ΥΓΕΙΑ: 15 χρόνια λειτουργίας του διεθνώς αναγνωρισμένου Τμήματος Διαδερμικών Βαλβίδων

medlabnews.gr iatrikanea

Τα 15 χρόνια από τη δημιουργία του Τμήματος Διαδερμικών Βαλβίδων, ενός από τα πλέον πρωτοποριακά και διεθνώς αναγνωρισμένα τμήματα επεμβατικής καρδιολογίας στην Ελλάδα, γιορτάζει το ΥΓΕΙΑ. Από τον Οκτώβριο του 2010, το Τμήμα έχει καθιερωθεί ως σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη, την εφαρμογή και την εκπαίδευση στις πιο προηγμένες τεχνικές διαδερμικής θεραπείας βαλβιδοπαθειών, προσφέροντας με ασφάλεια και επιτυχία λύσεις αιχμής στους ασθενείς.

Το Τμήμα Διαδερμικών Βαλβίδων του ΥΓΕΙΑ ιδρύθηκε το 2010 από τους Επεμβατικούς Καρδιολόγους Κωνσταντίνο Σπάργια και Μιχαήλ Χρυσοχέρη και έκτοτε αποτελεί ένα από τα πλέον αναγνωρισμένα κέντρα αναφοράς και εκπαίδευσης διεθνώς.

Με την καθοριστική συμβολή των Καρδιοχειρουργών Στρατή Παττακού και Γρηγόρη Παττακού και σε στενή συνεργασία με τον Νίκο Μπουμπούλη και την Καρδιοχειρουργική Κλινική, το ΥΓΕΙΑ δημιούργησε μία από τις πρώτες οργανωμένες «Ομάδες Καρδιάς» στην Ελλάδα, εισάγοντας νέο πρότυπο συνεργασίας μεταξύ ειδικοτήτων.

Περισσότερες από 2.000 επεμβάσεις διαδερμικής αντικατάστασης αορτικής βαλβίδας (TAVI) και πάνω από 500 επεμβάσεις διαδερμικής επιδιόρθωσης ή αντικατάστασης μιτροειδούς και τριγλώχινας βαλβίδας έχει πραγματοποιήσει το Τμήμα μέσα σε 15 χρόνια λειτουργίας. Υπήρξε το πρώτο στην Ελλάδα που εφάρμοσε όλες τις νέες διαδερμικές τεχνικές όπως η εισαγωγή των νεότερων βαλβίδων TAVI αλλά και των επεμβάσεων επιδιόρθωσης μιτροειδούς και τριγλώχινας με κλιπς (MitraClip και Pascal), έως και τις πρώτες διαδερμικές εμφυτεύσεις μιτροειδούς και τριγλώχινας βαλβίδας (Evoque και M3). Παράλληλα συνέβαλε αποφασιστικά στην εκπαίδευση ιατρών και στη δημιουργία προγραμμάτων TAVI και άλλων διαδερμικών θεραπειών σε νοσοκομεία της Ελλάδας και του εξωτερικού – από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, έως τη Μέση Ανατολή, την Κορέα και την Ιαπωνία.

Η επιστημονική ομάδα του Τμήματος, που σήμερα απαρτίζεται από τους ιατρούς Κωνσταντίνο Σπάργια, Στρατή Παττακό, Γρηγόρη Παττακό, Μιχαήλ Χρυσοχέρη, Νικόλαο Μπουμπούλη, Παναγιώτα Κουρκοβέλη, Κυριάκο Κατσιάνο, Διονύση Αραβαντινό, Κωνσταντίνο Σταθογιάννη και Παρασκευή Γραμματά, έχει συμβάλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση των προτύπων για τη σύγχρονη αντιμετώπιση των βαλβιδοπαθειών. Πολλοί από τους παλαιότερους συνεργάτες του Τμήματος κατέχουν σήμερα θέσεις ευθύνης σε κορυφαία δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία της χώρας.

Με περισσότερες από 70 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά κορυφαίου κύρους, όπως τα New England Journal of Medicine, Lancet, JACC, Circulation και European Heart Journal, το Τμήμα διαθέτει, πέραν της κλινικής του δραστηριότητας, έντονη ερευνητική και εκπαιδευτική δράση.

Ο Διευθυντής του Τμήματος, Επεμβατικός Καρδιολόγος κ. Κωνσταντίνος Σπάργιας, δήλωσε: «Η εξέλιξη των διαδερμικών θεραπειών άλλαξε ριζικά το τοπίο στη διαχείριση των βαλβιδοπαθειών, πλέον η πλειοψηφία αυτών των ασθενών έχουν τη δυνατότητα να θεραπευτούν με μία διακαθετηριακή επέμβαση χωρίς χειρουργείο και να επιστρέψουν γρήγορα και με ασφάλεια στην καθημερινότητά τους. Στα 15 αυτά χρόνια, το ΥΓΕΙΑ στάθηκε σταθερά αρωγός και συνοδοιπόρος στην πορεία μας, δημιουργώντας το περιβάλλον που ευνόησε την καινοτομία, την επιστημονική πρόοδο και τη διαρκή αναβάθμιση των υπηρεσιών μας. Η εμπιστοσύνη των ασθενών και η αφοσίωση της ομάδας μας αποτελούν τον πυρήνα της επιτυχίας μας, ενώ η συνεργασία όλων των ειδικοτήτων και η στήριξη του ΥΓΕΙΑ είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο συνεχίζουμε να εξελισσόμαστε, με κοινό όραμα τη βέλτιστη φροντίδα κάθε ασθενούς.»

Το ΥΓΕΙΑ, παραμένοντας σταθερά προσανατολισμένο στην καινοτομία και την επιστημονική υπεροχή, συνεχίζει να προσφέρει στους ασθενείς του ιατρική φροντίδα υψηλής ποιότητας, με σεβασμό και ασφάλεια.

Καρκίνος των ωοθηκών με πόνο και πρήξιμο χαμηλά στην κοιλιά, φούσκωμα, αύξηση βάρους, κόπωση

του Γιώργου Μονεμβασίτη, M.D.*, medlabnews.gr iatrikanea

Οι ωοθήκες είναι μέρος του γυναικείου συστήματος αναπαραγωγής. Υπάρχει μια ωοθήκη σε κάθε πλευρά της μήτρας. Βρίσκονται χαμηλά μέσα στην κοιλιά, αριστερά και δεξιά της μήτρας. Παράγουν τις γυναικείες ορμόνες, και απελευθερώνουν τα ωάρια.

Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι ένας κακοήθης όγκος στη μία ή και στις δύο ωοθήκες. Υπάρχουν δύο τύποι, ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών, που είναι ο πιο κοινός τύπος καρκίνου των ωοθηκών, και ο μη επιθηλιακός καρκίνος. 

Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι παγκοσμίως ο όγδοος συχνότερος, προσβάλλοντας ετησίως 225.000 γυναίκες – μεταξύ αυτών, περίπου 800 Ελληνίδες. 

Ο κίνδυνος να εμφανίσει μια γυναίκα καρκίνο ωοθηκών κατά τη διάρκεια της ζωής είναι 1%. Όμως η πιθανότητα αυτή ανεβαίνει στο 2,5% όταν υπάρχει μία συγγενής πρώτου βαθμού και στο 30-40% όταν υπάρχουν δύο συγγενείς πρώτου βαθμού με ανάλογο ιστορικό. Έτσι, είναι σαφές ότι η νόσος έχει κληρονομική προδιάθεση. Η ασθένεια αυτή μπορεί να εμφανιστεί μόνη της ή να συνδυαστεί με καρκίνο μαστού ή με καρκίνο εντέρου.

Η αιτία εμφάνισης καρκίνου στις ωοθήκες είναι άγνωστη. Ωστόσο, οι ακόλουθοι παράγοντες αυξάνουν τις πιθανότητες μιας γυναίκας να αναπτύξει καρκίνο στις ωοθήκες: ηλικία, ιστορικό γέννησης παιδιών, ορμονικοί παράγοντες. Δεν υπάρχει αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ του καρκίνου των ωοθηκών και της πλούσιας σε λίπη διατροφής, της χρήσης ταλκ γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων, ή του ιού της παρωτίτιδας (μαγουλάδες).

Περίπου το 5% έως 10% των γυναικών στις οποίες γίνεται διάγνωση καρκίνου των ωοθηκών συνήθως έχουν οικογενειακό ιστορικό που αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης αυτής της μορφής καρκίνου.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ:

Ένας παράγοντας κινδύνου είναι κάτι που αλλάζει την πιθανότητα να πάθετε μια ασθένεια όπως ο καρκίνος. Έχοντας έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μια γυναίκα θα αναπτύξει καρκίνο των ωοθηκών, αλλά οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αυτούς τους παράγοντες που μπορεί να έχουν επιπτώσεις στις πιθανότητες της εμφάνισης της νόσου

ΗΛΙΚΙΑ - Οι περισσότεροι καρκίνοι των ωοθηκών αναπτύσσονται μετά την εμμηνόπαυση με τα μισά από αυτά σε γυναίκες 63 ετών ή μεγαλύτερα.

ΒΑΡΟΣ - Υπέρβαρες γυναίκες (ΔΜΣ τουλάχιστον 30) βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗ - Γυναίκες που έχουν χρησιμοποιήσει αντισυλληπτικά χάπια είναι σε χαμηλότερο κίνδυνο ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ - Γυναίκες που είχαν τελειόμηνα εγκυμοσύνες διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο.

ΔΙΑΦΟΡΑ - Τα φάρμακα γονιμότητας, θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, το οικογενειακό ιστορικό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

• Μία ή περισσότερες συγγενείς πρώτου βαθμού ( μητέρα, αδελφή, θυγατέρα) με καρκίνο ωοθήκης ή μαστού

• Οικογενειακό ιστορικό μαστού, ενδομήτριου ή/και καρκίνου εντέρου

• Ιστορία μη γονιμότητας ή χρήση φαρμάκων γονιμότητας

• Εβραική Ασκενάζυ κληρονομικότητα ( Ashkeazi Jewish heritage) και οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού ή της ωοθήκης

• Μια μετάλλαξη στο γονίδιο BRCA 1 ή BRCA 2 (γνωστό ως γονίδιο καρκινικής ευπάθειας μαστού-ωοθήκης)

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι συχνά στα πρώτα στάδια μια σιωπηλή ασθένεια, πράγμα που σημαίνει ότι πολλές γυναίκες δεν έχουν καθόλου συμπτώματα. 

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που μπορούν να υποδηλώνουν καρκίνο της ωοθήκης είναι:

• κοιλιακός τυμπανισμός/αίσθηση φουσκώματος

• απώλεια όρεξης

• ανεξήγητη αύξηση βάρους 
• δυσκοιλιότητα

• κάψιμο στο στομάχι

• πόνο στη μέση

• συχνή ούρηση

• κοιλιακός/πυελικός πόνος 
• κούραση

Όταν εμφανιστούν τα συμπτώματα, συνήθως είναι ασαφή και μπορεί να περιλαμβάνουν οίδημα, πίεση, δυσφορία ή πόνο στην κοιλιά, καούρα, ναυτία ή φούσκωμα, αλλαγές στις συνήθειες επίσκεψης στην τουαλέτα, όπως δυσκοιλιότητα, διάρροια και συχνουρία λόγω της πίεσης, κούραση και απώλεια όρεξης, ανεξήγητη απώλεια ή αύξηση του σωματικού βάρους, αλλαγές στο εμμηνορρυσιακό κύκλο ή μετεμμηνοπαυσιακή αιμορραγία, πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. 

Τα παραπάνω συμπτώματα είναι κοινά σε πολλές ασθένειες και οι περισσότερες γυναίκες που εμφανίζουν κάποια από αυτά δεν έχουν απαραίτητα καρκίνο των ωοθηκών. 

Μόνο οι εξετάσεις μπορούν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

Οι περισσότεροι όγκοι του καρκίνου των ωοθηκών υπάρχουν για κάποιο χρονικό διάστημα πριν βρεθούν. Μερικές φορές ο καρκίνος των ωοθηκών βρίσκεται απρόσμενα κατά τη διάρκεια μιας εγχείρησης, όπως η υστερεκτομή.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Ο γιατρός θα ψάξει για μάζα ή όγκο με ψηλάφηση στην περιοχή της κοιλιάς και με κολπική εξέταση.

Οι χημικές ουσίες που παράγονται από τα καρκινικά κύτταρα, όπως πρωτεΐνες, ανιχνεύονται στο αίμα. Ονομάζονται καρκινικοί δείκτες. Η εξέταση αίματος θα προσδιορίσει το επίπεδο των καρκινικών δεικτών Ca125.

Άλλες εξετάσεις περιλαμβάνουν κοιλιακό υπερηχογράφημα, διακολπικό υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία (CT), μαγνητική τομογραφία (MRI), ακτινογραφίες.

Ο εντοπισμός της έκτασης της εξάπλωσης του καρκίνου ονομάζεται “σταδιοποίηση”. Η σταδιοποίηση του καρκίνου βοηθάει τους γιατρούς να αποφασίσουν το είδος της θεραπευτικής αγωγής.

Μια απλουστευμένη μορφή ενός συστήματος σταδιοποίησης περιγράφεται παρακάτω:

•Στάδιο I – Ο καρκίνος βρίσκεται στη μία ή και στις δύο ωοθήκες.

•Στάδιο ΙΙ – Ο καρκίνος βρίσκεται στη μία ή και στις δύο ωοθήκες και έχει εξαπλωθεί σε άλλα κοντινά όργανα.

•Φάση ΙΙΙ – Ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στα εσωτερικά τοιχώματα της κοιλιάς, των εντέρων ή των λεμφαδένων της κοιλιάς και της λεκάνης.

•Στάδιο IV – Ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί έξω από την κοιλιά, για παράδειγμα, στο συκώτι, στους πνεύμονες ή σε μακρινούς λεμφαδένες.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η θεραπεία για τον καρκίνο των ωοθηκών εξαρτάται από το είδος του καρκίνου, το στάδιο, τη γενική κατάσταση της υγείας και την καλή φυσική κατάσταση της ασθενούς, τις συστάσεις των γιατρών. Ο επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών συνήθως αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία. Οι οριακοί όγκοι αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση. Ο μη επιθηλιακός καρκίνος των ωοθηκών αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση ή/και χημειοθεραπεία.

Το προσδόκιμο επιβίωσης των ασθενών εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, με κυριότερο το στάδιο της νόσου. 

Η πενταετής επιβίωση σε αρχικό στάδιο είναι πάνω από 70% (φθάνει το 93%, κατά την ΑCS), ενώ σε προχωρημένο στάδιο είναι γύρω στο 30%. 

Συνήθως, επιβίωση χωρίς υποτροπή της νόσου για περίοδο άνω των πέντε ετών σημαίνει και ίαση.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει αποτελεσματικός τρόπος πρόληψης του καρκίνου των ωοθηκών.

Πηγή

AMERICAN CANCER SOCIETY

CANCER CARE

* Ο Γιώργος Μονεμβασίτης είναι Μαιευτήρας-Γυναικολόγος.

Επ. Καθηγητής Παν/μίου Cornell, H.Π.Α., 
Εξειδικευτής στην Ουρογυναικολογία και Χειρουργική Χαλάρωσης Πυέλου.

Τηλ. 210 8053176 Μαρούσι, τηλ 210 7777787 Δορυλαίου 10-12 Αθήνα

Διαβάστε επίσης

Ο Καρκίνος του Τραχήλου της μήτρας, τα συμπτώματα, η πρόληψη και ο εμβολιασμός

Πόνος στην κοιλιά. Τι μπορεί να σημαίνει;Πολυκυστικές Ωοθήκες. Τι είναι; Ποια τα συμπτώματα τους; Πώς αντιμετωπίζονται;Τι είναι το φούσκωμα στην κοιλιά; Που οφείλεται ο τυμπανισμός και ποια η κατάλληλη δίαιτα για πρόληψη της πρησμένης κοιλιάς;

Αφαιρεί όγκους εγκεφάλου από το φρύδι. Πρωτοποριακή τεχνική από μια επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Αναστάσιο Γιαμουριάδη.

 medlabnews.gr iatrikanea

Η πρώτη επέμβαση αφαίρεσης όγκου στον εγκέφαλο, μέσα από μια τομή στο φρύδι, είναι γεγονός, σύμφωνα με το βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS), μια πρωτοποριακη τεχνική που εγκαινιάστηκε από μια επιστημονική ομάδα με επικεφαλής, έναν Έλληνα.

Η επέμβαση ολοκληρώνεται μόνο σε 3 ώρες και οι ασθενείς παίρνουν εξιτήριο με μια μικρή ουλή ακόμα και μέσα σε ένα 24ωρο

Για την παγκόσμια πρωτοτυπία αυτή, ευθύνεται ο Δρ Αναστάσιος Γιαμουριάδης, στη Σκωτία, η οποία δίνει τη δυνατότητα στους ασθενείς να λάβουν γρηγορότερα εξιτήριο, αλλά και να εξέλθουν από το νοσοκομείο με τίποτα παραπάνω από μια μικρή ουλή κι ένα μαυρισμένο μάτι.

Ορισμένα Βρετανικά μέσα, τονίζουν πως η επέμβαση μπορεί να διαρκέσει τρεις ώρες και οι ασθενείς να αποχωρήσουν από το νοσοκομείο μέχρι και μια ημέρα μετά.

Η αλλαγή αυτή επιτρέπει την αφαίρεση μέχρι και πολύ μεγάλων όγκων από το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου σε σύγκριση με τις προηγούμενες μεθόδους, με κάποιους από αυτούς να «έχουν το μέγεθος μεγάλων μήλων, είναι παγκόσμια πρωτοτυπία» γράφουν μέσα ενημέρωσης όπως το BBC ή το Independent.

Η φωτογραφία του Αναστάσιου Γιαμουριάδη κάνει τον γύρο του Διαδικτύου, με ιστότοπους που μετρούν εκατοντάδες εκατομμύρια κοινό, να αποθεώνουν τη νέα μέθοδο για την αφαίρεση όγκων.

Την «παγκόσμια πρωτοτυπία» του Έλληνα νευροχειρουργού που ξεκίνησε τις σπουδές του στη Θεσσαλονίκη, Αναστάσιου Γιαμουριάδη, ο οποίος εφαρμόζει μια τεχνική αφαίρεσης όγκων «στο μέγεθος μήλου» από τον εγκέφαλο μέσα από τα… φρύδια, παρουσιάζει το Sky News. H τεχνική του Έλληνα γιατρού που έχει έδρα το Αμπερντίν, επιτρέπει στους ασθενείς αφενός να πάρουν πιο γρήγορα εξιτήριο και αφετέρουν να φύγουν από το νοσοκομείο με μόνο μια μικρή ουλή και ένα μαυρισμένο μάτι. Όπως σημειώνει το βρετανικό κανάλι, η επέμβαση αυτή μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε τρεις ώρες και οι ασθενείς μπορούν να φύγουν από το νοσοκομείο ακόμα και ένα 24ωρο αργότερα και να επιστρέψουν στην εργασία τους μέσα σε λίγες ημέρες.

«Με αυτή την τεχνική οι ασθενείς ξυπνούν κατευθείαν, μερικές φορές πηγαίνουν στο σπίτι τους την επομένη της επέμβασης, όπου γνωρίζουμε ότι οι ασθενείς έχουν ταχύτερη και καλύτερη ανάρρωση», εξηγεί ο κ. Γιαμουριάδης. Μέχρι σήμερα για τα περισσότερα περιστατικά όγκων στο μπροστινό μέρος του εγκεφάλου απαιτείται από τους χειρουργούς να αφαιρέσουν ένα μεγάλο τμήμα του κρανίου – αποκαλύπτοντας κατά την κρανιοτομή υγιή τμήματα του εγκεφάλου. Ο κ. Γιαμουριάδης, ο οποίος εργάζεται για το NHS Grampian, εξήγησε ότι η μέθοδος που έχει αναπτύξει δεν είναι καινούργια αλλά ο ίδιος την έχει τροποποιήσει ώστε να έχει «περισσότερο χώρο, μέσω του φρυδιού για να αφαιρεί πολύ μεγάλους όγκους του εγκεφάλου». «Μέχρι σήμερα οι ασθενείς έμεναν με ουλές σε όλο τους το μέτωπο, κάτι που αποφεύγουμε με τη μέθοδο αυτή. Για να είχαμε πρόσβαση στο σημείο που ήταν ο όγκος έπρεπε να κάνουμε κρανιοτομή, κάτι που απαιτούσε πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα – μόνο για να φτάσουμε στον όγκο χρειάζονταν έως και τρεις ώρες- και συνολικά η προσέγγιση αυτή διαρκούσε 8 έως 10 ώρες» προσθέτει ο κ. Γιαμουριάδης.

Ήδη έχουν χειρουργηθεί 48 άνθρωποι, με τη λίστα αναμονής να αυξάνεται διαρκώς

Σε δηλώσεις που παραχώρησε στην ΕΡΤ, σημείωσε πως μαζί με την ομάδα του έχουν τροποποιήσει την τεχνική, προκειμένου να καθίσταται δυνατή η αφαίρεση του πάρα πολύ μεγάλους όγκους από το πρόσθιο μέρος του εγκεφάλου έως το μέσο εγκεφάλου.

Ακόμα, αποσαφήνισε πως γίνεται η αφαίρεση ενός μικρού μέρους του οστού πίσω από το φρύδι και με αυτό το τρόπο, «γλιστρούν» κάτω από τον εγκέφαλο χωρίς να επηρεάζεται ο υγιής εγκέφαλος. Με την εξαιρετικά λεπτή τεχνική του, ο Έλληνας χειρουργός κατάφερε να μειώσει τον χρόνο του χειρουργείου στο μισό.

Την τελευταία 5ετία, η ομάδα του Δρ Γιαμουριάδη, έχει πραγματοποιήσει 48 χειρουργία, ενώ η λίστα αναμονής είναι διαρκώς αυξανόμενη,

Το πλεονέκτημα της τεχνικής είναι ότι οι ασθενείς μπορούν να πάνε σπίτι βελτιωμένοι νευρολογικά από την 2η μετεγχειρητική μέρα και συνήθως επιστρέφουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες μέσα σε 1 έως 2 εβδομάδες.

Ο κ. Γιαμουριάδης λέει ότι «δεν γνωρίζουμε πουθενά αλλού στον κόσμο να έχουν καταφέρει να αφαιρέσουν όγκους τόσο μεγάλους όσο εμείς». Ο Έλληνας νευροχειρουργός ευελπιστεί, τέλος, ότι μια μέρα θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την εικονική πραγματικότητα για να διδάξει σε συναδέλφους του πώς να εφαρμόζουν τη νέα τεχνική.

Ο Αναστάσιος Γιαμουριάδης ζει και εργάζεται στη Σκωτία ενώ σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και στις δηλώσεις του στο ΕΡΤNews, άφησε «ανοιχτή» την πιθανότητα να επιστρέψει πίσω στην Ελλάδα.

An uplifting story full of hope on tonight's Reporting Scotland, as pioneering surgery to remove large brain tumours through the eyebrows of patients is successfully carried out. It has fewer complications and a shorter recovery time than traditional methods. 6.30pm on @BBCOne pic.twitter.com/AcD1l6WmeS

— Louise Hosie (@louise_hosie) October 25, 2024

A surgeon working in Scotland has developed a way to remove brain tumours the size of apples through patients’ eyebrows in what is believed to be a world-first for the procedure.https://t.co/MYdbJUwhjf pic.twitter.com/gOUQcx8e51

— STV News (@STVNews) October 25, 2024

Το Sky News μίλησε με την 75χρονη, Ντορίν Άνταμς, η οποία είχε υποβληθεί σε κρανιοτομή για την αφαίρεση όγκου στο εξωτερικό, πριν να υποβληθεί το 2023 στη «μέθοδο του φρυδιού», γνωστή ως Modified Eyebrow Keyhole SupraOrbital Approach for Brain Tumours. «Η ανάρρωση μετά την κρανιοτομή ήταν δύσκολη. Προσβλήθηκα από σηψαιμία και ήμουν άρρωστη για αρκετές εβδομάδες και η ανάρρωση πήρε πολύ χρόνο. Δυστυχώς η εν λόγω χειρουργική επέμβαση δεν έλυσε το πρόβλημα. Για μένα, η διαφορά των δύο χειρουργικών επεμβάσεων είναι η μέρα με τη νύχτα. Η ανάρρωσή μου… ήταν πολύ, πολύ πιο γρήγορη. Βγήκα από το νοσοκομείο δύο ημέρες αργότερα και επέστρεψα στην κανονική μου ζωή σχεδόν αμέσως» εξομολογήθηκε η κυρία Άνταμς.

Το βιογραφικό του κ. Γιαμουριάδη

– 2005 Graduate from School Of Medicine Aristoteles University, Thessaloniki

– 2006 MD in Applied Military Medicine

– 2012 Member of Royal College of Surgeons Edinburgh

– 2016 Certificate of Completion of Training in Neurosurgery

– 2016 Fellow in Minimally Invasive Brain Surgery Weill Cornell New York

– 2017 Fellow of Royal College of Surgeons England in Neurosurgery

– 2018 Senior Clinical Fellow in Brain Tumour Surgery and NeuroOncology King’s College Hospital London

– 2019 Senior Clinical Fellow in Skull Base and Pituitary Surgery King’s College Hospital London

Διαβάστε 
Ζάλη, πονοκέφαλος, ναυτία, αστάθεια, σπασμοί μπορεί να οφείλονται σε όγκο - καρκίνο στον εγκέφαλο. Παράγοντες κινδύνου

Καρκίνος στον εγκέφαλο. Όγκος με ζαλάδες, πονοκέφαλο, ναυτία, αστάθεια, σπασμούς

PhD

του Κωνσταντίνου Λούβρου,  M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο καρκίνος του εγκεφάλου εμφανίζεται όταν μέσα στον εγκέφαλο αναπτύσσονται ανώμαλα κύτταρα ανεξέλεγκτα.

Ο εγκέφαλος αποτελεί τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος στο σώμα μας.

Ουσιαστικά πρόκειται για μάζες που αναπτύσσονται εντός της κρανιακής κοιλότητας και δρουν χωροκατακτητικά, πιέζοντας και παρεκτοπίζοντας τον παρακείμενο εγκέφαλο. Οι μάζες αυτές δημιουργούνται από τον ανεξέλεγκτο και ανώμαλο πολλαπλασιασμό εκείνων των κυττάρων από τα οποία προέρχονται και δρουν πιεστικά σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, ανάλογα με την εντόπισή τους. Οι όγκοι του εγκεφάλου διακρίνονται με βάση τη συμπεριφορά τους σε καλοήθεις και κακοήθεις και ανάλογα με την προέλευσή τους σε πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς ή μεταστατικούς. 

Οι πρωτογενείς εγκεφαλικοί όγκοι στα παιδιά εντοπίζονται συνήθως στο οπίσθιο κρανιακό βόθριο και στους ενήλικες συνήθως εντοπίζονται στα εμπρόσθια εγκεφαλικά ημισφαίρια, παρόλο που μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε μέρος του εγκεφάλου. 

Οι όγκοι στον εγκέφαλο μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Παίρνουν το όνομά τους από τα κύτταρα στα οποία πρωτοεμφανίζεται ο καρκίνος. Παράδειγμα καλοήθους όγκου στον εγκέφαλο είναι το μηνιγγίωμα.

Οι πιο συνηθισμένοι κακοήθεις όγκοι στον εγκέφαλο λέγονται γλοιώματα. Στους όγκους αυτούς περιλαμβάνονται το αστροκύτωμα, το πολύμορφο γλοιοβλάστωμα (GBM) και το ολιγοδενδρογλοίωμα.

Τα αίτια των περισσότερων όγκων του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού είναι άγνωστα, αλλά κάποιοι παράγοντες κινδύνου για κακοήθεις όγκους του εγκεφάλου είναι γνωστοί:

Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία στο κεφάλι ως θεραπεία για άλλον τύπο καρκίνου είναι πιθανόν να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης όγκων. Αυτό συμβαίνει συχνά σε άτομα που έχουν υποστεί ακτινοθεραπεία για παιδική λευχαιμία.

Είναι επίσης δυνατόν να έχουν κάποια γενετική προδιάθεση στην ανάπτυξη ενός όγκου.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά στοιχεία που να συνδέουν τη χρήση του κινητού τηλεφώνου με τους εγκεφαλικούς όγκους.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του εγκεφάλου; 

Παράγοντας κινδύνου είναι κάθε παράγοντας που συσχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κάποιας συγκεκριμένης πάθησης, π.χ. καρκίνου του εγκεφάλου. Υπάρχουν διάφοροι τύποι παραγόντων κινδύνου, ορισμένοι εκ των οποίων μπορούν να τροποποιηθούν ενώ άλλοι όχι.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η ύπαρξη ενός ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου δεν σημαίνει ότι κάποιος θα προσβληθεί από καρκίνο του εγκεφάλου. Πολλοί άνθρωποι έχουν τουλάχιστον έναν παράγοντα κινδύνου αλλά δεν θα προσβληθούν ποτέ από καρκίνο του εγκεφάλου, ενώ άλλοι που ήδη πάσχουν από καρκίνο του εγκεφάλου μπορεί να μην έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Ακόμη και αν κάποιος που πάσχει από καρκίνο του εγκεφάλου έχει έναν παράγοντα κινδύνου, συνήθως είναι δύσκολο να μάθουμε κατά πόσο ο παράγοντας αυτός συντέλεσε στην εμφάνιση της ασθένειας. Αν και οι αιτίες του καρκίνου του εγκεφάλου δεν είναι πλήρως κατανοητές, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που είναι συσχετισμένοι με τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. 
Στους παράγοντες αυτούς περιλαμβάνονται οι εξής: 

• προχωρημένη ηλικία

• οι γενετικοί παράγοντες-οικογενειακό ιστορικό, άτομα με συγγενείς πρώτου βαθμού που πάσχουν από όγκο του εγκεφάλου παρουσιάζουν αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου.

• περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η έκθεση σε ακτινοβολία, ή χημικά, κυρίως στον εργασιακό χώρο, ή  εφαρμογή ακτινοβολίας, ως θεραπευτικό μέσο

Οι εγκεφαλικοί όγκοι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σε πρωτογενείς και σε δευτερογενείς. 

Οι πρωτογενείς όγκοι εμφανίζονται από μόνοι τους, χωρίς να έχει γίνει μετάσταση από κάποιο άλλο μέρος του σώματος, ενώ οι δευτερογενείς όγκοι είναι μεταστάσεις καρκίνων από διαφορετικά όργανα του σώματος. 

Πρωτογενείς όγκοι: αναπτύσσονται από τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό εγκεφαλικών κυττάρων. 

Όγκοι μπορούν να δημιουργηθούν από τα διάφορα είδη των εγκεφαλικών κυττάρων. Στα παιδιά οι περισσότεροι όγκοι είναι πρωτογενείς. 

Δευτερογενείς όγκοι: αναπτύσσονται από μεταστάσεις καρκίνου που προϋπάρχει σε άλλο σημείο του σώματος. Οι δευτερογενείς αυτοί όγκοι είναι συχνότεροι από ότι οι πρωτογενείς όγκοι του εγκεφάλου. Στους ενήλικες οι περισσότεροι όγκοι είναι μεταστάσεις καρκίνων που εκδηλώθηκαν αλλού στο σώμα. 

Οι εγκεφαλικοί όγκοι ΔΕΝ είναι μεταδοτικοί.

Οι ασθενείς με όγκο του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού έχουν διαφορετικά συμπτώματα, ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται ο όγκος. Μερικές φορές, όταν ένας όγκος αναπτύσσεται αργά, τα συμπτώματα εξελίσσονται σταδιακά και είναι ελάχιστα αισθητά. Είναι δυνατόν τα συμπτώματα να είναι παρόμοια με τα συμπτώματα άλλων ασθενειών.

Τα σημεία και συμπτώματα που μπορούν να προκαλούν οι πρωτογενείς ή δευτερογενείς εγκεφαλικοί όγκοι έχουν σχέση με πολλές βασικές λειτουργίες όπως η όραση, η ακοή, η ομιλία, η μνήμη, η κίνηση, η ισορροπία, η συμπεριφορά και η ψυχική κατάσταση. 
Τα κυριότερα είναι: 
Έντονος πονοκέφαλος: Ο πονοκέφαλος αυτός είναι ισχυρότερος από ότι συνήθως, επιδεινώνεται προοδευτικά, εκδηλώνεται το πρωί, εντοπίζεται πάντοτε στην ίδια περιοχή και μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και απώλεια όρασης. 

Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου του εγκεφάλου; 

Τα συμπτώματα του καρκίνου του εγκεφάλου εξαρτώνται από το σημείο του εγκεφάλου στο οποίο βρίσκεται ο όγκος, από το μέγεθός του και από το πόσο γρήγορα αναπτύσσεται. Στα συνήθη συμπτώματα του καρκίνου του εγκεφάλου περιλαμβάνονται τα εξής: 

• σοβαροί πονοκέφαλοι που μπορεί να συνοδεύονται από ναυτία και έμετο ή μπορεί και όχι

• αδυναμία στη μία πλευρά του σώματος (ημιπάρεση)

• επιληπτικές κρίσεις/σπασμοί

• αλλαγές στον τρόπο σκέψης ή στην προσωπικότητα

• διαταραχές στην όραση ή στην ομιλία

• δυσκολία στον έλεγχο των κινήσεων (αταξία)

• ζάλη. 

Τα συμπτώματα αυτά ενδέχεται να οφείλονται σε αρκετές παθήσεις και όχι μόνο στον καρκίνο του εγκεφάλου. Αν προκύψουν κάποια από τα εν λόγω συμπτώματα, έχει σημασία να αποταθείτε σε γιατρό.

Περισσότεροι από το 50% των ασθενών με εγκεφαλικό όγκο, παρουσιάζουν πονοκέφαλους. Χειροτερεύουν με το βήχα και με την αλλαγή της θέσης του ασθενούς. Με την αύξηση του όγκου γίνονται συχνότεροι, διαρκούν περισσότερο και γίνονται ισχυρότεροι. 

Προβλήματα όρασης: Διπλωπία (ο ασθενής βλέπει διπλά), απώλεια της περιφερικής ή άλλου μέρους της όρασης. Δυσκολίες ομιλίας και ακοής. 

Δυσκολίες ισορροπίας: Ο ασθενής δυσκολεύεται να κρατήσει την ισορροπία του και παρουσιάζει προβλήματα στο συντονισμό των κινήσεων του. 

Εμετοί: Ο ασθενής παρουσιάζει το πρωί όταν ξυπνά αναγούλες, εμετούς που δεν εξηγούνται από άλλους λόγους. Κάποτε οι εμετοί αυτοί μπορεί να είναι έντονοι. Απώλεια αίσθησης και κίνησης: Ο ασθενής χάνει προοδευτικά τη δυνατότητα να κινεί ή να αισθάνεται ένα μέλος του σώματός του, χέρι ή πόδι. 

Μπορεί επίσης να έχει μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα σε ένα μέλος του. Σύγχυση, δυσκολίες συγκέντρωσης. Αλλαγές στη συμπεριφορά. 

Σπασμοί: Οι αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα των νευρώνων του εγκεφάλου που δημιουργεί ό όγκος, είναι αιτία σπασμών, απώλειας της συνείδησης, απώλειας ούρων ή και κοπράνων. Σπασμοί που εμφανίζονται ξαφνικά σε ένα ενήλικα χωρίς προηγούμενο ιστορικό σπασμών ή ατυχήματος με εμπλοκή του εγκεφάλου ή άλλης ασθένειας που προκαλεί σπασμούς, πρέπει να δημιουργεί την υποψία για εγκεφαλικό όγκο. Κάποτε οι σπασμοί μπορεί να είναι το μόνο σημείο ενός εγκεφαλικού όγκου που αυξάνεται με αργό ρυθμό. 

Παρόλο που δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σύμπτωμα στους εγκεφαλικούς όγκους, η αργή ανάπτυξη νευρολογικών συμπτωμάτων και σημάδια αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης, όσο και η επιληψία σε κάποιον ασθενή με αρνητικό ιατρικό ιστορικό επιληψίας θα πρέπει να δημιουργήσουν την υποψία για εγκεφαλικό όγκο. 

Πώς γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του εγκεφάλου; 

Μπορεί να πραγματοποιηθεί μια σειρά εξετάσεων για τη διερεύνηση συμπτωμάτων του καρκίνου του εγκεφάλου και την επιβεβαίωση μιας διάγνωσης. Ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες εξετάσεις περιλαμβάνουν τα εξής: 

• φυσική (κλινική) εξέταση

• απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπολογιστική τομογραφία (computed tomography (CT)) ή μαγνητική τομογραφία (magnetic resonance imaging (MRI))

• λήψη δείγματος ιστού (βιοψία) από τον εγκέφαλο για εξέταση στο μικροσκόπιο.

Επιλογές θεραπευτικής αγωγής 

Η θεραπευτική αγωγή και η περίθαλψη των καρκινοπαθών συνήθως παρέχονται από ομάδα επαγγελματιών στον τομέα της υγείας που ονομάζεται διεπιστημονική ομάδα. 

Οι κακοήθεις εγκεφαλικοί όγκοι αποτελούν ένα πολύπλοκο και δύσκολο θεραπευτικό πρόβλημα. Παρά την αξιόλογη βελτίωση της αντιμετώπισης και των ποσοστών ίασης για πολλούς άλλους καρκίνους που έχουν επιτευχθεί κατά τα τελευταία 30 χρόνια, για τους καρκίνους του εγκεφάλου δυστυχώς δεν έχει παρατηρηθεί ανάλογη πρόοδος. 

Οι όγκοι του εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού αντιμετωπίζονται συνήθως με χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία ή θεραπεία με στεροειδή. Αυτές οι θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό.

Ο στόχος της θεραπείας είναι να εξαλειφθεί ο όγκος, ή να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή του, και / ή να γίνουν ηπιότερα τα συμπτώματα με τη συρρίκνωση του όγκου και της τυχόν διόγκωσης γύρω από αυτόν.

Υπάρχουν επίσης πολλά είδη νέων και πειραματικών θεραπειών (ή βελτιώσεις των υφιστάμενων) που χρησιμοποιούνται συχνά για την θεραπεία ασθενών με όγκους, όπως είναι η γονιδιακή θεραπεία. Μεγάλη έμφαση τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί στη γονιδιακή θεραπεία των όγκων γενικότερα και κατά επέκταση και των όγκων του εγκεφάλου. Είναι γνωστό ότι γονιδιακές μεταβολές ευθύνονται και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός όγκου. Στόχος λοιπόν, είναι η καταστολή εκείνων των γονιδίων, δηλαδή των τμημάτων του γενετικού υλικού, που φαίνεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ογκογένεση και τα οποία αποκαλούνται ογκογονίδια. Ένα μεγάλο κομμάτι της έρευνας και της επιστήμης ασχολείται με αυτό το εξαιρετικά μεγάλο και δύσβατο κεφάλαιο και όλα υπόσχονται ότι αυτή η θεραπεία ίσως αποτελέσει τη θεραπεία του μέλλοντος στην ογκολογία.

Οι δυσκολίες στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των εγκεφαλικών όγκων οφείλονται σε πολλούς παράγοντες. Αρχικά μέσα στον εγκέφαλο αναπτύσσονται πολλών ειδών όγκοι με διαφορετική ιστολογική μορφή. Ο τρόπος και η ταχύτητα ανάπτυξης είναι διαφορετικός για κάθε μορφή. Η μεγάλη ετερομορφία που χαρακτηρίζει τους εγκεφαλικούς όγκους παρατηρείται ακόμη και μέσα σε οντότητες της ίδιας ιστολογικής κατηγορίας. Το γεγονός αυτό αυξάνει την δυσκολία αξιολόγησής τους και σε αρκετές περιπτώσεις τη δυναμική εξέλιξής τους. 

Πρωτοποριακή συνδυαστική θεραπεία για τον καρκίνο του εγκεφάλου Σημαντική αύξηση του προσδόκιμου ζωής σε ασθενείς με καρκίνο εγκεφάλου (γλοίωμα βαθμού IV) δίνει πρωτοποριακή συνδυαστική θεραπεία!

Αυτό ανακοινώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Νευροχειρουργικής Εταιρείας, το οποίο πραγματοποιήθηκε τον Μάιο στο Λος Αντζελες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο η συνδυαστική θεραπεία για το Γλοιοβλάστωμα (γλοίωμα βαθμού IV) σχεδόν διπλασιάζει το προσδόκιμο ζωής.

Πρόγνωση-Έκβαση
Η πρόγνωση και κατά συνέπεια η έκβαση των ασθενών είναι άμεσα συνυφασμένη με το αποτέλεσμα της βιοψίας. Κατά συνέπεια, καλοήθεις όγκοι μετά από ολική χειρουργική εξαίρεση-καθαρισμό, θεωρούνται πλήρως ιάσιμοι.
Οι πιο συχνοί κακοήθεις όγκοι είναι όπως ήδη έχει προαναφερθεί τα γλοιώματα. Τα γλοιώματα λοιπόν, αδρά διακρίνονται σε χαμηλής και υψηλής κακοήθειας. Τα χαμηλής κακοήθειας, παρουσιάζουν μέσο όρο επιβίωσης περίπου 7-10 χρόνια, ενώ τα υψηλής κακοήθειας μέχρι 2 χρόνια, μετά από πλήρη θεραπεία.
Όσον αφορά στους μεταστατικούς όγκους η πρόγνωση εξαρτάται από την πρωτοπαθή νόσο και την πιθανή διασπορά της νόσου και σε άλλα όργανα ή συστήματα πλην του εγκεφάλου. Σε ένα γενικό πλάνο, ασθενής με μετάσταση στον εγκέφαλο, η οποία προκαλεί νευρολογική σημειολογία, παρουσιάζει μέση επιβίωση περίπου ένα μήνα, αν δεν αντιμετωπιστεί, ενώ η μέση επιβίωση μετά από χειρουργική αφαίρεση μονήρους εγκεφαλικής μετάστασης ανέρχεται περίπου στα 2 χρόνια.

Βιβλιογραφικές παραπομπές 

Australian Cancer Network Adult Brain Tumour Guidelines Working Party. Clinical practice guidelines for the management of adult gliomas: astrocytomas and oligodendrogliomas. Cancer Council Australia, Australian Cancer Network and Clinical Oncological Society of Australia Inc

Διαβάστε επίσης

• Καρκίνος του λάρυγγα (larynx cancer). Ποια τα συμπτώματα, ποιοι κινδυνεύουν και πώς προλαμβάνεται;
• Καρκίνος του παγκρέατος, Ποια τα συμπτώματα και ποιοι κινδυνεύουν;
• Ο καρκίνος του πνεύμονα συχνά δεν παρουσιάζει συμπτώματα παρά μόνο αφού φτάσει σε προχωρημένο στάδιο. Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές
• Πότε διογκώνονται (πρήζονται) οι λεμφαδένες; Πόσο επικίνδυνο είναι; Ποιες εξετάσεις βοηθούν στην διάγνωση;
• Συμπτώματα που μπορεί να σημαίνουν καρκίνο και δεν πρέπει να τα αγνοείτε

ΜΗΤΕΡΑ: Μετεκπαιδευτικό Πρόγραμμα νέων ιατρών στην ελάχιστα επεμβατική γυναικολογική χειρουργική, για 14η χρονιά

medlabnews.gr iatrikanea

Το ΜΗΤΕΡΑ, υπηρετώντας την έρευνα και την επιμόρφωση της ιατρικής κοινότητας, συμβάλλει ενεργά στην ανάπτυξη της νέας γενιάς ιατρών και διοργανώνει για 14η χρονιά το Μετεκπαιδευτικό Πρόγραμμα Πρακτικής Άσκησης στην «Ενδοσκοπική Γυναικολογική Χειρουργική και Ουρογυναικολογία». Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος έχουν εκπαιδευτεί πλέον των 150 ιατρών γυναικολόγων στην Ενδοσκοπική Γυναικολογική Χειρουργική, συμβαδίζοντας με τη φιλοσοφία του ΜΗΤΕΡΑ για συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση.

Το πρόγραμμα οργανώνεται και υλοποιείται υπό την εποπτεία του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΜΗΤΕΡΑ και τελεί υπό την αιγίδα της Ένωσης Μαιευτήρων Γυναικολόγων Ελλάδος και της Ελληνικής Εταιρείας Γυναικολογικής Ενδοσκόπησης. Υπεύθυνος του προγράμματος είναι ο Δρ. Στέφανος Χανδακάς, MD, MBA, PhD, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Λευκωσίας, και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΗΤΕΡΑ.

Το μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα, διάρκειας 4 μηνών, απευθύνεται σε νέους Μαιευτήρες - Γυναικολόγους, οι οποίοι επιθυμούν να εξοικειωθούν με τις σύγχρονες τεχνικές της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής στη Γυναικολογική Ενδοσκοπική Χειρουργική. Το θεωρητικό μέρος του προγράμματος θα φιλοξενηθεί στις εγκαταστάσεις του ΜΗΤΕΡΑ, ενώ το πρακτικό μέρος στο εργαστήριο ανατομίας του HEAL Academy. Μετά το πέρας του προγράμματος θα απονεμηθούν Βεβαιώσεις Παρακολούθησης.

Το πρόγραμμα ξεκινά την Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2026 και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους μέχρι την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2025.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλέσετε στο 210-6869279 ή να αποστείλετε e-mail στο: info@mitera.gr

Περισσότερες πληροφορίες.

Καρκίνος του ήπατος με πόνο πάνω δεξιά στην κοιλιά, ίκτερο, απώλεια βάρους, κόπωση

του Κωνσταντίνου Λούβρου, M.D., medlabnews.gr iatrikanea

Ο καρκίνος του ήπατος είναι μία πολύ επιθετική μορφή καρκίνου. Ο καρκίνος του ήπατος είναι ο πέμπτος πιο συχνός καρκίνος στους άντρες και ο έβδομος κατά σειρά στις γυναίκες.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας προκαλεί περίπου 600.000 θανάτους ετησίως αποτελώντας την τρίτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως.  Αύξηση παρουσιάζει την τελευταία δεκαετία παγκόσμια αλλά και στη χώρα μας. Ο καρκίνος του ήπατος από άποψη συχνότητας παρουσιάζει σημαντικές διαφορές στις διάφορες γεωγραφικές περιοχές του κόσμου. Συναντάται σε υψηλή συχνότητα, π.χ. στην Κίνα, το Χονγκ Κονγκ κλπ. Στην Ελλάδα παρουσιάζει μέτρια συχνότητα αλλά αυτή φαίνεται να είναι μεγαλύτερη, συγκρινόμενη με εκείνη της Δυτικής και της Βόρειας Ευρώπης.

Σημαντικό μερίδιο της αύξησης, που παρατηρείται στην Ελλάδα, έχουν οι μετανάστες που προέρχονται από χώρες με υψηλά ποσοστά ηπατίτιδας. Ο καρκίνος του ήπατος απειλεί να λάβει τεράστιες διαστάσεις την επόμενη δεκαετία, αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα να αντιμετωπιστεί η επιδημία του ιού της ηπατίτιδας.

Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι καρκίνου του ήπατος. Ο πρωτοπαθής που αρχίζει από το ήπαρ, και ο δευτεροπαθής  που εμφανίζεται σε άλλο μέρος του σώματος και εξαπλώνεται (κάνει μετάσταση) και στο ήπαρ. Είτε είναι πρωτοπαθής, είτε μεταστατικός, έχει συνήθως πολύ κακή πρόγνωση. 

Όταν ο αρχικός κακοήθης όγκος αναπτύσσεται σε κάποιο μέρος του ήπατος, ονομάζεται ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα ή κακόηθες ηπάτωμα ή πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος και αν ο όγκος στο ήπαρ προέρχεται από μεταστάσεις καρκίνου από άλλα όργανα, όπως από το παχύ έντερο, στομάχι κλπ., ονομάζεται μεταστατικός καρκίνος του ήπατος. Στα παιδιά παρουσιάζεται ένας άλλος τύπος καρκίνου του ήπατος, το ηπατοβλάστωμα. 

Η ακριβής αιτία του πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος δεν είναι γνωστή, αλλά μερικοί παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο, όπως είναι η μόλυνση από ηπατίτιδα Β ή C, η κατανάλωση αλκοόλ για μεγάλο χρονικό διάστημα, η κίρρωση του ήπατος.

Το ήπαρ είναι το πρώτο μείζον όργανο του σώματος, που μέσω της πυλαίας φλέβας δέχεται μεγάλη ποσότητα φλεβικού αίματος ανά λεπτό, ίσως δε αυτός είναι ο λόγος που αποτελεί την πιο συχνή εστία ανεύρεσης ηπατικών μεταστάσεων από κάθε όργανο της κοιλίας και ειδικά από ορθοκολικό καρκίνο.

Ο μεταστατικός καρκίνος του ήπατος είναι ο περισσότερο συχνός. Πρωτοπαθείς εστίες μπορεί να είναι τα έντερα, το στομάχι, ο μαστός, το πάγκρεας και οι πνεύμονες.

Από όλα τα μεταστατικά καρκινώματα του ήπατος, εκείνο που ενδιαφέρει περισσότερο είναι αυτό εκ του παχέος εντέρου για πολλούς λόγους, ειδικά δε λόγω της πιθανότητας θεραπείας και ακόμα και ίασης μετά από ηπατεκτομή. 

Παράγοντες κινδύνου

Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος, αυτός δηλαδή που εμφανίζεται απευθείας στο ήπαρ, μπορεί να είναι αποτέλεσμα κυρίως:

- κίρρωσης του ήπατος λόγω μακροχρόνιας κατανάλωσης αλκοόλ

- κίρρωσης του ήπατος λόγω ηπατίτιδας Β ή C

- έκθεσης σε καρκινογόνες ή τοξικές ουσίες

Σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου, θα πρέπει να τονιστεί ότι βρίσκεται σε στενή σχέση με τη λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV) και της ηπατίτιδας C (HCV), δοθέντος ότι περίπου το 80% των περιπτώσεων καρκίνου του ήπατος σχετίζεται με HBV και το 10% με HCV. Υπολογίζεται ακόμη ότι το 10-20% των ασθενών με λοίμωξη από HBV θα αναπτύξουν στη ζωή τους καρκίνο του ήπατος. Η ακριβής σχέση μεταξύ HCV λοίμωξης και καρκίνου του ήπατος σήμερα ακόμη μελετάται.

Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι ορισμένες παθήσεις του ήπατος, όπως η κίρρωση (προοδευτικά εξελισσόμενη χρόνια νόσος του ήπατος), παρουσιάζουν συχνότερα ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος. Τούτο μάλιστα φαίνεται ότι ισχύει για την κίρρωση οποιασδήποτε αιτιολογίας, όπως όταν αυτή αποτελεί επακόλουθο του αλκοολισμού, αιμοχρωμάτωσης, κακής θρέψης κ.λπ. Ακόμη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αφλατοξίνες, μία ομάδα χημικών ενώσεων, οι οποίες είναι καρκινογόνες και υπάρχουν σε ορισμένες τροφές, όπως οι σπόροι, καλαμπόκι κλπ., μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη καρκίνου του ήπατος.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Ο πρωτοπαθής καρκίνος του ήπατος συνήθως δεν έχει συμπτώματα στα αρχικά στάδια.  Σε πρώιμο στάδιο, ο καρκίνος του ήπατος δεν προκαλεί ενοχλήσεις και, όταν υπάρχουν κάποια συμπτώματα, αυτά είναι ήπια και όχι χαρακτηριστικά της πάθησης αυτής. Όπως σε όλες τις μορφές καρκίνου, μπορεί να υπάρχει αίσθημα αδυναμίας, έκπτωση των δυνάμεων, ανορεξία, απώλεια βάρους και δεκατική πυρετική κίνηση.

Τα συμπτώματα στον πρωτοπαθή και στον δευτεροπαθή καρκίνο συνήθως εμφανίζονται όταν ο καρκίνος έχει προχωρήσει και μπορεί να περιλαμβάνουν αδυναμία και κούραση, πόνο στην άνω δεξιά πλευρά της κοιλιάς, απώλεια βάρους, απώλεια της όρεξης, κιτρίνισμα του δέρματος και των ματιών (γνωστό ως ίκτερος), αδιαθεσία, πρήξιμο της κοιλιάς, πυρετό

Όταν ο καρκίνος προχωρήσει και αυξηθεί σε μέγεθος, μπορεί να παρουσιαστεί πόνος ή βάρος στην περιοχή του ήπατος (στο πάνω δεξιό μέρος της κοιλίας), αίσθημα μάζας ή διάτασης (φούσκωμα) στην ίδια περιοχή, ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και του λευκού μέρους των ματιών) και υπέρχρωση των ούρων (που γίνονται σαν κονιάκ). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, ανάλογα και με κάποιες παραλλαγές, τα παραπάνω σημεία και συμπτώματα είναι δυνατόν να παρατηρηθούν και σε άλλες μη κακοήθεις παθήσεις του ήπατος.

Τα συμπτώματα:

• κιτρίνισμα του δέρματος και του βλεννογόνου των ματιών (ίκτερος)
• πόνος στο πάνω δεξί μέρος της κοιλιάς κάτω από τα πλευρά
• απώλεια βάρους
• μειωμένη όρεξη
• πυρετός
• ναυτία και έμετος
• γενική αδυναμία και κόπωση
• διόγκωση του ήπατος και πρήξιμο της κοιλιάς (ασκίτης)

Διάγνωση

Οι εξετάσεις για τη διάγνωσή του περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, βιοψία, ΡΕΤ scan.

Καταρχήν λαμβάνεται από το γιατρό ένα λεπτομερές ιστορικό, στο οποίο αναζητούνται ενδεικτικά στοιχεία οικογενειακής προδιάθεσης στον καρκίνο γενικά και ειδικότερα στον καρκίνο του ήπατος. Επίσης αξιολογούνται εάν υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες και συμπτώματα ύποπτα για τη νόσο. Ακολουθεί προσεκτική εξέταση του ασθενούς και παραγγέλλονται ορισμένες εργαστηριακές εξετάσεις προς συγκεκριμένη κατεύθυνση για την επικύρωση ή όχι της διάγνωσης του καρκίνου.

Από τις εξετάσεις αίματος, οι πιο απαραίτητες είναι οι λειτουργικές δοκιμασίες ήπατος (δείχνουν πόσο καλά λειτουργεί το ήπαρ), οι δείκτες ηπατίτιδας (αποκαλύπτουν εάν ο ασθενής πάσχει ή έχει περάσει κατά το παρελθόν και είναι φορέας ηπατίτιδας Β ή C) και οι καρκινικοί δείκτες που συχνά είναι ενδεικτικοί της παρουσίας καρκίνου του ήπατος. Από τους τελευταίους, ο πιο σημαντικός είναι ο προσδιορισμός της α-εμβρυϊκής σφαιρίνης (AFP), η οποία είναι σημαντικά αυξημένη στο 50-70% των περιπτώσεων πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος.

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο δείκτης αυτός μπορεί να είναι σχετικά αυξημένος και σε άλλες μορφές καρκίνου, όπως στον καρκίνο των όρχεων, του παγκρέατος, του στομάχου κλπ. Από τις απεικονιστικές εξετάσεις (που φωτογραφίζουν το ήπαρ), οι πιο χρήσιμες για τη διάγνωση είναι η υπερηχοτομογραφία, η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία, η αγγειογραφία και το σπινθηρογράφημα του ήπατος. Καθεμία από αυτές μπορεί να αποκαλύψει μη φυσιολογικές περιοχές στο ήπαρ που είναι ενδεικτικές της παρουσίας όγκου.

Η επικύρωση της παρουσίας καρκίνου, όμως, πραγματοποιείται μόνο με τη βιοψία ήπατος που μπορεί να γίνει με τη λήψη μικρού τμήματος του όγκου, είτε κατά την εγχείρηση ή με ειδική βελόνα (χωρίς εγχείρηση) ή ακόμη λαπαροσκοπικά, όταν ο όγκος βρίσκεται στην επιφάνεια του ήπατος. Το δείγμα αυτό από τον όγκο εξετάζεται στο μικροσκόπιο για την παρουσία καρκινικών κυττάρων.

Η σταδιοποίηση δείχνει στον γιατρό πόσο έχει εξαπλωθεί ο καρκίνος . Αυτό βοηθά την θεραπευτική ομάδα που σας παρακολουθεί να αποφασίσει ποιά θεραπεία είναι καλύτερη για εσάς.

Η σταδιοποίηση ενός όγκου συνδέεται με το μέγεθος του, εάν έχει εισβάλλει στα αιμοφόρα αγγεία ή έχει εξαπλωθεί στα όργανα γύρω από το συκώτι, μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα ή σε πιο μακρινά όργανα.

Η σταδιοποίηση στον πρωτοπαθή καρκίνο του ήπατος μπορεί επίσης να περιλαμβάνει αξιολόγηση της υποκείμενης ηπατικής λειτουργίας.

Ποια η θεραπεία

Η θεραπευτική τακτική εξαρτάται από το στάδιο της νόσου (δηλαδή την έκτασή της), τη βιολογική ηλικία (όχι την πραγματική αλλά την ποιότητα της υγείας για τη δεδομένη ηλικία), την κατάσταση του ήπατος (πόσο καλά λειτουργεί) και τη γενική κατάσταση του ασθενούς. 

Πρόγνωση είναι η αναμενόμενη έκβαση μιας νόσου. Θα πρέπει να συζητήσετε με το γιατρό σας την πρόγνωση της πορείας της ασθένειάς σας, αλλά δεν είναι δυνατόν ένας γιατρός να κάνει 100% ακριβή πρόβλεψη.

Η χειρουργική επέμβαση στον καρκίνο του ήπατος ονομάζεται εκτομή του ήπατος. Είναι η κύρια θεραπεία για πρωτοπαθή καρκίνο. Η χειρουργική αφαίρεση ενός όγκου (εκτομή του ήπατος) στοχεύει στην αφαίρεση του όγκου και του περιβάλλοντα ιστού του ήπατος χωρίς να αφήνει πίσω της οποιαδήποτε περιοχή με καρκίνο. Δεδομένου ότι αυτή η επιλογή συνήθως περιορίζεται σε εκείνους τους ασθενείς με άριστη λειτουργία του ήπατος, ιδανικά χωρίς κίρρωση, υπάρχουν πολύ λίγα άτομα που είναι επιλέξιμα για αυτό.

Στον δευτεροπαθή, η χειρουργική επέμβαση γίνεται μόνο αν ο καρκίνος δεν είναι διαδεδομένος σε όλο το ήπαρ, ή όταν δεν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.

Άλλες θεραπείες περιλαμβάνουν την καυτηρίαση με ραδιοσυχνότητες (RFA), την ένεση αλκοόλ, την κρυοθεραπεία, τη χημειοθεραπεία και τον χημειοεμβολισμό, την ακτινοθεραπεία, την ενδοσκοπική συντηρητική θεραπεία. 

Πολύ πρόσφατα για τους χωρίς πραγματική ελπίδα αυτούς ασθενείς έχει αναπτυχθεί μία καινούργια μέθοδος. Είναι η «Θερμοπηξία με Ραδιοκύματα», δηλαδή η καταστροφή-νέκρωση των καρκινικών εστιών χωρίς αφαίρεση των όγκων. Αυτό επιτυγχάνεται με εφαρμογή ενός πολύ λεπτού μεταλλικού ελάσματος στο κέντρο του όγκου το οποίο είναι συνδεδεμένο με ενεργειακή πηγή εκπομπής ραδιοκυμάτων που τελικώς θερμαίνουν τον όγκο μέχρι και 95 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα την πλήρη νέκρωση των κυττάρων του και την καταστροφή του. Η Θερμοπηξία με Ραδιοκύματα είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος που τις περισσότερες φορές γίνεται χωρίς εγχείρηση. 

Ο γιατρός μπορεί να συστήσει επίσης το συνδυασμό δύο ή περισσότερων από τις παραπάνω θεραπευτικές δυνατότητες. Γενικώς, ο καρκίνος του ήπατος αντιμετωπίζεται δύσκολα εκτός και εάν ο όγκος είναι σχετικά μικρός και εντοπίζεται στον ένα λοβό του ήπατος αλλά, στις πιο πολλές περιπτώσεις, η διάγνωση της νόσου γίνεται σε προχωρημένο στάδιο, όταν ο καρκίνος είναι ανεγχείρητος. Η χειρουργική θεραπεία, όταν ενδείκνυται, αποτελεί τη μόνη και πιο αποτελεσματική θεραπευτική αγωγή που μπορεί να προσφέρει και μόνιμη θεραπεία.

Η μεταμόσχευση του ήπατος εφαρμόστηκε κατά το παρελθόν αλλά αποδείχθηκε ότι συνήθως ο καρκίνος εμφανίζεται πάλι (υποτροπή) και σήμερα δεν συνιστάται. Στους ασθενείς που έχουν κίρρωση και ΗΚΚ, μια πρώιμη μεταμόσχευση ήπατος μπορεί να είναι αποτελεσματική. Αν η μεταμόσχευση είναι διαθέσιμη, τότε είναι ίσως η καλύτερη επιλογή. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές για ασθενείς με όγκους μικρότερους από 4 εκατοστά σε μέγεθος που επίσης εμφανίζουν σημάδια ηπατικής ανεπάρκειας. Όταν, η χειρουργική θεραπεία, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχει θέση στην αντιμετώπιση της νόσου, εφαρμόζοντας τις άλλες μορφές θεραπείας που είναι παρηγορικού τύπου (όχι θεραπευτικές), ο ασθενής μπορεί να ανακουφιστεί από τα συμπτώματά του και να του προσφερθεί καλύτερη ποιότητα ζωής ή και ακόμη να επιμηκυνθεί ο χρόνος επιβίωσής του.

Πώς μπορεί να βελτιωθεί η πρόγνωση στον καρκίνο του ήπατος;

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, εάν ασθενείς αυξημένου κινδύνου (φορείς ηπατίτιδας Β ή C, κιρρωτικοί οποιασδήποτε αιτιολογίας) ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα ώστε η νόσος να διαγνωστεί σε σχετικά πρώιμο στάδιο, δοθέντος ότι τότε μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική θεραπεία. Αυτό όμως που θα συμβάλει στη βελτίωση της δημόσιας υγείας και τη μείωση της συχνότητας του καρκίνου του ήπατος είναι ο συστηματικός εμβολιασμός για την πρόληψη της λοίμωξης από ηπατίτιδα Β και, ακόμη, η προφύλαξη από ηπατίτιδα C και η ενημέρωση για τις συνέπειες του αλκοολισμού που οδηγεί σε αλκοολική κίρρωση.

Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η κατανάλωση καφέ μπορεί να μειώσει πραγματικά τις πιθανότητες ενός ατόμου για καρκίνο του ήπατος.

Διαβάστε επίσης

•  Οι καλοήθεις όγκοι του ήπατος επηρεάζουν κυρίως τις γυναίκες. Πόσο επικίνδυνοι είναι και πώς αντιμετωπίζονται;
•  Καρκίνος του παγκρέατος, Ποια τα συμπτώματα και ποιοι κινδυνεύουν;
• Τι είναι οι καρκινικοί δείκτες, που χρησιμεύουν και πως μπορούν να βοηθήσουν στην διάγνωση και παρακολούθηση; Ποιοί είναι οι κυριότεροι καρκινικοί δείκτες;
• Οι αυξημένες τιμές τρανσαμινασών, στις εξετάσεις αίματος, τι μπορεί να σημαίνει; Τι πρέπει να κάνουμε;