Κόκκινες ελιές, στο δέρμα. Είναι επικίνδυνα τα κερασοειδή αιμαγγειώματα; Πώς αντιμετωπίζονται; (Φωτογραφίες)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Πολλοί είναι εκείνοι που ανησυχούν για τις «κόκκινες ελιές» που εμφανίζονται σε διάφορα σημεία του σώματος. Πρόκειται για αγγειακές δομές, ερυθρές, επίπεδες ή θολωτές. Μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα. Συνήθως, εμφανίζονται με την πάροδο της ηλικίας. 

Αυτές οι «κόκκινες ελιές» λέγονται κερασοειδή ή κερασόχροα αιμαγγειώματα (Cherry angioma ή Red spot) και είναι κληρονομούμενες καλοήθεις αγγειακές βλάβες  που αποτελούν μόνο αισθητικό πρόβλημα. Λέγονται επίσης και στίγματα του Morgan, από το όνομα του Άγγλου χειρουργού που τα πρωτοπεριέγραψε τον 19ο αιώνα.
Είναι έκτοπες δυσπλασίες αγγειακής φύσης του δέρματος. Είναι όλα τα σκούρα κόκκινα στίγματα που μπορεί να εντοπίζονται σε διάφορα σημεία του σώματος μας.

Τα κερασοειδη αιμαγγειώματα αποτελούνται από συστάδες τριχοειδών αγγείων στην επιφάνεια του δέρματος , σχηματίζοντας ένα μικρό στρογγυλό θόλο (« βλατίδα »), η οποία μπορεί να έχει επίπεδη κορυφή. Κυμαίνονται σε χρώμα από ανοιχτό κόκκινο έως βαθύ μπορντό ή μωβ. Στην αρχική τους εμφάνιση μπορεί να είναι μόνο το ένα δέκατο του χιλιοστού σε διάμετρο και σχεδόν επίπεδα, που εμφανίζονται ως μικρές κόκκινες κουκκίδες. Ωστόσο, στη συνέχεια, συνήθως αναπτύσσονται σε περίπου ένα ή δύο χιλιοστά μήκος, και μερικές φορές σε ένα ή περισσότερα εκατοστά σε διάμετρο. Καθώς μεγαλώνουν, τείνουν να μεγαλώνουν σε πάχος, και μπορεί να πάρουν υπερυψωμένο και στρογγυλεμένο σχήμα θόλου. Επειδή τα αιμοφόρα αγγεία που περιλαμβάνει κερασοειδές αιμαγγείωμα είναι τόσο κοντά στην επιφάνεια του δέρματος, μπορεί με τριβή με κάποιο ρούχο ή σε σεντόνι να αιμορραγήσουν. Ο αριθμός τους κυμαίνεται κατά περίπτωση από ελάχιστα έως εκατοντάδες και είναι σπάνιο να εξαφανιστούν μόνα τους.

Τα κερασοειδή αιμαγγειώματα εμφανίζονται συνήθως σε άτομα μέσης ή και νεαρής ηλικίας και η συχνότητα και το μέγεθός τους αυξάνεται με τα χρόνια. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν με πιο επιθετικό τρόπο σε οποιαδήποτε ηλικία.

Η αιτία για την ανάπτυξη του κερασοειδούς αιμαγγειώματος δεν είναι κατανοητός. Σπάνια προκαλούνται από μια εσωτερική κακοήθεια. Το αιμαγγείωμα μπορεί να έχει αναπτυχθεί μέσω δύο διαφορετικών μηχανισμών: αγγειογένεση (ο σχηματισμός νέων αγγείων) και φλεβογένεση (ο σχηματισμός νέων φλεβών)
Έχει αποδειχτεί ότι στην εμφάνισή τους έχουν ρόλο μοριακοί και γενετικοί μηχανισμοί. Στα γεροντικά αιμαγγειώματα βρέθηκε ότι τα επίπεδα του ΜicroRNA ήταν σημαντικά μειωμένα σε σύγκριση με το κανονικό δέρμα.
Επίσης χημικές ουσίες και ενώσεις έχουν παρατηρηθεί ότι προκαλούν κερασοειδή αιμαγγείωματα. Τέτοιες είναι το αέριο μουστάρδας, η βουτοξυαιθανόλη, βρωμίδια και η κυκλοσπορίνη. 
Τα κερασόχροα αιμαγγειώματα μερικές φορές σχετίζονται με τις ορμονικές αλλαγές στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ η μόνη και ευτυχώς σπάνια περίπτωση που θα πρέπει να μας κινητοποιήσουν είναι όταν εμφανιστούν πάρα πολλά μαζί σε μικρό χρονικό διάστημα, οπότε ίσως να σχετίζονται με κάποια εσωτερική νεοπλασία του οργανισμού και ειδικότερα με όγκους που εκκρίνουν προλακτίνη ή άλλες ορμόνες, οπότε θα πρέπει να γίνεται ο σχετικός έλεγχος.
Τέλος είναι ακόμη πιθανό να προκληθούν από την κακή διατροφή ενός ατόμου, με τη συσσώρευση πολλών τοξίνων στο έντερο ή στο συκώτι.

Θεραπεία

Σε σπάνιες περιπτώσεις απαιτείται η αφαίρεσή τους. Αυτή μπορεί να γίνει με κρυοχειρουργική ή ηλεκτροχειρουργική όπου επιτυγχάνεται με καταστροφή/κάψιμο του ιστού με έναν καθετήρα που έχει ηλεκτρικό ρεύμα. Επίσης αποτελεσματική είναι η χρήση λέιζερ, με πολύ καλά αισθητικά αποτελέσματα και χωρίς να μένουν ουλές ή υπερμελαγχρώσεις. Πάντα πρέπει όμως πριν την εφαρμογή κάποιας τεχνικής καυτηριασμού να ελέγχονται με δερματοσκόπιο και κατά προτίμηση με ψηφιακό δερματοσκόπιο, για αποκλεισμό πιο σοβαρών βλαβών που μπορεί να προσομοιάζουν σε κερασόχροα αιμαγγειώματα, όπως το πυογόνο κοκκίωμα και κυρίως το αμελανωτικό μελάνωμα, οπότε η αντιμετώπιση είναι τελείως διαφορετική και σύνθετη.

Γενικά τα κερασοειδή αιμαγγειώματα είναι ακίνδυνα, εκτός από πολύ σπάνιες περιπτώσεις που περιλαμβάνουν μια ξαφνική εμφάνιση πολλών αγγειωμάτων, το οποίο μπορεί να είναι ένα σημάδι μιας εσωτερικής ανάπτυξης κακοήθειας.

Διαβάστε επίσης:

• ΤΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ
• Η Ψηφιακή Χαρτογράφηση Σπίλων αποτελεί το ΤΕΣΤ ΠΑΠ του δέρματος και η εξέταση γίνεται όλες τις εποχές του έτους και αφορά όλες τις ηλικίες.
• Μελάνωμα. Τι είναι; Πώς το καταλαβαίνουμε; Θεραπεύεται;
• Ακτινική κεράτωση, το πρωιμότερο στάδιο στην ανάπτυξη καρνίνου του δέρματος. Πως αναπτύσσεται πως αντιμετωπίζεται και πώς θεραπεύεται;
• Αντηλιακά, πώς και πότε μπορεί να χρησιμοποιούνται; Μύθοι και αλήθειες

ΨΗΦΙΑΚΗ ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΜΕ ΕΛΕΓΧΟ 

ΤΩΝ ΣΠΙΛΩΝ (ΕΛΙΩΝ) ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

ΣΤΟ ΜΕDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ

Αλέξανδρου Γιατζίδη
Dr.
PhD
https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Μεθύσατε έχετε hangover; Οδηγίες για την επόμενη μέρα

 του Aλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Καλό λοιπόν θα ήταν να γνωρίσουμε απλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, για να προλάβουμε την μέθη. Αν πάλι δεν τα καταφέρουμε ας δούμε τι να κάνουμε, για να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα της.

Αν αντιμετωπίζετε την μέθη και τα συμπτώματα της επόμενης μέρας, υπάρχουν ορισμένα απλά βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ανακουφίσετε τα συμπτώματα του hangover. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η καλύτερη προσέγγιση είναι η πρόληψη, αλλά αν βρεθείτε ήδη σε κατάσταση μέθης, ορισμένες συμβουλές μπορεί να βοηθήσουν:

• Ενυδατωθείτε: Πίνετε πολύ νερό για να αντιμετωπίσετε την αφυδάτωση. 
• Τρώτε και ξεκουραστείτε: Επιλέξτε ελαφριά γεύματα που είναι εύπεπτα στο στομάχι. Αναπαυθείτε και προσπαθήστε να ξεκουραστείτε. 
• Καταναλώστε ηλεκτρολύτες: Καταναλώστε ηλεκτρολύτες με αθλητικά ποτά, καρύδα, ή άλλα υγρά. 
• Αποφύγετε την καφεΐνη: Αποφύγετε την καφεΐνη, καθώς μπορεί να επιδεινώσει την αφυδάτωση. 
• Αποφύγετε τον αλκοόλ: Αποφύγετε τον αλκοόλ για μερικές ημέρες μέχρι να ανακάμψετε πλήρως. 

Πάντα είναι καλό να έχετε υπεύθυνη κατανάλωση αλκοόλ, καθώς η μέτρηση είναι η καλύτερη πρόληψη για το hangover.

Διαβάστε επίσης

• Οδηγίες για το μεθύσι και το hangover
• Υποφέρετε από καούρες; Τι είναι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και τι πρέπει να κάνετε;
• Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορεί να σημαίνει;
• Φουσκώματα, πόνος και κράμπες στην κοιλιά,διάρροια ή δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλονται σε ευερέθιστο έντερο ή σπαστικήκολίτιδα. Πως η δίαιτα, το στρες και η άσκηση επηρεάζουν την λειτουργία τουεντέρου;
• Πιπερόριζα (τζίντζερ) ένα ωφέλιμο βότανο κατάλληλο για την βαρυστομαχιά, το κρυολόγημα, την χοληστερίνη, την αρθρίτιδα, τον διαβήτη και τις δίαιτες
• Τι είναι το φούσκωμα στην κοιλιά; Που οφείλεται ο τυμπανισμός και ποια η κατάλληλη δίαιτα για πρόληψη της πρησμένης κοιλιάς;
• Βότανα για καούρες, ναυτία, δυσπεψία, φουσκώματα, νευρικούς πόνους και σπασμούς στο στομάχι
• Δηλητηρίαση από μεθανόλη (νοθευμένο ποτό - μπόμπα). Συμπτώματα και τρόπος αντιμετώπισης
• MΕΛΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΘΥΣΙ
• ΓΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΘΥΣΙ
• ΒΑΡΥΣΤΟΜΑΧΙΑ, ΔΥΣΠΕΨΙΑ: AΠΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
• Πως θα προλάβουμε το μεθύσι και τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα και το hangover
• Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού βασική αιτία γαστρικού και πεπτικού έλκους. (Video)Tροφική δηλητηρίαση: 20 συνηθισμένα και ασυνήθιστα αίτια. Ποιά είναι τα συμπτώματα και πως μπορούμε να προστατευτούμε;

Απαραίτητη η ενίσχυση της θέσης της γυναίκας σήμερα για την προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η 8η Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μας προτρέπει να αποδώσουμε με μεγαλύτερη ένταση και έμφαση την τιμή και την αναγνώριση που αρμόζει και πρέπει στην κάθε γυναίκα, για την αναμφίβολη προσφορά της στην οικογένεια και την κοινωνία.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο την 8η ημέρα του Μάρτη, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας, που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη την 8η Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, οι οποίες ζητούσαν τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας στα εργοστάσια που δούλευαν.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής οριοθετεί εκ νέου την 8η Μαρτίου ως Ημέρα της Γυναίκας το 1909, με ένα λαμπρό εορτασμό και δυο χρόνια αργότερα, η ημέρα αυτή υιοθετείται επίσημα και από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Ακόμα και στη Ρωσία του Lenin, η 8η Μαρτίου καθιερώνεται ως επίσημη αργία.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60, σε συνδυασμό με την απαίτηση για ισότητα των δύο φύλλων, έχει τεράστια απήχηση και μοιραία ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει την 8η Μαρτίου ως Ημέρα της Γυναίκας το 1975, εστιάζοντας στην ανάδειξη και επίλυση των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων. Δυστυχώς  σήμερα -με ελάχιστες εξαιρέσεις- η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της υπόβαθρο, με αποτέλεσμα να εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας των αντρών προς το γυναικείο φύλο, η οποία εξαντλείται σε χειρονομίες προσφοράς λουλουδιών, γλυκών και δώρων.

Στην εποχή μας, αν και αρκετά από τα αιτήματα των γυναικών έχουν ικανοποιηθεί στις ανεπτυγμένες χώρες, ο εορτασμός της ημέρας αυτής παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος επειδή σε πολλά μέρη του κόσμου καταπατούνται ακόμη και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών, ενώ το αίτημα για πλήρη ισότητα των δύο φύλων σε κάθε γωνιά του πλανήτη παραμένει ανικανοποίητο. 

Σήμερα, οι άνισες συνθήκες ζωής και εργασίας των ανδρών και των γυναικών επιδεινώνονται εξαιτίας της σοβαρής οικονομικής κρίσης σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο. Σε περιόδους κρίσης η αρχή της ισότητας των φύλων αποτελεί πολυτέλεια, αλλά βασική συνιστώσα της αναπτυξιακής, κοινωνικής και πολιτιστικής πολιτικής με την οποία θα επιχειρηθεί το ξεπέρασμα της κρίσης.

Σε τέτοιες περιόδους πλήττονται πάντοτε περισσότερο οι αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, στις οποίες οι γυναίκες εκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό. Πολλές κατηγορίες γυναικών αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, όταν οι διακρίσεις λόγω φύλου διαπλέκονται και ισχυροποιούνται από διακρίσεις που οφείλονται σε μορφές κοινωνικής ανισότητας όπως η κοινωνική τάξη, η εθνική καταγωγή, η αναπηρία, η ηλικία, οι σεξουαλικές προτιμήσεις, ο απομακρυσμένος τόπος διαμονής κ.α. Οι άνεργες, οι μετανάστριες, οι νέες, οι διαζευγμένες, οι γυναίκες με αναπηρίες, οι γυναίκες των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, και οι γυναίκες των νησιωτικών και ορεινών περιοχών αποτελούν ομάδες γυναικών, οι οποίες είναι περισσότερο ευάλωτες, όχι μόνο στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, αλλά και στην άσκηση ανδρικής βίας σε όλες τις μορφές της.

Είναι χρέος όλων μας να παρέχουμε αδιάκοπα την στήριξή μας σε κάθε προσπάθεια που έχει ως στόχο να κάνει πράξη στην καθημερινή μας ζωή, την ισότιμη συμμετοχή, τις ισότιμες ευκαιρίες ανδρών και γυναικών, την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων.

Διότι παρά τις μακροχρόνιες προσπάθειες και τους πολύχρονους αγώνες τους και παρά τα σημαντικά επιτεύγματα, οι γυναίκες εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να σημειώνουν υψηλά ποσοστά στην ανεργία, στις απολύσεις, στις άτυπες μορφές απασχόλησης, στην ανασφάλιστη εργασία, στην εκμετάλλευση και στη βία.

Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει η οικονομική κρίση που βιώνουμε ως χώρα να αποτελέσει αιτία περαιτέρω υποβάθμισης της θέσης της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνίας μας.

Πρέπει η πολιτεία και όλοι μας να κάνουμε ότι μπορούμε για να στηρίξουμε τη γυναίκα ώστε κι εκείνη με τη σειρά της να αποτελέσει στη συνέχεια  υγιές στήριγμα και πρότυπο για την οικογένεια της

Διαβάστε επίσης

Γυναικείες ασθένειες και οι εξετάσεις που σώζουν ζωές. Αφιερωμένο στην Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας

Σπάνια νοσήματα. 10.000 σπάνιες παθήσεις. Ένας στους δέκα πάσχει από μία σπάνια ασθένεια (video).

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

• Ένας στους δέκα Έλληνες πάσχουν από μία σπάνια ασθένεια.
• Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ένα νόσημα θεωρείται σπάνιο όταν πλήττει λιγότερα από 5 άτομα στα 10.000. Ωστόσο, ο αριθμός των ασθενών που πάσχουν από αυτά μπορεί να είναι υψηλός, δεδομένου ότι υπάρχουν 10.000 περίπου γνωστά σπάνια νοσήματα.

Ασκήσεις για την Οστεοπόρωση που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι. Ολοκληρωμένος οδηγός (video)

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

H άσκηση γενικά κάνει πάρα πολύ καλό στην οστεοπόρωση. Αυτό έχει αποδειχθεί και πολλές μελέτες αναφέρονται σχετικά. Μία από τις παλαιότερες και πλέον σημαντικές μελέτες ήταν αυτή που μετρούσαν την οστική πυκνότητα φαντάρων πριν από την βασική εκπαίδευση και μετά. Βρέθηκε λοιπόν ότι η οστική πυκνότητα αύξανε σημαντικά σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης διάφορες μελέτες που είχαμε δημοσιεύσει την δεκαετία του 90' αποδείκνυαν ότι η άσκηση, μόνο καλό μπορεί να κάνει στον οστεοπορωτικό ασθενή.

Οι ασκήσεις εκείνες που έχει αποδειχθεί ότι είναι ευνοϊκές για το οστούν είναι εκείνες που ασκείται βάρος πάνω στα κόκαλα, όπως γρήγορο περπάτημα ή ελαφρό τρέξιμο (jogging), ασκήσεις aerobic, βαράκια, καθώς και ο χορός. 

Η μέτρια άσκηση αποτελεί ασφαλές και ισχυρό ερέθισμα για να αυξηθεί ή να διατηρηθεί η οστική μάζα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι, το υπερβολικό δεν είναι και αποτελεσματικό. Η υπερβολικά έντονη και βαρεία  άσκηση και η φόρτιση του οστού μπορεί να οδηγήσουν  ορισμένες φορές σε αντίθετα αποτελέσματα. Σαν παραδείγματα αναφέρονται τα stress κατάγματα των χορευτριών του μπαλέτου ή εκείνα των δρομέων, η και εκείνα που προκαλούνται από την αιφνίδια άσκηση καταπόνησης σε μη εξασκημένο άτομο.

Ασκήσεις χρήσιμες για την οστεοπόρωση

Για να προστατέψετε την σπονδυλική σας στήλη από οστεοπορωτικά κατάγματα είναι χρήσιμο να ακολουθείτε ένα πρόγραμμα γυμναστικής. Σας παραθέτουμε μερικές ασκήσεις, που μπορεί να κάνετε καθημερινά στο σπίτι ή στο γραφείο, που την πρώτη φορά που θα τις κάνετε θα πρέπει να προσέξετε πολύ να μην εξαντληθείτε αλλά και να επιδεινώσετε την κατάστασή σας.

Α. Ασκήσεις για τα πόδια την πλάτη και τα χέρια

1. Σταθείτε με την πλάτη στον τοίχο και προσπαθήστε να ακουμπήσετε ταυτόχρονα στον τοίχο, την πτέρνα, τους γλουτούς, τους ώμους, και το κεφάλι σας. 

2. Κάντε επιτόπου 30 βήματα σηκώνοντας το πόδι σας όσο πιο ψηλά γίνεται.

3. Κάντε ανάταση των χεριών. Εισπεύσατε με την ανύψωση και εκπνεύστε με το κατέβασμα των χεριών 

4. Κάμψεις του κορμού δεξιά και αριστερά 

5. Βάλτε τα χέρια σας κάτω από τα πλευρά σας. Εισπεύσατε από την μύτη και νιώστε τα πλευρά σας να μετακινούνται προς τα έξω. Στη συνέχεια εκπνεύστε από το στόμα, σπρώχνοντας ήπια με τα χέρια σας τα πλευρά βοηθώντας να βγει ο αέρας.

Ασκήσεις για τα πόδια την πλάτη και τα χέρια. (συνέχεια)

6. Καθίστε και βάλτε τα χέρια στη μέση σας. Κάντε μια βαθιά επίκυψη, ανάκαμψη, τέντωμα της πλάτης κοιτώντας μπροστά.

7. Σηκώστε το ένα πόδι μπροστά και τραβήξτε τα δάκτυλα προς τα πίσω τεντώνοντας το γόνατο. Επαναλάβετε με το άλλο πόδι.

8. Κρατήστε τον κορμό σταθερό με την πλάτη τεντωμένη στην πλάτη της καρέκλας και τεντώστε το κεφάλι σας προς τα πίσω. Στην συνέχεια επιστροφή και επίκυψη.

9. Βάλτε τα χέρια στην μέση σας και κάντε στροφή του κορμού, αριστερά επιστροφή και στην συνέχεια στροφή του κορμού ξανά.

Ασκήσεις για τα πόδια, την πλάτη και τους κοιλιακούς μύες.

10. Ξαπλώστε στο πάτωμα και σηκώστε, τα πόδια σας, λυγίζοντας τα γόνατα. Σφίγγοντας τους μύες του στομάχου, ανασηκώστε την καμάρα της μέσης και στην συνέχεια επιστρέψτε στο πάτωμα.

11. Βάζοντας δύναμη στα πόδια ανασηκώστε την μέση σας όσο πιο πολύ μπορείτε και επιστρέψτε στο πάτωμα.

12. Με σηκωμένα τα πόδια και ενωμένα τα γόνατα στρέψτε τα πόδια σας δεξιά και στην συνέχεια αριστερά.

13. Ξαπλωμένοι στο πάτωμα και με τεντωμένα τα πόδια σας τραβήξτε τα δάκτυλα προς τα πίσω τεντώνοντας τα γόνατα.

14. Εκτίστε και τα δύο χέρια σας. Τεντώστε τα δάκτυλα και τραβήξτε τα προς τα πίσω. Χαλαρώστε και φέρτε τα χέρια σας μπροστά. Εισπεύστε με την ανάταση και εκπνεύστε με την επιστροφή.

Το πρόγραμμα αυτό των ασκήσεων που αναφέραμε στο σημερινό και το προηγούμενο άρθρο μπορείτε να το ακολουθείτε καθημερινά ή στο σύνολο του ή τμηματικά. Σταδιακά μπορείτε να αυξήσετε την διάρκεια εφαρμογής της κάθε άσκησης. Δεν χρειάζεται όμως να φτάσετε στην εξάντληση. Αν δεν νιώθετε καλά σταματήστε και ακολουθήστε το πρόγραμμα την επόμενη μέρα.

Απλές ασκήσεις για το σπίτι

Ασκήσεις για την σπονδυλική στήλη

Διαβάστε επίσης

• Ασκήσεις χρήσιμες για την οστεοπόρωση (πρώτο μέρος)
• Ασκήσεις για την οστεοπόρωση που μπορεί να κάνετε καθημερινά στο σπίτι (συνέχεια).

ΠΑΤΑΤΗΣΤΕ -  ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Βρογχίτιδα οξεία και χρόνια με βήχα και απόχρεμψη. Πώς αντιμετωπίζεται; Ροφήματα που κάνουν καλό.

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η βρογχίτιδα είναι η φλεγμονή των κύριων αεραγωγών των πνευμόνων, των βρόγχων και εκδηλώνεται με βήχα και συνήθως με απόχρεμψη. 

Μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, που σημαίνει ότι μπορεί να διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα και συχνά να υποτροπιάσει.

Η οξεία βρογχίτιδα μπορεί να είναι υπεύθυνη για το βήχα και την παραγωγή πτυέλων που συνοδεύουν κάποια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Είναι συνήθης ασθένεια που τις περισσότερες φορές προκαλείται από ένα απλό κρύωμα ή οποιαδήποτε λοίμωξη του αναπνευστικού. Στις περισσότερες περιπτώσεις (90%), η μόλυνση είναι ιογενής αλλά σε κάποιες άλλες προκαλείται από βακτήρια. Συνήθως υποχωρεί σε λίγες ημέρες χωρίς να αφήνει υπολειπόμενα συμπτώματα. Αν κάποιος ασθενής παρουσιάζει επαναλαμβανόμενα περιστατικά οξείας βρογχίτιδας, ενδέχεται να πάσχει από χρόνια βρογχίτιδα. Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας βρογχίτιδας  αποδυναμώνουν και ερεθίζουν τους αεραγωγούς, οπότε με την  πάροδο του χρόνου, μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνια βρογχίτιδα. 

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι μια σοβαρή μακροχρόνια διαταραχή που συχνά απαιτεί τακτική ιατρική θεραπεία και παρακολούθηση. Η χρόνια βρογχίτιδα είναι σοβαρότερη νόσος και προκαλείται από χρόνιο ερεθισμό και φλεγμονή των βρόγχων. Η χρόνια βρογχίτιδα συγκαταλέγεται στις χρόνιες, αποφρακτικές, πνευμονικές νόσους.

Η κύρια αιτία της είναι το κάπνισμα, το οποίο ερεθίζει τους βρόγχους και τους αναγκάζει να παράγουν υπερβολική βλέννα. Τα συμπτώματα της χρόνιας βρογχίτιδας, επιδεινώνονται από τις υψηλές συγκεντρώσεις ρύπων της ατμόσφαιρας.

Αν είστε καπνιστής και εμφανίσετε οξεία βρογχίτιδα, θα είναι δυσκολότερο να ανακάμψετε. Αν συνεχίσετε το κάπνισμα, υπάρχει περίπτωση να αυξήσετε τις πιθανότητες ανάπτυξης χρόνιας βρογχίτιδας. Στους χρόνιους καπνιστές, οι πνεύμονες είναι  ευάλωτοι σε ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις, οι οποίες με την πάροδο των χρόνων μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη βλάβη των αεραγωγών των πνευμόνων. 

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι ένας από τους δύο κύριους τύπους της ΧΑΠ . Η άλλη κύρια μορφή της ΧΑΠ είναι το εμφύσημα. Και οι δύο μορφές της ΧΑΠ καθιστούν δύσκολη την αναπνοή του ασθενούς.

Τα συμπτώματα της οξείας και της χρόνιας βρογχίτιδας περιλαμβάνουν:

- Βήχα ξηρό ή παραγωγικό (με απόχρεμψη – αποβολή φλεγμάτων διάφανων, κιτρινωπών ή πράσινων).

- Συριγμό και δυσχέρεια αναπνοής, κυρίως κατά την άσκηση.

- Αίσθημα κόπωσης.

- Πυρετό.

- Βάρος στο στήθος.

- Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού, που προκαλούν επιδείνωση των συμπτωμάτων

Στην οξεία βρογχίτιδα ο βήχας μπορεί να διαρκέσει πολλές εβδομάδες. Τα συμπτώματά της ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι παραπλανητικά. Ενδέχεται να υφίσταται οξεία βρογχίτιδα χωρίς απόχρεμψη.

Στην χρόνια βρογχίτιδα η φλεγμονή προκαλεί μόνιμες αλλοιώσεις και πάχυνση του εσωτερικού των αναπνευστικών οδών και των βρόγχων. Υπάρχει συχνός συνεχής βήχας, με απόχρεμψη για περίοδο άνω των τριών μηνών – φαινόμενο που εμφανίζεται κυρίως σε καπνιστές

Η οξεία βρογχίτιδα οφείλεται συνήθως σε ιούς ή σε μικροβιακούς παράγοντες, που προσβάλλουν το αναπνευστικό σύστημα και προκαλούν έντονη φλεγμονή στους βρόγχους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εκδήλωση βήχα, άλλοτε ξηρού (χωρίς απόχρεμψη – φλέγματα) και άλλοτε παραγωγικού (με αποβολή αποχρέμψεως-φλεγμάτων). Τα φλέγματα, μπορεί να παρουσιάζουν εξ αρχής ή να προσλαμβάνουν στην εξέλιξη της νόσου, ένα βαθύ σκούρο κίτρινο ή πρασινωπό χρώμα. Ο χρωματισμός αυτός, είναι ενδεικτικός βακτηριδιακής λοιμώξεως ή επιμολύνσεως.

Ο βήχας οδηγεί στην απελευθέρωση σταγονιδίων στον αέρα, εντός των οποίων εμπεριέχεται ο υπεύθυνος λοιμογόνος παράγοντας. Η εισπνοή σταγονιδίων από υγιείς, οδηγεί στην εγκατάσταση του συγκεκριμένου παράγοντα στους βρόγχους, στη λοίμωξη και τη νόσο. Η μετάδοση, υποβοηθείται σημαντικά από την παραμονή σε υγρό και ψυχρό περιβάλλον καθώς και σε περιβάλλον μολυσμένο από ουσίες ερεθιστικές των αναπνευστικών οδών, όπως ο καπνός, η σκόνη, οι αναθυμιάσεις από διαλύτες χρωμάτων. 

Η νόσος μπορεί να προκληθεί επίσης από αναγωγές του όξινου γαστρικού υγρού στον οισοφάγο. Στην περίπτωση αυτή, μικρά σταγονίδια γαστρικού υγρού περνούν από τον οισοφάγο στις αναπνευστικές οδούς και τις ερεθίζουν. 

Στην χρόνια βρογχίτιδα υπάρχει μία χρονίζουσα φλεγμονή των βρόγχων, η οποία έχει οδηγήσει όπως προαναφέρθηκε, στην εγκατάσταση μονίμων αλλοιώσεων και βλαβών. Συνήθως οφείλεται σε συνεχή έκθεση των αναπνευστικών οδών σε ερεθιστικούς παράγοντες όπως για παράδειγμα στον καπνό από τσιγάρο ή στην μολυσμένη ατμόσφαιρα των πόλεων καθώς και σε δυσμενείς συνθήκες εργασίας – όταν υπάρχουν τοξικά αέρια, σκόνη, ή άλλες ερεθιστικές ουσίες. Δεν είναι πάντα απαραίτητο να προηγηθεί οξεία βρογχίτιδα της χρόνιας, αν και συχνά, οι υποτροπιάζουσες και ατελώς θεραπευθείσες οξείες καταστάσεις, οδηγούν στην χρονιότητα.

Τα μεμονωμένα επεισόδια βρογχίτιδας δεν είναι ανησυχητικά. Παρ’ όλα αυτά μπορεί σε μερικούς ασθενείς, να οδηγήσουν σε πνευμονία, ιδίως σε όσους παρουσιάζουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Τέτοιοι ασθενείς είναι οι γηραιότεροι, τα βρέφη, οι καπνιστές και οι ασθενείς που πάσχουν από πνευμονολογικά ή καρδιολογικά νοσήματα.

Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας βρογχίτιδας μπορεί πλέον της χρόνιας βρογχίτιδας να προκαλέσουν, άσθμα, εμφύσημα και άλλες πνευμονολογικές παθήσεις, πνευμονική υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια. Οι πάσχοντες από χρόνια βρογχίτιδα που συνεχίζουν να καπνίζουν, αυξάνουν δραματικά τις πιθανότητες να παρουσιάσουν καρκίνο του πνεύμονα. Η πιθανότητά τους να εκδηλώσουν κακοήθεια είναι μεγαλύτερη από αυτή των καπνιστών που δεν πάσχουν από χρόνια βρογχίτιδα.

Εάν πάσχετε από χρόνια βρογχίτιδα, έχετε προβλήματα με την καρδιά σας καθώς και πιο σοβαρές ασθένειες των πνευμόνων και λοιμώξεις θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας.

Παράγοντες, που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα της χρόνιας βρογχίτιδας:

• Η μακροχρόνια έκθεση σε χημικές ουσίες, εισπνεόμενης σκόνης και άλλων ουσιών;

• Μακροχρόνιο κάπνισμα;

• Η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου;

• Οικογενειακό ιστορικό με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια;

• Ιστορικό λοιμώξεων του πνεύμονα συχνά στην παιδική ηλικία;

• Ηλικία: 40 και άνω

• Παρατεταμένο άσθμα.

Διαγνωστική προσέγγιση

Η διάγνωση βασίζεται στα κλινικά συμπτώματα, στο ιστορικό του ασθενούς (συνήθειες κλπ). Σε υποψία βακτηριακής λοίμωξης γίνεται καλλιέργεια πτυέλων και έλεγχος ευαισθησίας στα αντιβιοτικά των παθογόνων μικροβίων.

Οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Σπιρομέτρηση

• Ελέγξτε τον αριθμό των αερίων αρτηριακού αίματος

• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ, για να προσδιοριστεί η σύνθεση του αίματος και οξυγόνου στο αίμα κορεσμός

• Ακτινογραφία ΘΩΡΑΚΟΣ – δοκιμή, η οποία χρησιμοποιεί ακτίνες Χ, για να τραβήξετε μια φωτογραφία της μέσα στο στήθος

• Αξονική τομογραφία θώρακος – τύπος του X-ray, το οποίο χρησιμοποιεί τον υπολογιστή, για να κάνουν τις φωτογραφίες του όργανα μέσα στο στήθος.

Θεραπεία

Η οξεία βρογχίτιδα είναι συχνή και μπορεί να αντιμετωπιστεί  αποτελεσματικά χωρίς ιατρική βοήθεια. Ωστόσο, εάν έχετε σοβαρά συμπτώματα ή συμπτώματα που επιμένουν, υψηλό πυρετό, αιμόφυρτα πτύελα, θα πρέπει άμεσα να δείτε το γιατρό σας. Επίσης, ζητήστε επείγουσα ιατρική βοήθεια εάν έχετε αναπνευστικά προβλήματα ή αν έχετε πόνο στο στήθος. 

Σε μερικές περιπτώσεις είναι απαραίτητο ο θεράπων ιατρός να συνταγογραφήσει φάρμακα όπως :

1) Αντιβιοτικά. Όταν υπάρχει πιθανότητα βακτηριδιακής επιμόλυνσης.

2) Αντιβηχικά. Σε γενικές γραμμές ο βήχας αποτελεί άμυνα του οργανισμού και τον βοηθάει να απαλλαγεί από ερεθιστικούς παράγοντες που έχουν εισβάλλει στο αναπνευστικό σύστημα. Σε περιπτώσεις όμως που ο βήχας είναι τόσο επίμονος που δυσκολεύει τον ασθενή κατά τη διάρκεια της ημέρας ή δεν τον αφήνει να κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο ιατρός μπορεί να θεωρήσει σκόπιμο να χρησιμοποιήσει αντιβηχικά.

3) Η λήψη υγρών θεωρείται σημαντική, διότι έτσι διευκολύνεται η ρευστοποίηση και η αποβολή των φλεγμάτων.

4) Εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά και άλλα πνευμονολογικά φάρμακα που βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής, δύναται να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις που ο ασθενής πάσχει από άσθμα ή χρόνια αποφρακτική νόσο

Ο στόχος της θεραπείας είναι η απαλλαγή από τα συμπτώματα της βρογχίτιδας. Πολλές φορές η συντηρητική θεραπεία είναι αρκετή. Συνιστάται ξεκούραση, ενυδάτωση με πολλά ροφήματα, χυμούς, σούπες, εισπνοές υδρατμών και ήπια αντιπυρετικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα (όπως σκευάσματα παρακεταμόλης ή ακετυλοσαλικυλικού οξέος – κοινής ασπιρίνης) καθώς και ήπια αντιβηχικά σιρόπια (κατόπιν ιατρικής συμβουλής).

Η πρόληψη της βρογχίτιδας επιτυγχάνεται με αποφυγή των παραγόντων που μπορεί να την προκαλέσουν.

- Η κυριότερη και ουσιαστικότερη μέθοδος πρόληψης είναι η αποφυγή του καπνίσματος καθώς και η αποφυγή κλειστών χώρων με πολλούς καπνιστές.

- Αποφύγετε το παθητικό κάπνισμα

- Κατόπιν συμβουλής του θεράποντα ιατρού κάποιοι ασθενείς θα ωφεληθούν από τη λήψη του ετήσιου εμβολίου της γρίπης και του πνευμονιοκόκκου.

- Συνιστάται να αποφεύγεται η μακροχρόνια παραμονή σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική ρύπανση.

- Σαν γενικός κανόνας συνιστάται το τακτικό πλύσιμο των χεριών για την αποφυγή εξάπλωσης ιογενών και άλλων λοιμώξεων.

- Να φοράτε προστατευτικό ρουχισμό όταν πρέπει να εκτεθείτε σε ερεθιστικές ουσίες ή τοξίνες στο χώρο εργασίας

Ασκήσεις

Ειδικές ασκήσεις μπορούν να τονώσουν τους μυς του στήθους. Αυτό θα βοηθήσει να διευκολύνει την αναπνοή.

Η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει το φορτίο στους πνεύμονες. Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας για να διατηρηθεί το επίπεδο της δραστηριότητας και τα όριά της.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Τα ακόλουθα βήματα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και την πρόληψη των παροξύνσεων της χρόνιας βρογχίτιδας:

• Παρακολούθηση της φυσικής σας δραστηριότητας

• Μάθετε τεχνικές χαλάρωσης και άλλες μέθοδους, για την αντιμετώπιση του στρες

• Ζητήστε συναισθηματική υποστήριξη από επαγγελματίες, την οικογένεια και τους φίλους. Η ανησυχία και το άγχος μπορεί να αυξήσει τον αναπνευστικό ρυθμό, καθιστώντας πιο έντονο το πρόβλημα.

Ροφήματα για την οξεία βρογχίτιδα

• Πιείτε θυμάρι Όταν λαμβάνεται από το στόμα, το θυμάρι ταξιδεύει στους αεραγωγούς, όπου η ένωση θυμόλη απολυμαίνει τα βακτήρια.

• Φτιάξτε τσάι από φύλλα και μούρα μαύρου σαμπούκου Το εκχύλισμα από μαύρο σαμπούκο είναι αντιικό και έχει αποδειχθεί ότι εμποδίζει την ανάπτυξη βακτηρίων. Δοκιμάστε: βράστε 1 φλιτζάνι νερό, βγάλτε το από τη φωτιά και εμποτίστε 1 κ.γ. άνθη σαμπούκου και 1/2 κ.γ. μούρα σαμπούκου για 10 λεπτά. Πίνετε 2 με 3 φλιτζάνια ημερησίως.


Διαβάστε επίσης

• O βήχας μπορεί να οφείλεται σε καρκίνο του πνεύμονα;
• Πότε ο βήχας πρέπει να σας ανησυχήσει, τι μπορεί να προκαλέσει και πώς αντιμετωπίζεται;
• Βήχας μετά από το κρυολόγημα και πώς αντιμετωπίζεται
• Πώς η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Χ.Α.Π.) επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα; ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΑΠ
• Ξυπνάτε από τον βήχα; Ποια είναι η αιτία και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί; Πότε πρέπει να ανησυχήσετε;
• Τι είναι η φυματίωση; Χρήσιμες πληροφορίες, ερωτήσεις και απαντήσεις.

https://scholar.google.gr/citations?hl=el&user=x0_XklQAAAAJ

Δερματίτιδα από κάμπια. Οι κάμπιες κάνουν φαγούρα, κοκκινίλες, εξάνθημα. Τι πρέπει να προσέξετε;

της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου, του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Η αλλαγή του καιρού με τις υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή όλο τον Δεκέμβριο του 2022 και η συνέχιση των ζεστών ηλιόλουστων ημερών και τον Ιανουάριο του 2023 έφερε τα πάνω κάτω στην φύση. Έτσι φέτος νωρίτερα από άλλες χρονιές εμφανίστηκαν και οι κάμπιες των πεύκων.

Η πιτυόκαμπη ή κάμπια των πεύκων αποτελεί ένα από τα πλέον κοινά αλλά και βλαβερά είδη στη χώρα μας. Πρόκειται για την κάμπια που στο τέλος του βιολογικού της κύκλου μεταμορφώνεται στη νυχτοπεταλούδα με το επιστημονικό όνομα Thaumatopoea pityocampa και η οποία τρέφεται με πευκοβελόνες. 

Η ικανότητα της κάμπιας των πεύκων να προκαλεί παθολογικές δερματικές αντιδράσεις είναι γνωστή από την αρχαιότητα και η πρώτη επίσημη αναφορά γίνεται από τον Reaumur το 1736. Οι κάμπιες διαθέτουν έναν εξαιρετικό αμυντικό μηχανισμό. Όταν νιώσουν ότι απειλούνται (πχ όταν κάποιος τις ακουμπήσει), εκτοξεύουν στον αέρα μικροσκοπικά τριχίδια, τα οποία περιέχουν τοξίνη, που προκαλεί στον άνθρωπο αλλά και σε ζώα δερματικά συμπτώματα.

Η  κάμπια  των  πεύκων  ή  πιτυοκάμπη  ή  κάμπια λιτανεύουσα  είναι  ένας  από  τους  σημαντικότερους εχθρούς  του  πεύκου.  Είναι  νυκτόβιο  λεπιδόπτερο της οικογένειας  Thaumetopoeidae.  Το  προνυμφικό  στάδιο του  εντόμου  καταναλώνει  μεγάλο  μέρος  της φυλλικής  επιφάνειας  με  αποτέλεσμα  να  περιορίζει σημαντικά  την  ανάπτυξη  των  νεαρών  δένδρων ενώ υψηλές προσβολές για συνεχόμενα έτη μπορεί να οδηγήσει και στην ξήρανση  νεαρών αλλά και μεγάλων σε ηλικία πεύκων. Η παρουσία του εντόμου είναι αισθητή στο 1/3 των  πευκοδασών  αλλά  ζημιώνονται  κυρίως ζώνες  όπου  τα  δένδρα  υποσιτίζονται,  το  πευκοδάσος δεν  ‘αναγεννιέται’ (συνήθως  τεχνικά  πευκοδάση  ή αστικά  άλση)  ενώ  απουσιάζουν και οι φυσικοί εχθροί της κάμπιας.   Είναι δυνατό το έντομο αυτό να προσβάλει μεγάλες εκτάσεις πευκοδάσους σε ημιορεινές και πεδινές περιοχές, και αν δεν καταπολεμηθεί έγκαιρα το πρόβλημα ενδέχεται να πάρει διαστάσεις. 

Σε κατοικημένες περιοχές και σε μέρη που συχνάζει κόσμος, η κάμπια προκαλεί δερματολογικά προβλήματα στον άνθρωπο. Συγκεκριμένα προκαλεί φαγούρα στο δέρμα και εξάνθηματα, γι'αυτό λέγεται και κνηθοκάμπη. 

Χαρακτηριστικό της προνύμφης είναι και οι δερματικές αντιδράσεις που προκαλεί σε  όποιον τις πλησιάσει καθώς μόλις απειληθούν διασπείρουν στον αέρα τρίχες με τοξίνες που  ερεθίζουν δέρμα, μάτια και αναπνευστικό σύστημα

Τα τριχίδια της κάμπιας αποτελούν την   “άμυνα” του εντόμου προς τα πουλιά, διασφαλίζουν την ισορροπία μεταξύ φυτικού και ζωικού βασιλείου, αλλά είναι και το αίτιο της δερματίτιδας.

Η επαφή ακόμη και μόνο με σημεία από τα οποία πέρασε η κάμπια (π.χ. τον κορμό ενός δέντρου) και άφησε τα τριχίδιά της, μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό. Επίσης, τα τριχίδια της κάμπιας μεταφέρονται με τον αέρα και μπορεί να περάσουν μέσα από τις ίνες των ρούχων, οπότε τα σημάδια στο δέρμα δεν περιορίζονται όπως συνήθως στα εκτεθειμένα σημεία, αλλά μπορούν να είναι γενικευμένα σε όλο το σώμα.

Τα συμπτώματα προκαλούνται από μηχανικούς και χημικούς παράγοντες και σπανιότερα από αλλεργικό μηχανισμό, με τα κνιδωτικά τριχίδια και τα δηλητηριώδη κεντριά τους. Ο κύριος μηχανισμός με τον οποίο δρουν βασίζεται στην ιδιαίτερη μορφολογία των κνιδωτικών τριχιδίων τους, τα οποία μοιάζουν με καμάκι και διεισδύουν εύκολα στην επιδερμίδα του ‘εχθρού’ απελευθερώνοντας τις τοξικές ουσίες οι οποίες προκαλούν αντίδραση υπερευαισθησίας είτε άμεσα –την κνίδωση εξ’ επαφής-, είτε μετά από κάποιες ώρες – την δερματίτιδα εξ’ επαφής-, ενώ σπάνια μπορεί να προκαλέσουν τη σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση.

Δεν μιλάμε για αλλεργία στις κάμπιες αν και το κυριότερο και συχνότερο σύμπτωμα μετά από την επαφή με αυτές είναι ερυθρότητα, κνιδωτικό εξάνθημα και έντονη φαγούρα. Οι δερματικές εκδηλώσεις εξελίσσονται σε 3-4 ημέρες και μπορεί να αφήσουν καφέ χρώμα κατά την αποδρομή τους, που αργεί να υποχωρήσει (μέχρι και 1-2 εβδομάδες). Κάποιες φορές η κάμπια μπορεί να αφήσει το «αποτύπωμα» της πορείας της στο δέρμα.

Σε περίπτωση τριψίματος των ματιών με χέρια που έχουν ακουμπήσει κάμπιες μπορεί να εμφανισθεί ερυθρότητα στα μάτια και πρήξιμο στα βλέφαρα. Αν δεν αντιμετωπισθεί σύντομα με καλό πλύσιμο, μπορεί να προκληθεί τραυματισμός από την έντονη φαγούρα και δακρύρροια, περίπτωση κατά την οποία εκτίμηση από οφθαλμίατρο είναι χρήσιμη. Εξαιρετικά σπάνια, κυρίως σε άτομα με άσθμα ή άλλα αναπνευστικά προβλήματα, η εισπνοή των τριχιδίων της κάμπιας μπορεί να προκαλέσει ρινίτιδα, κρίση βήχα και δύσπνοια – ελάχιστα είναι αυτού του είδους τα περιστατικά που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία. Η διάγνωση δεν είναι δύσκολη καθώς το ιστορικό και η παρουσία εξανθήματος κυρίως σε εκτεθειμένα μέρη βοηθάει  προς τη σωστή κατεύθυνση. Η χρήση κολλητικής ταινίας στους πομφούς και ο έλεγχος με μικροσκόπιο αναδεικνύει την παρουσία τριχιδίων σε περιπτώσεις που δε μπορούν να διαγνωσθούν με βεβαιότητα.

Τα κύρια συμπτώματα είναι η εμφάνιση βλατίδων, ερυθήματος ή και φυσαλίδων με τάση να συρρέουν κατά τόπους, ενώ η πιο συχνή εντόπιση είναι ο κορμός , τα άκρα και ο τράχηλος. Εκτός από δερματικά συμπτώματα, μπορεί να παρουσιαστεί ρινίτιδα, επιπεφυκίτιδα και σπάνια εκπνευστικός συριγμός. Η αντιμετώπιση είναι κυρίως συμπτωματική, ενώ θα πρέπει να λαμβάνονται και μέτρα πρόληψης και αποφυγής, κυρίως, της επαφής.

Ποια είναι η θεραπεία της δερματίτιδας από κάμπιες;

Απομάκρυνση των τριχών με μία μη αιχμηρή λεπίδα ή απαλή απομάκρυνση με σελοτέιπ. 

Πλένουμε με τρεχούμενο νερό την περιοχή επαφής.

Τοποθετούμε ψυχρά επιθέματα και κάνουμε χρήση τοπικών κορτικοστεροειδών (κορτιζονούχων αλοιφών) για την μείωση της φλεγμονής. Τοπικά μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση και κρέμες που περιέχουν μενθόλη ή φαινόλη. 

Η χρήση αντιισταμινικών φαίνεται ότι έχει μικρό αποτέλεσμα, κυρίως στη μείωση της φαγούρας.

Τι πρέπει να προσέχετε

Το κοινό δεν πρέπει να αγγίζει τις φωλιές ή τις κάμπιες και να αποφεύγει να κάθεται κάτω ή κοντά στα προσβεβλημένα πεύκα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να προκληθούν τα πιο πάνω δερματολογικά προβλήματα. Σε περίπτωση που κάποιος έχει επηρεατεί σοβαρά από την πτυοκάμπη, πρέπει να αποταθεί άμεσα για παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Προληπτικά μέτρα για τις κάμπιες των πεύκων

• Ενημερώνουμε τα παιδιά να μην αγγίζουν τις κάμπιες ή τις φωλιές τους και να αποφεύγουν τα προσβεβλημένα πεύκα ειδικά τον πρώτο μήνα της Άνοιξης.

• Σε υποψία τοπικής επιδημίας (πολλά κρούσματα), θα πρέπει να αποφεύγουμε να απλώνουμε τα ρούχα σε εξωτερικούς χώρους

• Εάν το παιδί παρουσιάσει συμπτώματα μετά το παιχνίδι του σε περιοχή με πεύκα, απομακρύνουμε τα ρούχα από πάνω του και τα πλένουμε, ενώ κάνουμε μπάνιο στο παιδί  με σαπούνι για την απομάκρυνση των τριχιδίων. Τα ρούχα του παιχνιδιού αν δεν πλυθούν παραμένουν έξω από το υπνοδωμάτιο του παιδιού.

• Φοράμε κατάλληλο ρουχισμό με μακρυμάνικα ρούχα και  χρησιμοποιούμε  γάντια και γυαλιά εάν πρόκειται να ασχοληθούμε με την κηπουρική.

• Κόβουμε στις αρχές του χειμώνα τα κλαδιά που φέρουν φωλιά και τα καίμε πριν την έξοδο της  κάμπιας

• Συμβουλεύεστε τον γιατρό σας, εάν τα συμπτώματα είναι επίμονα

Διαβάστε επίσης

• Βοηθήστε το δέρμα σας από το έκζεμα (δερματίτιδα).
• Δερματίτιδα σπαργάνων, εξάνθημα στην περιοχή της πάνας.
• Κοκκινίλες στο σώμα με ή χωρίς φαγούρα. Αιτίες και μέτρα πρόληψης
• Ακάρεα βρίσκονται παντού στο σπίτι, στην σκόνη, στο στρώμα. Προκαλούν άσθμα, ρινίτιδα, καταρροή, φαγούρα, επιπεφυκίτιδα, αναπνευστικά προβλήματα
• Αλλεργίες και αλλεργικό εξάνθημα, του καλοκαιριού. Που οφείλονται και πως αντιμετωπίζονται;
• Ψείρες και κόνιδα. Τι είναι, πώς προλαμβάνονται και πώς αντιμετωπίζονται;