MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η τεχνητή νοημοσύνη στη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Κινέζοι επιστήμονες και γιατροί ανέπτυξαν ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο μπορεί να αναλύσει δείγματα ιστού του προστάτη και να διαγνώσει την παρουσία του καρκίνου, επιτυγχάνοντας ακρίβεια ανάλογη με εκείνη των γιατρών.
   Ο καρκίνος του προστάτη είναι η συχνότερη μορφή καρκίνου στους άνδρες, με περίπου 1,1 εκατομμύρια νέα περιστατικά παγκοσμίως κάθε χρόνο. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης συνήθως απαιτεί μια βιοψία, που μετά εξετάζεται από παθολόγο.
   Το νέο σύστημα μπορεί να βοηθήσει στις περιπτώσεις, όπου υπάρχει έλλειψη γιατρών, καθώς επίσης να οδηγήσει μελλοντικά στην -εν μέρει τουλάχιστον- αυτοματοποίηση της διάγνωσης της νόσου.
   Οι Κινέζοι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Χονγκτσιάν Γκούο του Πανεπιστημίου της Ναντζίνγκ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας στην Κοπεγχάγη, δοκίμασαν το σύστημα σε 918 προστατικά δείγματα από 283 ασθενείς.
   Το «έξυπνο» λογισμικό έκανε ακριβή διάγνωση στο 99,4% των περιπτώσεων, στο ίδιο επίπεδο με έναν έμπειρο γιατρό. Ταξινόμησε επίσης με ακρίβεια τα διαφορετικά είδη όγκων που εντοπίσθηκαν.
   «Δεν πρόκειται να αντικατασταθεί ο άνθρωπος παθολόγος. Χρειαζόμαστε ακόμη έναν έμπειρο γιατρό για να αναλάβει την ευθύνη της τελικής διάγνωσης. Όμως το νέο σύστημα θα βοηθήσει τους παθολόγους να κάνουν καλύτερες και ταχύτερες διαγνώσεις, καθώς και θα εξαλείψει τις καθημερινές διακυμάνσεις στην κρίση, που μπορούν να υπεισέλθουν στις ανθρώπινες αξιολογήσεις» δήλωσε ο Γκούο.

Διαβάστε επίσης

Πρωτοποριακή εξέταση διαγιγνώσκει με ακρίβεια τον επιθετικό καρκίνο του προστάτη,

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea 

Βρετανοί επιστήμονες ανέπτυξαν ένα απλό μη επεμβατικό τεστ για τη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη, με βάση δείγμα ούρων, που έχουν συλλεχθεί στο σπίτι. Το τεστ διαγιγνώσκει με αρκετή ακρίβεια τον επιθετικό καρκίνο του προστάτη, εκτιμώντας πόσο προχωρημένη είναι η νόσος και προβλέποντας -έως και πέντε χρόνια νωρίτερα από τις υπάρχουσες κλινικές μεθόδους- ποιοί άνδρες θα χρειαστούν θεραπεία και ποιοι όχι.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Τζέρεμι Κλαρκ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Νόργουιτς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «BioTechniques», σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου» και την «Τέλεγκραφ», έκαναν λόγο για σημαντικό βήμα προόδου, που μπορεί να φέρει επανάσταση στη διάγνωση της νόσου μελλοντικά.
Το τεστ PUR (Prostate Urine Risk) δεν απαιτεί από τους άνδρες να πάνε στην κλινική για να δώσουν δείγμα ούρων ή να υποστούν άλλη εξέταση. Σήμερα ο προστάτης ελέγχεται μέσω του PSA του αίματος, της δακτυλικής εξέτασης και της μαγνητικής τομογραφίας ή βιοψίας.
Το νέο υπό δοκιμή τεστ, που έως τώρα έχει δοκιμαστεί μόνο σε 14 άνδρες, αναλύει την έκφραση 35 γονιδίων του άνδρα με βάση τα πρωινά ούρα του και η εξέταση των ούρων γίνεται στη συνέχεια στην κλινική. Το τεστ θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τις περιπτώσεις ανδρών με διαγνωσμένο, αλλά αργά αναπτυσσόμενο καρκίνο, που παρακολουθείται η εξέλιξή του ανά διαστήματα και οι οποίοι σήμερα υποχρεώνονται να υποβάλλονται σε περιοδικές και επώδυνες βιοψίες.
Άλλοι επιστήμονες δήλωσαν ότι το νέο τεστ είναι μια θετική εξέλιξη, αλλά ακόμη βρίσκεται σε πρόωρο στάδιο.

Διαβάστε επίσης


Παράγοντες, που δεν φαντάζεστε και φέρνουν καρκίνο του προστάτη. Τροφές που εμποδίζουν την ασθένεια


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D,  medlabnews.gr iatrikanea


Η Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον ανδρικό πληθυσμό της Γηραιάς Ηπείρου σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από τον καρκίνο του προστάτη. 



Ο προστάτης είναι ένας αδένας που έχει μέγεθος όσο ένα κάστανο και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ανδρική ουροδόχο κύστη. Περιβάλλει την ουρήθρα, δια μέσου της οποίας αποβάλλονται τα ούρα. Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να εκκρίνει ένα ειδικό υγρό, το προστατικό υγρό που μαζί με τα σπερματοζωάρια και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων εξέρχεται διαμέσου της ουρήθρας σαν σπέρμα, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη είναι: 


  • Ηλικία: ο καρκίνος του προστάτη αυξάνεται δραματικά με την πρόοδο της ηλικίας. Άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών κινδυνεύουν να αναπτύξουν τη νόσο χίλιες φορές περισσότερο από άτομα κάτω των 40 ετών. Το 70% των ατόμων ηλικίας άνω των 90 ετών πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
  • Κληρονομικότητα: τα άτομα που έχουν στενή συγγενική σχέση με καρκινοπαθείς από προστάτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
  • Διατροφή: στους πληθυσμούς που καταναλώνουν τροφή με μεγάλη περιεκτικότητα λίπους, εμφανίζεται συχνότερα η μορφή του καρκίνου αυτού.
  • Οικογενειακή κατάσταση: οι έγγαμοι άνδρες και μάλιστα οι πολύτεκνοι παρουσιάζουν πιο συχνά καρκίνο του προστάτη, συγκριτικά με τους άγαμους ή τους έγγαμους χωρίς παιδιά.
  • Εργασία: άτομα που η εργασία τους έχει άμεση σχέση με καουτσούκ ή με κάδμιο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο.
  • Παθολογικές καταστάσεις: άτομα που πάσχουν από ηπατική κίρρωση αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση του προστατικού καρκίνου.



Συμπτώματα
Τα τοπικά συμπτώματα είναι πόνος προς τα πίσω, επώδυνη ούρηση και εκσπερμάτιση, καθώς και δυσκολία στη συγκράτηση των ούρων ή στην έναρξη της ούρησης. Όταν ο προστάτης διογκώνεται και αρχίζει να πιέζει την ουρήθρα, τότε τα ούρα βγαίνουν σε σταγόνες αντί να ρέουν ελεύθερα και είναι πιθανόν να περιέχουν και αίμα. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη προέρχονται από τις μεταστάσεις σε διάφορα απομακρυσμένα όργανα, κυρίως στα οστά. Περίπου το 20 έως 40% των πασχόντων από καρκίνο του προστάτη παρουσιάζεται στον ορθοπεδικό για οσφυαλγία ή παράλυση ή επισκέπτεται τον παθολόγο με γενικά συμπτώματα, όπως καταβολή δυνάμεων ή απώλεια βάρους, χωρίς όμως να εμφανίζει τοπικά συμπτώματα της νόσου.

Διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου συνήθως γίνεται με απλή κλινική εξέταση. 
  • Η δακτυλική εξέταση του ορθού και η ψηλάφηση του προστάτη μπορούν να μας δώσουν μια πρώτη εικόνα για την ύπαρξη του προβλήματος. 
  • Ο αιματολογικός έλεγχος, συμπεριλαμβανομένης κάποιας ειδικής εξέτασης, όπως η όξινη φωσφατάση, ή ο ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη ΡSA, δίνουν σοβαρές ενδείξεις της νόσου.
  • Το διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη είναι πολύ αξιόπιστη εξέταση.
  • Η αξονική τομογραφία μπορεί να ορίσει την έκταση του προβλήματος.
  • Η βιοψία του προστάτη δίνει πληροφορίες για τον τύπο του καρκίνου.
Εφόσον η διάγνωση τεθεί, πρέπει να γίνει ευρύτερος έλεγχος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου ολόσωμου σπινθηρογραφήματος οστών, καθώς και έλεγχος των πνευμόνων για ανεύρεση τυχόν μεταστάσεων.
Επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος που πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει μεγάλη βελτίωση στη φαρμακευτική θεραπεία των ανδρών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.
Το τεστ αποκαλύπτει ποιοι ασθενείς είναι κατάλληλοι και ποιοι όχι για θεραπεία με το νέο αντικαρκινικό φάρμακο ολαπαρίμπη, το πρώτο που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων PARP». Τα εν λόγω φάρμακα μπλοκάρουν ορισμένα ένζυμα, τα οποία εμπλέκονται στην επιδιόρθωση των καρκινικών κυττάρων, βοηθώντας έτσι στην καταστροφή τους.

Θεραπεία του καρκίνου του προστάτου

Η επιλογή της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται από την σταδιοποίηση του όγκου, την ηλικία και το προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενούς. Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την ριζική προστατεκτομή και την διουρηθρική προστατεκτομή.

Ριζική Προστατεκτομή. Αφαιρείται ολόκληρος ο προστάτης αδένας προτείνεται στην περίπτωση που ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί εντός των ορίων του προστάτη, σε ασθενείς που βρίσκονται σε καλή γενική κατάσταση.
Διουρηθρική Προστατεκτομή. Αφαιρείται μέρος του προστάτη αδένα που περιβάλλει την ουρήθρα, προτείνεται στην περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν θέλει να υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή. Ανακουφίζει τον ασθενή από τα αποφρακτικά φαινόμενα που μπορεί να προκαλέσει ο προστατικός καρκίνος. Δεν αποτελεί ριζική θεραπεία της νόσου συνήθως ακολουθεί κάποια άλλη μορφή θεραπείας.

Οι εναλλακτικές μη χειρουργικές θεραπευτικές λύσεις περιλαμβάνουν:

Τοπική ακτινοβολία: αποτελεί εναλλακτική λύση για αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Έχει θέση στον καρκίνου του προστάτη που είναι περιορισμένος μέσα στον αδένα ή έχει επεκταθεί σε παρακείμενους ιστούς.
Ορμονική θεραπεία: χρησιμοποιείται σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτη. Σκοπός της ορμονικής θεραπείας είναι να καταστείλει την παραγωγή των ανδρικών ορμονών, των ανδρογόνων, με σημαντικότερη την τεστοστερόνη. Τα ανδρογόνα παράγονται κυρίως στους όρχεις και προκαλούν την ανάπτυξη των καρκινικών προστατικών κυττάρων. Η ορμονική θεραπεία δεν θεραπεύει τον καρκίνο του προστάτη, προκαλεί όμως ελάττωση του καρκινικού όγκου και καθυστερεί την ανάπτυξή του.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η ορχεκτομή, τα LHRH ανάλογα, τα αντιανδρογόνα και τα οιστρογόνα.
Απλή παρακολούθηση: σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που είναι προχωρημένης ηλικίας ή έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Αποτελείται από απλή παρακολούθηση της τιμής του P.S.A. και δακτυλική εξέταση κάθε 6 μήνες. Συστήνεται όταν ο καρκίνος είναι ενδοπροστατικός αναμένεται να έχει αργή εξέλιξη στον χρόνο και δεν προκαλεί συμπτώματα.

Σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά η ευεργετική δράση που έχουν κατά του καρκίνου του προστάτη διάφορες τροφές. 


Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Surrey μελέτησε τροφές, διαιτολόγια και τρόπους μαγειρέματος που βοηθούν στην καθυστέρηση ή και στην παρεμπόδιση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη. Μια σαλάτα που θα αποτελείται από ωμό μπρόκολο, χυμό ντομάτας και καρύδια Βραζιλίας αποτελεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, γεύμα- ασπίδα κατά του καρκίνου του προστάτη, αφού αυτές οι τροφές περιέχουν αντικαρκινικές ουσίες, οι οποίες εμποδίζουν την εμφάνιση της ασθένειας.
Άλλες τροφές που έχουν ανάλογη δράση εναντίον του καρκίνου του προστάτη είναι σύμφωνα με τους ερευνητές 
  • το κουνουπίδι, 
  • τα λαχανάκια Βρυξελλών, 
  • το ρόδι, 
  • τα φασόλια σόγιας, 
  • τα κρεμμύδια και 
  • το σκόρδο
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι για να έχει θετικά αποτελέσματα η κατανάλωση αυτών των τροφών θα πρέπει να μαγειρεύονται με τρόπο τέτοιο ώστε να μην καταστρέφονται οι αντικαρκινικές ουσίες που περιέχουν.
Για παράδειγμα, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα θα πρέπει αφού κοπούν να παραμένουν για διάστημα δέκα λεπτών στον μαγειρικό πάγκο πριν μπουν στην κατσαρόλα, στο τηγάνι ή στον φούρνο. Υποστηρίζουν επίσης ότι στο μαγείρεμα θα πρέπει να χρησιμοποιείται κραμβέλαιο, το οποίο έχει διαπιστωθεί ότι είναι πλούσιο στα ευεργετικά για τον οργανισμό ω-3 λιπαρά οξέα. «Εχουμε πλέον στη διάθεσή μας αποδείξεις ότι η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, σε συγκεκριμένες ποσότητες και με συγκεκριμένους τρόπους μαγειρέματος, μπορεί να καθυστερήσει ή και να εμποδίσει την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη. Αυτά τα διαιτολόγια είναι ιδανικά για όσους έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη ή έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα στο παρελθόν και τώρα είναι καλά» δηλώνει η Μάργκαρετ Ρέιμαν, καθηγήτρια Διατροφικής Ιατρικής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, η οποία μάλιστα εξέδωσε και ένα βιβλίο με συνταγές κατά του καρκίνου του προστάτη. 
 ΠΗΓΗ:

Πρόληψη του Καρκίνου του Προστάτη με εξετάσεις, άσκηση και σωστή διατροφή με Ω-3 λιπαρά

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Στην Ελλάδα ο καρκίνος του προστάτη προκαλεί τον θάνατο σε 1700 άτομα το χρόνο, ενώ τα άτομα που επιβιώνουν με αυτή τη διάγνωση μπορεί να είναι ακόμα και δεκαπλάσια. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπολογίζεται ότι στην χώρα μας, σε ετήσια βάση, διαγιγνώσκονται με καρκίνο προστάτη περισσότεροι από 3.200 άνδρες. 

Η εξέλιξη των θεραπειών και η σχετικά βραδεία πορεία εξέλιξης του καρκίνου τον κάνουν να διαγιγνώσκεται συχνά έγκαιρα ώστε οι πάσχοντες να μπορούν να ζήσουν πολλά χρόνια μετά την διάγνωση.


Έγκαιρη διάγνωση του Καρκίνου του Προστάτη.



Ο καρκίνος του προστάτη είναι μια νόσος σοβαρή αλλά όχι πάντοτε θανατηφόρος. Έχει αργή εξέλιξη και όσο πρωιμότερη είναι η διάγνωσή τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες ριζικής θεραπείας. Όταν ο καρκίνος του προστάτη είναι αρχικός/εντοπισμένος, το ποσοστό των ασθενών που θα ιαθούν είναι πάνω από 95%. Όταν όμως γίνει η διάγνωση σε προχωρημένα μεταστατικά στάδια, το αντίστοιχο ποσοστό μειώνεται στο 20%. Επομένως, έχει ζωτική σημασία οι άνδρες άνω των 50 ετών να κάνουν προληπτικές εξετάσεις για τον προστάτη τους.

Ο καρκίνος του προστάτη δεν έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συμπτώματα, μια και η συχνοουρία, δυσουρία και η νυκτουρία που μπορεί να προκαλέσει είναι συμπτώματα και άλλων ουρολογικών παθήσεων. Η έγκαιρη διάγνωση επιτυγχάνεται με τη μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) παράλληλα με ψηλάφηση (δακτυλική εξέταση). 

Η πρώτη είναι η εξέταση αίματος για τη διερεύνηση του Ειδικού Προστατικού Αντιγόνου (Prostate Specific Antigen – PSA), το οποίο απελευθερώνεται στο αίμα σε μικρές ποσότητες. Η μέτρηση υψηλών τιμών PSA εγείρει την υποψία καρκίνου του προστάτη.

Η δεύτερη είναι η δακτυλική εξέταση δια του ορθού, η οποία επιτρέπει την αξιολόγηση ορισμένων διαταραχών του σχήματος, της υφής ή του μεγέθους του προστάτη, που ενδέχεται να υποδηλώνουν την παρουσία όγκου.


Ο συνδυασμός αυτών των δύο εξετάσεων αρκεί για την κλινική διάγνωση, η οποία πρέπει να επιβεβαιώνεται με βιοψία του προστάτη.

Η αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη στο πολύ αρχικό στάδιο μπορεί να μη χρειαστεί άμεση θεραπεία, αλλά να καθυστερήσει μετά από ενεργό επιτήρηση (μέτρηση του PSA, ψηλάφηση του προστάτη και επανάληψη βιοψίας) ανά τακτά διαστήματα. Διαφορετικά, στην εντοπισμένη νόσο προτείνεται η ριζική προστατεκτομή ενώ σε προχωρημένη νόσο η προτεινόμενη θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία και γενικότερη κατάσταση του ασθενούς, καθώς και την επιθετικότητα του καρκίνου.



Πρόληψη του Καρκίνου του Προστάτη


Κατάλληλη ηλικία για να αρχίζει ο προληπτικός έλεγχος είναι τα 50 χρόνια εκτός αν υπάρχει επιβάρυνση με καρκίνο προστάτη στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, οπότε ο έλεγχος πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 40 ετών.

Η πρόληψη του καρκίνου του προστάτη έχει γίνει αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας η οποία στηρίζεται είτε σε στατιστικά και επιδημιολογικά δεδομένα, είτε σε εργαστηριακές ή κλινικές μελέτες χωρίς να υπάρχουν ακόμη οριστικά στατιστικά συμπεράσματα.

Πρόληψη 
Έχουν μελετηθεί πολλές παρεμβάσεις που μπορεί να μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Αυτές είναι:

Άσκηση:
 Αν και δεν έχει αποδειχθεί σε μεγάλες μελέτες ότι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη, υπάρχουν μελέτες που προτείνουν ότι μπορεί να μειώνει την επίπτωση του επιθετικού καρκίνου (βαρύτερης μορφής). Παρόλα αυτά, ελλείψει «παρενεργειών» και συνυπολογίζοντας τα υπόλοιπα οφέλη, πρέπει να προτείνεται πάντα.

Διαιτητικά λίπη
 Η αυξημένη κατανάλωση λιπαρών, ειδικά κορεσμένων και trans-λιπαρών οξέων έχει άρρηκτα συνδεθεί με την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Επιβάλλεται σημαντική μείωση της πρόσληψής τους, δηλαδή των λιπαρών ζωικής προέλευσης και των υδρογονωμένων λιπαρών οξέων όπως φυτίνες και μαργαρίνες, ακόμα και αυτών που θεωρούνται «καλά». Προστασία από τον καρκίνο του προστάτη προσφέρει η αυξημένη κατανάλωση ω-3 λιπαρών, ειδικά από ψάρια.

Σόγια
 Ο καρκίνος του προστάτη είναι σπάνιος στην Κίνα (28 φορές πιο συχνός στην Νορβηγία, 18 στην Αγγλία και 16 στην Αμερική) και στην Ιαπωνία. Αυτή η μειωμένη εμφάνιση οφείλεται κατά ένα μέρος τουλάχιστον στην αυξημένη κατανάλωση σόγιας. Η σόγια περιέχει ισοφλαβόνες που δεν είναι βιο ενεργές, αλλά ενεργοποιούνται στο παχύ έντερο από τα καλά βακτήρια, γνωστά ως και προβιοτικά. Τα προϊόντα σόγια με «ζυμωμένη» σόγια παρέχουν μεγαλύτερη ποσότητα βιο ενεργών ισοφλαβονών.

Κάπνισμα: Το κάπνισμα είναι μία πολύ επιβλαβής συνήθεια. Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να έχει πολλά οφέλη για τον οργανισμό, ένα από τα οποία είναι και η μείωση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη.

Λυκοπένιο: 
Το λυκοπένιο είναι ένας ισχυρός αντιοξειδωτικός και αντικαρκινικός παράγοντας. Επίσης είναι θερμοανθεκτικό συστατικό, άρα αντέχει στο μαγείρεμα ( δείτε εδώ για τον τρόπο που το μαγείρεμα επηρεάζει τα θρεπτικά συστατικά ). Βρίσκεται στις ντομάτες και σε κόκκινα φρούτα και λαχανικά (όπως το καρπούζι και το βερύκοκο). Η κόκκινη σάλτσα περιέχει πιο βιοδιαθέσιμο λυκοπένιο απ’ ότι η φρέσκια ντομάτα. Συστήνεται η πρόσληψη 2 μερίδων ½ κούπας κόκκινης σάλτσας από ντομάτες την εβδομάδα για την μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου του προστάτη.

Ρόδι: 
Καθώς υπάρχουν σημαντικά προκλινικά δεδομένα (δηλαδή, όχι σε ανθρώπους), συστήνεται να περιέχεται ως μέρος μίας πλούσιας και ισορροπημένης διατροφής με στόχο την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη.

Πράσινο τσάι:
 Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες και πολυφενόλες που είναι ισχυροί αντιοξειδωτικοί και αντικαρκινικοί παράγοντες. Η αντιοξειδωτική δράση 2 φλιτζανιών πράσινου τσαγιού είναι ανάλογη με αυτή από 4 μήλα, 7 ποτηριών χυμό πορτοκάλι και 20 ποτηριών χυμού μήλου. Συστήνεται η μέτρια (2-4 φλιτζάνια) κατανάλωση πράσινου τσαγιού την ημέρα, ειδικά σε άτομα σε κίνδυνο (ιστορικό, ηλικία κτλ) για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη.

Φάρμακα:
 Έχουν δοκιμαστεί και αρκετά φάρμακα για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη. Από αυτά δύο έχουν ενδιαφέρον:


Φιναστερίδη: κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά δεν μπορούν ακόμα να γίνουν ειδικές συστάσεις για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη


Στατίνες: φαίνεται ότι μειώνουν την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, αλλά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν συστάσεις

ΠΗΓΗ:
European Association of Urology

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο PSA. Η σημασία του στον καρκίνο του προστάτη;



Μια από τις πιο σημαντικές προόδους στην διάγνωση και αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη (Κ.Π.) είναι η ανακάλυψη του PSA. Το PSA ανακαλύφθηκε στον προστατικό ιστό το 1970 (Ablin et al) , στο προστατικό υγρό το 1971 (Hara et al ) και μετρήθηκε στο πλάσμα το 1980 ( Kuriyama et al 1980). Από το 1988 χρησιμοποιείται ευρέως σαν δείκτης του καρκίνου του προστάτη (Stamey et al 1987, Oesterling et al 1988).

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA,  Prostate-Specific Antigen) 

είναι μια γλυκοπρωτείνη, που ανευρίσκεται αποκλειστικά στα επιθηλιακά κύτταρα του προστάτη και σε μικρές ποσότητες στις σπερματοδόχες κύστεις, στους αδένες του Skene στη γυναίκα και στην ουρήθρα.
Μια μικρή ποσότητα εισέρχεται στην κυκλοφορία και κυκλοφορεί σαν ελεύθερο(free) ή σαν συνδεδεμένο(comlexed). Το σύνολο αυτών των δύο αποτελεί το συνολικό (total) PSA.
Η κύρια λειτουργία του είναι η υγροποίηση του σπέρματος κατά την εκσπερμάτιση. 
Το PSA παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη και εκκρίνεται φυσιολογικά δια των προστατικών πόρων στο σπερματικό υγρό όπου βρίσκεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις. Ελάχιστη ποσότητα του PSA εισβάλλει και στην κυκλοφορία του αίματος, σε παθολογικές συνθήκες τα επίπεδα του PSA αυξάνουν με αποτέλεσμα μεγαλύτερες ποσότητες να εισβάλουν στο αίμα και έτσι να ανιχνεύεται η αύξηση αυτή στο αίμα.
Το PSA στο αίμα είναι ελεύθερο ή συνδεδεμένο με άλλες πρωτεΐνες. Έτσι με την εξέταση αίματος μπορούμε να υπολογίσουμε και την τιμή του ελεύθερου  PSA (FREE PSA) στο αίμα και την τιμή του ολικού  PSA.

Οι δύο αυτές μορφές του PSA δηλαδή το ελεύθερο και το ολικό PSA είναι και αυτές που χρησιμοποιούνται   συχνότερα σήμερα για την εκτίμηση των πιθανών παθήσεων του προστάτη , εκτιμώντας τις τιμές αυτές ανεξάρτητα και σε συνδυασμό .
Το PSA χρησιμοποιείται κυρίως για την πιθανή ανίχνευση του καρκίνου του προστάτη σε πρώιμα στάδια ,έτσι ώστε, να πετύχουμε την καλύτερη θεραπεία για τον ασθενή .
Το PSA όμως δεν αυξάνει μόνο στον καρκίνο του προστάτη αλλά και σε άλλες παθολογικές και μη καταστάσεις . Επίσης χρησιμοποιείται από τους ουρολόγους για την παρακολούθηση της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη .
Η τιμή του PSA μπορεί να αυξηθεί εκτός από τον καρκίνο και στην υπερτροφία του προστάτη, τιμή η οποία είναι συχνά εξαρτώμενη και με την ηλικία του ασθενούς. Έτσι έχουν μελετηθεί και αναφερθεί διάφορες τιμές αναφοράς των τιμών του PSA σε σχέση με την ηλικία, ώστε να μπορεί να γίνει μία καλύτερη αξιολόγηση των πιθανοτήτων εμφάνισης καρκίνου του προστάτη από την μία και για την αποφυγή άσκοπων βιοψιών του προστάτη στα πλαίσια διερεύνησης πιθανού καρκινώματος σε αυτόν από την άλλη.

Ο χρόνος ημίσειας ζωής του PSA είναι 2-3 ημέρες.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΦΥΣ.ΤΙΜΗ: 0-4 ng\ml.

AΥΞΗΣΗ ΣΕ: Παρουσία νόσου στον προστάτη, βιοψία, διορθικό υπερηχογράφημα. Η δακτυλική μπορεί να αυξήσει την τιμή του PSA αλλά δεν είναι κλινικά σημαντική

ΜΕΙΩΣΗ ΣΕ: Εκσπερμάτιση, φιναστερίδη, προστατεκτομή.

O Oesterling το 1993 μελέτησε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων χωρίς καρκίνο του προστάτη και καθόρισε τις φυσιολογικές τιμές ανάλογα με την ηλικία.
Γενικά τα επίπεδα του PSA αυξάνουν κατά 0,04ng\ml το χρόνο ή κατά 3,2% το χρόνο για ένα άτομο ηλικίας 60 ετών.
40-50 = 0- 2,5
50-60 = ως 3,5
60-70 = ως 4,5
70-80 = ως 6,5

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ PSA ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΕ :


•   ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ
•   ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ
•   ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ
•   ΕΜΦΡΑΚΤΟ
•   ΒΙΟΨΙΑΠΡΟΣΤΑΤΗ                                             
•   ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΡΕΘΙΣΜΟΙ 

Μία τιμή μεγαλύτερη του 4 ng/ml φαίνεται να είναι το κατώφλι πάνω από το οποίο θα ζητηθεί να γίνει βιοψία αν και η ειδικότητα της εξέτασης είναι αρκετά χαμηλή για τιμές μικρότερες των 10 ng/ml.Το γεγονός ότι ένα ποσοστό 25%-40% ανδρών με τιμές PSA 4-10 ng/ml θα έχουν καρκίνο του προστάτη σημαίνει αυτόματα ότι το 60%-70% των ανδρών με τιμές PSA 4-10 ng/ml θα υποβληθούν σε βιοψία που δεν είναι απαραίτητη. Επίπεδα του PSA πάνω από 10ng/ml θέτουν μόνο την υποψία για καρκίνο του προστάτη , με ένα ποσοστό ανίχνευσης πάνω από 30%. Αν υπάρχει και μια μη φυσιολογική δακτυλική εξέταση, η υποψία γίνεται ακόμη ισχυρότερη. Τονίζεται ότι μια φυσιολογική τιμή PSA δεν πρέπει να εφησυχάζει τον εξεταζόμενο.

Σύμφωνα με τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι το PSA δεν είναι ένας απόλυτος καρκινικός δείκτης και η αξιολόγηση του ως τέτοιου είναι συνδυασμός των διάφορων μορφών του , του ιστορικού και της κλινικής εξέτασης του ασθενούς .
Το PSA δεν μπορεί να αποτελέσει τη μοναδική εξέταση για την εκτίμηση της παθολογίας του προστάτη , πρέπει πάντα να γίνεται δακτυλική εξέταση  και διορθικό υπερηχογράφημα του προστάτη για να εκτιμηθεί η πιθανότητα ύπαρξης καρκινώματος ή όχι  .
Έτσι ο λόγος του ελεύθερου προς το  ολικό PSA σήμερα είναι ένας δείκτης αν και όχι απόλυτος ,ο οποίος σε συνδυασμό με την τιμή του ολικού PSA μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για την πιθανότητα καρκινώματος ή μη στον προστάτη και την αποφυγή άσκοπων βιοψιών .  
Επίσης έχει σημαντικό ρόλο στην  πρώιμη διάγνωση περιπτώσεων καρκίνου ως και μια  δεκαετία πριν από την κλινική διάγνωση. Για παράδειγμα 8-10 χρόνια πριν την διάγνωση, τα επίπεδα του PSA δεν διαφέρουν μεταξύ καλοήθειας και καρκίνου, ο λόγος όμως  fPSA / fPSA μειώνεται σημαντικά στις περιπτώσεις κακοήθειας.

Σύμφωνα με τα παραπάνω έχουν καθοριστεί διάφορες τιμές του ολικού και του της % λόγου του ελεύθερου προς το ολικό PSA που μας δίνουν την δυνατότητα να αξιολογήσουμε καλύτερα ασθενείς οι οποίοι έχουν αυξημένο κυρίως ολικό PSA .
•   Σε τιμές PSA 4-10 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να είναι υψηλό γύρω στο 0,24 για να αποφευχθούν αρνητικές
•   Σε τιμές fPSA 3-4 ng/ml το όριο του λόγου fPSA/ fPSA πρέπει να μεγαλύτερο του 0,19 .
Εκτός του ολικό και το ελεύθερο PSA σημαντικό ρόλο έχουν και άλλοι παράμετροι του PSA όπως ο ρυθμός αύξησης του PSA και ο λόγος του ολικού PSA προς το μέγεθος του προστάτη έπειτα από διορθικό υπέρηχο για την εκτίμηση της πιθανότητας κακοήθειας του προστάτη και για την παρακολούθηση μετά από θεραπεία για τον καρκίνο του προστάτη .
Όλα τα παραπάνω δείχνουν την αξία που έχει το PSA μέχρι σήμερα για την εκτίμηση του προστάτη , για τον λόγο αυτό συστήνεται στην Αμερική να γίνεται εξέταση του PSA από την ηλικία των 40 ετών και κάθε χρόνο και στην Ευρώπη από την ηλικία των 49 ετών και κάθε χρόνο μαζί με κλινική και υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη.

Διαβάστε επίσης:



Προστατίτιδα. H πιο συχνή ουρολογική πάθηση του προστάτη. Ποιες οι αιτίες; Πώς αντιμετωπίζεται;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D.medlabnews.gr iatrikanea

Η προστατίτιδα είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί πολλούς άντρες όλων των ηλικιών. Σε αντίθεση με την υπερτροφία του προστάτη, η προστατίτιδα αφορά κυρίως τους νέους άνδρες. Αποτελεί την πιο συχνή ουρολογική πάθηση σε άντρες κάτω των 50 και την τρίτη πιο συχνή σε άντρες άνω των 50 μετά την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη. 
Είναι η πιο συχνή πάθηση του προστάτη. Η συχνότητα του συνδρόμου της προστατίτιδας στον γενικό πληθυσμό υπολογίζεται σε 5-10% (η οξεία προστατίτιδα είναι σχετικά σπάνια). Στις ΗΠΑ είναι η συχνότερη ουρολογική διάγνωση σε άνδρες κάτω από 50 χρόνων και η τρίτη πιο συχνή ουρολογική διάγνωση σε άνδρες μεγαλύτερους από 50 χρόνων (μετά από από την καλοήθη υπερπλασία και τον καρκίνο του προστάτη) αποτελώντας το 8% των ουρολογικών επισκέψεων. 

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που τον έχουν μόνο οι άνδρες. Έχει μέγεθος όσο περίπου ένα καρύδι και βρίσκεται κάτω από τον αυχένα της κύστης και περιβάλλει την έξοδο της κύστης (την ουρήθρα). Βρίσκεται μπροστά από την ουροδόχο κύστη γι’ αυτό και ονομάζεται προστάτης και όχι γιατί προστατεύει κάτι. Από το έξω στόμιο της ουρήθρας του πέους , δηλαδή από εκεί που ουρεί ο άνδρας , εισέρχονται τα μικρόβια. Ο κόλπος της γυναίκας έχει μικρόβια τα οποία είναι και φυσιολογικά για την γυναίκα. Έτσι, λοιπόν, κατά την σεξουαλική επαφή μικρόβια από τον κόλπο της γυναίκας μεταφέρονται στον άνδρα μέσω της ουρήθρας, από το έξω στόμιο της ουρήθρας. Το πρώτο όργανο που θα συναντήσουν τα μικρόβια αυτά, είναι ο προστάτης. Σαν σφουγγάρι, λοιπόν, o αδένας ότι μικρόβιο φθάνει το κρατάει, το συγκρατεί στους πόρους του. Έτσι, λοιπόν, συγκρατεί μικρόβια μέσα στην χρονιότητα και μάλιστα από την πρώτη σεξουαλική επαφή που είχε ο άνδρας. Το όργανο σιγά σιγά αρχίζει και φθείρεται. Καταστρέφονται οι αδένες του, δημιουργούνται φλεγμαίνουσες περιοχές επί του προστάτου , αποστήματα έως και λιθιάσεις, πετραδάκια δηλαδή μέσα στο όργανο. Ο προστάτης έρχεται σε επαφή ,όπως είναι γνωστό από την ανατομία, με την ουρήθρα και το πέος προς τα εμπρός , από πίσω του βρίσκεται η ουροδόχος κύστη η οποία όμως και κλείνει όταν δουλεύει ο προστάτης κατά την εκσπερμάτιση ή ανοίγει κατά την ούρηση Ο προστάτης παράγει ένα γαλακτώδες υγρό, που είναι μέρος του σπερματικού υγρού και θρέφει το σπέρμα.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ;

Η Προστατίτιδα είναι ένα πρήξιμο και πόνος στον προστάτη και μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη της 
κύστης. Προσβάλλει συνήθως τους νεαρούς άνδρες.
Η Καλοήθης Υπερπλασία του Προστάτη (BPH) προκαλεί σταδιακή διόγκωση του προστάτη και συνήθως αρχίζει από τη μέση ηλικία. Περίπου ένας στους τέσσερις άντρες θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για αυτό το πρόβλημα (Η BPH δεν οδηγεί στον καρκίνο).
Ο καρκίνος του προστάτη εμφανίζεται συχνά χωρίς να έχετε προηγουμένως οποιαδήποτε προειδοποιητικά σημάδια. Ο γιατρός σας μπορεί να τον βρει σε μια ανάλυση αίματος (που ονομάζεται PSA) και σε μια εξέταση του προστάτη σας. Είναι ο πιο κοινός καρκίνος στους άνδρες, και είναι πιθανότερο να σας προσβάλει καθώς γερνάτε. Ωστόσο, είναι συνήθως κι ένας από τους καρκίνους που ανταποκρίνονται θετικά σε θεραπεία.
Η προστατίτιδα ή το λεγόμενο σύνδρομο της προστατίτιδας είναι ένα σύνολο από νοσολογικές οντότητες που παρουσιάζουν ορισμένοι άνδρες εμφανίζοντας κοινά ουρολογικά, περιγεννητικά και περιπρωκτικά συμπτώματα αλλά διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες, διαφορετικά εργαστηριακά ευρήματα και που απαιτούν τελείως διαφορετική θεραπευτική αντιμετώπιση.
Τα συμπτώματα που μπορεί να δώσει έχουν να κάνουν με τα όργανα που έρχονται σε επικοινωνία με τον προστάτη όπως π.χ ένας ήπιος πόνος ή ερεθισμός στον έναν όρχι, πόνος προς το περίνεο , προς την ουρήθρα όπως η αίσθηση προς ούρηση και πολλά άλλα. Επίσης φλεγμονές όπως πχ η ουρηθρίτιδα, οι φλεγμονές των επιδιδυμίδων, των όρχεων κτλ προέρχονται από την φλεγμονή, την προστατίτιδα δηλαδή του προστάτη.
Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στις πιο κάτω περιοχές:
• Προστάτης / περίνεο
• Όσχεο ή και όρχεις
• Πέος
• Ουροδόχο κύστη
• Χαμηλά στην πλάτη Από το ουροποιητικό σύστημα μπορεί να υπάρχει:
• Συχνουρία
• Δυσουρία
• Πόνος κατά την ούρηση ή πόνος που επιδεινώνεται κατά την ούρηση Κύριο διαγνωστικό εργαλείο αποτελεί η ειδική εξέταση, όπως περιγράφεται από τους Stamey–Meares, όπου γίνεται λήψη ουρηθρικού υγρού, ακολουθούν δύο δείγματα ούρων (VB1 και VB2)μάλαξη του προστάτη (EPS) και στη συνέχεια νέο δείγμα ούρων (VB3).
Η αιτία γι’ αυτά τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλει και να είναι μικροβιακή, φλεγμονώδης μη-μικροβιακή και τέλος ούτε μικροβιακή αλλά και ούτε φλεγμονώδεις. Επειδή δεν μπορούμε πάντα να ξεχωρίσουμε τις διαφορετικές αιτίες προκλήσεις της προστατίτιδας γι’ αυτό το λόγο ταξινομούνται οι διάφορες μορφές της προστατίτιδας ανάλογα με τα συμπτώματα που προκαλούν σε οξεία, χρόνια και ασυμπτωματική προστατίτιδα.
Αριθμός
Ονοματολογία
Χαρακτηριστικά
I
Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Συμπτώματα οξείας ουρολοίμωξης
II
Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
Υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη από τον ίδιο μικροοργανισμό
III
Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα / Σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους
Συχνουρία, δυσουρία και γενετήσια δυσλειτουργία
Υποκατηγορία IIIa
Φλεγμονώδης
Υποκατηγορία IIIb
Μη φλεγμονώδης (παλαιότερη ονομασία: προστατοδυνία)
IV
Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα
Ανακαλύπτεται τυχαία. Π.χ. από εξέταση σπέρματος (λευκοκύτταρα) ή προσδιορισμό PSA.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Ι : Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα

Η νόσος μπορεί εύκολα να διαγνωστεί.  Συνήθως πρόκειται για νέους άνδρες με πυρετό, συχνουρία, δυσουρία, ρίγος και πόνο στην κατώτερη οσφυϊκή χώρα και το περίνεο.  Κατά τη δακτυλική εξέταση ο προστάτης ανευρίσκεται επώδυνος, οιδηματώδης και θερμός στην αφή.  Η μάλαξη του αδένα απαγορεύεται λόγω του κινδύνου βακτηριαιμίας, έτσι η διάγνωση θα βασιστεί στα κλινικά ευρήματα, τη γενική και την καλλιέργεια ούρων. Το παθογόνο που συχνότερα απομονώνεται είναι η Escherichia coli. Οι ασθενείς συνήθως χρειάζονται νοσοκομειακή νοσηλεία. 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙ:  Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα

Η χρόνια προστατίτιδα στην οποία ανιχνεύονται παθογόνα βακτήρια απαντάται συχνότερα σε άνδρες μέσης ηλικίας, αρκετοί από τους οποίους αναφέρουν στο ιστορικό τους περιστατικό οξείας προστατίτιδας.  Συχνά είναι η κύρια παθολογική εκδήλωση σε άνδρες με στενώματα της ουρήθρας.  Όταν ο ασθενής προσπαθεί να ουρήσει, για να υπερνικήσει τη στένωση αυξάνει την ενδοαυλική πίεση με αποτέλεσμα να διευρύνονται οι εκφορητικοί πόροι του προστάτη και τα τυχόν υπάρχοντα βακτήρια να ωθούνται μέσα στον αδένα. Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα εκδηλώνεται συνήθως ως υποτροπιάζουσα ουρολοίμωξη με συχνουρία και δυσουρία.  Τα συμπτώματα εμφανίζονται όταν μολύνονται τα ούρα οπότε αποβαίνει θετική και η ουροκαλλιέργεια, αν και οι υπεύθυνοι μικροοργανισμοί μπορούν να ανιχνευθούν στο προστατικό έκκριμα και στα μεσοδιαστήματα όταν ο ασθενής είναι ελεύθερος συμπτωμάτων (Potts 2001).
Η καλύτερη και απλούστερη μέθοδος εντοπισμού της πηγής της λοίμωξης είναι η εξέταση των ούρων (γενική και καλλιέργεια) με χρήση της τεχνικής των τεσσάρων φιαλών. Το διορθικό υπερηχοτομογράφημα του προστάτη τις περισσότερες φορές είναι φυσιολογικό, εκτός εάν έχει δημιουργηθεί απόστημα.  Με την εξέταση αυτή ανιχνεύεται και η παρουσία λίθων στον προστάτη.  Γενικά οι λίθοι θεωρούνται ως αίτιο χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας. To PSA ανευρίσκεται συνήθως αυξημένο στο αίμα των πασχόντων από χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Η Escherichia coli είναι ο παθογόνος μικροοργανισμός, που απομονώνεται συχνότερα και ακολουθούν Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Proteus spp, Candida spp., Enterococcus spp. και Staphylococcus spp. Ιδιαίτερα συχνό παθογόνο φαίνεται πως είναι το Ureaplasma urealyticum, το οποίο όμως δεν ανευρίσκεται συχνά, προφανώς γιατί η απομόνωσή του απαιτεί ειδικά καλλιεργητικά υλικά, που δεν χρησιμοποιούνται στις συνήθεις ουροκαλλιέργειες.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΙΙΙ:  Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα / Χρόνιο πυελικό άλγος

Η τρίτη κατηγορία κατά NIH, η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους, αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών χρόνιας προστατίτιδας και δυστυχώς έχει τη χειρότερη πρόγνωση, προκαλώντας συνήθως απογοήτευση στους ασθενείς και τους θεράποντες ιατρούς. Η μη βακτηριακή προστατίτιδα ανήκει στα νοσήματα άγνωστης αιτιολογίας.  Έτσι, όπως συμβαίνει συνήθως, έχουν διατυπωθεί αρκετές θεωρίες για το αίτιο που ευθύνεται για τη νόσο, οι πιο συνήθεις από τις οποίες είναι:
  • Λοιμώδης αιτιολογία.  Σύμφωνα με την άποψη αυτή η μη βακτηριακή προστατίτιδα είναι λοίμωξη από κάποιο άτυπο λοιμογόνο παράγοντα.
  • Χημική αιτιολογία.  Προκαλείται από παλινδρόμηση των ούρων μέσα στους εκφορητικούς πόρους του προστάτη, που οδηγεί σε χημική φλεγμονή του αδένα
  • Αυτοάνοση αιτιολογία.
  • Ορμονική αιτιολογία.  Είναι γνωστό πως η τεστοστερόνη ασκεί προστατευτική δράση έναντι της φλεγμονής του προστάτη.  Μια ελάττωση των επιπέδων τεστοστερόνης (ή πιθανότερα βλάβη του μηχανισμού μέσω του οποίου η ορμόνη αναστέλλει τη φλεγμονή του προστάτη) είναι πιθανό να προκαλέσει συμπτώματα χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας
  • Νευρική αιτιολογία.
  • Ψυχική αιτιολογία (ψυχοσωματικό σύνδρομο).  Υπάρχουν πολλοί ειδικοί που κατατάσσουν τη μη βακτηριακή προστατίτιδα σε μιαν ομάδα χρόνιων νοσημάτων που συνδέονται με το stress, την κατάθλιψη και την ψυχική καταπόνηση
Η διάγνωση της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας είναι αρκετά δύσκολη. Η χρήση αντιβιοτικών στη θεραπεία της χρόνιας μη βακτηριακής προστατίτιδας, εφ’ όσον έχει προηγηθεί σοβαρή βακτηριολογική μελέτη, είναι άσκοπη.  

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ IV:  ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ

Αυτή η μορφή προστατίτιδας συνήθως αναγνωρίζεται τυχαία και αφορά σε ασυμπτωματικούς άνδρες με αυξημένο PSA στον ορό, που υποβλήθηκαν σε βιοψία προστάτη ή προστατεκτομή.  Επίσης ανευρίσκεται σε άνδρες που υποβάλλονται σε έλεγχο γονιμότητας και παρουσιάζουν αυξημένο αριθμό λευκοκυττάρων στο σπέρμα. Είναι γενικά αποδεκτό σήμερα πως όλοι οι ασυμπτωματικοί άνδρες με αυξημένο PSA στον ορό πρέπει να υποβάλλονται σε εργαστηριακό έλεγχο για προστατίτιδα κατηγορίας IV κατά NIH, πριν υποβληθούν σε  βιοψία προστάτη.

Η θεραπεία της προστατίτιδας γενικά είναι δύσκολη, επίπονη, χρονοβόρα αλλά αποτελεσματική.

Συμπερασματικά η προστατίτιδα χρειάζεται

  • Σωστή και έγκαιρη  διάγνωση από ειδικό γιατρό.
  • Η  προστατίτιδα δεν μπορεί πάντα να θεραπευτεί πλήρως, αλλά στόχος είναι η σωστή διαχείριση των συμπτωμάτων.
  • Η θεραπεία πρέπει να ολοκληρώνεται σύμφωνα με την οδηγία του γιατρού, ακόμα και αν τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει.
  • Οι ασθενείς να ενημερώνονται ότι δεν είναι σε αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη προστατικού καρκίνου.
  • Ο άνδρας με χρόνιο πυελικό άλγος μπορεί να ζήσει μία αρκετά φυσιολογική ζωή αν αντιμετωπιστεί με το σωστό τρόπο.
ΠΡΟΛΗΨΗ
Είναι γνωστό ότι κατά τη σεξουαλική επαφή η είσοδος στον πρωκτό χωρίς προφυλακτικό προδιαθέτει σε προστατίτιδα. Έτσι αν για κάποιο λόγο δεν παρθεί προφύλαξη, ενδείκνυται η λήψη κινολόνης αμέσως μετά την επαφή. Επίσης ενθαρρύνεται ο άνδρας να ουρεί αμέσως μετά την επαφή, αφού έτσι μικρόβια τα οποία εισήλθαν από την ουρήθρα απομακρύνονται με τα ούρα. Τέλος, είναι προτιμότερο να μην αναβάλλεται η εκσπερμάτιση αφού αυτό προκαλεί παλινδρόμηση στους εκφορητικούς πόρους του προστάτη και πολλές φορές οδηγεί σε φλεγμονή.
Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων