MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA

Responsive Ad Slot

Τρομακτικό το νέο εργαλείο VASA-1 της Microsoft που μπορεί να μετατρέψει φωτογραφίες σε βίντεο

medlabnews.gr iatrikanea 

Το νέο καινοτόμο εργαλείο Τεχνητής Νοημοσύνης που ανέπτυξε η Microsoft, με την ονομασία VASA-1, μπορεί να δημιουργήσει βίντεο με ήχο από μία μόνο εικόνα. Η νέα τεχνολογία κατάφερε να εντυπωσιάσει και να «κλέψει» τις εντυπώσεις, αν και δεν έλειψαν τα «καμπανάκια» ειδικών που προειδοποιούν ότι η χρήση του από λάθος χέρια μπορεί να περάσει το deepfake σε άλλο επίπεδο.

Τι είναι το VASA-1; Τα αρχικά σημαίνουν Visual Affective Skills Audio και πρόκειται για ένα artificial intelligence framework που φιλοδοξεί να αλλάξει τις ψηφιακές επικοινωνίες. Τι μπορεί να κάνει; Η εξαιρετικά προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη παράγει απίστευτα ρεαλιστικά deep fake βίντεο, για τα οποία χρειάζεται μόνο μια φωτογραφία ενός ανθρώπου και μια μόνο σύντομη ηχογράφηση της φωνής του.

Στην πράξη, το VASA-1 μπορεί από μία μόνο εικόνα και ένα ηχητικό κλιπ να δημιουργήσει συγκλονιστικά ρεαλιστικά πλάνα, με ρεαλιστικές κινήσεις και εκφράσεις των χειλιών «θολώνοντας» τα όρια μεταξύ αληθινών και κατασκευασμένων βίντεο.

Ο αμερικανικός κολοσσός επισημαίνει ότι προχωρά στην εν λόγω τεχνολογία δίνοντας τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα και με πλήρη επίγνωση της δύναμης της τεχνολογίας. Όπως επισημαίνει, το VASA-1 «είναι ικανό όχι μόνο να παράγει πολύτιμο συγχρονισμό ήχου και εικόνας, αλλά και να καταγράφει ένα μεγάλο φάσμα συναισθημάτων και εκφραστικών αποχρώσεων του προσώπου και φυσικές κινήσεις του κεφαλιού που συμβάλλουν στην αντίληψη του ρεαλισμού».

Το σύστημα παράγει βίντεο υψηλής ανάλυσης και μπορεί να δημιουργήσει ζωντανά βίντεο με ομιλούντα πρόσωπα σε πραγματικό χρόνο.

Στην κατεύθυνση αυτή, θα μπορούσε να προσφέρει εκπαιδευτικά εργαλεία με ζωντανές ιστορικές φιγούρες ή εικονικούς βοηθούς που προσφέρουν υποστήριξη και θεραπευτικά οφέλη.

Τα αποτελέσματα είναι τόσο πιστευτά που σχεδόν περνιούνται για πραγματικά βίντεο και προφανώς…τρομάζουν. Η ικανότητα του μοντέλου να μιμείται τις φυσικές κινήσεις του κεφαλιού και ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων είναι απαράμιλλη και σηματοδοτεί ένα πολύ σημαντικό άλμα προς τα εμπρός όσον αφορά το animation με τεχνητή νοημοσύνη.

Το ερώτημα των ειδικών και των ξένων μέσων ενημέρωσης είναι όμως τι θα μπορούσε να συμβεί αν «πέσει σε λάθος χέρια», αφού αυξάνονται οι ανησυχίες για εξαιρετικά πειστικά deepfakes ικανά να διαδώσουν παραπληροφόρηση και να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Ως εκ τούτου, η Microsoft τονίζει ότι μιλάμε ακόμη για ένα ερευνητικό εγχείρημα, σημειώνοντας ότι «Όπως και άλλες σχετικές τεχνικές δημιουργίας περιεχομένου, θα μπορούσε να εξακολουθήσει να γίνεται κατάχρηση για την πλαστοπροσωπία ανθρώπων. Είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε συμπεριφορά για τη δημιουργία παραπλανητικού ή επιβλαβούς περιεχομένου πραγματικών προσώπων»

Εμφανίζεται δε καθησυχαστική, τονίζοντας ότι θα περιμένει ισχυρούς κανονισμούς πριν το λανσάρισμά του νέου εργαλείου.

Η τεχνολογία μπορεί μελλοντικά να φέρει τα πάνω κάτω όχι μόνο στις επικοινωνίες, αλλά και σε βιομηχανίες όπως το gaming και ο κινηματογράφος. Τα social media ήδη έχουν σοκαριστεί με τις δυνατότητές του VASA-1, το οποίο πέρα από φωτογραφίες πραγματικών ανθρώπων, μπορεί να ζωντανέψει μέχρι και πίνακες.

Είναι από τις περιπτώσεις που τα πολλά λόγια περισσεύουν, οπότε σας αφήνουμε να παρακολουθήσετε μερικά από τα παραδείγματα χρήσης του μοντέλου που δόθηκαν στα φώτα της δημοσιότητας, παρουσιάζοντας τις προηγμένες του δυνατότητες. Το αποκορύφωμα είναι η Mona Lisa να…ραπάρει:

Χρήστος Χατζηπαναγιώτης: Τα γενέθλιά μου φέτος έχουν ειδικό φως… Πολλά άλλαξαν από εκείνο το βράδυ....

medlabnews.gr iatrikanea 

Τα γενέθλιά του είχε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης και ο ίδιος το γιόρτασε με μια διαφορετική ανάρτηση απ' ότι συνήθως. Πριν από μερικές εβδομάδες, ο ηθοποιός υπέστη έμφραγμα, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο νοσοκομείο και να υποβληθεί σε χειρουργείο.

"Το μεγαλύτερο κέρδος μου είναι ότι επέστρεψα απαλλαγμένος από τον φόβο του θανάτου…ποτέ δεν κυριάρχησε στη ζωή μου αλλά τώρα είμαι πραγματικά ελεύθερος" εξομολογήθηκε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.

Μία κατάθεση ψυχής έκανε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης για τα γενέθλιά του φέτος, τα οποία έχουν μία διαφορετική σημασία για τον ίδιο μετά τη σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του.

«Τα γενέθλια μου φέτος έχουν ένα ειδικό φως! Πριν ένα μήνα βρέθηκα μέσα σ ένα ασθενοφόρο, μετά σ ένα φορείο να τρέχει και η γιατρός να μου λέει…-πάθατε ανακοπή, πάμε στο χειρουργείο για αγγειοπλαστική, αν χρειαστεί θα σας διασωληνώσουμε…όχι διασωλήνωση ψιθύρισα…αν χρειαστεί μου λέει…έτρεχε το φορείο κι άκουγα το bye bye love απ το all that jazz,και προσευχόμουν… στο χειρουργείο εμφανίστηκε μπροστά μου ο επι γης άγγελος μου ο Κωστής Ραισάκης, άντρας της αγαπημένης μου Ολυμπιάδας…ανάσα!

Χρήστο σε παρακαλώ ακίνητος, θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε την αρτηρία…συνέχισα να προσεύχομαι κι αυτό με πλημμύρισε από μια ανεξήγητη για την κρισιμότητα της ώρας ηρεμία, πράγμα πολύ σπάνιο όπως μου είπε μετά ο γιατρός για ασθενή σ αυτή τη θέση! Τον Κωστή δεν τον έβλεπα, μας χώριζε η οθόνη της επέμβασης…τον άκουγα μόνο…τον άκουγα να λέει όταν βογκούσα από τους πόνους, μπράβο Χρήστο, μπράβο…είναι υπέροχο που πονάς, η καρδιά είναι ζωντανή!

Και στο τέλος μπράβο Χρήστο, τα καταφέραμε…και βλέπω τον νεαρό καρδιολόγο τον Μανώλη που ήταν όρθιος να λέει ανακουφισμένος …-για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει η καρδιολογία! Όταν τον συνάντησα μετά από 6 μέρες σ έναν υπέρηχο του λέω ,γεια σου Μανώλη! Με ξέρετε μου λέει? Δεν ήσουν στην επέμβαση μου? Ναι μου λέει…με θυμάστε? Πως να σε ξεχάσω του λέω…είπες την ωραιότερη ατάκα της βραδιάς!

Ευχαριστώ όλους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μέσα απ την καρδιά μου. Ιδιαίτερα τον Κ.Ραισακη! Είχα εκείνο το βράδυ παραστάτες βοηθούς μου την Παναγιά και τον Ταξιάρχη! Μου κράταγαν το χέρι με ξαναγύρισαν… Επέστρεψα και δόξα τω Θεώ αναρρώνω σιγά σιγά…πολλά άλλαξαν από εκείνο το βράδυ…το μεγαλύτερο κέρδος μου είναι ότι επέστρεψα απαλλαγμένος από τον φόβο του θανάτου…ποτέ δεν κυριάρχησε στη ζωή μου αλλά τώρα είμαι πραγματικά ελεύθερος! Θα ζήσω όσο μου είμαι γραφτό χωρίς φόβους…

Διαβάστε επίσης:

Καρδιακή αρρυθμία. Αρρυθμίες και καρδιακός κίνδυνος. Πώς θεραπεύεται; Πώς προλαμβάνεται;

Συμπτώματα που προειδοποιούν για καρδιακή προσβολή, έμφραγμα και ΔΕΝ πρέπει να αγνοείτε;

Γιατί η Γιορτή του Αγ. Γεωργίου δεν θα είναι στις 23 Απριλίου φέτος; Πότε μεταφέρεται;

 medlabnews.gr 

Η καθιερωμένη ημερομηνία για τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Μεγαλομάρτυρα είναι η 23η Απριλίου. Εάν το Πάσχα είναι μετά τις 23 Απρίλη, τότε εορτάζεται την επόμενη μέρα του Πάσχα, δηλαδή τη Δευτέρα της Δικαινησίμου.

Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου είναι μια από τις σημαντικότερες της χριστιανικής ορθόδοξης πίστης. Αποτελεί άλλωστε και μια μέρα που γιορτάζουν σχεδόν όλες οι οικογένειες, αφού το όνομα Γιώργος είναι το πιο συνηθισμένο μεταξύ του ανδρικού πληθυσμού στην Ελλάδα. Την τελευταία φορά που η γιορτή του Αγίου Γεωργίου μετατέθηκε για μετά την 23η Απρίλη ήταν το 2022.

Aγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος: Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η μεγάλη γιορτή του Αγίου Γεωργίου επηρεάζεται από τη Σαρακοστή και την ημέρα που προκύπτει κάθε χρόνο το Πάσχα, όπως αναφέρει το ekklisiaonline.gr.

Η Ανάσταση είναι κινητή εορτή και υπολογίζεται με βάση την Πανσέληνο. Το Πάσχα καθορίζεται ως την Κυριακή μετά την πρώτη Πανσέληνο που βγαίνει μετά την εαρινή ισημερία. Ανάλογα λοιπόν με την ημερομηνία που γιορτάζεται το Πάσχα, καθορίζεται και η εορτή Αγίου Γεωργίου.

Αγίου Γεωργίου 2024 – Γιορτή 6 Μαΐου

Οπότε εάν η 23η Απριλίου βρίσκεται εντός της Σαρακοστής, τότε η γιορτή μεταφέρεται για την επόμενη μέρα του Πάσχα. Παρατηρώντας μάλιστα τα τελευταία χρόνια η μετάθεση της γιορτής έχει συμβεί το 2013, το 2016 και το 2019, το 2021, το 2022 ενώ αναμένεται να συμβεί και πάλι εφέτος (2024) όπου η εορτή μετατίθεται στις 6 Μαΐου 2024.

Το ίδιο συμβαίνει και με την εορτή του Αγίου Μάρκου του Αποστόλου και Ευαγγελιστή. Η ημέρα εορτής της μνήμης του είναι 25 Απριλίου. Όπως και με την εορτή του Αγίου Γεωργίου έτσι και η ημέρα εορτής του Αποστόλου Μάρκου μετατίθεται μετά το Πάσχα εάν αυτό είναι μετά τις 25 Απριλίου. Στην περίπτωση του Αγίου Μάρκου η εορτή μετατίθεται δύο ημέρες μετά το Πάσχα, την Τρίτη της Διακαινησίμου. Εφέτος γίνεται μετάθεση για να μη συμπέσουν οι γιορτές.

Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις έχουμε μεταφορά και της εορτή του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου όπου γιορτάζει κανονικά στις 2 Μαΐου με την Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του. Όταν όμως το Πάσχα είναι μετά τις 30 Απριλίου μετατίθεται η εορτή την Τετάρτη της Διακαινησίμου ώστε να μην συμπέσει με τις γιορτές του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Μάρκου Δευτέρα και Τρίτη της Διακαινησίμου αντίστοιχα.

Fέτος (2024) επειδή το Πάσχα πέφτει 5 Μαΐου οι μεγάλες εορτές του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αποστόλου Μάρκου του Ευαγγελιστού και του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου έχουν μεταφερθεί Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη της Διακαινησίμου αντίστοιχα, στις αρχές του Μάη.

Πόνος στο γόνατο από ιγνυακή κύστη. Κύστεις του baker.


Ένας στους πέντε ανθρώπους ταλαιπωρούνται στις μέρες μας από πόνο στο ένα ή και στα δύο γόνατα. Οι αιτίες είναι πολλές και γι’ αυτό κρίνεται αναγκαία η ακριβής διάγνωση ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία.
Μία από τις αιτίες είναι οι ιγνυακές κύστεις, που είναι επίσης γνωστές ως κύστεις Baker, δεν είναι σπάνιες και δεν θα πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής του κλινικού ιατρού λόγω της πιθανότητας ρήξης.

Η Ιγνυακή κύστη πήρε το όνομά της από τον BAKER το 1877 όπου την περιέγραψε σαν μια ευμεγέθη ιγνυακή κύστη που δημιουργείτε από παγίδευση υγρού μέσα σε ένα ορογόνο θύλακο (bursa), σχηματιζόμενη από τον ημιυμενώδη τένοντα. Παρατήρησε επίσης επικοινωνία της κύστης με την άρθρωση με υγρό το οποίο διαφεύγει μέσα στο ορογόνο θύλακο, αλλά δεν μπορεί να επιστρέψει στην άρθρωση με ανάδρομη πορεία. Από τότε (Wilson1938, Taylor & Rana 1973, Lindgren 1977), πολλοί περιέγραψαν την παθογένεια της ιγνυακής κύστης.


Η κύστη Baker είναι μια κύστη η οποία υπάρχει στο οπίσθιο μέρος του γόνατος (ιγνυακή κοιλότητα) και αποτελεί μια χαλάρωση του αρθρικού θυλάκου προς την περιοχή αυτή. Η κύστη συνήθως έχει μέσα αρθρικό υγρό. Το μόνο αρχικό σύμπτωμα μπορεί να είναι κυστικό οίδημα στην ιγνυακή χώρα με ήπιες ή και καθόλου ενοχλήσεις. Όταν αυξηθεί όμως το μέγεθος της διάτασης, υπάρχει μεγαλύτερη ενόχληση ιδιαίτερα στην πλήρη κάμψη ή έκταση του γόνατος. Η κύστη, γίνεται καλύτερα ορατή, όταν ο ασθενής είναι σε όρθια θέση και εξετάζεται από πίσω. Κάθε νόσημα της κατά γόνυ άρθρωσης, που προκαλεί συγκέντρωση αρθρικού υγρού στην άρθρωση, μπορεί να επιπλακεί με ιγνυακή κύστη. Μεταξύ της άρθρωσης του γόνατος και του ημιμεμβρανώδους γαστροκνημίου θυλάκου, που βρίσκεται κάτω από την έσω κεφαλή του γαστροκνημίου μυός, μπορεί να υπάρχει φυσιολογική επικοινωνία. Σε επικοινωνούσες με την άρθρωση κύστεις αναπτύσσεται βαλβιδικός μηχανισμός από την άρθρωση προς την κύστη, ο οποίος ενεργοποιείται από την πίεση της συλλογής αρθρικού υγρού μέσα στην άρθρωση. Σε μελέτη έχει φανεί ότι στο 40% του πληθυσμού υπάρχει επικοινωνία μεταξύ της άρθρωσης και του θυλάκου.

Η κύστη είναι πιο συχνή σε άνδρες ηλικίας 15-30 ετών, με συχνότερο αίτιο τις άμεσες κακώσεις του γόνατος, ενώ στους ενήλικες, πηγή της χρόνιας υμενίτιδας που παράγει το υγρό είναι οι φλεγμονώδεις και εκφυλιστικές αρθροπάθειες, όπως η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Σχεδόν όλες οι ιγνυακές κύστεις είναι δευτερογενείς. Οι κύστεις αυτές είναι πολυπαραγοντικής αιτιολογίας αλλά γενικά θεωρούνται σαν το τελικό αποτέλεσμα συνυπάρχουσας ενδοαρθρικής παθολογίας του γόνατος. Έτσι συνδυάζονται συχνά με οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδή αρθρίτιδα, χόνδρινη βλάβη, μηνισκική ρήξη και ανεπάρκεια του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και σπανιότερα αποδίδονται σε υπέρχρηση, φλεγμονή, τράυμα ή και άλλες αιτίες όπως σπονδυλοαρθροπάθεια ή ουρική αρθρίτιδα. Αντίθετα στις λιγότερο συχνές πρωτογενείς ιγνυακές κύστεις παρατηρείται μία θυλακική προσεκβολή η οποία δεν επικοινωνεί με τον αρθρικό θύλακο του γόνατος

Συμπτώματα:

Οίδημα στο οπίσθιο τμήμα του γονάτου, ερυθρότητα που συνοδεύεται από πόνο στο υπόλοιπο γόνατο και πόδι. 

 

Eπιδεινώνεται κατά την άσκηση ή κατά την κάμψη ή έκταση του γόνατος. Αυτά τα συμπτώματα συνοδεύονται με συμπτώματα της υποκείμενης νόσου (ρήξη μηνίσκου, ραγείς πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, εκφυλιστική αρθρίτιδα).
Στα παιδιά (σπάνια) η ιγνυακή κύστη είναι ασυμπτωματική και συνήθως παρατηρείται από το ίδιο το παιδί.
Ρήξη της ιγνυακής κύστης μπορεί να συμβεί ξαφνικά προκαλώντας έντονο πόνο και οίδημα στην γάμπα, αυτός ο συνδυασμός συμπτωμάτων έχει ονομασθεί «σύνδρομο ψευτοθρομβοφλεβίτιδος» διότι τα σημεία και τα συμπτώματα ταιριάζουν με την θρομβοφλεβίτιδα. Συνοδεύεται από αύξηση της θερμοκρασίας, ερυθρότητα και ευαισθησία στην οπίσθια επιφάνεια της κνήμης. Εντούτοις η ρήξη αυτή μπορεί να μη συνοδεύεται από ισχυρό πόνο αλλά μόνο από οίδημα της γαστροκνημίας και της ποδοκνημικής

Διάγνωση
Οι απλές ακτινογραφίες είναι αρνητικές. Η απεικόνιση ασβεστώσεων μέσα στον κυστικό σχηματισμό είναι ένδειξη υμενικού σαρκώματος ή αιμαγγειώματος.
Ένα φλεβικό υπερηχογράφημα Doppler είναι χρήσιμο για την διαφοροδιάγνωση της θρομβοφλεβίτιδας .
Η μαγνητική τομογραφία του γόνατος είναι χρήσιμη για την αξιολόγηση των ιγνυακών κύστεων. Στην μαγνητική τομογραφία διακρίνονται οι ιγνυακές κύστες, όπου μπορούν να διακριθούν από  συμπαγείς βλάβες ή όγκους στην ιγνυακή κοιλότητα. Η μαγνητική τομογραφία θα επιβεβαιώσει την διάγνωση και θα αποκλείσει έναν όγκο μαλακών μορίων


Θεραπεία:
Στα παιδιά οι ιγνυακές κύστεις αποτελούν γενικώς καλοήθης ασυμπτωματικές παθήσεις και σπάνια σχετίζονται με παθολογία της άρθρωσης. Οι περισσότερες ιγνυακές κύστεις στα παιδιά αυτοϊώνται. Στους ασυμπτωματικούς ασθενείς στους οποίους η παθολογική αυτή κατάσταση διαπιστώνεται σε τυχαίο έλεγχο δεν απαιτείται κάποια θεραπευτική προσέγγιση.
Η αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου, όπως η αρθρίτιδα ή κάποιος τραυματισμός, συχνά αρκεί. Η ίδια η κύστη, η οποία δεν αφαιρείται χειρουργικά, επειδή συνήθως υποτροπιάζει, μπορεί να αδειάσει με τη βοήθεια του γιατρού, ενώ ο πάγος μπορεί να μειώσει σημαντικά το οίδημα.
Μερικές φορές γίνεται ένεση στεροειδών στην κύστη. Είναι ένα παροδικό μέτρο και η κύστη συνήθως επανεμφανίζεται, εκτός αν έχει αντιμετωπισθεί η ενδαρθρική παθολογία.
Αν όμως υπάρχει ενδαρθρική βλάβη η οποία προκαλεί μηχανικά συμπτώματα, με πόνο και επίμονο οίδημα, τότε η θεραπεία είναι χειρουργική. Αν η αρθροσκοπική παρέμβαση δεν αντιμετωπίζει τα συμπτώματα, τότε ενδείκνυται η ανοικτή εκτομή.
Ο μίσχος που οδηγεί από  την άρθρωση στην κύστη ανευρίσκεται, συρράπτεται και αφαιρείται η κύστη. Συνήθως όμως η αντιμετώπιση της ενδαρθρικής βλάβης οδηγεί στην εξάλειψη της ιγνυακής κύστης.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ρήξεως η οποία υποδύεται εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση περιλαμβάνει την συμπτωματική αγωγή με κατάκλιση, τη βάδιση με βακτηρίες για αποφυγή φόρτισης του σκέλους και τη χορήγηση με στεροειδούς αντιφλεγμονώδους αγωγής. Η χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής αντεδείκνυται γιατί μπορεί να προκαλέσει αιμάτωμα στην γαστροκνημία και συρικνώσεις μυών.




Τι είναι τα εκ γενετής σημάδια; Μπορεί να είναι επικίνδυνα;


Υπάρχει ένας αριθμός κοινών δερματικών κηλίδων που υπάρχουν εκ γενετής και συλλογικά αναφέρονται ως "σημάδια εκ γενετής". Τείνουν να είναι εξογκώματα σωματικών δομών που συνήθως παρουσιάζονται στο δέρμα όπως αιμοφόρα αγγεία (που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζονται αγγειακά σημάδια ή αιμαγγειώματα) ή χρωστικά κύτταρα (που στην προκειμένη περίπτωση ονομάζονται σπίλοι ή 'ελιές'). Η αιτία είναι άγνωστη. Στα περισσότερα μωρά δεν προκαλούν σοβαρά προβλήματα και τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν χρειάζονται θεραπεία. 

Τα διαφορετικά είδη σημαδιών εκ γενετής, πού παρουσιάζονται είναι:


Αγγειακά σημάδια (αιμαγγειώματα)

Το πιο συνηθισμένο αγγειακό σημάδι είναι ο "λεκές σαν κόκκινο κρασί" ή "δάγκωμα του πελαργού" που φαίνεται ως επίπεδο κόκκινο σημάδι στο πίσω μέρος του λαιμού σε μέχρι και 50% των παιδιών κατά τη γέννηση. Μερικές φορές συμβαίνει σε άλλα μέρη του κεφαλιού ή λαιμού. Το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου καθαρίζει σε πέντε χρόνια αλλά τα σημάδια στο πίσω μέρος του λαιμού συνήθως παραμένουν. Όλα τα αιμαγγειώματα απαιτούν υπερηχογραφική διερεύνηση για διαπίστωση αντίστοιχων βλαβών σε εσωτερικά όργανα.
Τα λεγόμενα «νεογνικά αγγειακά σημάδια» (Vascular Birthmarks of Infancy) παρουσιάζονται στη γέννησή ή λίγες μέρες μετά, σε ένα στα 4 περίπου νεογνά. Ωστόσο, μόλις σε ένα από τα 200 νεογνά θα χρειαστεί η συμβολή του ιατρού και η αντιμετώπισή του.
Τα ακριβή αίτια αυτών των «σημαδιών» δεν είναι απόλυτα κατανοητά μέχρι σήμερα, σίγουρο είναι πάντως ότι δεν εξαρτώνται από το τι κάνει ή δεν κάνει η μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να προληφθούν. Είναι το πιο συχνό είδος συγγενών δυσπλασιών, όμως στην πλειονότητά τους είναι «αθώα» και εξαφανίζονται από μόνα τους μετά από κάποια χρόνια.
Είναι γεγονός ότι οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες σύμφωνα με τις λαϊκές παραδόσεις διαφόρων λαών είχαν, και ίσως εν μέρει έχουν ακόμα και σήμερα, θέση στην κοινή γνώμη. Το stress, τραυματισμοί, έλλειψη ενδιαφέροντος και αγάπης για το παιδί, ακόμα και παρατεταμένη παραμονή μπροστά σε αναμμένο τζάκι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν «ενοχοποιηθεί» για την εμφάνιση των «σημαδιών του διαβόλου».
Τα πιο συχνά αγγειακά σημάδια που αφορούν τα νεογνά ανήκουν σε 3 κατηγορίες που έχουν ως εξής με σειρά συχνότητας:
Το ομαλό αιμαγγείωμα-κηλίδα χρώματος σολομού (salmon patch) ή αλλιώς φιλί του αγγέλου, είναι μία μια αγγειακή δυσπλασία που παρουσιάζεται κατά τη γέννηση στο 20-40% περίπου όλων των νεογέννητων. Πρόκειται για ροζ κηλίδες που παρατηρούνται στο μέτωπο, στα βλέφαρα ή τον αυχένα. Συνήθως εξαφανίζονται πλήρως μέσα σε 12-24 μήνες, με εξαίρεση κάποιες φορές τον αυχένα όπου μπορεί να μείνει ένα μικρό σημάδι.
Τα καθ’ εαυτού αιμαγγειώματα (κοινώς αποκαλούμενα με μορφή φράουλας) αποτελούν τη δεύτερη πιο συχνή κατηγορία, και είναι καλοήθεις όγκοι έντονου κόκκινου χρώματος, που εμφανίζονται κάποιες φορές κατά τη γέννηση, αλλά  συνήθως 2-3 εβδομάδες μετά, στο 10% περίπου όλων των νεογνών, πιο συχνά σε κορίτσια και αυξάνονται σε μέγεθος σταδιακά μέχρι τους 12 μήνες περίπου. Ακολουθεί μια περίοδος σταδιακής μείωσης, μέχρι να υποχωρήσουν (μέχρι την ηλικία των 9 ετών, το 90% των αιμαγγειωμάτων θα έχει υποχωρήσει), αφήνοντας ένα μικρό σημάδι. Τα αιμαγγειώματα δημιουργούν προβληματισμό κάποιες φορές, διότι ανάλογα με το σημείο στο οποίο εμφανίζονται, μπορεί να δημιουργούν λειτουργικά προβλήματα (π.χ. κοντά στο μάτι) που δεν μπορούν να «περιμένουν» την αυτόματη υποχώρησή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητη η άμεση θεραπευτική παρέμβαση του ειδικού ιατρού, ώστε να μην δημιουργηθούν προβλήματα στην ανάπτυξη του παιδιού. Επίσης κάποιες φορές, πάλι σε σχέση με την εντόπισή τους, είναι δείκτες κάποιων παθολογικών καταστάσεων.

Τέλος, οι «κηλίδες σαν κρασί Πόρτο» (Port Wine Stain) είναι αγγειακές δυσπλασίες που παρατηρούνται κατά τη γέννηση στο 0,3% περίπου όλων των νεογνών και είναι ρόζ-κόκκινες κηλίδες που γίνονται πιο έντονες όταν το παιδί κλαίει. Δεν υποχωρούν από μόνες τους, παρά μόνο με θεραπευτική παρέμβαση. Αυτά τα σημάδια κάποιες φορές μας ανησυχούν για τη σωματική υγεία του παιδιού γιατί, ανάλογα με την εντόπισή τους, είναι δείκτες κάποιων παθολογικών καταστάσεων και σπάνιων συνδρόμων. Συχνότερα όμως μας ανησυχεί η «αισθητική» πλευρά σε σχέση με την κοινωνικοποίησή, την ανάπτυξη του παιδιού, την αποδοχή της εικόνας του και εν τέλει, την ψυχική του υγεία. Με γνώμονα αυτή την παράμετρο, θεωρείται σκόπιμη κατά περίπτωση, η θεραπευτική παρέμβαση από την ηλικία των 6 μηνών.

Όλα αυτά τα σημάδια, όταν χρειαστεί, φεύγουν με την χρήση ενός ειδικού μηχανήματος Laser που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ηλικία των 6 μηνών, ενώ σε επικίνδυνα αιμαγγειώματα μορφής φράουλας κάποιες φορές δίνουμε και φάρμακα από το στόμα. Μερικές φορές, μια πολύ σύντομη φαρμακευτική αγωγή κορτιζόνης, που χορηγείται από γιατρό και λαμβάνεται απ' το στόμα, σταματά την ανάπτυξη ενός εξ αυτών των μεγάλων αγγειωμάτων.
Τα νεογνικά αγγειακά σημάδια είναι στην πλειονότητά τους χωρίς παθολογική σημασία. Θα πρέπει ωστόσο κατά περίπτωση να εκτιμώνται από ιατρούς με εμπειρία στον χειρισμό τους και με εξοικείωση στην άμεση, όταν χρειαστεί, θεραπευτική τους αντιμετώπιση, ώστε να αποφεύγονται μη αναστρέψιμα σωματικά ή ψυχικά προβλήματα.

Μελαγχρωστικές κηλίδες

Οι μελαγχρωστικές κηλίδες (ελιές) προκαλούνται από μια αύξηση των χρωστικών κυττάρων (μελανοκυττάρων) στα εξωτερικά στρώματα του δέρματος. Το πιο συνηθισμένο είδος είναι ο μογγολοειδής σπίλος. Αυτό είναι μια επίπεδη περιοχή γκριζοκαστανού ή γκριζογάλανου χρώματος που παρουσιάζεται συχνότερα στη μέση. Αυτά υφίστανται κατά τη γέννηση και δεν είναι βλαβερά. Είναι πιο συνηθισμένα σε μωρά με επιδερμίδα χρώματος ελιάς ή σκουρότερο (τα έχουν πάνω από 90% νηπίων ασιατικής καταγωγής σε σύγκριση με 5% νηπίων αγγλοσαξονικής καταγωγής). Οι μογγολοειδείς σπίλοι τελικά εξαλείφονται με την πάροδο του χρόνου.
Η εκ γενετής μελαγχρωστική κηλίδα (εκ γενετής ελιά) είναι ένα αβλαβές εξόγκωμα των χρωστικών κυττάρων που υπάρχει κατά τη γέννηση ή παρουσιάζεται μέσα στους πρώτους λίγους μήνες. Αυτές οι ελιές ποικίλουν στο μέγεθος από μερικά χιλιοστά μέχρι αρκετά εκατοστά και μπορεί να είναι εξογκωμένες, να φαίνονται και να αγγίζονται εύκολα σε σύγκριση με ένα μογγολοειδή σπίλο που δεν είναι εξογκωμένος.
Οι περισσότερες ελιές που υφίστανται εκ γενετής δεν παρουσιάζουν κανέναν αυξημένο κίνδυνο να εξελιχθούν σε καρκίνο και συνεπώς δεν απαιτείται θεραπεία. Όμως, μερικές φορές οι πολύ μεγάλες ελιές, πλάτους πάνω από 20 εκατοστά μπορεί να αποτελούν παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του δέρματος.  Μελαχρωματικές κηλίδες στο σώμα του παιδιού παρούσες κατά τη γέννηση και όταν είναι πολλαπλές >6, χρειάζονται διερεύνηση, καθώς ενδεχομένως συνιστούν χαρακτηριστικό μιας γενετικής πάθησης, της νευροινωμάτωσης.
Στα είδη των θεραπειών που διατίθενται για αυτές τις μεγάλες ελιές περιλαμβάνονται χειρουργική αφαίρεση ή μερικές φορές θεραπεία με λέιζερ.
Οι φακίδες κανονικά δεν υφίστανται εκ γενετής. Είναι μια αύξηση του χρώματος που παράγεται από τα χρωστικά κύτταρα (μελανοκύτταρα). Παρουσιάζονται στα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας λόγω της μέτριας ή μεγάλης έκθεσης στο ηλιακό φως στις περιοχές που είναι περισσότερο εκτιθέμενες, πχ. μάγουλα, το πίσω μέρος του χεριού ή πίσω μέρος του αντιβραχίονα. Οι φακίδες μπορεί να προληφθούν με την καλή ηλιακή προστασία. Η πλειοψηφία των ελιών δεν υπάρχει εκ γενετής και συνήθως παρουσιάζονται κατά την παιδική ηλικία και εφηβεία.

Γενικά πρέπει να γνωρίζετε
  • Τα σημάδια εκ γενετής είναι πολύ συνηθισμένα. 
  • Η αιτία είναι άγνωστη. 
  • Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν προκαλούν προβλήματα. 
  • Τα περισσότερα σημάδια εκ γενετής δεν χρειάζονται θεραπεία. 
  • Πολλά σημάδια εκ γενετής εξαλείφονται

Διαβάστε επίσης

Ηχορύπανση και υγεία. Ο θόρυβος προκαλεί κώφωση, βουητά, στρες, καρδιακά, αναπνευστικά προβλήματα


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η τελευταία Τετάρτη του Απριλίου έχει κηρυχθεί από το 1992 ως Διεθνής Ημέρα Ευαισθητοποίησης για το Θόρυβο, από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ακουστικής.

Θόρυβος είναι κάθε ανεπιθύμητος ήχος. Η έντασή του (ακουστότητα) μετράται σε ντεσιμπέλ (dB). Η κλίμακα των ντεσιμπέλ είναι λογαριθμική, επομένως η αύξηση της ηχοστάθμης κατά 3 dB αντιστοιχεί σε διπλασιασμό της έντασης του ήχου. 

Αστικό περιβάλλον: ηχορύπανση και υγεία

Τέσσερις στους πέντε ευρωπαίους ζουν σήμερα σε πόλεις και κωμοπόλεις. Οι περισσότερες περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας, προέρχονται από τις αστικές περιοχές, συνεπώς πολλές προσπάθειες επικεντρώνονται σε αυτές προκειμένου να αντιμετωπιστούν ζητήματα όπως η υγεία και η ηχορύπανση.

Ο περιβαλλοντικός θόρυβος επηρεάζει πολλούς Ευρωπαίους. Το κοινό αντιλαμβάνεται το θόρυβο ως ένα από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα. Μπορεί να επηρεάσει τον άνθρωπο τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά, διαταράσσοντας βασικές δραστηριότητες όπως ο ύπνος, η ανάπαυση, η μελέτη και η επικοινωνία. Παρόλο που οι εν λόγω επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία είναι γνωστές εδώ και καιρό, πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι επέρχονται σε χαμηλότερα επίπεδα θορύβου, από ό,τι νομίζαμε παλαιότερα.

Ο περιβαλλοντικός θόρυβος — ένας ανεπιθύμητος ή επιβλαβής εξωτερικός ήχος — επεκτείνεται, τόσο ως προς τη διάρκειά του, όσο και ως προς τη γεωγραφική του κάλυψη. Ο θόρυβος συνδέεται με πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά είναι κυρίως ο θόρυβος από την οδική, τη σιδηροδρομική και την αεροπορική κυκλοφορία που έχει τις σοβαρότερες επιπτώσεις. Αυτό είναι πρόβλημα ιδιαιτέρως για το αστικό περιβάλλον. Περίπου το 75 % του πληθυσμού της Ευρώπης κατοικεί στις πόλεις και ο όγκος της κυκλοφορίας συνεχίζει να αυξάνεται. Από τις επισκοπήσεις των χωρών προκύπτει ότι το πλήθος των καταγγελιών σχετικά με τον περιβαλλοντικό θόρυβο αυξάνεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.



Επιδράσεις του θορύβου στον άνθρωπο

• Ακουστικό όργανο
 Ρήξη τυμπάνου
 Φθορά τριχωτών κυττάρων κοχλία
 Καταστροφή οργάνου του Corti
 Καρδιαγγειακό σύστημα
• Απώλεια βάρους, αυξομείωση του επιπέδου σακχάρου, δυσλειτουργία του πεπτικού συστήματος, αύξηση του μεταβολισμού 
• Αναπνευστικό σύστημα 
• Καταστροφή του πνεύμονα 
• Ρήξη άλλων οργάνων του σώματος, ή και θάνατος (υπόηχοι) 
• Νευρικότητα, άγχος και δυσκολία εκτίμησης της παρόδου του χρόνου 
• Μείωση της απόδοσης στην εργασία και προδιάθεση για λάθη 
• Αίσθημα κοπώσεως, νευρικότητα, και άγχος όταν παρεμβάλλεται στον ύπνο


Οι διαταραχές της ακοής μπορεί να οφείλονται σε μηχανική παρεμπόδιση της διαβίβασης του ήχου στο έσω ους (βαρηκοΐα αγωγιμότητας) ή σε καταστροφή των τριχωτών κυττάρων στον κοχλία, μέρος του έσω ωτός (νευροαισθητήρια βαρηκοΐα). Σπανίως μπορεί επίσης να προκληθεί βαρηκοΐα από διαταραχές της κεντρικής ακουστικής επεξεργασίας (όταν επηρεάζονται τα ακουστικά κέντρα του εγκεφάλου).

Απώλεια της ακοής μπορεί να επέλθει και χωρίς μακροπρόθεσμη έκθεση. Ακόμη και σύντομης διάρκειας θόρυβος παλμικού χαρακτήρα (ακόμη και ένα μόνον οξύ ερέθισμα), όπως ένας πυροβολισμός ή ο ήχος του πιστολιού καρφώματος μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων της απώλειας ακοής και συνεχών εμβοών. Τα παλμικά ηχητικά ερεθίσματα μπορούν επίσης να προκαλέσουν τη ρήξη του τυμπάνου, γεγονός επώδυνο αλλά ιάσιμο.

Οι εμβοές είναι μία αίσθηση κουδουνίσματος, σφυρίγματος ή έντονου θορύβου στα αυτιά. Η υπερβολική έκθεση στο θόρυβο αυξάνει τον κίνδυνο εμβοών. Εάν ο θόρυβος είναι παλμικός (π.χ. έκρηξη), ο κίνδυνος μεγαλώνει σημαντικά. Οι εμβοές ενδέχεται να αποτελούν την πρώτη ένδειξη βλάβης της ακοής από την έκθεση σε θόρυβο

Η έκθεση των εγκύων σε υψηλά επίπεδα θορύβου στο χώρο εργασίας μπορεί να έχει επιπτώσεις στο έμβρυο. «Η παρατεταμένη έκθεση σε δυνατό θόρυβο μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της πίεσης του αίματος και σε κόπωση. Από πειραματικά στοιχεία προκύπτει ότι η παρατεταμένη έκθεση του εμβρύου σε δυνατό θόρυβο κατά την εγκυμοσύνη ενδέχεται να έχει αργότερα επιπτώσεις στην ακοή και ότι οι χαμηλές συχνότητες είναι πιθανότερο να προξενήσουν βλάβη.


Αυξημένος κίνδυνος ατυχημάτων
Η σχέση μεταξύ θορύβου και ατυχημάτων αναγνωρίζεται στην «οδηγία για το θόρυβο», η οποία προβλέπει ότι η σχέση αυτή πρέπει να εξετάζεται σαφώς στο πλαίσιο της αξιολόγησης των κινδύνων από το θόρυβο.
Ο θόρυβος μπορεί να οδηγήσει σε ατυχήματα με τους εξής τρόπους:
 δυσχεραίνοντας την προσπάθεια των εργαζομένων να ακούσουν και να κατανοήσουν ομιλία και σήματα·
 καλύπτοντας τον ήχο του επικείμενου κινδύνου ή των προειδοποιητικών σημάτων (π.χ. σήμα ότι όχημα κινείται με την όπισθεν)·
 αποσπώντας την προσοχή των εργαζομένων, όπως των οδηγών·
 συμβάλλοντας στο άγχος στην εργασία, γεγονός που αυξάνει την εργασιακή φόρτιση και μέσω αυτής την πιθανότητα σφαλμάτων.

Το πώς επηρεάζει ο θόρυβος τα επίπεδα άγχους των εργαζομένων εξαρτάται από έναν περίπλοκο συνδυασμό παραγόντων, μεταξύ των οποίων:
 η φύση του θορύβου, συμπεριλαμβανομένης της έντασης, της συχνότητας και της προβλεψιμότητάς του·
 η πολυπλοκότητα της εργασίας που εκτελεί ο εργαζόμενος, για παράδειγμα οι ομιλίες άλλων μπορεί να αποτελούν παράγοντα άγχους όταν κάποιος εκτελεί εργασία που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση·
 το επάγγελμα του εργαζομένου (π.χ. στους μουσικούς μπορεί να προκληθεί εργασιακό άγχος ως αποτέλεσμα της ανησυχίας για τον κίνδυνο απώλειας της ακοής τους)·
 ο ίδιος ο εργαζόμενος. Επίπεδα θορύβου που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβάλλουν στην πρόκληση άγχους, ιδίως όταν ο εργαζόμενος είναι κουρασμένος, άλλες φορές μπορεί να είναι ακίνδυνα.

Ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να συνειδητοποιεί πότε ο θόρυβος που δημιουργεί μπορεί να είναι ενοχλητικός και να σέβεται τα άτομα του περιβάλλοντος του. 

Διαβάστε επίσης

Τραυματιστήκατε; Πότε κινδυνεύετε από τέτανο; Τι είναι ο τέτανος; Πότε πρέπει να κάνετε εμβόλιο;.

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο τέτανος (tetanus) είναι μια οξεία νευρολογική νόσος που προκαλείται από την εξωτοξίνη τετανοσπασμίνη του κλωστηριδίου του τετάνου (clostridium tetani), το οποίο αναπτύσσεται αναερόβια στην περιοχή του τραύματος.

Ο τέτανος οφείλεται στο κλωστηρίδιο του τετάνου, το οποίο είναι θετικό κατά Gram αναερόβιο μικρόβιο που παράγει σπόρους. Το κλωστηρίδιο του τετάνου είναι ευαίσθητο στη θερμότητα και καταστρέφεται παρουσία οξυγόνου. Αντίθετα οι σπόροι είναι πολύ ανθεκτικοί στη θερμότητα και τα συνήθη αντισηπτικά. Αντέχουν στους 1210 C για 10-15 λεπτά και είναι επίσης σχετικά ανθεκτικοί στη φαινόλη και άλλους χημικούς παράγοντες.

Βρίσκεται άφθονο στο έδαφος, την σκόνη και τις κοπριές .


Η μόλυνση γίνεται κυρίως με τον τραυματισμό και αφορά όλες τις ηλικίες και τα δύο φύλα.

Τα συμπτώματα εμφανίζονται, μετά από χρόνο επώασης 1 ημέρας – έως τις 3 εβδομάδες και είναι η σύσπαση ομάδων μυών και ειδικά των σκελετικών μυών, όπως της γνάθου ,των μασητήρων, του προσώπου (σαρδόνιο γέλιο), και των αναπνευστικών μυών. Ο πυρετός, ο σπασμός των αναπνευστικών μυών, οι σπασμοί στον αυχένα και οι κυκλοφορικές διαταραχές αποτελούν σημεία επιβάρυνσης .

Για τις πρώτες 6 έως 7 ημέρες ο ασθενής που έχει μολυνθεί από τέτανο δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα και δεν αντιλαμβάνεται τη μόλυνση. Μετά από 6 έως 7 ημέρες (αν και έχουν παρουσιαστεί περιστατικά στα οποία το πρώτο σύμπτωμα εμφανίστηκε μετά από 20 μέρες) ο ασθενής θα διαπιστώσει:

- Δυσκολία στην κίνηση του σαγονιού και τρίξιμο των δοντιών το οποίο προκαλείται από την σύσπαση των μασητήριων μυών.
- Κατόπιν, και καθώς προχωράει η μόλυνση, προκαλείται ο γνωστός σαρδόνιος γέλωτας από τη σύσπαση των μυών του προσώπου

Στην συνέχεια αρχίζουν:

- Σπασμοί στον αυχένα.
- Στα αργότερα στάδια της νόσου προκαλούνται σπασμοί των μυών των άκρων και του υπόλοιπου σώματος καθώς και αδυναμία στήριξης στα κάτω άκρα.
- Κατά τη διάρκεια αυτών των σπασμών το σώμα του ασθενή παίρνει σχήμα τόξου (αυτό είναι γνωστό και ως οπισθότονος), στη συνέχεια η κατάποση γίνεται αδύνατη και η αναπνοή αδυνατίζει καθώς οι σπασμοί "χτυπούν" τον φάρυγγα και τους αναπνευστικούς μύες και συνεπώς μπορεί να προκληθεί ασφυξία και θάνατος. Η ανάγκη για Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και Μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής είναι άκρως επιτακτική.

Επιδημιολογία - Στατιστική

Ο Τέτανος αποτελεί ακόμη σοβαρό ιατρικό πρόβλημα στην Αφρική, την Ινδία, την Ινδοκίνα, την Κίνα, κλπ, λόγω ανεπαρκών προγραμμάτων εμβολιασμού και λόγω των ανεπαρκών ιατρικών δομών. Πρακτικά επικρατεί η άποψη ότι ο Τέτανος δήθεν εξαφανίσθηκε από την Ιατρική, τουλάχιστον στον αναπτυγμένο "δυτικό" κόσμο. Δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα. Παρά το ευρύ πρόγραμμα υποχρεωτικού προληπτικού εμβολιασμού πού εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1960, δυστυχώς λοιμώξεις από Clostridium Tetani αναφέρονται και δηλώνονται σποραδικά στο Ελληνικό Υπουργείο Υγείας Πρόνοιας και την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας.

Γι´αυτό, χρειάζεται προσοχή τόσο στα προληπτικά μέτρα όσο και στη διαφορική διάγνωση ασθενών με ύποπτη για Τέτανο εικόνα. Το πρόβλημα πρέπει να αποδοθεί στο ότι ο Εμβολιασμός για Τέτανο πρέπει να γίνεται κάθε 10 χρόνια και δυστυχώς στην Ελλάδα εγκαταλείπεται μετά τη σχολική ηλικία ή στους άνδρες μετά τη στρατιωτική θητεία.

Προφύλαξη από τέτανο σε περίπτωση τραυματισμού:

Η πρόληψη του τετάνου γίνεται με χορήγηση αντιτετανικού εμβολίου. Το εμβόλιο περιέχει 10μον. Lf τοξοειδούς του τετάνου που είναι συνήθως προσροφημένα σε άλατα αλουμινίου και πλεονεκτούν γιατί επιμηκύνουν τη διάρκεια ανοσίας. Κυκλοφορεί ως μονοδύναμο, διδύναμο (DT) σε συνδυασμό με διφθερίτιδα και τριδύναμο (DTaP/ Tdap) με διφθερίτιδα και κοκκύτη και χορηγείται ενδομυϊκά. Πρακτικά χρησιμοποιείται το τριδύναμο εμβόλιο που προστατεύει και εναντίον του κοκκύτη και της διφθερίτιδας. Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου του τετάνου φθάνει το 100% και η διάρκεια ανοσίας τα 10 χρόνια

Σε εργαζόμενους σε περιβάλλον υψηλού κινδύνου προσβολής από τέτανο, η αναμνηστική δόση του εμβολίου επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια.

Παιδιά 7-10 ετών, έφηβοι και ενήλικες με ατελή ή άγνωστο εμβολιαστικό ιστορικό θα πρέπει να λάβουν 3 δόσεις του εμβολίου ξεκινώντας με μία δόση Tdap ακολουθούμενη από μια δόση Td τουλάχιστον 4 εβδομάδες αργότερα και μια δεύτερη δόση Td μετά από 6-12 μήνες.

Ενήλικες, ακόμη και άνω των 65 ετών, που δεν έχουν εμβολιαστεί με Tdap θα πρέπει να εμβολιαστούν και στην συνέχεια να τους χορηγείται αναμνηστική δόση Td κάθε 10 έτη

Σε τραυματισμό

Ο Τέτανος δεν αφήνει μόνιμη ανοσία, αυτό σημαίνει πως ακόμα και αν ένα άτομο νοσήσει και ιαθεί, μπορεί κάποτε πάλι να ασθενήσει. Γι´αυτό θα πρέπει να κάνει Αντιτετανικό Εμβόλιο. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ο Τέτανος δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Ανεξάρτητα από το επίπεδο ανοσοποίησης του ατόμου (αν έχει κάνει εμβόλιο ή όχι), κάθε επιμολυσμένο τραύμα θα πρέπει να απολυμαίνεται σωστά καθώς και να απομακρύνονται τυχόν νεκρωμένοι ιστοί. Τα μικρά τραύματα τα πλένουμε με σαπούνι και νερό και να βάζουμε αντισηπτικό.

Παθητική ανοσοποίηση με τουλάχιστον 250 i.u. υπεράνοσης αντιτετανικής γ-σφαιρίνης (TIG) χορηγούνται ενδομυϊκά, ανεξάρτητα από την ηλικία του ασθενούς, σε ασθενείς με ρυπαρά και βαθιά τραύματα και ιστορικό μη εμβολιασμού ή άγνωστο ιστορικό ή εμβολιασμό με λιγότερες από 3 δόσεις του εμβολίου.

* Εκτός αν έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια από την τελευταία δόση.

** Εκτός αν έχουν περάσει περισσότερα από 5 χρόνια από την τελευταία δόση.


Προσοχή

Τραύματα να εκτιμηθούν λάθος ως απλά και ότι δεν χρειάζονται ιατρική φροντίδα

Αντενδείξεις:

Οξείες λοιμώδεις ασθένειες.

Σοβαρές αντιδράσεις σε προηγούμενη χορήγηση.

Yπερευαισθησία σε οποιοδήποτε συστατικό του εμβολίου.

Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις και ιδιαίτερες προφυλάξεις κατά τη χρήση:

Αν και σπανίως προκαλείται αναφυλαξία, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα για την αντιμετώπισή της κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού. Δεν πρέπει να χορηγείται ενδοδερμικά. Schick δοκιμασίες δεν είναι απαραίτητες πριν τον εμβολιασμό.

Το εμβόλιο δεν πρέπει να χορηγείται ενδοαγγειακά.

Οι έφηβοι και οι ενήλικες που χρειάζονται ανοσοποίηση κατά της διφθερίτιδας/τετάνου πρέπει να λαμβάνουν πάντα εμβόλιο που περιέχει χαμηλή δόση διφθεριτικού αντιγόνου (όχι περισσότερο των 2 Lf).

Επαναληπτική δόση του προσροφημένου εμβολίου διφθερίτιδας και τετάνου (ενηλίκων) που χορηγείται σε λιγότερο διάστημα των 10 χρόνων μπορεί να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις.

Σε άτομα με ανοσοκαταστολή αναμένεται μειωμένη ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο.

Εάν έχει εμφανιστεί σύνδρομο Guillain - Barré ή βραχιόνια νευρίτιδα μετά τη λήψη άλλου εμβολίου που περιείχε τετανική ανατοξίνη, η απόφαση να χορηγηθεί οποιοδήποτε εμβόλιο που περιέχει τετανική ανατοξίνη θα πρέπει να ληφθεί με προσοχή λαμβάνοντας υπόψη τα πιθανά οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους, όπως για παράδειγμα το αν έχει ή όχι ολοκληρωθεί το αρχικό σχήμα ανοσοποίησης.

Το εμβόλιο δεν ενδείκνυται σε έγκυες γυναίκες παρόλο που δεν έχουν καταγραφεί αντιδράσεις τερατογένεσης.

Εάν είναι απαραίτητο να εμβολιάσετε μια έγκυο γυναίκα η οποία έχει ένα τραύμα επιρρεπές στο τέτανο, είναι προτιμότερο να χορηγηθεί ένα προσροφημένο εμβόλιο έναντι του τετάνου. Το εμβόλιο δεν πρέπει να χορηγείται κατά την εγκυμοσύνη ή το θηλασμό.

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων