MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Οστεοαρθρίτιδα

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οστεοαρθρίτιδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Οστεοαρθρίτιδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έχετε αυξημένο ουρικό οξύ, υπερουριχαιμία; Τι να τρώτε και ποιες τροφές να αποφεύγετε; Ρόφημα με σέλερι

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια κοινή και οδυνηρή πάθηση που προσβάλλει τις αρθρώσεις. Σχηματίζονται μικροί κρύσταλλοι μέσα και γύρω από την άρθρωση, προκαλώντας φλεγμονή, πόνο και πρήξιμο. Αυτοί οι κρύσταλλοι σχηματίζονται από ένα από τα συνήθη απόβλητα που παράγονται από τον οργανισμό, το ουρικό οξύ.

Το ουρικό οξύ είναι μια χημική ουσία που δημιουργείται όταν ο οργανισμός διασπά τις ουσίες που ονομάζονται πουρίνες. Οι πουρίνες βρίσκονται σε ορισμένες τροφές και ποτά. Αυτά περιλαμβάνουν κυρίως το συκώτι, τις αντσούγιες, το σκουμπρί, τα ξερά φασόλια, τα μπιζέλια και την μπίρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό του ουρικού οξέος διαλύεται στο αίμα και φιλτράρεται στα νεφρά. Από εκεί, αποβάλλεται από τον οργανισμό με τα ούρα. Αν το σώμα σας παράγει υπερβολική ποσότητα ουρικού οξέος ή δεν απομακρύνει αρκετό μέσω των ούρων, μπορεί να σας προκαλέσει πρόβλημα. Το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα ονομάζεται υπερουριχαιμία. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει αρκετά γρήγορα σε άτομα με ουρική αρθρίτιδα. Αυτό προκαλεί αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος και το σχηματισμό κρυστάλλων.

Εάν η διατροφή σας αποτελείται από μεγαλύτερες ποσότητες πουρινών, υπάρχει περίπτωση να αναπτύξετε ουρική αρθρίτιδα, επειδή οι πουρίνες μεταβολίζονται σε ουρικό οξύ. Είναι προφανές ότι για ακόμη μία φορά η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην δημιουργία μιας νόσου. Ωστόσο, θεωρείται ότι δεν προκαλούν ουρική αρθρίτιδα όλες οι τροφές που είναι πλούσιες σε πουρίνες. Σημαντικό είναι λοιπόν να ελέγχουμε και να προσαρμόζουμε την διατροφή μας στις ανάγκες του οργανισμού, σκεπτόμενοι πάντα ότι η υπερκατανάλωση ορισμένων τροφών μπορεί να αποδεχτεί βλαβερή για τον οργανισμό μας.

Το αλκοόλ, η παχυσαρκία, η υπολειτουργία του θυρεοειδούς, η κληρονομικότητα, οι μεταβολικές και ενδοκρινικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης ή η οξέωση, καθώς και ο καρκίνος, η χημειοθεραπεία ή άλλου είδους φάρμακα μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα του ουρικού οξέος.

Τρόφιμα που επιτρέπονται (σε λογικές ποσότητες) στην οξεία φάση:

  • Γάλα, γιαούρτι, τυρί, παγωτό (προτιμήστε τα άπαχα γαλακτοκομικά προϊόντα)
  • Αυγά
  • Δημητριακά, ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες (όχι τηγανητές)
  • Κέικ, μπισκότα 
  • Λαχανικά: Μελέτες έχουν δείξει ότι τα λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες ΔΕΝ αυξάνουν τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας ή τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας. Περιορίστε την κατανάλωση σε σπαράγγια, σπανάκι, μπιζέλια, κουνουπίδι και μανιτάρια, ντομάτα, αρακά.
  • Χορταρικά
  • Φρούτα κατά προτίμηση κεράσια, βατόμουρα. Φρούτα κονσέρβας.
  • Λάδι, βούτυρο μαργαρίνη, ελιές (σε λογικές ποσότητες)
  • Αλάτι, ξίδι, καρυκεύματα
  • Μέλι, κακάο, σοκολάτα, ζελέ  Καλό θα ήταν να αποφύγετε τη μεγάλη κατανάλωση επεξεργασμένων υδατανθράκων και απλών σακχάρων π.χ. λευκού ψωμιού, κέικ, καραμελών, αναψυκτικών.
  • Καφές, τσάι.


Θα πρέπει να πίνετε νερό σε μεγάλες ποσότητες που μπορούν να βοηθήσουν το σώμα σας στην αποβολή τοξινών και του ουρικού οξέος. Το πολύ νερό μπορεί να σας βοηθήσει στην πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας (τουλάχιστον 8-10 ποτήρια νερό την ημέρα πρέπει να πίνετε αν έχετε αυξημένο ουρικό οξύ).

Θα πρέπει επίσης να προσέχετε το βάρος σας.

Το μηλόξυδο είναι ένα φυσικό μέσο καθαρισμού και βοηθά στην απομάκρυνση της περίσσειας των αποβλήτων από το σώμα. Μπορείτε να προσθέσετε ένα κουταλάκι του γλυκού ωμό, βιολογικό ξίδι μήλου σε ένα ποτήρι νερό και πίνετε αυτό το διάλυμα τρεις φορές την ημέρα.
Ο χυμός λεμονιών είναι επίσης καλός για την καταπολέμηση της ουρικής αρθρίτιδας. Ο χυμός ενός λεμονιού σε ένα ποτήρι ζεστό νερό κάθε πρωί με άδειο στομάχι για μερικές εβδομάδες είναι από τα καλύτερα φυσικά μέσα για την πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας.
Τρώγοντας μισό φλιτζάνι κεράσια κάθε μέρα (25 γραμμάρια κερασιών/ημέρα είναι η κατάλληλη δόση) για μερικές εβδομάδες μπορείτε να καταπολεμήσετε την ουρική αρθρίτιδα, ή πίνοντας ένα ή δύο ποτήρια ξινό χυμό κερασιού.
Η διατροφή σας πρέπει, επίσης, να περιλαμβάνει βατόμουρα, φράουλες, πιπεριές και άλλα λαχανικά και φρούτα που περιέχουν βιταμίνη C και αντιοξειδωτικά.
Μπορείτε να αναμίξετε  μισό κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα σε ένα ποτήρι νερό και πίνετε για δύο εβδομάδες κάθε μέρα.

Θα πρέπει να καταναλώνετε μόνο ελαιόλαδο και λάδι καρύδας. Τα περισσότερα φυτικά έλαια μετατρέπονται σε ταγγισμένα λίπη όταν θερμαίνονται ή υποβάλλονται σε επεξεργασία, και πρέπει να τα αποφεύγεται γιατί ελαττώνουν την  βιταμίνη Ε από το σώμα, που είναι απαραίτητη για τον έλεγχο των επιπέδων ουρικού οξέος.

Τροφές που απαγορεύονται σε άτομα με υψηλό ουρικό οξύ (με υπερουριχαιμία):

-Τα τηγανητά και υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμα
-Περιορίστε το κρέας, τα πουλερικά και τα ψάρια. Οι ζωικές πρωτεΐνες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες και αυξάνουν το ουρικό οξύ στο αίμα. 
-Αποφύγετε τα εντόσθια, το μοσχάρι, το χοιρινό και το αρνί. Το κρέας από όργανα ζώων, όπως η καρδιά, το συκώτι, τα νεφρά και ο εγκέφαλος, περιέχουν μεγάλο ποσοστό πουρινών. Αν υποφέρετε από ουρική αρθρίτιδα, θα πρέπει να αποφύγετε εντελώς την κατανάλωση αυτών των κρεάτων καθώς και τα κόκκινα κρέατα, όπως, βοδινό και χοιρινό κρέας. Πουλερικά, όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα μπορούν να καταναλώνονται με μέτρο.
- Αποφύγετε τα αμύγδαλα.
-Περιορίστε το λίπος. Τα κορεσμένα λιπαρά μειώνουν την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμήσει το ουρικό οξύ. Επιλέξτε γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας ή χωρίς καθόλου λιπαρά.
-Θα πρέπει να αποφεύγετε εκείνα τα θαλασσινά προϊόντα που έχουν υπερβολικά υψηλά επίπεδα πουρίνης. Τέτοια είναι τα οστρακοειδή όπως τα καβούρια, οι αστακοί και οι γαρίδες, αλλά και ψάρια όπως οι σαρδέλες, ο τόνος, το σκουμπρί, η ρέγκα, ο σολομός και η γλώσσα.
-Κάθε τρόφιμο που περιέχει μαγιά θα πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο, καθώς περιέχει υπερβολικά υψηλά επίπεδα πουρίνης. 
-Τα διάφορα αλκοολούχα ποτά, όπως κυρίως η μπύρα, αλλά και τα ψωμιά περιέχουν υπερβολικά μεγάλες ποσότητες των πουρινών. Οι ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα πρέπει να αποφεύγουν εντελώς αυτές τις τροφές.
- Αποξηραμένα όσπρια (κυρίως φασόλια και φακές)
-Αποφύγετε την κατανάλωση φρουκτόζης, αφού αυξάνει το ουρικό οξύ.

-Υπάρχουν επίσης ορισμένα φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες. Αυτά περιλαμβάνουν τα αποξηραμένα φρούτα, όπως τα σύκα, καθώς και φρέσκα φρούτα, όπως οι μπανάνες, το αβοκάντο, τα μήλα, τα ακτινίδια, το φραγκοστάφυλο και ο ανανάς.


Ρόφημα με σέλερι για το ουρικό οξύ

Για το ουρικό οξύ βράστε σέλινο μέσα σε γάλα ή ρίξτε ένα κουταλάκι του τσαγιού σπόρους σέλερι σε ένα φλυτζάνι ζεστό νερό και πίνετε μέχρι 3 φλυτζάνια την ημέρα

Γνωρίζετε ότι ο χυμός αγγουριού βοηθά να μειώσετε τη θερμοκρασία του σώματος, είναι ιδιαίτερα αλκαλικό ρόφημα και αποτελεσματικό για την απομάκρυνση του κρυσταλλωμένου ουρικού οξέος στις αρθρώσεις;
Το σέλερι και το τζίντζερ θα βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής κατά τη διάρκεια του καθαρισμού.

Συστατικά:
-1 μεσαίου μεγέθους αγγούρι
-2 κλωνάρια σέλερι
-1 φέτα λεμόνι
-2 εκατοστά από ρίζα τζίντζερ
Οδηγίες:
-Προετοιμάστε τα συστατικά. Καθαρίστε τα καλά πρώτα
-Κόβουμε το αγγούρι σε μικρά κομμάτια και το περνάμε από τον αποχυμωτή
-Καθαρίστε καλά το σέλερι και βεβαιωθείτε ότι βγάλατε όλες τις «νευρώσεις» από το κλωνάρι
-Κόψτε το λεμόνι και καθαρίστε το τζίντζερ
-Βάλτε τον χυμό του αγγουριού με τα υπόλοιπα υλικά στο μίξερ και ανακατέψτε καλά. Προσθέστε λίγο νερό αν είναι απαραίτητο.
Πίνετε αυτό το ρόφημα μία ή δύο φορές την ημέρα μέχρι να αρχίσετε να βλέπετε αποτελέσματα στον πόνο των αρθρώσεων.
Διαβάστε επίσης

Ξυπνάτε πιασμένοι; Έχετε πόνο στον αυχένα, αυχεναλγία; Αιτίες αυχενικού συνδρόμου; Πώς προλαμβάνεται;

Το «αυχενικό σύνδρομο» είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συχνά, αλλά δυστυχώς παραμένει ασαφής. Καταρχήν το «σύνδρομο», εξ ορισμού, δεν υπονοεί μία πάθηση, αλλά μία ομάδα συμπτωμάτων χωρίς σαφές αίτιο. Διαφορετικά, μπορούμε να πούμε ότι είναι πολλές διαφορετικές αιτίες, οι οποίες «συνδράμουν» όλες μαζί στη διαμόρφωση της κλινικής εικόνας που ονομάζεται αυχενικό σύνδρομο.
Με τον όρο "αυχενικό σύνδρομο" χαρακτηρίζουμε την ενόχληση ή το συνδυασμό συμπτωμάτων που οφείλεται σε πάθηση των αυχενικών σπονδύλων, μεσοσπονδυλίων δίσκων, αρθρώσεων, νεύρων ή μυών στην περιοχή του αυχένα.
H κακή θέση και στάση του κεφαλιού μας κατά τη διάρκεια της ημέρας, για παράδειγμα, οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις, καθώς και η διάταση των μυών είναι κάποιες από τις αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν αυχενικό σύνδρομο. O πόνος συνήθως είναι τοπικός (στον αυχένα), υπάρχει όμως πιθανότητα να νιώσουμε μούδιασμα ή να κάνει αντανάκλαση ο πόνος στο ένα ή και στα δύο χέρια.
Ο αυχένας έχει σημαντικού βαθμού κινητικότητα και υποστηρίζει το βάρος της κεφαλής. Λόγω όμως της μεγάλης κινητικότητά του και λόγω του γεγονότος πως είναι περισσότερο εκτεθειμένος από την υπόλοιπη σπονδυλική στήλη, είναι πιο ευπαθής σε κακώσεις και διαταραχές που προκαλούν πόνο και περιορισμό της κίνησης.

Συμπτώματα 

Η εμπλοκή των αυχενικών ριζών Α1-Α2-Α3 μπορεί να προκαλέσει πόνο, δυσκαμψία ,διαταραχή στην όραση (στο 20% των ασθενών),τάση για εμετό ,ίλιγγο κλπ. Πολλά από αυτά τα συμπτώματα δημιουργούνται από την εμπλοκή της σπονδυλοβασικής αρτηρίας που περνάει μέσα από τους Α1,Α2 αυχενικούς σπονδύλους και αιματώνει τον εγκέφαλο μαζί με τις καρωτίδες.
Η εμπλοκή των κατωτέρων αυχενικών ριζών Α5, Α6, Α7 είναι αυτές που δημιουργούν τα συμπτώματα στους ωμούς και τα μουδιάσματα στα δάχτυλα...
  • Πόνος: Εντοπίζεται στον αυχένα και τη ράχη ανάμεσα στις ωμοπλάτες και γύρω από αυτές. Μπορεί να επεκταθεί στον ώμο, το βραχίονα, ως τα δάχτυλα, όπου παρατηρείται μούδιασμα και ένα «μυρμήγκιασμα». 

  • Μυϊκοί σπασμοί: Δημιουργείται στα σημεία του πόνου και προκαλεί εκ νέου πόνο, με αποτέλεσμα η ένταση των συμπτωμάτων να αυξάνεται. 

  • Δυσκαμψία: Εμφανίζεται εφόσον οι κινήσεις περιορίζονται στις αρθρώσεις εκείνες όπου υπάρχει μυϊκός σπασμός. Πονοκέφαλος: ίλιγγος ή βουητό στ' αφτιά, μούδιασμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού.


Αιτίες αυχενικού συνδρόμου

Τα αίτια πολλά και ποικίλα:
  • κόπωση μυών του αυχένα στη δουλειά,
  • διάστρεμμα κάποιας άρθρωσης στον αυχένα έπειτα από κάκωση (για παράδειγμα σε αθλητικές δραστηριότητες ή ύστερα από τροχαίο ατύχημα),
  • εκφυλιστική νόσος της αυχενικής σπονδυλικής στήλης π.χ. δισκοπάθεια (προβολή ή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου που πιέζει κάποιο νεύρο) σε νεότερες ηλικίες, 
  • σπονδυλοαρθροπάθεια σε μεγαλύτερες ηλικίες,
  • πρόβλημα στην αρθρωση του ώμου,
  • αντανάκλαση του πόνου από παθήσεις του θώρακα (πνευμονικά ή καρδιακά προβλήματα),
  • ημικρανία,
  • παθήσεις του λαβύρινθου, κ.α.
  • τραυματισμός “μαστίγιου” (whiplash injury) που συμβαίνει μετά από Τροχαία δυστυχήματα, όχι απαραίτητα πολύ σοβαρά σε άλλους τραυματισμούς. Οι αυχενικές νευρικές ρίζες είναι πολύ ευαίσθητες σε τραυματισμό και αντιδρούν με συμπτώματα μετά από αλλαγή της ατμοσφαιρικής πίεση (αλλάζει ο καιρός).
  • ρευματοειδής αρθρίτιδα, σύνδρομο Chiari, αυχενική δυστονία, όγκος σπονδυλικής στήλης, απόστημα (σπάνια αίτια πόνου στον αυχένα, αλλά πρέπει να αναζητούνται, όταν υπάρχει διαγνωστικό πρόβλημα).
  • Συνεπώς, με την καθημερινή κίνηση των προβληματικών οστών και αρθρώσεων, παραμορφώνονται (πιεζόμενα) τα νεύρα και τα αγγεία. Η παραμόρφωση αυτή εξηγεί και τα συμπτώματα του συνδρόμου. Οι συνηθέστερες αιτίες αυχενικού συνδρόμου:
  • Η πίεση που υφίσταται ο νωτιαίος μυελός ή οι νευρικές ρίζες (νεύρα) που βγαίνουν δεξιά και αριστερά μεταξύ των σπονδύλων, οι οποίες διακλαδίζονται και διαμοιράζονται μέχρι την άκρη των δακτύλων. 

  • Μακροχρόνιες φθορές και μεταβολές που οφείλονται στη γήρανση. 

  • Άλλα αίτια που μπορεί να πιέσουν την περιοχή του αυχένα (καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι, αγγειακές δυσπλασίες, μεταστάσεις, φλεγμονές κτλ).

Διάγνωση
Η μεγάλη ποικιλία των πιθανών αιτίων καθιστά σημαντική την κλινική διάγνωση αλλά και το σωστό απεικονιστικό έλεγχο όπως ακτινογραφία ή αξονική ή μαγνητική τομογραφία (αν δεν επαρκεί η απλή ακτινογραφία), ακόμα και με τη βοήθεια οστικού σπινθηρογραφήματος.
Προσοχή χρειάζεται στη διαφορική διάγνωση των παραπάνω συμπτωμάτων, μερικά από τα οποία μπορεί να βρούμε εκτός από το αυχενικό σύνδρομο και σε άλλα νοσήματα, όπως του λαβύρινθου, άλλες παθήσεις του αυτιού, οφθαλμολογικά προβλήματα, παθήσεις του καρδιαγγειακού (π.χ. υπόταση), ή κεντρικού νευρικού συστήματος, αιματολογικά ή νοσήματα του μεταβολισμού (π.χ. διαβήτης). Επιπλέον, μπορεί να οφείλονται σε ψυχικά αίτια, στη δράση κάποιων φαρμάκων, ή στην κατάχρηση αλκοόλ. Αναγκαία είναι πολλές φορές η συνεργασία του εξειδικευμένου στις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης ιατρού, με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων για την τελική διάγνωση.
Η σωστή και ακριβής διάγνωση του προβλήματος για τους ασθενείς με αυχενικό σύνδρομο είναι πολύ σημαντική, διαφορετικά η όποια θεραπεία μπορεί να αποτύχει, προκαλώντας χρόνια συμπτώματα στα οποία λόγω της απογοήτευσης και της ταλαιπωρίας συχνά προσθέτονται και ψυχογενείς παράγοντες (άγχος, κατάθλιψη), οι οποίοι επιτείνουν το πρόβλημα δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο συμπτωμάτων και άγχους.
Θεραπεία 

Ουσιαστικά δεν υπάρχει θεραπεία του αυχενικού συνδρόμου, αλλά τρόποι εξυγίανσης των συμπτωμάτων του. Στην οξεία φάση, για παράδειγμα, συνιστάται η βραχυχρόνια ακινητοποίηση με αυχενικό κολάρο, προκειμένου να αποφευχθούν οι βίαιες ή υπέρμετρες κινήσεις στον αυχένα, ανάπαυση και λήψη παυσίπονων, αντιφλεγμονωδών και συχνά μυοχαλαρωτικών φαρμάκων. 


Στη συνέχεια, ανάλογα με την πορεία του ασθενούς, προτείνονται ασκήσεις φυσιοθεραπείας (laser, υπέρηχοι, διαθερμίες) με σκοπό την περαιτέρω ανακούφισή του από τον πόνο και τη χαλάρωση της περιοχής από το μυϊκό σπασμό, με τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Οι ασκήσεις αυτές έχουν στόχο τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα και των άνω άκρων, που πιθανόν να έχουν επηρεαστεί, και την ενδυνάμωση της περιοχής.
Σε ασθενείς που το αυχενικό σύνδρομο οφείλεται σε κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου εφαρμόζεται πλέον χειρουργική λύση. Η κήλη δίσκου αυχένος είναι μια ειδική βλάβη του μεσοσπονδυλίου δίσκου, όπου λόγω φθοράς του ινώδους δακτυλίου που τον περιβάλλει προσπίπτει στο νωτιαίο χώρο ο πηκτοειδής πυρήνας του δίσκου. Στην περίπτωση αυτή ο εξειδικευμένος ορθοπαιδικός σε συνεργασία με ειδικευμένο νευροχειρούργο έχει τη δυνατότητα -ανάλογα με την εκτίμηση της κατάστασης- να επιλέξει ανάμεσα σε διάφορες διαθέσιμες τεχνικές, όπως η διαδερμική αποσυμπίεση κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου με laser (PLDD). 

Η επεμβατική αυτή τεχνική προτείνεται εφόσον τα ενοχλήματα δεν υποχωρούν με συντηρητική αγωγή 4-6 εβδομάδων (ανάπαυση, αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη) και τα ποσοστά επιτυχίας της είναι 75-10% - σύμφωνα με κλινικές μελέτες που διεξήχθησαν σε 5.000 ασθενείς. Με την τεχνική αυτή εξασφαλίζεται η άμεση μείωση της «ρίζας του δίσκου», η υποχώρηση της κήλης και η κατ’ επέκταση αποσυμφόρηση του νεύρου.
Προλαμβάνεται και πώς;
  • Αν οδηγείτε για πολλές ώρες η πλάτη του καθίσματος πρέπει να είναι σε όρθια θέση και το κεφάλι να μη γέρνει μαζί με τους ώμους προς τα εμπρός. Επίσης, πολλοί οδηγοί λανθασμένα γέρνουν προς το πλάι, έχοντας το χέρι πάνω στις ταχύτητες ή στο παράθυρο, κάτι που επιβαρύνει τον αυχένα.
  • Προσαρμόστε την καρέκλα στο γραφείο σας, την οθόνη του υπολογιστή σας, έτσι ώστε ο αυχένας και γενικώς η σπονδυλική στήλη να είναι σε ουδέτερη θέση. Η έκταση του αυχένα (όταν γυρίζει το κεφάλι μας προς τα πάνω) είναι συνήθως η στάση που ενοχλεί. Πρέπει να διατηρείται η οσφυϊκή λόρδωση. Να ακουμπάνε οι γλουτοί στην πλάτη του καθίσματος και το κεφάλι με τον αυχένα να είναι σε μία ευθεία.
  • Διακόπτετε την καθιστή θέση κάθε μία ώρα και περπατάτε για μερικά λεπτά.
  • Αποφεύγετε να στερεώνετε το τηλέφωνο ανάμεσα στο αφτί και στον ώμο σας, όταν μιλάτε.
  • Αποφεύγετε να κοιμάστε μπρούμυτα. Να χρησιμοποιείτε το κατάλληλο για εσάς μαξιλάρι. Αν χρησιμοποιείτε απλό μαξιλάρι, θα πρέπει να προσέχετε ώστε να «γεμίζει» το κενό από το αυτί μέχρι τον ώμο, γιατί όταν το τοποθετείτε από το αυτί και πάνω ο αυχένας δεν έχει τη σωστή στήριξη.
  • Ασκηθείτε τακτικά. Γυμνάστε ιδιαίτερα τους θωρακικούς μυς. Οι ασκήσεις για τον αυχένα που θα σας υποδείξει ο ειδικός είναι πολύ σημαντικές για την πρόληψη των πόνων του αυχένα και του αυχενικού συνδρόμου.
  • Σταματήστε ή ελαττώστε το κάπνισμα.
  • Να σημειώσουμε ότι η πρόληψη καλό είναι να γίνεται με τις οδηγίες ενός φυσιάτρου ή φυσικοθεραπευτή.
  • Σε κάθε περίπτωση που ο πόνος δεν σταματά, είναι καθημερινός ή επανέρχεται συχνά ή ακόμα γίνεται χρόνιος, απαιτείται έλεγχος από ειδικό (για να βρεθεί η αιτία του) και ειδική αντιμετώπιση (είτε συντηρητική από φυσίατρο/φυσικοθεραπευτή είτε χειρουργική). 

Η αναιμία στους ηλικιωμένους είναι συχνή. Με ποια νοσήματα σχετίζεται η αναιμία χρόνιας νόσου;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr iatrikanea

Η αναιμία στις μεγάλες ηλικίες τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες είναι συχνό εύρημα και οι επιπτώσεις της στην νοσηρότητα και θνησιμότητα των ατόμων αυτών δεν έχει επαρκώς εκτιμηθεί.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) ως αναιμία ορίζουμε την κατάσταση του αίματος κατά την οποία η τιμή της αιμοσφαιρίνης είναι χαμηλότερη των 13,5g% στους άνδρες και χαμηλότερη των 12g% στις γυναίκες.
H αναιμία χρόνιας νόσου ή όπως αλλιώς ονομάζεται η αναιμία της χρόνιας φλεγμονής αρχικά συσχετίστηκε με λοιμώδη, φλεγμονώδη και νεοπλασματικά νοσήματα. Αργότερα όμως, παρατηρήθηκε ότι η αναιμία χρονίας νόσου συναντάται και σε άλλες καταστάσεις όπως, στο βαρύ τραύμα, στα καρδιαγγειακά νοσήματα, στο σακχαρώδη διαβήτη, στον υπερ/υπoθυρεοειδισμό και στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Τα συνηθέστερα νοσήματα που μπορεί να συνοδεύονται από αναιμία χρόνιας νόσου είναι: 
1) οι λοιμώξεις (HIV, φυματίωση, μυκητιάσεις, ελονοσία, οστεομυελίτιδα, χρόνια αποστήματα, σήψη), 
2) τα φλεγμονώδη νοσήματα (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικές αγγειίτιδες, φλεγμονώδης νοσήματα εντέρου, σαρκοείδωση) και 
3) τα κακοήθη νεοπλάσματα συμπαγών οργάνων, τα λεμφώματα και το πολλαπλούν μυέλωμα.

Τα ψηλοτάκουνα, τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν στα πόδια σας; Τι πρέπει να προσέχετε;


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Οι γυναίκες λατρεύουν τα ψηλοτάκουνα παπούτσια τους τόσο πολύ, σε σημείο που να θυσιάζουν τα πόδια τους για πάντα.

Οι γυναίκες που φορούν τακούνια  στους 5 και πάνω πόντους,  κάνουν τα πόδια τους να φαίνονται μακρύτερα και τονίζουν το σχήμα της γάμπας τους. Δυστυχώς, η συχνή χρήση αυτού του είδους υποδημάτων μπορεί να προκαλέσει πολλαπλά ορθοπεδικά προβλήματα με την πάροδο του χρόνου.
Το ένα τρίτο των γυναικών έχει φορέσει άβολα τακούνια επειδή απλώς ήταν κομψά και σχεδόν οι μισές από αυτές τις γυναίκες αντιμετώπισαν δυσκολία και δυσφορία στο περπάτημα, ενώ το 37% των γυναικών αυτών παραιτήθηκαν της προσπάθειας, έβγαλαν τα τακούνια και περπάτησαν ξυπόλητες.
9 στις 10 γυναίκες έχουν διάφορα προβλήματα, όπως φουσκάλες, προβλήματα στη φτέρνα, μυρμηγκιές, κάλους και νύχια που μεγαλώνουν προς τα μέσα.

Γυναίκες που φορούν ψηλά τακούνια ή αθλητικά που δεν εφαρμόζουν καλά μπορεί να θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο εμφάνισης αρθρίτιδας.

Τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν τα ψηλοτάκουνα;

Τα μετατάρσια οστά επιβαρύνονται πολύ, καθώς παίρνουν τον ρόλο του υποστηρικτή, ενώ το υπόλοιπο πέλμα, που στηρίζεται στην πολύ μικρή βάση του τακουνιού, φθείρεται πρόωρα και πονάει συνεχώς. Επιπλέον, τα δάχτυλα «στραγγαλίζονται» και σπρώχνονται μπροστά, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται κάλοι και επώδυνες παραμορφώσεις. Συχνά, εξαιτίας της υπερβολικής πίεσης, τα νύχια μεγαλώνουν προς τα μέσα.

Γόνατα: Είναι η μεγαλύτερη και η πιο ταλαιπωρημένη άρθρωση στο σώμα, αφού σε κάθε μας βήμα δέχονται κραδασμούς με διπλάσια έως τριπλάσια δύναμη από το βάρος μας. Τα ψηλά τακούνια μπορεί να προκαλέσουν πρόωρη αρθρίτιδα στο γόνατο. Το περπάτημα σε ψηλά παπούτσια επιβαρύνει περισσότερο την κατάσταση, καθώς λόγω της λανθασμένης θέσης της επιγονατίδας οι χόνδροι φθείρονται γρηγορότερα. Επειδή η χρήση τους προκαλεί αφύσικη στάση φέροντας την σπονδυλική στήλη  την λεκάνη και τα ισχία προς τα εμπρός, προκαλείται ανώμαλη φόρτιση  στο εσωτερικό του γονάτου, συμβάλλοντας στην πρόωρη φθορά του χόνδρου που έχει σαν αποτέλεσμα  την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας. Μπορεί επίσης να πάθουμε κάτι ήπιο και παροδικό, όπως ένα διάστρεμμα ή ένα τράβηγμα, μέχρι κάτι πιο σοβαρό, όπως τενοντίτιδα, αρθροθυλακίτιδα.

Αστράγαλοι: Φορώντας τακούνια, οι αστράγαλοι ωθούνται προς τα εμπρός. Η ώθηση αυτή περιορίζει την κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα και μπορεί να προκαλέσει μέχρι και ευρυαγγείες. Όλα τα ψηλά τακούνια είναι η κύρια αιτία ενός διαστρέμματος στον αστράγαλο. Το πιο κοινό πρόβλημα είναι το πλευρικό διάστρεμμα, που μπορεί να σχίσει τους συνδέσμους.
Τα ψηλοτάκουνα παπούτσια αυξάνουν τον κίνδυνο για διαστρέμματα και κατάγματα σε ποσοστό 80%.

Αχίλλειος τένοντας: Λόγω της χρόνιας ανύψωσης της φτέρνας, το μήκος του αχίλλειου τένοντα συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα το περπάτημα -ακόμα και με flat παπούτσια- να είναι επώδυνο (έντονοι πόνοι στις γάμπες).

Γάμπα: Τα τακούνια στιλέτο μπορούν  να προκαλέσουν ρίκνωση των μυών της γάμπας.  Οι μύες της γάμπας γίνονται κοντύτεροι με την υπερβολική χρήση ψηλών τακουνιών και μπορούν να προκαλέσουν  Τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν μετά από τη χρήση ψηλών τακουνιών περπατήσουμε ξυπόλυτοι η χρησιμοποιήσουμε παπούτσια με κοντό η  καθόλου τακούνι.

Τα  ψηλά τακούνια αυξάνουν τις πιθανότητες για ανάπτυξη νευρινώματος. To νευρίνωμα βρίσκεται στο πρόσθιο μέρος του ποδιού και είναι αποτέλεσμα της πίεσης που εξασκείται πάνω στο νεύρο από την αφύσικη φόρτιση που προκαλούν τα παπούτσια με ψηλά τακούνια. Η συχνή πίεση προκαλεί φλεγμονή στο νεύρο ερεθισμό του και σε χρόνιες καταστάσεις μόνο η χειρουργική επέμβαση μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό.

Δάκτυλα: Τα ψηλά τακούνια μπορεί να προκαλέσουν σφυροδακτυλία (hammertoes). Όταν το πόδι συμπιεστεί σε ένα μικρό χώρο, τα δάκτυλα πρέπει να λυγίσουν  και να διπλώσουν για να χωρέσουν στο στενό πρόσθιο μέρος του υποδήματος.  Με την πάροδο του χρόνου μπορούν να μείνουν  σταθερά στη θέση αυτή, να γίνουν άκαμπτα και να δημιουργηθεί η σφυροδακτυλία. Κατάσταση ιδιαίτερα σοβαρή  που  αντιμετωπίζεται χειρουργικώς και που καθηλώνει την ασθενή για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός εργασίας και καθημερινότητας

Κάλοι: Τα ψηλά τακούνια μπορεί να προκαλέσουν κάλους. Οι κάλοι είναι η υπανάπτυξη της ανώτερης στοιβάδας του δέρματος, ως αποτέλεσμα της υπερβολικής πίεση και της τριβής Η συμπίεση του μπροστινού μέρος του ποδιού σε ένα μικρό παπούτσι θα συμβάλει στην ανάπτυξη των κάλων στις κορυφές των ποδιών και ανάμεσα στα δάχτυλα.

Κότσι: Τα ψηλά τακούνια μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη του βλαισού μεγάλου δακτύλου (το γνωστό Κότσι). Αν και τα ψηλά τακούνια δεν είναι το απομονωμένο αίτιο για  το κότσι  η αυξημένη πίεση στο μεγάλο δάκτυλο με την πάροδο του χρόνου θα συμβάλλει σε αυτό.

Πλάτη και μέση: Στην προσπάθεια σας να ισορροπήσετε σε ψηλοτάκουνα παπούτσια, σπρώχνετε προς τα εμπρός τη λεκάνη, με αποτέλεσμα η σπονδυλική στήλη να κυρτώνει περισσότερο από το φυσιολογικό στην περιοχή της μέσης. Γενικά τα τακούνια εμποδίζουν το σώμα να έχει τη φυσική του στάση. Έτσι, εκτός από πόνους στα πόδια, συχνά υποφέρετε και από ενοχλήσεις στη μέση (οσφυαλγία), στα ισχία, ακόμη και στον αυχένα.

Ποιες γυναίκες πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα;

Η συστηματική χρήση ψηλών τακουνιών δημιουργεί πρόβλημα σε όλες τις γυναίκες. Η διαφορά είναι ότι σε ορισμένες γυναίκες η επιδείνωση έρχεται ταχύτερα. Όσες έχουν κακή ισορροπία και αυξημένο βάρος, καλό είναι να μη φορούν ψηλοτάκουνα, καθώς έχουν περισσότερες πιθανότητες πτώσης. Πολύ προσεκτικές πρέπει να είναι και οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη και αγγειακά προβλήματα, γιατί εξαιτίας του «στραγγαλισμού» των δαχτύλων, του ερεθισμού του δέρματος και της διαμόρφωσης κάλων είναι πιθανό να παρουσιάσουν ευκολότερα επιπλοκές.

Το ύψος των τακουνιών που πρέπει να ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιούνται για καθημερινή χρήση είναι μεταξύ 3-4 εκατοστών. Είναι το ιδανικό ύψος που επιτρέπει την σωστή κατανομή της φόρτισης μεταξύ πρόσθιου και οπίσθιου άκρου πόδα  αποφορτίζει την ποδική καμάρα και δεν στρεσάρει τον αχίλλειο τένοντα.

Η χρήση παπουτσιών στιλέτο με τακούνι άνω των 5 εκατοστών φορτίζει το πρόσθιο μέρος του ποδιού ίσο με τρεις φορές το βάρος του σώματος και η χρήση αυτών των παπουτσιών για μεγάλο χρονικό διάστημα  άνω αυτού του ύψους μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη πολλών χρόνιων προβλημάτων.

Μυστικά που θα σας βοηθήσουν να μπορέσετε να περπατήσετε σωστά φορώντας τακούνια. 

• Να φοράτε ψηλά τακούνια όταν είναι απαραίτητο. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να αποφεύγεται η καθημερινή και πολύωρη χρήση τους.
• Να προτιμάτε τα παπούτσια που έχουν φαρδύ τακούνι έως 5 εκ. και είναι άνετα στο μπροστινό τους τμήμα, ώστε να μην πιέζονται τα δάχτυλα.
• Να χρησιμοποιούτε ειδικούς πάτους, που εμποδίζουν το πέλμα να γλιστρά, ενώ παράλληλα απορροφούν τους κραδασμούς. Αν τα παπούτσια δεν κάθονται καλά στο πόδι, το περπάτημα δυσκολεύει –πόσο μάλλον αν πρόκειται για παπούτσια με τακούνι. Αν τα παπούτσια σας είναι λίγο πιο μεγάλα, βοηθήστε την εφαρμογή τους φορώντας ειδικούς πάτους (απευθυνθείτε στον τσαγκάρη για να επιλέξετε μαζί του την καλύτερη λύση). Αν πάλι είναι πιο μικρά, πάλι μπορεί να δώσει λύση ο τσαγκάρης σας ανοίγοντάς τα. Παρόλα αυτά, το σωστό νούμερο βοηθά στην καλύτερη εφαρμογή και κατά συνέπεια σε πιο σωστό βάδισμα. 
• Όταν φοράτε τακούνια, να κάνετε μικρά και σταθερά βήματα και να μην πατάτε με δύναμη στο πάτωμα.
• Μην βιάζεστε! Η προσπάθεια να περπατήσετε γρήγορα πάνω σε τακούνια έχει συνήθως αδέξια αποτελέσματα Τα μικρά βήματα και η έλλειψη καλής ισορροπίας δεν χρειάζονται βιασύνη. Επιπλέον, ένα πιο αργό βήμα δίνει την αίσθηση μεγαλύτερης αυτοπεποίθησης.
• Κρατήστε μια ελαφριά κλίση προς τα πίσω. Αν περπατήσετε πιο γρήγορα απ’ ό,τι επιτρέπουν τα τακούνια σας, θα διαπιστώσετε ότι γέρνετε τον λαιμό σας προς τα εμπρός προσπαθώντας να αντισταθμίσετε το βάρος και την κίνηση. Το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον περίεργο. Αφήστε, λοιπόν, καθώς περπατάτε φορώντας τις αγαπημένες σας γόβες, το σώμα σας να γείρει σχεδόν ανεπαίσθητα προς τα πίσω ώστε να εξισορροπήσετε την τάση που σας... τραβάει εμπρός.
• Φανταστείτε ότι περπατάτε σε ευθεία γραμμή. Όταν περπατάτε με τακούνια θα έχετε περισσότερη θηλυκότητα και χάρη αν φανταστείτε ότι υπάρχει μπροστά σας μια ευθεία και εσείς περπατάτε επάνω της. Το μυστικό; Μην κοιτάτε προς τα κάτω, αλλά αφήστε το βλέμμα σας να κοιτάξει πιο μακριά, καθορίζοντας την πορεία σας.
• Διπλώστε το πόδι σας. Αν καθώς περπατάτε νιώσετε ξαφνικά ότι γλιστράτε, διπλώστε ελαφρώς την πατούσα σας προκειμένου να ασκήσετε πίεση στο εσωτερικό τού παπουτσιού. Η κίνηση αυτή βοηθά το πόδι σας να εφαρμόσει καλύτερα στο παπούτσι και κατά συνέπεια επιτρέπει να ελιχθείτε με μεγαλύτερη ευκολία. 
• Όταν γυρίζετε σπίτι, να κάνετε μασάζ στα πέλματα και στα δάχτυλα των ποδιών, για να τονώσετε την κυκλοφορία του αίματος. Μεγάλη ανακούφιση μπορεί να προσφέρει ένα ποδόλουτρο με αιθέρια έλαια ή ένα σκοτσέζικο ντους στα πόδια (οι εναλλαγές ζεστού και κρύου νερού διεγείρουν τη διαστολή και τη συστολή των αγγείων).
• Να ελέγχετε τα πέλματά σας από νεαρή ηλικία.


Η Ιαματική Ιατρική ως συμπληρωματική θεραπεία για τις μυοσκελετικές παθήσεις

Η Ιαματική Ιατρική ως συμπληρωματική θεραπεία για τις μυοσκελετικές παθήσεις

του Κωνσταντίνου Κουσκούκη, Καθηγητή Δερματολογίας – Νομικού – Προέδρου της Ελληνικής Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής, medlabnews.gr iatrikanea

Oι μυοσκελετικές παθήσεις είναι ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, το οποίο αφορά σε προβλήματα τόσο του ερειστικού όσο και του μυϊκού συστήματος που εντοπίζονται στην αυχενική και στην ανώτερη θωρακική μοίρα, στον ώμο, στον βραχίονα, στον αγκώνα και στο αντιβράχιο, στον καρπό και στο χέρι, στην κατώτερη θωρακική και οσφυϊκή μοίρα, στην κνήμη, στην ποδοκνημική, στο γόνατο και στον μηρό, στο ισχίο, στη λεκάνη αλλά και στην κεφαλή.

Oι μυοσκελετικές παθήσεις προσβάλουν άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών και είναι η οσφυαλγία, η ραχιαλγία, η ισχιαλγία και η οστεοαρθρίτιδα. Παθητικοί παράγοντες είναι η κακή στάση σώματος, η ανύψωση και η μεταφορά βαρών, η ορθοστασία, η έλλειψη σωστού εργονομικού σχεδιασμού του περιβάλλοντος εργασίας, η κατανάλωση συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως η κορτιζόνη, η άγνοια σε σχέση με τα μυοσκελετικά προβλήματα, η μακροχρόνια κατανάλωση οινοπνεύματος, το κάπνισμα και η ύπαρξη κάποιας χρόνιας νόσου όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η σκλήρυνση κατά πλάκας. Aντιθέτως, η σωστή διατροφή συμβάλλει στο ομαλό ενεργειακό ισοζύγιο των ατόμων, στη διατήρηση του σωστού σωματικού βάρους και στην πρόληψη τέτοιων παθήσεων, ιδιαίτερα, η γυμναστική συμβάλλει όχι μόνο στην ενδυνάμωση των μυών ανακούφιση από τον πόνο, αλλά και στη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης μέσω της ενίσχυσης της σωστής στάσης του σώματος για καλύτερη στήριξη και βάδιση.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Oργανισμό Yγείας (ΠOY), οι μυοσκελετικές παθήσεις είναι υπεύθυνες για πάνω από το 50% όλων των προβλημάτων υγείας παγκοσμίως και βρίσκονται μεταξύ των έξι συχνότερων ασθενειών που επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους και συνδέονται στην πλειοψηφία τους με αίσθημα κόπωσης και χρόνιο πόνο, που ενεργούν αρνητικά στην ποιότητα ζωής και στη σωματική και την ψυχική υγεία των ασθενών, καθώς προκαλούν προβλήματα στη λειτουργικότητα και συγκεκριμένα στην αυτοεξυπηρετήση, αυτονομία, στην κίνηση,στις διαπροσωπικές σχέσεις με την οικογένειά τους, το αντίθετο φύλο και τους φίλους γενικότερα, ενώ το επαγγελματικό τους μέλλον είναι αβέβαιο.

Ένας στους 4 Ευρωπαίους υποφέρει από πόνους και σωματική δυσλειτουργία εξαιτίας κάποιας μυοσκελετικής πάθησης, ενώ έως το 80% των ενηλίκων εμφανίζουν στη ζωή τους ένα τουλάχιστον επεισόδιο οσφυαλγίας, το 8% από αυτούς έχουν ένα επεισόδιο οσφυαλγίας και το 3-4% του πληθυσμού πάσχει από το σύνδρομο της χρόνιας οσφυαλγίας, το οποίο προκαλεί σημαντική αναπηρία με έντονα συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους και απελπισίας.

Tα μυοσκελετικά προβλήματα σε διάφορες ηλικίες σχετίζονται άμεσα με την ποιότητα της ζωής, καθ’ όσον επιδρούν στη σωματική και την ψυχική κατάσταση των πασχόντων, επηρεάζοντας αρνητικά την συνολική τους λειτουργία, δημιουργώντας αισθήματα ανασφάλειας, άγχους και συχνά κατάθλιψης, κοινωνικής προσαρμοστικότητας και ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων, καθώς επηρεάζουν τις σχέσεις στο οικογενειακό, στο φιλικό και στο εργασιακό τους περιβάλλον.

H Iατρική, ο τομέας διαγνωστικών εξετάσεων, η φαρμακολογία ή χρήση τρισδιάστατων εικόνων, βελτιώνουν σημαντικά τις δυνατότητες των πασχόντων από μυοσκελετικά προβλήματα για αυτόνομη κίνηση και αυτοεξυπηρέτηση με θετικά συναισθήματα και αίσθημα υψηλής ποιότητας ζωής. H κόπωση, επηρεάζει την ποιότητα ζωής, όμως τα προβλήματα αυτά από τις μυοσκελετικές παθήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν είτε σωματικά μέσω μηχανικής υποστήριξης, βελτιωμένων τεχνικών, φυσικοθεραπευτικών ασκήσεων, χρήσης φαρμάκων και προηγμένης γενικά τεχνολογίας, είτε ψυχολογικά, με την ψυχολογική ενίσχυση των πασχόντων από ειδικούς όπως ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, αλλά και την οικογένεια τους καθώς και από τους ίδιους.

Oι προληπτικές παρεμβάσεις ειδικά στα παιδιά, η σωστή στάση του σώματος, η εργονομία στην άρση και στη μεταφορά βαρών όπως η σχολική τσάντα απαιτούν σχετική εκπαίδευση για αποτροπή μυοσκελετικών προβλημάτων, όπως είναι η σκολίωση, η λόρδωση, οι πόνοι στους ώμους και στην πλάτη και η οσφυαλγία. Διέξοδος στη διαχείριση των αρνητικών επιπτώσεων της κόπωσης λόγω μυοσκελετικών προβλημάτων είναι η ενημέρωση, η έγκαιρη και ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων από ιατρικής και νοσηλευτικής πλευράς, η άρση των εμποδίων που αποτελούν τροχοπέδη για την ενεργό κοινωνική συμμετοχή των πασχόντων και η συναισθηματική ενίσχυση της οικογένειάς τους, με στόχο την επάνοδό τους στην εργασία και στην ενεργό δράση.

Συμπληρωματικά, δρουν και οι θεραπευτικές δράσεις της Iαματικής Iατρικής με τη χρήση ιαματικών πόρων ως μέθοδοι Eξωτερικής Iαματικής Yδροθεραπείας, Πηλοθεραπείας, Θαλασσοθεραπείας, πάντα με τη γνώμη του θεράποντος ιατρού σύμφωνα με την K.Y.A. Yπουργών Yγείας το 2022 που αναγνωρίζει και καθιερώνει την Iαματική Iατρική ως Συμπληρωματική μαζί με την Kινέζικη Iατρική για τη θεραπεία, αποθεραπεία και αποκατάσταση των μυοσκελετικών παθήσεων, στα πλαίσια της ευζωΐας στο μοναδικό βιοκλίμα της Eλλάδας και μακροζωΐας, καθόσο η Eλλάδα συμπεριλαμβάνεται στις blue zones με κυρίαρχη την Iκαρία.

Διαβάστε επίσης:

O άγνωστος ιαματικός πλούτος της Ελλάδας. Οι 91 Ιαματικές Πηγές είναι

Ιαματικές Πηγές στην Αθήνα. Μπορούν να ανακουφίσουν από ρευματολογικές, ορθοπαιδικές, δερματικές και άλλες παθήσεις

Τι είναι η αρθρίτιδα, Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, ποδάγρα;

Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης. Οι πόνοι της μέσης, οι κακώσεις της σπονδυλικής στήλης. Η σημασία της σωστής στάσης (video)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η Παγκόσμια Ημέρα Σπονδυλικής Στήλης εορτάζεται στο πλαίσιο της «Εβδομάδας Δράσης για τα Οστά και τις Αρθρώσεις». 

Η καμπάνια ενημέρωσης έχει βασικό μήνυμα  #LoveYourSpine, προτρέποντας μας να πάρουμε ορθή στάση και να κινηθούμε προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης πρακτικών, για τη μείωση της καθημερινής φθοράς, καταπόνησης της Σπονδυλικής Στήλης και διατήρησης της υγείας της. Η εκστρατεία γίνεται στο πλαίσιο της εβδομάδας δράσης για τα οστά και τις αρθρώσεις.
Οκτώ στους δέκα ενηλίκους θα πονέσουν κάποια στιγμή της ζωής τους στη μέση, θα εκδηλώσουν δηλαδή οσφυαλγία. Πιο ευάλωτοι είναι οι παχύσαρκοι και όσοι κάνουν βαριές εργασίες, αλλά η οσφυαλγία παρουσιάζεται ακόμη και σε λεπτούς ή γυμνασμένους ανθρώπους. Συνήθως ο πόνος στη μέση εμφανίζεται απροειδοποίητα, π.χ. την ώρα που ανοίγετε το παράθυρο, μεταφέρετε τα ψώνια, σηκώνεστε από το κρεβάτι ή δένετε τα κορδόνια σας.
Οι πόνοι και τα προβλήματα στην πλάτη είναι ο δεύτερος λόγος απουσίας από την εργασία.
Στην χώρα μας, ποσοστό που αγγίζει το 33% των Ελλήνων εργαζόμενων αναφέρει ότι αντιμετώπισε τον τελευταίο μήνα προβλήματα στη σπονδυλική στήλη, εξαιτίας της εργασίας τους ένα ποσοστό που αποτελεί το υψηλότερο ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες. Παράλληλα, ποσοστό που αγγίζει το 46% αναφέρει συχνούς κι έντονους μυϊκούς πόνους στον αυχένα, στους ώμους και στα άνω άκρα, ποσοστό που, επίσης, αποτελεί το υψηλότερο στην Ευρώπη.
Η σπονδυλική στήλη είναι ένα από τα πιο πολύπλοκα όργανα και ο κεντρικός άξονας του ανθρώπινου σώματος πάνω στον οποίο στηρίζονται το κεφάλι, τα άνω άκρα και όλα τα όργανα του θώρακα και της κοιλιάς. Καταλήγει στη λεκάνη πάνω στην οποία μεταφέρει το συνολικό βάρος του σώματος από τη μέση και πάνω. Δεν είναι τυχαίο που η έννοια "σπονδυλική στήλη" έχει επικρατήσει να σημαίνει θεμέλιο, βάση, κεντρική στήριξη κ.α., γιατί η σπονδυλική στήλη συγκεντρώνει όλες αυτές τις ιδιότητες και είναι ο κεντρικός άξονας του σώματος πάνω στον οποίο στηρίζονται όλα τα υπόλοιπα όργανα.
Οι κακώσεις είναι το αποτέλεσμα από την απότομη άσκηση δυνάμεων μεγαλύτερων από τις αντοχές των υλικών από τα οποία είναι κατασκευασμένη η σπονδυλική στήλη. Οι συνέπειες είναι ανάλογες με το μέγεθος, τη φορά, τη διάρκεια των δυνάμεων αλλά και την αντίσταση της σπονδυλικής στήλης και συνολικά του ίδιου του οργανισμού τις στιγμές του ατυχήματος. 
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακούγεται η ανάγκη για σωστή θέση ή στάση προκειμένου να αποφύγουμε την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης στη μέση ή στο λαιμό



Αναλύοντας τα αίτια της οσφυαλγίας ή του αυχενικού ανακαλύπτει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό οφείλεται σε συγκεκριμένη οργανική πάθηση η οποία είναι ανεξάρτητη από τις συνθήκες της απλής καθημερινής κόπωσης, φθάνοντας το 33% χωρίς να υπολογίζονται κακώσεις, ρευματοπάθειες, οστεοαρθρίτιδα, φθορές λόγω χρόνου, πρόσθετο κοιλιακό βάρος και αγύμναστο μυϊκό σύστημα.
Η κακή στάση ηρεμίας δεν μπορεί να προκαλέσει οργανική πάθηση στη σπονδυλική στήλη. Μπορεί όμως να προκαλέσει κόπωση τοπικά η οποία θα εκδηλωθεί με μυϊκό σπασμό και πόνο και θα αναγκάσει το άτομο σε αλλαγή στάσης. Κακή στάση είναι επίσης αυτή που αναγκάζει σε επιπλέον μυϊκό έργο τα άκρα ή τον κορμό ενώ θα μπορούσαν να δουλεύουν πιο ξεκούραστα. Παράδειγμα η θέση (ύψος) του καθίσματος σε σχέση με το ύψος του γραφείου ή/και η απόσταση καθίσματος - γραφείου η οποία επιρρεάζεται και από την όραση.
Καλό είναι να γίνονται συχνά αλλαγές της στάσης χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος γιατί μ ́αυτόν τον τρόπο βοηθάμε και το κυκλοφορικό. Οι συχνές αναγκαστικές αλλαγές στάσης λόγω ενοχλημάτων (πόνος, μούδιασμα) υποδηλώνουν την ύπαρξη οργανικής πάθησης. Εξαίρεση αποτελούν άτομα που δεν έχουν συνείδηση, π.χ. με κρανιο-εγκεφαλικές κακώσεις, τετραπληγία, παραπληγία κ.ά. και δεν είναι σε θέση ν' αντιληφθούν τον πόνο ή/και ν' αλλάξουν θέση. Σωστή στάση είναι η βολική στάση. Προϋπόθεση για τη σωστή στάση είναι το σωστό κάθισμα πάνω στο οποίο πρέπει να ακουμπάνε όσο γίνεται πιο καλά οι μηροί, η μέση και η πλάτη. Η εμφάνιση πόνου σημαίνει κακή στάση ή ύπαρξη παθολογίας. Ο πόνος υπαγορεύει και καθοδηγεί για τη σωστή θέση και στάση.

Τι μπορείτε να κάνετε αν σας πιάσει πόνος στην μέση;

  • Nα ξαπλώσετε στο κρεβάτι σε ύπτια θέση (ανάσκελα), σε μια θέση που δεν σας προκαλεί πόνο, βάζοντας ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατα και ανασηκωμένη την πλάτη και το κεφάλι. 
  • Eπίσης, μπορείτε να βάλετε και μια θερμοφόρα στη μέση, γιατί τα ζεστά επιθέματα βοηθούν τους μυς να χαλαρώσουν. 
  • Παρόμοια δράση (χαλάρωση των μυών μέσω της θερμότητας) έχουν και τα έμπλαστρα και οι αλοιφές που διατίθενται στα φαρμακεία. Kαλό είναι, πάντως, να βάζετε τη θερμοφόρα ή το έμπλαστρο το βράδυ ή πριν το μεσημεριανό ύπνο και όχι λίγο πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι. Οι ήπιες μαλάξεις στην οσφυϊκή περιοχή, βοηθούν. 
  • Ασκήσεις που στόχο έχουν να κάνουν τους μυς της κοιλιάς ισχυρότερους, βοηθούν. Οι ασκήσεις συστήνονται μετά την οξεία φάση του πόνου.

Πολλές φορές επιβάλλεται η χορήγηση φαρμάκων (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά) και φυσιοθεραπεία. 
Η χειρουργική επέμβαση στην δισκοκήλη επιφυλάσσεται μόνο για πολύ σοβαρές και υποτροπιάζουσες περιπτώσεις.

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων