Μέλι ως εναλλακτική λύση αντί για αντιβιοτικά σε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού

 

επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Η έρευνα δείχνει ότι το μέλι είναι επίσης πιο αποτελεσματικό από πολλά φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή
Γράφοντας στο περιοδικό BMJ Evidence Based Medicine, ερευνητές δήλωσαν ότι θα συνιστούσαν το μέλι ως εναλλακτική λύση αντί για τα αντιβιοτικά.

Το μέλι μπορεί να είναι καλύτερο από τις συμβατικές θεραπείες για βήχα, μπουκωμένες μύτες και πονόλαιμους, ανέφεραν ερευνητές. Η ουσία είναι φθηνή, άμεσα διαθέσιμη και ουσιαστικά δεν έχει παρενέργειες.

Οι γιατροί μπορούν να το συστήσουν ως κατάλληλη εναλλακτική λύση στα αντιβιοτικά, τα οποία συχνά συνταγογραφούνται για τέτοιες λοιμώξεις, παρόλο που δεν είναι αποτελεσματικά, ανέφεραν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (URTI) επηρεάζουν τη μύτη, το λαιμό, τη φωνή και τις μεγάλες διόδους αέρα (βρόγχοι) που οδηγούν από τον αγωγό προς τους πνεύμονες. Υπάρχουν ενδείξεις για το μέλι που χρησιμοποιείται σε παιδιά και χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό ως εγχώριο φάρμακο για τη θεραπεία του βήχα και του κρυολογήματος. Ωστόσο, τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητά του για μια σειρά συμπτωμάτων ανώτερης αναπνευστικής οδού σε ενήλικες δεν έχουν μελετηθεί συστηματικά.
Για να το αντιμετωπίσουν αυτό, οι επιστήμονες εξέτασαν βάσεις δεδομένων έρευνας για σχετικές μελέτες που συγκρίνουν το μέλι και τα παρασκευάσματα που το συμπεριλαμβάνουν ως συστατικό με τη συνήθη φροντίδα, κυρίως αντιισταμινικά, αποχρεμπτικά, κατασταλτικά βήχα και παυσίπονα. Έγιναν 14 κατάλληλες κλινικές δοκιμές, στις οποίες συμμετείχαν 1.761 συμμετέχοντες διαφόρων ηλικιών.

Η ανάλυση δεδομένων των μελετών έδειξε ότι το μέλι ήταν πιο αποτελεσματικό από τη συνηθισμένη φροντίδα για τη βελτίωση των συμπτωμάτων, ιδιαίτερα της συχνότητας και της σοβαρότητας του βήχα. Δύο από τις μελέτες έδειξαν ότι τα συμπτώματα διήρκεσαν μία έως δύο ημέρες λιγότερο μεταξύ εκείνων που έλαβαν μέλι.

Ωστόσο, οι ερευνητές, ο Hibatullah Abuelgasim, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, και οι Charlotte Albury και Joseph Lee, του Τμήματος Επιστημών Υγείας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας του Nuffield, σημείωσαν ότι το μέλι είναι μια σύνθετη ουσία και όχι ένα ομοιόμορφο προϊόν. Επισήμαναν επίσης ότι μόνο δύο από τις μελέτες αφορούσαν εικονικό φάρμακο, λέγοντας ότι πρέπει να γίνουν περισσότερες τέτοιες μελέτες προτού καταλήξουν σε οριστικά συμπεράσματα.

Γράφοντας στο περιοδικό BMJ Evidence Based Medicine, οι συγγραφείς είπαν: "Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος είναι ο πιο συχνός λόγος για συνταγογράφηση αντιβιοτικών. Δεδομένου ότι η πλειονότητα των URTI είναι ιογενής, η συνταγή αντιβιοτικών είναι αναποτελεσματική και ακατάλληλη. "

Οι ερευνητές προτείνουν ότι το μέλι μπορεί επομένως να προσφέρει μια εναλλακτική λύση όταν οι γιατροί θέλουν να συνταγογραφήσουν κάτι για την ασφαλή θεραπεία των συμπτωμάτων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.

Καταλήγουν στο συμπέρασμα: «Το μέλι είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται συχνά και είναι γνωστό στους ασθενείς. Είναι επίσης φθηνό, εύκολα προσβάσιμο και έχει περιορισμένες βλάβες. Όταν οι κλινικοί γιατροί επιθυμούν να συνταγογραφήσουν URTI, θα συνιστούσαμε το μέλι ως εναλλακτική λύση στα αντιβιοτικά. Το μέλι είναι πιο αποτελεσματικό και λιγότερο επιβλαβές από τις συνηθισμένες εναλλακτικές λύσεις φροντίδας και αποφεύγει την πρόκληση βλάβης μέσω της μικροβιακής αντοχής».

Διαβάστε επίσης

• Κανέλα για την αντιμετώπιση του σακχαρώδους διαβήτη
• Μέλι. Το μοναδικό τρόφιμο χωρίς ημερομηνία λήξης
• Τα 3… θαύματα που κάνει μια κουταλιά μέλι πριν τον ύπνο

Πρόπολη, ένα ισχυρό αντιβιοτικό που προέρχεται από τις μέλισσες.

medlabnews.gr iatrikanea

Οι μέλισσες – τα αγαπημένα έντομα της φύσης τα οποία και έχει προικίσει με χιλιάδες χαρίσματα-έχουν την ικανότητα να δημιουργούν μια εκπληκτική δομή και συνοχή της κυψέλης-πόλης τους.

Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν παρέλειψαν να παρατηρήσουν τις μέλισσες και τις αρχιτεκτονικές τους τεχνοτροπίες οι οποίες αφορούσαν και αφορούν  την προστασία της κυψέλης.
Έτσι το πρώτο που έκαναν, αφού οι μέλισσες είχαν γίνει ήδη πηγή έμπνευσης για αυτούς, ήταν να δώσουν όνομα στο υλικό που αυτές  χρησιμοποιούσαν για να φέρουν σε πέρας αυτή τους τη μηχανική  εργασία.
Παρατηρώντας την περίεργη ουσία που οι μέλισσες τοποθετούσαν στην είσοδο της κυψέλης-πόλη τους για να την προστατεύσουν από τους εχθρούς την ονόμασαν πρόπολη- προ της πόλης-προσδίδοντάς της με τον πιο εύστοχο τρόπο την αμυντική της ιδιότητα.
Σήμερα διεθνώς η πρόπολη κρατάει το σοφό αυτό όνομα “propolis” θυμίζοντάς μας τις ιδιότητες της οι οποίες προφυλάσσουν και προστατεύουν την κυψέλη-πόλη και τους κατοίκους της από πάσης φύσεως εχθρούς.
Ας δούμε λοιπόν τι είναι η πρόπολη
Τα φυτά καλύπτουν τα μπουμπούκια τους και τα τρυφερά τους φύλλα για να τα προστατεύσουν από κάθε είδους επίθεση με μια λεπτή ρητινώδη μεμβράνη.
Αυτή τη ρητινώδη μεμβράνη συλλέγουν οι μέλισσες νωρίς την άνοιξη από
ιτιές – το 95% των φυτικών συστατικών της πρόπολης στις εύκρατες περιοχές της Ευρώπης συλλέγουν οι μέλισσες από τις Ιτιές και τις λεύκες,
λεύκες,
καστανιές,
πεύκα,
βελανιδιές,
σκλήθρα,
ρείκια -σουσούρα,
κουμαριές 

και αφού την αναμείξουν με δικά τους εκκρίματα την χρησιμοποιούν σαν οικοδομικό υλικό για:
α) να θωρακίσουν την κυψέλη-πόλη τους.
β) να  μικραίνουν την είσοδο της κυψέλης ώστε να μπαίνουν και να βγαίνουν μόνο οι ίδιες κλείνοντας έξω κάθε επικίνδυνο εξωτερικό εχθρό.
γ) να στεγανοποιούν την κυψέλη τους χρησιμοποιώντας την σαν στεγανωτικό υλικό,σφραγίζοντας τυχόν χαραμάδες,ρωγμές και οπές στα  τοιχώματα της.
δ) να προετοιμάσουν τα βασιλικά δωμάτια στα οποία θα γεννήσει η βασίλισσα.

Η μελισσοθεραπεία -apiterapie- είναι τόσο παλιά όσο και η ίδια η μελισσοκομία. Συνίσταται στη χρήση των προϊόντων που συλλέγονται, επεξεργάζονται ή εκκρίνονται από τη μέλισσα, όπως το μέλι, η πρόπολη, η γύρη,ο βασιλικός πολτός και το δηλητήριο του κεντριού τους – για διαιτητικούς και θεραπευτικούς σκοπούς.Σε όλες τις ηλικίες της ζωής, είναι εκεί για να μας βοηθήσουμε να ζούμε καλύτερα κάθε μέρα για να μας προφυλάξουν και να μας ενδυναμώσουν. Αλλά και να μας βοηθήσουν να ανακουφιστούμε από τους ρευματικούς πόνους, να προστατέψουν το νευρικό μας σύστημα, το συκώτι μας, την καρδιά μας. Είναι οι πρωταγωνιστές της πρόληψης, αλλά και της θεραπείας των πιο σοβαρών λοιμώξεων. Roch Domerego

Όμως οι ιδιότητες της πρόπολης ξεπερνούν αυτές της μηχανικής χρήσης.
Οι μέλισσες την χρησιμοποιούν και για να αποστειρώσουν την  κυψέλη τους από κάθε μολυσματική ασθένεια.
Εκτός όμως από τις μέλισσες, το προϊόν  αυτό –την πρόπολη-την χρησιμοποίησαν για φαρμακευτικούς, ιατρικούς και διατροφικούς σκοπούς πρώτοι οι Αρχαίοι Έλληνες γιατροί και φαρμακολόγοι με πρώτο τον Ιπποκράτη.
Ο Ιπποκράτης συνιστούσε την πρόπολη για την ίαση διαφόρων παθήσεων και πληγών όπως εσωτερικά και εξωτερικά έλκη, αποστήματα, έλκος κ.α.
Τα συστατικά της πρόπολης είναι:
+/- 5% γύρη
+/- 10% αιθέρια έλαια
+/- 30% κερί
+/- 55% ρητίνες και βάλσαμα
+/- 5% διάφορες ουσίες οργανικές και ανόργανες
Είναι πλούσια σε:
αμινοξέα,
ιχνοστοιχεία,
βιοφλαβίνες,
βιταμίνη Α,
βιταμίνη Β1,
βιταμίνη Β2,
βιταμίνη Β3,
ασβέστιο,
μαγνήσιο,
σίδηρο,
ψευδάργυρο,
πυρίτιο,
κάλιο,
φώσφορο και ένα πλήθος άλλα άγνωστα συστατικά και ενώσεις,που εργάζονται σε συνέργεια δημιουργώντας αυτό το θαύμα της φύσης και των μελισσών.
Η ποικιλία των ενεργών αυτών συστατικών της πρόπολης είναι εντυπωσιακή.
Κάθε ένα από αυτά διαθέτει τεράστια και ουσιαστική θεραπευτική αξία.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση πως ασχέτως από τη χώρα και τη ράτσα της μέλισσας, η δράση της πρόπολης είναι πάντα ίδια, παρ’ όλο που πολλές φορές τα συστατικά της διαφέρουν!
Η ρητινώδης αυτή ουσία είναι ένα ισχυρότατο ίαμα-φάρμακο με παγκόσμια, κατόπιν ερευνών και πειραμάτων, αναγνωρισμένες:
1. αντιοξειδωτικές
2. αντιφλεγμονώδεις
3. αντικαρκινικές
4. αντιαλλεργικές
5. αντιμικροβιακές
6. αντιικές
7. αντιμυκητιακές
8. αντιισταμινική
9. ανοσοποιητικές και
10. επουλωτικές  ιδιότητες
Σε πειράματα που έχουν γίνει έχει αποδειχθεί η αντιμικροβιακή και μυκητοκτόνος δράσης της, αφού σταμάτησε τη δράση είκοσι πέντε βακτηρίων σε ένα σύνολο είκοσι εννέα (29) ειδών!
Στο σύνολο δε τριάντα εννέα (39) ειδών μυκήτων σταμάτησε την ανάπτυξη είκοσι (20) από αυτών!
Στη πρώην σοβιετική ένωση είχαν γίνει πάρα πολλές επιστημονικές έρευνες και η πρόπολη είχε αναγνωριστεί σαν το καθ’ ολοκληρίαν αντιβιοτικό της φύσης για αυτό και σε πολλά κράτη η πρόπολη είναι γνωστή και σαν “η ρώσικη πενικιλίνη”!
Και αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή.
Είναι κλινικά αποδεδειγμένο και επαληθεύσιμο με την εφαρμογή της πρόπολης σε χιλιάδες καταγραμμένες και διαφορετικές περιπτώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η πρόπολη είναι περισσότερο αποτελεσματική από την πενικιλίνη και από πολλά σύγχρονα αντιβιοτικά καθώς βακτήρια , μικρόβια και ιοί δεν μπορούν να αντέξουν στην ισχυρότατη δράση της.
Έχει αποδειχτεί η ισχυρή της δράση  έναντι των ιών:
– της πολιομυελίτιδας
– του έρπητα(άκρως αποτελεσματική η δράση της στην ίαση, στην επούλωση των τραυμάτων που σχετίζονται με τον ιό και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του)
– της αδενίτιδας
– της μυκητώδους στοματίτιδας
– έχει ισχυρή δράση έναντι του βακτηρίου της φυματίωσης
– βοηθάει στην αναγέννηση των ιστών
– είναι μια  ανώτερη και αστείρευτη πηγή ενέργειας και αντοχής
– δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα καθώς ενδυναμώνει την έμφυτη και την επίκτητη ανοσία
Η πρόπολη βοηθάει στην ίαση:
– των ηλιακών εγκαυμάτων και πάσης φύσεως εγκαυμάτων
– των αλλεργιών
– των παθήσεων και φλεγμονών των ματιών
– της ελκώδους ουλίτιδας
– της ελκώδους στοματίτιδας
– των προβλημάτων από στοματική χειρουργική επέμβαση – Η πλύση του  στόματος με πρόπολη πέντε φορές την ημέρα για μία εβδομάδα βελτιώνει την επούλωση και μειώνει τον πόνο και το πρήξιμο μετά από χειρουργική επέμβαση στο στόμα.
– των λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος –  Η πρόπολη μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή τη μείωση της διάρκειας των συνηθισμένων  κρυολογημάτων αλλά και άλλων λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Σε περίπτωση κρυολογήματος ή βρογχικού βήχα, η πρόπολη ρευστοποιεί τις εκκρίσεις και διευκολύνει την εκκένωση. Επίσης σαρώνει τους ιούς της αναπνευστικής οδού και διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα. 
– του άσματος και της χρόνιας πνευμονίας
– της φαρυγγιτίδας
– της γρίπης
– της μέσης ωτίτιδας και της ωτίτιδας
– του προστάτη
– της παγκρεατίτιδας
– των γυναικολογικών παθήσεων( όπως οξείες κολπίτιδες, καταπολέμηση του παράσιτου Giardia intestinalis)
– των ιώσεων και μυκητιάσεων
– των ελκών και πληγών – Έρευνες δείχνουν ότι η εφαρμογή 3% αλοιφής πρόπολης πέντε φορές την ημέρα μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση του χρόνου επούλωσης και στη μείωση του πόνου από τις κρύες πληγές.
– του έλκος του στομάχου
– των εκζεμάτων και δερματικών παθήσεων
– Της κολπίτιδας – Η εφαρμογή διαλύματος πρόπολης 5% για 7 ημέρες μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των γυναικών με προβλήματα κολπίτιδας.
– του έρπη των γεννητικών οργάνων – Οι πρώτες έρευνες δείχνουν ότι η εφαρμογή αλοιφής πρόπολης 3% τέσσερις φορές ημερησίως για 10 ημέρες μπορεί να βελτιώσει την επούλωση των βλαβών από τον έρπη των γεννητικών οργάνων. Ορισμένες έρευνες υποδεικνύουν ότι μπορεί να θεραπεύσει τις βλάβες ταχύτερα και πληρέστερα από τη συμβατική θεραπεία με αλοιφή.
                 Η πρόπολη είναι ασφαλής όταν λαμβάνεται από το στόμα ή εφαρμόζεται κατάλληλα στο δέρμα. Δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις παρά μόνο σε άτομα που είναι αλλεργικά στις μέλισσες ή στα προϊόντα μελισσών.
                 Αυτή  είναι λοιπόν η πρόπολη και η ιδιότητες της , ένα προϊόν της ομάδας των προϊόντων της μέλισσας για τα οποία ο βιολόγος Roch Domerego και ο γιατρός Théodore Cherbuliez λένε:
“η ομάδα των προϊόντων της μέλισσας είναι μια αστείρευτη και απίστευτη πηγή ενέργειας, με ανυποψίαστες ευεργετικές  αρετές και ιδιότητες για την υγεία” 
Και μετά το πέρας ενός συνεδρίου στην Κούβα , κατά την διάρκεια του οποίου παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα των θεραπειών με τα προϊόντα  των μελισσών, ο Roch Domerego επισημαίνει:
“ποιος μπορεί να φανταστεί πως η τιμή κόστους μιας θεραπείας που ολοκληρώνεται σε δεκαπέντε μέρες και που μπορεί να νικήσει οριστικά μια επιμολυσμένη πνευμονία είναι τόσο χαμηλο΄λυ κόστους;”
                Επισήμανση: Οι αντιαλλεργικές ιδιότητες της πρόπολης είναι διαπιστωμένες όμως
κάποια άτομα ( πέντε στα χίλια) έχουν αλλεργία στα προϊόντα της μέλισσας,αυτά τα άτομα πρέπει να είναι προσεχτικά και να συμβουλεύονται πάντα το γιατρό τους.

Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr

πηγές και αναφορές:
www.webmd.com
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5549483/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24566317/
https: / /www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15847875/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1062152/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc / articles / PMC3872021 /
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4461776/
https://www.lci.fr/nutrition/meteo-contre-le-froid-et-la-fatigue -10-aliments-vont-vous-faire-du-bien-cet-hiver-2076608.html
http://weeksmd.com/2010/11/propolis-russian-penicillin-and-mouth-ulcers/
https: //www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5481798/
https://www.bbc.com/news/uk-england-bradford-west-yorkshire-11774275
https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-390/propolis
http://www.naturesmarketholland.com/ns/DisplayMonograph.asp?

Πνευμονία. Τι είναι; Ποιοι οι τύποι της; Ποια τα συμπτώματα; Πρόληψη της πνευμονίας;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η πνευμονία είναι η λοίμωξη των πνευμόνων, η οποία προκαλεί βήχα, πυρετό και δυσκολία στην αναπνοή. Είναι μία σοβαρή κατάσταση, ειδικά στα μικρά παιδιά, στα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και στα άτομα που έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. 

Η πνευμονία είναι η πιο γνωστή νόσος του αναπνευστικού από την αρχαιότητα. Πρώτος  ο Ιπποκράτης(460-370π.Χ) αναφέρεται στη νόσο και τα συμπτώματά της. Στους αιώνες η πνευμονία θεωρείται κύρια αιτία νοσηρότητος και θνητότητος. Το 1918 ο εξέχων ιατρός Ουίλιαμ Όσλερ χαρακτηρίζει την πνευμονία ως ΄΄κυβερνήτη΄΄ των αιτιών θανάτου εκείνη την εποχή. Το 1929 ο Άγγλος ερευνητής Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακαλύπτει την πενικιλλίνη, το πρώτο αντιβιοτικό σκεύασμα. Έκτοτε η αλματώδης εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης μείωσε τη θνησιμότητα της πνευμονίας στον ανεπτυγμένο κόσμο.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας (World Pneumonia Day) καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Συνασπισμού κατά της Παιδικής Πνευμονίας μετά από τη σύμπραξη 125 μη κυβερνητικών οργανώσεων, κινημάτων πολιτών και κυβερνητικών οργανώσεων, προκειμένου να υποστηριχθούν οι προσπάθειες όλων των εμπλεκομένων φορέων για την αντιμετώπιση της νόσου. Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας παρέχει μια καλή ευκαιρία για να επιστήσουμε την προσοχή στην παιδική επιβίωση, καθώς σήμερα η πνευμονία αποτελεί τη μοναδική κυριότερη αιτία θανάτου παιδιών κάτω των πέντε ετών παγκοσμίως και είναι αιτία για το 18% των περίπου 6,9 εκατομμυρίων θανάτων παιδιών ετησίως - ή περίπου 1,3 εκατομμύρια παιδιά.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Πνευμονίας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Νοεμβρίου υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO). 

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της πνευμονίας, η χρήση των εμβολίων κατά της πνευμονίας, καθώς και η πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, σώζουν ζωές, με απλά μέτρα, όπως ο έγκαιρος και αποκλειστικός μητρικός θηλασμός, το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι, καθαρό οικιακό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του ασφαλούς πόσιμου νερού και βελτιωμένων εγκαταστάσεων υγιεινής, και η παροχή θρεπτικών ιχνοστοιχείων συμβάλλουν ώστε να μειωθούν τα περιστατικά πνευμονίας.

Συνήθως προκαλείται από βακτήρια, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από ιούς και άλλους μικροοργανισμούς.

Παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν πνευμονία:

Βακτήρια 

• Streptococcus pneumoniae (~40%) 
• Haemophilus influenzae 
• Moraxella catarrhalis 
• Pseudomonas aeruginosa 

Εντεροβακτηριακά 

• Escherichia coli, 
• Klebsiella pneumoniae 
• Staphylococcus aureus

Άτυπα παθογόνα 

• Mycoplasma pneumoniae 
• Chlamydophila pneumoniae 
• Legionella sp. 

Ιοί 

• Influenza A and B 
• Coronavirus
• Respiratory syncytial virus (RSV)

Ποια είναι τα συμπτώματα της πνευμονίας;

Τα συχνότερα είναι τα εξής:

• Βήχας

• Πυρετός

• Δύσπνοια

• Πόνος στο στήθος κυρίως κατά τη βαθιά ανάσα

• Ταχυκαρδία

• Ρίγος

• Απόχρεμψη πυωδών ή βλεννωδών φλεγμάτων

Τύποι πνευμονίας

Πνευμονία της κοινότητας (ΠΚ): Είναι ο συνηθέστερος τύπος πνευμονίας και οφείλεται συνήθως σε βακτήρια ή ιούς, ωστόσο το πιο συχνό βακτηριακό αίτιο είναι ο πνευμονιόκοκκος.

Πνευμονία σχετιζόμενη με χώρους παροχής φροντίδας υγείας (HCAP): Αυτή η πνευμονία προσβάλλει άτομα που βρίσκονται σε χώρους παροχής φροντίδας υγείας εκτός νοσοκομείων, όπως γηροκομεία, κέντρα αιμοκάθαρσης και εξωτερικά ιατρεία.

Ενδονοσοκομειακή πνευμονία (HAP): Η ενδονοσοκομειακή πνευμονία αφορά συγκεκριμένα ασθενείς που νοσηλεύονται σε νοσοκομείο για άλλο αίτιο.

Πνευμονία από εισρόφηση: Οφείλεται στην είσοδο τροφής, υγρών ή σάλιου στους πνεύμονες.

Πώς μεταδίδεται;

Τα άτομα που είναι φορείς ιών που προκαλούν πνευμονία ή του βακτηρίου του στρεπτόκοκκου στη ρινική κοιλότητα και στον φάρυγγα μπορούν να μολύνουν άλλους μέσω του αέρα με το φτέρνισμα ή τον βήχα.

Παράγοντες κινδύνου

Το  κάπνισμα  είναι  ο  μοναδικός  σημαντικός αναγνωρισμένος  και  προλήψιμος  παράγοντας κινδύνου για  την  πνευμονία της κοινότητας.
 Η μεγαλύτερη ηλικία,  η  χρόνια  αποφρακτική  πνευμονοπάθεια  (ΧΑΠ), προηγούμενες  λοιμώξεις  του  αναπνευστικού αυξάνουν επίσης  τους  κινδύνους  για  εκδήλωση πνευμονίας της κοινότητας.
 Σε  ηλικιωμένους  ασθενείς, ο αλκοολισμός, το άσθμα, οι ανοσοκατασταλτικές  θεραπείες,  οι παθήσεις  του  πνεύμονα,  οι καρδιακές  παθήσεις, η παραμονή  σε  ιδρύματα  και  η  μεγαλύτερη  ηλικία  είναι συνδεμένα  με  τον  κίνδυνο  να  ασθενήσουν  από πνευμονία.

Καταστάσεις  όπου  πολλοί  άνθρωποι  βρίσκονται  σε στενή  επαφή  (π.χ.  σε σχολεία,  στρατώνες,  φυλακές, καταφύγια  για  άστεγους)  διευκολύνουν  την εξάπλωση μερικών  από  τις  πιο  λοιμώδεις  αιτίες  της πνευμονίας, και  οδηγούν  σε  τοπικές  επιδημίες.

Ορισμένα  επαγγέλματα  (π.χ.  αγρότες)  είναι συνδεμένα με  μερικές  από  τις  πιο  συνηθισμένες  αιτίες  της πνευμονίας.

Χρειάζεται να επισκεφτώ το γιατρό μου αν έχω πνευμονία;

Ναι. Το συντομότερο. Μπορεί η πνευμονία να είναι ήπια, αλλά αρκετές φορές μπορεί να είναι σοβαρότατη και να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενή, ειδικά εάν δεν γίνει η έναρξη της θεραπείας σύντομα. 

Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται η πνευμονία από την κοινότητα είναι κοινά και με άλλες νόσους του αναπνευστικού συστήματος, με αποτέλεσμα η διαφορική διάγνωση εκτός νοσοκομείου να είναι συχνά δύσκολη. Κατά την αρχική εκτίμηση του ασθενούς πρέπει να τίθεται το ερώτημα εάν τα συμπτώματα είναι αποτέλεσμα τυπικής πνευμονίας, πνευμονίας εξ εισροφήσεως ή άλλης μη λοιμώδους νόσου (άσθμα, ΧΑΠ, καρδιακή ανεπάρκεια, πνευμονική εμβολή). Η υποψία ανάπτυξης πνευμονίας εξ εισροφήσεως πρέπει να τίθεται σε ασθενείς με διαταραχές στην κατάποση, ήτοι ασθενείς με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, νευρομυϊκά νοσήματα, ορισμένες ψυχιατρικές νόσους και άλλα χρόνια νοσήματα που επηρεάζουν την κατάποση. Η υποψία πνευμονικής εμβολής πρέπει να τίθεται σε ασθενείς με ιστορικό εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης ή πνευμονικής εμβολής, σε όσους είναι σε ακινησία για διάστημα άνω των 4 εβδομάδων και σε ασθενείς με κακοήθεια. Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι δύσκολο να αξιολογηθεί εκτός νοσοκομείου. Υποψία της νόσου πρέπει να τίθεται σε ασθενείς ηλικίας >65 ετών, σε όσους έχουν ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου και σε όσους εμφανίζουν ορθόπνοια. Στο ερώτημα αν πρόκειται για απλή οξεία βρογχίτιδα ή πνευμονία, ισχυρή υποψία για πνευμονία τίθεται εάν ο ασθενής εμφανίζει οξεία εμφάνιση βήχα και δύσπνοια, ταχύπνοια ή πυρετό που επιμένουν περισσότερο από 4 ημέρες. Η συνύπαρξη συμπτωμάτων από το ανώτερο αναπνευστικό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ιογενούς λοίμωξης. Σε όλες τις περιπτώσεις η ακτινογραφία θώρακα (πρόσθια και πλάγια) επιβεβαιώνει τη διάγνωση.

Επισκεφτείτε το γιατρό σας όταν:

• Ο βήχας χειροτερεύει

• Δυσκολεύεστε να αναπνεύσετε

• Υπάρχει υψηλός πυρετός ( >38.8°C )

• Πονάτε το στήθος ειδικά όταν παίρνετε βαθιά ανάσα

• Μετά από ένα κοινό κρυολόγημα, και ενώ αρχικά είχατε βελτιωθεί, αρχίζετε ξαφνικά να επιδεινώνεστε.

Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι ενδεχομένως παρουσιάζετε πνευμονία, πιθανότατα θα σας συστήσει να υποβληθείτε σε ακτινογραφία θώρακας. Αυτή εξάλλου είναι και η εξέταση εκλογής για τη διάγνωση της πνευμονίας.

Διάγνωση στο νοσοκομείο

Κατά την εισαγωγή του ασθενούς 

• Ακτινογραφία θώρακα (πρόσθια και πλάγια) 

• Μέτρηση αερίων αρτηριακού αίματος ή παλμική οξυμετρία 

• Γενική αίματος 

• Βιοχημικός έλεγχος 

• Μικροβιολογικός έλεγχος

Ποια είναι η θεραπεία της πνευμονίας;

Η πνευμονία θεραπεύεται με αντιβιοτικά. Η φαρμακευτική  με  αντιβιοτικά  αγωγή  στα  αρχικά στάδια  μπορεί  να  θεραπεύσει  τη  βακτηριακή πνευμονία.  Ακόμη  δεν  υπάρχει  γενική  θεραπεία  για την  ιογενή  πνευμονία,  αν  και  φάρμακα  κατά  των  ιών μπορεί  να  φανούν  χρήσιμα  σε  μερικές  περιπτώσεις. Ασθενείς με σοβαρή πνευμονία πρέπει να λαμβάνουν εντατική θεραπεία και μπορεί  να  χρειασθούν  μηχανική υποστήριξη  της  αναπνοής. 
Η ανάρρωση από την πνευμονία είναι αργή. Μεταξύ 19-31% των ασθενών με πνευμονία της κοινότητας, είτε δεν επιστρέφουν στην εργασία τους ή δεν αναρρώνουν πλήρως μέσα σε 6-8 εβδομάδες, και αυτό το ποσοστό αυξάνει στο 55% στους ηλικιωμένους.

Στους ενήλικες, η θνησιμότητα αυξάνει με την ηλικία, με τους περισσότερους θανάτους να εμφανίζονται στους ηλικιωμένους.
 Ο συνολικός αριθμός θανάτων ανά κράτος ποικίλλει πάρα πολύ, υποδηλώνοντας ότι η  πλημμελής καταγραφή περιπτώσεων πνευμονίας είναι ίσως συχνή.

Είναι πολύ σημαντικό να λάβει κανείς τελικά όλη τη θεραπεία όπως του έχει προτείνει ο γιατρός του, παρά το γεγονός ότι ενδεχομένως να αρχίσει να νιώθει καλύτερα πριν ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες δόσεις των φαρμάκων.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ 

Η απάντηση της πνευμονίας στη θεραπεία παρακολουθείται με κλινικά κριτήρια που περιλαμβάνουν τη βελτίωση της πορείας του πυρετού, τη βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και τη βελτίωση των αιμοδυναμικών παραμέτρων. Η ακτινολογική λύση της πνευμονίας απαιτεί μακρύτερο χρονικό διάστημα. Η αλλαγή του θεραπευτικού σχήματος συνιστάται στην περίπτωση που επιδεινώνεται η κατάσταση του ασθενούς, μετά από 48 ώρες από την έναρξη της χορήγησής του, ή εάν μετά από 72 ώρες δεν υποχωρεί ο πυρετός. Η απόφαση για χορήγηση εξιτηρίου στον ασθενή προϋποθέτει την πλήρη σταθεροποίηση του.

Μετά από πόσο καιρό θα αισθανθώ καλύτερα;

Μπορεί να νιώθετε βελτίωση 3-5 μέρες μετά την έναρξη των αντιβιοτικών. Οι περισσότεροι ασθενείς επανέρχονται στις καθημερινές τους δραστηριότητες μετά από μία εβδομάδα από την έναρξη της θεραπείας. Ακόμη και τότε όμως, υπάρχει το ενδεχόμενο να αισθάνεται κανείς κούραση και αδυναμία ή και να έχει βήχα μέχρι και ένα μήνα από την έναρξη της φαρμακευτικής του αγωγής.

Τι πρέπει να κάνετε εάν πάσχετε από  πνευμονία;

Χρειάζεται αρχικά ξεκούραση, περιορισμός των δραστηριοτήτων και άφθονα υγρά. Μετά από 4-6 εβδομάδες ενδεχομένως να χρειαστεί να σας επανεκτιμήσει ο γιατρός σας.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της πνευμονίας περιλαμβάνει:

• Ανάπαυση

• Καλή ενυδάτωση

• Αναλγητικά-αντιπυρετικά

• Αντιβιοτικά και σε κάποιες περιπτώσεις ειδικά αντιιϊκά φάρμακα

• Αποχρεμπτικά-βλεννολυτικά

• Εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά και αντιφλεγμονώδη

• Διακοπή καπνίσματος

Τι μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τις πιθανότητες να ξαναπάθετε πνευμονία;

Πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι ή αλκοολούχο αντισηπτικό. Έτσι προστατεύεστε έστω και μερικώς από τους άφθονους μικροοργανισμούς. Επίσης υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο κατά του συχνότερου μικροβίου που προκαλεί πνευμονία. Εντούτοις, αυτό δεν έχει ένδειξη για τον καθένα. Ρωτήστε το γιατρό σας εάν μπορείτε και είναι απαραίτητο να το κάνετε. Επίσης οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να εμβολιαστούν κατά του ιού της γρίπης κάθε χρόνο.

Τα εμβόλια πρόληψης της πνευμονίας είναι το εμβόλιο της γρίπης και του πνευμονιόκοκκου. Περιέχουν, αντίστοιχα, αντιγόνα γρίπης και πνευμονιόκοκκου, τα οποία έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία, ώστε να διεγείρουν την ανοσοποιητική απάντηση του οργανισμού, χωρίς να προκαλούν νόσο. Τα εμβόλια προκαλούν έντονη ανοσολογική διέγερση, με παραγωγή αντισωμάτων, τα οποία προσφέρουν στο άτομο ανοσία. Παρά ταύτα, υπάρχουν και αρκετά άτομα “non responders”, τα οποία δεν αντιδρούν αποτελεσματικά. Επίσης δεν παρέχουν προστασία έναντι όλων των μορφών πνευμονίας. Το εμβόλιο της γρίπης προστατεύει από την πνευμονία από γρίπη και το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου από την πνευμονιοκοκκική πνευμονία. Η ανοχή και η ασφάλεια των εμβολίων είναι υψηλή, με λίγες παρενέργειες που περιλαμβάνουν πρήξιμο, πόνο στην θέση της ένεσης, μυϊκά άλγη, κακουχία, ελαφρό γριπώδες σύνδρομο για λίγες ημέρες μετά την ένεση. Είναι απαγορευτικά, ωστόσο, για ορισμένες κατηγορίες ατόμων (π.χ. θανατηφόρες αλλεργίες σε συστατικά του εμβολίου).

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι η οξεία και η χρόνια βρογχίτιδα; Σε τι οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται; Ροφήματα που κάνουν καλό
• O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;
• Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;
• Βήχας μετά από το κρυολόγημα και πώς αντιμετωπίζεται
• Πώς η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα; ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΑΠ
• Ξυπνάτε από τον βήχα; Ποια είναι η αιτία και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί; Πότε πρέπει να ανησυχήσετε;
• Τι είναι η φυματίωση; Χρήσιμες πληροφορίες, ερωτήσεις και απαντήσεις.
• 14 βότανα για τις παθήσεις του αναπνευστικού

Τα αντιβιοτικά στην οδοντιατρική. Πότε η χρήση των αντιβιοτικών είναι πολύτιμη; Πότε ΔΕΝ προσφέρει τίποτα;

του Γιώργου Κουτσικάκη, Χειρουργού Οδοντιάτρου Μ.Sc., medlabnews.gr iatrikanea

Γενικά τα αντιβιοτικά είτε σκοτώνουν (βακτηριοκτόνα) είτε αναστέλλουν τη δράση (βακτηριοστατικά) των βακτηρίων και όχι των ιών

Όταν πονάει το δόντι σας νομίζετε ότι αν πάρετε αντιβιοτικά θα πάψει να σας πονά και θα γίνετε καλά;

Να το αναλύσουμε:

Σε περίπτωση βαθιάς τερηδόνας ή οξείας πολφίτιδας η αντιβίωση δεν προσφέρει απολύτως τίποτα. Μπορείτε να πάρετε παυσίπονα, σε μερικές περιπτώσεις το κρύο νερό ανακουφίζει και γρήγορα στον οδοντίατρο για τις πρώτες βοήθειες και μετά απονεύρωση (ενδοδοντική θεραπεία).

Σε δόντι νεκρό που τα μικρόβια έχουν διαβρώσει το κόκκαλο στην άκρη της ρίζας, ή σε παρουσία κύστης χωρίς συμπτώματα, πάλι τα αντιβιοτικά δεν προσφέρουν τίποτα. Και σε αυτήν την περίπτωση χρειάζεται μόνο ενδοδοντική θεραπεία ή εξαγωγή κατά περίπτωση.

Αν όμως στο δόντι ξεκινάει ή εμφανίζεται απόστημα τότε τα αντιβιοτικά είναι πολύτιμα και όσο νωρίτερα χορηγηθούν τόσο καλύτερα. Παράλληλα αν το απόστημα κλυδάζει ο οδοντίατρος θα προβεί σε σχάση και παροχέτευση, ενώ σε τελική θεραπεία θα προβεί σε ενδοδοντική θεραπεία ή εξαγωγή κατά περίπτωση πάλι.

Στην οδοντιατρική χρησιμοποιούμε συνήθως ευρέως φάσματος αντιβιοτικά, δηλαδή ικανά να αντιμετωπίσουν μία μεγάλη ποικιλία μικροβίων που παρουσιάζονται στις στοματικές λοιμώξεις. 

Τα συνηθέστερα  είναι:

H αμοξυκιλίνη (π.χ. amoxil).

Τα μακρολίδια (π.χ. erytrhrocine) για  ασθενείς που είναι αλλεργικοί στην αμοξικιλίνη.

Ο συνδυασμός αμοξυκιλίνης με κλαβουλανικό κάλιο (π.χ. augmentin) για αποτελεσματικότερη δράση.

Η κλινταμυκίνη (π.χ. dalacin C) πιο αποτελεσματική σε μία κατηγορία μικροβίων που λέγονται αναερόβια.

Η μετρανιδαζόλη (π.χ. (flagyl) που κτυπά τα αναερόβια, καταπολεμά την ελκονεκρωτική ουλίτιδα και δίδεται συχνά σε συνδυασμό με αμοξικιλίνη.

Τα αντιβιοτικά στην οδοντιατρική χρησιμοποιούνται συνήθως σε συνδυασμό με κλινικές παρεμβάσεις όπως π.χ. ενδοδοντική θεραπεία, σχάση αποστήματος, εξαγωγή δοντιού κ.ο.κ. για να καταπολεμήσουν μία λοίμωξη είτε να την προλάβουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις η κλινική παρέμβαση είναι επαρκής ενώ σε άλλες, όπως μία εκτεταμένη λοίμωξη, η χορήγηση αντιβιοτικών είναι εντελώς απαραίτητη.

Κατάλληλη αντιβίωση (2γραμμάρια αμοξυκιλίνης) μία ώρα πριν την επέμβαση δίδεται προφυλακτικά σε ασθενείς με πρόπτωση μιτροειδούς βαλβίδας (συγγενής και ασυμπτωματική συνήθως καρδιακή πάθηση). Εφαρμόζεται συγκεκριμένο πρωτόκολλο.

Σε περίπτωση χρόνιας περιστεφανίτιδας κάποιου ημιέγκλειστου συνήθως φρονιμίτη η αντιβίωση είναι άχρηστη. Είναι πολύτιμη σε περίπτωση οξείας περιστεφανίτιδας.
Εξυπακούεται ότι σε περίπτωση ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας τα αντιβιοτικά δεν προσφέρουν τίποτα. Είναι όμως χρήσιμα σε περίπτωση περιοδοντικού αποστήματος μαζί με την περιοδοντική θεραπεία.

Αντιβιοτικά δεν χορηγούνται στην περιοδοντίτιδα παρά μόνο στο περιοδοντικό απόστημα συμπληρωματικά.

Τα αντιβιοτικά, όπως όλα τα φάρμακα, έχουν δυνητικές παρενέργειες που είναι συνήθως γαστροεντερικές διαταραχές. Σε περιπτώσεις ιδιαίτερης ευαισθησίας χορηγείται ταυτόχρονα γαστροπροστασία (π.χ losec).

Η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών οδηγεί στην ανάπτυξη μεταλλαγμένων και ανθεκτικών μικροβίων.

Τα αντιβιοτικά τα χορηγεί μόνον ο οδοντίατρος που γνωρίζει αν πότε και ποια είναι αναγκαία. Δεν πάμε στο φαρμακείο να ζητήσουμε ένα αντιβιοτικό γιατί πονάει το δόντι μας.

Τα αντιβιοτικά για να είναι αποτελεσματικά  χρησιμοποιούνται στη δοσολογία που ο γιατρός ορίζει και όχι κατά βούληση. Αν μία δόση παραλειφθεί πάμε στην επόμενη.

Συμπερασματικά ή λογική χρήση αντιβιοτικών, όταν και όπου χρειάζεται, είναι ένα συμπληρωματικό μέσο αντιμετώπισης των στοματικών παθήσεων που οδηγεί στην ευεξία των ασθενών.

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.

τηλ 210-8056112

http://www.dentistpefki.gr

E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com

Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

• Άφθες, οι ενοχλητικές πληγές στο στόμα. Τι πρέπει να κάνετε; 
• Πονόδοντος, Στοματικός πόνος. Ποιές μπορεί να είναι οι αιτίες του; Γιατί πρέπει να πάτε στον οδοντίατρο όσο υπάρχει πόνος;
• Χρήσιμες πληροφορίες για τα λευκά σφραγίσματα. Ποια τα πλεονεκτήματά τους;
• 21 καλές συνήθειες και συμβουλές για καταπληκτικά δόντια
• Γνωρίζω το Στόμα μου και το Φροντίζω. Τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε γερά δόντια και ούλα
• Απώλεια δοντιού, αιτία, συνέπειες, πρόληψη, αντιμετώπιση. Πώς και γιατί χάνεται ένα δόντι;
• 5 σημάδια ότι χρειάζεστε καλύτερη στοματική υγιεινή. Κανόνες στοματικής υγιεινής (video)

Γιώργου Κουτσικάκη

Dr.

Μ.Sc.

http://www.dentistpefki.gr