MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA: ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Responsive Ad Slot

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τα δόντια που εξάγονται, γιατί πρέπει να αντικαθίστανται;

του Γιώργου Κουτσικάκη, Χειρουργού Οδοντιάτρου Μ.Sc., medlabnews.gr iatrikanea

Η απώλεια ενός δοντιού έχει συνέπειες προφανείς και λιγότερο προφανείς. Αν για παράδειγμα χάσετε ένα μπροστινό σας δόντι, είναι σίγουρο ότι θα ζητήσετε την αντικατάστασή του για αισθητικούς λόγους.

Η απομάκρυνση  ενός δοντιού θα προκαλέσει αποσταθεροποίηση των υπολοίπων δοντιών και με τα χρόνια κάθε δόντι στην περιοχή θα μετακινηθεί.
Το πόσο θα μετακινηθεί εξαρτάται:
Από την ηλικία: Στα νεαρά άτομα η μετακίνηση είναι μεγαλύτερη.
Από τη θέση του δοντιού στο στόμα: Η απώλεια ενός πίσω δοντιού έχει μεγαλύτερες συνέπειες  στη μετακίνηση των παρακειμένων από ένα μπροστινό.
Έχουμε επί παραδείγματι την απώλεια του πρώτο γομφίου της κάτω γνάθου. Τα δόντια που βρίσκονται εκατέρωθεν, ο δεύτερος προγόμφιος και ο δεύτερος γομφίος θα γείρουν προς το κενό. Ο πρώτος γομφίος της άνω γνάθου θα υπερανατείλει. 

Οι επαφές των παρακειμένων δοντιών θα χαλαρώσουν. Έκτοπες τερηδόνες  είναι δυνατόν να εμφανιστούν. 

Οι μασητικές δυνάμεις δεν θα είναι παράλληλες προς τον άξονα των δοντιών αλλά θα μετατραπούν σε πλάγιες κάτι που επιβαρύνει πολύ το στηρικτικό κόκκαλο με αποτέλεσμα απορρόφησή του.

 Η σύγκλειση των δοντιών (πώς ακουμπούν τα πάνω δόντια με τα κάτω) και η κάθετη διάσταση (η απόσταση των πάνω δοντιών από τα κάτω) απορρυθμίζονται με αποτέλεσμα να στραβομασάμε από τη μια μεριά πράγμα που επιβαρύνει τις κροταφογναθικές αρθρώσεις με συνέπειες ήχους, ενοχλήσεις και πονοκεφάλους.


Από το τρίξιμο και σφίξιμο των δοντιών: Από τη μία πλευρά επιταχύνει τις μετακινήσεις των δοντιών από την άλλη είναι και συνέπειά τους. Μιλάμε λοιπόν για ένα φαύλο κύκλο.
Σαφώς η απώλεια δοντιού επηρεάζει τη δύναμη της μάσησης.
Εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όταν έχουμε πολλαπλές απώλειες δοντιών οι παραπάνω συνέπειες είναι μεγαλύτερες.
Η αντικατάσταση των απολεσθέντων δοντιών είναι ευκολότερη όταν γίνεται εγκαίρως. Όταν όλα τα παραπάνω συμβούν η οδοντιατρική παρέμβαση θα πρέπει να είναι περισσότερο εκτεταμένη και βέβαια περισσότερο ακριβή.
Πρέπει να επισημάνουμε όμως ότι τα παραπάνω φαινόμενα έχουν άλλοτε άλλη βαρύτητα. Μερικές φορές και σε μερικά, κυρίως ηλικιωμένα άτομα, η μη αντικατάσταση απολεσθέντος δοντιού μπορεί να είναι η λύση επιλογής. Συνέπειες θα υπάρχουν αλλά θα είναι  εύκολα ανεκτές.

Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.
τηλ 210-8056112
http://www.dentistpefki.gr
E-mail: gkoutsikakis@hotmail.com
Διεύθυνση Οδοντιατρείου :  Υψηλάντου 11, Πεύκη

Διαβάστε επίσης

Ο σκύλος του είχε ξεσκίσει το πρόσωπο του. Δείτε πώς είναι σήμερα μετά από 14 χειρουργεία (video)

 medlabnews.gr iatrikanea

Ο 37χρονος Άντριου Κοπλόβε πριν από επτά χρόνια δέχθηκε επίθεση από έναν σκύλο. Ωστόσο, λίγα χρόνια μετά την επίθεση υποβλήθηκε σε 14 συνολικά χειρουργικές επεμβάσεις για να φτιάξει τη μύτη του. Μάλιστα, όπως δήλωσε ο ίδιος στην αρχή δεν είχε καμία ελπίδα ότι η εικόνα μπορεί να γίνει ξανά όπως παλιά.

«Πριν από την ανακατασκευή της μύτης μου, έχασα πολύ από τον εαυτό μου. Οι άνθρωποι με κοιτούσαν επίμονα ή με ρωτούσαν τι συνέβη. Ήταν εξαιρετικά δυσάρεστο. Οι επεμβάσεις όμως μου έδωσαν πίσω τη ζωή μου και την αυτοπεποίθησή να είμαι και πάλι ο εαυτός μου, να βγαίνω ραντεβού, να γνωρίζω νέους ανθρώπους και να νιώθω αυτοπεποίθηση σε ό,τι κάνω.

Δεν είχα πραγματικά καμία ελπίδα κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου της ζωής μου μέχρι που γνώρισα τον πλαστικό χειρουργό μου. Μου έδωσε ελπίδα ότι θα είχα ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα χωρίς μόνιμες αισθητές παραμορφώσεις. Η ομάδα αυτή μπορεί πραγματικά να κάνει θαύματα».

Δείτε αναλυτικά τα στάδια της ανακατασκευής της μύτης:
 

Βραχνή φωνή. Γιατί ξυπνάτε βραχνιασμένοι; Παθήσεις που προκαλούν προβλήματα στη φωνή

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

H φωνή παράγεται από τις δύο φωνητικές χορδές που βρίσκονται στο λάρυγγα και είναι η μία απέναντι από την άλλη. Kανονικά έχουν ομαλή επιφάνεια και πάλλονται, καθώς ο αέρας της εκπνοής περνάει ανάμεσά τους (απομακρύνονται και κατόπιν συγκλίνουν). Έτσι δημιουργείται ο ήχος.

Η φωνή δημιουργείται από τη δόνηση των φωνητικών χορδών καθώς διέρχεται μέσα από αυτές ο εμπνεόμενος αέρας από τους πνεύμονες. Ο παραγόμενος ήχος ταξιδεύει προς τα πάνω στο φάρυγγα, τη μύτη και το στόμα. Το μέγεθος και το σχήμα αυτών των κοιλοτήτων αλλά και των ίδιων των φωνητικών χορδών καθορίζουν τη χροιά της φωνής.

 Η φωνή χαρακτηρίζεται από το ύψος, την ένταση και τη χροιά.

  • Το ύψος της φωνής καθορίζεται από τη συχνότητα των ταλαντώσεων των φωνητικών χορδών. Η συχνότητα έχει άμεση εξάρτηση από το μήκος, το πάχος και την ένταση των χορδών.
  • Η ένταση της φωνής εξαρτάται από την πίεση της εκπνοής κατά τη στιγμή της ομιλίας.
  • Η χροιά της φωνής προσδιορίζεται από τον βασικό τόνο, που δίνεται από τη φωνητική μηχανή, σε συνδυασμό με την αρμονία.
Οι διακυμάνσεις της φωνής κάποιου ατόμου είναι το αποτέλεσμα της επιμήκυνσης, ή της επιβράχυνσης των φωνητικών χορδών, της τάσης, ή της χαλάρωσης τους. Για παράδειγμα η χαλάρωση και η επιβράχυνση των φωνητικών χορδών καταλήγει σε παραγωγή βαθιάς φωνής (χαμηλής συχνότητας), ενώ η τάση και η επιμήκυνση τους οδηγεί σε λεπτή φωνή (υψηλής συχνότητας).

Τα προβλήματα στη φωνή προκύπτουν από πάρα πολλές διαφορετικές αιτίες, όπως είναι η υπερβολική ή κακή χρήση της φωνής, οι λοιμώξεις του λάρυγγα, οι αλλοιώσεις των φωνητικών χορδών, η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση, η αλλεργική ρινίτιδα με την οπισθορινική κατάποση εκκρίσεων, τα φάρμακα κ.τ.λ.

Υπάρχουν βέβαια και φυσιολογικές αλλαγές στο «χρώμα» της φωνής, όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε μερικές γυναίκες γύρω στην 21 ημέρα του κύκλου -λόγω ενός ήπιου οιδήματος των φωνητικών χορδών αποτέλεσμα των ορμονικών μεταβολών -κάνοντας τη φωνή τους εκείνες τις ημέρες πιο «βαθειά».

Αλλοιώσεις στην ποιότητα της φωνής συμβαίνουν και με την πάροδο της ηλικίας, καθώς όσο μεγαλώνουμε, μειώνεται η ένταση και η αντοχή της φωνής, η φωνή «τρέμει» και γίνεται πολύ δύσκολη η ομιλία σε θορυβώδεις χώρους γιατί απλά η φωνή μας δεν ακούγεται.

Και τι γίνεται αν ξυπνήσετε με βραχνή φωνή;

 Σημαντικό είναι κατά τη διάρκεια της νύχτας να είναι ελεύθερες οι ρινικές οδοί, ώστε να μην αναγκάζεστε να αναπνέετε από το στόμα. Aν η μύτη σας είναι μπουκωμένη, χρησιμοποιήστε φυσιολογικό ορό πριν κοιμηθείτε ή συμβουλευτείτε το γιατρό σας αν πρέπει να λάβετε κάποιο αποσυμφορητικό. Άλλη αιτία της πρωινής βραχνάδας είναι ότι κατά τη νύχτα δεν «καθαρίζουμε» το λαιμό μας, επειδή δεν βήχουμε, και έτσι μαζεύονται εκκρίσεις (φλέματα), που αργότερα απομακρύνονται με το βήχα. Συνήθως, η πρωινή βραχνάδα στη φωνή δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί, αν υποχωρεί λίγες ώρες αφού ξυπνήσουμε

Χρήσιμες συμβουλές

● Aποφύγετε τις φωνές. 
● Aποφύγετε το κάπνισμα, αν βέβαια είστε καπνιστές. 
● Προσπαθήστε να μην αναπνέετε από το στόμα, γιατί έτσι προκαλείται ξηρότητα στο λάρυγγα και τις χορδές. Για να αποφύγετε αυτό το ενδεχόμενο, μία λύση είναι οι καραμέλες, γιατί προκαλούν έκκριση σάλιου. 
● Πίνετε πολλά υγρά (8-10 ποτήρια) και κάντε γαργάρες με χαμομήλι, στην περίπτωση που έχετε βραχνιάσει.
● Eπειδή στις φωνητικές χορδές φθάνει μόνον αέρας, είναι προτιμότερο, εκτός από τις γαργάρες, να κάνετε και εισπνοές με ατμό από ευκάλυπτο ή χαμομήλι, που με τη μορφή υδρατμών φθάνουν ευκολότερα στις χορδές. 
● Aποφύγετε να μιλάτε ψιθυριστά, γιατί, σε αντίθεση με όσα πιστεύουν οι περισσότεροι, με τον τρόπο αυτό καταπονείτε περισσότερο τις φωνητικές σας χορδές. 

Πρακτικά μέτρα φωνητικής υγιεινής :

◦ Διατήρηση καλής γενικής κατάστασης
◦ Αναπαύεστε αρκετά
◦ Σε περίπτωση κρυολογήματος η λαρυγγίτιδας συμβουλευτείτε αμέσως τον ειδικό ιατρό
◦ Ασκηθείτε συχνά
◦ Διατηρείστε μια ισορροπημένη δίαιτα που να περιλαμβάνει λαχανικά, φρούτα και τροφές ολικής αλέσεως 
◦ Διατηρείστε την σωστή ενυδάτωση του σώματος, πίνοντας 7-9 ποτήρια νερό την ημέρα
◦ Αποφύγετε τη ξηρασία που δημιουργεί ο κλιματισμός σε εσωτερικούς χώρους
◦ Αποφύγετε την εισπνοή μολυσμένου αέρα

Παγκόσμια Ημέρα Φωνής

Κάθε χρόνο στις 16 Απριλίου οι επαγγελματίες από το χώρο της υγείας που σχετίζονται με την φωνή (Ωτορινολαρυγγολόγοι, Λογοπαθολόγοι, Λογοθεραπευτές) γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Φωνής και καλούν άνδρες και γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους να φροντίσουν την υγιεινή της φωνή τους.

Διαβάστε επίσης

Νοσ. Ευαγγελισμός: Εμφύτευση καινοτόμου εξωαγγειακού απινιδωτή σε ασθενή

Νοσ. Ευαγγελισμός: Εμφύτευση καινοτόμου εξωαγγειακού απινιδωτή σε ασθενή

medlabnews.gr iatrikanea

Στην Καρδιολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ευαγγελισμός» πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία στις 7 Μαρτίου από τον Διευθυντή ΕΣΥ Ξυδώνα Σωτήριο η πρώτη εμφύτευση του νέου εξωαγγειακού απινιδωτή για τη θεραπεία ασθενών με κακοήθη  καρδιακή αρρυθμία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδια καρδιακό θάνατο (SCA). Το σύστημα Extravascular Implantable Cardioverter-Defibrillator (EV-ICD), το οποίο αποτελείται από το Aurora EV-ICD™ MRI SureScan™, το ηλεκτρόδιο απινίδωσης Epsila EV™ MRI SureScan™ και τα σχετικά εργαλεία εμφύτευσης, έλαβε έγκριση CE το 2023.


Το σύστημα Aurora EV-ICD™ είναι ο πρώτος στο είδος του απινιδωτής με το ηλεκτρόδιο τοποθετημένο κάτω από το στέρνο, έξω από την καρδιά και τις φλέβες. Το καινοτόμο σύστημα παρέχει θεραπεία απινίδωσης και αντι-ταχυκαρδιακή βηματοδότηση (ATP) για την πρόληψη του αιφνιδίου καρδιακού θανάτου, μέσω μιας εμφυτευμένης συσκευής παρόμοιας σε μέγεθος, σχήμα και διάρκεια ζωής σε σύγκριση με τους παραδοσιακους, διαφλεβίους απινιδωτές.

«Το σύστημα Aurora EV-ICD™ μας επιτρέπει να προσφέρουμε στους ασθενείς τα οφέλη των παραδοσιακών απινιδωτών, μειώνοντας παράλληλα ορισμένους κινδύνους που προκύπτουν από την τοποθέτηση ηλεκτροδίων στην καρδιά ή τις φλέβες», δήλωσε ο εμφυτευτής γιατρός Ξυδώνας Σωτήριος.

Ο συντονιστής Διευθυντής της Καρδιολογικής κλινικής κ. Τρίκας Αναπλ. Καθηγητής, ανέφερε: «Προσπαθούμε να παρέχουμε φροντίδα ασθενών υψηλής ποιότητας, και αυτή η τεχνολογία είναι ένα ακόμη βήμα προς την πρόοδο παρέχοντας στους ασθενείς μας τις πιο πρόσφατες κλινικές εξελίξεις για τη διαχείριση της καρδιακής τους κατάστασης».

Το Aurora EV-ICD™ εμφυτεύεται κάτω από την αριστερή μασχάλη ενώ το ηλεκτρόδιο απινίδωσης Epsila EV™ τοποθετείται κάτω από το στέρνο χρησιμοποιώντας μια ελάχιστα επεμβατική προσέγγιση. Η τοποθέτηση των ηλεκτροδίων έξω από την καρδιά και τις φλέβες έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει στην αποφυγή μακροχρόνιων επιπλοκών που μπορεί να σχετίζονται με διαφλέβια ηλεκτρόδια, όπως απόφραξη αγγείων (στένωση, απόφραξη ή συμπίεση φλέβας) και κινδύνους λοιμώξεων του αίματος.

Διαβάστε επίσης:

Καρδιακή αρρυθμία. Αρρυθμίες και καρδιακός κίνδυνος. Πώς θεραπεύεται; Πώς προλαμβάνεται;

Συμπτώματα που προειδοποιούν για καρδιακή προσβολή, έμφραγμα και ΔΕΝ πρέπει να αγνοείτε;

Νέα πεντάωρη χειρουργική επέμβαση για τον 29χρονο Νίκο που πυροβολήθηκε στο κεφάλι τον Αύγουστο

 medlabnews.gr iatrikanea

Συνεχίζεται ο Γολγοθάς του 29χρονου Νίκου, που τον περασμένο Αύγουστο βρέθηκε να χαροπαλεύει στο Ηράκλειο, όταν δέχτηκε σφαίρα στο κεφάλι…

Σε νέα πολύωρη χειρουργική επέμβαση υποβλήθηκε τη Δευτέρα 11 Μαρτίου στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο στο Ηράκλειο, ο 29χρονος Νίκος Φανουράκης από τη Μεσσαρά, ο οποίος είχε δεχθεί σφαίρα στο κεφάλι και κατάφερε να βγει νικητής μετά από πολυήμερη νοσηλεία στο ίδιο νοσοκομείο, τον περασμένο Αύγουστο. Το βίντεο ντοκουμέντο τότε, είχε οδηγήσει τα βήματα των Αρχών, σε μια υπόθεση που είχε συνταράξει ολόκληρη την Χωρα.

Για την περίπτωσή του ακόμα και οι γιατροί έκαναν λόγο για θαύμα, αφού η σφαίρα είχε σφηνωθεί στο κέντρο του εγκεφάλου του. Η νέα επέμβαση αφορούσε στην επανατοποθέτηση του οστού που είχε αφαιρεθεί από το κεφάλι και η διαδικασία ήταν εξαιρετικά δύσκολη και λεπτή καθώς το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε ήταν μεγάλο και το δέρμα είχε «θρέψει».

Οι πληροφορίες του cretalive.gr αναφέρουν ότι χρειάστηκαν πέντε ώρες για να ολοκληρωθεί η επέμβαση, στο τέλος όμως όλα πήγαν καλά και ο Νίκος πλέον αναρρώνει για να επιστρέψει στο σπίτι του. Έχει αποδείξει άλλωστε ότι είναι μεγάλος μαχητής.

Στο πλευρό του, όπως πάντα, ακούραστοι συμπαραστάτες του, οι γονείς του, που επιβεβαίωσαν τη νέα επέμβαση αλλά και τη δυσκολία του χειρουργείου.

Δοξάζουν το Θεό που, για μία ακόμα φορά, όλα κύλησαν ομαλά, συγκινούνται με το ψυχικό σθένος του παιδιού τους και εκφράζουν την απέραντη ευγνωμοσύνη τους στους γιατρούς του, τους νευροχειρουργούς Δημήτρη Κουτεντάκη, Βασίλη Μωραϊτη και Ευκλείδη Χρονάκη, στην αναισθησιολόγο, στους νοσηλευτές και σε όλο το προσωπικό συνολικά.

Το χρονικό του τραυματισμού

Τα δύο αυτοκίνητα κάποια στιγμή σταματούν και οι οδηγοί τους βγαίνουν από αυτά και φαίνονται να διαπληκτίζονται. Στην συνέχεια το δεύτερο Ι.Χ. πραγματοποιεί αναστροφή, ενώ το αυτοκίνητο του θύματος το ακολουθεί και το προσπερνά. Κάποια στιγμή ωστόσο το αυτοκίνητο του δράστη επιταχύνει και κινείται παράλληλα με αυτό του θύματος, το οποίο ξαφνικά εκτρέπεται και ακινητοποιείται εκτός δρόμου. Είναι ακριβώς η στιγμή που θύμα δέχτηκε τον πυροβολισμό.

Υπενθυμίζουμε πως η υπόθεση αρχικά είχε θεωρηθεί τροχαίο, αλλά η αξονική τομογραφία στην οποία υποβλήθηκε ο τραυματίας έδειξε βολίδα μικρού διαμετρήματος σφηνωμένη στο κρανίο του.

Πολύποδες παχέος εντέρου. Παράγοντες που συμβάλουν στην ανάπτυξη τους. Τροφές που συμβάλλουν στην πρόληψη


του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., medlabnews.gr iatrikanea
 
Ο πολύποδας είναι ένα επιπλέον κομμάτι ιστού που αναπτύσσεται μέσα στο σώμα μας. Ο πολύποδας παχέος εντέρου αναπτύσσεται μέσα στο παχύ έντερο. Το παχύ έντερο είναι ένας μακρύς σωλήνας που έχει σαν λειτουργία του, το σχηματισμό και την αποθήκευση των κοπράνων.


Οι περισσότεροι πολύποδες είναι καλοήθεις (δηλαδή δεν είναι καρκίνος) και επομένως δεν είναι επικίνδυνοι. Με τον καιρό βέβαια ορισμένα είδη πολυπόδων μπορεί να γίνουν καρκίνος. Συνήθως πολύποδες που είναι μικρότεροι από 2 εκατοστά δεν είναι επικίνδυνοι. Μεγάλοι όμως πολύποδες μπορεί κάποια μέρα να γίνουν καρκίνος εάν δεν είναι κιόλας καρκίνος. Για να είναι σίγουρος κανείς, ύστερα από συμβουλή του γιατρού του, βγάζει τον πολύποδα που εξετάζεται από παθολογοανατόμο για να δει το είδος των κυττάρων και εάν υπάρχει ή όχι καρκίνος.

Υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά είδη  καλοήθων  πολυπόδων παχέος.

- Ο αδενωματώδης πολύποδας προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων των αδένων
του Lieberkühn. Η  ταξινόμηση  από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας διακρίνει τρεις τύπους ιστολογικά:
α)σωληνώδες αδένωμα (75%)
β)σωληνολαχνωτό αδενώμα (20%)
γ)λάχνωτό αδένωμα (5%).

Το αδένωμα είναι το μόνο που μπορεί να μετατραπεί σε καρκίνο. Η δυσπλασία  έχει προηγηθεί  του καρκίνου. Ο μόνος τρόπος να προληφθεί η ανάπτυξη καρκίνου πάνω σε αδενωματώδη πολύποδα είναι αν αυτός αφαιρεθεί πιο πριν.
Τα αδενώματα διακρίνονται με βάση την ιστολογική τους εικόνα σε τρεις τύπους. Τα σωληνωτά αδενώματα, τα μικτά ( σωληνώδη και λαχνωτά ) και στα λαχνωτά αδενώματα. Η διάκριση τους μας ενδιαφέρει επειδή έχουν διαφορετική πιθανότητα να εξελιχθούν σε καρκίνο (σωληνωτά 5%, μικτά 22%, λαχνωτά 40%)

Περιγράφονται δύο βαθμοί δυσπλασίας: χαμηλού βαθμού  και υψηλού βαθμού. Η παρουσία των αδενωμάτων αυξάνεται με την ηλικία, φθάνοντας να είναι 30% σε ατόμα ηλικίας 65 ετών.
-Ο υπερπλαστικός πολύποδας είναι απλή προέκταση των κρυπτών των οποίων το περίγραμμα  στο εσωτερικό τοίχωμα του παχέος παίρνει scalloped εμφάνιση.
-Ο νεανικός πολύποδας σχηματίζεται από κύστεις που αναπτύχθηκαν στο χορίου που είναι συχνά φλεγμονώδης.
- Ο ψευδο-φλεγμονώδης πολύποδας σχηματίζεται  από  βλεννογόνο και κοκκιώδη ιστό. Υπάρχει  νησίδα υγιούς ιστού μετά την επούλωση των ελκών της ελκώδης κολίτιδας και της νόσο του Crohn.

Το 15% των ασθενών έχουν περισσότερους από ένα πολύποδες, ενώ στο 25% των ατόμων που  στην πρώτη τους κολονοσκόπηση  βρίσκονται πέντε ή περισσότεροι πολύποδες, έχουν ήδη καρκίνο  σε κάποιο σημείο του εντέρου.

Η πιθανότητα να αναπτυχθεί καρκίνος πάνω σε έναν  αδενωματώδη πολύποδα αυξάνεται όσο αυξάνει το μέγεθος του. Ένα αδένωμα μικρότερο του ενός εκατοστού έχει 1% πιθανότητα να έχει καρκίνο,  σε μέγεθος 1-2 εκ.  η πιθανότητα είναι 10%, ενώ αδένωμα μεγαλύτερο από 2 εκ. έχει 45% πιθανότητα να έχει καρκίνο ήδη την στιγμή της διάγνωσης. 

Υπάρχουν παράγοντες που συμβάλουν στην ανάπτυξη πολυπόδων;

Διάφοροι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στο σχηματισμό πολυπόδων και κατ’ επέκταση καρκίνου στο παχύ έντεροΤέτοιοι είναι:
Η ηλικία Οι περισσότεροι άνθρωποι με πολύποδες στο παχύ έντερο είναι άνω των 50 ετών.
Το οικογενειακό ιστορικό. Είναι πιθανότερο να αναπτύξει κάποιος  πολύποδες παχέος εντέρου ή και καρκίνο, αν έχει  ο ένας γονέας, ο αδελφός ή το παιδί του. Εάν έχουν πολύποδες πολλά μέλη της οικογένειάς του, ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος. 
Η διατροφή, πλούσια σε κόκκινο κρέας, σε λίπος και χαμηλή σε φυτικές ίνες.

Η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή  και το κάπνισμα είναι επίσης επιβαρυντικοί παράγοντες.
Μπορεί να συμμετέχουν γενετικοί παράγοντες όπως αλλαγές (μεταλλάξεις) σε γονίδια που είναι υπεύθυνα για  κάποιες σημαντικές πρωτεΐνες των κυττάρων.  Όσο μάλιστα περισσότερες είναι οι μεταλλάξεις στα  γονίδια  των κυττάρων, τόσο πιο πιθανό είναι αυτά να εξελιχθούν σε καρκινικά. Κάποιες από τις μεταλλάξεις αυτές κληρονομούνται και σε επόμενα μέλη της οικογένειας. Σπάνια κληρονομικά  είδη καρκίνων μπορούν να εμφανισθούν και από πολύ λίγες μεταλλάξεις,  όπως εκείνη  του γονιδίου APC στη λεγόμενη οικογενή αδενωματώδη πολυποδιάση  στην οποία βρίσκουμε εκατοντάδες πολύποδες στο έντερο από την ηλικία των 20 ετών.

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται οι πολύποδες:

Σε πολλές περιπτώσεις οι πολύποδες είναι ασυμπτωματικοί και αποκαλύπτονται σε τυχαίο έλεγχο.Σε λιγότερες περιπτώσεις μπορεί το πρώτο σύμπτωμα να είναι αιμορραγία από το ορθό αιμορραγία από το ορθό με ζωηρό κόκκινο ή σκούρο κόκκινο αίμα ανάλογα με το που εντοπίζεται ο πολύποδας. Η αιμορραγία εμφανίζεται κατά διαστήματα και  συνήθως δεν είναι πολύ μεγάλη. Τις περισσότερες φορές είναι απλώς λίγο αίμα ανακατεμένο με βλέννες.
Μία  αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου (εναλλαγή διάρροιας – δυσκοιλιότητας) μπορεί να οφείλεται σε πολύποδες . Ένας μεγάλος πολύποδας μπορεί να αποφράζει περιοδικά το αυλό  και να προκαλεί κωλικούς στο έντερο. Επίσης ένας μεγάλος λαχνωτός πολύποδας μπορεί να παράγει μεγάλες ποσότητες βλέννας με αποτέλεσμα να προκαλεί διάρροιες.   
Μερικοί ασθενείς έχουν συμπτώματα που είναι:
  • πρόσφατες διαταραχές του εντέρου
  • λειτουργικές διαταραχές του εντέρου
  • αιμορραγία από το ορθό
  • σιδηροπενική αναιμία
  • θετική  εξέταση για αίμα στα κόπρανα
  • έλεγχος σε άτομα με υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου.



Πώς γίνεται η διάγνωση;
Οι εξετάσεις του προσυμπτωματικού ελέγχου του παχέος εντέρου και του ορθού περιλαμβάνουν:
1)Με την δακτυλική εξέταση του ορθού. Ο γιατρός φορά γάντια, βάζει ξυλοκαίνη(αναισθητικό) στο δείκτη(δάκτυλο) και ελέγχει το ορθό που είναι το τελευταίο τμήμα του εντέρου. Εάν θέλουμε να ελέγξουμε παραπάνω το έντερο πρέπει να γίνουν τα παρακάτω.
2)Διάβαση παχέος εντέρου. Με τη χρησιμοποίηση ενός υγρού που λέγεται βάριο και κάνει το παχύ έντερο να φαίνεται άσπρο σε ακτινογραφίες. Έτσι παίρνονται πολλές φωτογραφίες. Ο πολύποδας φαίνεται μαύρος, έτσι είναι σχετικά εύκολο να τον δει κανείς.
3)Σιγμοειδοσκόπηση ή κολονοσκόπηση: Αυτή τη μέθοδος θεωρείται η καλύτερη γιατί μπορεί ο γιατρός να δει εσωτερικά το έντερο, τμήμα του ή όλο το παχύ έντερο άμεσα σε οθόνη, υπάρχει δυνατότητα λήψης βιοψιών ή ακόμη αφαίρεση του ίδιου του πολύποδα κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις (συνήθως σε κλινική).
4)Τεστ κοπράνων. Το τεστ αυτό χρησιμοποιείται για να ελεγχθεί ο γενικός πληθυσμός για καρκίνο παχέος εντέρου. Το τεστ ελέγχει την παρουσία αίματος σε δείγματα κοπράνων. Επί θετικής εξέτασης, διενεργείται στη συνέχεια κολονοσκόπηση για έλεγχο καρκίνου. Το τεστ έχει χαμηλή ευαισθησία και δεν συνιστάται σε ασθενείς με συμπτώματα ή με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου παχέος εντέρου. Προτιμότερη εξέταση παραμένει η κολοσκόπησηκολονοσκόπηση)

Πώς γίνεται η θεραπεία;
Aν διαγνωσθεί πολύποδας ενδείκνυται η άμεση ενδοσκοπική αφαίρεση, μόνο εφόσον αυτό κριθεί τεχνικά εφικτό και ασφαλές. Η άποψη αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι 80% των πολυπόδων του παχέος εντέρου είναι αδενώματα, τα οποία εν δυνάμει έχουν την τάση για κακοήθη εξαλλαγή.
Τελευταία, ιδιαίτερη προσοχή επιδίδεται στους μικρούς (μέχρι 10 mm) και στους μικροσκοπικούς (μέχρι 5 mm) πολύποδες. Έχει βρεθεί ότι 30%-80% των μικρών αυτών πολυπόδων είναι νεοπλασματικής φύσεως. Αν και η συχνότητα της κακοήθους εξαλλαγής είναι μικρή (0,1% έως 3,2%), υπάρχει πλέον ομοφωνία μεταξύ των ερευνητών ότι οι μικροί και οι μικροσκοπικοί πολύποδες πρέπει να αφαιρούνται ενδοσκοπικά, μόλις διαγνωσθούν.
Πολύποδες, των οποίων η βάση εκτείνεται σε μήκος πάνω από 25% της περιμέτρου του εντερικού αυλού, δεν δύνανται να αφαιρεθούν ενδοσκοπικά. Παρομοίως, η ενδοσκοπική προσέγγιση και αφαίρεση των πολυπόδων με ευρεία βάση, η οποία εκτείνεται σε όλο το μήκος μεταξύ των βλεννογόνιων πτυχών μιας κολικής κυψέλης, είναι σχεδόν αδύνατη. Τα λαχνώδη αδενώματα, που εκτείνονται σε μήκος πάνω από το μισό της περιμέτρου τού εντερικού αυλού, δεν πρέπει να αφαιρούνται ενδοσκοπικά, γιατί σε 30% των περιπτώσεων υπάρχει ήδη διηθητικό καρκίνωμα.
Ο γαστρεντερολόγος μπορεί να αφαιρέσει τον πολύποδα ενδοσκοπικά ή εάν ο πολύποδας είναι μεγάλος ή υπάρχει υποψία ή ένδειξη καρκίνου τότε είναι προτιμότερη η χειρουργική μέθοδος-άνοιγμα δηλαδή της κοιλιάς και αφαίρεση του πολύποδα. Εάν έχει κανείς πολύποδα χρειάζεται τακτική παρακολούθηση στο μέλλον.

Ποια είναι η κατάλληλη διατροφή για να προληφθούν οι πολύποδες;

Δεν υπάρχει βέβαια απόλυτος τρόπος προφύλαξης αλλά μπορεί κανείς να περιορίσει τον κίνδυνο εάν κάνει τα παρακάτω.

1) τρώει περισσότερα φρούτα και λαχανικά και λιγότερα λιπαρά φαγητά

2) δεν καπνίζει

3) αποφεύγει την κατανάλωση αλκοόλ.

4) κάνει καθημερινή άσκηση

5) χάσει βάρος εάν είναι υπέρβαρος

6) Παίρνοντας περισσότερο φυλλικό οξύ και ασβέστιο.

Μερικές τροφές που είναι πλούσιες σε ασβέστιο είναι: το γάλα , το τυρί και το μπρόκολο. Μερικές τροφές που είναι πλούσιες σε φυλλικό είναι; Τα εντόσθια από το κοτόπουλο , το σπανάκι.
Επίσης υποστηρίζεται ότι ή λήψη ασπιρίνης βοηθά στην πρόληψη των πολυπόδων. Γι αυτό γίνονται πολλές μελέτες.

Συμπερασματικά λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η εκτομή των πολυπόδων είναι μια χρήσιμη πράξη που προλαμβάνει συχνά τον καρκίνο, αλλά και συνήθως απλή στην εφαρμογή της. Επίσης, έχει αντικαταστήσει τις χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονταν στο παρελθόν.      

Γλαύκωμα η κύρια αιτία τύφλωσης. Προκαλεί πονοκέφαλο, θολή όραση, πόνο στα μάτια, ναυτία


Το γλαύκωμα είναι μια ομάδα οφθαλμικών ασθενειών που προκαλούν βλάβες στο οπτικό νεύρο, το οποίο μεταφέρει τις οπτικές πληροφορίες στον εγκέφαλο. Συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών. Αρχικά δεν υπάρχουν θορυβώδη συμπτώματα που θα οδηγήσουν στον οφθαλμίατρο.

Η πάθηση αποκαλύπτεται συνήθως σε οφθαλμολογική εξέταση, με τη μέτρηση της πίεσης των ματιών. Αν το γλαύκωμα δεν θεραπευτεί, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην τύφλωση και μάλιστα χωρίς να προκαλέσει συμπτώματα, γι΄ αυτό και αποκαλείται «ύπουλος κλέφτης» της όρασης (υπ’ αριθμόν ένα αιτία τύφλωσης στις Η.Π.Α.).

Το γλαύκωμα συνιστά τη δεύτερη συχνότερη αιτία τύφλωσης. Υπολογίζεται ότι 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι ανά την υφήλιο είναι τυφλοί εξαιτίας του. Μάλιστα, ο αριθμός αυτός αναμένεται να φτάσει τα 11,2 εκατομμύρια ως το 2025. 

Με συντηρητικούς υπολογισμούς αφορά το 2% του Ελληνικού πληθυσμού. Παρά την υψηλή επίπτωση της νόσου το ½ των πασχόντων παραμένουν αυτή τη στιγμή αδιάγνωστοι και ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για το γλαύκωμα και κυρίως πως να προστατευθούν από τη νόσο και πότε και αν οφείλουν να εξετασθούν με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη των συνεπειών της.


Οι πιο συχνές μορφές γλαυκώματος των ενηλίκων είναι το πρωτογενές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας. 

Ο πιο κοινός τύπος γλαυκώματος, το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας, δεν έχει εμφανή σημάδια ή συμπτώματα εκτός από σταδιακή απώλεια της όρασης. Είναι αποτέλεσμα του φαινομένου της γήρανσης. Η αποχετευτική οδός, ή αποχετευτική γωνία του ματιού, γίνεται λιγότερο επαρκής με το πέρασμα του χρόνου και η πίεση στο εσωτερικό του οφθαλμού αυξάνει σταδιακά. Εάν αυτή η αυξημένη πίεση καταλήξει σε βλάβη του οπτικού νεύρου, είναι γνωστή ως χρόνιο γλαύκωμα ανοικτής γωνίας. Πάνω από 90% του γλαυκώματος των ενηλίκων έχουν αυτού του είδους το γλαύκωμα. Το χρόνιο γλαύκωμα ανοικτής γωνίας μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην όραση με τόσο σταδιακό και ανώδυνο τρόπο. Ένας στους έξι ασθενείς με γλαύκωμα, έχει φυσιολογική πίεση.

Γλαύκωμα κλειστής γωνίας

Μερικές φορές η αποχετευτική γωνία του ματιού μπορεί να αποφραχθεί εντελώς. Στον οφθαλμό, η ίριδα μπορεί να κλείσει εντελώς την αποχετευτική γωνία. Όταν η ενδοφθάλμια πίεση ανεβαίνει γρήγορα τότε η κατάσταση καλείται οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι μια βραδέως εξελισσόμενη ασθένεια, ενώ το γλαύκωμα κλειστής γωνίας εμφανίζεται πολύ γρήγορα - συνήθως έπειτα από κάποιο ατύχημα ή αλλαγή στο μάτι. 

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορούν να ελαχιστοποιήσουν ή να αποτρέψουν τη βλάβη του οπτικού νεύρου και την απώλεια της όρασης. Είναι σημαντικό να εξετάζετε τακτικά τα μάτια σας, και να βεβαιωθείτε ότι ο οφθαλμίατρος μέτρα την ενδοφθάλμια πίεση.

Ποια είναι τα συμπτώματα του γλαυκώματος;

Οι πιο συχνές μορφές γλαυκώματος – το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας - έχουν εντελώς διαφορετικά συμπτώματα.

Γλαύκωμα ανοικτής γωνίας:

  • Σταδιακή απώλεια της περιφερικής όρασης, συνήθως και στα δύο μάτια
  • Όραση σαν μέσα από τούνελ σε προχωρημένα στάδια

Οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας:

  • Οξύς και δυνατός πόνος του οφθαλμού
  • Ναυτία και έμετος (που συνοδεύει τον πόνο του οφθαλμού)
  • Πονοκέφαλο
  • Αιφνίδια διαταραχή στην όραση, συχνά σε χαμηλό φως
  • Θολή όραση
  • Άλως (θολερότητα) γύρω από τα φώτα
  • Κοκκίνισμα των ματιών

Αιτιολογία Γλαυκώματος

Οι αιτίες του γλαυκώματος δεν είναι γνωστές. Στις περισσότερες περιπτώσεις το οπτικό νεύρο καταστρέφεται από την υψηλή ενδοφθάλμια πίεση και στη μείωση της στοχεύουν όλες οι υπάρχουσες θεραπείες (φάρμακα, laser, χειρουργικές επεμβάσεις).
Η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης τις περισσότερες φορές οφείλεται στην παρεμπόδιση της αποχέτευσης του υγρού που παράγεται στο εσωτερικό του ματιού μας, του υδατοειδούς υγρού. Το υδατοειδές υγρό παράγεται και αποχετεύεται συνεχώς. Αν για κάποιο λόγο παρεμποδιστεί η αποχέτευση του, τότε αυξάνεται η ενδοφθάλμια πίεση.

Ποια άτομα κινδυνεύουν από το γλαύκωμα;

Κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει σε σχέση με το γλαύκωμα και τις συνέπειές του. Είναι πολύ σημαντικό για όλους, από παιδιά έως και ενήλικες να ελέγχουμε τα μάτια μας σχολαστικά, διότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της απώλειας όρασης και της τύφλωσης λόγω του γλαυκώματος είναι η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή του. Υπάρχουν όμως κάποιες καταστάσεις συνδεδεμένες με αυτή την ασθένεια οι οποίες τείνουν να θέτουν αυτά τα άτομα σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

Η υψηλή πίεση καθαυτή δε σημαίνει ότι έχετε γλαύκωμα. Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες κινδύνου που η ύπαρξή τους προδιαθέτει για την εμφάνιση γλαυκώματος.

Οι πιο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου γλαυκώματος περιλαμβάνουν:

-την ηλικία
-την κοντινή όραση
-την αφρικανική καταγωγή
-οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος
-Προηγούμενους τραυματισμούς στο μάτι
-Ιστορικό σοβαρής αναιμίας ή καταπληξίας (shock)
Άλλοι πιθανοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
-Υψηλή μυωπία
-Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (Η.pylori)
-Σακχαρώδη Διαβήτη
-Αρτηριακή Υπέρταση
-Κεντρικό πάχος κερατοειδούς λιγότερο από 500 μm.  

Μπορεί να σας αφορά το γλαύκωμα εάν:

  •          είστε άνω των 40 ετών και δεν εξετάζετε τα μάτια σας τακτικά
  •          κάποιος από την οικογένειά σας έχει ιστορικό γλαυκώματος
  •          έχετε πολύ υψηλή ενδοφθάλμια πίεση
  •          έχετε διαβήτη, μυωπία, υψηλή αρτηριακή πίεση, ή χρησιμοποιείτε κορτιζόνη
  •          έχετε πρωινούς πονοκεφάλους
  •          περιοδικά η όρασή σας γίνεται θολή
  •          βλέπετε φωτοστέφανα σαν γύρω από τα φώτα τη νύχτα
  •         έχετε πόνο γύρω από τα μάτια μετά από παρακολούθηση της τηλεόρασης ή βγαίνοντας από ένα σκοτεινό θέατρο.

Διάγνωση Γλαυκώματος

Η εποχή που η διάγνωση του γλαυκώματος βασιζόταν μόνο στην μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης έχει παρέλθει. Αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (>21mmHg) δεν σημαίνει απο μόνη της γλαύκωμα, όπως χαμηλή ενδοφθάλμια πίεση (<21mmHg).
Η διάγνωση γίνεται με την αξιολόγηση του ιστορικού του ατόμου σε συνδυασμό με τις εξής οφθαλμολογικές εξετάσεις:
  •          Τονομέτρηση
  •          Οφθαλμοσκόπηση (Αξιολόγηση του οπτικού νεύρου και των νευρικών ινών)
  •          Γωνιοσκοπία
  •          Έλεγχος των οπτικών πεδίων (περιμετρία)
  •          Ψηφιακή (υπολογιστική) απεικόνιση οπτικού νεύρου
  •          Παχυμετρία

Θεραπεία του γλαυκώματος

Κατά κανόνα, η βλάβη που προκαλείται από το γλαύκωμα είναι μη αναστρέψιμη. Οφθαλμικές σταγόνες, χάπια, και λέιζερ ή χειρουργικές επεμβάσεις χρησιμοποιούνται για την πρόληψη ή την καθυστέρηση περαιτέρω βλάβης. Η αντιμετώπιση του γλαυκώματος, όταν αυτό διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να γίνει είτε με φαρμακευτική αγωγή (κολλύρια), είτε με ειδικό laser (Selective Laser Trabecouloplasty), αλλά και με χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση για την πάθηση του γλαυκώματος ονομάζεται τραμπεκουλεκτομή. Κατά την επέμβαση αυτή ο γιατρός με εργαλεία μικροχειρουργικής δημιουργεί μία παρακαμπτήριο οδό αποχέτευσης του υγρού του ματιού με σκοπό τη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
Σε περιπτώσεις που έχουν προηγηθεί άλλες επεμβάσεις στο μάτι και η πιθανότητα επιτυχίας της τραμπεκουλεκτομής κρίνεται από τον γιατρό ότι είναι μειωμένη, μπορεί να γίνει αντιγλαυκωματική επέμβαση με τοποθέτηση αντιγλαυκωματικής βαλβίδας. Οι επεμβάσεις αυτές μπορούν να πραγματοποιηθούν σε χειρουργείο μιας ημέρας.


Με κάθε τύπο γλαυκώματος, οι περιοδικές εξετάσεις είναι πολύ σημαντικές για την αποφυγή της απώλειας της οράσεως.
Από μελέτες που έχουν γίνει, το περπάτημα και η αερόβιος άσκηση δρουν ευεργετικά στην μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης, ενώ αντίθετα η συστηματική άρση βαρών μπορεί να οδηγήσει σε αύξησή της.

Η θεραπεία του γλαυκώματος απαιτεί  συνεργασία μεταξύ ασθενούς και γιατρού.
Οι συχνές οφθαλμολογικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν την πρόληψη της μη απαραίτητης απώλειας της όρασης. 

Θα πρέπει να γίνεται εξέταση:
Κάθε 3-5 χρόνια
  Σε άτομα 39 χρονών και άνω
Κάθε 1-2 χρόνια
•   εάν υπάρχει γλαύκωμα σε κάποιο μέλος της οικογένειας
•   σε Αφρικανική καταγωγή
•   σε σοβαρό τραυματισμό του οφθαλμού στο παρελθόν
  Σε λήψη  στεροειδών σκευασμάτων.

Ποια φάρμακα επιδεινώνουν το γλαύκωμα 

Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είναι με τα φάρμακα που παίρνουν οι ασθενείς με γλαύκωμα, καθώς πολλά από εκείνα που χορηγούνται για άλλες παθήσεις μπορεί να το επιδεινώσουν. Στα φάρμακα που μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνονται πολλά συνταγογραφούμενα σκευάσματα, αλλά και προϊόντα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα κορτικοστεροειδή (κορτιζόνη), ορισμένα αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά, αντιισταμινικά και πολλά άλλα. 
Τα κορτικοστεροειδή μπορούν να προκαλέσουν γλαύκωμα ακόμα σε άτομα χωρίς κληρονομική προδιάθεση. Πόσο μάλλον, λοιπόν, όταν τα παίρνουν ασθενείς που ήδη πάσχουν από τη νόσο. Αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης μπορεί να παρατηρηθεί και με άλλες μορφές κορτικοστεροειδών, όπως με εκείνες που εγχέονται μέσα ή γύρω από τα μάτια, με τα χάπια που λαμβάνονται από το στόμα, τις εγχύσεις για τις αρθρώσεις ή ακόμα και τις κορτιζονούχες κρέμες που αλείφονται στο δέρμα. 

Copyright © 2015-2022 MEDLABNEWS.GR / IATRIKA NEA All Right Reserved. Τα κείμενα είναι προσφορά και πνευματική ιδιοκτησία του medlabnews.gr
Kάθε αναδημοσίευση θα πρέπει να αναφέρει την πηγή προέλευσης και τον συντάκτη. Aπαγορεύεται η εμπορική χρήση των κειμένων