MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: Ουρολογία

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ουρολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ουρολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Για ποιο λόγο μπορούν να πονούν οι όρχεις; Μπορεί να είναι καρκίνος; Πότε ο πόνος χαμηλά στην κοιλιά οφείλεται στους όρχεις;


Ο πόνος στους όρχεις, (ορχεοδυνία) είναι το αίσθημα πόνου ή δυσφορίας στον ένα η και στους δύο όρχεις. Ο πόνος μπορεί να προέρχεται από τον όρχι ή και από τους δύο ή να είναι αντανακλαστικός από άλλα όργανα (π.χ κολικός νεφρού). Αντανακλάται στο κάτω μέρος της κοιλιάς και γι' αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, για την ορθή διάγνωση. Υπάρχουν πολλές καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν πόνο στους όρχεις, αλλά κάποιες είναι επείγουσες όπως η συστροφή του όρχι και η οξεία επιδιδυμίτιδα.

Ο δυνατός πόνος στους όρχεις απαιτεί άμεση ιατρική εξέταση και φροντίδα. Σε άνδρες με πόνο στην κοιλιά, χρειάζεται πάντοτε να εξετάζονται οι όρχεις και το όσχεο.

Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς (πολύ δυνατός) ή χρόνιος, μόνιμος ή διαλείπων και ή ένταση του να κυμαίνεται από ήπια ως σοβαρή. Οξύ πόνο προκαλεί συνήθως το τραύμα, η συστροφή και η φλεγμονή του όρχι.

Σε μερικές περιπτώσεις παθήσεων των όρχεων, ο πόνος στην κοιλιά, δυνατόν να εμφανιστεί προτού να εντοπιστεί στους όρχεις. Αυτό συμβαίνει στη συστροφή των όρχεων, όπου η παροχή αίματος στους όρχεις σταματά.

Η συστροφή των όρχεων, είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση. Η ισχαιμία που δημιουργείται στο όργανο, μπορεί εάν δεν αντιμετωπιστεί εντός μερικών ωρών, να προκαλέσει τη νέκρωση του. Χρειάζεται άμεσα μια σειρά ενεργειών για άρση της συστροφής και εάν αυτές αποτύχουν να γίνει άμεσα χειρουργική ανάταξη.
Ξαφνική έναρξη του πόνου, μετά από κάποια προσπάθεια ή κατά την διάρκεια του ύπνου, μεγάλη ευαισθησία στην ψηλάφηση του όρχεως, περιοδικά αυξανόμενο άλγος και με συνωδά συμπτώματα ναυτίας ή και εμέτους, παραπέμπουν σε συστροφή, ενώ υψηλή πυρετική κίνηση με σχετικά αργή διόγκωση του ημιοσχέου, με οίδημα και ερύθημα, συνοδευόμενα από άλγος ούρησης ή και εκσπερμάτωσης με ενδεχόμενη αιμοσπερμία και πυοσφαίρια στα ούρα, παραπέμπει σε οξεία φλεγμονή της επιδιδυμίδος.

Ο καρκίνος στους όρχεις ΔΕΝ προκαλεί πόνο. Ωστόσο, κάθε φορά που ένας άνδρας διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα οζίδιο ή μια μάζα στους όρχεις του, χρειάζεται να εξεταστεί από γιατρό.

Oι όρχεις, οι γεννητικοί αδένες του άντρα, είναι δυο. Φυσιολογικά κρέμονται στα πλάγια της ρίζας του πέους. Ο αριστερός όρχις βρίσκεται συνήθως σε χαμηλότερη θέση από το δεξιό. Έχουν όγκο από 15–35 κυβικά εκατοστά ( cm ³) ο καθένας, ενώ έχουν βάρος 25 γραμμάρια περίπου. Κατά το τέλος της εμβρυϊκής ζωής, πριν από τη γέννηση βγαίνουν από το εσωτερικό της κοιλιάς, από τους βουβωνικούς πόρους και εγκαθίστανται στην κανονική τους θέση, σ’ ένα σάκο από δέρμα, που ονομάζεται όσχεο.

Οι όρχεις επιτελούν δυο λειτουργίες: 

α) παράγουν ανδρικές ορμόνες (κύρια ορμόνη η τεστοστερόνη), 
β) παράγουν σπερματοζωάρια. 
Προβλήματα ανάπτυξης, καθόδου των όρχεων μπορούν να σχετίζονται με προβλήματα γονιμότητας ή σεξουαλικότητας κατά την ενήλικη ζωή.  Η θερμοκρασία των όρχεων μέσα στο όσχεο είναι κατά 2ο C περίπου χαμηλότερη από τη θερμοκρασία του εσωτερικού της κοιλιάς, πράγμα που έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη σπερματογένεση.  Εκτός από την παραγωγή των σπερματοζωαρίων, οι όρχεις έχουν και μια άλλη αποστολή: παράγουν τη γνωστή ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη. Η τεστοστερόνη παράγεται από τα λεγόμενα διάμεσα κύτταρα του όρχεως ή κύτταρα του Leydig , τα οποία βρίσκονται έξω από τα σπερματικά σωληνάρια, ανάμεσα στις περιελίξεις τους. Η παρουσίας τεστοστερόνης στον όρχι  είναι απολύτως απαραίτητη για παραγωγή σπερματοζωαρίων.

Οι συχνότερες αιτίες πρόκλησης πόνου στους όρχεις είναι:

Τραυματισμός
Μόλυνση
Φλεγμονή
Συστροφή όρχι, που είναι πάθηση η οποία συμβαίνει συχνότερα σε άνδρες ηλικίας από 10 έως 20 ετών
Συλλογή υγρών
Κήλη
Συνεχής στύση, 
πριαπισμός

Στις μολύνσεις που προσβάλλουν τους όρχεις, περιλαμβάνονται:

Η επιδιδυμίτιδα
Η ορχίτιδα

Ο χρόνιος ορχικός πόνος (χρόνια ορχεοδυνία) είναι η κατάσταση, όπου το σύμπτωμα επιμένει πάνω από 3 μήνες και επηρεάζει την καθημερινότητα του ασθενή. Συνήθως, είναι μικρότερης έντασης από τον οξύ πόνο και έχει περιοδικό χαρακτήρα. Στα αίτια αναφέρονται η κιρσοκήλη, η υδροκήλη, οι κύστεις επιδιδυμίδας, η βουβωνοκήλη και τα νεοπλάσματα. Επίσης, μπορεί να είναι αποτέλεσμα φλεγμονής του προστάτη, λιθίασης ουροποιητικού, συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου ή να εντάσσεται στο πλαίσιο του συνδρόμου χρόνιου πυελικού άλγους.

Ποιος έλεγχος βοηθάει σημαντικά στην διάγνωση
Στις περισσότερες περιπτώσεις ό Υπερηχογραφικός έλεγχος , θα δώσει πολύ μεγάλη βοήθεια στην διάγνωση της ασθένειας με στόχο την άμεση αντιμετώπιση. Αυτά πού μπορούμε να αξιολογήσουμε με το Υπερηχογράφημα και το έγχρωμο Doppler όρχεως , είναι ή ύπαρξη ή όχι αιματικής ροής στον όρχι για διάγνωση της συστροφής ή της φλεγμονής και βέβαια και σαφείς εικόνες ρήξης ορχικού παρεγχύματος , πιθανής συλλογής πύου ή και αίματος στο όσχεο , όγκους όρχεων ή και πιθανές κήλες. Η αντιμετώπιση της κατάστασης εξαρτάται από την αιτία, με την συστροφή όρχεως να απαιτεί την άμεση χειρουργική αποκατάσταση στην περίπτωση αποτυχίας των συντηρητικών χειρισμών.

Διαβάστε επίσης

Έρευνα δείχνει τι να κάνετε για να πηγαίνετε λιγότερo στην τουαλέτα το βράδυ. Υπνική άπνοια και νυκτουρία

 

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea
Αν κανείς θέλει να πηγαίνει λιγότερες φορές στην τουαλέτα για να ουρήσει μέσα στη νύχτα, καλά θα κάνει να περιορίσει το αλάτι που βάζει στο φαγητό του, σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική έρευνα. Η νυκτουρία επηρεάζει πάνω από το 50% των ανδρών και γυναικών άνω των 50 ετών, ενώ εμφανίζεται στους περισσότερους ανθρώπους άνω των 60 ετών. Για μερικούς αποτελεί σκέτο βάσανο, καθώς διαταράσσει σοβαρά τον ύπνο τους. Ένα όχι αμελητέο ποσοστό ανθρώπων κάτω των 50 ετών επίσης ξυπνάνε μία ή περισσότερες φορές για να ουρήσουν.
Η συσσωρευόμενη διαταραχή του ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα, όπως χρόνιο στρες, ευερέθιστη διάθεση, μόνιμη κόπωση τη μέρα κ.α., επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα της ζωής. Η νυκτουρία μπορεί να έχει διάφορες αιτίες και, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, η μείωση στην κατανάλωση αλατιού μπορεί να μειώσει σημαντικά το υπερβολικό κατούρημα, όχι μόνο τα βράδια, αλλά και τις μέρες.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ναγκασάκι, με επικεφαλής τον δρα Ματσούο Τομοχίρο, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας στο Λονδίνο, μελέτησαν 321 άνδρες και γυναίκες που έβαζαν αρκετό αλάτι στα φαγητά τους (οι Ιάπωνες γενικά τείνουν να τρώνε πιο αλατισμένα φαγητά από τους Δυτικούς). Ο περιορισμός του αλατιού κράτησε επί 12 εβδομάδες και η ποσότητά του στον οργανισμό των συμμετεχόντων παρακολουθείτο συνεχώς με βιοχημικές αναλύσεις.
Όσοι μείωσαν τη μέση ημερήσια κατανάλωση αλατιού από 10,7 γραμμάρια σε 8 γραμμάρια, μείωσαν τις νυχτερινές επισκέψεις στο μπάνιο από 2,3 φορές ανά βράδυ κατά μέσο όρο σε 1,4 φορές. Όσοι -η ομάδα ελέγχου για λόγους σύγκρισης- αντίθετα αύξησαν τη μέση κατανάλωση αλατιού από 9,6 σε 11 γραμμάρια, αύξησαν επίσης τη νυχτερινή ούρησή τους από 2,3 σε 2,7 φορές ανά βραδιά.
«Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει πόσο η κατανάλωση αλατιού επηρεάζει τη συχνότητα της νυχτερινής ούρησης, συνεπώς πρέπει να επιβεβαιωθεί από μεγαλύτερες μελέτες. Όμως διαφαίνεται η πιθανότητα ότι, με μια απλή τροποποίηση στη διατροφή, είναι δυνατό να βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα ζωής πολλών ανθρώπων, καθώς η νυκτουρία συνιστά πραγματικό πρόβλημα για πολλούς, ιδίως όσο γερνάνε», δήλωσε ο Τομοχίρο.

Υπνική άπνοια και νυκτουρία

Μια άλλη εξάλλου έρευνα, που παρουσιάσθηκε στο ίδιο διεθνές συνέδριο, δείχνει ότι η μείωση της αποφρακτικής υπνικής άπνοιας μπορεί να μειώσει τη νυκτουρία. Η έρευνα επιβεβαιώνει τη σχέση άπνοιας στον ύπνο και ούρησης τα βράδια. Από υπνική άπνοια πάσχει το 2% έως 4% των ανθιρώπων άνω των 50 ετών. Σε σοβαρές περιπτρώσεις, οι ασθενείς πρέπει να φοράνε μια ειδική μάσκα στον ύπνο τους, που αυξάνει την εσωτερική πίεση του αέρα στο λαιμό τους.
Ολλανδοί ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ, μελέτησαν 256 ασθενείς που κάποια στιγμή άρχισαν να φορούν τέτοια μάσκα. Η μελέτη έδειξε ότι μετά τη χρήση της μάσκας και τη βελτίωση της αναπνοής τους τα βράδια, μειώθηκε η συχνότητα της νυκτουρίας στα δύο τρίτα των ασθενών (65%).
Ενδεικτικά, από τα 77 άτομα που κατά μέσο όρο πήγαιναν στο μπάνιο δύο φορές μέσα στο βράδυ, μετά την χρήση της μάσκας οι 32 δεν ουρούσαν πλέον ούτε μια φορά μέσα στη νύχτα.

Διαβάστε επίσης

Παράγοντες, που δεν φαντάζεστε και φέρνουν καρκίνο του προστάτη. Τροφές που εμποδίζουν την ασθένεια


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D,  medlabnews.gr iatrikanea


Η Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά του Καρκίνου του Προστάτη καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρείας και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Σεπτεμβρίου για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τον ανδρικό πληθυσμό της Γηραιάς Ηπείρου σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από τον καρκίνο του προστάτη. 



Ο προστάτης είναι ένας αδένας που έχει μέγεθος όσο ένα κάστανο και βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ανδρική ουροδόχο κύστη. Περιβάλλει την ουρήθρα, δια μέσου της οποίας αποβάλλονται τα ούρα. Η κύρια λειτουργία του προστάτη είναι να εκκρίνει ένα ειδικό υγρό, το προστατικό υγρό που μαζί με τα σπερματοζωάρια και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων εξέρχεται διαμέσου της ουρήθρας σαν σπέρμα, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.

Οι παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη είναι: 


  • Ηλικία: ο καρκίνος του προστάτη αυξάνεται δραματικά με την πρόοδο της ηλικίας. Άτομα ηλικίας άνω των 80 ετών κινδυνεύουν να αναπτύξουν τη νόσο χίλιες φορές περισσότερο από άτομα κάτω των 40 ετών. Το 70% των ατόμων ηλικίας άνω των 90 ετών πάσχει από καρκίνο του προστάτη.
  • Κληρονομικότητα: τα άτομα που έχουν στενή συγγενική σχέση με καρκινοπαθείς από προστάτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
  • Διατροφή: στους πληθυσμούς που καταναλώνουν τροφή με μεγάλη περιεκτικότητα λίπους, εμφανίζεται συχνότερα η μορφή του καρκίνου αυτού.
  • Οικογενειακή κατάσταση: οι έγγαμοι άνδρες και μάλιστα οι πολύτεκνοι παρουσιάζουν πιο συχνά καρκίνο του προστάτη, συγκριτικά με τους άγαμους ή τους έγγαμους χωρίς παιδιά.
  • Εργασία: άτομα που η εργασία τους έχει άμεση σχέση με καουτσούκ ή με κάδμιο, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τη νόσο.
  • Παθολογικές καταστάσεις: άτομα που πάσχουν από ηπατική κίρρωση αποτελούν ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση του προστατικού καρκίνου.



Συμπτώματα
Τα τοπικά συμπτώματα είναι πόνος προς τα πίσω, επώδυνη ούρηση και εκσπερμάτιση, καθώς και δυσκολία στη συγκράτηση των ούρων ή στην έναρξη της ούρησης. Όταν ο προστάτης διογκώνεται και αρχίζει να πιέζει την ουρήθρα, τότε τα ούρα βγαίνουν σε σταγόνες αντί να ρέουν ελεύθερα και είναι πιθανόν να περιέχουν και αίμα. Δυστυχώς όμως, πολλές φορές τα πρώτα συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη προέρχονται από τις μεταστάσεις σε διάφορα απομακρυσμένα όργανα, κυρίως στα οστά. Περίπου το 20 έως 40% των πασχόντων από καρκίνο του προστάτη παρουσιάζεται στον ορθοπεδικό για οσφυαλγία ή παράλυση ή επισκέπτεται τον παθολόγο με γενικά συμπτώματα, όπως καταβολή δυνάμεων ή απώλεια βάρους, χωρίς όμως να εμφανίζει τοπικά συμπτώματα της νόσου.

Διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου συνήθως γίνεται με απλή κλινική εξέταση. 
  • Η δακτυλική εξέταση του ορθού και η ψηλάφηση του προστάτη μπορούν να μας δώσουν μια πρώτη εικόνα για την ύπαρξη του προβλήματος. 
  • Ο αιματολογικός έλεγχος, συμπεριλαμβανομένης κάποιας ειδικής εξέτασης, όπως η όξινη φωσφατάση, ή ο ειδικός καρκινικός δείκτης του προστάτη ΡSA, δίνουν σοβαρές ενδείξεις της νόσου.
  • Το διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη είναι πολύ αξιόπιστη εξέταση.
  • Η αξονική τομογραφία μπορεί να ορίσει την έκταση του προβλήματος.
  • Η βιοψία του προστάτη δίνει πληροφορίες για τον τύπο του καρκίνου.
Εφόσον η διάγνωση τεθεί, πρέπει να γίνει ευρύτερος έλεγχος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου ολόσωμου σπινθηρογραφήματος οστών, καθώς και έλεγχος των πνευμόνων για ανεύρεση τυχόν μεταστάσεων.
Επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος που πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει μεγάλη βελτίωση στη φαρμακευτική θεραπεία των ανδρών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.
Το τεστ αποκαλύπτει ποιοι ασθενείς είναι κατάλληλοι και ποιοι όχι για θεραπεία με το νέο αντικαρκινικό φάρμακο ολαπαρίμπη, το πρώτο που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων PARP». Τα εν λόγω φάρμακα μπλοκάρουν ορισμένα ένζυμα, τα οποία εμπλέκονται στην επιδιόρθωση των καρκινικών κυττάρων, βοηθώντας έτσι στην καταστροφή τους.

Θεραπεία του καρκίνου του προστάτου

Η επιλογή της θεραπείας του καρκίνου του προστάτη εξαρτάται από την σταδιοποίηση του όγκου, την ηλικία και το προσδόκιμο επιβίωσης του ασθενούς. Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την ριζική προστατεκτομή και την διουρηθρική προστατεκτομή.

Ριζική Προστατεκτομή. Αφαιρείται ολόκληρος ο προστάτης αδένας προτείνεται στην περίπτωση που ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί εντός των ορίων του προστάτη, σε ασθενείς που βρίσκονται σε καλή γενική κατάσταση.
Διουρηθρική Προστατεκτομή. Αφαιρείται μέρος του προστάτη αδένα που περιβάλλει την ουρήθρα, προτείνεται στην περίπτωση που ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν θέλει να υποβληθεί σε ριζική προστατεκτομή. Ανακουφίζει τον ασθενή από τα αποφρακτικά φαινόμενα που μπορεί να προκαλέσει ο προστατικός καρκίνος. Δεν αποτελεί ριζική θεραπεία της νόσου συνήθως ακολουθεί κάποια άλλη μορφή θεραπείας.

Οι εναλλακτικές μη χειρουργικές θεραπευτικές λύσεις περιλαμβάνουν:

Τοπική ακτινοβολία: αποτελεί εναλλακτική λύση για αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Έχει θέση στον καρκίνου του προστάτη που είναι περιορισμένος μέσα στον αδένα ή έχει επεκταθεί σε παρακείμενους ιστούς.
Ορμονική θεραπεία: χρησιμοποιείται σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο προστάτη. Σκοπός της ορμονικής θεραπείας είναι να καταστείλει την παραγωγή των ανδρικών ορμονών, των ανδρογόνων, με σημαντικότερη την τεστοστερόνη. Τα ανδρογόνα παράγονται κυρίως στους όρχεις και προκαλούν την ανάπτυξη των καρκινικών προστατικών κυττάρων. Η ορμονική θεραπεία δεν θεραπεύει τον καρκίνο του προστάτη, προκαλεί όμως ελάττωση του καρκινικού όγκου και καθυστερεί την ανάπτυξή του.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι η ορχεκτομή, τα LHRH ανάλογα, τα αντιανδρογόνα και τα οιστρογόνα.
Απλή παρακολούθηση: σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που είναι προχωρημένης ηλικίας ή έχουν άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Αποτελείται από απλή παρακολούθηση της τιμής του P.S.A. και δακτυλική εξέταση κάθε 6 μήνες. Συστήνεται όταν ο καρκίνος είναι ενδοπροστατικός αναμένεται να έχει αργή εξέλιξη στον χρόνο και δεν προκαλεί συμπτώματα.

Σε μεγάλο επιστημονικό συνέδριο επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά η ευεργετική δράση που έχουν κατά του καρκίνου του προστάτη διάφορες τροφές. 


Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Surrey μελέτησε τροφές, διαιτολόγια και τρόπους μαγειρέματος που βοηθούν στην καθυστέρηση ή και στην παρεμπόδιση της εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη. Μια σαλάτα που θα αποτελείται από ωμό μπρόκολο, χυμό ντομάτας και καρύδια Βραζιλίας αποτελεί, σύμφωνα με τους ερευνητές, γεύμα- ασπίδα κατά του καρκίνου του προστάτη, αφού αυτές οι τροφές περιέχουν αντικαρκινικές ουσίες, οι οποίες εμποδίζουν την εμφάνιση της ασθένειας.
Άλλες τροφές που έχουν ανάλογη δράση εναντίον του καρκίνου του προστάτη είναι σύμφωνα με τους ερευνητές 
  • το κουνουπίδι, 
  • τα λαχανάκια Βρυξελλών, 
  • το ρόδι, 
  • τα φασόλια σόγιας, 
  • τα κρεμμύδια και 
  • το σκόρδο
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι για να έχει θετικά αποτελέσματα η κατανάλωση αυτών των τροφών θα πρέπει να μαγειρεύονται με τρόπο τέτοιο ώστε να μην καταστρέφονται οι αντικαρκινικές ουσίες που περιέχουν.
Για παράδειγμα, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα θα πρέπει αφού κοπούν να παραμένουν για διάστημα δέκα λεπτών στον μαγειρικό πάγκο πριν μπουν στην κατσαρόλα, στο τηγάνι ή στον φούρνο. Υποστηρίζουν επίσης ότι στο μαγείρεμα θα πρέπει να χρησιμοποιείται κραμβέλαιο, το οποίο έχει διαπιστωθεί ότι είναι πλούσιο στα ευεργετικά για τον οργανισμό ω-3 λιπαρά οξέα. «Εχουμε πλέον στη διάθεσή μας αποδείξεις ότι η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών, σε συγκεκριμένες ποσότητες και με συγκεκριμένους τρόπους μαγειρέματος, μπορεί να καθυστερήσει ή και να εμποδίσει την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη. Αυτά τα διαιτολόγια είναι ιδανικά για όσους έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του προστάτη ή έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα στο παρελθόν και τώρα είναι καλά» δηλώνει η Μάργκαρετ Ρέιμαν, καθηγήτρια Διατροφικής Ιατρικής και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, η οποία μάλιστα εξέδωσε και ένα βιβλίο με συνταγές κατά του καρκίνου του προστάτη. 
 ΠΗΓΗ:

Ποια πάθηση φανερώνει το χρώμα των ούρων μας;

επιμέλεια medlabnews.gr iatrikanea

Ποια χρώματα των ούρων μαρτυρούν σοβαρά προβλήματα του οργανισμού

Το διάγραμμα που σχεδίασαν οι επιστήμονες από το ιατρικό κέντρο «Cleveland Clinic» των Η.Π.Α, δείχνει όλες τις πιθανές αποχρώσεις που μπορεί να έχουν τα ούρα μας, αναφέρει ποιες κινούνται σε φυσιολογικό πλαίσιο και ποιες όχι, ενώ δίπλα σε καθεμία αναγράφεται το πρόβλημα υγείας που πιθανότατα να υπάρχει.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα άχρωμα ούρα φανερώνουν ότι πίνουμε μεγάλη ποσότητα νερού, το έντονο κίτρινο χρώμα, σαν αυτό του μελιού, υποδεικνύει ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για νερό, ενώ το καφέ χρώμα προδίδει σοβαρή αφυδάτωση ή διαταραχές στην ηπατική λειτουργία.
Πιο σοβαρά προβλήματα υγείας μαρτυρά το ροζ/κόκκινο χρώμα. Αν δεν έχει γίνει πρόσφατα κατανάλωση τροφών, όπως τα παντζάρια ή τα μύρτιλλα, υποδηλώνει την ύπαρξη αίματος στα ούρα, σύμπτωμα που συνήθως οφείλεται σε καρκίνο στην ουροδόχο κύστη, σε ασθένειες των νεφρών, σε προβλήματα προστάτη ή λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. 
Το πλέον φυσιολογικό χρώμα για τα ούρα είναι το διαυγές κίτρινο χρώμα. 
Σε σπάνιες περιπτώσεις τα ούρα μπορεί να έχουν πράσινη ή μπλε απόχρωση. Αυτό μπορεί να προκληθεί από τροφές που έχουν την ιδιότητα να «βάφουν» ή από τη χρήση ορισμένων φαρμάκων (π.χ. καθαρτικά, φάρμακα χημειοθεραπείας).
Στο διάγραμμα υπάρχει ξεχωριστή ένδειξη για τα ούρα στην επιφάνεια των οποίων σχηματίζεται μόνιμα αφρός. Σύμφωνα με το διάγραμμα αυτό υποδεικνύει υπερβολική πρωτεΐνη στη διατροφή ή προβλήματα στους νεφρούς.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πολύ στη χρήση αυτού του νέου διαγράμματος. Δεδομένου ότι το χρώμα των ούρων μπορεί να αποκαλύψει πολλά για το τι συμβαίνει στον οργανισμό μας, συμβουλεύουν να λαμβάνουμε υπόψη τις ενδείξεις του.
Πηγή: iatrikanea.gr

Διαβάστε επίσης

Γενική ούρων. Πότε γίνεται; Τι δείχνει; Οδηγίες για την συλλογή. Τι προετοιμασία χρειάζεται;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το ουροποιητικό σύστημα είναι ανοικτό στο περιβάλλον. Παρά την επαφή του με το εξωτερικό περιβάλλον, και εκτός από τελικό τμήμα της ουρήθρας, σε φυσιολογική κατάσταση, είναι στείρο.
Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος είναι αρκετά συχνές.
Τα ούρα επιμολύνονται εύκολα κατά την έξοδό τους από την ουρήθρα και το περίνεο. Επιπλέον αποτελούν αρκετά καλό θρεπτικό υλικό για την ανάπτυξη πολλών βακτηρίων. Κατά συνέπεια απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στη διάκριση επιμόλυνσης – λοίμωξης. Η αποφυγή διαγνωστικού σφάλματος, λόγω επιμόλυνσης, στηρίζεται αφενός στη σωστή αξιολόγηση της μικροβιολογικής εξέτασης των ούρων, και αφετέρου στη σωστή λήψη και αποστολή των ούρων στο εργαστήριο.

Η γενική ούρων είναι μία απλή εργαστηριακή εξέταση ενός δείγματος ούρων που μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό  παθήσεων που αφορούν σε πολλά μέρη του σώματος. Πιο συγκεκριμένα για παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος (νεφρά, ουρητήρες, ουροδόχο κύστη, ουρολοιμώξεις), του ήπατος και του σακχαρώδη διαβήτη.



Τι μπορεί να δείξει η εξέταση της γενικής ούρων;

Η εξέταση της γενικής ούρων είναι χρήσιμη σε πολλές περιπτώσεις, όπως:
• Ως έλεγχος ρουτίνας στο πλαίσιο προληπτικού ελέγχου τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά.
• Σε συμπτώματα ουρολοίμωξης (δυσουρία, συχνουρία).
• Σε αιματουρία.
Άτομα με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση νεφρικής νόσου θα πρέπει να κάνουν προληπτικά γενική ούρων με συχνότητα που θα καθορίσει ο ιατρός τους. Ο κίνδυνος αυτός σχετίζεται με:
• Ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη.
• Υψηλή αρτηριακή πίεση.
• Οικογενειακό ιστορικό χρόνιας νεφρικής νόσου.
• Ηλικιωμένα άτομα.

Η λήψη της γενικής ούρων

Τα ούρα πρέπει να συλλέγονται σε καθαρό ουροδοχείο και χρειάζεται μία μικρή ποσότητα περίπου 20ml. Επίσης, θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο φρέσκα.

Η ποιότητα της μικροβιολογικής εξέτασης εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από την τήρηση των κανόνων σωστής λήψης και αποστολής των ούρων στο εργαστήριο.
Για τη μικροβιολογική εξέταση προτιμώνται τα πρώτα πρωινά ούρα που είναι πυκνά.
 Η λήψη γίνεται από το μέσο ρεύμα της ούρησης
 Η προετοιμασία είναι διαφορετική για τις περιπτώσεις ανδρών, γυναικών και βρεφών.

Γενικές οδηγίες
Πλύνετε τα έξω γεννητικά όργανα, πολύ καλά με σαπούνι και νερό (μην χρησιμοποιήσετε αντισηπτικό. Ξεπλυθείτε με άφθονο νερό. Σκουπιστείτε με καθαρή πετσέτα. 
• Σε ευρύστομο αποστειρωμένο δοχείο συλλέξτε ούρα από το μέσο της ούρησης. Δηλαδή, αφού αφήσετε τα πρώτα ούρα να τρέξουν στη λεκάνη της τουαλέτας, συλλέξτε το μεσαίο ρεύμα ούρων στο στείρο δοχείο και τα υπόλοιπα αφήστε να πέσουν στη τουαλέτα.
• Κατά προτίμηση μαζέψτε τα πρώτα πρωινά ούρα. Δεν πειράζει όμως να είναι οποιασδήποτε άλλης ούρησης.
Πρέπει να παραδοθούν στο εργαστήριο εντός μισής ώρας από τη λήψη, ειδάλλως τοποθετούνται στο ψυγείο ή σε δοχείο με παγάκια μέχρι να δοθούν στο εργαστήριο. 
• Η καλλιέργεια ούρων θα πρέπει να πραγματοποιείται πριν τη λήψη αντιβιοτικής θεραπείας. Εάν έχει προηγηθεί η λήψη κάποιου αντιβιοτικού πρέπει να ενημερώσετε τον γιατρό.

Οδηγίες για Γυναίκες

  Καλό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό, ξέβγαλμα και σκούπισμα με πετσέτα.
  Με το ένα χέρι απομακρύνονται τα μικρά και μεγάλα χείλη. Πλύσιμο του αιδοίου με άφθονο νερό. Το πλύσιμο γίνεται μία μόνο φορά, με κατεύθυνση από πάνω προς τα κάτω.
  Απορρίπτονται τα πρώτα 20 – 25 ml της ούρησης και τα υπόλοιπα συλλέγονται σε αποστειρωμένο δοχείο με πώμα.

Οδηγίες για Άνδρες
  Πλύσιμο των χεριών όπως προηγούμενα.
  Πλύσιμο του πέους με σαπούνι και ξέβγαλμα με νερό.
  Λήψη των ούρων, κατά το μέσο της ούρησης, σε στείρο δοχείο με πώμα.

Βρέφη και μικρά παιδιά
  Η λήψη γίνεται σε πλαστικά, αποστειρωμένα σακουλάκια τα οποία κολλάμε στην περιοχή, αφού έχει προηγηθεί καλό πλύσιμο.
  Τα σακουλάκια δεν πρέπει να παραμένουν κολλημένοι περισσότερο από 30 λεπτά.
  Αν χρειαστεί, μετά τα 30 λεπτά, τοποθετούμε άλλο σακουλάκι αφού προηγουμένως πλύνουμε το περίνεο.
  Η συλλογή μπορεί να γίνει εναλλακτικά και όπως δείχνει το σχήμα:  

 Η συλλογή μπορεί να γίνει και από υπερηβική παρακέντηση της κύστης, με εισαγωγή βελόνας, μετά από αντισηψία της περιοχής. Η μέθοδος αυτή είναι χρήσιμη για παιδιά στα οποία είναι δύσκολο να πάρουμε δείγμα από το μέσο ρεύμα της ούρησης.

Άτομα με μόνιμο καθετήρα
Παίρνουμε ούρα του καθετηριασμένου ασθενή από το σωλήνα του καθετήρα, και όχι από το σάκο, αφού πρώτα απολυμάνουμε την περιοχή.

Ποια είναι τα αποτελέσματα της εξέτασης της γενικής ούρων;

Τα αποτελέσματα της γενικής ούρων ομαδοποιούνται σε 3 κατηγορίες:
Γενικοί χαρακτήρες των ούρων
Χρώμα: Φυσιολογικά τα ούρα έχουν κίτρινη χροιά.
• Όψη: Θα πρέπει να είναι διαυγή. Η θολερότητα εμφανίζεται, αν περιέχουν πύον, αίμα ή άλατα.
• Οσμή: Χαρακτηρίζεται ως ιδιάζουσα. Αν είναι δυσάρεστη, συνηγορεί στην ύπαρξη λοίμωξης.
• Ειδικό βάρος: Κυμαίνεται από 1010-1025.
• Ph: Φυσιολογικά είναι γύρω στο 6.

Μικροσκοπικά ευρήματα
Αιματουρία. Η παρουσία ερυθρών αιμοσφαιρίων στα ούρα έχει μεγάλη διαγνωστική σημασία. Μπορεί να σχετίζεται με την ύπαρξη λίθου στα νεφρά, με λοιμώξεις, με όγκους κλπ..
• Πυουρία. Η παρουσία πύου συνήθως σχετίζεται με λοιμώξεις του ουροποιητικού.
Μικροοργανισμοί. Η παρουσία μικροοργανισμών στα ούρα μπορεί να σχετίζεται με λοίμωξη. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις, όπου τα μικρόβια δεν είναι παθογόνα.
• Κρύσταλλοι. Σχηματίζονται χημικά στα ούρα  και, αν μεγαλώσουν αρκετά, μπορεί να σχηματίσουν λίθους στο ουροποιητικό.
Συστατικά των ούρων
Φυσιολογικά στα ούρα δεν ανευρίσκονται σάκχαρο, πρωτεΐνη, κετόνες, αιμοσφαιρίνη και χολοχρωστικές. Η παρουσία τους είναι παθολογική και θα πρέπει να εκτιμηθεί από τον γιατρό σας. 

EΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ!
1. Στην περίπτωση μονοβακτηριακής λοίμωξης πρέπει να επαναλαμβάνουμε τις εξετάσεις διότι:
α. πρέπει να αποκλεισθεί η επιλοίμωξη (στις επιλοιμώξεις δεν υπάρχει συνήθως πυουρία), 
β. αν είναι αρχόμενη ή επισυμβαίνει σε απλασικούς ασθενείς, επίσης δεν υπάρχει πυουρία.
Στην περίπτωση πολυμικροβιακής μικροβιουρίας η  ύπαρξη ουρολοίμωξης από 2 μαζί βακτήρια είναι δυνατή, ουρολοιμώξεις όμως από 3 βακτήρια είναι πολύ σπάνιες.

2. Πολυμικροβιακές είναι συνήθως οι ουρολοιμώξεις σε αρρώστους που έχουν χρόνια καθετηριασμό ουρήθρας.
Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στις περιπτώσεις ασθενών που άλλοτε εμφανίζουν μόνο πυουρία (χωρίς βακτηριουρία) και άλλοτε μόνο βακτηριουρία. 
Στις περιπτώσεις αυτές η βακτηριουρία πρέπει να φτάνει τα 107 βακτήρια / ml για να θεωρηθεί ουρολοίμωξη.

Στις γυναίκες το δείγμα μπορεί να επιμολυνθεί από μικροοργανισμούς του κόλπου. Ενδεικτικό είναι η παρουσία επιθηλιακών κυττάρων και των μικροβίων της φυσιολογικής χλωρίδας.

Διαβάστε επίσης

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων