MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Κωνσταντίνος Λούβρος

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντίνος Λούβρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντίνος Λούβρος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Γνωρίζετε που βρίσκονται οι νεφροί; Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να οφείλεται στους νεφρούς;


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Αν η πλάτη σας πονάει, υπάρχει περίπτωση, ο πόνος να οφείλεται στους νεφρούς. Που όμως μπορεί να είναι οι νεφροί; Πολλοί άνθρωποι εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι τα νεφρά τους βρίσκονται σχετικά ψηλά στην πλάτη, ακριβώς κάτω από τα πλευρά (στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο).



Οι νεφροί είναι δύο, ένας αριστερός και ένας δεξιός. Έχουν σχήμα κυαμοειδές(σαν φασόλι), βρίσκονται στα πλάγια της σπονδυλικής στήλης, στο ύψος των Θ12 – O3 σπονδύλων και στηρίζονται στους μεγάλους ψοΐτες μύες, στο οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα. Δεν είναι τελείως κατακόρυφοι αλλά οι επιμήκεις άξονές τους συγκλίνουν προς τα επάνω. Έχουν μήκος 11–12 cm, πλάτος 6–7 cm και πάχος 3–4 cm. Το βάρος τους είναι περίπου 150 γρ.
O δεξιός νεφρός βρίσκεται λίγο χαμηλότερα από τον αριστερό γιατί πιέζεται από το ήπαρ το οποίο βρίσκεται ακριβώς από επάνω του.

Πώς ξέρετε αν ο πόνος στην πλάτη στην πραγματικότητα είναι ο πόνος των νεφρών; 

Δεν υπάρχει κανένας σίγουρος τρόπος, αλλά η πιθανότητα να έχει άμεση σχέση με τα νεφρά σας αυξάνει με την παρουσία άλλων συμπτωμάτων και με τα αποτελέσματα κατάλληλων εξετάσεων.


Πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης, ιδιαίτερα αν συνοδεύεται από υψηλό πυρετό και συμπτώματα του ουροποιητικού μπορεί να είναι πραγματικός πόνος των νεφρών. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη των νεφρών (πυελονεφρίτιδα).

Οι πέτρες στα νεφρά προκαλούν πόνο κατά την μετακίνησή τους. Ενώ οι πέτρες για όσο διάστημα παραμένουν στο νεφρό δεν προκαλούν πόνο, η μετακίνηση τους έξω από το νεφρό προκαλούν πόνο. Όταν μια πέτρα στα νεφρά αρχίζει να ταξιδεύει μέσω του ουρητήρα, στην πορεία της προς την κύστη προκαλεί έντονο πόνο, τον οποίο οι γιατροί ονομάζουν κολικό νεφρού ή του ουρητήρα.

Διαβάστε επίσης

Γλαύκωμα η κύρια αιτία τύφλωσης. Προκαλεί πονοκέφαλο, θολή όραση, πόνο στα μάτια, ναυτία


Το γλαύκωμα είναι μια ομάδα οφθαλμικών ασθενειών που προκαλούν βλάβες στο οπτικό νεύρο, το οποίο μεταφέρει τις οπτικές πληροφορίες στον εγκέφαλο. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών. Αρχικά δεν υπάρχουν θορυβώδη συμπτώματα που θα οδηγήσουν στον οφθαλμίατρο.

Η πάθηση αποκαλύπτεται συνήθως σε οφθαλμολογική εξέταση, με τη μέτρηση της πίεσης των ματιών. Αν το γλαύκωμα δεν θεραπευτεί, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην τύφλωση και μάλιστα χωρίς να προκαλέσει συμπτώματα, γι΄ αυτό και αποκαλείται «ύπουλος κλέφτης» της όρασης (υπ’ αριθμόν ένα αιτία τύφλωσης στις Η.Π.Α.).

Το γλαύκωμα συνιστά τη δεύτερη συχνότερη αιτία τύφλωσης. Υπολογίζεται ότι 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι ανά την υφήλιο είναι τυφλοί εξαιτίας του. Μάλιστα, ο αριθμός αυτός αναμένεται να φτάσει τα 11,2 εκατομμύρια ως το 2025. 

Με συντηρητικούς υπολογισμούς αφορά το 2% του Ελληνικού πληθυσμού. Παρά την υψηλή επίπτωση της νόσου το ½ των πασχόντων παραμένουν αυτή τη στιγμή αδιάγνωστοι και ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για το γλαύκωμα και κυρίως πως να προστατευθούν από τη νόσο και πότε και αν οφείλουν να εξετασθούν με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη των συνεπειών της.


Οι πιο συχνές μορφές γλαυκώματος των ενηλίκων είναι το πρωτογενές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας. 

Ο πιο κοινός τύπος γλαυκώματος, το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας, δεν έχει εμφανή σημάδια ή συμπτώματα εκτός από σταδιακή απώλεια της όρασης. Είναι αποτέλεσμα του φαινομένου της γήρανσης. Η αποχετευτική οδός, ή αποχετευτική γωνία του ματιού, γίνεται λιγότερο επαρκής με το πέρασμα του χρόνου και η πίεση στο εσωτερικό του οφθαλμού αυξάνει σταδιακά. Εάν αυτή η αυξημένη πίεση καταλήξει σε βλάβη του οπτικού νεύρου, είναι γνωστή ως χρόνιο γλαύκωμα ανοικτής γωνίας. Πάνω από 90% του γλαυκώματος των ενηλίκων έχουν αυτού του είδους το γλαύκωμα. Το χρόνιο γλαύκωμα ανοικτής γωνίας μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην όραση με τόσο σταδιακό και ανώδυνο τρόπο. Ένας στους έξι ασθενείς με γλαύκωμα, έχει φυσιολογική πίεση.

Γλαύκωμα κλειστής γωνίας

Μερικές φορές η αποχετευτική γωνία του ματιού μπορεί να αποφραχθεί εντελώς. Στον οφθαλμό, η ίριδα μπορεί να κλείσει εντελώς την αποχετευτική γωνία. Όταν η ενδοφθάλμια πίεση ανεβαίνει γρήγορα τότε η κατάσταση καλείται οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι μια βραδέως εξελισσόμενη ασθένεια, ενώ το γλαύκωμα κλειστής γωνίας εμφανίζεται πολύ γρήγορα - συνήθως έπειτα από κάποιο ατύχημα ή αλλαγή στο μάτι. 

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορούν να ελαχιστοποιήσουν ή να αποτρέψουν τη βλάβη του οπτικού νεύρου και την απώλεια της όρασης. Είναι σημαντικό να εξετάζετε τακτικά τα μάτια σας, και να βεβαιωθείτε ότι ο οφθαλμίατρος μέτρα την ενδοφθάλμια πίεση.

Ποια είναι τα συμπτώματα του γλαυκώματος;

Οι πιο συχνές μορφές γλαυκώματος – το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας - έχουν εντελώς διαφορετικά συμπτώματα.

Γλαύκωμα ανοικτής γωνίας:

  • Σταδιακή απώλεια της περιφερικής όρασης, συνήθως και στα δύο μάτια
  • Όραση σαν μέσα από τούνελ σε προχωρημένα στάδια

Οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας:

  • Οξύς και δυνατός πόνος του οφθαλμού
  • Ναυτία και έμετος (που συνοδεύει τον πόνο του οφθαλμού)
  • Πονοκέφαλο
  • Αιφνίδια διαταραχή στην όραση, συχνά σε χαμηλό φως
  • Θολή όραση
  • Άλως (θολερότητα) γύρω από τα φώτα
  • Κοκκίνισμα των ματιών

Αιτιολογία Γλαυκώματος

Οι αιτίες του γλαυκώματος δεν είναι γνωστές. Στις περισσότερες περιπτώσεις το οπτικό νεύρο καταστρέφεται από την υψηλή ενδοφθάλμια πίεση και στη μείωση της στοχεύουν όλες οι υπάρχουσες θεραπείες (φάρμακα, laser, χειρουργικές επεμβάσεις).
Η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης τις περισσότερες φορές οφείλεται στην παρεμπόδιση της αποχέτευσης του υγρού που παράγεται στο εσωτερικό του ματιού μας, του υδατοειδούς υγρού. Το υδατοειδές υγρό παράγεται και αποχετεύεται συνεχώς. Αν για κάποιο λόγο παρεμποδιστεί η αποχέτευση του, τότε αυξάνεται η ενδοφθάλμια πίεση.

Ποια άτομα κινδυνεύουν από το γλαύκωμα;

Κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει σε σχέση με το γλαύκωμα και τις συνέπειές του. Είναι πολύ σημαντικό για όλους, από παιδιά έως και ενήλικες να ελέγχουμε τα μάτια μας σχολαστικά, διότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της απώλειας όρασης και της τύφλωσης λόγω του γλαυκώματος είναι η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή του. Υπάρχουν όμως κάποιες καταστάσεις συνδεδεμένες με αυτή την ασθένεια οι οποίες τείνουν να θέτουν αυτά τα άτομα σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Η υψηλή πίεση καθαυτή δε σημαίνει ότι έχετε γλαύκωμα. Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες κινδύνου που η ύπαρξή τους προδιαθέτει για την εμφάνιση γλαυκώματος.

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου γλαυκώματος περιλαμβάνουν:

-την ηλικία
-την κοντινή όραση
-την αφρικανική καταγωγή
-οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος
-Προηγούμενους τραυματισμούς στο μάτι
-Ιστορικό σοβαρής αναιμίας ή καταπληξίας (shock)
Άλλοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
-Υψηλή μυωπία
-Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Η.pylori)
-Σακχαρώδη Διαβήτη
-Αρτηριακή Υπέρταση
-Κεντρικό πάχος κερατοειδούς λιγότερο από 500 μm.  

Μπορεί να σας αφορά το γλαύκωμα εάν:

  •          είστε άνω των 40 ετών και δεν εξετάζετε τα μάτια σας τακτικά
  •          κάποιος από την οικογένειά σας έχει ιστορικό γλαυκώματος
  •          έχετε πολύ υψηλή ενδοφθάλμια πίεση
  •          έχετε διαβήτη, μυωπία, υψηλή αρτηριακή πίεση, ή χρησιμοποιείτε κορτιζόνη
  •          έχετε πρωινούς πονοκεφάλους
  •          περιοδικά η όρασή σας γίνεται θολή
  •          βλέπετε φωτοστέφανα σαν γύρω από τα φώτα τη νύχτα
  •         έχετε πόνο γύρω από τα μάτια μετά από παρακολούθηση της τηλεόρασης ή βγαίνοντας από ένα σκοτεινό θέατρο.

Διάγνωση Γλαυκώματος

Η εποχή που η διάγνωση του γλαυκώματος βασιζόταν μόνο στην μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης έχει παρέλθει. Αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (>21mmHg) δεν σημαίνει απο μόνη της γλαύκωμα, όπως χαμηλή ενδοφθάλμια πίεση (<21mmHg).
Η διάγνωση γίνεται με την αξιολόγηση του ιστορικού του ατόμου σε συνδυασμό με τις εξής οφθαλμολογικές εξετάσεις:
  •          Τονομέτρηση
  •          Οφθαλμοσκόπηση (Αξιολόγηση του οπτικού νεύρου και των νευρικών ινών)
  •          Γωνιοσκοπία
  •          Έλεγχος των οπτικών πεδίων (περιμετρία)
  •          Ψηφιακή (υπολογιστική) απεικόνιση οπτικού νεύρου
  •          Παχυμετρία

Θεραπεία του γλαυκώματος

Κατά κανόνα, η βλάβη που προκαλείται από το γλαύκωμα είναι μη αναστρέψιμη. Οφθαλμικές σταγόνες, χάπια, και λέιζερ ή χειρουργικές επεμβάσεις χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ή την καθυστέρηση περαιτέρω βλάβης. Η αντιμετώπιση του γλαυκώματος, όταν αυτό διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να γίνει είτε με φαρμακευτική αγωγή (κολλύρια), είτε με ειδικό laser (Selective Laser Trabecouloplasty), αλλά και με χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση για την πάθηση του γλαυκώματος ονομάζεται τραμπεκουλεκτομή. Κατά την επέμβαση αυτή ο γιατρός με εργαλεία μικροχειρουργικής δημιουργεί μία παρακαμπτήριο οδό αποχέτευσης του υγρού του ματιού με σκοπό τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
Σε περιπτώσεις που έχουν προηγηθεί άλλες επεμβάσεις στο μάτι και η πιθανότητα επιτυχίας της τραμπεκουλεκτομής κρίνεται από τον γιατρό ότι είναι μειωμένη, μπορεί να γίνει αντιγλαυκωματική επέμβαση με τοποθέτηση αντιγλαυκωματικής βαλβίδας. Οι επεμβάσεις αυτές μπορούν να πραγματοποιηθούν σε χειρουργείο μιας ημέρας.


Με κάθε τύπο γλαυκώματος, οι περιοδικές εξετάσεις είναι πολύ σημαντικές για την αποφυγή της απώλειας της οράσεως.
Από μελέτες που έχουν γίνει, το περπάτημα και η αερόβιος άσκηση δρουν ευεργετικά στην μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης, ενώ αντίθετα η συστηματική άρση βαρών μπορεί να οδηγήσει σε αύξησή της.

Η θεραπεία του γλαυκώματος απαιτεί  συνεργασία μεταξύ ασθενούς και γιατρού.
Οι συχνές οφθαλμολογικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν την πρόληψη της μη απαραίτητης απώλειας της όρασης. 

Θα πρέπει να γίνεται εξέταση:
Κάθε 3-5 χρόνια
  Σε άτομα 39 χρονών και άνω
Κάθε 1-2 χρόνια
•   εάν υπάρχει γλαύκωμα σε κάποιο μέλος της οικογένειας
•   σε Αφρικανική καταγωγή
•   σε σοβαρό τραυματισμό του οφθαλμού στο παρελθόν
  Σε λήψη  στεροειδών σκευασμάτων.

Ποια φάρμακα επιδεινώνουν το γλαύκωμα 

Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι με τα φάρμακα που παίρνουν οι ασθενείς με γλαύκωμα, καθώς πολλά από εκείνα που χορηγούνται για άλλες παθήσεις μπορεί να το επιδεινώσουν. Στα φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνονται πολλά συνταγογραφούμενα σκευάσματα, αλλά και προϊόντα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα κορτικοστεροειδή (κορτιζόνη), ορισμένα αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά, αντιισταμινικά και πολλά άλλα. 
Τα κορτικοστεροειδή μπορούν να προκαλέσουν γλαύκωμα ακόμα σε άτομα χωρίς κληρονομική προδιάθεση. Πόσο μάλλον, λοιπόν, όταν τα παίρνουν ασθενείς που ήδη πάσχουν από τη νόσο. Αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης μπορεί να παρατηρηθεί και με άλλες μορφές κορτικοστεροειδών, όπως με εκείνες που εγχέονται μέσα ή γύρω από τα μάτια, με τα χάπια που λαμβάνονται από το στόμα, τις εγχύσεις για τις αρθρώσεις ή ακόμα και τις κορτιζονούχες κρέμες που αλείφονται στο δέρμα. 

Παγκόσμια Εβδομάδα Γλαυκώματος. Πώς θα καταλάβετε ότι μπορεί να έχετε γλαύκωμα; Πώς θα προλάβετε την τύφλωση; (video).

Ο AΘΟΡΥΒΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το 2010 καθιερώθηκε από την Παγκόσμια Οργάνωση Γλαυκώματος (WGA) η Παγκόσμια Εβδομάδα Γλαυκώματος (11-17 Μαρτίου 2024) που είναι μια πρωτοβουλία που στόχο έχει να ενισχύσει το ενδιαφέρον για την υγεία των οφθαλμών και να γίνουν κατανοητά τα καταστρεπτικά αποτελέσματα μιας παθήσεως που θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις τουλάχιστον σε 80 εκατομμύρια ανθρώπους το 2025, παγκοσμίως.
  
Το γλαύκωμα δεν είναι μόνο μια ασθένεια των ηλικιωμένων. Είναι καιρός να αλλάξουμε τη δημόσια αντίληψη για το γλαύκωμα που μπορεί να προσβάλει άτομα νεότερης ηλικίας.

Γλαύκωμα είναι μια ομάδα νόσων του οφθαλμού που χαρακτηρίζεται από βλάβη στο οπτικό νεύρο και συνοδεύεται από μη αναστρέψιμη απώλεια της περιφερικής όρασης και σε προχωρημένες περιπτώσεις, σε απώλεια της κεντρικής όρασης.
  • Έχει υπολογισθεί ότι γύρω στους 250.000 Έλληνες πάσχουν από γλαύκωμα,  οι μισοί από τους οποίους δεν το γνωρίζουν,  χάνοντας έτσι σιγά-σιγά, αλλά οριστικά την όρασή τους. Παράλληλα, τουλάχιστον 40 χιλιάδες άτομα θα εμφανίσουν γλαύκωμα μέσα στην επόμενη πενταετία. 
  • 67 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από γλαύκωμα
  • Το γλαύκωμα συνήθως δεν εμφανίζει συμπτώματα και μπορεί να παραμείνει επί μακρόν αδιάγνωστο. Oι ασθενείς πριν καν αντιληφθούν ότι πάσχουν από γλαύκωμα, μπορεί να έχουν χάσει ήδη ένα σημαντικό μέρος της όρασης τους, το οποίο δεν επανορθώνεται
  • Η προληπτική οφθαλμολογική εξέταση είναι απαραίτητη για να διαγνωσθεί και να αντιμετωπισθεί  έγκαιρα το γλαύκωμα, και αποτελεί το κλειδί για τη διατήρηση της όρασης στους πάσχοντες από γλαύκωμα 

Πόνος στην πλάτη. Ποιες οι αιτίες; Τι πρέπει να κάνετε για να τον προλάβετε; Πότε να πάτε στον γιατρό;

Πόνος στην πλάτη. Ποιες οι αιτίες; Τι μπορείτε α κάνετε για να τον προλάβετε; Πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό;

Μέχρι και το 80% του πληθυσμού θα υποφέρει από πόνο στην πλάτη ή στον αυχένα κατά τη διάρκεια της ζωής του, ενώ το 50% του εργαζόμενου πληθυσμού θα βιώσει συμπτώματα πόνου στην πλάτη ή στον αυχένα, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. 

Ο πόνος της πλάτης συνηθέστερα παρουσιάζεται σε όσους είναι από 30 μέχρι 60 χρονών. Λίγοι άνθρωποι κάτω από 18 και πάνω από 60 έχουν προβλήματα πλάτης. Κατά ένα μέρος, οι στατιστικές αυτές αντανακλούν τις μεγαλύτερες απαιτήσεις που υφίστανται οι εργαζόμενοι ενήλικοι, ενώ οι έφηβοι έχουν εύκαμπτες πλάτες και η σπονδυλική στήλη των ηλικιωμένων γίνεται λιγότερο εύκαμπτη, γεγονός που τους προφυλάσσει από την καταπόνηση, περιορίζοντας τον αριθμό κινήσεών της. Είναι πιθανότερο ότι θα έχετε πόνους στην πλάτη, αν οι καθημερινές σας δραστηριότητες περιλαμβάνουν ανύψωση και μεταφορά.

Οι αιτίες για τον πόνο της πλάτης είναι οι εξής:

Σε πολλές περιπτώσεις ο οξύς πόνος στην πλάτη είναι απλά μια αντίδραση σε ασυνήθιστη χρήση. Αν δεν ασκείστε συχνά και ξαφνικά περνάτε μια μέρα μετακινώντας έπιπλα ή σκάβοντας στον κήπο, μπορεί, την επόμενη μέρα, η πλάτη σας να είναι πιασμένη και να πονάει. Αυτό είναι φυσιολογικό. Ο πόνος και το πιάσιμο οφείλονται σ' ένα περαστικό σπασμό των μυών και ένα μικρό διάστρεμμα των συνδέσμων στην πλάτη σας, μια μικρή δηλαδή βλάβη, που μπορεί επίσης να συμβεί από υπερβολικό τέντωμα ή από αδέξιο σήκωμα ενός μεγάλου βάρους.
Μπορεί να νιώσετε έναν ξαφνικό, οξύ πόνο στην πλάτη ή, ακόμα, σαν κάτι να «φεύγει», ιδιαίτερα αν έχετε ένα ευαίσθητο σημείο ανάμεσα στους μυς του κάτω μέρους της πλάτης σας.
Άλλες κοινές αιτίες ξαφνικού πόνου στην πλάτη είναι ο πόνος των αρθρώσεων και η πρόπτωση δίσκων (κήλη). Οι τραυματισμοί αυτοί έχουν την τάση να προκαλούν πιο δυνατούς και επίμονους πόνους. Στην πρώτη περίπτωση άρθρωσης σπονδύλων, που συχνά ακολουθεί μια περιστροφική κίνηση, δυο ή περισσότεροι γειτονικοί σπόνδυλοι ξεφεύγουν ελαφρά και ερεθίζονται οι αρθρώσεις από την ευθυγράμμισή τους. Με την πρόπτωση του δίσκου, μέρος του σκληρού εξωτερικού στρώματος που βρίσκεται ανάμεσα σε δυο σπονδύλους σπάει, επιτρέποντας το μαλακό κέντρο του δίσκου να προεξέχει. Η προεξοχή αυτή πιέζει ένα από τα νεύρα που βγαίνουν από τη σπονδυλική στήλη. Η πρόπτωση μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός μικρού τραυματισμού, αν ο δίσκος έχει φθαρεί από προηγούμενη τριβή και καταπόνηση. Και με τη μετατόπιση της άρθρωσης και με την πρόπτωση του δίσκου, οι μύες που βρίσκονται πάνω από την προσβεβλημένη περιοχή τείνουν να συσπαστούν, οπότε χειροτερεύει ο πόνος. Η πρόπτωση ενός δίσκου μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνους που κινούνται προς ένα πόδι (ισχιαλγία). Βήχας, γέλιο ή σφίξιμο για την αποπάτηση μπορούν επίσης ν' αυξήσουν τον πόνο. 


Αιτίες λοιπόν πόνου της πλάτης είναι:

  • Θλάση των μυών: είναι η πιο κοινή αιτία για τον πόνο της μέσης.
  • Ρήξη μεσοσπονδύλιου δίσκου: που ονομάζεται επίσης κήλη δίσκου, είναι μια άλλη κοινή αιτία του πόνου στην μέσης.
  • Στένωση της σπονδυλικής στήλης: προκαλεί πόνο στην πλάτη . Καθώς μεγαλώνουμε, ο σπονδυλικός σωλήνας μπορεί να γίνει στενόχωρος, αυτό οφείλεται εν μέρει στην αρθρίτιδα.
  • Αρθρίτιδα: πιο συχνά επηρεάζει αρθρώσεις, όπως τα γόνατα και τα δάχτυλα.
  • Σπονδυλολίσθηση: προκαλεί πόνο στην πλάτη. Η πιο κοινή αιτία σπονδυλολίσθηση οφείλεται σε εκφυλιστικές αλλαγές που προκαλούν απώλεια της κανονικής σταθεροποίηση των δομών της σπονδυλικής στήλης. Αν η σπονδυλική στήλη γίνεται αρκετά ασταθής, ο πόνος στην πλάτη μπορεί να γίνει ένα πρόβλημα.
  • Η οστεοπόρωση μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από ορθοπεδικά προβλήματα και γενικευμένη δυσφορία. Ο πόνος στην πλάτη από οστεοπόρωση σχετίζεται συνήθως με συμπίεση των καταγμάτων του σπονδύλου. Η οστεοπόρωση προκαλεί αδύναμη στα οστά και μπορεί να οδηγήσει σε κάταγμα.

Τι μπορεί να γίνει για τον πόνο στην πλάτη;

Οι πιο πολλοί οξείς πόνοι της πλάτης μπορεί να υποχωρήσουν, αν δοθεί χρόνος στο βλαβέν τμήμα της σπονδυλικής στήλης να επουλωθεί. Συνήθως η επούλωση υποβοηθάται με ανάπαυση, διάρκειας άνω των 24 ωρών, σε σκληρό στρώμα ή σανίδα ή με ξάπλωμα σε σκληρή επιφάνεια, όπως το πάτωμα. Προσπαθήστε ν' αποφύγετε κάθε θέση ή κίνηση που επιδεινώνει τον πόνο. Αν πρέπει να καθίσετε, βεβαιωθείτε ότι κάθεστε στητοί, αρκετά πίσω στην καρέκλα. Όταν σηκώνεστε από την καρέκλα ή το κρεβάτι, πιέστε με τα χέρια σας, για να περιορίσετε την καταπόνηση της σπονδυλικής σας στήλης. Για να κινηθείτε από ξαπλωτή θέση, κυλιστείτε μέχρι την άκρη του κρεβατιού και κατεβάστε τα πόδια σας στο πάτωμα, την ίδια ώρα που σηκώνετε το επάνω μέρος του κορμιού σας.
Η θεραπεία επίμονων πόνων εξαρτάται από την αιτία τους. Αν υπάρχει μηχανικό πρόβλημα που δε βελτιώνεται με την ανάπαυση, μπορεί να βοηθήσει η λήψη ή ενέσεις αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Μπορείτε επίσης να βάλετε ζεστό επίθεμα, μια θερμαινόμενη κομπρέσα ή θερμοφόρα.


Πότε χρειάζεται να καλέσετε τον γιατρό όταν έχετε πόνο στην πλάτη;

Θα πρέπει να καλέσετε τον γιατρό όταν έχετε:
  • πόνο στην πλάτη που επιμένει για από λίγες ημέρες
  • πόνο στην πλάτη κατά την διάρκεια της νύχτας
  • δυσκολία ελέγχου έντερα ή την κύστη σας
  • πυρετό, ρίγη, εφίδρωση ή άλλα σημεία λοίμωξης
  • οποιαδήποτε άλλα ασυνήθιστα συμπτώματα

Τι πρέπει να κάνετε για να προλάβετε τον πόνο στην πλάτη;

1. Ύπνος σε παλιό στρώμα
Ένα καλό στρώμα έχει διάρκεια ζωής οκτώ με δέκα χρόνια. Μετά από αυτή την περίοδο η σπονδυλική στήλη δεν έχει την κατάλληλη υποστήριξη που χρειάζεται, με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος στην πλάτη. Η αντικατάσταση λοιπόν του στρώματος είναι απαραίτητη.

2. Κουβάλημα βαρέων αντικειμένων
Εάν αρέσκεστε στο να μεταφέρετε συνεχώς αντικείμενα, θα πρέπει να γνωρίζεται πως, η πλάτη σας δε σας ευγνωμονεί για αυτό! Η μεταφορά βαρέων αντικειμένων ή ακόμα και τσαντών (όπως αυτές που κρατάνε οι γυναίκες ή τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ) από τη μια πλευρά του σώματος, προκαλεί τη διαταραχή της ισορροπίας του και οδηγεί σε ενοχλήσεις της πλάτης. 

3. Οι γόβες στιλέτο ή τα ίσια παπούτσια
Τα πολύ ψηλά τακούνια αναγκάζουν την πλάτη να κυρτώνει, κάνοντας τις αρθρώσεις να πιέζονται. Από την άλλη βέβαια και τα πολύ ίσια παπούτσια μπορεί να κάνουν επίσης κακό στην πλάτη, μια και τις περισσότερες φορές δεν έχουν την κατάλληλη στήριξη για το πόδι, αναγκάζοντας την πλάτη να προσπαθεί να διανείμει το σωματικό βάρος σωστά. Για τον καθένα το ιδανικό ύψος τακουνιού είναι διαφορετικό, γι αυτό χρειάζεται ψάξιμο.

4. Πολύωρη καθιστική ζωή
Άσχημα νέα για εκείνους που κάνουν δουλειά γραφείου! Η εργασία αυτή κάνει κακό στην υγεία. Αν και μπορεί να νοιώθει κανείς όμορφα και ξεκούραστα κάνοντας ένα καθιστικό επάγγελμα, παρόλα αυτά η στάση του σώματος τις περισσότερες φορές είναι λάθος και οδηγεί σε πόνους στην πλάτη, ενώ παράλληλα προκαλεί αδυναμία των μυών, λόγω αδράνειας. Με το να κάθεται κάποιος βάζει περισσότερη πίεση στη σπονδυλική του στήλη κατά 50% από το αν ήταν όρθιος!

5. Αποφυγή άσκησης
Η άσκηση χτίζει μύες που είναι χρήσιμοι για την υποστήριξη της πλάτης. Όταν αυτή δε γίνεται σωστά και με σύστημα, τότε δεν υπάρχει και το επιθυμητό αποτέλεσμα.

6. Κατανάλωση πρόχειρου φαγητού
Αν και δεν προκαλεί έκπληξη, η πρόσληψη πολλών θερμίδων και λίγων θρεπτικών συστατικών από τα τρόφιμα, οδηγεί σε ανεπιθύμητη αύξηση του σωματικού βάρους, προκαλώντας επιπλέον φορτίο για την πλάτη. Η μείωση κατά 5-10% του σωματικού βάρους βελτιώνει την κατάσταση της μέσης.


Διαβάστε επίσης:


Παγκόσμια Ημέρα Ακοής, 3 Μαρτίου. Ποιες οι σημαντικότερες αιτίες βαρηκοΐας και κώφωσης; (video)

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα Ακοής (World Hearing Day) καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και διεξάγεται κάθε χρόνο στις 3 Μαρτίου. Η ημερομηνία επελέγη, επειδή το σχήμα των αριθμών 3 / 3 μοιάζει με τα δύο αυτιά του ανθρώπου. Καθιερώθηκε προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το παγκόσμιο κοινό για την υγιεινή του αυτιού, που έχει καθοριστικές συνέπειες στην ακοή του ανθρώπου και να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για το θέμα αυτό. 
Φέτος, το σύνθημα είναι

Ακούστε το μέλλον


Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι υπάρχουν 360 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που αντιμετωπίζουν προβλήματα ακοής ή είναι κωφοί
 (5,3% του παγκόσμιου πληθυσμού). Τουλάχιστον το ήμισυ του συνόλου των περιπτώσεων απώλειας της ακοής μπορούν να αποφευχθούν μέσω της πρωτογενούς πρόληψης, συμπεριλαμβανομένων των σωστών πρακτικών φροντίδας του αυτιού.
Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το 16% των Ευρωπαίων ενηλίκων, πάσχει από βαρηκοΐα σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζει την καθημερινότητά του. Αυτό το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο από το 10% που είχε παρουσιαστεί σε προηγούμενη μέτρηση.
Στην Ευρώπη, περίπου 71 εκατομμύρια ενήλικες, από 18 έως και 80 ετών, έχουν απώλεια ακοής μεγαλύτερη από 25db.

Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο αριθμός των ανθρώπων με απώλεια ακοής είναι πάνω από 55 εκατομμύρια. 

Στην Ελλάδα 1,2 εκατ. άτομα με απώλεια ακοής, αριθμός που το 2030 υπολογίζεται ότι θα φτάσει το 1,5 εκατ. και το 2050 τα 1,8 εκατομμύρια. 


Οι πάσχοντες από βαρηκοΐα από τιs ηλικίες των 60 ετών και άνω φτάνουν στο 15-20% περίπου αλλά και στις ηλικίες 30-60 ετών φτάνουν το ποσοστό του 6-8% περίπου

Οι σημαντικότερες αιτίες είναι:
• Χρόνιες μολύνσεις του αυτιού.
• Ερυθρά, Ιλαρά, Μηνιγγίτιδα, Παρωτίτιδα.
• Θόρυβος.
• Δραστικές φαρμακευτικές ουσίες, όπως η στρεπτομυκίνη και η γενταμικίνη.
• Καρκινικοί όγκοι
• Τραυματισμοί του αυτιού
• Γεροντική ηλικία.
• Ελλιποβαρές νεογνό (κάτω από 2,5 κιλά), νεογνικός ίκτερος και έλλειψη οξυγόνου του νεογνού.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, τα προβλήματα ακοής μπορούν να αντιμετωπισθούν επαρκώς με μέτρα δημόσιας υγείας, όπως η ανοσοποίηση, η βελτίωση της μητρικής και παιδικής υγείας και οι ασφαλείς συνθήκες στους χώρους εργασίας.



Τα τελευταία χρόνια με την αύξηση του θορύβου στις μεγαλουπόλεις και με την χρήση των νέων τεχνολογιών από νεαρά άτομα ( βλ. ακουστικά pc, μουσική, κλπ) έχουμε αύξηση των πτώσεων ακοήs ακόμη και σε παιδιά.!!

Η απώλεια ακοής είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ιατρικά προβλήματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Eίναι επίσης και ένα από τα πιο παραμελημένα προβλήματα, δυστυχώς λόγω του γεγονότος ότι η απώλεια ακοής και οι πολλές ψυχολογικές της επιδράσεις είναι σε μεγάλο βαθμό εκτιθέμενες.

Εάν ανησυχείτε ότι κάποιο μέλος της οικογένειας σας ή κάποιος φίλος μπορεί να έχει απώλεια ακοής, τότε παρατηρείστε αν παρουσιάζει μία η περισσότερες από τις πιο κάτω ενδείξεις:

• Δυσκολεύεται να κατανοήσει τους συνομιλητές του και τους ζητά επανειλημμένα να επαναλάβουν αυτά που είπαν ή να μιλούν πιο δυνατά
• Δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τηλεόραση ή να ακούσει ραδιόφωνο σε φυσιολογική ένταση
 Αρνείται ότι έχει απώλεια ακοής και κατηγορεί τους άλλους ότι μουρμουρίζουν
 Έχει βουητό / σφύριγμα στο ένα ή και στα δύο αυτιά
 Αποσύρεται από κοινωνικές δραστηριότητες και συζητήσεις
 Προσπαθεί να ελέγξει τις συνομιλίες με το να μιλά αυτός περισσότερο

Αν εντοπίσετε μία ή περισσότερες από τις πιο πάνω ενδείξεις τότε συμβουλέψτε το άτομο αυτό να επισκεφτεί ένα ΩΡΛ για αξιολόγηση της ακοή του.

 Η σωστή αντιμετώπιση της απώλειας ακοής είναι η έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση. Εάν δεν συντρέχει κάποιο ιατρικό πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή ή εγχείρηση, τότε η αποκατάσταση ακοής γίνεται μέσω εφαρμογής ακουστικών βοηθημάτων.

ΠΡΟΣΟΧΗ
  • Μην προσπαθήσετε να αφαιρέσετε κυψελίδα μόνοι σας. Η παρέμβαση του ειδικού Ωτορινολαρυγγολόγου είναι επιβεβλημένη στις περιπτώσεις που υπάρχει αρκετή συσσώρευση κυψελίδας.
  • Μην καθυστερείτε την επίσκεψη στον ΩΡΛ αν αισθάνεστε ότι δεν ακούτε καλά ή έχετε πρόβλημα στα αυτιά σας.

Ποιες οι σημαντικότερες αιτίες κώφωσης; Πώς να φροντίσετε τα αυτιά σας για να αποφύγετε την απώλεια ακοής;

Φροντίστε τα αυτιά σας για να αποφύγετε την κώφωση

Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι υπάρχουν 360 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που αντιμετωπίζουν προβλήματα ακοής ή είναι κωφοί (5,3% του παγκόσμιου πληθυσμού).
Τουλάχιστον το ήμισυ του συνόλου των περιπτώσεων απώλειας της ακοής μπορούν να αποφευχθούν μέσω της πρωτογενούς πρόληψης, συμπεριλαμβανομένων των σωστών πρακτικών φροντίδας του αυτιού. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) καθιέρωσε την 3η Μαρτίου σαν Παγκόσμια Ημέρα Ακοής με σκοπό να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία ως προς την σπουδαιότητα της αίσθησης της ακοής και να βελτιωθεί τόσο η πρόληψη των προβλημάτων που προκαλούν προβλήματα στην ακοή όσο και η θεραπεία των σχετικών παθήσεων. Η ημερομηνία επελέγη, επειδή το σχήμα των αριθμών 3 / 3 μοιάζει με τα δύο αυτιά του ανθρώπου.
Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το 16% των Ευρωπαίων ενηλίκων, πάσχει από βαρηκοΐα σε τέτοιο βαθμό που επηρεάζει την καθημερινότητά του. Αυτό το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο από το 10% που είχε παρουσιαστεί σε προηγούμενη μέτρηση.
Στην Ευρώπη, περίπου 71 εκατομμύρια ενήλικες, από 18 έως και 80 ετών, έχουν απώλεια ακοής μεγαλύτερη από 25db.

Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο αριθμός των ανθρώπων με απώλεια ακοής είναι πάνω από 55 εκατομμύρια.



Οι σημαντικότερες αιτίες απώλειας της ακοής είναι:

1. Η συνεχής έκθεση σε θόρυβο στην εργασία

Η μακροχρόνια έκθεση σε συνεχή και δυνατό θόρυβο μπορεί να προκαλέσει μόνιμη απώλεια ακοής. Αντικείμενα  όπως οι μοτοσικλέτες και τα ηλεκτρικά εργαλεία μπορούν, επίσης,  να βλάψουν την ακοή με την πάροδο του χρόνου. Αν μπορείτε, αποφύγετε τις θορυβώδεις δραστηριότητες ή κάντε ένα διάλειμμα.

2. Τραυματισμοί ή μεταβολές στην πίεση

Κάποιο σοβαρό τραύμα στο κεφάλι μπορεί να εξαρθρώσει κάποιο τμήμα του αυτιού ή να προκαλέσει βλάβες στα νεύρα, προκαλώντας μόνιμη απώλεια της ακοής.  Οι ξαφνικές αλλαγές στην πίεση – όπως η εκτέλεση πτήσεων ή καταδύσεων- μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στο τύμπανο και στο εσωτερικό του αυτιού, καθώς και απώλεια ακοής. Σε σοβαρές περιπτώσεις τραυματισμών,  μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση

3. Φαρμακευτική αγωγή

Ορισμένα φάρμακα είναι γνωστό ότι προκαλούν ως παρενέργεια απώλεια ακοής. Στα φάρμακα αυτά συγκαταλέγονται ορισμένα αντιβιοτικά και φάρμακα κατά του καρκίνου. Η τακτική χρήση ασπιρίνης μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο απώλειας της ακοής, όμως συνήθως οι παρενέργειες υποχωρούν με την διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής.

4. Χρόνιες ασθένειες

Ορισμένες χρόνιες ασθένειες που δεν σχετίζονται άμεσα με την ακοή μπορεί να προκαλέσουν την απώλειά της. Για παράδειγμα, μπορεί να πρόκειται για  κάποια βλάβη που οφείλεται στην διακοπή της ροής του αίματος στο εσωτερικό του αυτιού ή στον εγκέφαλο. Οι καρδιακές νόσοι, το εγκεφαλικό επεισόδιο, η υψηλή πίεση αίματος, και ο διαβήτης είναι μερικές από τις αιτίες απώλειας της ακοής, καθώς επίσης και αυτοάνοσες νόσοι, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

5. Παιδικές ασθένειες

Πολλές παιδικές ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν απώλεια ακοής. Οι μολύνσεις, για παράδειγμα, γεμίζουν τα αυτιά με υγρό και να προκαλούν απώλεια ακοής που συνήθως φεύγει όταν η λοίμωξη ιαθεί. Υπάρχουν, επίσης, ασθένειες που είναι γνωστό ότι επηρεάζουν την ακοή στα παιδιά, στις οποίες συγκαταλέγονται η ανεμοβλογιά, εγκεφαλίτιδα, η γρίπη, η ιλαρά, η μηνιγγίτιδα και η παρωτίτιδα.
6. Χρόνιες μολύνσεις του αυτιού.
7. Γεροντική ηλικία.
8. Ελλιποβαρές νεογνό (κάτω από 2,5 κιλά), νεογνικός ίκτερος και έλλειψη οξυγόνου του νεογνού.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, τα προβλήματα ακοής μπορούν να αντιμετωπισθούν επαρκώς με μέτρα δημόσιας υγείας, όπως η ανοσοποίηση, η βελτίωση της μητρικής και παιδικής υγείας και οι ασφαλείς συνθήκες στους χώρους εργασίας.

Τι πρέπει να ξέρετε για τα αυτιά σας;

  • Η παραγωγή «κεριού» στο αυτί μας εξυπηρετεί την άμυνά του απέναντι στις μολύνσεις και άλλους βλαπτικούς παράγοντες (π.χ. είσοδος εντόμων). Φυσιολογικά, με τις μασητικές κινήσεις, το «κερί» σπρώχνεται και βγαίνει στον έξω ακουστικό πόρο.
  • Τα αυτιά μας διαθέτουν τη λειτουργία του «αυτοκαθορισμού» από την κυψελίδα («κερί») που παράγεται στο δέρμα του έξω ακουστικού πόρου.
  • Οι μπατονέτες ή οτιδήποτε ανάλογο χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό του αυτιού, ιατρικά δεν επιτρέπεται. Η εισαγωγή τους στον έξω ακουστικό πόρο μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση «κεριού» αλλά και σε διάφορα ατυχήματα (τραυματισμό του δέρματος και πρόκληση ωτίτιδας, παραμονή βαμβακιού στον πόρο, διάτρηση τυμπάνου, κλπ).
  • Ποτέ μην βάζετε τίποτα στο αυτί (όπως δάχτυλο ή μπατονέτα).

  • Χρησιμοποιείστε πιστολάκι μαλλιών στη χαμηλότερη κλίμακα, για να στεγνώσετε εντελώς τα αυτιά σας.

  • Μην προσπαθήσετε να αφαιρέσετε κυψελίδα μόνοι σας. Η παρέμβαση του ειδικού Ωτορινολαρυγγολόγου είναι επιβεβλημένη στις περιπτώσεις που υπάρχει αρκετή συσσώρευση κυψελίδας.

Αν υποφέρετε από υπερβολική παραγωγή «κεριού» από το αυτί τότε θα χρειάζεστε καθαρισμούς σε τακτά χρονικά διαστήματα για την αποφυγή συσσώρευσης μεγάλης ποσότητας κεριού στο βάθος του έξω ακουστικού πόρου. Κατόπιν συμβουλής του γιατρού σας, μπορείτε αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε ελαιόλαδο ή αμυγδαλέλαιο για μερικές μέρες το μήνα, το οποίο μπορεί να μαλακώσει το κερί και να βοηθήσει στη έξοδο του από τον ακουστικό πόρο, αλλά και να συμβάλει στον ευκολότερο καθαρισμό του αυτιού από τον γιατρό.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων