MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Εκκλησία

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκκλησία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εκκλησία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Εδειξε για πατέρα του εγγονού του τον Κλεομένη. Ποιος είναι ο ρασοφόρος;

 medlabnews.gr

Συνεχίζονται οι αποκαλύψεις για την υπόθεση των αυτοαποκαλούμενων «παλαιοχριστιανών» στην Κορινθία, με τα ανήλικα παιδιά της οικογένειας να παραμένουν στο επίκεντρο.

Το βασικό σημείο που ερευνούν οι Αρχές είναι η πατρότητα των ανήλικων παιδιών και ειδικότερα του βρέφους που φέρεται να είναι παιδί της 22χρονης κόρης του 45χρονου Μανώλη

Σύμφωνα με όσα είπε στους αστυνομικούς ο πατέρας της οικογένειας των «παλαιοχριστιανών», πατέρας του βρέφους είναι ο «πατήρ Κλεομένης» γνωστός για βίντεο που αναρτούσε στο διαδίκτυο.

«Δεν τους γνωρίζω» η απάντηση του «Κλεομένη»

Ο «πατήρ Κλεομένης» αρνείται κάθε σχέση και υποστηρίζει πως δεν γνωρίζει ούτε τον 45χρονο ούτε την οικογένειά του.

«Δεν τον ξέρω, δεν τον γνωρίζω. Ούτε αυτόν ούτε την οικογένειά του. Εμένα με γνωρίζουν πολλοί άνθρωποι, χιλιάδες άνθρωποι. Δεν έχω φιλοξενήσει κανένα από αυτούς του ανθρώπους, δεν τους γνωρίζω. Είμαι Ορθόδοξος ιερέας από το 2006 και κηρύττω αυτά που κηρύττω, τον λόγο της πίστης μας. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτή την κατηγορία και για τη συκοφαντία εναντίον μου. Αλλά ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Μπορεί να θέλουν οι Αρχές και οι εξουσίες να με πάνε σιδηροδέσμιο. Ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτές τις συκοφαντίες. Ο θεός με βλέπει και γνωρίζει. Δεν ξέρω την οικογένειά του, ούτε την κόρη του, ούτε έχω κάνει παιδί με την κόρη του», δηλώνει στο Mega.

Ποιος είναι ο ρασοφόρος Κλεομένης

Εδώ και χρόνια, ο ρασοφόρος Κλεομένης έχει γίνει viral με τους εξτρεμισμούς του, οι οποίοι καταγράφονται και μεταδίδονται μέσω καναλιού στο YouTube.

Χριστιανός παλαιοημερολογίτης, φανατικός αντισημίτης αλλά και με έναν συντηρητικό αντικαπιταλισμό. Τα βάζει με τα barcodes, τα οποία θεωρεί «χάραγμα του Αντίχριστου».

Ο ρασοφόρος, έχει γυρίσει βίντεο στα οποία επιτίθεται σε ATM τράπεζας, καταστρέφει κινητά, ενώ σε άλλα βανδαλίζει δημόσια γλυπτά. Σε ένα από αυτά τα βίντεο εμφανιζόταν να ρίχνει αυγά στο μνημείο Ολοκαυτώματος στην πλατεία Εβραίων Μαρτύρων της Λάρισας.

Κάπου εκεί, η Ιερά Σύνοδος, αναγκάστηκε να παρέμβει. Με ανακοίνωσή της το 2017, ανέφερε για τον συγκεκριμένο κύριο. Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου: «Κατά το τελευταίο διάστημα αναρτώνται στο διαδίκτυο βιντεοσκοπημένοι βανδαλισμοί μνημείων και εγκαταστάσεων και υβριστικές δηλώσεις ρασοφόρου, ο οποίος αυτοαποκαλείται “πατήρ Κλεομένης” και δηλώνει ότι ενεργεί προς υπεράσπιση της ορθοδόξου πίστεως.

Επιθυμούμε να καταστήσουμε σαφές ότι το πρόσωπο αυτό δεν είναι ούτε μοναχός, ούτε κληρικός της ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος. Αποδοκιμάζουμε τις παράνομες πράξεις του ως απολύτως άσχετες με τον Λόγο αγάπης και πραότητας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και δηλώνουμε την συμπαράστασή μας προς όσους πλήττονται από τις ενέργειές του.

Με αφορμή την παραπάνω περίσταση, καλούμε τον λαό να είναι γενικότερα επιφυλακτικός απέναντι σε ανάλογες περιπτώσεις ρασοφόρων, οι οποίοι εμφανίζονται ως δήθεν μοναχοί ή κληρικοί της ορθόδοξης Εκκλησίας».

Αρνείται ο π. Κλεομένης ότι είναι πατέρας του εγγονιού του Μανώλη Καλαϊτζιδάκη

Νέα τροπή παίρνει η υπόθεση των Παλαιοχριστιανών της Ορεινής Κορινθίας, καθώς ο πατέρας της οικογένειας, Μανώλης Καλαϊτζιδάκης μετά τις πολλές ερωτήσεις που δέχθηκε για το ποιος είναι πατέρας του εγγονιού του, φέρεται να απάντησε ότι είναι ο π. Κλεομένης…

Ο ίδιος ο π. Κλεομένης ωστόσο, μιλώντας στο LiveNews, υποστηρίζει ότι δεν έχει καμία σχέση με την οικογένεια των Παλαιοχριστιανών της Ορεινής Κορινθίας και δεν είναι πατέρας του μωρού.

Υπενθυμίζεται ότι το θέμα της πατρότητας του μωρού, είναι ένα από τα θέματα που απασχολούν την Αστυνομία, καθώς κάποιοι άφησαν αιχμές ακόμα και για αιμομιξία στην οικογένεια των Παλαιοχριστιανών.

Υπενθυμίζεται ότι ο πατέρας της οικογένειας έχει αρνηθεί να κάνει εξέταση DNA για να απομακρυνθούν οι όποιες υποψίες. Μετά από αμέτρητες ερωτήσεις, φέρεται να υπέδειξε ως πατέρα του μωρού, τον π. Κλεομένη.

«Δεν τον ξέρω, δεν τον γνωρίζω. Εμένα με ξέρουν χιλιάδες άνθρωποι. Δεν έχω φιλοξενήσει κανέναν από αυτούς τους ανθρώπους. Δεν τους γνωρίζω» είπε στην εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου ο π. Κλεομένης.

«Ενώπιον Θεού και ανθρώπων, δεν ξέρω και δεν έχω καμία σχέση ούτε με την οικογένεια του, ούτε με την κόρη του, ούτε έχω κάνει κάποιο παιδί με την κόρη του» τόνισε στο LiveNews ο π. Κλεομένης.

Ναταλία Λιονάκη. Η ηθοποιός που τα παράτησε όλα και έχει γίνει μοναχή στην Κένυα

medlabnews.gr

Η Ναταλία Λιονάκη τα τελευταία 15 χρόνια έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια και έχει αφιερωθεί στον μοναχισμό. Τη Ναταλία Λιονάκη τη γνωρίσαμε το μακρινό 2002 όταν μετά την αποφοίτησή της από το Εθνικό Θέατρο, πήρε μέρος στο καθημερινό σίριαλ του Mega «Φιλοδοξίες και έμεινε εκεί για τρεις σεζόν, γράφοντας πολλές τηλεοπτικές ώρες.

Το ίδιο έγινε όταν συνέχισε με τα απογευματινά δραματικά σίριαλ του Mega, συμμετέχοντας στη σειρά «Βέρα στο Δεξί» της Έλενας Ακρίτα. Μέσα σε λίγα χρόνια είχε πρωταγωνιστήσει σε δράματα και κωμωδίες αποκτώντας μεγάλη εμπειρία στην μικρή οθόνη. Η τελευταία της όμως τηλεοπτική σειρά ήταν τη σεζόν 2008-2009 όταν πρωταγωνίστησε στην κωμική σειρά «40 Κύματα» στον ANT1.

Και από εκείνη τη χρονιά αποφάσισε να αλλάξει για πάντα τη ζωή της. Το 2009 μπαίνει σε μοναστήρι στις Μοίρες Ηρακλείου Κρήτης για περίπου μισό χρόνο αλλά επιστρέφει μετά από πιέσεις των γονιών της σπίτι της. Το 2012 όμως αποφασίζει να αφήσει μία για πάντα τα εγκόσμια και το 2017 γίνεται επίσημα καλόγρια.

Εκάρη στην Κένυα, με τη στήριξη του πνευματικού της, πατέρα Απόστολου, και πλέον φέρει το όνομα «Φεβρωνία».

Το περιοδικό FULL LIFE την απαθανάτισε τον περασμένο Φεβρουάριο να φοράει μαύρα, να έχει κατάμαυρα μαλλιά και λιτό ντύσιμο, περιμένοντας στην ουρά σε κατάστημα της Αγίας Παρασκευής όπου πηγαίνει για να τυπώσει τα σχέδια στα κεντήματά της.

«Η σημερινή Ναταλία Λιονάκη δεν έχει καμία σχέση με την ηθοποιό με τα κατακόκκινα μαλλιά , την οποία γνωρίσαμε μέσα από τις σειρές. Όταν την είχαμε πρωτοδεί, νομίσαμε πως πρόκειται για κάποια καλόγρια, αφού είναι ντυμένη στα μαύρα με μακριά φούστα και μανίκια, αλλά χωρίς μαντίλι στο κεφάλι.

Μετά, καταλάβαμε πως ήταν η γνωστή ηθοποιός. Έρχεται εδώ γιατί έχει βρει τα κατάλληλα μηχανήματα που τυπώνουν πάνω σε καμβά διάφορα σχέδια για κεντήματα. Είναι πολύ διακριτική και λιγομίλητη. Κάνει αθόρυβα τη δουλειά της και φεύγει. Δεν θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία της.» υποστήριξε άνθρωπος στο περιοδικό ο οποίος την έχει δει από κοντά.

Στο ίδιο δημοσίευμα του περιοδικού γίνεται λόγος πως η Ναταλία Λιονάκη πουλάει κομποσκοίνια και κεντήματα τα οποία κατασκευάζει στο χέρι η ίδια, προκειμένου να βγάζει τα προς τα ζην.

Η απόφαση της επιτυχημένης ηθοποιού Ναταλίας Λιονάκη να ακολουθήσει το δρόμο του Θεού και να απαρνηθεί τα εγκόσμια το 2009 ξάφνιασε τόσο τον καλλιτεχνικό χώρο όσο και την οικογένειά της. Τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με πληροφορίες, ζει μόνιμα στην Κένυα και ονομάζεται μοναχή Φεβρωνία.

Μιλώντας για την επιλογή της, δήλωσε ότι δεν την παρέσυρε κανείς, αλλά ήταν μια καθαρά προσωπική επιλογή. «Κανείς δεν μπορεί να σε παρασύρει να γίνεις μοναχός. Αυτό είναι ο μεγαλύτερος μύθος που υπάρχει. Είναι η πιο συνειδητή, η πιο σοβαρή, η πιο μεγάλη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου και δε συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους» είχε αναφέρει στο παρελθόν.

«Η ζωή τους είναι ησυχαστική»

O επίσκοπος Μάρκος μίλησε στην εκπομπή «Πρωινό», όπου αναφερόμενος στη τωρινή ζωή της Ναταλίας Λιονάκη δήλωσε χαρακτηριστικά: «Έχει χρόνια που βρίσκεται εκεί η μοναχή Φεβρωνία, μαζί με άλλες μοναχές, επί μακαριστού προκατόχου μου. Ξέρω μόνο ότι υπάρχει, δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με το ιστορικό της. Τώρα με τις μοναχές που είναι εκεί, μας βοηθούν στο έργο μας. Φτιάχνουν το μοναστήρι(…)Δεν θα ήθελα να μιλήσω προσωπικά για τη συγκεκριμένη μοναχή. Μπορώ να μιλήσω γενικά για όλες. Επιβιώνουν, όπως είπα, την Ορθοδοξία, την προσευχή. Εξάλλου η ζωή τους είναι ησυχαστική».

Τέλος, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Οι τρεις μοναχές που έχουμε είναι ευτυχισμένες, χαρούμενες, γιατί ζουν τον Χριστό».

Ανατροπή. Βούλευμα ΔΕΝ παραπέμπει σε δίκη τον πατέρα Αντώνιο. Η πρώτη αντίδραση από το περιβάλλον του

medlabnews.gr  

Εκδόθηκε το βούλευμα για τον πατέρα Αντώνιο για τις υποθέσεις ασέλγειας.

Το βούλευμα δεν παραπέμπει σε δίκη τον πατέρα Αντώνιο αλλά λέει πως πρέπει να συνεχιστεί η ανάκριση.

Υπενθυμίζεται πως τον περασμένο Νοέμβριο, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών, Δημήτρης Νομικός εισηγήθηκε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών την παραπομπή σε δίκη του πατρός Αντώνιου για το κακούργημα της κατάχρησης ανηλίκου σε ασέλγεια σε βάρος δύο αγοριών.

Σε μια πρώτη αντίδραση από το περιβάλλον του πατρός Αντωνίου αναφέρθηκε:

«Ο πατέρας Αντώνιος έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και αναμένει ότι η κατασκευασμένη και άθλια σκευωρία που έστησαν κάποιοι με σκοπό να πλήξουν τον ίδιο τον ιδρυτή της Κιβωτού του Κόσμου, αλλά κυρίως την ίδια την δομή και τον θεσμό της φιλανθρωπίας θα καταπέσει με πάταγο. Η μόνη έννοια του πατρός Αντωνίου είναι τα παιδιά που έχουν ανάγκη από αληθινή προστασία και αγάπη, όπως αυτή που έδωσε ο ίδιος και οι συνεργάτες του σε περισσότερα από 7.000 παιδιά. Αναφορικά με το βούλευμα, η επιστροφή του στην ανάκριση αποτελεί την πρώτη δικαίωση των ισχυρισμών του πατρός Αντωνίου».

Ποιος ήταν ο Άγιος Χαράλαμπος, προστάτης από τις λοιμώδεις νόσους και όλων των ζώων

επιμέλεια medlabnews.gr

Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας ο Θαυματουργός εορτάζει στις 10 Φεβρουαρίου – Ο Άγιος Χαράλαμπος τιμάται ιδιαίτερα σε πολλά μέρη της Ελλάδος

Σύμφωνα με την Ορθοδοξία, ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του.

Όμως ο Άγιος ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας.

Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον Θεό.

Έπειτα, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Αργότερα ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να τα βγάλει πέρα μαζί του, τον αποκεφάλισε σε ηλικία 113 ετών.

Η θρησκεία καταγράφει και σύγχρονα θαύματα του Αγίου. Για παράδειγμα, την περίπτωση της διάσωσης των κατοίκων του Πύργου από την φοβερή επιδημία πανώλης το 1860.

Σύμφωνα με την Ορθοδοξία, η νόσος αυτή εξαλείφθηκε από τον Αγιο Χαράλαμπο μετά από θερμή προσευχή προς αυτόν και παράκληση.

Λένε μάλιστα ότι οι Πύργιοι βρέθηκαν μπροστά σε ένα καταπληκτικό θέαμα: Ο Άγιος με την ράβδο του έσπρωχνε ένα λευκό σαν βαμβάκι νέφος στον ουρανό, μέχρι που το έρριψε στην θάλασσα. Ήταν η ασθένεια που καταδίωξε.

Γι’ αυτό και ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας απεικονίζεται πατώντας την πανώλη, η οποία παρουσιάζεται, σαν ένα τερατόμορφο γύναιο που ξερνάει καπνούς από το στόμα. Γι’ αυτό του έδωσε ο Θεός την χάριν αυτήν.

Άγιος Χαράλαμπος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιερά Μητρόπολη Ηλείας και πολιούχος του Πύργου.

Και σε άλλα μέρη όμως κατά καιρούς ήταν εμφανής η παρουσία του Αγίου Χαραλάμπους στην εκδίωξη της πανώλης, όπως στην Θεσσαλία στο χωριό Σαβάλια και στη Δημητσάνα όπου μετονομάστηκε ο Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου σε Ναό Αγίου Χαραλάμπους, εξαιτίας της θαυματουργικής παρέμβασής του.

Ήτανε μεγάλη η υπηρεσία, που προσέφερε ο Άγιος Χαράλαμπος στους γεωργούς τότε που δεν υπήρχαν κτηνίατροι, τα δε βόδια ήταν αναγκαιότατα στην οικογένεια.

Παλαιότερα οι ζευγολάτες, την παραμονή της γιορτής του Αγίου Χαραλάμπους άναβαν στα σπίτια τους μια μεγάλη λαμπάδα από καθαρό κερί εις μνήμη του Αγίου Χαραλάμπους του Ιερομάρτυρα και καιγότανε όλη νύχτα. Το δε πρωί πηγαίνανε πρόσφορο στην Εκκλησία για να λειτουργηθεί. Και όλα αυτά για να φυλάξει ο Άγιος Χαράλαμπος τα βόδια τους γερά καθ’ όλη τη χρονιά.

Είναι προστάτης και όλων των ζώων. Γι’ αυτό στη Κρήτη οι τσοπάνηδες, όταν τα ζωντανά τους δεν πάνε καλά, τον παρακαλούνε να τα θεραπεύσει.

Στην Αγία Παρασκευή της Λέσβου μάλιστα την ημέρα της γιορτής του, σφάζουνε ένα ταύρο και κάνουμε αγώνες ιπποδρομίας.

Γιορτάζουν τα εξής ονόματα

Χαράλαμπος, Χαρίλαος, Χαραλάμπης, Χάρης, Χάμπος, Λάμπης, Λάμπος, Λαμπίας, Μπάμπης, Μπάμπος, Χαραλαμπία, Χαραλαμπή, Λαμπή, Λάμπω, Μπαμπίνα, Μπήλιω, Μπιλιώ, Μπία, Χάμπη

Ποιοι ήταν οι τρεις Ιεράρχες και γιατί τους τιμούμε; Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 30 Ιανουαρίου:

 medlabnews.gr

Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.

Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 30 Ιανουαρίου:

Αρχοντής, Αρχοντίων, Αρχοντίωνας, Αρχοντία, Αρχοντή, Αρχοντούλα, Αρχόντισσα, Αρχόντω , Μαύρος, Μαυρουδής, Μαυροειδής, Μαυρέτα, Χρυσή, Χρύσα, Χρυσαλία, Χρυσαυγή, Χρυσούλα, Σήλια, Χρυστάλλα, Χρυσταλλία , Αύρα

Ο Αγιος Αντώνιος ο Μέγας. Τα θαύματά του. 17 Ιανουαρίου.

medlabnews.gr 

Στις 17 Ιανουαρίου, τιμάται η μνήμη του Αγίου Αντωνίου του Μέγα, του Αγίου Θεοδοσίου του Μέγα ευσεβούς βασιλέως και του Νεομάρτυρος Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων. 

Σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, έχουν γιορτή οι: Αντώνιος, Αντώνης, Τόνης, Νάκος, Αντώνας, Αντωνάκος, Τόνυ, Αντωνία, Αντωνούλα, Τόνια, Θεοδόσιος, Θεοδόσης, Δόσιος, Δόσης, Τεό (Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα)


 Ο Άγιος Αντώνιος γεννήθηκε γύρω στο 250 στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, από γονείς εύπορους και ευλαβείς. Έζησε στα χρόνια ρωμαίων αυτοκρατόρων, όπως ο Διοκλητιανός (284-305), ο Μαξιμιανός (285-305) και ο Μέγας Κωνσταντίνος. Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης κι έδειξε ενδιαφέρον για τη λατρευτική ζωή της εκκλησίας. Ο Μέγας Αντώνιος είναι Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο πρώτος ασκητής του Χριστιανισμού, που θεμελίωσε τον υγιή Μοναχισμό. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού μέχρι και την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και των παιδιών του.

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε ως ασκητής στην έρημο και πέθανε στις 17 Ιανουαρίου του 356, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του από τις Λουθηρανικές, τις Αγγλικανικές, τις Καθολικές και τις Ορθόδοξες εκκλησίες, όπου θεωρείται άγιος.

Ο Αντώνιος, τον οποίον οι Άγιοι Πατέρες ανακήρυξαν Μέγα, γεννήθηκε επί εποχής Δεκίου, το έτος 251 στο χωριό Κομά της Κάτω Αιγύπτου, κοντά στην Ηρακλεόπολη την Μεγάλη, από πλούσιους αλλά ευσεβείς χριστιανούς γονείς.

Από την παιδική του ηλικία τον διακατείχαν η αυτάρκεια η ολιγάρκεια και η εσωστρέφεια ένεκα των οποίων και δεν θέλησε να μάθει γράμματα ούτε να συναναστρέφεται με άλλα παιδιά προκειμένου «να μην αισθάνεται σύγχυση και ανάγκη φροντίδας», ακολουθούσε όμως τους γονείς του συστηματικά σε εκκλησιασμούς όπου και έδινε ιδιαίτερη προσοχή στα ιερά αναγνώσματα.

Όταν σε ηλικία 18 ή 20 ετών έχασε τους γονείς του απέμεινε με την μικρότερη αδερφή του, αναλαμβάνοντας ο ίδιος τη φροντίδα του σπιτιού τους. Έξι μήνες μετά το θάνατο των γονιών του ο Αντώνιος άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή της πρόσκλησης του πλουσίου νέου, στην οποία αναφέρεται ότι ο Χριστός είπε: «πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ευαγγέλιο του Ματθαίου ιθ΄ 21).

Συγκινημένος από την ευαγγελική αυτή περικοπή, διένειμε την περιουσία 300 εύφορων κτημάτων του στους φτωχούς. Επίσης, εμπιστεύτηκε την αδερφή του σ’ έναν παρθενώνα ανατροφής (δεδομένου ότι μοναστήρια δεν υπήρχαν ακόμα), ενώ ο ίδιος αφού χάρισε προηγουμένως και το σπίτι του, αποσύρθηκε σ’ ένα κελί που έκτισε ο ίδιος σε απομονωμένο μέρος πλησίον του χωριού του, μιμούμενος κάποιον γέροντα ασκητή που έτυχε να γνωρίσει και να θαυμάζει για την αρετή του.

Ο ίδιος αποσύρθηκε στην έρημο όπου έζησε ασκητικά, παραμένοντας έτσι μακριά από υλικούς πειρασμούς και διαφόρων κοινωνικών συμπεριφορών. Ασκούμενος έτσι στην αγρυπνία και την προσευχή και εξ ανάγκης στη νηστεία, τρώγοντας μία φορά την ημέρα περί τη δύση του Ηλίου, ή κάθε δύο μέρες ή και τέσσερις, μόνο άρτο και αλάτι και νερό.

Μάχη κατά της ειδωλολατρίας και θαύματα Το 311, στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών που οργανώθηκαν την εποχή του Μαξιμιανού εγκατέλειψε το ερημητήριό του και έδωσε τη σκληρή μάχη του πιστού κατά της ειδωλολατρίας και της απάτης.

Το ίδιο έγινε σαράντα χρόνια αργότερα όταν σε ηλικία εκατό χρονών κατήλθε για μια ακόμη φορά, στην Αλεξάνδρεια, για να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου. Είχε αλληλογραφία με το Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους γιους του οι οποίοι τον σέβονταν βαθύτατα και ζητούσαν τις συμβουλές του. Μαρτυρείται ότι, ενώ ο Άγιος βρισκόταν ακόμα στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων που εξέρχονταν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν.

Ο Μέγας Αντώνιος πέθανε το 356 μ.Χ. Πρόβλεψε με θαυμαστή ακρίβεια το θάνατό του, ο οποίος συνέβη σε ηλικία «εγγύς ετών πέντε και εκατόν». Η μνήμη του γιορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 17 Ιανουαρίου. Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου ήταν να μη φανερωθεί ο τόπος της ταφής του. Ωστόσο, οι μοναχοί που ασκήτευαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (το 561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Πηγή ekklisiaonline.gr

Ο Πατέρας Αντώνιος τι απαντά για την ποινική δίωξη για τα οικονομικά της «Κιβωτού». «Είμαι ο εχθρός του ελληνικού κράτους»

 medlabnews.gr 

Βαρύτατες κατηγορίες, που αφορούν τα οικονομικά πεπραγμένα της «Κιβωτού του Κόσμου», απήγγειλε (04/01) ο εισαγγελέας σε βάρος του ιδρυτή της ΜΚΟ, πατέρα Αντωνίου και της συζύγου του.

Με το πέρας της έρευνας που διενέργησε επί σειρά μηνών, για την οικονομική διαχείριση της «Κιβωτού», ο εισαγγελέας Ιωάννης Σέβης άσκησε ποινική δίωξη σε βάρος του πατέρα Αντώνιου και της πρεσβυτέρας, Σταματίας Γεωργαντή, για τα κακουργήματα της απιστίας, της υπεξαίρεσης και της νομιμοποίησης παράνομου χρήματος. Σύμφωνα με την δίωξη η πρεσβυτέρα φέρεται να έχει τελέσει τα αδικήματα της απιστίας και της υπεξαίρεσης ως φυσικός αυτουργός ενώ στον κληρικό σύζυγό της αποδίδεται ηθική αυτουργία στις παραπάνω πράξεις. Και οι δύο βαρύνονται με πράξεις που αφορούν ξέπλυμα χρημάτων.

Ο πατέρας Αντώνιος δηλώνει αθώος και χαρακτηρίζει άδικη και αβάσιμη την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε εκείνον και την πρεσβυτέρα για τα οικονομικά της «Κιβωτού»…

«Η ποινική δίωξη που μας ασκήθηκε είναι άδικη και αβάσιμη. Μαζί με εμένα κατηγορούνται ακόμη η πρεσβυτέρα και ένα μέλος της οικογένειάς μου, επειδή ήταν μέλη του διοικητικού συμβουλίου της «Κιβωτού του κόσμου». Συνεχίζονται οι διώξεις για κατηγορίες που δεν στοιχειοθετούνται. Βγαίνουν νέα αδικήματα από το πουθενά. Κατηγορούμαστε για υπεξαίρεση, ενώ η ίδια η πρεσβυτέρα παρέδωσε τα χρήματα που βρίσκονταν στην «Κιβωτό» όταν της ζητήθηκε και εξήγησε πώς δεν είναι δικά μας. Αυτό αναφέρεται και στην έκθεση κατασχέσεων.

Παρέδωσε πάνω από 450 χιλιάδες ευρώ, τα οποία προέρχονται από δωρεές και χορηγίες. Η «Κιβωτός» δεν είχε άλλη πηγή εισοδήματος. Για κάποιο λόγο είμαι ο εχθρός του ελληνικού κράτους και όχι μόνο» ανέφερε.

Τι απαντά στις κατηγορίες ο πατήρ Αντώνιος

Ο π. Αντώνιος απάντησε για τις παραπάνω κατηγορίες που του αποδίδονται.

1) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Έρευνα ΔΟΑ στην Σαρπηδόνος – υπεξαίρεση χρημάτων και περιουσιακών αντικειμένων συνολικής αξίας 469.500 Ευρώ και κατάσχεση 2 κλειδιών που αντιστοιχούν στην ως άνω θυρίδα.

Απάντηση: Ο χώρος φύλαξης των αντικειμένων υποδείχθηκε από την ίδια την Σταματία Γεωργαντή στους αστυνομικούς και δεν ανευρέθηκαν κατόπιν έρευνας. Επρόκειτο για διαφύλαξη των περιουσιακών στοιχείων σε ασφαλές μέρος ακινήτου ιδιοκτησίας της ΚΙΒΩΤΟΥ, χωρίς σκοπό παράνομης ιδιοποίησης, ενόψει των απρόβλεπτων γεγονότων και των μέτρων λιτότητας από το 2009 και έπειτα, που ανέτρεψαν πλήρως την εμπιστοσύνη προς τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας. Περαιτέρω για κάθε μήνα των ετών 2015-2016, τα έξοδα της ΚΙΒΩΤΟΥ ξεπερνούσαν κατά πολύ τους ορισθέντες περιορισμούς των τραπεζικών συναλλαγών και της ανάληψης μετρητών- οπότε υπήρχε η ανάγκη διαθεσιμότητας οικονομικής ρευστότητας για την κάλυψη των βασικότερων αναγκών της Κιβωτού που έπρεπε να καλυφθούν ανεξαρτήτως των περιορισμών των capital controls.

2) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Έρευνα ΔΟΑ στην Σαρπηδόνος – κατάσχεση αποδεικτικού κατάθεσης ποσού 221.000 Ευρώ σε τραπεζικό λογαριασμό της ΚΙΒΩΤΟΥ στη Eurobank.

Απάντηση: Το ποσό κατατέθηκε σε τραπεζικό λογαριασμό της ΚΙΒΩΤΟΥ και όχι σε προσωπικό της Σταματίας Γεωργαντή- ως εκ τούτου δεν προκύπτει κανένας σκοπός υπεξαίρεσης – ιδιοποίησης. Η προσωρινή διοίκηση δεν ενημερώθηκε γιατί δεν έλαβε χώρα ποτέ η επίδοση του διορισμού του προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου στην μέχρι τότε Πρόεδρο ΔΣ και άρα δεν είχε επίσημη ενημέρωση. Δεν ακολουθήθηκε μια ορθή διαδικασία παράδοσης παραλαβής.

3) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ακίνητο Ραβένια- Τίμημα αγοράς – πληρωμή τιμήματος 100.000 Ευρώ σε μετρητά με χρήματα σε σακούλες που ανήκαν στην περιουσία της ΚΙΒΩΤΟΥ και προέρχονταν από δωρεές ιδιωτών.

Απάντηση: Το τίμημα προήλθε από πρόσφατη πώληση ακινήτου ιδιοκτησίας των Αντωνίου Παπανικολάου και Σταματίας Γεωργαντή στην Αρτέμιδα Αττικής, στην … (υπ’ αριθμ. συμβόλαιο αγοραπωλησίας), από αποταμιεύσεις από το έτος 1998, που ο Αντώνιος Παπανικολάου ξεκίνησε να εργάζεται ως ιερέας και να λαμβάνει μισθό, σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερα χαμηλές δαπάνες διαβίωσης της οικογένειας.

4) ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ακίνητο Ραβένια – Κατασκευαστικές εργασίες – αποπληρωμή κατασκευαστικών εργασιών, ποσού ύψους περίπου 100.000 Ευρώ, από ταμειακά διαθέσιμα της ΚΙΒΩΤΟΥ.

Απάντηση: Σύμβαση χρησιδανείου, αρχικά άτυπα, αμέσως μετά την αγορά του ακινήτου, μεταξύ ΚΙΒΩΤΟΥ- Αντωνίου Παπανικολάου, και μετέπειτα εγγράφως, την 6.2.2017. Η σύμβαση παρατάθηκε για τρία χρόνια την 1.3.2020, ήτοι μέχρι την 28.2.2023 και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα, ενόψει του ότι η ΚΙΒΩΤΟΣ χρησιμοποιεί ακώλυτα το ακίνητο, χωρίς αντίρρηση ή καταγγελία της σύμβασης. Οι εργασίες αποπεράτωσης αφορούσαν τις συνήθεις υποχρεώσεις συντήρησης, επισκευής ζημιών και βλαβών του ακινήτου καθώς και συνήθεις δαπάνες για τη λειτουργία αυτού και διαρρυθμίσεις και μετατροπές που εξυπηρετούν τη συμφωνημένη χρήση του ακινήτου, προκειμένου να εξασφαλιστεί η λειτουργικότητά του και να αποτελέσει ένα κατάλληλο περιβάλλον διαμονής για τα άτομα που περιθάλπει η Κιβωτός στο πλαίσιο λειτουργίας της. Το συνολικό ποσό εξόφλησης κατασκευαστικών εργασιών ήταν 87.963,97 ευρώ, το οποίο έγινε διατραπεζικά μετά την έκδοση σχετικών παραστατικών και συνεπώς δεν προκλήθηκε καμία ζημία στην περιουσία της ΚΙΒΩΤΟΥ, η οποία εκμεταλλεύεται το συγκεκριμένο ακίνητο μέχρι και σήμερα που μιλάμε και καρπώνεται τα οφέλη των εργασιών συντήρησης και επισκευής στις εγκαταστάσεις αυτού.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ακίνητο Ραβένια – Πληρωμή φόρου μεταβίβασης- εξόφληση Φ.Μ.Α. στις 17.2.2016 από ταμειακά διαθέσιμα της ΚΙΒΩΤΟΥ.

Απάντηση: πληρώθηκε στις 23.12.2015 με το υπ’ αριθμ. ΡΧ… παραστατικό (φόρος μεταβίβασης ύψους 3.090 ευρώ), στις 18.5.2016 έγινε η επιστροφή του φόρου μεταβίβασης, ποσού ύψους 3.090 ευρώ στην τράπεζα Eurobank, και ειδικότερα επεστράφη το ποσό των 2.703,72 ευρώ στη δικαιούχο του λογαριασμού «ΚΙΒΩΤΟ» και τα υπόλοιπα 386,28 ευρώ παρακρατήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Κηφισιάς για συμψηφισμό οφειλής με αρ. γραμματίου …

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ακίνητο Ραβένια- Καταβολή μισθού σε άγνωστο πρόσωπο – συνολικού ύψους 44.644,89 Ευρώ, ενώ το ακίνητο δεν χρησιμοποιείται από την ΚΙΒΩΤΟ.

Απάντηση: Ο υπάλληλος δεν είναι άγνωστος, ονομάζεται… – εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να εργάζεται για την ΚΙΒΩΤΟ και συγκεκριμένα παρέχει τις υπηρεσίες του ως γεωπόνος στη δομή της Πωγωνιανής- και όχι στο ακίνητο που βρίσκεται στα Άνω Ραβένια- χωρίς να έχει διακοπεί σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο από την ημερομηνία που προσλήφθηκε μέχρι σήμερα, η σύμβαση εργασίας του. Επιπλέον το ακίνητο στα Άνω Ραβένια χρησιμοποιείτο και αξιοποιείτο αποκλειστικά και μόνο από την Κιβωτό, δυνάμει σχετικής σύμβασης χρησιδανείου μεταξύ του Α. Παπανικολάου και της εταιρείας και συνεπώς νομίμως και αυτονοήτως η εταιρεία αναλάμβανε το σύνολο των οικονομικών υποχρεώσεων συντήρησης, λειτουργίας και αξιοποίησης του επίμαχου ακινήτου στα Άνω Ραβένια.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Δαπάνες διαβίωσης – οικογενειακά εισοδήματα 12.000-13.000 Ευρώ ετησίως (μισθός από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών), υπόλοιπο λογαριασμού μισθοδοσίας ποσό ύψους 100.000 Ευρώ το 2022- η διαβίωση εξασφαλιζόταν από τα έσοδα της ΚΙΒΩΤΟΥ.

Απάντηση: Η αυξητική τάση του προοδευτικού υπολοίπου του λογαριασμού μισθοδοσίας του Αντωνίου Παπανικολάου προέρχεται από αποταμιεύσεις, δηλαδή: μισθός Αντωνίου Παπανικολάου από το έτος 1998 και έπειτα, διεξαγωγή λιτής ζωής με εξαιρετικά χαμηλές δαπάνες διαβίωσης (το διαμέρισμα είχε παραχωρηθεί στην οικογένεια ως φιλοξενία από την ΚΙΒΩΤΟ προς αναγνώριση της πολύτιμης βοήθειας που προσέφεραν στην ΚΙΒΩΤΟ από τη στιγμή της ίδρυσής της μέχρι και την ημέρα της παράνομης εκδίωξης τους).

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Αναλήψεις μετρητών- ανάληψη συνολικού ποσού 17.000 Ευρώ από τραπεζικό λογαριασμό της ΚΙΒΩΤΟΥ στις 26.7.2019 και 9.9.2019.

Απάντηση: Δεν προκύπτει η ενσωμάτωση του ως άνω ποσού σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό ή η χρήση του για προσωπικές ανάγκες τους με οποιοδήποτε τρόπο.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Επιστροφή μισθοδοσίας από… – μεταφορές ποσού συνολικού ύψους 35.811 Ευρώ (64,4 % του ποσού που είχε εισπράξει ως μισθό από την ΚΙΒΩΤΟ) κατά τα έτη 2017-2021.

Απάντηση: Οι μεταφορές συνιστούν πληρωμή δόσεων στα πλαίσια σύμβασης αγοραπωλησίας ακινήτου στην Αρτέμιδα Αττικής. Σχετικά: υπ’ αριθμόν … συμβόλαιο αγοραπωλησίας οριζοντίου κατ’ έκταση κάθετης ιδιοκτησίας του Συμβολαιογράφου Αθηνών, … με συμβαλλομένους τους Α. Παπανικολάου και Σ. Γεωργαντή (πωλητές) και την … (αγοράστρια) και υπ’ αριθμ. … συμβόλαιο γονικής παροχής με παρακράτηση της επικαρπίας του ως άνω Συμβολαιογράφου, μεταξύ της … και του υιού της,.. , ο οποίος ανέλαβε κατόπιν τούτου την εξόφληση του ανωτέρω συμπεφωνημένου τιμήματος σε δόσεις (προσκόμιση χειρόγραφων και ηλεκτρονικών αποδείξεων καταβολής δόσεων).

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Πώληση ακινήτου στην Αρτέμιδα Αττικής στην … – αμφιβολία αν το τίμημα εισπράχθηκε πράγματι ή δηλώθηκε προσχηματικά, ενόψει αγοράς του ακινήτου στα Άνω Ραβένια.

Απάντηση: Εξόφληση τιμήματος αγοράς του ακινήτου στην Αρτέμιδα Αττικής δυνάμει του υπ’ αριθμόν… συμβολαίου αγοραπωλησίας σε δέκα (10) άτοκες ετήσιες δόσεις – έκαστην δόση ανερχόμενη στο ποσό των 12.800 ευρώ- από την αγοράστρια… αρχικά και στη συνέχεια, δυνάμει του του υπ’ αριθμ… συμβολαίου γονικής παροχής, από τον υιό της, … Απόκτηση ποσού 64.000 Ευρώ από την ως άνω αγοραπωλησία. Το υπολειπόμενο ποσό του συνολικού τιμήματος της αγοραπωλησίας του ακινήτου στα Άνω Ραβένια, ύψους 36.000 ευρώ (100.000-64.000), αποτελεί τμήμα των προσωπικών αποταμιεύσεων του Α. Παπανικολάου, προερχόμενο από φορολογηθέντα εισοδήματα- συγκεκριμένα, από εισοδήματα του προαναφερθέντος, από το έτος 1998 που εργάζεται ως ιερέας μέχρι και το έτος 2016 καθώς και από την πώληση περιουσιακών του στοιχείων τα προηγούμενα έτη.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες – κατοχή / εισαγωγή στο τραπεζικό σύστημα/ κατάθεση σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς των ποσών που έχουν υπεξαιρεθεί, για την αγορά περιουσιακών στοιχείων, αγαθών και υπηρεσιών.

Απάντηση: Αόριστος και αναληθής ισχυρισμός – δεν υποδεικνύονται ειδικότερα τυχόν τραπεζικοί λογαριασμοί, το ποσό που κατατέθηκε ή περιουσιακά στοιχεία που αγοράσθηκαν ή γενικότερα ο τρόπος με τον οποίο δήθεν έλαβε χώρα ιδιοποίηση των παρανόμως αποκτηθέντων προϊόντων.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Ταμειακό έλλειμα ύψους 305.507, 11 Ευρώ στις 31.12.2022.

Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο δεν υφίστατο ταμειακό έλλειμμα, αλλά αντιθέτως προκύπτει πλεόνασμα ύψους 136.890,31 Ευρώ, καθώς για λόγο ακατανόητο σε εμάς δεν ελήφθησαν υπόψη τα τα περιουσιακά στοιχεία συνολικής αξίας 469.050 ευρώ, που βρέθηκαν στην Σαρπηδόνος, κατόπιν έρευνας της ΔΟΑ κατόπιν υποδείξεως της Σ. Γεωργαντή. Όλα τα ως άνω προέρχονταν από δωρεές ιδιωτών προς την «ΚΙΒΩΤΟ», τις οποίες η Σ. Γεωργαντή ως νόμιμη εκπρόσωπος και διαχειρίστρια της περιουσίας της εταιρείας παραλάμβανε και περαιτέρω αναλάμβανε την υποχρέωση να φροντίσει για την ασφαλή φύλαξή τους. Αυτό επισημαίνεται και στον Ταμειακό Απολογισμό Φορολογικού Έτους 2022 από τον λογιστή της ΚΙΒΩΤΟΥ,…, ο οποίος βεβαιώνει ότι στον εν λόγω απολογισμό δεν περιλαμβάνονται τα ευρήματα του επιτόπιου ελέγχου της Οικονομικής Αστυνομίας στην δομή της Σαρπηδόνος.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Αποπληρωμή 99 τιμολογίων χωρίς συνοδευτικό αποδεικτικό ολοκλήρωσης – Αποπληρωμή μελετών που δεν υπάρχουν στα αρχεία της εταιρείας – συνολικού ποσού 2.231.145 Ευρώ και συνολικού ποσού 144.105 Ευρώ, αντίστοιχα.

Απάντηση: Δεν υπάρχουν αποδεικτικά, επειδή: τα εν λόγω τιμολόγια έχουν εκδοθεί σε παλαιό χρονικό διάστημα, δεν υπήρχε ανάλογη πολιτική ή διαδικασία ενδοεταιρικής φύσης που να προβλέπει την έγγραφη πιστοποίηση της ολοκλήρωσης της υπηρεσίας ή του έργου, δεν υπάρχει κάποια υποχρέωση από το νόμο που να προβλέπει την έκδοση οποιασδήποτε μορφής αποδεικτικού ολοκλήρωσης μιας υπηρεσίας ή ενός έργου από ΑΜΚΕ, όπως συμβαίνει αντίστοιχα σε υπηρεσίες του Δημοσίου, δεν αμφισβητείται η εγκυρότητα κάποιου από τα εν λόγω 99 τιμολόγια καθώς όλες οι πληρωμές έγιναν μέσω τραπέζης. Άρα τα έργα έχουν γίνει οι πληρωμές έγιναν διατραπεζικά οπότε είναι απολύτως έωλος και εξωφρενικός ο ισχυρισμός ότι έχει τελεστεί οποιοδήποτε αδίκημα σχετικό με υπεξαίρεση ποσού λόγω μη ανεύρεσης πρακτικών παραλαβής κάποιων έργων ή μελετών.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Θυρίδα ΕΤΕ Δ. Π. στη Χίο – προέλευση ποσού ύψους 57.350 Ευρώ.

Απάντηση: Το ποσό δεν ανήκει στην περιουσία της «ΚΙΒΩΤΟΥ», ώστε να βρίσκεται στην κατοχή της Σ. Γεωργαντή όταν διατελούσε διαχειρίστρια της ως άνω Εταιρείας, αλλά αντιθέτως ανήκει αποκλειστικά στην ιδιοκτησία της μισθώτριας της εν λόγω θυρίδας, ήτοι της … Το συνολικό ποσό αποτελεί προϊόν αποταμίευσης των κόπων μιας ζωής της ίδιας και του συζύγου της, .. του …, ο οποίος απεβίωσε στις… Ταυτόχρονα δεν προκύπτει από τεκμηριωμένα στοιχεία η έλλειψη χρηματικού ποσού αντίστοιχου ύψους από οποιοδήποτε κονδύλιο ή ταμείο της ως άνω Εταιρείας.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Φάκελος περιέχων το ποσό των 10.000 Ευρώ και κουτί με κοσμήματα που βρέθηκαν στα κεντρικά γραφεία της ΚΙΒΩΤΟΥ- προέλευση ποσών.

Απάντηση: Η ύπαρξη του φακέλου ήταν άγνωστη- δεν προκύπτει χρηματικό έλλειμμα της περιουσίας της ΚΙΒΩΤΟΥ, ενώ πρόσβαση στο βεστιάριο είχε πλήθος κόσμου, δεδομένης και της αλλαγής της διοίκησης της ΚΙΒΩΤΟΥ από την 22.11.2022 και όχι μόνο η Σ. Γεωργαντή.

Κουτί με κοσμήματα: ανήκει στην ιδιοκτησία της οικογένειας (οικογενειακά κειμήλια, δωρεές- κληροδοτήματα) γι’ αυτό δεν παραδόθηκαν στους αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της έρευνας στη Σαρπηδόνος, ενώ είχαν τοποθετηθεί σε ασφαλές μέρος/ μη εμφανές σημείο για διαφύλαξή τους και αφέθηκαν εκεί από την οικογένεια μετά την εκδίωξη τους από τις εγκαταστάσεις της ΚΙΒΩΤΟΥ αφού δεν είχαν δυνατότητα πλέον πρόσβασης. Παράλληλα δεν προκύπτει ταμειακό έλλειμμα από κονδύλιο της Εταιρείας.

Σύναξη του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. Η αρχαιότερη γιορτή της Εκκλησίας μας, 7 Ιανουαρίου

 medlabnews.gr

Στις 7 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας εορτάζει την Σύναξη του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. 

Είναι η αρχαιότερη γιορτή της Εκκλησίας μας, για τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Και ήλθε Θεόθεν. Ο Θεός φώτισε τους Πατέρες της Εκκλησίας και την όρισαν την επόμενη των Θεοφανείων, για να τιμήσουν τον άγιο Ιωάννη, που βάπτισε τον Χριστό μας. Είναι ο μεγαλύτερος άγιος της Εκκλησίας μας.

Η Παναγία δεν συγκρίνεται, βέβαια. Ο «μείζων εν γεννητοίς γυναικών». Η φιλανθρωπία και η αγάπη του Χριστού ένσαρκη. Ο φίλος των αμαρτω­λών. Ο κήρυξ της μετανοίας. Η φιλέρημος τρυγών. Σ’ οποία ερημιά κι αν είμαστε, και των πόλεων και των άλλων περιοχών, υπάρχει εκεί πάντοτε, να το ξέρομε αυτό, ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και μας συντροφεύει.

Την ίδια μέρα, 7 Ιανουαρίου πάντα, γιορτάζει και η μετένεξις, η μεταφορά, δηλαδή, της Τιμίας χειρός του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, από την Αντιό­χεια στην Κωνσταντινούπολη, στα χρόνια του Κων­σταντίνου του Πορφυρογέννητου και του Ρωμανού του Β’, του υιού του, Πορφυρογέννητου κι αυτού, τον 10ο αιώνα. Είχε ταφεί ο άγιος Ιωάννης στη Σεβαστή. Μια πόλη, εκεί κοντά στην Αντιόχεια της Συρίας, στην Κιλικία της Μικράς Ασίας, είναι κοντά αυτά, και πή­γε ο ευαγγελιστής Λουκάς κι επήρε το χέρι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Τον αγαπούσε πολύ. Κι αυτός γράφει τα περισσότερα για τον άγιο Ιωάννη, που είναι η αρχή της ευαγγελικής ιστορίας.

Το πήρε και το πήγε στην πατρί­δα του, την Αντιόχεια της Συρίας. Τις Συριάδες Αθήνες, που προήλθε ο ιερός Χρυσόστομος και τόσοι άλ­λοι από ’κει. Κι εκεί το χεράκι του αγίου μας Ιωάννου του Προδρόμου έκανε πολλά και μεγάλα θαύμα­τα. Ξεκλείδωνε ψυχές. Τις έφερνε στον Χριστό. Τις έβγαζε απ’ την αμαρτία, δίνοντας μετάνοια και χά­ρη. Και θαυματουργούσε παντοιοτρόπως. Έβγαζε δαιμόνια, θεράπευε αρρώστους, σήκωνε παράλυτους, και έδινε, προπαντός, ψυχική και πνευματική υγεία.

Το θαύμα με τον δράκοντα και το χέρι του Ιωάννη Προδρόμου Εκεί στα όρια της Αντιόχειας, λέει το ταπεινό και Ιερό Συναξάριο της 7ης Ιανουαρίου, ήτο κι ένας μεγάλος δράκοντας. Τον οποίο ο κόσμος εκεί ο απλός, οι ειδωλολάτραι, οι μη χριστιανοί, δηλαδή, του απένεμαν λατρεία. Τον είχαν θεό. Και του πρόσφεραν κά­θε χρόνο θυσία, με θύμα έναν άνθρωπο. Έριχναν κλή­ρο κι οποίος τύχαινε. Μια χρονιά έτυχε, λοιπόν, η κόρη ενός χριστιανού, να την ρίψουν στον δράκοντα, να την φάγει. Εκείνος στενοχωρήθηκε. Δεν ήξερε τί να κάνει. Παρακαλούσε, λοιπόν, τον Θεό, τον Χρι­στό μας, και τον άγιο Ιωάννη. Και την παραμονή αυτής της φοβερής και θεοστυγούς πράξεως, πήγε και προσκύνησε το χεράκι του αγίου. Και καθώς προσκυ­νούσε, δάγκωσε και έκοψε, ή πήρε, μάλλον, με το στόμα του τον αντίχειρα. Δεν τον κατάλαβε κανείς.

Την άλλη μέρα, κρατώντας στο χεράκι του κρυφά τον αντίχειρα του μεγάλου Βαπτιστού, πήγε την κό­ρη του στο μέρος που ήρχετο ο δράκων, για να την φάει. Κι είχε μαζευτεί πολύς κόσμος από περιέργεια, —τί άχαρο θέαμα και τί σκληρή πράξη!— και περίμεναν όλοι την ώρα που θα εγίνετο αυτό το κακό. Και καθώς ήρχετο ο δράκων και ορμούσε πάνω στο θύμα του, τρέχει μπροστά ο πατέρας κι ενώ είχε εκεί­νος ανοίξει το στόμα του να καταπιεί την κόρη, του ρίχνει μέσα στο στόμα, σημάδεψε, και του ρίχνει τον αντίχειρα του μεγάλου Προδρόμου. Και τί γίνεται; Εκείνος έσκασε και εχάθη. Συγκινήθηκαν όλοι. Και περισσότερο ο πατέρας. Και πιο πολύ η κορούλα του. Χάρηκαν τόσο πολύ. Δόξασαν και ευχαρίστησαν τον Θεό και τον μεγάλο Πρόδρομό Του, τον Χριστό μας. Και τον μεγάλο Πρόδρομο. Πανηγύρισαν. Αλάλαξαν. Πολλοί ειδωλολάτραι έγιναν χριστιανοί. Κι όλοι μαζί κι ο ευεργετηθείς πατέρας περισσότερο, πήραν πέτρες και φτειάξανε μία μεγάλη εκκλησία του αγίου τΙωάννου του Προδρόμου. Το χέρι του Ιωάννη στην Κωνσταντινούπολη Είχαν μάθει τα θαύματα κι οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Και περισσότερο οι Κων­σταντίνος και Ρωμανός Πορφυρογέννητοι. Και θα ήθε­λαν να έχουν στην Κωνσταντινούπολη το χεράκι του αγίου Ιωάννου. Το είδε αυτό ο άγιος Ιωάννης, όλα τα βλέπει, και χάρηκε πολύ που τον ήθελαν και στη Βασιλεύουσα. Και τί κάνει; Σ’ έναν εσπερινό και κα­θώς έκαναν οι πατέρες στο ναό εκεί αγιασμό, στο ναό που ήταν το χεράκι του αγίου, τί κάνει ο άγιος; Φω­τίζει και σπρώχνει, θα λέγαμε, ένα διάκονο της Εκ­κλησίας της Αντιόχειας, τον Ιώβ, και τί κάνει; Κα­θώς ήταν όλοι εκεί στον αγιασμό προσηλωμένοι και προσευχόμενοι, πάει και αρπάζει, λέει το Συναξάριο, αρπάζει το χέρι του αγίου και το φέρνει στην Κωνσταντινούπολη. Υπάρχει και καλός αρπαγμός. Και καλή κλοπή. Και τώρα ο άη Γιάννης ήθελε να πάει το χέρι του εκεί και πώς να το κάνει; Βάζει τον άνθρωπο: «Άντε πήγαινε και κάνε το αυτό.» Και όντως έφθασε το χεράκι του αγίου ανήμερα στη Σύναξή του. Στη χάρη του. Επτά Ιανουαρίου. Έφθασε. Μυστικά έφθασε. Τό ’φερε μυστικά ο άνθρωπος. Μην τον γνω­ρίσουν και τον τρέξουνε πίσω και του πάρουν το χέρι. Ήτανε μεγάλος θησαυρός. «Την χείρα σου την αψαμένην την ακήρατον κορυφήν του Δεσπότου…», που λέει στην εννάτη ώρα το Δοξαστικόν, και το έψαλε ο Παπαδιαμάντης και εκοιμήθη με αυτό. Το έμαθαν οι αυτοκράτορες και βγήκαν. Προϋπά­ντησαν τον μεγάλο Βαπτιστή. Έπεσαν κάτω στη γη, κλαίγανε, έκλαιγε ο κόσμος, ήταν μεγάλη, έτσι, εκδήλωση χαράς και ευγνωμοσύνης και υποδοχής για τον άγιο Ιωάννη, τον μείζονα των προφητών. Και το πήραν στα χέρια τους. Στο χέρι τους οι αυτοκράτορες. Και πού το πήγαν; Στο παλάτι. Στον ναό του παλατιού. Κι εκεί: «Ευχαριστούμε, άγιε Ιωάννη, που άκουσες, είδες την επιθυμία μας κι άκουσες τη δέησή μας και μας ήλθες μόνος, κατ’ αυτό τον τρόπο. Και κάθε χρόνο, στις 7 Ιανουαρίου, όσο ήσαν οι αυτοκράτορες στην αθάνατη Κωνσταντινούπολή μας, γιόρ­ταζαν την μετένεξη, τη μεταφορά, δηλαδή, του αγίου Ιωάννου. Και είναι στο Μηναίο και το γιορτάζουμε κι εμείς. Τί όμορφο είναι! Τί καλό είναι! Χρόνια πολλά και σ’ όσους εορτάζουν.

Θεοφάνεια, Επιφάνεια, Φώτα. Μεγάλη εορτή του Χριστιανισμού


επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Μία από τις μεγάλες γιορτές του Χριστιανισμού γιορτάζει σήμερα, Σάββατο 6 Ιανουαρίου, η Εκκλησία. 
 Σήμερα γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις, Φωτεινή, Φανή, Φένια, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ * Θεοφάνης, Φάνης, Θεοφανία, Φάνια, Φανή, Φένια, Φανούλα * Ιορδάνης, Ντάνης, Δάνης, Ιορδάνα, Ντάνα, Δάνα Ουρανία, Ράνια * Περιστέρα Θεοπούλα, Θεόπη. 
Θεοφάνεια, Επιφάνεια ή Φώτα, τρεις διαφορετικές ονομασίες για μία μεγάλη εορτή του Χριστιανισμού, σε ανάμνηση της Βάπτισης του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ή Βαπτιστή.

Η ονομασία της προκύπτει από τη φανέρωση των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας, που σύμφωνα με τις Γραφές συνέβη κατά τη Βάπτιση του Ιησού. Από τότε και το Βάπτισμα των χριστιανών, δεν είναι «εν ύδατι», όπως το βάπτισμα «μετανοίας» του Ιωάννη, αλλά «εν Πνεύματι Αγίω».
Στις Δυτικές Εκκλησίες, τα Θεοφάνεια είναι περισσότερο συνδεδεμένα με την προσέλευση και την προσκύνηση των Τριών Μάγων στη Φάτνη της Γέννησης του Ιησού.
Τα Επιφάνεια δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα πότε καθιερώθηκε να εορτάζονται. Ωστόσο, σίγουρα αποτελούν μία από τις αρχαιότερες εορτές της Εκκλησίας μας. Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς κάνει λόγο για κάποιους αιρετικούς Γνωστικούς που από τις αρχές του 2ου αι. γιόρταζαν τη Βάπτιση του Ιησού. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος παραδέχεται και περιγράφει την εορτή ως αρχαία πανήγυρη στην Αντιόχεια τη Μεγάλη και ότι από εκεί την παρέλαβαν οι Γνωστικοί. Κατά τον 4ο αι. τα Θεοφάνεια γιορτάζονται πλέον με λαμπρότητα σε όλη την Εκκλησία ως εορτή του φωτισμού της ανθρωπότητας διά του Αγίου Βαπτίσματος, εξ ου και η ονομασία «Τα Φώτα», εορτή «των Φώτων». Είναι η τρίτη και τελευταία εορτή του Δωδεκαημέρου που ξεκινά με τα Χριστούγεννα και εορτάζονται κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου.
Ο Μέγας Αγιασμός που λαμβάνει χώρα εντός των Εκκλησιών και η Κατάδυση του Τιμίου Σταυρού που ακολουθεί τον Μεγάλο Αγιασμό είναι οι δύο  κυριότερες τελετές των Θεοφανείων: ο Σταυρός καταδύεται σε θαλάσσιο χώρο λιμανιών, σε όχθες ποταμών ή λιμνών και στην ανάγκη σε δεξαμενές νερού, κατά μίμηση της Βάπτισης του Θεανθρώπου. Στην πρωτεύουσα, η επίσημη κατάδυση ορίστηκε να γίνεται από το 1900 στον Πειραιά, ενώ παρόμοιες τελετές γίνονται σε όλους τους νομούς της χώρας.

«Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις· του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι, αγαπητόν σε Υιόν ονομάζουσα· και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς, εβεβαίου του λόγου το ασφαλές. Ο επιφανείς Χριστέ ο Θεός, και τον κόσμον φωτίσας δόξα σοι».

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

 medlabnews.gr  

Ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ., κατ’ άλλους το 330 μ.Χ., στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Τα δε εγκυκλοπαιδικά λεξικά αναφέρουν σαν πατρίδα του Μ. Βασιλείου την Καισαρεία της Καππαδοκίας.

Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 αγόρια έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος).

Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από την Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από την Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες -καθοριστικής σημασίας- πνευματικές βάσεις του Αγίου.

Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική ανοδική πνευματική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του. Και το σπουδαιότερο, κατακτά τη θεία θεωρία του Ευαγγελίου, που την κάνει αμέσως πράξη με την αυστηρή ασκητική ζωή του.

Ας αναφέρουμε όμως, περιληπτικά, την πορεία των δραστηριοτήτων του. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην Καισαρεία και κατόπιν στο Βυζάντιο, επισκέφθηκε, νεαρός ακόμα, την Αθήνα, όπου επί τέσσερα χρόνια συμπλήρωσε τις σπουδές του, σπουδάζοντας φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, αστρονομία και ιατρική, έχοντας συμφοιτητές του τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό (τον θεολόγο) και τον Ιουλιανό τον Παραβάτη.

Από την Αθήνα επέστρεψε στην Καισαρεία και δίδασκε την ρητορική τέχνη. Αποφάσισε όμως, να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή και γι’ αυτό πήγε στα κέντρα του ασκητισμού, για να διδαχθεί τα της μοναχικής πολιτείας στην Αίγυπτο, Παλαιστίνη, Συρία και Μεσοποταμία.

Όταν επέστρεψε, αποσύρθηκε σε μια Μονή του Πόντου, αφού έγινε μοναχός, και ασκήθηκε εκεί με κάθε αυστηρότητα για πέντε χρόνια (357 – 362 μ.Χ.). Ήδη τέλεια καταρτισμένος στην Ορθόδοξη Πίστη, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Καισαρείας Ευσέβιο.

Ο υποδειγματικός τρόπος της πνευματικής εργασίας του δεν αργεί να τον ανεβάσει στο θρόνο της αρχιεροσύνης, διαδεχόμενος τον Ευσέβιο στην επισκοπή της Καισαρείας (370 μ.Χ.). Με σταθερότητα και γενναίο φρόνημα, ως αρχιερέας έκανε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη Πίστη. Με τους ορθόδοξους λόγους που συνέγραψε, κατακεραύνωσε τα φρονήματα των κακοδόξων.

Στους αγώνες του κατά του Αρειανισμού αναδείχτηκε αδαμάντινος, ούτε κολακείες βασιλικές του Ουάλεντα (364 – 378 μ.Χ.), που πήγε αυτοπροσώπως στην Καισαρεία για να τον μετατρέψει στον Αρειανισμό, ούτε οι απειλές του Μόδεστου μπόρεσαν να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου.

Υπεράσπισε με θάρρος την Ορθοδοξία, καταπλήσσοντας τον βασιλιά και τους Αρειανούς. Ακόμα, αγωνίστηκε κατά της ηθικής σήψεως και επέφερε σοφές μεταρρυθμίσεις στο μοναχισμό.

Η δε υπόλοιπη ποιμαντορική δράση του, υπήρξε απαράμιλλη, κτίζοντας την περίφημη «Βασιλειάδα», συγκρότημα με ευαγή Ιδρύματα, όπως φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο, ξενοδοχείο και νοσοκομείο κ.ά., όπου βρήκαν τροφή και περίθαλψη χιλιάδες πάσχοντες κάθε ηλικίας, γένους και φυλής.

Ο Μέγας Βασίλειος έχει πλούσιο και σημαντικό συγγραφικό έργο. Τα κυριότερα έργα του είναι οι 9 ομιλίες στην Εξαήμερο, ομιλίες στους Ψαλμούς, πολλές και διάφορες άλλες ομιλίες, ασκητικά έργα και επιστολές.

Εκτός των άλλων έργων του, έγραψε και Θεία Λειτουργία, που, μετά την επικράτηση αυτής της συντομότερης του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, τελείται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μεγάλη Πέμπτη και το Μεγάλο Σάββατο.

Στα πενήντα του χρόνια ο Μέγας Βασίλειος, εξαιτίας της ασθενικής κράσεώς του και της αυστηρής ασκητικής ζωής του (ορισμένες πηγές λένε από βαριά αρρώστια του ήπατος ή των νεφρών), την 1η Ιανουαρίου του 378 μ.Χ. ή κατ’ άλλους το 379 με 380 μ.Χ., εγκαταλείπει το φθαρτό και μάταιο αυτό κόσμο, αφήνοντας παρακαταθήκη και Ιερή κληρονομιά στην ανθρωπότητα ένα τεράστιο πνευματικό έργο.

Εορτολόγιο

Βασίλειος, Βασίλης, Βασιλικός, Βάσος, Βασίλας, Βασιλάκης, Μπίλλης, Μπίλης, Βίλυ, Λάκης, Βασιλεία, Βασιλική, Βασιλικούλα, Βάσω, Βασούλα, Βάσια, Βιβή, Βίκυ, Βίβιαν, Βασιλίνα. Εμμέλεια, Εμμελεία, Έμυ, Έμμυ, Άμυ, Άμμυ.

Τηλέμαχος, Τηλεμάχη, Τηλεμαχία.

1 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου και της Περιτομής του Κυρίου.

Τιμούμε τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 26 Δεκεμβρίου;

 medlabnews.gr

Κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου η Χριστιανική Εκκλησία τιμά την Παναγία, τη μητέρα του Χριστού. Οι πιστοί συγκεντρώνονται στις εκκλησίες (Σύναξη) για να αποδώσουν την οφειλόμενη τιμή στο πρόσωπο που γέννησε τον Ιησού Χριστό. Την ημέρα γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Μαρία, Δέσποινα και Παναγιώτης.

Σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, μετά από κάθε σημαντικό γεγονός που συνδέεται με την έλευση του Υιού του Θεού στον κόσμο για τη σωτηρία του, εορτάζεται η σύναξη προς τιμήν του προσώπου που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτό.

Για παράδειγμα, όπως μετά τη Βάπτιση του Χριστού έχουμε τη Σύναξη του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστού, έτσι μετά τη Γέννησή Του έχουμε τη Σύναξη της Θεοτόκου.

Η κάθε Σύναξη προεκτείνει την καθεαυτό γιορτή εμβαθύνοντας στο νόημά της και επαναλαμβάνοντας τους περισσότερους ύμνους της.

Συνεπώς, η Σύναξη της Θεοτόκου τονίζει μεν τη Γέννηση του Κυρίου δίνοντας όμως έμφαση στην πραγματικότητα της Σάρκωσής Του, πράγμα που μπορεί να λανθάνει της προσοχής μας σήμερα, ενώ ήταν ζωτικής σημασίας για την Εκκλησία κατά τους πρώτους αιώνες που είχε να αντιμετωπίσει αιρετικούς που αμφισβητούσαν την Ενσάρκωση. Θεωρούσαν την εμφάνιση του Υιού του Θεού «κατά δόκησιν» και πίστευαν ότι η παρουσία του στη γη ήταν φαινομενική. Στην ουσία ήταν οπαδοί του ιρανικού ζωροαστρισμού ο οποίος πρέσβευε τη δυαρχία, την ύπαρξη δηλαδή ενός καλού και ενός κακού θεού σε συνδυασμό με την δυαλιστική αντίληψη κατά την οποία ο πρώτος είναι δημιουργός της ψυχής ενώ ο δεύτερος του σώματος και της ύλης του κόσμου. Γι’ αυτό, ήταν ασύλληπτο γι’ αυτούς να διανοηθούν πως ο καλός θεός που ήρθε να σώσει την ψυχή του ανθρώπου, μπορούσε να προσλάβει και να σώσει την ανθρώπινη σάρκα, την οποία θεωρούσαν δημιούργημα του κακού θεού.

Η Εκκλησία αντέδρασε με σθένος κατά των προαναφερθεισών δοξασιών γιατί διαστρέφουν την αλήθεια, αφού ο Ένας και Αγαθός από τη φύση του Θεός δημιούργησε τον κόσμο, δηλαδή την ύλη και το σώμα του ανθρώπου.

Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος επισημαίνει πόσο σημαντική για τη σωτηρία είναι η αλήθεια αυτή καθώς η αποδοχή της πραγματικότητας της Σάρκωσης του Θεού, αποτελεί ίδιον του Χριστιανού.

Αυτή την αλήθεια τονίζει η Σύναξη της Παναγίας αλλά και το γεγονός ότι από όλα τα δώρα που προσέφερε η δημιουργία του Θεού προς ευχαριστία για την αποστολή του Υιού Του, το ανώτερο είναι η Παναγία Παρθένος, που με την προσφορά τους εαυτού της έγινε συνεργός στο υπέρτατο μυστήριο, γι’ αυτό και αποτελεί μεσίτρια του ανθρωπίνου γένους, παρηγοριά και ελπίδα μας!

της Θεολόγου Μαρίας Βλάχου, από το .pemptousia.gr

Ποιοι γιορτάζουν στις 26 Δεκεμβρίου;

Σήμερα, 26 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με το Εορτολόγιο, τιμούμε τη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου και τη μνήμη του Αγίου Κωνσταντίνου του Ρώσου εν Κωνσταντινούπολη.

Κάθε χρόνο στις 26 Δεκεμβρίου η Χριστιανική Εκκλησία τιμά την Παναγία, τη μητέρα του Χριστού. Οι πιστοί συγκεντρώνονται στις εκκλησίες (Σύναξη) για να αποδώσουν την οφειλόμενη τιμή στο πρόσωπο που γέννησε τον Ιησού Χριστό.

Σήμερα γιορτάζουν οι:

Εμμανουήλ, Μανώλης, Μανόλης, Μανουήλ, Μάνος, Μανούσος, Μανουσάκης, Μανουσάκι,

Εμμανουέλλα, Εμμανουέλα, Μανουέλα, Μανωλία*

Κωνστάντιος, Κωστάντιος

Κωνσταντία, Κωσταντία, Ντία

* Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

Διαβάστε επίσης

Γιατί γιορτάζουμε στις 25 Δεκεμβρίου τα Χριστούγεννα και όχι άλλη μέρα;


Γιατί γιορτάζουμε στις 25 Δεκεμβρίου τα Χριστούγεννα και όχι άλλη μέρα;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea 

Σχεδόν σε όλο τον κόσμο η γέννηση του Χριστού γιορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου. 
Στην πραγματικότητα όμως η ακριβής ημέρα γέννησης δεν είναι γνωστή. «Δεν γνωρίζουμε καν το ακριβές έτος», λένε οι ειδικοί. Αιτία της ανακριβούς παράδοσης είναι ότι ο εορτασμός των γενεθλίων είναι ένα έθιμο σχετικά καινούριο – κάποτε η ημερομηνία γέννησης δεν είχε καμία σημασία.

Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, όμως, τα γενέθλια του Χριστού ήταν θέμα ατελείωτων συζητήσεων. Η απόφαση για την 25η Δεκεμβρίου ελήφθη το 336 μ.Χ. και ο λόγος ήταν ότι έπρεπε να αντικατασταθεί μια σημαντική γιορτή των Ελλήνων και των Λατίνων.

Οι πιστοί της προηγούμενης θρησκείας γιόρταζαν τις ημέρες εκείνες τη μεγάλη γιορτή της γέννησης του Ήλιου (Dies Solis Invectis Natalis). Κατά την Αστρονομία, επίσης, 23–25 Δεκεμβρίου είναι οι μέρες του χειμερινού ηλιοστάσιου.

Ένας από τους εορτασμούς της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν η λατρεία του Ήλιου, η οποία μάλιστα άκμασε κατά την περίοδο του αυτοκράτορα Αυρήλιου που έμεινε στην ιστορία ως Ηλιογάβαλος. Μάλιστα, όπως αναφέρει και ο θεολόγος Βόλφραμ Κίντσιχ από το Πανεπιστήμιο της Βόννης, για να τιμήσει τον θεό Ήλιο, ο Αυρήλιος έχτισε έναν μεγαλοπρεπή ναό στη Ρώμη, το Ηλιογαβάλειο. Από εκείνη την περίοδο και έπειτα συναντά κανείς νομίσματα και μετάλλια με τη μορφή της θεότητας του Ήλιου. «Το ζενιθ της λατρείας του Ήλιου ήταν η μία ημέρα αφιερωμένη σε αυτόν, τον Sol invictus (μτφ.: "ο Ανίκητος Ήλιος") στις 25 Δεκεμβρίου», εξηγεί ο Κίντσιχ. Πρόκειται για την ημέρα του χειμερινού ηλιοστάσιου, κατά την οποία σύμφωνα με την αντίληψη της εποχής ο Ήλιος έδιωχνε επιτέλους μακριά το σκοτάδι. Υπεύθυνη για την αύξηση της δημοτικότητας του φωτεινού θεού ήταν μάλιστα η εξέλιξη της Αστρονομίας, σύμφωνα με τον ιστορικό. Η μελέτη των άστρων εξελίχθηκε σε μία αγαπημένη ενασχόληση των διανοούμενων. Και μέσω της λατρείας του Ήλιου φαίνεται να προέκυψαν αργότερα και τα Χριστούγεννα. «Άλλωστε το ενδιαφέρον για την Αστρονομία υπήρχε και στους κύκλους των Χριστιανών». Οι οποίοι όμως την ερμήνευαν, ως είθισται, με βάση τον Χριστιανισμό, όπως για παράδειγμα εν προκειμένω με την γέννηση του Ιησού.

Αξιοσημείωτη λεπτομέρεια είναι ότι πρώτα προσδιορίστηκε η ημερομηνία της γέννησης του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου και στη συνέχεια ορίστηκε η ημερομηνία της γιορτής της σύλληψης του Θεανθρώπου, ακριβώς εννέα μήνες νωρίτερα (Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, 25 Μαρτίου).

Όταν ο χριστιανισμός θα διαδοθεί στους βόρειους λαούς της Ευρώπης, τότε, θα εμπλουτιστεί με νέα ήθη και έθιμα, όπως, για παράδειγμα το χριστουγεννιάτικο έλατο.

ΠΟΤΕ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ

Το χριστουγεννιάτικο δένδρο καθιερώθηκε τον 8ο αιώνα από τον Άγιο Βονιφάτιο, ο οποίος διαδίδοντας τον Χριστιανισμό στους Γερμανούς, έπρεπε να αντικαταστήσει τις δοξασίες των γηγενών πληθυσμών. Συγκεκριμένα, οι αρχαίοι Γερμανοί λάτρευαν τον ιερό δρυ (βελανιδιά) και ο Βονιφάτιος τον αντικατέστησε με το χριστουγεννιάτικο έλατο.

Πολλούς αιώνες αργότερα, το 1539, ο Μαρτίνος Λούθηρος θα κρεμάσει πάνω στο έλατο φαγώσιμα ή είδη ρουχισμού. Αυτά τα χρήσιμα δώρα θα αντικατασταθούν, αργότερα, με τα σημερινά στολίδια, τις μπάλες, τα λαμπάκια κλπ. Το πρώτο Χριστουγεννιάτικο δένδρο στην Ελλάδα στολίστηκε το 1833 στο Ναύπλιο, έξω από το σπίτι του Όθωνα.

Στη συνέχεια, όταν η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Αθήνα, η οικία του Όθωνα ήταν το μοναδικό στολισμένο σπίτι στην Αθήνα. Εμπρός στο σπίτι του βασιλιά, λοιπόν, έκαναν ουρά οι Αθηναίοι για να θαυμάσουν το πρωτόγνωρο δέντρο. Το στολισμένο καραβάκι δεν το γνώριζαν στην Αθήνα παρά μόνο σε ορισμένα νησιά.

Συνεπώς, το χριστουγεννιάτικο έλατο ήταν μία νέα μόδα και δεν περιόρισε κάποια προϋπάρχουσα συνήθεια των Αθηναίων και των περισσότερων Ελλήνων.

Τώρα, γιατί πρέπει να το στολίζουμε, το δέντρο και τη φάτνη, με ψεύτικο χιόνι αυτό δεν έχει να κάνει με τη Βηθλεέμ, αλλά με τη Γερμανική προέλευση του εθίμου. Πάντως και στην Εσπερία το έθιμο με το στόλισμα του δέντρο διαδόθηκε την ίδια, περίπου, εποχή.

O Λευκός Oίκος απέκτησε το πρώτο του στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο το 1856, επί προεδρίας Φράνκλιν Πιρς, ενώ το παλάτι του Oυίνδσορ στόλισε για πρώτη φορά χριστουγεννιάτικο δέντρο το 1834. Tο έφερε στο παλάτι ο Πρίγκιπας Aλβέρτος, σύζυγος της Bασίλισσας Bικτώριας για χάρη της βασιλικής οικογένειας.


Το Άστρο της Βηθλεέμ μέσα από ιερά κείμενα και επιστημονικές προσεγγίσεις


medlabnews.gr
Με το άστρο της Βηθλεέμ, που συνόδευσε το μεγάλο γεγονός της Γέννησης του Χριστού και φώτισε το σπήλαιο αλλά και τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη, ασχολήθηκαν τους τελευταίους αιώνες ορθόδοξοι πατέρες και ιερά πρόσωπα της Χριστιανοσύνης, προσεγγίζοντας κυρίως πνευματικά την εμφάνιση και τη σημασία του, αλλά και αστρονόμοι, που επιχείρησαν να διερευνήσουν το φαινόμενο επιστημονικά και να δώσουν απαντήσεις για την ταυτότητα ενός πρωτόγνωρου και σπάνιου ουράνιου σώματος.
Εδώ και περίπου 20 αιώνες οι αστρονόμοι, επικαλούμενοι αναφορές για το Άστρο της Βηθλεέμ μέσα από ιερά κείμενα της Χριστιανοσύνης, αντλούν πληροφορίες για να καταλήξουν σε συμπεράσματα για τις χρονολογίες και τις ιδιότητες του ουράνιου σώματος, ελπίζοντας να βρουν απαντήσεις στο «ανεξήγητο φαινόμενο».
Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο υπάρχει ολοκληρωμένη περικοπή με αναλυτική αναφορά στο Άστρο της Βηθλεέμ. Ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (35-107 μ.Χ.), μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη, μιλάει για το Άστρο, όπως επίσης και ο Άγιος Νεκτάριος της Αίγινας. Εκτενείς αναφορές βρίσκουμε στα κείμενα του ιεράρχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ιωάννη Χρυσόστομου, ο οποίος, μάλιστα, μιλάει για τις φυσικές ιδιότητές τους. Μέσα από πλήθος αναφορών καταλήγει πως πρόκειται για υπερφυσικές δυνάμεις που πήραν τη μορφή αστέρα, καθώς περιγράφει πως δεν είναι δυνατό να υπάρχει ουράνιο σώμα που να έχει τέτοια πορεία, δηλαδή να κινείται από την Περσία προς τα Ιεροσόλυμα και σε τόσο χαμηλή τροχιά. Στην Παλαιά Διαθήκη, εξάλλου, αναφέρεται ότι το Άστρο του Θεού θα είναι η απαρχή μίας νέας εποχής.
Γνωρίζοντας τις αναφορές των ιερών κειμένων για ένα σπουδαίο γεγονός, οι Μάγοι με τα δώρα, που ήταν οι αστρονόμοι της εποχής, ξεκίνησαν ένα ταξίδι αναζήτησης που συνέχισαν και οι μετέπειτα αστρονόμοι. «Με βάση το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, ο αστέρας έγινε ορατός από πολλούς ανθρώπους και όχι μόνο από τους αστρονόμους της εποχής. Αυτή είναι μία από τις ιδιότητές του, ότι ήταν εμφανές και ορατό σε όλους» τονίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο καθηγητής Αστρονομίας του ΑΠΘ, Σταύρος Αυγολούπης, επιχειρώντας να παραθέσει τις βασικότερες από τις επιστημονικές υποθέσεις για την ύπαρξη του Άστρου της Βηθλεέμ, από την απαρχή τους μέχρι σήμερα, και τους λόγους για τους οποίους εκπίπτουν αυτές οι θεωρίες. Παράλληλα, αναφέρεται στην προσέγγιση της χρονολογίας Γέννησης του Χριστού, με βάση ιστορικά γεγονότα που συνέπεσαν με τη Γέννηση και βοήθησαν τους αστρονόμους να αναζητήσουν με περισσότερη ακρίβεια τα ουράνια φαινόμενα εκείνης της περιόδου.
Σύμφωνα με τον κ. Αυγολούπη, ακολουθώντας την πορεία των Μάγων, με βάση πάντα τις πληροφορίες των θρησκευτικών κειμένων, καταλήγουμε και σε άλλα συμπεράσματα για τις ιδιότητες του Αστέρα: Είχε μεγάλη διάρκεια (το ταξίδι τους διήρκησε μερικούς μήνες και σε αυτό το διάστημα το Άστρο ήταν εμφανές), εξαφανίστηκε για λίγο, όταν οι Μάγοι έφτασαν στα Ιεροσόλυμα για να συναντήσουν τον βασιλιά Ηρώδη, αλλά επανεμφανίστηκε όταν συνέχισαν την πορεία τους προς την Βηθλεέμ.

Σύνοδος πλανητών, σούπερ νόβα ή κομήτης;

Ο Γερμανός αστρονόμος, Γιοχάνες Κέπλερ, στηριζόμενος σε ιστορικά βεβαιωμένες διαπιστώσεις για τη χρονολογία γέννησης του Ιησού, γύρω στο 6 ή 7 π.Χ. (και όχι στο 1 μ.Χ. όπως υπολογίζει το χριστιανικό ημερολόγιο), αναζήτησε ένα μεγάλο ουράνιο σώμα που να έχει τις παραπάνω ιδιότητες μίας μάλλον αφύσικης πορείας, να διαρκεί μερικούς μήνες, να εξαφανίζεται και να επανεμφανίζεται, να είναι λαμπερό και σπάνιο.
Διαπίστωσε ότι πράγματι το 7 π.Χ. υπήρξε μία σύνοδος πλανητών (Κρόνου και Δία) στον αστερισμό των Ιχθύων. Κατά την εβραϊκή παράδοση, ο Κρόνος είναι ο προστάτης του Ισραήλ και ο Δίας προστάτης των βασιλιάδων. Το ότι συνέβη στον αστερισμό των Ιχθύων σημαίνει ότι κάποιο γεγονός θα συνέβαινε στην Παλαιστίνη. «Η θεωρία αυτή του Κέπλερ απορρίπτεται, γιατί η σύνοδος δύο ή περισσότερων πλανητών είναι ένα συχνό φαινόμενο. Δεν εξηγούσε, λοιπόν, τη σπανιότητα του φαινομένου, ούτε έδειχνε την κατεύθυνση του αστέρα. Εξάλλου, πολύ γρήγορα έληξε και η σύνοδος του Κρόνου με τον Δία, άρα δεν εξηγούσε ούτε τη διάρκεια μηνών του αστέρα της Βηθλεέμ» σημειώνει ο κ. Αυγολούπης.
Η επόμενη θεωρία του Κέπλερ ήταν η υπόθεση ενός υπερκαινοφανούς αστέρα (σούπερ νόβα). Αφορμή στάθηκε η προσωπική εμπειρία του Κέπλερ να δει έναν σούπερ νόβα στον αστερισμό του Οφιούχου το 1604. Το μέγεθος και η λάμψη αυτού του φαινομένου τον οδήγησαν να υποθέσει ότι μπορεί και το Άστρο της Βηθλεέμ να ήταν κάτι παρόμοιο. «Η εμφάνιση ενός υπερκαινοφανούς αστέρα είναι ένα συνταρακτικό θέαμα. Πρόκειται για τον βίαιο θάνατο ενός αστέρα, που εκπέμπει τόσο φως ώστε να λάμπει και κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η λάμψη του υπολογίζεται όσο 200 δισεκατομμύρια αστέρια, δηλαδή όσο όλα τα αστέρια του γαλαξία μας» σχολιάζει ο καθηγητής του ΑΠΘ, αλλά εξηγεί ότι «η θεωρία αυτή καλύπτει τη σπανιότητα και το εντυπωσιακό των ιδιοτήτων του αστέρα της Βηθλεέμ, αλλά όχι την κατεύθυνση και τη διάρκεια, καθώς η εμφάνιση ενός σούπερ νόβα δεν διαρκεί περισσότερο από έναν μήνα».
Η θεωρία που θέλει τον Αστέρα της Βηθλεέμ να είναι κομήτης, όπως είχε υποστηρίξει ο Ωριγένης, και πάλι απορρίπτεται. «Και σε αυτήν την περίπτωση δεν συμπίπτουν οι ιδιότητες της κατεύθυνσης και της διάρκειας (η πορεία του κομήτη διαρκεί μερικούς μήνες), αλλά ούτε και της σπανιότητας, αφού η εμφάνιση κομήτη είναι συχνό αστρονομικό φαινόμενο. Εξάλλου, η εμφάνιση ενός κομήτη δεν οιονεί κάποιο ευχάριστο γεγονός, όπως το συμβάν της Γέννησης, το αντίθετο, ταυτίζεται με άσχημα γεγονότα, όπως οι φυσικές καταστροφές» παρατηρεί ο κ.Αυγολούπης.
Οι μέχρι σήμερα εργασίες των αστρονόμων να προσδιορίσουν την προέλευση του Αστέρα της Βηθλεέμ μάλλον πέφτουν στο κενό ή τουλάχιστον οι όποιες θεωρίες δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν επιστημονικά, σύμφωνα με τον καθηγητή Αστρονομίας του ΑΠΘ, ο οποίος παραθέτει αυτούσιο το συμπέρασμα μίας εργασίας φοιτητών στο μάθημα Αστρονομίας: «Καμία από τις αστρονομικές επεξηγήσεις δεν ικανοποιεί πλήρως. Σημασία έχει ότι όταν ο ήλιος ανέτειλε το άλλο πρωί φώτισε έναν κόσμο που ποτέ πια δεν θα ήταν όπως πριν. Η πίστη είναι το σπουδαιότερο τόλμημα του ανθρώπου μπροστά σε εκείνο που δεν καταλαβαίνει ο νους του. Σε λίγες μέρες θα νιώσουμε βαθιά ταπεινωμένοι μπροστά στο θείο μυστήριο, στο θαύμα και θα υποταχθούμε πλήρως σε αυτό. Μόνο όταν τα μάτια της ψυχής μας βιώσουν το μυστήριο της ενανθρώπισης του Λόγου, τότε θα δούμε το Άστρο της Βηθλεέμ να έχει διαχρονικότητα στις ψυχές μας και το ανέσπερο φως του να φωτίζει την υπόστασή μας για πάντα».

Η χρονολογία Γέννησης του Χριστού

Οι επιστήμονες προσδιορίζουν την χρονολογία Γέννησης του Χριστού περίπου στο 6 ή 7 π.Χ., λαμβάνοντας υπόψη ιστορικά δεδομένα για τη ζωή γνωστών προσώπων της εποχής, αλλά και γεγονότων που συνδέονται με τη Γέννηση. Μία από τις βασικότερες αναφορές είναι ο θάνατος του βασιλιά Ηρώδη, το 4 π.Χ. αλλά και η διαταγή του να σφαχθούν όλα τα παιδιά, ηλικίας κάτω των δύο ετών (4 + 2 = 6).
Επίσης, η απογραφή των Εβραίων που έγινε για πρώτη φορά από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Οκταβιανό Αύγουστο και με υποτελή βασιλιά των Εβραίων τον Ηρώδη, συνέπεσε με τη Γέννηση του Χριστού. «Εγένετο δε», γράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «εν ταις ημέραις εκείναις εξήλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αυγούστου απογράφεσθαι πάσαν την οικουμένην. Αύτη η απογραφή πρώτη εγένετο ηγεμονεύοντος της Συρίας Κυρηνίου» (Κυρήνιος λεγόταν ο τότε Ρωμαίος γενικός διοικητής της Συρίας). Ο Κυρήνιος είναι γνωστό ότι πέθανε το 8 π.Χ. Εκείνα τα χρόνια της απογραφής έφτασε η Παναγία στην Βηθλεέμ.
«Το χρονολογικό λάθος της Γέννησης ανήκει στον μοναχό Διονύσιο τον μικρό, που έφτιαξε το χριστιανικό ημερολόγιο, σύμφωνα με το οποίο ο Χριστός γεννήθηκε το 1 μ.Χ. Αντί να βάλει τη Γέννηση του Χριστού εφτά χρόνια αργότερα, την τοποθέτησε εφτά χρόνια νωρίτερα» υποστηρίζει ο κ. Αυγολούπης.
Ε.Ρακιτζή
ΑΠΕ-ΜΠΕ

Οι παραδόσεις του Αγίου Σπυρίδωνα. Τι συμβαίνει και λιώνουν τα παπούτσια του και οι παντόφλες του;

επιμέλεια medlabnews.gr

“Απ’ τ’ άγιου Σπυρίδωνα σπυρί-σπυρί μεγαλώνει η μέρα” έλεγαν οι παλιοί…“Έπειτα απ’ τη γιορτή του Αϊ-Νικόλα, στις 12 Δεκεμβρίου έρχεται ο Αϊ-Σπυρίδωνας, για τον οποίο ο λαός μας πιστεύει πως θεραπεύει τα σπυριά και διώχνει την πανούκλα.

Κι ακόμα, πιστεύουν ότι είναι ο βοηθός του Αϊ-Νικόλα σε στεριές και θάλασσες και χαλάει τα παπούτσια του τρέχοντας εδώ κι εκεί να βοηθήσει αυτούς που κινδυνεύουν. Δεν σταματάνε κι οι δυο τούτοι Άγιοι, λέει ο λαός μας. Πάντοτε βρίσκονται κάπου και βοηθούν, βοηθούν αυτούς που κινδυνεύουν στα ανοιχτά πέλαγα και δέρνονται στα αρμυρονέρια της θάλασσας.” (Βασίλης Λαμνάτος, “Οι μήνες στην αγροτική και ποιμενική ζωή του λαού μας”)

Όταν η πανούκλα «χτύπησε» την Κέρκυρα, το 1825 και ’16, φάνηκε μια φορά στον αέρα ένας καλογεράκος με τη σκούφια του να κυνηγά ένα θηρίο και να το χτυπά μ’ ένα μεγάλο σταυρό. Ο καλογεράκος ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας και το θηρίο η πανούκλα. Ήταν σα λιοντάρι και μαϊμού μαζί, κι είχε φτερά σαν της νυχτερίδας. Στο κάπο-Σίδερο την ανάγκασε ο Άγιος, χτυπώντας την με το σταυρό, να κάμει σταυρό στο βράχο και να ορκιστεί να μην ξαναπατήσει στην Κέρκυρα. (Νικόλαος Πολίτης, “Παραδόσεις”)

“[…] Σε μια κερκυραϊκή παράδοση ο άγιος παριστάνεται να καταδιώκει την πανώλη. Από παρετυμολογία του ονόματός του πιστεύεται ότι θεραπεύει τα σπυριά και την ευλογιά. Γι’ αυτό και στη γιορτή του φέρνουν κόλλυβα στην εκκλησία. Ακόμη και τον πόνο των αυτιών θεραπεύει και είναι αξιοσημείωτες οι σχετικές θεραπευτικές συνήθειες. Έτσι στην Κίο: Όποιος πονούσε στο αυτί έταζε στον Άγιο Σπυρίδωνα να του πάει γλυκό, να γίνει τ’ αυτί του καλά. “Άγιε Σπυρίδωνά μου, κάνε τ’αυτί μου καλά, να σε φέρω ένα γλυκό”. Όποιος είχε τέτοιο τάσιμο, τον εσπερινό τ’ Άγίου Σπυρίδωνα έκανε λαλάγγια (τηγανίτες) ή χαλβά και τα πήγαινε στον άγιο Σπυρίδωνα’ ήτανε ένα “μάρμαρο” στο βουνό, στο εξωκλήσιν άγιον Γεώργιον, έβγαινε μέσα από το βουνό κι είχε μια τρύπα στη μέση. Το είχαν φραγμένο με τζάμια γύρω γύρω. Απάνω στο μάρμαρο ήτανε η εικόνα του αγίου Σπυρίδωνος και ένα καντήλι. Έπαιρνε ο παπάς τα λαλάγγια, τους έλεγε μια ευχή και τα μοίραζε στα παιδιά. Ύστερα πήγαινεν ο άρρωστος, άνοιγε τα τζάμια, έβανε τ’ αυτί του επάνω στην τρύπα και παρακαλούσε τον άγιο Σπυρίδωνα να του το γιάνει.[…]” (Γ.Α.Μέγας, “Ελληνικές γιορτές και έθιμα της λαϊκής λατρείας”)

“[…] Ήτανε προστάτης των φτωχών, πατέρας των ορφανών, δάσκαλος των αμαρτωλών. Kαι είχε τέτοια καθαρότητα και αγιότητα, που του δόθηκε η χάρη άνωθεν να κάνει πολλά θαύματα, για τούτο ονομάσθηκε θαυματουργός. Mε την προσευχή του μάζευε τα σύννεφα κ’ έβρεχε σε καιρό ξηρασίας, γιάτρευε τις αρρώστιες, τιμωρούσε τους πονηρούς ανθρώπους, όπως έκανε με κάποιους μαυραγορίτες που γκρέμνισε τις αποθήκες που φυλάγανε το σιτάρι, ενώ ο κόσμος πέθαινε από την πείνα, και καταπλακωθήκανε μαζί με το σιτάρι: “και μελετώμενον λιμόν παρά των σιτοκαπήλων, έλυσε, συμπεσουσών αυτοίς, των αποθηκών αις τον σίτον συνέσχον”.

Kαι μ’ όλα αυτά εζούσε με τόση φτώχεια, που σαν πήγε κάποτε ένας φτωχός να τον βοηθήσει για να πληρώσει κάποιο χρέος του, δεν είχε να του δώσει τίποτα, και με θαύμα έκανε μαλαματένιο ένα φίδι που βρέθηκε σ’ εκείνο το μέρος, και το έδωσε στον φτωχό, κ’ εκείνος το έλιωσε και πλήρωσε το χρέος του. Άλλη φορά πάλι έγινε κατακλυσμός, και τα ποτάμια ξεχειλίσανε και πλημμύρισε η χώρα, κι’ ο άγιος Σπυρίδωνας προσευχήθηκε και τραβήξανε τα νερά και στέγνωσε ο νεροπατημένος τόπος.[…]” (Φώτης Κόντογλου, “Γίγαντες ταπεινοί”)


Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων