Χρησιμοποιείτε απολυμαντικά για καθάρισμα όπως χλωρίνη; Τι σοβαρό κινδυνεύετε να πάθετε;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η τακτική χρήση απολυμαντικών προϊόντων καθαρισμού, όπως η χλωρίνη, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης θανατηφόρων πνευμονικών παθήσεων, σύμφωνα με επιστημονική έρευνα.

Συγκεκριμένα, μελέτη του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (Inserm) έδειξε, ότι η χρήση τέτοιων προϊόντων (όπως η χλωρίνη) ακόμα και μόνο μία φορά την εβδομάδα θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) κατά σχεδόν 30%.

Η έρευνα περιελάμβανε στοιχεία από περισσότερες από 55.000 νοσοκόμες στις ΗΠΑ και οι επιστήμονες εξέτασαν την έκθεσή τους σε συγκεκριμένα απολυμαντικά, όπως η χλωρίνη, το υπεροξείδιο του υδρογόνου, το αλκοόλ και χημικές ουσίες γνωστές ως τεταρτοταγείς ενώσεις αμμωνίου (quaternary ammonium compounds – quats), οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά για την απολύμανση επιφανειών, όπως πατώματα, έπιπλα και άλλα αντικείμενα.

Όλα αυτά συνδέθηκαν με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΧΑΠ από 24% έως 32% στην μελέτη!

Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια είναι ένας όρος που εμπεριέχει μια σειρά από καταστάσεις που επηρεάζουν τους πνεύμονες, όπως το εμφύσημα, την χρόνια βρογχίτιδα και το χρόνιο άσθμα.

Προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει την έκθεση σε απολυμαντικά με προβλήματα αναπνοής όπως το άσθμα, αλλά πιστεύεται ότι αυτή η έρευνα αποτελεί το πρώτο δείγμα επιστημονικής απόδειξης για τον προσδιορισμό της σχέσης μεταξύ των απολυμαντικών, όπως η χλωρίνη, και της ΧΑΠ.

Η δρ. Orianne Dumas, ερευνήτρια του Inserm, δήλωσε: “Οι δυνητικές δυσμενείς επιπτώσεις της έκθεσης στα απολυμαντικά στην Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια έχουν λάβει πολύ λιγότερη προσοχή, αν και δύο πρόσφατες μελέτες στην Ευρώπη έδειξαν ότι η εργασία ως καθαριστής συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο ΧΑΠ (…) Από όσο γνωρίζουμε, είμαστε οι πρώτοι που βρίσκουμε μια σύνδεση μεταξύ των απολυμαντικών και της ΧΑΠ στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και τη διερεύνηση συγκεκριμένων χημικών ουσιών που μπορεί να αποτελούν τη βάση αυτής της σύνδεσης”.

Η δρ. Dumas θα παρουσιάσει τα ευρήματα της εν λόγω μελέτης στο Διεθνές Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Αναπνευστικής Εταιρείας στο Μιλάνο, όπου θα επισημάνει ότι χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να αποσαφηνιστεί ο αντίκτυπος της χρήσης απολυμαντικών, όπως η κοινώς χρησιμοποιούμενη χλωρίνη, στο σπίτι.

Πρόσθεσε: “Ειδικότερα, πρέπει να διερευνήσουμε τον αντίκτυπο της χρόνιας επαγγελματικής έκθεσης σε χημικές ουσίες στην Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια και να διευκρινίσουμε το ρόλο κάθε συγκεκριμένου απολυμαντικού. Ορισμένα από αυτά τα απολυμαντικά, όπως η χλωρίνη και τα quats, χρησιμοποιούνται συχνά στα νοικοκυριά και η πιθανή επίδραση της οικιακής χρήσης των απολυμαντικών στην ανάπτυξη της ΧΑΠ είναι άγνωστη (…) Παλαιότερες μελέτες έχουν βρει μια σύνδεση μεταξύ του άσθματος και της έκθεσης σε προϊόντα καθαρισμού και απολυμαντικών στο σπίτι, όπως τα η χλωρίνη και τα σπρέι, οπότε είναι σημαντικό να διερευνηθεί περαιτέρω αυτό”.

Πώς έγινε η έρευνα

Στο πλαίσιο της έρευνας, οι επιστήμονες εξέτασαν 55.185 νοσηλεύτριες που συμμετείχαν στην “Μελέτη Υγείας ΙΙ” για την υγεία των νοσοκόμων, η οποία ξεκίνησε το 1989.

Εξέτασαν τις νοσοκόμες που βρίσκονταν ακόμα σε νοσηλευτική εργασία και δεν είχαν ιστορικό ΧΑΠ το 2009 και στη συνέχεια τις ακολούθησαν για περίπου οκτώ χρόνια μέχρι τον Μάιο του 2017. Κατά το διάστημα αυτό διαγνώστηκαν 663 νοσηλεύτριες με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια.

Η έκθεση των νοσοκόμων σε απολυμαντικά αξιολογήθηκε μέσω ερωτηματολογίου και λήφθηκαν υπόψη και άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να έχουν διαστρεβλώσει τα αποτελέσματα, όπως η ηλικία, το σωματικό βάρος και η εθνικότητα των συμμετεχόντων.

Πηγή: independent.co.uk

Διαβάστε επίσης

Δηλητηρίαση από χλωρίνη. Τι κάνουμε σε εισπνοή ή κατάποσης χλωρίνης; Πρώτες βοήθειες

Ποια σοβαρά προβλήματα του οργανισμού φανερώνει το χρώμα των ούρων μας;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ποια χρώματα των ούρων μαρτυρούν σοβαρά προβλήματα του οργανισμού

Το διάγραμμα που σχεδίασαν οι επιστήμονες από το ιατρικό κέντρο «Cleveland Clinic» των Η.Π.Α, δείχνει όλες τις πιθανές αποχρώσεις που μπορεί να έχουν τα ούρα μας, αναφέρει ποιες κινούνται σε φυσιολογικό πλαίσιο και ποιες όχι, ενώ δίπλα σε καθεμία αναγράφεται το πρόβλημα υγείας που πιθανότατα να υπάρχει.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα άχρωμα ούρα φανερώνουν ότι πίνουμε μεγάλη ποσότητα νερού, το έντονο κίτρινο χρώμα, σαν αυτό του μελιού, υποδεικνύει ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για νερό, ενώ το καφέ χρώμα προδίδει σοβαρή αφυδάτωση ή διαταραχές στην ηπατική λειτουργία.

Πιο σοβαρά προβλήματα υγείας μαρτυρά το ροζ/κόκκινο χρώμα. Αν δεν έχει γίνει πρόσφατα κατανάλωση τροφών, όπως τα παντζάρια ή τα μύρτιλλα, υποδηλώνει την ύπαρξη αίματος στα ούρα, σύμπτωμα που συνήθως οφείλεται σε καρκίνο στην ουροδόχο κύστη, σε ασθένειες των νεφρών, σε προβλήματα προστάτη ή λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. 

Το πλέον φυσιολογικό χρώμα για τα ούρα είναι το διαυγές κίτρινο χρώμα. 

Σε σπάνιες περιπτώσεις τα ούρα μπορεί να έχουν πράσινη ή μπλε απόχρωση. Αυτό μπορεί να προκληθεί από τροφές που έχουν την ιδιότητα να «βάφουν» ή από τη χρήση ορισμένων φαρμάκων (π.χ. καθαρτικά, φάρμακα χημειοθεραπείας).

Στο διάγραμμα υπάρχει ξεχωριστή ένδειξη για τα ούρα στην επιφάνεια των οποίων σχηματίζεται μόνιμα αφρός. Σύμφωνα με το διάγραμμα αυτό υποδεικνύει υπερβολική πρωτεΐνη στη διατροφή ή προβλήματα στους νεφρούς.

Οι επιστήμονες πιστεύουν πολύ στη χρήση αυτού του νέου διαγράμματος. Δεδομένου ότι το χρώμα των ούρων μπορεί να αποκαλύψει πολλά για το τι συμβαίνει στον οργανισμό μας, συμβουλεύουν να λαμβάνουμε υπόψη τις ενδείξεις του.

Πηγή: iatrikanea.gr

Διαβάστε επίσης

• Γενική ούρων, πότε γίνεται και τι δείχνει; Οδηγίες για την συλλογή. Τι προετοιμασία χρειάζετα
• Πόσο σημαντική είναι η γενική αίματος; Πίνακας οδηγός για την ερμηνεία της
• Για να κάνετε γενική αίματος χρειάζεται να είστε νηστικοί; Για ποιες εξετάσεις δεν πρέπει να πιείτε ή να φάτε τίποτα πριν;
• Βασικοί κανόνες, για να είναι αξιόπιστο το check up αίματος και ούρων
• ΠΑΠ ΤΕΣΤ, ΓΙΑ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
• Αιματουρία. Ποιες οι αιτίες που την προκαλούν, πώς γίνεται η διάγνωση και πόσο σοβαρό μπορεί να είναι το αίμα στα ούρα
• Η δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης (καμπύλη σακχάρου), 
• ο προδιαβήτης και ο διαβήτης.

Ομάδες αίματος. Παράγοντας ρέζους. Ποια η σχέση τους με ορισμένες ασθένειες; Μύθοι και αλήθειες για την αιμοδοσία; (video)

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Στατιστικές μελέτες στον Ελληνικό πληθυσμό έχουν δείξει την ίδια συχνότητα των ομάδων αίματος με τους Ευρωπαίους.

ΑΒ = 4.75%

Α = 37.93%

Β = 12.93%

0 = 44.39%

Η συχνότητα των ομάδων αίματος σχετικά με τον παράγοντα Ρέζους στον Ελληνικό πληθυσμό είναι: 
Ρέζους θετικό = 85%

Ρέζους Αρνητικό = 15%

Μια μελέτη για τις ομάδες αίματος δείχνει, για παράδειγμα, πως όσοι έχουν ομάδα αίματος O διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν έμφραγμα. Στην ίδια μελέτη υπογραμμίζεται ότι όσοι φέρουν ένα συγκεκριμένο γονίδιο (Adamts7 ) διατρέχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο εμφράγματος. Ωστόσο, εάν έχουν ομάδα αίματος O, έχουν και αυξημένη προστασία έναντι του εμφράγματος, ακόμη κι αν είναι φορείς του γονιδίου Adamts7.

Όσοι έχουν ομάδα αίματος Α κινδυνεύουν περισσότερο να εκδηλώσουν καρκίνο του στομάχου και πολύ λιγότερο όσοι έχουν Ο

Όσοι έχουν ομάδα αίματος Ο κινδυνεύουν περισσότερο απ’ όλους να εκδηλώσουν έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου , να έχουν ελικοβακτηρίδιο, να έχουν αρθρίτιδες, αλλεργίες, μελάνωμα, καρκίνο της ουροδόχου κύστης, διαταραχές του θυρεοειδούς, να εκδηλώσουν κατάθλιψη.

Όσοι έχουν ομάδα αίματος Ο έχουν γερά δόντια.

Όσοι έχουν ομάδα αίματος Ο κινδυνεύουν λιγότερο να εκδηλώσουν καρκίνο του μαστού και των πνευμόνων.

Όσοι έχουν ομάδα αίματος ΑΒ ή Β, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο του παγκρέατος σε σύγκριση με όσους έχουν ομάδα αίματος Α ή Ο.

Οι γυναίκες με ομάδα αίματος Α ή Β διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεως καρκίνου των ωοθηκών.

Οι γυναίκες με ομάδα αίματος ΑΒ διατρέχουν διπλάσιες έως τριπλάσιες πιθανότητες από τις υπόλοιπες να αναπτύξουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης προεκλαμψία.

Οι άντρες με ομάδα αίματος Ο, είναι επιρρεπείς στην συσσώρευση περιττών κιλών.

Άτομα με ομάδα αίματος Ο φαίνεται ότι κινδυνεύουν λιγότερο να μολυνθούν και να αρρωστήσουν βαριά από COVID-19. Και αυτό, παρότι αποτελούν σημαντικό τμήμα του γενικού πληθυσμού. Aντιθέτως, όσοι έχουν ομάδα αίματος Α, Β ή ΑΒ, μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης, σύμφωνα με την πρώτη μελέτη. Στη μελέτη αυτή εξετάστηκε η ομάδα αίματος περισσότερων από 473.000 Δανών, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε τεστ κορoναϊού την περίοδο Φεβρουάριος-Ιούλιος 2020.

Άνθρωποι με διαβήτη που έχουν ΑΒ και Β ομάδα αίματος έχουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του παγκρέατος.

Η δίαιτα βάσει της ομάδας αίματος, βασίζεται στην ιδέα ότι στους διαφορετικούς τύπους αίματος, η επεξεργασία τροφίμων γίνεται με διαφορετικό τρόπο. Για να χάσουν βάρος, τα άτομα με ομάδα Α πρέπει να ακολουθήσουν μία χορτοφαγική δίαιτα, ενώ τα άτομα της ομάδας O πρέπει να τρώνε κρέας και να αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά και το σιτάρι.  Διαβάστε περισσότερα εδώ

Οι ομάδες αίματος

Το αίμα χωρίζεται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την παρουσία ουσιών στην επιφάνεια της μεμβράνης που περιβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Οι ουσίες αυτές από χημική άποψη είναι πρωτεΐνες και ονομάζονται αντιγόνα.

Ο κάθε οργανισμός ανάλογα με τα αντιγόνα των ερυθροκυττάρων του ανέχεται αίμα οποιασδήποτε κατηγορίας, αλλά καταστρέφει τα «ασύμβατα» κύτταρα, τα διαφορετικής δηλαδή ομάδας αίματος από τα δικά του, με συνέπειες σοβαρές μέχρι επικίνδυνες για τη ζωή του.

Τα αντιγόνα των ερυθροκυττάρων είναι πάρα πολλά, σπουδαιότερα όμως από κλινική άποψη είναι αυτά που ανήκουν σε δυο αντιγονικά συστήματα, το σύστημα ΑΒΟ και το σύστημα RHESUS, από τα οποία έχουν πάρει την ονομασία οι ομάδες αίματος στον άνθρωπο.

Το σύστημα ΑΒΟ είναι και το πρώτο που ανακαλύφθηκε το 1900 από τον LANDSTEINER και υποδηλώνει την ύπαρξη ή όχι των ουσιών Α και B στα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Οι ουσίες, τα αντιγόνα αυτά, ή υπάρχουν και τα δυο μαζί, ή μόνο το ένα από αυτά ή και κανένα.

• 'Όταν υπάρχουν και τα δυο, η ομάδα λέγεται ΑΒ
  
• 'Όταν υπάρχει μόνο το Α, η ομάδα λέγεται Α
  
• 'Όταν υπάρχει μόνο το Β, η ομάδα λέγεται Β
  
•  Όταν δεν υπάρχει ούτε το Α ούτε το Β, η ομάδα λέγεται 0
  

Η παρουσία πάνω στα ερυθροκύτταρα των αντιγόνων Α και Β μόνων ή μαζί, καθορίζει και την ύπαρξη στο πλάσμα του αίματος των ουσιών αντι-B και αντι-Α αντίστοιχα, καθώς και αντι-Α+Β όταν η ομάδα είναι Ο, στερείται δηλαδή των αντιγόνων Α και Β.

Οι ουσίες αντι-Α, αντι-Β του πλάσματος είναι από χημική άποψη πρωτεΐνες, όπως και τα αντιγόνα και ονομάζονται «αντισώματα».

 Μία από τις λειτουργίες των αντισωμάτων του συστήματος ΑΒΟ είναι να συγκολλούν τα ερυθροκύτταρα στην επιφάνεια των οποίων υπάρχει η αντίστοιχη αντιγονική ουσία Α,Β και ΑΒ και για το λόγο αυτό ονομάζονται συγκολλητiνες, ενώ τα αντιγόνα έχουν το όνομα συγκολλητινογόνα.

Για παράδειγμα ερυθρά ομάδας Β συγκολλώνται και στη συνέχεια καταστρέφονται με την παρουσία του αντισώματος αντι-Β.

Είναι ευνόητο λοιπόν ότι στον ανθρώπινο οργανισμό ένα άτομο ομάδας π.χ. Α, στο πλάσμα του θα έχει την αντι-Β και δέχεται αίμα μόνο ομάδας A από άλλο άτομο σε περίπτωση που Θα χρειασθεί μετάγγιση.

Συμπερασματικά:

Άτομα ομάδας ΑΒ μπορούν να παίρνουν αίμα ομάδων Α,Β, και 0, ενώ δίνουν αίμα μόνο στην ομάδα ΑΒ.

'Άτομα ομάδας 0 δεν ανέχονται (λόγω της ταυτόχρονης ύπαρξης στο πλάσμα τους των αντισωμάτων αντι-Α και αντι- Β), παρά μονάχα αίμα της ίδιας με αυτούς ομάδας, ενώ μπορούν να δίνουν σε άτομα όλων των άλλων ομάδων.

Ομάδα	Συγκολλητογόνα (Ερυθρά Αιμοσφαίρια)	Συγκολλιτίνες (ορός ή πλάσμα)
ΑΒ	Α και Β	-
Α	Α	Αντι-Β
Β	Β	Αντι-Α
0	-	Αντι-Α  και Αντι-Β

Το σύστημα Ρέζους

 Μετά το αντιγονικό σύστημα ΑΒΟ, δεύτερο σε σημασία από κλινική άποψη, έρχεται το σύστημα ρέζους που ανακαλύφθηκε πάλι από τον LANDSTEINER το 1940.

Ανάλογα με την παρουσία ή όχι στην επιφάνεια των ερυθροκυττάρων του παράγοντα ρέζους, που είναι όπως και οι ουσίες Α και Β, ένα συγκολλητινογόνο, τα ερυθρά αιμοσφαίρια λέγονται «Ρέζους θετικό» ή «Ρέζους αρνητικό».

Οι κύριες ομάδες αίματος έχουν την παρακάτω κατάταξη:

ΑΒ, Α, Β, 0 / Ρέζους θετικό και

ΑΒ, Α, Β, 0 / Ρέζους Αρνητικό

Ένα άτομο Ρέζους - Θετικό μπορεί να πάρει αίμα της ίδιας ομάδας και σε μερικές περιπτώσεις αίμα Ρέζους-Αρνητικό.

Αντίθετα, άτομο Ρέζους-Αρνητικό δεν πρέπει να δεχθεί αίμα Ρέζους- θετικό.

Ας σημειωθεί ότι αν συμβεί η τελευταία περίπτωση, στην διάρκεια της πρώτης μετάγγισης τέτοιου αίματος, συνήθως δεν συμβαίνει τίποτα. Μετά όμως από αυτή, ο οργανισμός του λήπτη «ευαισθητοποιείται» και παράγει «αντισώματα» δηλ. ουσίες αντι-Ρέζους που θα καταστρέψουν μαζικά ερυθρά-Θετικά σε περίπτωση και δεύτερης ή και άλλων λαθεμένων μεταγγίσεων με κίνδυνο της ζωής του αρρώστου αυτού.

Ανάλογη κατάσταση «ευαισθητοποίησης» με τον παράγοντα Ρέζους μπορεί να συμβεί σε γυναίκες Ρέζους - Αρνητικό σε περίπτωση που εγκυμονούν έμβρυο που έχει κληρονομήσει από τον πατέρα αντιγόνο Ρέζους.

Σ' αυτή την περίπτωση το πιθανότερο είναι, ότι δεν θα συμβεί τίποτα στη διάρκεια του πρώτου τοκετού. Στους επόμενους όμως τοκετούς τα προϋπάρχοντα στο αίμα της μητέρας αντισώματα αντι-Ρέζους ακολουθώντας αντίθετη πορεία, θα περάσουν διαμέσου του πλακούντα στην κυκλοφορία του αίματος του εμβρύου Ρέζους - θετικό και μπορεί να προκαλέσουν από ελαφρό ίκτερο, μέχρι σοβαρές ή και Θανατηφόρες βλάβες στο σώμα του εμβρύου.

O ελαφρός αυτός ίκτερος ονομάζεται αιμολυτικός ίκτερος των νεογνών και απαιτεί ειδική θεραπεία που σε σοβαρές περιπτώσεις περιλαμβάνει την «αφαιμαξομετάγγιση» δηλαδή την πλήρη ανταλλαγή του αίματος του νεογνού με νέο συμβατό αίμα.

Σήμερα με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης, η «ευαισθητοποίηση» της μητέρας προλαμβάνεται με τη χορήγηση αντι-ρέζους σφαιρίνης, αμέσως μετά τον τοκετό.

Οι ομάδες αίματος κληρονομούνται, επομένως συντροφεύουν τη ζωή του κάθε ατόμου από τη γέννηση μέχρι το θάνατο και είναι γενετικά καθορισμένες.

Η μελέτη όλων των συστημάτων αντιγόνων των ερυθροκυττάρων των λευκών αιμοσφαιρίων και των πρωτεϊνών του ορού (και όχι μόνο των συστημάτων ΑΒΟ και Ρέζους) χρησιμεύει και για τον έλεγχο αμφισβητούμενης πατρότητας.

Εάν δοθεί κατά λάθος, αίμα ομάδας που δεν πρέπει να δοθεί σε ένα ασθενή, τότε γίνεται μια μαζική και κάποτε θανατηφόρα αιμόλυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταγγίζονται στον ασθενή.

Τα αντισώματα του ασθενούς αναγνωρίζουν τα αντίστοιχα αντιγόνα των ερυθρών αιμοσφαιρίων που μεταγγίζονται κατά λάθος, τα καταστρέφουν προκαλώντας σοβαρές αναφυλακτικές αντιδράσεις, αιμόλυση με ανεπάρκεια οργάνων που μπορεί να οδηγήσουν μεταξύ άλλων και στο θάνατο.

Μύθοι και αλήθειες

1. Η αιμοδοσία μπορεί να κάνει κακό στον οργανισμό και να προκαλέσει απώλεια της δύναμης του αιμοδότη.

Κάθε υγιής άνδρας ή γυναίκα ηλικίας 18-65 ετών μπορεί να δίνει άφοβα αίμα 2-4 φορές το χρόνο. Πριν από κάθε αιμοδοσία, ο αιμοδότης εξετάζεται από το γιατρό του κλιμακίου αιμοληψίας. Γίνεται ένα σύντομο τσεκ-απ βάσει ερωτηματολογίου σχετικά με το ιατρικό ιστορικό, τη γενική κατάσταση υγείας και τον τρόπο ζωής του δότη και ελέγχονται το επίπεδο της αιμοσφαιρίνης για διαπίστωση τυχόν αναιμίας, καθώς και η αρτηριακή πίεση και οι σφυγμοί. Επίσης εξετάζεται η όψη του ατόμου, η θερμοκρασία και αν χρειάζεται γίνεται ακρόαση. Αν κριθεί μετά απ’ όλα αυτά κατάλληλος και γίνει αιμοληψία, ένα δείγμα από το αίμα του θα εξεταστεί για ηπατίτιδα Β και C (HBV, HCV), AIDS (ιός HIV), λεμφοτρόπο ιό (HTLV) και σύφιλη. Αν ένας αιμοδότης βρεθεί θετικός σε κάποιον από αυτούς τους λοιμογόνους παράγοντες, θα παραπεμφθεί στους ειδικούς για περαιτέρω διερεύνηση και θεραπεία. Επομένως η αιμοδοσία δεν είναι σωτήρια μόνο για όποιον χρειάζεται αίμα, αλλά μπορεί να ωφελήσει σημαντικά και την υγεία του αιμοδότη με την έγκαιρη διάγνωση τυχόν λοιμώξεων ή άλλων νοσημάτων. Επιπλέον πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι, συστηματικοί αιμοδότες ηλικίας 43-61 ετών, διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο να εκδηλώσουν καρδιοπάθεια, υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, υπερχοληστεριναιμία και εμβολικά επεισόδια από μη τακτικούς αιμοδότες.

2. Για την αναπλήρωση του όγκου και των συστατικών του αίματος, που δίνει ο δότης σε κάθε αιμοδοσία χρειάζεται πολύς καιρός ακόμα και μήνες ή χρόνια.

Δίνοντας 450 ml αίματος, δηλαδή ποσότητα που αντιστοιχεί στο 1/20 του συνολικού όγκου του αίματος του δότη, ο οργανισμός αντιδρά ενεργοποιώντας μια αλληλουχία φυσικών μηχανισμών για να τα αναπληρώσει γρήγορα. Η αναπλήρωση αρχίζει αμέσως μετά την αιμοδοσία, αλλά για κάθε συστατικό απαιτείται διαφορετικός χρόνος για την ολοκλήρωσή της. Πιο γρήγορα (συνήθως μέσα σε 10 λεπτά) αναπληρώνεται ο όγκος του αίματος, χάρη στα υγρά που καταναλώνει ο αιμοδότης (συνήθως ένα ποτήρι πορτοκαλάδα). Το πλάσμα χρειάζεται 24 ώρες για να αναπληρωθεί πλήρως, τα αιμοπετάλια 72 ώρες, τα ερυθρά αιμοσφαίρια 2-4 εβδομάδες και ο σίδηρος 12 εβδομάδες στους άντρες και 16 στις γυναίκες. Γι’ αυτό συνιστάται να υπάρχει χρονική απόσταση τουλάχιστον τριών μηνών μεταξύ δύο αιμοδοσιών.

3. Δεν πειράζει να το ρίξει κανείς έξω, αφού έτσι και αλλιώς η αιμοδοσία θα ελέγξει το αίμα και δεν θα κινδυνεύσει κανείς ασθενής που θα του μεταγγίσουν το αίμα.

Η αιμοδοσία είναι μια πολύ υπεύθυνη πράξη. Οι εργαστηριακές εξετάσεις που γίνονται στον αιμοδότη δεν αρκούν για να βεβαιώσουν την ασφάλεια του μεταγγιζόμενου αίματος. Για το λόγο αυτό παρέχονται πληροφορίες και οδηγίες στους υποψήφιους αιμοδότες πριν δώσουν αίμα. Οι αιμοδότες πρέπει να είναι ξεκούραστοι, να μην έχουν καπνίσει ή φάει βαριά λιπαρά φαγητά, να μην έχουν πιεί αλκοόλ, να μην έχουν πάρει φάρμακα και να διαβάσουν προσεκτικά τις ερωτήσεις που περιλαμβάνονται στο Δελτίο του Αιμοδότη σχετικά με το ιατρικό ιστορικό και τον τρόπο ζωής τους. Από όλα τα μέτρα ασφάλειας του αίματος, που λαμβάνονται στη χώρα μας και διεθνώς, η «ασφαλής και υγιής» συμπεριφορά του δότη θεωρείται το σημαντικότερο.

Πηγές

Medlab Ιατρικό Ινστιτούτο

ΕΟΔΥ

Διαβάστε επίσης
Τι να τρώτε ανάλογα με την ομάδα αίματος που έχετε; Έχει βάση αυτή η θεωρία; Ποιος ο αντίλογος;

Αγγελική Μήλιου
MSc

Eγκεφαλίτιδα. Προκαλείται από κουνούπια και τσιμπούρια; Κολλάει; Οδηγίες Προφύλαξης;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η εγκεφαλίτιδα πρόκειται για φλεγμονή του εγκεφάλου, που προκαλείται από ιό και επηρεάζει τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο. Είναι η φλεγμονή του εγκεφαλικού παρεγχύματος Μπορεί να είναι διάχυτη ή εστιακή (σπανιότερα). Συχνά συνυπάρχει και μηνιγγίτιδα. 

Η εγκεφαλίτιδα μπορεί να προκαλέσει γριππώδη συμπτώματα, όπως πυρετό ή πονοκέφαλο. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σύγχυση σκέψης, επιληπτικές κρίσεις, ή προβλήματα με τις αισθήσεις και την κίνηση. Ωστόσο, πολλές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας καταλήγουν μόνο με ήπια γριππώδη συμπτώματα ή ακόμα και καθόλου συμπτώματα, γι’ αυτό και θέλουν ιδιαίτερη προσοχή.

Οι σοβαρές περιπτώσεις εγκεφαλίτιδας, αν και είναι σχετικά σπάνιες, μπορεί αποδειχτούν απειλητικές για τη ζωή του ασθενούς. Επειδή η πορεία εξέλιξης της κάθε μίας περίπτωσης εγκεφαλίτιδας μπορεί να είναι απρόβλεπτη, είναι σημαντικό να γίνει εγκαίρως η διάγνωση και να ξεκινήσει η θεραπεία.  Η νόσος αν δεν προληφθεί εγκαίρως είναι θανατηφόρα.

Η εγκεφαλίτιδα προκαλείται από είσοδο ιών στον οργανισμό, που πλήττουν το νευρικό σύστημα και τον εγκέφαλο. Υπεύθυνος ιός είναι συχνά ο ιός του απλού έρπητα 1 (Herpes simplex type1, HSV1). Άλλοι ιοί που προκαλούν εγκεφαλίτιδα είναι οι ιοί Coxsackie, o ιός HIV, ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV), οι ιοί arbovirus, άλλοι ερπητικοί ιοί και ο ιός που προκαλεί τη λύσσα. Ο ιός της ανεμοβλογιάς, η ιλαρά, η ερυθρά, η παρωτίτιδα, πολλοί άλλοι ιοί αλλά και βακτηρίδια όπως αυτά που μεταφέρονται από τσιμπούρια ή παράσιτα όπως η τοξοπλάσμωση από γάτες είναι μερικά από τα πιο συνηθισμένα. Στους ιούς arbovirus συμπεριλαμβάνεται και ο ιός του δυτικού Νείλου που μεταδίδεται από κουνούπια, τσιμπούρια, σκνίπες. Οι ιοί αυτοί είναι μεταδοτικοί από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σε άλλες περιπτώσεις ο ιός προχωρεί στον εγκέφαλο μέσω των κρανιακών νεύρων ή άλλοτε υπάρχει αναζωπύρωση (“ξύπνημα”) ιών οι οποίοι ήδη βρίσκονται στο σώμα μας σε ληθαργική κατάσταση. 

Η μικροβιακή εγκεφαλίτιδα συνήθως οφείλεται στο χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο και σε άλλα μικρόβια που βρίσκονται σε συλλογές πύου σε άλλες περιοχές όπως ο μετωπιαίος κόλπος και που μπορούν να επεκταθούν στο εγκεφαλικό παρέγχυμα και να προκαλέσουν αποστήματα.  

Koλλάει η εγκεφαλίτιδα;

Ο τρόπος μετάδοσης των διάφορων ιών στον άνθρωπο διαφέρει. Κάποιοι ιοί μεταδίδονται με το τσίμπημα ορισμένων ειδών κουνουπιών, σκνιπών ή τσιμπουριών και με τον τρόπο αυτό προκαλούνται επιδημίες εγκεφαλίτιδας σε περιοχές που ζουν τα συγκεκριμένα είδη εντόμων. 

Η εγκεφαλίτιδα διακρίνεται σε πρωτογενή και σε δευτερογενή.

-Η πρωτογενής μορφή της εγκεφαλίτιδας, είναι αυτή που ο ιός εισέρχεται απευθείας στον εγκέφαλο. Είναι σοβαρότερη από την δευτερογενή.

-Στη δευτερογενή ο ιός μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο από την συστηματική κυκλοφορία και εξελίσσεται ηπιότερα. Αιτία της δευτεροπαθούς εγκεφαλίτιδας μπορεί να είναι η υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος προς μια ξένη ουσία. Τη δευτεροπαθή (μεταλοιμώδη) εγκεφαλίτιδα συνοδεύει μια ιογενής λοίμωξη, όπως η ιλαρά, η ανεμοβλογιά, η ερυθρά ή η παρωτίτιδα.

Συμπτώματα της εγκεφαλίτιδας

Τα συμπτώματα που θα πρέπει να σας ανησυχήσουν και να σπεύσετε στο γιατρό είναι:

•    Επίμονος και υψηλός πυρετός


•    Ναυτία

•    Αναγούλες 


•    Έμετος

•    Έντονος Πονοκέφαλος


•    Δυσκολία στην κίνηση του αυχένα


•    Αίσθημα ενόχλησης από το φως


•    Απώλεια μνήμης


•    Αδυναμία ομιλίας/ ακατανόητη ομιλία


•    Αλλαγή της συμπεριφοράς και της προσωπικότητας


•    Παραισθήσεις


•    Σπασμοί


•    Λήθαργος



•    Απώλεια συνείδησης


•    Σύγχυση και αποπροσανατολισμός


•    Απώλεια όρασης

•    Δυσκολίες βάδισης

Διάγνωση της εγκεφαλίτιδας

Η διάγνωση της νόσου γίνεται μέσω αιματολογικών εξετάσεων, ακτινολογικών και παθολογοανατομικών. Μπορεί να χρειαστούν και εξετάσεις όπως ακτινογραφία, μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, αξονική τομογραφία εγκεφάλου, εξετάσεις αίματος, εξετάσεις ούρων, καλλιέργεια πτυέλων, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, οσφυϊκή παρακέντηση (δηλαδή με μία ειδική βελόνα αντλείται υγρό από τη σπονδυλική στήλη) και τέλος βιοψία εγκεφάλου. 

-Η εξέταση του Εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) που θα δείξει ύπαρξη φλεγμονής και είναι δυνατόν να αναγνωρισθούν εάν υπάρχουν αντισώματα εναντίον ορισμένων ιών. 

Η διάγνωση της ερπητικής εγκεφαλίτιδας είναι ορισμένες φορές δύσκολη. Πρόσφατες πρόοδοι στη χρήση ευαίσθητων DNA μεθόδων έχουν επιτρέψει την ανίχνευση του ιού στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό επιβεβαιώνοντας τη διάγνωση. Αν τα αποτελέσματα είναι αρνητικά και τα σημεία και τα συμπτώματα το δικαιολογούν, μπορεί να είναι απαραίτητη η βιοψία εγκεφάλου. Επειδή η βιοψία αυτή ενέχει κάποιον κίνδυνο, η θεραπεία με αντιιικούς παράγοντες αρχίζει νωρίς. Αν δεν επέλθει ανταπόκριση με την αντιιική θεραπεία, μπορεί να συστηθεί βιοψία εγκεφάλου.

Πώς αντιμετωπίζεται η εγκεφαλίτιδα

Η αντιμετώπιση της εγκεφαλίτιδας γίνεται με άμεση νοσηλεία στο νοσοκομείο. Η πάθηση είναι ιδιαιτέρως σοβαρή. Ο γιατρός χορηγεί στον ασθενή φάρμακο/ αντιβιοτική αγωγή για να αντιμετωπίσει τον ιό που την προκάλεσε. Σε περίπτωση εγκεφαλικού οιδήματος ή σπασμών μπορούν να χορηγηθούν κορτικοστεροειδή και αντιεπιληπτικά. Η πρόγνωση της εγκεφαλίτιδας ποικίλει. Μερικές περιπτώσεις είναι ήπιες, μικρής διάρκειας και καλής εξέλιξης με τους ασθενείς να αναρρώνουν πλήρως. Άλλες περιπτώσεις είναι δυνατόν να έχουν δυσκολότερη πορεία, με σοβαρότερη κλινική εικόνα και κίνδυνο μόνιμων νευρολογικών βλαβών ή θανάτου. Η οξεία φάση της εγκεφαλίτιδας μπορεί να διαρκέσει από μία έως δύο εβδομάδες με σταδιακή ή απότομη υποχώρηση του πυρετού και των νευρολογικών συμπτωμάτων. Η πλήρης υποχώρηση των νευρολογικών συμπτωμάτων σε αριθμό περιπτώσεων χρειάζεται πολλούς μήνες.

Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει:

-Αντιϊκά

-Κορτικοστεροειδή

-Αντιεπιληπτικά

-Ηρεμιστικά

-Παυσίπονα

-Αντιπυρετικά

Επιπλοκές που παρουσιάζει η εγκεφαλίτιδα

-Αναπνευστική ανακοπή

-Κώμα

-Απώλεια μνήμης

-Δυσκολία στην ομιλία

-Απώλεια όρασης

-Θάνατος

Η νόσος μπορεί να προκαλέσει το θάνατο ειδικά αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως με εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Πρόληψη κατά της εγκεφαλίτιδας

Οι ιογενείς εγκεφαλίτιδες μπορεί να οδηγήσουν σε θάνατο ή σε νευρολογικά προβλήματα και αναπηρίες. Η πρόληψη της μηνιγγίτιδας γίνεται με εμβολιασμό και προσοχή στις περιοχές όπου υπάρχει επιδημία.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Κάθε μικρό παιδί που δεν συνεργάζεται για το τεστ που ακολουθεί και έχει πυρετό θα πρέπει να εξετάζεται από τον παιδίατρο. Εάν το παιδί συνεργάζεται τότε:

Βάλτε το να καθίσει σε ένα σταθερό κάθισμα. Ζητήστε του να κάμψει το κεφάλι προς τα εμπρός και κάτω ώστε να ακουμπήσει το σαγόνι του στο στήθος. Αν αυτή η κίνηση του προκαλεί πόνο στον αυχένα τότε αμέσως πρέπει να το δει ο γιατρός.

Απαιτείται άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο. 

Επειδή η εγκεφαλίτιδα μπορεί να αφήσει νευρολογικά προβλήματα, μπορεί να χρειαστεί λογοθεραπεία και φυσιοθεραπεία. 

Για να προστατευτείτε  από τις εγκεφαλίτιδες που προκαλούνται από κουνούπια κατά τη διάρκεια έξαρσης της νόσου:

▪ Φοράτε μακριά μανίκια και παντελόνια, αν βρίσκεστε έξω μεταξύ σούρουπου και χαράματος.

▪ Απλώστε εντομοαπωθητικό για τα κουνούπια στο δέρμα και στα ρούχα σας. Παρ’ όλα αυτά, να είστε προσεκτικοί, όταν χρησιμοποιείτε απωθητικά κουνουπιών στα παιδιά. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιάτρων συνιστά τη χρήση ενός εντομοαπωθητικού για παιδιά που περιέχει λιγότερο από 10% DEET και που το απλώνετε κυρίως στα ρούχα τους παρά στο δέρμα τους.

▪ Επισκευάστε όλες τις τρύπες στις σήτες στις πόρτες και στα παράθυρα.

▪ Εξαφανίστε τα λιμνάζοντα νερά αδειάζοντας τους κουβάδες, τα πεταμένα λάστιχα, τις ποτίστρες των πουλιών, τους στραγγιστήρες, τα καροτσάκια, τα πιατάκια από τις γλάστρες και παρόμοια δοχεία. Βεβαιωθείτε πως αλλάζετε το πιατάκι με το νερό του κατοικίδιου σας καθημερινά.

▪ Βάλτε στις διακοσμητικές πισίνες ψάρια που τρώνε τα κουνούπια.

▪ Καθαρίζετε τις υδρορροές σας. Καθαρίζετε τις λακκούβες, όταν είναι δυνατό. Γεμίζετε τις τρύπες στα δέντρα και τους κομμένους κορμούς με κονίαμα. Βάλτε προπετάσματα στις στέρνες και στα ανοίγματα των δεξαμενών νερού.

Διαβάστε επίσης

Λίγα λόγια για τις σκνίπες και τα κουνούπια και πώς αντιμετωπίζεται, το τσίμπημα τους, φαρμακευτικά ή με φυσικό τρόπο

H Κλιματική αλλαγή φέρνει στην χώρα μας επιδημίες από σοβαρές ασθένειες που είτε είχαμε ξεχάσει, είτε δεν είχαμε ποτέ παλαιότερα.

Νέα δεδομένα για τη σημασία της έγκαιρης πρόληψης του Ιού του Δυτικού Νείλου σε ζώα και ανθρώπους

«Με κόλλησε στον τοίχο και μου κοπάνησε το κεφάλι 2-3 φορές» αναφέρει η νοσηλεύτρια για τον σύζυγό της

 medlabnews.gr iatrikanea

Ένα ακόμα σοκαριστικό περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας συνέβη αυτή τη φορά στη Χαλκίδα, το βράδυ της Τετάρτης (04/09), με έναν νοσηλευτή να ξυλοκοπά άγρια την 55ρονη σύζυγό του.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του MEGA η γυναίκα είναι επίσης νοσηλεύτρια στο επάγγελμα και όπως δήλωσε ο σύζυγός της την κακοποιεί συστηματικά από τη δεκαετία του ’90.

«Είμαι παντρεμένη 27 χρόνια και σε σχέση 34 χρόνια με τον σύζυγό μου.

Από περίπου το 1990 που ήμασταν μαζί δεχόμουν συνεχώς ψυχολογική και λεκτική βία καθώς και χτυπήματα στο σώμα, προξενώντας μου μελανιές τις οποία συνήθιζα να καλύπτω με τα ρούχα που φορούσα.

Ποτέ δεν τον κατήγγειλα στις αρχές γιατί φοβόμουν. Είχα γίνει υποχείριο του και δεν είχα την δύναμη να αντισταθώ»,αναφέρει η 55χρονη.

Η γυναίκα αναφέρθηκε και σε περιστατικά κακοποίησης που βίωσε στο παρελθόν στα χέρια του συζύγου της, πολλές φορές ακόμα και μπροστά στα μάτια του παιδιού τους.

«Μου έλεγε ”Εγώ δεν χωρίζω, προτιμώ να σε σκοτώσω παρά να χωρίσουμε”, ”θα σου στρίψω το κεφάλι”.

Τον Αύγουστο του 2019 που ήμασταν στο σπίτι μας μου επιτέθηκε για το ψυγείο που χάλασε και πήρε ένα μαχαίρι, πήγε στο δωμάτιο της κόρης μας και της είπε με το μαχαίρι στα χέρια ”έλα στην κουζίνα να δεις πως θα σφάξω την μάνα σου”’.

Πήγα για να προστατεύσω το κορίτσι μου και τότε άρχισε να με χτυπάει στο πρόσωπο με χαστούκια», λέει στην σοκαριστική περιγραφή της.

«Καθημερινά με έλεγχε για όλα. Ωστόσο, εχθές δεν έμεινε στα λόγια.

Το μεσημέρι, επειδή ξέχασα να φέρω ψωμί στο σπίτι άρχισε να μου φωνάζει, μου έπιασε το αριστερό χέρι, το έστριψε και το γύρισε πίσω στην πλάτη κάνοντας λαβή.

Με έπιασε από το λαιμό ταυτόχρονα και με κόλλησε σε μια ντουλάπα πάνω του σπιτιού και μου φώναξε:

“Θα σου στρίψω το κεφάλι, θα σε πάω στη μάνα σου να σε παρατήσω, θα σε πάω εγώ στο αυτοκίνητο και ξέρω που θα σε παρατήσω”.

Άρχισα να ουρλιάζω».

«Το ίδιο βράδυ επέστρεψα στο σπίτι και του ανακοίνωσα ότι τελειώσαμε ως ζευγάρι. Με άρπαξε, με κόλλησε στον τοίχο με έπιασε από το πρόσωπο και μου κοπάνησε το κεφάλι στον τοίχο 2-3 φορές.

Φώναζα «άφησε με, βοήθεια» και τότε με αλλεπάλληλες γροθιές με χτυπούσε με δύναμη στα δύο μάγουλα ταυτόχρονα και ένοιωθα ότι θα σπάσει το κεφάλι μου, ζαλιζόμουν, πήγαινα να χάσω τις αισθήσεις μου αλλά αυτήν την φορά δεν ήθελα να σκύψω το κεφάλι, σήκωσα με περηφάνια το κεφάλι μου και μέσα μου έπαιρνα δύναμη και έλεγα στον εαυτό μου, θα τον καταγγείλω το χρωστάω στα παιδιά μου».

Ο άνδρας ζήτησε προθεσμία για να απολογηθεί το μεσημέρι της Παρασκευής (06/09).

Η ανακοίνωση του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλη Γιαννάκου.

Με ανακοίνωση του ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος ενημέρωσε για περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας στο Νοσοκομείο Χαλκίδας.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ «συνάδελφος νοσηλεύτρια υπέστη κακοποίηση από τον σύζυγο νοσηλευτή».

Η ανακοίνωση του Γιαννάκου:

«Ενημερώθηκα από συναδέλφους ότι χθές το βράδυ στο νοσοκομείο της Χαλκίδας συνελήφθη από την αστυνομία νοσηλευτής την ώρα που βρισκόνταν στο νοσοκομείο για ανάληψη υπηρεσίας. Ο λόγος που συνελήφθη είναι για το αδίκημα της ενδονοσοκομιακής βίας εναντίον της συζύγου του που επίσης είναι νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο Χαλκίδας.

Μάλιστα μάθαμε ότι ενεργοποίησε το panic button που σημαίνει ότι ασκούσε βία πολλές φορές σε βάρος της.

Να απολυθεί φυσικά χθές εάν αποδειχθεί ότι ασκούσε βία στη γυναίκα του.

Τέτοιοι δεν έχουν θέση ανάμεσα μας. Ξεφτιλίζουν τον αγώνα μας τη προσπάθεια για περίθαλψη των ανθρώπων. Γιαννάκος»