Οστεοαρθρίτιδα : προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες και τα υπέρβαρα άτομα

medlabnews.gr iatrikanea 

«Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από Oστεοαρθρίτιδα, ενώ τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα είναι πιο πιθανό να προσβληθούν από αυτή.» 

«Η Oστεοαρθρίτιδα σχετίζεται με παράγοντες κινδύνου όπως το υπερβολικό βάρος, η γενετική προδιάθεση και η γήρανση.»

Αυτά ήταν τα βασικά μηνύματα του webinar που πραγματοποίησε η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα μέσω της σελίδας της στο Facebook.

 «Η Οστεοαρθρίτιδα , που είναι μια κοινή πάθηση σε ηλικιωμένους,  είναι μια προοδευτική τοπική εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων που προσβάλλει μία ή πολλαπλές αρθρώσεις (συνήθως, τα χέρια, τα ισχία, τη σπονδυλική στήλη και τα γόνατα) και σχετίζεται με παράγοντες κινδύνου όπως

•το υπερβολικό βάρος / παχυσαρκία,

•το ιστορικό τραυματισμού στις αρθρώσεις ή η χειρουργική επέμβαση,

•η γενετική προδιάθεση και

•η γήρανση

Η Οστεοαρθρίτιδα μπορεί να είναι επώδυνη και να προκαλεί κόπωση, καθιστώντας δύσκολη την έναρξη ή τη διατήρηση της κανονικής σωματικής δραστηριότητας. Ωστόσο, τα άτομα με αυτήν την πάθηση πρέπει να έχουν τακτική σωματική δραστηριότητα:

•για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης άλλων χρόνιων παθήσεων, όπως των καρδιακών   παθήσεων ή διαβήτη τύπου 2,

•να διατηρήσουν ένα υγιές σωματικό βάρος και

•να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.

Οι απλές σωματικές δραστηριότητες, η δομημένη άσκηση, η διαχείριση του Σωματικού Βάρους , η Αυτοδιαχείριση και εκπαίδευση αυτών των ασθενών μαζί με την πρόληψη των πτώσεων και τραυματισμών είναι βασικές μη φαρμακολογικές  παρεμβάσεις για την διαχείριση της Οστεοαρθρίτιδας», ανέφερε ο κος Δημήτρης Βασμαρής, Φυσικοθεραπευτής, Συντονιστής Ε.Τ.Γηριατρικής Φυσικοθεραπείας Π.Σ.Φ

«Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την επίδραση που έχει η Οστεοαρθρίτιδα στην καθημερινότητα, θα πρέπει να κατανοήσουμε ποιες είναι οι αρθρώσεις που προσβάλλονται περισσότερο και ποια είναι τα άτομα που είναι πιο πιθανό να προσβληθούν από αυτή» τόνισε ο κος  Γεώργιος Σούλης, Γηρίατρος, Κέντρο Γηριατρικής Αξιολόγησης  Ερρίκος Ντυνάν, Β’ Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης & Έρευνας της Γήρανσης.

«Η πιο συχνή εντόπιση σε όλες τις ηλικίες αφορά τα γόνατα και ακολούθως τα χέρια, ιδιαίτερα στις ηλικίες < 60 ετών και στις γυναίκες, ενώ με την πρόοδο της ηλικίας,  αυξάνει η πιθανότητα να εμφανιστεί Οστεοαρθρίτιδα στα ισχία. Αυξημένο κίνδυνο για ΟΑ έχουν επίσης τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα και τα άτομα χαμηλότερου κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου, λόγω της μεγαλύτερης επίπτωσης της παχυσαρκίας και  της φύσης της εργασίας αυτής της ομάδας του πληθυσμού που τις περισσότερες φορές απαιτεί καταπόνηση των αρθρώσεων.

 «Τα άτομα που πάσχουν από Οστεοαρθρίτιδα είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν και κάποιο άλλο ή περισσότερα συνυπάρχοντα νοσήματα. Άρα το άτομο που πάσχει από Οστεοαρθρίτιδα είναι συνήθως μεγάλης ηλικίας, γυναίκα, παχύσαρκο ή υπέρβαρο, φτωχότερο και με πολλαπλή νοσηρότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αφορά αποκλειστικά αυτά τα άτομα. 

Συνήθως δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει τα σκαλιά, να πλυθεί, να εργαστεί, να ντυθεί, να σηκωθεί από το κρεββάτι. Πολύ συχνά τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν και να ανταποκριθούν στις εργασιακές τους υποχρεώσεις, αναγκάζονται συχνά να παίρνουν αναρρωτικές άδειες, έχουν αίσθημα μειωμένης αυτοπεποίθησης στην εργασία τους, αναγκάζονται να πάρουν πρόωρη συνταξιοδότηση ή να παρατήσουν την εργασία τους. Το άτομο που έχει οστεοαρθρίτιδα ανησυχεί ότι η κατάσταση του θα επηρεάσει την κινητικότητα του, την ικανότητα του να αθλείται και να απολαμβάνει την καθημερινότητα του, την ανεξαρτησία του και την ψυχική του ισορροπία» κατέληξε ο κος Σούλης.

 Διαβάστε επίσης

• Αρθρίτιδες. Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα. Τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα. 
• Τι πρέπει να κάνετε για να ανακουφιστείτε από τον πόνο στην μέση;
• Πόνος στην πλάτη. Ποιες οι αιτίες, πότε πρέπει να πάτε στον γιατρό και τι πρέπει να κάνετε για την πρόληψή του;
• Τα ωμέγα-3 λιπαρά μπορεί να βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής σε ορισμένες μορφές αρθρίτιδας.
• Τι είναι ο ρευματολόγος και για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε;

 

Πονάνε οι αρθρώσεις σας με την υγρασία και τις αλλαγές του καιρού; Τι να κάνετε;

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι απότομες αλλαγές του καιρού και η αύξηση της υγρασίας φαίνεται ότι επηρεάζουν την υγεία ατόμων με ενοχλήσεις στις αρθρώσεις, κρίσεις άσθματος, ρινίτιδες, ημικρανίες, καρδιακά επεισόδια και κατάθλιψη.

Τι μπορείτε να κάνετε:

• Αποφυγή άσκησης σε ανοιχτούς χώρους με υψηλή υγρασία, γιατί ο υγρός αέρας που μπαίνει στους πνεύμονες μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή σας.
• Τις κρύες και υγρές ημέρες καλό είναι να ντύνεστε καλά.
• Αν έχετε πιο έντονα συμπτώματα, η λήψη απλών παυσίπονων και η ελαφριά άσκηση μπορεί να σας βοηθήσουν.
• Αερίζετε καλά το σπίτι σας, ιδιαίτερα τις ηλιόλουστες ημέρες. Μπορείτε, επίσης, να τοποθετήσετε στο σπίτι σας ένα υγρόμετρο για να ελέγχετε τα επίπεδα της υγρασίας.
• Η κατανάλωση αλκοόλ καλό είναι να αποφεύγεται όταν η ατμοσφαιρική υγρασία είναι υψηλή, επειδή συμβάλλει στην απώλεια θερμότητας από το σώμα.
• Αν οι αρθρώσεις σας πονάνε μόνο κατά τις περιόδους με έντονη υγρασία, η ήπια συστηματική άσκηση (κολύμπι, τζόκινγκ, ποδήλατο) μπορεί να βελτιώσει το μυϊκό σας σύστημα και να κάνει το σκελετό σας ανθεκτικότερο.
• Ευεργετική δράση στις αρθρώσεις έχει και το μουρουνόλαδο (από το συκώτι της μουρούνας ή άλλων συγγενικών ψαριών, όπως ο μπακαλιάρος), που είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, D και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, καθώς και μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε λαχανικά, φρούτα, ελαιόλαδο κ.ά.
• Μια διατροφή πλούσια σε υδατάνθρακες (δημητριακά, πατάτες, ψωμί ολικής αλέσεως, όσπρια, μαύρο ρύζι, μακαρόνια) και βιταμίνη C (που αφθονεί σε φρούτα και λαχανικά) βοηθά, γιατί έχει την ιδιότητα να ισορροπεί το νευρικό σύστημα.

 Διαβάστε επίσης

• Πονάει ο ώμος σας; Σε τι μπορεί να οφείλεται και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
• Αρθρίτιδες. Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα. Τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα.
• Αντιμετωπίστε τον πονοκέφαλο-ημικρανία με παρακεταμόλη. Η υγρασία φέρνει πονοκέφαλο.
• Το κρύο, η υγρασία και η αλλαγή του καιρού προκαλεί πόνους στις αρθρώσεις και σε παλιά τραύματα. Που οφείλεται και τι μπορεί να κάνετε για να το αντιμετωπίσετε; Πώς μπορεί να βοηθήσει η σωστή διατροφή;
• Έχετε πονοκέφαλο ή ημικρανία; Μάλλον φταίει η υγρασία.

PhD

Ελευθερία Ζεγγίνη : Ανακάλυψε τα γονίδια της οστεοαρθρίτιδας. Είναι διευθύντρια κέντρου γενετικής του Μονάχου

medlabnews.gr iatrikanea

Μετά από ένα γεμάτο πρωινό με τους δύο γιους της, τον 10χρονο Αλέξανδρο και τον οκτάχρονο Αχιλλέα, και αφού τα παιδιά φύγουν για το σχολείο, η δρ Ελευθερία Ζεγγίνη ξεκινά για τη δουλειά.

Και έχει πολλή δουλειά, με δεδομένο ότι διευθύνει ένα ολόκληρο ινστιτούτο ενός από τα σημαντικότερα ερευνητικά κέντρα στον κόσμο: πρόκειται για το Ινστιτούτο Μεταφραστικής Γονιδιωματικής του Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας Helmholtz του Μονάχου όπου «βουτά» καθημερινά με την ομάδα της στα άδυτα του ανθρώπινου γονιδιώματος προκειμένου να αποκαλύψει τα μυστικά νόσων οι οποίες αποτελούν μάστιγες για τον πληθυσμό, όπως η οστεοαρθρίτιδα, ο διαβήτης, η παχυσαρκία.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για μια ταγμένη στην έρευνα επιστήμονα από μικρή ηλικία. Όπως η ίδια αναφέρει στο «Βήμα» «ήδη από όταν πήγαινα στο Λύκειο στη γενέτειρά μου, τον Βόλο, ανέπτυξα ενδιαφέρον για τη Γενετική και την έρευνα. Ήθελα να ασχοληθώ με αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με την αιτιολογία ανθρωπίνων νόσων και να συνεισφέρω γνώση έτσι ώστε να καταπολεμηθούν μέσω νέων θεραπειών». Οι αναζητήσεις της την οδήγησαν αμέσως μετά το σχολείο στο εξωτερικό. «Με δεδομένο ότι αποφάσισα από νωρίς πως ήθελα να ασχοληθώ με την έρευνα στην ανθρώπινη γενετική, σκέφτηκα ότι οι επιλογές μου για σπουδές στην Ελλάδα ήταν είτε στη Βιολογία είτε στην Ιατρική. Στο εξωτερικό οι σχολές ήταν πιο εξειδικευμένες. Έτσι, μαζί με φίλους μου και τον νυν σύζυγό μου Βαγγέλη έφυγα για τη Βρετανία όπου οι πρώτες μου σπουδές ήταν στη Βιοχημεία και στην Εφαρμοσμένη Μοριακή Βιολογία στο Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ (UMIST). Στη συνέχεια εκπόνησα τη διδακτορική διατριβή μου στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ επάνω στην ανοσογενετική της παιδικής ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Τις προπτυχιακές σπουδές μου υποστήριξε με υποτροφία το Αχιλλοπούλειο Ιδρυμα, ενώ για το διδακτορικό μου έλαβα υποτροφία από το Arthritis Research Campaign».

Βραβεία από τα 25

Μετά τις σπουδές της και μια μικρής διάρκειας μεταδιδακτορική θέση στο Μάντσεστερ η δρ Ζεγγίνη ανέλαβε τη θέση μεταδιδακτορικού συνεργάτη στο Κέντρο Ανθρώπινης Γενετικής Wellcome του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. «Εκεί μελέτησα τη γενετική του διαβήτη τύπου 2 και έπειτα από δύο χρόνια, το 2006, έλαβα χρηματοδότηση για να ξεκινήσω τη δική μου ομάδα. Τον Νοέμβριο του 2008 μετακόμισα στο Κέιμπριτζ, ως μέλος του ακαδημαϊκού προσωπικού του Ινστιτούτου Wellcome Trust Sanger, όπου παρέμεινα για δέκα χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2018 ίδρυσα το Ινστιτούτο Μεταφραστικής Γονιδιωματικής στο Helmholtz». Και όχι απλώς ίδρυσε το Ινστιτούτο αλλά στα 41 έτη της έγινε η νεότερη επικεφαλής Ινστιτούτου τού τόσο σημαντικού αυτού ερευνητικού κέντρου.

Η πορεία της ήταν άλλωστε λαμπρή από την αρχή της καριέρας της – γι’ αυτό και άρχισε να γίνεται αποδέκτης βραβείων από τα 25 έτη της ως ανερχόμενο αστέρι της Γενετικής και έχει ήδη συγκεντρώσει μια εντυπωσιακή λίστα διακρίσεων, μεταξύ των οποίων αυτές της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για τη Ρευματολογία, του Wellcome Trust από το οποίο έλαβε βραβείο για τις Γυναίκες στην Επιστήμη, αλλά και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ από το οποίο έλαβε βραβείο για τους Νέους Επιστήμονες – έχει επίσης υπάρξει και στη λίστα των επιστημόνων με τη μεγαλύτερη επιρροή στο πεδίο τους παγκοσμίως. Η τελευταία της διάκριση ήλθε πέρυσι από τη χώρα μας καθώς τον Απρίλιο η δρ Ζεγγίνη έλαβε Βραβείο Αριστείας κατά τη διάρκεια του Πανελληνίου Συνεδρίου για τα Αυτοάνοσα Νοσήματα, τη Ρευματολογία και την Κλινική Ανοσολογία.

Όλα αυτά τα χρόνια πυξίδα της παραμένει η μελέτη της γενετικής βάσης πολυσύνθετων ασθενειών οι οποίες κοστίζουν ακριβά στην υγεία του παγκόσμιου πληθυσμού. «Για παράδειγμα, η οστεοαρθρίτιδα την οποία έχουμε στο ερευνητικό μας στόχαστρο, πλήττει 250 εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο και αποτελεί την υπ’ αριθμόν 1 αιτία αναπηρίας χωρίς να υπάρχει αυτή τη στιγμή αποτελεσματική θεραπεία εναντίον της. Εμείς διερευνούμε ποιες αλλαγές στο γονιδίωμα προδιαθέτουν για την εμφάνιση της συγκεκριμένης νόσου ώστε να αναπτυχθούν θεραπείες αλλά να βρεθούν και καινούργιοι δρόμοι πρόγνωσης και πρόληψής της. Για τους ίδιους σκοπούς μελετούμε επίσης τη γονιδιωματική του διαβήτη τύπου 2 και της παχυσαρκίας». Η ενδελεχής αυτή έρευνα έχει ήδη φέρει στο φως πολύτιμους γονιδιακούς «θησαυρούς»: μέσα στο 2019, για παράδειγμα, η δρ Ζεγγίνη αποκάλυψε, σύμφωνα με δημοσίευση στην έγκριτη επιθεώρηση «Nature Genetics», περισσότερα από 50 νέα γονίδια και βιολογικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την οστεοαρθρίτιδα.

Η τεχνητή νοημοσύνη

Αυτός είναι μόνο ο πιο πρόσφατος σταθμός του μεγάλου… γενετικού επιστημονικού ταξιδιού της ερευνήτριας το οποίο συνεχίζεται, και μάλιστα με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα την οποία προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη. «Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζουμε νέες μεθόδους τεχνητής νοημοσύνης στα μεγάλα δεδομένα γονιδιωματικής. Η τεχνητή νοημοσύνη επιτρέπει την ταχύτερη παραγωγή και ανάλυση γενετικών δεδομένων σε δείγματα εκατομμυρίων ανθρώπων με βαθύ χαρακτηρισμό του γονιδιώματός τους και λεπτομερή χαρακτηρισμό της φυσιολογίας και της υγείας τους. Στόχος μας είναι μέσα από αυτή την τόσο διεξοδική ανάλυση η επίτευξη της εξατομικευμένης ιατρικής».

Τη φλόγα της για τη Γενετική που παραμένει άσβεστη η Ελληνίδα καταξιωμένη επιστήμονας προσπαθεί μάλιστα να τη μεταλαμπαδεύσει στους νεότερους με κάθε ευκαιρία. Στο πλαίσιο αυτό, διοργανώνει μαζί με την ομάδα της τα τελευταία χρόνια το θερινό σχολείο ανθρώπινης γενετικής στη γενέτειρά της, τον Βόλο, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σε αυτό το θερινό σχολείο φοιτητές και μεταδιδακτορικοί ερευνητές μαθαίνουν τη θεωρία γύρω από τη γενετική έρευνα ενώ συμμετέχουν και σε εργαστήρια, σχεδιάζουν τη δική τους γενετική μελέτη και οι καλύτεροι από αυτούς βραβεύονται. Το εφετινό, τέταρτο κατά σειρά, θερινό σχολείο θα διεξαχθεί τον ερχόμενο Μάιο.

Και ενώ λείπει τόσα χρόνια, η καρδιά και το μυαλό της γυρνούν συνεχώς στην Ελλάδα, την οποία επισκέπτεται συχνά τόσο για να δει την οικογένειά της στον Βόλο όσο και για να βοηθήσει όπως μπορεί. Στο πλαίσιο αυτό αποδέχθηκε μάλιστα προσφάτως μαζί με άλλους καταξιωμένους επιστήμονες του εξωτερικού την πρόσκληση να λάβει μέρος στην Επιτροπή «Ελλάδα 2021» εν όψει της προετοιμασίας της χώρας μας για την επέτειο της συμπλήρωσης 200 ετών από την Εθνική Παλιγγενεσία.

Όλη η μέχρι τώρα πορεία της δρος Ζεγγίνη δείχνει ότι και στο μέλλον θα γεννιούνται νέες αφορμές για να της γίνονται τέτοια αφιερώματα, αφού φαίνεται ότι έχει τη γενετική έρευνα… γραμμένη στο γονιδίωμά της.

Διαβάστε επίσης

• Η Ελληνίδα ερευνήτρια, αναλαμβάνει διευθύντρια νέου Ινστιτούτου γενετικής στο Μόναχο
• Ελευθερία Ζεγγίνη: Ελληνίδα ερευνήτρια που ανακάλυψε τα γονίδια της οστεοαρθρίτιδας

Ποια είναι τα συμπτώματα της αρθρίτιδας; Τι να κάνετε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Κάθε φλεγμονή της άρθρωσης (ανεξαρτήτως αιτιολογίας) καλείται αρθρίτιδα. Η αρθρίτιδα σε γενικές γραμμές μπορεί να είναι φλεγμονώδης (ρευματοειδής. ψωριασική, ουρική, αντιδραστική κ.α.) εκφυλιστική (οστεοαρθρίτιδα κ.α.), τραυματική, σηπτική (μικροβιακή, ιογενής, μυκητιασική κ.α..

Η αρθρίτιδα αναφέρεται συχνά ως μία μόνο ασθένεια. Στην πραγματικότητα όμως, είναι ένας όρος που αναφέρεται σε περισσότερες από 100 ιατρικές παθήσεις που επηρεάζουν το μυοσκελετικό σύστημα, ειδικά τις αρθρώσεις όπου συναντώνται δύο ή περισσότερα οστά. Σε μερικές μορφές αρθρίτιδας επηρεάζονται επίσης και οι ιστοί στο εξωτερικό της άρθρωσης.

Ποια είναι τα συμπτώματα της αρθρίτιδας;

Η αρθρίτιδα μπορεί να επηρεάζει διαφορετικά άτομα με διαφορετικούς τρόπους αλλά τα πιο κοινά συμπτώματα είναι πόνος, πρήξιμο και δυσκαμψία σε μια ή περισσότερες αρθρώσεις, και κόπωση. Τα περισσότερα άτομα αισθάνονται άλγη και πόνους στους μυς και τις αρθρώσεις τους από καιρό σε καιρό και ένας τέτοιος πόνος είναι συχνά βραχύβιος. Ωστόσο, ο πόνος στις αρθρώσεις σας και η δυσκαμψία μέσα ή γύρω από τις αρθρώσεις, που δεν έχουν προφανή αιτία, θα μπορούσαν να οφείλονται σε αρθρίτιδα.

Τα συμπτώματα/ενδείξεις της αρθρίτιδας που πρέπει να προσέχετε περιλαμβάνουν:

1. Πόνο ή πρήξιμο γύρω από τις αρθρώσεις

2. Πόνο στα γόνατα ή τα ισχία (γοφούς) όταν ανεβαίνετε σκάλες ή περπατάτε

3. Δυσκαμψία στις αρθρώσεις νωρίς το πρωί

4. Δυσκολία στο ντύσιμο π.χ. δένοντας κορδόνια παπουτσιών ή κουμπώνοντας κουμπιά

5. Δυσκολία μπαίνοντας και βγαίνοντας από αυτοκίνητα

6. Κόπωση

7. Μυϊκή αδυναμία

8. Απώλεια κίνησης ή κινητικότητας

9. Ένα γενικό αίσθημα αδιαθεσίας

10. Απώλεια βάρους

11. Ήπιο πυρετό ή νυχτερινούς ιδρώτες

12. Δερματικά ερυθήματα 

Αυτά τα συμπτώματα δεν είναι ειδικά της αρθρίτιδας και μπορούν να προκληθούν από άλλες ασθένειες. Αυτά τα συμπτώματα δεν είναι παρόντα σε όλους τους τύπους αρθρίτιδας.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας;

Είναι σημαντικό να αναλάβετε ενεργό ρόλο στην κατανόηση και αντιμετώπιση της πάθησής σας. Ο ακόλουθος κατάλογος σημείων ελέγχου θα σας βοηθήσει να αρχίσετε τα πρώτα βήματα για να καταφέρετε να ζείτε καλά με την αρθρίτιδά σας.

1. Αναλάβετε τον έλεγχο γνωρίζοντας την ασθένειά σας - μάθετε ποιον τύπο έχετε και ανακαλύψτε έπειτα τους καλύτερους τρόπους να βελτιώσετε την κατάστασή σας

2. Μην καθυστερείτε, δείτε το γιατρό σας

3. Μάθετε σχετικά με τις επιλογές θεραπείας σας

4. Βρείτε νέους τρόπους να παραμείνετε δραστήριοι – η τακτική άσκηση βοηθά στην ανάπτυξη και διατήρηση υγιών οστών, μυών και αρθρώσεων. Π.χ. περπάτημα

5. Μάθετε τεχνικές για να σας βοηθούν να διαχειρίζεστε τον πόνο σας - μιλήστε στο γιατρό σας για τη διαχείριση του πόνου σας, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει άλλους τομείς εκτός από φάρμακα - Φυσιοθεραπεία (μια θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει με την κινητικότητα και την ανεξαρτησία) και Υδροθεραπεία (άσκηση σε ζεστό νερό), που μπορούν να σας βοηθήσουν.

6. Αποδεχθείτε τα συναισθήματά σας και ζητήστε υποστήριξη

7. Κάνετε επιλογές τροφών που «μετρούν» - ακολουθείτε μια υγιεινή ισορροπημένη διατροφή για να διατηρείτε το βάρος σας σε φυσιολογικά επίπεδα σε σχέση με το ύψος σας

8. Ισορροπήστε τη ζωή σας - όταν έχετε αρθρίτιδα, χρειάζεται να βρείτε τη σωστή ισορροπία μεταξύ της εργασίας, της δραστηριότητας και της ανάπαυσης. Να είστε ευέλικτοι - αν έχετε μια άσχημη ημέρα, αλλάξτε τα σχέδιά σας. Βρείτε νέες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε με την αρθρίτιδά σας που θα σας δώσουν ικανοποίηση. Π.χ. χορός και ελαφρά άσκηση

9. Διαχείριση άγχους (στρες) και χαλάρωση – Αναγνωρίστε το πότε σας πιάνει άγχος. Βρείτε δραστηριότητες που θα ανακουφίζουν το άγχος – μάθετε τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός. Αφήστε κάποιο ελεύθερο χρόνο για να χαλαρώνετε π.χ. ένα αγαπημένο μέρος στον κήπο 

ΠΗΓΗ http://www.arthritisaustralia.com.au

Rheumatology Secrets, Arthritis Research Campaign

Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία www.ere.gr

Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα www.arthritis.org.gr

Διαβάστε επίσης

• Αρθρίτιδες. Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα. Τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα. 
• Τι είναι ο ρευματολόγος και για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε;
• Τι είναι το ουρικό οξύ; Τι προκαλεί η αύξησή του και ποιοι κινδυνεύουν; Πώς μπορεί να προληφθεί η ουρική αρθρίτιδα και η νεφρική βλάβη; Η σημασία της σωστής διατροφής.
• Τι πρέπει να κάνετε όταν πονάνε οι αρθρώσεις σας με τις αλλαγές του καιρού;

Aυξημένο ουρικό οξύ, υπερουριχαιμία. Που οφείλεται; Τι μπορεί να προκαλέσει; Πώς αντιμετωπίζεται;

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Το ουρικό οξύ αποτελεί τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών και παράγεται κατά κύριο λόγο στο ήπαρ και σε μικρότερο βαθμό στους νεφρούς και στο λεπτό έντερο.

Αποτελεί ένα ασθενές οξύ με χαμηλή διαλυτότητα στα σωματικά υγρά και κυκλοφορεί στο πλάσμα με ιονισμένη μορφή. Επιπλέον μια δράση του λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου σημαντική και κάθε άλλο πέρα από επιβλαβή είναι ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ενδογενή αντιοξειδωτικά του οργανισμού. Η απέκκριση του από τον τελευταίο γίνεται κυρίως μέσω των ούρων, ενώ αποβάλλεται κατά 30% στα κόπρανα και ελαχίστως μέσω του ιδρώτα. Τα επίπεδα του επηρεάζονται κατά βάση από την ενδογενή παραγωγή πουρινών καθώς και από την ικανότητα της νεφρικής του απέκκρισης. Επιπρόσθετα παθολογικές καταστάσεις όπως ο υποπαραθυρεοειδισμός, η τοξικότητα από μόλυβδο, η νεφρική ανεπάρκεια ή οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας και οι διατροφικές συνήθειες επηρεάζουν τα επίπεδα του. 

Οι φυσιολογικές τιμές του ουρικού είναι: 

• Άντρες: (3,5-7,2 mg/dl), 
• γυναίκες :2,6-6 mg/dl και 
• παιδιά (2-5,5 mg/dl).

Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στον οργανισμό προκαλούν υπερουριχαιμία. Η αύξηση στο ουρικό οξύ ονομάζεται στην ιατρική υπερουριχαιμία (hyperuricemia). Στην υπερουριχαιμία το ουρικό οξύ υπερβαίνει τα 7 mg/dl, στις μετρήσεις με ακριβείς μεθόδους ανίχνευσης, ενώ στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες τα όρια στο ουρικό οξύ είναι πιο χαμηλά και δεν ξεπερνούν τα 6mg/dl. Στη συνέχεια, η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει λόγω εναπόθεσης κρυστάλλων νατρίου σε διάφορα σημεία του σώματος, την εμφάνιση ουρικής αρθρίτιδας ή και να χειροτερέψει καταστάσεις παθολογικές όπως ο διαβήτης, η λευχαιμία και η αρτηριακή υπέρταση. 

Αν και ένα υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα μπορεί να υποδεικνύει αυξημένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας, η σχέση μεταξύ υπερουριχαιμία και ουρική αρθρίτιδα είναι ασαφής. Πολλοί ασθενείς με υπερουριχαιμία δεν αναπτύσσουν ουρική αρθρίτιδα (ασυμπτωματική υπερουριχαιμία), ενώ μερικοί ασθενείς με επανειλημμένες επιθέσεις ουρική αρθρίτιδα έχουν φυσιολογική ή χαμηλή αρτηριακή επίπεδα ουρικού οξέος. Όντως, το επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα μειώνει συχνά κατά τη διάρκεια μιας οξείας επίθεσης της ουρικής αρθρίτιδας. 

H υπερουριχαιμία δύναται να είναι διατροφικής προέλευσης ή να οφείλεται σε απλούς μεταβολικούς παράγοντες. Είναι όμως δυνατόν να συνδέεται και με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα. Έτσι, αύξηση στο ουρικό οξύ, δηλαδή υπερουριχαιμία, μπορούν να προκαλέσουν τα μυελο-υπερπλαστικά νοσήματα, η ψωρίαση, η αιμόλυση, τα νεφρικά νοσήματα. Για την αύξηση στο ουρικό οξύ μπορούν να ευθύνονται επίσης η υπέρταση, ο υποθυρεοειδισμός, ο υπερπαραθυρεοειδισμός, ο αλκοολισμός, η σαρκοείδωση, αλλά και η παχυσαρκία, οι χρόνιες στερητικές δίαιτες, οι παρενέργειες φαρμάκων και η τοξική δράση ουσιών. Συχνή στην υπερουριχαιμία είναι η παρεμβολή κληρονομικών παραγόντων.

Θεραπεία

Η αύξηση στο ουρικό οξύ, δηλαδή η υπερουριχαιμία, μπορεί να προκαλέσει ουρική αρθρίτιδα, βλάβες και λίθους στα νεφρά. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν παρουσιάζουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια ευαισθησία στις βλαπτικές επιδράσεις της υπερουριχαιμίας, Οπότε, η απόφαση για θεραπεία με ειδικά φάρμακα αλλά και με αυστηρή διαιτητική αγωγή, εξαρτάται από το αίτιο και τις πιθανές επιπτώσεις της σε κάθε άτομο χωριστά, όπως διαφαίνεται με σαφήνεια μετά από λεπτομερή ιατρική αξιολόγηση.

Συνήθως στην ασυμπτωματική υπερουριχαιμία δεν απαιτείται αγωγή, αλλά συχνή παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας

Η υπερουριχαιμία και η ουρική αρθρίτις συνοδεύονται με υπέρταση, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία, αθηροσκλήρωση, κατάχρηση οινοπνεύματος. Η πρόληψη και θεραπεία αυτών των διαταραχών είναι απολύτως απαραίτητη στους ασθενείς με ουρική νόσο.

Αναφορικά με τη δίαιτα: όσο αυστηρή και αν είναι σε πουρίνες, δε μειώνει τα επίπεδα του ουρικού οξέος του αίματος πλέον των 1-2 mg. Πρόσφατα δεδομένα υποστηρίζουν ότι φαγητά πλέον εύληπτα, ο περιορισμός των θερμίδων με αύξηση του ποσού των πρωτεϊνών, η μείωση των κεκορεσμένων λιπών και η προοδευτική μείωση του σωματικού βάρους σε συνδυασμό προκαλούν ουσιώδη μείωση του ουρικού οξέος του αίματος.

Ο πάσχων από υπερουριχαιμία πρέπει σε πολλές περιπτώσεις να προσέχει τη διατροφή του. 

Να αποφεύγει 

• το πλήρες γάλα και γιαούρτι και κρέμα γάλακτος, 
• τα λιπαρά τρόφιμα (Τηγανίτες, βουτυρωμένο φρυγανισμένο ψωμί, μπισκότα, μάφινς, και πατάτες τηγανητές) 
• το αλκοόλ, 
• τα εντόσθια, 
• τα οστρακοειδή, (αστακός, καραβίδες, γαρίδες, σκουμπρί, αθερίνα, παστά κρέατα και ψάρια, μύδια και στρείδια), 
• τις αντσούγιες, 
• την υπερκατανάλωση κρέατος και τα παράγωγα κρέατος, 
• μαγιά,  
• σούπες βασισμένες σε ζωμό κρέατος (μπουιγιόν και κονσομέ). 

Για να αντιμετωπιστεί η αύξηση στο ουρικό οξύ (υπερουριχαιμία) πρέπει επίσης ο πάσχων να αποφεύγει τις απότομες αυξομειώσεις βάρους και να πίνει αρκετό νερό.  

Όταν η υπερουριχαιμία συνδέεται με σοβαρό υποκείμενο νόσημα ή έχει προκαλέσει επιπλοκές από τα νεφρά ή τις αρθρώσεις η θεραπεία κατευθύνεται και προς την αντιμετώπιση των καταστάσεων αυτών.

Διαβάστε επίσης

• Τι είναι το ουρικό οξύ; Τι προκαλεί η αύξησή του και ποιοι κινδυνεύουν; Πώς μπορεί να προληφθεί η ουρική αρθρίτιδα και η νεφρική βλάβη; Η σημασία της σωστής διατροφής.
• Τα κουνούπια προτιμούν τους ανθρώπους με χοληστερίνη και ουρικό οξύ
• Ποιος ο λόγος που μπορεί να πονάνε τα πόδια σας; Όλες οι αιτίες από τις πιο απλές μέχρι τις πιο σοβαρές.
• Πέτρες στα νεφρά (νεφρολιθίαση). Τι είναι και πώς δημιουργούνται; Τι πρέπει να κάνετε για να την προλάβετε; Ποια η κατάλληλη διατροφή και ποια βότανα μπορούν βοηθήσουν στην αντιμετώπιση;
• Αρθρίτιδες. Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα. Τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα.
• Η συμβολή της σωστής διατροφής σε ασθενείς με αρθρίτιδα

Αλέξανδρου Γιατζίδη
Dr.
PhD
https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Σε ποια είδη αρθρίτιδας, κάνουν καλό τα Ωμέγα-3 λιπαρά; Σε ποιες τροφές τα βρίσκουμε;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Τα ιχθυέλαια

Τα ιχθυέλαια είναι λάδια που απαντώνται στους ιστούς των ψαριών. Περιέχουν ένα συγκεκριμένο είδος λίπους που ονομάζεται ωμέγα-3.

Τι είναι τα ωμέγα-3 λιπαρά;

Ωμέγα-3 λιπαρά είναι ένα είδος λίπους που μπορεί να είναι σημαντικό για την καλή γενική υγεία. Ο οργανισμός μας δεν μπορεί να παράγει ωμέγα-3 λιπαρά, γι’ αυτό πρέπει να λαμβάνονται από τα τρόφιμα. Τα ωμέγα-3 λιπαρά απαντώνται κυρίως σε λιπαρά ψάρια και σε ορισμένα λάδια ξηρών καρπών και σπόρων.

Πώς ενεργούν τα ωμέγα-3 λιπαρά για την αρθρίτιδα;

Ορισμένοι τύποι ωμέγα-3 λιπαρών μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή από αρθρίτιδα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου και της δυσκαμψίας των αρθρώσεων με παρόμοιο τρόπο όπως και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Σε ποια είδη αρθρίτιδας κάνουν καλό τα ωμέγα-3 λιπαρά;

Δεν έχουν γίνει μελέτες για τα ωμέγα-3 λιπαρά σε όλες τις μορφές αρθρίτιδας. Οι πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι τα ωμέγα-3 λιπαρά είναι χρήσιμα για άτομα με φλεγμονώδη αρθρίτιδα, όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και ψωριασική αρθρίτιδα. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τα ιχθυέλαια μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων του λύκου (συστηματικού ερυθηματώδους λύκου). Τα ιχθυέλαια δεν έχουν εξεταστεί διεξοδικά σε άλλες μορφές αρθρίτιδας όπως η οστεοαρθρίτιδα, επομένως δεν είναι σαφές αν είναι χρήσιμα γι’ αυτές τις παθήσεις.

Άλλα οφέλη

Η μακροπρόθεσμη πρόσληψη ιχθυελαίου έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την εξάρτηση από τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα σε ορισμένες περιπτώσεις αρθρίτιδας. Αυτό μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου παρενεργειών από αυτά τα φάρμακα. Τα ιχθυέλαια μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρδιοπάθειας και καρδιακής προσβολής.

Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι μπορούν να διαδραματίσουν επίσης κάποιο ρόλο στην πρόληψη και θεραπευτική αγωγή της κατάθλιψης.

Πού μπορώ να βρω ωμέγα-3 λιπαρά;

• Λιπαρά ψάρια, όπως ο τόνος, ο σολομός, η ρέγκα, οι σαρδέλες και το σκουμπρί

• Λιναρόσπορος και λάδι κανόλας (ωστόσο τα λάδια αυτά δεν είναι τόσο δραστικά κατά της φλεγμονής όπως τα ιχθυέλαια)

• Καρύδια

• Τρόφιμα ενισχυμένα με ωμέγα-3, όπως οι μαργαρίνες και τα αυγά.

Η διατροφή με τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά μπορεί να σας βοηθήσει να επιτύχετε οφέλη για την καρδιά και τη γενική σας υγεία. Ωστόσο είναι απίθανο να μπορείτε να προσλαμβάνετε αρκετά ωμέγα-3 λιπαρά από τη διατροφή σας για μείωση της φλεγμονής χωρίς συμπληρώματα ιχθυελαίων.

Τι είδος συμπληρώματος θα πρέπει να επιλέξω;

Τα συμπληρώματα ιχθυελαίων διατίθενται σε κάψουλες ή υγρό. Οι διαφορετικές μάρκες ποικίλλουν ως προς την ποσότητα ωμέγα-3 λιπαρών που περιέχουν οι κάψουλες, οπότε αξίζει να συγκρίνετε τις μάρκες. Ελέγχετε την ετικέτα για να δείτε την ποσότητα ωμέγα-3 που περιέχει κάθε κάψουλα (μπορεί να αναφέρεται ως ολικό ωμέγα-3 ή ως EPA (εικοσιπεντανοϊκό οξύ) και DHA (δοκοσαεξανοϊκό οξύ), που είναι δύο μορφές ωμέγα-3). Το εμφιαλωμένο ιχθυέλαιο είναι γενικά ο πιο βολικός και λιγότερο δαπανηρός τρόπος για να παίρνετε τη δόση που χρειάζεται για μείωση της φλεγμονής. Οι κάψουλες προτιμούνται από μερικούς ανθρώπους και είναι πιο εύκολο να τις παίρνετε μαζί σας όταν ταξιδεύετε.

Τι δόση θα πρέπει να παίρνω για την αρθρίτιδα;

Η έρευνα υποδεικνύει ότι η δόση που χρειάζεται για μείωση της φλεγμονής είναι 2,7 γραμμάρια ωμέγα-3 (EPA συν DHA) ημερησίως. Αυτή η δόση συνήθως απαιτεί περίπου είτε:

• εννέα έως 14 τυποποιημένες κάψουλες 1000mg ιχθυελαίου ή πέντε έως επτά κάψουλες συμπυκνωμένου ιχθυελαίου ημερησίως, είτε

• 15ml εμφιαλωμένου ιχθυελαίου ή 5-7ml συμπυκνωμένου εμφιαλωμένου ιχθυελαίου ημερησίως.

(Σημειώστε ότι το ιχθυέλαιο μπορεί να ωφελεί την καρδιά και τη γενική σας υγεία σε χαμηλότερες δόσεις. Ωστόσο αυτές οι δόσεις, γενικά, δεν θα ελέγχουν τα συμπτώματα της αρθρίτιδας).

Σε πόσο καιρό θα παρατηρήσω αποτέλεσμα;

Μπορεί να χρειαστεί να παίρνετε συμπληρώματα ιχθυελαίου τακτικά στη συνιστώμενη δόση για αρθρίτιδα για δύο έως τρεις μήνες πριν παρατηρήσετε βελτιώσεις στα συμπτώματα της αρθρίτιδας. Αν δεν υπάρχει αλλαγή μέχρι τότε, τα συμπληρώματα είναι πιθανόν να μην είναι αποτελεσματικά για την αρθρίτιδα στην περίπτωσή σας.

Υπάρχουν τυχόν παρενέργειες;

Το ιχθυέλαιο είναι συνήθως καλά ανεκτό. Μια πιθανή παρενέργεια από συμπληρώματα ιχθυελαίων είναι η στομαχική διαταραχή (για παράδειγμα, καούρα, ναυτία, διάρροια). Αν παίρνετε υψηλές δόσεις άνω των 7 γραμμαρίων ωμέγα-3 λιπαρών την ημέρα, μπορεί να αυξηθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας. Τα ιχθυέλαια δεν φαίνεται να αλληλεπιδρούν με φάρμακα που επηρεάζουν την αιμορραγία,

όπως η ασπιρίνη ή η βαρφαρίνη. Ωστόσο συνιστάται να ρωτήσετε το γιατρό σας πριν πάρετε ιχθυέλαιο αν παίρνετε αυτά τα είδη φαρμάκων.

Προσοχή με τα ιχθυέλαια από συκώτι ψαριών

Είναι σημαντικό να μην συγχέετε τα ιχθυέλαια με τα ιχθυέλαια από συκώτι ψαριών (όπως το μουρουνέλαιο). Τα Iχθυέλαια από συκώτι ψαριών περιέχουν επίσης βιταμίνη Α. 
Μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Α μπορεί να προκαλούν σοβαρές παρενέργειες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αν παίρνετε ιχθυέλαια από συκώτι ψαριών στις δόσεις που συνιστώνται για την αρθρίτιδα μπορεί να υπερβείτε τη συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης Α. Παίρνετε μόνο τη δόση ιχθυελαίου από συκώτι ψαριών που συνιστάται στην ετικέτα. Για να αυξήσετε την πρόσληψη των ωμέγα-3 λιπαρών, θα πρέπει να παίρνετε αγνά ιχθυέλαια, όχι ιχθυέλαια από συκώτι ψαριών.

Ενημερώστε το γιατρό σας

Πάντα να ενημερώνετε το γιατρό και το φαρμακοποιό σας αν κάνετε οποιεσδήποτε θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της λήψης ιχθυελαίων και άλλων φυσικών φαρμάκων. Μη σταματήσετε οποιεσδήποτε θεραπείες που κάνετε χωρίς πρώτα να συζητήσετε το θέμα με το γιατρό σας

Διαβάστε επίσης

• Αρθρίτιδες. Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ποδάγρα ή ουρική αρθρίτιδα. Τι να κάνετε για να ζείτε καλά με την αρθρίτιδα. 
• Τι είναι ο ρευματολόγος και για ποιους λόγους πρέπει να τον επισκεφτείτε;
• Η συμβολή της σωστής διατροφής σε ασθενείς με αρθρίτιδα
• Τι είναι το ουρικό οξύ; Τι προκαλεί η αύξησή του και ποιοι κινδυνεύουν; Πώς μπορεί να προληφθεί η ουρική αρθρίτιδα και η νεφρική βλάβη; Η σημασία της σωστής διατροφής.

Πόνος στον αγκώνα, έξω και έσω επικονδυλίτιδα. Αγκώνας τενιστών και αγκώνας γκόλφερ.

Αλέξανδρου Γιατζίδη

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr  iatrikanea

H επικονδυλίτιδα του αγκώνα συνιστά μια πάθηση κατά την οποία αναπτύσσεται έντονος πόνος στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα (στους επικόνδυλους) και οφείλεται σε έντονη και παρατεταμένη χρήση του αγκώνα (σύνδρομο υπέρχρησης). Συμβαίνει συνήθως σε ασθενείς που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες και η συμπτωματολογία της μπορεί να είναι έντονη και χρόνια. Η επικονδυλίτιδα μπορεί να αφορά την έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα. Και στις δύο περιπτώσεις η συχνή σύσπαση των μυών που καταφύονται στην έξω ή την έσω πλευρά του αγκώνα προκαλεί υπέρμετρη φόρτιση και τραυματισμό των τενόντων της περιοχής μ’ αποτέλεσμα πόνο και ευαισθησία. Παρόμοια συμπτώματα βέβαια μπορούν ν’ αναπτυχθούν και με άμεσο τραυματισμό (λχ πτώση, σύγκρουση).

Η έξω επικονδυλίτιδα ονομάζεται και tennis elbow καθώς παρατηρείται συχνά στους τενίστες. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που εκτείνουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί καταφύονται στον έξω επικόνδυλο του αγκώνα.

Η έσω επικονδυλίτιδα ονομάζεται και golfer elbow καθώς παρατηρείται συχνά στους γκολφερ. Σχετίζεται με τη τενοντίτιδα των μυών που κάμπτουν τον καρπό και το χέρι καθώς αυτοί καταφύονται στον έσω επικόνδυλο του αγκώνα.

Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στο σημείο όπου οι τένοντες προσφύονται στον έξω επικόνδυλο ή και κατά μήκος των μυών στο αντιβράχιο. Ο πόνος εμφανίζεται ή/και επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια ή μετά από βαρειά χειρονακτική εργασία.

Σε σοβαρές περιπτώσεις εμφανίζεται ακόμα και κατά την προσπάθεια να σηκώσει κανείς ένα ελαφρύ αντικείμενο ή να σφίξει κάτι με τη γροθιά του (πχ να ξεβιδώσει ένα καπάκι).

Στοιχεία ανατομικής: 

Ο αγκώνας επιτρέπει τις κινήσεις κάμψης και έκτασης του βραχίονα, καθώς και τις στροφικές κινήσεις του χεριού. Είναι μια άρθρωση που τα οστά συνδέονται μεταξύ τους για να επιτρέπεται η κίνηση τους προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι τένοντες λειτουργούν ως προσφύσεις των μυών στα οστά. Όταν σηκώνετε το άκρο χέρι προς τα πάνω, οι εκτείνοντες μύες συστέλλονται και βραχύνονται. Τραβούν τους τένοντες, οι οποίοι με τη σειρά τους τραβούν τα οστά και ο καρπός λυγίζει.

Οι μύες, πού επιτελούν την έκταση του καρπού (εκτείνοντες) προσφύονται στην έξω επιφάνεια του αγκώνα και αποτελούνται από ένα κοινό τένοντα. Οι τένοντες αποτελούνται από ίνες, που σαν κύριο συστατικό τους είναι το κολλαγόνο.

Οι επιμήκεις αυτές ίνες του κολλαγόνου προσδίδουν στους τένοντες την αντοχή στις διατατικές δυνάμεις.

Κατά τη διάρκεια μιας κίνησης (άρση βάρους, χτύπημα της ρακέτας, προσπάθεια να βιδώσουμε με κατσαβίδι) οι μύες συσπώνται, η δύναμη αυτή μεταφέρεται στον κοινό τένοντα και στο σημείο της πρόσφυσής του στον επικόνδυλο.


Αιτιολογία: 

Η υπερχρήση των μυών και τενόντων του αντιβραχίου είναι η πιο συχνή αιτία. Πολλές φορές η επανάληψη κινήσεων απλών προκαλεί την φλεγμονή του κοινού τένοντα και την μερική ρήξη των ινών του. Το κάρφωμα, βίδωμα, άρση βαρέων αντικειμένων μπορεί να προκαλέσει την επικονδυλίτιδα. 

Ο οργανισμός κινητοποιεί μηχανισμούς για την επούλωση αυτών των μικρών ρήξεων. Η συνεχιζόμενη χρήση όμως του χεριού, και η επανάληψη των ίδιων κινήσεων, προκαλούν νέες ρήξεις. Ετσι εμφανίζεται ουλώδης ιστός μέσα στη μάζα του τένοντα, με αποτέλεσμα ελάττωση της αντοχής και πόνο.

Συμπτώματα

• Πόνος στην έξω ή έσω πλευρά του αγκώνα.
• Ευαισθησία εντοπισμένη στον έξω κόνδυλο του βραχιονίου (οστική προεξοχή στην έξω επιφάνεια του αγκώνα) ή στην έσω επικονδυλίτιδα στην μέσα πλευρά του αγκώνα 
• Επώδυνες κινήσεις – κυρίως η έκταση του καρπού και η άρση αντικειμένων – και ο δραγμός (γροθιά). Δραστηριότητες που απαιτούν χρήση των μυών που εκτείνουν τον αγκώνα ( ένα μπουκάλι νερό) είναι χαρακτηριστικά επώδυνες.
• Πρωινή δυσκαμψία

Διάγνωση: 

Η διαδικασία της διάγνωσης περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς, για τα συμπτώματα, τον τρόπο και την διάρκεια που εμφανίζονται, καθώς και πιθανές αιτίες που ο ασθενής μπορεί να ενοχοποιήσει.

Ο γιατρός πιέζει το σημείο του επικονδύλου, για να διαπιστώσει αν πονάτε. Στη συνέχεια, σας ζητάει να σηκώσετε τα δάχτυλά σας, ενώ την ίδια στιγμή τα πιέζει προς την αντίθετη κατεύθυνση, ασκώντας αντίσταση. Η κίνηση αυτή ενεργοποιεί τους εκτείνοντες μυς. Εάν κατά την εξέταση αυτή νιώθετε πόνο, συμπεραίνουμε, συνήθως, ότι το πρόβλημα είναι επικονδυλίτιδα.

Οι ακτινογραφίες δεν παρέχουν κάποια πληροφορία, εκτός αν συνυπάρχει οστικό υπόστρωμα (ρευματοειδής αρθρίτιδα).

Ο έλεγχος με μαγνητική τομογραφία μπορεί να αναδείξει πρώιμες ρήξεις του τένοντα. 



Θεραπεία:

Χωρίς θεραπεία, ο αγκώνας γίνεται συνεχώς πιο επώδυνος. Ο πόνος γίνεται τόσο έντονος, σε σημείο να εμποδίζει την εργασία σας, ιδιαίτερα αν ασκείτε χειρωνακτικό επάγγελμα.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:

Χρειάζεται ανάπαυση και παύση των κινήσεων που προκαλούν πόνο.

• ακινητοποίηση του αγκώνα και του αντιβραχίου για 2 – 3 εβδομάδες.
• φαρμακευτική αγωγή με αναλγητικά και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.
• εφαρμογή πάγου ή θερμότητας
• Μερικές φορές, ένας κινησιοθεραπευτής συμβάλλει στη θεραπεία, πιέζοντας τον τένοντα (εγκάρσια μάλαξη σε βάθος), για να «δια- λύσει» του κόμπους που έχουν δημιουργηθεί στο επίπεδο των μυών ή των οστών (συμφύσεις). Αυτή η μέθοδος μπορεί στιγμιαία να προκαλεί πόνο, είναι όμως αποτελεσματική για τη μείωση των καθημερινών πόνων.
• Η θεραπεία με ειδικούς υπερήχους βοηθά αποτελεσματικά. Αυτά τα ηχητικά κύματα δημιουργούν μικροτραύματα που προωθούν τις φυσικές διεργασίες επούλωσης.

Η θεραπεία της έξω ή έσω επικονδυλίτιδας του αγκώνα είναι κατ’ αρχάς συντηρητική και συνίσταται σε μια σειρά μέτρων όπως παγοθεραπεία, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη-αναλγητικά, αποφυγή χρήσης των μυών που εμπλέκονται και κατάλληλη φυσικοθεραπεία. Οι τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης μπορούν να έχουν άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα, πρέπει ωστόσο να γίνονται με σωστή τεχνική και να αποφεύγεται η κατάχρησή τους.

Σε περιπτώσεις χρόνιας και υποτροπιάζουσας φλεγμονής προτιμάται η λύση της χειρουργικής επέμβασης. Αυτή συνίσταται σε μια μικρή τομή (διατομές ολίσθησης) στο σημείο έκφυσης των εκτεινόντων ή καμπτήρων μυών στην περιοχή του έξω ή έσω επικόνδυλου με αποτέλεσμα τοπική αποσυμπίεση που συνήθως μειώνει αισθητά τον πόνο και την ευαισθησία.

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει:

• αφαίρεση του ουλώδους ιστού από την μάζα του τένοντα των εκτεινόντων
• απελευθέρωση της έκφυσης του τένοντα των εκτεινόντων

Η επέμβαση γίνεται συνήθως με περιοχική αναισθησία, στο τμήμα ημερήσιας νοσηλείας του νοσοκομείου.

Διαβάστε επίσης

Κάταγμα στο κάτω άκρο της κερκίδας, στο χέρι ή κάταγμα τύπου Colles

Πόνοι στον Αυχένα. Ασκήσεις για την αντιμετώπιση τους και οδηγίες για την πρόληψη τους

Πόνος χαμηλά στο χέρι από τενοντίτιδα στον καρπό. Αιτίες που συμβαίνει, τρόποι αντιμετώπισης και πρόληψης

Αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα, με πόνο στην μέση, πρωινή δυσκαμψία. Πώς γίνεται η διάγνωση, ποια η θεραπεία, υπάρχει πρόληψη;

Τι είναι η κρυοθεραπεία; Πως αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πόνους κακώσεων, μυών, μέσης και αρθρώσεων;