MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΗΠΑΡ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑΡ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΗΠΑΡ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τι είναι τα ολικά λευκώματα, η αλβουμίνη, οι σφαιρίνες; Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις αυξάνουν ή ελαττώνονται;

total protein and albumin


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Οι πρωτεΐνες στο αίμα μπορεί να παίζουν ρόλο μεταφορικό, λειτουργικό (ένζυμα, αλυσίδες αιμοσφαιρίνης) και αμυντικό (ανοσοσφαιρίνες, ινωδογόνο και συμπλήρωμα σε φλεγμονές και πήξη / επούλωση τραύματος). Είναι δομικά στοιχεία των κυττάρων και η διατήρησή τους σε επαρκή επίπεδα με τη διατροφή επιβάλλεται. Το σύνολο των πρωτεϊνών του αίματος ονομάζεται ολικό λεύκωμα.

Οι πρωτεΐνες παίζουν μεταφορικό, λειτουργικό, και αμυντικό ρόλο (ένζυμα, αλυσίδες αιμοσφαιρίνης, ινωδογόνο). Είναι δομικά στοιχεία των κυττάρων και επιβάλλεται η διατήρηση τους σε επαρκή επίπεδα με την διατροφή.


Αύξηση τους στο αίμα οφείλεται σχεδόν πάντα (με εξαίρεση την αφυδάτωση) σε αύξηση των ανοσοσφαιρίνων και κυρίως της γ-σφαιρίνης (IgG). Υψηλά επίπεδα ολικών λευκωμάτων μπορεί να εμφανιστούν σε χρόνια φλεγμονή ή σε μολύνσεις όπως η ιογενής ηπατίτιδα ή AIDS (HIV). Μπορεί να προκληθούν επίσης από διαταραχές στο μυελό των οστών (bone marrow disorders) όπως στο πολλαπλό μυέλωμα.

Η ελάττωση των ολικών λευκωμάτων οφείλεται συνήθως σε ελάττωση της λευκωματίνης από τα ούρα (νεφρωσικό σύνδρομο), από το έντερο (εντεροπάθειες), από το δέρμα (εγκαύματα) και από μεγάλες αιμορραγίες. Τα χαμηλά επίπεδα ενδέχεται να εμφανιστούν σε καταστάσεις σοβαρού υποσιτισμού και με συνθήκες που προκαλούν υποσιτισμό, όπως η κοιλιοκάκη (Celiac disease) ή η φλεγμονώδης εντεροπάθεια. Άλλες αιτίες υπολευκωματιναιμίας είναι η μειωμένη σύνθεση λευκωμάτων σε βαριά ηπατική νόσο, η κακή απορρόφηση, αλλά και ο αυξημένος καταβολισμός λευκωμάτων (πχ εμπύρετες καταστάσεις, τραύματα).
Υπάρχουν δύο κατηγορίες πρωτεϊνών που βρίσκονται στο αίμα, η αλβουμίνη και οι σφαιρίνες. Η αλβουμίνη ή λευκωματίνη συντίθεται στα ηπατοκύτταρα και εισέρχεται στην κυκλοφορία διαμέσου της ηπατικής φλέβας. Η αλβουμίνη εισέρχεται ελεύθερα στον εξωαγγειακό χώρο και επανέρχεται στην κυκλοφορία διαμέσου των λεμφικών αγγείων. Το περιεχόμενο της αλβουμίνης στο σύνολο του λευκώματος είναι περίπου 60% της συνολικής πρωτεΐνης. Η διάρκεια ζωής της στον ορό του αίματος είναι 17 μέρες. Η ογκωτική πίεση του αίματος εξαρτάται κατά 60-80% από την αλβουμίνη.
 Η αλβουμίνη συμμετέχει σε μια σειρά σημαντικών λειτουργιών του οργανισμού. Δεσμεύει και μεταφέρει μεγάλο αριθμό ουσιών (όπως ελεύθερα λιπαρά οξέα, φωσφολιπίδια, μεταλλικά ιόντα, αμινοξέα, φάρμακα, ορμόνες και χολερυθρίνη)και είναι απαραίτητη τόσο για τον μεταβολισμό όσο και για την αποτοξίνωση πολλών εξ' αυτών. Είναι μεταφορέας πολλών μικρών μορίων, αλλά ο κύριος ρόλος της είναι να αποτρέψει τη διαρροή υγρών από τα αιμοφόρα αγγεία μέσω oσμωτικής πίεσης.
Αυξάνεται σε:
αφυδάτωση

Μειώνεται σε:
Ασιτία, δυσαπορρόφηση, ηπατοπάθειες, εντεροπάθεια ή νεφροπάθεια με απώλεια πρωτεϊνών.
3-3.5 g/dl = ήπια ανεπάρκεια,
2.4-2.9 g/dl = μέτρια,
μικρότερη από 2.4 g/dl = σοβαρή

Οι σφαιρίνες περιλαμβάνουν τα ένζυμα, τα αντισώματα, και περισσότερα από 500 άλλα είδη πρωτεϊνών. Ο λόγος (αναλογία) Αλβουμίνης/Σφαιρινών (λόγος A/G) υπολογίζεται από τις τιμές που λαμβάνονται από την άμεση μέτρηση της ολικής πρωτεΐνης και της αλβουμίνης και αντιπροσωπεύει τη σχέση των ποσοτήτων της αλβουμίνης και των σφαιρινών.

Ένας χαμηλός λόγος A/G μπορεί να απεικονίζει υπερπαραγωγή σφαιρινών, όπως εμφανίζεται στο πολλαπλό μυέλωμα ή σε αυτοάνοσα νοσήματα, ή μειωμένη παραγωγή αλβουμίνης, όπως εμφανίζεται στην κίρρωση, ή την εκλεκτική αποβολή της αλβουμίνης από την κυκλοφορία, όπως εμφανίζεται σε νεφρικές νόσους.
Ένας υψηλός λόγος A/G δείχνει μειωμένη παραγωγή ανοσοσφαιρινών, όπως σε γενετική ανεπάρκεια και σε κάποιες λευχαιμίες. Πιο ειδικές εξετάσεις, όπως η αλβουμίνη, τα ηπατικά ένζυμα και η ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών ορού πρέπει να εκτελεσθούν για να γίνει ακριβής διάγνωση.

Η ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών είναι μία εξέταση κατά την οποία χρησιμοποιείται η χαρακτηριστική κίνηση που εμφανίζει κάθε πρωτεΐνη κατά την τοποθέτηση της μέσα σε ηλεκτρικό πεδίο, προκειμένου να αναγνωριστούν και να μετρηθούν οι ποσότητες συγκεκριμένων πρωτεϊνών στο αίμα και στα ούρα. Η ηλεκτροφόρηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση και παρακολούθηση διαφόρων ασθενειών όπως είναι το πολλαπλούν μυέλωμα, χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα του ήπατος και των νεφρών και άλλα

Φυσιολογικές- ιδανικές τιμές 

Ολικά λευκώματα = 5,5 – 8 g/dL (55 – 80 g/L) 

Αλβουμίνη ή Λευκωματίνες = 3,5 – 5,5 g/dL (35 – 55 g/L) και σε συμμετοχή 50 – 60 %
Σφαιρίνες = 1,5 – 3,5 g/dL (20 – 35 g/L) και συμμετοχή 40 – 50 %

Διαβάστε επίσης

Σοβαρές παθήσεις που αποκαλύπτουν τα νύχια σας. Τροφές που κάνουν καλό στην υγεία των νυχιών σας.


της Θάλειας Γούτου, κοσμετολόγου,  medlabnews.gr iatrikanea

Τα νύχια έχουν χαρακτηριστεί καθρέφτης της υγείας μας, αφού μπορούν να αποτελέσουν μέσο για τη διάγνωση ακόμα και σοβαρών νοσημάτων. Παρατηρώντας τα νύχια σας μπορείτε να κάνετε τσεκ απ στην υγεία σας.

Τι είναι η γ-GT; Τι σημαίνουν οι αυξημένες και τι οι μειωμένες τιμές;

Gamma-Glutamyl Transpeptidase - GGT
της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η γ-γλουταμυλ-τρανσπεπτιδάση γ-GT (Gamma-Glutamyl Transpeptidase - GGT) είναι ένα ένζυμο που καταλύει τη μεταφορά μιας ομάδας γ-γλουταμυλίου από ένα γ-γλουταμυλοπεπτίδιο σε ένα άλλο πεπτίδιο ή αμινοξύ ή στο νερό.

Σοβαρές παθήσεις που μπορεί να αποκαλυφθούν παρατηρώντας την γλώσσα σας.


του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Η γλώσσα βοηθάει στην επεξεργασία της τροφής,  αλλά και στην εκφορά των  λέξεων. Από τη γλώσσα ωστόσο μπορούμε να βγάλουμε επίσης και χρήσιμα συμπεράσματα για την υγεία μας,  αφού μπορεί να μας προειδοποιήσει έγκαιρα με κάποια σημάδια.

Ο πόνος στην κοιλιά μπορεί να οφείλεται σε παθήσεις της χοληδόχου κύστης;.


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea


Ο πόνος στην κοιλιά είναι μια πολύ συχνή ιατρική κατάσταση. Μπορεί να είναι μέρος της εκδήλωσης πολλών παθήσεων είτε παθολογικών είτε χειρουργικών και προέρχεται από όργανα μέσα η έξω στην κοιλιά. Συχνά οφείλεται στις παθήσεις της χοληδόχου κύστης.
Χολή είναι ένα υγρό που βοηθάει στην πέψη του οργανισμού και παράγεται στο ήπαρ. Στη συνέχεια μέσω πολύ λεπτών σωλήνων (χοληφόρα) η χολή συγκεντρώνεται στη χοληδόχο κύστη, ένα σακουλάκι σαν αχλάδι που βρίσκεται κάτω από το ήπαρ. 
Μετά από κάθε γεύμα η χοληδόχος κύστη συσπάται και στέλνει, μέσω άλλων σωλήνων, τη χολή στο έντερο όπου και συντελείται η πέψη των τροφών.
 Η χοληδόχος κύστη, λοιπόν, είναι αυτή που αποκαλούμε ¨χολή¨ και είναι αυτή που αφαιρούμε στην επέμβαση της χολοκυστεκτομής. Όταν αφαιρείται η χοληδόχος κύστη, κόβεται μόνο ο κυστικός πόρος και έτσι δεν επηρεάζεται η ροή της χολής και η λειτουργία της πέψης. Το ήπαρ συνεχίζει να παράγει και να προωθεί κανονικά τη χολή προς το έντερο, μόνο που δεν την αποθηκεύει πια στη χοληδόχο κύστη. Συνεπώς μπορεί κανείς να ζει κανονικά και χωρίς χοληδόχο κύστη.
Η παραμονή της χολής μέσα στη χοληδόχο κύστη σε αναμονή του γεύματος προδιαθέτει στο σχηματισμό λίθων. Οι λίθοι (πέτρες) στη χοληδόχο κύστη εμφανίζονται στο 30% των ανθρώπων, σε κάθε ηλικία και φύλο. Είναι όμως συχνότερες σε γυναίκες, παχύσαρκες, πολυτόκους, ηλικίας γύρω στα 50. 

Οι πέτρες αυτές – χολόλιθοι – ευθύνονται για μια σειρά από παθολογικές καταστάσεις της χοληδόχου κύστης:

  •  Κωλικός χοληφόρων
 Πόνος στο δεξιό άνω μέρος της κοιλιάς από πέτρα που έχει σφηνώσει στα χοληφόρα ¨σωληνάκια¨ της χολής
Συνήθως υποχωρεί εύκολα με απλά αναλγητικά φάρμακα.
  •  Οξεία χολοκυστίτιδα
 Φλεγμονή της χοληδόχου κύστης η οποία προκαλεί πόνο και πυρετό. 
Απαιτείται νοσηλεία στο Νοσοκομείο και χειρουργική αντιμετώπιση.
  •  Αποφρακτικός ίκτερος
 Μία πέτρα αποφράσσει το χοληδόχο πόρο (το σωληνάκι που μεταφέρει τη χολή στο έντερο) με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος και ¨κιτρίνισμα¨ του ασθενούς
. Απαιτείται νοσηλεία στο Νοσοκομείο μέχρι να υποχωρήσει ο ίκτερος και στη συνέχεια πρέπει να αφαιρεθεί η χολή. Εάν δεν υποχωρεί ο ίκτερος τότε ο ασθενής υποβάλλεται σε μία ειδική εξέταση, σαν γαστροσκόπηση, που λέγεται ERCP.
  •  Παγκρεατίτιδα
 Αποφράσσεται το σωληνάκι του παγκρέατος και προκαλείται φλεγμονή στο πάγκρεας που εκδηλώνεται αρχικά με πόνο και εμετούς. Είναι μια κατάσταση που συνήθως αντιμετωπίζεται εύκολα αλλά μπορεί να οδηγήσει και στο θάνατο.
 Απαιτείται νοσηλεία στο Νοσοκομείο και εντατική ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα.

Ποιες είναι οι διαγνωστικές εξετάσεις για τις παθήσεις της χοληδόχου κύστης;

Εκτός από το ιστορικό του ασθενούς και την κλινική του εικόνα η πιο χρήσιμη διαγνωστική εξέταση είναι το υπερηχογράφημα. Το υπερηχογράφημα είναι μια φθηνή και ανώδυνη εξέταση που μας δίνει ιδιαίτερα σημαντικές πληροφορίες για τις παθήσεις των χοληφόρων.
Επιπρόσθετα, σε ειδικές περιπτώσεις, ιδιαίτερα χρήσιμες μπορεί να αποδειχθούν η αξονική τομογραφία, η μαγνητική χολαγγειογραφία (MRCP) και η ενδοσκοπική ανάστροφη χολαγγειοπαγκρεατογραφία(ERCP).

Ποια η θεραπεία των παθήσεων της χοληδόχου κύστης;

Η θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Η επέμβαση αυτή γίνεται λαπαροσκοπικά –λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή – και είναι η πιο διαδεδομένη λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση.

Αν η χολολιθίαση αφεθεί χωρίς θεραπεία, κάποτε- κανείς δεν ξέρει πότε- μπορεί να οδηγήσει σε οξεία χολοκυστίτιδα. Τότε οι πέτρες προκαλούν φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη, ο ασθενής εμφανίζει πόνο ψηλά στην κοιλιά, στο κέντρο ή προς τα δεξιά κάτω από τα πλευρά (επιγάστριο ή δεξιό υποχόνδριο). Ο πόνος μπορεί να αντανακλά και στην πλάτη δεξιά. Προοδευτικά παρουσιάζεται ναυτία, έμετος και πυρετός. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται κάλυψη του ασθενούς με αντιβιοτικά και επείγουσα επέμβαση για αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως (χολοκυστεκτομή). Τότε η επέμβαση είναι πολύ πιο δύσκολη και μπορεί να απαιτηθεί κανονική χειρουργική τομή αντί της λαπαροσκόπησης. Βαρεία χολοκυστίτιδα μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο και πολλοί διάσημοι έχουν χαθεί έτσι. Είναι 100 φορές προτιμότερη από κάθε άποψη, μια προγραμματισμένη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, παρά μια επείγουσα χολοκυστεκτομή σε οξεία χολοκυστίτιδα.


Στη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή γίνονται 4 μικρές τομές 5-10mm διαμέσου των οποίων εισέρχονται η ειδική κάμερα και τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία. Με τα ειδικά αυτά εργαλεία γίνονται οι απαραίτητοι χειρισμοί μέσα στην κοιλιακή χώρα και αφαιρείται η χοληδόχος κύστη.
 Ο ασθενής εξέρχεται την επομένη και αναλαμβάνει πλήρη δραστηριότητα σε μία εβδομάδα.  Τα σημαντικά πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής (ελάχιστο χειρουργικό τραύμα , μηδαμινή απώλεια αίματος, σύντομη νοσηλεία στο νοσοκομείο, γρήγορη ανάρρωση και ταχεία επάνοδο στην εργασία, ελάχιστος πόνος, μικρότερες επιπλοκές σε σχέση με το τραύμα, λιγότερες αναπνευστικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές κτλ) την έχουν καθιερώσει ως την πιο διαδεδομένη λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση.
Διαβάστε επίσης

Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ιογενών Ηπατίτιδων, 28 Ιουλίου (video)


Επιμέλεια Κασσιανή Τσώνηmedlabnews.gr iatrikanea

Ιογενείς Hπατίτιδες ευθύνονται για 1,4 εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο. Περισσότερους δηλαδή από τους αντίστοιχους θανάτους που προκαλούνται από τον ιό του HIV/AIDS, την ελονοσία και τη φυματίωση. Υπολογίζεται μάλιστα ότι οι θάνατοι από τις Ιογενείς Ηπατίτιδες θα αυξηθούν κατά 123,5% μέχρι το 2030 (ιδιαίτερα για την ηπατίτιδα C) αν δεν υπάρξουν σημαντικές δράσεις. 
Υπολογίζεται ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, 1 στους 12 συνανθρώπους μας έχουν προσβληθεί από τον ιό της Ηπατίτιδας B ή C, ποσοστό πολύ υψηλότερο από αυτό των φορέων του HIV / AIDS. Τονίζουμε εδώ ότι ο ιός της ηπατίτιδας Β είναι το μεγαλύτερο καρκινογόνο μετά το κάπνισμα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 2010 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) όρισε την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ιογενών Ηπατίτιδων ως μία από τις μόλις 4 επίσημες συγκεκριμένες Παγκόσμιες Ημέρες Υγείας, η οποία θα πρέπει να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Ιουλίου.



Η ιογενής ηπατίτιδα εξακολουθεί να μαστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη και αποτελεί τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Η Ελλάδα ανήκει στις περιοχές με ενδιάμεση ενδημικότητα και υπολογίζεται ότι 300.000 άνθρωποι είναι φορείς της ηπατίτιδας Β.

Όσον αφορά στην ηπατίτιδα C, εκτιμάται ότι περισσότερα από 167.000 άτομα πάσχουν στη χώρα μας, εκ των οποίων μόλις 30.000 έχουν διαγνωσθεί με τη νόσο. Ιδιαίτερα αυξημένη είναι η συχνότητα στους χρήστες ενδοφλέβιων Ναρκωτικών αγγίζοντας το 75%, καθώς με βάση τα τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα αρκούν μονάχα δύο χρόνια ενεργούς ενδοφλέβιας χρήσης ουσιών για να έρθει σε επαφή με τον ιό της ηπατίτιδας C ένας άνθρωπος-χρήστης στο κέντρο την Αθήνας. Από τους διαγνωσμένους ασθενείς μόνο το 30%-40% είχε λάβει θεραπεία (περίπου 13.000 άτομα).

Η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ήπατος επισημαίνει επίσης ότι παρόλο που στη διάρκεια των τελευταίων ετών έχει σημειωθεί σημαντική μείωση του επιπολασμού της χρόνιας ηπατίτιδας Β στη χώρα μας καταγράφονται υψηλά ποσοστά Ηπατίτιδας Β σε πληθυσμούς οικονομικών μεταναστών που ζούν και εργάζονται στη χώρα μας. Τα δεδομένα αυτά προκύπτουν από πρόσφατη πανελλήνια έρευνα του Κέντρου Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (ΕΟΔΥ). Από την ίδια έρευνα προκύπτει ότι ένα αυξανόμενο ποσοστό των νέων περιστατικών με χρόνια ηπατίτιδα C διαπιστώνεται σε χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ηπατοκυτταρικός Καρκίνος είναι η 3η συχνότερη αιτία θανάτου παγκοσμίως, με 750.000 νέες περιπτώσεις και 650.000 θανάτους ανά έτος. Στη χώρα μας, η επίπτωση του Ηπατοκυτταρικού Καρκίνου είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη με 12.1/100.000 κατοίκους /έτος σε άνδρες και 4.6 στις γυναίκες. Οι περισσότερες δε περιπτώσεις Ηπατοκυτταρικού Καρκίνου σχετίζονται με τις Ιογενείς Ηπατίτιδες Β και C (ιδιαίτερα με την Ηπατίτιδα Β εκτός από την Κρήτη που σχετίζονται περισσότερο με την Ηπατίτιδα C). H μέση ηλικία των ασθενών με Ηπατοκυτταρικό Καρκίνο είναι τα 62 έτη.
Κι όμως οι Χρόνιες Ιογενείς Ηπατίτιδες είναι νοσήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν και σε πολλές περιπτώσεις να ιαθούν πλήρως, εφόσον βέβαια υπάρξει αποτελεσματικότερος εντοπισμός των ασθενών και στη συνέχεια η χορήγηση της κατάλληλης αντιικής αγωγής.
Στη θεραπευτική προσέγγιση της Χρόνιας Ηπατίτιδας Β, βασικός στόχος είναι η επίτευξη μακροχρόνιας ιολογικής ύφεσης, ενώ στη Χρόνια Ηπατίτιδα C στόχος της θεραπείας είναι η εκρίζωση του ιού.
H πρόληψη της λοίμωξης, από τους ιούς στηρίζεται στην ενημέρωση των ομάδων αυξημένου κινδύνου σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης και κυρίως στην εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού έναντι των ιών ηπατίτιδας Α και Β, επισημαίνει ο Ιωάννης Βλαχογιαννάκος, Γεν. Γραμματέας της ΕΕΜΗ και Επίκουρος Καθηγητής Γαστρεντερολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Το εμβόλιο της Hπατίτιδας Β το οποίο γίνεται δωρεάν σε παιδιά σε 178 χώρες σε όλο τον κόσμο, παρέχει ένα επίπεδο προστασίας που αποτρέπει περισσότερους από 700.000 θανάτους από κίρρωση και καρκίνο του ήπατος σε κάθε νέα γενιά. Και επειδή η Ηπατίτιδα D απαιτεί την παρουσία του ιού της Ηπατίτιδας Β για να προκαλέσει μόλυνση, ο εμβολιασμός για Ηπατίτιδα Β εξαλείφει τον κίνδυνο προσβολής και από τον ιό της Ηπατίτιδας D που είναι μια από τις χειρότερες και πιο επιθετικές μορφές ιογενούς ηπατίτιδας και η οποία αντιμετωπίζεται μάλιστα πολύ δύσκολα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει δέκα εμβόλια για την προστασία έναντι της λοίμωξης της Ηπατίτιδας Β για χρήση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Το εμβόλιο κατά της Ηπατίτιδας Β είναι απόλυτα ασφαλές και πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν τη συμπλήρωση του 1ου έτους της ζωής. Το εμβόλιο κατά της Ηπατίτιδας Α είναι και αυτό απόλυτα ασφαλές και χορηγείται δωρεάν.
Σε εξέλιξη είναι επίσης πολλά υποσχόμενα νέα εμβόλια κατά της Ηπατίτιδας Ε, που μεταδίδεται μέσω της κοπρανο-στοματικής οδού με μολυσμένο νερό ή τροφές στην Ασία, Μέση Ανατολή, σε χώρες της Αφρικής και στο Μεξικό και είναι υπεύθυνη για δυσανάλογα μεγάλο αριθμό εγκύων γυναικών (ιδιαίτερα στο 3ο τρίμηνο). Από το 2011 κυκλοφορεί επίσημα στην Κίνα εμβόλιο κατά του ιού της Ηπατίτιδας Ε αλλά η γενικότερες συστάσεις για χρήση του αναμένεται στο τέλος του τρέχοντος έτους από την ΠΟΥ.  
Δυστυχώς, το εμβόλιο κατά της λοίμωξης από τον ιό της Ηπατίτιδας C παραμένει «άπιαστο όνειρο».

Πηγές
ΠΟΥ
Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Ήπατος
ΕΟΔΥ


Διαβάστε επίσης

Ιογενής Ηπατίτιδα. Πώς μεταδίδεται; Συμπτώματα; Πώς αντιμετωπίζεται; Ποια ηπατίτιδα θεραπεύεται πλήρως;


της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Η ιογενής ηπατίτιδα εξακολουθεί να μαστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη και αποτελεί τεράστιο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι 200.000 άνθρωποι είναι φορείς της ηπατίτιδας Β. Όσον αφορά στην ηπατίτιδα C εκτιμάται ότι περισσότερα από 100.000 άτομα πάσχουν στη χώρα μας, εκ των οποίων 75.0000 δεν το γνωρίζουν. Στις ομάδες υψηλού κινδύνου για τη νόσο ανήκουν οι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών ουσιών και οι έγκλειστοι φυλακών, ιδίως εκείνοι που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα σχετιζόμενα με τα ναρκωτικά. 
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 2010 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) όρισε την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ιογενών Ηπατιτίδων ως μία από τις μόλις 4 επίσημες συγκεκριμένες Παγκόσμιες Ημέρες Υγείας, η οποία θα πρέπει να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Ιουλίου.

Τι είναι ηπατίτιδα;

Το ήπαρ (συκώτι) είναι ένα ζωτικό όργανο που βρίσκεται στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιακής χώρας. Έχει πολλές λειτουργίες και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό, στη σύνθεση παραγόντων πήξης του αίματος για τον έλεγχο αιμορραγιών, στην παραγωγή ουσιών απαραίτητων στη μάχη κατά των λοιμώξεων καθώς και στην απομάκρυνση τοξικών ουσιών και φαρμάκων από τον οργανισμό. Εάν το ήπαρ προσβληθεί από ιούς ή υποστεί βλάβη από άλλα αίτια όπως τοξίνες, φάρμακα, αλκοόλ, αναπτύσσεται φλεγμονή (ερεθισμός) και νέκρωση, κατάσταση η οποία ονομάζεται ηπατίτιδα.

Βασικές Πληροφορίες για τις Ιογενείς Ηπατίτιδες


Η χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας B και C και αποτελεί σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκόσμια.

Η ιογενής ηπατίτιδα B και C :

 α) προσβάλλει μεγάλο μέρος του πληθυσμού,
 β) μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο,
 γ) σχετίζεται με σημαντική νοσηρότητα και θνητότητα και
 δ) απαιτεί ειδικές θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Στη χώρα μας, ο επιπολασμός για τη χρόνια ηπατίτιδα Β υπολογίζεται σε 2.5-3% του πληθυσμού και για την ηπατίτιδα C σε 1.5-2% του πληθυσμού, ενώ η επίπτωση των χρόνιων ιογενών ηπατιτίδων ποικίλλει ανά γεωγραφικό διαμέρισμα και πληθυσμό.
Οι κύριες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία είναι η αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα των ασθενών από την ηπατική νόσο και η διασπορά των ιών αυτών στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Είναι γνωστό ότι σημαντικό ποσοστό των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C καταλήγουν από επιπλοκές της χρόνιας λοίμωξης όπως κίρρωση του ήπατος, ηπατοκυτταρικό καρκίνο (HCC), ηπατική ανεπάρκεια και θάνατο εφόσον δεν τεθούν σε παρακολούθηση και δεν λάβουν ειδική αντιική αγωγή.
 Ο ιός της ηπατίτιδας Β μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, παρεντερικά  (iv, im, sc) και από μητέρα με HBsAg (+) στο παιδί κατά την κύηση ή τον τοκετό (κάθετη μετάδοση), ενώ το ιός της ηπατίτιδας C κυρίως με την παρεντερική επαφή και σπανιότερα με τη σεξουαλική επαφή ή κάθετη μετάδοση από μητέρα σε παιδί.
 Οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης στη χρόνια ηπατίτιδα Β και C έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.

Ιογενείς Ηπατίτιδες – Ηπατίτιδα Β

Ποιοι ιοί ευθύνονται για την ιογενή ηπατίτιδα;

Οι πιο γνωστοί ιοί ηπατίτιδας, είναι οι Α, Β, C, D και Ε. Εκτός από τους παραπάνω ιούς ηπατίτιδας υπάρχουν και κάποιοι άλλοι ιοί που δεν προσβάλλουν αποκλειστικά το ήπαρ, αλλά μπορεί να προκαλέσουν ηπατίτιδα ταυτόχρονα με προσβολή και άλλων οργάνων του ανθρώπου και χαρακτηρίζονται ως ηπατοτρόποι ιοί.

Πώς αναπτύσσεται η οξεία ηπατίτιδα;

Η οξεία ηπατίτιδα εμφανίζεται λίγες εβδομάδες έως μήνες μετά την είσοδο του ιού της ηπατίτιδας στο ανθρώπινο σώμα.
Τα κύρια συμπτώματα είναι: 
  • έντονη αδυναμία, καταβολή
  •  ανορεξία
  •  ναυτία, έμετοι, διάρροιες
  •  μυαλγίες
  •  αίσθημα βάρους στο δεξιό άνω τμήμα της κοιλιάς
  •  αρθραλγίες, πονοκέφαλος
  •  πυρετός
  •  αποστροφή στο κάπνισμα
ενώ κάποιοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν:
  •  ίκτερο (κιτρινίζουν)
  •  σκοτεινόχρωμα ούρα (σαν κονιάκ)
  •  αποχρωματισμό κοπράνων (σα στόκος)
 Μερικές φορές δεν υπάρχουν καθόλου συμπτώματα ή είναι πολύ ήπια. 

Τι είναι η χρόνια ιογενής ηπατίτιδα;

Χρόνια ιογενής ηπατίτιδα προκαλείται από τους ιούς της ηπατίτιδας Β, C και D κι αναπτύσσεται στους ασθενείς που το αμυντικό τους σύστημα δεν κατορθώνει να αποβάλλει τον ιό. Στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα, παρά την έλλειψη συμπτωμάτων πολλές φορές, η ύπαρξη του ιού εξακολουθεί να προκαλεί ερεθισμό και να καταστρέφει το ήπαρ. Αποτέλεσμα αυτού είναι η ανάπτυξη ινώδους ιστού (ουλή) μέσα στο ήπαρ. Εάν τα τρία τέταρτα του ήπατος μετατραπούν σε ινώδη ιστό, το ήπαρ δεν είναι πια σε θέση να λειτουργήσει σωστά, κατάσταση που ονομάζεται κίρρωση. Οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί στα πρώτα στάδια της κίρρωσης, αλλά καθώς η ηπατική νόσος προοδευτικά επιβαρύνεται μπορεί να εμφανισθούν ασκίτης (υγρό στην κοιλιά), αιμορραγία από φλέβες του οισοφάγου (κιρσοί), εγκεφαλοπάθεια (αλλαγή της διανοητικής κατάστασης και συμπεριφοράς) ή ίκτερος. Όλοι οι ασθενείς με κίρρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του ήπατος.

Ποια είναι τα συνήθη εργαστηριακά ευρήματα των ασθενών με ιογενή ηπατίτιδα;

Υπάρχουν δύο ειδών αιματολογικές εξετάσεις για την ηπατίτιδα :

α) μη ειδικές εξετάσεις που αφορούν τη λειτουργία του ήπατος όπως :

  • ανεύρεση αυξημένης τιμής ενζύμων (αμινοτρανσφεράσες ή τρανσαμινάσες), που σε περίπτωση βλάβης του ήπατος απελευθερώνονται σε μεγάλες ποσότητες στην κυκλοφορία του αίματος, οδηγώντας σε σημαντική αύξηση των τιμών τους (έως και μεγαλύτερες του δεκαπλάσιου του φυσιολογικού σε οξεία ηπατίτιδα)
  • ανεύρεση αυξημένης τιμής χολερυθρίνης, που δίνει την χαρακτηριστική κίτρινη χροιά στα μάτια και στο δέρμα (ίκτερος)
Η ανεύρεση αυξημένων τρανσαμινασών ή χολερυθρίνης, δε σημαίνει υποχρεωτικά ιογενή ηπατίτιδα και συχνά ο ασθενής χρειάζεται να υποβληθεί σε σειρά εργαστηριακών εξετάσεων για τη διερεύνηση του αιτίου της ηπατικής βλάβης

β) ειδικές εξετάσεις που αφορούν στην ανίχνευση των ιών:

  • οι εξετάσεις αυτές ανιχνεύουν είτε ειδικά τμήματα των ιών (αντιγόνα), είτε αντισώματα έναντι αυτών, που παράγει ο οργανισμός σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης της λοίμωξης

Υπάρχει θεραπεία για την ιογενή ηπατίτιδα;

Στην περίπτωση της οξείας ηπατίτιδας δεν υπάρχει ανάγκη ειδικής θεραπείας, παρά μόνο υποστηρικτική αγωγή και παρακολούθηση για την περίπτωση εμφάνισης επιπλοκών.
Ο εμβολιασμός έναντι της ηπατίτιδας Β έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού της χώρας μας και είναι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη της νόσου και των επιπλοκών της, αναφέρει σε ανακοίνωση του το ΚΕΕΛΠΝΟ με αφορμή την αυριανή παγκόσμια ημέρα.

Επιπλέον, επισημαίνει πως η χρήση συνδυασμού αντι-ιικών φαρμάκων έχει συμβάλει σημαντικά στην αντιμετώπιση της ιογενούς ηπατίτιδας. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ηπατίτιδα C είναι σήμερα ιάσιμη, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια τα νέας γενιάς φάρμακα άλλαξαν ριζικά το τοπίο στη θεραπεία των ασθενών με χρόνια HCV λοίμωξη (ηπατίτιδα C). Στη διεύρυνση της θεραπευτικής αγωγής στη χώρα μας έχει συμβάλλει και η μείωση του κόστους των φαρμάκων, δίνοντας σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ασθενών πρόσβαση σε νέες θεραπείες.

«Στρατηγικός στόχος στη χώρα μας μέσα από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, το οποίο εκπονήθηκε πρόσφατα, είναι η εξάλειψη της ηπατίτιδας C μέχρι το έτος 2030 (στρατηγική Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας)» αναφέρει το ΚΕΕΛΠΝΟ που σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» ξεκινούν εκστρατεία ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης με πρόσωπα από τον χώρο της δημόσιας υγείας.
Αντίθετα, ανάγκη από ειδική φαρμακευτική θεραπεία έχει σημαντικό ποσοστό ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα. Η θεραπεία έχει σα στόχο την εκρίζωση του ιού της ηπατίτιδας και/ή την πρόληψη της ανάπτυξης κίρρωσης και καρκίνου του ήπατος.

Το Γραφείο Ηπατιτίδων του ΚΕΕΛΠΝΟ είναι στη διάθεση του κοινού και των επαγγελματιών υγείας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή και πληροφορία στα τηλέφωνα: 210 5212178 και 210 5212183, ΚΕΠΙΧ: 210 5212054, καθώς και στο διαδίκτυο: www.keelpno.gr

Ο Σύλλογος Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας» παρέχει υποστήριξη στους ανθρώπους που ζουν με ιογενείς Ηπατίτιδες Β και C ή άλλα νοσήματα του ήπατος, καθώς και τεκμηριωμένη πληροφόρηση σε θέματα ηπατιτίδων. Τηλ.:211 0122102, www.helpa-prometheus.gr
Διαβάστε επίσης


Γαϊδουράγκαθο αποτοξινώνει το συκώτι, κάνει για δίαιτα, σάκχαρο, ψωρίαση, αντίδοτο σε δηλητηριάσεις.

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, medlabnews.gr iatrikanea

Το γαϊδουράγκαθο (Silybum marianum) ανήκει στην οικογένεια των αστεροειδών και πήρε την ονομασία του από τα αγκαθωτά φύλλα του.

Το γαϊδουράγκαθο, βρίσκεται παντού στον κόσμο. Είναι θα έλεγε κανείς ένα κοινό βότανο. Αγαπάει όμως ιδιαίτερα τα μεσογειακά εύκρατα κλίματα και το συναντάμε σε μορφή θάμνου. Είναι ανθοφόρα μονοετή, διετή ή πολυετή φυτά που ανήκουν στην οικογένεια των μαργαρίτων (Asteraceae ή παλαιότερα Compositae). Χαρακτηρίζονται από φύλλα και βλαστούς που φέρουν αγκάθια. Λέγεται ότι αυτά τα αγκάθια είναι μια προσαρμογή που προστατεύει το φυτό από τα φυτοφάγα ζώα. Τα κεφάλια των λουλουδιών τους, ακτινικά συμμετρικά, βρίσκονται στα άκρα των βλαστών και έχουν χρώμα συνήθως μωβ, ροζ τριανταφυλλί, κίτρινο ή λευκό. Οι σπόροι τους, αγαπημένο έδεσμα για τις καρδερίνες και άλλα μικρά πουλιά, είναι πολυάριθμοι, έχουν πάππους στα περισσότερα είδη, ή τούφες με μικροσκοπικά τριχίδια που θα τους βοηθήσουν να εγκατασταθούν μακρύτερα (σπόροι με πτητικά εξαρτήματα) δημιουργώντας νέα εποίκιση με νεαρά φυτά. 

Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται κυρίως οι σπόροι από τα άνθη του, που μαζεύονται προς το τέλος του καλοκαιριού όταν ξεραθούν πλήρως. Και τα άλλα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται φαρμακευτικά αλλά έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε δραστικές ουσίες.

Ονομασίες με τις οποίες μπορείτε να  βρείτε το γαιδουράγκαθο: κουφάγκαθο, γαλακταγκάθι, γυμαράγκαθο, κάρδος, αγκάθι, αγιάγκαθο, αγκάβατος και Σίλυβο κατά την αρχαιότητα (ξενόγλωσσα ως Milk Thistle, Mary's thistle, Blessed milk thistle, Holy thistle, Lady's thistle, Silybe de Marie, και Chardon Marie).

Το γαϊδουράγκαθο χρησιμοποιήθηκε ήδη από τα ελληνορωμαϊκά χρόνια, ιδιαίτερα για την υποστήριξη του ήπατος και την αποτοξίνωση του αίματος. Από το 1890 περίπου, τα φαρμακεία στις ΗΠΑ χορηγούσαν το εκχύλισμα για τη θεραπεία της συμφόρησης των πεπτικών οργάνων με λιπώδη διήθηση. Η γερμανική φαρμακοποιία αναγνωρίζει τους σπόρους και τα τιτλοδοτημένα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου ως θεραπευτικά των πεπτικών διαταραχών και των οργανικών βλαβών από δηλητήρια και τοξίνες και ως υποστηρικτική θεραπεία σε χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις και σε κίρρωση του ήπατος. Το γαϊδουράγκαθο, είναι το εθνικό έβλημα της Σκωτίας και βρίσκεται σε πολλά σύμβολά της, ενώ το ‘’Τάγμα του Γαϊδουράγκαθου’’ είναι το αρχαιότερο και ευγενέστερο τάγμα ιπποτών της. Σύμφωνα με την παράδοση σε μία από τις εισβολές Νορβηγών στρατιωτών στη Σκωτία (στη μάχη τουLargs), ένας ξυπόλυτος στρατιώτης  από τους ανιχνευτές τους είχε την ατυχία ναπατήσει ένα γαϊδουράγκαθο (εικάζεται ότι ήταν το Circium vulgare που είναι αυτόχθονο στη Σκωτία ή το Onopordum acanthium λόγω της επιβλητικής εμφάνισής του) και από τον πόνο που του προξενήθηκε έκλεγε γοερά, και έτσι προειδοποιήθηκαν οι Σκωτσέζοι για την επικείμενη εισβολή, αποκρούοντάς τους. Επίσης το γαϊδουράγκαθο, είναι ένα αρχαίο Κελτικό σύμβολο, όπως και η αγριάδα,  που χαρακτήριζε την τότε αριστοκρατία. 

Η δραστική ουσία του γαϊδουράγκαθου είναι η σιλυμαρίνη (σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυκριστίνη) . Αυτό το φλαβονοειδές είναι αντιοξειδωτικό. Βοηθά στην αναγέννηση των κατεστραμμένων ηπατικών κυττάρων και μεγάλων τμημάτων ιστών, ενεργοποιώντας την πρωτεϊνική σύνθεση στα ηπατικά κύτταρα με την αύξηση της δραστηριότητας του γενετικού υλικού (DNA-RNA). Παράλληλα προστατεύει τα ηπατικά κύτταρα, εμποδίζοντας τις τοξίνες να εισχωρήσουν σ ’αυτά και εξουδετερώνοντας τις τοξίνες που έχουν ήδη εισχωρήσει.

Στη σύγχρονη βοτανοθεραπευτική, το γαϊδουράγκαθο είναι το κύριο γιατρικό που χρησιμοποιείται στη προστασία του συκωτιού από λοιμώξεις, κατανάλωση αλκοόλ ή χημειοθεραπείες. Μπορεί να βοηθήσει στο να περιοριστούν οι βλάβες στο συκώτι αλλά και στην ανανέωση των κυττάρων του. 

Το συκώτι σας είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία των τοξινών στο σώμα.

Η διατροφή ή ο τρόπος ζωής μπορεί να καθιστούν αναγκαίο το συκώτι να καθαρίσει άμεσα. Τα ενεργά συστατικά του γαϊδουράγκαθου προστατεύουν το ήπαρ και εμποδίζουν και απομακρύνουν τις βλαβερές ουσίες από τα ζωτικά όργανα. Η χρήση του φυτού βελτιώνει τη λειτουργία των οργάνων σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος. Το φυτό είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας που οφείλεται σε ιούς ή στη χρήση αλκοόλ. Το φυτό είναι αποτελεσματικό στην πρωτοπαθή ή μεταστατική νόσο στο συκώτι.

Χρησιμοποιείται ακόμα στη θεραπεία της ηπατίτιδας, του ίκτερου και της κύρωσης του ήπατος. Χορηγείται σε όλα τα προβλήματα της χοληδόχου κύστης καθώς αυξάνει την έκκριση και την ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης. Είναι αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita καθώς και από άλλες τοξίνες του περιβάλλοντος. Χρησιμοποιείτε ακόμα σαν δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης, σαν καταπραϋντικό στη καταρροή και στη πλευρίτιδα, αλλά και στη ψωρίαση. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε η αντικαρκινική, η νευροπροστατευτική αλλά και η καρδιοπροστατευτική του δράση λόγο της μείωση της χοληστερόλης που προκαλεί. 

Σύμφωνα με πολλές τυφλές, ελεγχόμενες δοκιμές και κλινικές μελέτες, το γαϊδουράγκαθο βοηθά σημαντικά στη μείωση των οργανικών βλαβών από αλκοόλ, ενώ η μακρόχρονη χρήση του φαίνεται να αυξάνει τo προσδόκιμο επιβίωσης σε ασθενείς με ηπατικές βλάβες. Επίσης μεταβάλλει ευνοϊκά τα επίπεδα των ηπατικών ένζυμων (τρανσαμινάσες) σε ασθενείς με κίρρωση, ιογενή ηπατίτιδα και λιπώδη διήθηση, βελτιώνει τα συμπτώματα της προκληθείσας τοξικής βλάβης σε όργανα (ναυτία, αδυναμία, απώλεια όρεξης, κόπωση και πόνος), ενώ βοηθά στην αποτροπή βλαβών από χημικά φάρμακα. Επιπρόσθετα, αυξάνει τη ροή των γαστρικών υγρών που ανακουφίζουν τη δυσπεψία και τους πονοκέφαλους που συνδέονται με τη συμφόρηση των οργάνων αποτοξίνωσης.

Απώλεια βάρους

Το συκώτι μας παράγει χολή την οποία το πεπτικό σύστημα μας χρησιμοποιεί για να διασπάσει το λίπος. Και αφού ο καθαρισμός του ήπατος προάγει την παραγωγή της χολής, η αποτοξίνωση του ήπατος μπορεί να σας βοηθήσει αν θέλετε να χάσετε βάρος. Το σώμα είναι συνεχώς κάτω από την επίθεση τοξινών, από τον αέρα που αναπνέουμε, τα τρόφιμα που καταναλώνετε ή από διάφορες ασθένεια.  Όταν το σώμα σας δεν μπορεί να αφαιρέσει σωστά τις τοξίνες, δημιουργούνται διαταράξεις τις μεταβολικές λειτουργίες, όπως την πέψη και το μεταβολισμό. Για παράδειγμα, οι τοξίνες μπορεί να μειώσουν την ικανότητα του σώματός για καύση λίπους έως και κατά 20 τοις εκατό, σημειώνει η Watson. 
Ενισχύοντας την απομάκρυνση τοξινών μέσω της αποτοξίνωσης, βότανα όπως το γαϊδουράγκαθο, μπορεί να βοηθήσουν στην αποκατάσταση του μεταβολισμού και στην αύξηση της απώλεια λίπους.

Έλεγχος των επιπέδων γλυκόζης

Το γαϊδουράγκαθο μπορεί επίσης να βοηθήσει να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης  στο αίμα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Phytotherapy Research” το 2006.  Με τη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, το silymarin μπορεί επίσης να κρατήσει τα επίπεδα ινσουλίνης πιο σταθερά. Τα υψηλά επίπεδα ινσουλίνης μπορεί να ενθαρρύνουν την αποθήκευση λίπους στο σώμα σας. Τα φλαβονοειδή βοηθούν επίσης να μειωθούν τα επίπεδα χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων, τα οποία είναι συχνά αυξημένα σε άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.  Τα υψηλά επίπεδα αυτών των ουσιών στο αίμα μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων.

Με τον καθαρισμό του ήπατος, το συκώτι αποκαθίσταται και έχει μέγιστη αποδοτικότητα Η μείωση της συσσώρευσης των τοξικών ουσιών, θα κάνει το δέρμα σας να φαίνεται πιο λαμπερό και πιο υγιεινό. Και δεδομένου ότι η προώθηση της παραγωγής χολής βοηθά στην κατανομή του λίπους, το σώμα σας θα τονωθεί και αυτό θα σας κάνει να νιώθετε νεώτεροι.

Πως Τρώγεται;

H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού. Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ. 

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ 
Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του τσαγιού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε. Το ρόφημα το πίνουμε 2-3 φορές την ημέρα.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Αποφύγετε το βότανο εάν είστε έγκυες και μην το δίνεται σε παιδιά. 
Το γαϊδουράγκαθο, δεν παρουσιάζει τοξικότητα. Σε υψηλές και μακροχρόνιες δόσεις ίσως χρειαστεί συμπληρωματικά κάποιο σκεύασμα πλούσιο σε φυτικές ίνες, γιατί λόγω της χολαιρετικής δράσης του φυτού, μπορεί να ερεθιστεί ο εντερικός βλεννογόνος και να προκληθεί μικρή μάζα κοπράνων. Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα ή φυσικά σκευάσματα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ποτέ μόνοι σας με δική σας πρωτοβουλία.
Πηγές
The Detox Strategy”; Brenda Watson, C.N.C. et al.; 2008
“Phytotherapy Research”; The Efficacy of Silybum Marianum (L.) Gaertn. (Silymarin) in the Treatment of Type II Diabetes: A Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled, Clinical Trial; H.F. Huseini; Dec. 2006

Διαβάστε επίσης


Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων