Τι είναι η πολιομυελίτιδα; Πώς μεταδίδεται; Έχουμε περιστατικά στην χώρα μας;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Έως ότου στον κόσμο δεν απομείνει ούτε ένα μολυσμένο παιδί, τα παιδιά όλων των χωρών θα απειλούνται με μόλυνση από πολιομυελίτιδα. 

Χώρες οι οποίες στο παρελθόν είχαν απαλλαγεί από την αρρώστια αυτή, άρχισαν πάλι να μολύνονται τα τελευταία χρόνια  λόγω εισαγωγής του ιού, ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. 

Εμβόλια σε 1 εκατ. παιδιά μετά τον εντοπισμό πολιομυελίτιδας στα λύματα 

Έτσι σε όλα τα παιδιά κάτω των 9 ετών στο Λονδίνο θα χορηγηθεί αναμνηστική δόση εμβολίου Ο ιός της πολιομυελίτιδας έχει βρεθεί 116 φορές στα λύματα του Λονδίνου από τον Φεβρουάριο. Οι υγειονομικές αρχές αποφάσισαν να εμβολιάσουν σχεδόν 1 εκατ. παιδιά ηλικίας κάτω των 9 ετών. Σε αυτά περιλαμβάνονται και όσα έχουν ήδη εμβολιαστεί, καθώς οι αρχές συνιστούν ενισχυτική δόση. Οι γονείς και οι κηδεμόνες θα ενημερωθούν σχετικά με τη διαδικασία από τον γιατρό τους εντός του επόμενου μήνα. Η ασθένεια ήταν συχνή στο Ηνωμένο Βασίλειο τη δεκαετία του 1950, αλλά εξαλείφθηκε το 2003. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ανιχνεύονται δείγματα του ιού στα λύματα, ωστόσο τώρα αυτό που συμβαίνει είναι ελαφρώς περίπλοκο, καθώς τα δείγματα που ανιχνεύονται συνδέονται με εμβόλιο πολιομυελίτιδας που χρησιμοποιείται σε άλλες χώρες.

Η Παγκόσμια Ημέρα Πολιομυελίτιδας καθιερώθηκε από τον οργανισμό Rotary International εδώ και πάνω από δέκα χρόνια και διεξάγεται κάθε 24η Οκτωβρίου με αφορμή τον εορτασμό της γέννησης του Jonas Salk, επικεφαλής της πρώτης επιστημονικής ομάδας που ανέπτυξε ένα εμβόλιο κατά της ασθένειας. 

Η χρήση αυτού του αδρανοποιημένου εμβολίου και η μετέπειτα διαδεδομένη χρήση της θεραπείας με φάρμακο από το στόμα, που αναπτύχθηκε από τον Albert Sabin, οδήγησαν στη δημιουργία της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της Πολιομυελίτιδας (GPEI) το 1988. Από το 2013, η GPEI κατάφερε να μειώσει τον επιπολασμό της πολιομυελίτιδας σε παγκόσμιο επίπεδο κατά 99%. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγειας (ΠΟΥ) μιλά, σήμερα, για "ιστορικό βήμα" προς έναν κόσμο χωρίς πολιομυελίτιδα, καθώς μια ομάδα ειδικών επιβεβαίωσε ότι ο δεύτερος από τους τρεις τύπους του ιού της πολιομυελίτιδας έχει εξαφανιστεί παγκοσμίως. Η ανακοίνωση της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της Πολιομυελίτιδας σημαίνει ότι κυκλοφορεί ακόμη μόνο ο τύπος 1 του ιού της πολιομυελίτιδας, αφού η εξάλειψη του τύπου 2 έχει κυρηχθεί ήδη από το 2015 και του τύπου 3.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επιβεβαίωσε στις 25 Αυγούστου 2020 ότι "ο ιός της πολιομυελίτιδας εξαλείφθηκε" από την αφρικανική ήπειρο, τέσσερα χρόνια μετά την εμφάνιση των τελευταίων κρουσμάτων στη βορειοανατολική Νιγηρία, μια περιοχή όπου μαίνονται συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και των τζιχαντιστών της Μπόκο Χαράμ.

"Χάρη στις προσπάθειες που κατέβαλαν οι κυβερνήσεις, το ιατρικό προσωπικό και οι κοινότητες, σώθηκαν περισσότερα από 1,8 εκατομμύριο παιδιά" από αυτή την ασθένεια, ανέφερε ο ΠΟΥ σε ανακοίνωσή του.

"Είναι μια καταπληκτική νίκη, μια απελευθέρωση", τόνισε ο δρ Τούνζι Φούνσο της επιτροπής Πολιομυελίτιδας Νιγηρίας του Διεθνούς Ροταριανού Ομίλου.

"Εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια αντιμετωπίζουμε αυτή την πρόκληση. Το να πω ότι είμαι χαρούμενος είναι λίγο!", πρόσθεσε ο γιατρός αυτός που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον σκοπό αυτό.

Η πολιομυελίτιδα είναι μία οξεία ιογενής λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό της πολιομυελίτιδας. Η πολιομυελίτιδα προκαλεί ελαφρά συμπτώματα ή πολύ σοβαρή ασθένεια. Είναι ιός που επηρεάζει το πεπτικό και νευρικό σύστημα. 

Προκαλεί πυρετό, εμετό και ακαμψία των μυών και μπορεί να επηρεάσει τα νεύρα προκαλώντας μόνιμη παράλυση.

Η νόσος μπορεί να παραλύσει τους μύες της αναπνοής και κατάποσης, οδηγώντας στον θάνατο. Μεταξύ δύο και πέντε τοις εκατό των ανθρώπων με πολιομυελίτιδα πεθαίνουν απ’ τη νόσο και περίπου οι μισοί απ’ όλους τους ασθενείς που επιβιώνουν παθαίνουν μόνιμη παράλυση.

Η εξαιρετικά επικίνδυνη ασθένεια, που πλήττει το παιδικό νευρικό σύστημα και προκαλεί παράλυση των άκρων, μπορεί να πλήξει εκατομμύρια παιδιά, εάν δεν γίνει δυνατή η εξάλειψή της την επόμενη δεκαετία.

Συμπτώματα:

- Σε 90% των προσβεβλημένων από τον ιό, η νόσος είναι ασυμπτωματική.

- Σε 10% εκδηλώνεται με ήπια συμπτώματα (πυρετός, μυαλγίες, ναυτία, κεφαλαλγία, δυσκαταποσία).

-  Σε 1% προκαλεί άσηπτη μηνιγγίτιδα.

- Σε μικρότερο από 1% προκαλεί χαλαρή παράλυση ( απώλεια των αντανακλαστικών και του μυϊκού τόνου). 

Οι παραλύσεις είναι συνήθως ασύμμετρες. Τα κάτω άκρα προσβάλλονται πιο συχνά από τα άνω. Σε ορισμένες περιπτώσεις ανάλογα με τον εντοπισμό της κυτταρικής βλάβης  στο κεντρικό νευρικό σύστημα  ( εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό ), μπορεί να έχουμε διαταραχές της κατάποσης, του λόγου, της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας και τελικά τον θάνατο.

Τρόπος μετάδοσης

Η πολιομυελίτιδα μπορεί να μεταδοθεί αν τα κόπρανα μολυσμένου ατόμου μολύνουν τα τρόφιμα, νερό ή χέρια.

Κυρίως μετάδοση από άτομο σε άτομο, βασικά μέσω της κοπρανο-στοματικής οδού. Ο ιός ανιχνεύεται πιο εύκολα και για μεγαλύτερο διάστημα στα κόπρανα, από ότι σε φαρυγγικές εκκρίσεις. Όπου το επίπεδο υγιεινής είναι υψηλό, η εξάπλωση μέσω φαρυγγικών εκκρίσεων μπορεί να είναι σχετικά πιο σημαντική. Σε σπάνιες περιπτώσεις, το γάλα, η τροφή και άλλα αντικείμενα μολυσμένα με κόπρανα έχουν ενοχοποιηθεί ως αγωγοί. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες ενδείξεις εξάπλωσης μέσω εντόμων. Το νερό και τα λύματα ενοχοποιούνται σπανίως.

Τα περισσότερα κρούσματα αφορούν παιδιά κάτω των 5 ετών.

Ο χρόνος επώασης είναι από μία έως τρεις εβδομάδες.

Διάγνωση: Ο ιός μπορεί να απομονωθεί από δήγματα κοπράνων, φαρυγγικών εκκρίσεων, εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι συμπτωματική.

Δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο υποστηρικτικά μέτρα. Ωστόσο, η νόσος προλαμβάνεται μέσω του εμβολιασμού.

Τα περιστατικά νόσησης από πολιομυελίτιδα έχουν πλέον εξαλειφθεί την τελευταία 20ετία, λόγω του μαζικού εμβολιασμού. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες του κόσμου, η ασθένεια εξακολουθεί να υφίσταται.

Η χώρα μας ανακηρύχθηκε ως «περιοχή ελεύθερη από πολιομυελίτιδα» τον Ιούνιο του 2002, μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, σαν αποτέλεσμα του συστηματικού εμβολιασμού και της ενισχυμένης επιδημιολογικής επιτήρησης της πολιομυελίτιδας.  

Η επιτήρηση της οξείας χαλαρής παράλυσης (ΟΧΠ) σε όλα τα άτομα κάτω των 15 ετών ή σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας όταν υπάρχει υποψία πολιομυελίτιδας αποτελεί βασικό στοιχείο της διατήρησης της χώρας ελεύθερης πολιομυελίτιδας. Στη χώρα μας με σκοπό την πρώιμη ανίχνευση κάθε πιθανής εισαγωγής άγριου ιού πολιομυελίτιδας, λειτουργεί:

· από το 1998, κλινικοεργαστηριακό δίκτυο επιδημιολογικής επιτήρησης της οξείας χαλαρής παράλυσης (Ο.Χ.Π.) – πολιομυελίτιδας

· από το 2010, συμπληρωματική εργαστηριακή επιτήρηση δειγμάτων κοπράνων για την ανίχνευση πολιοϊών σε ομάδες υψηλού κινδύνου (αθίγγανους, μετανάστες κλπ). Μέχρι σήμερα, δεν έχει ανευρεθεί άγριος ιός πολιομυελίτιδας.

· Από το 2012, περιβαλλοντική επιτήρηση του άγριου ιού της πολιομυελίτιδας με επιτήρηση λυμάτων, κατά προτεραιότητα από βιολογικούς καθαρισμούς περιοχών με χώρους  συγκέντρωσης  μεταναστών και καταυλισμούς αθιγγάνων.

Σε επιφυλακή οι ελληνικές αρχές για την πολιομυελίτιδα

Σε επιφυλακή βρίσκονται οι υγειονομικές αρχές της χώρας για το ενδεχόμενο εισαγωγής κρούσματος πολιομυελίτιδας στην Ελλάδα.

Την ανησυχία των ελληνικών αρχών επιτείνει το γεγονός ότι, αρκετοί πρόσφυγες που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη Συρία δεν έχουν εμβολιαστεί λόγω κατάρρευσης του υγειονομικού συστήματος της αραβικής χώρας.

Το ΕΚΕΠΥ έχει προχωρήσει σε εμβολιασμό των προσφύγων και  σε ίδρυση ιατρείων σε όλα τα κέντρα κράτησης μεταναστών με κονδύλια της ΕΕ, προκειμένου να ελέγχονται υγειονομικά οι φιλοξενούμενοι σε αυτά.

Πηγή: World Health Organization, ΕΟΔΥ

Διαβάστε επίσης

Κινδυνεύει να χάσει το πόδι της από οστεομυελίτιδα, στην Κρήτη. Ο σύζυγος της καταγγέλλει ότι την έχουν στην αναμονή

Τι είναι πρόσφυγες και τι οι μετανάστες; Ποιοι οι κίνδυνοι της Δημόσιας Υγείας; Για ποιες παθήσεις πρέπει να ελέγχονται;

Τι είναι η Λύσσα; Ποια ζώα προσβάλλονται εκτός από τους σκύλους; Περιποίηση τραύματος μετά από δάγκωμα ζώου;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η 28η Σεπτεμβρίου είναι η επίσημη ημέρα παγκόσμιας πρωτοβουλίας για την αύξηση της ευαισθητοποίησης, την πρόληψη και τη μείωση της θνησιμότητας από τη θανατηφόρα ασθένεια της λύσσας.

Η συγκεκριμένη ημέρα καθιερώθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου  2007 και οργανώθηκε από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ  (CDC) και τη Συμμαχία για την καταπολέμηση της λύσσας (ARC), με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Άλλοι οργανισμοί που υποστήριξαν αυτή την προσπάθεια είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.), ο Παν- Αμερικανικός Οργανισμός Υγείας (PAHO), η Παγκόσμια Οργάνωση για την Υγεία των Ζώων [The World Οrganization for Animal Health (OIE)] και Κέντρα Δημόσιας Υγείας συνεργαζόμενα με τον Π.Ο.Υ. (WHO collaborating centers).
Η ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας αυτής είναι το www.worldrabiesday.org και rabiesalliance.org

Κατά την πρώτη Συνεδρίαση προσεγγίστηκαν 54.000.000 άνθρωποι, 400.000 άνθρωποι από 74 χώρες συμμετείχαν με διαφορές δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση και την αύξηση της οικονομικής στήριξης της προσπάθειας, ενώ  περίπου 600.000 ζώα εμβολιαστήκαν στην πρώτη προσπάθεια.

Στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας είναι η συνεχής ενημέρωση και η αύξηση της επαγγελματικής συνείδησης απέναντι στη λύσσα και ο εμβολιασμός αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων, με απώτερο σκοπό την εξάλειψη της νόσου.

Η Λύσσα είναι λοιμώδης ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος, που μεταδίδεται στον άνθρωπο από το δάγκωμα και το σάλιο ζώων που είναι φορείς του ιού της λύσσας και υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποβεί θανατηφόρος.  

Η λύσσα είναι ζωονόσος που οφείλεται σε διάφορα στελέχη του ιού Lyssavirus (ραβδοϊός), οι οποίοι προσβάλλουν το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ). Το πρόβλημα της νόσου έγκειται στο γεγονός ότι προκαλεί 100% θνησιμότητα και αποτελεί σημαντικό οικονομικό βάρος για τις χώρες όπου ενδημεί, λόγω του υψηλού οικονομικού κόστους για την προληπτική χορήγηση αντιλυσσικών ορών και εμβολίων, την υγειονομική περίθαλψη των ασθενών και τα λαμβανόμενα μέτρα ελέγχου για τη νόσο.

Η λύσσα προσβάλλει όλα τα είδη θηλαστικών-κυρίως τα σαρκοβόρα- και ανάλογα με το είδος του ξενιστή που προσβάλλει διακρίνεται σε λύσσα των σκύλων (λύσσα των δρόμων) και στη λύσσα των άγριων ζώων. 

Συμπτωματολογία της λύσσας στα ζώα

Στους σκύλους και τις γάτες, η περίοδος επώασης κυμαίνεται από λίγες ημέρες έως 2 ή περισσότερους μήνες. Η λύσσα στους σκύλους μπορεί να εμφανιστεί με τη μανιακή και την καταθλιπτική μορφή. Οι σκύλοι με τη μανιακή μορφή της νόσου εμφανίζουν αυξημένη ανησυχία και νευρικότητα, κρύβονται σε σκιερά μέρη (φωτοφοβία) και περιφέρονται χωρίς σκοπό. Τις 3 ημέρες που ακολουθούν το ζώο μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς σε άλλα ζώα και ανθρώπους, καθώς και αυτοτραυματισμούς. Παρουσιάζει σιελόρροια και αλλαγές στο γάβγισμα -λόγω της παράλυσης των φωνητικών χορδών-. Κατόπιν εμφανίζεται μια φάση γενικευμένων σπασμών και παράλυσης του σώματος, που ακολουθείται από το θάνατο του ζώου.

Οι σκύλοι με την καταθλιπτική μορφή της λύσσας συνήθως δεν εμφανίζουν τη φάση υπερδιέγερσης, αλλά παράλυση του τραχήλου και άφθονη σιελόρροια. Ακολουθεί γενικευμένη παράλυση και τελικά ο θάνατος. Η νόσος διαρκεί 1 με 11 ημέρες. Ανάλογη είναι η συμπτωματολογία της νόσου στις γάτες.

Στα βοοειδή, η νόσος εμφανίζεται κυρίως με την παραλυτική μορφή. Τα νοσούντα ζώα παρουσιάζουν ασυντόνιστες κινήσεις των οπισθίων άκρων, δακρύρροια και καταρροή του ρινικού βλεννογόνου. Συνήθως, παρατηρούνται ανησυχία, πριαπισμός και κνησμός στο σημείο εισόδου του ιού. Τέλος, σταματά ο μηρυκασμός, το ζώο πέφτει στο έδαφος και πεθαίνει.

Στην αλεπού και σε άλλα ζώα της άγριας πανίδας παρατηρείται αλλαγή της συμπεριφοράς και των συνηθειών (π.χ. η αλεπού περιφέρεται κατά τη διάρκεια της ημέρας και δείχνει να μη φοβάται την ανθρώπινη παρουσία), οι οποίες δεν είναι συχνά εύκολο να εκτιμηθούν.

Οι νυχτερίδες επίσης προσβάλλονται από λύσσα. Οι περιπτώσεις μετάδοσης λύσσας από νυχτερίδα σε άνθρωπο είναι ελάχιστες στην Ευρώπη ενώ δεν γνωστή τέτοια μετάδοση στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα όταν η νυχτερίδα εμφανίζει ανώμαλη συμπεριφορά, υπερβολικά επιθετική ή «άφοβη» ή εμφανίζεται σε μέρη που δεν βρίσκεται κανονικά ή δείχνει άρρωστη (π.χ. εμφανίζεται σε απροφύλαχτα μέρη, πρωινές ώρες ή κάθεται «μαζεμένη» ή έχει αστάθεια) θα πρέπει να μην την πλησιάζουμε και να καλούμε κτηνίατρο.

Πτηνά, αμφίβια, ερπετά και έντομα δεν θεωρούνται ότι μπορούν να αρρωστήσουν με λύσσα ή να μεταδώσουν τον ιό.

Πώς προλαμβάνεται η λύσσα;

Η λύσσα στον άνθρωπο προλαμβάνεται σε ποσοστό 100% μέσω της έγκαιρης και κατάλληλης ιατρικής φροντίδας. Ωστόσο, περισσότεροι από 59.000 άνθρωποι, κυρίως σε Αφρική και Ασία, πεθαίνουν από λύσσα κάθε χρόνο. Το 2006, μια ομάδα ερευνητών και επαγγελματιών υγείας δημιούργησε μια διεθνή οργάνωση για τον έλεγχο της λύσσας (Global Alliance for Rabies Control). Έπειτα από τη δημιουργία της οργάνωσης συγκάλεσαν τους εταίρους να συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία για την Παγκόσμια Ημέρα Λύσσας. Στόχος αυτής της προσέγγισης είναι να κινητοποιήσει και να ευαισθητοποιήσει όσους ενασχολούνται με τους μηχανισμούς πρόληψης και ελέγχου της λύσσας.

Μέτρα που πρέπει να ληφθούν έπειτα από δήγμα

Περιποίηση τραύματος

Ο καθαρισμός των τραυμάτων είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την πρόληψη της λύσσας, δεδομένου ότι, βάσει μελετών σε ζώα, ο διεξοδικός καθαρισμός του τραύματος από μόνος του χωρίς τη λήψη άλλων μετεκθεσιακών μέτρων έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά την πιθανότητα μόλυνσης από λύσσα. Σημειώνεται ότι πρέπει το γρηγορότερο να αναζητηθούν προσεκτικά όλες οι πληγές, να καθαριστούν σε βάθος με άφθονο νερό και σαπούνι (για 5’ τουλάχιστον). Αμέσως μετά, να εφαρμοσθεί τοπικά είτε κάποιο αλκοολούχο είτε κάποιο ιωδιούχο αντισηπτικό. Έπειτα από δήγμα, καλό είναι να χορηγείται αντιτετανικός ορός και να δίδεται αντιμικροβιακή προφύλαξη, εφόσον αυτό κρίνεται σκόπιμο από τους θεράποντες. 

Αντιλυσσικός εμβολιασμός

Το εμβόλιο, που διατίθεται στην Ελλάδα είναι κεκαθαρμένο- παρασκευασμένο σε κύτταρα Vero (PVRV), το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προφυλακτική ανοσοποίηση των ατόμων, καθώς και για την μετεκθεσιακή προφύλαξη.

Η λήψη μέτρων για τη λύσσα εξαρτάται από κάποιους παράγοντες όπως:

• Τις συνθήκες, υπό τις οποίες έλαβε χώρα το συμβάν (π.χ. εικόνα-συμπεριφορά ζώου, απρόκλητη ή μη επίθεση, π.χ. ζώο αδιακρίτως και υπερβολικά επιθετικό, άρρωστο με σιελόρροια, σε αντίθεση με ζώο που επιτίθεται στα πλαίσια της φυσιολογικής συμπεριφοράς, προκαλούμενο, βρισκόμενο σε άμυνα ή προστατεύοντας την περιοχή του)
• Το είδος του ζώου, που δάγκωσε τον άνθρωπο, τη γεωγραφική περιοχή και την ύπαρξη γνωστής λύσσας στην περιοχή που σημειώθηκε το συμβάν ή σε άλλη γειτονική περιοχή
• Το είδος της έκθεσης (π.χ. τρώση επιδερμίδας με εκροή αίματος, επαφή σάλιου με βλεννογόνους ή ανοιχτές πληγές, γρατζούνισμα, αμυχή, απλή επαφή),
• Δυνατότητα αποστολής δείγματος σε εργαστήριο και έγκαιρης λήψης αποτελέσματος
• Δυνατότητα παρακολούθησης του ζώου για μέχρι και 15 μέρες μετά την έκθεση για να διαπιστωθεί αν το ζώο θα παραμείνει υγιές ή αν θα εμφανίσει ύποπτα συμπτώματα. Αν παρατηρηθούν συμπτώματα λύσσας μετά από 15 ημέρες από τη στιγμή του συμβάντος, τότε δε συντρέχει λόγος θεραπείας για το θύμα γιατί τη στιγμή της επίθεσης δεν βρισκόταν ο ιός στο σάλιο του ζώου
• Το αν έγινε έγκαιρα καθαρισμός του τραύματος για να απομακρυνθεί-εξουδετερωθεί τυχόν ιός που εισχώρησε στους ιστούς μέσω του σάλιου.

Διαβάστε επίσης

Τι πρέπει να κάνετε αν βρεθείτε μπροστά σε έναν άγριο σκύλο

Προσοχή στον πυρετό, ΔΕΝ είναι γρίπη. Δραματική αύξηση του ιικού φορτίου σε όλη την χώρα. Αύξηση των νοσηλειών κοροναϊού

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Από τον Ιούλιο σταδιακά αυξάνονται τα θετικά περιστατικά κοροναϊού. Πολυκοσμία, σε πλοία, σε γιορτές, σε συναυλίες, σε διάφορες εκδηλώσεις έχουν βοηθήσει στην διασπορά και την αύξηση των περιστατικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Γερμανία που καταγράφηκε εν μέσω καλοκαιριού αύξηση νοσηλειών διαπίστωσαν ότι σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ταινίες barbie και Oppenheimer που γέμισαν τις κινηματογραφικές αίθουσες που είναι κλειστές εκεί (δεν έχουν θερινούς κινηματογράφους).

Όλο και πιο συχνά ακούγεται στο περιβάλλον μας ότι κάποιος γνωστός μας βγήκε θετικός και επίσης αρκετά συχνά ακούμε ότι έχουν και συμπτώματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι νόσησαν στις διακοπές τους όπου αναγκάστηκαν σε ένα δωμάτιο μικρό ξενοδοχείου να μπουν καραντίνα ή ακόμα να έχουν συμπτώματα και να τους κρατούν πάνω από 10 ημέρες και ας ήταν εμβολιασμένοι.

Προσοχή. Θα πρέπει να υποψιαστούμε τον κοροναϊό αν αυτήν την εποχή έχουμε πυρετό. Δεν έχουμε αλλες ιώσεις αυτήν την εποχή και φυσικά δεν υπάρχει γρίπη. Αρα καλό είναι να γίνει ένα τεστ προκειμένου να το πιστοποιήσει. Αν είναι πυρετός από γαστρεντερίτιδα αυτός συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα.

Τον τελευταίο μήνα επίσης οι φαρμακοποιοί όλης της χώρας καταγράφουν αύξηση πάνω από 40% των rapid test για κοροναϊό.

Τέλος ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ελέγχων του Εθνικού Δικτύου Επιδημιολογίας Λυμάτων για την επιδημιολογική επιτήρηση του ιού SARS-CoV-2 σε αστικά λύματα, το οποίο λειτουργεί υπό το συντονισμό του ΕΟΔΥ.

Τα δείγματα προέρχονται από την Περιφέρεια Αττικής και τις πόλεις της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, του Βόλου, της Ξάνθης, της Αλεξανδρούπολης, του Ηρακλείου, των Χανίων, της Πάτρας και των Ιωαννίνων.

Τα δείγματα λαμβάνονται από τις εισόδους των κατά τόπους Μονάδων Επεξεργασίας Λυμάτων (ΜΕΛ) και αντιστοιχούν στον πληθυσμό που εξυπηρετείται από αυτές. Τα αποτελέσματα του δικτύου συνοψίζονται στον Πίνακα 2.

Πίνακας 2: Ποσοστιαία μεταβολή στη μέση συγκέντρωση του ιικού φορτίου του SARS-CoV-2 στα αστικά λύματα ανά 100.000 κατοίκους την εβδομάδα 33/2023 σε σχέση με την εβδομάδα 32/2023

Την εβδομάδα 33/2023 παρατηρήθηκε αυξητική τάση σε σχέση με την εβδομάδα 32/2023 στο μέσο εβδομαδιαίο ιικό φορτίο του SARS-CoV-2 στα αστικά λύματα σε επτά από τις εννέα (7/9) περιοχές που ελέγχθηκαν από το Εθνικό Δίκτυο Επιδημιολογίας Λυμάτων (ΕΔΕΛ) του ΕΟΔΥ. Πτωτική τάση παρατηρήθηκε σε δύο από τις εννέα (2/9) περιοχές του ΕΔΕΛ.

Καθαρά αυξητικές τάσεις παρατηρήθηκαν στην Ξάνθη (+199%), στην Αλεξανδρούπολη (+75%), στη Θεσσαλονίκη (+72%), στη Λάρισα (+58%) και στην Αττική (+49%), ενώ οριακή ήταν η αύξηση στο Βόλο (+29%) και στα Χανιά (+22%).

Πτωτικές τάσεις παρατηρήθηκαν στο Ηράκλειο (-32%) και στην Πάτρα, όπου το ιικό φορτίο των αστικών λυμάτων δεν ήταν ανιχνεύσιμο, δηλαδή τα επίπεδα ήταν κάτω από το όριο ποσοτικοποίησης της μεθόδου. Για την πόλη των Ιωαννίνων αυτή την εβδομάδα αναφοράς δεν δίνονται αποτελέσματα γιατί δεν έγιναν δειγματοληψίες λόγω εργασιών συντήρησης.

Ιός του Δυτικού Νείλου. Συμπτώματα της λοίμωξης, που μεταδίδεται με τα κουνούπια.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Ο ιός του Δυτικού Νείλου (ΔΝ) μεταδίδεται με τσίμπημα μολυσμένων κουνουπιών. Η κύρια δεξαμενή του ιού στη φύση είναι τα πτηνά, ενώ οι άνθρωποι και τα θηλαστικά θεωρούνται ως αδιέξοδοι ξενιστές, καθώς ο τίτλος του ιού στο αίμα τους, κατά τη διάρκεια της ιαιμίας, είναι χαμηλός και δεν επαρκεί για τη μόλυνση των κουνουπιών. 

Τα 13 έχουν φτάσει τα κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου που εντοπίζονται στη χώρα μας. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΕΟΔΥ τα περισσότερα κρούσματα εντοπίζονται σε δήμους της Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, από τα 13 κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου τα 11 έχουν εντοπιστεί στην περιφέρεια της Θεσσαλονίκης. 

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο ΕΟΔΥ για τον ιό του Δυτικού Νείλου, καθώς το προσεχές διάστημα αναμένονται και άλλα κρούσματα, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Τρίτη ο Οργανισμός.

Η πλειονότητα των ανθρώπων που μολύνονται με τον ιό είναι ασυμπτωματικοί, περίπου 20% εμφανίζουν ήπια συμπτώματα γριπώδους συνδρομής και λιγότεροι από 1% παρουσιάζουν σοβαρότερες εκδηλώσεις από το κεντρικό νευρικό σύστημα, κυρίως εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, οξεία χαλαρή παράλυση.
Οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις εμφανίζονται συνήθως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (>50 ετών), ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς και γενικά άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.
Η επιδημιολογική επιτήρηση, το συστηματικό και έγκαιρο πρόγραμμα καταπολέμησης των κουνουπιών και η ενημέρωση του κοινού για την προστασία από τα κουνούπια, αποτελούν διεθνώς τα σημαντικότερα μέτρα για την πρόληψη της νόσου.

Το καλοκαίρι-φθινόπωρο 2010 εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα επιδημία λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας. Έκτοτε, καταγράφονται ετησίως -κάθε καλοκαίρι και φθινόπωρο- κρούσματα της λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου στην Ελλάδα, σε ανθρώπους και ζώα.
Το 2011 ο ιός εξαπλώθηκε και νοτιότερα στη Θεσσαλία και στην Ανατολική Αττική. Το 2012 καταγράφηκαν δύο βασικά επίκεντρα της επιδημίας, στην Αττική (νότια προάστια) και στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (κυρίως στις Περιφερειακές Ενότητες Ξάνθης και Καβάλας, πέριξ του Νέστου ποταμού), ενώ το 2013 καταγράφηκαν, επίσης, δύο βασικά επίκεντρα, στην Αττική (βόρεια προάστια και Ανατολική Αττική) και στις ίδιες περιοχές της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Τα έτη αυτά κρούσματα καταγράφηκαν, επίσης, στην Κεντρική Μακεδονία και στη Δυτική Ελλάδα, όπως και σε ορισμένα νησιά. Το 2014 καταγράφηκαν λίγα κρούσματα της λοίμωξης, σε σύγκριση με τα προηγούμενα έτη, στην Π.Ε. Ροδόπης, νέα περιοχή κυκλοφορίας του ιού, αλλά και σε περιοχές γνωστής κυκλοφορίας του ιού από παλαιότερα έτη (Π.Ε. Ξάνθης, Ανατολικής Αττικής, Ηλείας). Τα έτη 2015 και 2016 δεν καταγράφηκαν ανθρώπινα κρούσματα της λοίμωξης στην Ελλάδα.

Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από ιό του Δυτικού Νείλου;

Το 80% των ατόμων που μολύνονται παραμένουν ασυμπτωματικοί, το 20% εμφανίζουν ήπια νόσο, ενώ λιγότεροι από 1 στα 100 ασθενείς, εμφανίζουν σοβαρή κλινική νόσο που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Ασυμπτωματική λοίμωξη: Το 80% (4 στα 5) των ατόμων που μολύνονται δεν εκδηλώνουν κανένα σύμπτωμα.

Ήπια νόσος: Υπολογίζεται ότι περίπου 20% αυτών που μολύνονται με τον ιό αναπτύσσουν ήπια συμπτωματολογία, όπως πυρετό, πονοκέφαλο, αδυναμία, πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις, εμέτους και μερικές φορές δερματικά εξανθήματα (στον κορμό) και διόγκωση των λεμφαδένων. Τα συμπτώματα φεύγουν σε 4-7 ημέρες χωρίς να αφήσουν κατάλοιπα.

Σοβαρή μορφή νόσου: Λιγότερα από 1 στα 100 άτομα (κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας) αναπτύσσουν τη σοβαρή μορφή της νόσου (εγκεφαλίτιδα/μηνιγγίτιδα). Τα συμπτώματα της σοβαρής νόσου περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, υψηλό πυρετό, δυσκαμψία αυχένα, απάθεια, αποπροσανατολισμό, κώμα, τρόμος, σπασμούς,μυϊκή αδυναμία και παράλυση.

Μικρά αλλά χρήσιμα μυστικά για τα κουνούπια

• Προτιμήστε ελαφριά ρούχα με μακριά μανίκια και αποφύγετε τα έντονα αρώματα που προσελκύουν τα κουνούπια
• μην αφήνετε στη διάρκεια της νύχτας τρόφιμα εκτός ψυγείου ή ανοικτές σακούλες με σκουπίδια μέσα στο σπίτι
• το νερό, ειδικά όταν λιμνάζει, είναι πόλος έλξης για τα κουνούπια, γι' αυτό μην αφήνετε δοχεία με νερό μέσα στο σπίτι ή στη βεράντα και φροντίστε να αλλάζετε συχνά το νερό στα ανθοδοχεία

Αποφύγετε τις επαλείψεις στο παιδικό δέρμα με χημικά εντομοαπωθητικά όπως και με αρώματα, λοσιόν ή άλλα καλλυντικά προϊόντα διότι τα κουνούπια έλκονται από τις ευχάριστες οσμές όπως και τα έντονα χρώματα και τον ιδρώτα. Το τσίμπημα του κουνουπιού αφήνει μια μικρή αίσθηση τσουξίματος στο δέρμα ενώ το "επίμαχο" σημείο γρήγορα κοκκινίζει και ελαφρά διογκώνεται. Παράλληλα, ο γνωστός κνησμός (φαγούρα) αρχίζει να ταλαιπωρεί το θύμα του κουνουπιού. Τα κουνούπια αφήνουν και κάποιες δικές τους πρωτεΐνες στο μέρος που τσιμπούν οι οποίες δημιουργούν και όλο τα πρόβλημα

Θεραπεία:

• αντισταμινικά: χορηγούμε για λίγες μέρες αντισταμινικά για να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον έντονο κνησμό και να μειώσουμε την αλλεργική αντίδραση στο τσίμπημα.
• κορτικοστεροειδή: τα τοπικά κορτίκοστεροειδή χορηγούμενα για σύντομο χρονικό διάστημα είναι χρήσιμα ειδικά στις έντονες κνησμώδεις φλεγμονώδεις βλάβες.
• αντιμικροβιακοί παράγοντες: εάν υπάρχει δευτεροπαθής λοίμωξη, μπορούν να χορηγηθούν τοπικά αντιβιοτικά και εάν η λοίμωξη είναι εντεταμένη, τότε χορηγούμε το κατάλληλο αντιβιοτικό.

Διαβάστε επίσης

• Λίγα λόγια για τις σκνίπες και τα κουνούπια και πώς αντιμετωπίζεται, το τσίμπημα τους, φαρμακευτικά ή με φυσικό τρόπο
• Ενοχλητικά έντομα - Επώδυνα τσιμπήματα
• Τα κουνούπια προτιμούν τους ανθρώπους με χοληστερίνη και ουρικό οξύ
• H Κλιματική αλλαγή φέρνει στην χώρα μας επιδημίες από σοβαρές ασθένειες που είτε είχαμε ξεχάσει, είτε δεν είχαμε ποτέ παλαιότερα.
• Η ελονοσία υπάρχει ακόμα. Η πρόληψη είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης.
• Ο κύκλος ζωής του Πλασμώδιου της ελονοσίας σε video

Ιογενής Ηπατίτιδα. Πώς μεταδίδεται; Συμπτώματα; Πώς αντιμετωπίζεται; Ποια ηπατίτιδα θεραπεύεται πλήρως;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η ιογενής ηπατίτιδα εξακολουθεί να μαστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη και αποτελεί τεράστιο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι 200.000 άνθρωποι είναι φορείς της ηπατίτιδας Β. Όσον αφορά στην ηπατίτιδα C εκτιμάται ότι περισσότερα από 100.000 άτομα πάσχουν στη χώρα μας, εκ των οποίων 75.0000 δεν το γνωρίζουν. Στις ομάδες υψηλού κινδύνου για τη νόσο ανήκουν οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών και οι έγκλειστοι φυλακών, ιδίως εκείνοι που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα σχετιζόμενα με τα ναρκωτικά. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 2010 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) όρισε την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ιογενών Ηπατιτίδων ως μία από τις μόλις 4 επίσημες συγκεκριμένες Παγκόσμιες Ημέρες Υγείας, η οποία θα πρέπει να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Ιουλίου.

Τι είναι ηπατίτιδα;

Το ήπαρ (συκώτι) είναι ένα ζωτικό όργανο που βρίσκεται στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιακής χώρας. Έχει πολλές λειτουργίες και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό, στη σύνθεση παραγόντων πήξης του αίματος για τον έλεγχο αιμορραγιών, στην παραγωγή ουσιών απαραίτητων στη μάχη κατά των λοιμώξεων καθώς και στην απομάκρυνση τοξικών ουσιών και φαρμάκων από τον οργανισμό. Εάν το ήπαρ προσβληθεί από ιούς ή υποστεί βλάβη από άλλα αίτια όπως τοξίνες, φάρμακα, αλκοόλ, αναπτύσσεται φλεγμονή (ερεθισμός) και νέκρωση, κατάσταση η οποία ονομάζεται ηπατίτιδα.

Βασικές Πληροφορίες για τις Ιογενείς Ηπατίτιδες

Η χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας B και C και αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκόσμια.

Η ιογενής ηπατίτιδα B και C :

 α) προσβάλλει μεγάλο μέρος του πληθυσμού,

 β) μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο,

 γ) σχετίζεται με σημαντική νοσηρότητα και θνητότητα και

 δ) απαιτεί ειδικές θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Στη χώρα μας, ο επιπολασμός για τη χρόνια ηπατίτιδα Β υπολογίζεται σε 2.5-3% του πληθυσμού και για την ηπατίτιδα C σε 1.5-2% του πληθυσμού, ενώ η επίπτωση των χρόνιων ιογενών ηπατιτίδων ποικίλλει ανά γεωγραφικό διαμέρισμα και πληθυσμό.

Οι κύριες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία είναι η αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα των ασθενών από την ηπατική νόσο και η διασπορά των ιών αυτών στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Είναι γνωστό ότι σημαντικό ποσοστό των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C καταλήγουν από επιπλοκές της χρόνιας λοίμωξης όπως κίρρωση του ήπατος, ηπατοκυτταρικό καρκίνο (HCC), ηπατική ανεπάρκεια και θάνατο εφόσον δεν τεθούν σε παρακολούθηση και δεν λάβουν ειδική αντιική αγωγή.

 Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, παρεντερικά  (iv, im, sc) και από μητέρα με HBsAg (+) στο παιδί κατά την κύηση ή τον τοκετό (κάθετη μετάδοση), ενώ το ιός της ηπατίτιδας C κυρίως με την παρεντερική επαφή και σπανιότερα με τη σεξουαλική επαφή ή κάθετη μετάδοση από μητέρα σε παιδί.

 Οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης στη χρόνια ηπατίτιδα Β και C έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Ιογενείς Ηπατίτιδες – Ηπατίτιδα Β

Ποιοι ιοί ευθύνονται για την ιογενή ηπατίτιδα;

Οι πιο γνωστοί ιοί ηπατίτιδας, είναι οι Α, Β, C, D και Ε. Εκτός από τους παραπάνω ιούς ηπατίτιδας υπάρχουν και κάποιοι άλλοι ιοί που δεν προσβάλλουν αποκλειστικά το ήπαρ, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ηπατίτιδα ταυτόχρονα με προσβολή και άλλων οργάνων του ανθρώπου και χαρακτηρίζονται ως ηπατοτρόποι ιοί.

Πώς αναπτύσσεται η οξεία ηπατίτιδα;

Η οξεία ηπατίτιδα εμφανίζεται λίγες εβδομάδες έως μήνες μετά την είσοδο του ιού της ηπατίτιδας στο ανθρώπινο σώμα.

Τα κύρια συμπτώματα είναι: 

• έντονη αδυναμία, καταβολή
•  ανορεξία
•  ναυτία, έμετοι, διάρροιες
•  μυαλγίες
•  αίσθημα βάρους στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιάς
•  αρθραλγίες, πονοκέφαλος
•  πυρετός
•  αποστροφή στο κάπνισμα

ενώ κάποιοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν:

•  ίκτερο (κιτρινίζουν)
•  σκοτεινόχρωμα ούρα (σαν κονιάκ)
•  αποχρωματισμό κοπράνων (σα στόκος)

 Μερικές φορές δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα ή είναι πολύ ήπια. 

Τι είναι η χρόνια ιογενής ηπατίτιδα;

Χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας Β, C και D κι αναπτύσσεται στους ασθενείς που το αμυντικό τους σύστημα δεν κατορθώνει να αποβάλλει τον ιό. Στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα, παρά την έλλειψη συμπτωμάτων πολλές φορές, η ύπαρξη του ιού εξακολουθεί να προκαλεί ερεθισμό και να καταστρέφει το ήπαρ. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ανάπτυξη ινώδους ιστού (ουλή) μέσα στο ήπαρ. Εάν τα τρία τέταρτα του ήπατος μετατραπούν σε ινώδη ιστό, το ήπαρ δεν είναι πια σε θέση να λειτουργήσει σωστά, κατάσταση που ονομάζεται κίρρωση. Οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί στα πρώτα στάδια της κίρρωσης, αλλά καθώς η ηπατική νόσος προοδευτικά επιβαρύνεται μπορεί να εμφανισθούν ασκίτης (υγρό στην κοιλιά), αιμορραγία από φλέβες του οισοφάγου (κιρσοί), εγκεφαλοπάθεια (αλλαγή της διανοητικής κατάστασης και συμπεριφοράς) ή ίκτερος. Όλοι οι ασθενείς με κίρρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος.

Ποια είναι τα συνήθη εργαστηριακά ευρήματα των ασθενών με ιογενή ηπατίτιδα;

Υπάρχουν δύο ειδών αιματολογικές εξετάσεις για την ηπατίτιδα :

α) μη ειδικές εξετάσεις που αφορούν τη λειτουργία του ήπατος όπως :

• ανεύρεση αυξημένης τιμής ενζύμων (αμινοτρανσφεράσες ή τρανσαμινάσες), που σε περίπτωση βλάβης του ήπατος απελευθερώνονται σε μεγάλες ποσότητες στην κυκλοφορία του αίματος, οδηγώντας σε σημαντική αύξηση των τιμών τους (έως και μεγαλύτερες του δεκαπλάσιου του φυσιολογικού σε οξεία ηπατίτιδα)

• ανεύρεση αυξημένης τιμής χολερυθρίνης, που δίνει την χαρακτηριστική κίτρινη χροιά στα μάτια και στο δέρμα (ίκτερος)

Η ανεύρεση αυξημένων τρανσαμινασών ή χολερυθρίνης, δε σημαίνει υποχρεωτικά ιογενή ηπατίτιδα και συχνά ο ασθενής χρειάζεται να υποβληθεί σε σειρά εργαστηριακών εξετάσεων για τη διερεύνηση του αιτίου της ηπατικής βλάβης

β) ειδικές εξετάσεις που αφορούν στην ανίχνευση των ιών:

• οι εξετάσεις αυτές ανιχνεύουν είτε ειδικά τμήματα των ιών (αντιγόνα), είτε αντισώματα έναντι αυτών, που παράγει ο οργανισμός σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της λοίμωξης

Υπάρχει θεραπεία για την ιογενή ηπατίτιδα;

Στην περίπτωση της οξείας ηπατίτιδας δεν υπάρχει ανάγκη ειδικής θεραπείας, παρά μόνο υποστηρικτική αγωγή και παρακολούθηση για την περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών.

Ο εμβολιασμός έναντι της ηπατίτιδας Β έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού της χώρας μας και είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη της νόσου και των επιπλοκών της, αναφέρει σε ανακοίνωση του το ΚΕΕΛΠΝΟ με αφορμή την αυριανή παγκόσμια ημέρα.

Επιπλέον, επισημαίνει πως η χρήση συνδυασμού αντι-ιικών φαρμάκων έχει συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της ιογενούς ηπατίτιδας. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ηπατίτιδα C είναι σήμερα ιάσιμη, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια τα νέας γενιάς φάρμακα άλλαξαν ριζικά το τοπίο στη θεραπεία των ασθενών με χρόνια HCV λοίμωξη (ηπατίτιδα C). Στη διεύρυνση της θεραπευτικής αγωγής στη χώρα μας έχει συμβάλλει και η μείωση του κόστους των φαρμάκων, δίνοντας σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ασθενών πρόσβαση σε νέες θεραπείες.

«Στρατηγικός στόχος στη χώρα μας μέσα από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο εκπονήθηκε πρόσφατα, είναι η εξάλειψη της ηπατίτιδας C μέχρι το έτος 2030 (στρατηγική Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας)» αναφέρει το ΚΕΕΛΠΝΟ που σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» ξεκινούν εκστρατεία ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης με πρόσωπα από τον χώρο της δημόσιας υγείας.

Αντίθετα, ανάγκη από ειδική φαρμακευτική θεραπεία έχει σημαντικό ποσοστό ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα. Η θεραπεία έχει σα στόχο την εκρίζωση του ιού της ηπατίτιδας και/ή την πρόληψη της ανάπτυξης κίρρωσης και καρκίνου του ήπατος.

Το Γραφείο Ηπατιτίδων του ΚΕΕΛΠΝΟ είναι στη διάθεση του κοινού και των επαγγελματιών υγείας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή και πληροφορία στα τηλέφωνα: 210 5212178 και 210 5212183, ΚΕΠΙΧ: 210 5212054, καθώς και στο διαδίκτυο: www.keelpno.gr

Ο Σύλλογος Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας» παρέχει υποστήριξη στους ανθρώπους που ζουν με ιογενείς Ηπατίτιδες Β και C ή άλλα νοσήματα του ήπατος, καθώς και τεκμηριωμένη πληροφόρηση σε θέματα ηπατιτίδων. Τηλ.:211 0122102, www.helpa-prometheus.gr

Διαβάστε επίσης

• Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας
• Τι σημαίνει να έχεις ηπατίτιδα C, πόσο επικίνδυνο είναι και τι μπορεί να κάνεις;
• Σε ποιες παθήσεις αυξάνεται και σε ποιες μειώνεται η αλκαλική φωσφατάση; Πόσο σημαντική είναι η παρακολούθησή της;
• Οι αυξημένες τιμές τρανσαμινασών, στις εξετάσεις αίματος, τι μπορεί να σημαίνει; Τι πρέπει να κάνουμε;
• Ηπατίτιδα C – Ποιους θα ειδοποιεί ο ΕΟΠΥΥ για υποχρεωτική εξέταση
• Εξέταση και θεραπεία για την ηπατίτιδα C χωρίς ραντεβού σε 26 νοσοκομεία

Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή

Έξι θάνατοι παιδιών από στρεπτόκοκκο A από την αρχή του έτους. Ενημέρωση από τον ΕΟΔΥ

medlabnews.gr iatrikanea

Τη Δευτέρα 12/6/2023, ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) ενημερώθηκε από νοσηλευτικό ίδρυμα της χώρας σχετικά με περιστατικό διεισδυτικής στρεπτοκοκκικής νόσου (iGAS) από στρεπτόκοκκο ομάδας Α (Streptococcus pyogenes) σε άρρενα ηλικίας επτά ετών, που κατέληξε στη ΜΕΘ με κλινική εικόνα σηπτικής καταπληξίας. Πρόκειται για το έκτο μεμονωμένο περιστατικό θανάτου από iGAS σε παιδί στην Ελλάδα, κατά το έτος 2023.

Σύμφωνα με αναφορές Διεθνών και Ευρωπαϊκών φορέων Δημόσιας Υγείας (WHO, ECDC) καταγράφεται αύξηση των περιπτώσεων iGAS σε παιδιά ηλικίας κάτω των δέκα ετών σε ορισμένες Ευρωπαϊκές χώρες, από το Σεπτέμβριο του 2022 έως σήμερα. Κατά την ίδια περίοδο, αναφέρθηκαν επίσης αρκετοί θάνατοι από iGAS σε παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιρλανδία). Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα δεν προκύπτει εμφάνιση κάποιου νέου στελέχους στρεπτοκόκκου. Ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Α είναι ευαίσθητος στα συνήθη αντιμικροβιακά.

Σε συνέχεια προηγούμενων ανακοινώσεων του ΕΟΔΥ υπενθυμίζεται, ότι ο στρεπτόκοκκος της ομάδας Α (GAS) είναι η συνηθέστερη αιτία βακτηριακής φαρυγγίτιδας σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Η συχνότητα εμφάνισης της φαρυγγίτιδας από GAS συνήθως κορυφώνεται κατά τους χειμερινούς μήνες και στις αρχές της άνοιξης. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις ο GAS μπορεί να προκαλέσει σοβαρή και απειλητική για τη ζωή λοίμωξη iGAS.

Στη χώρα μας, οι λοιμώξεις από διεισδυτικό στρεπτόκοκκο της ομάδας Α δεν επιτηρούνταν μέσω του συστήματος υποχρεωτικής δήλωσης νοσημάτων. Ο ΕΟΔΥ απέστειλε ενημερωτικό σημείωμα με οδηγίες σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας σχετικά με την αναγκαιότητα να δηλώνονται στον ΕΟΔΥ όλα τα περιστατικά της διεισδυτικής λοίμωξης από στρεπτόκοκκο ομάδας Α. Εστάλησαν οδηγίες στις Διευθύνσεις Δημόσιας Υγείας σχετικά με τη διαχείριση κρουσμάτων iGAS στο οικιακό και σχολικό περιβάλλον και ενημερώθηκε η επιστημονική κοινότητα.

Ο ΕΟΔΥ βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με το ECDC και συμμετέχει ενεργά στο Κοινό Δίκτυο Επιδημιολογικής Επιτήρησης του νοσήματος σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και σε περίπτωση επικαιροποίησης των οδηγιών προς τις Αρχές Δημόσιας Υγείας θα ενημερώσει άμεσα το κοινό και την ιατρική κοινότητα.

Περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ

Διαβάστε επίσης:

Συγκλονίζει ο πατέρας της 4χρονης με τον στρεπτόκοκκο στην Βρετανία. Αυξάνονται οι θάνατοι των παιδιών. Τα συμπτώματα