελπίζουμε ότι η Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης θα συμβάλει ενεργά στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και των πολιτικών φορέων για την καταπολέμηση της φυματίωσης» τονίζει η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία.

Η φυματίωση σήμερα «έχει αλλάξει πρόσωπο», λόγω της εμφάνισης ανθεκτικών μορφών, επισημαίνουν οι επιστήμονες. Προσθέτουν ότι, ενώ η «απλή» φυματίωση είναι νόσος που συνήθως θεραπεύεται, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, η ανθεκτική, η πολυανθεκτική (MDR-TB) και ιδίως η υπερανθεκτική φυματίωση (XDR-TB) είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, πολύ πιο δύσκολη στην αντιμετώπισή της, και απαιτεί μακροχρόνια, δύσκολη και ακριβή θεραπεία. Επίσης, σύμφωνα με την ΕΠΕ, η φυματίωση μπορεί να προσβάλει κάθε άνθρωπο, αλλά «προσβάλλει ιδιαίτερα τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τους φτωχούς, τους περιθωριοποιημένους, τους υποσιτισμένους, όσους δηλαδή ζουν κάτω από δυσμενείς συνθήκες, και στην Ελλάδα της κρίσης οι ομάδες αυτές αυξάνονται».

Η φυματίωση είναι μία λοιμώδης νόσος, γνωστή από την αρχαιότητα, που εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από λοιμώδες νόσημα παγκοσμίως. Μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω του αναπνευστικού, από άτομα με ενεργό νόσο του αναπνευστικού συστήματος. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα άτομα που μολύνονται δεν το γνωρίζουν, δε νοσούν και δε μεταδίδουν τη νόσο. Ωστόσο, 10% όσων έχουν μολυνθεί μπορεί να εμφανίσουν ενεργό νόσο κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ακόμη και πολλά χρόνια μετά τη μόλυνση.

Η φετινή καμπάνια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας έχει ως τίτλο «Αναζητούνται ηγέτες για την καταπολέμηση της φυματίωσης», στοχεύοντας στο να δεσμεύσει πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς, ασθενείς και επαγγελματίες υγείας, σε μία από κοινού συντονισμένη προσπάθεια για την εξάλειψη της νόσου.

dikaiologitika.gr

Τουλάχιστον 1,8 εκατομμύρια παιδιά και νέοι παθαίνουν φυματίωση κάθε χρόνο

Τουλάχιστον 1,8 εκατομμύρια παιδιά και νέοι, ηλικίας δέκα έως 24 ετών, παθαίνουν φυματίωση κάθε χρόνο, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, με τη συμμετοχή και ενός Έλληνα επιστήμονα, του επιδημιολόγου δρος Χαράλαμπου Σισμανίδη, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

   Είναι η πρώτη παγκόσμια εκτίμηση που γίνεται για τα περιστατικά φυματίωσης ειδικά στους νέους και δείχνει ότι τον μεγαλύτερο κίνδυνο αντιμετωπίζουν τα άτομα ηλικίας 20 έως 24 ετών.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αυστραλή δρα Κάθριν Σνόου, του Τμήματος Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Ευρωπαϊκής Πνευμονολογικής Εταιρείας "European Respiratory Journal", υπολόγισαν ότι κάθε χρόνο υπάρχουν τουλάχιστον 1,05 εκατομμύρια νέες λοιμώξεις φυματίωσης σε νέους 20 έως 24 ετών, 535.000 σε εφήβους 15 έως 19 ετών και 192.000 σε παιδιά δέκα έως 14 ετών.

   Λόγω έλλειψης αξιόπιστων στοιχείων σε πολλές χώρες, οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι τα πραγματικά νέα περιστατικά μεταξύ παιδιών και νέων μπορεί να είναι πολύ περισσότερα, έως και τρία εκατομμύρια ετησίως.

   Οι περισσότερες νέες λοιμώξεις σε άτομα δέκα έως 14 ετών καταγράφονται στη Νότια Ασία (721.000 ετησίως) και ακολουθεί η Υποσαχάρια Αφρική (534.000 νέα περιστατικά).

   Η φυματίωση μεταδίδεται από μολυσμένα σταγονίδια που εκτοξεύονται με τον βήχα ή το φτάρνισμα των ασθενών. Μπορεί να θεραπευθεί με αντιβιοτικά, αλλά χωρίς την κατάλληλη θεραπεία συχνά αποβαίνει θανατηφόρα.

ΑΠΕ

Oι νεότερες θεραπευτικές εξελίξεις στον καρκίνο του πνεύμονα, νεφρού, κεφαλής - τραχήλου, μελάνωμα, λέμφωμα Hodgkin

Αφιέρωμα από την συντακτική ομάδα του medlabnews.gr
Επιλέξαμε την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου να σας παρουσιάσουμε πέντε ομιλίες που αφορούν τις νεότερες θεραπευτικές εξελίξεις στην μάχη με το καρκίνο και παρουσιάζονται από πέντε κορυφαίους παθολόγους ογκολόγους της χώρας μας. Αναφέρονται πολλές αλήθειες και πάντως αποδεικνύουν ότι στην χώρα μας παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και στο σύστημα υγείας, υπάρχουν Πανεπιστημιακές κλινικές που δίνουν την μάχη με τον καρκίνο παρουσιάζοντας μεγάλες επιτυχίες.

Οι καθηγητές όπως θα δείτε και στα video παρουσιάζουν τα νεότερα δεδομένα στον τομέα της Ανοσο-ογκολογίας.

Ο καρκίνος παραμένει από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως και αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για την ιατρική κοινότητα. H χειρουργική αντιμετώπιση, η ακτινοθεραπεία και οι κυτταροτοξικές ή στοχεύουσες θεραπείες αποτελούν τις βασικές θεραπευτικές επιλογές στην αντιμετώπιση του καρκίνου τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά η μακροχρόνια επιβίωση και η βελτίωση της ποιότητας ζωής, παραμένουν μη επιτεύξιμοι στόχοι για πολλούς ασθενείς με προχωρημένη νόσο, σύμφωνα με μελέτες.

Για την αντιμετώπιση αυτής της ανεκπλήρωτης ιατρικής ανάγκης, έρχεται να συμβάλει η ανοσο-ογκολογία, η οποία περιλαμβάνει παράγοντες, των οποίων ο πρωταρχικός στόχος είναι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού για την καταπολέμηση του καρκίνου.

Καρκίνος του πνεύμονα
Μεγάλες Αλήθειες 

Ο Καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών & Δ/ντής της Γ. Παθολογικής Κλινικής Γ.Ν.Ν.Θ.Α «Η Σωτηρία», κος Κωνσταντίνος Συρίγος δήλωσε σχετικά με τον καρκίνο του πνεύμονα πως «αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως με μεγάλο ποσοστό των ασθενών να διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου, αφού η νόσος δεν δίνει συνήθως πρώιμα συμπτώματα. Στην Ελλάδα έχει υπολογισθεί ότι 6.500 άτομα χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από αυτή τη μορφή καρκίνου, που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο κάπνισμα».


Επίσης ανέφερε «Είναι σημαντικό πως η χώρα μας βρίσκεται στην πρωτοπορία της έρευνας στον καρκίνο του πνεύμονα με τις περισσότερες από τις νεότερες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των ανοσοθεραπειών, να είναι διαθέσιμες και στην Ελλάδα σε εξειδικευμένα ογκολογικά κέντρα. Ειδικότερα, με την εισαγωγή της ανοσοθεραπείας έχουν σημειωθεί σημαντικές βελτιώσεις τόσο στην επιβίωση ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα - με τα ποσοστά να ανέρχονται στο 16-18% στην τριετία - όσο και στην ποιότητα ζωής τους, με διαχειρίσιμο προφίλ ασφάλειας».


Μελάνωμα



Στη συνέχεια η Καθηγήτρια Παθολογίας Ογκολογίας, Α’ Παθολογική Κλινική, Γ.Ν. «Λαϊκό», κα Έλενα Γκόγκα μίλησε για το μελάνωμα που αποτελεί μία μορφή καρκίνου του δέρματος και δήλωσε «Το μεταστατικό μελάνωμα αποτελεί την πιο θανατηφόρο μορφή της νόσου και παρουσιάζεται όταν ο καρκίνος εξαπλωθεί πέραν της επιφάνειας του δέρματος σε άλλα όργανα. Η επίπτωση του μελανώματος αυξάνεται σταθερά τα τελευταία 30 έτη. Το μελάνωμα είναι κυρίως ιάσιμο όταν αντιμετωπιστεί στα πρώιμα στάδια. Ωστόσο, ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα Σταδίου IV ιστορικά έχουν ποσοστό πενταετούς επιβίωσης 15% έως 20% και δεκαετούς επιβίωσης περίπου 10% έως 15%. Με την εισαγωγή της ανοσοθεραπείας, τα δεδομένα αυτά αλλάζουν. Η πενταετής επιβίωση διαμορφώνεται στο 35-40% με τη μονοθεραπεία anti-PD1 παραγόντων, ενώ συνδυάζοντας ανοσοθεραπευτικούς παράγοντες, σημειώνονται ποσοστά τριετούς επιβίωσης κοντά στο 60%».

Επίσης πρόσθεσε πως «Πολύ σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί και για τους ασθενείς με εξαιρέσιμο μελάνωμα υψηλού κινδύνου, οι οποίοι μπορεί να λάβουν επικουρική θεραπεία. Οι εν λόγω ασθενείς, παρά τη χειρουργική παρέμβαση και την πιθανή επικουρική θεραπεία, παρουσιάζουν υποτροπή και εξέλιξη σε μεταστατική νόσο.

Σε διάστημα πέντε ετών, η πλειοψηφία των ασθενών με νόσο Σταδίου IIIb και IIIc (68% και 89%, αντίστοιχα) εμφανίζουν υποτροπή και αποτελούν μια ακάλυπτη ανάγκη. Ωστόσο, πολύ πρόσφατα ανακοινώθηκαν δεδομένα που αναδεικνύουν τη συνεισφορά της ανοσοθεραπείας και σε αυτήν την κατηγορία των ασθενών. Δεδομένα που ανακοινώθηκαν στο ESMO, δείχνουν πως ο αναστολέας του PD-1 βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου, επιδεικνύοντας ανώτερα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένης της καλύτερης ανοχής, σε σύγκριση με ένα δραστικό φάρμακο ελέγχου, στο πλαίσιο της επικουρικής θεραπείας για το μελάνωμα».


Καρκίνος του νεφρού


Στην εισήγησή του ο Καθηγητής Θεραπευτικής Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ.Ν. «Αλεξάνδρα», κος Αριστοτέλης Μπάμιας αναφέρθηκε στην ελπίδα που έφερε η ανοσοθεραπεία στον καρκίνο του νεφρού. Ο κ. Μπάμιας τόνισε ότι «ο καρκίνος του νεφρού είναι ο 12ος πιο συχνός καρκίνος παγκοσμίως και εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες, συνήθως στην έκτη και έβδομη δεκαετία της ζωής. Παρόλο που οι εξελίξεις στις στοχεύουσες θεραπείες για την αντιμετώπιση του καρκίνου του νεφρού από το 2006 έως σήμερα ήταν ραγδαίες, υπάρχουν ακόμη σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Από τον Απρίλιο του 2016 η μοντέρνα ανοσοθεραπεία έχει εμπλουτίσει τη θεραπευτική φαρέτρα στη μάχη των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο νεφρού». Παρουσίασε πολύ σημαντικά στοιχεία κλινικής μελέτης, που έδειξαν ότι η ανοσοθεραπεία εκτός από μακροχρόνιο όφελος στη συνολική επιβίωση έναντι της καθιερωμένης θεραπείας, πρόσφερε στους ασθενείς και καλύτερης ποιότητας επιβίωση η οποία, όπως τόνισε, βελτιωνόταν κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα δεδομένα αυτά, επεσήμανε ο κ. Μπάμιας, κατέταξαν δικαίως την ανοσοθεραπεία στις κατευθυντήριες οδηγίες, ως θεραπεία εκλογής επί αποτυχίας προηγούμενης θεραπείας στο νεφροκυτταρικό καρκίνωμα.

«Σε αντίθεση με τον καρκίνο του νεφρού, τα τελευταία 15 χρόνια χαρακτηρίσθηκαν από πενιχρά αποτελέσματα στην προσπάθεια ανεύρεσης νέων φαρμάκων για τον καρκίνο του ουροθηλίου», σύμφωνα με τον κ. Μπάμια.

Όπως ανέφερε, «το ουροθηλιακό καρκίνωμα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος καρκίνου της ουροδόχου κύστης και είναι ο πέμπτος πιο συχνός τύπος καρκίνου που διαγιγνώσκεται στην Ευρώπη». Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελετών που παρουσίασε, ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με μεταστατικό καρκίνο ουροθηλίου μπορεί να ωφεληθεί σήμερα από την ανοσοθεραπεία. «Η ανοσοθεραπεία, η οποία βοηθάει σημαντικά ασθενείς με πρώιμο ουροθηλιακό καρκίνο, με τη μοντέρνα της μορφή πλέον, προσφέρει μια αποτελεσματική θεραπεία και σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου, η οποία μέχρι τώρα χαρακτηριζόταν από ένδεια θεραπευτικών επιλογών».



Καρκίνος κεφαλής και τραχήλου


Η Αν. Καθηγήτρια Παθολογίας - Ογκολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Β. Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Γ.Π.Ν. «Αττικόν», κα Αμάντα Ψυρρή δήλωσε «Οι τύποι του καρκίνου που είναι γνωστοί ως καρκίνοι της κεφαλής και του τραχήλου συνήθως εξορμώνται από πλακώδη κύτταρα που επικαλύπτουν το βλεννογόνο στην περιοχή της κεφαλής και του τραχήλου, όπως η εσωτερική επιφάνεια της στοματικής κοιλότητας και του φάρυγγα. Ο καρκίνος της κεφαλής και του τραχήλου αποτελεί τον 7ο συχνότερο καρκίνο παγκοσμίως, με έναν εκτιμώμενο αριθμό 600.000 νέων περιπτώσεων ανά έτος και 223.000-300.000 θανάτων ανά έτος. Η παγκόσμια επίπτωση του καρκινώματος της κεφαλής και του τραχήλου εκ πλακωδών κυττάρων (SCCHN) αναμένεται να αυξηθεί κατά 17% μέχρι και το 2022. Το ποσοστό πενταετούς επιβίωσης αναφέρεται ως χαμηλότερο από 4% για τη μεταστατική νόσο Σταδίου IV».

Επίσης, τόνισε ότι «Για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία, μία νέα κατηγορία φαρμάκων, οι ανοσοθεραπευτικοί παράγοντες, προστίθενται στη θεραπευτική φαρέτρα της ογκολογίας, καθιστώντας το μέλλον της θεραπείας του προχωρημένου καρκίνου κεφαλής και τραχήλου πιο ελπιδοφόρο. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η θεραπεία με anti-PD1 παράγοντα αυξάνει την ολική επιβίωση ασθενών με προχωρημένο καρκίνο κεφαλής και τραχήλου, σταθεροποιώντας τα συμπτώματα και την ποιότητα ζωής των ασθενών, συμπεριλαμβανομένων της καθημερινής δραστηριότητας και της κοινωνικής επάρκειας».



Λέμφωμα Hodgkin


Στην εισήγησή του σχετικά με τις εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας του λεμφώματος Hodgkin ο κος Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Αιματολογίας της Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α στην Αιματολογική Κλινική του Γ. Ν. «Λαϊκό», ανέφερε ότι «το λέμφωμα Hodgkin αποτελεί μια από τις συχνότερες αιματολογικές κακοήθειες με σχετικά χαμηλή, ουδόλως όμως αμελητέα θνητότητα. Περίπου 20-30% των ασθενών υποτροπιάζουν μετά από τη χημειοθεραπεία πρώτης γραμμής με ή χωρίς ακτινοθεραπεία, οπότε ο θεραπευτικός αλγόριθμος περιλαμβάνει χημειοθεραπεία διάσωσης και ακολούθως μεγαθεραπεία με αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Δυστυχώς μόνο οι μισοί περίπου από αυτούς τους ασθενείς ιώνται, με τους υπόλοιπους μισούς να απαιτούν περαιτέρω θεραπεία με γενικώς πτωχά αποτελέσματα. Ακριβώς στο σημείο αυτό, η εισαγωγή της ανοσοθεραπείας έναντι των μορίων CD30 και PD-1 έχει δώσει νέα ελπίδα στους ασθενείς με υποτροπιάζον ή ανθεκτικό λέμφωμα Hodgkin μετά την αυτόλογη μεταμόσχευση».

Αναφερόμενος στη χορήγηση των αναστολέων PD1 σε αυτούς τους ασθενείς που έχουν αστοχήσει τόσο η αυτόλογη μεταμόσχευση όσο και η ανοσοθεραπεία έναντι του CD30 σχολίασε ότι «τα ποσοστά ελέγχου της νόσου είναι περίπου 70% με τη μέση διάρκεια των υφέσεων να ξεπερνά τους 12-18 μήνες και με συνολική επιβίωση περίπου 90% στους 18 μήνες έναντι περίπου 60% με τις συμβατικές θεραπείες. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι πολλοί ασθενείς, στους οποίους το φορτίο της νόσου δεν ελαττώνεται σε ικανό βαθμό, παρουσιάζουν σημαντικό κλινικό όφελος με παρατεταμένη σταθεροποίηση της νόσου και ποιοτική επιβίωση». Κλείνοντας τόνισε ότι «διεξάγονται κλινικές μελέτες για την αξιολόγηση του θεραπευτικού οφέλους των ανοσοθεραπειών και σε πρωιμότερες γραμμές θεραπείας και ιδίως σε νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin».

Οι παραπάνω ομιλίες έγιναν στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργανώθηκε από την Bristol-Myers Squibb.

Σπουδαία ανακάλυψη για τη θεραπεία της πνευμονικής ίνωσης με επικεφαλής τον Έλληνα Πνευμονολόγο, Αρ. Τζουβελέκη

H ερευνητική ομάδα του τμήματος Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Yale των ΗΠΑ με επικεφαλής τον Έλληνα ερευνητή-πνευμονολόγο Αργύρη Τζουβελέκη και τους καθηγητές Guoying Yu και Naftali Kaminskiπροέβη σε μια σημαντική ανακάλυψη αναφορικά με τη θεραπεία της Ιδιοπαθούς Πνευμονικής Ίνωσης (Idiopathic Pulmonary Fibrosis).

Η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση αποτελεί μια δυνητικά θανατηφόρο νόσο των πνευμόνων, αγνώστου αιτιολογίας, που χαρακτηρίζεται από αντικατάσταση του φυσιολογικού πνεύμονα από καταστρεπτικές ουλές και εμφανίζει πρόγνωση δυσμενέστερη από εκείνη του καρκίνου του πνεύμονα. Μέχρι στιγμής η νόσος δεν εμφανίζει αποτελεσματική θεραπεία και οι ασθενείς καταλήγουν εντός 3-5 ετών από τη στιγμή της διάγνωσης.

Η ομάδα των ερευνητών ανακάλυψε ότι η θυρεοειδική ορμόνη με τη μορφή εισπνοής εμφανίζει θεραπευτικές ιδιότητες σε πειραματικά μοντέλα πνευμονικής ίνωσης μέσω βελτίωσης της λειτουργίας των μιτοχονδρίων των επιθηλιακών κυττάρων του πνεύμονα, των κυτταρικών οργανιδίων που αποκαλούνται «εργοστάσια του κυττάρου» και είναι υπεύθυνα για την παραγωγή κυτταρικής ενέργειας. Η εν λόγω μελέτη σκορπίζει ελπίδα σε πολλούς ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο μιας και οι ερευνητές προτίθενται να ξεκινήσουν άμεσα μελέτη ασφάλειας και αποτελεσματικότητας της εισπνεόμενης θυρεοειδικής ορμόνης σε ασθενείς με Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση.

Το βιογραφικό του Αργύρη Τζουβελέκη

Ο ιατρός – πνευμονολόγος Αργύρης Τζουβελέκης σπούδασε στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Imperial College του Λονδίνου με υποτροφία από την Ευρωπαϊκή Πνευμονολογική Εταιρεία και εν συνεχεία πραγματοποίησε την ειδικότητα του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης υπό την επίβλεψη του καθηγητή Πνευμονολογίας Δημοσθένη Μπούρου,του ιατρού-επιστήμονα που προμελέτησε την Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση στην Ελλάδα. Ακολούθησε υποτροφία για μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ και επιστροφή στην Ελλάδα μέσω υποτροφίας Μαρί-Κιουρί από την Ευρωπαϊκή Πνευμονολογική Εταιρεία.

Υπερηφάνεια για τα δικά μας παιδιά που διαπρέπουν σε παγκόσμιο επίπεδο και παρά τις αντιξοότητες βρίσκουν το κουράγιο να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με σκοπό να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους συμπολίτες τους.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο ιατρικό περιοδικό του κόσμου Nature Medicine.

Είναι η πρώτη φορά που Έλληνας πνευμονολόγος δημοσιεύει στο Nature Medicine ως πρώτο όνομα μετά από 10 χρόνια.

altsantiri.gr

Τα νεότερα δεδομένα και οι εξελίξεις στο χώρο της Ανοσοθεραπείας και Ανοσοογκολογίας

Τα νεότερα δεδομένα και οι εξελίξεις στο χώρο της Ανοσοθεραπείας παρουσιάστηκαν σε συνέντευξη τύπου, που πραγματοποιήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2017 στον Πολυχώρο Εκδηλώσεων «King George Hall», στην Πάτρα.

Ο Καθηγητής Παθολογίας - Ογκολογίας, Διευθυντής Ογκολογικού Τμήματος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Χαράλαμπος Καλόφωνος απηύθυνε χαιρετισμό δηλώνοντας πως «η Ανοσο-Ογκολογία αποτελεί μία νέα θεραπευτική στρατηγική κατά του καρκίνου.» Παράλληλα, αναφερόμενος στο 15ο Μετεκπαιδευτικό Σεμιναρίο «Εξελίξεις στην Ογκολογία», που πραγματοποιήθηκε το διάστημα 1-2 Δεκεμβρίου 2017 στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών από το Ινστιτούτο Μοριακής Ιατρικής & Βιοϊατρικής Έρευνας (ΙΜΒΕ) σε συνεργασία με το Ογκολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών, σημείωσε πως «Η σύγχρονη επιστημονική έρευνα και ο μεγάλος όγκος νέας γνώσης στο πεδίο της βιολογίας του καρκίνου και στη θεραπευτική έχει δημιουργήσει επιτακτική ανάγκη για δημιουργική προσπέλαση των νέων δεδομένων και μεταφορά τους στην επιστημονική κοινότητα. Στόχος μας, ως Οργανωτική Επιτροπή, ήταν το Σεμινάριο να συντελέσει στην ενημέρωση για τα εντυπωσιακά επιτεύγματα της σύγχρονης έρευνας και τις νέες θεραπευτικές δυνατότητες που παρέχονται.»

Ο κ. Γεώργιος Πενθερουδάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Διευθυντής Ογκολογικής Κλινικής του Π.Γ.Ν Ιωαννίνων, αναφέρθηκε στους ελπιδοφόρους δρόμους που ανοίγει η ανοσοθεραπεία στην αντιμετώπιση του καρκίνου, λέγοντας ότι «Η έρευνα της ανοσοθεραπείας του καρκίνου επιχειρεί να κατανοήσει πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η προσαρμοστική ανοσολογική άμυνα του οργανισμού έναντι της ικανότητας του καρκίνου να εξελίσσεται και να αποφεύγει την καταστροφή. Μια νέα κατεύθυνση στον τομέα αυτό, αποτελεί η διερεύνηση του μονοπατιού PD-1/PD-L1 (συνδέτης υποδοχέα προγραμματισμένου θανάτου 1). Τα επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι το συγκεκριμένο μονοπάτι αποτελεί έναν σημαντικό μηχανισμό ανοσοδιαφυγής σε πολλαπλούς τύπους καρκίνου, ενώ ο αποκλεισμός του μπορεί να οδηγήσει σε αποκατάσταση της αντικαρκινικής δραστηριότητας των T-κυττάρων και σε ενισχυμένη Τ-κυτταρική διέγερση.»



Στην εισήγησή του σχετικά με τις εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, ο κ. Μιχάλης Καραμούζης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος ΙΜΒΕ, δήλωσε ότι «Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης αποτελεί έναν από τους δέκα συχνότερους καρκίνους παγκοσμίως, με τους θανάτους εξαιτίας της νόσου ετησίως να υπολογίζονται περίπου σε 165.000. Τα περισσότερα περιστατικά διαγιγνώσκονται σε πρώιμο στάδιο, ωστόσο η νόσος χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά υποτροπής, ενώ ειδικότερα οι γυναίκες έχουν υψηλότερη πιθανότητα να διαγνωσθούν εξαρχής με διηθητική νόσο σε σχέση με τους άνδρες (85% έναντι 51%). Παρά το γεγονός ότι στον τομέα της θεραπείας της μεταστατικής μορφής της νόσου, τα τελευταία 30 χρόνια δεν είχε σημειωθεί σημαντική πρόοδος, η εικόνα αυτή φαίνεται να αλλάζει με την είσοδο των ανοσοθεραπειών στην ιατρική φαρέτρα.»

Τέλος, ο κ. Ιωάννης Μπουκοβίνας, Διευθυντής Ογκολογικής Μονάδας της Βιοκλινικής Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος ΔΣ ΕΟΠΕ στην ομιλία του τόνισε ότι «Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως και οι θάνατοι εξαιτίας της νόσου υπερβαίνουν ετησίως εκείνους από καρκίνο του μαστού, κολοορθικού και καρκίνου του προστάτη αθροιστικά. Για 20-25 χρόνια οι γιατροί είχαν περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές, όμως αυτή τη στιγμή με την εισαγωγή της ανοσοθεραπείας, ειδικότερα στην αντιμετώπιση του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (ΜΜΚΠ), έχει προκύψει μια νέα ελπίδα για τους ασθενείς. Μάλιστα, βλέπουμε ότι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ασθενών ενδέχεται να επωφελείται από το συνδυασμό της ανοσοθεραπείας με άλλους παράγοντες.»

ΝΈΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΉ ΕΠΙΛΟΓΉ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΊΣ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΕΣ ΜΟΡΦΈΣ ΚΑΡΚΊΝΟΥ ΤΗΣ ΟΥΡΟΔΌΧΟΥ ΚΎΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΝΕΎΜΟΝΑ

Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Ε.Ε.) ενέκρινε την άδεια κυκλοφορίας του atezolizumab ως μονοθεραπεία για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) που είχαν λάβει προηγουμένως χημειοθεραπεία καθώς και για ασθενείς με μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC) που είτε έχουν προηγουμένως υποβληθεί σε χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνη είτε θεωρούνται ακατάλληλοι για σισπλατίνη. Η θεραπεία με atezolizumab αποτελεί την πρώτη στην Ευρώπη εγκεκριμένη αντι-PD-L1 ανοσοθεραπεία για τις συγκεκριμένες μορφές καρκίνου του πνεύμονα και της ουροδόχου κύστης.

Νέο φάρμακο το atezolizumab, ανοσοθεραπείας, για τον καρκίνο του πνεύμονα και της ουροδόχου κύστης

Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Κάθε χρόνο πεθαίνουν 1,59 εκατομμύρια άνθρωποι εξαιτίας της νόσου. Αυτό μεταφράζεται σε περισσότερους από 4.350 θανάτους σε όλο τον κόσμο κάθε ημέρα. Ο καρκίνος του πνεύμονα μπορεί γενικά να διακριθεί σε δύο βασικούς τύπους: το ΜΜΚΠ και το μικροκυτταρικό καρκίνωμα του πνεύμονα. Ο ΜΜΚΠ είναι ο πιο συχνός τύπος, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 85% όλων των περιπτώσεων.

Το μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα συνδέεται με κακή πρόγνωση και περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Μέχρι πρόσφατα και για περισσότερα από 30 χρόνια δεν είχε σημειωθεί σημαντική πρόοδος ως προς την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης νόσου. Το ουροθηλιακό καρκίνωμα είναι ο ένατος πιο συχνός καρκίνος παγκοσμίως, με διάγνωση 430.000 νέων περιστατικών το 2012, που οδηγεί σε περίπου 165.000 θανάτους παγκοσμίως κάθε χρόνο. Οι άνδρες είναι τρεις φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν ουροθηλιακό καρκίνωμα από τις γυναίκες και η νόσος είναι τρεις φορές πιο συχνή στις ανεπτυγμένες χώρες σε σύγκριση με στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Ε.Ε.) ενέκρινε την άδεια κυκλοφορίας του atezolizumab ως μονοθεραπεία για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) που είχαν λάβει προηγουμένως χημειοθεραπεία καθώς και για ασθενείς με μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC) που είτε έχουν προηγουμένως υποβληθεί σε χημειοθεραπεία με βάση την πλατίνη είτε θεωρούνται ακατάλληλοι για σισπλατίνη. Η θεραπεία με atezolizumab αποτελεί την πρώτη εγκεκριμένη αντι-PD-L1 ανοσοθεραπεία για τις συγκεκριμένες μορφές καρκίνου του πνεύμονα και της ουροδόχου κύστης.

Πιο συγκεκριμένα, η απόφαση της Ε.Ε. αφορά σε έγκριση του atezolizumab ως μονοθεραπεία για ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ΜΜΚΠ μετά από προηγούμενη χημειοθεραπεία, ανεξάρτητα από την κατάσταση του PD-L1. Οι ασθενείς με EGFR ενεργοποιητικές μεταλλάξεις ή όγκους θετικούς για ALK μεταλλάξεις θα πρέπει επίσης να έχουν λάβει στοχεύουσα θεραπεία πριν λάβουν atezolizumab. Η απόφαση αυτή βασίστηκε στα αποτελέσματα της μεγάλης τυχαιοποιημένης μελέτης φάσης III OAK και της τυχαιοποιημένης μελέτης φάσης II POPLAR. Η φάσης III μελέτη OAK κατέδειξε ότι η διάμεση συνολική επιβίωση στο σκέλος των ασθενών που έλαβαν atezolizumab ήταν 13,8 μήνες, κατά 4,2 μήνες μεγαλύτερη από τη διάμεση συνολική επιβίωση των ασθενών στο σκέλος της δοσιταξέλης (διάμεση OS: 13,8 έναντι 9,6 μηνών, λόγος κινδύνου [HR] = 0,73, 95% διάστημα εμπιστοσύνης [ΔΕ]: 0,62, 0,87) .

Η έγκριση του atezolizumab ως μονοθεραπεία σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ουροθηλιακό καρκίνωμα (mUC), βασίστηκε στα αποτελέσματα της τυχαιοποιημένης μελέτης φάσης ΙΙΙ IMvigor211 και των κοορτών 1 και 2 της μελέτης φάσης ΙΙ IMvigor210. Η μελέτη φάσης ΙΙΙ IMvigor211 κατέδειξε ότι η διάμεση διάρκεια ανταπόκρισης (mDOR), ένα δευτερεύον καταληκτικό σημείο, για αυτούς που έλαβαν atezolizumab ήταν 21,7 μήνες (95% ΔΕ: 13,0, 21,7) στο συνολικό πληθυσμό, σε σύγκριση με 7,4 μήνες (95% ΔΕ: 6,1, 10,3) για εκείνους που υποβλήθηκαν σε χημειοθεραπεία. Τα αποτελέσματα από την κοόρτη 1 της μελέτης φάσης ΙΙ IMvigor210 κατέδειξαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν atezolizumab είχαν διάμεση συνολική επιβίωση 15,9 μηνών.

Το σύνολο των δεδομένων για το atezolizumab και στις δύο ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένων των μακροπρόθεσμων ανταποκρίσεων στον προχωρημένο καρκίνο της ουροδόχου κύστης, και την αύξηση της συνολικής επιβίωσης που παρατηρήθηκε στην μελέτη φάσης III για τον προχωρημένο καρκίνο του πνεύμονα, υποδεικνύουν πως οι ασθενείς που πάσχουν από αυτούς τους τύπους καρκίνου, μπορούν να αποκομίσουν τα οφέλη από τη θεραπεία με atezolizumab, ανεξάρτητα από τα επίπεδα έκφρασης του PD-L1.



Σχετικά με το atezolizumab

Το atezolizumab είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προσδένεται στην πρωτεΐνη PD-L1, η οποία εκφράζεται στα καρκινικά κύτταρα και στα διηθούντα τον όγκο ανοσοκύτταρα, εμποδίζοντας την αλληλεπίδρασή της με τους υποδοχείς PD-1 και B7.1. Με την πρόσδεση στον PD-L1, το atezolizumab μπορεί να αποκαταστήσει τη δραστηριότητα των Τ-κυττάρων. Το atezolizumab έχει εκτενές κλινικό πρόγραμμα ως βασικό φάρμακο συνδυασμού με ανοσοθεραπείες για τον καρκίνο, στοχευμένα φάρμακα και διάφορες χημειοθεραπείες σε ένα ευρύ φάσμα όγκων.

Το atezolizumab, η πρώτη εγκεκριμένη anti-PD-L1 ανοσοθεραπεία, έχει ήδη λάβει άδεια κυκλοφορίας στις ΗΠΑ καθώς και σε πολλές άλλες χώρες.

Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης για την Κυστική Ίνωση, 19 με 25 Νοεμβρίου

της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγου, medlabnews.gr

Η ασθένεια είναι μάλλον άγνωστη στον πολύ κόσμο, αν και είναι η πιο συχνή θανατηφόρα  κληρονομική ασθένεια στην λευκή φυλή.

Η Κυστική Ινωση (ΚΙΝ) είναι μια ανίατη, ιδιαίτερα απειλητική για τη ζωή, γενετική, κληρονομική, μη μεταδοτική ασθένεια. (διαβάστε περισσότερα για την κυστική ίνωση εδώ)

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης για την Κυστική Ίνωση (European Cystic Fibrosis Awareness Week) καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της «Cystic Fibrosis Europe» (CFE), μιας πανευρωπαϊκής οργάνωσης που εκπροσωπεί τους πάσχοντες από κυστική ίνωση, ίσως το πιο διαδεδομένο κληρονομικό νόσημα στη λευκή φυλή. Το 2017 γιορτάζεται από τις 19 έως τις 25 Νοεμβρίου.

Ο ρόλος της Φυσικοθεραπείας στη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια

H Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) αποτελεί ένα ευρύ φάσμα χρόνιωνδιαταραχών του αναπνευστικού συστήματος που έχουν ως κοινό παρανομαστή τον περιορισμό στην εκπνοή λόγω απόφραξης ή καταστροφής τμημάτων του πνεύμονα. 

Τα κύρια συμπτώματα της ΧΑΠ είναι ο επίμονος βήχας, η δύσπνοια, η παραγωγή πτυέλων, η κόπωση και το σφίξιμο στο στήθος.

Ο κυριότερος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση ΧΑΠ είναι το κάπνισμα, ενώ ακολουθούν η ατμοσφαιρική ρύπανση και η γονιδιακή προδιάθεση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΧΑΠ είναι μία ασθένεια που προλαμβάνεται σε μεγάλο βαθμό. Η αποφυγή έναρξης του καπνίσματος και η έγκαιρη διακοπή του, μειώνουν κατακόρυφα τηνπιθανότητα να νοσήσει κάποιος από ΧΑΠ. Οι θεραπευτικές μέθοδοι αποσκοπούν στη βελτίωση των συμπτωμάτων και στη μείωση των εξάρσεων. 

Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση είναι μεγίστης σημασίας, καθώς προσφέρει πολλαπλά οφέλη, τα οποία έχουν αποδειχθεί ερευνητικά. 

Οι στόχοι της φυσικοθεραπείας στη ΧΑΠ είναι οι εξής: 

• Εκμάθηση του σωστού τρόπου αναπνοής

• Eνδυνάμωση των αναπνευστικών μυών

• Διευκόλυνση της απομάκρυνσης των εκκρίσεων

• Εκμάθηση των ασθενών στη σωστή λήψη εισπνεόμενων φαρμάκων και της συμμόρφωσης στη θεραπεία

• Συμμετοχή σε δομημένα και εξατομικευμένα προγράμματα άσκησης

Ασθενείς με ΧΑΠ που έχουν ακολουθήσει προγράμματα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης διαπίστωσαν σημαντική βελτίωση της φυσικής κατάστασης και της λειτουργικής ικανότητας τους, μείωση της δύσπνοιας και της κόπωσης, μείωση της συχνότητας παροξύνσεων, βελτίωση της ποιότητας ζωής, μείωση των επισκέψεων στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ενός νοσοκομείου και στα τακτικά εξωτερικά ιατρείακαι μείωση των εισαγωγών στο νοσοκομείο. 

Ως εκ τούτου, ο φυσικοθεραπευτής έχει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της νόσου και συμβάλλει τα μέγιστα στη βελτίωση της καθημερινότητας των ασθενών με ΧΑΠ.

Το Επιστημονικό Τμήμα Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας-Αποκατάστασης (Ε.Τ.Κ.Α.Φ.Α) του Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (Π.Σ.Φ.) μέσω δράσεων προάγει, αναγνωρίζει, εκπαιδεύει, αλλά και ενημερώνει το ευρύ κοινό, για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης, πρόληψης, αξιολόγησης και κλινικής εφαρμογής της κατάλληλης φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης σε ασθενείς με ΧΑΠ. 

Δύο μήνες μικρότερου προσδόκιμου ζωής για κάθε παραπανίσιο κιλό και ένας χαμένος χρόνος ζωής για κάθε πακέτο τσιγάρα τη μέρα

Οι άνθρωποι που είναι υπέρβαροι, μειώνουν το προσδόκιμο ζωής τους κατά δύο μήνες κατά μέσο όρο για κάθε παραπανίσιο κιλό βάρους τους, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η μεγάλη γενετική μελέτη, με τη βοήθεια των γονιδίων που ευνοούν την μακροζωία, διαπίστωσε επίσης ότι το κάπνισμα ενός πακέτου τσιγάρων τη μέρα εφ' όρου ζωής αφαιρεί κατά μέσο όρο γύρω στα επτά χρόνια από το προσδόκιμο ζωής. Αλλά αν κανείς κόψει έγκαιρα το τσιγάρο, τελικά μπορεί να ελπίζει ότι θα ζήσει όσο αν δεν είχε ποτέ καπνίσει.

Από την άλλη, η μεγαλύτερη μόρφωση «χαρίζει» περισσότερα χρόνια ζωής. Σχεδόν ένα έτος προστίθεται στο προσδόκιμο ζωής για κάθε πρόσθετο χρόνο εκπαίδευσης. Σύμφωνα με την έρευνα, οι άνθρωποι που κόβουν το κάπνισμα, μορφώνονται περισσότερο και ταυτόχρονα είναι ανοικτοί σε νέες εμπειρίες, αναμένεται να ζήσουν περισσότερο. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζιμ Ουίλσον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", ανέλυσαν γενετικές πληροφορίες για πάνω από 600.000 άτομα, συσχετίζοντας αυτά τα δεδομένα με στοιχεία για τη διάρκεια της ζωής καθενός ανθρώπου.

Με αυτό τον τρόπο, οι επιστήμονες -με τη βοήθεια των υπολογιστών- κατάφεραν να εντοπίσουν γονίδια που έχουν την μεγαλύτερη επίδραση στην μακροζωία. Επειδή οι επιλογές στη ζωή και η συμπεριφορά κάθε ανθρώπου (μόρφωση, τάση για αλκοολισμό κ.α.) επηρεάζονται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό από γενετικούς παράγοντες -πέρα ασφαλώς από τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς παράγοντες- οι ερευνητές μπόρεσαν έμμεσα να εντοπίσουν τους παράγοντες εκείνους στον τρόπο ζωής που έχουν την μεγαλύτερη επίδραση στο προσδόκιμο.

Βρήκαν έτσι ότι το κάπνισμα και ο καρκίνος των πνευμόνων έχουν τη σημαντικότερη επίπτωση και είναι αυτά που κόβουν τα περισσότερα χρόνια ζωής. Επίσης, η συσσώρευση λίπους και άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με την παχυσαρκία και το διαβήτη, επιδρούν αρνητικά στην μακροζωία. Εντοπίσθηκε επίσης ένα «κακό» γονίδιο που αυξάνει τη χοληστερίνη στο αίμα και αφαιρεί οκτώ μήνες ζωής, καθώς και ένα «καλό» γονίδιο που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προσθέτει σχεδόν μισό χρόνο στο προσδόκιμο ζωής.

ΑΠΕ

Και οι μη καπνιστές κινδυνεύουν από καρκίνο του πνεύμονα

Δεν είναι μόνο οι καπνιστές που κινδυνεύουν από καρκίνο του πνεύμονα. Σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, περίπου το 20% των περιπτώσεων της νόσου αφορά μη καπνιστές. Ωστόσο υπάρχουν αρκετές διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες, ώστε να θεωρούμε πως μιλάμε για δύο διαφορετικές ασθένειες, ισχυρίζεται ο Vincent Lam, M.D., ειδικός στον καρκίνο του πνεύμονα από το Κέντρο Καρκίνου Anderson του Πανεπιστημίου του Τέξας. Οι άνθρωποι με καρκίνο του πνεύμονα που δεν έχουν καπνίσει ποτέ τείνουν να νοσούν σε μικρότερη ηλικία από τους μη καπνιστές (και εκείνους που έχουν διακόψει το κάπνισμα) και είναι πιο πιθανό να είναι γυναίκες. Αλλά και οι όγκοι που παρουσιάζουν είναι διαφορετικοί και τείνουν να έχουν διαφορετικές γενετικές μεταλλάξεις. Τα καλά νέα; Περίπου οι μισοί όγκοι σε ανθρώπους που δεν έχουν καπνίσει ποτέ παρουσιάζουν μεταλλάξεις που μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα νεότερης γενιάς φάρμακα. Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί οι μη καπνιστές με καρκίνο του πνεύμονα τείνουν να ζουν περισσότερο από τους καπνιστές και πρώην καπνιστές με την ίδια νόσο.

Και παρότι οι έρευνες σχετικά με τα αίτια του καρκίνου του πνεύμονα σε μη καπνιστές συνεχίζονται, οι ερευνητές έχουν καταλήξει σε ορισμένα αίτια που φαίνονται να σχετίζονται με τη νόσο.

Δευτερογενές (παθητικό) κάπνισμα
Περίπου το 15-35% του καρκίνου του πνεύμονα σε μη καπνιστές μπορεί να προκαλείται από το παθητικό κάπνισμα. Ευτυχώς έχουν γίνει σημαντικά βήματα ως προς την αποφυγή του παθητικού καπνίσματος, τόσο με τη συνεχή ενημέρωση του κοινού για τις επιπτώσεις του όσο και με την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους. Σύμφωνα, δε, με τον Ahmedin Jemal, PhD, αντιπρόεδρο του ερευνητικού κέντρου για την παρακολούθηση και την έρευνα για τον καρκίνο στην Ατλάντα των ΗΠΑ (Surveillance and Health Services Research at the American Cancer Society) τα παιδιά που εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα σε μικρή ηλικία και οι άνθρωποι με πολύ χαμηλά εισοδήματα  θεωρούνται πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα. 

Περιβαλλοντική μόλυνση 

Η μόλυνση από τα καυσαέρια, τα τζάκια και άλλες πηγές που εκλύουν μικροσκοπικά μόρια στην ατμόσφαιρα μπορεί επίσης να προκαλεί καρκίνο του πνεύμονα, ένα πρόβλημα υγείας που είναι πολύ έντονο σήμερα στην Κίνα. Επιπλέον, σύμφωνα με αναφορά του 2013 από το διεθνή οργανισμό έρευνας για τον καρκίνο (International Agency for Research on Cancer - IARC) η ατμοσφαιρική μόλυνση πιθανώς σχετίζεται με τον καρκίνο του πνεύμονα και της ουροδόχου κύστης. 

Ακτινοβολία στο στήθος 
Άνθρωποι που έχουν υποστεί ακτινοθεραπεία στο θώρακα (συνήθως για κάποια άλλη μορφή καρκίνου) έχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, ακόμη κι αν δεν έχουν καπνίσει ποτέ. "Γυναίκες που έχουν υποστεί ακτινοθεραπεία για καρκίνο του πνεύμονα ή νεώτεροι ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin’s έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα" επισημαίνει ο δρ Lam. 

Πώς μπορείτε να προλάβετε τον καρκίνο του πνεύμονα
Αν δεν έχετε καπνίσει ποτέ, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε όσο περνά από το χέρι σας τον καρκίνο του πνεύμονα είναι να μην εκτίθεστε στο παθητικό κάπνισμα. Υπάρχουν επίσης επιστημονικά στοιχεία πως μια υγιεινή διατροφή με πολλά φρούτα και λαχανικά μπορεί να κρατήσει μακριά τον καρκίνο του πνεύμονα. "Υγιεινή διατροφή και ζωή – τα δύο αυτά στοιχεία θεωρείται πως προλαμβάνουν σε έναν σημαντικό βαθμό όχι μόνο τον καρκίνο του πνεύμονα αλλά και άλλες μορφές της νόσου” λέει η Ticiana Leal, M.D., επίκουρος καθηγήτρια ιατρικής στο Κέντρο Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Γουισκόνσιν. 

Η πρόληψη είναι η καλύτερη προστασία
Συνήθως ο καρκίνος του πνεύμονα δεν δίνει συμπτώματα παρά μόνο όταν πλέον έχει προχωρήσει η νόσος, ωστόσο ο επίμονος βήχας και πόνος στο θώρακα είναι δύο πιθανά συμπτώματα που θα πρέπει να πείτε στο γιατρό σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, δεν έχουν σχέση με καρκίνο του πνεύμονα αλλά πρόκειται για λοιμώξεις ή αποτελέσματα του καπνίσματος. Οι πιο σοβαρές ενδείξεις για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου συμπεριλαμβάνουν τα πτύελα με αίμα, αιμόπτυση, βραχνάδα χωρίς εμφανή λόγο και οίδημα του προσώπου. Σε ανθρώπους με αυξημένο κίνδυνο για τη νόσο μπορεί ο γιατρός να συστήσει να κάνουν ακτινογραφία θώρακος στο πλαίσιο του προληπτικού τσεκ απ. 

capital.gr