Πόσο ασφαλής για την υγεία είναι η χλωρίωση του πόσιμου νερού; Υπάρχει κίνδυνος καρκίνου από τα παράγωγα του χλωρίου;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η χλωρίωση είναι η βασική απολυμαντική διεργασία κατά την επεξεργασία του πόσιμου νερού. Πολύ μεγάλες ποσότητες χλωρίου διοχετεύονται στο φυσικό νερό που έρχεται από τους ταμιευτήρες προκειμένου να καταστραφούν οι παθογόνοι μικροοργανισμοί που η παρουσία τους στα νερά των αποταμιευτήρων τις τελευταίες δεκαετίες είναι ανησυχητικά μεγάλη, γεγονός ενδεικτικό της πιθανής εισροής αστικών αποχετευτικών υδάτων.

Γενικά η απολύμανση δεν χρησιμοποιείται για σκοπούς ¨αποστείρωσης¨ του νερού, αυξάνει απλώς τον συντελεστή ασφαλείας. Δεν αναπληρώνει τα έργα υγειονομικής προστασίας ή ενδεχόμενη επεξεργασία καθαρισμού του νερού και αποτελεί προληπτικό μόνο μέτρο προστασίας του πόσιμου νερού από κινδύνους μολύνσεως

Όταν προστίθεται Χλώριο (Cl2) στο νερό συμβαίνει το εξής:
Cl2 (Χλώριο) + H2O (νερό) -> HOCl (Υποχλωριώδες Οξύ) + HCl (Υδροχλωρικό οξύ).

Το ΗΟCl είναι η ενεργή θανατηφόρα ουσία του Χλωρίου. Με αυτό γίνεται η απολύμανση. Το Xλώριο που βρίσκεται στο νερό συνδέεται με βακτήρια, αφήνοντας έτσι μόνο ένα μέρος του αρχικού Xλωρίου να συνεχίσει την απολυμαντική του δράση. Τα άτομα του Χλωρίου ή τα ιόντα σκοτώνουν τους μικροοργανισμούς εισχωρώντας στα κυτταρικά περιβλήματα και καταστρέφοντας τα ένζυμα, την δομή και την παραγωγική τους διαδικασία. Όταν αυτό συμβεί, το κύτταρο απενεργοποιείται ή οξειδώνεται. Τα άτομα του ΗΟCl συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο έως ότου ενωθούν με ενώσεις Aζώτου ή Aμμωνίας (Χλωραμίνες) ή απενεργοποιηθούν από μόνα τους.

Το χλώριο αντιδρά οξειδωτικά με ανόργανες και οργανικές ενώσεις που  δεσμεύουν το απαιτούμενο και παραμένει το υπολειμματικό χλώριο. 

Η μικροβιοκτόνος δράση του χλωρίου εξαρτάται από:

• τη μορφή (ελεύθερο ελεύθερο, χλωραμίνες)

• το pH

• Τη συγκέντρωση (δόση δόση)

• Τη θερμοκρασία και

• Το είδος των μικροβίων

Ωστόσο ένα μέρος της ποσότητας του χλωρίου δεν καταναλώνεται για την καταστροφή των μικροβίων αλλά παραμένει ως υπολειμματικό στο νερό για την πρόληψη όπως λένε οι ειδικοί μελλοντικών μικροβιακών μολύνσεων του νερού. 

Όμως σοβαρό πρόβλημα για την υγεία μας δεν είναι μόνο το υπολειπόμενο χλώριο αλλά και τα χλωροπαράγωγα που δημιουργούνται κατά τις αντιδράσεις του χλωρίου με οργανικές ενώσεις (πχ με τους υδρογονάνθρακες) που υπάρχουν μέσα στο νερό. Τα χλωροπαράγωγα αυτά έχουν επισημανθεί ως τοξικότατες και καρκινογόνες ουσίες. 

Μέχρι πρότινος, οι παρενέργειες από την παρουσία του χλωρίου στο νερό που χρησιμοποιούμε, δεν ήταν γνωστές ή δεν τους είχε δοθεί η πρέπουσα σημασία. Σήμερα, πολλές επιδημιολογικές μελέτες επισημαίνουν τον κίνδυνο από τα παραπροϊόντα του χλωρίου και συνδέουν την παρουσία τέτοιων χημικών ουσιών με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων μορφών καρκίνου.

Όπως έχει προαναφερθεί, η χλωρίωση του πόσιμου νερού ως τεχνική απολύμανσής του, έχει περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις ασθένειες οι οποίες προκαλούνται από παθογόνους μικροοργανισμούς κατά την κατάποση του πόσιμου νερού. Παρόλα αυτά, ο σχηματισμός ενός μεγάλου αριθμού παραπροϊόντων χλωρίωσης, αποτελεί απειλή για τη δημόσια υγεία, καθώς ορισμένα από αυτά παρουσιάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου όπως επίσης οξείες και χρόνιες αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Μέχρι και το έτος 2009, μέσω τοξικολογικών και επιδημιολογικών ερευνών έγινε η μελέτη των επιδράσεων περίπου τριάντα παραπροϊόντων χλωρίωσης τόσο στην ανθρώπινη υγεία όσο και σε πειραματόζωα. Μετά την ανίχνευση τον τριαλογονομεθανίων στο πόσιμο νερό το 1974 από τον Rook, ακολούθησε η μελέτη ενός μεγάλου αριθμού παραπροϊόντων χλωρίωσης όπως είναι τα αλογονοοξικά οξέα (HAAs), τα αλογονομένα ακετονιτρίλια (HANs) και οι αλογονοακετόνες (HKs) (Chowdhury et al 2009). 

Το πλέον πλέον χαρακτηριστικό οργανοχλωροπαράγωγο που βρίσκεται στην υψηλότερη συγκέντρωση συνήθως είναι το καρκινογόνο χλωροφόρμιο,το οποίο είναι ένωση του χλωρίου και του μεθανίου (κύριο συστατικό της οργανικής ουσίας).

Τα τριαλογονομεθάνια (THM's).

Τα τριαλογονομεθάνια είναι μία ομάδα οργανικών πτητικών ενώσεων (Volatile Organic Compounds, VOCs), τα οποία σχηματίζονται κατά την αντίδραση του χλωρίου με οργανική ύλη που υπάρχει στη φύση (κυρίως χουμικά και φουλβικά οξέα). Παραδείγματα τέτοιων τοξικών ουσιών είναι το χλωροφόρμιο, το βρωμοδιχλωρομεθάνιο, το χλωροδιβρωμομεθάνιο και το βρωμοφόρμιο.

Επιπτώσεις των τριαλογονομεθανιών στην υγεία του ανθρώπου

Από το 1974, που ανακαλύφθηκαν τα παραπροϊόντα της χλωρίωσης του πόσιμου νερού, διεξάχθηκε πλήθος τοξικολογικών μελετών για την επίδρασή τους στην υγεία του ανθρώπου. Οι μελέτες έδειξαν ότι πολλά από αυτά τα παραπροϊόντα είναι καρκινογόνα σε πειραματόζωα, χωρίς να υπάρχουν όμως ξεκάθαρα δεδομένα για τον άνθρωπο.

Ο Διεθνής Οργανισμός για την έρευνα στον Καρκίνο προχώρησε σε εξέταση της καρκινικής δράσης του χλωριωμένου πόσιμου νερού και των τριαλογονομεθανίων. Το χλωριωμένο πόσιμο νερό κατατάχθηκε στην κατηγορία 3, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να καταταχτεί ως καρκινογόνο ούτε στα ζώα ούτε στους ανθρώπους. Το διβρωμοχλωρομεθάνιο και το τριβρωμομεθάνιο εντάχθηκαν επίσης στην ίδια κατηγορία. Όμως, το χλωροφόρμιο και το βρωμοδιχλωρομεθάνιο κατατάχθηκαν στην κατηγορία 2Β, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιθανά καρκινογόνα για τον άνθρωπο.

Επιδημιολογικές μελέτες δίνουν ενδείξεις για καρκίνο του ορθού εντέρου και της ουροδόχου κύστης αλλά και καρκίνο του πνεύμονα και μελάνωμα. Μελέτες σε πειραματόζωα έδειξαν καρκινογένεση νεφρών και ήπατος.

Τα THM’s συνδέονται άμεσα με μεταλλαξιογόνες δράσεις, καρδιακές παθήσεις, αρτιοσκλήρυνση, υψηλή πίεση, αλλεργικές αντιδράσεις δέρματος, αλλά κυρίως την εμφάνιση πολλών ειδών καρκίνου όπως του στομάχου,του συκωτιού, του εντέρου και του αίματος. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και πρέπει να τονισθεί ότι πέρα από την τοξικότητα αυτή κάθε αυτή των παραπροϊόντων της χλωρίωσης,πολύ μεγάλο ρόλο διαδραματίζει στην εμφάνιση ασθενειών η καθημερινή μας έκθεση (long time exposure) σε όλα αυτά τα στοιχεία. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι η έκθεση στα παραπροϊόντα του χλωρίου με την λήψη καυτών ντους,είναι ένας υπολογίσιμος παράγοντας κινδύνου υγείας σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων ετών. Τα ντους και τα λουτρά με ζεστό νερό οδηγούν σε μια μεγάλη έκθεση στις τοξικές χημικές ουσίες που εξατμίζονται από το νερό και εισπνέονται ή απορροφώνται από το δέρμα μας!

ΠΑΡΑΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΣΤΟ ΝΕΡΟ 

1) ΠΑΡΑΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥ ΥΠΟΧΛΩΡΙΟΔΟΥΣ ΝΑΤΡΙΟΥ (NaOCl) 

Α) ΤΡΙΑΛΟΓΟΝΟΜΕΘΑΝΙΑ (ΤΗΜ) Είναι οι πιο επικίνδυνες ουσίες που δημιουργούνται κατά την προχλωρίωση: 

1) ΧΛΩΡΟΦΟΡΜΙΟ: Είναι το πιο επικίνδυνο από όλα τα τριαλογομεθάνια, είναι τοξικό και προκαλεί βλάβες στο συκώτι και τα νεφρά καθώς και όγκους στα όργανα αυτά. Αν και από την φύση του δεν είναι γονοτοξικό το IARC (Διεθνής Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο) το έχει κατατάξει σαν καρκινογόνο. 

2) ΒΡΩΜΟΔΙΧΛΩΡΟΜΕΘΑΝΙΟ: Μελέτες σε τρωκτικά έχουν δείξει ότι σε υψηλές δόσεις είναι τοξικό. Δεν είναι βέβαιο αν είναι γονοτοξικό, αλλά έχει καταταχθεί σαν πιθανό καρκινογόνο από το IARC. 

3) ΧΛΩΡΟΔΙΒΡΩΜΟΜΕΘΑΝΙΟ: Προκαλεί βλάβες στο συκώτι και στα νεφρά. Δεν έχει καταταχθεί σε κάποια κατηγορία επικινδυνότητας από το IARC. 

4) ΒΡΩΜΟΦΟΡΜΙΟ: Προκαλεί βλάβες στο συκώτι και τα νεφρά καθώς και μικρή αύξηση στους όγκους, αλλά ερωτηματικά υπάρχουν ως προς την γονιδιοτοξική του ικανότητα. Το IARC δεν το έχει κατατάξει σε κάποια κατηγορία επικινδυνότητας. 

Β) ΧΛΩΡΙΩΜΕΝΑ ΟΞΙΚΑ ΟΞΕΑ Από τα ποιο σημαντικά αυτά παραπροϊόντα της χλωρίωσης είναι τα χλωριωμένα οξικά οξέα όπως το διχλωροοξικό οξύ που θεωρείται υπογλυκαιμικός παράγοντας. Τα όρια του Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) για το πόσιμο νερό είναι 0,05 mg/l για το διχλωροοξικό οξύ και 0,1mg/l για το τριχλωροοξικό οξύ. 

Γ) ΑΛΟΓΟΝΟ-ΑΚΕΤΟ-ΝΙΤΡΙΛΙΑ Το διχλωροακετονιτρίλιο, το διβρωμοακετονιτρίλιο και το βρομοχλωρο- ακετονιτρίλιο αποτελούν μια κατηγορία παραπροϊόντων που έχουν ανιχνευθεί στο χλωριωμένο νερό, σε συγκεντρώσεις λίγων μg/l. Τα διαθέσιμα τοξικολογικά στοιχεία είναι πολύ περιορισμένα. Τα όρια που ορίζει ο Π.Ο.Υ. είναι 0,090 μg/l για το διχλωροακετονιτρίλιο και 0,100 μg/l για το διβρωμοακετονιτρίλιο. 

Δ) ΑΛΛΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ Οι χλωροφαινόλες, οι χλωριωμένες κετόνες, οι χλωριωμένες αλδέυδες και η χλωριομένη φουρανόνη (ΜΧ), έχουν ανιχνευθεί στο χλωριωμένο νερό. Ορισμένες από τις ενώσεις αυτές έχουν παρουσιάσει μεταλλακτικές ιδιότητες σε επίπεδο βακτηρίων αλλά όλοι οι εθνικοί και διεθνείς Οργανισμοί συγκλίνουν ότι δεν υπάρχουν επαρκεί δεδομένα για να εκτιμηθεί η επικινδυνότητα τους για τον άνθρωπο και να τεθούν τα όρια. 

Το 1992, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Public Health, ερευνητές της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Wisconsin ανέφεραν ότι όσοι έπιναν νερό με αυξημένη περιεκτικότητα σε παραπροϊόντα χλωρίου, εμφάνιζαν σημαντικά συχνότερα καρκίνο της ουροδόχου κύστης και του εντέρου από όσους έπιναν αποχλωριωμένο νερό. Η μελέτη εκτιμά ότι περίπου 9% των περιπτώσεων καρκίνου της ουροδόχου κύστης και 18% αυτών του εντέρου, αποδίδονται ευθέως σε μακρόχρονη κατανάλωση των παραπροϊόντων αυτών στο νερό τους.

Τα παραπροϊόντα του χλωρίου δημιουργούνται όταν το χλώριο που προστίθεται από τις εταιρίες ύδρευσης στο νερό, αντιδρά με οργανικά απορρίμματα όπως φύλλα και κλαδιά δέντρων, απορροές γεωργικών εκμεταλλεύσεων κ.λπ.

Στη συνέχεια, το νερό διέρχεται από πολλά χιλιόμετρα σωληνώσεων, δίνοντας πολλές ευκαιρίες στο χλώριο του νερού να σχηματίσει τις ενώσεις αυτές και να μεταφερθούν μέχρι τη βρύση μας. 

Συμπερασματικά, η χλωρίωση του νερού είναι μεν απαραίτητη για την προστασία της δημόσιας υγείας, εν τούτοις, όμως, δεν είμαστε πια αναγκασμένοι να πίνουμε το νερό όπως μας διανέμεται, αφού υπάρχουν αξιόπιστες και πολύ προσιτές λύσεις για να το επεξεργαζόμαστε στη βρύση μας, λίγο πριν το πιούμε.

Πάντως καλό είναι να βάλετε το νερό πριν το πιείτε σε μια γυάλινη κανάτα και το χλώριο θα εξατμιστεί εάν το αφήσετε για 1-2 ώρες.

Διαβάστε επίσης

Πόσο νερό πρέπει να πίνουμε, την ημέρα; Τι ανάγκες έχει ο οργανισμός μας σε υγρά; Συμπτώματα αφυδάτωσης.

Κόπωση, πονοκέφαλος, ξηροστομία, ζάλη μπορεί να οφείλονται στην αφυδάτωση. Διάγνωση και τρόποι αντιμετώπισης

Αγγελικής Μήλιου
MSc

Έλληνας χειρουργός στη Βρετανία καταστρέφει τελείως καρκινικούς όγκους στους πνεύμονες, με μια συσκευή λέιζερ

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Μετά το παιδί θαύμα από την Άρτα που έφτιαξε τα ειδικά γυαλιά για τυφλούς και ανάγκασε ολόκληρη Google να υποκλιθεί, μία ακόμη ευχάριστη είδηση για Έλληνα χειρούργο που σκοτώνει καρκινικούς όγκους έρχεται για να μας ανακουφίσει λίγο από την καθημερινότητα και να μας υπενθυμίσει ότι οι Έλληνες μπορούν και πετυχαίνουν πράγματα!

Σημαντική επιτυχία λοιπόν σημειώνει μία μέθοδος που χρησιμοποιεί επικεφαλής θωρακοχειρουργός στο Βασιλικό Νοσοκομείο Μπρόμπτον του Τσέλσι, Γιώργος Λαδάς. 
Πρόκειται για μία συσκευή λέιζερ, η οποία καταστρέφει τελείως καρκινικούς όγκους στους πνεύμονες, μεγάλους όσο σχεδόν ένα γραμματόσημο, «σημαδεύοντας» τους με ακτίνες φωτός που έχουν ενέργεια ισοδύναμη με 70 φούρνους μικροκυμάτων.
Έχοντας λάβει την πρώτη του εκπαίδευση στην Ελλάδα, ο Λαδάς έφυγε για τη Βρετανία, όπου εργάζεται από το 1994.
Σύμφωνα με την Daily Mail, ο Έλληνας επιστήμονας έχει πραγματοποιήσει από το 1997 εκατοντάδες παραδοσιακές επεμβάσεις αφαίρεσης μεταστατικών όγκων στους πνεύμονες, μια διαδικασία η οποία είναι εξαιρετικά αργή, καθώς μπορούσε να διαρκέσει έως και 12 ώρες, μέχρι τη στιγμή, που άρχισε να εφαρμόζει τη νέα τεχνική.
Το λεγόμενο «λέιζερ των πνευμόνων», που κοστίζει περίπου 120.000 λίρες, επιτρέπει τη συντόμευση της επέμβασης και παραμονής στο νοσοκομείο, καθώς και την ταχύτερη ανάνηψη των ασθενών. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η ιδέα αφαίρεσης όγκων με λέιζερ πρωτοεμφανίστηκε στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Η συσκευή του Λαδά εκπέμπει ενέργεια 70.000 βατ ανά τετραγωνικό εκατοστό, παράγοντας θερμοκρασία μέχρι 7.000 βαθμούς Κελσίου , με αποτέλεσμα ο όγκος να εξατμίζεται τελικά και να εξαφανίζεται τελείως. Στη διάρκεια της επέμβασης, όλοι πρέπει να φορούν ειδικά προστατευτικά γυαλιά για να αποφύγουν τυχόν βλάβη στα μάτια τους από το λέιζερ.
Ο Γ. Λαδάς, εκπαιδεύτηκε στη Γερμανία και Αυστρία στη νέα τεχνική, ενώ πριν προχωρήσει στην εφαρμογή της μεθόδου, πήρε σχετική άδεια από την αρμόδια επιτροπή του βρετανικού νοσοκομείου, η οποία διασφαλίζει την ασφάλεια των ασθενών.
Η ελληνική ευφυΐα είναι αστείρευτη και αναγνωρίζεται σε όλον τον κόσμο.

Γιώργος Λαδάς: Ο Έλληνας χειρούργος που “σκοτώνει” καρκινικούς όγκους

Ο κ. Λαδάς, ο οποίος εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα πριν ενταχθεί στο Royal Brompton το 1994, πραγματοποίησε εκατοντάδες επεμβάσεις μεταστασεκτομής του πνεύμονα (αφαίρεση πολλαπλών όγκων στον πνεύμονα που έχουν εξαπλωθεί από άλλα μέρη του σώματος), μεταξύ του 1997, όταν έγινε σύμβουλος, και του Φεβρουαρίου του 2010, όταν τελικά έφτασε το λέιζερ πνευμόνων.

Η παλαιά χειρουργική μέθοδος ήταν μακρά και αργή, καθώς ο κ. Λαδάς έκοβε με κόπο τον όγκο, ενώ ταυτόχρονα σφράγιζε τον περιβάλλοντα ιστό για να αποτρέψει την αιμορραγία και τη μόλυνση.

“Είναι ένας μαραθώνιος”, λέει ο κ. Λαδάς, ο οποίος συχνά περνούσε έως και οκτώ ώρες στο χειρουργείο για να ολοκληρώσει τη διαδικασία.

Όσο πιο βαθύς ήταν ο όγκος τόσο πιο περίπλοκη, λεπτή και χρονοβόρα ήταν η επέμβαση, με αποτέλεσμα σε μία 12ωρη επέμβαση να αφαιρεθούν 38 όγκοι από έναν μόνο πνεύμονα.

Ο καρκίνος του πνεύμονα παραμένει ο πιο συχνός καρκίνος στον κόσμο, με περίπου 1,3 εκατομμύρια νέους ανθρώπους να διαγιγνώσκονται με αυτόν ετησίως.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους από καρκίνο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Σύμφωνα με το Cancer Research UK, το 2005 ο αριθμός αυτός ξεπέρασε τα 33.000 άτομα.

Περίπου το 85-90% των καρκίνων του πνεύμονα σχετίζονται με το κάπνισμα. Το παθητικό κάπνισμα έχει επίσης ενοχοποιηθεί – Αν σταματήσετε το κάπνισμα, θα έχετε λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξετε καρκίνο του πνεύμονα με κάθε χρόνο που περνάει.

Πολλοί από τους ασθενείς του κ. Λαδά ανέπτυξαν δευτερογενείς όγκους στους πνεύμονες αφού είχαν πρωτογενή καρκίνο κάπου αλλού στο σώμα, όπως στο έντερο ή στα νεφρά, ή στους μύες ή στα οστά.

Αν και το λέιζερ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε επιλεγμένους πρωτοπαθείς όγκους, χρησιμοποιείται συχνότερα σε δευτεροπαθείς όγκους, καθώς η χειρουργική επέμβαση σε πρωτοπαθείς όγκους του πνεύμονα συχνά απαιτεί την αφαίρεση μεγαλύτερου μέρους του πνεύμονα.

Η ιδέα της θεραπείας των όγκων των πνευμόνων με λέιζερ δεν είναι καινούργια, αφού αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Το ενδιαφέρον του κ. Ladas αυξήθηκε καθώς συνειδητοποίησε τα πιθανά οφέλη, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους ασθενείς του.

“Το λέιζερ με ενδιέφερε πολύ για την αφαίρεση πολλαπλών όγκων στον πνεύμονα που είχαν ξεκινήσει από άλλο σημείο του σώματος”, λέει.

‘Όταν αντιμετωπίζετε δευτερογενείς όγκους, είναι σύνηθες ένας ασθενής να έχει δέκα ή περισσότερους σε κάθε πνεύμονα. Το ζητούμενο είναι να τους αφαιρέσεις, σώζοντας ταυτόχρονα όσο το δυνατόν περισσότερο από τον υγιή πνεύμονα”. Όσο περισσότερη έρευνα έκανε ο κ. Λαδάς, τόσο περισσότερο πείστηκε, λόγω της ακρίβειας και της συγκέντρωσης της ισχύος που προσφέρει το λέιζερ.

Η δέσμη φωτός του λέιζερ μεταδίδεται κατά μήκος ενός εύκαμπτου γυάλινου κυλίνδρου που καλύπτεται από ένα πλαστικό περίβλημα.

Στην άκρη του κυλίνδρου προσαρμόζεται μια συσκευή που μοιάζει με στυλό και την οποία ο κ. Ladas κρατά στο χέρι του, επιτρέποντάς του να τοποθετεί το λέιζερ, με ακρίβεια ακριβείας, ακριβώς εκεί που θέλει.

Μόλις τοποθετηθεί στη θέση του, αποδίδει μια εκπληκτική ενέργεια 70.000 Watt ανά τετραγωνικό εκατοστό, η οποία παράγει θερμότητα 700C με το κούνημα του ραβδιού του. Φανταστείτε τη συνδυασμένη ισχύ 70 φούρνων μικροκυμάτων να αποδίδεται σε μια περιοχή περίπου στο μισό μέγεθος ενός γραμματοσήμου. Δεν είναι περίεργο που οι όγκοι εξατμίζονται.

Όταν η δέσμη φωτός λέιζερ εφαρμόζεται στον ιστό του όγκου, αυτός μετατρέπεται σε καπνό και αέριο και εξαφανίζεται εντελώς”, λέει ο κ. Λαδάς.

‘Όλοι όσοι παρευρίσκονται στο χειρουργείο λέιζερ κατά τη διάρκεια της επέμβασης πρέπει να φορούν προστατευτικά γυαλιά για την αποφυγή τραυματισμού των ματιών και την ασφάλεια των ασθενών’.

Αλλά η εξαφάνιση του όγκου δεν είναι το μόνο όφελος. Το λέιζερ σφραγίζει επίσης τον περιβάλλοντα πνευμονικό ιστό, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει αιμορραγία ή διαρροή αέρα.

“Κάνει την επέμβαση πολύ πιο γρήγορη”, λέει ο κ. Λαδάς, “επειδή δεν χρειάζεται να δένω κάθε αγγείο ή αεραγωγό όπως έπρεπε να κάνω πριν”.

Και αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς βρίσκονται υπό γενική αναισθησία για το μισό περίπου χρόνο, κατά μέσο όρο δύο έως τρεις ώρες, και οι παροχετεύσεις στο θώρακα αφαιρούνται πολύ πιο γρήγορα, ενώ οι ασθενείς παίρνουν εξιτήριο νωρίτερα.

“Η ανάρρωση είναι πολύ γρήγορη. Αυτό το μηχάνημα κάνει τα πράγματα πολύ καλύτερα για τους ασθενείς μας’, λέει ο κ. Λαδάς, ο οποίος έχει ήδη ολοκληρώσει 45 επεμβάσεις (τρεις από τις οποίες αφορούσαν πρωτοπαθείς όγκους) με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Παρά τα πλεονεκτήματα της χειρουργικής με λέιζερ, ο κ. Ladas έπρεπε να λάβει την έγκριση της Επιτροπής Κλινικής Πρακτικής του Royal Brompton -του οργάνου που διασφαλίζει την ασφάλεια των ασθενών- προτού το λέιζερ πνεύμονα χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά.

Έπρεπε να προσκομιστούν αποδείξεις ότι η διαδικασία ήταν ασφαλής και στη συνέχεια ο κ. Ladas έπρεπε να ολοκληρώσει τη δική του εκπαίδευση στη Γερμανία και την Αυστρία προτού εκπαιδεύσει το προσωπικό του Royal Brompton που θα βοηθούσε.

Μόλις το λέιζερ αξίας 120.000 λιρών εγκαταστάθηκε σε ένα ειδικό χειρουργείο λέιζερ πνευμόνων, ολοκληρώθηκαν οι διαλέξεις για την ασφάλεια του λέιζερ και το προσωπικό εκπαιδεύτηκε πλήρως, ο κ. Ladas δεν μπορούσε να περιμένει να ξεκινήσει

Ένας από τους πρώτους δικαιούχους της νέας τεχνολογίας ήταν ο συνταξιούχος κεραμίστας Clifton Goldson, 63 ετών, από το Walthamstow του ανατολικού Λονδίνου, ο οποίος ακρωτηρίασε το αριστερό του πόδι κάτω από το γόνατο το 2008 λόγω καρκίνου των οστών.

Στη συνέχεια εμφάνισε δευτερογενείς όγκους και στους δύο πνεύμονες και παραπέμφθηκε στον κ. Ladas για θεραπεία. “Ήταν πολύ καθησυχαστικός”, λέει ο κ. Goldson. ‘Δεν φοβήθηκα.

Μου εξήγησε τα πάντα για το μηχάνημα και είχα την αίσθηση ότι θα τα κατάφερνα”.

Αφού ανάρρωσε, ο κ. Goldson προσκλήθηκε να ξαναδεί το μηχάνημα που είχε κάνει τόση διαφορά στη ζωή του. “Ήταν καταπληκτικό”, λέει.

“Έψαχνα για κάτι πολύ μεγαλύτερο και αυτό είναι απλά ένα μικρό, συμπαγές πράγμα”.

Διαβάστε επίσης

• Πόνος στο στήθος. Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν θωρακικό πόνο; Πώς θα καταλάβετε αν οφείλεται στην καρδιά;
• O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;
• Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;
• Τι είναι οι καρκινικοί δείκτες, που χρησιμεύουν και πως μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση και παρακολούθηση;
• Τελικά το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι επικίνδυνο; Τι είναι καλύτερο το τσιγάρο ή το ηλεκτρονικό τσιγάρο;

Αν έχεις το πρωί αυτά τα συμπτώματα πρέπει να σκεφτείς καρκίνο του πνεύμονα

 επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ο όρος «καρκίνος του πνεύμονα» (lung cancer) ή «βρογχογενής καρκίνος» αναφέρεται στη νοσηρή διαδικασία ανάπτυξης και σχηματισμού κακοήθους όγκου στην περιοχή των πνευμόνων, και αποτελεί την τρίτη – μετά τον καρκίνο του μαστού και του προστάτη - συχνότερη μορφή καρκίνου σε παγκόσμιο επίπεδο, πρώτη σε αριθμό κρουσμάτων στον ανδρικό πληθυσμό, με ιδιαίτερα αυξητικές τάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

Παράλληλα, αποτελεί μακράν την πλέον θανατηφόρα μορφή καρκίνου, με ποσοστά θνησιμότητας που αγγίζουν σχεδόν το 30%.

Ο καρκίνος του πνεύμονα, αποτελεί την κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως, καθώς το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης των ασθενών με μεταστατικό (Σταδίου IV) καρκίνο του πνεύμονα είναι 4%, με τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα να αποτελεί το 85% των διαγνωσμένων περιστατικών.

Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ο δεύτερος σε συχνότητα εμφάνισης καρκίνος τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ο μέσος όρος ηλικίας κατά τη διάγνωση είναι περίπου 71.

Στο σύνολο του πληθυσμού, η πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει καρκίνο του πνεύμονα στη διάρκεια της ζωής του είναι περίπου 1 στις 15. Ωστόσο, για τους καπνιστές ο κίνδυνος είναι πολύ υψηλότερος, ενώ για τους μη καπνιστές ο κίνδυνος είναι χαμηλότερος.

Τα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα ανάμεσα στους άνδρες μειώνονται σταθερά εδώ και πολλά χρόνια, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά στις γυναίκες μόλις πρόσφατα άρχισαν να ελαττώνονται μετά από μια μεγάλη περίοδο συνεχούς αύξησης.

Ο καρκίνος του πνεύμονα, στις διάφορες μορφές της νόσου, προκαλείται από άναρχο και αφύσικο πολλαπλασιασμό παθογόνων κυττάρων στους ιστούς του πνεύμονα που, συνακόλουθα, προκαλούν το σχηματισμό κακοήθους όγκου. Ο καρκίνος του πνεύμονα, όπως και κάθε κακοήθης νεοπλασία, αποτελεί ουσιαστικά κυτταρική νόσο. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν τη δυνατότητα διήθησης - δηλαδή διείσδυσης σε γειτονικούς ιστούς - και συνεπώς είναι σε θέση να επεκταθούν και να προκαλέσουν σοβαρές βλαπτικές συνέπειες στη γενικότερη λειτουργία του οργανισμού.

Καθώς λοιπόν τα συμπτώματα μπορεί να είναι διακριτικά ή σχεδόν ανεπαίσθητα, είναι σημαντικό να τα γνωρίζετε και να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια εάν νομίζετε ότι διατρέχετε κίνδυνο.

«Ο καρκίνος του πνεύμονα επηρεάζει κυρίως τους ηλικιωμένους. Είναι σπάνιος σε άτομα κάτω των 40 ετών. Περισσότερα από τέσσερα στα 10 άτομα που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του πνεύμονα στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ηλικίας 75 ετών και άνω», αναφέρει σχετική δήλωση του NHS και συμπληρώνει:

«Αν και οι άνθρωποι που δεν έχουν καπνίσει ποτέ είναι πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο του πνεύμονα, το κάπνισμα είναι η πιο κοινή αιτία, αντιστοιχώντας σε περισσότερες από 70 στις 100 περιπτώσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το κάπνισμα περιλαμβάνει την τακτική εισπνοή διαφόρων τοξικών ουσιών».

4 σημάδια με τα οποία μπορεί να εκδηλωθεί ο καρκίνος του πνεύμονα

Να ξυπνάτε ιδρωμένοι

Να έχετε πυρετό

Να έχετε βήχα

Να παρουσιάζετε αιμόπτυση

1. Ξυπνάτε ιδρωμένοι

Ένα σύμπτωμα που παρουσιάζει ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ότι οι άνθρωποι πιθανόν να ξυπνάνε το πρωί νιώθοντας ιδιαίτερα ιδρωμένοι. Είναι ένα σχετικά κοινό σύμπτωμα του καρκίνου του πνεύμονα που προκαλείται από την προσπάθεια του ίδιου του οργανισμού να καταπολεμήσει την ασθένεια.

2. Έχετε πυρετό

Οι άνθρωποι μπορεί μερικές φορές να έχουν πυρετό, ειδικά σε προχωρημένα στάδια καρκίνου του πνεύμονα λόγω μόλυνσης. Η κατάσταση αυτή συνήθως περιλαμβάνει τον ουδετεροπενικό πυρετό, όπου οι ασθενείς έχουν μικρότερο από το κανονικό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων. Πυρετός μπορεί επίσης να προκληθεί από τον όγκο προκαλώντας απόφραξη ή εάν έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ.

3. Βήχετε

Ένας ξηρός βήχας που συνεχίζεται για περισσότερο από τρεις εβδομάδες μπορεί να είναι ένδειξη καρκίνου του πνεύμονα. Συχνά ξεκινά με σπασμό και σύμφωνα με έρευνα περίπου το 65% των ανθρώπων έχουν βήχα που δεν θα υποχωρήσει μέχρι τη στιγμή που θα διαγνωστούν. 4. Κάνετε αιμόπτυση

Η αιμορραγία από τους πνεύμονες είναι ένα άλλο κοινό σημάδι καρκίνου του πνεύμονα και μπορεί να ξεκινήσει σε οποιοδήποτε στάδιο της νόσου. Αυτό μπορεί να κυμαίνεται από μερικές μόνο ανοιχτές κόκκινες κηλίδες έως σοβαρή αιμορραγία που μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Διαβάστε επίσης

• Πόνος στο στήθος. Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν θωρακικό πόνο; Πώς θα καταλάβετε αν οφείλεται στην καρδιά;
• O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;
• Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;
• Τι είναι οι καρκινικοί δείκτες, που χρησιμεύουν και πως μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση και παρακολούθηση;
• Τελικά το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι επικίνδυνο; Τι είναι καλύτερο το τσιγάρο ή το ηλεκτρονικό τσιγάρο;

Οι στόχοι της Φυσικοθεραπείας στη διαχείριση των ασθενών με Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση (Ι.Π.Ι.)

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση (Ι.Π.Ι.) είναι μια μη αναστρέψιμη αγνώστου αιτιολογίας πνευμονική νόσος με σοβαρές συνέπειες για τη ζωή των ασθενών. Κατά την εξέλιξη της παρατηρείται αντικατάσταση των κυψελίδων από ινώδη ιστό μη ικανό να συμμετάσχει στην ανταλλαγή αερίων του πνεύμονα. Στην Ελλάδα, η εκτιμώμενη επίπτωση της νόσου είναι 1-5 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα. Η νόσος είναι συχνότερη σε άτομα άνω των 50 ετών και προσβάλλει σε μεγαλύτερη συχνότητα τους άρρενες. Τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών αναφέρονται στο 30% για 5ετή επιβίωση.

Τα συμπτώματα που εμφανίζουν οι ασθενείς με Ι.Π.Ι. είναι ο ξηρός βήχας και η δύσπνοια. Άλλα σημαντικά συμπτώματα που συνοδεύουν την κλινική εικόνα της είναι η απώλεια βάρους, η δεκατική πυρετική κίνηση, η κόπωση, οι αρθραλγίες, οι μυαλγίες και η πτώση του κορεσμού οξυγόνου κατά την εκτέλεση δραστηριοτήτων. Η Ι.Π.Ι. χαρακτηρίζεται από προοδευτική μείωση της ικανότητας άσκησης και γενικά της κινητικότητας ως αποτέλεσμα της δύσπνοιας και της υποξυγοναιμίας που προκαλούνται από την άσκηση. Αυτό σε συνδυασμό με τη σαρκοπενία, λόγω της ηλικίας και της μακροχρόνιας χρήσης κορτιζόνης, οι ασθενείς οδηγούνται σε ακόμα πιο περιορισμένη κίνησης και αδυναμία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων,συνεπώς χαμηλή ποιότητα ζωής.

Οι στόχοι της Φυσικοθεραπείας στη διαχείριση των ασθενών με Ι.Π.Ι. είναι οι εξής:

• Μέγιστη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της υγείας του ασθενή

• Διδασκαλία σχετικά με τη νόσο, την αυτοδιαχείριση της κατάστασης, τη διακοπήκαπνίσματος και την πρόληψη λοιμώξεων

• Μείωση του αναπνευστικού έργου.

• Βελτίωση της αερόβιας ικανότητας της φυσικής κατάστασης και της ικανότητας για άσκηση.

Οι αρχικές παρεμβάσεις για τη μέγιστη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας και της μεταφοράς του οξυγόνου περιλαμβάνει:

1. Διδασκαλία σχετικά με τη νόσο

2. Αεροβική άσκηση

3. Ασκήσεις ενδυνάμωσης

4. Ασκήσεις έκπτυξης του θώρακα

5. Σωστές θέσεις του σώματος

6. Τεχνικές βήχα και χαλάρωσης.

Ο έλεγχος του κορεσμού του οξυγόνου κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι απαραίτητος, ενώ σε περιπτώσεις μείωσης αυτού, απαιτείται η χρήση οξυγόνου για την προσαρμογή του ασθενή στην εκτέλεση του προγράμματος αναπνευστικής φυσικοθεραπείας. Ασθενείς που ακολουθούν προγράμματα πνευμονικής αποκατάστασης βελτιώνουν την αντοχή στην άσκηση και καλυτερεύουν την ποιότητα ζωής τους. Τα προγράμματα αυτά περιλαμβάνουν αερόβια άσκηση, όπως ποδήλατο και περπάτημα 2-3 φορές την εβδομάδα (Vainshelboim, 2016). Τέλος η σωστή εργονομία στον εργασιακό χώρο και στο σπίτι μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας της καθημερινότητας του ασθενή.

Το Επιστημονικό Τμήμα Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας - Αποκατάστασης (Ε.Τ.Κ.Α.Φ.Α) του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ) ενημερώνει το ευρύ κοινό για τη σημασία της εφαρμογής του κατάλληλου προγράμματος φυσικοθεραπείας ασθενών με Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση.

 Το πρώτο φάρμακο που δημιουργήθηκε ποτέ μέσω AI δοκιμάζεται σε ασθενείς

Το πρώτο φάρμακο που δημιουργήθηκε ποτέ από Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) εισήλθε σε κλινικές δοκιμές φάσης 2, με την πρώτη δόση να χορηγείται επιτυχώς σε άνθρωπο, ανακοίνωσε στις 27 Ιουνίου η Insilico Medicine.

Το φάρμακο, που επί του παρόντος αναφέρεται ως INS018_055, δοκιμάζεται για τη θεραπεία της Ιδιοπαθούς Πνευμονικής Ίνωσης (IPF), ενός σπάνιου, προοδευτικού τύπου χρόνιας πνευμονοπάθειας.

Η δοκιμή διάρκειας 12 εβδομάδων θα περιλαμβάνει συμμετέχοντες που έχουν διαγνωστεί με IPF.

"Το φάρμακο, το οποίο θα χορηγείται από το στόμα, θα υποβληθεί στις ίδιες αυστηρές δοκιμές για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλειά του, όπως και τα παραδοσιακά ανακαλυφθέντα φάρμακα, αλλά η διαδικασία ανακάλυψης και σχεδιασμού του είναι απίστευτα νέα", δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Insilico Medicine, Alex Zhavoronkov, PhD, σε δήλωσή του στο Fox News Digital.

"Ωστόσο, με τις τελευταίες εξελίξεις στην τεχνητή νοημοσύνη, αναπτύχθηκε πολύ πιο γρήγορα από τα παραδοσιακά φάρμακα".

Έπαθαν ανακοπή και έφυγαν για λίγο. Τώρα μοιράζονται τις εμπειρίες τους και τι είδα μετά θάνατον

 medlabnews.gr iatrikanea

Υπάρχει ζωή μετά θάνατον; Αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες. Σύμφωνα με μια νέα έκθεση της Ιατρικής Σχολής Γκρόσμαν του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, η ζωή μας πραγματικά περνάει μπροστά από τα μάτια μας όταν πεθαίνουμε.

«Θυμάμαι να βλέπω τον πατέρα μου», είπε ένας ασθενής μετά από ανακοπή.

«Είχα αναλαμπές και ένιωσα υπερηφάνεια, αγάπη, χαρά και θλίψη, όλα να ξεχύνονται μέσα μου», θυμήθηκε ένας άλλος.

«Θυμάμαι ένα ον από φως... να στέκεται κοντά μου. Φαινόταν από πάνω μου σαν ένας μεγάλος πύργος δύναμης, αλλά ακτινοβολούσε μόνο ζεστασιά και αγάπη», είπε ένας τρίτος επιζών.

Αυτές και πολλές άλλες αναμνήσεις περιγράφηκαν από ασθενείς με καρδιακή ανακοπή που υποβλήθηκαν σε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση καθώς οι γιατροί έδιναν μάχη για να τους κρατήσουν στη ζωή.

Τυπικά, οι γιατροί εκτιμούν ότι υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου εγκεφαλική δραστηριότητα 10 λεπτά μετά την ανακοπή, όταν η καρδιά σταματά να χτυπά, στερώντας από τον εγκέφαλο το οξυγόνο.

Ωστόσο, η νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης ανατρέπει αυτή την αντίληψη.

Εγκεφαλική δραστηριότητα μετά την αναζωογόνηση

«Υπάρχουν σημάδια φυσιολογικής και σχεδόν φυσιολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας που εντοπίζονται μέχρι και μία ώρα μετά την αναζωογόνηση», δήλωσε ο Dr. Sam Parnia, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής στο NYU Langone Health, στην The Post.

«Δεν καταφέραμε μόνο να δείξουμε τους δείκτες της διαυγούς συνείδησης - καταφέραμε επίσης να δείξουμε ότι αυτές οι εμπειρίες είναι μοναδικές και παγκόσμιες. Είναι διαφορετικές από τα όνειρα, τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες».

Διαβάστε επίσης

Τερματοφύλακας χτυπήθηκε από 20.000 volt έπαθε ανακοπή και περιγράφει τη μεταθανάτια εμπειρία του
Νευροχειρουργός περιγράφει πώς βίωσε την μεταθανάτια εμπειρία, ενώ πάλευε για τη ζωή του;

Η επιθανάτια εμπειρία της Σάρον Στόουν μετά το εγκεφαλικό: Υπήρχε το τούνελ και εγώ που ανέβαινα.

Πέθανε ο 31χρονος συνοριοφύλακας που είχε αυτοπυροβοληθεί. Δωρίζει ζωή σε τρεις συνανθρώπους μας

 medlabnews.gr iatrikanea

Πέθανε τελικά ο 31χρονος Συνοριοφύλακας που είχε αυτοπυροβοληθεί με το υπηρεσιακό του περίστροφο τα ξημερώματα της 3ης Σεπτεμβρίου και νοσηλευόταν όλο αυτό το διάστημα στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.

Νωρίτερα η οικογένεια του καταγόμενου από χωριό της Αλεξανδρούπολης αστυνομικού, ο οποίος υπηρετούσε στο Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Ορεστιάδας στο Χειμώνιο, παρά την τεράστια θλίψη της αποφάσισε να γίνει δωρεά οργάνων του σε τρεις συνανθρώπους μας στην Ελλάδα. Στους οποίους και μεταμοσχεύθηκαν η καρδιά, οι νεφροί και οι κερατοειδείς και έτσι ο αστυνομικός δίνει πλέον μετά τον θάνατο του στους ανθρώπους αυτούς. Μια συγκινητική ενέργεια, που δείχνει μεγαλείο ψυχής και προσφοράς στον συνάνθρωπο.

Η διοίκηση του Π.Γ.Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης με ανακοίνωση της εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια του 31χρονου και εύχεται κι άλλοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του.

«Σήμερα Παρασκευή στις 15/09/2023, στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, μετά από μαραθώνια προσπάθεια των ιατρών της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, του Αναισθησιολογικού Τμήματος, του Χειρουργείου, καθώς και της μεταμοσχευτικής ομάδας του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, πραγματοποιήθηκε δωρεά οργάνων από ασθενή

Η Διοίκηση του Νοσοκομείου, εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος που παρά την φόρτιση και τη θλίψη, με ενσυναίσθηση ανταποκρίθηκε στην έκκληση των ιατρών της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας και προσέφερε δώρα ζωής σε πάσχοντες, συναινώντας στην πραγματοποίηση της δωρεάς. Ευχή όλων είναι το παράδειγμά τους που βασίζεται στην ανιδιοτέλεια, τον ανθρωπισμό και την αγάπη για τον πάσχοντα συνάνθρωπο να ακολουθηθεί», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση.

Τέλος η Διοίκηση του Π. Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης ευχαριστεί θερμά και συγχαίρει όλους τους Ιατρούς και Νοσηλευτές για την καθοριστική συμβολή τους στην επιτυχή έκβαση της δωρεάς.

Μπορεί να γράψετε στο δέρμα σας; Τι είναι ο δερμογραφισμός και τι η κνίδωση; Πώς αντιμετωπίζεται;

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι λίγο μεγαλύτεροι σε ηλικία θα θυμούνται την "Αγια Αθανασια" του Αιγάλεω, μια αμόρφωτη γυναίκα, που εκμεταλλεύτηκε από μικρή μια σπάνια δερματική νόσο από την οποία έπασχε (Κνιδωτικός Δερμογραφισμός) και ισχυρίσθηκε ότι η Παναγία επικοινωνούσε μαζί της μέσω μηνυμάτων που εμφανίζονταν στο σώμα της. 

Δερμογραφισμός (Factitious urticaria - dermographism) είναι η πιο συχνή μορφή της φυσικής κνίδωσης και συχνά ανακαλύπτεται τυχαία κατά τη διερεύνηση άλλων καταστάσεων όπως η ατοπική δερματίτιδα, η χρόνια κνίδωση, άλλες φυσικές κνιδώσεις. 

Εμφανίζεται όταν ασκηθεί πίεση ή τριβή πάνω στο δέρμα. Τα αίτια είναι συνήθως άγνωστα γι αυτό η κατάσταση θεωρείται σαν ιδιοπαθής. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να είναι δευτεροπαθής και να οφείλεται σε βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις, σε παράσιτα και σε φάρμακα (πενικιλίνη, στατίνες, προγεστερόνη κλπ). Επίσης μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές διαταραχές όπως η εγκυμοσύνη, η εμμηνόπαυση και παθήσεις του θυρεοειδούς).