Βλέπετε θολά από το ένα ή και τα δύο μάτια; Ποιες οι αιτίες; Ποιες τροφές βοηθούν στην θολή όραση

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Αν δεν μπορείτε να δείτε καλά κάποια αντικείμενα, δεν μπορείτε να διακρίνετε ανθρώπους (κυρίως τα πρόσωπά τους), δυσκολεύεστε να διαβάσετε ή νιώθετε ότι τα γράμματα κινούνται γύρω από τον υπολογιστή ή οι σελίδες από ένα βιβλίο καλύτερα να σας δει οφθαλμίατρος

Η μακροχρόνια θολή ή παραμορφωμένη όραση μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά από αιτίες. 

Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι κάποιο διαθλαστικό σφάλμα, όπως η μυωπία, η υπερμετρωπία ή ο αστιγματισμός, που αναγκάζουν το φως να μην εστιάζεται στο σωστό σημείο στο πίσω μέρος του ματιού, που ονομάζεται αμφιβληστροειδής. Κανονικά η επιφάνεια του κερατοειδή παρουσιάζει συμμετρία και ίδια σχεδόν καμπυλότητα σε όλους τους άξονες, με αποτέλεσμα οι ακτίνες του φωτός να επικεντρώνονται σε ένα σημείο του αμφιβληστροειδή που λέγεται ωχρά κηλίδα.

Συμβουλές που σώζουν πόδια με διαβήτη.

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Σε μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες «μάστιγες» εξακολουθεί να αναδεικνύεται στις μέρες μας ο σακχαρώδης διαβήτης, καθώς αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου για περίπου 7.000.000 άτομα ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο!

Η νόσος, που χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς ως «ύπουλη», καθώς τα πρώτα χρόνια μπορεί να δρα κρυφά, χωρίς να εκδηλώνει συμπτώματα, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σημαντικού αριθμού άλλων σοβαρών επιπλοκών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα καρδιαγγειακά νοσήματα, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, οι μόνιμες βλάβες του αμφιβληστροειδούς που οδηγούν σε τύφλωση, καθώς και οι ακρωτηριασμοί!

Ειδικά σε ό,τι αφορά τους τελευταίους, τραγικό αποτέλεσμα μιας από τις συχνότερες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη, το διαβητικό πόδι, σήμερα τείνουν να λάβουν «εφιαλτικές» διαστάσεις, καθώς σε παγκόσμιο επίπεδο πραγματοποιείται ένας ακρωτηριασμός κάτω άκρου κάποιου συνανθρώπου μας κάθε 20 δευτερόλεπτα! 

Παρά το γεγονός ότι το διαβητικό πόδι θεωρείται η πιο «ξεχασμένη» επιπλοκή του σακχαρώδη διαβήτη, σε σχέση με τις βλάβες που αυτός προκαλεί στους νεφρούς, τα μάτια και το καρδιαγγειακό σύστημα, τα άτομα με διαβητικό πόδι έχουν χαμηλότερη ποιότητα ζωής ακόμα και από τους νεφροπαθείς που αιμοκαθαίρονται (Μ. Βρετανία), ενώ εμφανίζουν μεγαλύτερη θνητότητα σε διάστημα πενταετίας από τους ασθενείς με καρκίνο του μαστού και του προστάτη.

Την ίδια στιγμή, όπως προκύπτει από τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα των Η.Π.Α., η συνολική θνησιμότητα από τις παθήσεις του διαβητικού ποδιού μπορεί να ανέλθει σε πολύ υψηλά επίπεδα, φτάνοντας ακόμα και το 45% μέσα στην πενταετία. Το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο από εκείνο του καρκίνου του προστάτη, του μαστού και του λεμφώματος Non Hodgkin, καθώς και παρόμοιο με εκείνο του καρκίνου του παχέος εντέρου. Έρευνες έχουν δείξει ακόμη ένα σημαντικό στοιχείο, ότι, δηλαδή, το ετήσιο κόστος για την αντιμετώπιση του διαβητικού ποδιού ξεπερνά αυτό του καρκίνου του μαστού, του προστάτη, του παχέος εντέρου και των πνευμόνων (Η.Π.Α.).  

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Διαβήτη (I.D.F.), το 70% των ακρωτηριασμών που διενεργούνται σε όλο τον κόσμο αφορά διαβητικούς ασθενείς, οι οποίοι διατρέχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν το ένα ή και τα δύο πόδια σε σύγκριση με άλλους.

Οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στον ακρωτηριασμό είναι τα έλκη των κάτω άκρων. Υπολογίζεται ότι 300.000 άτομα ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου εμφάνισης ελκών των κάτω άκρων, ενώ το 25% των διαβητικών ασθενών θα εμφανίσει έλκος έστω και μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Στατιστικά, 1.000.000 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη παγκοσμίως αναγκάζονται να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό ενός άκρου τους σε ετήσια βάση.

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, υπολογίζεται ότι το 4-5% των διαβητικών ασθενών εμφανίζουν έλκη στα πόδια, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 50.000 άτομα με διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ακρωτηριασμού. Στην Ελλάδα πραγματοποιούνται περίπου 3.000 ακρωτηριασμοί κάτω άκρων σε ετήσια βάση.

Όπως τονίζουν, με αφορμή τον εφετινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη (14 Νοεμβρίου), ο Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Παθήσεων Διαβητικού Ποδιού (Ε.ΜΕ.ΔΙ.Π.), Παθολόγος με εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη, Διευθυντής Παθολογικού Τμήματος & Διαβητολογικού Κέντρου, Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ», εκπρόσωπος της Ελλάδας στην παγκόσμια Ομάδα Εργασίας για το Διαβητικό Πόδι κ. Χρήστος Μανές και ο Γ. Γραμματέας της Ε.ΜΕ.ΔΙ.Π., Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας, Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών & Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «ΛΑΪΚΟ», Γενικός Γραμματέας της Πανευρωπαϊκής Ομάδας Εργασίας για το Διαβητικό Πόδι κ. Νικόλαος Τεντολούρης, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα οι χρόνιες αγγειακές επιπλοκές του διαβήτη, μπορεί να αποβούν μοιραίες.

Οποιοσδήποτε πόνος στα κάτω άκρα, οποιαδήποτε σχισμή, ιδίως στα πέλματα, πρέπει να αναφέρεται άμεσα στο θεράποντα ιατρό. Πόδια που ελέγχονται καθημερινά  δεν εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα, ή και αν ακόμα εμφανίσουν, έχουν πολλές πιθανότητες  για πλήρη θεραπεία. Εφόσον οι ασθενείς ελέγχονται κάθε μέρα για τυχόν έλκη ή αλλαγή του χρώματος (προς το σκούρο) και αναφέρονται αμέσως στον ιατρό τους, η έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί να τους απαλλάξει από τον κίνδυνο του ακρωτηριασμού.

«Εκτός από το τεράστιο κοινωνικό κόστος, στα προβλήματα του ποδιού προστίθεται και υπέρογκο οικονομικό κόστος» υπογραμμίζει ο κ. Μανές. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μάλιστα, το κόστος αυτό μπορεί να γίνει δυσβάστακτο για κάθε σύστημα υγείας, καθώς αναπαράγεται συνεχώς εξαιτίας πολλών σημαντικών παραμέτρων.  

Αυτές είναι η μακροχρόνια παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο, τα έξοδα αποκατάστασης, η αυξημένη ανάγκη οικιακής φροντίδας και κοινωνικών υπηρεσιών, η απώλεια θέσεων εργασίας και η πρόωρη συνταξιοδότηση. Εάν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι το κόστος αντιμετώπισης όλων παραμέτρων μπορεί να αυξηθεί κατά 70% μετά τον ακρωτηριασμό, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το πρόβλημα του διαβητικού ποδιού λαμβάνει υπερβολικές διαστάσεις.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: στις Η.Π.Α. εκτιμάται ότι δαπανώνται κάθε χρόνο περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια για τις παθήσεις του διαβητικού ποδιού, με το συνολικό ετήσιο κόστος του σακχαρώδη διαβήτη να αγγίζει τα 116 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, υπολογίζεται ότι το άμεσο ετήσιο κόστος ανά ασθενή με διαβητικό πόδι είναι περίπου 6.143 Ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το έμμεσο κόστος, δηλαδή ανικανότητα για εργασία, επιβάρυνση του κοινωνικού συνόλου κτλ, ενώ το κόστος θεραπείας του απλού διαβητικού ασθενούς είναι 5 φορές μικρότερο, δηλαδή 1.299 Ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος από τα έλκη στη χώρα μας ανέρχεται στα 300 εκατομμύρια Ευρώ.  

Ταυτόχρονα, το κόστος του ακρωτηριασμού κάτω άκρου (κάτω από το γόνατο) ανέρχεται σε περίπου 30 - 60.000 Ευρώ, ανάλογα με το μέρος του ποδιού που θα αποκοπεί. Επιπλέον, το συνολικό ετήσιο κόστος του διαβητικού ποδιού χωρίς ακρωτηριασμό ανέρχεται σε 200-250 εκατομμύρια Ευρώ. Για όλους αυτούς τους λόγους, υψίστης σημασίας είναι η σωστή πρόληψη, καθώς από την εκπόνηση ειδικών προγραμμάτων πρόληψης – μείωσης των ακρωτηριασμών το ετήσιο οικονομικό όφελος θα ανερχόταν σε περίπου 50 εκατομμύρια Ευρώ.  

Οι διεθνείς Εποπτικοί Οργανισμοί Υγείας (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη) προτείνουν την οργάνωση φροντίδας για το διαβητικό πόδι ως το μόνο αποτελεσματικό μέσο μείωσης των ακρωτηριασμών. Η οργάνωση φροντίδας αρχίζει από τα προγράμματα πρόληψης σε όλο το διαβητικό πληθυσμό. «Η φροντίδα για το διαβητικό πόδι θα πρέπει να περιλαμβάνει και την ίδρυση Ιατρείων Διαβητικού Ποδιού σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια νοσοκομεία», καταλήγει ο κ. Μανές.

Αναφερόμενος στη δημιουργία των Ιατρείων αυτών, ο κ. Τεντολούρης τονίζει ότι η πρόληψη των ελκών και των ακρωτηριασμών καθίσταται σήμερα επιτακτική ανάγκη, όπως είχε αναδείξει και η Διακήρυξη του Αγίου Βικεντίου, ήδη από το 1993. Στη Δήλωση αυτή κατέληξαν οι ειδικοί από πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και έθεσαν ως στόχο τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης ελκών και διενέργειας ακρωτηριασμών στα πόδια κατά 50% σε χρονικό διάστημα 5 ετών.

Η Διακήρυξη ήταν αποτέλεσμα πολλών μελετών που κατέδειξαν ότι η συχνότητα εμφάνισης ελκών στα πόδια, και κατά συνέπεια των ακρωτηριασμών, μπορούσε να μειωθεί μέχρι και 80% όταν ακολουθούνταν πρακτικές εκπαίδευσης και πρόληψης από οργανωμένα Ιατρεία Διαβητικού Ποδιού. Μάλιστα, πολλές κυβερνήσεις Ευρωπαϊκών χωρών υιοθέτησαν τη Διακήρυξη και άρχισαν από τότε - και συνεχίζουν έως σήμερα - να εφαρμόζουν προγράμματα σε εθνική κλίμακα, με τη θέσπιση και λειτουργία Ιατρείων Διαβητικού Ποδιού, προκειμένου να μειωθούν οι ακρωτηριασμοί.

Πρόσφατα αποτελέσματα από χώρες όπως η Νορβηγία, η Δανία, η Γερμανία και το Βέλγιο έδειξαν μείωση των ακρωτηριασμών μέχρι και  60%. Στο Queensland της Αυστραλίας, όπου εφαρμόστηκε πρόσφατα ανάλογο πρόγραμμα πρόληψης, στο οποίο συμμετείχαν μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης - Κέντρα Υγείας και Νοσοκομεία - μειώθηκαν οι ακρωτηριασμοί διαβητικών ασθενών κατά 18-22%, ενώ και στις Η.Π.Α., μετά την εφαρμογή ανάλογου προγράμματος, καταγράφηκε μείωση των ακρωτηριασμών κατά 28,8% τη δεκαετία 2000 – 2010.

Προς την κατεύθυνση αυτή κινούνται και οι δραστηριότητες διεθνών Οργανισμών (Διεθνής Ομοσπονδία για το Διαβητικό Πόδι) και Ευρωπαϊκών Επιστημονικών Εταιριών (Ευρωπαϊκή Ομάδα Μελέτης του Διαβητικού Ποδιού), καθώς και της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης παθήσεων Διαβητικού Ποδιού. Η φροντίδα των ατόμων με διαβήτη που έχουν προβλήματα στα πόδια πρέπει να παρέχεται από τα οργανωμένα αυτά κέντρα που διαθέτουν προσωπικό με εμπειρία επιπέδου 2 και 3. Στα Ιατρεία γίνεται συστηματική εργασία και πραγματικά σώζονται τα πόδια των διαβητικών ασθενών.

Σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας τους πρέπει να γίνεται εκπαίδευση των διαβητικών ατόμων στη φροντίδα των ποδιών για την πρόληψη των ελκών. Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερα ελπιδοφόρο μήνυμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος στη χώρα μας αποτελεί η αξιοσημείωτη αύξηση του αριθμού των Ιατρείων Διαβητικού Ποδιού, που καταγράφεται από τους ειδικούς τα τελευταία χρόνια και η μείωση των ακρωτηριασμών.

Επιπλέον, στην Ελλάδα έχει εκπαιδευτεί ένας σημαντικός αριθμός ιατρών και νοσηλευτών που έχουν στελεχώσει αντίστοιχα Ιατρεία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε πολλές άλλες πόλεις (Θήβα, Χαλκίδα, Λαμία, Λάρισα, Καβάλα, Αλεξανδρούπολη, Ιωάννινα, Κέρκυρα, Πρέβεζα, Αγρίνιο, Καλαμάτα, Σπάρτη, Κύθηρα, Ηράκλειο Κρήτης, Ρόδος, Ικαρία, Λήμνος). Στη χώρα μας έρχονται για εκπαίδευση, επίσης, πολλοί ιατροί από την Κύπρο.

Απλές συμβουλές που αν εφαρμοστούν από τα άτομα με Διαβήτη σώζουν πόδια:

• Δεν περπατάμε ποτέ ξυπόλυτοι.

• Ελέγχουμε κάθε βράδυ τα πόδια μας για μικροαμυχές, πληγές ή αλλαγή του χρώματος των δακτύλων

• Χρησιμοποιούμε καθρεφτάκι για να ελέγξουμε τα πέλματα αν υπάρχουν πληγές.

• Ελέγχουμε τα παπούτσια αν υπάρχει καμιά ραφή ή κανένα καρφί που μπορεί να προκαλέσει τραύμα.

• Δεν πλησιάζουμε τα πόδια σε θερμαντικά σώματα (υπάρχει κίνδυνος εγκαυμάτων). Πλένουμε τα πόδια με χλιαρό νερό κάθε βράδυ.

• Αν τα πέλματα είναι ξηρά χρησιμοποιούμε ειδικούς αφρούς, όχι βαζελίνη.

• Κόβουμε τα νύχια σε ευθεία γραμμή ώστε να μην υπάρχουν αιχμές που τραυματίζουν τα πόδια μας.

• Δεν αφαιρούμε τους κάλους μόνοι μας. Απευθυνόμαστε πάντα σε εξειδικευμένο προσωπικό.

Διαβάστε επίσης

• Η Περιφερική αγγειακή νόσος μπορεί να προκαλεί χωλότητα, πόνο, κράμπες, μούδιασμα στα πόδια σας. Πώς γίνεται η διάγνωση και πώς θεραπεύεται;
• Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.
• Αλγοδυστροφία ή σύνδρομο σύμπλοκου περιοχικού πόνου που προκαλεί πόνο και αίσθημα καψίματος σε πόδια ή χέρια
• Γιατί ο διαβήτης είναι επικίνδυνος; Αναγνωρίστε τα συμπτώματα, μειώστε τον κίνδυνο.
• Που οφείλεται ο πόνος στα πέλματα; Απλές συμβουλές για να τα προστατεύσεις

Έτρεξε σε ηλικία 86 ετών ο Πλούταρχος Πουρλιάκας και τερμάτισε τα 42.195 μέτρα του 40ου Αυθεντικού Μαραθωνίου (video)

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Στην ιστορία του 40ου Αυθεντικού Μαραθωνίου γράφτηκε ο Πλούταρχος Πουρλιάκας ο οποίος γεννήθηκε το 1937 και έτρεξε και τερμάτισε τα 42.195 μέτρα του επίπονου αγώνα. Μάλιστα όπως θα δούμε στο βίντεο, ακόμη και 2 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, έτρεχε και μιλούσε πολύ άνετα.

Τερμάτισε σε χρόνο 6 ώρες και 45 λεπτά, μαζί με τον γιο του. Μάλιστα ο Πλούταρχος Πουρλιάκας συνάντησε τον Στέλιο Πρασσά που πέρυσι τερμάτισε σε ηλικία 91 ετών

"Μία συνάντηση ακόμα μετά τον αγώνα με τον κύριο Πρασσά που πλέον σταμάτησε να τρέχει. Τη σκυτάλη του μεγαλύτερου σε ηλικία την έλαβε ο Πλούταρχος κι απ' ό,τι φαίνεται θα αργήσει να τη παραδώσει". 

Δείτε το βίντεο παρακάτω, πατώντας "Παρακολουθήστε στο YouTube"

Πράσα για καρδιά, πίεση, χοληστερίνη, αναιμία, μάτια, αποτοξίνωση. Συνταγές. Πώς προέκυψε η φράση "τον έπιασαν στα πράσα¨;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα πράσα είναι ένα υπέροχο λαχανικό. Μπορούν να καλλιεργηθούν ακόμη και σε δύσκολα εδάφη. Το βρίσκουμε από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Απρίλιο.

Όπως αποκαλύπτουν οι ανασκαφές, ήταν βασικό στοιχείο της διατροφής των Αιγυπτίων και των κατοίκων της Μεσοποταμίας τουλάχιστον από τη 2η χιλιετία π.Χ. και μετά. Ιδιαίτερη αξία απέδιδαν στο πράσο οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Ο Αριστοτέλης πίστευε πως η πέρδικα οφείλει την καθαρή φωνή της στο λαχανικό αυτό, ενώ ο αυτοκράτορας Νέρωνας λέγεται ότι κατανάλωνε συχνά πράσα για να κάνει τη φωνή του δυνατότερη. Το πράσο αποτελεί ένα από τα εθνικά σύμβολα της Ουαλίας. Σύμφωνα με το θρύλο, σε μία επιτυχημένη μάχη εναντίον των Σαξόνων το 1620 που έλαβε χώρα σε πρασοχώραφα, οι Ουαλοί στρατιώτες διαφοροποιήθηκαν από τον εχθρό φορώντας στα καπέλα τους πράσα. Το πράσο είναι ποώδες, διετές, ιθαγενές φυτό και ανήκει στο γένος Άλλιο και στην οικογένεια των Λειριοειδών (Liliaceae). Έχει στενή συγγένεια με το κρεμμύδι και είναι ανθεκτικό φυτό με ζωηρή ανάπτυξη. Η καταγωγή του είναι από τη Μέση Ανατολή και από τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου και διαδόθηκε στην Ευρώπη από τους Ρωμαίους. Καλλιεργείται για το βολβό και τα φύλλα του. 

Λατινικό Όνομα: Allium porrum. Alliaceae family.

Αγγλικό Όνομα: Leeks

Οι σαρκώδεις βάσεις των φύλλων καλύπτουν η μία την άλλη και σχηματίζουν ένα σχεδόν κυλινδρικό, παχύ και μακρύ βολβό. Ο βολβός αυτός φτάνει σε μήκος τα 40-50 εκατοστά. Στη βάση του βολβού αναπτύσσεται ένας θύσανος με ρίζες που προχωρούν σε μεγάλο βάθος. Κατά το δεύτερο χρόνο, ανάμεσα από τα φύλλα αναπτύσσεται ένα μακρύ στέλεχος που καταλήγει σε μία μεγάλη ταξιανθία, η οποία έχει 300-400 λευκά ή ρόδινα άνθη. Ο καρπός του πράσου είναι κάψα και περικλείει πολλά μαύρα σπόρια. Η σπορά μπορεί να γίνει είτε απευθείας στο χωράφι, είτε σε ειδικό ψυχρό σπορείο κατά το μήνα Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο. Μετά τη σπορά πρέπει να περάσουν 2 με 3 μήνες, μέχρι να βγουν τα φυτάρια. Η μεταφύτευση γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, όχι όμως απευθείας, καθώς τα φυτάρια πρέπει να μείνουν σε ειδικό ξηρό μέρος και να ξεραθούν. Η συγκομιδή γίνεται το χειμώνα. Το πράσο είναι ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και σε θερμοκρασία κοντά στους 0 βαθμούς.

Ένα φλιτζάνι πράσα, δηλαδή σχεδόν ένα ολόκληρο πράσο, παρέχει μόλις 54 θερμίδες κι έτσι τα πράσα μπορούν να προσθέσουν όγκο στο γεύμα σας και να σας κρατήσουν πλήρεις, χωρίς να προσθέσουν στην πρόσληψη των θερμίδων σας. Τα πράσα χρησιμεύουν ως μία εξαιρετική πηγή βιταμινών και επίσης προσφέρουν πολλά οφέλη για την υγεία σας χάρη στα φυτοθρεπτικά συστατικά τους.

Μελέτες έδειξαν πως το πράσο δίκαια «διεκδικεί» μια θέση στη διατροφή μας μια και τα οφέλη του είναι πολλά. Άλλωστε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, Αριστοτέλης, αναφέρεται στη χρήση του πράσου ως φαρμάκου για το λαιμό και τη φωνή Μάθετε πιο κάτω τη διατροφική του αξία.

Οι περισσότερες μελέτες για το πράσο, συσχετίζουν την κατανάλωση του με την καλή υγεία της καρδιάς.

Το πράσο αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90% και είναι σημαντικό στοιχείο μιας υγιούς διατροφής, καθώς περιέχει πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία.

Το πράσο περιέχει τα φλαβονοειδή, που προστατεύουν από μερικές μορφές καρκίνου όπως του εντέρου άλλα και του μαστού. Η ιδιότητά του αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους. Συγχρόνως περιέχει μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες (βιταμίνη Α, βιταμίνης Κ, βιταμίνης C και βιταμίνες του συμπλέγματος Β) που έχουν αποδεδειγμένα οφέλη για την υγεία. Επίσης, είναι μία καλή πηγή σιδήρου (βοηθά στην καταπολέμηση της αναιμίας).

Βιταμίνη Κ

Η βιταμίνη Κ ωφελεί κάθε ιστό στο σώμα, βοηθώντας στη ρύθμιση της ροής του αίματος, ενώ τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης Κ μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία, που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την κυκλοφορία. Μια γενναία πρόσληψη της βιταμίνης Κ ενεργοποιεί επίσης την οστεοκαλσίνη, που είναι μια πρωτεΐνη απαραίτητη για την υγεία των οστών. Τα πράσα παρέχουν 42 μικρογραμμάρια βιταμίνης Κ ανά φλιτζάνι. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί στο 47% της ημερήσιας πρόσληψης βιταμίνης Κ για τις γυναίκες και στο 34% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης για τους άνδρες.

Λουτεΐνη και ζεαξανθίνη για τα μάτια σας

Καταναλώστε πράσα γιατί αποτελούν πηγή λουτεΐνης και ζεαξανθίνης. Οι ενώσεις αυτές συμβάλλουν στην υγιή όραση. Προστατεύουν τους ιστούς των ματιών σας από την οξειδωτική βλάβη (επιβλαβή οξείδωση του DNA και των κυτταρικών μεμβρανών) φιλτράροντας τις βλαβερές ακτίνες του φωτός, καθώς αυτές εισέρχονται στα μάτια σας. Αν καταναλωθούν σε επαρκείς ποσότητες η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη μπορούν να προστατέψουν από τον καταρράκτη και την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας. Σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες, απαιτούνται 12 χιλιοστόγραμμα λουτεΐνη και ζεαξανθίνη καθημερινά για να καρπωθείτε τα οφέλη τους και κάθε φλιτζάνι πράσα περιέχει 1,7 χιλιοστόγραμμα ή 14% αυτής της ποσότητας.

Έχουν ελάχιστες θερμίδες (100 γρ. φρέσκα κοτσάνια περιέχουν 61 θερμίδες) και είναι καλή πηγή φυλλικού οξέος και βήτα-καροτένιου (μιας βιταμίνης με αντιοξειδωτική δράση).

Το πράσο είναι πλούσιο σε ένα φυσικό φλαβονοειδές, την καμφερόλη, η οποία έχει επιβεβαιώσει επανειλημμένα σε έρευνες την προστατευτική της δράση στο καρδιαγγειακό σύστημα. Η μεγάλη περιεκτικότητά του πράσου σε φολικό οξύ είναι επίσης πολύ σημαντική για την υγεία της καρδιάς. Το φολικό οξύ διατηρεί σε ισορροπία την ομοκυστεΐνη, η οποία σε υψηλά επίπεδα αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιπλέον οι πολυφαινόλες του πράσου προστατεύουν τα αγγεία από οξειδωτικές βλάβες ενισχύοντας το ρόλο του λαχανικού αυτού στην καλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος. 

Χάρη στην περιεκτικότητά του σε σίδηρο, που είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, της πρωτεΐνης των ερυθρών κυττάρων η οποία είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά του οξυγόνου σε όλο το σώμα ­ το πράσο μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της αναιμίας. Η περιεχόμενη βιταμίνη C βοηθά στην αποτελεσματική απορρόφηση του σιδήρου.

Τα πράσα είναι πλούσια σε κάλιο, το οποίο προκαλεί διούρηση, συμβάλλοντας έτσι στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Γι 'αυτό το λαχανικό αυτό ­ και ιδιαίτερα ο χυμός του ­ συνιστάται ιδιαίτερα για τα υπερτασικά άτομα.

Η κατανάλωση πράσων σχετίζεται με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης διάφορων τύπων καρκίνου, κυρίως του παχέος εντέρου και του προστάτη. Η ιδιότητά τους αυτή αποδίδεται τόσο στην κερκετίνη, όσο και σε άλλες περιεχόμενες σε αυτά ουσίες που αναστέλλουν τους καρκινικούς όγκους. Έρευνες έχουν δείξει ακόμη ότι, η καμφερόλη καταπολεμά τον καρκίνο των ωοθηκών στις γυναίκες. 

Τα πράσα βοηθούν τον οργανισμό να καταπολεμήσει μολύνσεις και φλεγμονές. Εξαιτίας της ιδιότητάς τους αυτής, η συχνή κατανάλωσή τους βοηθά ιδιαίτερα σε περιπτώσεις αρθρίτιδας και φλεγμονών του ουροποιητικού συστήματος

Λόγω της περιεκτικότητάς του σε πτητικά έλαια, ο χυμός του πράσου έχει ευεργετική δράση για το αναπνευστικό σύστημα. Έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη γρίπη, το κρυολόγημα 

Από την αρχαιότητα είναι γνωστές οι αφροδισιακές ιδιότητες του πράσου ­ όπως επίσης και του κρεμμυδιού και του σκόρδου. Η αφροδισιακή δράση του πράσου ενισχύεται όταν συνδυάζεται με το σέλινο.

Όταν το πράσο κόβεται, οι ενώσεις μετατρέπονται σε αλλισίνη με ενζυματική αντίδραση. Εργαστηριακές μελέτες έχουν δείξει ότι η αλλισίνη μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης και ότι έχει αντιβακτηριδιακή, αντιική και αντιμυκητιακή δράση. Επίσης, η αλλισίνη μειώνει τη δυσκαμψία των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος, αναστέλλει το σχηματισμό θρόμβων και βοηθά στη μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, αγγειακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Λόγω της περιεκτικότητάς τους σε φυτικές ίνες, τα πράσα συμβάλουν στη ρύθμιση της λειτουργίας του εντέρου μέσω της αύξησης της κινητικότητάς του. Επίσης, βοηθούν στην υπερίσχυση των ωφέλιμων βακτηρίων του παχέος εντέρου (δρουν σαν πρεβιοτικά), με αποτέλεσμα την καλή πέψη και τη μείωση της εντερικών φουσκωμάτων

Το μαγνήσιο, ο φώσφορος και το φολικό οξύ είναι ουσιώδη θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την υγιή λειτουργία του νευρικού συστήματος. Έτσι η συχνή κατανάλωση πράσου, που περιέχει αυτά τα στοιχεία σε αφθονία, βοηθά στη βελτίωση της συγκέντρωσης και ενισχύει τη μνήμη και την ικανότητα του εγκεφάλου να επεξεργάζεται πληροφορίες

Τα πράσα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για τις έγκυες γυναίκες καθώς αποτελούν πλούσια πηγή φολικού οξέος. Η έλλειψη φολικού οξέος δημιουργεί στο έμβρυο προβλήματα που σχετίζονται με τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη.

Ίσως η πιο χαρακτηριστική δράση του πράσου, ιδιαίτερα του χυμού του, είναι ο εσωτερικός καθαρισμός ολόκληρου του σώματος, αφού με την ενίσχυση του καθαρισμού του παχέος εντέρου βοηθά στην εξάλειψη των τοξινών από το σώμα. 

Οι μίσχοι του πράσου έχουν μικρές ποσότητες μετάλλων όπως κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο.

Το βρασμένο πράσο, όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει τη βραχνάδα.

Τo πράσo είναι ωφέλιμα σε όσους έχουν πόνους στα πλευρά.

Εάν έχετε μεθύσει, τότε φάτε πράσο μια και θα σας ξεμεθύσει γρηγορότερα.

Πώς να βάλετε το πράσο στη διατροφή σας;

Διαλέξτε πράσα όχι πολύ μεγάλα σε μέγεθος, με φρέσκα και έντονα πράσινα φύλλα. Χωρίς να καθαριστούν διατηρούνται στο ψυγείο τυλιγμένα σε πλαστική σακούλα έως 2 εβδομάδες. Αν καθαριστούν και κοπούν σε μικρά κομμάτια μπορούν να διατηρηθούν στην κατάψυξη για 3 μήνες.

Συνήθως στη μαγειρική δεν χρησιμοποιούμε τις πράσινες άκρες των φύλλων του πράσου, επειδή είναι σκληρά αλλά μπορεί να μας ξινίσουν και το φαγητό. Όμως, μπορούμε αν θέλουμε να τα χρησιμοποιήσουμε σε ζωμούς λαχανικών και κρέατος, επειδή συνήθως αυτοί περιέχουν και πιο γλυκά λαχανικά.

Καταναλώστε όπως προτρέπει η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα για παράδειγμα σε πίτες άλλα και σαν πρασόρυζο.

Μπορείτε να το απολαύσετε και σε ψητά, κομμένα σε φέτες, μαζί με πατάτες και πασπαλίζοντας με τριμμένο τυρί.

Επίσης ταιριάζει σε ομελέτες και σε ζυμαρικά και βέβαια φτιάχνει υπέροχη κρεμώδη σούπα. Βράστε τα πράσα και μετά περάστε τα από μπλέντερ για να γίνει ένα λείο μείγμα. Προσθέστε λίγο αλάτι και πιπέρι και λίγη κρέμα γάλακτος αν θέλετε.

Επίσης μπορείτε να κόψετε κομμάτια πράσο και να τα ψήσετε μαζί με σολομό σε λαδόκολλα στο φούρνο και θα έχετε ένα τέλειο γευστικό και υγιεινό αποτέλεσμα.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Συμβουλή: Εάν θέλετε να ενισχύσετε τη δράση του, κόψτε το πράσο και αφήστε το για 5 λεπτά πριν το μαγειρέψετε. Έτσι επιτρέπετε τη μετατροπή της αλιΐνης σε αλλισίνη, μία ουσία με ευεργετικές επιδράσεις στον οργανισμό σας.

Προσοχή: Το πράσο όταν τρώγεται τακτικά φέρνει κακοστομαχιά.  Άτομα με προβλήματα στα νεφρά και τη χοληδόχο κύστη θα πρέπει να αποφεύγουν την τακτική κατανάλωση του λαχανικού. Και αυτό γιατί τα πράσα περιέχουν σημαντικές ποσότητες οξαλικών αλάτων, τα οποία σε υψηλές συγκεντρώσεις, μπορούν να οδηγήσουν στο σχηματισμό οξαλικών λίθων στα νεφρά ή κάποια φλεγμονή στο έντερο.

Πώς προήλθε η φράση "Τον έπιασαν στα πράσα
";

Μόλις η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, κάποιος Θεόδωρος Καρράς έφτιαξε μια συμμορία κακοποιών, που ρήμαζαν τα σπίτια και τα μαγαζιά. 
Η αστυνομία τους κυνηγούσε να τους πιάσει, μα ποτέ δεν το κατόρθωνε. Ο Καρράς είχε γίνει αληθινό φόβητρο των κατοίκων. Την εποχή εκείνη στην Κολοκυνθού των Αθηνών κατοικούσε ο παπά-Μελέτης, που έλεγαν ότι είχε φλουριά με το τσουβάλι.

Αν και περασμένης ηλικίας, η καταπληκτική του δύναμη έκανε εντύπωση σε όλους. Το σπιτάκι που έμενε, ήταν τριγυρισμένο με περιβόλι από πράσα. 
Μια νύχτα ο παπάς πετάχτηκε οπό τον ύπνο του. Του φάνηκε πως είδε στο περιβόλι του κάποια σκιά, που κινούταν ύποπτα μέσο στα πράσα. Άφοβος καθώς ήταν, πήγε προς τα κει και μ’ ένα πήδημα γράπωσε από τον σβέρκο -ποιον άλλον;- τον περίφημο Καρρά, που τον παρέδωσε στην αστυνομία. Ο κακοποιός ομολόγησε γρήγορα τους συνεργάτες του, που πιάστηκαν κι αυτοί.

Απ’ αυτό το γεγονός προέκυψε και η φράση «τον έπιασαν στα πράσα», που σημαίνει επ’ αυτοφόρω σύλληψη.

Ορισμένες συνταγές

Βελουτέ σούπα με πράσα, σπανάκι και παρμεζάνα

2 πράσα, κομμένα σε ροδέλες

400γρ τρυφερό σπανάκι, φρέσκο

3 μεγάλες πατάτες, κομμένες σε κύβους

1 κρεμμύδι ξερό, τριμμένο

Φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

Μπαχάρι τριμμένο

1 κ.σ. μπούκοβο

Αλάτι

1/2 φλ. ελαιόλαδο

1 ½ λίτρο ζωμό λαχανικών

1 φλ. flakes παρμεζάνας

Για τον ζωμό λαχανικών

1 κρεμμύδι ξερό, χοντροκομμένο

1 καρότο, ψιλοκομμένο

Δάφνη

1. Πρώτα ετοιμάζουμε το ζωμό βράζοντας όλα τα λαχανικά σε λίγο παραπάνω από 1.5 λίτρο νερό.

2. Σε μια άλλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα πράσα μέχρι να μαλακώσουν, ανακατεύοντας συνεχώς.

3. Προσθέτουμε τις πατάτες, το ζωμό λαχανικών και τα μπαχαρικά και αφήνουμε τη σούπα να βράσει για 15', σκεπασμένη με το καπάκι.

4. Προσθέτουμε το σπανάκι και βράζουμε για άλλα 5-6'.

5. Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και με μπλέντερ χειρός, πολτοποιούμε το μεγαλύτερο μέρος της.

6. Σερβίρεται ζεστή με flakes παρμεζάνας και λίγο μαϊντανό.

Παπαρδέλες με πράσα και μανιτάρια

Υλικά

1 πακέτο παπαρδέλες ή ταλιατέλες

4 πράσα σε ροδέλες

400γρ. μανιτάρια σε φέτες

50γρ. μανιτάρια πορτσίνι αποξηραμένα

3 σκελίδες σκόρδο, σε φέτες

1 φλιτζανάκι του καφέ εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο Λακωνίας

παρμεζάνα τριμμένη για το σερβίρισμα

αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο 

Παρασκευή

Μουλιάζετε τα αποξηραμένα μανιτάρια σε λίγο νερό. Τα στραγγίζετε και τα κόβετε σε φετούλες. Φυλάτε αυτό το νερό στην άκρη. 

Βράζετε τις παπαρδέλες αλ ντέντε σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία τους.

Μέσα σε ένα πλατύ και βαθύ σκεύος ζεσταίνετε το ελαιόλαδο Λακωνίας και σοτάρετε τα φρέσκα μανιτάρια, τα αποξηραμένα και στραγγισμένα μανιτάρια, τα πράσα και το σκόρδο μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν. Ρίχνετε το νεράκι των μανιταριών που κρατήσατε, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. 

Σουρώνετε τις παπαρδέλες και τις ρίχνετε στο σκεύος με τα μανιτάρια και ανακατεύετε. Προσθέτετε λίγη τριμμένη παρμεζάνα και ανακατεύετε. Μοιράζετε τις παπαρδέλες σε πιάτα, ρίχνετε λίγη επιπλέον παρμεζάνα και σερβίρετε αμέσως.

Μπακαλιάρος με πράσα

Υλικά

1.250 γρ. πράσα, όχι πολύ μεγάλα, κομμένα σε χοντρούτσικες ροδέλες μια φέτα μπακαλιάρος παστός, γύρω στα 750-1.000 γρ., χωρίς κόκαλο 
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
 ελαιόλαδο για το σοτάρισμα και λίγο επιπλέον για το φούρνο
 λίγη πάπρικα και μαύρο πιπέρι
μαϊντανός ψιλοκομμένος
 χυμός από μισό ή ένα λεμόνι

Εκτέλεση

Ξαλμυρίζουμε τον μπακαλιάρο από την προηγούμενη μέρα (αλλάζοντας το νερό του κάθε 4 ώρες). Ρίχνουμε 3-4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο σε μια κατσαρόλα και σοτάρουμε τα πράσα για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε νεράκι και τα αφήνουμε να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν και να είναι σχεδόν έτοιμα. 
Αραδιάζουμε τα πράσα σε ένα ταψί ή πυρέξ καλύπτοντας τον πάτο σε μια στρώση. Στρώνουμε τον μπακαλιάρο από πάνω τους κομμένο σε κομμάτια. Προσθέτουμε λίγο ακόμη ελαιόλαδο στο φαγητό, ρίχνουμε το μαϊντανό, την πάπρικα και το πιπέρι, και ψήνουμε στους 180° C, μέχρι να ροδίσει το ψάρι. Αφού το βγάλουμε, περιχύνουμε με το λεμόνι και σερβίρουμε.

Διαβάστε επίσης

• Χυμός σέλινου, για τον διαβήτη, το ουρικό οξύ, τους νεφρούς, ρευματισμούς, της νόσου Αλτσχάιμερ, τον καρκίνο αλλά και την παχυσαρκία
• Σέσκουλα ή λαχανίδες, πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά κατάλληλα ακόμα για τον διαβήτη και την δυσκοιλιότητα
• Το σέλερι και οι σπόροι του για την δίαιτα, την πίεση, τα οστά, κατά του καρκίνου, του στρες, της αϋπνίας.
• Μελισσόχορτο για την μνήμη, την κατάθλιψη, την πίεση, χωνευτικό, τονωτικό, τον πυρετό, τις ημικρανίες, τους πόνους, τον έρπητα
• Τσουκνίδα, για την αναιμία, τις πέτρες, την πίεση, τις αιμορροΐδες, τον διαβήτη, την ακμή.
• Βάλσαμο ή βαλσαμόχορτο ή σπαθόχορτο για την κατάθλιψη, τα τραύματα, το στομάχι, το άσθμα, τον καρκίνο. 

Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή
MSc

Προστατευτείτε από τις ιώσεις και την γρίπη. Τροφές που προστατεύουν από τις ιώσεις

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, Μ.D., medlabnews.gr

Για να εμποδίζετε αποτελεσματικά τους ιούς της γρίπης να έρθουν σε επαφή και να εισβάλουν στο σώμα σας πρέπει να γνωρίζετε πώς αυτοί μεταδίδονται.



Τα φρούτα και τα λαχανικά πώς επιδρούν στον διαβήτη;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ακόμα και μια μέτρια αύξηση της ποσότητας φρούτων και λαχανικών που καταναλώνετε καθημερινά μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή του διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στην επιστημονική επιθεώρηση The BMJ.

Από μια πολύ μεγαλύτερη μελέτη που περιελάμβανε περίπου 340.000 άτομα από οκτώ ευρωπαϊκές χώρες, οι επιστήμονες επέλεξαν 9.754 συμμετέχοντες που είχαν πρόσφατα διαγνωστεί με διαβήτη εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον.

Οι ερευνητές συνέκριναν την πρόσληψη φρούτων και λαχανικών αυτών των ατόμων με περίπου 13.000 συμμετεχόντων που παρέμειναν χωρίς διαβήτη κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης.

Οι ερευνητές μέτρησαν επίσης τα επίπεδα στο αίμα από επτά βασικά φυτικά θρεπτικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης C και των έντονου χρώματος αντιοξειδωτικών χρωστικών, που ονομάζονται καροτενοειδή.

Διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με την υψηλότερη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών και τα υψηλότερα επίπεδα φυτικών θρεπτικών συστατικών στο αίμα ήταν κατά 25% έως 50% λιγότερο πιθανό να πάσχουν από διαβήτη κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, σε σύγκριση με εκείνους που κατανάλωναν λίγα έως ελάχιστα φρούτα και λαχανικά.

Μάλιστα, δεν ήταν απαραίτητη η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων από φρούτα και λαχανικά για να μειωθεί ο κίνδυνος διαβήτη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ισοδύναμο μόλις δύο τρίτων ενός μήλου, ή λίγο πάνω από το ένα τρίτο ενός φλιτζανιού από ανάμικτα φρούτα κάθε μέρα, προσέφερε προστασία.

Πηγή: https://www.health.harvard.edu

Διαβάστε επίσης

• Ποιοί κινδυνεύουν από διαβήτη; Τι συμπτώματα μπορεί να έχει και τι εξετάσεις πρέπει να κάνει ο διαβητικός;
• Τα πολλά γλυκά δεν φέρνουν διαβήτη. Η σημασία της μεσογειακής διατροφής και της άσκησης στον διαβήτη.
• Η δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης (καμπύλη σακχάρου), ο προδιαβήτης και ο διαβήτης.
• H καλή διατροφή του διαβητικού. Οδηγίες διατροφής για διαβητικούς.
• Ο διαβήτης προκαλεί κατάθλιψη ή η κατάθλιψη προκαλεί διαβήτη;

Αλληλεπίδραση διαβήτη και περιοδοντίτιδας. Ο διαβήτης προκαλεί ξηροστομία, κακοσμία, μυκητίαση, συγχειλήτιδα, τερηδόνα

 

του Γιώργου Κουτσικάκη, Χειρουργού Οδοντιάτρου Μ.Sc., medlabnews.gr iatrikanea

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία νόσος του μεταβολισμού που χαρακτηρίζεται από απουσία έκκρισης ινσουλίνης (διαβήτης τύπου 1 ή νεανικός διαβήτης) ή ανεπαρκή έκκριση ή πλημμελή απορρόφησή της από τα κύτταρα του οργανισμού (διαβήτης τύπου 2). Συνέπεια αυτού είναι η ύπαρξη αυξημένου ποσού γλυκόζης στο αίμα.

Ο διαβήτης επηρεάζει τα τριχοειδή αλλά και τα μεγαλύτερα αγγεία με αποτέλεσμα συνέπειες στην καρδιά, στα νεφρά, στα μάτια, στα νεύρα αλλά και στο στόμα.

Όσον αφορά το στόμα:
Υπάρχει μία αλληλεπίδραση διαβήτη και περιοδοντίτιδας. Δηλαδή ο διαβήτης ευνοεί την ανάπτυξη περιοδοντίτιδας και η ύπαρξη περιοδοντίτιδας απορρυθμίζει το διαβήτη. Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πόσο σημαντική είναι η θεραπεία της περιοδοντίτιδας αλλά και ο έλεγχος του διαβήτη. Καλό είναι ο διαβητολόγος να είναι ενήμερος του φαινομένου και να παραπέμπει τον ασθενή του για οδοντιατρικό έλεγχο.

Παράλληλα ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει ξηροστομία με δυσμενείς επιπτώσεις κακοσμία του στόματος, ευνοϊκό περιβάλλον για ανάπτυξη μυκητίασης, συγχειλίτιδας (φλεγμονή στις γωνίες του στόματος) και τερηδόνας. Επίσης μπορεί να εμφανιστεί καυσαυλγία και μείωση της γευστικής οξύτητας ενώ παρατηρείται αφ΄ ενός προδιάθεση σε λοιμώξεις, αφ΄ ετέρου καθυστέρηση στην επούλωση τραυμάτων.

Ο διαβήτης δεν θεραπεύεται αλλά ελέγχεται με τη σωστή διατροφή, με άσκηση και με φάρμακα. Εφ’ όσον αυτό συμβαίνει τα παραπάνω συμπτώματα είναι περιορισμένα.

Ο αρρύθμιστος διαβήτης ή η άγνοια ύπαρξης είναι εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις. Σε περίπτωση ανάπτυξης αποστήματος προσφέρεται ανακουφιστική βοήθεια με αντιβιοτική κάλυψη με συνδυασμό φαρμάκων και αναβολή των οδοντιατρικών εργασιών που μπορούν να αναβληθούν μέχρι να ρυθμιστεί ο διαβήτης. Όταν μία φλεγμονή επιμένει παρά την εφαρμογή της ενδεδειγμένης αγωγής συνιστάται η παραπομπή σε νοσηλευτική μονάδα σε τμήμα γναθοπροσωπικής χειρουργικής. Μετά από μία χειρουργική επέμβαση συνιστάται η λήψη επαρκούς πολτοποιημένης τροφής για να αποφευχθεί ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας.

Καλόν είναι όταν προγραμματίζεται επίσκεψη στο οδοντιατρείο ο διαβητικός να έχει φάει ελαφρά και να έχει πάρει τα φάρμακά του, ώστε να μην κινδυνεύει από υπεργλυκαιμία ή υπογλυκαιμία που είναι και πιο επικίνδυνη.

Γενικά θα λέγαμε ότι ο διαβητικός εφ΄ όσον ακολουθεί τις οδηγίες του διαβητολόγου που τον παρακολουθεί, κρατά τις τιμές γλυκόζης υπό έλεγχο και εφαρμόζει καλή στοματική υγιεινή σε συνδυασμό με τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο μπορεί να έχει ένα καλό επίπεδο ζωής όπως και ένας μη διαβητικός.

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.

τηλ 210-8056112

http://www.dentistpefki.gr

E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com

Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

• Πονόδοντος, Στοματικός πόνος. Ποιές μπορεί να είναι οι αιτίες του; Γιατί πρέπει να πάτε στον οδοντίατρο όσο υπάρχει πόνος;
• 21 καλές συνήθειες και συμβουλές για καταπληκτικά δόντια
• Γνωρίζω το Στόμα μου και το Φροντίζω. Τι μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε γερά δόντια και ούλα
• Απώλεια δοντιού, αιτία, συνέπειες, πρόληψη, αντιμετώπιση. Πώς και γιατί χάνεται ένα δόντι;
• 5 σημάδια ότι χρειάζεστε καλύτερη στοματική υγιεινή. Κανόνες στοματικής υγιεινής (video)