Η μεγάλη ευεργέτιδα Ελένη Ζαφειροπούλου-Διγενοπούλου

 medlabnews.gr iatrikanea

Έφυγε από τη ζωή μια μεγάλη ευεργέτιδα που πρόσφερε πολλά στον τομέα της περίθαλψης και της κοινωνίας μέσα από τις δωρεές της. Το όνομα της Ελένης Ζαφειροπούλου-Διγενοπούλου είχε συνδεθεί με τη δωρεά του πολύτιμου διαγνωστικού µηχανήματος για τους καρκινοπαθείς του Πετ Σκαν (PET/CT) στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών που ξεκίνησε να λειτουργεί τον Απρίλιο του 2018.

Επίσης με τη δωρεά του ιστορικού κτιρίου «Μαραγκοπούλειο» προς το Πανεπιστήμιο Πατρών και του κτιρίου που στεγάζει υπηρεσίες των Παιδικών Χωριών SOS. Δεν ευεργέτησε μόνον το Πανεπιστήμιο Πατρών, αλλά η προσφορά της είναι πολύ μεγάλη προς τον ΕΚΠΑ, το Αρεταίειο και το Ευγενίδειο.

H Ελένη Διγενοπούλου ήταν θεία της Άντας Παπαπάνου – Παπανδρέου, καθώς η κ. Ελένη και η μητέρα της Άντας, Θεανώ, ηταν αδελφές.

Η Ελένη Διγενοπούλου – Ζαφειροπούλου, παντρεύτηκε τον Δημοκλή – Αλκιβιάδη Διγενόπουλο, με τον οποίο έκανε τη δική της οικογένεια. Ο Δημοκλής Διγενόπουλος καταγόταν από τη Δημητσάνα Αρκαδίας. Μάλιστα ήταν Πρόεδρος του Στρατοδικείου που δίκασε τους βασανιστές της χούντας.

Η διοίκηση του ΠΓΝ Πατρών για την Ελένη Ζαφειροπούλου – Διγενοπούλου 

Σε ανακοίνωση της διοίκησης του ΠΓΝ Πατρών, τονίζονται τα εξής: «Μεγάλη συγκίνηση έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου της Ελένης Ζαφειροπούλου – Διγενοπούλου, στο χώρο του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών ‘’Παναγία η Βοήθεια’’ όπου το όνομά της έχει ταυτιστεί με τη δωρεά του πολύτιμου, για τους καρκινοπαθείς, διαγνωστικού μηχανήματος PET/CT και λειτουργεί από τον Απρίλιο του 2018 στο Εργαστήριο Πυρηνικής Ιατρικής του Π.Γ.Ν.Π.

O Διοικητής και το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου μας εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη και τα θερμά τους συλλυπητήρια στους οικείους της».

Μπράβο της. Κέρδισε το Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό η 13χρονη Μαρίτα Δατσέρη

  medlabnews.gr iatrikanea

Στην κορυφή του κόσμου βρέθηκε η 13χρονη μαθήτρια Μαρίτα Δατσέρη, καθώς κέρδισε το 1ο βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό λογοτεχνίας. Είναι μόλις 13 ετών και φέτος το καλοκαίρι ολοκλήρωσε την Α’ Γυμνασίου, όμως κατάφερε να πρωτεύσει στον 17ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό μεταξύ άλλων συμμετεχόντων της ηλιακής της ομάδας. Ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε και πραγματοποιήθηκε από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος με αφορμή τον εορτασμό των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση.

Αναλυτικά

Η Μαρίτα Δατσέρη από το 5ο Γυμνάσιο Ηρακλείου, είναι το κορίτσι που έλαβε το πρώτο βραβείο μεταξύ συμμετεχόντων της ηλικίας της. Η ίδια κέρδισε στον 17ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό. Η ίδια αγαπάει τα ιστορικά βιβλία και απολαμβάνει να διαβάζει Βιζυηνό και Καβάφη. Την ίδια ώρα συγκίνηση προκαλεί η σπουδαία απάντηση δασκάλου σε μαθήτρια του με μαθησιακές δυσκολίες.

«Ήταν μια δύσκολη χρονιά. Αναγκαστήκαμε να την περάσουμε μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή. Νομίζω, όμως, ότι ταξίδια μπορεί να κάνει κανείς τόσο με την σκέψη, όσο και με τη φαντασία. Εγώ τουλάχιστον έτσι προσπάθησα να ταξιδέψω. Σε αυτό με βοήθησε το διήγημα που έγραψα.

Εξαιτίας αυτού, κατάφερα αρκετές στιγμές να ξεχάσω τη μουντή καθημερινότητα», είπε η 13χρονη Μαρίτα, η οποία όπως εξήγησε, παροτρύνθηκε από τις καθηγήτριες της -Μαρία Μάρκου και Χαρίκλεια Πεδιαδίτου- να συμμετέχει στο διαγωνισμό, ενώ εμπνεύστηκε από μια εργασία που είχε ήδη εκπονήσει για το μάθημα των Νέων Ελληνικών, αλλά και από τα πορτραίτα των ηρώων της επανάστασης στο διάδρομο του σχολείου της.

«Στο διήγημά μου τα πορτραίτα των ηρώων του 1821 ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μου. Είναι ζωντανοί, στέκονται μπροστά μου και συνομιλούν μαζί μου. Περιγράφω όσα μου λένε. Με παραπέμπουν ο ένας στον άλλον και από τα απομεινάρια της μάχης στο Σούλι, βρίσκομαι στη θάλασσα και τον Κανάρη και αμέσως μετά δίπλα στον Κολοκοτρώνη και την Μαντώ Μαυρογένους που κοιτάζει τον Υψηλάντη.

Η νεότερη ιστορία, δηλώνει η ίδια, αποτελεί μία από τις αγαπημένες της ιστορικές περιόδους. Είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένη με τους ήρωες του 1821, αλλά δεν αντιλαμβάνεται να συμβαίνει το ίδιο και στους ανθρώπους γύρω της. «Νιώθω ότι οι νέες γενιές, τους έχουμε ξεχάσει. Ότι δεν τους τιμάμε όσο θα έπρεπε, αν σκεφτούμε πόσο σπουδαίο ήταν αυτό που εκείνοι μας χάρισαν», λέει χαρακτηριστικά και προσθέτει πως αν οι ήρωες αυτοί έβλεπαν τη σημερινή μας κατάσταση δεν θα ήταν μάλλον και πολύ ευχαριστημένοι.

«Το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε και που είναι αυτό που μας εμπνέει το ιδανικό της ελευθερίας, είναι ότι μέσα από ένα βιβλίο ή το γράψιμο, ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Δεν αλλάζει με το πείραγμα, ή με την προσπάθεια να γίνει κάποιος αγαπητός ή αρεστός σε όλους», συμπλήρωσε η 13χρονη που ολοκληρώνοντας συνέδεσε τον αγώνα των ηρώων του 1821, με την αδιάκοπη προσπάθεια που καταβάλλουν οι λαοί για την ελευθερία.

«Αν επικεντρωθούμε στη γνώση, τα βιβλία και τα θρανία, ίσως αντιληφθούμε ότι αυτός είναι ο τρόπος για να δώσουμε τη νέα μας μάχη για την ελευθερία, ακόμη και απέναντι στην πανδημία», ανέφερε αφοπλιστικά, παραπέμποντας στο Γιώργο Σεφέρη: «Κοινό του λαού είναι ο αγώνας για την ελευθερία».

Ο κορυφαίος παγκοσμίως καθηγητής του Stanford Ιωάννης Ιωαννίδης, αναγορεύτηκε επίτιμος Διδάκτωρ του ΑΠΘ

 medlabnews.gr iatrikanea

Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ και με την βούλα αναγορεύτηκε ο Καθηγητής Ιατρικής στο Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Stanford, Ιωάννης Ιωαννίδης. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα του Παλαιού Κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής.

Σύμφωνα με την εισηγητική πρόταση «η προσφορά του στην επιστημονική κοινότητα είναι εντυπωσιακή, με περισσότερες από 1337 διεθνείς δημοσιεύσεις στο χώρο της Τεκμηριωμένης Ιατρικής που έχουν συγκεντρώσει περισσότερες από 250.000 αναφορές. Ο δείκτης απήχησης h-index ανέρχεται σε 186, κατατάσσοντάς τον στους επιστήμονες με τις περισσότερες δημοσιεύσεις παγκοσμίως».

Ο ασκών χρέη πρύτανη Απόστολος Αποστολίδης, καλωσόρισε τον κ. Ιωαννίδη στην οικογένεια του ακαδημαϊκού ιδρύματος επισημαίνοντας ότι έχει λάβει πολλά εθνικά και διεθνή βραβεία.

Ο ίδιος επεσήμανε πως ο Καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης είναι ένας κορυφαίος, σε παγκόσμιο επίπεδο, επιστήμονας με μεγάλη συνεισφορά στην επιδημιολογία και την κλινική έρευνα. «Δεν είναι τυχαίο ότι ασχολείται, επίσης, με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Είναι συγγραφέας εννέα λογοτεχνικών βιβλίων εκ των οποίων τα οκτώ είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα ενώ έχει γράψει δύο λιμπρέτες για όπερα. Απόψε τιμούμε έναν κορυφαίο Έλληνα επιστήμονα και άνθρωπο, με μεγάλη επιρροή, και ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ακεραιότητα της έρευνας», τόνισε.

Ο κ. Ιωαννίδης ευχαρίστησε τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και σημείωσε: «Από τη γέννησή του το ΑΠΘ ήταν και είναι μια σημαντική πηγή προόδου και καινοτομίας για την Ελλάδα, με παγκόσμια αντανάκλαση. Το ΑΠΘ ιδρύθηκε σε μια ιστορική στιγμή όπου η Θεσσαλονίκη ξανά έψαχνε τον εαυτό της, μετά από καταστροφή που την είχε κατακάψει. Το ΑΠΘ όλα αυτά τα χρόνια ανέδειξε ανθρώπους που πρόσφεραν λόγο, έργο, φως, Προμηθεϊκή παρηγοριά στο δεινό του να είσαι άνθρωπος. Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω που με προσμετράτε σήμερα στην οικογένεια αυτού του ιστορικού πανεπιστημίου. Θεωρώ τον εαυτό μου, τον ελάχιστο ανάμεσά σας». Ο ίδιος αναφέρθηκε στην ανάγκη να υπάρχει επένδυση στην επιστημονική αξιοπιστία και τεκμηρίωση.

Μάλιστα τόνισε πως «σε ορισμένες περιπτώσεις οι παρουσιαζόμενοι ως ειδικοί, πολλές φορές δεν είναι καν ειδικοί στο γνωστικό αντικείμενο στο οποίο ρητορεύουν. Ή η τεχνογνωσία τους είναι περιορισμένη κι όμως παρουσιάζονται ως απόλυτοι δικτατορίσκοι της γνώσης». Αναφερόμενος στα επιστημονικά τεκμήρια δήλωσε: «Δεν είναι ανοιχτά, και άμεσα επιβεβαιώσιμα. Μόνο το 20% των επιστημονικών δημοσιεύσεων στο χώρο των βιοϊατρικών επιστημών, κάνουν ευρέως διαθέσιμα τα δεδομένα τους κι ένα 5% διαθέτει ανοιχτά τον κώδικα και τους αλγόριθμους που έχει χρησιμοποιήσει στην ανάλυση τη δεδομένων. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε πολλές χαμένες ευκαιρίες. Είτε για να απαντηθούν νέα ερωτήματα, είτε για την επικύρωση. Τα κρυφά δεδομένα βοηθούν τη φαντασία συνωμοσιολογων να καλπάζει». Τόνισε ότι ακόμη και αν υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα είναι σημαντικός ο τρόπος με τον οποίο διασφαλίζεται η αξιοπιστία μιας έρευνας. «Το πρόβλημα προκύπτει όταν οι ελεγχόμενοι, ελέγχουν τους μηχανισμούς ελέγχου. Και όταν οι μηχανισμοί ελέγχου παρακάμπτονται. Μεγάλες παγκόσμιες προσκλήσεις δείχνουν ότι επιστήμη, υγεία και κοινωνία θα κριθούν ταυτόχρονα και η τεκμηρίωση είναι απαραίτητη αν θέλουμε η επιστήμη να είναι ευνοϊκή για το μέλλον μας».

Ποιος είναι ο Ιωάννης Ιωαννίδης

Ο Ιωάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Από μικρός ήταν αριστούχος μαθητής ενώ κέρδισε πολλά βραβεία, όπως το Πανελλαδικό Βραβείο της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, το 1984.

Αποφοίτησε πρώτος από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1990. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο απέκτησε διδακτορικό στη Βιοπαθολογία.

Σπούδασε στο Harvard και Tufts, όπου εξειδικεύθηκε στην εσωτερική παθολογία και στα λοιμώδη νοσήματα, και αμέσως μετά εργάστηκε στο National Institute of Health-ΝΙΗ (Υπουργείο Υγείας ΗΠΑ), στο Johns Hopkins και στο Tufts.

Κατείχε ηγετικές και καθηγητικές θέσεις στο NIH, στο Johns Hopkins, στο Tufts, στο Harvard, στο Imperial College και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων όπου διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας, την περίοδο 1999-2010. Από το 2010, εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου αρχικά κατείχε την έδρα C.F Rehnborg στο Κέντρο Έρευνας Πρόληψης του Ιδρύματος, ενώ στη συνέχεια κατείχε καθηγητικές θέσεις σε τέσσερα τμήματα και συμμετοχή σε οκτώ Κέντρα/Ινστιτούτα.

Είναι συγγραφέας περισσοτέρων από 1.377 δημοσιεύσεων σε έγκριτα διεθνή περιοδικά, με περισσότερες από 250.000 αναφορές και h-index=186 στη βάση Scopus (530.000 αναφορές και h=250 στην Google Scholar).

Με βάση τον σημερινό αριθμό αναφορών που λαμβάνει το δημοσιευμένο έργο του ανά έτος, είναι ένας από τους έξι πλέον αναφερόμενους επιστήμονες εν ζωή στον κόσμο.

Η δημοσίευση του PLoS Medicine το 2005, με θέμα «Why most published research findings are false» είναι το πιο διαβασμένο άρθρο στην ιστορία της δημοφιλούς Δημόσιας Βιβλιοθήκης Επιστημών PLOS, με περισσότερες από τρία εκατομμύρια επισκέψεις. Το βραβείο του Atlantic, το 2010, ως Brave Thinker Scientist αναγνώρισε ότι «μπορεί να είναι ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή εν ζωή».

Το 2014 ίδρυσε το Κέντρο METRICS στο Στάνφορντ, το οποίο έχει στόχο τη διεπιστημονική βελτίωση των υφιστάμενων ερευνητικών μεθόδων για σχεδιασμό και ανάλυση μελετών, καθώς και στην ανάπτυξη και εφαρμογή νέων ερευνητικών μεθόδων.

Παρά το σημαντικό βιογραφικό του, ο ίδιος έχει δηλώσει: «Θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο που έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω από τις αλληλεπιδράσεις με φοιτητές και νέους επιστήμονες όλων των ηλικιών, από όλο τον κόσμο και μου αρέσει να μου υπενθυμίζουν, συνεχώς, ότι δεν ξέρω σχεδόν τίποτα».

Ο κ. Ιωαννίδης ασχολείται, επίσης, με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Είναι συγγραφέας εννέα λογοτεχνικών βιβλίων εκ των οποίων τα οκτώ είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα και το ένα είναι μεταφρασμένο στην αγγλική. Επίσης, έχει γράψει δύο λιμπρέτα για όπερα μαζί με τον συνθέτη Χάρη Βρόντο, την «Επέτειο» και το «Κολιέ» το οποίο είχε πρόσφατα πρεμιέρα στο Πανεπιστήμιο Stanford.

Ο καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης ανήκει στη Συμβουλευτική Επιτροπή του αγγλόφωνου μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ «Medical Research Methodology». Στις 13/12/2023 θα πραγματοποιήσει μάθημα στους προπτυχιακούς φοιτητές του ελληνόφωνου και αγγλόφωνου προπτυχιακού προγράμματος σπουδών.

Τι αναφέρει ο ίδιος για τον εαυτό του

Στο δημοσιευμένο βιογραφικό στην ιστοσελίδα του Stanford αναφέρει

Η εργασία μου στοχεύει στη βελτίωση των μεθόδων και πρακτικών έρευνας και στην ενίσχυση των προσεγγίσεων για την ενοποίηση πληροφοριών και τη δημιουργία αξιόπιστων στοιχείων.

Η επιστήμη είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στους ανθρώπους, αλλά η έρευνα είναι σαν να κολυμπάς σε έναν ωκεανό τη νύχτα. Η επιστήμη ευδοκιμεί στο σκοτάδι.

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Valedictorian (1984) στο Κολλέγιο Αθηνών. Εθνικό Βραβείο της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (1984); MD (ανώτατη βαθμίδα τάξης ιατρικής σχολής) από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1990). έλαβε επίσης DSc στη βιοπαθολογία από το ίδιο ίδρυμα. Εκπαιδεύτηκε στο Harvard και στο Tufts (εσωτερική ιατρική, Λοιμωξιολογικές ασθένειες), στη συνέχεια κατείχε θέσεις στο NIH, στο Johns Hopkins και στο Tufts. Πρόεδρος του Τμήματος Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1999-2010 ενώ κατείχε επίσης θέσεις επίκουρων καθηγητών στο Harvard, στο Tufts και στο Imperial College.

Μετακόμισε στο Stanford το 2010, αρχικά ως Διευθυντής/CF Rehnborg Πρόεδρος στο Stanford Prevention Research Center, στη συνέχεια διαφοροποιήθηκε με διορισμούς σε 4 τμήματα και μέλος σε 8 κέντρα/ινστιτούτα στο Stanford.

Ξεκίνησε το διδακτορικό πρόγραμμα στην Επιδημιολογία και την Κλινική Έρευνα και το πρόγραμμα MS στην Κοινοτική Έρευνα Υγείας & Πρόληψης.

Κυκλοφόρησε το METRICS το 2014. Senior Advisor on Knowledge Integration στο NCI/NIH (2012-6). Αντιπρόεδρος (2022-3) στη συνέχεια Πρόεδρος (2023-4), Ένωση Αμερικανών Ιατρών. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος, Society for Research Synthesis Methodology και μέλος της συντακτικής επιτροπής πολλών κορυφαίων περιοδικών (συμπεριλαμβανομένων των PLoS Medicine, Lancet, Annals of Internal Medicine, JNCI μεταξύ άλλων) και ως Αρχισυντάκτης του European Journal of Clinical Investigation (2010- 2019).

Παραδόθηκαν ~700 προσκεκλημένες και τιμητικές διαλέξεις. Αποδέκτης πολλών βραβείων (π.χ. European Award for Excellence in Clinical Science [2007], Medal for Distinguished Service, Teachers College, Columbia U [2015], Chanchlani Global Health Award [2017], Epiphany Science Courage Award [2018], Einstein fellow [ 2018], βραβείο Gordon [2019], Μετάλλιο Albert Stuyvenberg (2021), Βραβείο Harwood [2022]. Εισήχθη στο Association of American Physicians (2009), European Academy of Cancer Sciences (2010), American Epidemiological Society (2015), European Academy of Sciences and Arts (2015), National Academy of Medicine (2018), Accademia delle Scienze (Bologna) ( 2021).

Τιμητικοί τίτλοι από το ΙΤΕ (2014) και τα Ιωάννινα (2015), επίτιμοι διδάκτορες από το Ρότερνταμ (2015), την Αθήνα (2017), το Τίλμπουργκ (2019), το Εδιμβούργο (2021). Πολλαπλές τιμητικές θέσεις διαλέξεων/επισκεπτών καθηγητών (Caltech, Oxford, LSHTM, Yale, U Utah, U Conn, UC Davis, U Penn, Wash U St. Louis, NIH μεταξύ άλλων).

Η εργασία PLoS Medicine με θέμα «Γιατί τα ευρήματα των δημοσιευμένων ερευνών είναι ψευδή» είναι το άρθρο με τη μεγαλύτερη πρόσβαση στην ιστορία της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Επιστήμης (>3 εκατομμύρια επισκέψεις).

Συγγραφέας 9 λογοτεχνικών βιβλίων, εκ των οποίων τα τρία προκρίθηκαν για το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς για τα βραβεία Αναγνώστης στην Ελλάδα. Τελευταίο βιβλίο (στα αγγλικά, που δημοσιεύτηκε το 2022) είναι 2 βιβλία υπερσυνδεδεμένα μεταξύ τους. Ο Brave Thinker επιστήμονας για το 2010 ανά Ατλαντικό, «μπορεί να είναι ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή εν ζωή».

Ερευνητής υψηλής αναφοράς (Clarivate) τόσο στην Κλινική Ιατρική όσο και στις Κοινωνικές Επιστήμες. h=247 (Google Scholar), τρέχον ποσοστό αναφορών: >6.000 νέες παραπομπές ανά μήνα (μεταξύ των 6 επιστημόνων παγκοσμίως που σήμερα αναφέρονται πιο συχνά). Σε αντίθεση με την τεράστια άγνοιά μου, αυτές οι τιμές προσφέρουν εξαιρετική απόδειξη ότι οι μετρήσεις παραπομπών μπορεί να είναι τρομερά αναξιόπιστες.

Δεν έχω προσωπικούς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να ξεχύσουν τη σοφία τους χωρίς λάθη, αλλά κάνω πολλά λάθη, πρέπει να επανεξετάσω τα κείμενά μου πολλές φορές πριν τα δημοσιεύσω και δεν βλέπω κανένα λόγο να κάνω ανόητο του εαυτού μου πιο συχνά παρά είναι δυστυχώς αναπόφευκτο. Θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο που έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω από τις αλληλεπιδράσεις με φοιτητές και νέους επιστήμονες (όλων των ηλικιών) από όλο τον κόσμο και μου αρέσει να μου υπενθυμίζουν συνεχώς ότι δεν ξέρω σχεδόν τίποτα.

Ιωάννης Ιωαννίδης: Επίτιμος Διδάκτορας του ΑΠΘ ο διεθνώς διακεκριμένος Καθηγητής του Στάνφορντ

medlabnews.gr iatrikanea

Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ θα αναγορευτεί ο Καθηγητής Ιατρικής στο Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Ιωάννης Ιωαννίδης. Η Τελετή Αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2023 και ώρα 17:00, στην Αίθουσα Τελετών του Παλαιού Κτιρίου της Φιλοσοφικής Σχολής.

Σύμφωνα με την εισηγητική πρόταση, βάσει της οποίας αποφασίστηκε ομόφωνα από το Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ η αναγόρευση του Καθηγητή Ι. Ιωαννίδη, «η προσφορά του στην επιστημονική κοινότητα είναι εντυπωσιακή, με περισσότερες από 1337 διεθνείς δημοσιεύσεις στο χώρο της Τεκμηριωμένης Ιατρικής που έχουν συγκεντρώσει περισσότερες από 250.000 αναφορές. Ο δείκτης απήχησης h-index ανέρχεται σε 186, κατατάσσοντάς τον στους επιστήμονες με τις περισσότερες δημοσιεύσεις παγκοσμίως».

Πρόγραμμα Τελετής Αναγόρευσης

Έναρξη - Προσφώνηση από τον Αν. Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Στέφανο Τριαρίδη

Χαιρετισμός από τον ασκούντα καθήκοντα Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Απόστολο Αποστολίδη

Χαιρετισμός από τον Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Καθηγητή Θεόδωρο Δαρδαβέση

Χαιρετισμός από τον Αν. Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Στέφανο Τριαρίδη

Έπαινος του τιμωμένου από την Καθηγήτρια του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ Άννα - Μπεττίνα Χάιδιτς

Τελετή Αναγόρευσης

Ανάγνωση και επίδοση του ψηφίσματος και του τίτλου από τον Αν. Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Στέφανο Τριαρίδη

Επίδοση διασήμου από τον Αν. Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Στέφανο Τριαρίδη

Επίδοση αναμνηστικής πλακέτας τιμής από τον ασκούντα καθήκοντα Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Απόστολο Αποστολίδη

Αντιφώνηση και ομιλία από́ τον τιμώμενο, με θέμα: «Τεκμηρίωση και Αξιοπιστία: Επιστήμη, Υγεία και Κοινωνία»

 

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα τιμωμένου

Ο Καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα. Από μικρός ήταν αριστούχος μαθητής ενώ κέρδισε πολλά βραβεία, όπως το Πανελλαδικό Βραβείο της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, το 1984. Αποφοίτησε πρώτος από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το 1990. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο απέκτησε διδακτορικό στη Βιοπαθολογία. Σπούδασε στο Harvard και Tufts, όπου εξειδικεύθηκε στην εσωτερική παθολογία και στα λοιμώδη νοσήματα, και αμέσως μετά εργάστηκε στο National Institute of Health-ΝΙΗ (Υπουργείο Υγείας ΗΠΑ), στο Johns Hopkins και στο Tufts. Κατείχε ηγετικές και καθηγητικές θέσεις στο NIH, στο Johns Hopkins, στο Tufts, στο Harvard, στο Imperial College και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων όπου διετέλεσε Διευθυντής του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας, την περίοδο 1999-2010. Από το 2010, εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου αρχικά κατείχε την έδρα C.F Rehnborg στο Κέντρο Έρευνας Πρόληψης του Ιδρύματος, ενώ στη συνέχεια κατείχε καθηγητικές θέσεις σε τέσσερα τμήματα και συμμετοχή σε οκτώ Κέντρα/Ινστιτούτα.

Είναι συγγραφέας περισσοτέρων από 1377 δημοσιεύσεων σε έγκριτα διεθνή περιοδικά, με περισσότερες από 250.000 αναφορές και h-index=186 στη βάση Scopus (530.000 αναφορές και h=250 στην Google Scholar). Με βάση τον σημερινό αριθμό αναφορών που λαμβάνει το δημοσιευμένο έργο του ανά έτος, είναι ένας από τους έξι πλέον αναφερόμενους επιστήμονες εν ζωή στον κόσμο. Η δημοσίευση του PLoS Medicine το 2005, με θέμα «Why most published research findings are false» είναι το πιο διαβασμένο άρθρο στην ιστορία της δημοφιλούς Δημόσιας Βιβλιοθήκης Επιστημών PLOS, με περισσότερες από τρία εκατομμύρια επισκέψεις. Το βραβείο του Atlantic, το 2010, ως Brave Thinker Scientist αναγνώρισε ότι «μπορεί να είναι ένας από τους επιστήμονες με τη μεγαλύτερη επιρροή εν ζωή».

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έχει λάβει πολλά έγκριτα εθνικά και διεθνή βραβεία, τιμητικές επώνυμες διαλέξεις και επίτιμους διδακτορικούς τίτλους. Ο Καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης έχει αφιερώσει την ερευνητική του σταδιοδρομία στην ενίσχυση της ακεραιότητας της έρευνας βελτιώνοντας ερευνητικές μεθόδους και πρακτικές που βελτιστοποιούν τις πιθανότητες απόκτησης πιο αξιόπιστων και χρήσιμων ερευνητικών στοιχείων. Έχει επικεντρωθεί σε θεμελιώδη και θεωρητική εργασία και εμπειρική μετα-έρευνα σε κλινικές δοκιμές, επιδημιολογική έρευνα, βασικές και μεταφραστικές βιοεπιστήμες, κοινωνικές επιστήμες και άλλους τομείς.

Το 2014 ίδρυσε το Κέντρο METRICS στο Στάνφορντ, το οποίο έχει στόχο τη διεπιστημονική βελτίωση των υφιστάμενων ερευνητικών μεθόδων για σχεδιασμό και ανάλυση μελετών, καθώς και στην ανάπτυξη και εφαρμογή νέων ερευνητικών μεθόδων. Ορισμένες από τις πιο σημαντικές εργασίες του Καθηγητή Ιωάννη Ιωαννίδη, όσον αφορά στις αναφορές, εξετάζουν ζητήματα αναπαραγωγιμότητας και εγκυρότητας, προκαταλήψεις στη βιοϊατρική έρευνα και άλλα πεδία, μεθόδους σύνθεσης έρευνας, επεκτάσεις μετα-ανάλυσης, μελέτες συσχέτισης σε όλο το γονιδίωμα και αγνωστική αξιολόγηση συσχετίσεων και εγκυρότητα τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών και περιγραφικών μελετών παρατήρησης. Επίσης, σχεδίασε, καθοδήγησε και συμμετείχε σε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές με επιρροή, ιδιαίτερα, τις μεγάλες κλινικές δοκιμές που άλλαξαν αποφασιστικά τη διαχείριση και την έκβαση της λοίμωξης HIV, αλλά και κλινικές δοκιμές νεφρολογίας και χρήσης αντιβιοτικών στην κοινότητα και μεγάλες διεθνείς κοινοπραξίες που βοήθησαν στη μεταμόρφωση της αποτελεσματικότητας της έρευνας σε διάφορους τομείς της γονιδιωματικής, μοριακής και κλινικής επιδημιολογίας.

Παρά το σημαντικό βιογραφικό του, ο ίδιος έχει δηλώσει «Θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο που έμαθα και συνεχίζω να μαθαίνω από τις αλληλεπιδράσεις με φοιτητές και νέους επιστήμονες όλων των ηλικιών, από όλο τον κόσμο και μου αρέσει να μου υπενθυμίζουν, συνεχώς, ότι δεν ξέρω σχεδόν τίποτα».

Ο κ. Ιωαννίδης ασχολείται, επίσης, με τη λογοτεχνία και την ποίηση. Είναι συγγραφέας εννέα λογοτεχνικών βιβλίων εκ των οποίων τα οκτώ είναι γραμμένα στην ελληνική γλώσσα και το ένα είναι μεταφρασμένο στην αγγλική. Επίσης, έχει γράψει δύο λιμπρέτες για όπερα μαζί με τον συνθέτη Χάρη Βρόντο, την «Επέτειο» και το «Κολιέ» το οποίο είχε πρόσφατα πρεμιέρα στο Πανεπιστήμιο Στάντφορντ.

Ο Καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης ανήκει στη Συμβουλευτική Επιτροπή του αγγλόφωνου μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ «Medical Research Methodology». Στις 13/12/2023 θα πραγματοποιήσει μάθημα στους προπτυχιακούς φοιτητές του ελληνόφωνου και αγγλόφωνου προπτυχιακού προγράμματος σπουδών.

Η εκδήλωση είναι ανοιχτή για το κοινό και θα μεταδοθεί ζωντανά από τον σύνδεσμο.

Διαβάστε επίσης:

Γνωρίστε τον Καθηγητή Ιωάννη Ιωαννίδη. Γιατί είναι από τους πιο γνωστούς επιστήμονες παγκοσμίως;

Πέθανε ο βραβευμένος συγγραφέας του Ζ Βασίλης Βασιλικός.

 

Την Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου 2023, έφυγε ο πολυβραβευμένος και πάντα δραστήριος συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.

Ο Βασίλης Βασιλικός γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1934 στην Καβάλα. Υπήρξε από τους πιο δημοφιλείς και πολύμεταφρασμένους Ελληνες συγγραφείς με καριέρα και απήχηση και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θαρραλέα πολιτικοποιημένος από τα νεανικά του χρόνια, όταν αυτό είχε υπαρκτό τίμημα, ο Βασιλικός έζησε και δούλεψε από το 1967 ως το 1994 στην Ιταλία, τη Γαλλία και τη Νέα Υόρκη, τα πρώτα απ' αυτά τα χρόνια ως εξόριστος της χούντας, ενώ σ' αυτό το διάστημα επέστρεψε στην Ελλάδα για μια τριετία, από το 1981 ως το 1984, όταν και διορίστηκε αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Πολύ πιο πρόσφατα, στις εκλογές του 2019, ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Η σχέση του Βασιλικού με την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ήταν ιδιαίτερα στενή. Δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος και επιμελητής σεναρίων (μάλιστα από το 1990 ως το 1993 εργαζόταν για το Arte). Δικά του σενάρια, ή σενάρια βασισμένα σε έργα του, έγιναν θρυλικές ταινίες, όπως οι «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου (1963), η «Νύχτα με τη Σιλένα» του Νίκου Παναγιωτάτου (1986), το «Black Out» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη αλλά και πολλές τηλεοπτικές εκπομπές.

Η σημαντικότερη, ωστόσο, σύνδεσή του με το σινεμά ήταν, φυσικά, η συνεργασία του με τον Κώστα Γαβρά για τη μεταφορά του μυθιστορήματός του, «Ζ», στο σινεμά. Με τρόπο συγκινητικό, αυτή τη κινηματογραφική σχέση μοιάζει να έκανε έναν πλήρη κύκλο, μια και ο Βασιλικός εμφανίζεται σύντομα, σ' ένα συνωμοτικό κλείσιμο ματιού, στην πιο πρόσφατη ταινία του σκηνοθέτη, «Ενήλικοι στην Αίθουσα».

Στα 90 περπατώ, στα 100 θα φτάσω και μόνο τότε θα σκεφτώ αν πρέπει να γεράσω (video)

 medlabnews.gr iatrikanea

Στα 90 περπατώ.

Στα 100 θα φτάσω

και μόνο τότε θα σκεφτώ

αν πρέπει να γεράσω.

Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ

Τιμητική εκδήλωση για την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ με θέμα «Οι αντηρίδες του βυζαντινού πολιτισμού ως “προπύλαια” της Αναγέννησης» πραγματοποιήθηκε στο Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.

Κατά την εκδήλωση, η ίδια δήλωσε, μεταξύ άλλων, πως «στα 90 περπατώ, στα 100 θα φτάσω και μόνο τότε θα σκεφτώ αν πρέπει να γεράσω»,  είναι η αγαπημένη της κρητική μαντινάδα και σίγουρα αποτελεί την... προσωποποίησή της!

Η διακεκριμένη ιστορικός, που γεννήθηκε το 1926, υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976

Για την κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ μίλησαν πολιτικοί, συγγραφείς και ποιητές. «Στον ευρύτερο χώρο της ιστορίας και του πολιτισμού διεθνώς, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θα μείνει ως η πρωτοπόρος ερευνήτρια που ανέδειξε την πεμπτουσία του Βυζαντινού Πολιτισμού. Το Βυζάντιο της χρωστάει ότι αποκάλυψε τη μεγάλη αλήθεια γι’ αυτό. Η ιστορία του θα μετριέται πριν την Ελένη και μετά την Ελένη», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.

Η κ. Γλύκατζη-Αρβελέρ ευχαρίστησε τους διοργανωτές της εκδήλωσης τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι παραμένει «πάντοτε αισιόδοξη» για τη νέα γενιά.

Η ζωή της Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ μύθος, που συναντά την πραγματικότητα

«Στα 90 περπατώ, στα 100 θα φτάσω και τότε μόνο θα σκεφτώ αν πρέπει να γεράσω» και «Νίκησα τις φοβίες μου με τη στολή της πειθαρχίας». Δύο εμβληματικές ατάκες, που αποτελούν διδαχές της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ, της Ελληνίδας, που η Ευρώπη όπου δίδαξε υποκλίνεται στη σοφία, το ήθος, την αισιοδοξία και τη δίψα για ζωή, που διανθίζεται με το πηγαίο χιούμορ της. Επιχειρούμε να τοποθετήσουμε στο κάδρο του πολιτισμικού γίγνεσθαι μια Ελληνίδα, που η ζωή και το έργο της αποτελούν σημαντική πολιτιστική συνέργεια που σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ίσως και σε παγκόσμιο αναγνωρίζεται. Μια αναγνώριση που τιμά την ίδια και κατ’ επέκταση την πατρίδα μας. Ο λόγος για την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ. Σταχυολογήσαμε πτυχές από τη ζωή και τα επιτεύγματά της και τα παρουσιάζουμε, ώστε να μοιραστούμε με τους αναγνώστες γνώση και διδαχή για μια Ελληνίδα που μας κάνει υπερήφανους.

Λίγα λόγια, για να γνωρίσουμε τον βίο των παιδικών και εφηβικών της χρόνων και την περαιτέρω εξέλιξη. Βέρα Αθηναία, μέλος πολυμελούς και μικροαστικής οικογένειας. Γεννήθηκε στον Βύρωνα Αττικής και εκεί πέρασε τα παιδικά και μαθητικά της χρόνια. Φτωχικό το πατρικό της σπίτι, που δεν είχε ούτε θέρμανση, αλλά είχε… βαβούρα που τη δημιουργούσαν τα 6 παιδιά που έτρωγαν στο ίδιο τραπέζι και μοιράζονταν ένα δωμάτιο, για δραστηριότητες και ύπνο.

Εμαθε να γράφει και να διαβάζει πριν πάει σχολείο, παρακολουθώντας τα μεγαλύτερα αδέλφια της, που ήταν μαθητές. Κυρίως τον μεγάλο, που ήταν καλός μαθητής και ωραίο παιδί. Τα βιβλία που έφταναν στα χέρια της τα θεωρούσε δικά της και ροφούσε γνώση. Χαρακτηριστική μια ομολογία της: «Η μάνα μου είχε μια ράφτρα στη Φιλολάου, ήταν εξοχή και όπως πηγαίναμε μια μέρα και τα παράθυρα ενός σπιτιού ήταν ανοιχτά, σκαρφάλωσα σηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου και αντίκρισα μια βιβλιοθήκη. Τι ωραίο πράγμα σκέφθηκα».

Στις εξετάσεις που έδωσε μπήκε στο Αρχαιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, 13η στη σειρά και ήταν άριστη φοιτήτρια. Ο καθηγητής της Γεώργιος Οικονόμου της έλεγε: «Βρε, Γλύκατζη δεν έχεις ανάγκη να δουλέψεις; Γιατί ήρθες στο Αρχαιολογικό και δεν επέλεξες το Φιλολογικό;» και εκείνη του απάντησε: «Ακούστε κύριε καθηγητά, εγώ στη ζωή μου θα κάνω αυτό που μου αρέσει και αυτό που θέλω. Τώρα σχετικά με το πώς θα βγάλω τα χρήματα που χρειάζομαι για να ζήσω, σας διαβεβαιώ θα πουλώ λεμόνια στο κέντρο της Αθήνας» και έγινε χαμός. Η παρέα της ήταν συνήθως αγόρια της Φιλοσοφικής και Νομικής Σχολής, ανάμεσά τους οι γνωστοί Λιγνάδης, Κοτζιάς, Σαββίδης, Βαβούρης, Σκαλιώρας, Πετσόπουλος, Λαμπρίας και τα κορίτσια του Αρχαιολογικού Λαμπράκη, Πετσοπούλου, Τσώση, Ιωαννίδου, Τορναρίτη και άλλες. Στις κενές ώρες του Πανεπιστημίου συνήθιζε να παίζει σκάκι (ένα χάρτινο που το κουβαλούσε μαζί της). Το REX συγκέντρωνε τα κορίτσια, φίλες της, για πρόχειρο φαγητό ή ποτό. «Εγώ δεν έχω λεφτά και δεν θα έρθω», αλλά οι φίλες της την προσκαλούσαν, ντρεπόταν και έπαψε να τις ακολουθεί. Την περίοδο εκείνη ο μεγάλος αδελφός της είχε πιάσει δουλειά και της έδινε μερικά χρήματα και ακολουθούσε την παρέα, «εγώ έπαιρνα βερμούτ, που ήταν το φθηνότερο» ομολογεί. Δύσκολα τα χρόνια των σπουδών της, την ανέδειξαν όμως ως μια πολύμορφη προσωπικότητα και δημιουργό με παγκόσμια εμβέλεια.

Το 1989, όταν γιορτάζονταν τα 200 χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης και ηγέτες πολλών κρατών βρέθηκαν στη Γαλλία, ο πρωθυπουργός τότε Μισέλ Ροκάρ ζήτησε από την Αρβελέρ, ως πρύτανη του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, να αναλάβει τις κυρίες όλων των προέδρων των κρατών, που βρίσκονταν στο Παρίσι για την επέτειο, να τις ξεναγήσει. Συμβάντα αυτής της ξενάγησης περιγράφει, με ξεχωριστή λεκτική έκφραση: «Η κυρία Κολ ήταν… μάγκας! Μπαίνει στο αυτοκίνητο «πάμε να δούμε το Μπομπιντού» μου λέει. Και επεδίωξε να περάσει την κ. Μπους, που ήταν σε άλλο αυτοκίνητο, για να αρχίσει κουβέντα με τους Γερμανούς επισκέπτες, να κάνει ό,τι μπορεί για να φανεί. Η Μπάρμπαρα Μπους ήταν μια πολύ σοβαρή κυρία, μου λέει διακριτικά μια μέρα «θέλω να δω το Λούβρο από πάνω την πυραμίδα του Πέι».

Το κανόνισα και φθάνουμε επάνω οι δυο μας και όταν έσκυψε να δει, κάτω ήταν Αμερικανάκια-τουρίστες που την αναγνώρισαν, εκείνη με τα άσπρα μαλλιά ήταν χαρακτηριστική φυσιογνωμία και άρχισαν να φωνάζουν «Μπάρμπαρα-Μπάρμπαρα». Τότε με τραβάει πιο μέσα, γιατί της λέω «θα ζηλέψει ο Μπους που επευφημούν εμένα» μου απαντάει. «My dear young friend» (καλή μου φίλη) την αποκαλούσε έκτοτε η Μπους όταν η Αρβελέρ βρισκόαν πια στην Ουάσινγκτον. Ο πρόεδρος και η Μπους την καλούσαν συχνά για δείπνο στο σπίτι τους.

Μικρό και ταπεινό το αφιέρωμα (ταιριάζει με την ταπεινότητά της), που δεν είναι δυνατόν να καλύψει τη ζωή και το έργο της πολυμήχανης και πολυδιάστατης προσωπικότητας αυτού του φαινομένου της δημιουργίας και της προσφοράς, την παγκόσμια Ελληνίδα που μας κάνει υπερήφανους.

Νίκος Σκαρμέας. Mε μικρά βήματα προχωρούμε σε μια εποχή, που το Αλτσχάιμερ θα είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια

 medlabnews.gr iatrikanea

Στην αρχή δεν θυμόταν που έβαλε τα κλειδιά του και άλλα αντικείμενα. Στη συνέχεια τα πράγματα έγιναν πιο σοβαρά. Ξεχνούσε επαγγελματικά ραντεβού, μπέρδευε τις ημερομηνίες και δεν ήταν σίγουρος για τις λέξεις που χρησιμοποιούσε. Την ημέρα που δεν μπορούσε να προσανατολιστεί και να πάει σπίτι του σήμανε συναγερμός. Η διάγνωση του γιατρού δεν άφησε κανένα περιθώριο για αισιοδοξία. Αλτσχάιμερ.

Υπολογίζεται πως περισσότεροι από 50 εκατομμύρια άνθρωποι στις μέρες μας σε ολόκληρο τον κόσμο πάσχουν από ανοιακές ασθένειες με την πιο συνηθισμένη από αυτές να είναι το Αλτσχάιμερ. Ο αριθμός θα αυξηθεί δραματικά στο μέλλον λόγω της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Όμως, πολύ μεγαλύτερος αριθμός υποφέρουν, καθώς το βάρος της ασθένειας το σηκώνουν οι οικογένειες και οι φροντιστές των ανοιακών ασθενών.

Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας ευαισθητοποίησης για το Αλτσχάιμερ. Στη συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο ο Νίκος Σκαρμέας, καθηγητής Νευρολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών μίλησε για το τι προκαλεί τη νόσο και σε ποιο βαθμό μπορούμε, αν όχι να αποτρέψουμε τουλάχιστον να καθυστερήσουμε την εκδήλωσή της. Ελπίδες για την αντιμετώπιση της ασθένειας γεννά, πάντως, η πρόσφατη έγκριση νέων φαρμάκων από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων. Αν και οι αβεβαιότητες που υπάρχουν είναι πολλές εντούτοις, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι με μικρά βήματα προχωρούμε σε μια εποχή, που το Αλτσχάιμερ θα είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια.

-Η άνοια δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το Αλτσχάιμερ έτσι; Ποιες είναι οι διαφορές τους;

-Άνοια θα πει το στερητικό «α» και τη λέξη νους. Χάνω το νου. Άρα η άνοια είναι μια νοητική δυσλειτουργία, δηλαδή ο νους μας δεν λειτουργεί σωστά. Αν κάποιος παρουσιάζει άνοια, το επόμενο ερώτημα που τίθεται είναι για ποιο λόγο γίνεται αυτό. Από τις ασθένειες που προκαλούν άνοια η συχνότερη είναι το Αλτσχάιμερ. Άρα το Αλτσχάιμερ είναι μια συγκεκριμένη ασθένεια που προκαλεί άνοια. Στον εγκέφαλο συσσωρεύεται μια ουσία που λέγεται αμυλλοειδές με αποτέλεσμα να δυσλειτουργεί ο εγκέφαλος.

-Ξέρουμε τι ακριβώς προκαλεί το Αλτσχάιμερ;

-Ξέρουμε ότι σε ένα ποσοστό 60% με 70% είναι γενετικοί οι παράγοντες και το υπόλοιποι είναι μη γενετικοί παράγοντες. Η βιολογική διαδικασία είναι αυτό που έχω ανέφερα και στην αρχή ότι ο εγκέφαλος υπερπαράγει το αμυλλοειδές και δεν μπορεί να το αποχετεύσει με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται και λίγο λίγο με τα χρόνια να γεμίζει. Έτσι δημιουργείται ένα τοξικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει.

-Έχουμε κατανοήσει γιατί ο εγκέφαλος φτάνει στο σημείο να παράγει τόσο μεγάλη ποσότητα αμυλλοειδούς;

-Επί της ουσίας ισχύει ότι σε ένα ποσοστό 60% με 70% είναι γενετικοί οι παράγοντες και το υπόλοιποι είναι μη γενετικοί παράγοντες. Ίσως να έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής μας. Όμως δεν είναι ξεκάθαρο γιατί γίνεται αυτό. Σε κάποιο βαθμό είναι κληρονομικό και σε κάποιο βαθμό όχι

-Άρα αν κάποιος έχει τα σχετικά γονίδια είναι αναπόφευκτο να νοσήσει με Αλτσχάιμερ;

-Το ζήτημα είναι περίπλοκο. Είναι πολλά τα γονίδια που σχετίζονται με την εκδήλωση της ασθένειας και το καθένα από αυτά παίζει ένα μικρό ρόλο, έχει μια μικρή επίδραση. Όσο πιο πολλά από αυτά τα γονίδια κληρονομεί κάποιος, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να εκδηλώσει την ασθένεια. Από εκεί και πέρα όμως ξέρουμε πως δεν είναι απόλυτα ντετερμινιστική έκφραση αυτών των γονιδίων, οπότε αυξάνεται μεν η προδιάθεση αλλά πότε και αν θα εκδηλωθεί η νόσος επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες. Τα γονίδια δεν είναι πλήρως καθοριστικά, με εξαίρεση μια σπάνια κληρονομική μορφή της νόσου. Από τους 100 ανθρώπους που έχουν αναπτύξει Αλτσαχάιμερ οι 99 έχουν την σποραδική μορφή, που παίζουν ρόλο τα πολλά γονίδια με την μικρή επίδραση. Η απόλυτα κληρονομική μορφή είναι μόνο στο 1%, όπου εκεί παίζουν ρόλο τρία πολύ συγκεκριμένα γονίδια. Αν κάποιος τα διαθέτει θα εκδηλώσει τη νόσο, ενδεχομένως και σε νεαρή ηλικία.

-Ποιοι είναι οι μη γενετικοί παράγοντες που σχετίζονται με την εκδήλωση του Αλτσχάιμερ;

-Γενικά ότι φαίνεται να προστατεύει την καρδιά έχει και προστατευτικό ρόλο και για τον εγκέφαλο. Η ρύθμιση του διαβήτη και της χοληστερόλης και των λιπιδίων, ο έλεγχος της υπέρτασης και της παχυσαρκίας, το κάπνισμα, η πιο υγιεινή διατροφή, η άσκηση, η πνευματική και κοινωνική δραστηριότητα, η αποφυγή κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων είναι κάποιοι παράγοντες. Επίσης, έχουμε δεδομένα ότι η ρύπανση του περιβάλλοντος και τα μικροσωματίδια ίσως να παίζουν κάποιο ρόλο, όπως και η απώλεια της ακοής. Επιπλέον, υπάρχουν παράγοντες που ίσως να δίνουν μεγαλύτερες εφεδρείες, δηλαδή η ποιότητα και ποσότητα εκπαίδευσης και τα πνευματικά και πιο απαιτητικά επαγγέλματα. Όλα αυτά και αρκετά άλλα συμβάλλουν στο να αυξάνεται ή και να μειώνεται ο κίνδυνος εκδήλωσης της νόσου.

-Επομένως, τι μπορεί να κάνει κάποιος να κάνει αν όχι για να αποτρέψει τουλάχιστον για να καθυστερήσει την εκδήλωση της ασθένειας;

-Λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ πρέπει να ελέγχει τους αγγειακούς παράγοντες κινδύνου τη χοληστερίνη, την πίεση, το ζάχαρο, το βάρος του, να αποφεύγει το κάπνισμα και να έχει σωματικές αλλά και πνευματικές δραστηριότητες. Να προσέχει τη διατροφή του και να ζει σε ένα υγιεινό περιβάλλον. Γενικά ότι μας βοηθά να έχουμε μια πιο υγιεινή ζωή, φαίνεται από πολλές μελέτες να έχει μια θετική επίδραση και να τροποποιεί σε κάποιο βαθμό την πιθανότητα να αναπτύξει ή να μην αναπτύξει κάποιος τη νόσο. Η οποιαδήποτε καθυστέρηση να εκδηλωθεί η ασθένεια είναι σημαντική. Κάποιος για παράδειγμα μπορεί να έχει την γενετική προδιάθεση να αναπτύξει την ασθένεια στην ηλικία των 75 χρονών. Λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες που έχουμε αναφέρει καθυστερεί την ασθένεια μέχρι τα 80 του. Αυτό είναι κέρδος. Πολλές φορές όταν αναπτύσσεται η νόσος οι ασθενείς λένε κάναμε ό,τι έπρεπε και ασθενήσαμε στα 70 μας ή και στα 75 μας. Ωστόσο, μπορεί να είχαν μια μεγαλύτερη γενετική προδιάθεση και αν δεν έκαναν αυτά που έπρεπε να είχαν νοσήσει νωρίτερα, στην ηλικία των 60 ή των 65 ετών.

-Κάποιοι ειδικοί κατατάσσουν το Αλτσχάιμερ στα αυτοάνοσα νοσήματα. Ποια είναι η δική σας άποψη;

-Δεν υπάρχουν πολλά και πειστικά στοιχεία ότι το Αλτσχάιμερ είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Θεωρείται ότι ανήκει στην κατηγορία των εκφυλιστικών παθήσεων και όχι των αυτοάνοσων.

-Θα συμβουλεύατε κάποιον που έχει στην οικογένειά του περιστατικά άνοιας και Αλτσχάιμερ να κάνει κάποιο τεστ και να γνωρίζει αν θα νοσήσει κάποια στιγμή στο μέλλον; Η αυτό μπορεί να αποδειχθεί φορτίο δυσβάστακτο μιας και η ασθένεια προς το παρόν δεν έχει θεραπεία;

-Κατ’ αρχή δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν κάποιος θα ασθενήσει. Την ίδια στιγμή, όμως γνωρίζουμε πως οι βλάβες με το αμυλλοειδές στον εγκέφαλο ξεκινούν 15 με 20 χρόνια πριν την εκδήλωση της ασθένειας και ότι κτίζεται λίγο λίγο χρόνο με το χρόνο. Μπορούμε να μετρήσουμε την ποσότητα του αμυλλοειδούς είτε με απεικονιστικές μεθόδους είτε πιο συχνά με οσφυονωτιαία παρακέντηση. Η τάση που υπάρχει πλέον τώρα είναι η ανάπτυξη φαρμάκων που θα μπορούν να καταπολεμήσουν το αμυλλοειδές. Επομένως, άνθρωποι που έχουν εύλογους λόγους να ανησυχούν ίσως στο μέλλον να έχουν λόγους για να κάνουν αυτά τα τεστ.

-Έρχεστε σε επαφή με πολλούς ανοιακούς ασθενείς. Έχετε κάποια ιδέα τι συμβαίνει στο μυαλό αυτών των ανθρώπων; Οι αναμνήσεις τους έχουν σβηστεί ολοκληρωτικά όπως όταν κάνουμε format τον ηλεκτρονικό μας υπολογιστή ή υπάρχουν κάπου και απλά δεν είναι προσβάσιμες;

Είναι μια πορεία πολλών ετών. Στην αρχή είναι μικρό το πρόβλημα και οι μνήμες και ειδικά οι πιο πρόσφατες εξασθενίζουν, ενώ όσο περνά ο καιρός σβήνουν και οι παλαιότερες. Κάποιοι ασθενείς έχουν εναισθησία και επίγνωση κάποιοι λιγότερο. Δεν είναι ένα στιγμιαίο φαινόμενο αλλά μια πορεία οκτώ, δέκα ετών και είναι διαφορετικό για κάθε ασθενή. Οι μνήμες, επομένως, εξαρτώνται πολύ από το στάδιο της νόσου.

-Οι ασθενείς έχουν επίγνωσή της κατάστασής τους; Όχι ότι δεν θυμούνται αλλά αντιλαμβάνονται ποια θα είναι η πορεία;

-Στο αρχικό στάδιο έχουν επίγνωση πως η μνήμη εξασθενεί, όταν δηλαδή βρίσκονται στο στάδιο της ήπιας νοητικής διαταραχής. Όμως όταν εισέλθουν στο στάδιο της άνοιας τα δύο τρίτα των ασθενών δεν έχουν ευαισθησία, δεν έχουν ούτε επίγνωση. Για αυτό και πολλές φορές δεν θέλουν να αναζητήσουν και ιατρική βοήθεια. Για αυτό είναι οι φροντιστές και οι κοντινοί τους άνθρωποι, οι οποίοι αναλαμβάνουν και κάποτε και με δυσκολία να τους πείσουν να πάνε στις ιατρικές υπηρεσίες. Και ότι δεν έχουν επίγνωση, ξέρετε, αποτελεί και ευχή και κατάρα. Και ξέρουμε ότι αυτό γίνεται επειδή οι βλάβες που συμβαίνουν σε αυτή τη νόσο επηρεάζουν και κέντρα του εγκεφάλου, που κάνουν την επισκόπηση, τον συντονισμό και την επιτήρηση του εγκεφάλου.

-Η άνοια και το Αλτσχάιμερ είναι ασθένειες που διαλύουν τόσο τους ασθενείς όσο και τους φροντιστές τους. Ποιες συμβουλές μπορείτε να τους δώσετε;

-Είναι μια δύσκολη ασθένεια με μεγάλο κόστος για τους ασθενείς και τους φροντιστές. Αυτό που μπορώ να πω είναι για τους φροντιστές να προσπαθούν να ενημερώνονται όσο το δυνατόν περισσότερο και να ζητούν βοήθεια γιατί διαρκεί πολλά χρόνια. Οι ανοιακές ασθένειες δεν είναι σπριντ αλλά μαραθώνιος και για αυτό οι φροντιστές δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Πρέπει να σκέφτονται μακροπρόθεσμα και να κρατούν εφεδρείες για να φροντίζουν τόσο τους ασθενείς όσο και τον εαυτό τους.

Ελπίδες από τα νέα φάρμακα

-Τους τελευταίους μήνες κάποια σκευάσματα όπως το Leqembi και το Donanemab πήραν έγκριση από τις αμερικανικές αρχές. Είναι πιθανόν σύντομα να τα δούμε να κυκλοφορούν και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι καινούριο φέρουν αυτά τα φάρμακα για τους ασθενείς με Αλτσχάιμερ;

-Αυτά τα φάρμακα είναι πραγματικά επαναστατικά υπό την έννοια ότι αυτό που κάνουν είναι ότι αφαιρούν το αμυλλοειδές από τον εγκέφαλο. Είναι μονοκλωνικά αντισώματα και έχουν πιο αιτιολογική προσέγγιση στη νόσο, ενώ τα σκευάσματα που έχουμε τώρα είναι σαν να μπαλώνουν κάποια νευροχημικά συστήματα του εγκεφάλου, που επηρεάζονται από το αμυλλοειδές και άρα δεν χτυπάνε το κακό στη ρίζα του. Αυτό όμως φαίνεται πως το κάνουν τα νέα τα φάρμακα. Είναι τα πρώτα σκευάσματα για το Αλτσχάιμερ που έχουμε μετά από 20 χρόνια. Είναι πολύ ελπιδοφόρο το ότι έχουμε κάτι καινούριο και ότι στοχεύουν στο ίδιο το αμυλλοειδές. Αυτό που βλέπουμε είναι πως επιβραδύνουν την ανάπτυξη της νόσου κατά περίπου 30%. Δηλαδή στα τρία χρόνια νόσησης ο ασθενής κερδίζει ένα. Και μπορεί αυτό να μην ακούγεται τόσο εντυπωσιακό, όμως είναι σημαντικό και γεννά αισιοδοξία για το μέλλον.

-Αυτά τα φάρμακα όμως είναι πολύ ακριβά. Πως μπορεί να διασφαλιστεί πως θα τα έχουν όλοι όσοι τα χρειάζονται;

-Αυτό είναι ένα τεράστιο ζήτημα. Οι τιμές που πήραν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ υψηλές. Σε μια πρόσφατη δημοσίευση έγινε ένας υπολογισμός ότι αν η Ευρώπη πάρει αυτά τα φάρμακα σε αυτές τις τιμές θα αντιστοιχεί στο μισό του συνολικού προϋπολογισμού για όλα τα φάρμακα για όλες τις παθήσεις. Οπόταν είναι αδύνατο για την Ευρώπη να έχει αυτά τα φάρμακα σε τέτοιες τιμές. Επειδή είναι τόσο μεγάλα τα νούμερα, θα έχουμε πρόβλημα ακόμη και αν οι τιμές μειωθούν είτε στο μισό ή στο ένα τέταρτο. Και ο λόγος είναι ότι υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι που θα μπορούσαν να λάβουν τα φάρμακα. Όμως, οι εξελίξεις τρέχουν και την ίδια στιγμή είναι αρκετά τα στοιχεία που δεν γνωρίζουμε, για παράδειγμα για πόσο χρονικό διάστημα πρέπει να λαμβάνονται αυτά τα φάρμακα.

-Από την άλλη όμως και το κόστος φροντίδας ενός ανοιακού ασθενή είναι τεράστιο. -Αυτό είναι κάτι που ισχύει. Και να πούμε πως ο υπολογισμός του κόστους για τα νέα φάρμακα για τα οποία έχουμε μιλήσει έγινε με μοντέλα που δεν λαμβάνουν παραμέτρους όπως της φροντίδας και της καλής ζωής ενός ανοιακού ασθενή.

Πιστεύετε πως θα καταφέρουμε μια μέρα να θεραπεύσουμε το Αλτσχάιμερ; Πόσο απέχει αυτή η μέρα;

Κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα έρθει αυτή η μέρα. Όμως είναι μια διαδικασία με πολλά, μικρά και διαδοχικά βήματα γιατί είναι μια σύνθετη νόσος που συνδέεται με το γήρας και επιπλέον είναι μια ετερογενής ασθένεια.

Πηγή philenews.com

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι η νόσος Alzheimer; Τι πρέπει να κάνετε για να αποφύγετε την άνοια;
• 10 μυστικά για την πρόληψη της άνοιας. Τι είναι η άνοια και ποιές οι συνηθέστερες μορφές της.
• Ξεχνάτε, χάνετε τις λέξεις, χάνετε πράγματα; Μήπως πρέπει να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό για Alzheimer;
• Η νόσος του Πάρκινσον τι είναι; Ποια τα συμπτώματα και πώς γίνεται η διάγνωση; Μάθετε να φροντίζετε τον εαυτό σας και πώς να κινήστε χωρίς να πέφτετε.
• Έχετε τρέμουλο στα χέρια, αργείτε να δέσετε τα κορδόνια σας, προβλήματα στην ισορροπία και την ομιλία; Μπορεί να έχετε νόσο του Πάρκινσον

Τιμήθηκε ο Καθηγητής Ιστολογίας και Εμβρυολογίας, του ΕΚΠΑ Χρήστος Κίττας, από το Παν. Θεσσαλίας (video)

 medlabnews.gr iatrikanea

Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αναγορεύτηκε το απόγευμα της Παρασκευής ο Λαρισαίος Επίτιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής και πρώην Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστος Ν. Κίττας. Πλήθος επωνύμων και πανεπιστημιακών έδωσαν το παρόν στο Αμφιθέατρο «Ιπποκράτης», στη Βιόπολη, για τον διακεκριμένο ακαδημαϊκό. Η προσφώνηση του κ. Κίττα έγινε από τον τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Καθηγητή Χαράλαμπο Δ. Μπιλλίνη. Χαιρετισμό απεύθυνε ο Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας, Καθηγητής Κωνσταντίνος Ι. Γουργουλίανη, ενώ ακολούθησαν έπαινοι προς το τιμώμενο πρόσωπο από Καθηγητή Δημήτριο Χ. Ζαχαρούλη και από την Καθηγήτρια Μαρία Γ. Ιωάννου. Ακολούθησε η ανάγνωση της εισήγησης, του ψηφίσματος και της αναγόρευσης, καθώς και η επίδοση των τίτλων και του Επιτηβεννίου από τον Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Θεόφιλο Σ. Καραχάλιο. Η τελετή ολοκληρώθηκε με την ομιλία του κ. Κίττα που είχε ως θέμα τα «παραλειπόμενα από τη γένεση του Ιατρικού Τμήματος Λάρισας και λίγες σκέψεις για τον ρόλο της Παιδείας τη σημερινή εποχή». «Στη ζωή μου έχω ευτυχίσει να αναλάβω ορισμένες θέσεις, να τιμηθώ, δεν έχω κανένα παράπονο. Τιμή στον τόπο σου, είναι η ύψιστη που μπορεί να γίνει σε κάποιον και πραγματικά αισθάνομαι όχι απλώς συγκινημένος αλλά κάτι παραπάνω. Έχω βάλει ένα λιθαράκι για να γίνει αυτή η σχολή…» είπε μεταξύ άλλων ο κ. Κίττας.

 

Βιογραφικό του Χρήστου Κίττα

Ο Επίτιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ Χρήστος Κίττας, γεννηθείς στη Λάρισα στις 25 Αυγούστου 1945, διαμένει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1968, στην οποία και εντάχθηκε ως Πανεπιστημιακός Βοηθός του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου το 1973. Εκπόνησε και υποστήριξε επιτυχώς τη διδακτορική του διατριβή και αναγορεύθηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1975. Διορίσθηκε ακολούθως Πανεπιστημιακός Επιμελητής του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ το 1979, ενώ το 1982 εντάχθηκε στη βαθμίδα του Μόνιμου Λέκτορα στο ίδιο Εργαστήριο. Κατέχει την ειδικότητα της Παθολογικής-Ανατομικής από το 1976 και της Κυτταρολογίας από το 1983, έτος κατά το οποίο ολοκλήρωσε επίσης τη «Διατριβή επί Υφηγεσία» στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ. Μετεκπαιδεύτηκε ως Honorary Registrar στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, στο Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής (University of Sheffield, Medical School, Department of Pathology) από το 1976 ως το 1978, ως Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και επανήλθε για δεύτερη μετεκπαίδευση στο ίδιο Εργαστήριο το 1980. Μετεκπαιδεύτηκε επίσης στο πεδίο της Αιματοπαθολογοανατομίας το 1983 στο Ινστιτούτο Παθολογικής Ανατομικής του Πανεπιστημίου του Κιέλου, στο Κρατίδιο του Schleswig – Holstein της Γερμανίας (Universitat Kiel Institut fur Pathologie). Κατά το ίδιο έτος, αναγορεύθηκε Υφηγητής της Παθολογικής Ανατομικής και στη συνέχεια εντάχθηκε στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή της Παθολογικής Ανατομικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, όπου και στη συνέχεια εξελίχθηκε στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή κατά το έτος 1990 και παρέμεινε σε αυτή τη θέση ως το 1993, οπότε και εκλέχθηκε Καθηγητής Α’ Βαθμίδας Ιστολογίας – Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής του ομώνυμου Εργαστηρίου, από το οποίο και αφυπηρέτησε το 2012. Είναι μέλος της European Academy of Sciences and Arts από το 2008. Το 2012 αναγορεύθηκε Ομότιμος Καθηγητής και το 2022 Επίτιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά το τρέχον Ακαδημαϊκό Έτος 2021 – 2022 είναι μέλος του Faculty of Health and Medical Sciences του University of Surrey, ως Visiting Professor.

Σύντομα Στοιχεία του Διοικητικού Έργου

Αναφορικά με το Διοικητικό του Έργο, διετέλεσε Μέλος της Γενικής Συνέλευσης της Ιατρικής Σχολής και του Νοσηλευτικού Τμήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα έτη 1983-1984, Οργανωτικός Γραμματέας του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από το 1990 έως το 1992, Τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) από το 1992 έως το 1994, Αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας το 1993, Καθηγητής – Διευθυντής του Εργαστηρίου Ιστολογίας – Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ από το 1993 έως το 2011, Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Κ.Ε.Σ.Υ) και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός» κατά την περίοδο 2000 – 2001, ενώ προηγουμένως είχε διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής Ογκολογίας, του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Κ.Ε.Σ.Υ) το 1998.

Επίσης ήταν Πρόεδρος της Εφορείας της Βιβλιοθήκης της Σχολής Επιστημών Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2000 έως το 2003, Αναπληρωτής Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος κατά τις περιόδους 1998 έως 2001 και 2005 έως 2010, Τακτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε.Σ.Ε.Τ) στον τομέα Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας από το 2005 – 2006.

Ο κύριος Κίττας μετά από εκλογές υπηρέτησε την Ιατρική Σχολή και το ΕΚΠΑ γενικότερα, από τις θέσεις του Διευθυντή του Μορφολειτουργικού Τομέα της Ιατρικής Σχολής από το 2000 έως το 2001, του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής κατά την περίοδο 2001 έως 2003, του Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού, κατά την περίοδο 2003 έως 2006 και τελικώς του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2006 έως το 2009.

Επίσης διετέλεσε Υπηρεσιακός Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατά το διάστημα Μαΐου –Ιουνίου 2012, ενώ είναι Σύμβουλος του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου του Ομίλου Εταιρειών Υγείας «ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗ» από το Μάρτιο του 2013 μέχρι σήμερα, καθώς και Εκπρόσωπος της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας στην Εμβληματική Δράση για την αντιμετώπιση του ιού SARS – COV – 2 από την 02 – 06 – 2020 έως σήμερα.

Σύντομα Στοιχεία του Διδακτικού Έργου

Πλούσιο διδακτικό έργο χαρακτηρίζει την πορεία του Επίτιμου Καθηγητή Χρήστου Κίττα. Σε επίπεδο προγράμματος προπτυχιακών σπουδών, δίδαξε επί σειρά ετών την Ιστολογία – Εμβρυολογία στους δευτεροετείς φοιτητές της Ιατρικής και στους πρωτοετείς φοιτητές της Οδοντιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και συγκεκριμένα την περίοδο 1993 έως 2012. Δίδαξε επίσης επί σειρά ετών την Παθολογική – Ανατομική στους τριτοετείς φοιτητές της Ιατρικής και της Νοσηλευτικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1973 έως το 1993 και στους τριτοετείς φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Sheffield, από το 1976 έως το 1978 (tutorials). Ακόμη του ανατέθηκε η διδασκαλία της Ιστολογίας – Εμβρυολογίας – Ανατομίας στους πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές του Ιατρικού Τμήματος, του Πανεπιστημίου Πατρών, ως επισκέπτης Επίκουρος Καθηγητής (Π.Δ. 407) κατά την περίοδο 1979 – 1981, ενώ κατά το ακαδημαϊκό έτος 1981 – 1982 δίδαξε κατόπιν προσκλήσεως κεφάλαια της Παθολογικής Ανατομικής στους δευτεροετείς φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Παν/ου Ιωαννίνων.

Σε επίπεδο μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών υπήρξε διδάσκων:

• Στο Διαπανεπιστημιακό, Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην «Ιατρική Φυσική – Ακτινοφυσική», της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Κέντρου Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος».

• Στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών «Εφαρμογές της Βιολογίας στην Ιατρική», του Τμήματος Βιολογίας και Ιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

• Στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Κλινική και Εργαστηριακή Ιατρική», της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

• Υπό την επίβλεψή του ή με τη συμμετοχή του στις συμβουλευτικές επιτροπές, έχουν εκπονηθεί εκατό (100) διδακτορικές διατριβές, ενώ συνέβαλε επίσης σε επτά (7) διατριβές επί Υφηγεσία.

Σύντομη Αναφορά στο Συγγραφικό Έργο και τις Ανακοινώσεις σε Επιστημονικές – Εκπαιδευτικές Διοργανώσεις

Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τη συγγραφή δύο (2) ελληνικών συγγραμμάτων, δύο (2) μονογραφιών, δέκα (10) κεφαλαίων σε Ελληνικά και τεσσάρων (4) κεφαλαίων σε ξενόγλωσσα βιβλία, την επιμέλεια και μετάφραση πέντε (5) ξενόγλωσσων συγγραμμάτων, ενός (1) έγχρωμου άτλαντα, ενώ είναι κύριος ή συ-συγγραφέας:

• Διακοσίων ενενήντα (290) δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά με σύστημα ανώνυμων κριτών.

• Δέκα (10) δημοσιεύσεων (πλήρων) σε πρακτικά διεθνών συνεδρίων.

• Περίπου 100 περιλήψεων ανακοινώσεων σε πρακτικά διεθνών συνεδρίων, συμποσίων και σεμιναρίων.

• Εξήντα πέντε (65) δημοσιεύσεων σε ελληνικά περιοδικά.

• Άνω των είκοσι πλήρων δημοσιεύσεων (20) σε πρακτικά ελληνικών συνεδρίων

• Πλέον των εκατό πενήντα (> 150) περιλήψεων ανακοινώσεων σε ελληνικά συνέδρια.

Το πλήρες συγγραφικό του έργο έχει συγκεντρώσει περί τις 15.000 ετερο – αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία, προσδίδοντάς του δείκτη απήχησης h-index ~55 και i10 – index 191.

Έχει υπάρξει εκπαιδευτής σε πολυάριθμα σεμινάρια, που διοργανώθηκαν υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Παθολογίας, της Ελληνικής Εταιρείας Αιματολογίας, της Ελληνικής Εταιρείας Αγγειοχειρουργικής, της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, της Διεθνούς Ακαδημίας Παθολογικής Ανατομικής και της Ευρωπαϊκής Σχολής Αιματολογίας.

Σύντομη Αναφορά στα Ερευνητικά Ενδιαφέροντα και τις Διακρίσεις-Βραβεία

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στον τομέα της Αιματοπαθολογοανατομίας, της Ογκολογίας, της Ηπατικής Αναγέννησης, των Μηχανισμών Απόπτωσης, της Ανάπτυξης, της Δομής και της Λειτουργίας των Οργάνων του ανοσολογικού συστήματος, αλλά και ευρύτερα της Οργανογένεσης. Τα επιτεύγματά του στους ερευνητικούς αυτούς τομείς είναι σημαντικά και αντικατοπτρίζονται στο συνολικό επιστημονικό και συγγραφικό του έργο, για το οποίο έχει αποσπάσει πολλές διακρίσεις.

Πιο αντιπροσωπευτικές είναι:

• Η βράβευσή του, το Μάιο του 1999, από την Ιατρική Εταιρεία Αθήνας, για τη συμμετοχή του στο 25ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο, με το βραβείο «Σωτήρης Παπασταμάτης».

• Η διάκρισή του από την Ακαδημία Αθηνών, με το «Βραβείο της Οικογένειας Λ. Μουσούλου», για την εργασία «Alterations of the p16 – pRb pathway and the chromosome locus 9p21-22 in non small – cell lung carcinomas: relationship with p53 and MDM2 protein expression».

• Οι διακρίσεις του επίσης με τα βραβεία «ΑΛΚΜΑΙΩΝ» του Νοσ/ου «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» και «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» του Δήμου Χολαργού – Παπάγου τα έτη 2017 και 2021, αντίστοιχα.

Σύντομη Αναφορά στα Ερευνητικά Προγράμματα

Έχει υλοποιήσει επιτυχώς, πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων ως Επιστημονικός Υπεύθυνος.

Αντιπροσωπευτικά αναφέρονται τα έργα: • Προγράμματα με Κωδικό E/391 1992 και E/021 1993 από το Κ.Ε.Σ.Υ. (Υπουργείο Υγείας)

• Πρόγραμμα με Κωδικό 70/3/1996, Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέσω Κ.Ε.Σ.Υ.

• Προγράμματα με Κωδικό 70/4/2573 – 1996 και 70/4/3493 – 1998, Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

• Πρόγραμμα με Κωδικό 79/1344/30 – 1 – 95 ΠΕΝΕΔ, Γενική γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (Γ.Γ.Ε.Τ.)

• Πρόγραμμα με Κωδικό 135/1998 από το Κ.Ε.Σ.Υ.

• Πρόγραμμα με Κωδικό 70/4/2691 – 1996, IAEVA I, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

• Πρόγραμμα με Κωδικό 70/4/4368 – 1998, IAEVA II, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

• Πρόγραμμα με Κωδικό 97YΠ218, Γ.Γ.Ε.Τ.

• Πρόγραμμα με Κωδικό 97EKBAN – 112, ΕΠΕΤ II, Γ.Γ.Ε.Τ. (50.000 €)

• Πρόγραμμα με Κωδικό 97SYN, Γ.Γ.Ε.Τ.

• Πρόγραμμα με Κωδικό QLRT-1999 – 30928, SACROHN 2000 – 2002, 5ο Κ.Π.Σ.

• Πρόγραμμα Ηράκλειτος, 2003 – 2005, ΕΠΕΑΕΚ II, Υπουργείο Παιδείας

• Πρόγραμμα Πυθαγόρας II, 2005 – 2006, ΕΠΕΑΕΚ II, Υπουργείο Παιδείας (100.000€)

• Πρόγραμμα INsPiRE, 2010 – Πρόσκληση REGPOT, 7ο Κ.Π.Σ. (2.500.000 €)

(Ενδεικτικά αναφέρονται αντιπροσωπευτικοί προϋπολογισμοί)

Σύντομη Αναφορά στη Συμμετοχή του σε Επιστημονικές Εταιρείες

Είναι Μέλος πολλών Επιστημονικών Εταιρειών, όπως είναι η Ελληνική Εταιρεία Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής, η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία, η Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρεία και οι:

• British Division of the International Academy of Pathology.

• Greek Division of The International Academy of Pathology.

• Society of Hematology.

• European Association of Hematopathology.

• European Society of Pathology.

• International Society of Pathology.

Στην πληθώρα των διοικητικών και συντακτικών δραστηριοτήτων του, αξίζει να αναφερθεί η θητεία του ως Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της International Academy of Pathology κατά την περίοδο 1989 έως 1991, ως Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής από το 1991 έως το 1993, ως Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της International Academy of Pathology, κατά την περίοδο 1997 έως 1998, ενώ διετέλεσε μέλος της συντακτικής Επιτροπής των περιοδικών «Αρχεία Παθολογικής Ανατομικής», «Ιπποκράτης» και «Haema» και κριτής στα διεθνή περιοδικά International Journal of Cancer, European Journal of Vascular and Endovascular Surgery, Haema και Molecular Oncology.

Ιδιαίτερος συνοπτικός σχολιασμός επιμέρους σημείων του Βιογραφικού Σημειώματος

• Ευρύ Διοικητικό έργο που αφορά τόσο στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, όπου υπηρέτησε σε ποικίλες θέσεις με προεξάρχουσες αυτές του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής, Αντιπρυτάνεως και κυρίως του Πρυτάνεως του Ιδρύματος, όσο και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο οποίο διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Διοικούσας του Επιτροπής (1993) και Οργανωτικός Γραμματέας του Ιατρικού του Τμήματος (1990 – 1992). • Υπηρέτησε επίσης από τις ακόλουθες υψηλόβαθμες θέσεις, το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας:

 Πρόεδρος της Επιτροπής Ογκολογίας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ).

 Πρόεδρος του ΚΕΣΥ (2000 – 2001).

• Διετέλεσε Υπηρεσιακός Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Μάϊος – Ιούνιος 2012).

• Μία ξεχωριστή και αξιοσημείωτη προσφορά του Επίτιμου Καθηγητή του ΕΚΠΑ κυρίου Χρήστου Κίττα είναι αυτή στο Σύστημα Βιβλιοθηκών της Χώρας μας, αφού υπήρξε για σειρά ετών αναπληρωτής Επιστημονικός Υπεύθυνος και κατόπιν Επιστημονικός Υπεύθυνος του χρηματοδοτούμενου από την Ευρωπαϊκή Ένωση προγράμματος για την Οργάνωση των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, ενώ διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος της Εφορείας της Βιβλιοθήκης της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΕΚΠΑ, αλλά και Αναπληρωτής Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

• Η μεγαλύτερη όμως προσφορά του Επίτιμου Καθηγητή κυρίου Χρήστου Κίττα είναι η μεταμόρφωση ενός «άγονου» Εργαστηρίου, όπως αυτό της Ιστολογίας-Εμβρυολογίας, σε μία Επιστημονική/Ερευνητική Κυψέλη, στην οποία ενέταξε λίγους μεν, αλλά εξαιρετικώς φερέλπιδες νέους Επιστήμονες. Οι τελευταίοι στη συνέχεια, με κορυφαίο και αρωγό της αρχικής, αλλά και συνεχιστή της προσπάθειας μεταμόρφωσης τον σημερινό Διευθυντή του Εργαστηρίου Καθηγητή κύριο Βασίλειο Γοργούλη, μετέτρεψαν το Εργαστήριο σε Διεθνές Κέντρο Αριστείας. Εκτός από τον Καθηγητή κύριο Γοργούλη και παρά το ολιγομελές διαχρονικά

ΔΕΠ του Εργαστηρίου, πολλά στελέχη του, αλλά και επιλεγμένοι συνεργάτες διέπρεψαν και διαπρέπουν στην Ελληνική και τη Διεθνή Επιστημονική Κοινότητα. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά ονόματα και τις θέσεις στις οποίες αυτοί – ές ανήλθαν κατά την Ακαδημαϊκή τους Πορεία, όπως είναι η Καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομικής και πρώην Πρόεδρος της European Society of Pathology Κωνσταντίνα Τηνιακού, ο νυν Αναπληρωτής Καθηγητής του Εργαστηρίου Κωνσταντίνος Ευαγγέλου, ο οποίος προηγουμένως εκλέχθηκε και Τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, η Καθηγήτρια Βιολογίας Έφη Κιτράκη (Οδοντιατρικό Τμήμα ΕΚΠΑ), η Καθηγήτρια Έφη Μπάσδρα (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ), η Καθηγήτρια Μυρσίνη Κουλούκουσα (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ), ο Καθηγητής Ευάγγελος Μαρίνος (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ), ο Καθηγητής Γιώργος Ρασσιδάκης (Πανεπιστήμιο Karolinska), αλλά και αρκετοί άλλοι, οι οποίοι στελεχώνουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε θέσεις Διευθυντών, ενώ ένα σημαντικό μέρος των νεαρών Ερευνητών που επεράτωσαν τη Διδακτορική τους Διατριβή στο Εργαστήριο Ιστολογίας – Εμβρυολογίας, διαπρέπουν σε πολλά Ερευνητικά Κέντρα της Χώρας ή και της αλλοδαπής.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Έναρξη τελετής

Προσφώνηση του Επίτιμου Καθηγητή Ιατρικής Σχολής και πρώην Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστου Ν. ΚΙΤΤΑ από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Καθηγητή Χαράλαμπο Δ. ΜΠΙΛΛΙΝΗ.

Χαιρετισμός του Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας,

Καθηγητή Κωνσταντίνου Ι. ΓΟΥΡΓΟΥΛΙΑΝΗ.

«Έπαινος» προς τον Καθηγητή Χρήστο Ν. ΚΙΤΤΑ

από τoν Καθηγητή Δημήτριο Χ. ΖΑΧΑΡΟΥΛΗ και από την Καθηγήτρια Μαρία Γ. ΙΩΑΝΝΟΥ. .

Ανάγνωση της Εισήγησης, του Ψηφίσματος και της Αναγόρευσης

και επίδοση των τίτλων και του Επιτηβεννίου από τον Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Θεόφιλο Σ. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟ.

Ομιλία του τιμώμενου με θέμα:

“Παραλειπόμενα από τη γένεση του Ιατρικού Τμήματος Λάρισας και λίγες σκέψεις για τον ρόλο της Παιδείας τη σημερινή εποχή”.

Πέρας της Τελετής 

Χρήστος Κίττας. Tιμητική εκδήλωση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για τον Επίτιμο καθηγητή της Ιατρική Σχολής και πρώην Πρύτανη του ΕΚΠΑ

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Καθηγητής Χαράλαμπος Δ. ΜΠΙΛΛΙΝΗΣ και ο Πρόεδρος του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας,Καθηγητής Θεόφιλος Σ. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στην ειδική τιμητική εκδήλωση που διοργανώνει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας προς τιμήν του Επίτιμου Καθηγητή Ιατρικής Σχολής και πρώην Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστου Ν. ΚΙΤΤΑ, κατά την οποία θα αναγορευθεί Επίτιμος Διδάκτορας. Η τελετή θα πραγματοποιηθεί στο Αμφιθέατρο «Ιπποκράτης», στη Βιόπολη Λάρισας, την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2023 και ώρα 19:00.

Βιογραφικό του Χρήστου Κίττα

Ο Επίτιμος Καθηγητής του ΕΚΠΑ Χρήστος Κίττας, γεννηθείς στη Λάρισα στις 25 Αυγούστου 1945, διαμένει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1968, στην οποία και εντάχθηκε ως Πανεπιστημιακός Βοηθός του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου το 1973. Εκπόνησε και υποστήριξε επιτυχώς τη διδακτορική του διατριβή και αναγορεύθηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1975. Διορίσθηκε ακολούθως Πανεπιστημιακός Επιμελητής του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ το 1979, ενώ το 1982 εντάχθηκε στη βαθμίδα του Μόνιμου Λέκτορα στο ίδιο Εργαστήριο. Κατέχει την ειδικότητα της Παθολογικής-Ανατομικής από το 1976 και της Κυτταρολογίας από το 1983, έτος κατά το οποίο ολοκλήρωσε επίσης τη «Διατριβή επί Υφηγεσία» στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ. Μετεκπαιδεύτηκε ως Honorary Registrar στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, στο Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής (University of Sheffield, Medical School, Department of Pathology) από το 1976 ως το 1978, ως Υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και επανήλθε για δεύτερη μετεκπαίδευση στο ίδιο Εργαστήριο το 1980. Μετεκπαιδεύτηκε επίσης στο πεδίο της Αιματοπαθολογοανατομίας το 1983 στο Ινστιτούτο Παθολογικής Ανατομικής του Πανεπιστημίου του Κιέλου, στο Κρατίδιο του Schleswig – Holstein της Γερμανίας (Universitat Kiel Institut fur Pathologie). Κατά το ίδιο έτος, αναγορεύθηκε Υφηγητής της Παθολογικής Ανατομικής και στη συνέχεια εντάχθηκε στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή της Παθολογικής Ανατομικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, όπου και στη συνέχεια εξελίχθηκε στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή κατά το έτος 1990 και παρέμεινε σε αυτή τη θέση ως το 1993, οπότε και εκλέχθηκε Καθηγητής Α’ Βαθμίδας Ιστολογίας – Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής του ομώνυμου Εργαστηρίου, από το οποίο και αφυπηρέτησε το 2012. Είναι μέλος της European Academy of Sciences and Arts από το 2008. Το 2012 αναγορεύθηκε Ομότιμος Καθηγητής και το 2022 Επίτιμος Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά το τρέχον Ακαδημαϊκό Έτος 2021 – 2022 είναι μέλος του Faculty of Health and Medical Sciences του University of Surrey, ως Visiting Professor.

Σύντομα Στοιχεία του Διοικητικού Έργου

Αναφορικά με το Διοικητικό του Έργο, διετέλεσε Μέλος της Γενικής Συνέλευσης της Ιατρικής Σχολής και του Νοσηλευτικού Τμήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα έτη 1983-1984, Οργανωτικός Γραμματέας του Ιατρικού Τμήματος Πανεπιστημίου Θεσσαλίας από το 1990 έως το 1992, Τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) από το 1992 έως το 1994, Αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας το 1993, Καθηγητής – Διευθυντής του Εργαστηρίου Ιστολογίας – Εμβρυολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ από το 1993 έως το 2011, Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Κ.Ε.Σ.Υ) και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός» κατά την περίοδο 2000 – 2001, ενώ προηγουμένως είχε διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής Ογκολογίας, του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Κ.Ε.Σ.Υ) το 1998.

Επίσης ήταν Πρόεδρος της Εφορείας της Βιβλιοθήκης της Σχολής Επιστημών Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2000 έως το 2003, Αναπληρωτής Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος κατά τις περιόδους 1998 έως 2001 και 2005 έως 2010, Τακτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (Ε.Σ.Ε.Τ) στον τομέα Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας από το 2005 – 2006.

Ο κύριος Κίττας μετά από εκλογές υπηρέτησε την Ιατρική Σχολή και το ΕΚΠΑ γενικότερα, από τις θέσεις του Διευθυντή του Μορφολειτουργικού Τομέα της Ιατρικής Σχολής από το 2000 έως το 2001, του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής κατά την περίοδο 2001 έως 2003, του Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού, κατά την περίοδο 2003 έως 2006 και τελικώς του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 2006 έως το 2009.

Επίσης διετέλεσε Υπηρεσιακός Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατά το διάστημα Μαΐου –Ιουνίου 2012, ενώ είναι Σύμβουλος του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου του Ομίλου Εταιρειών Υγείας «ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗ» από το Μάρτιο του 2013 μέχρι σήμερα, καθώς και Εκπρόσωπος της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας στην Εμβληματική Δράση για την αντιμετώπιση του ιού SARS – COV – 2 από την 02 – 06 – 2020 έως σήμερα.

Σύντομα Στοιχεία του Διδακτικού Έργου

Πλούσιο διδακτικό έργο χαρακτηρίζει την πορεία του Επίτιμου Καθηγητή Χρήστου Κίττα. Σε επίπεδο προγράμματος προπτυχιακών σπουδών, δίδαξε επί σειρά ετών την Ιστολογία – Εμβρυολογία στους δευτεροετείς φοιτητές της Ιατρικής και στους πρωτοετείς φοιτητές της Οδοντιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και συγκεκριμένα την περίοδο 1993 έως 2012. Δίδαξε επίσης επί σειρά ετών την Παθολογική – Ανατομική στους τριτοετείς φοιτητές της Ιατρικής και της Νοσηλευτικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1973 έως το 1993 και στους τριτοετείς φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Sheffield, από το 1976 έως το 1978 (tutorials). Ακόμη του ανατέθηκε η διδασκαλία της Ιστολογίας – Εμβρυολογίας – Ανατομίας στους πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές του Ιατρικού Τμήματος, του Πανεπιστημίου Πατρών, ως επισκέπτης Επίκουρος Καθηγητής (Π.Δ. 407) κατά την περίοδο 1979 – 1981, ενώ κατά το ακαδημαϊκό έτος 1981 – 1982 δίδαξε κατόπιν προσκλήσεως κεφάλαια της Παθολογικής Ανατομικής στους δευτεροετείς φοιτητές της Ιατρικής Σχολής του Παν/ου Ιωαννίνων.

Σε επίπεδο μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών υπήρξε διδάσκων:

• Στο Διαπανεπιστημιακό, Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στην «Ιατρική Φυσική – Ακτινοφυσική», της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Εθνικού Κέντρου Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος».

• Στο Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών «Εφαρμογές της Βιολογίας στην Ιατρική», του Τμήματος Βιολογίας και Ιατρικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

• Στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Κλινική και Εργαστηριακή Ιατρική», της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

• Υπό την επίβλεψή του ή με τη συμμετοχή του στις συμβουλευτικές επιτροπές, έχουν εκπονηθεί εκατό (100) διδακτορικές διατριβές, ενώ συνέβαλε επίσης σε επτά (7) διατριβές επί Υφηγεσία.

Σύντομη Αναφορά στο Συγγραφικό Έργο και τις Ανακοινώσεις σε Επιστημονικές – Εκπαιδευτικές Διοργανώσεις

Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τη συγγραφή δύο (2) ελληνικών συγγραμμάτων, δύο (2) μονογραφιών, δέκα (10) κεφαλαίων σε Ελληνικά και τεσσάρων (4) κεφαλαίων σε ξενόγλωσσα βιβλία, την επιμέλεια και μετάφραση πέντε (5) ξενόγλωσσων συγγραμμάτων, ενός (1) έγχρωμου άτλαντα, ενώ είναι κύριος ή συ-συγγραφέας:

• Διακοσίων ενενήντα (290) δημοσιεύσεων σε διεθνή περιοδικά με σύστημα ανώνυμων κριτών.

• Δέκα (10) δημοσιεύσεων (πλήρων) σε πρακτικά διεθνών συνεδρίων.

• Περίπου 100 περιλήψεων ανακοινώσεων σε πρακτικά διεθνών συνεδρίων, συμποσίων και σεμιναρίων.

• Εξήντα πέντε (65) δημοσιεύσεων σε ελληνικά περιοδικά.

• Άνω των είκοσι πλήρων δημοσιεύσεων (20) σε πρακτικά ελληνικών συνεδρίων

• Πλέον των εκατό πενήντα (> 150) περιλήψεων ανακοινώσεων σε ελληνικά συνέδρια.

Το πλήρες συγγραφικό του έργο έχει συγκεντρώσει περί τις 15.000 ετερο – αναφορές στη διεθνή βιβλιογραφία, προσδίδοντάς του δείκτη απήχησης h-index ~55 και i10 – index 191.

Έχει υπάρξει εκπαιδευτής σε πολυάριθμα σεμινάρια, που διοργανώθηκαν υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Παθολογίας, της Ελληνικής Εταιρείας Αιματολογίας, της Ελληνικής Εταιρείας Αγγειοχειρουργικής, της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Μικροβιολογίας, της Διεθνούς Ακαδημίας Παθολογικής Ανατομικής και της Ευρωπαϊκής Σχολής Αιματολογίας.

Σύντομη Αναφορά στα Ερευνητικά Ενδιαφέροντα και τις Διακρίσεις-Βραβεία

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στον τομέα της Αιματοπαθολογοανατομίας, της Ογκολογίας, της Ηπατικής Αναγέννησης, των Μηχανισμών Απόπτωσης, της Ανάπτυξης, της Δομής και της Λειτουργίας των Οργάνων του ανοσολογικού συστήματος, αλλά και ευρύτερα της Οργανογένεσης. Τα επιτεύγματά του στους ερευνητικούς αυτούς τομείς είναι σημαντικά και αντικατοπτρίζονται στο συνολικό επιστημονικό και συγγραφικό του έργο, για το οποίο έχει αποσπάσει πολλές διακρίσεις.

Πιο αντιπροσωπευτικές είναι:

• Η βράβευσή του, το Μάιο του 1999, από την Ιατρική Εταιρεία Αθήνας, για τη συμμετοχή του στο 25ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο, με το βραβείο «Σωτήρης Παπασταμάτης».

• Η διάκρισή του από την Ακαδημία Αθηνών, με το «Βραβείο της Οικογένειας Λ. Μουσούλου», για την εργασία «Alterations of the p16 – pRb pathway and the chromosome locus 9p21-22 in non small – cell lung carcinomas: relationship with p53 and MDM2 protein expression».

• Οι διακρίσεις του επίσης με τα βραβεία «ΑΛΚΜΑΙΩΝ» του Νοσ/ου «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» και «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» του Δήμου Χολαργού – Παπάγου τα έτη 2017 και 2021, αντίστοιχα.

Σύντομη Αναφορά στα Ερευνητικά Προγράμματα

Έχει υλοποιήσει επιτυχώς, πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων ως Επιστημονικός Υπεύθυνος.

Αντιπροσωπευτικά αναφέρονται τα έργα: • Προγράμματα με Κωδικό E/391 1992 και E/021 1993 από το Κ.Ε.Σ.Υ. (Υπουργείο Υγείας)

• Πρόγραμμα με Κωδικό 70/3/1996, Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, μέσω Κ.Ε.Σ.Υ.

• Προγράμματα με Κωδικό 70/4/2573 – 1996 και 70/4/3493 – 1998, Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

• Πρόγραμμα με Κωδικό 79/1344/30 – 1 – 95 ΠΕΝΕΔ, Γενική γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (Γ.Γ.Ε.Τ.)

• Πρόγραμμα με Κωδικό 135/1998 από το Κ.Ε.Σ.Υ.

• Πρόγραμμα με Κωδικό 70/4/2691 – 1996, IAEVA I, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

• Πρόγραμμα με Κωδικό 70/4/4368 – 1998, IAEVA II, Ευρωπαϊκή Επιτροπή

• Πρόγραμμα με Κωδικό 97YΠ218, Γ.Γ.Ε.Τ.

• Πρόγραμμα με Κωδικό 97EKBAN – 112, ΕΠΕΤ II, Γ.Γ.Ε.Τ. (50.000 €)

• Πρόγραμμα με Κωδικό 97SYN, Γ.Γ.Ε.Τ.

• Πρόγραμμα με Κωδικό QLRT-1999 – 30928, SACROHN 2000 – 2002, 5ο Κ.Π.Σ.

• Πρόγραμμα Ηράκλειτος, 2003 – 2005, ΕΠΕΑΕΚ II, Υπουργείο Παιδείας

• Πρόγραμμα Πυθαγόρας II, 2005 – 2006, ΕΠΕΑΕΚ II, Υπουργείο Παιδείας (100.000€)

• Πρόγραμμα INsPiRE, 2010 – Πρόσκληση REGPOT, 7ο Κ.Π.Σ. (2.500.000 €)

(Ενδεικτικά αναφέρονται αντιπροσωπευτικοί προϋπολογισμοί)

Σύντομη Αναφορά στη Συμμετοχή του σε Επιστημονικές Εταιρείες

Είναι Μέλος πολλών Επιστημονικών Εταιρειών, όπως είναι η Ελληνική Εταιρεία Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής, η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία, η Ελληνική Γαστρεντερολογική Εταιρεία και οι:

• British Division of the International Academy of Pathology.

• Greek Division of The International Academy of Pathology.

• Society of Hematology.

• European Association of Hematopathology.

• European Society of Pathology.

• International Society of Pathology.

Στην πληθώρα των διοικητικών και συντακτικών δραστηριοτήτων του, αξίζει να αναφερθεί η θητεία του ως Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της International Academy of Pathology κατά την περίοδο 1989 έως 1991, ως Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής από το 1991 έως το 1993, ως Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της International Academy of Pathology, κατά την περίοδο 1997 έως 1998, ενώ διετέλεσε μέλος της συντακτικής Επιτροπής των περιοδικών «Αρχεία Παθολογικής Ανατομικής», «Ιπποκράτης» και «Haema» και κριτής στα διεθνή περιοδικά International Journal of Cancer, European Journal of Vascular and Endovascular Surgery, Haema και Molecular Oncology.

Ιδιαίτερος συνοπτικός σχολιασμός επιμέρους σημείων του Βιογραφικού Σημειώματος

• Ευρύ Διοικητικό έργο που αφορά τόσο στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, όπου υπηρέτησε σε ποικίλες θέσεις με προεξάρχουσες αυτές του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής, Αντιπρυτάνεως και κυρίως του Πρυτάνεως του Ιδρύματος, όσο και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο οποίο διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Διοικούσας του Επιτροπής (1993) και Οργανωτικός Γραμματέας του Ιατρικού του Τμήματος (1990 – 1992). • Υπηρέτησε επίσης από τις ακόλουθες υψηλόβαθμες θέσεις, το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας:

 Πρόεδρος της Επιτροπής Ογκολογίας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ).

 Πρόεδρος του ΚΕΣΥ (2000 – 2001).

• Διετέλεσε Υπηρεσιακός Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Μάϊος – Ιούνιος 2012).

• Μία ξεχωριστή και αξιοσημείωτη προσφορά του Επίτιμου Καθηγητή του ΕΚΠΑ κυρίου Χρήστου Κίττα είναι αυτή στο Σύστημα Βιβλιοθηκών της Χώρας μας, αφού υπήρξε για σειρά ετών αναπληρωτής Επιστημονικός Υπεύθυνος και κατόπιν Επιστημονικός Υπεύθυνος του χρηματοδοτούμενου από την Ευρωπαϊκή Ένωση προγράμματος για την Οργάνωση των Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, ενώ διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος της Εφορείας της Βιβλιοθήκης της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΕΚΠΑ, αλλά και Αναπληρωτής Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

• Η μεγαλύτερη όμως προσφορά του Επίτιμου Καθηγητή κυρίου Χρήστου Κίττα είναι η μεταμόρφωση ενός «άγονου» Εργαστηρίου, όπως αυτό της Ιστολογίας-Εμβρυολογίας, σε μία Επιστημονική/Ερευνητική Κυψέλη, στην οποία ενέταξε λίγους μεν, αλλά εξαιρετικώς φερέλπιδες νέους Επιστήμονες. Οι τελευταίοι στη συνέχεια, με κορυφαίο και αρωγό της αρχικής, αλλά και συνεχιστή της προσπάθειας μεταμόρφωσης τον σημερινό Διευθυντή του Εργαστηρίου Καθηγητή κύριο Βασίλειο Γοργούλη, μετέτρεψαν το Εργαστήριο σε Διεθνές Κέντρο Αριστείας. Εκτός από τον Καθηγητή κύριο Γοργούλη και παρά το ολιγομελές διαχρονικά

ΔΕΠ του Εργαστηρίου, πολλά στελέχη του, αλλά και επιλεγμένοι συνεργάτες διέπρεψαν και διαπρέπουν στην Ελληνική και τη Διεθνή Επιστημονική Κοινότητα. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά ονόματα και τις θέσεις στις οποίες αυτοί – ές ανήλθαν κατά την Ακαδημαϊκή τους Πορεία, όπως είναι η Καθηγήτρια Παθολογικής Ανατομικής και πρώην Πρόεδρος της European Society of Pathology Κωνσταντίνα Τηνιακού, ο νυν Αναπληρωτής Καθηγητής του Εργαστηρίου Κωνσταντίνος Ευαγγέλου, ο οποίος προηγουμένως εκλέχθηκε και Τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, η Καθηγήτρια Βιολογίας Έφη Κιτράκη (Οδοντιατρικό Τμήμα ΕΚΠΑ), η Καθηγήτρια Έφη Μπάσδρα (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ), η Καθηγήτρια Μυρσίνη Κουλούκουσα (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ), ο Καθηγητής Ευάγγελος Μαρίνος (Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ), ο Καθηγητής Γιώργος Ρασσιδάκης (Πανεπιστήμιο Karolinska), αλλά και αρκετοί άλλοι, οι οποίοι στελεχώνουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε θέσεις Διευθυντών, ενώ ένα σημαντικό μέρος των νεαρών Ερευνητών που επεράτωσαν τη Διδακτορική τους Διατριβή στο Εργαστήριο Ιστολογίας – Εμβρυολογίας, διαπρέπουν σε πολλά Ερευνητικά Κέντρα της Χώρας ή και της αλλοδαπής.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Έναρξη τελετής

Προσφώνηση του Επίτιμου Καθηγητή Ιατρικής Σχολής και πρώην Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Χρήστου Ν. ΚΙΤΤΑ από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Καθηγητή Χαράλαμπο Δ. ΜΠΙΛΛΙΝΗ.

Χαιρετισμός του Κοσμήτορα της Σχολής Επιστημών Υγείας,

Καθηγητή Κωνσταντίνου Ι. ΓΟΥΡΓΟΥΛΙΑΝΗ.

«Έπαινος» προς τον Καθηγητή Χρήστο Ν. ΚΙΤΤΑ

από τoν Καθηγητή Δημήτριο Χ. ΖΑΧΑΡΟΥΛΗ και από την Καθηγήτρια Μαρία Γ. ΙΩΑΝΝΟΥ. .

Ανάγνωση της Εισήγησης, του Ψηφίσματος και της Αναγόρευσης

και επίδοση των τίτλων και του Επιτηβεννίου από τον Πρόεδρο του Τμήματος Ιατρικής, Καθηγητή Θεόφιλο Σ. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟ.

Ομιλία του τιμώμενου με θέμα:

“Παραλειπόμενα από τη γένεση του Ιατρικού Τμήματος Λάρισας και λίγες σκέψεις για τον ρόλο της Παιδείας τη σημερινή εποχή”.

Πέρας της Τελετής