Γιατί έχετε βουητό στα αυτιά, εμβοές; Tι να κάνετε για να σταματήσουν και να μη χειροτερέψουν;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στην εποχή μας παραπονιούνται για βουητά στα αυτιά.

Τα βουητά είναι θόρυβοι που ακούγονται στο ένα η και τα δύο αυτιά, συνεχείς ή διακεκομμένοι, συνεχόμενοι ή περιοδικοί που ποικίλλουν από την απλή αίσθηση θορύβου και μικροενόχληση μέχρι την έντονη δυσφορία λόγω της έντασης τους, σε σημείο οι ασθενείς να μην μπορούν να ζήσουν φυσιολογική ζωή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις προκαλούνται από καταστροφή των αισθητηρίων κυττάρων του ακουστικού νεύρου, στο εσωτερικό αυτί. Η καλή κατάσταση αυτών των τελικών απολήξεων του ακουστικού νεύρου είναι σημαντική για καλή ακοή και η βλάβη τους οδηγεί σε μείωση της ακοής και πολύ συχνά σε εμβοές. Στους ηλικιωμένους η προοδευτική μείωση της ακοής συχνά συνοδεύεται από εμβοές. Στους νέους η έκθεση σε δυνατό θόρυβο είναι πιθανόν η πιο συχνή αιτία εμβοών.

Οι εμβοές ή βουητό στα αυτιά, δεν προκαλείται από εξωτερική πηγή. Ο ήχος μπορεί να είναι κάθε τόνου ή τύπου, συνεχής ή διακεκομμένος. Περίπου ένας στους πέντε ανθρώπους αναφέρει περιστασιακές εμβοές, ενώ ένας στους διακόσους έχει τόσο έντονες εμβοές, ώστε να διαταράσσεται η ποιότητα της ζωής

Φυσιολογικά ο ήχος που προκαλείται από εξωτερική πηγή περνάει στο αυτί από το ακουστικό κανάλι, δημιουργεί δονήσεις που μεταφέρονται από το τύμπανο του αυτιού στό κοχλία του αυτιού, που βρίσκεται στο εσωτερικό του. Οι δονήσεις αυτές ενεργοποιούν τριχοειδή αισθητικά κύτταρα στο κοχλία, δημιουργώντας νευρικά ερεθίσματα που ταξιδεύουν μέσω του ακουστικού νεύρου προς τον εγκέφαλο. Η περιοχή του εγκεφάλου που ευθύνεται για την ακοή είναι ο κροταφικός λοβός. Το ακουστικό κέντρο στον κροταφικό λοβό αναγνωρίζει ήχους ενώ προσδιορίζει τον τόνο και την ένταση.

Οι εμβοές ή βουητό στα αυτιά, είναι η αίσθηση ήχου στα αυτιά ή το κεφάλι, που δεν προκαλείται από εξωτερική πηγή.

Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να τις προκαλέσουν. Η περισσότερο συνηθισμένη αιτία είναι δυσλειτουργία των αισθητικών νευρικών κυττάρων του εσωτερικού των αυτιών που μεταφέρουν τα ερεθίσματα στον εγκέφαλο. Οι εμβοές συνήθως συνοδεύονται από μείωση της ακοής. Για τον λόγο αυτό συναντάται περισσότερο σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπου έχουν μειωμένη ακοή λόγω ηλικίας. Εργαζόμενοι εκτεθειμένοι σε δυνατούς ήχους (π.χ. μουσικοί, εργάτες, κ.α.), είναι επιρρεπείς να εμφανίσουν εμβοές.

Άλλες πιθανές αιτίες των εμβοών είναι:

• Ωτοσκλήρυνση, μια κατάσταση όπου ένα μικρό οστό στο μέσο αυτί ακινητοποιείται.
• Μόλυνση και φλεγμονή στο αυτί.
• Κερί μέσα στο αυτί.
• Ακουστικό νεύρωμα, καλοήθες όγκος του ακουστικού νεύρου, που μεταφέρει τα ερεθίσματα από το εσωτερικό του αυτιού στον εγκέφαλο.
• Υψηλές δόσεις φαρμάκων όπως ασπιρίνη, κινίνο και κάποια αντιβιοτικά.
• Αναιμία.
• Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
• Υποθυρεοειδισμός.
• Καρδιολογικά και αγγειολογικά προβλήματα.
• Υπέρταση.
• Διαταραχή του αμυντικού μηχανισμού του σώματος.
• Σύνδρομο κροταφογανθικής άρθρωσης.
• Διαταραχή της Ευσταχιανής σάλπιγγας

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η διάγνωση γίνεται από Ωτορινολαρυγγολόγο γιατρό. Μετά από ειδικά tests, που περιλαμβάνουν δοκιμασία ακοής, ισορροπίας και αιματολογικές εξετάσεις, θα καταλήξει στην αιτία του προβλήματος. Αν το κρίνει απαραίτητο τότε μπορεί να χρειασθεί Μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου για να καταλήξει σε συμπέρασμα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία είναι ξεχωριστή για κάθε περίπτωση εμβοών. Βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την αντιμετώπιση τους.

Τις περισσότερες φορές όμως δεν υπάρχει θεραπεία που να μπορεί να τις εξαλείψει πλήρως.

Εάν διαγνωστεί κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, η αντιμετώπιση του θα συνεπάγεται και μείωση η εξαφάνιση των εμβοών. Δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αναγνωρίζεται η ακριβής αιτία. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ποικίλλουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί εάν βοηθούν.

Υπάρχουν τεχνικές που μπορούν να βελτιώσουν το πρόβλημα.
Αν υπάρχει μειωμένη ακοή, τότε ειδικές συσκευές ενίσχυσης της ακοής μπορεί να φανούν χρήσιμες.
Η θετική διάθεση προς το πρόβλημα είναι βασική για την αντιμετώπιση του. Κατάθλιψη ή άγχος μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα και να φέρουν τον ασθενή σε ακόμα δυσχερέστερη θέση.
Θεραπείες που μπορούν να χαλαρώσουν τον ασθενή και να του δώσουν μια θετική διάθεση συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Τέτοιες θεραπείες είναι η Γιόγκα, Alexander technique, βελονισμός κ.α..

Τι πρέπει να προσέξουμε για τα βουητά μας;

• Αποφύγετε την έκθεση σε δυνατούς ήχους και θορύβους.
• Ελέγχετε την αρτηριακή πίεση συχνά. Εάν έχετε πρόβλημα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
• Ελαττώστε το αλάτι στα φαγητά.
• Αποφύγετε καφέ, τσάι, τσιγάρο, coca cola.
• Ασκηθείτε καθημερινά για να βελτιώσετε την κυκλοφορία σας.
• Να αναπαύεστε ικανοποιητικά και να αποφεύγετε την έντονη κόπωση.
• Προσπαθήστε να "συνυπάρξετε" με το βουητό σας. Το να σας ανησυχεί πολύ, μόνο επιδείνωση φέρνει.
• Χρησιμοποιήστε τρικ για να καλύψετε το βουητό σας, όπως τον ήχο ενός ραδιοφώνου ή τηλεόρασης που θα "σκεπάσουν" τον ήχο του βουητού σας. Στο εμπόριο κυκλοφορούν και ειδικές γεννήτριες ήχων για να καλύπτουν τα βουητά.

ΠΗΓΗ : MEDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Διαβάστε επίσης

• Boυητά αυτιών ή εμβοές ώτων. Αιτίες, διάγνωση, αντιμετώπιση
• Τι να κάνετε αν μπει νερό στο αυτί σας
• Ίλιγγος ή ζάλη; Που οφείλεται, πώς αντιμετωπίζεται, τι πρέπει να κάνετε; Τι είναι οι ασκήσεις αντιρρόπησης του ιλίγγου και πώς γίνονται; (video)
• Aπώλεια ακοής. Μύθος και αλήθειες. Εφαρμογή του iphone για έλεγχο ακοής

Ίλιγγος ή ζάλη, που οφείλεται; Ασκήσεις αντιρρόπησης του ιλίγγου και πώς γίνονται (video)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το 25% των ασθενών που επισκέπτονται τα τμήματα επειγόντων περιστατικών, αναφέρουν τη ζάλη ως στοιχείο του προβλήματός τους. Αυτό το ποσοστό μπορεί να φτάσει το 40% στους ηλικιωμένους ασθενείς και είναι το συχνότερο σύμπτωμα σε ασθενείς άνω των 75 ετών. 

Η διάγνωση του αιτίου της ζάλης επιτυγχάνεται περίπου στο 80% των ασθενών στα επείγοντα. Σε περίπου το 50% των ασθενών το αίτιο της ζάλης είναι περιφερική ή κεντρική πάθηση του αιθουσαίου συστήματος. Περιφερικός, κεντρικός, φαρμακευτικός, δεν μας ενδιαφέρει κατ’ αρχήν τι είδους ίλιγγος είναι, αλλά εάν είναι πράγματι ίλιγγος η απλά ζάλη-διαταραχή της ισορροπίας η προσυγκοπτική κατάσταση.

Με τον όρο ίλιγγος ή vertigo εννοούμε την ψευδαίσθηση της κίνησης, ενώ το σώμα παραμένει ακίνητο. Αυτό εκδηλώνεται:  με την αίσθηση της περιστροφής του σώματος, της ώθησης, της τάσης για πτώση ή της αιώρησης προς τα πλάγια, εμπρός, πίσω, πάνω ή κάτω. Ο ασθενής βέβαια σχεδόν πάντα γνωρίζει ότι τα συμπτώματα αυτά είναι ψευδή και τις περισσότερες φορές, παρότι είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά δεν είναι επικίνδυνα. Η διάγνωση του ιλίγγου απαιτεί εξειδικευμένο νευροωτολογικό έλεγχο για τον προσδιορισμό των αιτιών του, πριν δοθεί οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή.

Πώς Εκδηλώνεται 
ο ίλιγγος

Αν και αποτελούν διαφορετικές παθήσεις, ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις ο ίλιγγος εκδηλώνεται ή συνοδεύεται από ζάλη. Αυτό συμβαίνει όταν, για παράδειγμα, ελαττώνεται προοδευτικά ο νυσταγμός, οπότε παύει το αίσθημα κίνησης και ο ασθενής νιώθει ζάλη ή όταν ο ίλιγγος ξεκινήσει από την αρχή με μικρή ένταση, οπότε εκδηλώνεται μόνο με ζάλη. Ανάλογα με την αιτία που τον προκαλεί, ο ίλιγγος συνοδεύεται από αίσθημα ναυτίας εμετό, εφίδρωση, αίσθημα φόβου 



Που οφείλεται η ζάλη και ο ίλιγγος

Αν και συνήθως, τα αίτια είναι «αθώα», η ζάλη και ο ίλιγγος μπορεί να οφείλονται σε οργανικές παθήσεις, π.χ. νοσήματα του λαβυρίνθου (αιθουσαίο σύστημα), άλλες παθήσεις του αυτιού, παθήσεις του καρδιαγγειακού ή κεντρικού νευρικού συστήματος, αιματολογικά ή νοσήματα του μεταβολισμού (π.χ. διαβήτης). 
Επιπλέον, μπορεί να οφείλεται σε ψυχικά αίτια, στη δράση κάποιων φαρμάκων ή στη χρήση αλκοόλ, καθώς και σε αυχενικό σύνδρομο, που είναι από τις συνηθέστερες αιτίες εμφάνισης αυτών των συμπτωμάτων.

Για να προκύψει ίλιγγος πρέπει να προκληθεί βλάβη στο αιθουσαίο σύστημα, το σύστημα δηλαδή που σε συνεργασία με το οπτικό σύστημα εξασφαλίζει την ισορροπία και τον προσανατολισμό στο χώρο. Μέρη αυτού του συστήματος είναι ο λαβύρινθος, το αιθουσαίο νεύρο και οι συνδέσεις του με τον εγκέφαλο. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο ίλιγγος είναι το αποτέλεσμα καλοήθους διαταραχής της λειτουργίας σώματος και ψυχής. Κακοήθεις παθήσεις νευρολογικά και συστηματικά νοσήματα (π.χ. ρευματοπάθεια) μπορούν να εκφραστούν με ίλιγγο, ωστόσο αφορούν λίγες περιπτώσεις.

Συχνότερες αιτίες ιλίγγου 


Υπάρχουν πολλά αίτια, που προκαλούν ίλιγγο-αστάθεια και θα αναφερθούν μόνο τα πιο συχνά.

Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσης.

Οφείλεται στην αποκόλληση κρυστάλλων μέσα στο λαβύρινθο, οι οποίοι κατά την κίνηση του κεφαλιού ερεθίζουν συγκεκριμένα σημεία του λαβυρίνθου και προκαλούν ίλιγγο. Συνήθως διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα, αν και το αίσθημα της ζάλης μπορεί να παραμείνει για ώρες. Η διάγνωση συνήθως τίθεται με έναν ειδικό χειρισμό, που εκτελεί ο γιατρός στο ιατρείο. Αντιμετωπίζεται με ειδικές ασκήσεις και χειρισμούς επανατοποθέτησης (μόνο από εξειδικευμένους ιατρούς) των αλάτων, που έχουν αποκολληθεί.

Αιθουσαία νευρωνίτιδα.

Χαρακτηρίζεται από έντονο ίλιγγο και εμέτους, εισβάλει απότομα και διαρκεί από λίγες μέρες έως τρεις εβδομάδες. Οποιαδήποτε κίνηση της κεφαλής επιδεινώνει στην αρχή τα συμπτώματα και γι’ αυτό ο ασθενής αποφεύγει οποιαδήποτε κίνηση. Ο άρρωστος συχνά πάσχει ή αναρρώνει από μία ιογενή λοίμωξη και γι’ αυτό πιθανολογείται ως αιτία κάποια ιογενής λοίμωξη που προσβάλει το αιθουσαίο νεύρο.

Νόσος Meniere (Μενιέρ). Πρόκειται για προοδευτική πάθηση, η οποία μπορεί να συνδυάζει τον ίλιγγο με βαρηκοΐα και εμβοές (βουητά). Ο ίλιγγος μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες και η κατάσταση αρκετές ημέρες. Η διάγνωση γίνεται με λεπτομερή ακουολογικό έλεγχο και εργαστηριακό έλεγχο του συστήματος ισορροπίας. Χαρακτηριστικό της πάθησης είναι ότι υποτροπιάζει.

Λαβυρινθίτιδα.

Είναι φλεγμονή του λαβυρίνθου, η οποία μπορεί να οφείλεται στη δράση μικροβίων και η οποία προκαλεί πολύ έντονα συμπτώματα με προβλήματα και από την ακοή και από την ισορροπία. Είναι σοβαρή κατάσταση και χρειάζεται έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Ιστορικό κακώσεων και ωτοχειρουργικών επεμβάσεων.

Κακώσεις στην περιοχή του κεφαλιού, καθώς και επεμβάσεις στην περιοχή του αυτιού μπορεί να διαταράξουν τη φυσιολογική κατασκευή και λειτουργία του λαβυρίνθου.

Ακουστικό νευρίνωμα.

Πρόκειται για όγκο του ακουστικού νεύρου κατά την πορεία του προς τον εγκέφαλο. Προκαλεί προοδευτικά προβλήματα όχι μόνο στην ακοή, αλλά και στην ισορροπία. Ανησυχητικό σύμπτωμα είναι το να έχει κανείς βουητά ή/και πτώση της ακοής μόνο από το ένα αυτί. Η προσεκτική ακουολογική και νευροωτολογική εξέταση σε συνδυασμό με τις σύγχρονες ακτινολογικές μεθόδους θέτουν τη διάγνωση. Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι παρακολούθηση, ακτινοβολία ή εγχείρηση.

Ίλιγγος σχετιζόμενος με ημικρανία.

Χαρακτηρίζεται από επεισόδια ιλίγγου ή συνεχόμενη ζάλη συνοδευόμενα με δυσανεξία στους ήχους ή στο φως.  Σε αρκετές περιπτώσεις συνυπάρχει ευαισθησία στις κινήσεις του σώματος. Η ημικρανία συνοδεύεται με αύρα (φωτεινές γραμμές, φωτάκια στο οπτικό πεδίο, θαμπά τμήματα στο οπτικό πεδίο) ή όχι . Συχνά υπάρχει κυμαινόμενη βαρηκοΐα και εμβοές.

Αιμοδυναμικές μεταβολές (έχουν ως αποτέλεσμα την ανεπαρκή παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο. Προκαλούνται συνήθως από άγχος, κούραση, διαταραχές ύπνου). 


Μεταβολικά προβλήματα (αυξημένο σωματικό βάρος, διαταραχή σακχάρου, λιποειδών, αρτηριακής πίεσης, θυρεοειδούς αδένα). 


Ψυχογενείς διαταραχές. 
Ο απεικονιστικός έλεγχος (αξονική/μαγνητική τομογραφία) χρειάζεται σπανίως και μόνο όταν το συστήσει ο ειδικός γιατρός. 



Σκλήρυνση κατά πλάκας. Είναι προοδευτική εκφυλιστική πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος. Σε αρκετές περιπτώσεις τα αρχικά συμπτώματα είναι βουητά στα αυτιά, διαταραχές ισορροπίας-αστάθεια και ελάττωση της κατανόησης της ομιλίας σε θόρυβο. Ο λεπτομερής έλεγχος είναι ανάλογος της διερεύνησης του ακουστικού νευρινώματος.

Διάγνωση

Σε κάθε περίπτωση ιλίγγου απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση. Το ιστορικό μπορεί να αποτελεί και το 50% της διάγνωσης. Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει τη στάση και κίνηση του ασθενούς με συγκεκριμένες δοκιμασίες και την πλήρη ωτορινολαρυγγολογική εξέταση.

Ο εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει τη μελέτη του συστήματος ακοής και ισορροπίας. Πάντοτε εξετάζουμε και την ακοή, γιατί το σύστημα ακοής και ισορροπίας αποτελούν μία ενιαία λειτουργική μονάδα. Μετράται η ακοή, διερευνάται η ύπαρξη και τα χαρακτηριστικά των βουητών και σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται καταγραφή των ακουστικών προκλητών δυναμικών. Από εργαστηριακής απόψεως το σύστημα ισορροπίας διερευνάται με το βιντεονυσταγμογράφημα. Πρόκειται για σύγχρονη μέθοδο κατά την οποία χρησιμοποιούνται ειδικές υπέρυθρες κάμερες. Κατά την εκτέλεση διαφόρων εξετάσεων προκαλούνται αυτόματες κινήσεις των ματιών, λόγω σύνδεσης των λαβυρίνθων με τα κέντρα κίνησης των ματιών, και οι οποίες κινήσεις καταγράφονται από την υπέρυθρη κάμερα. Προσμετράται η κατεύθυνση της κίνησης, η ταχύτητα της και άλλες παράμετροι. Τελικά εξάγονται συμπεράσματα για τη λειτουργία των λαβυρίνθων πχ αν ένας λαβύρινθος είναι υποτονικός, αν οι δύο λαβύρινθοι συνεργάζονται καλά μεταξύ τους, αν το πρόβλημα δεν είναι από τους λαβυρίνθους αλλά από το νευρικό σύστημα κλπ.

Πώς αντιμετωπίζεται 


Η αντιμετώπιση της πάθησης εξαρτάται από τα αίτια:


- Αν πρόκειται για πάθηση του λαβυρίνθου με την κατάλληλη αγωγή και με ειδικές ασκήσεις που θα υποδείξει ο ωτορινολαρυγγολόγος ο ασθενής θα επανέλθει στη φυσιολογική του κατάσταση.


- Αν οφείλεται σε επεισόδια υπότασης, καρδιαγγειακά ή προβλήματα του νευρικού συστήματος, αυτά αντιμετωπίζονται με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και

– αν χρειαστεί- με επεμβατική θεραπεία (by pass).
-Αν οφείλεται σε προβλήματα όρασης (μυωπία, πρεσβυωπία κ.τ.λ.) χρειάζεται αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών από οφθαλμίατρο, ιδίως όταν η ζάλη παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια έντονης άσκησης των ματιών (διάβασμα, παρακολούθηση τηλεόρασης, γράψιμο στον ηλεκτρονικό υπολογιστή).


- Αν οφείλεται σε προβλήματα του αυχένα (στένωση, δισκοπάθεια κ.τ.λ.) τότε η αντιμετώπιση γίνεται με τη χορήγηση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς και με φυσικοθεραπεία.

Φαρμακευτική αγωγή: σε περιπτώσεις οξείας κρίσης ανακουφίζει από τα συμπτώματα, ενώ ειδικά φάρμακα αποκαθιστούν τη βλάβη στο αιθουσαίο σύστημα.

Συντηρητικά μέσα: ειδικές ασκήσεις, φυσικοθεραπεία, χειροπρακτική, εναλλακτικές θεραπείες (βελονισμός), ψυχολογική υποστήριξη.

Χειρουργική θεραπεία: ενδείκνυται σε ειδικές περιπτώσεις (συρίγγιο του λαβυρίνθου, νευρίνωμα αιθουσαίου νεύρου κ.τ.λ.).

Φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση

Σε ασθενείς με έντονα συμπτώματα ζαλάδας και ιλίγγους, που προκαλούνται από αυχενικό – αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο, τα φυσικά θεραπευτικά μέσα που χρησιμοποιούμε έχουν σαν σκοπό τη μείωση των συμπτωμάτων, καθώς και την αποκατάσταση της μειωμένης λειτουργικότητας της αυχενικής μοίρας και των άνω άκρων. 
Έτσι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε υπερήχους και Laser χαμηλής ισχύος, ενώ σε οξύ αυχενικό πόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες μορφές ηλεκτροθεραπείας και κυρίως TENS με πολύ καλά αποτελέσματα.
 Τα μαλακά περιλαίμια (κολάρα) βοηθούν σε περιπτώσεις που χρειάζεται προσωρινή μείωση της κινητικότητας της αυχενικής μοίρας για να μειωθούν οι ζαλάδες και οι ίλιγγοι.
 Οι διαθερμίες βοηθούν στην αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος για να απομακρυνθούν τα άχρηστα προϊόντα του μεταβολισμού και τα νεκρά κύτταρα. Τέλος, ο συνδυασμός τεχνικών κινητοποίησης και χειρισμών, οι ασκήσεις αποκατάστασης, καθώς και η εφαρμογή μάλαξης μπορούν να βοηθήσουν άμεσα και αποτελεσματικά τόσο στη μείωση του πόνου, όσο και στην εξάλειψη της ζάλης και των ιλίγγων, που ταλαιπωρούν τον ασθενή, έτσι ώστε να επανέλθει στις καθημερινές φυσιολογικές του δραστηριότητες χωρίς προβλήματα.

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε ώστε να αποφεύγετε τις προσβολές του ιλίγγου ή τουλάχιστον να τις κάνετε λιγότερο συχνές και σοβαρές.

Αν υποφέρετε από ιλίγγους θα πρέπει να:

1. Σταματήσετε να καπνίζετε,

2. Μην πίνετε αλκοόλ,

3. Ελαττώστε το αλάτι,

4. Μην τρώτε αλόγιστα,

5. Μην κουράζεστε υπερβολικά,

6. Το άγχος επιδεινώνει τον ίλιγγο,

7. Μην κάνετε απότομες κινήσεις του κεφαλιού,

8. Μην σηκώνεστε απότομα από το κρεβάτι.

Θεραπεία ιλίγγου με αιθουσαία αντιρρόπηση. Τι ακριβώς είναι;

Η θεραπεία του ιλίγγου με αιθουσαία αντιρρόπηση είναι ένα πρόγραμμα ασκήσεων που εφαρμόζουμε στις διάφορες παθήσεις του αυτιού και το οποίο έχει σχεδιαστεί για να προκαλεί αντιστάθμισμα, μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος. Έτσι μπορεί να βοηθήσει σε διάφορες παθήσεις του λαβυρίνθου όπως: καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσεως, μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη υπαισθησία, συνοδευόμενη με νόσο του Meniere, αιθουσαία νευρωνίτιδα, λαβυρινθίτιδα. 

Μεγάλο ποσοστό ασθενών που συναντούμε με ίλιγγο μεγάλης διάρκειας, δεν βελτιώνονται με την φαρμακευτική αγωγή, αλλά παρουσιάζουν βελτίωση με τις ασκήσεις αιθουσαίας αντιρρόπησης που συστήνουμε.

Οι ασκήσεις αυτές πρέπει να αρχίζουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ακόμα και όσο είσαστε ακόμα στο κρεβάτι. Γίνονται τρεις τουλάχιστον φορές την ημέρα και δεν πρέπει να διαρκούν περισσότερο από 5 λεπτά όλες μαζί. Πρέπει να εκτελούνται κατά ομάδες (Α ή Β ή Γ ή Δ), ανάλογα με τη φάση της ανάρρωσης σας.

Ασκήσεις αντιρρόπησης του ιλίγγου

Α. Αρχικά στο κρεβάτι

Κινήσεις των ματιών

Αρχικά αργά και αργότερα γρήγορα:
α) Προς τα επάνω και μετά προς τα κάτω,

β) Από τη μία πλευρά στην άλλη,

γ) Προσηλώστε το βλέμμα στο δάκτυλο που πλησιάζει το πρόσωπο από το 1 μέτρο.

Κινήσεις του κεφαλιού
Αρχικά αργά και αργότερα γρήγορα.

Αρχικά με ανοικτά τα μάτια, μετά με κλειστά:
α) Κάμψη προς τα εμπρός και μετά έκταση προς τα πίσω,
β) Στροφή από τη μία πλευρά στην άλλη.

Β. Καθισμένος/η

• Επαναλάβατε τις κινήσεις που κάνατε στο κρεβάτι,
• Περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού,
• Σκύψτε προς τα εμπρός ώστε να ακουμπήσετε τα δάκτυλα των ποδιών σας.

Γ. Όρθιος/α

• Επαναλάβατε τις ασκήσεις που κάνατε στο κρεβάτι.
• Εκτελείτε περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού,
• Ξαπλώστε και σηκωθείτε με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια,
• Ρίξτε μια μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο έχοντας τα χέρια στο ύψος των ματιών και παρακολουθήστε την με τα μάτια.
• Κάντε το ίδιο με τη μπάλα αλλά αυτή τη φορά έχοντας τα χέρια στο ύψος των γονάτων.

Δ. Να κινήστε:

• Κατά μήκος του δωματίου αρχικά με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια.
• Πάνω και κάτω σκαλοπάτια,
• Γύρω από ένα άτομο ανταλλάσσοντας μια μπάλα,
• Παίζετε οποιοδήποτε παιχνίδι που σας αναγκάζει να κάνετε διάφορες κινήσεις. Αυτή είναι η καλύτερη άσκηση και προφύλαξη από τυχόν υποτροπές του ιλίγγου.

(Οι τελευταίες ασκήσεις γίνονται όταν είστε πια τελείως καλά).

\

Διαβάστε επίσης:

• Boυητά αυτιών ή εμβοές ώτων. Αιτίες, διάγνωση, αντιμετώπιση.
• Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για την πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας). Μύθοι και αλήθειες. Η επίδραση της οικονομικής κρίσης στην νόσο.
• Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση

Αλέξανδρου Γιατζίδη
Dr.
PhD
https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Απίστευτο. Γυναίκα πήγε με αφόρητους πόνους στο αυτί, στο Νοσοκομείο Λάρισας. Τι βρήκαν μέσα;

medlabnews.gr iatrikanea

Σε ένα ασυνήθιστο περιστατικό κλήθηκαν να επέμβουν σήμερα το πρωί οι γιατροί του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας (ΠΓΝΛ).

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες του larissanet, στο ΠΓΝΛ έφτασε με ασθενοφόρο γυναίκα, παραπονούμενη για πόνους στο αυτί. Όπως προέκυψε όμως στη συνέχεια μέσα στο αυτί της νεαρής γυναίκας βρίσκονταν μια κατσαρίδα!

Όπως έγινε αργότερα γνωστό, σύμφωνα με πληροφορίες, η κατσαρίδα φαίνεται να εισχώρησε και να «εγκλωβίστηκε» στη μαντήλα της γυναίκας το βράδυ που αυτή κοιμόταν. Το πρωί αισθανόταν πόνους και ακολούθως κλήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στη Δομή.

Όταν η γυναίκα μεταφέρθηκε στο ΠΓΝΛ, έγινε γνωστή και η αιτία του πόνου, με τους γιατρούς να αφαιρούν την κατσαρίδα και τη γυναίκα στη συνέχεια να επιστρέφει στη Δομή, χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω νοσηλεία.

Δεκαεπτάχρονος παρουσίασε νευροπάθεια έχασε όραση και ακοή επειδή τρεφόταν μόνο με junk food

medlabnews.gr iatrikanea

Η διατροφή αποκλειστικά με junk food στάθηκε η αιτία για να απολέσει έφηβος την όρασή του, να υποστεί βαρηκοΐα και μείωση της οστικής του μάζας.

Ο έφηβος, από την ηλικία των 14 ετών που άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα κούρασης έως τα 17 του μειώθηκε προοδευτικά η όραση του και η οπτική του οξύτητα έπεσε στο 1/10 (δηλαδή έβλεπε το 1/10 από ό,τι βλέπει ένας άνθρωπος χωρίς προβλήματα όρασης), ενώ ήδη στα 15 του είχε παρουσιάσει νευροαισθητήριο βαρηκοΐα.

Το αγόρι, επί πέντε συνεχή χρόνια τρεφόταν με τηγανητές πατάτες, τσιπς, ζαμπόν, λουκάνικα και ψωμί και τίποτα άλλο.

Το περιστατικό, που συνέβη στο Μπρίστολ, παρουσιάστηκε την Πέμπτη 19 Μαίου από τον οφθαλμίατρο - επιμελητή στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών Γεώργιο Καραστατήρα, στο πλαίσιο του 55ου Πανελλήνιου Οφθαλμολογικού Συνεδρίου, που διοργανώνει η Οφθαλμολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος (19-21 Μαΐου), στη Θεσσαλονίκη.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Καραστατήρας ανέφερε ότι ο ίδιος αντιμετώπισε το περιστατικό αυτό κατά τη διάρκεια της εξειδίκευσής του στο Oφθαλμολογικό Νοσοκομείο του Πανεπιστημίου του Bristol και ότι μετά μία σειρά εξετάσεων στις οποίες υποβλήθηκε ο έφηβος στη διάρκεια τριών χρόνων διαπιστώθηκε ότι η απώλεια της όρασης οφειλόταν στην αποκλειστική διατροφή του με junk food.

«Το παιδί, όταν ήταν 14 ετών, είχε εμφανίσει συμπτώματα κόπωσης. Η μητέρα του ανέφερε στον γενικό γιατρό ότι το αγόρι ήταν "επιλεκτικό στη διατροφή" αλλά δεν έπαιρνε κάποια συστηματική αγωγή. Το ιστορικό του ήταν ελεύθερο και δεν είχε προβλήματα, δεν είχε αλλεργίες και ήταν φυσιολογικά υγιής. Από τις εξετάσεις που έκανε ο γενικός γιατρός, βρέθηκε ότι είχε μακροκυτταρική αναιμία και έλλειψη βιταμίνης Β12. Επίσης εξετάστηκε για τον ενδογενή παράγοντα, οι τρανσαμινάσες του ήταν αρνητικές και ο γιατρός του έδωσε ενέσιμη βιταμίνη Β12 και διατροφικές οδηγίες», ανέφερε ο κ. Καραστατήρας.

Έναν χρόνο αργότερα, το παιδί παρουσίασε νευροαισθητήρια βαρηκοΐα και παραπέμφθηκε σε ΩΡΛ. Η μαγνητική εγκεφάλου στην οποία υποβλήθηκε δεν έδειξε δομικές ανωμαλίες.

«Τότε ήταν που ανέφερε ότι είχε και κάποια συμπτώματα όρασης και παραπέμφθηκε στο οφθαλμίατρο, ο οποίος τον εξέτασε και βρήκε φυσιολογική την όρασή του χωρίς κάποια προβλήματα. Όταν έφτασε σε ηλικία 17 ετών ανέφερε ότι έχει πολύ σημαντική απώλεια όρασης. Ο γενικός γιατρός τον έστειλε σε εξειδικευμένο οφθαλμίατρο και τότε βρέθηκε ότι η όρασή του ήταν 20/200 (γύρω στο 1/10 αυτού που βλέπει ένας άνθρωπος χωρίς προβλήματα όρασης) και επίσης είχε μειωμένη χρωματική αντίληψη 8/17».

«Είχε πλήρη οφθαλμική κινητικότητα, η ωχρά ήταν φυσιολογική, το οπτικό νεύρο έδειξε ότι είχε κάποιες αλλοιώσεις αρχικά και είχε κεντρικό σκότωμα (δηλαδή έβλεπε σκοτεινά σημεία) στα οπτικά πεδία. Η νευρολογική εξέταση ήταν φυσιολογική. Αποφασίστηκε να γίνει και μία περαιτέρω διερεύνηση με ηλεκτροδιαγνωστικό έλεγχο, ο οποίος έδειξε αμφοτερόπλευρη οπτική νευροπάθεια. Η μαγνητική εγκεφάλου που επαναλήφθηκε δεν έδειξε να έχει κάποιο άλλο πρόβλημα και έγινε και γενετικός έλεγχος για την οπτική νευροπάθεια Leber και δεν βρέθηκε κάποιο άλλο θέμα. Στη συνέχεια έγινε περαιτέρω έλεγχος και από τη γενική αίματος βρέθηκε μακροκυττάρωση, φυσιολογική φεριτίνη, φυλλικό οξύ και ηπατική λειτουργία. Οι εξετάσεις έδειξαν ότι ίσως να είχε λειτουργική έλλειψη βιταμίνης Β12», πρόσθεσε ο κ. Καραστατήρας.

Το παιδί δεν ήταν υπέρβαρο, ήταν 65 κιλά και είχε ύψος 1,72, δεν έκανε χρήση αλκοόλ, καπνού ή ναρκωτικών και η μητέρα του έλεγε ότι δεν μπορούσε να τρώει τροφές που είχαν κάποιες περίεργες υφές.

«Τότε είπαμε να δούμε τη διατροφή του και διαπιστώσαμε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια το μόνο που έτρωγε ήταν μια μερίδα πατάτες τηγανητές από το Fish & Chips, πατατάκια, μια φέτα ψωμί ζαμπόν και λουκάνικα. Έτρωγε μόνο αυτά και τίποτα άλλο».

«Βλέποντας όλα αυτά κάναμε κι έναν περαιτέρω έλεγχο, που έδειξε ότι είχε χαμηλά επίπεδα χαλκού και σεληνίου, υψηλό ψευδάργυρο, εμφανώς χαμηλή βιταμίνη D και επίσης είχε και οστεοπενία. Έγιναν και βιοψίες του πεπτικού συστήματος που βρέθηκαν φυσιολογικές. Του δώσαμε συμπληρώματα διατροφής, τον παραπέμψαμε και στην υπηρεσία ψυχικής υγείας και είδαμε ότι η όρασή του σταθεροποιήθηκε, αλλά δεν βελτιώθηκε. Αυτά συνέβησαν από το 2017 μέχρι το 2020 που τον είδα εγώ», ανέφερε ο κ Καραστατήρας.

Ως κύριες αιτίες της οπτικής νευροπάθειας, ο κ. Καραστατήρας ανέφερε τη δυσαπορρόφηση, τα φάρμακα, τη φτωχή διατροφή, τον αλκοολισμό, την ανεπάρκεια βιταμινών του συμπλέγματος Β και σιδήρου.

«Όταν έχουμε μια ανεξήγητη απώλεια της όρασης πρέπει να βάζουμε και την τροφική οπτική νευροπάθεια στη διαφοροδιάγνωσή μας, ειδικά όταν ο ασθενής ακολουθεί φτωχή δίαιτα άσχετα αν είναι παχύσαρκος ή όχι. Η διατροφική οπτική νευροπάθεια είναι πιθανόν αναστρέψιμη, αν διαγνωστεί νωρίς. Αν όμως παραμείνει αθεράπευτη, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη απώλεια όρασης», κατέληξε ο κ. Καραστατήρας.

Κατερίνα Νοτοπούλου: Ξαφνικά από αυτοάνοσο έχω βαριά βαρηκοΐα, βασίζομαι στη χειλοανάγνωση

medlabnews.gr iatrikanea

 «Σήμερα έχω βαριά βαρηκοΐα, επικοινωνώ χρησιμοποιώντας ακουστικά βαρηκοΐας και βασίζομαι στη χειλοανάγνωση».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην βουλευτή Θεσσαλονίκης και τομεάρχη τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Νοτοπούλου, η οποία μίλησε για το αυτοάνοσο νόσημα που την έκανε να χάσει την ακοή της.

«Χρειάστηκε να μάθω να επικοινωνώ ξανά από την αρχή»

Σε συνέντευξή της στο thestival, η Κατερίνα Νοτοπούλου είπε χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα σπάνιο αυτοάνοσο σύνδρομο τόσο επιθετικό που με έφερε με σοκαριστικό τρόπο αντιμέτωπη με όλα. Κυριολεκτικά χρειάστηκε να παλέψω για τη ζωή μου τους πρώτους μήνες. Και η επαναφορά σε μία ομαλότητα ήταν εξαιρετικά αβέβαια. Στη συνέχεια, σιγά σιγά έμαθα να υπάρχω με άλλο τρόπο. Ήταν εξαιρετικά δύσκολη και απαιτητική η προσπάθεια. Χρειάστηκα βοήθεια και υποστήριξη για να αποδεχτώ και να αγαπήσω τον καινούριο μου εαυτό με την αναπηρία, να πιστέψω πως μπορώ».

Επίσης ανέφερε: «Σας μιλώ ανοιχτά για το κομμάτι της αναπηρίας που έχω πια, για να ενθαρρύνω τους ανθρώπους που ξαφνικά ένα συμβάν από το πουθενά, τους τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια. Σήμερα έχω βαριά βαρηκοΐα, επικοινωνώ χρησιμοποιώντας ακουστικά βαρηκοΐας και βασίζομαι στη χειλοανάγνωση. Χρειάστηκε να μάθω να επικοινωνώ ξανά από την αρχή και χρειάζεται να καταβάλλω διαρκώς το μέγιστο της προσοχής μου. Καλά τώρα με τις μάσκες η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη».

Ο κοροναϊός μπορεί να προκαλέσει ξαφνική μόνιμη απώλεια ακοής

 Ξαφνική και μόνιμη απώλεια ακοής μπορεί να προκαλέσει η Covid-19, σύμφωνα με επιστήμονες στη Βρετανία, με επικεφαλής μία Ελληνίδα της διασποράς, που μελέτησαν την περίπτωση ενός 45χρονου ασθενούς.

AirPods «μαιμού» από την Κίνα είναι επικίνδυνα για την υγεία

Έρευνα που έγινε σε κινέζικες απομιμήσεις των δημοφιλών ασύρματων ακουστικών AirPods της Apple. Οι ερευνητές πέρασαν από απλές και τυπικές δοκιμασίες μια σειρά από αυτά τα fake Airpods. Το τελικό αποτέλεσμα; Κακή ποιότητα ήχου και πολύ υψηλότερη ένταση από το μέγιστο επιτρεπτό επίπεδο και ως εκ τούτου, άκρως επικίνδυνο για την ακοή.

Κοχλιακό εμφύτευμα χάρισε την ακοή σε τρίχρονο αγοράκι. Τι είναι; (video)

Η επέμβαση έγινε στο νοσοκομείο "Παπαγεωργίου" της Θεσσαλονίκης

Ένα αγοράκι 3,5 ετών που γεννήθηκε με ολική κωφότητα είναι το πρώτο παιδί στην Ελλάδα που δέχθηκε διπλό κοχλιακό εμφύτευμα και πλέον ακούει και μιλά και κινείται όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Η επέμβαση έγινε στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου της Θεσσαλονίκης που κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ στα κοχλιακά εμφυτεύματα.




Το κοχλιακό εμφύτευμα είναι, υπό προϋποθέσεις, μια λύση για πολύ μεγάλου βαθμού απώλεια ακοής ή κώφωση. Ενώ τα συμβατικά ακουστικά βαρηκοΐας ενισχύουν τον ήχο, το κοχλιακό εμφύτευμα μετατρέπει τα ηχητικά σήματα σε ηλεκτρικές διεγέρσεις για το ακουστικό νεύρο. Με αυτό τον τρόπο, θεωρείται ένα μέσο αντικατάστασης του ρόλου του κοχλία του αυτιού. Σε ένα ακουστικό βαρηκοΐας, ο ήχος που έρχεται φτάνει μέχρι το ακουστικό νεύρο, ακολουθώντας τη φυσιολογική οδό. Στην περίπτωση που ο κοχλίας είναι κατεστραμμένος ή ανύπαρκτος, το ακουστικό βαρηκοΐας δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Το πρώτο κοχλιακό εμφύτευμα εφαρμόστηκε το 1961 στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Έκτοτε, η τεχνολογία στον τομέα των κοχλιακών εμφυτευμάτων έχει προχωρήσει, δίνοντας θεαματικά αποτελέσματα σε σχέση με τότε.

25 βρέφη με πολύ βαριά βαρηκοΐα άκουσαν για πρώτη φορά τη φωνή της μητέρας τους (video)

Εικοσιπέντε βρέφη και νήπια με πολύ βαριά βαρηκοΐα άκουσαν για πρώτη φορά τη φωνή της μητέρας τους μετά την τοποθέτηση κοχλιακού εμφυτεύματος.

Επανέρχεται η κάρτα θορύβου για τις μηχανές. Πρόστιμα στις «μετατροπές»

«Τσουχτερά» πρόστιμα έρχονται στα συνεργεία που «πειράζουν» αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, καθώς το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχει ξεκινήσει ελέγχους, έχοντας μάλιστα ήδη έτοιμη τη νέα διάταξη.

Καταδύσεις: Ποιες οι επιπτώσεις τους στα αυτιά;

Αιτία διάτρησης τυμπάνου κατά την αυτόνομη κατάδυση μπορεί να γίνει η δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας. Η πάθηση, γνωστή και ως βαρότραυμα καθόδου μπορεί να προκύψει καθώς ο δύτης καταδύεται ολοένα και βαθύτερα και αυξάνεται η πίεση του εξωτερικού περιβάλλοντος. Η υψηλή περιβαλλοντική πίεση στρεσάρει πολύ το τμήμα του αυτιού που βρίσκεται πίσω από το τύμπανο που το τελευταίο υποχωρεί. Η αποφυγή αυτής της επώδυνης εξέλιξης έγκειται στην επιτυχή εξισορρόπηση του αέρα στο μέσο αυτί.

Πώς δυο γονείς κάνουν συναρπαστική τη ζωή του κωφού παιδιού τους

  Η ετήσια καλοκαιρινή γιορτή του 16ου Δημοτικού Σχολείου Καβάλας έκρυβε φέτος μια μικρή και συνάμα συγκινητική έκπληξη. Στην πραγματικότητα φανέρωσε μια αλήθεια... Παρουσίασε το αληθινό πρόσωπο μιας ζωής δύσκολης μεν, συναρπαστικής δε, που αποφάσισαν να προσφέρουν δύο γονείς στο κωφό παιδί τους.

Η πρώτη εφαρμογή κινητού που μπορεί να ανιχνεύσει τις ωτίτιδες

Ερευνητές στις ΗΠΑ δημιούργησαν την πρώτη εφαρμογή για «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο, η οποία μπορεί να διαγνώσει τις μολύνσεις των αυτιών στα παιδιά, εκπέμποντας ένα ανεπαίσθητο ήχο και ακούγοντας τον τρόπο με τον οποίο ο ήχος αντανακλάται πίσω. Για να λειτουργήσει η εφαρμογή (app), το μόνο που χρειάζεται είναι ένα smartphone και ένα χωνί από διπλωμένο χαρτί. Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Science Translational Medicine», η νέα εφαρμογή ανιχνεύει με ποσοστό ακρίβειας 85% κατά πόσο υπάρχει υγρό πίσω από το τύμπανο του αυτιού.

O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί τους νέους: Χαμηλώστε τη μουσική!

Μια ολόκληρη γενιά μουσικόφιλων βλάπτει την ακοή της, καθώς χρησιμοποιεί συσκευές αναπαραγωγής ήχου που δεν περιορίζουν την επικίνδυνη για την ακοή υψηλή ηχητική ένταση, προειδοποίησε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Προβλήματα υγείας σε όσους χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ συχνά στη πόλη

Όσοι μετακινούνται συχνά με το μετρό και τα λεωφορεία, αλλά και οι ποδηλάτες στο κέντρο της πόλης, μπορεί να εκτεθούν σε επίπεδα θορύβου,  που συχνά είναι ανώτερα από αυτά που θεωρούνται ασφαλή, με συνέπεια να κινδυνεύουν με απώλεια ακοής.
Ενώ κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος εκτίθεται σε επίπεδα θορύβου εντός των ορίων ασφαλείας, παρόλα αυτά συνήθως δεν αποφεύγει τους περιοδικούς δυνατούς θορύβους από τα μέσα μεταφοράς και αυτό, εφόσον επαναλαμβάνεται, μπορεί να έχει συνέπειες για την υγεία του.
Αυτό είναι το -κάπως ανησυχητικό- συμπέρασμα μιας νέας καναδικής επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία μερικές φορές μάλλον θα ήταν καλύτερα κανείς να σκεπάζει τα αυτιά του. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για όσους εκτίθενται κατ' επανάληψη σε αυτούς τους θορύβους και για μακρά χρονικά διαστήματα μέσα στη μέρα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Βίνσεντ Λιν του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ωτορινοραρυγγολογίας "Journal of Otolaryngology - Head & Neck Surgery", εφοδιάσθηκαν με ειδικά όργανα και άρχισαν να μετακινούνται με τα μέσα μεταφοράς του Τορόντο.
Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο μέσος κάτοικος της καναδικής πόλης, ο οποίος χρησιμοποιεί τα δημόσια μέσα μεταφοράς, εκτίθεται σε επίπεδα θορύβων που ξεπερνούν τα συνιστώμενα όρια κατά 9% στο μετρό και κατά 12% στο λεωφορείο, ενώ οι ποδηλάτες κατά 14%. Τα συνιστώμενα όρια θορύβου δεν υπερβαίνονται, όταν κανείς απλώς περπατά στο δρόμο ή οδηγεί το αυτοκίνητό του στο κέντρο της πόλης.
Τα συμπεράσματα αυτά, προκύπτουν από 210 δειγματοληπτικές μετρήσεις των θορύβων που οι ερευνητές έκαναν σε μετρό, λεωφορεία και τραμ, ενώ μετακινούνταν με τα μέσα αυτά, περπατούσαν στους δρόμους και οδηγούσαν αυτοκίνητο ή ποδήλατο. Οι μετρήσεις έγιναν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό των δημόσιων και των ιδιωτικών μέσων μεταφοράς
Σύμφωνα με τις συστάσεις των ειδικών, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν κίνδυνο μερικής απώλειας ακοής, αν εκτίθενται σε θορύβους 114 ντεσιμπέλ (dBA) για περισσότερα από τέσσερα δευτερόλεπτα και 117 ντεσιμπέλ για πάνω από δύο δευτερόλεπτα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 20% των πιο δυνατών θορύβων στο μετρό ξεπερνούσαν τα 114 ντεσιμπέλ, ενώ το 20% των πιο ισχυρών θορύβων στα τραμ ξεπερνούσαν τα 120 ντεσιμπέλ. Επίσης το 85% των δυνατότερων θορύβων στους σταθμούς των λεωφορείων ήσαν άνω των 114 ντεσιμπέλ και το 54% άνω των 120 ντεσιμπέλ. Το 85% των πιο δυνατών θορύβων στους οποίους εκτίθεντο οι ποδηλάτες στους δρόμους, υπερέβαιναν τα 120 dBA.
Οι Καναδοί ερευνητές τόνισαν την ανάγκη να ληφθούν μέτρα, όπως νέα υλικά και άλλος εξοπλισμός στα δημόσια μέσα μεταφοράς, ώστε να γίνουν πιο αθόρυβα, ενώ κάλεσαν όσους πολίτες έχουν ευαισθησία στα αυτιά τους, να χρησιμοποιούν και προστατευτικά.
Οπως είπε ο δρ Λιν, «αρχίζουμε τώρα να συνειδητοποιούμε ότι η χρόνια υπερβολική έκθεση σε θορύβους οδηγεί σε σημαντική συστημική παθολογία, όπως κατάθλιψη, άγχος, αυξημένο κίνδυνο χρόνιων παθήσεων και ατυχημάτων. Οι σύντομης διάρκειας έντονοι θόρυβοι είναι πιο επικίνδυνοι από τους μεγαλύτερης διάρκειας αλλά λιγότερο δυνατούς θορύβους».
Σε ποιον βαθμό τα ευρήματα αυτά μπορεί να ισχύουν και σε άλλες μεγάλες πόλεις, όπως π.χ. η Αθήνα, παραμένει θέμα προς διερεύνηση.
ΑΠΕ