MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Λευχαιμία

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λευχαιμία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λευχαιμία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Προσοχή. Τα παιδιά κινδυνεύουν από αιματολογικό καρκίνο όταν κάνουν αξονική τομογραφία

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Μία μεγάλη έρευνα επιστημόνων από εννιά ευρωπαϊκές χώρες επιβεβαίωσε πως υπάρχει μια ισχυρή και σαφή συσχέτιση μεταξύ του αξονικού τομογράφου και της εμφάνισης καρκίνου του αίματος.

Συγκεκριμένα πρόκειται για μια ανάλυση που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης (ISGlobal) και δημοσιεύεται στο περιοδικό «Nature Medicine». Η έρευνα έδειξε πως υπάρχει μια ξεκάθαρη συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης νέων ατόμων σε ακτινοβολία κατά τη διάρκεια αξονικής τομογραφίας και του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του αίματος.

Στην έρευνα, που συντονίστηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Έρευνας για τον Καρκίνο, αναλύθηκαν δεδομένα από σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα, τα οποία υποβλήθηκαν σε τουλάχιστον μία αξονική τομογραφία πριν από την ηλικία των 22 ετών και εντοπίστηκε μια σαφής συσχέτιση μεταξύ των συνολικών δόσεων ακτινοβολίας στο μυελό των οστών από τις αξονικές τομογραφίες και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του αίματος.

Η δόση της ακτινοβολίας που δόθηκε στον μυελό των οστών, όπου παράγονται τα κύτταρα του αίματος, υπολογίστηκε για κάθε άτομο. Στη συνέχεια οι ερευνητές μπόρεσαν μέσα από τα εθνικά μητρώα καρκίνου να εντοπίσουν όσους εμφάνισαν καρκίνο του αίματος με την πάροδο του χρόνου. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι μια τυπική σάρωση σε αξονικό τομογράφο σήμερα (με μέση δόση περίπου 8 mGy) αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης των μυελοειδών και λεμφοειδών κακοηθειών κατά περίπου 16%.

Στην έρευνα, που συντονίστηκε από τον Διεθνή Οργανισμό Έρευνας για τον Καρκίνο, αναλύθηκαν δεδομένα από σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα, τα οποία υποβλήθηκαν σε τουλάχιστον μία αξονική τομογραφία πριν από την ηλικία των 22 ετών και εντοπίστηκε μια σαφής συσχέτιση μεταξύ των συνολικών δόσεων ακτινοβολίας στο μυελό των οστών από τις αξονικές τομογραφίες και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του αίματος.

Η δόση της ακτινοβολίας που δόθηκε στον μυελό των οστών, όπου παράγονται τα κύτταρα του αίματος, υπολογίστηκε για κάθε άτομο. Στη συνέχεια οι ερευνητές μπόρεσαν μέσα από τα εθνικά μητρώα καρκίνου να εντοπίσουν όσους εμφάνισαν καρκίνο του αίματος με την πάροδο του χρόνου. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι μια τυπική σάρωση σε αξονικό τομογράφο σήμερα (με μέση δόση περίπου 8 mGy) αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης των μυελοειδών και λεμφοειδών κακοηθειών κατά περίπου 16%.

Διαβάστε επίσης

Μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του αίματος έχουν όσοι έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού που έχουν αιματολογικό καρκίνο


επιμέλεια Κασσιανή Τσώνη, medlabnews.gr iatrikanea
Οι άνθρωποι που έχουν συγγενή πρώτου βαθμού (γονιό, αδερφό ή παιδί) με καρκίνο του αίματος έχουν αυξημένες πιθανότητες να διαγνωστούν με αυτή την ασθένεια, όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα.

Ήταν τριών χρονών όταν διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Σήμερα είναι εντελώς καλά.

medlabnews.gr iatrikanea

Τον Σεπτέμβριο του 2019 η Kaitlin Burge δημοσίευσε μία σπαρακτική φωτογραφία του τρίχρονου -τότε- παιδιού της, του Μπέκετ την ώρα που κάνει εμετό μετά τη χημειοθεραπεία και την 4χρονη αδελφούλα του να στέκεται στο πλευρό του και να τον βοηθά.

Αυτή η φωτογραφία έκανε τον γύρο του κόσμου και έγινε σύμβολο της μάχης ενάντια στον παιδικό καρκίνο. Τέσσερα χρόνια από την αρχή αυτής της μάχης του μικρού Μπέκετ με την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία το 2018, σήμερα είναι καλά και ξεκινά το σχολείο.


Η μητέρα του είχε δημοσιεύσει εκείνη τη φωτογραφία του Μπέκετ και της αδελφής του το 2019 με σκοπό να υπενθυμίσει στον όσμο τη σημασία της οικογένειας στις δύσκολες ώρες, προσθέτοντας παράλληλα, ότι η αδελφική αγάπη είναι αναντικατάστατη και ότι η Όμπρι είχε τεράστια θετική επίδραση στον αδελφό της κατά τη διάρκεια της μάχης του.

«Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ»

«Ανέπτυξαν έναν δεσμό που μόνο τα αδέλφια μπορούν να αναπτύξουν και εγώ δεν μπορώ να την αντικαταστήσω», ανέφερε η μητέρα, προσθέτοντας, ότι τώρα ο Μπέκετ είναι καλά.

«Όταν έκανε χημειοθεραπείες, η αδελφή του ήταν περισσότερο μητρική φιγούρα από μένα. Τον έκανε να βρει την εσωτερική του φωνή και να πιστέψει ότι θα τα καταφέρει», συνέχισε.

«Όταν ακούσαμε από τον γιατρό ότι ήταν καθαρός τρελαθήκαμε από τη χαρά μας. Ο ογκολόγος ήρθε και μας είπε: τέλος οι χημειοθεραπείες. Τα καταφέραμε», σημείωσε η μητέρα.

«Ο Μπέκετ τρελάθηκε. Το προσωπάκι του άστραψε, αλλά ταυτόχρονα τον έπιασε και μία νευρικότητα. Νομίζεις ότι θα είσαι χαρούμενος, αλλά είναι λίγο τρομακτικό, επειδή δεν έχεις τη χημειοθεραπεία ως διασφάλιση πως ο καρκίνος θα μείνει μακριά», είπε η Κέιτλιν.


Σήμερα, η φωτογραφία του Μπέκετ είναι εντελώς διαφορετική. Χτύπησε το κουδουνάκι που σηματοδοτεί το τέλος της θεραπείας του. Είναι νικητής!

Διαβάστε επίσης

Η σύζυγος του ποδοσφαιριστή, Μάουρο Ικάρντι, ξεσπά σε λυγμούς μιλώντας για την λευχαιμία, που έχει

 medlabnews.gr iatrikanea

Η σύζυγος του Μάουρο Ικάρντι, Γουάντα Νάρα, μίλησε σε τηλεοπτική συνέντευξη για την περιπέτεια της υγείας της και δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα της. Πριν από περίπου τρεις μήνες ο Αργεντινός δημοσιογράφος, Χόρχε Λανάτα, αποκάλυψε πως η Γουάντα Νάρα πάσχει από λευχαιμία. Η σύζυγος του Μάουρο Ικάρντι είχε ξεσπάσει, για αυτό το δημοσίευμα, λέγοντας πως τα παιδιά της έμαθαν κάτι τέτοιο από τα Social Media πριν καν ολοκληρώσει τις εξετάσεις της.

Μέχρι και σήμερα η μάνατζερ του Αργεντινού φορ και παρουσιάστρια δεν έχει αποκαλύψει την ασθένεια που την ταλαιπωρεί και για την οποία επισκέπτεται ένα εξειδικευμένο κέντρο στην πατρίδα της. Σε τηλεοπτική συνέντευξη της ενόψει της συμμετοχής της στο Dancing with the Stars αναφέρθηκε στην περιπέτεια της υγείας της και ξέσπασε σε κλάματα.

«Άνοιγα την τηλεόραση στο νοσοκομείο και έβλεπα το "Η Γουάντα είναι άρρωστη" και έκλαιγα χωρίς να ξέρω τι πραγματικά είχα. Τα μικρότερα παιδιά μου στην αρχή δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε στη μητέρα τους. Νιώθουν ότι όλα είναι καλά», ανέφερε μεταξύ άλλων η Γουάντα Νάρα.

Δήλωσε μεταξύ άλλων πως πριν υπογράψει με το «Dancing with the stars» πήρε την άδεια από τους γιατρούς της, ενώ όταν αναφέρθηκε στα παιδιά της ξέσπασε σε κλάματα: «Τα μικρότερα παιδιά μου στην αρχή δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε στη μητέρα τους. Νιώθουν ότι όλα είναι καλά», ενώ κατέληξε λέγοντας πως χορεύει για να δείξει ότι είναι καλά.


Διαβάστε επίσης

 

H ηθοποιός και τραγουδίστρια Τάνια Ρόκκα κλήθηκε να δώσει την μάχη με την λευχαιμία

 medlabnews.gr iatrikanea

“Μόλις κάναμε την βιοψία, μας έδειξε αυτή τη σοβαρή κακοήθεια” εξομολογήθηκε η Τάνια Ρόκκα.

H ηθοποιός και τραγουδίστρια Τάνια Ρόκκα κλήθηκε να δώσει την μάχη με την λευχαιμία και το έκανε με θάρρος έχοντας για δότη την αδελφή της. Την Παρασκευή μίλησε γι’ αυτό στην κάμερα του Tlive με την Τατιάνα Στεφανίδου.

«Βρισκόμουν σε μια περιοδεία συναυλιών με τον Γιάννη Ζουγανέλη εκείνο το καλοκαίρι. Χόρευα, τραγουδούσα, είχα αναλάβει και την οργάνωση παραγωγής. Δεν είχα καταλάβει τίποτα, απλώς την τελευταία εβδομάδα είχα έναν μικρό βήχα που εμφανιζόταν όταν έπεφτα για ύπνο. Διαρκούσε πολύ λίγο, κοιμόμουν κανονικά και το πρωί ξανά το ίδιο».

«Μπήκα στο χειρουργείο, κάναμε βιοψία, μας έδειξε αυτή τη σοβαρή κακοήθεια και με έβαλαν… σούμπιτη, που λέμε, για χημειοθεραπείες. Δεν είχα δηλαδή την πολυτέλεια του χρόνου για να το καθυστερήσουμε καθόλου, δυστυχώς. Δεν θα πω ψέματα, δεν είμαι και υπερήρωας. Προφανώς φοβήθηκα, απλά ήταν ελάχιστα λεπτά αυτή η σκέψη. Δηλαδή για να το πω ωμά, πήρα τηλέφωνο την αδελφή μου και της είπα: «λοιπόν, οι κωδικοί μου στις κάρτες είναι αυτοί. Έχω αυτές τις εκκρεμότητες, λύσ’ τες». Γιατί σκέφτηκα ότι μπορεί αύριο να μην τα καταφέρω» παραδέχθηκε η Τάνια Ρόκκα.

Εν συνεχεία, δε, η γενναία τραγουδίστρια και ηθοποιός δήλβσε πως «αυτή η σκέψη όμως πέρασε και έφυγε. Ξαναείδα καθαρά τα κίνητρα μου, τους στόχους μου και είπα: «τα χτυπάω, τελείωσε». Κάπως έτσι έσφιξα τα δόντια και προχωρήσαμε. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι αδέλφια, δεν έχουν αυτή την τύχη, αλλά ακόμα και αν έχουν αδέλφια δεν έχουν την τύχη της συμβατότητας. Η συμβατότητα είναι περίπου 1 προς 3 και πάντα, όταν αναφέρομαι στην Ιωάννα, λέω ότι είναι ο ήρωας μου».

Διαβάστε επίσης

Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία, Αιματολογική κακοήθεια. Σημαντική η Λειτουργική θεραπεία της ΧΜΛ. Έγκριση νέας θεραπείας


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι λευχαιμίες αποτελούν την 6η κατά σειρά συχνότητας αιτία θανάτου από καρκίνο στον οικονομικά αναπτυγμένο κόσμο, έχοντας σταθερή επίπτωση κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες (Siegel R et ak., Cancer statistics, 2012. CA Cancer J Clin 62, 2012).

Ο όρος λευχαιμία προέρχεται από τις λέξεις “λευκός” και “αίμα” λόγω της συχνής εμφάνισης υψηλού αριθμού των άωρων λευκών αιμοσφαιρίων στο περιφερικό αίμα και περιλαμβάνει φάσμα νεοπλασιών του αιμοποιητικού ιστού με κοινό κλινικό γνώρισμα την παρεκτόπιση των φυσιολογικών αιμοποιητικών κυττάρων του μυελού από τα λευχαιμικά κύτταρα. Η παρεκτόπιση και παρακώλυση ανάπτυξης των φυσιολογικών κυττάρων του μυελού αποτελεί και την αιτία των κύριων κλινικών παθολογικών εκδηλώσεων των λευχαιμιών που συχνά είναι παρατεταμένες και δύσκολα διαχειρίσιμες, και αφορούν στο βασικό τρίπτυχο: αναιμία (λόγω καταστολής της ερθροκυτταρικής σειράς), λοιμώξεις (λόγω καταστολής της μυελικής και λεμφικής σειράς) και αιμορραγίες (λόγω καταστολής της μεγακαρυοποίησης).

Ανάλογα με την κυτταρική τους προέλευση οι λευχαιμίες διακρίνονται σε λεμφογενείς/λεμφοκυτταρικές ή μυελογενείς/ μυελοκυτταρικές, ενώ ανάλογα με την επιθετικότητα των κλινικών εκδηλώσεων και φαινοτυπικών χρακατηριστικών σε οξείες και χρόνιες. Η αντιμετώπιση των λευχαιμιών επίσης ποικίλει: κάποιες έχουν υψηλή πιθανότητα ίασης με την κατάλληλη θεραπεία (π.χ. οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία των παιδιών και οξεία προμυελοκυτταρική λευχαιμία), άλλες είναι σε υψηλό βαθμό αντιμετωπίσιμες σε διάρκεια ετών με θεραπεία μοριακής στόχευσης (χρόνια μυελογενής λευχαιμία), άλλες δυσίατες παρά την συνδυασμένη επιθετική χημειοθεραπεία (οξεία μυελογενής λευχαιμία με κυτταρογενετικούς δείκτες πτωχής πρόγνωσης) ενώ τέλος σε κάποιες άλλες (χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία) η μόνη συνιστώμενη αντιμετώπιση μπορεί να είναι η επί σειρά ετών παρακολούθηση χωρίς θεραπεία.


Η Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία (ΧΜΛ) είναι μια αιματολογική κακοήθεια, στην οποία διαταράσσεται η διαφοροποίηση των λευκών αιμοσφαιρίων, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται αυξημένος αριθμός ανώριμων λευκοκυττάρων στο περιφερικό αίμα. 
Η ΧΜΛ δεν συνδέεται με την κληρονομικότητα (είναι επίκτητο νόσημα) και δεν παρουσιάζει αυξημένη επίπτωση στις οικογένειες των πασχόντων.

Αντιπροσωπεύει παγκοσμίως, το 10-15% του συνόλου των περιστατικών λευχαιμίας στους ενήλικες. Κάθε χρόνο, διαγιγνώσκονται ένα με δύο περιστατικά ανά 100.000 άτομα. Η ΧΜΛ συνήθως εμφανίζεται στη μέση ηλικία - στα 45 με 55 έτη κατά μέσο όρο - ενώ περίπου το 2% των περιστατικών είναι παιδιά. Στην Ευρώπη εμφανίζονται 1,2 νέα περιστατικά ΧΜΛ ανά 100.000 κατοίκους και ανά έτος. Στην Ελλάδα, υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 1200 ασθενείς με ΧΜΛ.

Οι περισσότεροι ασθενείς με Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία διαγιγνώσκονται στην αρχική, χρόνια φάση και πολλοί παραμένουν στην φάση αυτή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς η ασθένεια να εξελιχθεί σε πιο προχωρημένο στάδιο. Σ’ αυτό διαφέρει από την οξεία λευχαιμία η οποία παρουσιάζει πολύ μικρότερα ποσοστά επιβίωσης
Συχνότητα εμφάνισης της νόσου: 

-Παγκόσμια, η συχνότητα εμφάνισης της ΧΜΛ ανέρχεται στα ένα έως δύο περιστατικά ανά 100,000 άτομα το χρόνο

-Η ΧΜΛ είναι υπεύθυνη για το 10% έως 15% του συνολικού αριθμού περιστατικών λευχαιμίας στους ενήλικες

-Μέση ηλικία διάγνωσης είναι τα 65 έτ
η
-Η ΧΜΛ είναι ελαφρώς πιο συχνή στους άνδρες; οι λόγοι γι’ αυτό είναι άγνωστοι

-Η ΧΜΛ σπάνια εμφανίζεται στα παιδιά

Σχεδόν όλοι οι ασθενείς με ΧΜΛ παρουσιάζουν χρωμοσωμική ανωμαλία, γνωστή ως χρωμόσωμα Φιλαδέλφεια και αυτή η γενετική ανωμαλία παρουσιάζεται στο 95% των ασθενών με ΧΜΛ. Ονομάζεται Χρωμόσωμα της Φιλαδέλφειας (Ph), από την ομώνυμη πόλη των ΗΠΑ, στην οποία ανακαλύφθηκε το 1960.  Πιο συγκεκριμένα, ένα αποσπασμένο μέρος του χρωμοσώματος 22 μετατίθεται στο χρωμόσωμα 9 και ένα μέρος του χρωμοσώματος 9 μετατίθεται στο χρωμόσωμα 22, ένα φαινόμενο το οποίο ονομάζεται ‘‘αντιμετάθεση’’. Μέσω αυτού του φαινομένου της αντιμετάθεσης προκύπτει το βραχύ χρωμόσωμα Ph. Το χρωμόσωμα Ph, το οποίο εντοπίζεται σε όλους σχεδόν τους ασθενείς με ΧΜΛ, δίνει την εντολή για τη σύνθεση ενός ελαττωματικού ενζύμου γνωστό ως τυροσινική κινάση Bcr-Abl. Το ένζυμο αυτό διαταράσσει τους μηχανισμούς σηματοδότησης που σχετίζονται με την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων. Με αυτόν τον τρόπο, οδηγούμαστε στην ανεξέλεγκτη παραγωγή των τελευταίων.

Για το νόσημα αυτό έχει συντελεσθεί μία πραγματική θεραπευτική επανάσταση.  Αυτό που έγινε την τελευταία δεκαετία ήταν η προσπάθεια χρησιμοποίησης αναστολέων του ενζύμου. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ο πρώτος αναστολέας που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Imatinib. Η θεραπεία ήταν πολύ καλά ανεκτή και ο ουσιαστικός έλεγχος του νοσήματος επιτεύχθηκε στην πλειονότητα των ασθενών και κατά κανόνα διαρκούσε για όσο διάστημα λαμβανόταν η θεραπεία. Υπενθυμίζεται ότι μέχρι τότε το νόσημα μπορούσε να αντιμετωπισθεί ουσιαστικά μόνο με αλλογενή μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων, θεραπεία, όμως, που είχε θνητότητα από 10% έως 40%. Πιο πρόσφατα χρησιμοποιούνται οι αναστολείς Dasatinib και Nilotinib. Οι αναστολείς αυτοί είναι δραστικότεροι, το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται ταχύτερα και οι παρενέργειες από τη χρήση τους διαφέρουν από τις παρενέργειες του Imatinib και κατά συνέπεια χρησιμοποιούνται με επιτυχία, όταν η θεραπεία με το Imatinib δεν μπορεί να δοθεί λόγω παρενεργειών. Η θεραπεία με nilotinib εξασφάλισε υψηλότερα ποσοστά πλήρους κυτταρογενετικής ανταπόκρισης. Επιπλέον, το nilotinib εξασφαλίζει σημαντικά υψηλότερα ποσοστά μείζονος μοριακής ανταπόκρισης αλλά και ακόμη βαθύτερης μοριακής ανταπόκρισης, η οποία ορίζεται ως το επίπεδο μεταγράφων bcr-abl (τα μόρια-εκμαγεία που καθοδηγούν τη σύνθεση της τυροσινικής κινάσης Bcr-Abl) σε ποσοστό 0,0032% ή ακόμη λιγότερο, στη διεθνή κλίμακα μέτρησης («πλήρης» μοριακή ανταπόκριση). Σήμερα, η μοριακή παρακολούθηση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της τακτικής παρακολούθησης των ασθενών, δεδομένου ότι επιτρέπει τον καλύτερο δυνατό προσδιορισμό των επιπέδων ελάχιστης υπολειμματικής νόσου.

Στο 20 – 40% των περιπτώσεων, η διάγνωση γίνεται επί ασυμπτωματικών ασθενών. Οι υπόλοιποι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν κόπωση, κακουχία, απώλεια βάρους, αναιμία, αυξημένα βασεόφιλα και αυξημένο αριθμό αιμοπεταλίων. Χαρακτηριστική, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι η ελαφριά έως μέτρια σπληνομεγαλία. Η φυσική εξέλιξη της νόσου τυπικά περιλαμβάνει 3 φάσεις: τη χρόνια, την επιταχυνόμενη και τη βλαστική, που χαρακτηρίζονται από αντίστοιχη αύξηση του αριθμού ανώριμων μορφών των ουδετερόφιλων κυττάρων («βλάστες»). Η μετάβαση από τη χρόνια στη βλαστική φάση μπορεί να συμβεί απ’ ευθείας, χωρίς τη μεσολάβηση σημείων που υποδηλώνουν επιτάχυνση της εξέλιξης της νόσου. Σε κάθε περίπτωση όμως, η εκτροπή σε προχωρημένο στάδιο, συνοδεύεται από σημαντική μείωση στη διάμεση επιβίωση. Αν δε χορηγηθεί θεραπεία, η αλληλουχία των γεγονότων που οδηγούν στη βλαστική εκτροπή ολοκληρώνεται σε μέσο χρονικό διάστημα 4 ετών.

Οι θεραπευτικές εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας αφορούσαν την ανάπτυξη σκευασμάτων, τα οποία στοχεύουν εκλεκτικά την Bcr-Abl, αναστέλλοντας με αυτόν τον τρόπο την παραγωγή των καρκινικών κυττάρων. Η εμφάνιση του imantinib (Glivec) το 2001 μείωσε ραγδαία τη θνησιμότητα της θετικής για το χρωμόσωμα Ph ΧΜΛ: η μείωση της θνησιμότητας από το 2001 έως το 2006 ήταν της τάξης του 75%. Την επανάσταση που έφερε το imatinib ακολούθησε η ανάπτυξη του nilotinib (Tasigna). H κλινική μελέτη φάσης ΙΙΙ ENESTnd (Evaluating Nilotinib Efficacy and Safetyin Clinical Trials – Newly Diagnosed Patients)  κατέδειξε τη θεραπευτική ανωτερότητα του nilotinib, στην επίτευξη μοριακής και κυτταρογενετικής ανταπόκρισης, καθώς και στην προστασία των ασθενών από την εκτροπή της νόσου με αποτέλεσμα λιγότερους θανάτους από ΧΜΛ.

Σήμερα, η μοριακή παρακολούθηση είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της τακτικής παρακολούθησης των ασθενών, δεδομένου ότι επιτρέπει τον καλύτερο δυνατό προσδιορισμό των επιπέδων ελάχιστης υπολειμματικής νόσου .  Οι περισσότεροι ασθενείς διαγιγνώσκονται στο αρχικό στάδιο της νόσου, δηλαδή στην χρόνια φάση, η οποία συχνά δεν συνοδεύεται από εμφανή συμπτώματα. Οι ασθενείς είναι πιθανό να παραμείνουν για μήνες ή χρόνια σε αυτή την φάση της νόσου. Όμως, εάν δεν λάβουν θεραπεία, παρουσιάζουν εκτροπή της νόσου στην επιταχυνόμενη ή τη βλαστική φάση. Κατά την τελευταία, η οποία ονομάζεται και βλαστική κρίση, είναι δυνατόν να παρουσιαστούν όγκοι εκτός του μυελού των οστών, απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις, σοβαρή αναιμία και αιμορραγικές εκδηλώσεις, που εν τέλει οδηγούν στο θάνατο του ασθενούς. Το nilotinib (Tasigna®) είναι εγκεκριμένο σε περισσότερες από 110 χώρες για τη θεραπεία της χρονίας και της επιταχυνόμενης φάσης της χρονίας μυελογενούς λευχαιμίας, θετικής στο χρωμόσωμα Φιλαδέλφειας (Ph+ ΧΜΛ), σε ενήλικες ασθενείς με αντοχή ή δυσανεξία σε τουλάχιστον μία προγενέστερη θεραπεία, συμπεριλαμβανομένου του imatinib (Glivec®), καθώς και σε περισσότερες από 85 χώρες για τη θεραπεία των ενηλίκων νεοδιαγνωσθέντων ασθενών με Ph+ ΧΜΛ σε χρονία φάση.

Η 22η Σεπτεμβρίου (22/9) έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τη Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία. Η ημερομηνία αυτή, 22/9, έχει ιδιαίτερο συμβολισμό μιας και αντιπροσωπεύει την ανταλλαγή γενετικού υλικού μεταξύ των χρωμοσωμάτων 9 και 22 που σχετίζεται με τη ΧΜΛ. Μόλις πριν από μερικά χρόνια, οι ασθενείς με ΧΜΛ είχαν μέση επιβίωση πέντε έως επτά χρόνια, αλλά σήμερα, οι περισσότεροι ασθενείς με ΧΜΛ ζουν μια φυσιολογική ζωή χάριν στην σημαντική πρόοδο που έχει γίνει στον τομέα της θεραπείας

Δυνατότητα διακοπής της θεραπείας

Η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία (ΕΑΕ) ανακοίνωσε, την πρωτοβουλία που αναλαμβάνει από τον Οκτώβριο του 2017 για την πραγματοποίηση ειδικού προγράμματος ενημέρωσης και παρακολούθησης ασθενών με ΧΜΛ που πληρούν τα κριτήρια διακοπής της αγωγής και επιθυμούν οι ίδιοι να την διακόψουν.

Η δυνατότητα αυτή αποτελεί μια νίκη της ιατρικής επιστήμης, αφού διαπιστώθηκε ότι σε μια κατηγορία ασθενών υπό θεραπεία με συγκεκριμέναφάρμακα (imatinib και nilotinib), τα επίπεδα της παθολογικής πρωτεΐνης που χαρακτηρίζει τη νόσο, μειώνονται σε πολύ χαμηλά όρια ή και δεν ανιχνεύονται καθόλου, επιτυγχάνοντας τη μακροχρόνια ύφεση της νόσου, απαλλάσσοντας τους ασθενείς από την ανάγκη καθημερινής αγωγής.

Η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία η οποία όχι μόνο παρακολουθεί συνεχώς τις επιστημονικές εξελίξεις, αλλά μετέχει στη διαμόρφωσή τους, συμμετείχε στην ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή μελέτη EURO- SKI (EURO - Stop Kinase Inhibitors) με 42 Έλληνες ασθενείς με ΧΜΛ από τους συνολικά 840 ασθενείς. Η μελέτη έδειξε ότι τέσσερα χρόνια μετά τη διακοπή του imatinib, 25 από τους 42 Έλληνες ασθενείς δεν λαμβάνουν πλέον καμία αγωγή. 


Λειτουργική ίαση της νόσου

Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «λειτουργική ίαση της νόσου», (“functional cure”).
Στους υπόλοιπους 17 ασθενείς που επανεμφανίσθηκε μοριακά η ΧΜΛ, δόθηκε εκ νέου η αγωγή τους και είναι σε άριστη κατάσταση κλινικά και μοριακά. Παράλληλα η φαρμακευτική εταιρεία που παράγει το nilotinib διεξήγαγε κλινικές μελέτες διακοπής του φαρμάκου, οι οποίες έδειξαν ότι το 50% των ασθενών υπό nilotinib, μπόρεσαν να διακόψουν την καθημερινή τους αγωγή, χωρίς να επανεμφανισθεί μοριακά η ΧΜΛ.

Με βάση τα πολύ καλά δεδομένα των μελετών αυτών, οι Αμερικανικές και Ευρωπαϊκές αρχές επέτρεψαν πρόσφατα να αναγράφεται στο έντυπο ενημέρωσης του σκευάσματος για τους ασθενείς που λαμβάνουν nilotinib: «Ασθενείς με ΧΜΛ που έχουν αρχίσει θεραπεία με nilotinib και:
• έχουν διάρκεια θεραπείας τουλάχιστον 3 χρόνια
• έχουν επιτύχει επίπεδα BCR-ABL (της πρωτεΐνης της νόσου) ΜR 4.5 IS (International Scale EUTOS) για τουλάχιστον 1 χρόνο
μπορούν να διακόψουν την καθημερινή λήψη nilotinib με τις εξής προϋποθέσεις:
1. μηνιαίος έλεγχος επιπέδων BCR-ABL το πρώτο έτος,
2. έλεγχος επιπέδων BCR-ABL ανά 1 ½ μήνα το δεύτερο έτος»

Η Novartis ανακοίνωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε έγκριση στο asciminib για τη θεραπεία ενηλίκων με θετική στο χρωμόσωμα Φιλαδέλφειας ΧΜΛ (Ph+ ΧΜΛ) σε χρόνια φάση (ΧΦ), οι οποίοι έχουν προηγουμένως υποβληθεί σε θεραπεία με δύο ή περισσότερους αναστολείς τυροσινικής κινάσης (TKI). Το asciminib είναι η πρώτη θεραπεία για την ΧΜΛ στην Ευρώπη που δρα στοχεύοντας ειδικά τον μυριστοϋλικό θύλακα  της ABL (στην επιστημονική βιβλιογραφία είναι γνωστό επίσης ως αναστολέας STAMP), προσφέροντας μια καινοτόμο θεραπευτική προσέγγιση για τους ασθενείς, οι οποίοι παρουσιάζουν δυσανεξία ή/και αντίσταση στις επί του παρόντος διαθέσιμες θεραπείες με TKI.

Όπως δήλωσε ο Δρ. Andreas Hochhaus, Επικεφαλής του Τμήματος Αιματολογίας και Ιατρικής Ογκολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ιένας στη Γερμανία:

«Μέχρι σήμερα, οι ασθενείς με ΧΜΛ στην Ευρώπη είχαν την εναλλακτική των από του στόματος θεραπειών με TKI, με τον ίδιο μηχανισμό δράσης, ενώ όσοι αντιμετώπιζαν σημαντικές ανεπιθύμητες ενέργειες ή αντίσταση σε αυτές τις θεραπευτικές επιλογές, συχνά αναγκάζονταν να εναλλάσσουν αυτές τις  παρόμοιες θεραπείες, χωρίς να επιτυγχάνουν τον έλεγχο της ασθένειάς τους ή τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Η έγκριση του asciminib στην Ευρώπη, δεν θα μπορούσε να συμβεί σε καλύτερη συγκυρία και αποτελεί ορόσημο που θα προσφέρει σε πολλούς ασθενείς την ελπίδα διαχείρισης της ΧΜΛ».

Έγκριση νέας θεραπείας για τη χρόνια μυελογενή λευχαιμία

Η έγκριση του asciminib από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έρχεται σε συνέχεια της θετικής γνωμοδότησης της Επιτροπής Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (EMA) τον Ιούνιο και του προηγούμενου χαρακτηρισμού του asciminib ως ορφανού φαρμάκου. Η έγκριση αυτή ισχύει και για τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και για την Ισλανδία, τη Νορβηγία και το Λιχτενστάιν. Η έγκριση στηρίχθηκε σε αποτελέσματα από τη βασική μελέτη φάσης ΙΙΙ ASCEMBL, σύμφωνα με τα οποία το ποσοστό MMR στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με asciminib ήταν σχεδόν διπλάσιο σε σύγκριση με το bosutinib [25,5% έναντι 13,2% (P=.029)], ενώ το ποσοστό διακοπής της θεραπείας λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν πάνω από τρεις φορές χαμηλότερο (5,8% έναντι 21,1%) στις 24 εβδομάδες, που αποτελούσε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο.1,2. Αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιώθηκαν κατά την μεγαλύτερη περίοδο παρακολούθησης, διάρκειας 96 εβδομάδων, όπου το ποσοστό MMR ήταν υπερδιπλάσιο με το asciminib  σε σύγκριση με το bosutinib (37,6% έναντι 15,8%), ενώ το ποσοστό διακοπής λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν 7,7% για το asciminib και 26,3% για το bosutinib. Τα εν λόγω δεδομένα παρουσιάστηκαν σε προφορικές ανακοινώσεις κατά τη διάρκεια των ετήσιων συνεδρίων της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) και της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας (EHA) τον Ιούνιο του 20223,4. Με βάση το σύνολο των ασθενών που εκτέθηκαν στο asciminib στη μελέτη ASCEMBL και στη μελέτη φάσης Ι, οι συχνότερες (επίπτωση > 20%) ανεπιθύμητες ενέργειες σε ασθενείς που έλαβαν asciminib ήταν μυοσκελετικός πόνος (37,1%), λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (28,1%), θρομβοπενία (27,5%), κόπωση (27,2%), κεφαλαλγία (24,2%), αρθραλγία (21,6%), αυξημένα παγκρεατικά ένζυμα (21,3%), κοιλιακό άλγος (21,3%), διάρροια (20,5%) και ναυτία (20,2%).

«Η έγκριση του asciminib από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελεί καθοριστικό ορόσημο που θα συμβάλλει ώστε οι ασθενείς με ΧΜΛ στην Ευρώπη να έχουν πρόσβαση σε αυτήν την καινοτόμο θεραπεία», είπε ο Haseeb Ahmad, Πρόεδρος, Europe Innovative Medicines, Novartis. «Συνεχίζοντας την εικοσαετή και πλέον πορεία καινοτομίας στη ΧΜΛ, είμαστε ενθουσιασμένοι με τη δυνατότητα να μετασχηματίσουμε και πάλι το πρότυπο φροντίδας για περισσότερους ασθενείς σε όλον τον κόσμο».

Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο περισσότεροι από 6.300 άνθρωποι θα διαγνωσθούν με ΧΜΛ στην Ευρώπη. Μολονότι πολλοί ασθενείς θα ωφεληθούν από τις διαθέσιμες θεραπείες με TKI, ένα σημαντικό ποσοστό μπορεί να παρουσιάσει δυσανεξία ή αντίσταση σε αυτές τις θεραπείες.


Βιβλιογραφία:

1. National Cancer Institute. General Information About Chronic Myelogenous Leukemia (PDQ). https://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/treatment/CML/patient/. Accessed August 2012.
2. National Comprehensive Cancer Network (NCCN): Clinical Practice Guide-lines in Oncology: chronic myeloid leukemia, V.1.2013. Available at:http://www.nccn.org/professionals/physician_gls/pdf/cml.pdf. Accessed August 2012.
3. Central European Leukemia Study Group. About CML. Available at: http://www.cml-info.com/de/healthcare-professionals/about-cml.html. Accessed August 2012.
4. American Cancer Society. Detailed Guide: CML. What are the key statistics about CML? (Jun 2012 revision) Available at: http://www.cancer.org/Cancer/Leukemia-ChronicMyeloidCML/DetailedGuide/leukemia-chronic-myeloid-myelogenous-key-statistics. Accessed August 2012.
5. O’Brien S, et al. International Randomized Study of Interferon versus STI571 (IRIS) 7-year follow-up Sustained survival, low rate of transformation and increased rate of major molecular response in patients with newly diagnosed chronic myeloid leukemia in chronic phase treated with imatinib. Abstract # 186. American Society of Hematology 2008 Annual Meeting, San Francisco, CA.

Διαβάστε επίσης

Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «Κακοκήθη Αιματολογικά Νοσήματα» από τον Σύλλογο «Κ.Ε.Φ.Ι.» Αθηνών

Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «Κακοκήθη Αιματολογικά Νοσήματα» από τον Σύλλογο «Κ.Ε.Φ.Ι.» Αθηνών

medlabnews.gr iatrikanea

Ο Σύλλογος Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων, Ιατρών «Κ.Ε.Φ.Ι.» Αθηνών διοργανώνει Επιστημονική Ημερίδα με θέμα «ΚΑΚΟΗΘΗ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ», η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023 και ώρα 18:00 – 20:30.

Τα κακοήθη αιματολογικά νοσήματα αποτελούν το 10% των νεοπλασιών και προσβάλουν όλες τις ηλικίες, ενώ οι θεραπείες εξελίσσονται συνεχώς και πλέον δίνουν τη δυνατότητα εξατομικευμένης προσέγγισης.

Στην Ημερίδα θα προεδρεύσει η κα Ελισσάβετ Γρουζή, MD, PhD, Αιματολόγος, Συντονίστρια Διευθύντρια Ν.Υ. Αιμοδοσίας Γ.Α.Ο.Ν.Α "Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ", Πρόεδρος του Ιδρύματος της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας

Στους ομιλητές συγκαταλέγονται διακεκριμένοι επιστήμονες ιατροί, όπως:

• ο κ. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος, Αιματολόγος, Καθηγητής Αιματολογίας ΕΚΠΑ

• ο κ. Παναγιώτης Τσιριγώτης, Αιματολόγος, Καθηγητής Αιματολογίας ΕΚΠΑ

• η κα Σωσάννα Δελήμπαση, Δ/ντρια Αιματολογικού Γ.Ν. «Ευαγγελισμός», μέλος της Ελληνικής Ομάδας Μελέτης του Πολλαπλού Μυελώματος

• η κα Παναγιώτα Γιαννούλια, Ιατρός, Αιματολόγος, Επιμελήτρια Α', Αιματολογική Κλινική και ΜΜΜΟ, Γ.Α.Ο.Ν.Α. «Ο Άγιος Σάββας»

• ο κ. Κώστας Αθανασάκης, Επίκουρος Καθηγητής των Οικονομικών της Υγείας και Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας στο Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

Σκοπός μας είναι να μπορέσουν να ενημερώσουν για τις σημαντικές εξελίξεις στις μεθόδους πρόληψης, διάγνωσης και αντιμετώπισης των αιματολογικών νοσημάτων. 

Ενδεικτικά, στις θεματικές συμπεριλαμβάνονται :

Λευχαιμία: Συμπτώματα, Διάγνωση, Θεραπευτικές επιλογές, Επανένταξη

• Δεδομένα κλινικής πρακτικής στη χορήγηση Cart Λεμφοκυττάρων

• Πολλαπλό μυέλωμα: τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

Λεμφώματα: Θεραπευτική αντιμετώπιση στην εποχή των στοχευμένων θεραπειών

• Κοινωνικές, οικονομικές και επαγγελματικές επιπτώσεις για τον ασθενή και την οικογένειά του

Η Ημερίδα θα ολοκληρωθεί με μια συζήτηση «στρογγυλής τραπέζης» με συντονίστρια την κα Μαίρη Βαφειάδου, πρώην Συντονίστρια Διευθύντρια Τμήματος Αναισθησιολογίας Γ.Ν. Αττικής «Σισμανόγλειο» με θέμα «Ανάγκες των ασθενών με αιματολογικές κακοήθειες στην μετά covid εποχή.

Η Ημερίδα θα γίνει στο Αμφιθέατρο του Ελληνικού Ινστιτούτου ΠΑΣΤΕΡ ((Βασ. Σοφίας 127, Τ.Κ. 115 21) και θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Μετά το πέρας της εκδήλωσης θα δοθεί Βεβαίωση Παρακολούθησης σε όλους τους παρευρισκόμενους που το επιθυμούν.

Για επιπλέον πληροφορίες, μπορείτε να επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες του φορέα  https://www.anticancerath.gr/, https://dikaiomamou.gr/, να ακολουθήσετε το λογαριασμό του Κ.Ε.Φ.Ι. στο Facebook, να αποστείλετε email στο info@anticancerath.gr ή να επικοινωνήσετε τηλεφωνικά στο 2106468222.

Διαβάστε επίσης:

Λευχαιμία. Τι είναι; Ποιοι κινδυνεύουν; Υπάρχει θεραπεία; Πώς είναι η ζωή του αρρώστου μετά την ίαση;

Λέμφωμα ο 5ος πιο συχνός καρκίνος. Ποιοι οι τύποι του; Ποια τα συμπτώματα; Υπάρχουν θεραπείες; (video).

Πότε διογκώνονται (πρήζονται) οι λεμφαδένες; Πόσο επικίνδυνο είναι; Ποιες εξετάσεις βοηθούν στην διάγνωση;

Αβάσταχτη λύπη. Πάλεψε με την λευχαιμία και τελικά έχασε τη μάχη ο 19χρονος Τζοναθαν στη Θεσσαλονίκη

 medlabnews.gr iatrikanea

Νικήθηκε από τη λευχαιμία ο 19χρονος Τζόναθαν

Θλίψη έχει σκορπίσει ο θάνατος του 19χρονου Τζόναθαν στη Θεσσαλονίκη που έδινε μάχη με τη λευχαιμία.

Ο 19χρονος Γάλλος, ο οποίος βρισκόταν στη Χαλκιδική, μεταφέρθηκε αρχικά στο νοσοκομείο Πολυγύρου και στη συνέχεια στο νοσοκομείο “Παπανικολάου” της Θεσσαλονίκης, όπου διαγνώστηκε με λευχαιμία, τον περασμένο Ιούνιο.

Η μάχη του συγκίνησε τον κόσμο που συνέδραμε δίνοντας μαζικά αίμα, ωστόσο όπως φάνηκε η μάχη που έδινε ο Τζόναθαν ήταν άνιση και σήμερα κατέληξε.

Σε σχετική ανάρτηση του Kids Save Lives αναφέρεται:

Ημέρα αβάσταχτης λύπης, καθώς ο 19χρονος Τζόναθαν έφυγε για πάντα από κοντά μας.

Η ξαφνική επιδείνωση της υγείας του, μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου κύκλου χημειοθεραπείας, οδήγησε σε δύο καρδιακές ανακοπές σήμερα μετά το μεσημέρι.

Το Ιατρικό προσωπικό του Νοσοκομείου Παπανικολάου κατάφερε την πρώτη φορά να τον επαναφέρει μετά από σκληρή προσπάθεια 40 λεπτών!! Τη δεύτερη φορά όμως, η καρδιά του δεν άντεξε....

Τον Τζόναθαν πριν μερικούς μήνες δεν τον γνωρίζαμε.

Τυχαία η γνωριμία στο Κέντρο Υγείας Καλλικράτειας, ωστόσο η ευγενική φυσιογνωμία του, το χαμόγελο του, η κρισιμότητα της κατάστασής του, μας οδήγησε στο να προσπαθήσουμε να τον βοηθήσουμε μαζί με όλους εσάς.

Εκατοντάδες απλοί άνθρωποι ή και επαγγελματίες υγείας έβαλαν το χέρι τους.. Ευχήθηκαν, προσευχήθηκαν, αιμοδότησαν και βοήθησαν με κάθε τρόπο τον νεαρό Γαλλο, σαν να ήταν δικός τους άνθρωπος!!

Ο Τζόναθαν ήρθε να βρει δουλειά στην Ελλάδα και ήθελε να μείνει για πάντα εδώ με την Τατιάνα, το κορίτσι του. Όλοι εσείς που βοηθήσατε, μόνο χαρά και ελπίδα του δώσατε...

Καλή ανάπαυση Τζόναθαν, ένας επίγειος Άγγελος πήρε την αιώνια θέση του στον ουρανό.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του, την Τατιάνα του και την Κάτια, που τον φρόντισε σαν δικό της παιδί...

Ο αγώνας των οικογενειών και τον συλλογών που μάχονται τον καρκίνο είναι πολύ σκληρός με πολλές ανηφόρες. Όποιος μπορεί, όπου μπορεί, ας βοηθήσει...

Διαβάστε επίσης

Ρεγγίνα Μακέδου: «Γιατί δεν λέω για την υγεία μου; Γιατί θέλω να πάρω πίσω τη ζωή μου!»

Ρεγγίνα Μακέδου: «Γιατί δεν λέω για την υγεία μου; Γιατί θέλω να πάρω πίσω τη ζωή μου!»

medlabnews.gr iatrikanea

Η αθλήτρια και χορεύτρια Ρεγγίνα Μακέδου που δίνει μαθήματα θάρρους μέσα από τη μάχη της με τον καρκίνο, έκανε μια νέα ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, προκειμένου να απαντήσει στα μηνύματα των διαδικτυακών της φίλων, που τη ρωτούν για την κατάσταση της υγείας της.

"Δέχομαι πολλά μηνύματα που με ρωτάτε τι κάνω πως είμαι… γιατί δεν λέω για την υγεία μου;;; Γιατί θέλω να πάρω πίσω τη ζωή μου… θέλω να βρω τα πατήματά μου… θέλω λίγο χρόνο για την Ρίκα που δεν ξέρετε!!! Να οργανώσω την νέα επαγγελματική χρόνια μου σε νέο χώρο!!! Νιώθω πιο δυνατή και πιο ευάλωτη από ποτέ! Την περιπέτεια που πέρασα και περνάω "γιατί όσο χρειάζομαι εξετάσεις ακόμα περνάω” δεν θα την ξεχάσω ποτέ γιατί αυτή η περιπέτεια με έκανε ότι είμαι πια…

Όμως η Ρεγγίνα ή Ρικα για τους δικούς μου δεν καθορίστηκε ποτέ από αυτή τη περιπέτεια αλλά από την τρόπο αντιμετώπισης της!!! Είμαι πάντα εδώ για όλους τους ασθενείς ίσως λίγο πιο σιωπηλά αλλά πάντα εδώ.. το ξέρουν όσοι με χρειάζονται. Έμαθα να με ακούω… και τώρα μου λέω προχώρα" έγραψε η Ρεγγίνα Μακέδου στη νέα της ανάρτηση.

Πηγή: thetoc.gr

Διαβάστε επίσης:

Μαθήματα ζωής. Νικήτρια η Ρεγγίνα Μακέδου. Πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο μετά την μεταμόσχευση

Λευχαιμία. Τι είναι; Ποιοι κινδυνεύουν; Υπάρχει θεραπεία; Πώς είναι η ζωή του αρρώστου μετά την ίαση

Έκκληση για βοήθεια στον μικρό Άγγελο με λευχαιμία. Βοηθήστε ΔΕΝ έχει υπάρξει ανταπόκριση

 medlabnews.gr iatrikanea

Τα καταφέραμε

ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΑΛΛΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ❗️ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΦΘΕΙ ❗️ Σας ευχαριστούμε πολύ όλους σας για την αμέριστη αγάπη σας και την άμεση κινητοποίηση σας, η οποία οδήγησε μέσα σε ένα 24ωρο από την νέα έκκληση μας να καλυφθούν οι ανάγκες του παιδιού! Ευχαριστούμε που είστε πάντα δίπλα μας σε οποίο παιδί μας χρειάζεται ❤️🙏 ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΟΥ ΜΙΚΡΕ ΜΑΣ ΗΡΩΑ !!! 

 Έκκληση για βοήθεια κάνει μέσω του η γνωστή οργάνωση «Παιδική Χαρά» για τον μικρό Άγγελο που διαγνώστηκε με λευχαιμία και πρέπει να κάνει μεταμόσχευση:

Αναλυτικά η ανάρτηση της οργάνωσης:

«Δυστυχώς δεν υπάρχει ανταπόκριση για τον μικρό Άγγελο που είναι μόλις δυο ετών και λίγους μήνες πριν διαγνώστηκε με λευχαιμία. Το παιδί πρέπει να μεταβεί για μεταμόσχευση στην εξειδικευμένη κλινική του Ισραήλ ! Δυστυχώς όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν συγκεντρωθεί τα χρήματα και ο χρόνος πιέζει !

Η τελευταία ελπίδα των γονιών του Άγγελου είναι αυτή … Όπως χαρακτηριστικά μας λένε : «Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, που σίγουρα δεν θα ήθελε να το περάσει κανείς … έχουμε κάνει τα πάντα αλλά δυστυχώς το παιδί μας είναι ακόμα άρρωστο και εμείς είμαστε σε αδιέξοδο. Ζητάμε από όποιον μπορεί να συνεισφέρει ο,τι μπορεί για να σώσουμε τον γιο μας… μακάρι κανένας γονιός να μην έρθει σε αυτή τη θέση »

Ο Άγγελος πρέπει άμεσα να μεταβεί στο Ισραήλ για μεταμόσχευση . Τα χρήματα όμως δεν έχουν συγκεντρωθεί … μέχρι τότε η οικογένεια περιμένει το «θαύμα» που θα λυτρώσει το αγγελούδι τους !!! ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ !!! Η οικογένεια κάνει έκκληση για την βοήθεια μας … και η παραμικρή δωρεά μας μπορεί να είναι σωτηρία !!! Αν κάποιος θέλει να επικοινωνήσει με την οικογένεια μπορεί να μας στείλει μήνυμα».


Λευχαιμία. Τι είναι; Ποιοι κινδυνεύουν; Υπάρχει θεραπεία; Πώς είναι η ζωή του αρρώστου μετά την ίαση.

Οι λευχαιμίες είναι νεοπλασματικές διαταραχές του αιμοποιητικού ιστού.

Χαρακτηρίζονται από υπερβολική ανάπτυξη του λευκοκυτταρικού ιστού, ο οποίος κατά κανόνα εκτός του μυελού διηθεί διάφορα όργανα όπως το ήπαρ, το σπλήνα, τους λεμφαδένες και άλλα. Συνυπάρχουν συνήθως στο περιφερικό αίμα ποιοτικές και ποσοτικές μεταβολές των λευκοκυττάρων.
Όπως δηλώνει και η ίδια η λέξη μπορούμε να πούμε πως αποτελεί την αύξηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων πάνω από κάποιο όριο, με την προϋπόθεση ότι η αύξηση αυτή του αριθμού οφείλεται σε κλωνική αύξηση ενός είδους κυττάρου.

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν τη λευχαιμία ως καρκίνο του αίματος. Είναι, στην πραγματικότητα, καρκίνος του μυελού των οστών - του "εργοστασίου" στα κόκκαλα όπου παράγονται τα αιμοσφαίρια.
Είναι νοσήματα του αίματος, άγνωστης αιτιολογίας, που χαρακτηρίζονται από νεοπλασματική εξαλλαγή, υπερπλασία των κυττάρων της λευκής σειράς του αίματος και από ανώμαλο πολλαπλασιασμό των κυττάρων των λευκοποιητικών ιστών δηλαδή αυτών που παράγουν τα λευκά αιμοσφαίρια ή λευκοκύτταρα και από την είσοδο των κυττάρων αυτών στην κυκλοφορία του αίματος πριν από την ωρίμανσή τους.
Είναι η συχνότερη κακοήθης νεοπλασματική νόσος της παιδικής ηλικίας και χαρακτηρίζεται από τη συνεχή άθροιση νεοπλασματικών αιμοποιητικών κυττάρων στο μυελό των οστών. Είναι νόσημα με ευρύ και ετερογενές φάσμα τόσο ως προς τον αιματολογικό και κλινικό φαινότυπο, όσο και ως προς τους υποκείμενους βιολογικούς μηχανισμούς της παθογένειας της. Ο ακριβής παθογενετικός μηχανισμός της δεν έχει πλήρως διευκρινισθεί, αλλά είναι πολύ πιθανό να οφείλεται σε γενετική βλάβη του πολυδύναμου αιμοποιητικού προγονικού κυττάρου, που οδηγεί σε κλωνική εξάπλωση και αναστολή της διαφοροποίησής του σε κάποιο στάδιο της ωρίμανσής του.

Η λευχαιμία εμφανίζεται όταν αρχίζει το σώμα να συσσωρεύει εμφανώς μη φυσιολογικά λευκά αιμοσφαίρια. Στη διαδικασία αυτή, τα ώριμα αιμοσφαίρια μειώνονται σε αριθμό και ικανότητα.
Κατά τη λευχαιμία, η κανονική αναλογία των λευκών προς τα ερυθρά (1:500) αλλάζει, έτσι ώστε να κατεβαίνει μέχρι 1:20 ή και λιγότερο ακόμη. Η λευχαιμία προσβάλλει το αιμοποιητικό σύστημα που αποτελείται από διάφορα κύτταρα με διαφορετική μορφή και λειτουργία. Παράγονται στο μυελό των οστών, ο οποίος βρίσκεται σε όλα τα οστά ιδιαίτερα όμως στα μεγάλα (μηριαίο, κνήμη, λεκάνη, στέρνο κλπ).


Αυτά τα διαφορετικά κύτταρα στις διάφορες μορφές εξέλιξης τους ομαδοποιούνται σε 3 κυρίως κατηγορίες (σειρές):
α. ερυθρά σειρά που περιλαμβάνει κύτταρα που εξελίσσονται στα ώριμα ερυθρά αιμοσφαίρια που είναι απαραίτητα για τη μεταφορά το οξυγόνο και θρεπτικών ουσιών σε όλους τους ιστούς του σώματος και την αποβολή αχρήστων προϊόντων, όπως το διοξείδιο του άνθρακα, διά μέσου των πνευμόνων.
β. κοκκιώδης σειρά που περιλαμβάνει τα λευκά αιμοσφαίρια που είναι απαραίτητα για την άμυνα του οργανισμού και την αποτελεσματική καταπολέμηση των λοιμώξεων
γ. μεγακαρυοκυτταρική σειρά που περιλαμβάνει κύτταρα που εξελίσσονται στα αιμοπετάλια που είναι κύτταρα που συμβάλλουν στην αποφυγή αιμορραγιών.

Όταν το άτομο νοσήσει από λευχαιμία, στο μυελό των οστών παρατηρείται μία υπερπαραγωγή παθολογικών (στη μορφή και στη λειτουργία) λευκών αιμοσφαιρίων που δεν επιτελούν την φυσιολογική τους λειτουργία που είναι η αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Για αυτό και η λευχαιμία ονομάζεται και καρκίνος του αίματος

Όταν τα λευχαιμικά αυτά κύτταρα «γεμίσουν» τον μυελό των οστών μειώνεται σημαντικά η παραγωγή των φυσιολογικών του κυττάρων δηλαδή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, των λευκών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων. Όσο ο αριθμός των φυσιολογικών κυττάρων μειώνεται αρχίζουν τα συμπτώματα που είναι μεταξύ των άλλων εύκολη κόπωση και ωχρότητα (ελάττωση ερυθρών αιμοσφαιρίων δηλαδή αναιμία), πυρετός και λοιμώξεις (ελάττωση των λευκών αιμοσφαιρίων) και αιμορραγικές εκδηλώσεις στο δέρμα ή στους βλεννογόνους (ελάττωση αιμοπεταλίων).

Μορφές λευχαιμίας

Η λευχαιμία χωρίζεται σε 2 κατηγορίες: στις οξείες και στις χρόνιες λευχαμίες. Οι οξείες λευχαιμίες παρουσιάζονται κυρίως στα παιδιά, που συνήθως ξεκινούν από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα 20 τους χρόνια, οι χρόνιες συνήθως προσβάλουν άτομα από τα 50 τους χρόνια και πάνω. Τα πιο συνηθισμένα είδη λευχαιμίας είναι η Μυελογενής και η Λεμφοβλαστική που μπορούν να είναι οξείες ή χρόνιες λευχαμίες. Ο όρος μυελογενής ή λεμφοβλαστική καθορίζει τον τύπο των κυττάρων που περιπλέκονται στην κάθε περίπτωση.

Έτσι έχουμε τα 4 κύρια είδη λευχαιμίας:

* Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία-Acute Lyphoblastic Leukemia (ALL)
* Χρόνια Λεμφοβλαστική Λευχαιμία- Chronic Lymphocytic Leukemia (CLL)
* Οξεία Μυελογενής Λευχαιμία- Acute Myelogenous Leukemia (AML)
* Χρόνια Μυελογενής Λευχαιμία- Chronic Myelogenous Leukemia (CML)

Στη περίπτωση της οξείας μορφής λευχαιμίας τα λευχαιμικά κύτταρα, που είναι ανώριμα και μη λειτουργήσιμα, αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Ό μυελός συχνά δεν μπορεί να παράγει αρκετά φυσιολογικά ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια.

Στη χρόνια μορφή λευχαιμίας, στα πρώτα στάδια, ο μυελός λειτουργεί κανονικά, τα λευχαιμικά κύτταρα αναπτύσσονται πιο αργά, επιτρέποντας έτσι και τη δημιουργία περισσότερων φυσιολογικών κυττάρων. Αυτός είναι και ο λόγος που τα συμπτώματα αργούν να εμφανιστούν, έτσι μπορεί να περάσουν μήνες ή ακόμα και χρόνια μέχρι να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της.

Άλλες μορφές λευχαιμίας και αιματολογικές ασθένειες

* Οξεία Προμυελοκυτταρική Λευχαιμία- Acute Promyelocytic Leukemia
* Τριχωτή Κυτταρική Λευχαιμία-Hairy cell leukemia (HCL)
* Ataxia Telangiectasia (AT)
* Ασθένεια Χότσκιν-Hodgkin Disease(HD)
* Ασθένεια Non-Hodgkin Λέμφωμα-Non-Hodgkin Lymphoma (NHL)
* Μυέλωμα-Myeloma (MS)
* Μυελοδυσπλασία-Myelodysplasia(MDS)

Τι προκαλεί αυτές τις ασθένειες;
Οι αιτίες της λευχαιμίας, λεμφώματος, μυελώματος και των σχετικών αιματολογικών διαταραχών δεν είναι ακριβώς γνωστές.
Τα μόνα αίτια που είναι απeδειγμένα ότι προκαλούν λευχαιμία είναι η ιονίζουσα ακτινοβολία. Όπως το ατύχημα στο Τσέρνοπηλ, όπου είχε καταστραφεί ο Πυρηνικός σταθμός και πολλά παιδιά που είχαν εκτεθεί στη ακτινοβολία είχαν αρρωστήσει με λευχαιμία.
Άλλη αιτία που προκαλεί λευχαιμία είναι χημικές ουσίες όπως το βενζένιο, μία χημική ουσία που χρησιμοποιείται σαν διαλύτης για μπογιές.
Ωστόσο, λίγοι παράγοντες όπως φαίνεται επηρεάζουν την ανάπτυξή τους.
Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου αποτελούν μέρος μόνο της αιτίας σε ένα συγκεκριμένο ασθενή και εξηγούν έναν πολύ μικρό αριθμό του συνόλου των κρουσμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτία παραμένει άγνωστη. Αν έχετε έναν ή περισσότερους από αυτούς τους παράγοντες κινδύνου δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξετε σίγουρα μια απ' αυτές τις ασθένειες.
• Γενετικοί παράγοντες
• Ακτινοβολία

• Χημικές ουσίες

• Ιός

Ποια είναι τα συμπτώματα της λευχαιμίας;

Τα συμπτώματα της λευχαιμίας σχετίζονται με την ελάττωση των φυσιολογικών αιμοποιητικών κυττάρων στο μυελό των οστών που αυτό έχει σαν συνέπεια την αδυναμία του οργανισμού, αιμοραγίες από τη μύτη, τα ούλα και πυρετός με ή χωρίς διαπιστωμένη λοίμωξη.
Άλλα συμπτώματα είναι πόνος στα οστά και η παρουσία λεμφαδένων κυρίως στον τράχηλο, διόγκωση ήπατος και σπλήνας.

Τα κύρια συμπτώματα είναι:
  • Αδυναμία και κόπωση.
  • Συχνές λοιμώξεις.
  • Πυρετοί πολλές φορές χωρίς λόγο.
  • Μώλωπες που εμφανίζονται με απλά κτυπήματα ή ακόμα και με μικρή πίεση του δέρματος. Οι μώλωπες αυτοί μεγαλώνουν και αργούν να υποχωρήσουν.
  • Αιμορραγίες από τους βλεννογόνους αδένες, από τα έντερα ή και από το δέρμα.
  • Πόνος στα οστά.
  • Παρουσία και πρήξιμο λεμφαδένων κυρίως στις μασχάλες, στο τράχηλο και στο λαιμό.
  • Επίσης πρήξιμο παρουσιάζεται και στους όρχεις.

Πώς γίνεται η διάγνωση της λευχαιμίας;

Τα συμπτώματα της λευχαιμίας και των σχετικών διαταραχών του μυελού των οστών είναι χαρακτηριστικά πολλών άλλων ασθενειών. Ορισμένοι τύποι λευχαιμίας δεν προκαλούν καθόλου συμπτώματα μέχρι να φτάσει η ασθένεια σε προχωρημένο στάδιο και μερικές φορές ούτε και τότε. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι ακόμη και η πολύ έγκαιρη διάγνωση θα απέτρεπε την επέκταση της ασθένειας, επειδή η λευχαιμία επεκτείνεται στο μυελό των οστών από τότε που αρχίζει.
Η λευχαιμία εντοπίζεται με δύο εξετάσεις - εξέταση αίματος και βιοψία μυελού των οστών.
Όταν λαμβάνεται δείγμα αίματος και αναλύεται με το μικροσκόπιο, μετριούνται οι αριθμοί λευκών αιμοσφαιρίων και αιμοπεταλίων στο δείγμα.
Αν ο αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων είναι μη φυσιολογικός μπορεί να υπάρχει: χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων· χαμηλοί αριθμοί ερυθρών αιμοσφαιρίων· χαμηλός αριθμός ώριμων λευκών αιμοσφαιρίων· ή υψηλοί αριθμοί ανώριμων ή πρόωρα αποδεσμευμένων λευκών αιμοσφαιρίων (που αποκαλούνται βλαστικά [blasts]).
Θα εκτελείται τότε βιοψία μυελού των οστών. Σ' αυτή την εξέταση, ο γιατρός χρησιμοποιεί βελόνα και σύριγγα για να αφαιρέσει ένα τμήμα μυελού των οστών. Χρησιμοποιούνται παυσίπονα, τοπικά ή με ένεση, κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Αυτά τα νέα φάρμακα μειώνουν τον πόνο της διαδικασίας.
Το δείγμα μυελού των οστών αναλύεται χρησιμοποιώντας μια ευρεία ποικιλία εξετάσεων, από μικροσκοπική ανάλυση μέχρι ειδικές μελέτες καλλιέργειας μυελού των οστών. Γίνεται έπειτα η διάγνωση.
Αντίθετα από την κοινή αντίληψη, τα λευχαιμικά κύτταρα δεν αναπτύσσονται πάντα γρηγορότερα από τα φυσιολογικά κύτταρα. Πράγματι, πειράματα σε ερευνητικά εργαστήρια υποδεικνύουν ότι μερικά λευχαιμικά κύτταρα μπορεί μάλιστα να αναπτύσσονται πιο αργά από τα φυσιολογικά κύτταρα.
Οι υψηλοί αριθμοί στο αίμα προκαλούνται από τη συσσώρευση λευχαιμικών κυττάρων σε αιμοφόρα αγγεία. Τα ανώριμα λευχαιμικά κύτταρα συσσωρεύονται στα αιμοφόρα αγγεία επειδή δεν χρησιμοποιούνται από το σώμα.
Επομένως, οι αριθμοί τους όλο και αυξάνονται. Πολύ υψηλοί αριθμοί κυττάρων στο αίμα μπορούν να οδηγήσουν στην απόφραξη των αιμοφόρων αγγείων και σε φθορά των ιστών του σώματος. Το αίμα γίνεται πολύ πυκνό και κολλώδες, καθιστώντας δύσκολη τη φυσιολογική κυκλοφορία. Αυτό το πρόβλημα είναι ένα από τα αποτελέσματα της λευχαιμίας που επιδιώκει να υπερνικήσει η θεραπεία.

Υπάρχει θεραπεία για τη λευχαιμία;

Ναι υπάρχει θεραπεία για τη λευχαιμία με ποσοστά επιτυχίας 80-90%. Τα τελευταία χρόνια υπήρξε εκρηκτική πρόοδος στη θεραπευτική αντιμετώπιση των λευχαιμιών και νέα καινοτόμα φάρμακα έλαβαν ένδειξη για την αντιμετώπιση της χρόνιας λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας, της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας, της οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας από Β-λεμφοκύτταρα και της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας  Επιπλέον, σε εξέλιξη βρίσκονται πάρα πολλές διεθνείς κλινικές μελέτες που ερευνούν την πιθανή κλινική χρησιμότητα και άλλων φαρμάκων
Στη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία (ΧΛΛ). Εγκρίθηκαν τρία νέα σκευάσματα τα οποία αναστέλλουν κυτταρικούς μηχανισμούς που έχουν ζωτική σημασία για την επιβίωση των νεοπλασματικών κυττάρων.

Τα δύο από αυτά (ibrutinib και idelalisib) δεσμεύουν μία πρωτεΐνη (υποδοχέα) που λέγεταιBcr. Είναι κατάλληλα για ασθενείς με διαταραχές ενός γονιδίου που λέγεται p53, καθώς και για ασθενείς οι οποίοι υποτροπίασαν έπειτα από την 1η χημειοθεραπεία που έλαβαν και χρειάζονται ξανά θεραπεία.

Το τρίτο σκεύασμα λέγεται ABT-199 (venetoclax) και ενδείκνυται για ασθενείς με κακούς προγνωστικούς παράγοντες. Το venetoclax δρα αναστέλλοντας τη λειτουργία μίας πρωτεΐνης που λέγεται BCL2.

Και τα τρία αυτά φάρμακα είναι χάπια και έχουν γρήγορα κλινικά αποτελέσματα, αλλά πρέπει να λαμβάνονται καθημερινά δια βίου.

Στην οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ). Έπειτα από δεκαετίες δίχως κάποια νέα θεραπευτική παρέμβαση, υπάρχει ένα νέο σκεύασμα που λέγεται midοstaurin και προορίζεται για ασθενείς με ΟΜΛ οι οποίοι φέρουν λευχαιμικά κύτταρα με μεταλλάξεις στο γονίδιο FLT3.

Μελέτες έδειξαν ότι η προσθήκη του midostaurin στην ήδη καθορισμένη αγωγή των ασθενών (χημειοθεραπεία, αλλογενή μεταμόσχευση μυελού οστών) οδηγεί σε καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Το midostaurin αναμένεται να λάβει επισήμως έγκριση από τις ρυθμιστικές Αρχές των ΗΠΑ (το FDA) το προσεχές χρονικό διάστημα.

Στην οξεία μυελογενή λευχαιμία (ΟΜΛ). Έπειτα από δεκαετίες δίχως κάποια νέα θεραπευτική παρέμβαση, υπάρχει ένα νέο σκεύασμα που λέγεται midοstaurin και προορίζεται για ασθενείς με ΟΜΛ οι οποίοι φέρουν λευχαιμικά κύτταρα με μεταλλάξεις στο γονίδιο FLT3.

Μελέτες έδειξαν ότι η προσθήκη του midostaurin στην ήδη καθορισμένη αγωγή των ασθενών (χημειοθεραπεία, αλλογενή μεταμόσχευση μυελού οστών) οδηγεί σε καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα.

Το midostaurin αναμένεται να λάβει επισήμως έγκριση από τις ρυθμιστικές Αρχές των ΗΠΑ (το FDA) το προσεχές χρονικό διάστημα.

Η Θεραπεία γίνεται σε εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα ή σε εξειδικευμένες ιατρικές μονάδες του νοσοκομείου, με εκπαιδευμένους ιατρούς και νοσοκόμες, με έμπειρο ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό. Η θεραπεία εξαρτάται από το είδος και με το πόσο προχωρημένη είναι η ασθένεια, για αυτό υπάρχουν διάφορά είδη θεραπείας όπως:

1. Χημειοθεραπείες, που είναι συνδυασμός φαρμάκων. Ο συνδυασμός των φαρμάκων, οι δόσεις, ο τρόπος χορήγησης και ο χρόνος χορήγησης, αναφέρονται ως πρωτόκολλα θεραπείας. Τα φάρμακα αυτά χορηγούνται κυρίως ενδοφλέβια δια μέσου ειδικών κεντρικών φλεβικών καθετήρων (καθετήρες Hickman), ή σπανιότερα από το στόμα. Η χημειοθεραπεία καταστρέφει τα αιμοποιητικά κύτταρα, υγιή και καρκινικά. Σημαντικό μέρος της θεραπείας της λευχαιμίας αποτελεί η προφύλαξη του Κεντρικού Νευρικού συστήματος η οποία περιλαμβάνει την χορήγηση ειδικών φαρμάκων (ενδοραχιαία έγχυση) . Οι χημειοθεραπείες γίνονται εντός νοσοκομείου ή στο σπίτι ανάλογα με τη χημειοθεραπεία.

2. Ραδιοθεραπεία, που συνήθως είναι ολική, αλλά όχι πάντα, γίνεται πριν τη μεταμόσχευση με σκοπό να καταστρέψει όλα τα κύτταρα, φυσιολογικά και καρκινικά για να προετοιμάσει τον οργανισμό να δεχθεί το μυελό.

3. Μεταμόσχευση μυελού των οστών. Υπάρχουν 2 είδη μεταμόσχευσης, η αλλογενής και η αυτόλογη. Η αλλογενής μεταμόσχευσή γίνεται με το μυελό κάποιου συμβατού δότη, που συνήθως είναι από τα μέλη της οικογένειας (αδέλφια), εφόσον υπάρχει συμβατότητα. Σε περιπτώσεις που πρέπει να γίνει αλλογενής μεταμόσχευση και δεν υπάρχει συμβατότητα με τα μέλη της οικογένειας, τότε αναζητείται συμβατός δότης μέσω διεθνούς τράπεζας δοτών μυελού. Το άλλο είδος μεταμόσχευσης είναι η αυτόλογη μεταμόσχευση, η οποία γίνεται με τον μυελό του ίδιου του ασθενή αφού πρώτα καθαρίσει από τους βλάστες μετά από δυνατές χημειοθεραπείες .Και στις δύο περιπτώσεις η μεταμόσχευση γίνεται ενδοφλέβιος, όπως γίνεται και η μετάγγιση αίματος. Η μεταμόσχευση μυελού των οστών γίνεται σε περιπτώσεις όπου η ασθένεια δείχνει ότι θα ξαναεμφανιστεί και γίνονται σε ιατρικά κέντρα ή νοσοκομεία.

4. Μεταμόσχευση περιφερικών αρχέγονων κυττάρων, μία μέθοδος, που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Τα αρχέγονα κύτταρα που βρίσκονται στο μυελό, με τη χορήγηση ενός φαρμάκου βγαίνουν από το μυελό και πηγαίνουν στο περιφερικό αίμα, μέσα στο κυκλοφοριακό σύστημα. Μαζεύονται με ειδικό μηχάνημα και μεταμοσχεύονται στον ασθενή, μετά από ειδική θεραπεία. Το πλεονέκτημα που έχει η μεταμόσχευση των περιφερικών αρχέγονων κυττάρων σε σύγκριση με τη μεταμόσχευση του μυελού των οστών είναι ότι στη πρώτη ο νέος μυελός, λειτουργεί πιο γρήγορα έτσι ο ασθενής αναρρώνει πιο γρήγορα.

Η θεραπεία διαρκεί από 1-3 χρόνια. Σε αρκετές περιπτώσεις ο ασθενής ξεκινά τη θεραπεία στο νοσοκομείο και τη τελειώνει στο σπίτι ή σε εξωτερικό ιατρείο. Όταν περάσουν 5 χρόνια μετά το τέλος της τελευταίας θεραπείας και δεν εμφανιστεί ξανά η ασθένεια, τότε θεωρείται ότι ο ασθενής έχει θεραπευτεί τελείως και έχει τις ίδιες πιθανότητες να ασθενήσει ξανά, όπως ένας υγιής άνθρωπος που δεν είχε ασθενήσει ποτέ του με λευχαιμία.

Πηγές αρχέγονων κυττάρων
Μυελός των οστών: αρχέγονα κύτταρα μπορούν να συλλέγονται από το μυελό των οστών ενός δότη. Αυτό απαιτεί τη χορήγηση στο δότη γενικού αναισθητικού έτσι ώστε να μπορούν τα κύτταρα να συλλέγονται με πολλαπλές παρακεντήσεις βελόνας από τον πυελικό μυελό των οστών.
Περιφερικό αίμα: αρχέγονα κύτταρα μπορούν να εντοπιστούν σε φυσιολογικό αίμα σε πολύ μικρούς αριθμούς. Μετά τη χημειοθεραπεία ή θεραπευτική αγωγή με διεγερτικό μυελού των οστών, που συχνά αποκαλείται G-CSF, τα αρχέγονα κύτταρα αποχωρούν από το μυελό των οστών σε αυξανόμενους αριθμούς και εισέρχονται στο περιφερικό αίμα. Μπορούν τότε να συλλέγονται με ειδική τεχνική αποκομιδής χρησιμοποιώντας μηχανή διαχωρισμού κυττάρων.
Αίμα ομφάλιου λώρου: το αίμα του ομφάλιου λώρου απορρίπτεται συνήθως όταν γεννιέται ένα βρέφος. Αποτελεί μια πλούσια πηγή αρχέγονων κυττάρων. Αυτά τα κύτταρα μπορούν να εξάγονται από το λώρο που απορρίπτεται μετά τη γέννηση βρέφους, να αποθηκεύονται μόνιμα και μπορούν να αποτελούν μια πηγή μυελού των οστών. Αυτή η διαδικασία δεν είναι επικίνδυνη για το μωρό ή τη μητέρα.

Άλλες θεραπείες είναι η μεταμόσχευση κυττάρων του ομφάλιου λώρου από νεογνά και με διάφορα φάρμακα για ορισμένα είδη λευχαιμίας.

Τι σημαίνει υποτροπή λευχαιμίας;

Υποτροπή λευχαιμίας είναι η επανεμφάνιση της λευχαιμίας μετά τη θεραπεία. Η νόσος μπορεί να επανεμφανιστεί στο μυελό των οστών, στο κεντρικό νευρικό σύστημα ή στους όρχεις αν πρόκειται για αγόρι ή και συνδυασμό των πιο πάνω.
Η υποτροπή μπορεί να εμφανιστεί μετά τη θεραπεία μέσα σε διάστημα 5 χρόνων. Συνήθως όμως αν εμφανιστεί, εμφανίζεται τα 2 πρώτα χρόνια.
Η αντιμετώπιση της απαιτεί ισχυρότερη θεραπεία ή ακόμα και αλλογενή μεταμόσχευση.
Η υποτροπή συμβαίνει μόνο σε μερικές περιπτώσεις.

Πως είναι η ζωή του ασθενή μετά την ίαση;
Μετά την ίαση ο ασθενής θα πρέπει να προσέχει για μια περίοδο 1-2 χρόνια, από ιώσεις, μολύνσεις και κρυολογήματα. Επειδή οι θεραπείες είναι αρκετά δυνατές, ο οργανισμός εξασθενεί και χρειάζεται χρόνο για να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα λειτουργίας του και να μπορέσει να προστατεύει τον οργανισμό, όπως οι υγιείς άνθρωποι. Να αποφεύγονται οι κλειστοί χώροι με πολύ κόσμο, γιατί είναι πιο εύκολο να μεταφερθούν τα μικρόβια. Όταν ο ασθενής ασθενήσει θέλει πιο πολύ χρόνο να θεραπευτεί από ένα υγιή άνθρωπο, γιατί ο οργανισμός του ακόμα είναι εξασθενημένος, ακόμα και για ένα απλό κρυολόγημα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει άλλες επιπλοκές στον οργανισμό, όπως πνευμονία. Για αυτό το λόγο ο ασθενής είναι σημαντικό να σκέφτεται πρώτα τη δική του υγεία και μετά όλα τα άλλα. Πρέπει να  έχει ένα πλούσιο διαιτολόγιο με βιταμίνες και πρωτεΐνες. Να ξεκουράζεται και να μην ταλαιπωρείται. Να ασχολείται με δραστηριότητες που τον ευχαριστούν και τον κάνουν να νιώθει ωραία.

Αφού περάσει αυτή η περίοδος, τότε ο ασθενής δεν είναι πλέον ασθενής, αλλά ένας υγιής άνθρωπος, που μπορεί να ασχοληθεί με όποια δραστηριότητα θέλει. Μπορεί να φοιτήσει να εργαστεί, να ασκηθεί και να φτιάξει οικογένεια.

Δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με προκατάληψη ή φόβο για την υγεία του, αλλά σαν ένας άνθρωπος όπως όλοι μας. Αντιθέτως μάλιστα οι άνθρωποι που ξεπέρασαν τέτοιου είδους ασθένειες έχουν γίνει πολύ δυνατοί και μπορούν και ξεπερνούν τα προβλήματα της ζωής πιο εύκολα, γιατί ξέρουν ότι δεν υπάρχει πιο μεγάλο δώρο στη ζωή από την υγεία.


Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων